มอร์นิ่ง!!!
*********************
JIRA’s JIRA
ตอน 43 ลันช์
“อรุณสวัสดิ์ ไม่ซิ สายัณห์สวัสดิ์ครับคนดี หิวไหม” ผมละจากตู้เสื้อผ้าไปนอนคร่อมร่างเล็กกว่าที่กำลังขยับยุกยิกถีบผ้าห่มบนเตียงนอนของเรา
“อืม...”
“หิวยัง”
“อื๊อ...หนัก”
“หึหึ...จุ๊บ”
ก้มจูบหน้าผากมน หางคิ้ว ระเรื่อยลงมาจูบแก้มก่อนจบตรงมุมปากอิ่ม กดแช่อยู่อย่างนั้นรอดวงตาคมสวยลืมตาขึ้นมองเห็นผมเสียที
“...เจฟ...ขอห้านาที”
“โอเค...อี๊บ! ม้วนดักแด้” คลุมผ้านวมเป็นก้อนกลมโปะแมวขี้เซาก่อนแทรกตัวเข้าไปนอนคลุมโปงด้วยกัน ตระกองกอดร่างเล็กไว้เต็มอ้อมแขน
“อึดอัดน่า จะนอน” อยากหัวร่อ คิ้วยุ่งขมวดมุ่ยทว่าพลิกตะแคงมามุดอกผมงุดๆ ปากร้องโวยวายชวนแกล้งหนักข้อเหลือเกิน
“จะบ่ายแล้ว หิวข้าว ทองดีร้องหาพ่อแต่เช้า”
“ช่างมัน หิวก็กินก่อนซิ”
“...รอ” ผมกระซิบข้างหู ตัวยุกยิกนิ่งงันก่อนขดตัวเข้ามาอย่างเขินๆ
“แป๊บนึง เมื่อยไปหมดลุกไม่ไหว”
“ครับผม...ฟอด...” ผมยินยอม เท้าแขนข้างเดียวนอนตะแคงให้เขามุดซุกอก ชอบอยู่แล้วคงท่านี้ทั้งวันยังไหวนะครับคนเก่ง
จมูกรั้นสูดฟุดฟิดที่ซอกคอ ริมฝีปากสีสดเผยอเล็กน้อยน่าจูบ ผมจุมพิตฝ่ามือเบาๆ ก่อนดึงแขนให้พาดกอดตัวเอง ทอดมองคนหลับใหลข้างกาย อยากให้เขาฝันถึงผมแม้ยามหลับหรือตื่น
มีความสุขแค่ไหนรู้ไหม...เด็กดื้อ
“เจฟ...นวดให้หน่อย” คำที่รอคอยพร้อมดวงตากลมโตจ้องมองผม
“หิวไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ลงมือนวดเอวให้ตามคำขอ
“ทุกตรงนั่นแหละ แม่ง...”
“พูดไม่เพราะ” ผมบีบปลายจมูกสั่นเบาๆ
“หิวๆๆ ท้องร้องจ๊อกๆ”
“หึหึ” คำนี้ค่อยเป็นโจ๊กจอมตระกละของผมหน่อย
“หิวก็ลุกกินข้าวก่อน อิ่มค่อยนอนต่อ”
“อ้วนตายพอดี” หน้าแดงก่ำถึงหู อู้อี้แกล้งถูขี้ตากับไหล่อีกต่างหาก
“อ้วนก็รัก ตัวดื้อของผมซะอย่าง”
“โห...เสียหายแต่เช้า”
“555” ผมหัวเราะก้อง เพิ่งลืมตาตื่นยังยียวนไม่ขาดตกบกพร่อง
“ดูรูปหน่อย” ช่างภาพชี้ที่กล้องถ่ายรูปคู่ใจ ใช้คล่องจนผมแปลกใจปนปลาบปลื้มมิได้ เสียแต่อยากหาอุปกรณ์แต่งเพิ่มแพงๆ หูฉี่มากขึ้น นี่ล่ะปัญหาหนัก
“เมื่อเช้าถ่ายเสร็จไม่ได้ดู?”
“ไม่ไหว ง่วงเกิน ฮ้าว...!”
“ยังจะหาวอยู่อีก”
“น่านะ เอามาเช็กรูปหน่อยกันเหนียว”
“ครับผม”
คว้ากล้องถ่ายรูปวางบนตู้เล็กข้างหัวเตียงยื่นให้เจ้าของอุปกรณ์ นิสัยประหลาดแต่น่าชื่นชมอย่างหนึ่งคือถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า นาฬิกาปลุกกริ๊งๆ เสียงดังถึงจะโดดผลุงลุกจากเตียงมาเปิดหน้าต่าง ยิงแชะๆ เก็บภาพ
ครั้งๆ แรกสุดนั้นผมรำคาญเนื่องจากไม่พอใจที่ถูกขัดจังหวะการนอน หลังๆ กลายเป็นฝ่ายรับผิดชอบหาเวลาดวงตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าให้เขา แลกกับตอนเสร็จสิ้นภาระกิจที่คลานขึ้นเตียงมากอดก่ายผมแน่นเป็นปลิง
ค่าตอบแทนคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
“ก็ยังดีที่เก็บทัน แสงตรงนี้เปลี่ยนเมฆเป็นสีชมพูหมดล่ะ”
“สวยดี”
“อือ มีหมาบ้านอนอยู่ตรงนี้ด้วย หุหุ” แล้วยิ้มกว้างเจ้าเล่ห์ได้แกล้งคนอื่น รูปผมอุตุนั่นเอง
“ไหนหมา คนหล่อต่างหาก ผมแดงด้วยเห็นไหม”
“หล่อตาย อุ้มหน่อยอยากเข้าห้องน้ำ”
“ใครเขาใช้หมาให้อุ้มกันนะ คนเรา”
คิตตี้ของผมชูสองแขนส่งสัญญาณให้อุ้มพาเข้าห้องน้ำ ผมบริการตามสั่งก่อนทำนั่นนี่รอเสร็จออกมาถึงประคองลงมาโต๊ะทานข้าวในครัวชั้นล่าง ยินยอมง่ายดายไม่ขัดขืนเนื่องจากเมื่อคืนโดนจัดเต็มครับ
ออนท็อปควบเองแค่ครั้งเดียว จากนั้นถูกผมพลิกเปลี่ยนตำแหน่งก่อนโดนอีก 3 ดอกซ้อน แฮตทริกคางเหลืองกันไปข้าง
สาเหตุจากนอยด์จากถูกห้ามไม่ให้มีเซ็กส์กันตั้งแต่ก่อนสอบโน่น แค่ได้ฟังจากปากผมลงแดงจะตายให้ได้ ต้องหันมาจับหนังสือพร้อมติวให้แมวเจ้าปัญหา ที่ผ่านมาพยายามยืนห่างๆ ไม่เข้าใกล้ ไม่ยุ่มย่าม ไม่แตะต้องเนื้อตัวจนผมเองประสาทกิน
ตบะแตกคือเห็นแมวดื้อถอดเสื้อเตะฟุตบอลเล่นกับเพื่อนตำตา จี๊ดสุดจนเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่
...
....
ในครัว...
“โจ๊กหมูสับพร้อมแล้วแต่อยากกินสปาเกตตี รอคลุกซอสก่อนไหม”
“รอ เอาอร่อยๆ นะ”
“อยู่แล้ว เชฟซะอย่าง” ผมอวด อยู่กับเขาตามลำพังเป็นตัวของตัวเองไม่ต้องกั๊ก ชิลได้อย่างนี้เอง
“เมื่อคืนเป็นอะไร?” จิระของผมถามกึ่งชวนคุย หยิบแอปเปิ้ลกัดกินกร้วมๆ รอผมติดไฟตั้งกระทะทำน้ำซอสไปพลางๆ
“เมื่อคืนไหน” ผมแกล้งไขสือ โยนเครื่องปรุงลงพร้อมผัดคั่วใจเย็น
“ขึ้นกูมึงด้วย”
“จำไม่ได้ ไม่คิดว่าตัวเองจะพูด”
“โอ้ อย่าๆๆ ล่อไปตั้งครึ่งขวดล่ะมั้งตอนนั้น เดินชนนั่นนี่โป้งป้างคลานเป็นหมาเลยด้วย”
“555 นั่นผมจริงเหรอ”
“จริงๆ”
“เมาแล้วอ้วกด้วยหรือเปล่าล่ะ” ผมขำคนโกหกหน้าตาย ใส่ไข่นินทากันฉอดๆ ระยะเผาขน น้ำเมาแค่นั้นไม่เข้าท้องหรอก
“เออมึงเมา รู้ตัวไว้ซะ” ตอบจริงจังมั่นใจมาก ยกให้เขาก็แล้วกัน
“หึหึ” ผมขำตาคมค้อนขวับน่ารักชะมัด
ซอสได้ที่พอดี จัดการเทลงโบวใหญ่ก่อนยื่นให้เขาคลุกเส้นเอง รื้อผักออกมาล้างเตรียมทำสลัดเครื่องเคียงแสนอร่อย ฝึกให้แมวเกลียดใบเขียวกินผักให้ได้ครับ ผลประโยชน์ของจิระของผมล้วนๆ
“เมื่อคืนไอ้น้ำอาโปมันเป็นอะไร เห็นคุยกับไอ้นกจัง” อีกล่ะ ข่าวซุบซิบของชาวบ้านอยู่ในความสนใจตลอด ห้ามไม่เคยฟังสักครั้ง
“ไม่รู้ซิ คุณรู้หรือเปล่า?” ผมแกล้งไม่ใส่ใจ
“อาโปมันกลุ้มใจอยากป่าวประกาศให้โลกรู้ว่ามันจริงจังกับพี่หยกนะ แต่พี่หยกปาดอกกุหลาบใส่หน้ามันต่อหน้าประชาชี เอ่อ...ไม่กี่คนในห้องชมรม จบ”
“อ้อ”
“ความลับนะ ห้ามบอกใครล่ะ”
“555 โอเค” ผมขำ ตัวเองนั่นล่ะปากลำโพงของแท้
อาโปกับพี่หยกนั้นผมกับเหยี่ยวทราบดี ผมห้ามไม่ให้อาโปเอาคนของผมไปข้องเกี่ยวด้วย อาโปจึงไม่ให้โจ๊กส่งขนมให้พี่หยกอีกต่อไป ทว่าอาโปกลับมาปรึกษาผมกับเหยี่ยวแทน ข่าววงในของคู่นั้นผมกับเหยี่ยวรู้ลึก รู้จริงดีกว่าเขาเสียอีก เจ้าเด็กน้อยเอ๋ย
...
ผมล้างมือหมดความสนใจกับทุกอย่างตรงหน้า จู่ๆ ก็อยากลงโทษเด็กแสบปากดีบ้างแล้ว
“แอปเปิ้ลอร่อยไหม?”
“อร่อย...”
“ชิมหน่อย...จุ๊บ”
“อะไรเนี่ย เป็นอะไร?” ตาคมเบิกกว้างเล็กน้อยแปลกใจที่ผมเดินเข้ากลางหว่างขาบังคับให้หนีบเอวไว้เฉยๆ อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ขบเม้มต้นคอสร้างความประหลาดใจ สอดมือลึกเข้าใต้เสื้อกล้ามดำเบาๆ ลูบไล้แผ่นอกเนียนลื่น บี้ตุ่มไตหยอกเย้าเรียกเสียงตื่นตระหนกให้ดังอยู่ที่ริมหู
จิระของผมตาตื่นทว่ายินรับสัมผัสของผมอย่างงงๆ
“เจฟ ไม่เอาซิ เพิ่งตื่นแถมเมื่อคืนก็...เกือบเช้า” หน้าแดงเชียว หึหึ
“นั่นเมื่อคืนไม่เกี่ยวกัน”
“นี่ในครัวนะมึง สว่างโล่งโจ้ง”
“พูดไม่เพราะ”
“ตลอดล่ะ อา...อือ...”
ปากประกบปากจุมพิตยาวนานดูดดื่ม รุกรานโพรงปากลิ้มรสหวานแอปเปิ้ล ลิ้นเล็กดันสู้ไม่ยอมง่ายๆ คนนี้จุดติดง่ายจะตายผมรู้ดี
ช้อนก้นกลมดึงเข้ามาบดเบียดความแข็งขืนกลางลำตัว นั่งกึ่งเอนบนโต๊ะจะสำเร็จโทษแมวปากดี ชอบพูดถึงแต่คนอื่นจนผมอ่อนใจ จัดการพรมจูบปาก จูบแก้ม งับไซ้ใบหูปปลุกเร้า
จุดอ่อนเด็กแสบอยู่ตรงนี้ครับ ติ่งหูและลำคอ หึหึ
“เจฟ...ไม่เอาน่า” ปฏิเสธคำรบสอง
“ไม่เอา?”
“นี่โต๊ะกินข้าวนะ”
“อยากทำกับคุณตั้งนานแล้ว นะครับนะ”
“ไอ้บ้า ซาดิสต์วิตถาร...อุ๊บ...!” คนเก่งถูกผมจูบปิดปากทันควัน
วาดแขนคล้องบ่าผมแน่น จูบตอบพร้อมส่งเสียงปฏิเสธอืออาแค่ในลำคอ ยั่วเก่งแถมปลุกง่ายอย่างนี้ได้ใจพี่เต็มๆ แล้วครับเบบี๋
จัดการลอกคราบเสื้อกล้ามดำทิ้งง่ายดาย ล้วงลิ้นดูดปากกลืนความหวานล้ำในโพรงปากพร้อมๆ ดึงกางเกงบอลออก
สำเร็จ...ร่างเล็กเปลือยเปล่าใต้ร่างผม ไฟสวาทจุดติดเต็มสตรีม
เราดูดซับความหอมหวานของกันและกันอย่างตะกละตะกราม ฝ่ามือลูบไล้ทั่วร่างกายไม่มีใครยอมแพ้ใคร เพลิงปรารถนาโหมกระหน่ำแทบเผาไหม้เป็นจุณ
“อา...เจฟ...ไม่ไหวแล้ว”
เสียงแหบพร่าใต้ร่างช่างเย้ายวนน่าหลงใหล ดวงตาปรือปรอยหรี่ลงพร้อมเว้าวอนเต็มที่ หึหึ มีอารมณ์ร่วมขนาดนี้ไม่อ้าปากงับก็โง่ล่ะ
เร่งมือให้ร่างขาวถึงจุดหมายก่อน คนของผมเกร็งกระตุกก่อนพุ่งทุกหยาดหยดแห่งรักออกมาเปรอะเปื้อนเลอะหน้าท้องเนียนเรียบ
สิงโตซุ่มรอขย้ำเนื้อกวางน้อยเชื่องช้าใจเย็น ทอดมองจิระของผมหอบฮั่กแลบลิ้นเลียริมฝีปากยั่วยวน คนใต้ร่างขึ้นสีสดน่ากิน ผมลากนิ้วตามร่องเลี่ยงไม่แตะแก่นกายของอีกฝ่าย กวาดปลายนิ้วสัมผัสความเหนียวเหนอะก่อนค่อยๆ เล่นกับด้านหลังให้ไฟสวาทคุโชนอีกครั้งและอีกครั้ง
“พอก่อน เพิ่งเสร็จเมื่อกี้”
“แต่ผมยัง ตาผม” ผมเอาแต่ใจ
“ไปจัดการเอง มือก็มี โน่นห้องน้ำ” ดูทำเข้า ยั่วให้อยากแล้วจากไปใช้ได้ที่ไหน น่าจับตีก้นเสียให้เข็ด
“ไม่เอา มีแมวยั่วสวาทของผมอยู่ทั้งคน อยากทำกับคุณ นะๆๆ...จุ๊บ” ผมจูบปิดปาก ดูดดุนลิ้นร้อนปลุกเร้าอีกหน
แทงนิ้วสำรวจกลั่นแกล้งเด็กช่างยั่ว ฟังเสียงลมหายใจหนักๆ สลับเสียงครางกระเส่าเวลาโดนจุดกระสันภายใน ปีศาจน้อยของผมเซ็กซี่จัดจนอยากจะกลืนกินไปทั้งตัว
“อือ...ตรงนั้นอย่า...อ๊ะ...”
“ตรงนี้เหรอ...หือ?” หึหึ ได้ผล
เอนตัวลงนอนทาบร่างบนโต๊ะไม้ก่อนก้มจูบระเรื่อยลงมาขบเม้มเม็ดทับทิมยอดอก ขบเบาๆ ฝากรอยคิสมาร์กอยากฟังเสียงอุทาน แกล้งแตะริมฝีปากตรงส่วนปลายที่เริ่มชูชัน ไม่สนเจ้าตัวพยายามปกปิดอย่างเขินอาย
“อา...เจฟ...” เสียงครางดังใกล้หูชวนหลงใหลให้เติมนิ้ว 2-3 รุกรานหนักข้อ
“ผ่อนคลายนะครับคนดี อย่างนั้น”
“อื๊อ...เจฟ ตรงนั้นไม่...!”
“ตรงนี้เหรอ”
“อา...เร็วๆ ตรงนั้นแหล่ะ”
ฮะฮ่า อยากหัวร่อให้ก้อง ห้ามอยู่ดีๆ กลายเป็นเร่งรัดเอาแต่ใจเสียได้ ไม่หลงหัวปักหัวปำยังไงไหวครับคิตตี้
ร่างเล็กบิดกายแอ่นเข้าหาอยากได้ขั้นกว่า คนของผมพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม
สบตาคมคู่นั้นพลางดันขาสองข้างออกกว้าง กดความปรารถนากลางลำตัวลงช้าๆ ผ่านกล้ามเนื้อรัดรึง สัมผัสความเสียวซ่านแรกเข้าช่างหวานล้ำแทบสำลัก
“เจฟ...อีก อยากได้อีก”
“อยากได้แบบไหนอีกครับคนดี” ผมเด้งเอวเร็วๆ กะเอาให้สำลักความสุขสมตายไปข้าง
“ลึกๆ อ๊า...” ใต้ร่างแอ่นกายเข้าหา ท่อนขาตวัดรัดเอวผมไว้แน่นหนึบเป็นคำตอบ
“คนดี” ผมแกล้งประวิงเวลาทัั้งๆ ที่เสียวฉิบ
“เชี่ยเจฟ! เอากูซะที” จิกนิ้วครูดผิวผมแสบจี๊ดเป็นทาง ซาดิสต์ไม่ใช่เล่นนะเจ้าแมวยั่วสวาท
“หึหึ” ก้มจูบจาบจ้วงดูดดื่ม นั่นล่ะที่อยากได้ยิน โถมตัวเองเข้าทำประตู กดลงถนัดถนี่พร้อมฟังเสียงหวีดร้องกระสันต์ดังลั่นบ้าน
“เจฟ...โอ้...!”
“YES!” สวรรค์ “ผมรักคุณ”
“เหมือนกัน...รักเจฟ รักที่สุด”
ชอบ ณ ขณะนี้สุดกู่ บอกรักผมทั้งน้ำตาคลอหน่วย ลมหายใจขาดห้วงและตอดรัดส่วนเชื่อมต่อของเราไว้แน่นราวไม่อยากให้จากไปไหน
อยากอยู่อย่างนี้ตราบนานเท่านาน
เขาเป็นของผม
จิระของผม
ขยับสะโพกช้าๆ ก่อนกระแทกกระทั้นเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นเรื่อยๆ แรงกรีดปลายเล็บจิกแผ่นหลังคงลายพร้อยเลือดซิบ เสียงพั่บๆ ร่างเรากระทบกันพร้อมเสียงร้องเรียกชื่อผมดังขึ้นเรื่อยๆ
กระทั่ง...คนใต้ร่างแอ่นเกร็งก่อนพุ่งกระตุกของเหลวออกเลอะเต็มหน้าท้องถึงฝั่งฝันในที่สุด
ผมก้มลงดูดปาก วนลิ้นเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กรุนแรง อารมณ์ปะทุถึงขีดสุด แทงสะโพกเข้าหนักหน่วงก่อนปล่อยออกทะลักทะลาย
แม่งมันส์ฉิบหาย ขออีกรอบละกัน!!!
*************