ผมแทบเป็นบ้าเมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าของคนอันเป็นที่รัก ดวงตากลมโตที่เคยส่องประกายสดใสกลับมัวหมองแลดูน่าเป็นห่วงยิ่งนัก ผมอยากจะเข้าไปกอดไปหอมไปปลอบแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะติดอยู่ตรงที่น้องผักอยู่ในเงื้อมมือปีศาจชาติชั่วนามว่าวิน
“แน่จริงปล่อยน้องผักสิ แล้วเรามาสู้กันไอ้วิน!” ผมพูดท้าสู้ แต่อีกฝ่ายกลับหัวเราะเสียงดังลั่น
“ทำไมกูต้องปล่อยเมียของกูกลับไปหาชู้ด้วยล่ะ” ไอ้ชาติชั่วพูดพลางลุกขึ้นยืน ก่อนจะเอาปืนจ่อที่ใต้คางน้องผักที่แทบจะไม่เหลือสติแล้ว “ก็ในเมื่อเขาเป็นของกูตั้งแต่แรก ส่วนพวกมึงมันเป็นแค่ตัวประกอบที่เมียกูหลงไปชั่วขณะ ต้องกูเท่านั้นที่เป็นตัวจริง ไม่ใช่ชู้อย่างพวกมึงสองคน”
“ปลดอินฟาเรดเดี๋ยวนี้วิน ทางเราจะไม่เอาความ” คุณโตตะโกนบอก ก่อนจะกระโดดหลบถอยห่างออกมาเพราะวินใช้ปืนยิงกับพื้นต่อหน้าคุณโต
“หุบปาก คนกำลังคุยอย่ามาเสือก” ไอ้วินพูดพลางยกปืนขึ้นมาทางพวกผมอีกครั้ง “ที่จริงก็มีทางเลือกให้สำหรับพวกมึง ถ้าอยากได้เมียกูกลับไปล่ะก็ ลองใช้ปืนมายิงกันเองดูสิ ใครชนะก็เอาน้องผักไป ตกลงไหมล่ะ”
“หมายความว่ายังไง?”
“ก็หมายความว่ากูจะให้มึง” มันชี้มาทางผม ก่อนจะชี้ไปทางไอ้ผลไม้ต่อ “และมึงจับปืนมายิงต่อสู้กัน ถ้าใครชนะก็เอาน้องผักไป แต่ถ้าใครแพ้ก็…ตาย”
!!!!!!
“ยะ…อย่า…อย่าสู้…กัน…ผัก…ขอ…ร้อง” น้องผักพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น ทำเอาผมแทบอยากจะเข้าไปช่วยคนรักใจจะขาด “ขอ…ร้อง…อย่า…สู้กัน…ฮึก….ฮึก…อย่าสู้”
แล้วร่างบางก็สลบไปทันที ผมหันไปมองผลไม้ ซึ่งมันเองก็มองตาผมด้วยเช่นกัน
“พวกมึงสองคนอย่าไปตามเกมมัน เชื่อกู เดี๋ยวพวกกูหาทางช่วยน้องผักได้น่ะ” ไอ้ลุคบอกห้าม แต่พวกผมสองคนส่ายหน้าให้มัน ก่อนจะยกปืนขึ้นมาเตรียมพร้อมจะสู้ “อย่านะเว้ย กูขอล่ะไอ้โคไอ้ผลไม้ อย่าสู้กัน!”
“เห็นทีจะไม่ได้ล่ะไอ้ลุค กูเองก็อยากได้น้องผักคืนมา แต่จำเป็นต้องทำ”
“ใช่ ฉันเองก็อยากได้น้องผักคืนมา ฉะนั้นลุคถอยไปห่างๆ เดี๋ยวจะโดนลูกหลงเอาได้นะ” ผมหันไปบอกมันก่อนจะหันกลับมามองไอ้ผลไม้อีกครั้ง “เรามาสู้กันผลไม้ ถ้าใครชนะก็เอาน้องผักไป แต่ถ้ามึงได้ตัวน้องผักไป ก็ช่วยดูน้องผักแทนกูทีนะผลไม้”
“เออ ถ้ามึงได้น้องผักไป มึงเองก็ช่วยดูน้องผักแทนกูให้ดีแล้วกัน”
“อืม ไว้ใจได้เลย” พอผมพูดจบ ผมกับไอ้ผลไม้ก็ยิงปืนใส่กันทันที
ปัง! ปัง!
...................
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ พวกเราต้องยกความดีให้กับเธอนะบัวรดน้ำ”
“นั่นสิ ถ้าไม่ได้แม่หนูบัวรดน้ำล่ะก็ สองคนนั้นได้ตายกันไปข้างเพราะยิงกันเอง”
“คิดมาได้ไงดึงเบรกเกอร์ทีเดียว พวกแสงอินฟาเรดดับหมด เลยทำให้พวกเราบุกเข้าไปช่วยน้องผักได้อย่างง่ายดาย” เสียงแรกพูดหัวเราะขำในลำคอ ทำเอาหญิงสาวที่ถูกแซวเชิดหน้าด้วยความพอใจ “ไม่ใช่แค่นั้น ตอนเราจับไอ้วินได้ เธอก็ดันไปกระทืบตรงส่วนนั้นของไอ้วินมัน ทำเอาพวกเราเห็นแล้วเสียวไส้ไปสามบ้านแปดบ้าน”
“หึ คนอย่างฉันไม่คิดมันเป็นพ่อพันธุ์หรอก มันปล้ำผักซะขนาดนั้นต้องตายสถานเดียวไอ้ระยำ”
“จะว่าไปน้องผักไปไหนแล้วล่ะ”
“อ๋อ หนูเห็นโคกับผลไม้จูงรถวีแชร์พาน้องผักไปนั่งชมสวนดอกไม้ที่หลังเกาะนู่นน่ะค่ะ” บัวรดน้ำยิ้มตอบพลางครุ่นคิดถึงตอนที่ช่วยผักออกมาได้แล้ว พออีกฝ่ายฟื้นคืนสติก็แทบไม่เหลือความเป็นคน เอาแต่เหม่อลอยกับร้องไห้ไปด้วยพร้อมกัน อย่างตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว มีรับรู้บ้างยิ้มบ้าง แต่ก็ยังพูดคุยโต้ตอบกับใครไม่ได้เลย ถามเคียว เคียวก็บอกว่าพวกเราต้องคอยดูแลผักให้ดี เพราะอีกฝ่ายบอบช้ำเรื่องจิตใจเป็นอย่างมาก ก็เล่นโดนข่มขืนหลายรอบซะขนาดนั้น ต่อให้เป็นเธอล่ะก็ คงจะได้ฆ่าตัวเองตายไปนานแล้ว “ไม่ต้องห่วงสองคนนั้นหรอกค่ะคุณโต เขาดูแลดีมาก แถมคนที่บ้านของโคกับผลไม้ก็ชอบน้องผักซะด้วย เห็นว่าถ้าผักหายดีเมื่อไหร่ จะเตรียมจัดแต่งงานให้ทันที”
“โอ้เรื่องดีอย่างนี้ สงสัยฉันคงต้องไปเตรียมตัวแต่งหล่อกับเขาบ้างซะแล้วสิ”
“ฮะๆ อย่างหัวหน้าแต่งหล่อไปผมว่าดูเหมือนเป็นเด็กน้อยหล่อน่ารักอยู่วันยังค่ำล่ะครับ โอ๊ย หัวหน้าทุบหัวผมทำไมครับเนี่ย” ลุคร้องโวยวายหลังจากโดนร่างเล็กทุบหัวเสียแรง
“ก็แกมันกะล่อนปากเสียอยู่แบบนี้ไงล่ะ เมียแกถึงได้ชอบหอบลูกตัวเองหนีกลับบ้านเสียทุกครั้ง ระวังน้ำตาจะได้เช็ดหัวเข่า อ้อ ได้ข่าวว่าเมียแกจะหอบลูกตัวเองมาหาน้องผักที่นี่ใช่ไหม”
“ใช่ครับ” ลุคยิ้มตอบ เขาเคยเล่าเรื่องน้องผักให้เมียตัวเองฟัง ซึ่งอีกฝ่ายได้ยินแล้วถึงกับจัดการเคลียร์งานเตรียมบินมาไทยเพื่อหาน้องผักโดยเฉพาะ “อีกเดี๋ยวตอนเที่ยงผมจะไปรับเธอที่สนามบิน บัวรดน้ำจะไปกับฉันหรือเปล่าล่ะ”
ร่างบางส่ายหัวก่อนจะตอบกลับไปว่า
“ไม่ เดี๋ยวเมียนายหึง แล้วอีกอย่างฉันขี้เกียจวิ่งหนีปืนลูกซองด้วย”
“เย้ย ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกบัวรดน้ำนี่ล่ะก็ ฮะๆ”
“คุยอะไรกันหัวเราะเสียงดังเชียว ขอร่วมแจมด้วยคนบ้างสิ” เสียงข้าวเดินมาพร้อมกับเคียวที่ยังไม่หายดีจากบาดแผลที่ถูกยิงต้องนั่งรถวีแชร์ไปซักพัก
“อ้อได้สิ กำลังเม้าส์เรื่องเมียไอ้ลุคมันอยู่พอดีฮะๆ”
“โธ่หัวหน้าล่ะก็”
“ฮะๆ”
................................
ปล.ยังไม่จบนะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
