ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com
.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
.....................................................................................
เปิดฟิคเรื่องใหม่ค่ะ ยาวไหมไม่รู้ เป็นแนวฝาแฝดอีกแล้ว และอาจจะเป็นเรื่องสุดท้าย ก่อนจะอำลาวงการ(ชั่วคราว)
กลับมาจากนรก!!!!!ผมกับมัน.....เกิดจากไข่ใบเดียวกัน
แฝดที่เกิดจากไข่ใบเดียวกัน มักจะมีอะไรที่เหมือน ๆ กัน....มันควรจะเป็นแบบนั้น
แต่ผมกับมันไม่มีอะไรเหมือนกัน!!!! นอกจากหน้าตาที่เคยละม้ายคล้าย เมื่อครั้งยังเด็ก
ผมกับมัน....แตกต่างกันทุกอย่าง
ฝาแฝด
ผมเกลียดคำนี้จัง
.
.
.
.
.
.
“ไม่กิน!!!!.....มันร้อน”มันตวัดเสียงอย่างทรงอำนาจ มือปัดช้อนจากมือผม เสียงโลหะกระทบพื้นดังก้องไปทั่วบริเวณที่มีเพียงแค่ความเงียบงัน ปากเล็ก ๆ ของมันขยับไปมาอย่างไม่เฉพาะเจาะจง แล้วเดี๋ยวมันก็เปลี่ยนเป็นแสยะยิ้ม ก่อนจะเริ่มออกคำสั่งเหมือนอย่างเคย
“เป่าให้หน่อย.....เป่าแล้วป้อนด้วย”
ผมไม่รู้ว่าระหว่างเรา ใครเกิดก่อน ใครเป็นพี่ ใครเป็นน้อง พ่อกับแม่ที่ตายจากไปไม่ได้เขียนจดหมายหรือไดอารี่ทิ้งไว้ สูติบัตรของเราคงมอดไหม้ไม่เหลือ ในคืนที่กองเพลิงคร่าชีวิตพวกท่านไป
ลุงกับป้าที่รับเรามาเลี้ยง ซึ่งผมเองก็ไม่ได้รู้สึกรักใคร่ชิงชังอะไรเสียเท่าไหร่นัก ต่างก็ตายจากเราไปทั้งคู่เมื่อหลายปีก่อน ทิ้งไว้แต่เงินมรดกของพ่อ ที่ถูกผลาญจนเกือบไม่เหลือ กับบ้านที่พอให้เราได้ซุกหัวนอน คุณอาทนาย เพื่อนของพ่อ คอยจัดการธุระเรื่องค่าเล่าเรียน และอื่น ๆ จนกว่าพวกเราทั้งคู่จะบรรลุนิติภาวะ
ค่าเล่าเรียนของผม กับค่าอาหารของมัน ไอ้ปิศาจปัญญาอ่อน
“อาบน้ำ....อยากอาบน้ำ”
“รอก่อน!!!!ยังไม่ว่าง”
“พี่จะอาบน้ำ....อาบน้ำ.....แง่งงงง”
“โอ๊ยยยยย อย่ากัดสิวะ ให้ตายเถอะโว้ยยยย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....อาบน้ำกันนะ....พี่อยากอาบน้ำ”
เพื่อตัดความรำคาญ และเพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องเรียกชื่อมัน ผมจึงยอมให้มันเป็นพี่ มันดูชอบอกชอบใจ ที่อย่างน้อยมันก็ยังได้มีคำเรียกแทนตัว อันแสดงถึงบทบาทความยิ่งใหญ่....
หึ....ในฐานะพี่ชายที่มีความผิดปกติทางสมอง
“พรุ่งนี้ภูมิไม่อยู่....”
“ใช่....ต้องไปเรียนน่ะ....อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย อยู่แต่ในบ้าน ห้ามออกไปไหน แล้วจะรีบกลับมา”
“ไม่ออกไปไหน”
“ข้างนอกอันตราย ออกไปพี่จะตาย เข้าใจมั้ย”
"ตาย"
"ใช่....ถูกแดดเผา....ถูกฝูงนกรุมทึ้งกัดกิน...น่ากลัวใช่ไหม....อ้อ....แล้วก็จะไม่ได้ดูการ์ตูนด้วย"
"ตลอดไปเหรอ"
"ใช่....ตลอดไป"
“เข้าใจแล้ว พี่เชื่อภูมิ พี่จะอยู่แต่ในนี้ ไม่ไปไหน”
“ดี.....ตอนเช้าจะหาข้าวให้กิน กลางวันกินขนมปังรองท้อง กับนม....แล้วก็น้ำ....อ้อ....ซื้อน้ำองุ่นแบบที่ชอบมาด้วย ถูกใจไหม”
“น้ำองุ่น....อร่อย”
“หึ”
บางทีมันก็เหมือนกับจะพูดรู้เรื่อง ดังเช่นคนปกติ แต่ก็เป็นได้ไม่นาน แค่เสี้ยววินาที มันก็กลับมาเป็นแบบเดิมอีก บางครั้งมันก็ส่งเสียงดังอย่างเกรี้ยวกราด เวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ อาละวาดขว้างปากข้าวของ แหกปากร้องงอแง เคยแม้แต่ทำร้ายคนอื่นอย่างเลือดเย็น คนที่คอยดูแลมันมาตลอด
“ไปก่อนนะ....แล้วจะซื้อขนมมาฝาก”
“อื่อ”
“แต่ถ้าซนแล้วไม่เชื่อฟังกันล่ะก็....จะโยนขนมทิ้งให้หมด น้ำองุ่นด้วย เข้าใจมั้ย”
“ไม่ซน....สัญญา กลับมาเร็ว ๆ นะภูมิ....กลับมาเล่นด้วยกันไวไวนะภูมิ”
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมทิ้งมันไว้คนเดียว และมันไม่เคยขัดคำสั่งผมเลยสักครั้ง เมื่อก่อนคุณอาทนายจะคอยหาคนมาเป็นพี่เลี้ยงให้มัน แต่มีไม่กี่คน ที่อดทนกับมันได้นานถึงปี สุดท้าย ก็มีแต่ผม ที่ต้องเป็นคนคอยจัดการทุกอย่าง ครั้งแรกที่ทิ้งมันอยู่คนเดียว เป็นวันที่ผมรู้สึกโล่งใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมจำได้ดีถึงความรู้สึกในวันนั้น ผมหันหลังกลับไปมอง บ้านที่เหมือนปิดตาย ราวกับบ้านผีสิงท้ายซอยที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ มันไม่แม้แต่จะส่งเสียงใด ๆ เล็ดลอดออกมา แม้กระทั่งเสียงจากโทรทัศน์ มันทำตามคำสั่งของผมเป็นอย่างดี ผมยิ้ม....ยิ้มอย่างสาแก่ใจ
ผมภาวนาให้มันลื่นตกบันได ไม่ก็จมน้ำในอ่างตาย ๆ ไปซะ หรือมีใครก็ได้ พวกหัวขโมยงัดแงะเข้าไปแล้วฆ่ามันเสีย หวังทุกครั้งว่ากลับไปแล้ว จะพบมันในสภาพร่างที่ไร้วิญญาณ
ก็ผมเกลียดมันนี่นา
.
.
.
.
.
.
.
“ภาคภูมิ”
“หยก”
“หน้าตานายดูไม่ค่อยสบาย”
“เหนื่อยนิดหน่อยน่ะ”
หยกคือแฟนของผม เป็นทั้งแฟนคนแรก...และเป็นแฟนคนแรกที่เป็นผู้ชาย ความสัมพันธ์ระหว่างเรา เริ่มต้นอย่างแปลกประหลาด ความใคร่ ความหอมหวาน และความตื่นเต้น ด้วยความที่ผมเป็นคนเงียบ ๆ และชอบใช้เวลาช่วงพักเที่ยงไปกับการอ่านหนังสือในห้องสมุด หยกจึงเป็นฝ่ายเข้ามาคุยกับผมก่อน ผมไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเท่าไหร่ แต่กลิ่นตัวของหยกหอมดีเหรอเกิน มันเริ่มจากมือซุกซนของหยก คว้าหมับที่ต้นขาของผม ขณะที่แกล้งทำเป็นเผลอไผล เอาตัวเบียดเข้ามาแนบชิด แล้วค่อย ๆ เลื่อนมือสูงขึ้น จนในที่สุดก็ถึงกล่องดวงใจของผม บดคลึงอย่างชำนาญ ใบหน้าเราอยู่ห่างเพียงคืบ ลมหายใจอุ่น ๆ รดใส่กัน ร่างกายผมร้อนผ่าวไปหมด
หยกยั่วผม
ผมมีอารมณ์
แล้วเราก็ตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ บดขยี้จูบ หยกเป็นฝ่ายรุกต้อนผมอย่างคนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน หยกจับเอาอาวุธของผมใส่เข้าไปในตัวหยก แล้วขยับสะโพกกดแนบลงมา ผมเป็นฝ่ายถูกกระทำได้ไม่นาน พอทุกอย่างเข้าที่ ผมจึงเปลี่ยนเป็นฝ่ายคุมเกมบ้าง ผมดันร่างบอบบางของหยกจนแนบชิดกับผนังห้องน้ำ แล้วระบายความกระหายอยากที่อัดอั้นมานานจนอีกฝ่ายต้องขอให้เบาลงหน่อย
ทุกอย่างเกิดขึ้นในวันเดียว!!! แม้ว่าเราจะเคยเห็นหน้าและพูดคุยกันมาบ้างก่อนหน้านี้ แต่ทุกอย่างที่ผมบรรยายออกไปนั้นน่ะ เกิดขึ้นแค่ภายในเวลาชั่วโมงกว่า ๆ เท่านั้น เวลาแค่นั้น แต่เรากลับรู้สึกเหมือนผูกพันกันมานาน เดจาวู....
แล้วหลังจากนั้นเราก็แอบคบกัน อะไร ๆ มันก็ราบรื่นดีไปหมด ชีวิตของผมมีสีสันมากขึ้น นอกเหนือไปจากหุ่นยนต์คอยสนองคำสั่ง จะมีเรื่องให้ลำบากใจ ก็เพียงแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวเท่านั้น หยกน่ะ......
รบเร้าจะมาบ้านผมเอาเสียให้ได้เลยน่ะสิ
“เป็นอะไรไปฮึ....หน้าตึงเชียว....ถ้าไม่ให้ไปบ้าน.....งั้นไปคอนโดเราก็แล้วกัน”
“เฮ้ยหยก....เราไปไม่ได้จริง ๆว่ะ เราต้องรีบกลับบ้าน”
“มีใครรออยู่ที่บ้านรึไงครับ....คุณภาคภูมิ.....หึหึหึหึ”
ผมไม่ชอบให้ใครจับผิด ไล่ต้อน หรือรุกล้ำความเป็นส่วนตัว แต่กรณีนี้ผมพออภัยให้ได้ เพราะผมรู้ว่าหยกมันแค่ล้อผมเล่น
“บ้านรกจะตายห่า....อย่างกับที่สุมขยะ เราอยู่คนเดียว....ทำความสะอาดไม่ไหว อย่าไปเลย อาย!!!....ไกลด้วย”
“งั้นไปคอนโดเรา แค่ไม่กี่ชั่วโมงหรอกน่า”
“เงี่ยนเหรอ”
“เออ....เราเงี่ยน เบื่อทำกันในห้องน้ำจะแย่ อยากเล่นมากกว่านี้ อยากสัมผัสตัวนายมากกว่านี้ อยากกลืนกินนายทั้งตัว”
“เออ....ไปก็ไป”
ผมหลอกหยกว่าผมเป็นลูกคนเดียว อยู่ตัวคนเดียว ผมแอบซ่อนมันเอาไว้ จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด ผมนึกถึงตัวปัญหาที่รออยู่ที่บ้าน อยู่ ๆก็เกิดอยากจะแกล้งมันขึ้นมาเสียอย่างนั้น แกล้งให้มันรอ แกล้งให้มันหิว แกล้งให้มันทรมาน แค่นึกถึงตอนที่มันเดินพล่านไปมา ผมก็สะใจอย่างบอกไม่ถูก ผมเกลียดไอ้เด็กปัญญาอ่อนอย่างมัน ที่ชอบออกคำสั่ง คอยบงการชีวิตผม
.
.
.
.
.
.
.
/////////
.
.
.
.
“น่าเบื่อฉิบหาย.....ต้องเล่นเป็นคนปัญญาอ่อนเนี่ย”ผมบิดขี้เกียจ ก่อนจะทิ้งตัวลงกับพื้น บิดไปมาอย่างเบื่อหน่าย กับละครชีวิตที่ต้องแสดงซ้ำซากทุก ๆ วัน
แบบนี้มันสบายดีจะตาย วัน ๆ ไม่ต้องทำห่าอะไร แค่ชี้นิ้ว กับแหกปากโวยวายเป็นเด็ก ๆ ก็มีไอ้ซื่อบื้อหามาประเคนให้ทุกสิ่งอย่าง
ภาคภูมิ.....น้องชายสุดที่รัก คนที่เกลียดผมสุดหัวใจ ทำไมจะไม่รู้ล่ะ
ทั้ง ๆ ที่ผมต่างหากล่ะ ที่ควรจะเป็นฝ่ายเกลียดมัน!!!!
ภาคภูมิกับผมเป็นฝาแฝดเพศชายที่ควรจะมีทุกอย่างเหมือนกัน แต่พระเจ้ากลับลำเอียง ด้วยการมอบทุกอย่างที่ควรจะเป็นของผมให้มันจนหมด
ตัวขาวซีด ร่างกายผอมเล็กเหมือนเด็ก คือสิ่งที่ผมเกลียด ขณะที่ภาคภูมิเป็นเด็กตัวโตที่เก่งไปหมดทุกอย่าง มีแต่คนรักใคร่ชื่นชม ผมมันเป็นแค่สิ่งน่าอายที่สมควรถูกซ่อนเอาไว้ในมุมมืด
ตอนเด็ก เราเป็นแฝดที่ค่อนข้างคล้ายกัน แต่พอเวลาของมันผ่านไป เวลาของผมกลับถูกหยุดเอาไว้ ใบหน้าคมเข้มอย่างคนที่โตเป็นหนุ่มเต็มตัว ผิวเกรียมแดดที่มันจงใจโหมออกกำลังกายอย่างหนัก เพียงเพื่อจะได้ไม่ต้องมีส่วนไหนของร่างกายคล้ายกับผมอีกต่อไป
ตอนนี้แม้แต่หน้าตาที่เคยเหมือน กลับแตกต่างกันราวเป็นคนละคน
ผมเบื่อที่จะต้องรอมันอยู่แบบนี้ ทั้งที่ตัวผมเองสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ทุกอย่าง วันนี้มันกลับช้ากว่าทุกที คงนึกสะใจที่ได้แกล้งผมให้ทรมานจากความหิว ฝันไปเถอะ ผมแอบออกมาหาอะไรใส่ท้องบ่อยไป มันนั่นแหละที่ไม่เคยรู้
ผมแอบซุกซ่อนเงินที่ขโมยมาจากมันเอาไว้ เผื่อจำเป็นต้องใช้ยามฉุกเฉิน ให้ตายเถอะว่ะ ถ้าเกิดว่าผมปัญญาอ่อนจริง ๆ แล้วเกิดว่าวันหนึ่งมันถูกสิบล้อเสยตายห่า ระหว่างทางกลับบ้าน ผมไม่ต้องรอมันจนแห้งตายเป็นผีตายซากเหรอวะ
คิดแล้วก็หงุดหงิด แต่พอนึกถึงสีหน้าอึดอัดแกมรำคาญปนเกลียดชังของมันขึ้นมาแล้ว ก็ทำเอาผมอดยิ้มกับผัวเองไม่ได้
ก็ภาคภูมิมันน่าแกล้งนี่นา
ผมคงมัวแต่คิดเรื่อยเปื่อย ขณะเดินออกมาจากซอยที่เปลี่ยวและมืด ผมคงจะประมาทไปหน่อย ที่คิดว่าคงจะไม่มีอันตรายอะไรเกิดขึ้นกับตัวผม
รู้ตัวอีกที...ตาทั้งสองข้างก็รู้สึกแสบ จากไฟหน้ารถดวงใหญ่ ที่อยู่ ๆฉวัดเฉวียนไปมา
พร้อมกับเสียงเบรกดังเอี๊ยดดดดดด
โครม!!!!!.
.
.
.
.
To be con
แนวสยองขวัญ ได้แรงบันดาลใจจากผลงานสุดสยอง....เดี๋ยวจะมาเฉลยว่าเป็นเรื่องอะไร ถ้าใครเดาได้ ก็เม้นท์บอกนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
