ถุงทอง"เตรียมของใส่รถหมดหรือยังแจ่ม ตรวจรถให้อีกรอบนะ" นี่ยังเช้าอยู่เลยครับ เจ็ดโมงได้ ตอนนี้แจ่มกำลังขนเสื้อผ้าพวกผมขึ้นรถ เมื่อเช้าเราทานข้าวกันไวกว่าทุกวัน เพราะเรากำลังจะไปบ้านที่กรุงเทพฯครับ ผมกำลังรอเครื่องปรุงกับลูกชายผมอยู่ ให้แจ่มดูรถราให้เรียบร้อย เพราะผมจะขับไปเอง วันนี้เอาเบนซ์ไปครับ
"เตรียมเสร็จแล้วครับนาย ผมเตรียมรถให้แล้ว แน่ใจนะครับว่าจะขับไปเอง ให้ผมขับไปให้ดีกว่าไหม" แจ่มส่งกุญแจรถให้ ผมรู้ว่าเขาเป็นห่วง แต่ผมอาการเป็นปกติแล้ว ทำกายภาพทุกวันครับ ไม่ต้องกังวล
"ไม่เป็นไร นายอยู่เฝ้าบ้านให้หน่อยละกัน ข้าวปลาก็ให้แตเขาจัดให้ ถือว่าพักผ่อนไป เดี๋ยววันอาทิตย์ฉันก็กลับละ"
"ได้ครับนาย" แจ่มบอกแล้ววิ่งไปหน้าบ้าน เตรียมเปิดประตู
"ปะป๊าฮะะะะ" เสียงเจี๊ยวจ๊าวที่มักจะมาก่อนตัวเสมอครับลูกชายสุดที่รักของผม
"ว่าไงครับ .. ฮึบ" ผมอุ้มลูกชายผมแล้วเดินไปขึ้นรถ เกี๊ยวกอดผมแน่นเลย วันนี้ลูกชายผมเตรียมตัวออกศึกเต็มที่ เสื้อแขนยาวขายาวรองเท้าหุ้มส้น สงสัยคงจะให้พี่ปรุงใส่ให้ .. แล้วหันไปดูเลขาผมสิ บางทีก็เซอร์ไปนะ ผมเผ้าที่เพิ่งสระก็ดูรุงรัง ไหนจะตาโปนๆนั่นอีก เดินลงมานี่หาวไปแล้วสามรอบ สงสัยปรุงจะเหนื่อยจากเมื่อคืน เพราะเรานั่งทำแผนการตลาดกันจนดึกกว่าจะได้กลับบ้าน วันนี้ผมก็บังคับปรุงไปอีก อยากให้เขาไปเที่ยวที่บ้าน ไปคุยกับป๊าม้าผม ทำความรู้จักกันไว้ .. ไม่ใช่หรอกครับ อันที่จริงผมแค่อยากให้ปรุงไป เหตุผลจริงๆก็มีเท่านี้
"ผมขับให้ดีกว่าไหมครับคุณถุง" ปรุงที่นั่งข้างๆพูด ส่วนลูกชายผมตอนนี้นอนเล่นอยู่ด้านหลังครับ เกี๊ยวเอาหุ่นคอสมอสมาด้วย ตอนนี้ก็กำลังง่วนอยู่กับสิ่งนั้น
"ฉันขับได้ นายแค่นั่งข้างๆฉันก็พอ" ผมแกล้งพูดแต่ไม่มองหน้าปรุงหรอกนะ กลัวเขาเขิน ไม่ดิ กลัวปรุงจะอ้วกใส่หน้าผมโทษฐานเลี่ยนเกิน ฮ่าาา
"แล้วเกี๊ยวล่ะฮะ ต้องนั่งข้างปะป๊ามั้ยยยย" ลูกชายตัวแสบเล่นผมแล้วครับ
"เกี๊ยวต้องให้กำลังใจปะป๊านะครับ ขอจุ๊บทีนึงสิครับ" ผมพูดแล้วหันไปยิ้มให้ปรุงแบบเจ้าเล่ห์ ที่จริงก็แอบอยากได้จุ๊บจากคนข้างๆนะครับ แต่ดูจากหน้าตาคงไม่ไหวแล้ว ตาจะปิดอยู่แล้วน่ะ
"จู๊บบบบบบบ". เกี๊ยวยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มผมยาวเลย ช่างเป็นเด็กที่ทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดูได้ตลอดเวลาให้ตายสิ
"จู๊บบบบบ พี่ปรุงด้วยนะฮะ". เกี๊ยวจุ๊บแก้มปรุงต่อจากจุ๊บผม ปรุงเองก็หันมาหอมแก้มลูกชายผมเหมือนกัน ฮึ่ยยย ความอิจฉาพุ่งแรงจนเลือดไหลเวียนไม่ทัน
"นายลดเบาะนอนไปเลย เกี๊ยวหยิบหมอนให้พี่ปรุงสิลูก" ผมบอก เกี๊ยวรีบหันไปหยิบหมอนใบเล็กมาให้ ปรุงเอนเบาะลงแนวยาวจนพาดถึงเกี๊ยว ลูกชายผมยังก้มลงไปจุ๊บแก้มเลขาผมอีกนะ อยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ ลักหลับดีไหม
ผมขับรถไปทางพิเศษสายใหม่ เครื่องปรุงนอนหลับตลอดทางโดยมีลูกทีมผมเล่นหุ่นยนต์อยู่ข้างๆ ผมหันไปมองคนตัวบางที่นอนหงายเอามือกอดหมอนใส่กางเกงสามส่วน เสื้อยืดเลิกขึ้นมานิดหน่อย แถมปากที่เผยอนั่นมันช่าง .....
ช่างน่ากิน ผมแทบจะเบรคทันทีที่ความคิดนี้โผล่มาในหัว ผมคงเป็นเกย์อย่างถาวรแล้วจริงๆเมื่ออยู่กับปรุง ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยนะ แต่มันห้ามกันไม่ได้อ่ะ ผมอาจอยากจูบ อยากให้ปรุงมาคลอเคลีย แต่มันเป็นแค่เฉพาะกับเขานะ กับผู้ชายคนอื่นผมถีบติดกำแพงจริงๆอ่ะ ถ้ามายั่วผม หรือ เสนอหน้าให้ผมจูบ
"ไม่ง่วงหรอครับลูก" ผมถามเจ้าตัวเล็กผ่านกระจกมองหลัง เกี๊ยวกำลังนอนเอาหัวชนพี่ปรุงของเขา แล้วก็เล่นต่อสู้ไปเรื่อย วันนี้ลูกผมไม่ขี้แย แล้วก็ไม่ขี้เซา หรือว่าเกี๊ยวดีใจที่ได้เจออากงอาม่า
"ไม่ง่วงฮะ เมื่อคืนเกี๊ยวนอนทั้งงงงงงงงคืน ตอนนี้ตาค้างเลยฮะ". โธ่ ลูกชายผม พูดไม่เคยถูกเลยลูก
"เขาเรียกตาสว่างลูก ไม่ใช่ตาค้าง" ผมพูดขำๆ ลูกผมเพิ่งอนุบาลสอง ยังไม่ค่อยเข้าใจศัพท์บางคำหรอกครับ
"ตาสว่างมากเลยฮะะะ ฮี่ๆๆๆ". เกี๊ยวหัวเราะตาหยี ถ้าไม่ติดว่าขับรถจะจับฟัดพุงซะให้หายซ่าเลย
ใกล้ถึงบ้านแล้วครับ ผมขับขึ้นโทเวย์ เดี๋ยวลงจากนี่ก็เข้าซอยบ้านผมแล้ว ปรุงยังนอนหลับปุ๋ยหน้านี่นิ่วปากก็อ้าน่าเอานิ้วแหย่เล่น ผมขับลงมาตีรถเข้าซอยบ้าน ก็เหมือนเดิมครับ มีคนมาเปิดประตู ผมขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน เกี๊ยวรีบเปิดประตูลงไป ลูกชายตัวดีทิ้งทั้งตุ๊กตาและก็พี่เลี้ยงสุดที่รักไว้แล้ววิ่งเข้าบ้านไปหาอากงอาม่าแล้วครับ ส่วนเลขาผมที่ถูกทอดทิ้งน่ะหรอ ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีก อะไรจะง่วงขนาดนั้น
"เครื่องปรุง". ผมก้มไปกระซิบใกล้ๆหู แต่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเกิดขึ้น
"ถ้าไม่ตื่นฉันกัดปากนายนะ" ผมลองก้มลงไปกระซิบอีกทีเพื่อความแน่ใจ
"อื้ออออ" ปรุงส่งเสียงร้องเหมือนรำคาญ แต่ผมน่ะหรอ ได้ทีสิครับ ลูกก็ไม่อยู่ คนแถวนี้ก็ไม่มี ทางสะดวก .. ผมก้มลงไปงับปากแดงนั้นเบาๆ ขบเม้มพอประมาณแล้วผละออกจ้องหน้าคนตัวดีที่ตอนนี้นอนหน้ามุ่ย คิ้วขมวด เม้มปากแน่น ผมนี่อยากจะกัดกินปากบางนี่จริง น่าหมั่นเขี้ยวสุดๆ ดื้อ หน้างอ ชอบอิกนอร์ผมดีนัก
"ฟอดดด .. ตื่นเร้วววว" ผมก้มไปหอมแก้มปรุงฟอดนึง ชื่นใจจัง .. แต่เหมือนเลขาผมจะรู้ตัวแล้วนะ
"ห๊าววว .. ถึงแล้วหรอครับ" นั่น ไม่ได้ห่วงภาพลักษ์บ้างเลย หาวทีเห็นไปถึงลูกกระเดือก นี่แสดงว่าปรุงไม่รู้ตัวว่าผมแอบหอมแก้มแล้วก็กัดปากไปที หึหึ ผมเลยได้หอมฟรีๆเลย
"ไปกัน ในรถมันร้อน" ผมบอก ปรุงลงจากรถไปยืนบิดตัวแล้วเดินเข้าบ้านไป ส่วนผมเอื้อมไปหยิบคอสมอสให้ลูกชายก่อน เดี๋ยวพอคนเอารถไปเก็บแล้วจะมาร้องอยากได้ทีหลังอีก
.
"เอ้า เห้ย ตกใจหมดตี๋ เป็นไงเรา มายืนนานแล้วหรอ" ผมกำลังจะก้าวลงจากรถ ใจเต้นแรงเลย ก็น้องชายผมน่ะสิ มายืนซะชิดรถเลย ใจหายใจคว่ำหมด
"สวัสดีครับเฮีย คิดถึงจัง .. เห้ย! อย่าเพิ่งเข้าบ้าน .. เฮีย ผมขอถามอะไรตรงนี้เลยนะ ตอบตรงๆ ห้ามปฏิเสธ! เมื่อกี้ผมเห็นเฮียหอมแก้มพี่คนนั้น นี่เฮียเปลี่ยนรสนิยมหรอครับ .. เฮียเลิกกะพี่ไลลาเพราะว่าคบกับพี่คนนี้หรอ"
อย่าบอกนะว่าฮะเก๋าเห็นทั้งหมดที่ผมทำกับปรุง บ้าจริง ภาพพจน์พี่ชายคนโต นักธุรกิจร้อยล้านของผมหายวับไปกับตา .. แต่คิดอีกทีก็ดีกว่าป๊าม้ามาเห็นล่ะนะ แล้วนี่ตี๋มันจะคิดยังไง แล้วผมจะยอมรับหรือปฏิเสธดีล่ะ ผมว่าตอนนี้หน้าผมซีดเป็นไก่ต้มแล้วแน่ๆเลย ไม่ใช่หน้าแดงเพราะเขินอายแบบในหนัง
"เฮียไหวไหม ? ฮะถามมากไปป่ะ เอ่อ คือเรื่องรสนิยมแบบนี้ฮะก็พอจะรู้บ้างอ่ะนะ เอ่อ .. เดี๋ยว เฮียจะลากฮะไปไหน อุ๊ย เอียยยยย"
"ชู่ววว ไปคุยบนห้อง!"
ขืนยังปล่อยให้ฮะเก๋ายืนโพล่งอยู่แบบนี้ ถ้าใครมาได้ยินเข้าผมต้องกลายเป็นตาแก่เกย์เฒ่าโรคจิตแน่ๆ มันเล่นพูดอธิบายรสนิยมผมออกมาเกือบหมด ผมเลยจัดการปิดปากแล้วลากตัวขึ้นบนบ้านซะเลย ในเมื่อเห็นแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้ .. ก็ดี ผมขอความคิดเห็นจากตี๋มันซะเลยว่าผมเป็นอะไรกันแน่ !
.
"100% !!!! เฮียเป็นเกย์ 100% อุ๊บ"
"จะเสียงดังทำไมเล่า" ผมรีบตะครุบปากน้องผม ตะโกนลั่นเลย
"ซอรี่ฮะ .. อ่ะเบาๆนะ คือเฮียไม่ได้เป็นเกย์แบบเอาใครก็ได้ แต่เฮียชอบแค่พี่ปรุงใช่ป่ะ เพราะฉะนั้นเฮียจงวางใจ แต่เฮียชอบเขาแบบไหน อยากรุกเขา หรือ อยากให้เขารุก"
"เฮียก็ต้องรุกดิวะ เห้ย! ถามอะไรเนี่ย !" ผมเขกหัวตัวเล็กไปที นี่มันรู้เรื่องพวกนี้ได้ไงเนี่ย ใจแตกหมดเป็นเด็กเป็นเล็ก
"พี่ปรุงเขาออกจะแมน อะไรของเฮียเนี่ย ไปปิ๊งเลขาตัวเองได้ไง!"
"จะไปรู้หรอ เฮียยังสับสนตัวเองอยู่เลยเนี่ย". ผมบอกแล้วกุมขมับ นั่นสิ ผมไปชอบปรุงตอนไหน ชอบได้ยังไง ผมยังงงตัวเองอยู่เลย
"คืนนี้จัดปาร์ตี้กัน ผมจะช่วยเฮียเอง น้าา คืนนี้เฮียรู้ใจตัวเองแน่!" ผมพิจารณาสักครู่ถึงได้เออออตามฮะเก๋า น้องชายที่ป๊าม้าผมรับมาเลี้ยง ที่ผมยอมให้จัดเพราะผมอยากผ่อนคลายบ้างหรอกนะ ไม่ใช่เพราะอยากจะรู้ใจอะไรหรอก แผนเผินอะไร ไม่ได้ผลหรอก
.
"ลื้อนี่มันน่ารักจริงๆอาปรุง มาเป็นลูกชายอั๊วะม้ายยย" หลังจากวางแผนกับฮะเก๋าเสร็จ อันที่จริงผมเป็นแค่คนรับฟังอ่ะนะ ผมก็ลงมาหาป๊าม้า พอมาถึงก็เห็นม้าผมกับปรุงกำลังช่วยกันห่อเกี๊ยวกันอยู่ในครัว เห็นไหมล่ะ ขนาดม้าผมยังชอบลูกน้องผมเลย ม้าชอบเด็กผู้ชายน่ารักๆ ตอนที่ผมกับภรรยาได้เกี๊ยวมานี่ม้าแทบจะเอาไปเลี้ยงด้วยตัวเองอยู่แล้ว
"ผมก็อยากเป็นครับถ้าคุณ เอ่อ" ปรุงพูดเหมือนเกรงใจ
"เรียกอั๊วะว่าหม่าม้าเหมือนอาตี๋นั่นแหละ ไม่ต้องเกรงใจ" แต่ม้าผมเนี่ยไม่สนใจใครทั้งสิ้น ไม่เอาม้า ปรุงอ่ะ เป็นลูกม้าไม่ได้หรอก
.
"ป๊าฮะ เล่นบอลกับเกี๊ยวน้าา " เจ้าตัวเล็กวิ่งมากอดขาผม ดีนะที่ยืนฟังอยู่ไกล ไม่อย่างนั้นม้ากับปรุงรู้แน่ว่าผมมาแอบฟัง
"ไว้ช่วงบ่ายนะลูก ใกล้เที่ยงแล้ว ทานข้าวก่อน" ผมบอก เกี๊ยวทำหน้ามุ่ย แต่ก็ลูบท้องตัวเองเหมือนหิว
"ได้ฮะ เห็นพี่ฮะเก๋าบอกว่าเราจะมีปาร์ตี้หรอฮะ ปะป๊าจัดปาร์ตี้ให้ใครหรอฮะ ใครเกิดฮะ" ลูกผมถาม เดินไปนั่งบนโซฟา แล้วเอาลูกบอลวางข้างๆ วันนี้เกี๊ยวไม่ง่วงเลย ไม่งอแงด้วย ปกตินี่นอนหลับไปแล้ว
"ไม่ใช่วันเกิดใครหรอกครับ แค่ทานข้าวกัน .. เนอะ" ผมตามมานั่งข้างๆ เกี๊ยวรีบปีนมานั่งบนตักผมเอาหลังบางพิงหน้าอกแล้วเล่นคอสมอสไปเรื่อย
"มีไอติมของเกี๊ยวหรือเปล่าฮะ" ว่าแล้วเชียว เกี๊ยวจะลืมของโปรดได้ไงละเนอะ
"ป๊าให้กินแค่ถ้วยเดียวนะ เข้าใจไหมครับ"
"ได้เลยฮะ ... รักปะป๊าที่สุดในโลกกก" ลูกชายผมรีบหันกลับมานั่งกอดคอผมแล้วพรมหอมแก้มผมใหญ่ ดีใจที่ได้ทานของชอบครับ ไม่ใช่รักป๊าอะไรหรอก
"สองพ่อลูกจะนั่งหอมกันอีกนานไหม ม่าอิจฉานา" ม้าเดินออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเลขาผมล่ะ
"เกี๊ยวก็รักอาม่าที่สุดในโลกเลยยยย" พอเห็นอาม่า เกี๊ยวก็วิ่งไปกอดขาซะแน่นเลย ม้าผมอุ้มไม่ไหวแล้วครับ ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
"โอ๊ย อาม่าก็รักลื้อ .. มามะ อาถุง ไปเจี๊ยะข้าวเที่ยงกัน เกี๊ยวไปตามพี่ฮะของลื้อมาซิ เดี๋ยวนี้หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่ออกมาข้างนอกบ้างเลย ไม่ไหว ไม่ไหว" ม้าผมส่ายหัวเลย ฮะโตเป็นหนุ่มแล้วครับ บางทีก็อาจจะอยากมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง
"ฮะะะะ อาม่าาา .... พี่ฮะเก๋าาาาา ม่าเรียกทานข้าววว"
ผมนี่ส่ายหัวเลยครับ ลูกชายผมวิ่ง 4*100 ขึ้นบันไดไปแล้ว ผมหันไปมองเห็นเครื่องปรุงในครัวกำลังถอดผ้ากันเปื้อนสีแดงแป๊ด น่ารักดีครับ นานๆจะได้เห็น ปรุงเขาแมนนะ แต่แมนน้อยกว่าผม ตัวก็บางกว่าผม ไหนจะแขนเรียว ขาเรียว หน้าเกลี้ยงเกลานั่นอีก ไม่เห็นจะมีหนวดบ้างเลย เป็นผู้ชายจริงหรือเปล่าเนี่ย
.
"อร่อยจังพี่ปรุง ฮะไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าจะมีผู้ชายทำกับข้าวอร่อยอีก นึกว่ามีแค่เฮียคนเดียว" เรากำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ครับ มีป๊า ม้า เกี๊ยว ปรุง ฮะเก๋า แล้วก็ผม วันนี้ม้าผมทำบะหมี่เกี๊ยวกุ้งสูตรเด็ด ส่วนใครทานข้าวก็มีผัดเห็ดรวมอบเนย กับ แกงฟักไก่ อร่อยจริงๆตามที่ฮะบอกแหละครับ เห็นว่าม้าให้ปรุงเป็นคนปรุงรส
"ลื้อไปเอาอาปรุงมาจากไหน อั๊วะขอต่อได้ไหมอาถุง" ม้าผมพูดขึ้นมาหน้าตาจริงจัง .. ได้ไงอ่ะม้า ของผมก็ต้องเป็นของผมสิ
"ไม่ได้หรอกม้า ปรุงเขาเป็นเลขาผมนะ". ผมรีบบอก มองหน้าปรุงมันก็ทำเล่นหูเล่นตา เดี๋ยวจับจูบเลย
"พี่ปรุงเขาเป็นของเฮียคนเดียวอ่ะม้า" เสียงสำลักของปรุงตามมาเต็มๆเมื่อได้ยินคำที่ฮะเก๋าพูด ตายแน่ แผนการผมจะล่มไหมเนี่ย
"อะไรคือของอาถุงคนเดียว ถามความสมัครใจของอาปรุงหรือยัง" ม้าถามออกมา ผมลอบมองหน้าปรุงเลขาผมรีบพยักหน้าเห็นด้วยใหญ่เลย ใช่สิ ผมไม่ใช่หนุ่ม scg นี่ ปรุงเลยไม่สนใจผม
"ลื้อก็แกล้งลูก ไปๆ ลื้อต้องออกไปหาคุณหญิงคุณนายสมาคมลื้อไม่ใช่ ทานกันต่อไปนะ อั๊วะขอตัว " ป๊าผมลากม้าขึ้นไปข้างบนเรียบร้อย วันนี้สงสัยมีนัดไปสปาหรือนวดตัว ป๊าม้าผมเพื่อนฝูงเยอะครับ มีแต่คนรู้จักเพราะเข้าสังคมบ่อย ส่วนผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมครับ ผมเบื่อจะตีสองหน้าใส่คนที่ไม่ชอบครับ ไม่มีเรื่องจะคุย
"ช่วงบ่ายเราออกไปซื้อของมาทำปาร์ตี้เย็นนี้กันนะ" ผมพูดตอนเราทานเสร็จ ชวนไปให้หมดเลยครับ ไปกันเอง ไม่เอาคนรับใช้ที่บ้านไป
"ได้ครับ ผมอยากได้ของมึนเมาบ้าง ฮ่าๆ" ฮะเก๋าพูด เจ้านี่เป็นเด็กผู้ชายหน้าตาดี ตัวสูงเท่าไหล่ผม ตัวผอมบางมาก แถมดัดฟันอีกต่างหาก มีแฟนบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ มันหล่อนะ แต่สวยมากกว่า หรือผมมองผู้ชายว่าสวยไปหมดแล้วก็ไม่รู้สมอง
"ผมต้องไปด้วยไหม" "เกี๊ยวไปด้วยยย" มาพร้อมกันเลยครับเลขากับลูกชายผม ผมเลยพยักหน้าครั้งเดียวเป็นอันเข้าใจ เราเลยแยกย้ายกันไปแต่งตัว ตอนแรกปรุงจะเก็บจานชามเอง แต่ผมบอกว่าอย่าไปแย่งหน้าที่พี่ๆเขา ถ้านายทำ แล้วพี่เขาจะทำอะไร ทีนี้ล่ะ ทำหน้าหงอยเชียว ผมรู้ว่าปรุงมีน้ำใจ แต่วันนี้ปรุงทำเยอะแล้ว ผมสงสารเลขาผมครับ ไม่ได้ให้มาทำงาน แต่ให้มาพักผ่อน
.
เรามาถึงห้างกันสี่โมงกว่า ผมเหมือนพาเด็กๆทั้งสามเข้าไปวิ่งเล่นในท็อปส์เลยครับ แม้จะมีแค่ปรุงที่ยังช่วยผมเลือกได้บ้างแต่ปรุงก็ยังแอบซนอยู่ดี ส่วนเจ้าฮะก็จะเอาแต่ของมึนเมา ลูกชายสุดที่รักผมก็จะเลือกแต่ไอศครีมกับวิ่งเล่นไปทั่วจนผมต้องจับมานั่งในตระกร้า พอได้นั่งแล้วก็ติดใจครับ ผมเลยกลายเป็นพี่เลี้ยงเข็นรถไปเลย วันนี้ผมกลายเป็นคุณพ่อลูกสามไปแล้วจริงๆ
"คุณว่าเราพอแค่นี้ไหม จะล้นตะกร้าแล้ว" ปรุงพูดตอนที่ผมเดินดูของ เหมือนว่าเขาจะเมื่อยขานะผมว่า หรือเป็นอะไรสักอย่างที่เท้านี่แหละ ดูเหมือนเดินไม่ค่อยสะดวกเลย
"ฮะพาน้องไปรอด้านนอกไป เฮียจ่ายเงินก่อน" ผมเข็นรถรอที่ทางจ่ายเงิน มีคิวข้างหน้าประมาณ 2 คิวครับ ตอนกำลังจะออกไปฮะดึงมือให้ปรุงไปด้วย แต่ผมดึงมืออีกข้างไว้ไม่ให้ไป ปรุงทำท่างงๆ ส่วนฮะทำหน้าตาล้อเลียนก่อนจะเดินจูงเกี๊ยวไปนั่งรอด้านนอกกันสองคน
"ปล่อยผมสักทีเถอะครับ" ผมที่กำมือปรุงแน่นถึงกับต้องปล่อยมือ เพราะรังสีความเครียแค้นมาเต็มหน้าเลขาผมเลย ผมต่อคิวอีกหนึ่งก็ได้จ่ายเงิน พอจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย เราก็เดินขนของไปขึ้นรถ ปรุงดูเหมือนเดินแปลกๆนะ เป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้
.
"เดี๋ยวปรุง! ขอดูขาหน่อย" ผมดับเครื่องรถพอถึงหน้าบ้าน ฮะเก๋ากับลูกชายผมรีบวิ่งยกของเบาๆเข้าไปในบ้านแล้ว ส่วนผมยังเป็นห่วงปรุงอยู่เลยหันไปดึงคนข้างๆไว้
"เจ็บครับ .. อื้ออ" ผมค่อยๆถอดรองเท้าแล้วจับไปที่ข้อเท้า สงสัยขาจะแพลงเล็กๆ ไม่มากอะไร เพราะยังเดินได้อยู่ ผมนวดข้อเท้าเบาๆ ปรุงทำสีหน้าเจ็บออกมาตลอด นวดได้สักพักผมเลยปล่อยขาแล้วให้ปรุงเดินลงจากรถมาแล้วพยุงเลขาผมเข้าบ้าน
"มา .. ฉันนวดให้" ผมพูดเมื่อพยุงเครื่องปรุงเข้ามาในห้องทำงานชั้นล่าง
"ไม่เป็นไรครับ" ปรุงรีบเขยิบเท้าหนี แต่ถูกผมจับไว้
"เถอะน่า" ผมบอกแล้วลงมือนวด
ผมไม่สนใจหรอก ก็ผมอยากทำให้ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ตอนที่ผมแขนเจ็บปรุงก็ทำให้ผมเกือบจะทุกอย่าง ผมค่อยๆจับขาปรุงมาวางไว้ที่หน้าขาผม แล้วป้ายยาหม่องสำหรับนวดลงไป ผมนวดอย่างเบามือไม่ให้เขาเจ็บ ปรุงส่งเสียงออกมาเป็นระยะ ตลกดีครับ ผมนวดอยู่สักพักปรุงก็บอกว่าเริ่มดีขึ้น นวดสักพักดูเหมือนคนตรงหน้าจะเริ่มตาปรือแล้วนะ ผมนวดจนเสร็จก็วางขาปรุงไว้ดีๆ แล้วเดินไปล้างมือ พอเดินออกมาก็เจอปรุงนอนหลับอยู่บนโซฟาซะแล้ว สงสัยจะเพลียเพราะตั้งแต่เดินทางมาก็ทำนู่นนี่ตลอดไม่ได้หยุด
ผมเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆนั่งมองหน้าเลขาผมอยู่นาน คนนี้สินะที่ผมอยากให้อยู่ด้วยกัน คนที่ผมอยากให้มาดูแลผมกับเกี๊ยว ถ้าคืนนี้ผมบอกสิ่งที่ผมคิดไป อะไรจะเกิดขึ้น เขาจะรังเกียจผมไหม เขาจะหนีไปจากผมหรือเปล่า ผมก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกัน .. ผมขยับเข้าไปใกล้ๆ ใช้นิ้วเกลี่ยผมที่ปรกหน้าออกจนเห็นหน้าผากใส ก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงไปกดจูบลงบนหน้าผากมล แล้วกระซิบข้างหูเครื่องปรุงเบาๆว่า
.
.
"ตื่นได้แล้วคนขี้เซา" จุ๊บTBC.
กลับมาแล้วค่ะ สรุปว่าแม่คนเขียนเป็นไข้หวัดมีเสมหะ ไม่สามารถผ่าตัดได้ ตอนนี้ก็กลับมาทำงานแล้ว
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ แต่งได้เท่านี้ก่อน ไม่ว่ากันน้า
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 390721 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก