หัวข้อ: ดอกฟ้ากับหมาวัด(Out Of Reach) 14/03/58 พิเศษ 05 พี่เอย์พี่เชน

[Roman chibi]

อยากร้องให้ เศร้าเหลือเกิน

[AMEOOS]

ขอสารภาพตามตรงเลยว่าไม่ได้อ่านพาร์ทปิงอันล่าสุดเพราะทำใจอ่านไม่ได้ เลยข้ามมาอ่านของพี่เอย์เลย
ที่ไหนได้ น้ำตานี่ไหลพรากๆเลยค่ะ สงสารทั้งคู่มากเลย
ตอนแรกเกลียดแม่มาก แต่พอได้อ่านว่าเพราะอะไรก็เลยรู้สึกดีขึ้นมานิดนึง แค่นิดเดียวจริงๆนะคะ เพราะยังไงก็ยังรู้สึกสงสารพี่เอย์มากกว่าอยู่ดี อ่านไปบีบหัวใจไป ทิชชู่หมดไปเป็นม้วน ถือว่าเป็นมาม่าถ้วยใหญ่จริงๆค่ะ ไม่อยากกินมาม่าแล้วอ่ะ อืดท้องงงงง
ตอนต่อไปขอให้มียิ้มๆบ้างก็ได้นะคะ สงสารน้องงงงงงง
 

[ทั่วหล้า]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งร้องไห้ยิ่งร้องไห้ก็ยิ่งอยากอ่าน
ว่าจะไม่ร้องแต่คำพูดของพี่เอย์หลายๆประโยคมันค่อนข้างสะเทือนใจ
บ่งบอกถึงความเจ็บปวดกับการกระทำของแม่ตัวเอง
และเสียใจที่ต้องจากคนรักไปทั้งๆที่ยังรักมากขนาดนี้
สงสารพี่เอย์กับน้องปิงสุดๆ
แต่ก็เห็นใจแม่พี่เอย์นะคงไม่มีแม่คนไหนอยากฆ่าลูกทั้งเป็นแบบนี้หรอก
แต่ถ้ามีสิ่งที่คนเป็นแม่คิดว่าดีที่สุดเขาก็ต้องเลือกสิ่งนั้นให้ลูกอยู่แล้ว(แม้สิ่งนั้นจะทำให้คนอ่านร้องไห้ยังกับญาติเสียก็ตาม)

รอครับ>>ปาดน้ำมูก

[why yyy]

รู้สึกเสียน้ำตา
ร้องไห้ตามพี่เอย์อีกครั้ง ยิ่งอ่านดึกๆยิ่งอิน โฮฮฮฮฮ.


ขอบคุณ

[JustWait]

 :z3:น้ำตาตกในค่ะ พี่เอย์ขาาา

[roku-san]

ไรท์คะ...ได้คำตอบแล้วค่ะว่าใครเจ็บกว่ากัน


พี่เอย์เจ็บปวดกว่าค่ะ แต่จริงๆก็เจ็บปวดทั้งคู่ เอ่อ มีคำถาม...


ตบหม่อมแม่ติดคุกกี่ปีคะ??//โดนเตะ


ไรท์เตอร์เขียนได้ดีมากค่ะ น้ำตาซึม เจ็บปวดๆๆ... ตอนนี้เดาไม่ออกเลยว่าสองคนนี้จะได้ลงเอยกันมั้ย


 

[nunda]

เศร้า รันทด หดหู่
น้ำตาจะท่วมบ้านแล้วเนี่ย โฮๆๆๆๆ คนเขียนใจร้ายยย T_T

ตอนนี้ก็ยังขออนุญาตเม้นไม่ออกบอกไม่ถูกอีกตอนนะคะ
มันจุกจริงๆ T_T

[B52]

หลังจากที่ทำใจอยู่นานบอกตัวเองว่าต้องรอตอนใหม่มาก่อนน่ะแล้วค่อยมาอ่านอีกที คือทำใจรับความเศร้าไม่ได้ไงสำหรับสองตอนนี้ แต่ยิ่งเปิดเจอหน้าแรกก็ยิ่งกระตุ้นความอยากอ่านมากขึ้นทุกที สุดท้ายก็ต้องโชบเข้ามาอ่านของพี่แอย์ก่อนที่จะไล่จะอ่านของปิง แล้วเป็นไงล่ะ...... นั่งตัวชา น้ำตาไหลเลย รอจ้ารอขอตอนใหม่มาเร็วๆทีเถอะ

[loveaaa_somsak]

นับถือฝีมือคนแต่งๆมาก สนุก ตลก สุข เศร้า ได้กับเรื่องนี้สุดๆ ไปเลย

รอวันที่ทั้งคุ๋ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

[pigarea]

เวลาจะเยียวยาหัวใจ

[boobooboo]

เศร้าอ่ะ   ฮืืออออออออออออออออออออออ

[McKnight]

ยิ่งได้อ่านพาร์ทของพี่เอย์ ยิ่งเศร้า
เหมือนเป็นการตอกย้ำเข้าไปอีก

แม่พี่เอย์ดูใจร้่ายมากๆเลยครับ แต่สักวันต้องเข้าใจในความรักของพี่เอย์กับหมาปิงแน่ๆ
เพียงแค่อดทน และ รอ....เท่านั้น

[primmi]

เข้าใจคุณแม่นะ แต่ก็แบบวิสัยทัศน์แคบไปนิดนะคุณแม่ มีวิธีพิสูจน์อีกตั้งหลายวิธี
แล้วเรื่องคู่หมั้นอะไรอีก บอกอยากให้ลูกเจอคนที่รักจริงแต่จัดคู่หมั้นไว้ให้
สรุปจริงๆคืออยากได้สะใภ้รวยสมฐานะแค่นั้นหรือเปล่า
หรือคนรวยรักจริงได้ คนจนรักไม่จริง แง่มมม
โอเคอะ ข้ออ้างคุณแม่ตอนนี้ยังพอฟังขึ้น
แต่พอเอย์กลับมาคงไม่มาเรียกร้องอะไรอีกนะคุณแม่

[NumPing]

กว่าจะทำใจอ่านได้

ตอนแรกรู้สึกว่าปิงน่าสงสารกว่า เพราะไม่รู้อะไรเลย อ่านพาร์ทเอย์ตั้นแล้วแบบ น่าสงสารพอกันนั่นแหละ การต้องเป็นฝ่านจากลา ทั้งที่ยังรักสุดหัวใจ มันคงที่สุดของความทรมานเหมือนกัน

เฮ้อ อยากให้กลับมามีความสุขเร็วๆ จัง

[่jjay]

ไม่ดราม่าเลยสักนิด หมาปิงกับพี่เอย์อดทนนะต้องผ่านไปให้ได้

[jamlovenami]

   ฮืออออออออออออ เสี่ยเอย์ อิหนูปิง จะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ววววววว

กลับมาเร็วๆน๊าาาเสี่ยยยยยย

[poterdow]

เกลียดแม่พี่เอย์สุดดดดด
บังคับทำไมวะ
สงสารพี่เอย์ เฮ้ออออออออออ
จะเป็นไงต่อเนี่ยยยยยย

[chisarachi]

อ๊ายยอ่านทันแย้ว
ชอบพี่เอย์อ่า
ชอบในความเป็นคุณช๊ายคุณชายมาก
พี่เอย์มันฝุดๆจริงๆ

จอนท้ายๆนี่ทำเอาน้ำตาตก
กลั้นหายใจไปตามที่พี่เอย์พูดเลยว่าไม่ต้องรอ  เจอใครดีกว่าอย่าปิดตัวเอง
เหมือนคำพูดที่กรีดใจเรามากกกกกกกกกกกกกก
แต่เชื่อเหอะจะผ่านไปกี่ปีนะ น้องปิงก็ยังคงเป็นหมาปิงคนเิดมแน่ๆ
เป็นหมาปิงที่ทุกคนรัก  เขาไม่มีทางเป็นอื่นไปแน่

[boooob]

เศร้า

[loveaaa_somsak]

อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาด

[aoihimeko]

ก็คิดอยู่ว่าที่เอย์ต้องไปมันก็เพราะแม่ของเอย์บังคับ

และยกปิงมาขู่ ความใจความรู้สึกรักลูกของเธอนะ

แต่มันเกินไปไหม? ที่สุดแล้วทำร้ายหัวใจลูกและตัวเอง

ความสุขมันอยู่ที่ไหน ก็ได้แต่หวังว่าสุดท้ายแล้วปิงจะยังรัก

และรอพี่เอย์เสมอ รีบๆกลับมาหาน้องนะเอย์


หวังว่าหลังจากตอนนี้ไปแล้วเราคงไม่เสียน้ำตาอีก

เว้นแต่ว่าน้ำตาแห่งความสุขที่เขาได้อยู่ด้วยกัน

ตอนแรกข่มใจที่จะไม่ร้องได้แล้วแต่พอมาเจอช่วงกลางๆ

เอาละทีนี้ทำนบเขื่อนแตกทันที แบบเบรกยังไงก็ไม่อยู่

จนตอนที่กำลังพิมพ์อยู่นี่เราก็ยังสะอื้นฮักอยู่เลย

รอตอนหน้าจ๊ะ ขอตัวไปร้องแป๊บ 

[Fujoshi]

รอๆๆๆๆ เมื่อไหร่จะมาต่อคะ

[EoBen]

คุณแม่พี่เอย์ใจร้าย

[หยกกลม]

รออยู่จร้าา

[่jum]

  เศร้า

เห็นด้วยกับ reply อันนึง ขออภัยที่ความจำสั้นไปนิดเพราะอ่านผ่านๆ  เรื่องความคิดของคุณแม่ของเอย์ตั้นที่ไม่สนความรู้สึกของลูกเลย คือ ลูกไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ ทั่งคุณวุฒิและวัยวุฒิ เขาจะรักใครชอบใครเป็นสิทธิ์ของเขา จะหวานชื่นหรือขมขื่นมันเป็นสิ่งที่เขาเลือกเอง ทำไมคุณแม่ถึงไม่เข้าใจ   

[ReiiHarem]

ตอนนี้ยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เข้าใจทุกฝ่ายนะ แต่มันเศร้าอ่า ฮืออออออ
เรารอพี่เอย์กะน้องปิงกลับมาไฝว์กะคุณแม่นะคะ
เป็นกำลังใจให้

[gneuhp]

เข้าใจความรู้สึกของคุณแม่นะคะ แต่ว่าสงสาร พี่เอย์กะน้องปิง มากกว่า เศร้ามากอ่ะ อ่านไปน้ำตาซึมเลยอ่าา
กลับมาไวไวนะ พี่เอย์ อย่าปล่อยให้ น้องปิง ต้องรอนานนะ

[kaokorn]

สงสารเอย์ตั้น ปิงด้วย คุณแม่พี่เอย์ด้วย
ทุกคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง ขอให้มีดราม่าแค่นี้พอ
หมาปิงต้องทนรอพี่เอย์ถึง 3 ปี ขอให้เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก
รอ ร้อ รอ คนเขียนมาต่อตอนต่อไป เฮ้อ.....
ขอบคุณคร้าบบบบ

[AiiSoul]

สงสารพระนาง T^T
แล้วอย่างนี้จะเป็นยังไงต่อไป ฮือออออออออออ

[arissara]

คือรักลูกมากใช่มั้ยย นี่เป็นการทำเพื่อทั้งเอและก็แม่ด้วย แม่คงเชื่อว่าถ้ายังรักกันอยู่กลับมาก็จะไม่ขวางแล้ว แถมยังจะเอ็นดู ส่งเจ้าหมาปิงเรียนโน่นนี่เพื่อมาบริหารคู่กัน เออดี ข้ามโนได้ดี โลกสวยด้วยความคิดตู แต่ตูเศร้าาาา จบปิ๊งง