ถุงทองพวกคุณทราบไหมว่าที่จริงผมคิดว่าผมเป็นบ้า คิดไปเองว่าอยู่กับปรุงแล้วมีความสุข แต่มันไม่ใช่ หลังจากที่ปรุงกลับไปอยู่บ้านเขาอาทิตย์นึงเต็มๆ บ้านผมมันก็ไม่น่าอยู่ ลูกชายผมเหงาหงอยเหมือนคนเป็นโรค ส่วนผมแม้จะเจอกันทุกวันแต่มันก็ไม่เหมือนเดิม มันไม่ใช่ที่ต้องการ ผมว่าบ้านผมคงขาดเครื่องปรุงไม่ได้ ใช่ ขาดไม่ได้อีกแล้ว .. อาทิตย์นี้ผมเลยลองใช้วิธีของผม คือ ยัดเงินให้คนปล่อยเช่าเอาบ้านคืน คุณว่าผมเลวใช่ไหม แต่มันก็ช่วยได้เยอะ พอปรุงไม่มีที่ไป เขาก็ต้องปรึกษาใครสักคน ซึ่งนั่นก็คือพี่จิน ผมเตรียมแผนสำรองไว้แล้ว มันเหมาะเจาะพอดีกับวันที่ลูกชายผมป่วย เกี๊ยวโทรหาพี่ปรุงในวันเสาร์แล้วเขาก็รีบมาหาลูกผม ให้ทายสิว่าเกี๊ยวอ้อนพี่ปรุงของเขาแค่ไหน เพราะตอนนี้เครื่องปรุงย้ายมาอยู่ในบ้านผมเรียบร้อยแล้ว ห้องของปรุงอยู่ข้างๆห้องผม แค่ได้อยู่ข้างๆผมก็พอใจ สามอาทิตย์เต็มๆที่ผมตามจัดการเรื่องราวต่างๆของปรุง ผมเหมือนตาแก่โรคจิตเข้าไปทุกวัน ปรุงไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมคบมา จะห้าเดือนแล้วมั้งที่ผมรู้จักเขา ปรุงเป็นคนดี มีเมตตา ร่าเริง ทำให้ผมและลูกมีความสุข ผมอาจจะผิดที่คิดกับเขาเกินลูกน้องคนนึง แต่ผมแค่อยากมีคนรู้ใจ พร้อมจะอยู่ข้างผม เวลาที่ผมไม่สบาย เวลาที่ผมเหนื่อย หรือท้อ
"ปะป๊าว่าพี่ปรุงเขารักพวกเราไหมฮะ" วันนี้วันอาทิตย์ครับ ลูกชายผมยังไม่หายดีหรอก แต่พี่ปรุงคนหล่อเขาพาไปหาหมอมาแล้ว ลูกชายผมคือตัวอ้อนระดับเทพครับ ปรุงมาคุยกับผมว่าจะขออยู่ แต่จะช่วยเลี้ยงเกี๊ยวโดยไม่คิดค่าจ้างแลกกับที่อยู่ ผมนี่ยิ้มเลยครับ บอกไปว่าตามสบาย หึ ติดกับฉันซะแล้วเครื่องปรุง
"ทำไมหนูไม่ถามพี่เขาล่ะลูก" ผมนั่งดูสารคดีอยู่ครับ ลูกผมนี่นอนก่ายอยู่บนตัวผมแปะแผ่นลดไข้ด้วยกันไข้กลับ ส่วนพี่ปรุงของเกี๊ยวก็โน่น ในห้องครัว ทำมันทุกอย่าง แตเขาก็ชอบปรุงนะ เพราะปรุงเข้ากับคนง่าย และ ไม่เคยเกี่ยงหรือใช้งานแตเหมือนคนรับใช้เลย
"เกี๊ยวเคยถามแต่พี่ปรุงบอกรักเกี๊ยวคนเดียว แล้วปะป๊าล่ะฮะ พี่ปรุงไม่รักปะป๊าใช่ไหม" เวรกรรม ไม่รักผม พอผมฟังเกี๊ยวพูดจบ หน้าผมชาเลยครับ ใช่สิ จะมารักผมได้อย่างไร หรือเขาจะรักหนุ่ม scg นั่น นี่เขาติดต่อกันบ้างหรือเปล่านะ ผมอยากรู้มากจริงๆ บอกแล้วผมเหมือนคนโรคจิต
"ให้พี่ปรุงรักเกี๊ยวคนเดียวก็พอแล้ว" ผมหอมกระหม่อมบาง ลูกชายผมช่างถามเรื่องที่ไม่น่าถาม ฮ่าๆ ทำไมปรุงต้องรักผมด้วยล่ะ ไม่มีเหตุผลอะไรเลยสักนิด พอผมพูด เกี๊ยวก็ทำท่าทางคิดแล้วก็ซุกมาที่อกผม ลูกผมก็อีกคน โตขึ้นจะแมนกับเขาไหมเนี่ย แต่ก็ไม่ได้ตุ้งติ้งเล่นบาร์บี้นี่เนอะ ผมไม่ควรกังวลไปก่อนใช่ไหม
"เย็นนี้ผมมีนัด ขออนุญาตออกไปข้างนอกนะครับ" เลขาผมพูดขึ้น จะไปไหน ไปกับใคร ไปทำไม ผมไม่ได้ถามออกไปหรอกนะ แค่คิดมากอยู่ในใจ
"อืม ถ้าจะกลับดึกก็โทรมาบอกนะ" ผมพูดออกไปทำหน้านิ่ง แต่ในใจแม่งโคตรอยากตามไปด้วยเลย โว้ย ผมเป็นบ้าอะไรเนี่ย ตั้งแต่ปรุงโดนคุณจางลวนลามครั้งที่แล้ว ผมเพิ่งจะสงบจิตใจได้ไม่กี่วันนี่เอง ตอนนี้ผมฟุ้งซ่านมากกว่าเดิมอีก อยากจะบ้าตาย
.
"พี่ปรุงอย่ากลับดึกนะฮะ เกี๊ยวคิดถึง" ผมขำลูกชายผมมาก เราทานข้าวเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนโซฟา ทานผลไม้อยู่กับลูกผม พอปรุงเดินลงมาจากข้างบนเท่านั้นแหละ เกี๊ยววิ่งไปหากระโดดๆให้พี่ปรุงอุ้ม ถ้าจะอ้อนขนาดนี้ ไม่ขอเป็นลูกพี่ปรุงไปเลยล่ะเกี๊ยวเอ๊ย !
"ครับผม อยากได้อะไรไหม พี่ปรุงจะซื้อมาให้ หรือจะไปด้วยกัน"
"แฮะแฮ่ม เกี๊ยวไม่สบายอยู่"
ผมรีบทำเสียงใส่ เรื่องอะไรผมจะให้ลูกผมไปด้วยล่ะ แค่คิดภาพเขาสามคนเดินด้วยกัน ผมก็ใจเสียแล้ว
"ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวพี่ปรุงกลับมาเล่านิทานให้ฟังนะครับ บะบาย ฟอดด" ปรุงวางเกี๊ยวลงแล้วออกไปจากบ้านแล้ว ตอนนี้ใจผมลอยไปแล้วครับ อยากรู้จริงๆว่าไปกับไอ้นั่นหรือเปล่า
ผมนั่งเล่นกับลูกสักพักก็ขึ้นไปตรวจและเซ็นเอกสารที่ค้างอยู่ ช่วงนี้บริษัทเรามีคู่ค้าเพิ่มขึ้น งานก็ยุ่งหน่อยครับ ผมทำงานจนเสร็จเรียบร้อยก็โทรหาม้าผม ท่านก็บอกว่าคิดถึงผมกับหลาน อยากเจอ ผมว่าเดี๋ยวจะพาเกี๊ยวไปไหว้อากงอาม่าบ้าง ท่านมีหลานแค่คนเดียวครับ ขนาดมีฮะเก๋าก็ยังไม่หายเหงา พอห้าโมงเย็นผมก็พาลูกไปเล่นบอลหน้าบ้าน แขนผมไม่เจ็บแล้วครับ เพียงแต่ต้องทำกายภาพบำบัดบ่อยๆ เราเลยเล่นกันได้แต่ต้องระวังเท่านั้นเอง เล่นจนเหนื่อยแตก็มาเรียกไปทานข้าว มื้อเย็นผมสั่งให้แตทำข้าวผัดอเมริกันสองที่ เพราะปรุงคงทานมาจากข้างนอก และผมก็คิดว่าเขาน่าจะกลับดึกเลยไม่รอทาน พอทานกันเสร็จเราก็ไปอาบน้ำ วันนี้ผมอาบน้ำให้ลูกชายคนเก่ง พรุ่งนี้เขาต้องไปเรียนเลยให้นอนไวหน่อย ผมอาบน้ำมาดูการ์ตูนกับลูกพอสองทุ่มผมก็อ่านนิทานกล่อมลูกหลับ แต่ด้วยความเมื่อยล้า สงสัยผมจะเล่นจนเพลีย เลยเผลอหลับไปกับลูกตัวน้อยของผมบนเตียงเล็กๆหลังนี้
เครื่องปรุง และแล้วผมก็ต้องมาอยู่ในบ้านคุณถุงทองจนได้ครับ ทำไมน่ะหรอ ก็อยู่ดีๆป้าเจ้าของบ้านก็มาบอกว่ามีคนมาซื้อบ้านหลังนี้แล้ว ผมต้องย้ายออก ประจวบเหมาะกับสิ้นเดือนด้วย ผมนี่ตึ้บเลย ของก็ไม่ใช่น้อยๆ ไหนจะรถยนต์อีก บ้านหลังนี้คือมีครบแล้วทั้งที่จอดรถ อีกทั้งยังเป็นสองชั้น แถมใกล้ที่ทำงานด้วย เฮ้อ ยิ่งหนี ยิ่งไม่พ้น ผมล่ะโคตรกลัวใจตัวเอง ไม่ใช่เกย์ก็เหมือนเข้าไปทุกวัน ขนาดโดนผู้ชายจูบยังรู้สึกดีเลย
วันที่ผมตัดสินใจไปอยู่ในบ้านคุณถุงคือวันที่เกี๊ยวป่วย น้องร้องไห้อยากหาแต่แม่ ขนาดผมโตแล้ว แต่น้ำตาผมไหลตามเกี๊ยวไปด้วย กว่าน้องจะสงบก็ตอนที่ผมตกลงเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย ส่วนคุณถุงทองเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกให้ย้ายเข้ามาเลย แล้วก็จะให้ค่าจ้างที่ผมยืนยันจะเลี้ยงดูเกี๊ยว แต่ผมปฏิเสธเพราะค่าบ้านผมก็ไม่ต้องเสียอยู่แล้ว เขาก็โอเคร แถมยังจ้างรถหกล้อไปขนของจากบ้านเช่าผมอีก ผมนอนห้องข้างเขาครับ ก็ดีกว่านอนกับเขาล่ะเนอะ แค่นอนด้วยกันวันสองวันยังเกิดเรื่องเลย ถ้านอนทุกวันเผลอๆผมเสียตัวแน่
นี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์ที่คุณถุงถอดเฝือก เขาไปหาคุณหมอมาอีกรอบ ก็ดีขึ้นครับ แขนใช้งานได้ตามปกติ ส่วนวันนี้ผมทำอาหารเที่ยงให้ทั้งบ้านทาน เป็นไข่ตุ๋นกุ้ง กับ ผัดผักรวม มีต้มฟัก กับ ข้าวสวยร้อนๆ เพราะน้องไม่สบาย ต้องทานของเบาๆ แล้วก็พอเหมาะเลย คุณ scg จำได้ไหมครับที่เขาเคยทักผมบ่อยๆ ผมจำชื่อเขาไม่ได้อ่ะ แหะๆ เขาชวนผมไปเลือกพวกของใช้ในบ้าน ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าเขาชวนผมทำไม แต่ผมว่าง ไม่มีอะไรทำ อย่างน้อยถ้ามีเพื่อนมันก็ดี ผมเลยตกลงไปกับเขา เรานัดเจอที่โฮมโปรระยองครับ ผมออกจากบ้านคุณถุงมาครึ่งชั่วโมงก็ถึงละ ผมเดินสักครู่ก็เจอเขาละครับ วันนี้แต่งชุดธรรมดา ก็ดีครับ หล่อดี
"สวัสดีปรุง" เขาเดินเข้ามาทักผมก่อน
"อ่า ดีครับ .. คุณ ....?"
"อะไรเนี่ย จำไม่ได้อีก เรียกผมแบงค์ก็ได้" เขาบอกขำๆ เอ่อ ผมจำไม่ได้จริงๆครับ
"คุณอยากได้อะไรหรอ ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่หรอกนะ" ผมบอกเขาตอนเราขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นบน วันนี้เราเหมือนติดสบายทั้งคู่ครับ เสื้อยืด กางเกงสามส่วน รองเท้าแตะ กระเป๋าสตางค์ กุญแจรถ
"พอดีผมเพิ่งย้ายบ้าน นี่อยากได้พวกโต๊ะ ตู้ จะแต่งเพิ่มอะ ปรุงช่วยผมเลือกหน่อยนะ" เขาพูดยิ้มละลาย นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงจะล้มลงไปกองละ ดีที่ผมเป็นผู้ชายแท้ 100% ฮ่าๆ
"สีนี้ก็ดีนะ หรือว่าคุณไม่ชอบ " ผมบอก ตอนนี้เราเลือกชุดโซฟาอยู่ ไม่รู้จะเข้ากับห้องเขาไหม ก็ผมไม่เคยเห็นห้องเขานี่
"สวยดี งั้นเอานี่แหละ" อ้าว เออ ไม่ค้งไม่คิดเลย เขาสั่งพนักงานเรียบร้อย หลังจากนั้นเราก็เดินซื้ออีกบางอย่าง เขาได้โซฟา ตู้เก็บของ ส่วนผมได้ของเล็กๆตกแต่งห้อง เดินไปเดินมาก็หกโมงแล้ว สามชั่วโมงแล้วหรอ บางทีเวลาก็เดินไวไปนะ
"ปรุงรีบไปไหนหรือเปล่า ผมหิวอ่ะ" เขาพูดเมื่อจ่ายเงินเสร็จ ส่วนของเขาให้เด็กไปส่งตามที่อยู่
"ก็ได้นะผมเริ่มหิวละ" ผมบอก เขาเลยบอกจะเลี้ยง MK ผมก็ไม่ขัดศรัธทา สั่งมาได้สักพักเราก็ลงมือกินกัน ไม่มีเกรงใจล่ะครับ หิวมาก ผมสั่งมาทุกอย่างเท่าที่จะสั่งได้ เรื่องกินเรื่องใหญ่ครับ
"เวลาปรุงทานตลกดีนะ .. น่ารักด้วย". เขาพูดมา ผมนี่เป็ดคาปากเลยครับ มาน่ารักบ้าอะไร
"ขนลุกน่าคุณ พูดอะไร" ผมส่ายหัวกลืนเป็ดอย่างไว แล้วหันไปคีบหมูกรอบต่อ ไม่อายหรอกครับ กินไม่ได้มูมมามอะไร
"อิ่มไหมล่ะ ขนมไหม" เรากินจนไม่เหลือเศษซากอาหาร แต่ผมไม่ไหวละครับ ยัดลงไปอีก ขับรถกลับไม่ไหวแหงๆ
"ไม่ละครับ เราเช็กบิลเถอะ จะสองทุ่มแล้ว". ผมคิดถึงคนที่บ้านครับ เลยสั่งเป็ดย่างกับหมูกรอบชุดใหญ่ไปอย่างละชุด เก็บไว้ให้พี่แตอุ่นมาให้กิน เขาก็ใจดีนะ จ่ายให้ผมอีก ก็ดีครับ ถ้าไม่นับคำพูดหวานๆเลี่ยนๆ ทำเหมือนผมเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆ ก็ถือว่าเขาเป็นคนดีคนนึงเลยล่ะ คุยสนุก แล้วก็มีหัวคิดหลายๆเรื่อง
"กลับดีๆนะ ขอบคุณมากสำหรับวันนี้"
"ไม่เป็นไรครับ แลกกับสุกี้เมื่อครู่ไง อิ่มเลย ขับรถดีๆนะครับ"
เราลากันเสร็จ ผมก็ขับรถกลับบ้าน เขาก็ขับรถกลับบ้าน ออกมาเดินเล่นบ้างก็รู้สึกดีครับ ระยองไม่ค่อยมีที่เที่ยว แค่นี้ก็ถือว่าดีมากแล้วครับ ตั้งแต่มาอยู่นี่นอกจากคนในบริษัท ผมก็ไม่มีเพื่อนเลย ถือซะว่าคุณแบงค์เป็นเพื่อนผมคนนึงละกัน
ผมมาถึงบ้านตอนสองทุ่มครึ่งได้ มาถึงพี่แจ่มมาเปิดประตูให้ ผมจอดรถแล้วหยิบถุงอาหารที่ซื้อมาเก็บในตู้เย็นให้เรียบร้อย ก่อนจะขึ้นไปบนห้อง เออ ผมนึกได้ว่าจะเล่านิทานให้เด็กน้อยของผมฟัง ผมเลยเปลี่ยนจุดมุ่งหมายไปยังห้องคนตัวเล็กไม่รู้ว่าน้องนอนหรือยัง
"ก๊อก ก๊อก พี่ปรุงมาแล้ว อะ .. อ้าว". ผมเคาะแล้วเปิดเข้ามา อ้าว ทำไมบนเตียงมีอีกคนนอนขดอยู่ด้วยล่ะน่ะ
ในมือยังมีหนังสือนิทานอยู่เลย โธ่ เจ้านายผม มอบโล่คุณพ่อดีเด่นแห่งปีเลยดีไหม ฮ่าๆ ผมหยิบหนังสือในมือออกวางไว้ข้างเตียง จะปลุกดีไหมนะ แต่ถ้าไม่ปลุก เขาจะเมื่อยมากแน่เลย แล้วแขนก็อาจจะเจ็บได้อีก ผมเลยตัดสินใจจะปลุกเขาดีกว่า
"คุณถุงครับ .. คุณถุง .. เฮ้ย"
"จุ๊บบบ ฟอดดด"
ไอ้บ้านี่! ผมที่ก้มไปปลุกเขากลับโดนเขาขโมยจุ๊บแล้วก็หอมแก้มซะงั้น โว้ย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
"คุณนี่มันนิสัยเสียจริงๆ ไปๆ ลุกไปนอนที่ห้อง มาเบียดลูกอยู่ได้" ผมเอามือเช็ดแก้มแล้วบอก เขาลุกขึ้นนั่งยิ้มหน้าบานเป็นบ้าอยู่คนเดียว พอเขาลุกมาจากเตียงผมก็ก้มไปดึงผ้าน้องจัดให้ดี เสร็จแล้วก็หอมแก้มฟอดนึงราตรีสวัสดิ์
"หอมฉันบ้างสิ". ยังไม่ออกไปอีกไอ้แก่ขี้หื่น ผมทำตาโตใส่แล้วรีบเดินออกมา เขาเดินตามมาติดๆ แต่ไม่ได้แตะต้องตัวผม
"เครื่องปรุง". ผมเดินกำลังจะถึงห้องแต่ต้องหันไปมอง ว่าเขาเรียกทำไม
"ครับ" ขานรับคนที่ยืนบิดลูกบิดห้องนอนตัวเองอยู่ แต่ไม่ยอมเข้าไปเสียที
.
.
"เมื่อครู่ที่หอมน่ะ แก้มนายมีกลิ่นเป็ดย่างด้วยล่ะ อืม แต่ก็ชื่นใจดีนะ". หาาา ไอ้เจ้านายบ้า พูดแบบนี้หมายความว่าไง เอ้า อย่าเพิ่งหนีไปนอนสิวะ มาหอมแก้มคนอื่นเขาแล้วยังมีหน้ามาวิจารณ์อีกนะ !! โว้ยยย ผมทำไงกับคนคนนี้ดีเนี่ย ไอ้บ้า !!! &),/<>€•=#{\,?!'
TBC.
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
หัวข้อ: ❤️ [แจ้งข่าว P. 42] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★ || ( 30/1/59 ) (อ่าน 390659 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก