หัวข้อ: คุณบุรุษไปรษณีย์ที่รัก (จบแล้ว) ตอนพิเศษ สัญญา 16-02-2561

[Nankoong]

เต็มแปลกๆ...


แต่น่ารักดี!!!!

[B52]

อยากอ่านอีก นานทีจะเห็นเต็มหึงน่ารักดี ยั่วขนาดนี้จะไปไหนรอด

[Fish129]

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจริงๆนะ

อยากได้พี่ชาย แบบพี่ปุ้นบ้างจังเลย

[sam3sam]

อ่านเรื่องนี้ไม่ว่าจะตอนปกติหรือตอนพิเศษ
ก็ทำให้รู้สึกดี มีความสุข และอบอุ่นเสมอ

[kautumn]

อ่านตอนพิเศษแล้วหวานอ่ะ

น้องเต็มมีหึงๆ คริคริ
อ่านแล้ว ฟิคกูดมากๆค่ะ
 

[mirin]

นี่ตอนพิเศษวันเด็กจริงหรอ นึกว่าวาเลนไทน์ หวานมากกกก

คิดถึงคู่นี้ที่สุดดดดดดดดดดดดดด

[bon]

ค้างๆๆๆ ดีนะที่เป็นคืนวันเด็ก ถ้าเป็นคืนวันลอยกระทงละก็ เต็มเอ๊ย เสร็จ

[wavalove]

พี่ปุ่นนนนนนนนนนนนนนน   


 

[liza sarin]

งานอ่อยต้องมา

[MinkMinkiie]

อ่อยยย พี่ปุ่นนนนนน -////////////-

[iammz]

น้องเต็มเค้าก็น่ารักขึ้นนะคะนี่~

อรั้ยๆๆ เขินพี่ปุ่นจุง

 

[meyj4ever]

หวานนนนนนนนนน...มั๊กมาก
น้องเต็มอ้อนพี่ปุ่นน่าดู
อ่อยเข้าไว้ลูกพี่ปุ่นจะได้ไม่หนีไปไหนเนอะ
ขอบใจสำหรับตอนพิเศษนะจ๊ะ หายคิดถึงพี่ปุ่นน้องเต็มไปนิดนึงอ่ะ 5555

[- lloJ!จิ้a -]

ฟินนน ดิ้นนน เขินนนนนน 

[real port]

พี่ปุ่นเป็นคนอบอุ่นมากๆ อยากได้สักคน

[bradpitt]

ติดตามผลงานมาอ่าน เป็น เรื่องที่ สองแล้วครับ

ประทับใจ

อบอุ่นหัวใจเช่นเดิม


คราวนี้ น้ำตาที่ไหลเอ่อท้นไปด้วยความตื้นตัน ซาบซึ้งกับ คู่พี่เต็ม น้องตา  ไม่แพ้่ พี่ปุ่น กะ เต็มฟ้า เลย


ขอบคุณ คุณถ้าเธอเป็นท้องฟ้า ที่แต่ง เรื่องราวดีดีที่ให้กับโลกของเรา

พี่ปุ่นเป็นคนอบอุ่นมากๆ อยากได้สักคน

// อยากได้สักคน

   ตอนนี้ เราก้อมโนไปก่อนละกัน 

[PharS]

 

[river]

เต็ม น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กล้าบอกความรู้สึกตัวเองด้วย นึกว่าจะเขินจนเลี่ยงไปเลี่ยงมาซะแล้ว

[comai0618]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะค๊าาาาา 
ฟีลกู๊ดมากกก ชอบค่ะ รักเลยยย

[thboy_t]

ขอบคุณที่มาต่อตอนพิเศษครับ ดีใจมากๆที่เห็นเรื่องนี้มาต่อตอนพิเศษอีก ยิ่งได้อ่านแล้วชอบมากครับ น่ารัก อบอุ่นจริงๆ

ถ้ามีโอกาส อย่าลืมเขียนตอนพิเศษเรื่องนี้อีกนะครับ จะคอยติดตามเสมอครับ

[milkteabeige]

โอ้โหหห นี่มันมวยถูกคู่ชัดๆ เลย
ขอสารภาพค่ะ ชอบตัวละครแทบทุกตัวเลย ยกเว้นคนบ้านนายทหารนั่น ชิๆๆ

ชอบน้องตามมา เด็กอะไรน่ารัก อยากได้เป็นน้องชาย
ส่วนน้องเต็มนี่แมนๆ นะ ติสก์มากค่ะ แต่ยอมรับเลยว่าน่ารัก (แม้ว่าจะหมั่นไส้บ้างบางครั้ง)
พี่ปุ่นนี่อบอุ่นมว๊ากกกก
ชอบพี่เลี้ยงตรัย เป็นพ่อที่ดีมากๆ ทัศนคติในการเลี้ยงลูกดีมาก
พี่ดุ่ย เก้ และปุ้น ฮามากเลย แก๊งนี้เค้าน่ารัก
พี่ตังและพี่จ้าก็ยังคงน่ารักอยู่เสมอ พี่ตังนี่ได้ค่าจ้างกี่บาท ได้ออกหลายตอน ชิๆ พาพี่จ้ามาเยอะๆ มั่งสิคะ


ปล.ชอบบรรยากาศตามท้องเรื่องของนิยายคุณถ้าเธอเป็นท้องฟ้าค่ะ บรรยากาซอุ่นๆ ฟิลกู้ด กับธรรมชาติหรือเมืองที่วุ่นวาย

ขอบคุณมากๆ สำหรับนิยาอุ่นๆ เรื่องนี้นะคะ

[่patsaporn]

อ่านจบแล้ว~~ นิยายเรื่องนี้ฟีลกู้ดมากค่ะ ภาษาดี ซึ้ง อิน
ช่วงแรกๆ อาจแบบรู้สึกเต็มใจร้ายกับน้องตามจัง เรานี่น้ำตาซึมตามน้องตลอด
แต่ที่จริงพี่เต็มเองเป็นคนน่ารักมากกกกกกก แค่ปากแข็ง ตอนเต็มตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านโคตรดีใจอ่ะ
ชอบความผูกพันธ์ของตัวละคร พี่ปุ่นน้องเต็ม มันค่อยๆ เกิดขึ้นทีละนิดๆ ผ่านเวลาเนิ่นนานไม่ใช้แป้บๆ
จนวนกลับมาเจอกันจริงจังตอนน้องกลับมาอยู่บ้านนี่ล่ะ พี่ปุ่นแอบชอบน้องนานแล้ว
ที่ชอบมากๆ สำหรับพระเอกคือความชัดเจน รอบคอบ จริงจังค่ะ ดูจากตอนที่ตัดสินใจพูดกับที่บ้านเลย
ทั้งที่ยังไม่เริ่มจีบน้องด้วยซ้ำ เหมือนปูพื้นฐานไว้ เพื่อน้องและครอบครัวน้องจะไม่รู้สึกแย่ๆ คือน่ารักมากกกกก
ครอบครัวพี่ปุ่นน่ารัก คุณย่าก็น่ารัก ตอนแรกแอบสะพรึงลุ้น สุดท้ายก็ออกมาดี ก็แหมคนที่คุณย่าอยากให้มาดองด้วยตอนแรก
แสนจะแย่ทั้งพี่ทั้งน้องอ่ะ ตอนเขารักกันแล้วนี่น่ารักมาก คนน้องปากแข็ง คนพี่ก็อ้อนจังเล้ย ขอนิดขอหน่อยยังดี
เต็มก็เขินไปสิ ตัวละครที่ชอบมากอีกคนคือน้องตาม บ้านนี้เลี้ยงลูกเก่ง น้องตามน่ารักมาก ทำไมน่ารักแบบนี้
เป็นเด็กดีสุดๆ คุณพ่อด้วย คุณพ่อก็น่าชื่นชมในวิธีการเลี้ยงลูก แนวคิด เอวี่ติงอ่ะ คุณพ่อตุณแม่พี่ปุ่นด้วยดี๊ดี
สรุปดีหมดเลยค่ะ ถ้าตัดบ้านนายทหารออก 5555

ชอบมากค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ จะไปอ่านเรื่องอื่นของผู้เขียนต่อค่ะ

[bew_yunjae]

อ่านจบแล้วค่าาา ตามสัญญา แอบอู้งานอ่านฮ่าๆๆๆ
ตอนแรกดราม่าสงสารน้องตามมากกกก น้ำตาซึมสงสารน้องแทบทุกตอนเลย
แต่รักน้องตามมากอ่า น้องน่ารัก คุณนัทบรรยายซะเรารู้สึกว่าน้องยิ้มแล้วโลกสดใสเลย
ส่วนนายเอก ซึนมากอ่ะ ซึนมากกว่าพี่จ้าอีก ชีวิตดราม่าได้อีก เก็บความรู้สึกเก๊งเก่งจริงๆพี่เต็มเนี่ยเฮ้ออ
ส่วนพี่ปุ่น หื่นกว่าพี่ตังฮ่าๆๆๆ แต่อ่อนโยนเหมือนกัลล
คู่นี้กวนกันไปกวนกันมาจนบางทีคนอ่านก็ปวดหัว พี่เต็มดื้อจริงๆฮ่าๆๆๆ
เรื่องนี้รักน้องตามกับแข็งแรงค่ะ^^

ช่วยแก้คำผิดค่ะ

ตอนที่ 1 เต็มฟ้า---- เมื่อได้ยินเสียถอนหายใจ>> เสียง
ตอนที่ 7 : ชายหนุ่มผู้ชินชากับความเหงา---มีเงาของตัวเองตะท้อนอยู่ข้างใน >>สะท้อน
ตอนที่ 8 ชุดกระโปรงสีฟ้ากับคำบอกลาพี่ชาย---หนักงานไปรษณีย์หนุ่มชะลอ>>พนักงาน
ตอนที่ 9 : คำขอบคุณ---นกฝูงใหญ>>> ใหญ่
ตอนที่ 10 : เรื่องชกต่อย---ขณะที่มอเตอร์ไซค์คลาสิค>>คลาสสิค
                กำลังพุ่งทะยานพาทั้งสองคนเลาะไปตามคนแคบ ๆ>>ไม่แน่ใจว่าคำว่าคนนี่หมายถึง ถนน รึเปล่าค่ะ
                รถด่วนพิเศษนครพิงค์ปลายทางสถานีกรุงเทฯ>>กรุงเทพฯ

ตอนที่ 11 : ทบทวน---นัยน์สีเข้มทอดมองภาพที่ถูกส่ง>>นัยน์ตา
                กำลังกดรีโหมตเปลี่ยนช่องทีวี
ตอนที่ 12 : มันจะยากก็แค่ตอนเริ่มต้น---กีรติทอดสายตามองม้าเหล็กตัวยาวฃที่ค่อย ๆ
                เจ้าขนฟูตัวอ้วนกลมนอนหลับตาพริ้มหาบใจรดกันอีก>>หายใจ
                พอตกกลางคือก็ลอยกระทงกันที่ท่าน้ำ>>กลางคืน
                ความกังวลของศิธาพัฒน์ดูว่าจะกลายเป็ยความจริง>>เป็น
ตอนที่ 13 ความรู้สึกแปลก ๆ---ยังไม่เคยมาหรือยังจ๊ะ” >> น่าจะเป็น เคยมาหรือยังจ๊ะ หรือเปล่าค่ะ
 ตอนที่ 15 : ไม่ใช่ใครก็ได้---จากบ้านที่เคยเงียบสงบกลับมีแต่เสียหัวเราะ  >>เสียง            
                 ที่นอนตุ๊กตาแมวหุ่นหนต์>>หุ่นยนต์
                 พ่อและแม่อดเป็นห่สวงไม่ได้
                 “ทำไมอยังไม่เข้าบ้านอีกล่ะลูก เป็นอะไรหรือเปล่า”
                  คุณลงจะว่ายังไงครับ
ตอนที่ 16 : สนธิสัญญาระยะทดลอง---ตามจะพาคุณย่าเที่ยวให้ทั่ไร่เลยครับ
                บอกตัวเองว่าไอ้ที่ร้อนผ่าวไปทั้งใหน้า
                ลงนามใยสนธิสัญญาก่อน
ตอนที่ 17 ก่อนวินาทีสุดท้าย---จ้องมองข้สวผัดหน้าตาน่ากินในจาน
              ได้ยินเสียหัวเราะในลำคอ
ตอนที่ 18  อุ่น---สร้างฝายชะลออน้ำในป่า
ตอนที่ 19 : ไม่เป็นไร---ชบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ตอนที่ 22 : รักแบบไม่ครอบครอง---ายหนุ่มอารมณ์ศิลปินกล่าวพลางสำรวจตัวเองอกระจก
               ตามตะวันในชุดนักเรียนมัธยมที่กำลังนั่งเท้าคางมองผู้ใหญ่คุยกันเอ่น
               ศิลากล่าวก่อนจะเอี้ยวตัวหันไปด้านหลังทำท่าจะยกมือแตะหน้าฝาก
เจออีกสองคำ แต่จำไม่ได้ว่าอยู่บทไหนค่ะ คำว่า  นั่งล้าน>>นั่งร้าน
                                                         


โอยยย ตาลาย

[iota]

อยู่แบบนี้ผ้าห่มไม่จำเป็นต้องมีเลย อบอุ่นสุดๆ

[Pittabird]

นั่นเป็นเพราะฐิติที่เคยสะสมเป็นตะกอน   ---->  ทิฐิ

ชายหนุ่มไหวหน้าเบา ๆ ก่อนจะเดินมายืนข้าง ๆ คนที่ยังคงง่วนอยู่กับการถ่ายภาพปลาที่กำลังว่ายผ่านไปผ่านมาด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือ  ---->  ส่ายหน้า

และไม่ครั้งใดที่จะปิดบังความสัมพันธ์  ---->  ไม่มี

[bew_yunjae]

มาอ่านอีกรอบ นึกอีกคำนึงได้ บ่วงบาศก์ เราไม่แน่ใจว่าต้องใช้ว่า บ่วงบาศเฉยๆรึเปล่า
เพราะปกติ บาศก์จะใช้กับทรงลูกบาศก์แบบนี้อะค่ะ

[litlittledragon]

หวานน่ารักกันจริงๆ
ช่วงแรก ตอนอ่านความคิดเต็มเรื่องน้องตาม
ไม่ชอบเต็มเลย
แต่พออ่านถึงตอนว่าพ่อส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ ก็เลย
พอจะนึกออกมา ทำไมถึงเป็นแบบนั้น
ก็ยังดีที่กลับไปเป็นพี่น้องกันได้อีก

[chi0chi0]

เคยอ่านไปช่วงก่อน เพิ่งมีโอกาสมาเม้นขอโทษด้วยนะคะ

เราชอบเรื่องเรียบๆเรื่อยๆ แต่ตัวละครมีพัฒนาการ เข้าใจความห่างของพี่น้องมากกก  ได้แต่ลุ้นให้เข้าใจกัน 5555  ยิ่งกว่าลุ้นพี่ปุ้น   พี่ปุ้นน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก  ตอนพิเศษหวานนนนน

เรารักทัศนคติของครอบครัวจัง  เปิดกว้าง  รับฟังและเข้าใจ และที่แน่ๆเกลียดครอบครัวทหาร ชิห์

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีให้อ่านค่ะ

[Chrysan]

คิดถึงลำปาง ดีนะที่เคยไปมาก่อนอ่านเรื่องนี้
อ่านไปนึกถาพตามไป บรรยากาศกาดกองต้าตอนกลางคืน
มันเหมือนเราอยู่ที่นั่นแล้วเฝ้ามองเหตุการณ์เลยอะ

ตัวละครอบอุ่น
สถานที่อบอุ่น
ขนาดตอนฤดูหนาว(ในเรื่อง)อ่านแล้วยังอุ่น 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

อิ่มเอมเปรมฤทัยมากๆ

[am_am]

น่าร๊ากกกกกกก