เห็นคนเขียนมาสองตอนรวดในวันเดียว บอกตรงๆฟินโพด(ถึงเนื้อเรื่องตอนนี้มันจะไม่ได้ฟินๆฟุ้งฟิ้งก็เหอะ) อยากกระโดดกอดรัวๆ อิอิ
ตอนที่ 31 ข้อความที่พี่ยินดีทวิตตอนไปแวนคูเวอร์ คำว่า 'เฮีย' นี่ตอนแรกทำเอาเรางงอยู่นานว่าใครวะ เฮียเขมเหรอ?
แต่หลังจากอ่านรอบที่สอง จู่ๆก็สติมาปัญญาเกิดแบบแว่บเข้ามาในหัวเลย อืมมม รู้ละ เฮียคนนั้นน่ะเอง แหม นึกว่าใคร
พอดีเพื่อนเราติ่งวงนี้ แต่ไม่ได้เมนเฮียนะ เราก็แค่รู้จักบ้างนิดๆหน่อยๆ ไม่นึกว่าพี่ยินดีก็เป็นติ่งด้วย ฮ่าๆๆๆ
โปรดเปลี่ยนไปมากจริงๆ โอ้โห แบบเราก็ไม่คิดนะว่าคนที่รักตัวเองมากอย่างมาโปรดจะถึงขนาดเคยพยายามฆ่าตัวตายได้
แถมยังเป็นรอยแผลบริเวณเดียวกับที่น้องปลื้มได้รับบาดเจ็บครั้งนั้นด้วย โปรดตอนนี้ดูแบบเจียมๆหงอๆจริงนั่นแหละ
น้องปลื้มก็พูดถึงได้น่าเอ็นดูมากว่า เจ้าตัวพอใจที่ได้ทำโน่นทำนี่ พอใจกับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ได้รับ ก็จริงนะ
รู้สึกเหมือนจะกลัวมากว่าถ้าก้าวพลาดไปเพียงก้าวเดียว โอกาสที่แสนยากเย็นนี้จะไม่มีวันหวนกลับมาอีก กลัวจะผิดพลาดอีก
คือตรงส่วนที่ปรับปรุงใหม่นี่เราชอบมากนะ ที่ใส่ใจ แสดงออก อ่อนโยนขึ้น มีความอดทนมากขึ้น ฯลฯ
แต่รู้สึกว่าถ้าคนๆนี้ที่มีลักษณะนิสัยดีๆแบบนี้ไม่ได้ชื่อมาโปรดมาตั้งแต่แรก เราคงกรี๊ดกระจายไปแล้ว
แต่ในเมื่อคนๆนี้คือมาโปรด การที่เป็นแบบนี้มันเหมือนตัวตนและเสน่ห์บางอย่างของเจ้าตัวมันหายไปเลยล่ะ
ก็หวังว่าในอนาคตจะนางจะสามารถดึงเสน่ห์และความเป็นตัวของตัวเองกลับมาผสมกับสิ่งดีๆที่ปรับปรุงตัวใหม่ได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ
คือนี่พูดในฐานะที่ตั้งแต่ก่อนจนปัจจุบันก็ไม่ได้พิศวาสอะไรนางเลยนะ แต่ตอนนี้ก็แอบสงสารเล็กๆ
อิน้องส้วมยังมีชีวิตอยู่อีกเรอะ?! แหม แค่ได้ยินแต่ชื่อก็อยากจะพ่นไฟใส่แล้ว หึ ตบมันเลยปลื้ม *โบกป้ายไฟ*
น้องดงน้องเดย์อะไรเนี่ยก็หวังว่าจะไม่ได้มาช่วยกันก่อร่างสร้างมาม่าและความร้าวฉานอะไรนะ
เห็นคนเขียนพูดถึงอุปสรรค อุปสรรคที่ว่านี่หมายคือหมอนี่เหรอ หรือว่าหมายถึงสถานการณ์ในภาพรวมหว่า รอติดตามมมม
หัวข้อ: @มาโปรด@ : ตอนพิเศษ : 23/09/2014 (Page. 145) *แจ้งข่าวหน้า 149 28/1/2015 (อ่าน 1919185 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก