@@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@รักเกิดในแผนกขนส่งby aoikyosuke ภาคพิเศษวิโรจน์ผู้กอบกู้โลก p.98  (อ่าน 801297 ครั้ง)

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
ถ้าหยกรู้ว่ากัสทำไมถึงทำแบบนั้น
หยกจะรุสึกไงนะ
กัสน่าสงสารมากอ่ะ ทั้งอดีตและปัจจุบันเลย T.T

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
ปล.ด้วยรักและคิดถึง#รักคงยังไม่พอ

“แค่เอากัน ถ้าอยากก็มา เสร็จแล้วก็จบ อย่าบอกนะว่ามึงมีใจ”

ถ้าสิ่งนี้เรียกว่าความเจ็บปวดสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้หลาย  ๆ ครั้ง ที่หยกหาเหตุผลของการเปลี่ยนไปไม่เจอของคนที่อยู่ตรงหน้า คงเรียกว่าความเจ็บปวดที่ยิ่งกว่า

ทั้งที่รู้สึกถึงความรัก
ทั้งที่รู้ว่ารัก
แต่ทำไม  ท่าทีของไอ้กัสถึงได้เปลี่ยนไปจนน่าตกใจขนาดนี้  หยกก็ตอบไม่ได้
มันคล้ายจะเป็นการเล่น  แต่มันก็จริงจังเกินกว่าจะเล่น

ท่าทางที่แปลกไปขนาดนั้น  หยกไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นจากอะไร

เหตุผลล่ะ

"พี่ทำอะไรผิดวะ  มึงอยากได้อะไร  มึงจะเอาอะไร อยากให้พี่ทำอะไรมึงพูดสิ  ทำไมมึงทำแบบนี้ ทำไมมึงพูดกับพี่แบบนี้กัส"

พยายามทุกวิธีแล้ว หาทุกวิธีมาพูด   ทำทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายรู้  ว่าไม่ว่าอะไรที่พอจะทำได้  ก็จะทำให้  ขอแค่บอก  ขอแค่คุยกันด้วยเหตุผล  ไม่ใช่คุยกันด้วยอารมณ์ที่สับสนว้าวุ่นขนาดนี้

ทำไมถึงทำตัวเปลี่ยนไป ทำไมทำเหมือนเย็นชา ทำไมถึงเกรี้ยวกราดโมโหใส่แบบไร้เหตุผล ทั้งที่มันไม่เคยเป็นแบบนี้

 ใช่ที่กัสมันเป็นแบบนี้ในช่วงแรก แต่หลังจากนั้นไม่เคยมีอีกเลย

หยกพยายามแล้ว
พยายามทำหมดทุกอย่างแล้ว
พยายามหาคำตอบ  พยายามหาเหตุผลของการเปลี่ยนไป  แต่ถามเท่าไหร่ ไม่เคยได้คำตอบ

ปกติแล้ว มันจะไม่มาหาเด็ดขาด  แต่พักหลังมันมาหาตลอด
มาหาอย่างสม่ำเสมอ  การมีสัมพันธ์ทางกายกันเพื่อบอกรัก  มันไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
และหยกก็รู้ว่าเราเข้าใจกันมากขึ้น   รักกันมากขึ้น

แต่หลังจากนั้นล่ะมันคืออะไร

เราทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไร  หยกก็ตอบไม่ได้ 
หยกไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเอาเรื่องอะไรมาทะเลาะกับหยกนักหนา   
เหมือนมันหาเหตุให้เราต้องทะเลาะกัน   หาเรื่องให้เราบาดหมางกัน 

หยกหาคำตอบไม่เจอว่าทำไม
ทั้งที่เรารักกันแท้ ๆ  และก็เข้าใจกันมากด้วย  แต่ทำไมกัสถึงพยายามจะทำให้เกลียด

หยกไม่เข้าใจ
ไม่เข้าใจอะไรเลย

หยกเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งที่มีขีดจำกัดของความอดทน

และในวันที่ผู้ชายใจเย็นหมดความอดทน  ทุกอย่างก็พัง

“กูจะไปเมืองนอก พ่อกูได้งานที่นั่นไม่เกินสองสัปดาห์นี้กูคงต้องไป”

มันเป็นแค่คำขู่ ที่หวังผลเพียงแค่อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกอะไรบ้าง

แค่อยากให้มันคิดให้มาก ๆ  อยากให้คิดบ้าง ว่าถ้ายังไม่หยุดทำตัวไร้เหตุผล  หยกก็โมโหเป็นเหมือนกัน

“แล้วมาบอกกูทำไม กูไม่ได้อยากรู้”

แล้วสิ่งที่หยกไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  เป็นใครก็ต้องช็อค ได้ฟังแบบนั้น เป็นใครก็ต้องอึ้ง

นอกจากไม่สนใจแล้ว  หยกยังรู้สึกว่าอีกฝ่าย ต้องการให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น

ทำไมวะ  ทำไมถึงได้พูดขนาดนี้  ทำไมวะ  ทำไม

หรือจะคิดไปเองคนเดียว  หรือว่าที่ผ่านมา คิดไปเองคนเดียวจริง ๆ

“แค่เอากัน ถ้าอยากก็มา เสร็จแล้วก็จบ อย่าบอกนะว่ามึงมีใจ  มึงมันทุเรศว่ะหยก  มึงคิดจริง ๆ เหรอ   มึงรักกูเหรอ   เอากันแค่นี้  มึงคิดว่ากูจะรักมึงกลับเหรอ  คิดง่ายไปหรือเปล่า”


หยกถึงกับเซในวันที่ได้ฟังคำพูดนั้น
ทำอะไรไม่ถูก

มือไม้เย็นเฉียบ เหมือนคนโดนตบจนหน้าชา

สายตาที่มองมา  มีแต่ความเย้ยหยันเย็นชา

ต่อให้ความอดทนสูงขนาดไหน  สุดท้ายหยกก็รู้  หยกเป็นแค่คนธรรมดาที่มีรัก โลภ โกรธ หลง
และวันนั้นคือวันสิ้นสุดความอดทน

หยกเพิ่งรู้  ว่าตัวเองโง่เง่าและบ้าบออยู่คนเดียว ที่ผ่านมากัสมันไม่เคยคิดอะไรด้วยเลยจริง ๆ  หรือไง แค่มีอะไรกันแค่นั้น ความห่วงใย ความรู้สึกที่มีให้กันมาตลอดไม่เคยมีค่าและไม่เคยมีความสำคัญอะไรเลย

ความรู้สึกที่มีให้กัน เป็นแค่หยกคิดไปเองคนเดียว

บางทีในวันนั้นน่าจะเฉลียวใจสักนิด ว่าภายใต้ท่าทีแข็งกร้าว มันมีความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวแฝงอยู่ในแววตาคู่นั้นเสมอ

แต่แปลกที่เมื่อความโง่งมเข้าบังตา ไม่ว่าอะไรก็มองไม่เห็น
ตีความเอาตามใจตัวเอง และไม่เคยรู้สักนิดว่าตัวเองเป็นคนโง่ที่สุดที่ปล่อยให้ไอ้กัสมันหลอกเอาได้

“เคยรักกันบ้างมั้ย”

เคยสงสัยและเคยคิดจะถาม แต่ในวันนี้หมดความสงสัยไปเรียบร้อยแล้ว

“หยก.....มึงรีบหายไปจากชีวิตกูซะทีเหอะ กูเบื่อ กูรำคาญ”

“หาผู้หญิงที่ถูกใจได้ก่อน แล้วจะเลิกใช้บริการ”

โง่ที่สุดที่ตอบออกไปแบบนั้น
โง่ที่สุด
โง่สุด ๆ ที่ทำตัวไม่สมกับที่โตกว่า
โง่ที่สุด ที่ใช้คำพูดประชดประชันโง่เง่าแบบไร้เหตุผล
โง่ที่สุดที่ไม่ยอมสังเกต โง่ที่สุดที่ใช้ความโกรธความโมโหบังตา

เราจบกันในวันนั้น

และกัสก็หายไปจากชีวิตหยกจริง ๆ
จากหนึ่งวันเป็นหนึ่งเดือน  และกลายเป็นหลาย ๆ เดือน ที่หยกต้องปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์ทรมานกับการรอคอย

แม้จะรู้ข่าว  แม้จะรู้ความเป็นไปของอีกฝ่าย  แม้จะรอคอย  แต่กัสไม่เคยมาหาอีกเลย

ไม่เคยมา

แม้กระทั่งวันที่หยกฝากนิวไปบอก ว่าจะไม่อยู่แล้วจริง  ๆ

กัสก็ไม่มา

ไม่ยอมมาหา
หยกรู้ว่าตัวเองพร้อมจะยกเลิกเที่ยวบินทันที  แค่เพียงอีกฝ่ายเดินมาบอกว่าอย่าไปเลย

แต่ไม่มีวันนั้น
การรอคอยไม่มีผลอะไรกับความรู้สึกของกัสเลย

หยกกำลังจะไปในที่ ที่ไม่มีความรู้สึกเดิม ๆ จากคนที่ทำร้ายจิตใจหลงเหลืออยู่

แต่คนที่ยืนมองเงียบ ๆ ในวันที่หยกจากไปได้แต่ยืนร้องไห้และเก็บความรู้สึกเจ็บปวดอย่างถึงที่สุดของตัวเองไว้ในใจ

หยกไปแล้ว
หยกไปจริงๆ  แล้ว
และหยกไม่กลับมาอีกแล้ว

มองภาพแผ่นหลังของคนที่เดินจากไป และกัสก็ได้แต่ยืนร้องไห้คนเดียวเงียบ ๆ

มันถึงจุดจบแล้ว
มันถึงที่สุดแล้ว

ที่ผ่านมาเป็นเพียงฝันดีที่กัสไม่อยากจะตื่น แต่เมื่อถึงเวลาก็ต้องตื่นขึ้นมาเพื่อพบกับความจริง

หยดน้ำตามากมายเอ่อล้นออกมาตลอดไม่ยอมหยุด  และกัสก็กำคันเร่งรถมอร์เตอร์ไซด์เอาไว้แน่น  บิดคันเร่งให้ถึงที่สุด  และปล่อยให้รถมอเตอร์ไซด์พุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็วสูงเท่าที่จะไปได้

ดีใจกับหยกที่จะได้ไปในที่ ที่สูงกว่านี้
แต่เสียใจที่ตัวเองเป็นได้แค่นี้

แค่รัก..........แม้จะมากขนาดไหน  แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะเป็นไปอย่างที่หวัง
กัสยกหลังมือขึ้นเช็ดน้ำตา หัวใจเจ็บปวดจนรู้สึกว่ากำลังจะรับไม่ไหว  และในชั่วเสี้ยววินาที  แสงสว่างวาบจากท้ายรถบรรทุกก็ทำให้กัสตาพร่า

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

เร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว

วินาทีสุดท้ายก่อนที่ความรู้สึกทั้งหมดจะดับวูบลง มีเพียงความฝันที่ล่องลอย  อบอวลในอากาส

พ่อครับ  กัสรักพ่อ
อาครับ  กัสรักอา

หยก.........กูรักมึงมากนะ รักมากที่สุด  รักแบบไม่เคยรักใครมาก่อน  รักจนไม่รู้จะพูดออกมายังไง  แต่กูต้องไปแล้ว

แม่................รอกัสนะ  กัสจะไปหาแล้ว
แม่...........  กัสไม่ต้องทุกข์ใจอีกแล้ว  กัสจะไปอยู่กับแม่  กัสจะไปนอนหนุนตักแม่ 
กัสรักแม่ที่สุดนะครับ

ดวงตาปิดลงแล้ว และความรู้สึกทั้งหมดก็ดับวูบลงเมื่อร่างกายร่วงหล่นลงกระแทกพื้นถนน

เสียงไซเรน  เสียงพูดคุย  เสียงตะโกน  ท่ามกลางความสับสนอลหม่านที่เกิดขึ้น  และผู้คนที่มุงดู  ไม่ทำให้ร่างที่ไร้สติรู้สึกรู้สาอะไรอีก

"กลับมากัสลูก  กลับมาหาพ่อ  มึงอย่าทิ้งพ่อไปแบบนี้ กัส ลูก ฮือออออออ"

เสียงของพ่อไปไม่ถึง
เสียงของใคร ๆ ก็ไปไม่ถึง

ทุกอย่างสงบนิ่งไร้การตอบสนอง

หยกมองออกไปภายนอก เห็นเพียงความมืดมิดของท้องฟ้า  และมีเพียงอาการเจ็บร้าวที่เกิดขึ้นภายในอกอย่างรุนแรงและหยกก็ได้แต่หลับตาลงอย่างช้า ๆ พร้อมกับความเจ็บปวดของหัวใจที่ยังเกิดขึ้นไม่ยอมหยุด

สิ่งที่หยกคิด  มีเพียงเรื่องเดิม ๆ ของคนใจร้าย ที่ทำร้ายจิตใจกันได้ลงคอ
โชคดีกัส  ขอให้มึงโชคดี 

พี่คงไม่ได้เกิดมาเพื่อให้มึงรัก
เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน  เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

TBC.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-06-2014 05:21:57 โดย aa_mm »

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
ฮือ ฮือ ฮือ ไม่อยากร้องไห้  หยก กลับมาเร็วๆ

ออฟไลน์ puna

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ butter.juliet

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 200
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ม่ายยยยยยย อย่าค้างไว้แบบนี้  :sad4:  :sad4: :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11

ออฟไลน์ มะลิลา

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
หวานอยู่แท้แท้ ไหงขมปี๋แบบนีเนี่ย
สงสารกัสที่สุด
ขอจบแบบมีความสุขนะ
ไม่อยากกินมาม่าอยากกินหวานอ่ะ :z3: :hao5:

ออฟไลน์ blanchard

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 372
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-3
 
  :sad4:     บีบคั้นจิตใจกันเกินไปแล้ว


  คือพล็อตมันเดิม ๆ มาก รักเขา แต่อยากให้เขาทิ้ง เลยทำตัวเหี้ยม ๆ ใส่เขา จนเขาทนไม่ไหว...
 
  แต่ทำไมพอเป็นกัสทำกับหยกแล้ว เราทนไม่ได้ อ่านไปใจมันจะขาด      :sad2:

 
  เหมือนไหร่พี่หยกจะกลับมาหากัสเสียที     o21


ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
กัสทำป้าร้องไห้แต่เช้าเลย

ออฟไลน์ Money11

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 221
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
วันนี้มาอีกนะมาอีก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ReiSei

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-5
ทำไมกัสทำแบบนี้อะ ดูถูกความรักพี่หยกเกินไปแล้ว ทำคนอ่านซดมาม่าเลย ฮือๆๆๆ  :sad4:
ดีนะที่รอดเลยมีโอกาสได้คุยกันอีกครั้ง  รอตอนต่อไปป

ออฟไลน์ 2pmui

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-6

miyaki

  • บุคคลทั่วไป
หน่วงมากๆๆ  :sad4:
เมื่อไหร่หยกจะกลับมา อยากอ่านหยกกัสแล้วคะ

ออฟไลน์ TrebleBass

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :o12:  ตอนนี้เข้าใจแล้ว... พี่หยกกลับมาได้แล้ววววว

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ nunda

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3004
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
โอยยย ชีวิตรันทด  T_T

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
โอ๊ย สงสารทั่ง2คนเลยอ่ะ
เศร้าเลย....ดีนะที่กัสรอดมาได้อ่ะ โล่งอกไปนิด

ออฟไลน์ Lonelyนู๋โรนลี่

  • ฉุด กระชาก ลากถู พาเข้า.....
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 667
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-2
หลังจากนี้มันต้องดี กลับมาปัจจุบันสินะ สินะ สินะ///ปาดน้ำตา

ออฟไลน์ Yร้าย

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 732
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ไม่ว่าจะอ่านตอนไหนน้ำตาร่วงตลอด...
รักอ้อนทานแล้ว ยังรักคู่นี้ที่สุดและน้ำตาร่วงมากที่สุด...

ออฟไลน์ drasil

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-1
ตอนนี้เศร้าเลยอ่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :monkeysad:ขอผ้าเช็ดน้ำตาเพิ่มด่วน

ออฟไลน์ kongxinya

  • Skt KS
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ตอนล่าสุดเจอมาม่าพุงกางเลยยยยย  :mew6:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
แวะมาทักทายตอนเช้าวันหยุด :กอด1:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
ปล.ด้วยรักและคิดถึง#พอแล้วการรอคอย (จบ)

“แค่เอากัน ถ้าอยากก็มา เสร็จแล้วก็จบ อย่าบอกนะว่ามึงมีใจ”

ใครจะจำไม่ได้ กับประโยคนั้นที่คนบางคนพูดออกมา
ทำไมถึงได้โง่นักทำไมถึงไม่เคยเข้าใจ ทำไมถึงไม่เคยรู้สึก ในวันนั้นกัสมันพูดแบบนั้นทำไม มันพูดเพื่ออะไร

เคยสงสัยมาตลอดว่ากัสมันไม่เคยมีใจให้ ไม่เคยรู้สึกอะไรจริง ๆ ใช่มั้ย
หรือที่จริงแล้วมันรักมาก แต่มันอาจมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ต้องทำแบบนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจ กัสมันเป็นแบบนั้นมาแต่ไหนแต่ไร ก็รู้ตั้งนานแล้ว

และก็แปลกใจตัวเองที่พักหลัง กัสมันก็ทำตัวแปลกไปมาก แปลกไปจนน่าตกใจ

ทำตัวเปลี่ยนไป มีแค่ความเย็นชา และอารมณ์เกรี้ยวกราดโมโหใส่ ทั้งที่มันไม่เคยเป็นแบบนั้น ใช่ที่มันเป็นแบบนั้นในช่วงแรก แต่หลังจากนั้นไม่เคยมีอีกเลย

ถามเท่าไหร่ ไม่เคยได้คำตอบ

ปกติแล้ว มันจะไม่มาหาเด็ดขาด แต่พักหลังมันมาหาตลอด
มาหาอย่างสม่ำเสมอ มาเพื่อเหตุผลเดียว คือเพื่อมีอะไรกัน

หลังจากทำอย่างว่ากันไปแล้ว มันจะหาเรื่องชวนทะเลาะทันที ทะเลาะกันทุกวัน

และในเวลาไม่นาน เป็นหยกเองที่คิดและทำอะไรโง่เง่า

“กูจะไปเมืองนอก พ่อกูได้งานที่นั่นไม่เกินสองสัปดาห์นี้กูคงต้องไป”

มันเป็นแค่คำขู่ ที่หวังเพียงให้สายตาคู่นั้นหันกลับมามองกันบ้าง

คนที่หยกเคยคิดว่าไร้หัวใจ

คนที่หยกเคยคิดว่าไร้ความรู้สึก

“แล้วมาบอกกูทำไม กูไม่ได้อยากรู้”

เป็นใครก็ต้องช็อค ได้ฟังแบบนั้น เป็นใครก็ต้องอึ้ง

นอกจากไม่สนใจ ยังมีแค่ความเย็นชาเท่านั้นที่ส่งผ่าน
หยกถึงกับเซในวันที่ได้ฟังคำพูดนั้น ทำอะไรไม่ถูก
มือไม้เย็นเฉียบ และก็รู้ได้ทันที ว่าตัวเองโง่เง่าและบ้าบออยู่คนเดียว ที่ผ่านมากัสมันไม่เคยคิดอะไรด้วย แค่มีอะไรกันแค่นั้น ความห่วงใย ความรู้สึกที่มีให้กันมาตลอดไม่เคยมีค่าและไม่เคยมีความสำคัญอะไรเลย

ความรู้สึกที่มีให้กัน เป็นแค่หยกคิดไปเองคนเดียว

บางทีในวันนั้นน่าจะเฉลียวใจสักนิด ว่าภายใต้ท่าทีแข็งกร้าว มันมีความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวแฝงอยู่ในแววตาคู่นั้นเสมอ

แต่แปลกที่เมื่อความโง่งมเข้าบังตา ไม่ว่าอะไรก็มองไม่เห็น
ตีความเอาตามใจตัวเอง และไม่เคยรู้สักนิดว่าตัวเองเป็นคนโง่ที่สุดที่ปล่อยให้ไอ้กัสมันหลอกเอาได้

“เคยรักกันบ้างมั้ย”

เคยสงสัยและเคยคิดจะถาม แต่ในวันนี้หมดความสงสัยไปเรียบร้อยแล้ว

“หยก.....มึงรีบหายไปจากชีวิตกูซะทีเหอะ กูเบื่อ กูรำคาญ”

“หาผู้หญิงที่ถูกใจได้ก่อน แล้วจะเลิกใช้บริการ”

โง่ที่สุดที่ตอบออกไปแบบนั้น
โง่ที่สุด
โง่สุด ๆ ที่ทำตัวไม่สมกับที่โตกว่า
โง่ที่สุดที่ไม่ยอมสังเกต โง่ที่สุดที่ใช้ความโกรธความโมโหบังตา

หยิบรูปถ่ายครึ่งที่มีหน้าของกัสที่แบ่งเอาไว้ในกระเป๋าสตางค์ของตัวเองขึ้นมาดูแล้วก็ได้แต่อมยิ้มกับตัวเอง รูปของกัสที่ถ่ายเอาไว้ ยังอยู่ในมือ

ใบหน้าบูดบึ้ง และเมินมองไปทางอื่น

ยิ้มกับภาพที่เห็น ยิ้มจนตาหยี และก็หัวเราะออกมาเสียงเบาเมื่อนึกถึงหน้าของคนที่ทำให้คิดถึงแทบตาย

“กูไม่ถ่าย เหี้ยยยยยยยยยย บอกว่าไม่ถ่ายไงเล่า”

ดึงให้มาร่วมเฟรมกันและเป็นทางนี้ที่แอบอมยิ้มเล็ก ๆ ที่คนที่ไม่ยอมถ่ายรูปดึงดันที่จะหันหน้าหนีไปอีกทาง

“ที่ระลึก”

จำได้ว่าบอกไปอย่างนั้นและจัดการล็อคคอให้กัสมาถ่ายรูปคู่กันจนได้

นานมาแล้ว

เรื่องแบบนั้นมันผ่านมานานแล้ว
ผ่านการรอคอย ผ่านความรู้สึกเลวร้าย ผ่านคืนวันที่ต้องเจ็บปวดอยู่เพียงลำพังมาจนถึงวันนี้.

หยกกำลังก้มหน้าก้มตายิ้ม

ยิ้มกว้างเพียงคนเดียว
ยิ้ม และเงยหน้าขึ้นอย่างช้า ๆ ก่อนจะถอดหมวกแก๊ปที่สวมเอาไว้ออก และเอ่ยบางอย่างออกมาด้วยความรู้สึกทั้งหมดในใจที่มี

“พี่กลับมาแล้วกัส”

บอกกับคนที่อยู่ตรงหน้า บอกกับคนที่แม้จากกันนานแค่ไหน ก็ยังจำได้เสมอ
สิ่งที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย คือแววตาที่ฉายแววทุกข์ใจตลอดเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน มันเปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ภายในดวงตาคล้ายเหม่อลอยคู่นั้น มีความสุขอยู่ล้นเต็มเปี่ยม
ได้รู้ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมากัสมันผ่านความเจ็บปวดมาได้ด้วยตัวเองแล้ว

มันเก่งแค่ไหน ทำไมจะไม่รู้
กัสมันเก่ง
มันเก่งมากที่ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตมาได้
แม้มันจะต้องทุกข์ทรมานแต่ช่วงเวลานั้นก็ผ่านไปแล้ว

ผ่านไปนานแล้ว

จนในที่สุดก็ได้มีวันนี้

ไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมาสักคำจากริมฝีปากคู่นั้น
มันไม่เคยพูด จนถึงวันนี้บางอย่างอาจเปลี่ยนไปบ้าง แต่หยกรู้แล้วว่าภายใต้ความเงียบนั้น คือความรู้สึกยินดีอย่างเต็มเปี่ยมที่ได้เห็นใบหน้าของหยกในเวลานี้

ดวงตาของกัสจ้องตรงมาที่หยกเสมอ
และดวงตาของหยกก็จ้องตรงมาที่กัสเช่นกัน

หยดน้ำใส ๆ ที่คลอปริ่มที่หน่วยตาคู่นั้น หยดลงอย่างช้า ๆ
ไม่ใช่ความทุกข์ทรมานใจอย่างที่ผ่านมา แต่เป็นความสุขใจจนไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้

หยกคว้าร่างของคนที่แสนคิดถึงมากอดเอาไว้แน่น
สวมกอดกันแนบแน่น และเอ่ยบอกคำบางคำซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้อีกฝ่ายได้ยิน ให้มั่นใจ ว่าจะไม่มีทางหนีหายไปไหนอีก

“พี่กลับมาแล้วกัส พี่กลับมาแล้ว พี่ไม่ทิ้งกัสไปไหนแล้วนะ”

บอกซ้ำ ๆ พูดซ้ำ ๆ หลับตาลงและกระชับอ้อมแขนกอดรัดร่างของคนที่คิดถึงยิ่งกว่าคิดถึงเอาไว้แน่น

ความรู้สึกอบอุ่นและเต็มเปี่ยมไปด้วยความโหยหามาตลอดถูกส่งผ่านไปถึงคนที่อยู่ในอ้อมแขน

ไม่ใช่แค่สองคนที่ส่งผ่านความรู้สึกคิดถึงและห่วงหาถึงกันและกันได้ แต่มันยังส่งมาถึง คนที่มารอที่สนามบินและมายืนรอเป็นเพื่อนกัสอยู่นานสองนาน

นิวก้มหน้าลงอย่างช้า ๆ และรู้แล้วว่าในเวลานี้ สิ่งที่ตัวเองเป็นได้ก็แค่คนเฝ้าของจริง ๆ เป็นได้แค่คนเฝ้าของเท่านั้น ฝ่ามืออุ่น ๆ ของใครบางคนบีบเบา ๆ ที่ไหล่ของนิวและส่งยิ้มบางๆ ให้ก่อนที่คนสองคนจะเงยหน้าขึ้นและมองตรงไปที่หยกและกัสที่เดินโอบไหล่กันเข้ามาหา

“นิว....ขอบใจว่ะ”

ไม่เป็นไร.........ดีแล้วที่หยกกลับมา ดีแล้ว ที่กลับมา ดีแล้วที่กลับมา ดีแล้ว.....

“นิว....”

มองไปที่คนที่มีท่าทางเก้อเขินและเหมือนกำลังพูดอะไรไม่ออก แล้วนิวก็ได้แต่ยิ้มรับ และพยักหน้าให้

“ไม่ต้องทนฟังแต่เสียงแล้วนะกัส ตัวจริงกลับมาแล้ว”

เอ่ยบอกและนิวก็ส่งยิ้มบาง ๆ ให้กับกัสที่ค่อย ๆ ยิ้มออกมา
แม้จะพอมองเห็นคราบน้ำตาบ้าง แต่ก็ไม่ใช่น้ำตาแห่งความทุกข์ เป็นความสุขใจที่ล้นออกมาในเวลานี้

สิ่งที่เคยหายไป และไม่เคยคิดว่าจะได้กลับคืน
แต่ในเวลานี้สิ่งนั้นก็กลับมาอยู่ในมืออีกครั้ง

“พี่หยก....พี่...”

มันยากที่จะพูด แต่ไม่ยากที่จะเข้าใจ หยกเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและหัวเราะออกมาเสียงเบา

โอบไหล่ร่างที่อยู่ข้าง ๆ เข้าหาตัว และวางมือไว้เบา ๆ ที่เส้นผมของคนที่เงยหน้าขึ้นมองและยังคงยิ้มกว้าง

“ต่อไปนี้ พี่จะไม่ทำอะไรโง่ ๆ อีกแล้ว จะดูแลกัสไปตลอด จะไม่ไปไหนอีกแล้วจริง ๆ .....สัญญา”

END

shenta

  • บุคคลทั่วไป
 :m15: :m15:

พี่หยกกลับมาแล้ว

ดีใจกับกัสด้วย

ออฟไลน์ newyniniw

  • kiki >_<
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

ออฟไลน์ TrebleBass

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :hao5:  พี่หยกกลับมาแล้ว เย้เย้  แต่... จบแล้วหรอ   :o12:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
คู่นี้หน่วงอารมณ์แต่สั้นเน๊อะ 


ลุ้นมาตลอด จบแระ :katai2-1: :กอด1:

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
โอ้ยยยยยยยยยยยย
จบแร้วอ่าาาา T^T
อยากได้ตอนหวานๆน้ำตาลขึ้นอ่ะ *O*

ออฟไลน์ Lonelyนู๋โรนลี่

  • ฉุด กระชาก ลากถู พาเข้า.....
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 667
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-2
จบแล้วหรออ ไม่มีแบบสเปเชี่ยลว่าเขาหวานแหววกันยังไงหรอ ฮืออ กลับมาเจอกันสักที รอตั้งนานนนน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด