ถุงทอง "ปรุง .. ถึงแล้ว" ผมเอื้อมมือไปปลุกคนที่นอนคอย่นอยู่ข้างๆ ตอนนี้เรามาถึงโรงแรมที่จัดงานเลี้ยงแล้วครับ งานเริ่มประมาณหนึ่งทุ่ม แต่เรามาถึงกันตอนสี่โมงเย็น มีเวลาพักผ่อนกันประมาณสองชั่วโมง ก่อนจะต้องลงไปทำหน้ายิ้มใส่กันในงาน
"ครับ" ปรุงพูดแล้วลงจากรถ เราเดินเข้ามาด้านในติดต่อห้องพัก รับกุญแจเรียบร้อยก็ขึ้นด้านบน โรงแรมที่เขาจัดงานเป็นโรงแรมสุดหรูย่านใจกลางเมือง วิวในห้องนี่ดีน่าดูเลยครับ เราเข้าห้องมาก็เดินดูวิวไปเรื่อย มองจากหน้าต่างตรงนี้เห็นวิวทิวทัศน์บรรยากาศความวุ่นวายของกรุงเทพและตึกราบ้านช่องในตอนกลางวัน แต่ในตอนกลางคืนมองจากตรงนี้เราจะได้เห็นสวรรค์ของเมืองกรุง
"อยากพักไหม อีกตั้งนานกว่าจะเปิดงาน หิวไหมปรุง สั่งอะไรมากินก็ได้นะ หืม" ผมว่าผมหลงปรุงเข้าแล้วล่ะ ขนาดเขานั่งอยู่เฉยๆ ผมยังมองว่าเขาน่ารักเลย
"ผมอยากนอน ถ้าใกล้จะลงไปคุณปลุกผมด้วยนะครับ" ปรุงพูดจบก็นอนลงไปบนโซฟา ขดตัวกอดหมอนอิงของโรงแรม แล้วทำไมไม่เข้าไปนอนในห้องล่ะเนี่ย
"ฝันดีนะ .. " ผมกดจูบที่ขมับเขาแล้วเดินเข้าไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะกางแมคบุ๊คคู่ใจเพื่อตรวจอีเมลไปเรื่อยๆค่าเวลา
.....
"อืมม .. จ๊วฟ .. อะ" เสียงครางของเราสองคนดังขึ้นก่อนจะลงไปร่วมงานด้านล่าง มันเริ่มจากเราแต่งชุดสูทติดหูกระต่ายกันเรียบร้อยแล้ว แต่ปรุงหล่อมากครับ เขาเซ็ทผมตั้ง แล้วยังหน้าใสๆนั่นอีก ผมไม่สามารถอดทนอดกลั้นที่จะไม่ล่วงเกินเขาได้เลย
"พ .. พอแล้วครับ .. เราลงไปด้านล่างกันเถอะ" ปรุงผละตัวออกจากที่กำลังจูบกัน ผมจูบไล่ลงมาที่คออีกพักนึงก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัว เราออกมาจากห้องก็มีคนเดินออกมาเหมือนกัน พอเราเข้าลิฟต์กันก็มีผู้หญิงสาวสวยประมาณสามคนเหมือนจะกำลังเม้าพวกผมสองคน แต่ไม่รู้ว่าซุบซิบอะไรกัน ปรุงยืนพิงลิฟต์เล่นโทรศัพท์ ส่วนผมก็ยินล้วงกระเป๋านิ่งๆ พอลิฟต์เปิดเราก็เดินออกมาปกติ
"ขอโทษนะคะ .. ใช่คุณถุงทองหรือเปล่าคะ" ผู้หญิงหน้าตาดีคนนึงในกลุ่มนั้นหันมาถามเรา กำลังจะเดินเข้างานครับ พอเธอถาม ผมก็ต้องหยุดเดิน
"ใช่ครับ" ตอบเป็นพิธีครับ สวยแต่แต่งตัวแรงๆแบบนี้ผมไม่ค่อยปลื้ม
"ใช่คุณจริงๆด้วย .. เอ่อ .. จะเป็นอะไรไหมถ้าฝนจะขอถ่ายรูปด้วยอ่ะค่ะ .. ฝน .. เอ่อ .. ปลื้มคุณมานานแล้วค่ะ" เธอทำท่าทางเขินอายแล้วเข้ามาใกล้ผม ผมลอบมองหน้าปรุง ตอนนี้ก็ดูเฉยๆอ่ะครับ ไม่ได้มีท่าทีหึงหรืออะไร
"ได้ครับ" ผมพูดเสร็จก็ต้องย่อตัวลงเพื่อให้เธอถ่ายได้ถนัดครับ ผมไม่ได้ยื่นหน้าไปใกล้มาก แต่เธอยื่นเข้ามาจนแก้มชนแก้มผมแล้วกดถ่ายทันที ผมก็ตกใจนะครับ แต่จะผละออกมาทันทีก็น่าเกลียดเลยค่อยๆขอตัวออกมา
"ขอบคุณนะคะ" เธอพูดแล้วส่งสายตาวาววับมาให้ ผมนี่ขนลุกเลยครับ ปกติผมเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยยิ้ม แต่เวลาออกสังคมเราก็ต้องตีหน้าให้ยิ้มแย้มไว้ตลอดครับ
"สวัสดีค่ะ เชิญด้านในเลยนะคะ .. มาในนามคุณถุงทองนะคะ .. เชิญลงชื่อตรงนี้ค่ะ .. ด้านในมีอาหารและเครื่องดื่มไว้รองรับนะคะ .. ขอบพระคุณค่ะ" เราลงชื่อเสร็จก็เดินไปด้านใน ผมตรงไปที่โต๊ะฝั่งซ้ายไกลเวทีออกมาหน่อยครับ แขกในงานถ้าเป็นผู้หญิงก็จะแต่งชุดราตรี ส่วนผู้ชายก็จะแต่งสูทหรือทักซิโด้แบบผมกันทั้งนั้น ในงานมีวงดนตรีอออเครสต้าบรรเลงเพลงสากลเบาๆ ส่วนเจ้าของงานนี้คงเป็นพวกคุณหญิงคุณนายล่ะครับ เรานั่งกับใครก็ไม่รู้ แต่ก็ทำความรู้จักกันได้ครับ แต่ดูท่าทางมันจะไม่ดีแล้วสิ
"สวัสดีครับ" ฝั่งนั้นทักทายผม เราจับมือกันเป็นพิธี เขามากันสองคนครับ แต่มันดูไม่เหมือนเพื่อนปกตินะ อาจจะเหมือนคู่ผม แต่สาวกว่าเยอะ
"สวัสดีครับ" ผมทักทายกลับ
"ไม่ต้องเอ่ยก็รู้ว่าคุณคือ คุณถุงทอง ตำแหน่งหนุ่มคลีโอ ขวัญใจสาวๆทั้งประเทศ" จัดมาชุดใหญ่เลยครับสำหรับผู้ชายใส่สูทสีแดงเลือดหมู ถ้านึกภาพไม่ออก ผมอยากให้ลองนึกถึง อ๊อฟ ปองศักดิ์ นะครับ ประมาณนั้นเลย
"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ" ผมถ่อมตนนิดหน่อย แต่ดูๆเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจผมนะ ผมว่าเขาสนใจปรุงมากกว่า
"ผมนนนะครับ ..เอ่อ แล้วคุณ ..." เขาหันไปถามปรุง ส่วนเลขาผมเนี่ยไม่ได้สนใจชาวโลกเลยครับ มัวแต่เล่นเกมในโทรศัพท์
"อ่อ .. ผมเครื่องปรุงครับ .. ยินดีที่ได้รู้จักครับ เอ่อ คุณ ... " ปรุงจับมือทักทายคุณนน
"ผมนนนะคุณปรุง .. ชื่อเพราะดีนะครับ .. อ่อ .. นี่เดียวเพื่อนผมครับ " เอาแล้วไง คุณที่ชื่อนนมองปรุงตาเยิ้มเชียว ส่วนเพื่อนที่เขาอ้างนั่น ดูไม่ค่อยสนใจอะไรนะ เหมือนคนที่โดนบังคับมาอย่างไงอย่างนั้น
"สวัสดีครับ" คนที่ชื่อเดียวพูด คนนี้เหมือนจะเป็น เอ่อ เหมือนผมนะครับ รุก เขาเรียกกันแบบนี้ใช่ไหม แต่ผมว่าคนชื่อนนเขาเหมือนจะอยากกินปรุงใจจะขาดละนะ
"ผมไปตักของทานเล่นนะครับ .. คุณถุงจะเอาอะไรไหม" เลขาส่วนตัวผมพูด ตอนแรกผมจะไปกับปรุงด้วยนะครับ แต่ ...
"ผมไปด้วยครับ" คุณนนรีบพูดขึ้นแล้ว
"ตักมาเผื่อด้วยละกัน" ตอบออกไป ก่อนจะนั่งมองคุณนนเดินแนบชิดไปกับเครื่องปรุง .. นี่เขาคิดจะกดปรุง หรือ อยากโดนปรุงกดกันนะ
นั่งรอสักพักคุณเดียวก็ขอตัวไปห้องน้ำ ผมเลยต้องนั่งอยู่คนเดียว ก็มีผู้ใหญ่ที่รู้จักเดินผ่านมาบ้างครับ ก็ทักทายกันตามปกติ นั่งสักพักปรุงก็ยังไม่มา แต่ดันมีแขกไม่รับเชิญมานี่สิ ยังจะตามมาอีกหรอคุณผู้หญิง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ครับ ได้แต่ทักทายกันต่อไป
"คุณถุงทำไมนั่งอยู่คนเดียวคะ" เธอยืนด้อมๆมองๆแล้วถามออกมา
"เลขาผมไปตักอาหารครับ"
"ขอฝนนั่งด้วยสักครู่ได้ไหมคะ .. พอดีไม่อยากเจอหน้าผู้ใหญ่บางคน"
"ได้ครับ" ผมพยักหน้า เธอก็เลยนั่งลงที่ๆปรุงนั่ง ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรครับ จะให้บอกว่าที่นี้มีคนนั่งก็ดูจะเด็กไป
"คุณถุงไม่พาน้อง .. เอ่อ น้องเกี๊ยวมาด้วยหรอคะ" เธอพูดถาม แสดงว่าเธอก็ศึกษาข้อมูลมาอย่างดีเหมือนกันนะ
"ไม่อยากให้เขานั่งรถน่ะครับ .. มาก็ไม่มีอะไรให้เล่น"
"ที่จริงถ้าพามาฝนดูให้ได้นะคะ .. ฝนรักเด็ก" มาอีกคนแล้วครับ นางงาม ..
"นี่ครับ" ปรุงพูดส่งจานใส่ของว่างมาให้ผม คุณฝนเธอก็ใส่คำถามมาไม่ยั้งเลยครับ ผมก็ตอบบ้าง พยักหน้าบ้าง จนปรุงกับคุณนนเดินกลับมาพร้อมอาหารนี่แหละครับ
"ขอบใจนะ" ผมบอก ปรุงดูเหมือนจะเริ่มนอยๆนะ อาจจะเบื่องานก็ได้ มีแต่คนแก่กับคนมียศมีศักดิ์ ส่วนที่ผมเลือกนั่งโต๊ะนี้เพราะเห็นว่ายังเป็นวัยรุ่นอยู่ น่าจะยี่สิบกลางๆปลายๆไม่น่าเกิน พออาหารมาผมก็ทานบ้างเล็กน้อย แต่ปรุงดูจะหิวมาก แต่อาหารในงานคงไม่ถูกปาก เดี๋ยวเสร็จผมคงพาปรุงไปทานอะไรต่อ หรือไม่ก็สั่งอะไรมากินบนห้อง
"คุณถุงพอจะมีไลน์ หรือ วีแชทไหมคะ" เธอถามผมขึ้นมา
"ผมเป็นคนโลว์เทคครับ ของแบบนั้นผมไม่ได้เล่น" ผมตอบเธอไป ที่จริงก็มีครับ แต่ไม่เคยเข้าไปเล่นเลย
"อ่อ หรอคะ .. งั้นขอเป็นเบอร์ได้ไหมคะ .. เผื่อฝนจะติดต่อธุระ" แล้วเธอก็ยิงตรงมาเลยครับ ปรุงนี่หันขวับเลยครับ ทำตาทำปาก มันน่านัก ส่วนผมนี่กดดันมาก จะปฏิเสธอย่างไรให้ดูดี จะบอกว่าไม่มีก็ดูจะโกหกเกินไป
"งั้น .. ปรุง ให้เบอร์บริษัทเราไปนะ .. เผื่อคุณเขาจะติดต่ออะไร" ผมพูดขึ้นมานิ่งๆ คุณฝนนี่หน้าเสียเลยครับ ผมทราบว่าเธออยากได้เบอร์ผม แต่ผมไม่อยากเสียมารยาทครับ จะไม่ให้ก็น่าเกลียด ดีนะคิดทัน หลังจากนั้นปรุงก็บอกเบอร์เธอ เธอก็รีบขอตัวกลับโต๊ะเลยครับ พอเธอเดินออกไปเท่านั้นแหละ
"ฮ่าาา .. คุณถุงนี่ร้ายนะครับ .. เธอหน้าเสียไปเลย" เป็นคุณนนที่หัวเราะออกมาดังมาก ไม่ได้ร้ายนะครับ แต่เราต้องรู้จักป้องกันตนเอง ผมก็ไม่ได้พูดอะไรครับ ได้แต่เออออตาม
"เธอก็สวยดีนี่ครับ .. ไม่ชอบเหรอครับคุณถุง" คุณนนถาม พอดีกับที่คุณเดียวเดินกลับมา
"ผมไม่ได้คิดแบบนั้นครับ เธอคงอยากปรึกษาเรื่องงาน" ผมพูดแล้วมองปรุง เลขาผมทำหน้าเฉยๆ แต่ก็เหลือบมามองผมบ้าง
"สุภาพบุรุษจังนะครับ" เขายังคงพูดต่อ รู้สึกว่าเขาจะอะไรกับผมมากไปไหม แถมยังเอาแต่มองคนของผมอีก ชักอยากไปไกลๆจากตรงนี้แล้วครับ ยิ่งนั่ง ยิ่งรู้สึกไม่ดี
.....
นั่งคุยไป ทานของว่างกันไป ก็ถึงเวลาเต้นรำ ตอนนี้แหละครับถึงเวลาที่คนหนุ่มคนสาวได้เวลาปลีกตัว ผมยิ่งไม่อยากอยู่ในที่แบบนี้อยู่ด้วย คนก็เยอะ แถมยังมีคนมาชวนคนของผมคุยด้วย ผมหวงคนของผมน่ะครับ เลยขอตัวกลับกันก่อน เราพักที่นี่คืนนึงครับ เพราะตอนนี้ผมขับรถไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้สายๆถึงจะขับรถกลับ
"ฉันสั่งข้าวแล้ว อีกครู่คงมา .. นายจ่ายไปก่อนนะ ฉันไม่มีเงินสดเลย" เข้าห้องได้ปรุงก็ไปอาบน้ำก่อน พอเขาออกมาผมก็สั่งอาหารเสร็จแล้ว ผมสั่งข้าวต้มปลามาสองที่ครับ ทานร้อนๆจะได้นอนไม่อึดอัดมาก
"ได้ครับ .. คุณไปอาบน้ำเถอะ" ปรุงใส่เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงบ็อกเซอร์เก่าๆ ขาขาวที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดนี่มัน ... ผมสะบัดหัวให้หลุดจากอาการหื่นกาม ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ อาบไม่นานครับ แต่งตัวเรียบร้อยก็ออกมาด้านนอกครับ ตอนนี้ข้าวต้มวางส่งกลิ่นหอมอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว
"ทานเลยปรุง ไม่ต้องรอ" ผมบอก เดินไปตากผ้าขนหนูก่อนจะเดินตามมานั่งทาน ปรุงตัวขาวครับ ขาวจนอยากทำรอยไว้ ยิ่งนั่งทานข้าวแบบนี้ เสื้อกล้ามนี่แหวกไปถึงไหนต่อไหน ผมพยายามไม่มองมากครับ เดี๋ยวโดนหาว่าตาแก่ขี้หื่นอีก
กริ๊งงงงงง
"ยังไม่นอนอีกหรอครับ" ลูกชายผมโทรมาครับ
((กำลังจะนอนฮะ .. คิดถึงปะป๊ากับพี่ปรุงจังเลย )) เสียงอ่อนเลยครับ สี่ทุ่มครึ่งแล้วยังไม่นอน
"รีบนอนได้แล้วลูก . ปะป๊าคิดถึงนะครับ "
(( เดี๋ยวปะป๊า .. เกี๊ยวขอคุยกับพี่ปรุงนะฮะ )) พลาดไม่ได้ครับ พี่ชายสุดที่รัก
"ปรุงอ่ะ ลูกชายจะคุยด้วย" หึหึ ปรุงหน้าแดงเลยครับ ไม่รู้เพราะเขิน หรือ โกรธ
"ครับ" ผมก็นั่งฟังไปทานข้าวต้มไป ใกล้หมดแล้วครับ
"คิดถึงครับ .. รีบนอนนะ .. พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ปรุงไปรับที่โรงเรียน"
"รักเกี๊ยวครับ .. กู๊ดไนท์" เลขาผมวางสาย จากนั้นผมก็เข้าไปแปรงฟันอีกรอบก่อนจะมานอนรอเลขาผม พอปรุงขึ้นมาบนเตียงผมก็กอดเขาไว้เต็มแขน กล้ามแขนน้อยๆดูน่าฟัดมากครับ เป็นเพราะผมออกกำลังกายมากกว่าปรุงช่วงหลังผมเลยกล้ามหนากว่าเขา
"คุณไม่ชอบผู้หญิงสวยๆแบบคุณฝนหรอ" อยู่ดีๆเลขาผมก็พูดขึ้นมา ผมที่นอนพิงเตียงอยู่ถึงกับต้องก้มลงไปมองว่าเขามีสีหน้าอย่างไร ทำไมถึงถามออกมาได้
"แฟนอยู่ทั้งคนจะออกอาการมากก็ไม่ได้ .. โอ๊ย เจ็บ" ผมร้องออกมาเมื่อปรุงถองศอกใส่ จุกเลยครับ ข้าวต้มปลาเมื่อครู่แทบอ้วกออกมา
"ถ้าผมไม่อยู่คุณจะให้เบอร์งั้นสินะ .. หึ .. ไม่แปลกใจ" ปรุงพูดแล้วพยายามขืนตัวออกจากอ้อมกอดผม เรื่องอะไรล่ะ
"หึงป่ะเนี่ย หืม " ก้มลงไปมองหน้าปรุงก็งุดหน้าหลบจนได้
"เปล่าอ่ะ .. หมั้นไส้คนเสน่แรง" ปรุงพุดแล้วหลบผมที่กำลังจะหอมแก้มเขา ตอนนี้ผมกำลังกอดปรุงขำตัวโยนเลยครับ หึงชัวร์
"เสน่ห์แรงไม่เท่าคนแถวนี้หรอก .. มีผู้ชายเดินตาม .. รู้ไหมว่าคุณนนเขาจ้องจะงาบนายอ่ะ .. ฟอดด" ผมกอดแล้วฟัดหนักๆจนได้หอมแก้มครับ หอมไปหมดทั้งตัว ผู้ชายอะไร
"ช่างไม่รู้อะไรเลย .. ที่เขาเดินตามผมไปเพราะเขาจะให้ผมช่วยจีบคุณให้ .. พอใจยัง .. คนเสน่ห์แรง" ปรุงพูดแล้วเอาหัวโขกมาที่หน้าอกผม ฮ่าาา พูดจริงหรือเปล่าเนี่ย สะดุ้งเลยครับ ผมไม่ค่อยถูกกับเกย์แรงๆแบบนั้น
"ทำเป็นพูดดี .. นายชินกับการเป็นแฟนฉันหรือยัง" ผมหอมหัวหอมๆไปที ส่วนผมชินแล้วครับ ไม่มีเก้อเขิน
"ก็ .. ไม่รู้อ่ะ .. พอๆ ผมง่วงละ" ปรุงขืนตัวออกแล้วลงไปนอนข้างๆห่มผ้าถึงคอ เฮ้อ เพิ่งมีแฟนเป็นผู้ชายนะครับ บางทีผมก็แอบทำตัวไม่ถูก
"จะนอนจริงหรอ" ผมสอดตัวเข้าไปดึงเลขาผมเข้ามาใกล้ๆแล้วเอาคางเกยบ่าปรุงไว้ อยากหอมแก้มทั้งคืนเลย แต่คนตรงหน้าดันง่วงซะแล้ว
"อือออ .. ง่วงครับ .. นอนนะ" ปรุงพูดแล้วดึงมือผมไปกอดเล่น พูดขนาดนี้ผมก็คงต้องนอนล่ะครับ จะไปทำอะไรเขาก็สงสาร เดี๋ยวไว้กลับบ้านค่อยจัดหนักทีเดียวละกัน ..
.............
เครื่องปรุง เมื่อวานผมไม่ได้หึงนะครับ ไม่เลยจริงๆ สาบานได้ เอานิ้วไขว้หลัง .. ก็แค่ .. รู้สึกขัดใจและหมั่นไส้เล็กๆที่มีแต่คนมารุมชอบเจ้านายผม ทราบไหมครับว่าตอนที่คุณนนกับผมเดินไปตักอาหารกัน เขาถามผมว่าคุณถุงมีแฟนหรือยัง ตอนแรกผมก็นึกว่าเขาถามเพราะแค่อยากรู้ครับ ที่ไหนได้ เขาบอกเขาเป็นเกย์ เขาชอบคุณถุงมาก อยากให้ผมช่วยเขา ผมก็ไม่รู้จะตอบอะไรเลยทำได้แต่รับฟังครับ พอมาตอนที่เรานั่งโต๊ะ ตอนที่คุณถุงปฏิเสธคนชื่อฝน คุณนนเขาก็กระซิบกับผมว่าคงไม่กล้ายุ่ง ผมนี่หลุดขำเลยครับ ก็คุณถุงปกติเขาชอบทำหน้าดุ เหมือนคนไม่มีความรู้สึกหรือโกรธอยู่ตลอดเวลา
"ขำอะไร .. ลงไปข้างล่างได้แล้ว". มัวแต่ยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่หน้าลิฟต์ ขุนถุงออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่
"เช็คเอาท์ครับ". ลงมาด้านล่างก็ประมาณสิบโมงกว่า คุณถุงไปเช็คบิลครับ ส่วนผมเดินขนกระเป๋ามารอที่เลาจน์
"ไปกัน" เขาเดินกลับมา ผมเตรียมกระเป๋า คุณปรุงให้คนขับรถไปเอารถมาให้แล้วครับ จอดรอหน้าโรงแรมเลย
"ถุงคะ .. ถุง" เสียงดังมาจากด้านหลังครับ พวกผมหันไปมองผู้หญิงที่เรียกชื่อคุณถุงทอง .. แล้วพวกผมก็ต้องตกใจ เมื่อหันไปเจอว่าเสียงเรียกเป็นเสียงของเธอคนนี้ ..
"ไลลา"
มาแล้วค่ะ เกี๊ยวออกนิดเดียวเองตอนนี้
เราได้อิมเมจแล้วค่ะ เผื่อใครคิดไม่ออก
เราว่าที่เราแพลนไว้มันออกมาประมาณพี่พอร์ชพี่อาร์มค่ะ
ขอยืมตัวคนหล่อทั้งสองมามโนเป็น เครื่องปรุง กับ ถุงทอง นะคะ
คนอ่านว่าอย่างไรกันคะ พอได้ไหม


ได้อิมเมจน้องเกี๊ยวแล้วนะคะ ขอบคุณคุณ นีรนาคา มากค่ะ

