ตอนที่ 8 “ คืนนี้ไม่ไปไหนเหรอวะ " เสียงของไทกรอกเข้ามาในสายโทรศัพท์ของผม " ไม่ไปตาม ไอ้เสือรึไง "
“ ไม่ไป " ตอบแบบนั้นสั้นๆ ผมยกขาขึ้นมาบนโซฟาก่อนจะกอด " กูจะไม่ไปตามมันอีกแล้ว ไอ้เหี้ยนั่น ความคิดเหี้ยสัด กูเกลียด "
“ อะไรวะ เกิดอะไรขึ้น "
“ ไม่มีอะไร "
“ แบบนี้มีแน่ๆ " ผมถอนหายใจออกมา หวนคิดถึงคำพูดของมันแล้วก็ได้แต่แบะปากออกมา ปากก็เสีย นิสัยก็เหี้ย ใครมันจะไปอยากอยู่ด้วยว่ะ
“ ไม่มีอะไรหรอก กูว่า กูไปหาคนใหม่ดีกว่า "
“ เออ ปิง กูมีอะไรจะบอก "
“ ว่า "
“ งานพิเศษพาสทามที่มึงจะลองทำอะ ที่เคยบอกไว้เมื่อเดือนก่อน ยังอยากจะทำอยู่อีกเปล่าวะ "
“ อยาก " ตอบออกไปแบบไม่ลังเล เอาชีวิตว่างๆไปทำอะไรที่มันไม่ฟุ้งซ่านสักพักก็คงดี เมื่อก่อนเพราะไม่เคยทำงานพาสทามมาก่อนเลยอยากลองดู อยากรู้ว่าเป็นยังไง สำหรับผมเมื่อก่อนก็คงแค่เพราะอยากจะลองทำดู อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ตอนนี้ขอเปลี่ยนเหตุผลเป็นขอพักใจก่อนแล้วกัน เอาเวลาไปทำงานจะได้ไม่มีเวลาว่างไปเที่ยว แล้วก็ไม่ว่างคิดถึงใครด้วย
“ เป็นงานขายของนะ ได้มั้ยวะ ไอ้ต่ายมันฝากมาถามมึง "
“ ขายไรว่ะ ไม่เอาเซลล์แบบขายตามบ้านนะ ร้อน ไม่อยากตากแดด "
“ ไม่ใช่ ขายของในห้าง ขายน้ำหอม แต่น้ำหอมของผู้หญิงว่ะ มันเพิ่งมาเปิดสาขาที่สยาม "
“ เอาดิ ในห้างก็ดีเลย กูชอบ เย็นๆ ชิวๆ ทำไม่ไหวก็ออก "
“ เออ งั้นเดี๋ยวกูบอกไอ้ต่ายให้ แล้วมึง โอเคนะ "
“ เรื่อง " ถามย้อนมัน ไอ้ไทเงียบ
“ เรื่องไอ้เสือ "
“ ทำไมจะไม่โอเควะ " ปากตอบออกไปแบบนั้นใจก็สั่น กูไม่โอเค กูไม่โอเคเลย สำหรับเสือผมคิดว่า ผมคงแพ้ ผมแพ้ความคิดและอคติของมัน
“ กูว่าไม่โอเคแน่ๆ ทำใจเว้ย หน้าตาดีแบบมึง หาใหม่ "
“ อื้ม " ตอบออกไปแบบนั้น ผมวางสายจากมัน ก่อนจะถอนหายใจออกมา จะบอกว่าเสียดายก็เสียดาย แต่เรื่องอะไรที่เอาตัวไปให้มันด่าแบบนั้น เรื่องอะไรต้องทำให้หัวใจกูเจ็บด้วย
...................................................
ตัวเปียกโชกของผม ยังคงเปียกชุ่มอยู่แบบนั้น ในห้องที่เงียบสงัด ผมคิดถึงแต่ใบหน้าที่กำลังหลั่งน้ำตาลงมาท่ามกลางสายฝนที่ตกรดเรา เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นมันร้องไห้แบบนั้น ในแววตามั่นใจที่ดูเย่อหยิ่งกลับแดงกล่ำจากคำพูดของผม
“ โธ่เว้ย " ทุบกำปั้นลงบนโซฟาผมทำได้ถอนหายใจออกมาก่อนจะทรุดลงพิง มองโทรศัพท์ของตัวเองที่อยากจะกดโทรออกหาใครสักคน แต่ก็ตัดใจไม่โทรไป ทิฐิเยอะกว่าใครแถมยังเอาแต่ใจตัวเองที่สุด " ทำเป็นรับความจริงไม่ได้ ตอแหลชิบหาย หึ "
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ ขอโทษค่ะ " เสียงจากหน้าห้องทำให้ผมลุกขึ้นจากเตียงกระตือรือร้นไปที่ประตู เพราะหวังว่าจะเป็นใครสักคนที่มา แต่พอเปิดประตูออกมาก็พบว่า ไม่ใช่ แค่ป้าแม่บ้านที่มาทำความสะอาดก็เท่านั้น " ทำความสะอาดค่ะ "
“ ครับ " ตอบแบบนั้นผมก็ถอยออกให้เธอเข้าไปทำความสะอาด เป็นป้าอายุสี่สิบปลายๆที่ยิ้มหวานให้ผมเสมอ
“ คุณเสือถอดเสือก่อนมั้ยคะ เปียกทั้งตัวเลย ป้าจะได้ส่งซักให้ "
“ ครับ " บอกแบบนั้นอีกครั้งผมเดินเข้าไปห้องน้ำ เปลื่ยนเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะโยนลงตะกร้าผมเจอกับเสื้อผ้าของบางคนที่แขวนเอาไว้ เสื้อนอนตัวย้วยๆกับกางเกงนอนตัวจิ๋ว
“ เอาไปทิ้งด้วย " คว้ามันมาทั้งหมด ทั้งชุดที่ใส่มาหรือแม้แต่ชุดนอน " รกห้อง "
“ ได้ค่ะ " เธอรับไปก่อจะพับมันอย่างดีเอาไว้บนโซฟา " เสื้อผ้ายังดีอยู่เลยนะคะ กลิ่นก็หอม "
“ สกปรก " บอกแบบนั้นตัวผมที่เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งตัวด้วยชุดใหม่ก็กลับออกมาอีกครั้ง เสื้อผ้าที่ยังตั้งอยู่ที่เดิม ผมถอนหายใจออกมาตอนที่คิดถึงหน้าตาของคนใส่ คิดถึงเสียง เนื้อตัวนุ่มนิ่มที่ได้กอดกันทั้งคืน ตัดสินใจเดินไปที่โซฟาที่ตั้งมันไว้อีกครั้ง " เปลี่ยนใจละ "
“ อ้าว ไม่ทิ้งแล้วเหรอคะ " ไม่ตอบอะไร ผมทำได้แค่เอามันไปไว้ในตู้เสื้อผ้าของตัวเองตามเดิม
“ เชี้ย " หงุดหงิดตัวเองที่สุด ผมขยี้หัวตัวเองจนยุ่ง นั่งลงบนเตียงจนได้ยินเสียงหัวเราะ
“ กำลังคิดมากเรื่องเจ้าของชุดอยู่เหรอคะ "
“ เปล่า " ตอบแค่นั้นผมเปิดทีวีขึ้นมาดูเพื่อเบี่ยงเบนสายตาที่จ้องมาแบบล้อๆ
“ ปากไม่ตรงกับใจอีกแล้ว คุณเสือนี่จริงๆเลย "
“ ยุ่งน่าป้า ทำความสะอาดไปเถอะ "
“ เค้าต้องคอยอยู่แน่ๆ .. ไม่ลองไปง้อหน่อยละคะ " พูดเหมือนรู้ ผมหันขวับไปที่เธอ รอยยิ้มนั่นก็ยังเหมือนเดิม
“ เรื่องอะไร ผมไม่ผิด " ก็ยังมั่นใจว่าเป็นแบบนั้น เอาแต่ใจตัวเองเสมอ
“ ไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิด แต่ถ้าเค้าสำคัญกับเรา ไปง้อดีกว่านะคะ บางทีเค้าก็อาจจะแค่น้อยใจ "
“ คนแบบนั้นนะ ผมไม่ไปให้เสียเวลาหรอก "
ครืน ครืน ครืน มองดูโทรศัพท์ที่ลั่นอยู่ข้างๆ ผมถอนหายใจออกมา ป้าที่มาทำความสะอาดปลีกตัวไปทำอย่างอื่น ตอนที่ผมกดรับสายโทรศัพท์ " มีอะไร "
“ ทำอะไรอยู่ว่ะ " เสียงของไอ้เท่ถามออกมา ผมถอนหายใจ
“ นั่งเฉยๆ "
“ ว่างเว้ย "
“ มึงมีเชี้ยอะไรก็รีบๆพูดมา " ผมบอก มันก็เงียบ
“ ไปแดกรังแตนที่ไหนมาวะ "
“ เสือก "
“ โอเค เข้าเรื่อง กูจะถามว่าวันนี้ไป ร้านเหล้าเปล่า "
“ เปล่า " ตอบออกไปแบบนั้นอีกคนเงียบ แต่ผมเองกลับคิดอะไรขึ้นมาได้ " แต่เดี๋ยว แล้วมึงนัดใครไปบ้าง "
“ ก็รายเดิม "
“ ใคร "
“ ที่โทรชวนตอนนี้แล้วก็มีพวกไอ้เทม มึงแล้วก็กู "
“ แค่นี้ " ผมถามย้ำ
“ แล้วมึงจะให้มีใครไปด้วยวะ "
“ ก็ไอ้ไท ไม่ไปเหรอ " เพื่อนไอ้ไทด้วย ไม่ไปเหรอ ใจผมถามแบบนั้น
“ ไอ้ไทว่าจะโทรไปชวนวะ ส่วนปิง มันไม่รับสายกูเลย เลยว่าจะบอกให้ ไอ้ไทชวนมันไป "
“ เหรอ "
“ แต่มึงไม่ไปแบบนี้ "
“ กูไป " ผมรีบเปลี่ยนคำ คราวนี้ไอ้เท่เงียบไปสักพักนึงก่อนจะตอบ
“ ตกลงว่ามึงไปนะ "
“ อื้ม "
“ งั้นคืนนี้เจอกัน เวลาเดิม และ ที่เดิม " บอกแค่นั้นก่อนจะวางสาย ผมวางมือถือลงบนโต๊ะ และอยู่ๆมุมปากก็ค่อยๆยกยิ้มออกมา
ผับเดิมที่ถูกนัด ผมเดินลงจากรถตอนที่มองไปรอบๆก็เจอเข้ากับรถของทุกคน คืนนี้ตั้งใจมาสายเพราะอยากให้บางคนคิดว่างานนี้ผมคงไม่มา เดินเข้าไปในร้านโต๊ะมีคนนั่งอยู่เต็มไปหมด แต่ไม่มีคนที่อยากเจอ นั่งลงตรงที่เดิมที่ถูกเว้นไว้ให้ ไอ้ไทมองผมก่อนจะพยักหน้าทัก
“ มาสายจังเว้ยวันนี้ "
“ เออ " บอกแบบนั้นก่อนจะพิงตัวเองเข้ากับโซฟา ทุกคนหันมามอง
“ เซงอะไรมาวะ "
“ เปล่านิ "
“ ตอแหลว่ะ " ไอ้โจ๊กว่ามันหัวเราะออกมา แต่ผมหันไปจ้องมันก็เงียบไป
“ เอ่อ กูว่าแดกเหอะ แดกเหล้าๆ " ไอ้นิวเสริมผมถอนหายใจก่อนจะหันไปทางอื่น " มันอารมณ์เสียอยู่มึงก็อย่าไปยุ่งมันก่อน "
“ แล้วเวลาแม่งอารมณ์เสีย กับอารมณ์ดี แม่งต่างกันยังไงวะ "
“ แล้วไอ้ปิงไม่มาเหรอวะ ไอ้ไท " เทมถามขัดคำพูดของไอ้โจ๊กขึ้นมา ผมที่กำลังอ้าปากด่าก็เงียบลงทันที
“ ไม่มา ช่วงนี้มันไปทำงานพิเศษ "
“ งานพิเศษ ? งานพิเศษอะไรวะ " คำถามดีๆจากไอ้เท่ถามขึ้น ไอ้ไทก็ยังมองหน้าผมอยู่ ผมคิดว่ามันคงรู้ครับ ปัญหาระหว่างผมกับปิง
“ ขายน้ำหอมในห้าง คือมันอยากทำนะ พอดีตำแหน่งว่างเพื่อนกูก็เลยชวนมันไปทำ เป็นพาสทาม "
“ อ๋อ แบบนั้น แล้วขายที่ไหนว่ะ กูจะแวะไปอุดหนุนสักหน่อย "
“ สยามเซ็น แต่ว่าน้ำหอมผู้หญิงนะมึง "
“ อ้าว ทำไมมันไม่ขายน้ำหอมผู้ชายละวะ "
“ กูว่า หน้าตามันไม่ค่อยเข้ากันว่ะ " ตอบออกมาแบบนั้นผมก็เห็นด้วยกับความคิดของมันอยู่หรอกนะ แต่ขายน้ำหอมผู้หญิงแบบนี้ มึงจะหาเหยื่อใหม่แบบไหนอีกวะ
“ ไว้กูจะพาญาติพี่น้องกูไปซื้อ " ไอ้เท่หัวเราะ แต่เชี้ยนี้ก็ตอแหลทั้งนั้น แม่งลูกคนเดียว แม่แม่งก็แก่มากละ มันจะไปซื้อได้ไง
“ เออไปดิ มันทำเกือบทุกวันอะ "
“ เหรอว่ะ "
“ กูกลับละ " ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ทุกคนที่หันมามองหน้าผม แต่ก็ไม่ได้สนใจจะตอบอะไรในคำถามพวกนั้นหรอก ก็ไม่รู้จะนั่งไปทำไม นั่งไปก็เบื่อเปล่าๆ ในเมื่อคนที่อยากเจอไม่มา ก็กลับบ้านดีกว่า
............................................
วันก่อนที่พูดว่าไม่สนใจ แต่สุดท้าย ตัวผมเองก็มายืนอยู่ในลานจอดรถของห้างที่มันทำงานทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าจะมาซื้ออะไร เดินเข้าไปด้านในขาผมตรงไปที่ร้านที่มันขายของ ยืนลังเลอยู่นานตอนที่ขาเดินเข้าไปด้านในพนักงานก็เดินเข้ามาทัก
“ สวัสดีค่ะ " หันไปมองเธอที่ยืนยิ้มหวานอยู่ข้างๆ ผมพยักหน้าก่อนจะมองของไปเรื่อยๆ มันเป็นน้ำหอมแบรนด์ดังของผู้หญิงที่ขายทั้งน้ำหอมและชุดชั้นใน " ไม่ทราบว่าจะมาซื้อน้ำหอมให้แฟนเหรอคะ "
“ เปล่า เดี๋ยวจะเลือกเอง " บอกแค่นั้นเธอก็ก้มหน้าลงแล้วเดินจากผมไป เดินวนอยู่ในร้านหาคนขายของที่อยากจะให้ขายให้ และในที่สุดก็เจอ คนคุ้นหน้าที่กำลังยืนจัดสต๊อกสินค้าอยู่ " ซื้อน้ำหอมหน่อย "
“ ครับ " มันหันหน้ามาจ้องผม ในวินาทีแรกที่เห็นมันนิ่งอยู่สักพัก ก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ ช่วยเลือกหน่อย "
“ ใช้เองเหรอครับ " มันถามออกมาแบบนั้นก่อนที่ผมจะส่ายหน้า " แล้วจะซื้อเป็นของขวัญให้ใครครับ "
“ แม่ "
“ แม่ " มันทวนเสียงก่อนจะพาผมเดินไปอีกล๊อคนึง หยิบน้ำหอมขวดนึงขึ้นมาให้ มันบรรยายสรรพคุณของกลิ่น " น้ำหอมตัวนี้จะเป็นกลิ่นที่บอกถึงความเป็นผู้ใหญ่ ไม่หวานไปเหมือนผู้หญิงแต่ก็หอม ลองดมดูนะครับ " ฉีดน้ำหอมลงบนกระดาษมันสะบัดสองสามครั้งก่อนจะยื่นให้
“ ก็หอมดี แต่ไม่เหมาะ "
“ แต่ถ้าไม่ชอบ ก็มีกลิ่นนี้อีกกลิ่นนึงที่น่าจะเหมาะ " มันฉีดมาให้อีกกลิ่น ผมดมอีกครั้งก่อนจะยื่นให้
“ ไม่เหมาะ "
“ แล้วคุณแม่ของลูกค้าเป็นคนยังไงเหรอครับ " คำถามที่ทำให้ผมมองหน้ามัน ตาของเราจ้องกันผมเผลอตอบออกมา
“ สวย "
“ หมายถึงนิสัยสิครับ " ผมก้มหน้าลงตอนที่กลืนน้ำลายตัวเองลงคอไป
“ ก็ใจดี เป็นคนที่สวย หวานๆหน่อย "
“ สวยหวานต้องขวดนี้ " มันฉีดลงกระดาษอีกแผ่นยื่นมาให้ " ขวดนี้จะหอมมาก กลิ่นอ่อนๆแต่ก็โดดเด่น "
“ อื้ม ก็หอม "
“ ชอบมั้ยครับ " มันมองตาผม
“ ก็ ชอบ " เผลอพูดออกไปแบบนั้น ผมมองไปที่ขวดน้ำหอม ตอนที่ใจเต้นแรงมือชี้สะเปะสะปะ " ชอบขวดนี้ เอาขวดนี้ "
“ รับขวดนึงนะครับ "
“ อื้ม " บอกแบบนั้นมันก็เดินพาน้ำหอมไปที่แคชเชียร์ ราคาขวดนึงก็ตกอยู่หลายตังค์อยู่ครับ ผมยื่นบัตรเครดิตให้ ตาที่มองมันจัดน้ำหอมใส่ถุง
“ ถ้าจะส่งไปให้คุณแม่ที่ต่างประเทศจริงๆ อย่าลืมห่อกันกระแทกหลายๆชั้นหน่อยนะครับ " มันว่าแบบนั้นตอนที่ยื่นของมาให้ผม " ขอบคุณครับ "
“ อื้ม " เดินออกจากร้านไปแบบงงๆ ผมเดินกลับมาที่รถก่อนจะโยนถุงนั้นเข้าไปข้างใน " ไม่มีข้ออ้างดีๆแล้วรึไงว่ะ "
และนั่นก็เป็นวันแรกที่ผมมาที่นั้น
วันต่อมาที่ก็ยังคงมาจอดรถที่ห้างเดิม ผมเดินไปที่ร้าน ร้านเดิม คราวนี้คนขายยืนอยู่นอกร้าน ในมือที่ถือในปลิวมันคุยกับคนที่ผ่านไปมา และคนเหล่านั้นก็คือผู้ชายทั่วไปที่เข้ามาสนใจสินค้าให้มันแนะนำ รอยยิ้มของมันส่งให้คนทุกคนที่เข้ามารุมล้อม
“ ขวดนี้หอมจังครับ "
“ ลองซื้อไปให้แฟนสิ " มันบอกคนที่ทำท่าสนใจสินค้าของมัน
“ งั้นก็ให้อะ " ยื่นน้ำหอมขวดนั้นให้ไอ้ปิงที่ขมวดคิ้ว
“ แต่ปิงแนะนำว่าซื้อให้แฟนนะ "
“ ไม่มีหรอก แฟนนะ มีแต่คนที่ใช่ แล้วคนที่ใช่ก็ยืนอยู่ตรงหน้านี้แล้วไง " ไอ้เหี้ยเอ้ย มุขมึง ผมยกยิ้มก่อนที่ไอ้ปิงจะรับของจากมือคนคนนั้นมันวางไว้ที่เดิม
“ ตลก " อยากรู้ว่าคนสวย เสน่ห์แรงแบบมันหมดรึเปล่า ทำไมใครๆถึงชอบที่จะอยู่ใกล้มันนัก หรือเพราะมันดูง่ายให้ใครเอาก็ได้ หงุดหงิดชะมัดเวลาเห็นใครอยู่รายล้อมมึง
“ ซื้อน้ำหอมหน่อย " พูดออกไปแบบนั้น มันที่ยืนอยู่ก็หันมามอง
“ ครับ " ตอบรับแบบนั้นก่อนจะเดินแยกตัวออกมา " วันนี้จะรับแบบนี้ดีครับ " นั่นสิ ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะมาซื้อน้ำหอมให้ใคร
“ ให้ .. พี่สาว "
“ พี่สาว " มันทวนเสียงก่อนจะพยักหน้า ในใจมันคงถามว่าคนแบบผมมีพี่สาวด้วยหรือไง " ลูกพี่ลูกน้องนะ วันเกิด "
“ อ๋อ แล้ว อยากได้แบบไหนดีครับ "
“ ก็แบบ " แบบมึง ที่ด่าคนอื่นก็ไม่ได้ต่างจากคนอื่นเลย คำพูดจากใจทำไมถึงรู้สึกเลี่ยนจนอยากจะอ้วกอะไรแบบนี้ " เป็นคน ธรรมดา ทำงานออฟฟิส เอาแบบใช้ได้ทุกวัน "
“ โอเคครับ งั้นผมแนะนำกลิ่นนี้ " ยื่นกระดาษทดลองกลิ่นมาให้ ผมดมก่อนจะยื่นกลับ
“ ไม่ชอบ เอาอ่อนกว่านี้ "
“ อ่อนกว่านี้ ก็ตัวนี้เลย " ยื่นอีกตัวมาให้ผม มองหน้ามันที่ตั้งใจขายของให้กับผม มีหลายคำที่อยากจะพูด เรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องของสินค้าตรงหน้า เรื่องที่เป็นเรื่องของเรา อย่างเช่นคำพูดที่ว่า ทำเป็นรับไม่ได้กูพูดความจริงวันนั้นอย่ากระแดะดิว่ะ หรืออะไรที่มีความหมายว่า ขอโทษนะ กูมันปากเสียไปหน่อย " เสือ "
“ อะไร " มันยื่นน้ำหอมอีกตัวมาให้ " ตัวนี้ก็เหมาะนะ ไม่ฉุนมากไป กำลังดี ใช้ได้ทุกวัน "
“ อื้ม " บอกแบบนั้นผม ก็รับตัวอย่างมาดม " นี่..”
“ ขอโทษนะคะ " เสียงที่แทรกคำพูดของผม พนักงานขายคนนึงที่หันมายิ้มให้ผมก่อนจะหันไปหาไอ้ปิง " ปิง ดูแลลูกค้าคนนู้นหน่อย เค้าขอมา "
“ ครับ " ตอบรับแค่นั้น มันตั้งน้ำหอมไว้ตามเดิม " ขอตัวก่อนนะครับ "
“ ไม่ทราบว่าลูกค้า สนใจจะรับแบบไหนดีค่ะ " เธอที่เข้ามาแยกผมกับไอ้ปิงเอ่ยถาม " ลูกค้าค่ะ "
ผมไม่ได้สนใจเสียงที่เรียกอยู่ สายตาที่เอาแต่มองมันบริการลูกค้าคนนึงที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้มัน ท่าทางมีความสุขดี " แรดเหี้ย "
“ ว่าไงนะคะ " เสียงที่ไม่ต้องการถามผมอีกครั้ง " ลูกค้าต้องการน้ำหอม.. "
“ ไม่เอาแล้ว " วางทุกอย่างลงผมเดินออกไปจากร้าน เวลาที่มันได้ใกล้ชิดผู้ชายคนอื่น ยังไงซะนั่นก็ยังคงเป็นความหงุดหงิดใจขั้นสุดของผมเสมอ ผมไม่ชอบมอง ไม่ชอบให้มันยิ้มให้ใคร อยากให้มีแค่ผมที่ได้เห็นเท่านั้น แค่ผมคนเดียว ' เห็นแก่ตัวชะมัด แต่คนแบบนั้น มันมีอะไรที่ต้องทำให้กู เป็นได้ถึงขนาดนี้ว่ะ '
หันมองเข้าไปในร้านอีกที ภาพที่ผมเห็น คนมากมายที่อยู่ในนั้น แต่ผมกลับเห็นแค่มันคนเดียว มันคนเดียวที่อยู่ในสายตาของผม รอยยิ้มที่ค่อยๆคลี่ยิ้มออกมา ดึงดูดให้ผมหยุดนิ่งเพื่อมองดูมันอยู่แบบนั้น ทั้งๆที่เกลียดคนแบบนี้ แต่ใจก็ยังบอกว่า ' ชอบคนนี้ ' อยู่ดี
ครืน ครืน ครืน เสียงโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋า ผมยกขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้าก่อนจะกดรับ " ว่าไงมึง "
“ มึงอยู่ไหนว่ะ " ไอ้เท่โทรเข้ามา
“ มีอะไร "
“ กูยืนอยู่ข้างหลังมึง " ผมหันหลังกลับไปมอง คนที่บอกว่าอยู่ข้างหลังผมกดวางสาย " โย่ว มาทำอะไรว่ะ "
“ ก็เดินซื้อของเรื่อยเปื่อย "
“ อย่างมึงมีคำว่าเรื่อยเปื่อยด้วยเหรอว่ะ " มันเอียงหน้าถามก่อนจะเดินเข้ามากอดคอ " ปกติเห็นเดินแค่ที่ที่คนน้อยๆ ไหงมึงมาเดินที่นี่ได้วะ "
“ แล้วเสือกอะไรกับมึง "
“ เปล่าหรอก เจอมึงก็ดี ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย "
“ ไปไหน " มันเชิดหน้าไปทางร้าน " นี่ไง ร้านที่ปิงทำงาน วันนี้กูจะมาซื้อน้ำหอมสักขวด "
“ ให้ใคร "
“ ยังไมไ่ด้คิดว่ะ แต่พอเห็นหน้าปิง กูคิดว่า คิดคงนึกออก " ยกยิ้มขึ้นมา แขนมันก็ดันตัวผมให้เข้าไปในร้านอีกครั้ง " ปิง " มันเรียกอีกคนที่กำลังบริการลูกค้าคนเดิม คนนั้นอยู่
“ อ้าว เท่ " มันทักไอ้เท่ก่อนจะมองผม " เสือ เมื่อกี้ยังไม่ได้น้ำหอมไม่ใช่เหรอ มาเลือกใหม่สินะ "
“ อะไรว่ะ เมื่อกี้มึงมาแล้วเหรอ " ไอ้เท่ถามผมก็ดึงตัวเองออกจากวงแขนที่มันกอด
" กูไปรอข้างนอกแล้วกัน "
“ อะๆ โอเค " ว่าแบบไม่ใส่ใจมันยืนอยู่ข้างปิง มองดูขวดน้ำหอมที่มันไม่ได้ตั้งใจซื้อ " จะมาอุดหนุนน้ำหอมนะ แนะนำหน่อยสิ "
“ เอาแบบไหน แล้วให้ใครละ "
“ ไม่มีแบบใช้เองเหรอ "
“ แล้วเท่ชอบน้ำหอมผู้หญิงเหรอ "
“ เอ้า ไม่มีของผู้ชายเหรอ " มันทำหน้างงๆ ใส่ไอ้ปิงที่ก็หัวเราะออกมา
“ ไม่มีหรอก " ฉีดน้ำหอมขวดนึงลงบนกระดาษ " แต่อันนี้ก็พอใช้ได้นะ อันนี้สำหรับสาวสปอร์ท "
“ หอมดีเหมือนกันนี่หว่า " มันว่าก่อนจะทำจมูกฟุตฟิตตรงหน้าไอ้ปิง " แล้วคนนี้ละ ใช้กลิ่นไหน หอมจัง "
“ กลิ่นนี้ " มันยื่นมาให้เป็นขวดน้ำหอมสีชมพู ไอ้ปิงฉีดที่ข้อมือไอ้เท่ ก่อนที่มันจะยกขึ้นมาดม
“ อื้ม หอมจัง หอมเหมือนปิงมาอยู่ใกล้ๆเลย แต่ว่าบนตัวปิงหอมกว่านะ "
“ ลามก อีกแล้วนะมึง " พูดแบบนั้นก่อนจะยกยิ้มให้กัน
“ ก็มึงน่ารัก "
“ กลับละ " ผมพูดขัดมันสองคนขึ้นมา ตอนที่เดินหันหลังไปผมได้ยินเสียงสถบของไอ้เท่
“ เป็นเหี้ยอะไรของมันอีกว่ะ "
เดินกลับออกมาจากร้าน ในทางที่มีแต่ผู้คนเดินไปมา หลายคนก็มาคนเดียว หลายคนก็มาเป็นคู่ บางทีผมคิดว่าผมเองต้องทำอะไรสักอย่างแล้วละ อะไรสักอย่างที่แม้ว่าจะขัดกับการเป็นตัวของผม แต่ผมก็ต้องทำเพื่อบางสิ่ง
“ ซื้อน้ำหอมหน่อย " วันนี้ก็เป็นอีกมา ผมเดินตรงเข้าไปหามันตอนที่เห็นว่าใครหลายคนกำลังมุงมันอยู่เหมือนเดิม
“ ครับ วันนี้จะซื้อให้ใครอีกดีละ " ผมผงะกับคำถามของมัน วันแรกมาซื้อให้แม่ทั้งๆที่แม่อยู่ต่างประเทศ วันต่อมาซื้อให้พี่สาวทั้งๆที่ก็ไม่มี ส่วนวันนี้จะอ้างใครดีวะระหว่างที่นึกถึงใครบางคนผมที่มองหน้ามันอยู่ก็นึกขึ้นมาได้
“ ซื้อให้เพื่อน "
“ โอเคได้เลย เพื่อนผู้หญิงนะ " ไม่ได้พยักหน้าให้แต่มันก็พาผมไปเดินเลือกน้ำหอมที่โซนอีกฝั่ง " แล้วเค้าเป็นคนยังไง "
“ สวย แต่บางทีก็น่ารัก มั่นใจในตัวเอง แต่ก็ขี้งอน แล้วก็เป็นคนอ่อนไหว "
“ เป็นคนที่มีหลายอารมณ์ดีนะ" มันบอกผมแบบนั้น ก่อนจะก้มลงหาน้ำหอมขวดที่เหมาะกับคนในแบบที่ผมบอก
" ก็อื้ม "
" แฟนใหม่ "
" ก็ใช่มั้ง "
" ยังไงกันแน่ " สายตาที่อยากรู้ของมันผมจ้อง
" แล้วยุ่งอะไรกับมึงด้วย "
" ก็.. นั่นสินะ " ว่ายิ้มๆก่อนจะหันไปหาน้ำหอมต่อ
" กำลังจะไปขอ .. เป็นแฟน " รู้สึกหน้าร้อนขึ้นมาทันทีตอนที่พูดประโยคนี้
" ก็โชคดีแล้วกัน " ขวดน้ำหอมสีชมพูที่มันหยิบขึ้นมาฉีดลงบนกระดาษก่อนจะยื่นให้ " กลิ่นนี้มาใหม่ มันจะหอมอ่อนๆ "
“ อื้ม " ก็หอมดีครับ หอมแบบอุ่นๆ เป็นความหอมที่พอดมแล้วก็อยากจะหอมแล้วหอมอีก
“ หอมดีใช่มั้ยละ "
“ ก็นะ " บอกแบบนั้นผมเอากระดาษที่ตัวเองถือไปชนจมูกมัน " หอมมั้ย " ปิิงยิ้ม
“ หอมสิ "
“ มีแนะนำอีกมั้ย " ผมถามมันก็มองไปรอบๆ
“ ก็กลิ่นนี้ " ขวดเดียวกับที่มันใช้อยู่ตอนนี้ ผมจำได้เมื่อวานมันบอกไอ้เท่ " กลิ่นนี้ก็หอม อารมณ์คล้ายๆกันแต่อันเมื้อกี้จะหอมกว่า "
“ เหรอ งั้นเอาขวดเมื้อกี้ขวดนึง "
“ โอเคครับ สักครู่ " มันหยิบน้ำหอมจากข้างล่างสต๊อกก่อนจะเดินหายไปเค้าเตอร์แคชเชียร์ ราคาหลายพันที่ผมยื่นบัตรเครดิตไปให้ หลังจากคิดเงินเสร็จเรียบร้อยน้ำหอมขวดนึงที่อยู่ในถุงมันยื่นมาให้ผม " นี่ครับ "
รับสินค้าจากมือมันไว้ ก่อนจะยื่นกลับคืนไปให้ " เอาไป "
“ หื้ม " ทำหน้างง ก่อนจะเอียงหน้าถาม " สินค้าไม่ถูกเหรอ "
“ เปล่า ถูก "
“ แล้วส่งคืนมาทำไม "
“ กูซื้อมาให้ " คราวนี้มันก็ยิ่งงง
“ ให้กู ก็ไหนบอกว่าจะซื้อไปขอใครเป็น .. แฟน " เสียงของมันเงียบลง หน้าที่แดงกล่ำของผมผมกัดฟันแน่นด้วยความตื่นเต้น
“ อย่าให้ต้องพูดเป็นครั้งที่สอง " รับถุงนั้นจากมือผม " ฟังดีๆและ จะไม่พูดซ้ำ "
“ อะไร "
“ ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น " ผมไม่ได้มองมัน ผมมองไปทางอื่นตอนที่กำลังพูดประโยคนั้น หัวใจของผมเต้นแรง
“ นี่ "
“ ก็บอกว่าจะไม่พูดซ้ำไง "
“ วันนี้กูเลิกงานสี่ทุ่ม จะเลี้ยงตอบแทนไอ้นี่แล้วกันนะ " ยื่นถุงมาตรงหน้า มันยิ้มก่อนจะเดินกลับเข้าไปข้างใน
“ ปิง " ผมเรียกมันไว้ไอ้ปิงก็หันมามอง " รถจอดอยู่ที่ลานจอดรถชั้นหนึ่ง "
“ อื้ม " รอยยิ้มนั่นที่มันมอบให้ หัวใจของผมเต้นแรงอย่างประหลาดเลยครับ
.....................................................
ไม่รู้จะพูดอะไรดี รู้แค่ว่า รู้สึก หยุดยิ้มไม่ได้
พี่เสือในมุมที่ต้องง้อปิง ก็เป็นอะไรที่ ..เขินดีนะ
ฝากแท็ก #เสือปิง ด้วยนะคะ สำหรับคนที่มีทวิตหรือเฟส
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า
หัวข้อ: เพราะเกลียดจึงรัก {UP!-ตอนพิเศษที่ 3 (จบเรื่อง) ※ ประกาศรีปริ้นท์ ※ / 14.8.59} #หน้า 73 (อ่าน 791066 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก