อ่านรวดเดียวจบใน1วันเลยค่ะ
ช่วงแรกๆก้หน่วงไปกับเต้ย สงสารมากก
แต่ไม่ได้เคืองจ๊อบนะ เข้าใจอะว่าเพื่อนก้คือเพื่อน ถึงไม่รักก้ไม่อยากเสียไปอยู่ดี
ไม่ได้ให้คงามหวังอะไร พูดไปตรงๆ ทำตัวเดิมๆ ติดแค่เต้ยทำใจไม่ได้กับความเดิมๆเท่านั้นเอง
พอพี่ทีเข้ามาก้ไม่เชียร์พี่ทีเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะเข้ามาถูกจังหวะเกินไป ดูนิสัยดีเกินไป
แค่รู้สึกว่าเหมือนมันคือความสบายใจของกันและกันแต่ไม่ใช่ความรักอะ
จนช่วงหลังๆเริ่มรู้สึกว่าพี่ทีมองเต้ยเป็นเงาของใครซักคน แล้วก้ไม่ผิดจริงๆด้วย
จนคู่หลักแฮปปี้กันหมดแล้วเหลือแค่ความหน่วงของคู่ทีเบียร์ นี่ละงานน้ำตาของจริงเลย
เป็นความหน่วงที่แบบจะร้องก้น้องไม่ออก รักกันนะ รู้ว่ายังรักกัน แต่ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกันไม่ได้
รอนะ ตัวเองรอ แต่ไม่อยากให้การรอของเราเป็นตัวรั้งอีกคนไว้เลยบอกว่าไม่ต้องรอ แต่ตัวเองก้รอ
ทั้งรอทั้งพยายามให้วันนั้น วันที่เวลาที่เหมาะสมมาถึงซะที พยายามกันทั้งคู่เลย
เป็นความพยายามที่อีกฝ่ายไม่รู้ รู้แค่ยังรักอยู่ ต้องรักขนาดไหน ต้องเชื่อใจกันขนาดไหนนะ
ชอบคู่นี้มากก อินมากกก ทั้งๆที่ไม่เคยมีปสก.เลย แต่ชอบความหน่วงนี้จัง
อุปสรรค ระยะเวลา และคนที่รัก เป็นสิ่งที่ทำให้ความรักดูมีคุณค่ายิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก
ชอบมากๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้นะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
