หัวข้อ: [สอบถามความคิดเห็น] วันทองเดอะซีรีย์ || .. • Update ☆彡 P.56 .. (20/11/58)

[boonpa]

วันดูมีความสุขมาก ตอนจบขอหวานๆน้า

[poppycake]

ตอนหน้าจบแร้วหรอออออ ><

[kitwiphat]

แต่งเลยจบแบบสวยๆๆๆๆมันน่าจะมีความสุขที่สุด

[mystery Y]

วันไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นังเชอรี่ก็ไม่ได้อะไรแล้วมีแต่แฮปปี้เนาะ

[PoPuAr]

ยังจะต้องมาเจ็บตัวในตอนท้ายอีกนะวัน. ถือว่าหมดเวรหมดกรรมกับเสี่ยชั่ว

ตอนหน้าจบแล้เ อยากเห็นฉากแต่งงานเหมืือนกัน น้องวันคงจะมีความสุขมากถ้าได้แต่งงาน
คุณอธิปดูแลวันดีๆนะ. ยัยเชอร์รี่ช้านให้อภัยเธอก็ได้

[BeeRY]

หมดทุกข์หมดโศกซะทีนะวัน มีความสุขส่งท้ายตอนจบเลยนะ 

[black sakura]

ในที่สุดก็มีความสุขหมดเคราะซะที

[AMMY★]

เสี่ยแม่งสมควรประหารชีวิตจริงๆ เกลียดมาก
วันเอ๊ย มีความสุขซะทีนะ รอตอนจบค่ะ 

[♫~Eristneth~♪]

 

[jamlovenami]

เห้อออ ในที่สุด มรสุมก็ผ่านพ้นไป ชีวิตทั้งคู่คงจะได้อยู่แบบสงบสุขสักทีล่ะนะ

อิเสี่ยมันก็โดนประหารไปแระ สมน้ำหน้าคุณมันจริงๆ 

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

เรื่องร้ายผ่านพ้นไปแล้ว ขอให้วันมีความสุขแหล่ะกัน

[fay 13]

 

[Apple_matinie]

ขออีกได้มั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[ekuto]

หว่า จะจบแล้ว

[rogerr]

หวานอะ กรี้ดดดดดดดดดดดดดด

[Dee^daY]

ติดตามกันมาตลอด จนถ฿งตอนสุดท้าย ..

[manutty]

แหม่ๆๆ อีเสี่ย อีเชี่ย นี่มึงยังไม่ไปตายอีกเหรอ ยังมีหน้ากลับมาแก้แค้นวันอีก  อยากให้มันโดนเป้กับวันรวมพลัง  ก่อนเข้าคุกจัง เลย ยังไม่ต้องประหารให้มันโดนข่มขืนก่อน ถ้าไม่มีใครเอาก็ให้โดนยำให้เละก่อนประหารหน่อย เงินแค่ไม่กี่พัน ทำกับวันเหมือนไม่ใช่คนเลย ไอ้เลว     ดีนะที่วันไม่เป็นอะไร ครั้งสุดท้ายแล้ววันที่จะโชคไม่ดี มันไปแล้ว แต่แหมคุณอธิปพอวันปลอดภัยก็เริ่มหื่นเลยนะ เอาไว้รับขวัญตอนออกจาก รพ. แล้วกันนะ แค่ถากที่แขนไม่ใช่ปัญหาพี่เป้ประคองได้อยู่    ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอ  เข้าใจนะว่าวันหนึ่งก็ต้องจบลง แต่ก็ยังไม่อยากให้จบ ยังไงถ้าว่างมาต่อตอนพิเศษนะ นะ 

[Yunatsu]

ในที่สุดดด อีเสี่ยก้ได้รับกรรมอย่างสุดซึ้ง เย้ๆๆๆ

[hormonesyj]

ไม่อยากให้จบเลยค่ะ ตามกันมาตั้งนานแล้ว ต่อไปนี้วันก็จะมีแต่ความสุข คงจะคิดถึงวันและผองเพื่อนไปอีกนาน 

[punchnaja]

จะจบแล้ว เสียดายจัง
อยากอ่านคู่คุณอมร คู่ดรินก็ยังอยากอ่าน ไม่อยากให้จบเล้ย

[youuue]

เรื่องร้ายๆได้จบสักที   หนุวันสู้ๆ

[Apple_matinie]

มาตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

[makone]

หมดทุกข์หมดโศกสักทีนะวันเอ้ย

รอตอนต่อไปค่ะ 

[Akikojae]

จบบริบูรณ์





  สุดท้ายแล้วปีใหม่นี้เราก็ไม่ได้ไปทะเลกันตามที่ผมอยากไปหรอกครับ เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะคุณนายแม่คนดีที่อยากจะอยู่เค้าดาวน์บนยอดดอยนี่แหละ ทำให้ผมกับคุณอธิปตัดสินใจไม่ไปทะเลแล้วก็ได้ อยู่นี่เราก็มีความสุขกันได้ อีกอย่างผมอยากอยู่กับแม่ ถ้าแม่ไม่ไป ผมก็ไม่ไป ผ่านมาไม่กี่เดือนผมก็สามารถทำงานแทนคุณอธิปได้ทุกเรื่อง ยิ่งเรื่องเรียนขอบอกว่าอีกไม่ถึงครึ่งปีผมก็จะจบหลักสูตรมอหกแล้ว หลังจากนั้นผมก็คงจะเรียนมหาลัยเปิดต่อ ชีวิตผมดูดีขึ้นมากครับตั้งแต่ได้มาอยู่กับคุณอธิป ผมเปลี่ยนตัวเองได้ก็เพราะเขา จากที่เคยสงสัยว่านี่ใช่ความรักหรือเปล่า ตอนนี้ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยครับว่า ผมรักเขา



"อยากทานอะไรอีกก็เขียนเมนูมานะ แล้วนี่เป็นอะไรครับคุณหนู นั่งยิ้มแฉ่งอยู่คนเดียว" เขาเดินมาลูบหัวผม ตอนนี้เรานั่งอยู่ข้างบน ผมกำลังนั่งคิดเมนูของคืนนี้ ที่รีสอร์ตเราจะมีงานส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ครับ น่าจะสนุกเชียวล่ะ



"กำลังคิดเมนูแหละครับ อากาศกำลังสบายเลยอารมณ์ดี" ผมบอกแล้วจดเมนูต่อ คืนนี้ลูกค้าที่มาพักก็จะได้รับส่วนลด 20% ครับ ทั้งห้องพักแล้วก็ค่าอาหารต่างๆ เป็นสิทธิพิเศษเฉพาะช่วงนี้เท่านั้นครับ



"คืนนี้แต่งตัวหล่อๆนะรู้ไหม" เขาแกล้งแซวผม ยื่นมือมาบีบจมูก



"หล่อยังไงก็หล่อไม่เท่าพี่หรอก"  ผมดึงมือที่บีบจมูกผมออก เขาก็ดึงมือผมไปกุม เรายิ้มให้กันมองทิวทัศน์ด้านล่าง ช่างมีความสุขจริงๆครับ



"เสียใจหรือเปล่าที่ไม่ได้ไปเที่ยวทะเล" เขาถาม ยังคงจับมือผมเอาไว้ เขาดูซีเรียสมากที่ไม่ได้พาวันไปทะเล



"ไม่ครับ ผมอยู่ไหนก็ได้ที่แม่อยู่  ทะเลไว้ค่อยไปเที่ยวก็ได้" ปีใหม่ผมอยากอยู่กับแม่ ถ้าแม่ไม่ไปทะเลเราก็อยู่กันบนดอย ตอนแรกผมโทรไปชวนไอ้วาเจนี่ไอ้รักไอ้อายแต่ไม่มีใครว่างสักคนเลยผมเลยหง่าวนั่งเศร้าหน้าเป็นตูดเลย ปีใหม่ทั้งทีก็อยากอยู่กันพร้อมๆหน้า ถ้าพวกมันว่างผมคงได้เพื่อนนั่งนับถอยหลังสู่ปีใหม่ด้วยกัน



"ไว้พี่ค่อยพาไปทีหลังละกันเนอะ ไปกันสองคน" เขาบอกผม แต่พอมองกลับมา ขอแค่มีแม่มีพี่ปริมมีคุณอธิป แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว



"ครับผมม"  ผมรับคำ เรานั่งคุยกันไป จดเมนูกันไป พอได้ครบเรียบร้อยผมก็เอาลงไปให้คุณนายแม่ หลังจากนั้นผมก็เตรียมงาน พาพี่ม้งมาช่วยกันประดับโคมไฟที่คุณอธิปซื้อมา มีทั้งไฟหลากสี มีริบบิ้นประดับตกแต่ง หน้าทางเข้าจะมีต้นคริสมาสต์ต้นใหญ่ๆหนึ่งต้น ด้านบนอีกหนึ่งต้นคอยต้อนรับแขก ห้อยพวงประดับสีน้ำเงินแดงทองเต็มร้านก็เป็นอันเสร็จ



....



เสียงเพลงดังไปทั่วรีสอร์ต ตอนนี้เกือบสองทุ่มแล้วครับ แม่ทำกับข้าวเสร็จตอนทุ่มนึงหลังจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของแม่ครัวอีกท่าน เรามานั่งดูการแสดงกันอยู่โต๊ะหน้าสุดติดเวที ผมนั่งตามด้วยคุณอธิปส่วนพี่ปริมกับแม่นั่งตรงข้าม ตอนนี้เป็นการแสดงของชนเผ่าม้ง ก็มีเล่นตลกแล้วก็เต้นเล็กๆน้อยๆครับ เราทานอาหารกันไป ดูการแสดงกันไป จนจบการแสดงนี้ ผมก็ลุกเอาซองไปแจกเด็กๆตามที่คุณอธิปฝากไว้



"ได้เวลาความประทับใจในค่ำคืนนี้แล้วนะครับ เชิญพบกับโชว์ชุด I will survive ~"  ผมตาโตเมื่อได้ยินชื่อเพลง นี่คุณอธิปจ้างใครมาเล่นอีกล่ะ


**

เสียงเพลงดังขึ้นพร้อมกับผู้ชายรูปร่างกำยำแต่ท่าทางดูสาวออกมาลิปซิงค์เนื้อเพลงท่อนแรก แล้วทำไมต้องปิดหน้าปิดตาแบบนั้นด้วย


At first I was afraid, I was petrified
Kept thinkin’ I could never live without you by my side
But then I spent so many nights thinkin’ how you did me wrong
And I grew strong and I learned how to get along



ท่อนต่อไปเป็นผู้ชายร่างเล็กเดินเก้ๆกังๆออกมา นี่มีเซอร์ไพรส์อะไรหรือเปล่า ทำไมทุกคนต้องปิดหน้าปิดตาด้วย คนแรกที่ออกมาเหมือนจะฝึกมาดี แต่คนที่สองนี่สิ โคตรเต้นไม่ตรงจังหวะเลย


And so you’re back from outer space
I just walked in to find you here with that sad look upon your face
I should have changed that stupid lock, I should have made you leave your key
If I’d have known for just one second you’d back to bother me



ท่อนกลางคงจะเป็นฟินนาเล่ของชุดนี้ มีผู้ชายหุ่นล่ำสองคนเดินอุ้มผู้หญิงร่างใหญ่ เอ่อ น่าจะเป็นกระเทยนะออกมา คนที่ถูกอุ้มทำท่าลิปซิงค์ได้เหมือนจริงมาก แต่ที่สงสัยคือทำไมทุกคนจะต้องปิดหน้าปิดตาด้วย


* Go on now, go walk out the door
Just turn around now ‘cause you’re not welcome anymore
Weren’t you the one who tried to hurt me with goodbye
Did you think I’d crumble, did you think I’d lay down and die



"พี่จ้างใครมาเล่นอ่ะ วันว่ามันคุ้นๆนะ" ผมหันมาถาม คุณอธิปไม่ตอบได้แต่จับให้ผมหันไปดูแล้วก็นั่งซ้อนผมเอามือลูบเอวเอาคางเกยไหล่



พอผมหันมาก็เจอมือของผู้ชายสองคนรอรับมือผมอยู่ อะไรกันวะเนี่ย นี่หรอเซอร์ไพรส์ของค่ำคืนนี้ แล้วทำไมต้องเป็นผมด้วย ผมถูกอุ้มขึ้นมาบนเวทีแล้วประกบด้วยผู้ชายสี่คนกระเทยอีกหนึ่ง พอเจอแบบนี้มันก็อยากเต้นเหมือนกันนะ ผมออกลีลาตามที่เคยเล่าเรียนมาในผับเมื่อก่อน มองลงไปด้านล่างทั้งโต๊ะผมทั้งโต๊ะลูกค้าตอนนี้หัวเราะชอบใจกันยกใหญ่ ผมทั้งร้องทั้งเต้นจนถึงท่อนพีคของเพลง


** Oh, no, not I-I will survive
Oh, as long as I know how to love I know I’ll stay alive
I’ve got all my life to live and I’ve got all my love to give
And I’ll survive, I will survive, hey, hey



ทุกคนบนเวทีพร้อมใจกันถอดหน้ากากออกและนั่นทำให้ผมรู้ว่านี่คือเซอร์ไพรส์ของจริง ผมยืนน้ำตาไหลมองเพื่อนๆทั้งห้าคนของผมที่กำลังจับมือกันเต้นเป็นวงกลมล้อมผมเอาไว้ กระเทยคนนั้นก็คือเจ๊ติ๋มแห่งเลิฟโฮลิคบาร์ ตามมาด้วยชายหนุ่มรูปงามทั้งสองนั่นคือไอ้รักกับไอ้อาย ส่วนผู้ชายท่าทางแต๋วแตกก็คืออิเจนี่อย่างช่วยไม่ได้ สุดท้ายไอ้เด็กตัวเล็กที่เต้นไม่เข้าพวกกับใครเลยก็คือวาวีเพื่อยรักผมเอง


It took all the strength I had not to fall apart
Kept tryin’ hard to mend the pieces of my broken heart
And I spent, oh, so many nights just feeling sorry for myself
I used to cry, but now I hold my head up high

And you see me, somebody new
I’m not that chained up little person still in love with you
And so you feel like droppin’ in and just expect me to be free
But now I’m savin’ all my lovin’ for someone who’s lovin’ me



แม้เพลงจะจบลงไปแล้วและได้รับเสียงปรบมือดังสนั่นลั่นลาน แต่ตอนนี้ผมยืนไม่ไหวแล้ว มันตื้นตันใจบอกไม่ถูก ทุกคนเดินเข้ามากอดผมจนผมจมไปกับอ้อมกอดของทุกคน คิดถึง ใช่ ผมอยากตะโกนคำว่า โคตรคิดถึง ให้พวกเขาทุกคนเลย



"อะไรกันยะ ขี้เเยไปได้ ตั้งแต่มีผัวนี่บ่อน้ำตาตื้นหรอจ๊ะแม่วัน สาวน้อยร้อยเล่ห์ของฉัน"  เจ๊ติ๋มพูดแล้วเอานิ้วชี้จิ้มหน้าผากเหมือนหมั่นไส้



"ก็เพราะว่ามีผัวนี่แหละ วันของเราเลยหายสาปสูญ ต้องมาตามกันถึงบนยอดบนดอย" อิเจนี่ด่าผม ตอนนี้เรายังยืนกันอยู่บนเวที



"ไปๆ ลงไปด้านล่างเหอะ แล้วมึงจะร้องอีกนานป่ะ พวกกูมาหานี่มึงไม่ดีใจใช่ป่ะ" ไอ้วาพูดน้ำตารื้น ผมเองรีบปาดน้ำนาฉีกยิ้มเดินกอดคอไอ้วาลงมา หึหึ คนที่ทำเซอร์ไพรส์ให้ผมถึงกับนั่งหัวเราะท้องแข็ง อะไรเล่าก็คนมันตื้นตันนี่หว่า ไม่ได้เจอเพื่อนๆตั้งหลายเดือน



"นั่งๆกันก่อนลูก แม่จะลงไปทำกับข้าวเพิ่ม" แม่บอกเตรียมลุกลงด้านล่าง



"ขอบคุณนะคะคุณแม่ / ขอบคุณครับ"  ไอ้พวกตัวดีรีบไหว้ขอบคุณแล้วนั่งแทนที่ ตอนนี้พี่ปริมไปเดินดูลูกค้าแล้ว ทั้งโต๊ะเลยกลายเป็นโต๊ะของเกย์กระเทยทั้งหลาย



"พี่อ่ะ แกล้งวันทำไม" ผมหันไปแว้ดใส่คุณอธิป พี่แกดื่มไปเยอะเหมือนกันนะ หน้าเริ่มกรึ่ม



"ก็พี่อยากเซอร์ไพรส์วันไงครับ ไม่ดีใจหรอ" เขาเอานิ้วมาลูบแก้ม ผมรีบพยักหน้ารับ โดนทั้งโต๊ะทำเสียงแซวจนได้



"โอ๊ยยย ผัวมึงเขาเตรียมการมาเป็นเดือนแล้วจ่ะ เพื่อมึงโดยเฉพาะเลยนะอิวันน ถ้าได้แบบนี้กูจะไม่ปล่อยให้ออกจากบ้านเลย" อิเจนี่พูด คุณอธิปทำท่าขนลุก



"คนนะไม่ใช่หมาอิเจนี่" ไอ้รักคู่อริด่ามัน โดนอิเจนี่ค้อนใส่ตามเคย



"เจ๊มาได้ไง แล้วร้านล่ะ" ผมถาม ตอนนี้ทุกคนเริ่มตักข้าวกินกันแล้ว



"ร้านก็เปิดตามปกตินะ นี่เจ๊ไม่ได้มาคนเดียวนะจ๊ะ ไม่สังเกตโต๊ะด้านหลังบ้างหรอ แกคิดว่าถ้าพวกนี้มันมาได้ ผัวมันจะไม่ตามมาหรอ"  ฉิบ ผมหันไปมองด้านหลัง โอ้โห นั่งกันเต็มเลยครับ มีทั้งคุณดริณ คุณอมร คุณเอกภพ พี่ดำของเจนี่ แล้วก็อีกคนผมไม่รู้จัก



"อีกคนที่นั่งตรงนั้นใครอ่ะ" ผมถามชี้ไปทางคนตัวเล็กกว่า



"เมียไอ้อายมันไง ชื่อน้องเตย น่ารักนะมึง" อ่อ คนนี้นี้เอง



"แล้วคุณหมอไม่มาเหรอ" ผมถามไอ้รัก



"เขาต้องกลับบ้านว่ะ กูเลยโสด ฮ่าาา" มันพูดทำท่าทางดีใจ



"เพิ่งสามทุ่ม แดกข้าวก่อนละกัน หิว" ไอ้วาพูด พวกผมก็นั่งกินกันไป พอของที่แม่ทำเสร็จก็มีคนยกมาวางให้ คืนนี้ลูกค้าเต็มทุกโต๊ะเลยครับ ทุกคนดูสนุกสนาน และความหนาวไม่ใช่อุปสรรคที่จะร่วมปาร์ตี้สังสรรค์



เราทั้งคุยทั้งโม้แตกโวยวายกันจนปากแห้ง สักพักเจ๊ติ๋มก็ขอขึ้นไปโชว์เดี่ยวร้องเพลงให้แขกเหรื่อฟัง ผมนั่งชิดคุณอธิปที่เริ่มกรึ่ม ตัวผมเองก็ซัดไปใช่ย่อย



"เมายังคนดี" เขาถามกระชับเอวผมแน่นขึ้น



"ยังครับ พี่เมาแล้วหรอ" ผมถามซบไปที่ไหล่หนา



"เมาแล้ว เมารัก" เขากระซิบข้างหูทำเอาผมจั๊กกะจี้ หวานบาดหูชะมัด



"เอ้าๆ เดี๋ยวก็มดขึ้นหูหรอก" อิเจนี่ อิตัวขี้อิจฉา



"มึงก็ไปบอกรักกับพี่ดำมึงโน่น" ผมเอื้อมมือไปผลักหัวมัน



"ไม่เป็นไร มันบอกรักกูทุกวัน" พอเจนี่พูดจบ ทุกคนต่างร้อง ฮิ้ววว แล้วก็ประเคนทั้งมือทั้งคำด่าสารพัดให้มัน



"คืนนี้ยังมีเซอร์ไพรส์อีก"  คุณอธิปพูดที่ข้างหูแล้วกดจูบลงมา คนบ้า จะเซอร์ไพรส์อะไรนักหนา



"วันจะรอดูนะ"  ผมบอก เรานั่งทานกันจนห้าทุ่มห้าสิบห้า คุณอธิปให้ทุกคนเดินมาตรงระเบียง ทั้งแขกเหรื่อและกลุ่มของเราต่างมากันพร้อมเพรียง



"ผมมีอะไรจะมอบแด่ทุกคนครับ" พอคุณอธิปพูดจบ พวกเราก็เริ่มนับ



10



9



8



7



6



5



4



3



2



1



ปังง



ตู้ม



เสียงนับจบลงเป็นเวลา 00.00 น.  พลุสีสวยนับร้อยถูกจุดขึ้นท่ามกลางเสียงร้องยินดีของทุกคนบนรีสอร์ต ผมจับมือแม่ไว้แน่น อีกข้างก็จับมือคุณอธิปไว้ ไม่มีใครปล่อยมือใคร แหงนหน้ามองพลุที่กระจายตัวออกบนฟ้า สวยมาก ไม่เคยเห็นแบบนี้ที่ไหนมาก่อน



"ชอบไหม"  แม่ถามผม



"วันชอบมากครับ แม่จ๋า สุขสันต์วันปีใหม่นะ อยู่เป็นแม่ของวันแบบนี้ไปนานๆนะ รักแม่" ผมพูดกอดแม่ไปน้ำตาไหลไปท่ามกลางเพลงพรปีใหม่ที่ถูกเปิดขึ้น เสียงพลุก็ยังไม่มีท่าทีจะหยุด



"แม่ก็รักเอ็ง หลังจากนี้ขอให้เอ็งพบแต่ความสุขความเจริญนะลูก" แม่หอมแก้มผม  ตอนนี้เสียงพลุหยุดแล้วเหลือแต่เสียงเพลงที่คลออยู่



"ไปๆ สังสรรค์กับเพื่อนๆ แม่จะลงไปนอนแล้ว" แม่บอก ผมกอดแม่แน่นๆอีกที ก่อนจะพากันเดินมาที่โต๊ะ



"พลุสวยโคตรๆ" ไอ้เจนี่พูด



"ชอบมากเลยว่ะ ไม่มีฟิลนี้มานาน" นี่ไอ้รัก



"สวัสดีครับทุกคน ไม่คิดว่าจะมา" ผมไหว้ทุกคนที่มา ตอนนี้เราต่อโต๊ะกันเป็นกลุ่มใหญ่ แขกเริ่มกลับกันแล้ว มีบางโต๊ะที่ยังนั่งฉลองอยู่



"ฉันมาเพราะเมียมา ส่วนพี่ดำก็ต้องมาเพราะโดนบังคับ ส่วนสองคนนี้ตามมา โอเคยัง" คุณดริณพูดติดขำเลยโดนไอ้วาหยิกพุงให้



"ขอบคุณนะครับ" ผมหันไปบอกคุณอธิปสุดที่รักของผม



"ทุกอย่างก็เพื่อวันแหละ" เขาพูดทำให้เสียงโห่แซวดังขึ้นมาอีกรอบ



"อิจฉาโว้ยยย ทำไมเจ๊หาผัวไม่ได้" ฮ่าาา เจ๊ติ๋มพูดขึ้นมาเสียงดัง



"เอาเด็กม้งไหมเจ๊ ที่นี่มีเยอะ" ผมบอก เจ๊แกรีบเบ้ปากกินเหล้าต่อไม่สนใจใคร



"เอ้า ฉลองงง สวัสดีปีใหม่ทุกคน เฮง เฮง เฮง". คุณอธิปพูด ทุกคนรีบยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นชน พี่ปริมเดินมาร่วมด้วยอีกคน



"ปีใหม่ ผัวคนใหม่โว้ย" อิเจนี่รีบพูด



"อะไรอ่ะตัวเอง เค้าไม่ยอมหรอกนะ" ฮ่าาา ทุกคนได้เห็นภาพบัดสีกันหมดครับ แถมอิเจนี่ยังไม่ยอมอีก ผลักหัวผัวสุดที่รักจนแทบชนหัวคุณอมร



"แล้วคู่มึงล่ะ จะเลิกตีกันได้รึยัง" คุณดริณหันไปถามคุณอมรกับคุณเอกภพ



"กูไม่เคย" นี่เสียงคุณเอกภพ



"ไม่เลิก" ส่วนนี่คุณอมร



"มึงนี่ตั้วแต่เป็นเมียภพมัน ความสาวพร่างพรูเลยนะเพื่อน" คุณดริณเหน็บแนมคุณอมร ฮ่าา คู่นี้เขาน่ารักดีนะ คุณอมรไม่ยอมให้คุณเอกภพกอดอ่ะ ทำท่ารำคาญตลอดเวลา



"เหี้ย" คุณอมรด่า แล้วเราก็หันมาคุยกันต่อ เสียงดังอยู่โต๊ะเดียวทั้งรีสอร์ต



"เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำแปป" คุณอธิปบอก ผมลุกให้เขาเดินออกไป ส่วนเราก็กลับมานั่งคุยกันต่อ ก็คุยเรื่องทั่วไปครับ ทั้งอนาคตและเรื่องส่วนตัว



พรึ่บ



กำลังนั่งเม้ากันอยู่ดีๆไฟก็ดับ เวรกรรมจริงจะมาดับอะไรตอนนี้



ผมมองแทบไม่เห็นอะไรเลย แต่พอมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ดาวนับพันเปร่งแสงลงมาช่างสวยงามจับใจ



แล้วจู่ๆไฟก็ติดขึ้นพร้อมกับร่างของคุณอธิปที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าผม



"วันครับ พี่ก็รู้จักเรามานานแล้ว วันก็รู้ว่าพี่รักวัน แต่พี่ยังไม่เคยขอเราแต่งงานเลย วันนี้ถือเป็นวันดี มีสักขีพยานพร้อมหน้า พี่ก็พร้อม วันก็พร้อม ถ้าอย่างนั้น"




"แต่งงานกันนะ"



เสียงเชียร์ให้แต่งเลย แต่งเลย ดังขึ้น ผมก้มมองพี่เขาเอาแหวนวงเล็กออกมาจากกล่องแล้วสวมให้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม น้ำตาผมไหลออกมา แม่ที่บอกว่าจะไปนอนตอนนี้ออกมายืนลูบหัวผมอยู่ ผมสะอื้นพูดไม่เป็นคำ



"แต่งครับ .. วันแต่ง" ฮืออ คุณอธิปสวมกอดผมไว้แล้วจูบมาที่หน้าผากผม เราแต่งงานกันแล้ว ไม่ต้องมีงานหวือหวาใหญ่โต แค่เพียงเท่านี้ผมก็ดีใจแล้ว



"รักกันนานๆนะลูก" แม่บอก พวกเราไหว้แม่ แม่ก็ลูบหัวเรา



"พี่รักเราทั้งคู่มากนะ ขอให้รักกันไปนานๆ ไม่มีหลานไม่เป็นไร" พี่ปริมพูด ผมกับคุณอธิปก็ไหว้พี่ปริมซ้ำ



"เจ๊ดีใจกับแกนะวัน ฝากน้องสาวเจ๊ด้วยนะคะสุดหล่อ" อันนี้เจ๊ติ๋มอวยพรครับ



"มีอะไรก็ค่อยๆพูดกัน ขออย่าให้แกทะเลาะกันเหมือนคู่ฉันเลยนะวัน" เจนี่มันอวยพรผมครับ ใครจะไปบ้าเหมือนแกล่ะ ฮ่า



"ทำตัวดีๆนะวัน เธอเป็นคนดี คุณอธิปเหมาะกับวันแล้วล่ะ" คุณอมรพูด เสียงอ่อยเชียวครับ



"มีคนดูแลเต็มตัวแล้วนะวัน ฝากเพื่อนผมด้วยนะครับคุณอธิป" อันนี้ไอ้วาเพื่อนรักผม  มึงก็เหมือนกัน รักกันไปนานๆ



"ยินดีด้วยนะเพื่อน / มีความสุขมากๆนะครับ" ไอ้รักกับไอ้อายครับ ครบวงแล้วแม่กับพี่ปริมก็ขอตัวกลับลงไปนอน ตอนนี้เริ่มเวลาแห่งการเมาเหมือนเคย พอเหล้าเข้าปากทุกคนก็เริ่มเรื้อย แต่คู่ใครคู่มันครับ พี่ดำดูแลเจนี่ที่เมา คุณเอกภพดูแลคุณอมร ไอ้วาดูคุณดริณ เจ๊ติ๋มดูแลตัวเอง คู่ไอ้รักไอ้อายไม่เมา ส่วนผมก็ต้องดูแลคุณอธิปสุดที่รัก



"แหวนสวยไหม อยากได้ใหญ่กว่านี้ป่ะ" เมาแล้วครับ เอามือผมขึ้นไปจูบจนจะละลายติดปากแล้ว



"แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วครับ" ผมบอก



"รักมากนะรู้เปล่า รักวันมาก" เขาพูดแล้วหอมแก้มผมมาทีนึง ตอนนี้ไม่มีใครสนใจคู่ผมหรอกครับ เลื้อยกันหมดแล้ว



"วันก็รักพี่เป้ครับ รักและขอบคุณมากๆ" ผมบอกแล้วหอมแก้มเขาคืน



"พวกเรา เดี๋ยวผมขอตัวพาเมียไปนอนก่อนนะ ไม่ไหวเรื้อนแล้ว" พี่ดำพูดขึ้นมา ผมนี้ฮาแตกเลยครับ สภาพไม่เหมือนตอนมาสักนิด



"ถ้าอย่างนั้นก็แยกย้ายเถอะ คู่รักเขาจะได้พักผ่อน" คุณดริณพูดทั้งๆที่เมา เราเลยแยกย้ายครับ พวกนั้นเขาเปิดห้องคนละคู่ ส่วนเจ๊ติ๋มกับไอ้รักเขาก็นอนด้วยกัน ปกติครับ ไม่มีใครลวนลามใคร พี่น้องกันทั้งนั้น



"อาบน้ำกันเนอะ" ผมบอกถอดเสื้อผ้าเขาออก นั่นก็ยอมโดยดีครับ ไม่มีการขัดขืน พอถอดเสร็จเราสองคนก็ลงไปแช่ในอ่าง ผมขัดตัวให้เขาที่นั่งแช่อย่างสบาย นวดหัวให้ด้วยถือเป็นของตอบแทน เราไม่ได้ทำอะไรกันนะครับ อาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัวเตรียมนอน



"วันครับ" เขาเดินมาคุกเข่าตรงหน้าผมอีกรอบ พร้อมแหวนอันเดิม



"พี่พร้อมจะปกป้องวัน และ ดูแลวันไปจนตายเลยนะ วันคือคนที่พี่รักมาก รักที่สุด นอกจากพ่อแม่พี่ปริมแล้ว คนที่พี่อยากอยู่ร่วมกันตลอดชีวิตก็คือวันนะ"  พี่เป้พูดจบก็สวมแหวนมาให้ผมอีกรอบพร้อมกดจูบมาที่นิ้วประทับตราว่าเขาคือเจ้าของแหวนวงนี้



"วันก็อยากอยู่กับพี่ไปจนตายเลยครับ รักพี่เป้มากครับ" ผมดึงพี่เป้ขึ้นมาแล้วกดจูบไปที่หน้าผากกว้างนั่น รักมากครับ รักจนไม่อยากแยกจากไปไหน



"วันคือชีวิตพี่ จากนี้เราจะดูแลกันและกันนะ" เขาบอกพาผมขึ้นมานอน



"พี่ก็เป็นชีวิตวันเหมือนกันครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆทุกอย่างที่พี่ให้วันครับ" ผมไหว้พี่เป้ เขาดึงผมไปกอด ผมนอนซุกอยู่ในอ้อมอกคนที่รักผมมากที่สุดคนหนึ่ง ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ผ่านอะไรมาเยอะแบบผม จะได้มาเจอกับคนดีๆอย่างเขา พี่เป้ดีกับผมและแม่มากเหลือเกิน มากจนไม่คิดว่าเขาจะยอมเอ่ยปากกับพ่อแม่เพื่อขอคบกับผม เขาทำให้ผมอึ้งในความรักที่เขามีให้ผม ตอนนี้ผมเองก็รักเขามากครับ ชีวิตนี้ผมคงจะมอบให้แม่และอีกคนคือพี่เขา ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่ผมก็มั่นใจและพร้อมจะเดินไปพร้อมๆกันกับเขาครับ



...



....



"วันๆ มีคนมาหาแหนะ" พี่ปริมบอกชี้มือไปทางหน้าร้าน



"พี่วัน" เสียงคุ้นหูพร้อมกับการปรากฎตัวของคนที่หายไปนานแสนนานจนคิดว่าชาตินี้อาจจะไม่ได้เจอมันแล้ว



"ไปท์!!!!!" ผมวิ่งไปหามัน ผมกอดมันไว้แน่น ไปท์ดูมีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลยอ่ะ นี่อย่าบอกนะ ว่านี่คือของเซอร์ไพรส์ผมอีกอย่างหนึ่ง


"ผมคิดถึงพี่นะ" ความสุขก่อตัวในหัวใจ ไม่คิดเลยจริงๆว่ามันจะมาหาผมอีก ผมคิดว่ามันจะไม่อยากเจอหน้าผมอีกแล้ว



"กูก็คิดมึง" ผมกอดคอมันเดินเข้าด้านใน วันนี้คงมีเรื่องคุยกันอีกเยอะ พวกเพื่อนๆก็ยังไม่กลับครับ เขาไปเที่ยวน้ำตกขึ้นดอยกัน ไม่คิดเลยว่าชีวิตผมจะมีความสุขมากขนาดนี้ ผมมีแม่ที่รักผมมาก มีคุณอธิปที่ดูแลผมดียิ่งกว่าไข่ในหิน มีเพื่อนๆพี่ๆที่น่ารัก ไหนจะน้องชายสุดที่รักคนนี้ที่กลับมาเติมเต็มให้ชีวิตผมไม่ขาดสิ่งอื่นใดอีกแล้ว  หลังจากนี้คงต้องคุยกันยาวเลยแหละครับ  ถ้างั้นผมขอตัวปิดม่าน วันทอง เดอะซีรีย์ ไว้เพียงเท่านี้ สำหรับวันนี้ สวัสดีครับ

จบบริบูรณ์

เมื่อคืนมัวแต่เชียร์บอลอยู่เลยไม่ได้มาลง แหะๆ
จบแล้วนะคะ รอตอนพิเศษกันเน้อ
ขอบคุณทุกคนที่มาคอยเป็นกำลังใจเสมอค่ะ
รักคนอ่านทุกคนจริงๆค่ะ

[yymomo]

     ซึ้งใจ พี่เป้อ่ะ  แบบว่าปริ่มเลย แอบใจหายกับเรื่องนี้

ยอมรับเลยนะ ว่าเพ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ได้ไม่นาน แต่วันนั้นอ่านรวดเดียว ตั้งแต่ต้น จนล่าสุด จนตอนนี้ ในที่สุด

วันก็ได้มีความสุขแบบคนอื่นเค้าซะที       รออ่านตอนพิเศษนะจ๊ะ  + รอรวมเล่มด้วยนะ 

ปล.อยากอ่านคู่คุณอมรอร่าาาาาาาาาา 

ไปละแล้วเจอกันใน เรื่องน้องแก้วนะจร๊าาาา 

[yisren.]

พี่เป้แสนดีเหลือเกิน

ยินดีด้วยนะวัน

รอตอนพิเศษค่า

[nasa_risa]

เค้าอยากอ่านคู่คุณอมรอ่า ว่าไปลงเอยกะคุณเอกภพได้ยังไง     น้าาาาา

[Freja]

หูว์    หวานซึ้งใจ หาแบบนี้ได้ที่ไหนเนี่ยแบบคุณอธิปเนี่ย?

ดีใจกับวันด้วยที่มีความสุข ทุกคนเด้วย

ขอบคุณคนเขียนด้วยนะคะ ซีรี่ย์นี้สนุกมากๆค่ะ

ขอตอนพิเศษของคุณอกภพกับคุณอมรด้วยนะ 

[waiman]

ในที่สุด วัน ก็มีความสุข เสียที   :impress2:รออ่านตอนพิเศษ ต่อจ้า

[BeeRY]

แฮปปี้กันถ้วนหน้า