ความจริงเรื่องนี้วิธีการเขียนการบรรยาย สนุกมากเลยนะคะ แต่เกลียดมาโปรด 5555555
คือ เฮี้ยมาก เคยอ่านแล้วสมัยยังไม่ the end รับไม่ได้ รู้สึกว่าพี่แกแบบ เห็นปลื้มเป็นของตายเกินไป คือมันไม่แบ๊ดบอยอะ
แต่มันฟัคกิ้งแบ๊ดมากกก(หยุดอิน) หลังจากนั้นก็ผ่านมาเป็นระยะเวลานาน ก็ฮึบทำใจกลับมาอ่านอีกครั้ง
ก็คิดถึงพ่อฟัคกิ้งแบ๊ดนี่แหละ
ตอนเฮียแกเสียดุลในชีวิตนี่สะใจมาก ไม่มีความสงสารเลย
อ่ะเราคงเลวเกินไปแต่เห็นด้วยกะหลายๆเม้น ว่าปลื้มรักมากจริงๆ ใจอ่อนง่ายไป 55555 ปลื้มเป็นนายเอกที่ตอนแรกๆนี่ก็บ่นนางตลอด
แต่ก็ว่าไม่ได้หรอก ในความจริงเป็นเราก็คงใจอ่อนแหละ ก็มันรักนี่นา
ขอบคุณที่แต่งนิยายปวดตับขยับต่อมด่าพระเอกมาให้อ่านนะคะ
เอาจริงๆมันก็สนุกแหละ แต่เพราะตอนเม้นเพิ่งอ่านจบ แบบอ่านใหม่รวดเดียว เลยอินกับการเกลียดอีพี่โปรด
5555555
ปล. รักปลื้มนะ
ป.ล. สอง รักคุณเฟรนด้วยย