หลังจากนั้นไฟก็ให้ผมนั่งรออยู่บนรถ แต่ผมไม่อยากนั่งอยู่ตรงนี้คนเดียว และไม่อยากห่างไฟไปซักวินาทีเดียว จึงยอมเดินลงจากรถไปพร้อมกับไฟ แน่นอนว่าพอลงจากรถก็พบกับวิน อิฐ สิงห์ จีน ลีโอ กระต่าย เฟยจิ้ง และราตรีกำลังยืนคุยกันหน้าตาเคร่งเครียดอยู่
“มีอะไรเหรอครับ” ไฟถามทุกคน ซึ่งวินหันมามองก่อนจะเห็นผมแล้วเดินปรี่เข้ามาหาทันที
ฉาด!ผมถึงกับหน้าหันพร้อมกับความเจ็บปวดชาบนใบหน้าท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน
“สนุกมากไหมที่เล่นความรู้สึกของคนอื่นน่ะ” ผมหันไปมองเห็นลูกชายกัดฟันพูดด้วยความเกรี้ยวกราด “ยังไม่หายดีก็ลุกขึ้นเดินออกมา ไม่คิดหรือว่าคนอื่นจะเป็นห่วง”
“คุณวิน” ผมพูดชื่อลูกชายพลางมองหน้าอีกฝ่ายที่แสดงความเจ็บปวดออกมา
“อย่าคิดว่าคุณพ่อออกมาพร้อมกับคุณราตรีแล้วผมจะยอมยกโทษให้น่ะ”
!!!!!!
“วิน” ผมแทบชาตัววาบเมื่อลูกชายเผลอเรียกผมว่าคุณพ่อออกมาต่อหน้าทุกคน “พูดอะไรออกมาน่ะ ตอนนี้เราไม่ได้อยู่กันสองต่อสอง ขืนพูดตอนนี้มีหวัง...”
ผมพยายามกระซิบบอกแต่วินหาได้ฟังไม่ ความโมโหทำให้วินไม่ฟังคำพูดของผมเลยซักนิดเดียว แถมยังพูดโต้แย้งกลับมาโดยไม่รอให้ผมได้พูดจบประโยค
“ถ้าคุณพ่อเกิดตายอีกหน จะให้ผมทำยังไงครับคุณพ่อ พูดมาสิครับ!”
“คุณวิน! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ” ดูเหมือนไฟจะเข้าใจสถานการณ์ดีโดยที่ไม่ต้องถามผมซักคำเดียว จึงรีบพูดห้ามวินทันที แต่อีกฝ่ายไม่ฟังกลับถลึงตาใส่ไฟด้วยความเกรี้ยวกราด
“ถ้าไม่มีคุณซักคน คุณพ่อของผมก็คงจะไม่รีบวิ่งแจ้นออกมาจากโรงพยาบาลทั้งๆที่บาดเจ็บ ไม่สิ คงไม่ถูกยิงจนเกือบตายแบบนี้หรอกนะคุณไฟ!”
!!!!!!
คราวนี้ผมกับไฟตกตะลึงเป็นครั้งที่สอง เพราะไม่คิดว่าวินจะรู้ว่าพยัคฆ์ก็คือไฟที่กลับชาติมาเกิดใหม่ และเพราะมัวตกตะลึง ผมก็เลยโดนวินกระชากแขนให้เข้าไปยืนอยู่ด้านหลังของลูกชายตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนที่วินจะชักปืนขึ้นมาจ่อใส่ไฟทันที
แกรก!“ถ้ารู้ว่ากลับชาติมาเกิดเพื่อแย่งคุณพ่อไปจากผมแบบนี้ สู้ให้ผมฆ่าคุณตายไปเสียดีกว่านะคุณไฟ”
!!!!!!
......................