Special Story
Double Husband [3P]
Couple: Din X Dream X Pleung & Pat X Thee
Sawachi Yuki : WriteChristmas Eve Day
ของขวัญวันคริสต์มาสสำหรับนักอ่านทุกคน
[/size]
Couple: Din X Dream X Pleung
ปีที่แล้วการเฉลิมลองวันคริสต์มาสของปลายฝันคือการเดินชมบรรยากาศยามค่ำคืนหลังจากทำงานเสร็จ เห็นเขาฉลองกันมีความสุขก็ได้แต่ทุกข์ในใจ
‘ทุกคนเขามีโอกาสได้ฉลองตามเทศกาลต่างๆ แต่เราไม่มีโอกาสนั้นเลยสักครั้ง และไม่คิดว่ามันจะมีด้วย’
นี่คือสิ่งที่ปลายฝันเป็นในทุกๆ ปี จนทุกวันนี้ก็ไม่เคยได้เฉลิมฉลองอะไรกับเขา
ร่างบางที่กำลังนั่งชมรายการทีวีที่ฉายเรื่องราวเกี่ยวกับวันคริสต์มาสก็ได้แต่ขมวดคิ้วจนแทบจะผูกโบว์ด้วยความสงสัย
ว่ามันเป็นวันอะไรกันแน่ เทศกาลของประเทศก็ไม่ใช่ แต่ดูท่าทางคงจะสนุกน่าดู
“มันมีอะไรดีนะวันนี้” ปลายฝันพึมพำเบาๆ
“จนถึงป่านนี้ก็ยังไม่เข้าใจ”
ก็แค่วันสมโภทพระคริสตสมภพ ที่จัดเฉลิมฉลองวันประสูติของพระเยซู ศาสดาของคริสต์ศาสนา แต่ที่ดูเหมือนจะสัญลักษณ์ของวันนี้จะเป็นซานตาคลอสที่เล่าต่อกันมาว่าในสมัยก่อนน่ะมีจริง ถ้าใครที่ปรารถนาแรงกล้า โดยเฉพาะเด็กๆ ที่อยากจะได้สิ่งใด ให้นำถุงเท้ามาห้อยไว้ ซานตาคลอสจะนำของขวัญนั้นไปให้ สร้างความสุขและรอยยิ้มของเด็กๆ ให้เกิดขึ้น
แต่นั่นมันก็แค่อดีต...
“ปัจจุบันนี้ มันไม่มีอีกแล้วล่ะสินะ”
แต่ถ้ามีจริงล่ะก็...
เราไม่ขอสิ่งของใดๆ ทั้งนั้น
ขอแค่ใครมาอยู่ข้างเราในวันที่หนาวเหน็บแบบนี้ก็พอ
หลังจากนั้นร่างบางก็ไม่สามารถที่จะรู้ได้ว่ามันเป็นความบังเอิญหรือเป็นของขวัญจากซานตาคลอสกันแน่
“จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว ทำไมไม่นอน” ปฐพีที่เพิ่งกลับจากทำงานถามขึ้นเมื่อเห็นร่างเล็กกำลังนั่งดูทีวีด้วยสีหน้าเหงาหงอย
“เออ...เดี๋ยวก็ตื่นไปเรียนสายหรอก” อัคนีที่มาพร้อมกับปฐพีพูดสมทบ
ปลายฝันที่นั่งรอทั้งคู่กลับจากทำงานตั้งแต่เลิกเรียน ถึงกับใจเต้นอย่างดีใจ เพราะหลังจากที่ตนกลับจากมหาลัยฯ ระหว่างทางก็เจอคนรักเดินด้วยกัน
จะผิดอะไรไหม ถ้าเขารู้สึกอิจฉา
“ก็มันเบื่อๆ”
“แล้วนี่ไม่ได้ไปเดินเที่ยววันคริสต์มาสหรือ” ปฐพีถามพลางนั่งลงข้างๆ
ปลายฝันส่ายหน้าแทนการตอบ
“ทำไมล่ะ” อัคนีถาม
ถึงเขาสองคนจะไม่สามารถไปเดินเล่นได้เหมือนคนทั่วๆ ไป เพราะหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ทำให้ต้องบอกปลายฝันไว้ตอนเช้า
‘ไปเดินเที่ยวได้นะ วันนี้พวกพี่กลับดึก’
“ไม่เอาหรอก ปกติที่ผ่านมาก็ไม่เคยได้เดินเที่ยวอะไรวันนี้อยู่แล้ว มีแต่ทำงานแล้วก็ทำงาน” สิ้นคำพูดบอกกล่าวของปลายฝัน ปฐพีกับอัคนีก็มองหน้ากันด้วยความรู้สึกผิด
ทั้งๆ ที่จะพาปลายฝันเที่ยวในวันนี้แท้ๆ แต่กลับมีงานเข้ามาก่อน
ผู้นำบริษัทอย่างพวกเขาเลยจำเป็นต้อง...เลือกหน้าที่มาก่อน
แต่ใช่ว่าปลายฝันจะไม่สำคัญ...
“เหมือนกันเลย พวกพี่ไม่เคยได้ฉลองวันคริสต์มาสกับใครเขาเลย แต่ก็เชื่อเรื่องซานตาคลอสนะ” ปฐพีบอกยิ้มๆ
ดรีมก็เชื่อฮะ...เพราะดรีมขอใครสักคนเมื่อกี้ พวกพี่ก็มาทันที
“ใช่!! พี่เองก็เชื่อนะ แต่นั่นมันเป็นแค่ความเชื่อ พี่ไม่รู้ว่าซานต้าจะให้ของขวัญคนที่โตแล้วอย่างพวกพี่หรือเปล่าน่ะสิ” อัคนีพูด
“พวกพี่มีของที่อยากด้วยหรือฮะ” ถามอย่างสงสัย
สิ่งใดกันที่ปฐพีกับอัคนีปรารถนา แต่เงินที่มีจนใช้ไม่หมดอย่างพวกเขาไม่สามารถที่จะซื้อมันได้...ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ที่เขาสองคนจะซื้อไม่ได้
“มีสิ”
“อะไรหรือฮะ”
ปฐพีกับอัคนียิ้มๆ ให้กันอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนที่อัคนีจะหยิบถุงของร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่งขึ้นมายื่นมันไปให้กับปลายฝัน ซึ่งร่างบางก็รับมันมาแบบงงๆ
“พี่อยากเจอซานต้า” ทั้งสองบอกพร้อมกัน
ปลายฝันมองเข้าไปในถุงก็เห็นว่าเป็นผ้าแดงๆ ก็เข้าใจทันทีว่ามันเป็นชุดซานต้า ซึ่งร่างเล็กก็ขำกับความเป็นเด็กของทั้งคู่
แต่จะเด็กแน่หรือ!!
“จะให้ดรีมใส่ชุดซานต้าหรือฮะ พี่นี่เด็กจริงๆ เลย” ปลายฝันพูดกลั้วหัวเราะ ส่ายหน้าไปมาอย่างขำๆ ไม่นึกสงสัยว่าในถุงมีอะไรที่แปลกกว่านี้หรือเปล่า
“ได้ไหมล่ะ” ปฐพีถามเสียงเจ้าเล่ห์ แต่ปลายฝันก็จับความผิดปกตินี่ไม่ได้
“ก็ได้...เห็นแก่ความน่ารักของพวกพี่ก็แล้วกัน”
“ใส่ให้หมดทุกชิ้นนะ” อัคนีกำชับ
“ได้ ดรีมจะใส่ทุกชิ้นเลย คงจะอุ่นน่าดู” ปลายฝันจินตนาการไปถึงชุดซานตาคลอสขายาวแขนยาว ตัวใหญ่ๆ ไปแล้ว
“ดรีมห้ามคืนคำนะ พี่กับไอ้เพลิงจะไปรอที่ห้องของไอ้เพลิงนะ ให้เวลาทำใจ ข่มความอาย...” ปฐพีบอก เพราะห้องของตนนั้นมีพวกเอกสารที่เอาออกมาเมื่อเช้าเต็มเตียงหมด ยังไม่ได้เอาออกเลย
“โอเคๆ มันไม่เห็นจะน่าอายตรงไหนเลยนี่ อยากใส่มานานแล้ว” คนตัวเล็กบอกพลางลุกขึ้นเดินกอดถุงเสื้อไปในห้องนอนของตัวเองเพื่อทำการเปลี่ยนทันที
หารู้ไหมว่า ชุดซานตาคลอสที่ตนเองจินตนาการไปนักต่อนัก มันกลับตรงกันข้ามกับความคิดทั้งหมด นอกจากจะไม่ให้ความอบอุ่นแล้ว ยังทำให้ตัวเย็นวาบไปทั้งกายอีกด้วย
“เอาแล้วไงดรีม ทำไมแกไม่ดูชุดให้มันดีๆ ก่อนฮะ” ต่อว่าตัวเองดังๆ ก่อนจะมองชุด ‘ซานต้า’ ด้วยสายตาที่อยากจะร้องไห้
“ทำไมแกไม่เอะใจเลยนะว่าทำไมวันนี้พี่เขาถึงไม่แกล้งเรา” ปลายฝันหยิบที่หมวกซานตาคลอสที่คิดว่าเป็นสิ่งเดียวที่จะใส่แล้วไม่กระดากอาย
มองดูชุดก็ถอนหายใจออกมาอย่างทำใจ
“เอาก็เอา เดี๋ยวพวกพี่จะหาว่าเราไม่แน่จริง” ปลายฝันถอดชุดที่สวมอยู่ออกจนหมด เหลือเพียงกางเกงชั้นในอย่างเดียว ก่อนจะหยิบชุด ‘แซนตี้’ ขึ้นมาสวม
ใช่แล้ว!! มันคือชุดแซนตี้ ไม่ใช่ชุดซานต้าอย่างที่ปฐพีกับอัคนีหลอกล่อ
“เบื่อจริงๆ เลย ฮื่อ!! ไอ้ชุดบ้านี่ก็พร้อมถอดได้ทุกเมื่อเลย เข็มขัดก็ไม่แน่นเท่าไหร่เลย ไหนจะสั้นจนจะถึงแก้มก้นนี่อีก เกิดเป็นชายแล้วมาสวมชุดผู้หญิงแบบนี้นี่มัน...เสียชาติเกิดชะมัด!!” คนตัวเล็กใส่ไป บ่นไป พร้อมกับพยายามหาทางรัดกุมตัวเองไปด้วย
แต่ก็ไม่มี...
เมื่อสวมชุดนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็อยู่ในช่วงเวลาที่ต้องทำใจ ข่มความอาย แต่ทำยังไงมันก็ยังเขิน ยังอายอยู่ดี
ปลายฝันใช้เวลาทำใจเกือบครึ่งชั่วโมง ก็ปิดไฟห้องตัวเองแล้วเดินออกจากห้องของตนไป ก้าวเท้าช้าๆ ไปยังห้องข้างๆ ของอัคนี
แกร๊ก!!
เปิดประตูห้องแล้วแต่ไม่กล้าเข้าไป คนในห้องทั้งสองก็ลุ้นเหมือนกันว่าปลายฝันจะยอมทำตามที่พวกเขาบอกหรือเปล่า...
แต่ภาพที่เห็นทำให้พวกเขาถึงกับยิ้มอย่างดีใจ แต่ก็อึ้งๆ ปะปนด้วย เพราะไม่คิดว่าปลายฝันจะเหมือนผู้หญิงขนาดนี้ เพราะวันแรกๆ ที่เจอกัน ก็คือปลายฝันยังมีเค้าโครงความเป็นชายอยู่เยอะ ทั้งมีกล้ามน้อยๆ เอวไม่คอดขนาดนี้ แต่ตอนนี้กล้ามหายไป เอวคอดลง ราวกับผู้หญิง
ส่วนใบหน้าไม่ต้องพูดถึงเลย...
สวยเป็นบ้า!!!
“พวกพี่แกล้งดรีม” ปลายฝันต่อว่าหน้าบึ้งบดบังความอายของตน
“เปล่านี่” ปฐพีปฐพีเสธ แต่ก็มองขาขาวๆ นั่นไม่วางตา อยากจะลูบไล้ ทำรอยขาเรียวขาวนั่นให้เป็นรอยทั่วทั้งขาไปเลย
“ดรีมเข้าใจผิดไปเอง แต่พี่ก็ดีใจนะที่ดรีมยอมใส่มันด้วย”
ไม่ใส่เดี๋ยวก็ตามมาให้ใส่อยู่ดี!!
“มาหาพวกพี่นี่มา” ปฐพีเรียก
ปลายฝันค่อยๆ ก้าวเท้าอย่างระมัดระวัง พยายามดึงกระโปรงสั้นๆ ของตนให้ปิดต้นขาตัวเองให้มากที่สุด ส่วนด้านบนไม่ต้องกังวลอะไรอยู่แล้ว เพราะมันปิดมิดชิด และแขนยาว หากแต่ความสั้นของชุด ก็ยาวปิดสะโพกมนนิดเดียว...
“มึงเข้าใจเลือกชุดนะ”
“แน่นอนไอ้ดิน ระดับกู”
“เออ ไอ้คนเชี่ยวชาญ”
เชื่อเถอะว่าปลายฝันไม่กล้าเดินไปเพราะคำพูดของทั้งคู่นี่แหละ แต่ว่านะ ยืนอยู่เฉยๆ ก็หนาว ถึงจะเปิดฮีทเตอร์ แต่มันก็หนาวอยู่ดี เพราะชุดแซนตี้สีแดงสด ขับให้ผิวร่างบางขาวยิ่งขึ้น ที่ออกแบบมาให้เหมือนกับชุดคลุมอาบน้ำมาก แต่สั้นนิดเดียว มีเข็มขัดคาดตรงเอว แต่มันก็ไม่ช่วยให้รัดแน่นอะไรเลย เพียงแค่แฟชั่นเท่านั้น กับหมวกซานต้าที่ศีรษะ ปลายฝันตอนนี้ดูเซ็กซี่สุดๆ แม้ว่าท่าทางจะอายๆ กล้าๆ กลัว แต่ก็เซ็กซี่สำหรับปฐพีกับอัคนีอยู่ดี
(จินตนาการตามชุดนี้เลยนะคะ)
“เอาล่ะ ถอดชั้นในเลยไอ้เพลิง” ปฐพีสั่งเมื่อคว้าตัวของปลายฝันที่เดินหน้าแดงมาถึงเตียงขึ้นมาคร่อมตนด้วยท่าคลานสี่ขา ทำให้ด้านล่างของร่างบาง อัคนีเห็นความเย้ายวนตรงหน้า ก็ดึงชั้นในของปลายฝันออกทิ้งไปข้างเตียง
“อย่านะ!!” ห้ามไม่ทันเสียแล้ว จะออกตอนนี้ก็ไม่ได้ เพราะโดนล็อกหมดทุกทางแล้ว
“อือ”
ปลายฝันเม้มปาก หลับตาแน่น เพราะมือหยาบของทั้งสองคนลูบไล้ไปตามขาวเรียวของตน ขนลุกซู่ทั้งตัวเมื่อมือเย็นๆ จากอากาศลูบไล้ผ่าน
“พี่อยากคุยกับแซนตี้” ปฐพีบอก ซุกไซร้ไปที่ซอกคอสวย
“และพี่จะคุยทั้งคืนด้วย” อัคนีเองก็ลูบสะโพกมนไปด้วย เพื่อปลุกเร้าอารมณ์
“ม่ะ...ไม่”
ปลายฝันห้ามได้แค่นี้แหละ เพราะจะหนีจากแรงผู้ชายร่างใหญ่ทั้งสองก็ทำไม่ได้ และไม่เคยทำได้สักครั้ง เลยจำเป็นต้อง ‘คุย’ อยู่กับทั้งคู่ทั้งคืน...
“Merry Christmas!”
(มีต่อ)