บทพิเศษ๑
พระบิดา...
เมื่อครั้งสรรพสิ่งยังคงรูปสสารและหลงวนเวียน หมุนวนในความมืดมิด กลุ่มควันสีดำก็ได้ถูกสัมผัสโดยหัตถ์หนึ่งด้วยความรักและอ่อนโยน
พระหัตถ์นั้นขับไล่กลุ่มก้อนสับสนรวมทั้งความมืดมิดให้พ้นไปพร้อมทั้งมอบความสวยงาม แห่งสรรพชีวิต รวมถึงมอบรุ่งอรุโณทัยให้ ครั้นแล้วมนุษย์ก็ถือกำเนิด...
พระบิดา...เป็นคำเรียกขานผู้สร้าง จากบรรดาเศษเสี้ยวความดีที่จุติมาจากการทำความดีของมนุษย์ เมื่อกลุ่มก้อนนั้นเติบใหญ่ขึ้น จึงถูกเรียกว่าทูตสวรรค์ และมีหน้าที่ทำตามทุกสิ่งอย่างตามแต่พระบิดาจะประสงค์
ในสายตาของบิดาแห่งสรรพสิ่งซึ่งมองดูความเป็นไปของสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างมาอย่างยาวนานแล้ว สิ่งเหล่านั้นล้วนไม่จีรังยั่งยืน เมื่อมีเกิดแล้วจึ่งดับไป ความมืดก็เช่นกันหัตถ์นั้นไม่อาจห้ามได้ถาวร ทุกสิ่งอย่างล้วนแล้วแต่ต้องการสมดุล เช่นเดียวกันกับมนุษย์ทั้งหลายที่พระองค์ทรงประทานชีวิตให้ พวกเขาไม่อาจดีได้ทั้งหมด นานไปแสงสว่างเรืองรองเหล่านั้นจึงมีแต้มมัวหม่นของสีเทาดำย้อมจิตใจ
ในยุคเริ่มแรกที่มนุษย์รู้จักแต่การทำความดีทูตสวรรค์ประกายสีขาวบริสุทธิ์จึงจุติขึ้นมา หลายร้อยปีผ่านไปพอมนุษย์เริ่มแบ่งเป็นหลายเผ่าพันธุ์ สิ่งมีชีวิตมีความต้องการที่มากขึ้น ทั้งหมดเริ่มมีกิเลส ทูตสวรรค์ที่จุติมาจึงมิใช่สีขาวบริสุทธิ์เช่นเคย
...อย่างไรก็ตามพระบิดาเข้าใจได้ พระองค์เพียงมองลงมายังสิ่งที่พระองค์สร้างต่อไป...นาน...เนิ่นนาน พอ ๆ กับที่มองดูทูตสวรรค์สีขาวบริสุทธิ์ซึ่งถือกำเนิดมาหนึ่งเดียวจากบรรดาทูตสวรรค์ที่ไม่สมบูรณ์เหล่านั้น
ทูตสวรรค์ที่ต่างไปจากองค์อื่น ๆ เพราะมีความห่วงใยต่อมนุษย์ ขณะที่พระบิดาซึ่งอยากจะสลายควบรวมไปกับสรรพสิ่งที่หล่อเลี้ยงโลกให้ดำเนินต่อไป กลุ่มก้อนความชั่วร้ายก็ได้กำเนิดมาพร้อมทูตสวรรค์ที่มาจุติมากเกินไป ผลคือมันได้ให้กำเนิดอสุรกายขึ้น
กระนั้นพระบิดายังคงคิดจะให้โลกเป็นไปตามครรลองของมันเองดั่งเช่นกาลที่เคยผ่านมา
ทุกสิ่งอย่างล้วนเกิดมาและดับไป พระองค์คิดเช่นนั้นจึงมิได้แก้ไขปัญหาใด โดยไม่ทันรู้ ทูตสวรรค์ที่พระองค์คอยเฝ้ามองอยู่เสมอและคิดจะยกน่านฟ้าให้ หลังจากพระองค์สลายไปแล้ว กลับลงไปแก้ปัญหาด้วยตนเอง...เช่นนั้นแล้วพระองค์ควรทำอย่างไร?
พระองค์ควรมอบทางเลือกให้กับเขาหรือไม่ หากแต่บุตรของพระองค์จักเลือกเส้นทางใด ก็คงต้องสุดแล้วแต่ใจของเขาเอง...
.
.
.
กลุ่มก้อนกลม ๆ สีขาวที่กระพริบอย่างอ่อนแรงคล้ายกำลังจะดับสูญ กลับถูกหัตถ์หนึ่งคว้าจับเอาไว้ด้วยความเมตตา
พระองค์ทรงใคร่ครวญถึงสิ่งที่กลุ่มก้อนสีขาวนี้ได้กระทำตลอดอายุขัย แล้วทอดสายตาลงไปยังสรรพสิ่งเบื้องล่าง
มิคาเอลหากมีโอกาสอีกครั้งเจ้าจักเลือกเส้นทางใด กลับไปเป็นทูตสวรรค์ ฤาจักอยู่กับสิ่งที่เจ้าได้จากมา - พระองค์ตรัสถาม
ข้าเลือกได้หรือพระบิดา หากแม้นกายและจิตข้าใกล้จะดับสูญเต็มที - ดวงจิตอ่อนแรงตอบ
เจ้าเลือกได้เพราะข้าจะมอบโอกาสแด่เจ้าเพียงครั้ง เจ้าจักเลือกสิ่งใด - พระบิดาเพียงหวังให้สิ่งที่ลูกของพระองค์เลือกเป็นสิ่งที่ทำให้เขามีความสุข
ท่านจะไม่ผิดกฏสวรรค์หรือไร - แสงริบหรี่นั่นแม้จะเลือนลาง ทว่าก็ดูมีความหวัง
ใครตราฯ ขึ้นมางั้นหรือ หากมิใช่ข้า
แต่ท่าน... ...ข้าอยากจะมอบมันให้เจ้า ในฐานะพระบิดา พระบิดาข้า... เลือกมาเถิดลูกข้า จักเส้นทางใดขอใจเจ้าจงตรองให้ดี เช่นนั้น...ข้าขอกลับไปหาเขาได้หรือไม่... เพราะเหตุใดเจ้าจึงมิเลือกกลับมาสู่อ้อมอกแห่งพระบิดา ... สิ่งนั้นให้ความเงียบเป็นคำตอบ
เจ้ามิอาจให้คำตอบแก่ข้าได้หรือ? ขออภัยพระบิดาแห่งข้า... แม้ว่าเส้นทางที่เจ้าเลือกอาจสูญเปล่ากระนั้นหรือ ขอรับพระบิดา
สุดแท้แต่ใจเจ้าเถิด ถือว่าเจ้าได้เลือกแล้ว
ขอบพระทัยพระบิดา.. แม้ข้าจะเสียดายที่เจ้าไม่คืนสู่อ้อมกอด ทว่า ก็ขอให้เจ้าจงโชคดี หัตถ์แห่งพระผู้สร้างจับกลุ่มก้อนสีขาวจาง ๆ ไว้อย่างอ่อนโยนแล้วก็พลันตวัดวาดเมล็ดพันธุ์เมล็ดหนึ่งขึ้น ต่อมาจึงใส่จิตวิญญาณที่ใกล้แตกสลายลงไปในนั้น
พระองค์เป่ามันลงไปยังเบื้องล่าง มันจึงปลิวไปในที่ที่มันควรจะอยู่
เจ้าจะสูญสลายไปหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่จะดูแลเมล็ดแห่งชีวิตของเจ้า หากเขานั้นไม่สนใจจะดูแลเมล็ดนี้ด้วยความรักและความเอาใจใส่ สิ่งที่เจ้าเลือกไปก็จะสูญเปล่า ขอให้เจ้าโชคดี...มิคาเอลบุตรแห่งข้า... .
.
.
TBC บทพิเศษ๒ (อดีต) ทูตสวรรค์และอสุรกาย
/////////
.
TBC บทพิเศษ๒ มิคาเอล+กาเบรียล
/////////
ค่อนข้างลืม 555คาดว่าบทกาเบรียลกับมิคาเอลคงยังไม่ใช่เร็วๆ นี้นะคะ เอามาลงพอให้ยังไม่ลืมกันค่ะ 55 ยังมีคนจำเรื่องนี้ได้อยู่ไหมคะ 55
หัวข้อ: 【เรื่องสั้น】: อสุรกาย | จบ {{บทพิเศษ๑ : พระบิดา... 20/07/16 (อ่าน 34360 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก