หัวข้อ: [เรื่องสั้น]--รักกับพี่มีทุกอย่างยกเว้นตังค์-- โมเม้นนิดหน่อย+รูป 9/4/2558

[ammamooty]

 :jul3:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

********************************************************************************

[ammamooty]

ตอนที่หนึ่ง

กูไม่โทษฟ้า



กูไม่โทษน้ำ



 กูไม่โทษดิน



ไม่โทษอะไรทั้งนั้นแหละ



 แต่กูโทษตังค์…….



ทำไมกูเกิดมาจนงี้วะ



อ้ายยยยยสราสสสสสส

ทำไมกูไม่เกิดมารวยๆว๊า าาาา




เซ็งเว่ย เซ็ง เซ็งแบบมาเป็นเพลง เซ็ง เซ็ง  ทั้งปี ลาล้าลาล้าลา เซ็ง เซ็งทั้งปี
ถุ๊ยยยยยยยย ยังจะมาเป็นเพลง ตลกหรอ ตลกหรอไง ขอบอกเลยว่าไม่ครับทุกท่าน ไม่ตลก
ไม่ตลกเว่ย แล้วจะเล่นทำไม เล่นทำไม แล้วทำไมกูต้องพูดซ้ำสองรอบด้วย ทำไม ทำไม
.
.
.
.
กูว่าพอเหอะกูไม่เล่นละ หมดเวลาเล่นนี่มันเวลาจริงจัง นี่มันวันอะไรแล้ว
ใช่ครับวันจันทร์
วันจันทร์เช้าอันสดใสสำหรับหลายคนแต่กูนี่คิดไม่ตก เพราะกูไม่ได้อยู่บนที่สูงกูเลยตกลงมาไม่ได้



โอเคเข้าเรื่อง ก็คืออีกห้าวันรวมวันนี้ด้วยน่ะนะมันวันวาเลนไทน์ครับท่าน วันห่าเหวอะไรไม่รู้มันเป็นอะไรที่แลดูปัญญาอ่อนสำหรับกูมากคือกูนับถือพุทธไง ไม่ใช่คริสต์นักบุญวาเลนไทน์อะไรนั่น
คือเข้าใจว่าวันสากลทั่วโลกไง ทั่วโลกยอมรับอะไรประมาณนี้ แต่ยังไงกูก็ว่าปัญญาอ่อนอยู่ดี
แล้วทำไมกูต้องมานั่งกลุ้มงี้หรอพวกเมิงไม่เคยมีเมียเด็กอ่ะดิ อะโด่
นี่ขออวดเลยกูนะมีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย ไม่ต้องนึกอายเป็นลูกผู้ชายต้องกล้าาา เป็นไงมาเป็นเพลงเลย


กรรมโทษนอกเรื่อง


ต่อนะคืองี้ไงเด็กมันอาจจะอยากได้อะไรเนื่องในวันวาเลนไทน์เงี้ย แบบคนอื่นได้อยากได้บ้างไรเงี๊ย
เชื่อดิมันไม่บอกหรอกว่าอยากได้น่ะ ถ้ามันบอกก็ดีจะได้รู้ว่ามันอยากได้อะไร แต่นี่ไม่บอกไม่พูดตามแบบฉบับขี้เกรงใจไง เป็นไงเมียเด็กคนดีของกู กูเลยต้องมาคิดหนักอยู่นี่ไงว่ามันอยากได้อะไรแล้วกูต้องเก็บตังค์เท่าไหร่ โอเคกูจนนะจะบอกให้
เมียกูมันยอดดอกบัวควรได้รับการบูชา กูมันรากดอกบัวที่อยู่ใต้โคลนกว่าจะดึงยอดมันมาได้นี่แทบดิ้นตาย แต่ก็ถือว่าคุ้มละวะ


กูอยู่ช่างยนต์ ซ่อมรถอ่ะเมิงมีเงินเดือนเว่ย ปวส.2ละทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้เดือนสามพัน กูเอาแค่นี้ก็พอละวันๆแม่งเอาไปแทงบอลได้เยอะเดี๋ยวกูแทงเยอะ นี่ก็เหลืออยู่พันเดียวกูต้องใช้ทั้งเดือน ตายห่ากันเลยทีเดียว


กูว่ากูไปรับเมียเด็กกูดีกว่าได้เวลาพอดี จะบอกให้อยู่โรงเรียนนานาชาติครับท่านผู้ชม อย่าว่ากูชอบชมเมียกู เพราะกูชอบชมเมียกู-*-
นั่นไงเดินเฉิดฉายฉวยฉัดๆๆ ฉ่าฉักฉริงๆ(โอเคกูเลิกเล่นก็ได้)


“เนนนนนนนนนนนนน”ได้ยินเสียงแล้วมันชื่นใจจริงเว้ย
หันไปยิ้มมุมปากให้ นี่คิดว่าองศานี้เท่สุดๆนะ ส่องกระจกดูหลายทีละมั่นใจ


“ว่าไงไอ้เปย เรียนเป็นไงบ้างเมิง”พูดถามมันไปเอามือลูบหัวมันเล่นไปด้วย มันหัวเราะเบาๆ
ไอ้สัสนี่กูถามว่าเรียนเป็นยังไงเสือกหัวเราะ จะบ้าตาย
หันไปมองเพื่อนมันข้างๆ แน่ะๆมีการมองหน้ากู กูหล่ออะดิ จัดการยักคิ้วไปให้มันทีนึง


“มองหน้าทำไมไอ้เน………..วัดดาว”ไอ้เด็กนั่นพูด แม่งกูพี่เมิงนะเว่ย ช่างหัวมันหน้าตาสู้ไอ้เปยเมียกูก็ไม่ได้


“ป่ะเนกลับกันเร็วๆเลย เรียนมาเหนื่ยมากกกก”ไอ้คนข้างๆดึงเสื้อยิกๆ


ควบมอเตอร์ไซค์หันไปมองเพื่อนเมีย(ก็ทำไมกูจะเรียกเมีย อิจฉาละเซ่)ชูนิ้วกลางส่งไม่ให้มันสะใจเว้ยยยย



....................


“เนเมื่อไหร่จะซื้อรถยนต์”คนข้างหลังร้องถามโต้มันแรงลมที่ปะทะหน้า


“ซื้อรถยนต์ไรเมิงแค่คันนี้ยังผ่อนไม่หมดเลย”หันไปตอบก่อนจะหันมาสนใจถนนต่อ
รู้สึกได้ถึงแรงกอดพี่เพิ่มมากขึ้นจากข้างหลัง


“มั่วใหญ่ละรถเก่าขนาดนี้ผ่อนไม่หมดก็บ้าละ”หัวเราะกับคำพูดของมันเบาๆนี่ดูถูกมอเตอร์ไซค์กูหรอห๊ะๆ นี่เวฟเลยนะเว่ยเมื่อก่อนคันหลายหมื่นเลยจะบอกให้


“งั้นกูเปลี่ยนเป็นขนาดหมวกกันน็อคกูยังไม่มีปัญญาซื้อเลย เป็นไง?”พูดขำๆกับมัน ได้ยินเสียงมันหัวเราะเอิ๊กอ๊ากข้างหลัง พูดอะไรประมาณ เอ่อเนอะหมวกกันน็อคยังไม่มีเลยแว่วๆ



เอามันมาไว้หอกูก่อน ก่อนกลับขอแทะโลมหน่อยให้กระชุ่มกระชวยหัวใจเงี๊ย มันมองหน้ากูแล้วหัวเราะแบบล้อๆ คือไม่ใช่ล้อรถนะ เมิงอย่ามาเล่นมุขนี้นะกูขอดักไว้ก่อน


“รู้นะพามาทำไม  เนนี่มัน ห้าๆๆ”โอ้เมียอะไรยิ้มแล้วสวยสดใสให้ทาย





ตอบ เมียกูไง



ล้วงๆกระเป๋าหากุญแจเอาขึ้นมาไขห้องตัวเอง
“รกหน่อยนะเว่ยขี้เกียจจัด”หันไปบอกพลางเปิดประตูให้กว้างขึ้น ข้างในเป็นเตียงเลยเหอะ ข้างเตียงมีโต๊ะบนนั้นมีพวกคัตเตอร์ คีมไรพวกเนี้ยอยู่ ไม่ปงไม้โปรเอาไว้ทำงาน แค่นี้แหละ


มันเดินดุ่มๆเข้าไปกระโดดลงบนเตียง
“โอ๊ย เจ็บๆ เตียงแข็งมากเน นอนไปได้ยังไงเนี่ย”


“กูอยากเป็นคนหลังแข็งไง แล้วใครใช้ให้กระโดด เห็นมาทีไรก็กระโดดลงเตียงไม่เคยจำ”


“โหยบ่นยาวๆ”มันพูดเอามืออุดหูส่ายหน้าไปมา น่ารักเว่ย
จะสังเกตเห็นได้ว่ากูไม่ค่อยแสดงอารมร์กับมัน เก๊กไง กูเก๊ก กูเท่ไง เข้าใจ?


“เอ้อเน ซื้อไรพี่ม.3ดีอ่ะตังค์ก็ไม่ค่อยจะมีจะปัจฉิมละเนี่ย”นี่ถามกูเรอะ เอิ่มเหมือนกูจะรู้เนอะเรื่องแบบนี้
ตังค์ไม่มีของมันนี่แตกต่างกับของกูมาก ของกูไม่มีนี่ต้องไปแอบเนียนคีบผักที่เขาเอาใส่พวกฟุตลอง แฮมเบอร์เกอร์ไรเงี้ยใน
เซเว่นมากิน ส่วนตังค์ของมันไม่มีนี่คือต่ำกว่า2000 และอีกเรื่องได้ยินไม่ผิดเว่ย พี่ม.3 เพราะมันน่ะอยู่ม.2 ส่วนกูปวส.2(เป็นไงเลขสองเหมือนกัน)จะจบแหล่ไม่จบแหล่อยู่ละ
โอ้ๆอย่าชมกู อย่าชมครับอย่าชม กูเท่อะดิ เจ๋งเลยอะดิ แล้วงี้จะไม่ให้หลงมันได้ไงวะเด็กอะเด็กของชอบ



“อ้อลืมไปเนจนนี่นาถามไปก็เท่านั้น”กึกเลยครับกูกึกเลย
เหงยหน้าไปมองมัน มันหันมายิ้มก่อนจะทำหน้าเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้


“ขอโทษ เปยขอโทษ พูดไม่ทันคิด ดีกันนะเน”มันพูดแล้วลุกพรวดเดินมาหากูที่นั่งอยู่กับพื้นอิงโต๊ะข้างเตียง

ตบหน้าขาตัวเองเบาๆ มันก็รู้หน้าที่เดินมานั่งปุ เอาหัวมาอิงซบออกกู
เนี่ยคิดดูขนาดนั่งบนตักกูยังแค่ไหล่เลยยืนนี่แค่อกกูอ่ะคุณณณณ


แต่คือตอนนี้กูไม่ได้โกรธมันนะรู้ว่ามันพูดไม่คิดตามแบบเด็กๆ แต่มันก็ต้องมีข้ออ้างในการ
‘มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจแช็คร่างกาย’กันหน่อยใช่ไหม อยู่ดีๆจะไปขอเสียเชิงชายหมด


“เนไม่โกรธเนอะ”มันพูดแล้วหัวราะคิกคักอยู่ตรงหน้าอกกู เอิ่ม เมิงไม่ได้สำนึก


“จุ๊บๆกูก่อน”พูดขึ้นลอยๆ ทำลอยหน้าลอยตา ลอยกระทง โคมลอย เห็นด้วยหางตาว่ามันเหงยหน้าขึ้นมองยิ้มๆ


“ตลอดอะตลอดๆ ขอให้ได้ซักนิดก็ยังดีใช่มะทำไมเป็นคนอย่างงี้ หืมมมม”มันพูดแบบอมยิ้มไปด้วย คือมันอมจูป้าจุ๊บไงเลยอมยิ้ม ถุ๊ย โอเคๆกูสัญญาอีกรอบว่ากูจะไม่เล่นมุขไปด้วย
ถึงมันจะพูดอย่างนั้นแต่มันก็ยืดตัวขึ้นเอาปากมันมาจุ๊บปากกูสองทีแล้วยิ้มๆมองหน้า แน่ะมีการเลิกคิ้วกวนตีน









มันน่า......................................







“ขอซิงหน่อย”



“ไม่ให้..............เพราะไม่ซิงแล้ว ห้าๆๆๆ”พูดจบมันก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากของมัน มองมันแล้วยิ้มๆ มันร่าเริงใช่ไหมละเนี่ยกูถึงชอบ ไม่รู้ซิอธิบายไม่ถูก



มันหยุดหัวเราะเปลี่ยนมามองหน้ากู

“ถูกใครไม่รู้ขโมยไป มันข่มขืนเปยยยยยย ห้าๆ”แล้วมันก็กลับไปหัวเราะต่อ
ทำไมมียกูเป็นแบบนี้ว๊าาา มันจะอยู่ในโลกอันโหดร้ายอย่างนี้ได้ยังไง กรรม แต่มันน่ารักนะเว่ย


“เคยได้ครั้งเดียวเหอะ ลืมความรู้สึกไปแล้วเนี่ย ขอทบทวนหน่อย” ว่าไปนั่นกู ความรู้สึกยังตราตรึง ใช้คำว่าตราตรึงเลยนะเว่ย แบบยายตรึง ปู่ตรึง ในใจอยู่เลยเว่ยไม่งั้นจะว๊อนอีกหรือไร


“แต่เปยไม่ลืมนี่ มันเจ็บจะตาย ตายแล้วนี่ไง แอ่ก เนดูเปยตายๆ แอ่ก”แล้วมันก็นอนพาดขากูยาวเลย ทำหน้าเหมือนปลาใกล้ตายเด้งขึ้นแล้วหัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหม่ ทำซ้ำไปซ้ำมาอยู่นั่นแหละนี่เมิงรอให้กูทักใช่มะ แบบตบมุขอะ


“ไอ้เปยเมิงน้ำยาสระผมยามาหรอไงวะ”


“อะไร ‘น้ำยาสระผมยา’?”


“ก็ ‘โดฟ’ยาไง กร๊าก กก ”


“ไม่ตลก-*-”นั่นๆทำหน้าตายใส่กูอีก อะไรวะมุขกูออกจะฮา ฮากว่าไอ้ท่าทีปัญญาอ่อนของเมิงละอีกเหอะ


“ลุกๆ หนักเว้ย”เอามือดันๆมันออก ไม่ใช่อะไรหรอกเดี๋ยวของกูขึ้นไง


“อะไรว้า ตัวเองเรียกเค้ามานั่งเองแท้ๆ”ปากมันว่างั้นแต่มันก็ลุกออกไปโดยดี


“วาเลนไทน์อยากได้อะไร”ถามมันไป มันหยุดแล้วขมวดคิ้ว


“มีตังค์หรอครับเฮียยยย”ถูกมันทำเสียงล้อๆกลับมา


“มีอยู่พันเดียวเนี่ยทั้งตัว”บอกมันไปตามตรง

มันหัวเราะน้อยๆแล้วส่ายหัวไปมา “ไม่อ่ะ ไม่เอา” พยักหน้าส่งกลับไปให้มัน




เป็นงายยยยยยเมีย(แค่รอบเดียว)ของกูคนดีมะ คนดีอะดิ สวยแล้วยังนิสัยดีเงี๊ยพี่เนหลงเลยน้อง



………………………………………………………………………………………………
สิงอยู่ในเล้ามานานอยู่ดีๆก็อยากเอามาลง
เป็นยังไงบ้างคะ งื่อออ อ อ ออ กลัวมันไม่สนุกอะ เป็นยังไงก็ติชมกันได้นะคะ
รู้สึกเหมือนส่งลูกสาวออกจากบ้านออกเรือนไปแต่งงานยังไงไม่รู้ อ๊าก ก ก ก
คือเราก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องปวส.อะไรอย่างงี้ด้วย ถ้าผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
การใช้คำอาจจะแปลกๆติชมได้นะคะ
ฝากพี่เนไว้ในใจทุกคนด้วยนะ ขอบคุณค่ะ
มีคำผิดตรงไหนบอกด้วยนะคะ

[+HaNeul+]

 


มาร่วมส่งน้องเปยออกเรือนนะจ๊ะ  กิกิ

[hembetaro]

 

[ListeL]

ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ครัช
ปวส2 นี่เทียบเท่าม.5ป่ะคะ แต่ถ้าไม่ใช่อะไรยังไงก็จะเรียกแกไว้ก่อน
คือบับเน...แกไหวปร๊ะ?
ตาตรึง ยายตรึง?...
มุกแกนี่มัน...พิจารณาตัวเองได้แล้วนะ
 ขำอ่ะ

[sang som]

ถึงจนแต่จริงใจนะ!!!!55555

[sang som]

เน ถึงจนก็ไม่อดตายนะ เพราะกินเด็กแล้วอมตะ555

[+HaNeul+]

ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ครัช
ปวส2 นี่เทียบเท่าม.5ป่ะคะ แต่ถ้าไม่ใช่อะไรยังไงก็จะเรียกแกไว้ก่อน
คือบับเน...แกไหวปร๊ะ?
ตาตรึง ยายตรึง?...
มุกแกนี่มัน...พิจารณาตัวเองได้แล้วนะ
 ขำอ่ะ

ปวส.2 นี่เทียบเท่าปี 2 ค่า

[full69]

อยากจะะถีบพี่เนไปอยุ่ใต้ล่างผู้ชายซักคนจริงๆ 5555

[oilzii]

เด็กมอสอง 
หกปีนะนังเน แกจะสดใสซาบซ่าไปแล้ววววววววววว

[ammamooty]

ตอนที่สอง

ถึงจะพูดอย่างงั้นก็เหอะแต่กูก็ยังไม่หายกลุ้มใจ จะเรื่องอะไรซะอีกหล่ะ ก็ไอ้เรื่องที่เคยพูดไปนั่นแหละ รู้สึกกูจะซีเรียสขั้นเทพเลยว่ะ แม่งกูนอนไม่หลับกระสับกระส่าย (เวอร์ละกูว่า)



"ไอ้เนกูจ้างเมิงมาดูรถในอู่เว่ย ไม่ได้จ้างมาให้นั่งทำตัวเหมือนถ่ายเอ็มวีทำหนัาเป็นพระเอกทุกข์ใจงี้" พี่ป้องรู้ได้ไงวะว่ากูอะพระเอกเรื่องนี้แถมยังทุกข์ใจ แถมหน้าตาดีด้วยอ่ะ



"ผมกลุ้มอยู่พี่ ไม่มีกระจิตกระใจทำงานหรอก"



"โหย ไอ้ห่านี่ พูดเหมือนเมิงเป็นเจ้าของกิจการเนอะ เมิงไปนู่นเลยๆ ไปแยกน็อตนู่นป่ะ ใครแม่งเอาปนกันไม่รู้จะบ้าตาย ให้เร็วเลยๆ"พี่แกพูดจบก็ผลักๆให้กูลุก ดูเหมือนจะไม่หยุดผลักถ้ากูไม่ลุกเลยจำใจลุกไปนั่งแยกน็อต ไอ้งานแยกน็อตเนี่ยตอนแรกๆงานประจำตำแหน่งกูเลยตอนฝึกงานใหม่ๆเขาให้กูแยกน็อตแม่งตอนนี้ยังต้องมาทำอีก



"พี่ป้อง วาเลนไทน์ให้อะไรเมีย"ถามออกไปเสียงเรียบๆ พี่แกหันหน้ามามองแล้วเลิกคิ้วก่อนจะหันกลับไปทำงานของพี่แกต่อ



"ไม่รู้นะ แต่ก็มีให้อยู่อ่ะ ยังไม่แน่ใจไง เห็นบ่นๆอยากได้กระเป๋าใหม่ชาเนลๆไรเงี้ย เซ็งเลยกู ไม่ซื้อให้แม่งงอนอีก วันธรรมดาแม่งไม่อยากได้นะพอใกล้ถึงวันสำคัญนี่มาบ่นข้างหูกูจัง" บ่นมาซะยาวเลย ถอนหายใจเนือยๆ นั่นเขามีตังค์นี่หว่า กูมันกระเป๋าแบน แฟนสวยเฉยๆนะ(กรมมุขแป๊ก โทษๆ)


"พี่งั้นผมซื้อกระเป๋าให้แฟนผมด้วยดีมะ แบบพี่อ่ะมันจะดีใจมะ?" พี่แกหันมามองกูอีกรอบ


"จะบ้าหรอแฟนเมิงเป็นผู้ชายเนี่ยนะ กระเทยหรอวะ"หัวเราะเบาๆก่อนจะตอบกลับไป


"ไม่ใช่กระเทย เป็นผู้ชายเฉยๆ"



"แล้วเมิงซื้อกระเป๋าให้เนี่ยนะ"



"ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรนี่หว่า วู่"



"เมิงมีตัง?"



"ก็กะจะขอยืมพี่อยู่พอดี" พี่แกหันขวับมามองกูเลย กูก็หัวเราะกลับไป



"ล้อเล่นน่ะพี่ ยังไม่รู้เลยเอาไรให้ ผมว่าจะไปลบไอ้วันนี้ออกจากปฏิทินโลกให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีป่ะวะ"



"เอ่อ กูเห็นด้วยกับเมิง"ไอ้พี่ป้องพูดตอบก่อนจะไปทำอะไรกิ๊กก๊อกๆของพี่แกต่อ


แล้วก็เป็นอันจบการสนทนา กูจะบ้าตาย



 ..........................................

 "ทีมมึงจะให้ไรเมียเมิงวะ"


"วานเลนไทน์?"


"มาฆบูชามั้งไอ้สัส"


"ก็เอ่อไงมาฆบูชามันวันเดียวกันไม่ใช่หรอวะ"


"กวนตีนเดี๊ยะเมิง ตอบมา"


"กูคงให้ช่อดอกไม้อะ แล้วไปเวียนเทียนต่อ"


"ธรรมะธรรมโมนะเมิง"

................................

 "ไอ้เชี่ยลิ่มวานเลนไทน์ให้ไรเมีย"


"ยังไม่รู้เลยวะ เมิงอ่ะ?"


"เมิงไม่รู้ได้ไง บอกมาไอ้สัส"


"กูไม่เคยให้ มีแต่เมียกูให้ถุงยางเนี่ยกร๊ากกกกก"


ช่วยกูได้มากเลยไอ้เวรลิ่ม

..................................

"เหี้ยต่อวันศุกร์นี้ให้ไรเมียวะ"


"หืม ไม่รู้ซินะครับ"


"ครับพ่อเมิงอะ ตกลงให้ไร คิดดิ คิด"


"ต้องให้ด้วยหรอครับ"


"เอ๊ากูจะรู้กับเมิงไหม ตกลงเมิงจะให้ไม่ให้"


"ให้มั้งครับ ปีที่แล้วเห็นพิมบอกว่า เอากุหลาบใส่เต็มๆหลังรถมันโรแมนติกดี"


"ตกลงเมิงจะเอากุหลาบใส่หลังรถ"


"ก็เปล่าหนิครับใครบอกจะทำ"


"ก็เมิงพูดเมื่อกี้!"


"ผมแค่บอกว่าพิมบอกเฉยๆ"


"ไอ้สัสกวนตีน"

....................................

"ลุงๆวาเลนไทน์เอาอะไรให้ป้า"


"........"


"ลุงตอบผมหน่อย เอาไรให้ป้า"


"....."


"ลุง....."


"ไอ้เชี่ยเนพ่อกูหลับอยู่เมิงไปกวนเขาทำไม ไอ้สัส เมิงไปล้างรถหน้าอู่เลยป่ะ"

.....................................


กูควรทำยังไงกับชีวิตดีว้าาาาากะอีแค่วันที่14กุมภา เมิงทำเอากูเครียด แล้วดูเพื่อนแต่ละคนกูตอบดิ๊
ไอ้ไปวัดนี่ไม่ไหวอ่ะทำบุญตอนเช้าก็หรูละ ถุงยางนี่กูหมดสิทธิ์เลยเหอะวันแบบนี้ทำไมต้องมาเอากันตลกไปละ
กุหลาบใส่รถ ไอ้สัสต่อมันรวยไงมันก็พูดได้ดิ อย่าให้กูได้รวยนะ นี่กูจนเฉยๆนะเลยไม่มีตังค์ เฮ่อออ


"ดูดิเนคิ้วขมวดๆเป็นอะไรหืม"ไอ้เปยพูดพรางเอานิ้วจิ้มๆตรงหัวคิ้วกู


"อยากได้แฟน แฟนเสือกไม่ให้"ตอบมันไปหน้าเนือยๆ


"อีก ละๆเดี๊ยะตบเกรียนแตกเลย"มันพูดยิ้มๆทำท่าจะหนีลงเตียงเพราะมันปากดี มันรู้ว่ากูจะจับมันเวลามันปากดี
กูรีบคว้าข้อเท้ามันมาดึงเข้ามาอยู่ใต้ร่างกู เตรียมทำการจู่โจม



"หน่วยรบพิเศษจะจู่โจมเป้าหมายแลัวเว่ยย"ตะโกนดังๆ รัวนิ้วจี้เอวมัน ไอ้เปยชักดิ้นชักงอเลยทีนี้



"โอ๊ย ฮ่าๆ เปยเจ็บๆ ฮ่าๆ โอ๊ย เน หยุดๆ ฮ่าๆ"มันหัวเราะจนน้ำตาจะไหล กูรู้ๆเวลาโดนจี้มันจะหยุดหัวเราะไม่ได้มันจะเจ็บด้วยนะ กูจี้เบาซะที่ไหนละ พอหยุดปุ๊ปมันเอามือขึ้นมาเช็ดหน้าเช็ดตาหอบหายใจเอาๆ



"หน๋อยเล่น อย่างงี้หรอ เจอนี่หน่อยมะ แปลงร่าง แฮ่!!!!!"พูดจบร่างตรงหน้าโถมทับมาบนตัวกูสุดแรงกลายเป็นหงายหลังเลยดิไม่ได้ตั้งตัวด้วย เตียงกูแข็งอีก ตายเลยหลังกู



 "กินเนื้อๆ ง่ำๆ แคว่กๆ"ไอ้เปยที่นั่งคล่อมกูอยู่ทำท่าเป็นสัตว์ประหลาด มันทำท่าเหมือนเอามือฉีกอกกูแล้วกินไส้ไปมา
ยิ้มๆมองหน้ามัน น่ารักเว่ย อะไรว่ากูหลงเมีย ก็เอ่อไงกูหลง กร๊ากกก ก็เมิงดูมันทำแต่ละอย่างดิน่าหลงไหมหล่ะ



"แนะๆ จะตายแล้วยังมายิ้มนะ"มันหยุดกินเนื้อกู มองมาแบบขำๆ



"อยากกินตับหรอไงเมิงอะ อยู่ในท่าเนี้ย"เอื้อมมือไปตบหน้ามันแปะๆสองสามที



"หืม ไปเที่ยวกับไหมๆๆๆ จะไปก็รีบไปๆๆ ไปกับเปยแล้วสบาย...."



"เดี๋ยวเนจะกินตับเปย ตับๆๆๆ"แย่งมันร้องต่อ พลิกมันลงกับเตียง สลับตำแหน่งกันหน่อยไอ้หนู ก้มลงเอาจมูกสูดหายใจแรงๆแถวๆคอมันไปมา ไอ้เปยหัวเราะเอิ๊กอ๊ากท่าเดียวเลย มันบอกจั๊กจี้ๆ ทำจนไอ้เปยเริ่มหอบ กูก็เริ่มจะหายใจไม่ทันเล่นสูดหายใจเข้าอย่างเดียวจะบ้าตาย



"เป็นไงตับอร่อยมะ "มันพูดแล้วส่ายหน้าหัวเราะไปมา



"ไม่เห็นอร่อยเลย บูดเปล่าเนี่ย ถามจริงตอนเช้าอาบน้ำไหมไอ้เปย" พูดจบมันหน้างอเลย ถูกชกไหล่เบาๆทีนึง




"ไม่ได้อาบ......"มันตอบเสียงอ่อยๆ



"แน่ สกปรกหรอเมิงอ่ะ อุ๊ยตายใครไม่ได้อาบน้ำ"



"...เปยเอง "มันยกมือขึ้นทั้งๆที่ตัวเองนอนอยู่

ส่ายหัวเบาๆกับท่าทีไอ้เปยมัน จริงๆมันไม่ได้เหม็นหรอกก็กลิ่นธรมดาทั่วไปเฉยๆอ่ะ แกล้งมันไปงั้นแหละเสือกตอบความจริงอีก


"อาบน้ำไหมไอ้เปย เดี๋ยวกูอาบให้"หันไปทำหน้ากามใส่มัน ถูกมันดีดหน้าผากดังเป๊าะเลย ดีดกูแถมยังหัวเราะอีกเอาเข้าไป



"ไม่อาบนี่กูไม่เล่นด้วยนะเว่ย บอกไว้ก่อน"ทำท่าจะลุกจากที่คล่อมตัวมัน ยังไม่ทันได้ยืนก็ถูกแขนเล็กๆนั่นกอดคอจากด้านหลัง



"ขอห้อยไปหน่อย"มันพูดแล้วปล่อยน้ำหนักโถมมาเต็มๆหลังกูเลย



"ไอ้ เปยเมิงไม่ได้อาบน้ำแล้วขาเปื่อยหรอไงวะ เดินเองๆ"ถึงปากจะพูดงั้นแต่มือก็จับมือมันที่คล้องคอกูอยู่
ลุกขึ้นเต็มความสูงเกือบหงายหลัง ไอ้คนข้างหลังแม่งไหลมาตามแรงโนมถ่วงโลกเลย


"เอาขาเกี่ยวเอวกูไว้ดิ เมิงจะห้อยทำไม"



"ไปเลยลูกน้องข้า ไป ไป วู่"นั่นฟังที่กูพูดไหมเนี่ย แต่ก็ลากมันไปถึงห้องน้ำละนะ พูดตามตรงคือเดินสามก้าวก็ถึง
ขอโทษห้องกูแคบ

.............................................


อย่าคิดว่าในนั้นจะมีอะไรเกิดขึ้น ไอ้เกิดอะเกิด เกิดการเปียกแบบคู่ คือมันเอาน้ำฉีดกูซะงั้นกรรมเลยเพิ่งอาบก่อนไปรับมันมาเนี่ย ซนอย่างกะลิงเลยไอ้เปยเนี่ย กูใส่บอกเซอร์อาบ แต่มันใส่กางเกงในอาบกางเกงในแบบกางเกงขาสั้นๆอ่ะ โอ้ทำเอาใจหวิว หวิวไม่หวิวกูต้องให้มันออกไปก่อนอะกูขอปฏิบัติภารกิจก่อนอะคิดดู


กูจะบ้าตาย มันที่อยู่ข้างนอกก็ให้ความรวมมือเหลือเกิ๊นนน มาทุบประตูห้องน้ำอยู่นั่นแหละ มันพังอ่ะมีเฮแน่ เคยพังมาแล้วไง เสือกเปิดไม่ออกกูเลยถีบแม่ง พังเลย กรรรรม มันทุบประตูอย่างเดียวไม่พอนะได้ยินเสียงมันค้นอะไรคล้องเคล้งๆข้างนอก สัสงานกูพังจะจับข่มขืนแม่ง (ซึ่งกูภาวนาให้งานกูพังอยู่ กูยอมให้พังเลยเว่ย) เอาเข้าจริงๆไอ้ที่มีอารงอารมณ์มันก็หายไปเลย
ไอ้เปยแม่ง แต่ก็ดีอ่ะไม่ต้องปวดมือ ห้าๆๆๆๆๆ



"ทำไมนานจังเน"ยังมีหน้ามาถามอีกนะ ไอ้เปย กูรู้ว่าเมิงรู้ มองหน้ามันแล้วถอนหายใจ เดินไปหยิบกางเกงบอลกันเสื้อที่เขาแจกตอนมีงานโปรโมทโทรศัพท์มาใส่ อนาถมะชุดกู ส่วนไอ้คนที่อยู่ในห้องอีกคนมันใส่ชุดมันไง ชุดมันในห้องกูก็มี มันแม่งขนมาไว้เลยเหอะ กูนี่แทบไม่อยากให้เสื้อกูโดนเสื้อมัน เดี๋ยวเสื้อกูสีตกใส่ แม่งทำไมกูมันอาภัพงี้วะ



"กลับบ้านยัง เดี๋ยวพ่อแม่เมิงว่านะ"แต่งตัวเสร็จหันไปถามมันที่เอากระดาษมาจากไหนไม่รู้ นอนวาดอยู่บนเตียง หวังว่าไม่ใช่กระดาษที่กูใช้ออกแบบส่งงานอาจารย์นะเว่ย



"พ่อกับแม่ไม่ว่า" เขาไม่ว่าเมิงแต่มาว่ากูไง อ้ายสราดดดด


พ่อแม่มันรู้เหอะเรื่องกูกับมันเนี่ย ตอนแรกแม่มันอ่ะรับได้ แม่มันนิสัยเหมือนมันเป๊ะ เอะอะก็หัวเราะๆ พ่อมันเนี่ยเเข็งนอกอ่อนใน มองหน้ากูซะปานกลืนกินแต่ก็อือ ออ ตามแม่มันไง ไม่ได้กลัวเมีย เขาเรียกว่าเกรงใจไง

เคยมีครั้งนึงที่ไอ้เปยตกเป็นเมียกู กูจะเล่าให้ฟัง กูล่อมันมาหอกูไงกูเตรียมการไว้อย่างดี คบมาสองเดือนละมันอดใจไม่ไหวละไง กดมันแม่งวันนั้นเลยใช่ว่ามันยอมนะเว่ยขัดขืนๆแต่กูหน้ามืดแล้วไงจัดไปเน้นๆ รอบเดียว...ก็สงสารไงวะ แบบเสร็จแล้วมันเงียบเลยเว่ย กูก็กอดๆมัน มันก็มุดกูเหมือนเดิม กูนอนไม่หลับจนเช้าเลย มันแบบกูทำลงไปได้ไงแถมไอ้เปยยังไม่มีต่อว่าซักคำ มันอาจเหนื่อยมั้งตอนเช้ากูอาจหูชาเลยก็ได้ใครจะรู้ แต่ไหนได้เช้ามามันก็เหมือนเดิมหัวเราะห่าเหวไรไม่รู้มันทำเอากูรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ เมิงด่ากูก็ได้ไอ้เปย ต่อยกูเลยแต่มันก็ไม่ได้ทำอะไร จริงๆอยากให้มันอยู่หอกูก่อนแต่วันนี้มันต้องไปโรงเรียนไงเลยพามันไปส่งบ้าน พ่อมันมองกูเขม่งเลยกูนี่แทบไถลไปกราบขอขมา แม่มันก็มองๆกูแต่ไม่ได้ว่าอะไร อีกวันนึงมีสายตรงมาถึงกูเลยเว่ย พ่อมัน ซวยแล้วไง กูกดรับ พ่อมันเงียบกูก็เงียบ

'มาคุยกัน'พูดแค่นี้แล้ววาง


...... คืออ่าร๊ายยยย ที่ไหนละครับคุณพ่อตา(หมาดๆเมื่อวานนี้เอง) กูได้งมสถานที่เอาแต่สุดท้ายก็ถามๆแม่มันก็ได้ความว่า


'พาเปยไปโรงพยาบาลตัวร้อนจี๋เลย' ตายแล้วไงไอ้เน เอาว่ะลูกผู้ชายกล้าทำกล้ายอมรับเว่ย กูมุ่งตรงไปโรงบาลเลยเจอพ่อมันทำหน้าเคร่งอยู่หน้าห้องผู้ป่วยพิเศษ คำพูดนี่ติดหัวกูมาถึงทุกวันนี่

'ทำไรไว้'

'......'

'น้องเขายังเด็กทำไมทำอย่างนั้น'

'.......' จะให้กูตอบยังไงอ่ะตอนนั้นความผิดมันจุกไปหมดเลยให้กูกราบตอนนั้นกูคงทำอ่ะ

'มึงมีจิตสำนึกบ้างไหม'

'.......'

'นั่นลูกกูนะเว่ย!!!'


จบปุ๊ปหมัดเพรียวๆเต็มสันแก้มกูเลย กูนี่ล้มไปกับพื้นเลยคิดดูแรงขนาดไหน พ่อมันหายใจแรงมาก คงระงับอารมณ์อยู่

'อย่าให้กูรู้ว่ามึงได้ลูกกูแล้วทิ้ง"ชี้หน้าแล้วเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยพิเศษ


อีกวันไอ้เปยออกจากโรงบาลกูเอาพวงมาลัยไปไหว้พ่อแม่มันเลยเว่ยไปขอขมา แม่มันร้องไห้เลย ส่วนพ่อมันหน้ากูยังไม่มองเลย มีแต่แม่มันรับพวงมาลัยกู กูก็หน้าด้านไปเอาคะแนนกับพ่อมันทุกวัน ใช้งานกูสารพัดเลยกูก็ต้องยอมละวะ
จนตอนนี้พ่อมันคุยกับกูละแต่ยังไม่วายชอบจ้องกูเขม็งเลยเนี่ยดิ




จบ



จบมหากาพย์ภาคน้องเปยเสียซิง



ถามถึงพ่อแม่กูไม่มีหรอ ไม่มีเว่ย ป้าที่ทำหอพักเนี่ยเก็บกูมาให้อยู่ฟรี แต่ค่าเล่าเรียนกูกู้กยศ.เอา



สุดท้ายไอ้เปยมันก็ยอมกลับบ้านแถมห้อยคอกูอีกให้กูลากมันลงบันได มันปวดไหล่เว่ยไอ้สัสเปยไปถึงบ้านมันพ่อมันมองกูเลยคง งง ทำไมลูกกูไม่ใส่ชุดนักเรียน กูนี่รีบพูดแทบไม่ทันว่ามันอาบน้ำ อาบน้ำเฉยๆ แม่มันก็หัวเราะ(เป็นไงเหมือนไอ้เปยมะ)บอกพ่อมันว่าคิดมากไปได้ ไอ้เปยก็ร่วมหัวเราะด้วยอีกคน





..นี่กูควรร่วมวงหัวเราะด้วยเปล่าว่ะ






ห้าๆเห่อๆ

.................................................................................


หงึกๆไอ้พี่เน มาอีกตอนละคับ

ใช่เลยเขาเป็นอมตะห้าๆ ต้องลองให้(ผู้ชาย)ซักคนไป "ฟัน" ดูเนอะว่าจะตายไหม กร๊า ก ก ก  ก ก ก

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมากเลยนะคะ ดีใจอะ ดีใจ><

พี่เนฝากมาบอกว่า "ถึงพี่จะ(ไม่)หล่อ แต่ก็จนนะน้อง"  (ต้องการอะร๊ายยยยยยยย ห้าๆ)


ปล.พรุ่งนี้อาจไม่ได้มาต่อนะคะ พอดีติดภารกิจ ไปเดทกับหนุ่มๆ กรี๊ดดด ม่ายช่าย หนุ่มๆมาเดทด้วยตะหาก (ฮา)

[IsDeer]

เมียเฮฮาปาจิงโกะดีนะพี่ 

[เหนือฟ้ายังมีจักรวาล]

ห้าๆๆชอบๆพี่เนเกรียนอ่ะ

[oilzii]

น้องเปยน่ารัก

[ammamooty]

ตอนที่ 3

วันที่สามของวันที่จะใกล้วันแห่งความรักขึ้นมาทุกที ไม่ว่าจะที่ไหน ร้านใด แม่งเต็มไปด้วยดอกไม้สีแดงๆ ชมพูๆ อยากจะกรีดร้องให้โลกได้รับรู้ถึงความโนมันนี่ พี่ไม่มีเงินของตัวเอง



เดินลากเท้าไปตามถนนมองสองข้างทางที่มีผู้คนเลือกซื้อของอยู่ ไอ้สัสไปซื้อดอกบัวเหอะวันพระๆ กูเปล่าอิจฉาแล้วพาลนะเว่ย เปล่าจริงๆ



"อ้าวพ่อหนุ่ม หล่อแบบนี้ไม่ซื้อของขวัญให้แฟนหรอจ๊ะ นี่ดอกไม้ไง" กูรู้ครับป้าว่านั่นดอกไม้ กูเห็นเป็นปูม้ามั้ง แล้วไม่ต้องมาชมกูหล่อ หล่อไม่มีเงินมันแดกไม่ได้รู้ไว้ อีกอย่างก่อนป้าจะเรียกลูกค้าโปรดพิจราณามองหนังหน้าลูกค้าด้วย กูทำหน้าเหี้ยขนาดนี้แล้วยังจะทัก

เดินไปอีกซักแป๊ป



"พี่ชายซื้ออะไรให้แฟนหน่อยไหม"แน่ะมีการเดินมาดักข้างหน้า ร้ายกาจกว่าเมื่อกี้อีก ถีบลงฟุตบาทนี่มีใครว่าทำร้ายผู้หญิงไหม กูควรเอาป้ายมาแขวนมะ 'เมิงดูหน้ากู'



"ไม่มีแฟน"ตอบไปส่งๆ



"คนที่ชอบไงคะ ซื้อไปซักตัว สามารถอัดเสียงได้ด้วยนะ"นั่นความพยายามไม่เป็นศูนย์ นับถือเลยไอ้น้อง



"มีแต่เมียครับ นี่กะจะซื้อถุงยาง ไปก่อนนะครับเดี๋ยวเซเว่นปิด"พูดแล้วก็เดินผ่านคุณเธอที่ทำหน้าเหวอมาแบบมาดหล่อ เหมือนพระเอกที่พึ่งฆ่าผู้ร้ายได้ไงงั้นแหละกูอ่ะ




สุดท้ายกูก็เดินมาถึงอู่


ทำไมแปลกหรอไงวะ กูเดินจากหอมาอู่เนี่ย มันเปลืองค่าน้ำมันไงขี่มอไซค์ไปมา เดี๋ยวตอนเย็นกลับไปหอไปเอามอไซด์ไปรับไอ้เปยอีก อย่าว่ากูไม่เจียมเรื่องฐานะระหว่างกูกับไอ้เปย เมิงไม่ใช่กูเมิงไม่รู้หรอก



พอ กูเลิกดราม่าทำงานเว่ย นี่กะขอเบิกเงินล่วงหน้า นี่ถ้าขอเบิกล่วงหน้ากูจะโดนสวดไหมวะ ถ้าขอเบิกนะกูจะได้ของเดือนพฤษภาคม อ้ายยสาสสสสส ก็เดือนก่อนหน้านี้กูขอเบิกล่วงหน้าไปหมดละ ขนาดเดือนนี้กูยังไม่มีเงินเดือนเลย นี่ทำงานใช้หนี้ชัดๆ อนาถจิตมาก




"นี่เมิงเห็นอู่กูเป็นที่ถ่ายเอ็มวีหรอไงวะ แต่ละวันทำหน้าๆ ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย หน้าตาของอู่เราเลยนะเว่ย"ไอ้พี่ป้องพูดก่อนจะเดินเข้าไปหลังอู่



จริงนะเว่ยที่มีลูกค้าอะเพราะกูด้วยส่วนหนึ่งแหละว้า เนี่ยถึงกูเป็นหนี้อยู่..พี่แกก็ยังผ่อนปรนให้เพราะกูหล่อ ส่วนเรื่องเงินกูนี่คิดออกมาเป็นรูปธรรมละกันจะได้เห็นภาพ


นี่เดือนกุมภา+มีนา+เมษา =3300+3300+3300=9900


.


.


.


.




อ้ายแสรดดดดดด ดด





กูควรไปขายตัว



กูตายแป๊ป




เดี๋ยวๆพวกเมิงว่ากูเอาเงินเฮือกสุดท้าย(ที่เหลือแค่980เมื่อวานกินข้าวไปไงวะ)ไปลงทุนทำนาเกลือดีไหมวะ แบบในอนาคตได้กัดก้อนเกลือกูจะได้ไม่เสียเงินค่าเกลือ




อะไรนะเงินแค่นี้ทำนาเกลือไม่ได้ นี่กูว่านะกูควรไปถามไอ้เปย เมิงพร้อมจะจนไปพร้อมๆกันกูไหม



.....................




"ไอ้พี่ป้อง ผมไปก่อนนะ รับเมียๆ"ตะโกนบอกคนที่อยู่หลังอู่ กูอยากรู้เหมือนกันหลังอู่มันมีอะไรนักหนาวะเห็นอยู่จัง เคยเดินไปดูนี่เห็นนั่งมองบิ๊กไบท์ของตัวเองเฉยๆยิ้มๆ กูว่าแม่งบ้า




"เมื่อกี้เมิงเรียกใครไอ้ เดี๋ยวนี้ลามปามนะเมิงๆ"เสียงพี่แกตะโกนออกมา กูเลยทำเป็นไม่ตอบ ประมาณกูไม่อยู่แถวนั้นแล้ว




สงสัยอะดิทำไมอู่ดูมีแค่กูกับเจ้าของอู่แบบไอ้พี่ป้อง คือกูขอเวลางานพวกแม่งเองแหละทำในส่วนของคนอื่นไง ได้เงินเดือนครึ่งนึงของพวกมัน ตอนแรกไอ้พี่ป้องไม่ยอม แต่กูเทพไงกูสามารถ กะอิแค่คนงานอีกสองคนกูทำงานได้อยู่ละอู่กูก็ไม่ได้คนมากมาย สุดท้ายพี่แกก็ยอม เนี่ยกูทำงานเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต สงสารกูอะดิแถมเมียก็ไม่ให้เอา (ไอ่เนี่ยประเด็นหลักๆ)




เข้าห้องได้ถอดเสื้อกางเกงเอาเท้าคีบๆโยนใส่ตะกร้า อาบน้ำก่อนเว่ย เดี๋ยวมันสาบกลิ่นน้ำมันเครื่องสงสารไอ้เปยมัน




ไปถึงหน้าโรงเรียนมันเห็นเพื่อนไอ้เปยยืนอยู่ตรงรั้วโรงเรียน รู้สึกจะชื่อไอ้โจ ไหลๆมอไซค์ไปหยุดอยู่หน้ามัน ผงกหัวให้มันไปที ถูกหันมามองแบบเอือมๆก่อนไอ้คนตรงหน้าจะหันหน้าหนี




"เฮ่ยไอ้โจ เปยอยู่ไหน"ลงจากมอไซค์หันซ้ายขวามองหาไอ้เปย




"ไอ้โจปากหายหรอไงวะสัส"




"ไอ้เด็กโจถ้าเมิงยัง...."



"ไอ้สัสกูชื่อพุ-*-"



"ห๊ะ เมิงพูดอะไรนะ "



"กูชื่อพุ โจเหี้ยไร" รู้สึกผิวหน้าเริ่มเกิดรอยแยกปริ........แตก


.


.


.


.


.


อ้ายสราสสสสส


ก้มหน้าค้างไว้แล้วเหงยขึ้นมาเหลือบตามองไอ้เด็กพุกระตุกยิ้มมุมปากแบบชาติเนี้ยท่าเนี้ยหล่อสุดละ


"ใครคุยกับเมิงวะ" เนี่ยยยยยยสกิลขั้นเทพ ตอนเด็กๆใช้บ่อย พวกเมิงอย่าปฏิเสธเวลาหน้าแตกหรือพูดผิดเงี้ย
'ใครคุยกับเมิง'ประโยคยอดฮิตเลยเชื่อกู



ไอ้เด็กพุมองหน้ากูหน่ายๆ น่าตบหัวแล้วเอาไปเป็นเสียมขุดต้นไม้สัสๆแบบเอาหน้ากระแทกดิน แต่เพื่อน(หมายถึงไอ้เปยนะ)มันนี่น่ามอมยาแล้วจับเอาหลังกระแทกท้องกู กรรมโทษกูกามนอกบทนิดหน่อย



"จะบอกอะไรให้นะเปยมันบอกถ้ามันมีแฟนเป็นผู้หญิงมันจะเอากุหลาบใส่ให้เต็มหลังรถเลยมันชอบ"น้ำเสียงเมิงนี่กระเทยหรอไงเมิงอะแดกดันกูซะ



"แล้วเมิงบอกกูทำไมไอ้เด็กตุ๊ด"ขมวดคิ้วถามมัน



"ตุ๊ดเตี่ยเมิงอะต่อยฟันหัก กูแค่บอกให้เอาบุญสมองเมิงนี่ประมวลผลมะ ไอ้เปยบอกถ้ามันมีแฟนเป็นผู้หญิงมันจะทำให้เพราะมันชอบ ก็แปลว่ามันชอบแบบนั้นไง ไอ้โง่"นั่นไงเด็กว่ากูอีกจะบ้าตาย



"แต่มันมีแฟนเป็นผู้ชาย มันจะเอาดอกกุหลาบใส่หลังรถแล้วเปิดให้กู? กูว่าไม่ใช่ละ"



"เมิงโง่ต่อไปเถอะ ไอ้เปยเอาเมิงได้ไงวะ แม่ง"อะนะเมิงบ่นกูได้ยินนะเว่ย แม่ง กูรู้เหอะใครแม่งจะโง่ดักดานขนาดนั้น แต่จะให้กูทำหน้ายังไงละแบบ


'กูไม่มีรถไอ้สัด'ทิ่มกูอีก


'กูไม่มีตังซื้อรถไอ้เหี้ย' เงี้ยหรอ



ไม่รู้จะพูดอะไรกับไอ้เด็กพุนี่เหมือนกัน หันไปมองประตูโรงเรียนอีกทีไอ้เปยมานั่นละไง  หันซ้ายหันขวาหาเพื่อนอะดิเมิงอ่ะ พอมันหันมาเจอกูแค่นั้นแหละรีบวิ่งมาเลยนะเมิง



"โทษๆทำเวรอยู่"มันพูดยิ้มๆ



"แล้วไอ้พุนี่ไม่ไปทำ อ้อเมิงโดดเวรซินะไอ้เด็กชั่ว"จัดไปหนึ่งดอกไอ้เด็กพุไอ้เด็กเวร



"เมิงเคยได้รับการศึกษาไหมเนี่ยเขาแบ่งตามเลขที่-*-" ดูเมิงทำหน้าไอ้เด็กนี่เดี๋ยวหาผัวให้เลยหนิ ปากดี



"สองคนอย่าทะเลาะกันนน"เมียคนดีก็กูพูดขึ้นห้ามทัพ ทำหน้าบูดหันมามองกูต่อ อ้าวๆกูไม่ผิดเว่ยย



"ไปละนะพุ เจอกันๆ"มันว่าแล้วเดินไปควบเบาะมอไซค์ข้างหลัง เอ๊าๆรถล้มกูจะไม่ช่วยเลยไอ้เปย แต่กูแม่ง งง ไอ้เด็กพุมารอไอ้เปยแค่เนี้ย -*- จะบ้าตาย



เดินตามไปควบมอไซค์ สตาร์ทก่อนจะบิดออกไป ซักพักมองดูหน้าปัด สัสสะเทือนน้ำสะเทือนบกมาก น้ำมันจะหมด จะถึงปั๊มไหมวะ



"ซวยแล้วไงไอ้เปยน้ำมันจะหมด เดี๋ยวเมิงลงไปเข็นนะ"หันไปคุยกันมันแล้วหัวเราะ ถูกเอาหัวโขกๆกับหลังสองสามทีพร้อมกับเสียงงึมงำๆ จะบ้าหรอ แว่วๆ



"ขี่ช้าๆดิ"มันว่างั้น แต่ไม่ทันละไอ้หนูเครื่องดับแล้วเว่ย บังคับรถไปจอดเรียบๆอยู่ข้างฟุตบาท



"ไปๆ ลงๆไอ้เปย"



"เฮ่ยให้เข็นจริงดิ"ทำเสียงอึ้งๆแต่ก็ยอมลงโดยดี ใครจะให้มันเข็นเล่า บ้าไปละอึ่ยย ให้ลงไปเพราะเดี๋ยวให้มันมาบังคับแฮนด์แทนเว่ย ลงจากมอไซค์จับแฮนด์ไว้พยุ่งรถด้วยมือข้างเดียว



"ไอ้เปยมานี่ๆขึ้นไปเลย"มันเดินมางงๆก่อนจะปีนขึ้นไปนั่งตรงเบาะคนขี่ เดินอ้อมไปหลังมอไซค์



"บังคับดีๆนะเว่ย ล้มนี่เสียโฉมๆ"



"จะบ้าหรอไง ขี่ไม่เป็น หยุดเลยเปยจะลง"ปากมันว่างั้นแต่สายไปแล้วไอ้น้อง กูดันมอไซค์ไปข้างหน้า มันจับแฮนด์รถแน่นเลยแถมส่ายไปมาเป็นงูเลย ฮาว่ะ



"จับดีๆเว่ยๆไอ้เปย ตกไปตายนะเว่ย"ทำเสียงจริงจังใส่มัน มันฟังที่ไหนโหวกเหวกโวยวายดังลั่นเลย รถสวนไปมานี่มองกันให้ควับ



รับรู้ถึงแรงวิ่งของมอไซค์ที่เพิ่มขึ้น กูก็ยิ่งดันมันไปข้างหน้าแรงขึ้น



"เนไม่เอาแล้วจะลงแล้ว ข้างหน้าเป็นทางลง"มันแหกปาก



"คนไทยบินได้เว่ยยยยย"พลักแรงๆให้มอไซค์ไปข้างหน้า ไหลอย่างเร็วอะพวกเมิง เป็นทางลงด้วยไง ไอ้เปยร้องลั่นเลย แถมมอไซค์ส่ายไปมาอีกดีนะถนนรถไม่เยอะ วิ่งเหยาะๆตามมอไซค์ที่เคลื่อนที่ช้าลง จนในที่สุดก็วิ่งไปถึง จับแฮนด์ข้างนึงมืออีกข้างจับเบาะไว้



"เป็นไงเมิงมันส์มะ" ถามปนหอบออกไป เห็นมันไม่ตอบเลยก้มหน้าไปมองหน้ามัน


.


.


.


.


.


.


.


อ้ายแสรดดดดดดด

ร้องไห้หรอวะไอ้เปย
เอาแล้วไงกู



มันไม่ได้ร้องแบบน้ำหูน้ำตาไรงี้นะแค่น้ำตาคลอนิดๆ



เขาเรียกว่าขวัญหายป่ะวะเงี้ย



เรียกมันอยู่นานกว่ามันจะหันหน้ามาหา พอมันเห็นหน้ากูมันหลับตาขมวดคิ้วยกแขนขึ้นกอดกูเฉยเลย รถก็ผ่านไปมา แต่ช่างมันเหอะไม่ได้สนใจ ปล่อยให้มันกอดงั้น เอามือลูบผมมันเบาๆ



"ขอโทษนะเปย"อยากจะกดปากบนแก้มมันแต่แม่งข้างนอกคนเยอะกูอะไม่เป็นไรแต่มันเนี่ยดิ เดี๋ยวมีคนถ่ายรูปไว้ไรงี้ นี่แค่กอดอาจจะพ่อกอดลูกงี้(ขนาดนั้น)


.

.

.

เหมือนช่วงเวลาผ่านไปนานแสนนาน

.

.

.

"น้ำยาสระผมยามาหรอห้ะเน"พอมันพูดจบได้ยินมันหัวเราะตามหลังมาเบาๆ



เผลอยิ้มตอนไหนไม่รู้ รู้แต่ว่ามันไม่เป็นไรแล้ว ถ้ามันช็อคค้างงั้นตลอดกูคงไม่รู้ทำไงคงยืนให้มันกอดเป็นอาทิตย์แหล่ะจนกว่ามันจะหายช็อค



ตลอดทางกูจูงมอไซค์ให้มันนั่งเป็นคุณชายอยู่บนนั้น แม่งชอบขย่มตัวบนมอไซค์ ล้มมานี่จะกระทืบซ้ำ กระทืบมอไซค์เว่ยโทษฐานไม่แข็งแรงทำเมียกูตก



"ถึงแล้วว"มันร้องขึ้นทันทีที่เลี้ยวเข้าปั้ม



"สี่สิบพี่"แม่งตังค์กู



"เต็มถังเลยดิ"ไอ้เปยที่ลงจากเบาะมายืนพูดอยู่ข้างๆ


หันไปมองมันเฉยๆไม่ได้พูดไร จะพูดยังไงวะไม่มีตังค์เว่ย



"พี่เต็มถังเลย"มันหันไปพูดกับเด็กปั้ม



อ่ายสาดดดด ตังค์กู เมิงไม่เข้าใจหัวอกคนไร้ซึ่งเงินตราหรอวะ โอ้ยจะบ้าตาย
ดึงชายแขนเสื้อนักเรียนเบาๆให้เขยิบออกมา มันมองหน้างงๆแต่ก็ยอมเดินตามออกมา



"อะไรอะเน"เมิงยังจะมาถาม เมิงเติมเต็มถังนี่ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพเงินกูซักคำเล้ยยย



"กู...คือ...กู..." จะพูดไงดีวะ



"เดี๋ยวเปยจ่ายๆ"



"เฮ่ย ไม่"ตอบกลับไปทันควัน กูไม่ชอบเว่ย จ่งจ่ายให้อะไร



"ทำไมอ่ะ ก็มารับทุกวัน นี่ค่าน้ำมันไง"ยังจะมาหัวเราะไอ้สัส กูจะทำยังไงกับเมิงดีเนี่ยยย



"ก็กูไม่เอา ไอ้สัส"ขมวดคิ้วหันไปว่ามัน ขมวดคิ้วทำหน้าบึ้งหันมามอง กูมองมันเฉยๆ ล้วงมือหยิบกระเป๋าตังค์จากกางเกงหลัง เปิดดู เหลือเจ็ดร้อยกว่า ส่วนมากกูจะนับแต่แบงค์ใหญ่ๆไง พวกเหรียญไรเงี้ยไม่ค่อยนับ ดึงแบงค์ร้อยออกมาออกมาเดินไปยื่นให้ไอ้เด็กปั้มที่เติมน้ำมันเสร็จเป็นชาติละ



"ไม่ต้องทอน"ยังไม่วายกวนตีนเด็กมันไปอีก



"ร้อยห้าสิบครับพี่"อ้ายสาสส วันนี้กูจะหน้าแตกกี่รอบวะ


ควักอีกห้าสิบบาทให้ไอ้เด็กปั้มไปแม่ง อารมณ์ไม่ดีนิดๆเป็นทุนเดิมอยู่ละ


ควบมอไซค์แล้วสตาร์ท ไอ้เปยก็ปีนขึ้นมานั่งเบาะหลัง เงียบตลอดทางเหอะ อะไรวะ กูผิดหรอไง ก็กูไม่ชอบมาจ่ายให้อะไรกูไม่ได้เกาะเมียกินเหอะไอ้สัส แม่ง



"กลับบ้านเลยละกัน"เลือกให้มันเสร็จสับ เมิงไม่กลับกูก็จะไปส่งหน้าบ้านแหล่ะวะ เสือกไม่ตอบอีกเป็นอันว่าตกลง



จอดรถหน้าประตูรั้วบ้านมัน มันลงจากเบาะหลังเดินมาหยุดตรงหน้ากู



"ขี่กลับหอดีๆนะ"พูดแล้วยื่นมือมาตบแก้มกูแปะๆ



เฮ่อออไอ้เปยยยยยเมิงนี่มันนนนน



"เนี่ยไม่มีแรงจะขี่เลยทำไงดีรู้สึกมึนหัวหน้ามืดจะเป็นลม อยากได้อะไรซักอย่างไม้รู้ว่ะ โอ่ยๆหน้ามืดๆ"แกล้งเอาหัวไปอิงๆแถวคอมันลักหอมแก้มไปทีนึง



"แน่ะทำอะไรน่ะ ไม่ดูสถานที่เลยนะ"มันเอานิ้วชี้มาแตะแปะอยู่ตรงจมูกกูเบาๆ คือท่านี้เมิงต้องการอ่าร๊ายย มันสามมารถสื่อได้แต่ความน่ารักของเมียกูๆๆๆ



"อะไรเอาออกซิเจนเข้าปอดเหอะ เนี่ยๆขออีกทีๆจะขาดอากาศตายละ"แกล้งยื่นหน้าไปใกล้ๆมัน แน่ะมีการเบี่ยงตัวหลบ หัวเราะในลำคอเบาๆกับท่าทีของมัน



"เห่อๆ ฝากหวัดดีพ่อแม่เมิงด้วยละกัน"



"ไม่เข้าไปอ่ะเน"มันพูดยิ้มๆ



"ขอปฏิเสธ กูไปละแม่งเครื่องรถติดอยู่เห็นป่ะเปลืองน้ำมันเว่ย" พูดจบมันพยักหน้าหงึกหงักโบกมือบ๊ายบายให้กูพร้อม


กรรรรรรรมไม่มีแบบจูบม้า จูบล่อ จูบลา เงี้ยบ้างหรอไงวะ เซงงงเลยยย แต่ก็นะเอาไรกับมันมากเด็กนี่ว่ากูบอกอ่ะถึงทำ แต่มันก็น่ารักตรงเนี้ย แต่บางครั้งก็แม่งรำคาญ



ตลอดทางกูก็คิดเรื่อยเปื่อยอ่ะ อีกสองวันเว่ย ตังกูก็ร่อยหรอทุกทีๆ ไปสนามม้าดีไหมวะ เผื่อได้ตัง กูว่าลองๆไปดู โชคกูกระซิบข้างหูว่างั้น

.

.

.

.

.

ไม่ดีกว่าว่ะกูว่า

กูเคยสัญญาไว้กับไอ้เปยมัน

มะ! กูจะท้าวความ ขอบอกไว้ก่อนกูเล่าอะไรทีมันจะยาวมาก กูเล่าอะไรทีมันจะยาวมาก (กูจะทวนทำไมวะ)



ตอนนั้นกูติดงอมแงมเลยเว่ยแทงม้าอ่ะติดเขาหลายงวดเลยแต่ยังจะเล่นก็เขาให้ติดตังค์ไว้ก่อนได้ไง กูก็แบบเดี๋ยวตาเนี้ยม้ากูเข้าที่หนึ่งแน่ แล้วกูเป็นไปตามคาด...คาดแบบ ฆาตของกูอะนะ แม่งงงงงงง กูได้วิ่งไล่ยืมเงินเขาไปทั่วอ่ะไม่งั้นมันจะมาทำร้ายป้ากู ก็เนี่ยที่กูเบิกเงินอู่ล่วงหน้าไปสามเดือนก็เพราะเนี่ย ขนาดเบิกสามเดือนยังไม่พอคิดดู เป็นหมื่นเว่ย เรื่องไปถึงหูไอ้เปยได้ไงไม่รู้ ตอนนั้นกูคิดแต่ว่าใครบอกจะไปเอามีดแทงแม่ง เถียงกับไอ้เปยอยู่นาน มันบอกจะออกให้ทั้งหมดเลย เอาเงินที่ยืมคนอื่นไปคืนซะ กูก็ไม่ยอม จะบ้าหรอให้มาจ่ายให้ กูเล่นเองแท้ๆ อีกอย่างมันมีเงินที่ไหน เงินมันก็เงินพ่อแม่มันอะดิ เดี๋ยวมันไปขอพ่อแม่มัน พ่อมันยิ่งเกลียดกูเข้าไปใหญ่ เถียงเรื่องนี้อยู่หลายมันวันสุดท้ายหนักสุดเลยกูเควี้ยงหนังสือใส่มัน มันนิ่งเลย เดินฉับๆมาหากู กูรู้สึกได้เลยว่ากูคงหายใจแรงมากๆตาก็มองมันที่ยืนอยู่ตรงหน้า

.

.

.

.

.

แปะ แปะ



'ใจเย็นๆเน'พูดจบมันก็เขย่งกอดกู



แม่งงงงงงเหมือนสติมันกลับเข้ามาแบบ แว๊บ เงี้ย มันแค่ตบหน้ากูแบบที่มันชอบทำอ่ะ ตบเบาๆแปะๆสองสามที
ไอ้คำที่ว่าใจเย็นๆของมันทำเอากูเย็นแบบชุ่มไปทั้งร่างกายเงี้ย



ยืนให้มันกอดงั้นจนมันคลายอ้อมกอดของมันเอง



'ทำตัวป่าเถื่อนหรอไงปาหนังสือใส่คนอื่นเนี่ย ไม่ดีรู้ไหม'เหงยหน้าขึ้นมาพูดแล้วก้มหน้ากอดกูต่อ



ยกมือสองข้างขึ้นค้างไว้บนอากาศ ชั่งใจจะกอดตอบดีไหม จะทำยังไงดีวะ ความรู้สึกตอนนั้นมันตีกันมั่วหมดเลยเว่ย รู้สึกเหมือนกูนิสัยไม่ดีไงไม่รู้ กูไปโวยมันทำไมวะ ทั้งๆที่มันหวังดีจะช่วยกู


สุดท้ายก็กอดมันตอบ



'อ่อย จะจมไปในตัวเนอยู่ละ รวมร่างหรอ จะออกมาหน้าตาดีไหมเนี่ยถ้ารวมร่าง'พูดจบก็หัวเราะคิกคักๆตามประสามัน



'ที่ไม่ให้ออกตังค์ให้เมิงเข้าใจใช่ไหม' มันเงียบแล้วส่ายหัวกับอกกู หอมหัวมันแรงซักทีดิ๊ หมั่นเขี้ยวเมิงเข้าใจอะไรบ้างเนี่ย


ได้สั่งให้มันนั่งเลย นั่งเลยเมิงต้องคุยกันยาว กูได้มานั่งอธิบายให้มันฟังเสือกไม่เห็นภาพอีกต้องยกตัวอย่างยาวเลย


'เมิงลองคิดนี่ดูถ้าเมิงอยากกินไก่แต่เมิงไม่มีตังซื้อเมิงเลยกินเป็ดแทนเข้าใจมะ'



'อื้อ เข้าใจแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้'



'แล้วใครบอกว่าเกี่ยวละว่ะ' แม่งมันเสือกหัวเราะชอบใจเอิ๊กอ๊ากๆกว่าจะหยุดไดัมันก็ลืมที่กูอธิบายทั้งหมด ได้เริ่มอธิบายใหม่อีก คือกูไม่น่าเล่นตั้งแต่แรกใช่มะมุขเนี่ย


สรุปเลยละกันสุดท้ายมันก็ยังยืนยันยืนการจะออกให้กู(เหมือนที่กูพูดให้เมิงฟังเมื่อกี้มันไม่ได้เข้าสมองเมิงเลยไอ้เหี้ยเปยยย)กูเลยบอกว่าเดี๋ยวกูไปขอพ่อเมิงเองไม่อยากให้มันเป็นคนพูดมันไม่รู้ดิ แค่กูไปขอก็หน้าด้านละ พอไปขอปุ๊ป(ขอยืมเว่ย)แม่มันแทบจะไปกดให้ พ่อมันก็มองหน้ากูเฉยๆเหมือนเดิม พูดได้เลยว่ากูบากหน้าไปมากเลย แต่กูยืมแค่หกพันเหอะ...ก็เยอะอยู่ดีละวะแม่งงง



พูดถึงตรงนี้กูมีอะไรดีพอจะคู่กับมันบ้างวะ กูยังหาไม่เจอหรือกูไม่(เคย)มี กูว่าน่าจะอย่างหลังมากกว่า โอ่ยยย



มันมาเป็นหมีแพนด้าเข้าใจป่ะ (ช่วงๆ) ที่จะรู้สึกแบบเราไม่คู่ควรกับเขาเลยยยยให้ตายเหอะ



จอดซื้อเบียร์กระป๋องแถวนั้น ขี่รถไปกระดกไปกูอยู่ในห้วงอารมณ์ของตัวกูเองเว่ย ขี่มาถึงหอแล้วเข้ามาล้มตัวนอนอยู่บนเตียงแข็งๆได้ไงไม่รู้ เอ่อใช่เตียงแข็งๆ ขนาดเตียงกูยังแข็ง ห้องน้ำก็แคบ ห้องครัวยังไม่มีเลยในห้องกูเนี่ย ห้องนอนห้องแต่งตัวห้องนั่งเล่นห้องเดียวกัน กับข้าวกูก็กินข้าวราดแกงข้างอู่ทุกวัน จาน25ซึ่งคาดว่าในอนาคตอันใกล้จะ30 ชีวิตกูเงินก็ไม่มี ถ้าเกิดไอ้เชี่ยเปยอยากได้อะไรกูก็ไม่สามรถซื้อให้มันได้หมด อย่าว่าแต่มันเลยกูเนี่ยแหละ กูเนี่ยย อยากได้อะไรกูยังไม่มีปัญญาซื้อให้ตัวเองเลย เสื้อดีๆกูมีไม่กี่ตัวนอกนั้นเสื้อที่แจกตามงาน เสื้อสตาฟตามงาน กางเกงยีนส์แบบของแท้เนี่ยกูก็มีตัวเดียว ถ้ากูเกิดมารวยนะ แม่งงงง ง



นี่กูเริ่มเมาหรอวะพร่ำเพ้อไรกูนักหนา อย่าคิดว่าแค่เบียร์กระป๋องเดียวทำกูเมา ก่อนกูขึ้นหอมากูไปขอเหล้าขาวที่ลุงข้างหอขึ้นมากระดกเมื่อกี้ สติกูใกล้หลุดลอยเต็มที เดินหอบขวดเหล้าไปตรงโต๊ะทำงานกูทำอะไรกิ๊กๆก๊อกๆ ไอ้สัสไฟแช็คอยู่ไหนวะแม่ง
เดินหาไฟแช็คในห้อง กระโดดไปคุยในตะกร้าผ้า นี่ไงมาหลบกูอยู่ในกระเป๋ากางเกง



ยันตัวลุกขึ้นแต่ก็ล้มกลับไปเหมือนเดิม สัสเหล้าหก ถีบตู้เสื้อผ้าแรงๆแบบหัวเสีย อ้ายสาดด ตู้ยุบ! นี่ดูเมิงทำด้วยพลาสติกหรอไงวะ ไอ้เหี้ย แม่ง เว่ยย ถ้ากูฆ่าตัวตายแล้วมันไม่เจ็บกูฆ่านานละ ถุ๊ย มันก็แค่ก็อ้าง กูไม่กล้าอยู่ดีละวะ



"ไอ้เปย...."เอามือก่ายหน้าผากตัวเองสมองคิดฟุ้งซ่านไปไกล ทำไมมันต้องมาเป็นอย่างนี้ด้วยว้ะ แล้วกูดราม่าเหี้ยไรเนี่ย ไม่มีแรงจะลุกนอนตรงนี้แมร่ง






ตอนนี้ก็เข้ามาตอนที่สามแล้วววว ว ว ว   อยากจะบอกว่าพี่เนเครียดดด
น้องเปยก็น่ารักไป เอิ๊กอ๊าก  ><
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ






****วาดยามว่าง อาจจะชุ่ยๆนะคะ***

[IsDeer]

เน โคตรเวิ่นเว้อ
สรุปจะให้อะไรล่ะเน

[insomniac]

ชีวิตรันทดเน้อะเน
แต่ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงาน แล้วก็มีแฟนดีๆ อย่างนี้ ชีวิตคงดีขึ้นเรื่อยๆ

[dahlia]

อ่านไปขำไป เน แม่งอย่างฮาอะ เปยน่ารักนะ ดูท่าทางจะนิสัยดีด้วย เน โชคดีอะมีแฟนแบบนี้

ว่าแต่ จะให้อะไร เปย คิดออกยัง 555555555

[เหนือฟ้ายังมีจักรวาล]

555ได้อ่านเรื่องนี้แล้วคลายเครียดดีรึเครียดกว่าเดิม?ช่วงนี้ไม่มีตังด้วยสิ

[cher7343]

ชอบอ่ะ
ชอบ มาอัพอีกเยอะๆเลยนะ

[golove2]

ขยันทำงานเก็บเงิน
จะได้มีเงินไปขอน้องเปย


 

[nunda]

เห็นชื่อเรื่อง แล้วรีบเข้ามาเลย ฮี่ๆๆๆ
แต่ของจองที่ไว้ก่อนนะค๊าาาาา
ยังไม่มีเวลาอ่านเลย  T__T

[buathongfin]

เนมึงบูชาเมียมาก ชื่อกับนิสัยเหมือนเราเป๊ะ 55555555 

[ammamooty]

ตอนที่สี่

เข้าใจอารมณ์คนแฮงค์ป่ะ มันตื่นขึ้นมาโลกหมุนไม่อยากคุยไม่อยากไปไหน ไม่อยากทำอะไร อยากนอนอยู่เฉยๆ แต่มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้เนี่ยดิ กูต้องแหกตาไปอู่เว่ย ไม่ไปไม่มีเงิน ไม่ดิต้องไม่ไปไม่มีเงินใช้หนี้ จะบ้าตาย



แม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง



บีบมะนาวเกือบครึ่งแก้วแล้วกระดกแม่ง อย่างน้อยมันก็ดีขึ้นละวะ จี๊ดๆแต่พอหมดความเปรี๊ยวมันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม จะบ้าตาย


เดินออกมาจากห้องน้ำแบบเซซ้ายเซขวามองรอบๆห้อง ถอนหายใจก่อนจะเดินไปก้มตัวเก็บเสื้อที่ระเนระนาดเต็มพื้นใส่ลงไปในตะกร้า เมื่อคืนกูทำอิท่าไหนวะนั่น


มองตู้เสื้อผ้า...กูจะทำยังไงกับมันดีวะ ซื้อใหม่นี่อย่าถามเลยใครถามต่อยแม่ง ตังค์ก็จะไม่มีอยู่ละ ช่างมันละกันวะ ธรรมดามันก็ดูเก่า โทรม จะพังแหล่ไม่พังแหล่อยู่ละเป็นรูคงไม่เป็นไรมากหรอกกูว่า


ลุกขึ้นหันหลังแต่ต้องหงายหลังลงไปนั่งกับพื้นเหมือนเดิม สัสมาก กูไม่ได้เมาไม่ได้ขาอ่อนตีนอ่อน แต่กูลื่นเหล้าที่กูกระดกไปเมื่อคืนอนาถมาก ผ้าเช็ดตัวกู คือกูเอาผ้าเช็ดตัวคาดเอวออกมาจากห้องน้ำไง เพิ่งอาบน้ำเสร็จเงี้ย ผ้าเช็ดตัวเปียกอีก แม่งงไม่ซักเว่ย เอาไปตากไว้งั้นแหละ

หยิบเสื้อยืดตัว99ที่ขายตามตลาดมาใส่กับกางเกงสามส่วนธรรมดาๆมีเชือกที่ตรงเอวอ่ะเมิง ที่เอาไว้ทำไม ไอ้ยางยืดเมิงก็มียังจะมีเชือกอีก ให้กูดึงรัดเอวจนเอวกูขอดเลยหรอไงวะ แม่ง กูเปล่าพาลทุกอย่าง กูแค่ออกความเห็นสัส เผื่อจะเป็นแนวทางให้บริษัทผลิตกางเกงในอนาคต ความต้องการของผู้บริโภคอะไรแบบนี้ไง อุปสงค์อุปทานไง ซัพพลาย ดีมานด์ เงี้ย ถามว่าเกี่ยวไหมกูไม่รู้ กูผ่านเศรษฐศาสตร์มาคะแนนเดียว-*-


ออกจากหอไปทั้งอย่างงั้นแหละคราบล่งคราบเหล้าให้มันระเหยอยู่ในห้องกูเองละกัน เป็นน้ำหอมไงฉีดทิ้งไว้ในห้อง ตามตัวกูก็มีนะลื่นล้มเมื่อกี้ไง ช่างแม่งอาบน้ำอีกรอบเปลืองน้ำ(ถึงกูจะอยู่ฟรีก็เหอะ)แถมเสียเวลาทำมาหากิน คนยิ่งมีตังค์(ซะเมื่อไหร่)




"โหยยไอ้เนกลิ่นหึ่งเลยแม่ง เมิงซัดตอนเช้าเลยเรอะ"ไอ้พี่ป้องพูดตอนกูเดินผ่าน



"ผมเอาทาตัวหลังอาบน้ำ"แล้วก็เป็นอันจบการสนทนา อาจเพราะเสียงกูไม่มีท่าทีที่จะคุยเล่นกับพี่แกเลย



"วันนี้เมิงทำแค่ส่วนเมิงนะ ไอ้วัตมันมาทำงานละ"พยักหน้าส่งๆตอบกลับไป พี่ป้องมันเห็นเปล่าช่างแม่ง



ตลอดการทำงานโครตน่ารำคาญไอ้วัตแม่งพูดอยู่นั่นแหละ แว๊ดๆห่าเหวไรไม่รู้ เล่าเรื่องดูหนังสือโป๊อย่างกะไม่เคยดู แต่มันก็ดีอย่างนึงละวะมันเสียงดังไงกูก็ไม่ง่วง ถ้าเงียบๆแบบทุกวันนี่กูสลบแน่แบบถึงไอ้เปยมาจูบกูก็ตื่น เอ๊ะยังไง พูดถึงไอ้เปยแล้วตอนนี้มันทำไรอยู่วะ


"เอ่อเรียนดิ คิดมาได้เนอะกู"พึมพำเบาๆ


"เรียนไรวะไอ้เน อย่าบอกนะว่าเมิงอยากเรียน แบบกลับไปเรียนใหม่อีกครั้ง ฮั่นแน่เมิงอยากมีรักแบบเด็กมัธยมอะดิ ตอนนั้นมันเป็นช่วงที่แบบ จี๊ดเลยอ่ะ จี๊ดเลย เฟี้ยวๆอ่ะ โห แบบยังไงดีวะ อะดรีนาลีนพลุ่งพล่านไงเมิง กูเข้าใจๆ"กรรมนี่กูพึมพำดังไปหรอวะเสือกเข้าหูไอ้วัต แล้วมันก็มาพูดไรงุ๊งงิ๊งๆเริ่มร่ายประวัติมันตอนม.3เลือกเรียนช่างหรือสายสามัญ ไรไม่รู้มัน นี่ขนาดกูมุดไปใต้รถมันยังมานอนตรงพื้นข้างๆรถคุยกับกูอีก อยากจะบ้าตาย




กว่าจะเลิกงานปาไปสี่โมงครึ่ง แม่งไอ้เปยจะรอกูอยู่ป่ะวะ ไหนจะเดินกลับหอไปเอามอไซค์อีก กูว่าไม่อาบน้ำละเดี๋ยวเปยรอนาน



"ไอ้ วัตขอยืมมอไซค์หน่อยดิเดี๋ยวคืนโอเคนะ"พูดจบเดินไปควบมอไซค์มันบิดกุญแจเลย คือจะเอากุญแกเสียบคาไว้อยู่แล้วไง ไอ้วัตมันก็พยักหน้าหงึกหงัก เมิงให้กูยืมอ่ะถูกแล้ว เพราะใครละ เพราะใครถ้าไม่ใช่เพราะมัน มัวแต่คุยแม่งทำงานผิดหมดเลย มันอะนะทำผิด กูต้องไปทำมอไซค์ลูกค้าใหม่ให้มัน มันก็ยืนรุกรี้รุกรนกระสับกระส่ายไปมา




ไอ้สาดดดเมิงช่วยได้มากเลยไอ้หมา



กว่าจะถึงโรงเรียนมันปาไปจะห้าโมงละ แต่เด็กๆก็ยังมีอยู่นะฝรั่งไรเงี้ยตรึมเลย นานาชาตินี่หว่า แม่งรู้สึกไอ้เปยเป็นลูกคุณหนูขึ้นมาเลย ทั้งๆที่รู้ว่ามันลูกคุณหนูอยู่แล้วอะนะ มันความรู้สึกที่อยู่ในสถานที่จริงมันรุนแรง(?)กว่าไง ห้าๆ



รู้สึกได้ถึงแรงกระตุกถี่ๆตรงชายเสื้อข้างหลังหันไปมอง



"อ้าวไอ้พุ" ทักมันไป มันขมวดคิ้วมองกูแปลกๆ



"อะไรเมิงอึ้งอะดิ กูเรียกชื่อเมิงถูก" กร๊ากก




" . . . เมิงใส่ชุดไรของเมิง"มันพูดแค่นั้นแหละ


ก้มมองชุดตัวเอง เสื้อเปื้อนๆคาบน้ำมันสงสัยเป็นตอนมุดไปใต้รถ กางเกงเป็นรอยอะไรไม่รู้ ขากูก็เปื้อนอะไรดำๆ



"ก็กูเพิ่งกลับจากอู่"ตอบมันไปแบบไม่แคร์


"แล้วเมิงไม่กลัวไอ้เปยอายหรอไงวะ คนอื่นเห็นอยู่กับเมิง แล้วดูสภาพ"



กูรู้ตอนนั้นแหละว่าไอ้คำพูดทิ่มแทงจิตใจมันเป็นยังไง ก้มมองเสื้อตัวเองอีกที หันไปมองรอบๆตัวผู้ปกครองคนอื่นใส่สูทผูกไทด์ ผู้หญิงก็แต่งตัวเป็นคุณนายกัน สังเกตดูดีๆมีสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมาที่กูแล้วหันไปหัวเราะคิกคักกับเพื่อน




"ไอ้พุ"



"ไรเมิง เมิงกินเหล้ามาด้วยหรอวะแม่งได้กลิ่น ทำตัว"



"กูฝากเอาไอ้เปยไปส่งบ้าน ไม่ดิ เอามันไปส่งบ้านด้วยวันนี้น่ะ กูคิดได้ว่ามีธุระพอดี"ทำท้าจะควบมอไซค์หลังพูดจบ ไอ้พุก็พูดแทรกขึ้นมา



"อ้าวเมิงจะไปไหน"มันเปลี่ยนน้ำเสียงทันทีจากตอนแรกกูกระทบกระแทกกู ตอนนี้กลับแผ่วลง มันคงเริ่มสำนึก แต่สายไปแล้วไอ้หนู มันบาดลึกเข้าจิตใจพี่แล้วไอ้น้องเอ๋ย



"กูบอกว่าธุระๆไงวะ"บิดมอไซค์ทันทีที่พูดจบ ไอ้พุเหมือนจะตะโกนไรตามหลังมาไม่ได้สนใจ




พ้นเขตโรงเรียนกูเริ่มขี่แบบเอื่อยๆเรื่อยๆ



กูก็คิดดูหลายทีแล้วนะเว่ยไอ้เรื่องแบบเนี้ย กูรู้เว่ยไม่ใช่ไม่รู้ แล้วจะให้กูทำยังไงวะ ทำยังไงบอกกูได้มะ ทำยังไง คนอื่นมองอะไรยังไง กูแค่อยากอยู่กับไอ้เปยเรื่อยๆเฉยๆ แต่ก็ก็รู้นะว่ามันแตกต่างกันกูกับไอ้เปย กูไม่รู้ต้องทำยังไง จะมีใครช่วยบอกกูได้บ้างวะ แต่อย่าบอกให้กูเลิกกับมัน กูรักมัน ถึงกูจะนิสัยเสียแต่...กูก็รักมัน ถามกูว่ารักแล้วทำไมไม่ปล่อยไป ปล่อยมันไปให้คนที่ดีกว่า ให้มันเจอคนที่ดีกว่ากู ทั้งหน้าตา ฐานะ นิสัย และหลายๆอย่าง จะหาว่ากูเห็นแก่ตัวก็ได้นะ เอ่อใช่กูเห็นแก่ตัว แล้วทำไมวะ เมิงไม่ใช่กู เมิงไม่ใช่กูเมิงไม่รู้เว่ย แล้วเมิงก็ไม่ต้องมาบอกว่า เอ่อก็กูไม่ใช่เมิงกูเลยไม่รู้ล่ะ เมิงเห็นไหมว่ามันน่ารัก น่ารักมาก กูไม่อยากปล่อยมันไปเลยวะ พวกเมิงอาจคิดว่ามันเป็นเด็กนะเว่ยม.สองเองวุฒิภาวะมันมีน้อยมันรักกูรึเปล่ายังไม่รู้เลยเพราะมันอาจแค่อยากรู้ หลงในความรักอะไรประมาณเนี้ย ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริง ขอโทษเหอะ กูยอมว่ะ
เหอะเป็นไงกูเลวใช่ไหมหล่ะ
คิดแล้วน้ำตามันจะไหลว่ะแม่ง รู้งี้กูน่าจะเก็บตังค์ตั้งแต่แรกๆการพนงการพนันกูไม่น่าเล่นแม่งเลย แต่แม่งมันก็เหตุผลของคนขี้แพ้ละวะอดีตแม่งย้อนกลับไปไม่ได้อยู่แล้ว ทำปัจจุบันแล้วและอนาคตให้ดีที่สุด ถุ๊ย คนอย่างกูแค่มีปัจจุบันก็บุญสัดๆละอนาคตอะไรนั่นน่ะมันจะมีกับเขารึเปล่า ถ้ากูตัวคนเดียวเรื่องแค่เนี้ยกูไม่แคร์หรอกแต่นี่ ไอ้เปย มึงจะอายไหมวะมีแฟนอย่างกู แถมจน




เอี๊ยด!




"ไอ้สัสควายเมิงขับรถ ภาษาขอมหรอไงวะแม่ง เมิงจอดรถเลยไอ้เหี้ย!" แม่งปาดหน้ากู ปาดหน้าแบบหน้ากูเรียบเลย ถุ๊ย ยังจะเล่น ไม่ตลกเลย


ไอ้รถนั่นมันจอดลงตรงข้างหน้ากูห่างประมาณสามสิบเมตร แล้วกูจะบอกทำไมว๊ะ แม่ง
กูจอดมอไซค์เลย ลงเลยลงเลย ลงจากมอไซค์เลย มันต้องมีเฮ วันนี้กูบัดซบสุดๆละ เอายิ่งกว่านี้ก็ไม่ขัดเว่ย



แต่ที่ไหนคนไอ้คนที่ลงมาจากรถแทนที่จะถึกบึกบึนสมชายชาตรีหรืออะไรก็ตามแต่ที่ไม่ใช่แบบนี้
มันกลับเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กใส่ชุดนักเรียนดูแบบคุณหนูๆ วิ่งทึกทักๆมาสวมกอดกูจนกูเซถอยหลังนิดๆ แม่งโถมมาทั้งตัวเลย



"โกรธแล้วนะไม่รอเลยทำไมใจร้ายอย่างงี้"แรงกอดรัดแน่นขึ้นจนกูต้องพยายามแกะมันออก นี่มันข้างถนนนะเว่ย



"ไอ้เปยปล่อยก่อน กูบอกให้ปล่อยไง"ดึงๆมันออก มันก็ยอมออกแต่โดยดี แก้มขาวๆข้างหนึ่งเปื้อยคาบอะไรดำๆ ก้มมองเสื้อตัวเองเอื้อมมือไปถูๆแก้มมัน



"งื่อ เจ็บ ทำไมทำแรงอ่ะ โอ๊ย"มันว่างั้นพลางจะดึงมือกูออกแต่กูยื้อไว้ กูคงทำแรงขึ้นตามแรงอารมณ์กู แม่งดูมันดิ ไม่ใช่ดิน่าจะบอกว่าดูกูเองมากกว่าเหมือนทำให้มันแปดเปื้อน นี่กูควรพิจราณาตัวเองแบบจริงๆจังๆแล้วใช่ป่ะวะ



"อยู่นิ่งๆดิวะมันเปื้อนไอ้สัส"ล็อคคอมันเอานิ้วโป้งถูแก้มมันแรงยิ่งขึ้น



มันหยี่ตาคงจะเจ็บแต่ก็ลืมตาขึ้นมาตอนกูพูดจบ สายตาแม่งตัดเพ้อมาก กูดิเว่ยที่ต้องตัดเพ้อ




"เปื้อนแล้วไงอ่ะ เปื้อนกว่านี้ก็ได้เนี่ยๆๆๆ"มันเริ่มเสียงดัง พยายามเอาหน้ามาถูกับเสื้อกู ดันๆหน้ามันให้ออกไปไกลๆ




มันมองหน้ากูอึ้งๆที่พยายามดันมันออกห่าง




"ไอ้เนบ้า ไอ้เนเฮงซวย ไปตายไหนก็ไปเลย ฮึก ไปดิ!"มันเริ่มแหกปาก นั่งลงไปร้องกับพื้น



มองไปข้างหลังไอ้เด็กพุยืนมองอยู่หน้าตามันสำนึกผิดมาก แม่งคงเล่าอะไรเมื่อกี้ให้ไอ้เปยฟังแน่เลยว่ะ ไอ้สัสนี่




ไม่ได้ก้มลงไปโอ๋มัน หรือดึงมันขึ้นมาปลอบ เดินไปที่มอไซค์แล้วสตาร์ตกำลังจะบิดคันเร่งออกไปแต่ดันเหลือบไปเห็นไอ้เปยที่เงยหน้ามามอง ขนตายาวๆของมันเปื้อนน้ำตาดูแล้วโครตน่าสงสาร หันหน้าหนีไม่อยากมองเลยวะแม่ง กูมัน......ทำเมิงร้องไห้ว่ะไอ้เปย กูว่ากูควรจะ.........




"เน เปยไม่เคยอายนะที่คบกับเนอ่ะ"



................................






  แอ่กกกกกกกกกกกกกกกกกก อยู่ดีๆมาดราม่า

ห้าๆ นี่ไม่ใช่ดราม่านะคะ นี่มันสีสันของชีวิต!!!!!


กูเนกับเปยคบกันมานานแล้วไง มันก็ต้องมีกันบ้างเนอะ


ข่าวร้าย จะหมดสต๊อกที่พิมพ์ไว้แล้ว (กรีดร้อง)

แต่คงใกล้จบแล้ว(มั้ง)


ดีใจมากเลยเวลาอ่านคอมเม้นต์ออะ รู้สึกดี ห้าๆ

ปล.ไอ้พี่เนมันประจำเดือนมา อารมณ์แปรปรวนอะไรก็ไม่รู้มันห้าๆ><


มีคำผิดบอกด้วยนะคะ><

[buathongfin]

เฮ้ย เน เด็กมันก็รักจริงนะเว้ย 

[kun]

เด็กไม่อาย มั่นใจได้เลย

[IsDeer]

  สงสารเน

เนรักเปย เปยรักเน แค่นี้ก็พอแล้ว

ส่วนอนาคตค่อยสร้างขึ้นมาพร้อมกับเปยก็ได้นะเน

[oilzii]

ห้ะ  จะจบละรึ เร็วแท้~~~~ ยังไม่จุใจเล้ยยย

งือออ เค้าชอบเรื่องนี้

[Chichi Yuki]

เนไม่ต้องคิดมาก ยังไงเปยก็รักที่เนเป็นเนนั่นแหละ
เวลาจะช่วยพิสูจน์ความรู้สึก ไม่ใช่เพียงฐานนะ
ตอนนี้คิดได้แล้วว่าไม่ควรเล่นมันไอ้การพนัน ก็กลับมาเก็บตังไปขอเปยกับพ่อเถอะ

[nunda]

โฮวๆๆๆๆๆๆๆ อย่าเพิ่งจบนะค๊าาาาาาาาาาาาาาาา
ไอ้เนมันยังไม่ได้เก็บตังไปขอเปยเลย กระซิกๆ