ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
นิยายที่แต่งมีอีกสองเรื่องครับ
รักจริงยิ่งกว่านิยาย จบแล้วครับ (HAPPY END)
คนบางคนเกิดมาเพื่อคู่กัน เกิดมาเพื่อเป็นรักแรกและรักเดียวของกันและกัน
รักนาย...มายรูมเมท กำลังออนแอร์ครับ
ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ครับผม
ขออภัยหากมีข้อความใดไม่เหมาะสม
นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อความเพลิดเพลิน
เหตุการณ์ในยุคสมัย การเลิกทาส
ขอบคุณครับ
สารบัญอยู่ข้างล่างครับผม
ทาสรัก...สมัครใจ
วันพุธ เดือนแปด อุตราษาฒ ขึ้นเก้าค่ำ
วันนั้นตรงกับวันพุธที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๑๗
ได้มีประชุมพระบรมราชโองการ พระราชบัญญัติ การลดเกษียณอายุค่าตัวลูกทาส
กาลต่อมา ได้มี ประกาศเกี่ยวกับลูกทาส ใจความประการหนึ่ง ว่าด้วยการลดเกษียณอายุค่าตัวลูกทาส ดังนี้
“ให้เจ้าเบี้ยนายเงินผู้มีทาสตั้งแต่คนหนึ่ง สองคน เก้าคน สิบคน เก้าครัว สิบครัว
ได้ตรวจตราดูลูกทาสของตัวซึ่งเกิดในเรือนเบี้ย ว่ามันเกิดในปีมะโรงสัมฤทธิศก
ปีมะเส็งเอกศกเป็นต้นไป จะมีชายหญิงสักกี่คน แล้วให้พร้อมกับอำเภอกับตัวทาส
สักหลังสารกรมธรรม์ไว้เป็นแผนก ว่าไอ้อีมีชื่อเกิดในปีมะโรงสัมฤทธิศก เป็นต้นไป
อายุได้เท่านั้นปี จงให้มีไว้ทุกๆฉบับสารกรมธรรม์
จงทุกรายอย่าละเมิดเพิกเฉยเป็นอันขาด
อนึ่ง ถ้าเจ้าเบี้ยนายเงินเอาสารกรมธรรม์มาให้สักหลังเมื่อใด
อย่าให้อำเภอแกล้งชักช้า ทำให้เสียเวลาแก่ผู้ที่มาทำเป็นอันขาด
ประกาศมา ณ วันพฤหัสบดี เดือนสิบ แรมสิบสามค่ำ ปีจอ ฉศก ๑๒๓๖”
----------------------------------------------------------------------
พุทธศักราช ๒๔๑๘
บรรดาทาสทั้งชายและหญิง ทั้งแก่หนุ่มสาวและเด็ก
มาออกันเบียดเสียดที่นอกชานกว้างหน้ายกพื้นของหอนั่ง
ซึ่งพระยาศรีพิพัฒน์นั่งเอนกายอยู่บนฟูกปูเครื่องเชี่ยนหมาก
น้ำชาจีน ขันน้ำพานรอง วางประดับอยู่ครบครัน
คุณหญิงศรีพิพัฒน์ นั่งจัดหมากพลูอยู่ข้างสามี
ขุนจำเริญบุตรคนโตยืนกอดอกพิงลูกกรงระเบียงอยู่อย่างเบื่อหน่าย
ขุนจำเริญคนนี้มีใบหน้าสะสวยละม้ายไปทางสตรี
รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นผิวพรรณผุดผ่องไม่แพ้ผู้ใด
พวกทาสกระซิบกระซาบกันเบาๆ
แต่เมื่อรวมกันหลายเสียงทำให้จ้อกแจ้กราวกับฝูงนก
ต่อมาคุณหนูแดง ธิดาสาววัยสิบหกปีย่างก้าวเข้ามานั่งพับเพียบใกล้บิดา
คุณหนูแดงหน้าตาสะสวยไม่เท่าขุนจำเริญพี่ชาย
แต่แลสวยด้วยตรงที่ชอบยิ้มอ่อนหวานกับบรรดาทาสเสมอ
ตรงข้ามกับพี่ชายของเธอเองที่มักจะบูดบึ้ง วางโต
คำแรกที่พระยาศรีพิพัฒน์ถามเอากับเจ้าบุญรอดหัวหน้าทาสก็คือ
มาครบกันแล้วหรือไอ้รอด
บุญรอดรีบพับเพียบตอบเสียงดังว่า มาครบแล้วขอรับ
พระยาศรีพิพัฒน์รับหมากพลูคำใหม่จากภรรยามาใส่ปากเคี้ยว
ตามองไปทั่วตัวข้าทาสบริวาร ด้วยความมีเมตตา
แล้วท่านก็เปิดการประชุมโดยการกล่าวขึ้นว่า
ข้าเรียกพวกเอ็งมาพร้อมกันในวันนี้มีเรื่องมงคลที่จะมาประกาศให้รู้ทั่วกัน
ว่าแล้วท่านก็หลับตา ยกมือพนมไปทางทิศพระมหาราชวัง
ท่านนิ่งอยู่ชั่วขณะ แล้วหันกลับมาหาบริวารที่ต่างก็งงงันกันอยู่
เรื่องที่จะพูดให้รู้กันเอาไว้ พวกเอ็งฟังแล้วจงระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของล้นเกล้า
ด้วยล้นเกล้าท่านได้ตรากฎหมายพิกัดเกษียณอายุลูกทาส
เพื่อให้การเลิกทาสค่อยเป็นค่อยไป และทาสจะต้องหมดไปจากเมืองไท
เสียงไชโยโห่ร้องดังกึกก้อง พร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ร่าเริงว่าจะได้รับการปลดปล่อย
ทันใดนั้นทุกคนก็ต้องหันไปทางเสียงทรงอำนาจของพระยาศรีพิพัฒน์ที่ตวาดก้องว่า
พวกมึงยังฟังไม่หมดถ้อยกระทงความ อย่าเพิ่งได้ใจไปก่อน
ทุกคนนิ่งเงียบรอฟังโดยดุษณีแต่สีหน้าที่ก้มงุดระบายไปด้วยรอยยิ้มกันทุกคน
พระยาศรีพิพัฒน์กล่าวต่อไปอีกว่า
พระราชศรัทธาของล้นเกล้าที่มีต่อการเลิกทาส
พวกข้าขุนนางได้ถวายแรงกายแรงใจเพื่อพระราชศรัทธาของพระองค์ท่านกันทุกคน
ด้วยเวลานี้อารยประเทศเขาเลิกทาสกันจนหมดแล้ว
แม้บางประเทศจะเกิดสงครามกลางเมืองขึ้น เขาก็ไม่ย่นย่อ
มนุษยธรรมย่อมเหนือกว่ามนุษยชาติ ทาสจะต้องหมดไปจากเมืองไท
พวกเอ็งทุกคนจะได้ไปสักหลังสารกรมธรรม์ลดค่าตัวลงทุกปี
ส่วนไอ้คนที่เกิดปีมะโรงสัมฤทธิศกที่แล้ว
มันจะต้องเป็นไทไปทุกคน เมื่ออายุยี่สิบเอ็ดปี
บรรดาทาสพากันยกมือท่วมหัวไปในทิศพระมหาราชวัง
กล่าววาจาสรรเสริญ สำนึกในพระมหากรุณาเป็นล้นพ้น โดยพร้อมเพรียงกัน
บรรดาทาสแยกย้ายกลับไปประจำ ทำงานบ้าง กลับไปอยู่ที่พำนักบ้าง
ซึ่งปลูกอยู่เรียงรายในบริเวณอันไพศาล
นางน้อมกับไอ้ลอยลูกชายเดินเคียงกันกลับมาที่กระท่อม
ไอ้ทาสลอยลูกของนาง มันรูปร่างกำยำ หน้าตาคมสันผิดแผกจากพวกทาสด้วยกัน
นางน้อมพูดกับลูกชายด้วยความดีใจว่า
ปีนี้อายุเอ็งก็ปาเข้าไปสิบเก้าปีแล้ว กระนั้นอีกสองปี พออายุเอ็งครบยี่สิบเอ็ด
ตามกฎหมายนี้เอ็งก็จะได้พ้นจากทาสเป็นไท
นางน้อมและไอ้ลอยต่างพากันยกมือพนม ในใจรำพึงระลึกพระคุณล้นเกล้าชาวไท
ไอ้ลอยชำเลืองดูแม่ที่พนมมือทำปากขมุบขมิบก็ถามว่า
แม่อธิษฐานอะไร นางน้อมสะดุ้ง หันมาน้ำตาคลอแล้วตอบว่า
แม่อยากให้เอ็งบวชให้แม่เห็นชายผ้าเหลือง การบวชเรียนจะให้ความจำเริญ
เกิดแก่ตัวเจ้านะลูก รับปากแม่มาเถิด
ไอ้ลอยกราบที่อกแม่พลางกล่าวว่า ฉันขอรับปากแม่
แต่แม่จ๋า อีกสองปีฉันคงได้พ้นการเป็นทาส ขอให้แม่รอฉันเถิด
ขอฉันทำมาหาเงินมาไถ่ตัวแม่ไปอยู่กับฉันเสียก่อน
แล้วฉันจะบวชให้แม่
คืนนั้นนางน้อมต้องอยู่ที่กระท่อมคนเดียว ด้วยไอ้ลอยถูกหมายเรียกให้เดินเวร
ตามหน้าที่ผลัดหนึ่งถึงยามต้น ไอ้ลอยรับไม้พลองมาจากไอ้ทาสเข้ม
แล้วออกเตร่ไปตามทิศทางที่กำหนด ไอ้ลอยรับเวรคนเดียวเดินเตร่ไปมา
ประตูใหญ่ด้านหน้าปิดสนิท
มียามนครบาลยืนอยู่ที่ป้อมหน้าสองนายตามอำนาจตำแหน่งของพระยาศรีพิพัฒน์
ไอ้ลอยเดินเตร่มาถึงบริเวณด้านหน้าจะถึงเรือนใหญ่ ไอ้ลอยก็รู้สึกตัวว่า
ถูกเดินติดตามโดยใครสักคนหนึ่ง
เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะและกลิ่นประจำกาย
ไอ้ลอยก็รีบหันกลับไปยอบกายลงตามหน้าที่
ขุนจำเริญเห็นพลองในมือไอ้ลอยจึงถามว่า อยู่เวรหรือ
เมื่อลอยตอบไป ขุนจำเริญก็ซักต่อว่า
มาเดินเลาะอยู่แถวนี้ทำไมกัน
ลอยตอบตามตรงว่า กระผมอยากหมากนัก ก่อนออกกระท่อมแม่แกหลับ
กระผมไม่อยากกลับไปกวน เลยไม่มีหมากอม
ว่าจะไปขอพี่รอดแกสักคำ
ขุนจำเริญยิ้มอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็น ก่อนเอ่ยตอบว่า
ไอ้รอดมันไปช่วยเขาที่โรงม้า
ขุนจำเริญเหลียวมองไปรอบๆ แม้แสงไฟตรงนั้นจะสว่างไสว
แต่ไม่มีผู้คนผ่านมาเพราะดึกแล้ว
ขุนจำเริญจึงก้มลงถามลอยด้วยเสียงเบาแต่เครือด้วยความประหม่าว่า
ลอยจะรอให้ฉันขึ้นเรือนแล้วฝากหมากให้คนเอาลงมามาให้
หรือว่าลอยจะรับชานจากปากฉันไปเคี้ยวไว้ก่อน จนกว่าจะไปขอเอาจากคนอื่น
ลอยเกือบสะดุ้ง หัวใจซ่านไปด้วยความรู้สึกว่าเป็นวาสนาเกินตัวของเขานัก
มีหรือขุนจำเริญมาออกปากจะคายชานหมากออกให้ทาน
ลอยจึงชันเข่ากายตรงขึ้นทันที พร้อมกับพนมมือ
พึมพำด้วยแววตาอันเป็นประกายความหมายว่า
เป็นบุญของไอ้ทาสลอยยิ่งแล้ว
หากว่าจะได้รับทานชานหมากจากท่านขุนจำเริญ
หมากเต็มคำจากที่ใด ก็หาเป็นที่ปรารถนาของไอ้ลอยอีกแล้ว
ขออวยทานที่คุณท่านปรารถนาฉะนั้นมาเถิดขอรับ
บุตรชายคนเดียวของท่านพระยาประมุขของบ้านเอียงอายพอควร
แลมองสำรวจว่าไม่มีใครเห็นแน่แล้ว จึงคายชานหมากใส่มือ
แล้วยื่นให้ลอย พอตกถึงมือไอ้ทาสลอย
ขุนจำเริญก็รีบหันหลัง วิ่งขึ้นบันไดเรือนไปอย่างรวดเร็ว
สารบัญครับ
ทาสรัก....สมัครใจ.....1ทาสรัก....สมัครใจ.....2ทาสรัก...สมัครใจ.....3ทาสรัก...สมัครใจ.....4ทาสรัก...สมัครใจ.....5ทาสรัก...สมัครใจ.....6ทาสรัก.......สมัครใจ......7ทาสรัก...สมัครใจ....8ทาสรัก...สมัครใจ....9ทาสรัก....สมัครใจ.....10ทาสรัก....สมัครใจ....11ทาสรัก....สมัครใจ....12ทาสรัก...สมัครใจ....13ทาสรัก...สมัครใจ....14ทาสรัก....สมัครใจ....15ทาสรัก....สมัครใจ....16ทาสรัก...สมัครใจ....17ทาสรัก....สมัครใจ....18ทาสรัก....สมัครใจ....19ทาสรัก....สมัครใจ….20ทาสรัก....สมัครใจ....21ทาสรัก....สมัครใจ....22ทาสรัก 23ทาสรัก 24ทาสรัก....สมัครใจ....25ทาสรัก....สมัครใจ....26ทาสรัก....สมัครใจ....27ทาสรัก....สมัครใจ....28ทาสรัก....สมัครใจ....29ทาสรัก 30ทาสรัก 31ทาสรัก 32ทาสรัก 33ทาสรัก 34ทาสรัก 35ทาสรัก 36ทาสรัก 37ทาสรัก 38ทาสรัก 39ทาสรัก 40
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
