มาแว้ววววววว
น้องปังเอ๊ย ขี้แยทั้งเรื่องจริงๆ เลิกคิดมากได้ละ เห็นบ่อยๆก็หงุดหงิดนาาา พี่ใหญ่นี่อดีตเจ็บปวดจริงๆ แต่แอบน่ารักอะตอนท้าย

พิมพ์ไปแล้วรอบนึง กำลังกดตั้งกระตู้ เผลอกดปิดเครื่อง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คำผิดน้าา
ที่สำคัญตาคนล่ะสิด้วย<<ตาคนละสี
ตัวเล็กหน้ามุ้ยมาเกาะแขนผมที่ยืน<<มุ่ย
ที่กำลังย่ามกายเข้ามาหาผม<<ย่างกาย
หัวเราะล่า<<หัวเราะร่า
เอาอุ้มเท้าหน้าแตะแขนผมอย่างลองเชิง<<อุ้งเท้าหน้า
น่าเกียจ<<น่าเกลียด
ทำไมคุณป้าถึงทำหน้าซีเรียทขนาดนี้ด้วย<<ซีเรียส
เล็กจะไปเชงมัน<<เฉ่งมัน
ความกดดันทำให้ผมร้องไห้ออกมาแทนอดีตจองพี่ใหญ่ที่สวยหรู<<ของพี่ใหญ่
บรรยากาศตึงเครียดเมื่อกี้ถูกกลบไปหมดเลย<<ถูก
มือหน้าปักปอยผมที่เริ่มยาวของผมให้ขึ้นไป <<มือหนาปัดปอยผม
พร้อมกับคำหวานปลอบปะโลมหัวใจที่ตายด้านของฉัน<<ปลอบประโลม
คนฉันต้องแจ้งตำรวจจับเพราะไม่อยากที่จะให้เธอไปทำร้ายใครอีก <<ฉัน
นายจะโดยเพ็งเล็กนะ <<เพ่งเล็ง
นิสัยไม่มี ฮือออออออออ <<นิสัยไม่ดี
นี้มาช่วยกันจับหน่อยผู้หญิงคนนี้แรงเยอะมาก<<นี่
แต่นี้ผู้หญิงนะ <<นี่
คนสติหลุดๆ<<หลุด
คุณป้าที่เพิ่งวิ่งขึ้นมาบนบ้าน<<พึ่ง
ตลอดจนเรือนร่างที่สูงโปร่งเหว้าโค้ง <<เรือนร่างสูงโปร่งมีส่วนเว้าส่วนโค้ง <<ลองปรับเปลี่ยนเอาน้าา
ยืนอออยู่ด้วยความทึ้ง<<ทึ่ง