หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒

[uknowvry]

ขี้เงี่ยนอวอร์ด...ต้องยกให้บอมบ์จริงๆ

[why yyy]

ขอบคุณ

[AGELA]

ตอนที่ ๒๘ คนมันเพ้อ

วันจันทร์ถัดมาก็เริ่มเข้าสู่ห้วงของการฝึกภาคสนาม ซึ่งการฝึกครั้งนี้จะเรียกกันว่าหมู่ ตอน หมวด หรือที่เรียกกันอีกแบบหนึ่งว่าเข้าป่า ก่อนจะไปเข้าป่ากันจริงๆก็จะต้องฝึกภายใจกองพันซะก่อน ตอนเช้าหลังจากเคารพธงชาติเสร็จเรียบร้อยแล้วฟังจ่ากองร้อยชี้แจงเกี่ยวกับการปฏิบัติงานของแต่ละวัน พอเลิกฟังคำชี้แจงจึงจัดแถวเป็นกลุ่มเป็นพวกตามที่ได้แบ่งเอาไว้

ผมกับไอ้มหาตวงไอ้อยู่ในตำแหน่งหมู่ปืนกล หน้าที่เป็นพลยิง ส่วนรุ่นพี่ ๒ คนที่มาอยู่ด้วยเป็นผู้ช่วยพลยิง ที่เขาเอาพวกผม ๒ คนมาอยู่หมู่ปืนกลก็เพราะว่าตัวผมใหญ่ แล้วปืนกลเนี่ยมันหนัก จะให้ไปแบกปืนเล็กแล้วเอาพวกตัวเล็กๆมาแบกปืนกลนี่ไม่ได้

“ฟังนะทหาร เดี๋ยวให้ทุกคนไปเบิกเป้สนามพร้อมอุปกรณ์ทุกอย่างให้เสร็จภายในครึ่งวัน ส่วนตอนบ่ายเราจะมาทำการฝึกกัน ช่วงเช้าเราจะมาดูอุปกรณ์เครื่องสนามว่าครบหรือเปล่า อาร์ตๆ”เสียงผู้หมวดพูดเรียกหมู่อาร์ตโจทก์เก่าผม

“ครับผู้หมวด”หมู่อาร์ตเดินออกมาด้วยท่าทางยังไม่คอยดีเท่าไหร่ แต่หายเกือบจะปกติแล้วละครับ

“อุปกรณ์พร้อมไหม เดี๋ยวผู้หมวดจะให้ทหารไปเบิกของ”

“พร้อมครับผู้หมวด มาเบิกได้เลยครับ”หมู่อาร์ตรับคำ

“อืม เดี๋ยวไปเบิกของแล้วกัน ผู้หมู่ก็ดูแลลูกน้องด้วยนะ”แล้วผู้หมวดเดินขึ้นไปบนห้องทำงาน ส่วนพวกผมก็กรูกันไปเบิกของ

“ปริ๊ดๆ เฮ้ย พวกมึงอะไรกันวะ มาทีละหมู่ไม่ได้เหรอ”หมู่อาร์ตตะคอกเสียงดัง “รุ่นพี่ไม่ดูแลรุ่นน้องวะ คอยดูนะเมื่อไหร่กูเข้าสิบเวรนะมึงจะหนาว ไป ไอ้พวกปืนเล็กมาก่อน”พวกผมเลยต้องรอให้พวกหมู่ปืนเล็กไปเบิกก่อน รอจนประมาณชั่วโมงกว่าๆครับถึงได้ไปเบิกของ

“ไม่ต้องเลือกมาก ของเหมือนกันทุกชิ้น”พูดตะคอกใส่หน้าผมตั้งแต่ผมก้าวข้ามธรณีประตูเข้าไป หยิบเป้สนามหรือล็อกแซก หม้อสนาม ผ้ากันฝน พลั่ว กระติกน้ำ สายเก่งเข็มขัดสนาม หมวดแคปร่า พอได้ของมาครบแล้วก็มาจัดการจัดระเบียบใหม่ตามที่รุ่นพี่บอก ปรับสายเก่งกระติกน้ำให้มันพอดีเอว ครึ่งวันเราง่วนอยู่กับการจัดของเรียบร้อยพอช่วงบ่ายก็ตามที่ผู้หมวดบอกครับเตรียมตัวฝึก

การฝึกในช่วงบ่ายของวันแรกไม่มีอะไรมากมายรอกครับส่วนใหญ่จะไปนั่งถอดประกอบปืนกล จนถึงบ่าย ๓ ก็เลิกฝึกสำหรับวันนี้แบกปืนกลับกองร้อยถอดเป็นชุดครึ่งท่อนวิ่งออกกำลังกายโดยมีผู้หมวดเป็นคนนำ

วิ่งเสร็จเปลี่ยนชุดเป็นชุดกีฬามาเตะบอลที่น้ากองร้อยต่อทีมวันนี้ก็มีผู้หมวดกับผู้กองมาเล่นด้วยผมเล่นฝั่งผู้กองเพราะผู้หมวดไม่ยอมให้ผมอยู่ฝั่งเดียวกันกับเขา เล่นๆไปผู้หมวดแม่งขี้แกล้ง ผลักผมตั้งหลายครั้งแล้วหัวเราะชอบใจ

เล่นจนเหงื่อออกชุ่มตัวแล้วเดินแถวไปกินข้าว กินไม่ค่อยได้หรอกครับเวลาเหนื่อยๆเนี่ยไม่ค่อยจะหิวอะไรเท่าไหร่ กินนิดเดียวก็เลิก อีกอย่างรุ่นพี่แม่งกินเร็วฉิบหายแปบเดียวมันกินหมดจานแล้ว กินเสร็จมาอาบน้ำ รอรวมอบรม เย็นนี้คงไม่ได้สวีทกับผู้หมวดเพราะว่ากลับบ้านไปแล้ว



ตื่นเช้ามาทำกิจวัตรทุกอย่างเหมือนๆวันก่อน กิจวัตรของทหารเขาจะเรียกกันว่า รปจ. ย่อมาจากระเบียบปฏิบัติประจำวัน ซึ่งจะขออธิบายคร่าวๆนะครับ ตี๕ ครึ่งนี้เราจะตื่นมารวมแถวแล้ววิ่งออกกำลังกาย ๗ โมงเช้ากินข้าว ๘ โมงเคารพธงชาติ ๙ โมงเปลี่ยนสิบเวรคนใหม่มาฟังคำชี้แจงจากสิบเวรว่าจะทำอะไร เที่ยงตรง กินข้าว บ่ายโมง รวมเช็คยอดทหารในช่วงบ่าย ๔ โมงวิ่งออกกำลังกายและก็มาออกกำลังกายตามอัธยาศัย ๖ โมงเย็นกินข้าว ๑ ทุ่มรวมฟังคำชี้แจงจากสิบเวรว่าวันนี้มีข้อบกพร่องอะไร และชี้แจงเรื่องเวรยามใครจะเข้าเวรออกเวร ๒ ทุ่มครึ่งสวดมนต์ ๓ ทุ่มก็นอนหลับพักผ่อน ส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง คือทำอะไรเป็นเวลา

“เบิกปืนเฮ้ย”เสียงรุ่นพี่พูดหลังจากเคารพธงชาติเสร็จเรียบร้อยพวกผมก็เดินขึ้นไปหน้าคลังอาวุธเพื่อไปเบิกปืนเพื่อมาฝึก หยิบปืนกลคนละกระบอกกับไอ้มหาตวง หนักเอาการอยู่เหมือนกันนะครับคาดว่าปืนกระบอกนี้นำหนักไม่ต่ำกว่า ๑๒ กิโลกรัม สะพายปืนเดินลงไปด้านล่างเดินไปหาจ่าซึ่งเป็นผบ.หมู่ปืนกล วันนี้ฝึกการตรวจอาวุธครับ ฝึกไปผู้หมวดก็เดินมาดู ฟากสนามฝั่งใต้จะเป็นของกองร้อยผมซึ่งมีผู้หมวดบูมเป็นผู้หมวดของการฝึก ส่วนอีกฟากหนึ่งจะเป็นของผู้หมวดเต้ยซึ่งเป็นอีกหมวดหนึ่งครับ

“ทำท่าทางให้มันเข้มแข็งหน่อยสิมหา”ผู้หมวดบูมดุ

“ครับผู้หมวด”ไอ้มหามันรับคำแล้ววิ่งใหม่ คือการตรวจอาวุธนี่ต้องวิ่งนะครับจะมีท่าทางของมันอยู่อธิบายเป็นตัวอักษรยากครับเอาเป็นว่าเราข้ามไปแล้วกัน ฝึกได้พักใหญ่ก็หิ้วปืนมานั่งพักในร่มใกล้ๆกับหมวดบูมและหมวดเต้ยยืนคุยกันอยู่ ตรงนี้มันมีร่มไม่ใหญ่ๆอยู่ที่เดียวขอมาแอบนั่งใต้ร่มไม้หน่อยแล้วกัน

“เฮ้อ เหนื่อยว่ะ”ผมบ่นออกมาเบาๆ

“แค่นี้ก็บ่นซะแล้ว”ผู้หมวดเต้ยพูด

“แฮะๆ มันร้อนครับผู้หมวด”ผมยิ้มให้

“คิดถึงเมียจัง”ไอ้มหาตวงมันพูดลอยๆไม่ได้มองหน้าหมวดเต้ย ผมมองหน้ามันอย่างงงๆคือเมียมึงกับเมียกูก็ยืนหัวโด่อยู่ตรงหน้ามึงคิดถึงเมียคนไหนวะมหา มองหน้าหมวดเต้ยหน้าตึงขึ้นมาทันทีครับ ส่วนหมวดบูมนี่ทำหน้างงๆ

“มึงมีเมียด้วยเหรอวะมหา”จ่าซึ่งเป็นผบ.หมู่ปืนกลถามอย่างสงสัย

“มีครับจ่า”ไอ้มหาตอบหน้าชื่นตาบาน

“กูไม่อยากจะเชื่อว่ะ ได้ข่าวมาว่ามึงเพิ่งสึกมาแล้วเอาเวลาไหนไปหาเมีย”

“ก็ช่วงที่ฝึกเสร็จอ่ะครับ มึงไม่คิดถึงเมียมึงบ้างรึไงไอ้บอมบ์”

“กูคิด แต่กูไม่เพ้อเหมือนมึง”

“ทำไงได้วะ กว่าจะได้เจอกันแต่ละทีแม่ง เฮ้อกูขอหอมแก้มมึงทีไอ้สัส”ไอ้มาตวงมันยื่นหน้ามาคว้าต้นคอผมหอมแก้มฟอดใหญ่ ไอ้สัสเอ๊ย ทำกับกูได้ลงคอ

“กูว่าแม่งคิดถึงเมียจนบ้าไปแล้ววะฮ่าๆๆๆ”จ่าหัวเราะ ส่วนผมมองหน้า ๒ หมวดสุดหล่อในดวงใจแล้วยิ้มให้

“เหนื่อยๆแบบนี้น่าจะมีเมียมาคอยซับเหงื่อให้ ยื่นน้ำเย็นๆให้กิน”ไอ้มหาตวงยังคงเพ้อต่อไป

“เป็นทหารก็แบบนี้แหละมหา มึงจะฝันเฟื่องไปมากทำไมวะ เหนื่อยก็เช็ดเหงื่อเองสิ อยากกินน้ำเย็นก็ไปหากินเอาเอง ไม่มีเมียมาคอยดูแลบริการถึงที่หรอก มีแต่จะเอาสากมาตีหัวนี่ ขนาดเงี่ยนๆคิดถึงเมียแค่ไหนก็เอามันไม่ได้ยังต้องมาชักว่าวเองเลย”จ่าพูดขึ้นมา “เออ แล้ววันก่อนมึงไอ้ยักษ์เสียท่ากะเทยไปแล้วเหรอ”

“ยังครับจ่า ผมถีบมันก่อน”

“ฮ่าๆๆๆ มหาคิดไม่อะไรไม่ออกก็ไปเข้าเวรแล้วหากะเทยมาอมให้นะ”

“มันมีด้วยเหรอครับจ่าที่กะเทยจะมาอมให้น่ะ”ไอ้ตวงทำหน้าใคร่รู้

“มีสิ จ่าอยู่นี้มาเกือบ ๒๐ ปีแล้วพวกรุ่นพี่พวกเอ็งนะ ฮ่าๆๆๆ อย่าให้กูพูด แต่อย่างว่ามันจากบ้านจากเมียมาไกล เงี่ยนๆก็ให้พวกมันอมไปซะ”

“เออ น่าลองว่ะ บอมบ์มึงได้ขอเบอร์โทรกะเทยที่มันจะอมให้มึงไหมวะ กูสนใจ”ไอ้มหาทำตาหน้าน่าสนใจ ส่วนหมวดเต้ยตอนนี้หน้าเคร่งเครียดกว่าเก่า

“กูว่ากูรู้สึกคันตีนยังไงไม่รู้ว่ะบูม”หมวดเต้ยพูดขึ้นมาพลางลูบๆที่คอมแบท

“เป็นเชื้อราหรือเปล่าวะ”หมวดบูมทำหน้าซื่อ

“ไม่รู้ว่ะ กูว่าคงไม่ใช่”หมวดเต้ยมองหน้าไอ้มหาตวงแวบหนึ่ง

“เหรอวะ”ผู้หมวดบูมยังทำหน้างงต่อไป ส่วนผมนี่กลั้นขำแทบไม่อยู่ ไอ้มหานะไอ้มหามึงแสดงอาการคิดถึงเมียได้แจ่มมากเลยว่ะ

“เฮ้อ”ผมถอนหายใจบ้าง

“เป็นไรของมึงอีก”ไอ้มหาตวงหันมามองหน้า เก็บอาการได้เนียนมากเลยมึง

“กูก็คิดถึงเมียกูบ้างสิวะ เหนื่อยๆแบบนี้มีเมียมานั่งข้างๆ คอยนวดไหล่ ไล้แผ่นหลัง”ผมทำหน้าเหม่อลอย ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้หมวดบูมกับหมวดเต้ยหน้าเหวอทั้งคู่

“เออน่ะสิ เมียเราเขาจะคิดถึงเราบ้างไหมนะ เขาจะรู้หรือเปล่าว่าผัวสุดที่รักของเขากำลังเหนื่อย หัวใจจะขาดรอนๆ”ไอ้มหาตวงพูดแล้วมองฟ้ามองฝนไปเรื่อยเปื่อยของมัน

“เขาคงไม่คิดถึงเราหรอกมั้งตวง ทำใจซะเถอะ เมียเราเขากำลังนอกใจ”พูดแล้วกลั้นขำ ตอนนี้ทั้งคู่ทำหน้าเลิกลัก ส่วนผมก็อมยิ้มหน้าแป้นหน้าบาน

“ไอ้พวกเหี้ย มีเมียแล้วพากันเพ้อ ไอ้หน้าส้นตีน”หมวดเต้ยเตะขาไอ้มหาจากนั้นทั้งคู่จึงเดินออกไป ผมกับมหาขำก๊ากออกมาเลยครับ


พักกลางวันกินข้าวเสร็จเรียบร้อยมานั่งแผ่ตากพัดลมอยู่ใต้ถุนโรงนอน คุยกันเย้วๆเสียงดัง ไอ้ซันหลังจากที่ผมเอาเบอร์สาวสวยให้มันเมื่อเช้าตอนนี้ก็กำลังตามจีบตามตื๊อ ส่วนผมกับไอ้มหาตวงนั่งพิงผนัง บ่ายโมงครึ่งตามเวลาที่นัดเอาไว้ไปฝึกกันที่สนามฟุตบอลของกองพัน ช่วงนี้ฝึกการเดินเข้าตีครับ

เหงื่อชุ่มหน้าดำหน้าแดงจนถึงบ่าย ๓ ครึ่งจึงเลิกการฝึกเอาไว้แค่นี้ คืนปืนเสร็จแล้วขึ้นถอดเสื้อพรางออกเป็นชุดครึ่งท่อนวิ่งออกกำลังกายกัน ๔ รอบสนาม ฟิตมาก แต่ก็เหนื่อยเหมือนกัน วิ่งไปมองหน้าหมวดบูมไปอยากจับจูบหลายๆทีให้มีแรงวิ่งกลัวทำไปแล้วคนอื่นจะมองผู้หมวดของเราไม่ดีเลยเก็บอาการ เฮ้อ เป็นแบบนี้ก็ลำบากนะครับเรามันแค่พลทหารตัวน้อยๆเขาผู้บังคับบัญชาตัวใหญ่ๆ



“บูม ถามจริง หมู่อาร์ตเคยจีบบูมป่ะ”เข้ามาในห้องผู้หมวดหลังจากกินข้าวอาบน้ำในช่วงเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุยกันถึงเรื่องเรื่อยเปื่อยจนวกเข้ามาเรื่องที่ผมสงสัย เห็นมาหลายครั้งแล้ว ชอบมาเจ๊าะแจ๊ะเมียกูยามกูเผลอ

“ไม่นี่”ผู้หมวดส่ายหน้าอย่างไม่รู้ตัว

“ไม่ค่อยเชื่อว่ะ อาการแบบนี้มันหวงก้างกันเห็นๆ แล้วเวลาคนอื่นเข้าใกล้บูม มันจะมีอาการแปลกๆบ้างป่ะ เช่น มองตาขวาง กีดกัน หรือพยายามเข้ามามีส่วนร่วมเวลาบูมทำงาน”

“ก็เห็นมันมาช่วยงานตลอดนี่ เรียกใช้อะไรก็ใช้ง่าย แต่ก่อนไปเที่ยวกับมันบ่อย เคยเมาไปนอนห้องมันด้วยแต่ไม่เห็นมันทำอะไร”

“นั่นไง กูว่าแล้ว รู้ตัวป่ะว่ามันกำลังจีบอยู่อ่ะ”

“จีบเจิบอะไร ถึงจะจีบก็จีบไปดิ ไม่ได้เล่นด้วยซะหน่อย”

“เออ ถ้าเล่นด้วยเนี่ยมึเฮแน่”ผมพูดข่มขู่

“หึ เยอะไปป่ะวะ”

“อะไร คนเขารักเขาหวงยังมาว่าเขาเยอะ เออ แปลกคน นี่ถามหน่อยถ้าเกิดผมไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับบูมสักอย่างเนี่ย บูมพอใจป่ะ”

“กูจะเอาปืนยิงมึงทิ้ง”

“เห็นป่ะ ผมหวงอ่ะถูกต้องแล้วครับ ไม่ได้เยอะ แฟนใครใครก็หวงใครก็รัก ลองมีคนมาจีบผมบ้างดิ”

“กูจะยิงทิ้งทั้งมึงและมัน”

“หึหึ ฟอด เมียกูขี้หึง ฮ่าๆๆๆ  สงสารไอ้มหามัน คงได้แค่เพ้อ ทำไมไม่เอามันไปอยู่กองร้อยเดียวกับหมวดเต้ยซะทีแรก”

“จะไปรู้เหรอว่ามัน ๒ คนจะได้กันน่ะ เออ แล้วเมื่อตอนกลางวันมึงพูดออกมาได้ไง ไม่อายบ้างเหรอวะ แล้วถ้าเกิดคนอื่นรู้ล่ะเขาจะมองกูยังไง แค่กูอนุญาตให้มึงเข้ามาเย็นๆแบบนี้มันก็น่าสงสัยพอแล้ว นี่ยังพูดโจ่งแจ้งอีก ทีหลังกูขอนะ กูยังไม่พร้อมเปิดตัวเว้ย ขออะไรมันลงตัวกว่านี้ก่อน”

“แฮะๆ แต่พวกผมไม่ได้พูดชื่อใครนะ ก็แค่เปรยๆว่าอยากกอดเมียก็แค่นั้น สงสารไอ้ตวงมันหน่อยเถอะครับ ได้แค่มองหน้าแล้วยิ้มให้กันน่ะ มันทรมานนะครับที่รัก ลองเป็นที่รักกับผมเป็นแบบมันดูดิ”

“เออ แต่ทำไงได้ จะมาเดินควงแขนควงขากันก็ไม่ได้นี่หว่า ก็ต้องทนละวะ ถ้าไม่ทนแสดงว่าที่ผ่านมาแค่อารมณ์ชั่ววูบ บางทีมหามันอาจจะไม่รักไอ้เต้ยจริงก็ได้”

“อย่าเพิ่งตัดสินอะไรง่ายๆสิครับ เรื่องความรักความใคร่นี่ไม่มีอะไรแน่นอนลงตัวหรอก เจอกันวันเดียวได้กันแต่อยู่กินกันเป็นสิบยี่สิบปีจนตายห่ากันไปก็มีมากมายนะครับ”มองโลกในแง่ดีเข้าไว้

“ใช่สิ มึงผ่านการมีแฟนมาตั้งเยอะนี่”ออกนอกอวกาศแล้วผู้หมวดของผม

“ฟอด ทำไมชอบยัดเยียดอะไรที่ไม่เป็นจริงให้ด้วยครับที่รัก อย่ามองผมในแง่ลบดิ เห็นเลวๆแบบนี้ก็มีดีเหมือนกันนะ”

“ก็มึงหล่อไง ตามทฤษฎีคนหล่อต้องเจ้าชู้”

“ผู้หมวดก็หล่อแล้วผู้หมวดเจ้าชู้ป่ะ”

“ไม่ กูคบทีละคน คบน้อย คบนาน”

“อืม ผมก็เหมือนกันแหละครับที่รัก ถึงประสบการณ์ผมจะโชกโชนแต่ผมจะอ่อนโยนกับคนน่ารักๆนะครับ ฮ่าๆๆๆ”

“ตกลงว่าเจ้าชู้หรือไม่เจ้าชู้”

“ไม่อ่ะ รักใครคบใครก็อยู่กับคนๆนั้น ไม่นอกใจ ไม่วอกแวก ยิ่งมาเจอคนหล่อแบบผู้หมวดผมไม่เคยคิดจะมีคนอื่นหรอก”

“ถุย ไอ้สัส ปากหวาน”

“เขินอ่ะดิ”

“เออดิวะ มึงทำกูไม่เป็นตัวของตัวเอง  บอมบ์ถ้าวันหนึ่งเราไม่ได้คบกันมึงจะยังทำดีกับกูป่ะ”

“เพ้อเจ้อแล้ว ไม่มีทางหรอก อะไรวะ เพิ่งจะคบกันได้ไม่กี่วันกี่เดือนมาพูดถึงเรื่องเลิกรา แม่ง ถามหน่อยเหอะ แอบมีคนอื่นใช่ไหม หรือจะยังไงให้รีบบอกกัน จะได้ไม่ถลำลึกไปมากกว่านี้ ถามหน่อย มั่นใจตัวเองป่ะ”ผมของขึ้นขึ้นมาทันที อะไรวะ กว่ากูจะจีบมึงได้ กว่าจะได้คบกัน กูปวดใจมาตั้งหลายหน นี่มาพูดเหี้ยแบบนี้

“นี่ อยากโกรธกูดิ กูแค่อยากรู้เฉยๆ แต่กูก็คิดว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก”

“กวนตีนจริงๆว่ะ ทีหลังห้ามพูดเรื่องเลิกรา ฮึ่ย”กำหมัดแล้วทุบกับหัวเข่าของตัวเอง

“พี่บอมบ์อย่าโกรธบูมดิ”ผู้หมวดพูดเสียงเบามือด้านซ้ายวางที่ไหล่ขวาของผม สายตาออกจะขี้ออดขี้อ้อน

“ดูทำหน้าเข้าดิ ผมไปแล้ว อยู่ไม่ได้ เห็นหน้าแล้วเงี่ยนตลอดเลยว่ะจุ๊บผมไม่โกรธแล้วครับคืนนี้ฝันดีนะครับ เดี๋ยวดึกๆจะส่งข้อความไป”

“เดี๋ยวดิบอมบ์”ผู้หมวดลุกขึ้นมาคว้าข้อมือผมไว้ ก่อนจะประกบจูบเบาๆที่ริมฝีปากแล้วก็แลกลิ้นกันนัวเนีย เฮ้อ คืนนี้กูคงต้องลงไปชักว่าวแน่เลย เมียแม่งโคตรยั่ว “อย่าแอบลงไปชักว่าวนะมึง”ผู้หมวดต่อยที่หน้าอกผมเบาๆ

“ไม่รู้จะห้ามใจได้หรือเปล่า บูมแม่งโคตรยั่ว จุ๊บ กลับบ้านดีๆนะ”




“อ่ะ ฟังเวร คืนนี้เวรโรงก็จะเป็นพวกฝึก ก็เข้าใจนะว่าเราเหนื่อยมาทั้งวันแต่ว่าคนเรามันน้อย แต่ก่อนเนี่ยแทบไม่เหลือใคร มีสิบเวรเดินแถวไปกินข้าวคนเดียว บางทีเหลือทหาร ๑ คน ช่วงนี้ก็เริ่มเบาขึ้นมาหน่อยมีพวกเอ็งขึ้นมาช่วย เวรเริ่มห่างแต่ละคนไม่ได้เข้าติดต่อกัน ก่อนพวกเอ็งมารุ่นพี่ที่อยู่ บก.ร้อย เข้าเวรคนเดียวทั้งคืน เพราะไม่เหลือใครจริงๆ ต่างมีเวรข้างนอกกันหมด อ่ะ มาฟังเลยดีกว่า เวรโรงผลัด ๑ นะ .... ผลัด ๒ ไอ้มหา ผลัด ๓ ไอ้ยักษ์ ผลัด ๔ สุระ ผลัด ๕ ไอ้ดำ....”ฟังสิบเวรอบรมชี้แจงในช่วงเย็นของวัน ช่วงนี้มีอะไรเราช่วยๆกันก่อนครับเพราะรุ่นผมนี่ขึ้นกองร้อยมาเพื่อจะทดแทนรุ่นพี่ที่ลงใต้

“เฮ้ยๆ วางมือถือแล้วหันมาคุยกับกูบ้างเหอะ”สะกิดไอ้ซันตั้งแต่ได้เบอร์ผู้หญิงไปพี่มันเพื่อนมัน มันไม่ยักจะสนใจ

“แปบนึง หืม ใช่ เค้ากำลังเดินไปตลาด ไปกับพี่บอมบ์....”ไม่สนใจจริงๆเลยแฮะ ส่วนมหาตวงตอนนี้คุยกับเมียมันอยู่

“จะไปกินข้าวครับ แล้วที่รักกินอะไรไปยัง อืม ที่พูดไปเพราะเหนื่อย อยากมีคนดูแลใกล้ๆ....”โลกส่วนตัวกันทั้งคู่

“พี่บอมบ์รอหนูด้วย”อีหนูผัวทิ้งมันตกกองร้อยเดียวกับผมครับ ขึ้นมาโดนรุ่นพี่แกล้งหลายอย่าง แต่ไม่ใช่ในทางเสียหายนะครับ แบบหยอกเล่น เดินไปหอมแก้มมันประมาณนี้

“โดนผัวทิ้งไม่พอยังโดนเพื่อนทิ้งอีกนะมึง”ผมพูดขำๆ สนิทกันแล้วก็ไม่ต้องเกรงใจกัน

“ก็จริงแหละพี่ เฮ้อ เบื่อ ไอ้ศักดิ์ก็แม่ง เกลียดจริง จ๊ะจ๋ากับเมียทั้งวันทั้งคืน รำคาญเวลามันคุยโทรศัพท์ อีดอกนั่นก็ไม่รู้จะโทรหาอะไรนักหนา ไม่คิดจะให้ผัวมันพักผ่อนเลยรึไง”

“อะไรกับเมียกูเนี่ยอีหนู”ไอ้ศักดิ์เดินมาพูดเสียงไม่พอใจใส่

“กูไม่อะไรกับเมียมึงหรอกศักดิ์ แต่มึงน่ะ ทำให้กูคิดถึงผัวกู เฮ้อ โชคชะตาวาสนาเล่นตลกกับตุ๊ดหน้าหล่อแบบฉัน”มันหล่อจริงนะอีหนูอ่ะแต่มันสาวแตกเท่านั้นเอง

“แล้วทำไมมึงไม่เป็นผู้ชายล่ะ”ผมถาม

“มันกู่ไม่กลับแล้วอ่ะ เป็นมาขนาดนี้แล้ว”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”

[alternative]

^
^
ได้จิ้มด้วย เย้!

แบบว่าน่ารักอ้ะ ขี้หึงขี้หวงกันทั้งนั้นเลย หมวดๆ หึงโหดนะเนี่ย

[black sakura]

555555 ก็มันกู่ไม่กลับแล้วเนี่ย

[junpa]

ชอบอิหนูอะ ฮาดี

[Akikojae]

เขินนนน 

[shikyu3211]

เดี๋ยวก็เจอเนื้อคู่แล้วน้องหนู

[yokky34]

โอ๊ะ หมวดบูมเรียกบอมว่าพี่ด้วยอ่ะ

อ๊าย ง้อน่ารัก

[why yyy]

ขอบคุณ

[phobeerinsight]

 เค้าอ่านที่ลงจบตั้งแต่แรกแล้ว พอกลับมาดู
อ้าวหายไปไหน
ดีใจที่เอามาลงใหม่นะ
ชอบแนวคิดพี่มากเลย เป็นกำลังใจให้นะ
+1

[papanoy]

บอมบ์กับบูมหวานกันซะมดขึ้นแระ 

ชอบที่ไม่เข้าใจกัน งอนกันก็เคลียร์ให้จบๆไป ไม่ต้องค้างคา จะได้หวานกันไปนานๆ

เมื่อไหร่ มหาจะได้หวานกับหมวดเต้ยบ้างล่ะเนี่ย

[maemix]

มีเพ้อต่อว่าเมียนะมหา
ครึกครื้นจริงๆได้นินทาเมีย

[่jum]

ขี้เงี่ยนอวอร์ด...ต้องยกให้บอมบ์จริงๆ

 

ว้าว...วันนี้มาไว สุดยอดค่า 

[uknowvry]

อีหนูนี่น่ารักตลอดดดดดดด

[rainbowroman]

บูมอ้อนบอมบ่อยๆหน่อยก็ดีนะ
แม่ยกฟิน 

[kapook_koopak]

 อร้ายยยย  มีชอต บูมอ้อน อ่ะ พี่บอม งี้ แวกกกกก น่าลัก อิอิ (เขียนถูกนะคะ ตามนั้น)

[TR]

เพ้อหาเมียกันใหญ่เลยนะทั้งบอมบ์ทั้งมหา
อยากจิกรี๊ด ผู้หมวดบูมอ้อน!!!
“พี่บอมบ์อย่าโกรธบูมดิ” กรี๊ดดดด ฟิน ยิ้มแก้มแตก
พ..พ...พี่!!! บูมอ้อนเรียกบอมบ์ว่าพี่บอมบ์ ฟินนน!!

ว่าละอิหมู่อาร์ตต้องคิดไรกะบูมแน่ๆ

[GlassesgirL]

ฮามหา เพ้อขนาดหนัก จนหมวดเต้ยทนไม่ไหว 5555
บอมบ์ก็เพ้อตามไปอีก ทัังที่เจอหน้าทุกวัน 5555 ติดเมียทั้งคู่
แต่หมวดบูมน่ารัก บางทีดูซื่อ แถมตอนนี้มีอ้อนด้วยนะ 
หนูน่ารัก ฮามากๆ เข้ารวมแก๊งกันแล้ว ความฮาไม่สิ้นสุด ฮ่าๆๆๆ

[ทิวสนที]

วู้ยเซ็งคนเค้ารักกันว่ะ

[fangkao]

น้องหนู ก็หาสักคนสิจ๊ะ 5555

[AGELA]

ตอนที่ ๒๙ ชอบ

“บอมบ์ ของครบป่ะวะ”ผู้หมวดมากองร้อยแต่เช้า ผมจึงต้องเข้าไปหาในห้องแต่เช้า ช่วงนี้เขาปล่อยรุ่นพี่ลานะครับ รุ่นพี่ที่เคยรับใช้ผู้หมวดก็ลากลับบ้านไป ผมจึงมาทำหน้าที่แทน เข้ามาก็จูบ ๑ ที แล้วผู้หมวดมาบ่นมาเห็นกลิ่นผักชี ฮ่าๆๆๆ

“ไม่ครบนะ เออ บูม ช่วงนี้ยังไม่ต้องเอามุ้งใส่เป้ได้ไหม เมื่อคืนนอนยุงกัดจนลายไปทั้งตัวแล้วเนี่ย”ผมชี้มาที่ลายจุดแดงๆบนแขน คือการฝึกเนี่ยต้องมีการแพ็คของซึ่งข้าวของจะอยู่ในแผนการบรรทุก แผนการบรรทุกก็คือรายการแสดงสิ่งของว่าเราต้องมีอะไรบ้าง หนึ่งในนั้นมีมุ้งด้วยแล้วต้องพับมุ้งใส่ในเป้เผื่อมีใครมาตรวจจะได้ไม่โดนแดก แล้วปัญหามันมาเกิดตรงที่พับมุ้งใส่แล้วขี้เกียจเอาออกเพราะมันต้องพับต้องม้วน หลายคืนมาแล้วจึงนอนโดยปราศจากมุ้ง แล้วยาทากันยุงมันช่วยไม่ได้ ผมเลยต้องขออนุญาต

“เออ ลายเต็มตัวเลย แล้วทำไมไม่บอกแต่ทีแรกว่ายุงกัด ยากันยุงได้ทาไหม”

“ทาแล้วครับ แต่มันเอาไม่อยู่ ได้ไหมอ่ะ ตอนนี้ยังไม่เอามุ้งใส่เป้ได้ไหม ยุงกัดเนี่ยเป็นไข้เลือดออกแล้วจะไม่มีคนไปฝึกนะ”

“อือ เดี๋ยวหลังรวมแถวจะบอกแล้วกัน บอมบ์ ไม่เข้าใจตรงนี้อ่ะ ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยดิ”ผู้หมวดหยิบชีทมาวงตรงที่ตัวเองไม่เข้าใจ ที่รักผมเขาเก่งมากเลยครับเรียนไปเป็นทหารไป ผมหยิบมาอ่านครู่หนึ่งแล้วร่ายยาวเป็นภาษาง่ายๆจนใกล้ถึงเวลา ๘ โมง ผมจึงออกจากห้องผู้หมวดลงมารวมแถวด้านล่างเคารพธงชาติแล้วขึ้นไปเบิกปืน รวมแถวไปฝึกที่สนามฟุตบอลต่อ

“อ่ะ เอาอีกรอบนะเมื่อกี้ยังมีคนสับสน....”แดดร้อนๆเราก็ยังฝึกกันกลางสนามกันต่อไป ส่วนใหญ่พวกนายสิบเขาไม่ค่อยลงสนามกันครับ จนผู้หมวดมาดูเองจึงลงมาฝึกพร้อมๆกัน ฝึกเสร็จประมาณ ๑๐ โมงก็ไปนั่งพักผ่อนที่ใต้ร่มไม้

“อีหนู มึงไหวป่ะวะ”อีหนูก็ลงมาฝึกด้วยครับ ถึงมันจะเป็นตุ๊ดแต่มันก็ทำได้ทุกอย่างเหมือนชายปกติ ดีไม่ดีมันแข็งแรงกว่าคนอื่นๆอีก

“เหนื่อยอ่ะพี่บอมบ์ ขอซบหน่อย”มันมาออเซาะผม ผมเองก็ตามสบายครับเราเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องคิดมาก

“หึหึ แบบนี้แหละคนขาดผัว”ไอ้ศักดิ์ขำ

“มาเป็นผัวกูป่ะล่ะ”อีหนูแหว

“เมียกูได้ฉีกอกกูตายพอดี เฮ้ย แต่ถ้ามึงไม่เรื่องมากนะหนู กูอยากบอกว่าเพื่อนกูสนใจมึงว่ะ”

“พอเหอะจ๊ะสุดหล่อ ตอนนี้ขอพักหัวใจดวงน้อยๆกับพี่บอมบ์สุดหล่อของฉัน”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”ผมถึงกับขำก๊ากออกมา


อีกไม่กี่วันก็จะไปฝึกที่ป่าแล้ว การฝึกเริ่มเบาลงเพราะถ้าหนักเกินไปเดี๋ยวไม่มีแรงไปป่ากัน สภาพร่างกายของผมก็ยังฟิตอยู่นะครับ ตื่นมาจวยยังแข็งทุกเช้า ฮ่าๆๆๆ แต่ไม่ได้เอาออกนะครับ มันเหนื่อย มันแข็งแต่เหนื่อยไม่มีแรง วันไหนไม่โดนเวรโรงก็หลับเป็นตายทุกคืนเลยครับ

“อ่ะ วันนี้ผู้หมวดจะไม่ฝึกนะ แต่จะขอดูว่าใครยังขาดอะไรบ้าง จะได้เตรียมให้พร้อมเพราะอีกไม่กี่วันเราจะตรวจสอบกันแล้ว ป่ะ ไปใต้ถุนแล้วกัน”จากนั้นก็เดินแถวไปใต้ถุนกองร้อย เอาข้าวของจากเป้ออกมาวาง สำรวจดูใครขาดเหลืออะไรบ้างจะได้จัดหาให้ทันเวลา

“ครบไหมวะ”มหาตวงถามผม

“ไม่ครบ”ผมส่ายหน้า ผู้หมวดเดินดูข้าวของของแต่ละคน ส่วนใหญ่จะไม่ครบกันครับ พวกรุ่นพี่นี่เขารู้งานของเขาเกือบครบ ขาดบางอย่าง ดูสิ่งของแล้วก็สอบถามว่าใครยังขาดอะไรบ้างจะได้ไปหามาให้ พอทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจึงได้พักผ่อน


“มึงซื้อเปลป่ะ”มหาตวงถามความเห็น ไปป่าเนี่ยเปลสำคัญครับรุ่นพี่บอกว่าเอาเปลไปผูกกับต้นไม้แล้วนอน เก็บง่ายกางง่าย

“เอาไปดิ แต่มึงดูกู ตัวอย่างควายกูไม่มั่นใจเลยว่ะว่าที่เขาเอามาขายให้เนี่ยมันจะใช้ได้ป่าว”

“ต้องสั่งทำเป็นพิเศษเลยล่ะมั้ง”

“ไม่ถึงขนาดนั้น เอาแบบผ้าหนาๆ”

“เอาผ้าขาวเลยไหม ม้วนๆห่อๆ”

“ไอ้สัส กูคนไม่ใช่ผี เดี๋ยวเหอะมึง”ต่อยไหล่ไอ้มหาไปทีหนึ่งโทษฐานมันกวนตีน

“ฮ่าๆๆๆ กูคิดว่ามึงเป็นผีซะอีก แล้วมึงจะเอาอะไรไปอีกไหม กูโทรบอกแม่กูให้ทำปลาร้าบองให้แล้ว”ปลาร้าบองนี่คืออาหารชั้นเลิศของแถบอีสานนะครับ แล้วรุ่นพี่บอกว่าไปป่า ปลาร้าคืออาหารสำคัญที่จะทำให้คุณอยู่รอด ฮ่าๆๆ ไม่ได้เวอร์ครับรุ่นพี่บอกมาแบบนั้น พวกผมก็ทำตาม แต่แม่ผมทำไม่เป็นนะครับ เลยให้ไอ้มหาเป็นคนจัดการ

“อาบอมบ์ได้สั่งเปลป่ะ”ไอ้ซันเดินมาถามผม

“ไม่ว่ะ เดี๋ยวกูให้ไอ้ภีมหามาให้ เปลที่สั่งไม่รู้ผ้าบางผ้าหนา เกิดกูนอนไปเปลขาดตายห่าพอดี”

“ฮ่าๆๆๆ คนอะไรวะตัวอย่างควาย”ขำกูเข้าไป ตัวใหญ่ใช่ว่าจะสบายนะครับ มีเรื่องยุ่งยากเหมือนกัน โดยเฉพาะเสื้อผ้า บางชิ้นแจกมาให้กูใช่ยัดขาข้างเดียวไม่ลง

“พี่บอมบ์ถ้าไปป่ากลัวผีเดี๋ยวหนูไปนอนด้วยนะ”อีหนูเดินมาอ่อยกูอีกแล้ว ฮ่าๆๆ

“กูกลัวมึงมากกว่ากลัวผีว่ะหนู ฮ่าๆๆๆ”

“คนบ้า เออนี่ พี่ว่าผู้หมวดจะให้เราลาไปซื้อของไหม เห็นรุ่นพี่บอกว่าจะมีให้ลาด้วย”

“ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวกูไปแอบกระซิบถามให้”

“สาธุขอให้ได้ด้วยเถอะ ลูกช้างจะไปหาซื้อถุงยางเอ๊ยของใช้ ฮ่าๆๆๆ”อีหนูยกมือท่วมหัว

“มึงนี่นะ อยากมีผัวมากหรือไง”ไอ้มหาตวงท้วง

“แหม พี่มหาขา คนมันเคยมีผัว พอมันไม่มีผัวมันก็ต้องการสิค่ะ พี่มหาลองมีเมียสิ แล้ววันหนึ่งเมียไม่มีอ่ะ ใช้มือมันไม่มันส์นะคะพี่หาขา”

“เออว่ะ ขนาดว่ากูมีเมียแล้วแต่ห่างกับเมียกูยังเหงาเลย”

“พูดง่ายๆคือมึงเงี่ยนใช่ไหมมหา”ไอ้ซันจี้

“เออสิวะ เฮ้ย มึงก็เกินไปวะไอ้ซัน”

“ถามจริง ใครหลงผิดมาคบกับมึงวะ”ไอ้ซันมองหน้าไอ้มหา

“หึหึ ของแบบนี้ถึงไม่ประการณ์พี่ไม่ชาญเชี่ยวแต่ลองของพี่แล้วน้องจะเสียวนะจะบอกให้ ฮ่าๆๆๆ”

“ถุย เงอะๆงะๆแบบมึงทำเป็นเหรอวะ”

“นี่จะไม่คุยเรื่องอื่นกันใช่ไหม ทำไมผู้ชายชอบคุยแต่เรื่องใต้สะดือ”อีหนูมันแหวขึ้นมา

“แล้วมึงชอบป่ะล่ะ”

“ชอบ”จบข่าว



“ตัวห่างกันบ้างไหมเนี่ยพวกมึง ๒ คนอ่ะ”แพ็คของเสร็จช่วงเช้า ช่วงบ่ายพักผ่อนหย่อนกาย ผมขึ้นมาหาผู้หมวดในห้อง คุยกันเรื่อยเปื่อยหมวดเต้ยก็เข้ามาหา

“อะไรของมึง”

“ห่างๆกันบ้างเหอะว่ะ ว่างไม่ได้เลยนะมาจู๋จี๋กันตลอด”หมวดเต้ยนั่งลงตรงข้าม

“อิจฉาผมอ่ะดิ คิดถึงมหาก็ไปหามันหน้าคลังอาวุธนู้น มันก็เหงาเหมือนกันแหละ บ่นทุกคืนว่าอยากกอดผู้หมวด”

“ถุย ไอ้สัส มันเวอร์ พวกมึง ๒ คนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเนอะ”

“อ้าว ไม่งั้นเขาจะเรียกว่าเพื่อนเหรอผู้หมวด”คุยไปแอบส่งข้อความไปหาไอ้มหา สักพักได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินมา ฮ่าๆๆๆ ประตูถูกแง้มมาเบาๆพร้อมกับร่างสูง หมวดบูมกับหมวดเต้ยกำลังสนใจบางอย่างในโทรศัพท์

“ฟอด ทำอะไรกันอยู่ครับ”ไอ้มหาตวงมันหอมแก้มหมวดเต้ยเน้นๆ จนหมวดเต้ยสะดุ้งตกใจ

“เหี้ย พ่องตาย”หมวดเต้ยหน้าเหวอกำหมัดจะต่อยไอ้มหา พอเจอหน้าเท่านั้นแหละครับ “จวยเอ๊ย กูคิดว่าคนอื่น นี่มึงเข้ามาได้ไง”

“ไอ้บอมบ์ส่งข้อความมาหา ฟอด โอ๊ย แม่งกูคิดถึงว่ะ สัส มานี่ๆ ลุกเลย ขอจูบทีเหอะ”ไอ้มหาไม่พูดพร่ำทำเพลงดึงหมวดเต้ยขึ้นมาแล้วจับจูบตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ไอ้สัส ไม่มีอายอะไรแม้แต่นิดเดียวเลยว่ะ

“อายกูบ้างไหม”พอทั้งคู่หยุดจูบหมวดบูมเอ่ยปากถาม

“ไม่อายหรอกครับผู้หมวด ขออนุญาตนะครับ โคตรอยากกอดว่ะ เหี้ยบอมบ์แม่งกอดผู้หมวดทุกวัน จูบทุกวัน ผมนี่นานๆที สงสารผมบ้าง”ไอ้มหาส่งสายตา

“ถุย ทำตัวน่าสงสารมากเลยนะมึง”หมวดเต้ยทำหน้าท้าทาย

“อ้าว พูดงี้เดี๋ยวโดน คนคิดถึงแล้วยังมาถงมาถุย ฟอด กลับมาจากฝึกเมื่อไหร่นะ เตรียมตัวดีๆเลยนะที่รัก พี่ตวงจัดหนักแน่นอน”

“คือมึงคิดถึงกูเพราะอยากเอากูใช่ป่ะ”

“มันก็ส่วนหนึ่งเหอะครับ ยอมรับว่าเงี่ยนไม่ต่างจากไอ้เหี้ยบอมบ์ เข้าใจป่ะ ตอนนี้เลือดมันร้อนจวยมันแข็งง่าย จริงป่าวบอมบ์”

“ถูกต้องที่สุดเลยครับเพื่อนตวง หมวดเต้ยเข้าใจบ้างนะครับ ที่รักด้วย เขาหื่นเพราะเขารักนะ”

“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”พร้อมกันทั้ง ๒ คน ฮ่าๆๆๆๆ




“ไปทำงานได้แล้วมั้ง ป่านนี้จ่าคงสงสยว่ามึงหายไปไหนแน่เลย”

“เฮ้อ ความรักของพี่เหมือนมีกำแพงมาขวางกั้น ตัวน้องนั้นเป็นบุรุษสุดเสน่หา อันตัวพี่แค่พลทหารใช้แรงกายา  มีเวลาน้อยนิดชะเออเอิงเอย ไปแล้ว ไอ้บอมบ์ มึงทำกูเงี่ยน คืนนี้ลงไปชักว่าวแข่งกัน ใครน้ำพุ่งไกลกว่าแสดงว่าคนนั้นไม่ได้เอากับเมียมานานจุ๊บๆ แม่งหมั่นเขี้ยว”ไอ้มหาหอมแก้มหมวดเต้ยแล้วย่องออกจากห้องไปเบาๆ

“กูยอมพวกมึงเลยว่ะ”หมวดเต้ยทำหน้าปลงพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ ฮ่าๆๆๆ

“เฮ้ยๆ ยอมแต่ไอ้มหาคนเดียวก็พออย่ามายอมไอ้เหี้ยนี่”หมวดบูมพูด

“ฮ่าๆๆๆๆ เออๆไม่ยอมมันก็ได้ กูยอมไอ้เหี้ยนี้คนเดียวก็ได้”

“ที่จริงเราน่าจะมาสวิงกิ้ง”ผมพูดลอยๆ

“สวิงกิ้งเดี๋ยวมึงได้กลิ้งจากกองร้อย ไอ้สัส ปากนี่วอนตีนจริงเลย”

“จุ๊บล้อเล่นเหอะที่รัก ใครจะไปสวิงริงโก้อะไรนั่น ไอ้ตวงเอาผมตาย มันหวงหมวดเต้ยยิ่งกว่าอะไรดี”อวยเพื่อนซะหน่อย

“ปากดีทั้งคู่เลยว่ะ”

“แล้วชอบพวกผมไหมล่ะ”

“ชอบ” ทั้ง ๒ ตอบพร้อมกัน ฮ่าๆๆๆๆ




“อะไรของมึงอีหนู ไม่ไปนอนที่มึงวะ”ช่วงเย็นลังจากสวดมนต์เรียบร้อยแล้วสิบเวรปล่อยให้ไปพักผ่อน ใครใคร่สูบบุหรี่ก็ลงไปด้านล่าง จะขี้จะเยี่ยวจะทำอะไรก็ตามสบายพอ ๓ ทุ่มก็ให้ขึ้นโรงนอนนอนเรียบร้อยว่าจะกางมุ้งอีหนูก็มานอนเตียงผม

“ก็อยากยั่วพี่บอมบ์อยากจับพี่บอมบ์ทำผัว”

“หึหึ มึงนี่นะ อยากได้กูจริงเหรอ”ผมคร่อมมันแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ แลบลิ้นเบาๆ

“อูย อย่าเลย แค่ล้อเล่น”อีหนูจะลุกหนีแต่ผมจับมันนอนคว่ำแล้วเด้าหลายถี่

“อ่าๆๆๆๆ หนู ผัวไม่ไหวแล้ว อ่าๆๆๆ”ผมแกล้งร้องครางออกมาทำหน้าตาเคลิ้มๆ “ฮ่าๆๆๆๆ สัสเอ๊ย เดี๋ยวกูเอาตีนยัดปากมึง”ผมขำออกมาเมื่ออีหนูทำหน้าเคลิ้มตามไปด้วย

“ฮ่าๆๆๆ เหี้ยบอมบ์แม่งจังไรสัส”ไอ้มหาตวงมันหัวเราะ

“ฮ่าๆๆๆๆ สัส ไปๆ เดี๋ยวกูได้เย็บตูดมึงจริงๆหรอก”

“พี่บอมบ์ทำหนูเคลิ้มเลย ผัวหนูเขาชอบเอาขาดพาดบ่าแล้วเด้ามาแรง ยิ่งตอนที่หมอยพี่เขามันโดนก้นหนูนะ อึ๋ย โคตรเสียว”อีดอก มันไปไกลแล้วว่ะ

“เออ กูเชื่อว่ามึงทำดีต้องได้ผัว ทำชั่วได้อะไรดีวะ”

“ได้พี่บอมบ์ หนูยอมเป็นชู้เพื่อจะได้สมสู่กับพี่ ฮ่าๆๆๆ ไปแล้วๆ”มันเดินกลับไปที่เตียงนอนของมัน อีหนูชื่อเล่นไม่ใช่อีหนูนะครับ ชื่อเล่นของมันคือ ปอเช่ แต่ไม่รู้มันเรียกติดปากได้ไงว่าอีหนู มันเองก็ไม่เคยบอกชื่อเล่นของมันให้คนอื่นรู้นะครับคนอื่นนะเรียกแต่อีหนูตลอด หน้ามันหล่อ ตี๋ ขาว สูงไม่ถึง ๑๘๐ หุ่นก็สมาร์ทดี มีกล้ามพอประมาณ เวลามันนั่งนิ่งๆเนี่ยจะมองไม่ค่อยออกหรอกว่ามันเป็นตุ๊ด แต่พอมันพูดเท่านั้นอาการจีบปากจีบคอมันแสดงออกทันที แต่ผมสังเกตว่าช่วงหลังๆอีหนูมันแมนขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ไม่ค่อยพูดคะขา จ๋าจะเหมือนแต่ก่อน หรือว่ามันจะกลับลำวะ อันนี้ต้องคอยดูอีกที

เตียงข้างๆผู้เป็นบั๊ดดี้กับเตียงตรงข้ามที่เป็นเพื่อนสนิทเขามีโลกส่วนตัวกันก่อนนอน ส่วนผมไม่ได้โทรหาหรอกครับส่งข้อความไป แล้วก็นอนฟังเพลงเรื่อยเปื่อยจนหลับลงในที่สุด


วันนี้เป็นวันตรวจสอบสภาพความพร้อมรบ คอก่อนที่จะออกฝึกกันก็ต้องมีการตรวจสอบว่าเราพร้อมที่จะไปฝึกกันรอเปล่าเขาจะเรียกการตรวจสอบนี้ว่าตรวจพร้อมรบหรือตรวจสภาพความพร้อมรบ ลงสนามตั้งแต่ ๘ โมงเช้าเพื่อมาเตรียมความพร้อมเราซ้อมกันอยู่ ๒ รอบ  แล้วไปนั่งพักรอเวลา

เวลา ๑๐ โมงทุกอย่างเริ่มขึ้นการตรวจสภาพความพร้อมรบเริ่มทีละกองร้อยนะครับร้อยของพวกผมได้ก่อน ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จเรียบร้อยจากนั้นหมวดเต้ยก็เป็นลำดับถัดไป ขนข้าวของกลับกองร้อยด้วยสภาพเหงื่อท่วมตัว

“อ่ะ เดี๋ยวเอาปืนไปคืนนะ จากนั้นช่วงบ่ายก็แล้วแต่ผู้หมู่ผู้จ่าว่าจะนัดแนะลูกน้องยังไง”ผู้หมวดบอกหลังจากตรวจสอบเสร็จ เอาปนไปวางหน้าคลังเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“คร้าบบบบบบบบบบบบบ”พวกผมตอบรับเสียงดังก่อนะเอาปืนไปคืนที่หน้าคลังจากนั้นจึงลงมารวม ฟังจ่าซึ่งเป็น ผบ. ปืนกลชี้แจง แล้วไปจัดเวรเลี้ยงกินข้าวมื้อกลางวัน

หลังกลับมาจากกินข้าวเห็นหมวดบูมเดินถือตะกร้าสบู่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดนน้าตาสดชื่นกำลังจะขึ้นไปด้านบนกองร้อยผมเห็นแล้วจี๊ดขึ้นมาทันที อะไรวะ มาเปลือยตัวโชว์ทหารอยู่ได้ ต้องไปจัดการซะแล้ว ผมเดินไปเข้าห้องน้ำปวดเยี่ยวครับล้างเหงื่อล้างไคลเสร็จแล้วก็ขึ้นไปด้านบนไปหาผู้หมวด

“ไม่เคาะห้องก่อน”ผู้หมวดกำลังใส่กางเกง เสื้อไม่ใส่ แต่กางเกงในใส่แล้ว เพิ่งจะสอดขากางเกงได้ข้างหนึ่ง

“ทำไมต้องนุ่งผ้าเช็ดตัวลงไปอาบน้ำ”ผมกอดอกมองหน้าอย่างเคร่งเครียด

“อะไร ก็ทำแบบนี้ปกติ ทำไม”

“ก็แบบนี้ไง ไอ้หมู่อาร์ตมันถึงได้ตามมาเกาะแกะ ทีหลังอย่าให้เห็นอีก”

“หึงกูเหรอ”ผู้หมวดมองหน้าแล้วยิ้มอารมณ์ดี

“แล้วมันน่าดีใจไหมละที่แฟนตัวเองเดินโทงๆไปอาบน้ำแบบนี้”

“อ้าว แล้วทีมึงแก้ผ้าอาบน้ำล่ะ กูไม่เห็นจะอะไรเลย”โดนย้อนศรแล้วกู

“ฟอด แล้วจะอนุญาตให้ผมอาบน้ำในห้องน้ำได้ป่ะละ หืม เป็นผู้บังคับบัญชามันล่อตาล่อใจนะรู้ไหม”

“ตลอดล่ะมึง แล้วนี่ข้าวของเรียบร้อยแล้วใช่ไหม ถึงได้ขึ้นมาหากู”

“ยังหรอก มัวแต่หึงผู้หมวดจนหน้าดำหน้าแดงอยู่เนี่ย”

“หึหึ มึงนี่เหมือนรักวัยรุ่นเลยว่ะ”

“แล้วชอบป่ะล่ะ”

“ชอบ”

[DarkAki]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

'ชอบ' เหมือนกานนนนน

2 คู่นี้เขาแข่งกันผลิตน้ำตาลสินะๆๆๆๆ

[Akikojae]

โอ๊ยยย นี่ก็ชอบเหมือนกัน ><

[B52]

ชอบ

[ลูกลิงแสดงตัว]

ชอบมากด้วยบอกเลย!!

[papanoy]

ยิ่งอ่านยิ่งติดเรื่องนี้ ต้องเข้ามาส่องทุกวัน 

ขอบคุณคนเขียน อัพเร็ว ไม่ต้องรอนาน อ่านแล้วมีความสุขมากกกกก

                             

[maemix]

สงสารมหาเหมือนกัน นานๆจะได้สวีทกับหมวดเต้ยสักที

[real port]

ลงยาวสะใจ อ่านเพลิน

[yokky34]

อ๊า ช่วงนี้ลงถี่ ปลื้มปริ่ม มากๆ ค่ะ