L@ve of festival จุดเริ่มต้นแห่งรัก ตอนที่ 3“คะน้าผัวมารับแล้วเสร็จยัง” ไอ้หนิงตะโกนเร่งผมที่กำลังลอกล็อกเชอร์ไอ้นิคอย่างเอาเป็นเอาตาย วันนี้อาจารย์พูดไวผมจดไม่ทันเลยต้องมานั่งลอกอยู่นี่แหละครับ ผมกับไอ้สองตัวตัดสินใจเรียนต่อป.โท สาขาบริหารธุรกิจภาคพิเศษ ตอนแรกผมจะยังไม่เรียนอยากหางานทำเอาประสบการณ์ก่อนแล้วค่อยมาเรียนภาคปกติแต่พวกมันก็ตื้นจนผมต้องมาลงเรียนพร้อมพวกมันนี่แหละครับ
“สัส! กูบอกกี่ครั้งแล้วว่าพี่นายไม่ใช่ผัว”ผมตอบพร้อมปิดสมุดส่งคืนไอ้นิค
“ตอนนี้ไม่ใช่ แต่อนาคตไม่แน่ใช่ไหมล่ะ”ไอ้นิคว่าพร้อมทำหน้ากวนตีนผมซะงั้นครับ ไม่รู้ไอ้พวกนี้รับเงินใต้โต๊ะพี่นายมารึไงถึงได้เชียร์เอาๆ
“คนดีๆมีมาให้เลือกเสือกไม่เอาทำเป็นกั๊ก ระวังสักวันหมาจะคาบไปแดกนะมึง”ไอ้หนิงยื่นหน้ายื่นตาเข้ามาว่าผม ผมก็ได้แต่ขึงตาใส่มันกลับไม่รู้จะว่าอะไรครับ เพราะผมก็ยังตัดสินใจไม่ได้จริงๆว่าจะเอายังไงดี
ตั้งแต่พี่กวางบอกว่าพี่นายเป็นคนเจ้าชู้ ผมก็ไม่รู้จะเชื่อใครในเมื่อตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน พี่นายไม่เคยทำตัวเจ้าชู้ให้ผมเห็นเลยซักครั้ง ส่วนพี่กวางผมคิดว่าไม่มีทางโกหกผมแน่นอนอยู่แล้วครับ
หลังคิดเรื่องนี้อยู่นานผมก็ยังหาทางออกไม่ได้เลยขอปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ถ้าพี่นายเป็นอย่างที่พี่กวางว่ายังไงผมก็ต้องรู้ซักวัน ไม่มีอะไรที่เป็นความลับในโลกหรอกครับ เพียงแต่ผมจะรู้ช้าหรือเร็วเท่านั้น
ตอนนี้ผมก็ได้แต่เฝ้าดูพี่นายไปเรื่อยๆพร้อมถามตัวเองว่าคนนี้คือคนที่ใช่ของผมหรือยัง ใช่คนที่ผมพร้อมจะมอบหัวใจและฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆไปด้วยกันไหม มันไม่ใช่แค่ว่าเราสองคนรักกันจบเหมือนชายหญิงทั่วไป แต่ถ้าผมยอมรับพี่นายเป็นแฟนนั่นแปลว่าชีวิตของผมจะเปลี่ยนไปทันที
ผมต้องเจอทั้งครอบครัวและคนรอบข้างมองว่าชอบผู้ชายด้วยกัน ถ้าผมไม่หนักแน่นพอและผ่านมันไปไม่ได้ ความรักครั้งนี้ก็ไม่มีความหมาย ดังนั้นถ้าผมตอบตกลงหมายความว่าผมต้องพร้อมที่จะเผชิญปัญหาและมีความหนักแน่นพอที่จะผ่านมันไปได้
“คะน้ากลับรึยัง พี่มารับ”พี่นายถามหลังเดินมาถึงโต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่
“กลับเลยครับ ผมทำงานเสร็จพอดี”ผมตอบพี่นายยิ้มๆ ผมมีเรียนแค่เสาร์อาทิตย์แต่เลิกเรียนดึก พี่นายจะอาสามารับมาส่งผมทุกวัน ยกเว้นวันไหนที่ไม่ว่างจะโทรมาบอกผมก่อน
“โอ๊ยอิจฉาจริงมีคนมารับมาส่งตลอด เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก”เสียงไอ้หนิงแซวเมื่อเห็นพี่นายคว้าสมุดผมไปถือให้
“มึงก็หาสิ เสือกเลือกมากทำไม”ไอ้นิคว่า
“กูไม่ได้เลือกมากค่ะแต่คนดีไม่มีสำหรับกู พี่นายสนใจเปลี่ยนมาคบกับผู้หญิงสวย รวยน้อย แต่ใช้สอยง่ายอย่างหนิงบ้างไหมค่ะ” ไอ้หนิงตอบไอ้นิคเสียงดังก่อนหันมาทำตาหวานเยิ้มใส่พี่นาย พี่นายก็ได้แต่หัวเราะกับไอ้หนิงเพราะรู้ว่ามันพูดเล่นไปอย่างนั้นเอง จริงๆมันมีคนมาจีบเยอะนะแต่มันชอบติโน่นตินี่ผู้ชายที่เข้ามาจีบ สุดท้ายก็ไม่มีใครสู้ถอยกันหมดเพราะปากมันนี่แหละครับ
“ไอ้หนิงมันอยากมีเมีย มึงก็ยอมๆเป็นเมียให้มันหน่อยดิ”ผมหันไปแซวไอ้นิคที่นั่งหัวเราะอยู่
“เห็นอย่างนี้กูก็เลือกนะมึง แล้วกูก็อยากมีเมียไม่ใช่อยากเป็นเมีย”ไอ้นิครีบโวยวายเลยครับ
“สัส! คะน้าเห็นอย่างนี้กูกุลสตรียังอาย เสือกมาหาว่ากูอยากมีเมียเดี๋ยวมึงจะโดน”
“อายที่มีคนอย่างมึงใช้นางสาวร่วมด้วย แทนนายนะเหรอ”ผมล้อมันไม่เลิกครับ เรื่องนิสัยที่แมนเกินหญิงของมันนี่ล้อเมื่อไหร่มันก็โวยวายทุกที แต่ผมกับไอ้นิคก็ชอบเอามาล้อ
“กวนตีนไม่เลิกนะมึง พี่นายคิดผิดคิดใหม่ได้นะคะ”ไอ้หนิงว่าผมก่อนหันไปทางพี่นาย
“ไม่ผิดหรอกครับ คนนี้แน่นอน” พี่นายตอบยิ้มๆ
“ฮิ้ววววววเพื่อนกูสงสัยไม่รอดแล้วเว้ยรุกขนาดนี้เตรียมรับให้ดีแล้วกัน”
“สัส! กูกลับแล้วเจอกันอาทิตย์หน้า”ผมรีบบอกพวกมันสองคนก่อนเดินออกมาจากโต๊ะ ไม่รู้จะตอบว่าไงอายดิครับ ได้ยินเสียงไอ้หนิงแซวไล่หลังไม่เลิกก่อนพวกมันจะล่ำลาพี่นาย
พี่นายเข้ากับเพื่อนผมได้ทุกคน ด้วยความที่พี่แกเป็นคนคุยสนุกและนิสัยดี ทำให้เพื่อนผมชอบพี่นายมากกว่าคนอื่นๆที่เข้ามาจีบผม อย่างพี่แบงค์หลังเรียนจบก็มีคุยกันบ้างแต่นานๆที ตอนนี้ผมได้ข่าวว่ามีแฟนไปแล้วครับ ส่วนน้องมุกตอนนี้เรียนอยู่ปี 4 กำลังน่ารักหนุ่มๆพอรู้ว่าผมจบรีบตามทำคะแนนไล่จีบน้องกันใหญ่ กับผมก็เจอกันบ้างช่วงที่มีเรียนน้องก็เข้ามาทักและจีบผมเหมือนเดิมครับ
สำหรับเพื่อนพี่นายผมมีโอกาสเจอบ้างนานครั้ง เพราะพี่นายทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลาไปเจอเพื่อนส่วนมากก็เป็นเพื่อนที่เล่นน้ำด้วยกันช่วงสงกรานต์นั่นแหละครับ เวลาเจอเพื่อนพี่นายก็ชอบแซวผมให้อายได้ประจำ
“พี่นายกินข้าวมาหรือยังครับ”ผมถามระหว่างที่พี่นายกำลังขับรถ
“ยังไม่ได้กินครับ พี่รอกินพร้อมคะน้า”
“งั้นเดี๋ยวแวะกินร้านข้างหน้าเลยครับ ผมหิวแล้ว” ผมบอกก่อนพี่นายจะเลี้ยวรถเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่งระหว่างทางกลับบ้าน
“คะน้าเอาอะไรสั่งเลย” พี่นายยื่นเมนูมาให้ผมเลือก ผมมองก่อนสั่งเมนูที่ตัวเองอยากกิน สั่งไปหลายอย่างเลยครับ วันนี้ผมหิวจริง
“พี่นายเอาอะไรครับ” ผมลดเมนูตรงหน้าลงก่อนหันไปถามพี่นายที่เอาแต่นั่งจ้องผมไม่ยอมสั่งอะไร
“พี่อยากกินคะน้าาาาา........หมูกรอบครับ”พี่นายยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนตอบแบบลากเสียงยาวและเว้นจังหวะไปนานกว่าจะบอกเมนูของตัวเองจบ ผมคิดไปไกลหน้าเริ่มร้อนขึ้นมาซะงั้นครับ
“พี่นายกินอย่างอื่นบ้างก็ได้ คะน้ามันมียาฆ่าแมลงเยอะกินมากตายไวไม่รู้นะครับ”ผมว่ากลับใบหน้ายังไม่หายร้อนเลยครับ ปีกว่าๆนี่พี่นายขยันหามุกเสี่ยวๆมาทำให้ผมเขินได้ตลอดสิน่า
“ถ้าพี่ต้องตายเพราะคะน้าพี่ก็ยอมครับ”
“เดี๋ยวพี่ได้ตายสมใจแน่ ไม่ใช่เพราะผักคะน้านะแต่เพราะผมทนมุกพี่ไม่ไหวเอาซ่อมเสียบพี่ตายนี่แหละ” ผมพูดจบพี่นายก็หัวเราะใหญ่เลยครับ
“ใจร้ายจังนะครับ ไม่รักไม่ว่านี่ยังคิดจะฆ่ากันอีก”
“แน่ะยังไม่เลิกอีก เดี๋ยวผมเผลอทำจริงขึ้นมาเถอะ” ผมว่าพร้อมยกซ่อมขึ้นมาถือทำท่าขู่
“อาหารมาแล้ว กินซะๆจะได้ใจเย็นๆ” พี่นายว่าพร้อมตักกับข้าวมาว่างในจานข้าวผม
“เห็นแก่อาหารผมจะปล่อยพี่ไปก่อนแล้วกัน” ผมแกล้งพูดหน้าตาจริงจัง พี่นายก็เอาแต่อมยิ้มไม่ได้ว่าอะไร ผมเริ่มลงมือกินพี่นายก็นั่งกินเงียบๆเช่นกัน
เวลาผมอยู่กับพี่นายผมรู้สึกว่าเป็นตัวเองได้โดยไม่ต้องกลัวใครจะว่า หรือต้องรักษาภาพลักษณ์เป็นคนดีเลยครับ อยู่ด้วยแล้วสบายใจแถมเวลามีปัญหาก็สามารถปรึกษาได้อีกด้วย
“เดี๋ยวพี่ต้องแวะเอาของไปให้เพื่อนก่อน คะน้ารีบกลับไหม”พี่นายถามผมหลังจากกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ไม่รีบครับแวะเอาของให้เพื่อนพี่ก่อนก็ได้ ว่าแต่เพื่อนพี่คนไหนเหรอครับ”
“เพื่อนที่เล่นน้ำด้วยกันเมื่อตอนสงกรานต์ ไอ้คนที่เมาแล้วจะเข้ามาทำรุ่มร่ามกับคะน้าไงจำได้ไหม”
“อ่อ คนนั้นเองจำได้สิครับ ตอนนั้นถึงผมจะเล่นเยอะไปหน่อยแต่ผมก็จำเพื่อนพี่ได้ทุกคนนะ”
“แล้วสนุกไหม” พี่นายหัวเราะก่อนถาม
“สนุกมาก สงกรานต์ปีหน้าพี่นายพาผมไปเล่นอีกนะ” นึกถึงแล้วยังสนุกไม่หาย เลยครับถึงจะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่ผมก็ยังจำความรู้สึกที่พี่นายพาผมไปเล่นได้
“ได้สิถ้าคะน้าอยากเล่นพี่จะพาไปเล่น”
“อยากสิครับ สนุกจะตายรู้งี้ผมเล่นไปนานแล้ว”ไม่รู้ว่าผมสนุกเพราะได้เล่นกับคนเยอะๆหรือได้เล่นกับพี่นายก็ไม่รู้ครับ ทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเพื่อนๆก็ชวนผมไปเล่นตลอดแต่ผมก็ไม่เคยไปซักครั้ง แต่ครั้งนี้พี่นายชวนแกมบังคับข่มขู่ผมเลยยอมเล่น สุดท้ายเหมือนเด็กใจแตกอยากเล่นเองเลยครับไม่ต้องรอให้ใครชวน
“พี่พาไปแล้วพี่ขอสาดน้ำคะน้าขันนึงนะ”พี่นายขอด้วยรอยยิ้มกรุ่มกริ่มอีกแล้วครับ ทำแบบนี้ทีไรหัวใจผมเต้นผิดปกติทุกที นี่ผมเป็นเกย์ไปแล้วเหรอวะหรือแค่หลงรอยยิ้มของพี่นาย
“ทำไมแค่ขันเดียว”ผมถามพร้อมทำหน้างง ไม่เข้าใจจริงๆครับ
“แค่ ‘ขันถึงชิดจะ’ได้ ‘คิดถึงฉัน’ก็พอไง”พี่นายปล่อยมุกเสี่ยวๆใส่ผมอีกแล้วครับ จะอ้วกก็เสียดายข้าวที่เพิ่งกินเข้าไป
“ผมว่าพี่ต้องไปเช็คสมองแล้วนะ”ผมแกล้งว่าหน้านิ่งๆ แต่แทนที่พี่นายจะสลดไม่มีครับกลับหัวเราะซะงั้น
“ ฮ่าๆๆ เช็คไปก็เจอแต่คะน้าวิ่งวนไปวนมาอยู่ในสมองพี่นะสิ” เรื่องหน้าด้านกับมุกแป๊กๆนี่ไม่มีใครเกินพี่นายเลย ขยันยิงจริงๆมุกเนี๊ยะ
“พี่แม่งเลิกเอามุกจีบสาวเลี่ยนๆมาเล่นกับผมได้ล่ะ ผมฟังจนจะเป็นเบาหวานอยู่แล้ว”
“ใครว่ามุกจีบสาว พี่กำลังจีบคะน้าต่างห่าง ไม่รู้เมื่อไหร่จะยอมใจอ่อนกับพี่ซะที”พี่นายว่าพร้อมตีหน้าเศร้า ไม่รู้ใครเอาไฟมาสุมใต้เก้าอี้ผมหรือเปล่าครับ อยู่ๆมันก็ร้อนขึ้นมาถึงหน้าวูบวาบไปหมด แถมในใจตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนลูกโป่งที่กำลังพองขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างที่ผมกำลังรู้สึกใจโปร่งพองกับการจีบแบบเสี่ยวๆของพี่นายอยู่นั้น คำพูดของพี่กวางก็ลอยเข้ามาในความคิด
“เป็นอะไรครับคะน้า อยู่ๆก็ทำหน้าเครียดเชียว”
“พี่นายครับ ผมถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“ได้สิครับ” พี่นายอนุญาตพร้อมรอยยิ้มไม่คลาย
“พี่นายต้องรับปากผมก่อนว่าพี่นายจะไม่โกหกผม” ผมถามเพื่อความแน่ใจ
“ได้ครับพี่รับปาก อะไรน้าถึงทำให้คะน้าของพี่จริงจังได้ขนาดนี้”
“พี่นายชอบผมเหรอครับ”ผมเริ่มยิงคำถามแรก
“ตอนแรกพี่ก็ไม่แน่ใจคิดว่าชอบ แต่พอได้ใกล้ชิดคะน้าพี่ถึงรู้ว่าพี่ไม่ได้แค่ชอบแต่ตอนนี้พี่รักคะน้า”พี่นายเลิกยิ้มแล้วทำหน้าจริงจังก่อนตอบเสียงนิ่งๆ
“แล้วทำไมตอนแรกพี่นายถึงชอบผม”ผมรุกถามต่อ
“ไม่รู้เหมือนกันครับ ตอนแรกพี่กำลังนั่งพักอยู่ หันมาอีกทีเพื่อนมันรุมใครไม่รู้ ตัวเล็กๆทั้งตัวมีแต่แป้งและดินสอพองมองแทบไม่ออกว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เห็นท่าทางแสบตาเลยเอาน้ำไปล้างให้ พอล้างเสร็จได้สบตากับคะน้าพี่ก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกสระกดด้วยสายตาคู่นี้ที่กำลังจ้องพี่อยู่” พี่นายเล่ายาว เล่าไปยิ้มไปก่อนมาจบด้วยการจ้องตาผมไม่กระพริบเลยครับ ไม่คิดบ้างเหรอว่าผมก็เขินเป็นเหมือนกันนะ
“แล้วพี่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายไหมครับ เคยจีบผู้ชายมาก่อนไหม”นี่เป็นคำถามที่ผมอยากถามมานาน
“ไม่เคยคะน้าเป็นคนแรกที่พี่จีบ และเป็นผู้ชายคนแรกที่พี่รัก”แล้วทำไมพี่กวางถึงบอกว่าพี่นายคบได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิงล่ะ ผมเริ่มสับสนอีกแล้วครับว่าจะเลือกเชื่อใคร พี่นายกำลังโกหกผมอยู่เหรอ ผมเงียบไปนานพี่นายก็ไม่พูดอะไรเอาแต่จ้องหน้าผมอยู่แบบนั้น
“แล้วผู้หญิงล่ะครับ ตอนที่พี่นายจีบผมพี่นายไม่มีแฟนเหรอ”
“ทำไมถามอย่างนั้นล่ะครับ” พี่นายถามผมกลับหน้านิ่งแบบที่ผมไม่เคยเห็นพี่นายทำกับผมมาก่อน
“ก็ผมคิดว่าคนหน้าตาดีอย่างพี่นายไม่น่าจะอยู่เป็นโสด และตลอดเวลาปีกว่าๆ ที่พี่นายจีบผม พี่นายไม่มีคุยกับคนอื่นบ้างเหรอครับ บอกมาเถอะครับผมรับได้”
“ไม่มีครับ ก่อนเจอคะน้าพี่เพิ่งเลิกกับแฟนเก่า และพอพี่คิดจะจีบคะน้าอย่างจริงจังพี่ก็ไม่เคยมองคนอื่นอีกเลย” ทำไมคำตอบของพี่นายมันดูดีและเหมือนจะขัดกับข้อมูลที่ผมรู้มา ผมเปิดโอกาสให้พูดขนาดนี้แล้วถ้าพี่นายเลือกที่จะโกหก วันไหนผมรู้ว่ามันไม่จริงขึ้นมาผมคงจะไม่มานั่งอยู่ตรงหน้าให้พี่นายได้อธิบายอะไรอีก
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีครับ เกิดผมตอบตกลงขึ้นมาผมจะได้รู้ว่าไม่ได้แย่งของใคร”ผมว่าก่อนหันไปเรียกพนักงานร้านคิดเงิน
“แปลว่าคะน้าจะตอบตกลงเป็นแฟนกับพี่แล้วใช่ไหมครับ”พี่นายรีบถามด้วยเสียงตื่นเต้น
“ป่าวครับผมพูดเผื่อไว้เฉยๆ” ตอบเสร็จเหมือนเห็นสายพี่นายเศร้าลงไปวูบหนึ่งแต่แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมพร้อมรอยยิ้ม
“ไม่เป็นไรครับพี่รอได้ บอกแล้วไงนานเท่าไหร่พี่ก็จะรอ”พี่นายบอกพร้อมรอยยิ้มที่พยายามทำให้ดูร่าเริงแต่ผมสัมผัสได้ถึงความผิดหวังในรอยยิ้มนั้น
“ขอบคุณครับที่เข้าใจ” ผมตอบก่อนส่งยิ้มจริงใจไปให้
ผมรู้ว่าตอนนี้ตัวเองชอบพี่นายเข้าแล้วละครับ แต่มันมากพอที่จะเรียกว่ารักได้รึเปล่านี่สิ แถมผมยังต้องคอยคิดมากกับเรื่องที่พี่กวางบอกทำให้ผมยังตัดสินใจไม่ได้ซะที ว่าจะตอบพี่นายว่าอย่างไร
“ไปครับเรียบร้อยแล้ว”พี่นายเรียกผมลุกหลังจ่ายเงินเสร็จ
ผมเดินตามพี่นายมาขึ้นรถก่อนจะตรงไปบ้านเพื่อนพี่นายทันที มาถึงเพื่อนพี่นายวิ่งออกมารับของ จากพี่นายที่เปิดประตูเดินเอาลงไปให้ พี่เค้ามองผมนี่นั่งอยู่ในรถแล้วยิ้มให้ผมก็ยิ้มตอบตามมารยาท วันนี้ดูแกก็ปกติไม่ได้มีทีท่าสนใจผมเป็นพิเศษสงสัยวันนั้นพี่เขาจะเมาจริงครับ เอาของให้เพื่อนเสร็จพี่นายก็พาผมมาส่งบ้านแล้วขอตัวกลับทันที
“คะน้าวันนี้พี่ไปรับไม่ได้นะครับ พอดีพี่มีธุระนิดหน่อย” พี่นายโทรมาบอกผมช่วงพัก
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมนั่งแท็กซี่กลับเองได้”ผมตอบพี่นายพร้อมใจที่รู้สึกห่อเหี่ยว
วันนี้พี่นายมารับผมไม่ได้อีกแล้วครับ ช่วงนี้รู้สึกว่าพี่นายจะงานยุ่ง ตั้งแต่ผมเปิดใจถามความรู้สึกพี่นายวันนั้นพี่นายก็ยังทำตัวเหมือนเดิมจนสัปดาห์ถัดมาพี่นายเริ่มโทรหาผมน้อยลง ไลน์ก็คุยบ้างแต่น้อยกว่าปกติ บางวันก็ไม่ได้มารับมาส่งผมเหมือนที่เคยทำ พี่นายบอกผมว่าช่วงนี้งานยุ่งทำให้ไม่ค่อยมีเวลาแถมต้องทำโอทีช่วงวันหยุดทำให้มารับมาส่งผมไม่ได้ ผมก็เข้าใจแต่อดรู้สึกวูบๆในอกทุกครั้งที่พี่นายโทรมาบอกว่าไม่ว่างไม่ได้ครับ
“พี่ขอโทษนะครับ เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วพี่จะโทรหา”
“ครับไม่ต้องห่วงพี่นายทำธุระเถอะ”ผมบอกพี่นายไปตามสาย
“อย่าลืมกินข้าวนะครับพี่เป็นห่วง”พี่นายเป็นห่วงผมเสมอในเรื่องแบบนี้ บางวันผมเรียนหนักจนไม่ได้กินข้าวก็มีครับ
“ไม่ลืมครับผมกำลังจะไปกินกับเพื่อน”
“งั้นพี่ไม่กวนแล้ว พี่คิดถึงคะน้านะครับ” หลังคุยเสร็จผมกดตัดสายแล้วเดินตามเพื่อนเข้าโรงอาหารของคณะบริหาร
“อ้าวคะน้าวันนี้พี่นายไม่มารับอีกแล้วเหรอ”ไอ้นิคถามเมื่อเห็นผมเดินตามมันแทนที่จะนั่งรอพี่นายเหมือนทุกครั้ง
“อืมพี่นายมีธุระว่ะ เดี๋ยวกูจะไปเรียกแท็กซี่ข้างหน้า”
“พี่นายงานเยอะเหรอวะ ทำไมช่วงนี้กูไม่ค่อยเจอหน้าเลย”ไอ้หนิงถามบ้างครับ
“เห็นบอกว่างานยุ่ง วันนี้ก็ติดธุระเลยไม่ได้มารับ”ผมตอบไอ้หนิง
“แล้วมึงตกลงเป็นแฟนพี่เขายังวะ”
“ยังไม่ได้ตอบ”
“มึงมัวรออะไร กูนึกว่าตอบตกลงขึ้นสวรรค์ขั้นดาวดึงส์กันไปเรียบร้อยแล้ว แม่งทำตัวยังกะผัวเมียสรุปแค่ตามจีบอีห่า”ไอ้หนิงว่าผมเป็นชุดเลยครับ
“ก็กูยังไม่แน่ใจ”
“มึงปล่อยให้พี่นายรอเป็นปีๆอย่างไม่มีความหวัง ระวังเถอะสักวันพี่เขาจะถอดใจ”ไอ้หนิงพูดก็ถูกครับผมเคยคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน แต่ผมก็ยังไม่กล้าตัดสินใจ ผมยอมรับครับว่าผมมันเห็นแก่ตัวที่ดึงพี่นายไว้แบบนี้ ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลยได้แต่เงียบ
“มึงจะไปบีบคั้นอะไรมันนักหนาวะ มันเป็นเรื่องของไอ้คะน้ากับพี่นายสองคนถ้ามันมั่นใจมันก็ยอมตกลงเองนั่นแหละเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินใจง่ายๆนะเว้ย เหมือนมึงที่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเป็นผู้หญิง ทอม หรือกระเทย”ไอ้นิคกว่าไอ้หนิงเสียงดัง
“สัส! ว่ากูเสือกไม่พอยังมายุ่งเรื่องเพศกูอีกนะมึง”
“หรือไม่จริง”
“ของแบบนี้บางที่เจ้าตัวมันก็ตัดสินใจไม่ได้ซักที ต้องได้คนอย่างกูนี่แหละคอยกระตุ้น”
“กระตุ้นต่อมเสือกมึงนะสิ ถ้าเค้าไม่เอามึงจะเสียบใช่ไหม”
“รู้ดีนักนะมึง กูรอมานานล่ะไอ้คะน้าไม่เอากูเสียบแน่ กูจะอาสาเสียสละดามอกแน่นๆของพี่นายด้วยตัวเองเลยมึง”ไอ้หนิงว่าพร้อมทำตาลอยๆเคลิ้มฝันเลยครับ
“เกรงใจกูหน่อย กูยังไม่ได้บอกซักคำว่าไม่เอา”ผมว่าไอ้หนิงยิ้มๆ
“กรี๊ดดดดด อีเหี้ยคะน้ามึงจะตอบตกลงเหรอ”พูดยังไม่ทันจบมันร้องขึ้นแทรกเลยครับ
“มึงจะกรี๊ดทำไมกูแสบหูหมดแล้วเนี๊ยะหรือมึงเป็นสาววายวะ”ผมว่าก่อนถามมันล้อๆ เมื่อก่อนผมก็ไม่รู้จักหรอกครับสาววงสาววาย แต่พอพี่นายมาจีบไอ้หนิงมันเชียร์เลยขยันหาไอ้นู้นไอ้นี่มาให้ผมดูเกี่ยวกับผู้ชายที่คบผู้ชายด้วยกันว่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้วจะมีผู้หญิงที่คอยสนับสนุนและเชียร์ให้ผู้ชายได้กันเหมือนไอ้หนิงนี่แหละครับ ผมว่ามันต้องแอบเป็นแน่นๆ
“ถ้าการที่กูเชียร์มึงให้ได้กับพี่นายแล้วเป็นสาววายกูก็คงเป็นว่ะ”ไอ้หนิงพูดพร้อมทำท่าคิด
“มึงเป็นมานานแล้วล่ะไม่ต้องมาทำท่าลังเล ไอ้คะน้าถ้าวันนี้พี่นายไม่มารับไปกินข้าวเย็นด้วยกันก่อนค่อยกลับ”ไอ้นิคว่าก่อนหันมาชวนผมกินข้าว
“เออ กูไม่รีบอยู่แล้ว”
“งั้นไปรถกู” แล้วผมกับไอ้สองตัวก็เดินทางมาห้างขนาดใหญ่ที่คนนิยมมาเดินเล่น
“กินอะไรดีวะ นานๆไอ้คะน้าจะเป็นเจ้ามือซะที”ไอ้นิคหันไปถามคู่หู
“ฟาย กูบอกตอนไหนว่าจะเลี้ยง”
“กูอยากกินปิ้งย่าง เลี้ยงกูหน่อย”ไอ้หนิงไม่ค่อยเห็นแก่กินเลยครับ แม่งเกาะแขนผมทำตาอ้อนเป็นลูกแมว พอทีนี้ไม่ด่ากูสักคำ
“ไม่ต้องเลยมึง อยากกินก็จ่ายเอง”
“กูเป็นผู้หญิงบอบบาง น่าถนุถนอมเพราะงั้นมึงเป็นสุภาพบุรุษหน่อยดิ”เอาแล้วครับมีเรื่องอ้างตลอดอะไรก็ได้กูอ้างไว้ก่อนขอแค่ให้ได้กินฟรีก็พอ
“ไอ้นิคผัวมึงอยากกินปิ้งย่างเลี้ยงดิ”ผมหันไปบอกไอ้นิคเสียงดัง
“ฟายให้มันเป็นผัว กูขออยู่เป็นโสดดีกว่า จะกินก็เลือกปิ้งย่างร้านไหน”ไอ้นิคหันมาว่าก่อนบอกไอ้หนิงเลือกร้าน
“สรุปมึงจะเลี้ยงกูเหรอ” ไอ้หนิงเปลี่ยนเป้าหมายครับ
“ป่าว กูแค่ให้เลือกไม่มีเงินก็รอข้างนอกกูกับไอ้คะน้าจะเข้าไปกินกันสองคน”
“สัส! น้ำใจมากแต่ละคน”
“ฮ่ะๆๆ ไปเร็วกูหิวแล้ว พูดมากนะมึงกูเลี้ยงก็ได้”ผมบอกพร้อมยกแขนขึ้นกอดคอไอ้หนิงแล้วลากมันเดิน มันก็ยอมเดินตามด้วยหน้าที่บานเป็นกระด้งไม่ด่าผมซักคำที่ลากมัน หลังเลือกร้านได้พวกเราก็นั่งกินกันไปคุยกันไปเรื่อยๆครับ นานๆจะได้มากินข้าวด้วยกันที่ไม่ใช่ในมอ
“เห้ยๆไอ้คะน้าดูนั่นดิ” ไอ้หนิงเรียกผมให้มองไปทางที่มันกำลังมองอยู่
“ใช่พี่นายหรือป่าววะ”ไอ้นิคพูดขึ้นลอยๆเหมือนไม่ต้องการคำตอบ
ภาพที่ผมเห็นคือพี่นายแน่นอนครับ วันนี้พี่นายแต่งตัวด้วยเสื้อโปโลสีเทากับกางเกงยีนส์สีดำ มีแว่นกันแดดเหน็บอกเสื้อ มองแล้วก็เท่ห์ดีเหมือนทุกวันแต่ที่ผมแปลกใจคือพี่นายแต่งตัวเหมือนไม่ได้ไปทำงาน ทั้งที่บอกผมว่ามีธุระอีกทั้งข้างกายยังมีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักกอดแขนพี่นายเดินผ่านร้านที่พวกผมนั่งอยู่
ภาพตรงหน้าทำให้หัวใจของผมชาไปหมดเลยครับ ไม่รู้จะพูดอะไร ภาพตรงหน้าที่เห็นมันทำให้ผมอึ้งคำพูดของพี่นายที่บอกว่ามีแต่ผมไม่ได้มีคนอื่นลอยเข้ามาวนเวียนอยู่แบบนั้น ถ้าไม่มีแล้วสิ่งนี้คืออะไรไหนบอกว่ามีธุระแล้วทำไมมาอยู่ในห้าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ความสงสัยที่ไม่มีใครตอบได้นอกจากพี่นาย
---------- ขอเลื่อนตอนจบไปตอนหน้าค่ะ แต่ลงวันนี้แน่นอน --------------
รักเสมอ เมจิก
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]L@ve of festival รักเริ่มต้น 27/5/14 Moment P.3 จบแล้วย้ายได้เลยค่ะ (อ่าน 24911 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก