หัวข้อ: [เรื่องสั้น] สงกรานต์รัก ตอนที่3 {28/04/57} P.8

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

มารอลุ้นตามต่อ อิอิ 

[poterdow]

เอาอีกๆๆๆๆๆ สนุกกกกกกกก ชอบบบบบ

[nun_akame]

ลุ้นโคตรรรรรรรรรร  ขันกับแป้ง อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Yungying]

 
นอนรอพี่ขัน พี่มี่มาต่อได้แล้ววววว

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

โอ้วว เยส แบด กาย ปะทะ กู๊ด บอย ....  รอ อ่านต่อ รออ่าน

[Dark_Noah]

สามตอนสั้นๆ แต่คอมเมนท์แค่ตอนแรกปาไปห้าหน้าแล้วนะเนี่ย 

[A-J.seiya*]

อ๊ากกกกกกก
สงกรานต์ชั้นไม่มีแบบเน้
แอรํ๊ยยยยยย
ถ้าแฟนชะนีน่ารำคาญมาก เลิกก็ได้ค่ะพี่ขัน
กิดิ

[cornpoppie]

แป้งน่ารักกกกก ขันเลิกกับชะนีนางนั้นซะ รอตอนต่อไปนะะะ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่2

“หิวข้าวจัง”ผมเดินหัวยุ่งลงมาจากห้องนอน เมื่อคืนกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบเช้าส่งท้ายสงกรานต์แบบเต็มที่มากๆวันนี้เลยตื่นมาตอนบ่ายเลย ที่บ้านค่อนข้างเงียบเพราะคนงานลากลับบ้านกันไปหมด

“แม่กำลังจะขึ้นไปปลุกอยู่พอดี”แม่พูด ผมเดินมานั่งรอที่โต๊ะ

“พ่อล่ะแม่”

“อยู่หลังบ้าน แม่ใช้ให้ไปตัดกล้วย พี่ปานล่ะเมื่อคืนกลับมาพร้อมกันหรือเปล่า”

“พร้อมกันครับ แป้งต้องขึ้นไปตามมันดีมั้ยแม่”

“ไม่ต้อง ปล่อยให้นอนไปเดี๋ยวหิวก็ลุกขึ้นตื่นมากินเอง”แม่พูด

“ก็ได้”ผมนั่งกินข้าวคนเดียวเพราะแม่กับพ่อเรียบร้อยแล้วส่วนพี่ปานก็ยังไม่ตื่น กินเสร็จก็ขึ้นมานอนต่อนอนตื่นมาอีกทีก็หกโมงเย็น ปวดหัวนิดหน่อยที่ตื่นก็เพราะมีลูกค้ามาสั่งของ ผมนั่งตอบไลน์ลูกค้าจนเสร็จก็ลงมาด้านล่าง
.

“แป้งช่วยมั้ยแม่”ผมเดินมาเปิดตู้เย็นหยิบเยลลี่ออกมานั่งกินเล่น

“ตอกไข่ให้แม่หน่อย แม่จะทำไข่เจียวหอยนางรม”ผมทำอาหารไม่เป็นแต่พวกเมนูไข่ผมถนัดที่สุดและทุกเมนูตั้งแต่ไข่เจียว ไข่ดาว ไข่ต้ม ไข่ตุ๋น ขอให้บอกทำได้หมดแต่นอกเหนือจากนั้นอย่าถามถึง เคยทำออกมาแล้วถูกเททิ้งหมดครับ หมาไม่แดก

“หอยนางรมเอามาจากไหน แป้งอยากกินสดๆด้วย”

“ลุงโชคเขาซื้อมาฝาก แบบสดก็มี”ลุงโชคคือเพื่อนพ่อ

“ว้าว วันนี้มีแต่เมนูน่ากินทั้งนั้นเลย ไข่สามฟองเหมือนเดิมเนอะแม่เนอะ”ผมเดินมาหยิบไข่ไก่ในตู้เย็น

“ครับ”ผมตอกไข่ปรุงรสนิดหน่อยแล้วใส่หอยนางรมสดตัวใหญ่ๆลงไป เปรี้ยวปากน้ำลายสอแล้วอยากกินซะเดี๋ยวนี้
.

“ลูกค้ามึงด้วยเหรอวะ”พี่ปานถาม หลังจากทานข้าวเรียบร้อยก็มานั่งคุยกันอยู่หน้าทีวี ผมขึ้นไปหยิบไอแพดลงมาไว้ข้างตัวเผื่อมีลูกค้าไลน์มาถามจะได้ตอบให้ทันที และที่ไอ้ปานถามเมื่อกี้ก็เป็นอีกหนึ่งในลูกค้าประจำเป็นลูกค้ารุ่นบุกเบิกน้องเขาส่งรูปรีวิวมาให้ผมกำลังจะอัพโหลดลงในไอจีร้าน

“อืม น่ารักใช่มั้ย”

“โคตรอะ ชื่อไรวะ”

“มึงไม่รู้จักเหรอ เป็นไปได้”

“คนดังเหรอวะ”

“พอสมควร”ผมเปิดไอจีของน้องเขาให้ไอ้ปานดู คนดังมั้ยก็ถือว่าดังอยู่นะมีคนตามไอจีตั้งหลายหมื่นอยู่

“เหี้ยโคตรสวย กูตามบ้างช่วงนี้กูไม่ค่อยได้เล่นอะไรพวกนี้เลย”พี่ปานเอื้อมไปหยิบมือถือมากดฟอลน้องเขา ประจำอะมันลูกค้าผมคนไหนน่ารักๆหน่อยมันเข้าไปดูหมด

“กี่คนละมึงอะ จีบจริงๆจังๆซะทีเหอะ”ผมพูด

“รีบทำไมวะ ยังไม่รวยเลย รวยก่อนค่อยมีเมีย”

“ถุ้ย งั้นก็อีกชาติกว่ามึงจะมี”

“ทำไมมึงจะนำหน้ากูไปก่อนรึไง กับใครผู้หญิงหรือผู้ชาย”มันมองผมด้วยหางตา

“ผู้ชาย!”ผมลอยหน้าลอยตายื่นเข้าไปใกล้เลยโดนมันผลักกลับออกมา ผมไม่เคยถามตัวเองว่าจริงๆแล้วชอบเพศไหนกันแน่แฟนผู้หญิงก็เคยมี แต่ก็เคยโดนผู้ชายจีบเคยคุยกับผู้ขายแต่ยังไม่ใช่แฟน

“หึ”ไอ้ปานหัวเราะ ผมก็หัวเราะเดาทางตัวเองไม่ถูกเลยว่าสุดท้ายจะได้กับผู้หญิงหรือผู้ชาย เคยคิดคิดจนปวดหัวคิดจนเครียด คิดแล้วคิดอีกตกลงชอบเพศไหนแต่ไม่ได้คำตอบ คุยกับใครแล้วโอเคคลิกกันผมก็คุย แต่หลังๆมานี่ไม่มีคนคุยเลยต้องคุยคนเดียว

“มึงชอบไอ้ขันจริงหรือเปล่า”

“อะไรวะอยู่ๆก็มาถาม”

“ชอบจริงๆหรือแค่รู้สึกดีกับสามสี่วันที่อยู่กับมัน”อย่างที่บอกว่าปีนี้ผมออกเล่นน้ำทุกวันเจอพี่ขันทุกวัน

“ชอบ”

“เอาดีๆ”

“เออดีๆกูชอบ”ชอบดิ ทำไมผมจะไม่ชอบ หน้าตาไม่ต้องพูดถึง นิสัยถึงจะยังไม่รู้ลึกมากนักแต่ก็คงไม่ใช่คนดีมากหรือเหี้ยขนาดที่ผมไม่สามารถอยู่ด้วยได้ ยังไงดีวะเหมือนผมตื่นเต้นทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้แค่เห็นหน้ามันคือผมยิ้มแล้วอะ

“แต่มันมีเมียแล้ว”

“อืม เมื่อคืนกูเห็นแล้ว กูชอบแต่กูก็ยังไม่เคยคิดถึงขั้นจะคบกับเพื่อนมึง”

“มึงคิดอะไรอยู่”

“กูไม่ได้คิดอะไรเลย กูแค่ชอบเฉยๆ”

“แค่เฉยๆก็ดี คนอย่างไอ้เหี้ยขันมึงไม่ต้องไปชอบมาก เลิกชอบไวๆได้ยิ่งดี มึงก็เห็นแล้วว่าเมียมันเป็นยังไง”เอาเรื่องอยู่

“คบกันได้ไงวะ”

“เมื่อก่อนเจนก็ไม่ใช่แบบนี้เพราะไอ้เหี้ยขันด้วยแหละ ไอ้ห่านี่ขี้เบื่อ”

“เออมีแบบนี้ด้วย นึกจะเบื่อก็เบื่อกันง่ายๆ ถ้าขี้เบื่อขนาดนั้นจะมีแฟนทำไมวะ หากิ๊กเรื่อยๆไม่ต้องผูกมัดไม่ดีกว่าไง”

“เพราะแบบนี้ไงกูถึงบอกว่ามึงเอามันไม่อยู่”

“อืมๆ”ผมตอบส่งๆ มองหน้าไอ้ปานแล้วอยากหัวเราะ นานๆจะเห็นมันหน้าเครียดด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ในขณะที่ผมรู้สึกว่ายังไม่ต้องคิดอะไร มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรป่ะวะ คนเรามีสิทธิ์ชอบและเลิกชอบยังไม่รักนี่หว่า ถึงรักแล้วอันนั้นค่อยว่ากันอีกที
.
.

“กูไปด้วย!”ผมเข้าห้องมาตอนที่พี่ปานกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเพื่อนมันพอดี

“ไปพัทยานะ ไปวันไหล”

“เออ ไปด้วย!”ไหนๆปีนี้ผมก็จัดเต็มเล่นสงกรานต์แม่งทุกวันแล้วจะส่งท้ายด้วยวันไหลพัทยาอีกสักหน่อยจะเป็นไรไป

“อืม งั้นก็แล้วแต่มึง พวกกูไปกระบะนะ”

“ไม่มีปัญหา มึงทนได้กูก็ทนได้”ผมพูด

“งั้นก็ตามใจ พรุ่งนี้ออกแต่เข้าเพราะพวกกูจะไปอาร์ตอินก่อน”

“โอเค กูขอชวนเพื่อนกูไปด้วยนะ”พี่ปานพยักหน้า ผมโทรชวนทั้งไอ้บีไอ้ซันและนิกกี้แต่ไม่มีใครอยากไปด้วยสักคน ผมมาจัดกระเป๋าเตรียมเสื้อผ้าเพราะพรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้า ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมันจะไปนอนค้างด้วยหรือเปล่าเอาไปเผื่อๆ
.
.
“อ้าวแป้งไปด้วยเหรอ ไอ้ปานไม่เห็นบอก”พี่แคททัก เพื่อนไอ้ปานอีกเจ็ดแปดคนรวมทั้งพี่ขันทยอยกระโดดลงมาจากหลังรถมาไหวพ่อกับแม่ ไอ้พี่ปานเข้าห้องน้ำท้องเสีย

“ครับ แป้งอยากไปบ้าง”

“ดีๆไปกันเยอะๆหลายคนสนุกดี”พี่แคทพูด ที่ผมเห็นตอนนี้มีพี่แคทเป็นผู้หญิงคนเดียว ระหว่างรอไอ้ปานจัดการธุระแม่ก็ยกอาหารเช้าออกมาให้กินรองท้อง ผมกินไปแล้วก่อนหน้านี้นิดนึง

“หมวกสวยดีเนอะ”

“อะ อ้าว อ๋อ เหรอ เจอก็ดีเอาคืนไปดิ”ผมส่งหมวกคืนไปให้ ไอ้พี่ขันสั่นหัวมันรับหมวกตัวเองไปก็จริงแต่ดันสวมกลับมาบนหัวผมตามเดิม ทุกคนอยู่หน้าทีวีผมเดินเข้ามาน้ำในครัว

“ฝากไว้ก่อน”พี่ขันพูด

“ฝากไว้ทำไม ฝากไว้นานๆระวังไม่ได้คืนนะพี่”

“ไม่เป็นไร หมวกพี่เยอะ”

“โอเค อยากฝากก็จะรับฝาก”ผมยิ้มและยักคิ้วให้ก่อนเดินเอาน้ำออกมาให้พวกด้านนอก ไอ้ปานจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยแล้วตอนนี้กำลังรอให้เพื่อนๆมันกินกันให้อิ่ม เพราะไปแค่พัทยาคิดว่าพวกมันคงไม่แวะพักระหว่างทางแน่ คงยิงยาวทีเดียวถึง

“มึงไปนั่งด้านหน้าไป”พี่ปานพยายามผลักผมไปนั่งด้านหน้า

“……………………”ผมสั่นหัว

“กูไปนั่งเอง พี่น้องไม่ต้องตีกัน”พี่โจ๊กรีบพูดขัดจังหวะเมื่อไอ้ปานเริ่มทำหน้าหงุดหงิด วันนี้เราทั้งหมดมีกันสิบคนพอดีเป๊ะ นั่งหน้า5คนรวมคนขับด้านหลังอีก5 ผมปืนขึ้นกระบะคนแรกเข้ามานั่งในรถชิดกระจกพี่ปานก็ขึ้นตามมาติดๆ ขึ้นรถครบทุกคนแล้วก็พร้อมออกเดินทาง ผมนั่งฟังเพลงไปในขณะที่พวกไอ้ปานก็แหกปากคุยกันไป ผมรู้สึกเหมือนมีคนจ้องอยู่ตลอดเวลาแต่พอหันไปมองก็ไม่เห็นมีใครมอง ทุกคนกำลังคุยกันอย่างออกรสหรือแม้แต่พี่ขันผู้ต้องสงสัยที่สุดก็นั่งกอดเข่าก้มหน้าฟังเพลง สงสัยผมคงคิดมากไปเอง

“จอดไมวะ!”พี่ปานเคาะกระจกตะโกนถามพวกด้านใน

“อีเหี้ยมะเขือเปราะอีสัส ไม่ขี้มาให้เรียบร้อยห๊ะ”พี่แคทด่าพร้อมกับพี่เซียนที่ออกมาจากรถก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างรอพี่เซียนขี้เพื่อนไอ้ปานบางคนก็ลงไปสูบบุหรี่รวมทั้งไอ้ปาน เหลือผมกับพี่ขันที่นั่งอยู่บนรถ ไอ้พี่ขันนั่งท่าเดิม ไม่ขยับ ไม่ตุกติก ไม่เงยหน้าขึ้นมามองอะไรด้วยซ้ำ ผมเห็นว่าไม่มีใครเลยขยับมานั่งใกล้ๆ

“เฮ้ย!”ผมตกใจผงะถอยหลัง เกือบหงายหลัง

“จะทำอะไร”พี่ขันถาม ผมไม่เห็นสายตามันหรอกเพราะมันใส่แว่นอยู่

“เห็นนั่งนิ่งเลยจะมาสะกิดดูว่าตายหรือยัง”

“แค่นี้จริงอะ ไม่ได้อยากนั่งใกล้พี่ใช่มั้ย”

“โคตรจะหลงตัวเอง”

“แต่พี่อยากนั่งใกล้แป้งนะ”มันทำหน้ากรุ่มกริ่ม

“เปลี่ยนที่กับพี่ปานดิ”

“เหอะ มันตั้งใจแยกพี่กับแป้งออกห่างกันขนาดนี้มันคงให้อ่านะ”พี่ขันพูด

“งั้นก็ช่วยไม่ได้ อื้อ!”ผมกำลังจะถอยหลังแต่โดนพี่ขันดึงข้อมือไว้เกือบหน้าทิ่มลงไปซุกตัก ถ้าเป็นแบบนั้นผมก็ปั้นหน้าลำบาก

“วันนี้แต่งตัวน่ารักพี่ชอบ”พี่ขันพูดยิ้มๆ ผมก้มเสื้อกับกางเกงที่ใส่มา ก็แต่งตัวปกติเสื้อยืดกับยีนส์ตัดขาสั้นเหนือเข่าสีดำ

“ทุกวันไม่น่ารักเหรอ?”

“หึ ยอกย้อนนะเรา”พี่ขันปล่อยมือ ผมหัวเราะพร้อมกับขยับกลับมานั่งที่เดิมของตัวเอง คนอื่นๆที่ลงไปสูบบุหรี่ไปซื้อขนมก็เริ่มเดินกลับมาที่รถ เราถึงพัทยากันตอนสิบโมงสถานที่แรกที่มาก็คืออาร์ตอินพาราไดซ์ พวกไอ้ปานอยากมาแต่ละคนดูสนุกสนาน จ่ายเงินถอดรองเท้าเรียบร้อยก็เดินเข้าด้านในแต่ละคนทำท่าถ่ายรูปได้แบบต้องขอใช้คำว่าทุเรศไม่กล้าไม่หน้าด้านจริงๆก็ทำไม่ได้ ผมถูกใช้ให้เป็นนายแบบจำเป็นโดยมีไอ้ปานเป็นคนถ่าย
.

“มองอะไร”

“ใครมอง”เสียงสูงไปหน่อยกู ก็ไอ้พี่ขันนั่นแหละแอบถ่ายอยู่ได้ ตอนแรกไม่รู้แต่พอรู้ผมเลยแกล้งหันไปทำหน้าบ้าใส่ก็นึกว่ามันจะหยุดที่ไหนได้ถ่ายต่อ ผมเลยต้องหันไปหันมาสุดท้ายโดนไอ้ปานจับได้

“มึงนี่ชอบเล่นกับไฟ”พี่ปานพูด

“ร้อนตายใครจะชอบ เล่นน้ำดีกว่าเย็นสบายด้วย”

“ตลก?”มันทำหน้าดุ

“อย่าหน้างอดิ กูรู้หน่าว่าตัวเองกำลังทำอะไร”ไอ้ปานสั่นหัว ผมหันไปชูนิ้วกลางใส่พี่ขันเพราะมันเลยทำให้ผมโดนพี่ปานว่า พวกเราตระเวนถ่ายรูปกันจนเหนื่อยปวดขาเมื่อยเท้าไปหมด ทีแรกก็คิดว่าจะเล็กๆไม่ใหญ่แบบนี้ที่ไหนได้กว่าจะเดินรอบเล่นเอาเหนื่อย
.

“เหี้ย!”ตอนนี้ออกจากอาร์ตอินแล้วกำลังมุ่งตรงไปยังบ้านของพี่ป้อมไปเอาถังไปเอาน้ำมาเล่นแต่ดูท่าแล้วคงไม่ต้องกลับไปเอาแล้วล่ะ หาซื้อเอาง่ายกว่าเพราะกว่าจะไปถึงบ้านก็คงเปียกไปทั้งตัว นี่ขนาดยังไม่ถึงที่ที่เขาเล่นจริงๆนะครับ

“ขอน้ำหน่อย”ผมโดนปะแป้งเยอะมากๆ บางคนแม่งเล่นแป้งเย็น น้ำคือเย็นอยู่แล้ว ผมเห็นกับตาเลยเมื่อกี้น้ำแข็งหนึ่งก้อนใหญ่มันใส่ลงไปในถังน้ำ สาดมาทีนึงคือแบบหนาวยันไข่

“ว๊าย ผู้ชายๆๆ หล่อด้วยๆ”กรูมาแน่นมากๆ ผมไม่ทันคนอื่นอีกตามเคย

“เฮ้ยๆอย่าดึงๆ”เสียงพี่ขัน ผมเห็นว่ามันกำลังโดนรุมทาปะแป้ง

“หล่อจังสนใจรับกะเทยไปเลี้ยงที่บ้านสักคนมั้ยคะ”พี่คนสวยพูดพร้อมจับแขนผมแน่น

“บ้านผมไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ครับ”พี่ปานมึง

“อุ๊ยแรง ปากแบบนี้โดนกะเทยสักทีระวังจะติดใจนะคะ”ฮ่าลั่น ไม่ใช่ดังธรรมดาแต่ลั่นมาก ผมเองยังหลุดขำ กว่าจะหลุดจากแก๊งนี้ได้ก็เกือบแย่

“ลงไปซื้อเบียร์ให้ดิ”เล่นอยู่ๆก็โดนใช้

“แป้งอ่านะ”

“เออมึงนั่นแหละ”พี่ปานหยิบถุงใส่เงินในกระเป๋ากางเกง มันส่งมาให้พันนึง

“ถ้าแป้งโดนลากอะ”

“ก็ปล่อยให้ลากไปเหอะถ้าไม่รู้จักสู้”ผมหน้าบึ้งหน่อยๆแต่ขัดมันไม่ได้

“ชวนไอ้เหี้ยขันไปดิ”อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาระหว่างที่กำลังก้มเก็บเงินใส่กระเป๋ากางเกงตามเดิม

“ได้เหรอ?”

“ถึงกูไม่พูดมันก็ตามมึงไปอยู่ดี”ผมหันไปมองหน้าพี่ขัน มันหลุดหัวเราะหน่อยๆเหมือนรู้กระโดนลงไปรอแล้ว ผมกระโดนลงจากรถตามมาติดๆ ในเซเว่นเปียกโชกเหมือนน้ำท่วม ปืนฉีดน้ำน่ารักๆเห็นแล้วอยากซื้อแต่ถ้าซื้อไปคงโดนพี่ปานด่าเพราะเอาตังค์ซื้อเบียร์มันมาซื้อของเล่นพวกนี้

“อยากได้เหรอ”พี่ขันถาม

“อื้ม น่ารักดี”

“พี่ซื้อให้”

“จริงนะ”ดีใจนะเนี่ย ไม่ปฏิเสธหรือเล่นตัวแน่นอน ของอยากได้อยู่แล้วมีคนมาเสนอตัวซื้อให้แบบนี้มีหรือจะพลาด

“จริงดิ อยากได้อันไหนเลือกเลย”ผมหยิบอันที่เล็งไว้ตั้งแต่ทีไร ผมเดินหอบปืนฉีดน้ำกลับมาที่รถ

“พี่ขันซื้อให้ไม่ต้องด่ากู”ผมรีบพูดดักไว้ก่อนที่ไอ้ปานจะอ้าปากด่า ผมเติมน้ำใส่ปืนอันใหม่ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อกี้และแน่นอนว่าคนแรกที่โดนต้องเป็นไอ้ปานคนเดียวเท่านั้น ผมฉีดใส่หน้าจนโดนจับเอาหัวจุ่มไปในถังเกือบตาย
.

“กูอยากเล่นบานาน่าโบ๊ท”ย้ายจากที่เขาเล่นน้ำมายังชายหาด ตอนนี้ใกล้จะหกโมงน้ำขึ้นแต่ก็มีให้เล่นบานาน่าโบ๊ท ขับเจ็ทสกี ผมโดนลากมาเล่นบานาน่าโบ๊ท เล่นกัน5คน ผมเลือกนั่งตรงกลาง ด้านหน้าคือพี่แคทหญิงสาวคนเดียวของเราในวันนี้

“พี่ขอแรงๆ”พี่แคทตะโกนบอก ผมแอบเสียว เป็นคนว่ายน้ำได้แต่ไม่เก่ง ผมจับแน่นเต็มมือ คนอื่นแหกปากสนุกสนานมีผมคนเดียวที่ร้องด้วยความหวาดเสียว
.

“ทานให้กันเต็มเลยนะจ๊ะ แม่เตรียมเอาไว้เยอะ”แม่พี่ป้อมเดินเอาอาหารมาเติมให้ตลอดๆ ของกินแน่นมาก ของทะเลล้วนๆ กุ้ง หอย ปู ปลา เพียบ

“ฝีมือของคุณแม่ยังอร่อยเหมือนเดิมเลย”พี่แคทพูด

“ถ้าอร่อยก็ทานเยอะๆ ปีนี้แม่นึกว่าพวกลูกๆจะไม่มากันซะแล้ว”

“ต้องมาสิครับ ถ้าไม่มาก็ต้องพลาดของเด็ดๆแบบนี้”พี่อ๋องพูด เท่าที่ผมรู้เกือบจะทุกปีที่พอถึงสงกรานต์ช่วงวันไหลพวกไอ้ปานจะยกโขยงกันมาบ้านพี่ป้อม มาเหมือนเป็นธรรมเนียมว่าทุกปีต้องมา

“แป้งชอบนางรมเหรอลูก น้องชายปานใช่มั้ย”

“ครับน้องชายปานเอง ปีนี้มันอยากจะมาด้วยเลยต้องเอามันมา”ผมยิ้มอย่างเดียว กำลังเพลินกับหอยนางรมสด น้ำจิ้มเด็ดมาก

“พามาเยอะๆได้ บ้านนี้ยินดีต้อนรับ”แม่พี่ป้อมยิ้มพูด แกดูความสุขจริงๆ พวกเราเพลินกับอาหารตรงหน้าทุกคนสามารถกินได้เรื่อยๆแบบไม่รู้จักอิ่ม ก็อย่างว่าอ่านะวันนี้ทั้งวันนอกจากข้าวเช้าที่กินจากบ้านผมก็ไม่มีของหนักๆตกถึงท้องเลย

“รู้ป่ะเนี่ยกินหอยนางรมเยอะๆมันดียังไง”และผมก็อีกตามเคยที่โดนพี่ปานใช้ให้เดินมาเอาของกินเพิ่ม

“ดียังไง”เหมือนจะเคยได้ยินสรรพคุณของมันมาบ้างแต่ที่ผมชอบเพราะมันอร่อยอย่างเดียวเลยไม่เกี่ยวกับสรรพคุณอะไรพวกนั้น

“ไม่รู้?”

“พี่ขันรู้?”

“พี่ก็ไม่รู้”มันทำหน้ากวนตีน

“ชิ พูดซะแป้งก็นึกว่าพี่ขันรู้”ผมตักของกินใส่จาน เอาไปให้เยอะที่สุดจะได้ไม่ต้องเดินหลายรอบ

“พี่เลิกกับเจนแล้วนะ”มือที่กำลังคีบกุ้งชะงักไปชั่วขณะ

“บอกแป้งทำไม”ผมคีบกุ้งคีบปลาหมึกใส่จานต่อ

“บอกให้แป้งรู้ว่าพี่เลิกกับเจนแล้ว”ผมหันไปมองหน้าพี่ขัน รู้สึกอะไรมั้ยกับสิ่งที่พี่ขันพูด ตอนนี้ยังแค่สงสัยอยากรู้มากกว่าว่าทำไมถึงเลิก

“แป้งจำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอว่าพี่ขันเลิกกับพี่เจนแล้ว”

“จำเป็น พี่เลิกกับเจนก็หมายความว่าพี่โสด”

“เกี่ยวไรกับแป้งอะ พี่มั่นใจเหรอว่าพี่โสด”ผมเปล่ากวนตีนนะ

“แป้งชอบพี่บ้างมั้ย”

“ต้องตอบด้วยเหรอ”

“ต้องครับ”เอาวะ ครั้งนี้ผมเริ่มมีอาการแปลกๆเหมือนไม่รู้ว่าแถไปทางไหนต่อ ผมแค่รู้สึกว่าการเลิกกันระหว่างพี่ขันกับพี่เจนมันยังไม่เรียบร้อย ก็แค่รู้สึก

“แป้ง…”

“ขัน!!”ทั้งผมและพี่ขันสะดุ้งเพราะเสียงค่อนข้างดังมาก ผมหันไปเจอพี่เจนที่ยืนทำหน้าบึ้งตึง ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่าพี่เจนเดินผ่านพวกพี่ปานเข้ามาได้ยังไง แล้วพวกพี่ปานไปไหน

“มาได้ยังไง มาทำไม”

“เจนมาตามขันกลับ”

“เราคุยกันเรียบร้อยแล้วนะ”

“ยังค่ะ สำหรับเจนเรื่องที่ขันพูดวันนั้นเจนไม่ถือขันก็แค่พูดไปตามอารมณ์ เราคบกันมานานเจนรู้ว่าเวลาขันโมโหขันชอบพูดจาไม่คิด”จากถามซักถามพี่ปานเกี่ยวกับพี่สองคนนี้พอประมาณสิ่งที่ผมรู้มาคือสองคนนี้คบกันมาปีกว่าจะเข้าสองปี ถือว่าก็นานในระดับหนึ่ง แต่ช่วงๆมานี่เห็นพี่ปานบอกว่าทะเลาะกันบ่อยแบบบ่อยมากๆแทบจะทุกวัน

“ถ้าคบกันมานานเจนต้องรู้ว่าอันไหนขันพูดจริงอันไหนขันพูดเล่น”พี่ขันพูด

“แป้งขอตะ…”

“ไม่ต้องไปไหนอยู่ตรงนี้แหละจะได้ยินชัดเจนกันไปเลย”พี่ขันจับแขนผมแน่น พี่เจนมองมาด้วยสายตาที่พิโรธมากกว่าเดิม

“หมายความว่าไงคะที่ขันเลิกกับเจนเพราะเด็กคนนี้เหรอ ไหนใครบอกว่าเด็กคนนี้เป็นแค่น้องชายปานยังไงล่ะ”

“ไม่ใช่เพราะแป้ง”พี่ขันพูดแต่ดูเหมือนคำพูดนี้จะยิ่งไปกระตุกต่อม

“จะไม่ใช่ได้ยังไงก็เห็นกันๆอยู่ ขันน้องเขาเป็น...”

“ไม่ใช่เพราะแป้งหรือเพราะใครเป็นเพราะขันเอง ขันไม่ได้รักเจนแล้ว”

“กรี๊ดดดดดดดดด!”ไอ้นิกกี้ว่ากรี๊ดดังแล้วเจอเสียงกรี๊ดของพี่เจนเมื่อกี้เข้าไปเสียงกรี๊ดนิกกี้คือเด็กๆไปเลย ดังมาก ดังพอที่จะเรียกพวกพี่ปานให้วิ่งมาทางนี้ได้

“เจน!!”ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกัน ทำหน้าตะลึงแสดงว่าเมื่อกี้ที่พี่เจนเข้ามาพวกมันไม่เห็น ผมส่งสายตาให้พี่ปานทำนองว่าช่วยกูด้วยพากูออกไปจากสนามรบตรงนี้ที

“ขันทำแบบนี้กับเจนไม่ได้ ขันเป็นของเจนแล้ว ใครหน้าไหนหรือแม้แต่น้องชายเพื่อนสนิทขันเองก็มาแย่งไปไม่ได้”

“หมายความว่าไง พวกมึงทะเลาะกันทำไมต้องดึงน้องกูไปเกี่ยว”พี่ปานพูดเสียงแข็ง

“ก็เพราะน้องของปานทำให้ขันบอกเลิกเจน”

“แต่เท่าที่กูรู้ก่อนหน้าแป้งไอ้ขันก็บอกเลิกมึง อะ อื้อ!”พี่แคทพูดก่อนจะโดนพี่โจ๊กเอามือปิดปาก

“เลิกกันวันไหน”พี่ปานมองทางพี่ขัน

“ก่อนสงกรานต์”

“อีดอกเขาบอกเลิกแล้วก็เลิกไปซะทีสิ เพื่อนกูจะเป็นประสาทตายเพราะมึงอยู่แล้วเนี่ย อะ อื้อ! กูจะพูด!”พี่แคทพูดเสียงดัง

“มึงเงียบก่อนให้เขาเคลียร์กันก่อนค่อยถึงตามึงพูด”พี่โจ๊กพูด

“กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงสองคนเลิกกันยังไงแต่อย่าเอาน้องกูเข้าไปยุ่งด้วย มันไม่เกี่ยว”พี่ปานจับแขนอีกข้างแน่นพอกัน มันกระตุกแขนให้ผมเดินตามแต่แขนอีกข้างพี่ขันจับอยู่ก็ยังเหมือนเดิม

“กูชอบน้องมึง”

“ไอ้สัสมึงพูดจาให้ดีนะ!”พี่ปานหันขวับจะเข้ามาต่อยพี่ขันผมอยู่ระหว่างกลางพอดีเลยผลักอกมันไว้พร้อมกับพี่ป้อมและพี่เซียนเข้ามาช่วยจับมันอีกแรง

“กูชอบน้องมึง แต่ที่กูเลิกกับเจนไม่ใช่เพราะน้องมึง”ขอบคุณพี่ขันที่พูดแบบนี้เพราะถ้ามันบอกว่าเลิกกับพี่เจนเพราะผมอันนั้นเกรงจะยิ่งเป็นปัญหา ตัวพี่เจนตอนนี้เองก็คงช็อกไม่น้อย

“ไม่จริงใช่มั้ยขัน ขันไม่ได้เลิกกับเจนใช่มั้ย เจนขอโทษ หลังจากนี้เจนจะปรับปรุงตัวก็ได้”

“ขันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพราะเจน ทั้งหมดเป็นเพราะขัน”

“ขันโกหก!”

“เชื่อเถอะนะครั้งนี้ขันไม่ได้โกหก ที่ผ่านมาเราเป็นยังไงเจนก็รู้ คบกันต่อก็ไม่มีอะไรดีขึ้น”

“ไม่จริง เจนว่าเจนปรับปรุงตัวได้”

“เจนทำไม่ได้เพราะขันก็ยังเป็นขันแบบนี้ มีหลายอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้เจนรู้ เลิกกับขันแล้วไปคบกับคนอื่นที่ดีกว่า”

“ข้ออ้างสุดท้ายขันก็แค่อยากเขี่ยเจนทิ้ง ก็ดีแล้วขันจะเสียใจที่ทำกับเจนแบบนี้เพราะนอกจากเจนก็ไม่มีใครรักขันได้เท่าเจนอีกแล้วเจนมั่นใจ เจนก็อยากรู้เหมือนกันว่าขันกับเด็กใหม่ของขันจะไปได้กันได้นานแค่ไหน”พี่เจนพูดจ้องผมตาแทบจะถลนออกมาก่อนหันหลังเดินออกไป

“อีเหี้ย! มึงดูมันน่าตบมั้ย”

“กูจะกลับบ้าน”พีปานพูดพร้อมกับออกแรงลากผมมาที่รถ

“ไอ้เหี้ยกลับพรุ่งนี้ก็ได้ ดึกมาแล้วเนี่ยแม่กูเตรียมห้องนอนไว้ให้แล้ว”พี่ป้อมเดินตามมาคุย

“กูจะกลับบ้าน”พี่ปานย้ำคำเดิม

“สัสปาน มึงอย่าเป็นแบบนี้ดิวะ นั่นไอ้เหี้ยขันนะเว้ย เพื่อนมึง เพื่อนกู มันเป็นยังไงมึงกับกูรู้ดีที่สุด”พี่ป้อมพูดหัวเสียหน่อยๆ

“………………….”

“มึงโกรธเพียงเพราะมันบอกชอบแป้งเนี่ยนะ มึงใจแคบไปหน่อยป่ะวะ”

“ไอ้สัสมึงอย่ามารู้ดี กูไม่ได้โกรธมันเพราะเรื่องแค่นี้”

“งั้นมึงโกรธมันเรื่องอะไร”

“มันโกรธที่กูไม่บอกมันเรื่องเลิกกับเจน”พี่ขันมาเอง

“เออ!”ผมหันมามองหน้าพีปาน

“กูขอโทษกูแค่ไม่ได้ตั้งใจจะปิดแค่ยังไม่มีโอกาสได้บอก กูรู้ว่ามึงมองออกว่ากูชอบน้องมึงและมึงก็ยิ่งเครียดเพราะรู้ว่าน้องมึงก็ชอบกูเหมือนกัน”ห๊ะ เดี๋ยวๆไอ้พี่ขันมึง พูดเองเออเอง

“ใครบอกวะ”ผมบ่นเบาๆ

“มึงกลัวว่าน้องมึงจะเสียใจที่มาชอบคนมีแฟนแล้วและมึงก็กลัวว่าน้องมึงจะกลายมาเป็นมือที่สามแบบไม่รู้ตัว กูรู้ว่ามึงคิดมากพอมึงรู้ว่ากูเลิกกับเจนแล้วมึงเลยโกรธ กูขอโทษที่ปล่อยให้มึงคิดมากอยู่หลายวัน”

“ไอ้เหี้ย! กูนอนระแวงกลัวไอ้แป้งจะกลายเป็นมือที่สามแย่งผู้ชายเขามา ห่า ถ้ารู้ว่าเลิกกันแล้วกูจะไม่เปลืองสมองไปคิดมากเลย ไอ้สัส”พี่ปานพูด ผมแทบแทรกแผ่นดินหนีดูมันพูดแต่ละอย่าง

“ถ้าเลิกกันแล้วทำไมสงกรานต์ที่ผ่านมา...”พี่ป้อมถาม

“เจนขอให้กูอย่าเพิ่งบอกใคร”

“แดกเหี้ยอะไรเข้าไปถึงนึกอยากเป็นคนดี ห๊ะ?!”พี่ขันหัวเราะเลยโดนพี่ปานกับพี่ป้อมเลยฟาดไปคนละทีสองที ผมเองยังหลุดยิ้มรู้สึกดีที่พี่ปานหายโกรธเพื่อนมันแล้ว
__________________________________TBC.

[Yungying]

  จิ้มพี่จิมมี่ขออ่านก่อนนนน อิอิ

.
อ่านแล้ววชอบพี่ขันอ่าาาาาาาาผู้ชายอะไรแม้นนนนนนแมน
แป้งก็น่ารัก ตอนหน้าก็จบแล้วอะไม่อยากให้จบเลยพี่มี่ขอเป็นเรื่องยาวได้ไหม อิอิ
 

[IIIA]

พี่ปานตกลงนี่หวงน้องใช่ป่ะ...นี่คือหวงแล้ว?

น้องแป้งพี่ขอแอบแซ่บพี่ขันหน่อยนุงได้ไหมคะะะ 

[makampom_yun]

 

ขอแบบขันได้ไหมมมม
โอ๊ยตายยยยยยย
รักอีหนูแป้งงงงงงงงงงงงงง

กรี้ดไปสามบ้านนนนน ชอบแบบนี้แหละ
ชอบก็พูดไป ปากแข็งไปก็ไม่ได้อะไร

กรีดร้องผู้ชายรักกันนนนน 

[ronlbb]

มันน่าตบจริงๆ   
ขันนะขัน  เปิดเรื่องใหม่ได้สนุกเข้มข้นมากค่ะ
ลุ้นๆๆ 

[Nemasis]

เลิกกันแล้วววว ทางสะดวก  พี่ปานปล่อยน้องไปมีสามีเถอะค่ะ

[Mura_saki]

ยังไงล่ะทีนี้ น้องแป้งฉัน (ความรักทำให้หัวใจพองโต)

 

[sirikanda28]

ที่จริงพี่ปานกลัวคน
อื่นจะว่าน้องมากกว่า

[Money11]

 

[boonpa]

ทางสะดวกแล้ว น้องแป้งลุยเลย

[nootopazzz]

ชอบเรื่องนี้ น้องแป้งน่าร้ากกก 

ตอนหน้าก็จะจบแล้วสิ ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ

อยากเกาะดูขันแป้งแซ่บกันนานๆ 

[enjoy0189]

ชอบทั้งขัน ชอบทั้งแป้ง

[Sillyfoolstupid]

ไหนพี่ปานบอกแป้งเอาขันไม่อยู่
แต่พอขันเลิกกับเจนแล้ว ทำไมดูเหมือนโล่งใจพร้อมเปิดทางให้คบกัน
เอาไงแน่เนี่ย พี่ปาน

[GintoniC]

น่ารักจังงงงงง ไม่น่าเชื่อว่าพี่ขันแอบชอบแป้งก่อน ว่าแต่ติอนหน้าจบแล้วหรออออ

[super hero]

 

[๊Uru_Kii]

  กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่ขันเท่~~ ชัดเจนดี
  นุ้งแป้งน่าร๊ากกกกก
  ส่วนพี่ปาน ขอได้ม๊ายยยยย
  เรื่องยาวมั๊ยมี่ ><

[krappom]

ตอนแรกแอบเครียดนึกว่าที่พี่ปานโกรธที่พี่ขันไม่บอกว่าเลิกกับพี่เจนแล้วเพราะพี่ปานชอบพี่เจนซะอีก
แบบนี้ค่อยดีหน่อย
 

[Pupay]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย เค้าโสดละนะ! 
ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเซะ ! ชักช้าอยู่ใย 
อยากอ่านตอนฟินๆต่อไปจนรอเวลาแทบไม่ไหว
ขอบคุณนิยายดีๆค่าจิมมี่

 

[salaseen]

พี่ขันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนจย๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[AllRiseApril]

ขอแบบขัน1คนนนน หาได้จากไหนค๊าาา
น้องแป้งน่ารักจังเลยยยย โอ้ยๆๆ

[urmein]

ตกลงไอ้พี่ปานมันหวงน้องแน่ไหม???
55555

[sine_saki]

เอาล่ะทางสะดวกแล้วนะ พ่อขัน