Roommate&Soulmate(ตอนที่13) : ไปค่ายอาสา-2(แค่เมา...ก็เท่านั้น!!)......หลังจากที่รถพาลูกค่ายขึ้นมาส่งตรงหมู่บ้านที่เราจะเริ่มเดินขึ้นค่ายครบหมดทุกคนแล้ว รุ่นพี่ก็สั่งพวกเราให้จับกลุ่มกันแล้วก็เดินตามคนนำทาง ซึ่งเป็นชาวบ้านขึ้นไปทีละกลุ่มๆ รุ่นพี่บอกว่าทางเดินที่เราจะต้องเจอก็จะมีขึ้นเขา ลงเขาบ้าง ถ้าใครเหนื่อยใครเมื่อยก็บอกจะได้พา
หยุดพัก แต่รับรองวิวข้างทางสวยมากๆ อากาศก็สดชื่น รุ่นพี่บอกพวกเราไว้แบบนี้ พวกเราก็ตื่นเต้นกันใหญ่เลย
"ม่ะเอิร์ต เดี๋ยวนิกสะพายกระเป๋าเอง" นายนิกหันมาพูดกับเรา
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเอิร์ตสะพายเอง นิกต้องสะพายกีตาร์ไปอีกนะ เกะกะเปล่าๆ"
"ไม่เป็นรัยนิกไหว ม่ะ เอามา" นายนิกพูดแล้วก็วางกีตาร์ลง แล้วก็มาแกะกระเป๋าสะพายจากหลังเราออกไปสะพายเอง
"เฮ้ยย!!! ไอ่นิกอยู่ไหน มานี่ดิ๊" เสียงรุ่นพี่ตะโกนเรียกหานายนิกกันให้วุ่น
"นิก เอิร์ตว่านิกไม่รอดแล้วหล่ะ ต้องได้ไปเดินกะรุ่นพี่แน่ๆเลย" เราหันไปพูดกับนายนิก
"อือ!!นั่นน่ะสิ แต่ไม่เป็นรัยหรอก พวกพี่ๆเค้าก็สนุกดี" นายนิกพูดกับเรา
"อือ!! ไปเถอะ ไอ่แมคเดินมาตามแล้วนั่น" เราพูดกับนายนิก เพราะเห็นไอ่แมคเดินมาทางนี้พอดี คงจะเดินมาตามนายนิกนั่นแหล่ะ
"ไอ่นิก ป่ะๆไปกับกรู รุ่นพี่ให้มาตาม งานนี้ขาดนักร้องไม่ได้เว๊ย" ไอ่แมคพูดกับนายนิก
"เออๆ ป่ะๆ นิกไปนะไอ่ดื้อ เดี๋ยวแว๊บมาหา" นายนิกพูดกับเราแล้วก็ยิ้มๆ
"ยืมตัวก่อนนะเอิร์ต ถ้าไม่มีมันกรูกะไอ่เอ็มตายแน่ๆ" ไอ่แมคหันมาพูดกับเรา
"อือๆ รีบๆไปเหอะ" เราบอกไอ่แมค
.......สองคนนั้นไปแล้ว เราก็มองหาพวกส้ม ว่าไปอยู่ไหนกันจะได้ไปเดินด้วย หาไม่เจอสงสัย เดินไปก่อนแล้ว เราก็เลยหันหน้า เดินตามเค้าไป เดินไปเรื่อยๆ มองสองข้างทาง มีแต่ต้นไม้สูงๆ กอไผ่ หุบเหวลึก แล้วก็ทิวเขาไกลสุดตา หลดหลั่นกันไปสวยงามมากๆ อากาศเย็นๆ หอมกลิ่นอ่อนๆของดอกไม้ป่า ที่ลอยมาตามลม หอมจริงๆนะ เสียงนกร้อง เสียงไก่ป่า ธรรมชาติระหว่างทางเดินนี่สุดยอดจริงๆเลย^^
"เดินด้วยคนได้ป่าวคับ" เสียงใครคนหนึ่งพูดกับเรา เราหันไปมอง ก็เจอกับรอยยิ้มสดใส ของเค้าคนนั้น
"อ่ะคับๆได้ๆ" เราพูด แล้วก็ยิ้มให้คนนั้น
"นายอยู่สาขาอะไรอ่ะ" เราถามเค้า เพราะรู้สึกว่าไม่คุ้นหน้าเลย
"อ๋อ!!!! ป่าวๆครับ เราเป็นลูกของ อบต.หมู่บ้านที่นายจะไปทำค่ายน่ะ พ่อให้เรามาช่วยนำทาง" นายคนนั้นพูดกับเรา
"อ้าวหรอ!! ถึงว่า ไม่คุ้นหน้านายเลย ฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ
"อือ!! นายชื่ออะไรคับ เราชื่อปิ๊ก" นายคนนั้นแนะนำตัวเอง
"เราชื่อเอิร์ต"
//คิดในใจ....ชื่อปิ๊กหรอ? แล้วรูมเมทเราก็ชื่อปิ๊กนิก เจอคนชื่อนิกแล้วยังมาเจอคนชื่อปิ๊กอีก โอ๊ยยๆๆ อะไรกันนี่ ฮ่าๆๆๆ^^//
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" นายปิ๊กพูดกับเรา
"อื้มๆเช่นกันครับ" เราพูดตอบ
"นายเรียนที่ไหนหรอ? ปีอะไรอ่ะ" เราถามนายปิ๊ก
"เราเรียนม.เชียงใหม่ ปี1เหมือนนายนั่นแหล่ะ"
"อ่อๆ งั้นก็รุ่นเดียวกันเนอะ ฮ่าๆ"
"ช่ายๆครับ"
"แล้วนายจะมาค่ายกับพวกเราหรอ?" เราถามนายปิ๊ก
"ใช่ครับ พ่อบอกว่าให้ขึ้นมาทำค่ายช่วยๆพวกนายนี่แหล่ะ คงเห็นเราอยู่ว่างๆ"
"แล้วนายจะอยู่ที่ไหน นอนยังไงอ่ะ"
"พ่อเรามีบ้านข้างบนนี้หลังนึง แต่จริงๆแล้ว ครอบครัวเราอยู่ข้างล่าง แต่บ้านข้างบนนี้พ่อบอกว่าให้ผู้หญิงนอนกัน เราก็เลยเอาเต๊นท์ขึ้นมากางนอนเองครับ" นายปิ๊กพูดกับเรา
"อ่อๆ นายนี้ดีจังเลยเนอะ ปิดเทอมก็ยังขึ้นมาทำค่ายกับพวกเราอีก"
"ถ้าพ่อไม่บอกให้มา เราก็คงไม่ได้มาหรอก พ่อไปบอกเรา เรารู้เราก็เลยขอขึ้นมาช่วย อยากทำค่ายอาสาแบบนี้อ่ะครับ คงสนุกดี"
"อือๆ เราก็มาเป็นปีแรกเหมือนกัน" เราพูดกับนายปิ๊กแล้วก็ยิ้มให้เค้า นายปิ๊กก็ยิ้มตอบเรามา
//นายปิ๊ก เป็นลูกชายของ คุณอบต.ที่ดูแลหมู่บ้านที่เราขึ้นไปทำค่าย นายปิ๊กรูปร่างพอๆกับนายนิกเลยสูงประมาณ178 ผิวขาวตามประสาคนเหนือ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง สวรรค์ปั้นมาอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆ รอยยิ้มนี่ทำเอาโลกสดใสใจละลายเลยหล่ะ ฮ่าๆ นายปิ๊กเรียนวิศวกรรมศาตร์ ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เก่งชะมัดเลย//
"เออ เอิร์ต นายกลัวผีป่าว"
"หือ!!!! ทำไมถามแบบนี้อ่ะ"
"ป่าวๆ ก็เวลาดูละคร พอไปทำค่ายอาสาตามต่างจังหวัด ก็จะเจอผีกันงัย สนุกดี"
"แล้วที่หมู่บ้านอ่ะ มีผีหรอ?" เราถามนายปิ๊ก
"ไม่มีหรอกครับ ปิ๊กอยู่มาตั้งแต่เด็กๆ ไม่เคยเจอเลย" นายปิ๊กพูดกับเรา
"อือ!! ดีแล้วๆ เราไม่อยากเจอหรอกนะ ผีอ่ะ"
.......เรากับนายปิ๊ก เดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เพื่อนๆคนอื่นๆก็จับกลุ่มเดินกันไป พอเจอวิวสวยๆ ก็พากันถ่ายรูปเป็นที่สนุกสนาน อากาศระหว่างทางสดชื่น ดีมากๆ สูดลมหายใจเอากาศบริสุทธิ์เข้าไปเต็มปอดเลยหล่ะ ฮ่าๆ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆ
"ไอ่ดื้อ เหนื่อยป่าวเนี่ย" นายนิกโผล่มาจากไหนไม่รู้ เข้ามากอดคอเราแล้วก็ถามเรา
"ไม่เหนื่อยเลย สนุกดี นิกอ่ะเมายังเนี่ย" เราหันไปถามนายนิก
"ไม่เมาหรอก แต่ตึงๆแล้วหล่ะ เลยหลบออกมาก่อน เดี๋ยวเดินไม่ไหว"
"งั้นเอากระเป๋ามาให้เอิร์ตสะพายป่าว นิกจะได้ไม่หนัก"
"ไม่ต้องหรอก นิกไหวๆ"
"อือๆ งั้นก็ตามใจ" เราพูดกับนายนิก แล้วก็ชะเง้อหน้า มองหานายปิ๊ก ว่าหายไปไหน
"มองหาไอ่คนเมื่อกี้หรอ?" นายนิกถามเรา
"ใช่ เพื่อนใหม่ชื่อปิ๊ก เรียน ม.ช.เลยนะ" เราบอกนายนิก
"อ่อๆ อือๆงั้นก็อยู่กับเพื่อนใหม่ไปเหอะ นิกไปกินเหล้าต่อดีกว่า" นายนิกพูดเสียงอ่อยๆแล้วก็เดินไปหากลุ่มรุ่นพี่ๆ
"อ่าวนิก จะไปไหนอ่ะ ไม่ต้องกลับไปกินแล้ว เดี๋ยวเมาๆ"
"ห่วงนิกด้วยหรอ" นายนิกพูด แต่ก็ไม่ยอมหยุดเดิน เราก็เลยวิ่งตามไป
"พอเหอะ ไม่ต้องกินแล้ว มาๆเดินด้วยกันนี่แหล่ะ" เราตามไปจูงมือนายนิกกลับมา
"อือ ก็ได้" นายนิกพูดแล้วก็เดินกลับมากับเรา //เฮ้อ!! นายนี่ ขี้งอนจริงๆเลย ฮ่าๆ//
.....เราหันไปหานายปิ๊ก ก็เห็นนายนั่นเดินตามมาข้างหลัง มีสาวๆเข้ามาเดินคุยด้วย ก็หายห่วง ฮ่าๆ สเน่ห์แรงไม่เบานะเนี่ยย
ส่วนนายนิกก็คงจะเมานิดๆนั่นแหล่ะ เดินคู่ไปกับเรา เดินชมนกชมไม้ไปเรื่อยเปื่อย ฮ่าๆ ดูมีความสุขดีนะ
"เอิร์ต ดูแลนิกด้วยนะ ถ้านิกเมาไปอ่ะ" นายนิกพูดกับเรา
"แล้วทำไมนิกต้องเมาด้วยหล่ะ มาทำค่ายนะ ไม่ใช่มากินเหล้า"
"ก็รู้คร๊าบบบบ แต่ว่าถ้าพี่ๆเค้าชวนไปกิน นิกก็ต้องไปอ่ะ ทำไงได้อ่ะ"
"อือๆ ก็ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน"
"เอ่อ!!!! นิก เอิร์ตมีเรื่องจะถามอ่ะ"
"อือ!! ถามมาดิ"
"เอ่อ!!"......//เราอยากถามเรื่องบนรถเมื่อคืน ว่านายนิกจะจำได้มั๊ย ที่จูบเรา!!!!!! แต่อีกใจนึงก็ไม่กล้าถาม//
"เอ่อ!!!"
"อะไรๆ เอ่อๆ อยู่ได้ ก็ถามมาดิ" เสียงนายนิกเริ่มจะโมโหแล้วหล่ะ
"เอ่อ!! ป่าวๆไม่มีอะไร ไม่ถามแล้ว"
"ไอ่ดื้อ!! ถามมาเดี๋ยวนี้" นายนิกหันมาดักหน้าเราไว้ แล้วเอาสองมือมาจับไหล่เรา
"ถามมาดิ๊ เร็วๆ" นายนิกพูด
"เอ่อ!!!!! ที่นายจูบเราบนรถเมื่อคืนนี้ นายจำได้ป่าว" เราหลับตาถามนายนิกออกไป
.....นายนิกนิ่งไป!!!!!!!
"...ไม่รุ้ดิ จำไม่ได้ ช่างมันเหอะ ถามแล้วได้อะไรว๊ะ".....นายนิกพูดน้ำเสียงเหวี่ยงๆแล้วก็ปล่อยมือจากไหล่เรา แล้วก็เดินไป!!!!
......เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกในตอนนั้น แค่มัน จุกๆในอก นิดนึง ฮ่าๆ แต่ก็ไม่เป็นไร จำไม่ได้ก็ดีแล้วหล่ะ นายนิกเดินไปโดยไม่หันกลับมามองเราอีกเลย ส่วนตัวเราเองก็เดินไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็คงถึงแล้วมั้ง!!!!
"มีเรื่องอะไรกันหรอครับ นายคนนั้นเป็นแฟนนายหรอ?" นายปิ๊กเข้ามาถามเรา
"แฟน!! ไม่ใช่หรอก ทำไมนายคิดว่าเรากับนายนั่นเป็นแฟนกันอ่ะ"
"ก็เราพอจะดูออกนะ ว่านายต้องเป็นแบบนั้นอ่ะ ฮ่าๆ เพื่อนๆเราแบบนี้เยอะ ถ้าเราเดาผิดก็ขอโทษด้วยนะครับ"
"นายเดาถูกแล้วหล่ะ แต่ที่ผิดอะ ก็คือนายนั่นไม่ได้เป็นแฟนเราหรอก ฮ่าๆ"
"แล้วนายเป็นเกย์หรอ?" เราถามนายปิ๊ก
"อ้อๆ ป่าวๆหรอกคับ เราไม่เป็นหรอก แต่เราชอบมีเพือนแบบนี้ คุยด้วยแล้วสนุกดี"
"แล้วนายไม่กลัวใครจะว่านายเป็นเกย์หรอ?"
"กลัวทำไมหล่ะครับ ใครจะคิดยังไงก็ช่างเค้าเถอะครับ"
"อือๆครับๆ"
......เรากับนายปิ๊ก เดินกันมาจนถึงตัวหมู่บ้าน ที่เป็นจุดหมายปลายทางที่เราจะมาทำค่ายกัน เห็นเต๊นท์ตั้งอยู่ มีเพื่อนๆที่ขึ้นมาก่อนแล้วคอยยืนแจกน้ำให้กับลูกค่ายที่ทยอยกันเดินขึ้นมาถึง พวกที่มาถึงแล้วก็พากันนั่งพักผ่อน จับกลุ่มคุยกัน ถ่ายรูปสนุกสนานเลยหล่ะ
.....เรามองหานายนิก หายไปไหนน๊า .....เจอแล้ว นายนิกไปนั่งแอบใต้ต้นไม้นั่นเอง เรารับน้ำแล้วก็เดินไปหานายนิก นั่งลงข้างๆนายนิก
"งัย คุยกับเพื่อนใหม่สนุกเลยดิ" นายนิกพูด
"อือ!! ก็สนุกดี แล้วนายเดินหนีเรามาทำไมอ่ะ" เราถามนายนิก
"ก็.....ไม่มีรัยหรอก อย่าถามเลย"
"นิก....มีอะไรก็บอกเราดิ ไม่ชอบใจอะไร ก็บอกกันมาเถอะ เราเพื่อนกันนะ"
"เออ!!!!! ไม่ชอบทุกอย่างที่เป็นมรึง จบป๊ะ" นายนิกพูดแล้วก็ลุกเดินไปจากเรา
......เราก็ งง!!!!! เลยดิ นายนิกเป็นอะไรไปหล่ะเนี่ย แล้วจะทำไงอ่ะ งง!!!!!! ทำอะไรไม่ถูก เดินไปหาเอ็มกับไอ่แมคดีกว่า
"เอ็มๆ นิกเป็นอะไรอ่ะรู้ป่าว" เราถามนายเอ็ม
"อ่าว นิกเป็นอะไรหรอ ก็ปกติดีนี่ กินเหล้า ร้องเพลงกับรุ่นพี่ๆปกติดีนี่นา"
"เหมือนโกรธเอิร์ตอ่ะ นี่ไม่รู้เดินหนีไปไหนแล้ว"
"อ่าวหรอ? คงเมาๆมั้ง เดี๋ยวก็หาย อย่าคิดมากเลย" นายเอ็มพูดกับเรา
"อือ!!! แต่มันก็แปลกๆนะ นายนิกไม่เคยเป็นแบบนี้นี่นา"
.......ซักพัก รุ่นพี่ก็เรียกรวมลูกค่ายทุกคน แล้วก็แจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับการอยู่ค่าย หน้าที่ที่จะต้องทำ ที่อาบน้ำ ที่นอน การทานข้าว รวมถึงข้อห้ามต่างๆ กฏกติกาในการอยู่ค่าย แล้วรุ่นพี่ก็แบ่งกลุ่ม แยกชาย-หญิง แล้วก็พาไปที่บ้านพัก ส่วนใครที่เตรียมเต๊นท์มากางนอนเอง รุ่นพี่ก็จัดที่ไว้ให้.....เราก็เลยเดินหานายนิก!!!!
"นิก จะกางเต๊นท์ตรงไหนหรอ"
"เงียบบบบบ!!!!"
"เอิร์ตช่วยกางนะ" เรายื่นมือไปจะช่วยกางเต๊นท์
"ไม่ต้อง" นายนิกพูดแล้วก็ปัดมือเราออก
"นิก นายเป็นรัยเนี่ย โกรธเราเรื่องอะไรอ่ะ"
"เงียบ!!!!!!"
"นิก" เราเรียกนายนิก
"ไปให้พ้นๆเลย จะไปไหนก็ไปเลยหว่ะ ไปดี๊ ไล่แล้วยังยืนอยู่ได้"......นายนิกไล่เรา
.......เรา งง!! ไปหมด ไม่เคยเห็นนายนิกเป็นแบบนี้เลย ทำไงได้ ก็เลยเดินออกมาจากตรงนั้น เดินไปตามหานายเอ็มกับไอ่แมค สองคนนั้นอยู่ไหนอ่ะ ฮือ!!!!!! น้ำตาเริ่มซึมๆแล้ว T_T!!!
.....หลังจากที่เราเดินหานายเอ็มกับไอ่แมค ก็เจอสองคนนั้นเดินมาพอดี
"เอ็มๆ ไอ่แมคๆ นอนที่ไหนกันอ่ะเนี่ย" เราตะโกนเรียกสองคนนั้น
"อ้าวเอิร์ต ไอ่นิกกางเต๊นท์เสร็จแล้วหรอ" นายเอ็มถามเรา
"ไม่รู้เลย นิกไล่เราออกมา ไม่รู้ว่าเป็นอะไร"
"ฮ๊ะ!!!! ไล่เอิร์ตหรอ?" นายเอ็มถามย้ำเรา
"อือๆ ใช่ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน" เราพูดไป น้ำตาก็ซึมๆ
"ไหนมันอยู่ตรงไหน พากรูไปหามันดิ๊" ไอ่แมคพูด
"มรึงเดินไปเองเหอะแมค นั่นน่ะ ตรงศาลาตรงนั้นอ่ะ กรูไม่ไปหรอก"
"เออๆ มรึงรออยู่ตรงนี้แหล่ะ เดี๋ยวกรูจัดการเอง ป่ะไอ่เอ็ม" ไอ่แมคพูดแล้วพาไอ่เอ็มเดินไปตรงที่นายนิกกางเต๊นท์อยู่
.....ส่วนเราก็เดินไปเรื่อยๆ จนไปถึงตรงที่นั่งพัก ตรงนั้นวิวสวยมากๆ มองเห็นหมู่บ้านที่อยู่ต่ำกว่าได้สบายๆ บ้านหลังเล็กๆเรียงรายกันไป สวยงามจริงๆ ลมพัดเย็นๆ เด็กๆ พากันวิ่งเล่น มีลูกหมูที่ชาวบ้านเลี้ยงไว้ ออกมาวิ่งเล่นด้วย น่ารักๆ ฮ่าๆ เรานั่งเล่นไปเรื่อยเปื่อย จนมีคนมาเรียกเรา
"อ่าวเอิร์ต นอนไหนอ่ะเนี่ย" เราหันไปก็เจอนายปิ๊ก เดินยิ้มมาเลย
"อือ!!!! ยังไม่รู้เลย เพื่อนกำลังกางเต๊นท์อยู่อ่ะ แล้วนายอ่ะนอนไหน"
"นั่นเรากางเต๊นท์ไว้ตรงนั้น วิวสวยมากไปดูป๊ะ" นายปิ๊กชวนเรา
"อือๆ ไปดิๆ" เราลุกจากที่นั่ง เดินไปกับนายปิ๊ก
"เอิร์ต จะไปไหนอ่ะ" เสียงนายนิกนี่!!!!! เราหันไปมองก็เห็นนายนิกยืนอยู่
"เอ่อ!!!! จะไปดูเต๊นท์ปิ๊กอ่ะ" เราบอกนายนิก
"ไม่ให้ไป กลับเต๊นท์เรา" นายนิกพูด
"แต่ว่า....!!"
.....นายนิกไม่พูดอะไร!!!.เดินเข้ามาจับข้อมือเรา พาเดินกลับไปที่เต๊นท์
......ระหว่างนั้น เรา งง!!!! ไปหมดแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นายนิกเป็นอะไร เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เดาใจไม่ถูกเลย////พอมาถึงเต๊นท์ ก็เห็นเต๊นท์ของไอ่แมคกับนายเอ็มกางอยู่ใกล้ๆกัน
"ไอ่นิกมันบ้า ไปฟังใครพูดอะไรมาก็ไม่รู้" ไอ่แมคพูดกับเรา
"ใครพูดอะไรอ่ะนิก" เราหันไปถามนายนิก
"ก็มีคนบอกว่าเอิร์ตเป็นตุ๊ดอ่ะ"
"อือ!! แล้วถ้าเอิร์ตเป็นจริงๆหล่ะ นิกจะทำไง"
"นิกก็.....ไม่รู้ดิ ปล่อยไปก่อนมั้ง เดี๋ยวเสร็จค่าย กลับถึงกรุงเทพฯค่อยจัดการ" นายนิกพูดน้ำเสียงทีเล่น ทีจริง
"เออ!! มรึงได้จัดการแน่ไอ่นิก" ไอ่แมคพูด
"ไอ่แมค มรึงก็พูดไป เดี๋ยวไอ่นิกมันก็บ้าขึ้นมาอีกหรอก" นายเอ็มพูด
"เออๆ กรูไปอาบน้ำก่อนนะ" นายนิกพูด แล้วก็กอดคอ พาเราเข้าเต๊นท์
......พอเข้ามาในเต๊นท์ นายนิกก็ขอโทษเรา!!
"เอิร์ต นิกขอโทษนะ ฟังคนอื่นมากไป ไม่ดีเลย ขอโทษนะครับ"
"อือ!! ไม่เป็นรัยหรอกนิก เอิร์ตเป็นอย่างที่เค้าพูดจริงๆนั่นแหล่ะ"
"ฮ่ะ!!!! เอิร์ต นี่นาย เป็นแบบนั้นจริงๆหรอ" นายนิกพูด
"อือ!!" เราก้มหน้า แล้วก็พูดแค่นั้น
"อะไรว๊ะ ทำไมไม่บอกกรูตั้งแต่แรก ปล่อยให้กรูอยู่กับมรึงมานานขนาดนี้ทำไม ทำไม ทำไม" นายนิกจับไหล่เขย่าจนเรารู้สึกเจ็บ
"เราขอโทษ เราไม่คิดว่ามันจะเสียหายอะไรตรงไหน"
"ไม่เสียหายหรอ? มรึงพูดมาได้งัยว๊ะ" นายนิกพูดกับเรา
"เอ่อ!!! เราขอโทษนิก"
"มรึงไม่ต้องมาขอโทษกรู ต่อไปนี้มรึงกับกรูเรา....!!!!" นายนิกพูดหยุดอยู่แค่นั้น////เราเงยหน้าขึ้นมองหน้านายนิก น้ำตาเราก็ไหล แต่นายนิก สายตานายนิก ดูดุดัน น่ากลัวมากๆ
"...เรานึกว่านายน่าจะรู้แล้วอ่ะ" เราพูดกับนายนิก
"กรูจะรู้ได้งัย ก็มรึงไม่เหมือนตุ๊ดพวกนั้นซักนิด" นายนิกว่าเรา
"เอ่อ!!!ถ้านายเกลียดเรา เราไม่นอนกับนายก็ได้ เดี๋ยวเราออกไปนอนที่บ้านกับเพื่อนคนอื่นๆก็ได้ นายจะได้สบายใจ" เราบอกนายนิก
"เออ!! จะไปไหนก็ไปเลย" นายนิกพูด
"อือ!!" เราพูดแค่นั้นแล้วก็หยิบเสื้อผ้า ออกมาจากกระเป๋าของนายนิก เพราะเราใส่เสื้อผ้ารวมกันมา เราเอาเสื้อห่อข้าวของเครื่องใช้ รวมๆกัน แล้วก็มุดออกมาจากเต๊นท์ของนายนิก เราหันกลับไปมองนายนิก แต่นายนิกไม่มองเราเลย
......พอเรามุดออกมาข้างนอก เช็ดน้ำตาเรียบร้อย ก็เดินไปหารุ่นพี่ ถามหาบ้านที่ปี1นอน!!
....ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์เลยนะคร๊าบ แฮ่ๆ
หัวข้อ: @@Roommate&Soulmate:รูมเมทครับ..รักแรกเริ่ม ตอนที่.63[ตอนจบ!!]UpDate.[08/July/14]@@ (อ่าน 178284 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก