ตอนแรกเราเฉยๆมากเลยนะกับวิธีที่พี่เอย์ทำให้ปิง ใช้อำนาจนู่นนี่นั่น
แต่เรามาสะอึกตรงจดหมายหนึ่งพันวันของพี่เอย์
คือ ใช่ไหม่ สุดท้ายคนที่ยังรัก ยังรอ ยังหวัง และยังเจ็บก็คือพี่เอย์

คนที่เฝ้าแต่รอ เรารู้ว่ามันอ้างว้างมาก
ยิ่งพอกลับมา ทุกสิ่งที่เคยฝันเคยหวังเอาไว้ มันพังทลายลงหมด
เป็นเราเราเข้าใจเลยว่า "ทรุด" เป็นยังไง
ขอโอกาสให้พี่เอย์หน่อยนะปิง ให้พี่เอย์ได้มีโอกาสอีกครั้ง
ได้ทำอะไรที่มันยังค้างคาใจจากวันนั้น

บางทีมันอาจจะดีกว่า การปล่อยเวลาให้ผ่านไปเฉยๆ
มันน่าเสียดายถ้าปิงจะปิดโอกาสตัวเองและปล่อยให้ช่วงเวลาดีๆกับพี่เอย์หายไป
และไม่มีวันเกิดขึ้นอีก

ฟังเพลงสักหน่อยนะ..แทนใจจากพี่เอย์ไง
http://youtu.be/73t0Mu_8Wa0อยากจะได้บอกว่าคิดถึงเธอ
อยากจะได้โทรไปหาเหมือนวันก่อน
อยากจะได้อยู่ใกล้ชิดเหมือนเดิม
อยากเป็นคนที่เธอโทรมา..เวลาทุกข์ร้อนอีกสักครั้ง..
แต่เรื่องจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้น...
เพราะว่าเรื่องจริงคือเราเลิกกัน
หากว่าในวันนี้เรายังอยู่ด้วยกัน
ไม่รู้ว่าใจฉันจะมีความสุขมากขนาดไหน
"คงได้ทำให้เธอยิ้ม คงได้บอกคำว่ารักเธอใกล้ๆ"
"คงได้ทำอะไรอีกมากมาย ที่ยังค้างคาใจจากวันนั้น"
อยากให้เธอจับมือฉันเหมือนเดิม
อยากที่จะกลับไปเริ่มต้นกันใหม่
อยากที่จะให้เธอนั้นเข้าใจ
ยังมีเรื่องราวมากมาย
ที่อยากจะทำเพื่อเธอ อีกสักครั้ง
แต่เรื่องจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้น
หากว่าในวันนี้เรายังอยู่ด้วยกัน
ไม่รู้ว่าใจฉันจะมีความสุขมากขนาดไหน
คงได้ทำให้เธอยิ้ม คงได้บอกคำว่ารักเธอใกล้ๆ
...คงได้ทำอะไรอีกมากมาย ที่ยังค้างคาใจ...จากวันนั้น...
เรายังคงอินอย่างต่อเนื่อง..

เราแค่อยากรู้ว่าถ้า..ย้อนเวลากลับไปได้
พี่เอย์จะยังเลือกเหมือนเดิมหรือเปล่า
ยังจะเลือกทำแบบนี้อยู่ไหม
หรือว่าวันนั้นจะเลือกที่จะจับมือปิงเอาไวัแน่นๆไมีปล่อยไปไหน
อยู่เคียงข้างกัน ไม่ทิ้งกัน ไม่อ่อนแอ เป็นพี่เอย์ที่เข้มแข็งของปิงแบบนี้
เสียใจไหม..ที่เลือกแบบนี้......
แต่เราว่าดีแล้ว..ที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้..ทุกปัญหามีทางแก้ สู้ๆนะ