พี่คะ ไม่อยากบอกเลยว่าเราสมัครมาเม้นเพื่อพี่โดยเฉพาะเลย
ปปติเราชอบแอบซุ้มตามอ่านนิยายนะ แต่พอได้มาอ่านเรื่องของพี่แล้วบอกเลย
ต้องมาเม้นให้ด้ายยย
พี่แต่งถูกใจเรามาก ถึงขั้นที่สุดอ่ะ เราชอบนะ นิยายที่เหมือนมีแง่คิด การปรับปรุงตัว
คือตอนแรกก็แอบเซงว่าแต่งแบบนี้อีกแล้ว มันจะอะไรกันนักกันหนากับไอที่นายเอกรันทด ขนาดน้านนน
แต่แบบว่าเจอพี่นี่คือหักมุมมองเราไปเลยอ่ะ เราชอบมากเลย (แอบรู้สึกผิดเลย

)
เนื้อเรื่องดีมากๆเลยค่ะ ไม่เว่น แต่อธิบายด้วยเหตุผล
สำหรับตัวละคร 'พี่โปรด' เราก็พอเข้าใจนะคะ คือเป็นคนที่ก้าวร้าวเอาแต่ใจอาจเป็นเพราะสังคมกับพฤติกรรมของคนโดยรอบส่งผลให้พี่โปรดเป็นแบบนั่น
แต่ก็ได้มีการ 'สำนึก' และปรับปรุงตัว เราคิดว่าคนแบบนี้ดีมากๆเลยค่ะ เพราะมันยากนะ ที่จะรู้ตัวว่าผิดแล้วปรับปรุง
(คือคนส่วนมากไม่ค่อยคิดว่าตัวเอวผิดหรอก

)
ส่วนตัวละคร 'ปลื้ม' บอกตรงว่าขัดใจน้องที่สุด แบบมันแน่นอกมากอ่ะ คนอะไรจะยอมคนอื่นซะขนาดน้านนน
(ในตอนนั้นอยสกบอกกับปลื้มมากเลยว่าสมัยนี้หมดยุคนางเอกแล้วน้อง

)
แต่ในตอนหลังปลื้มก็คิดได้ว่าชีวืตคนเราไม่ใช่ว่าแค่คนๆเดียวทิ้งไปแล้วมันเป็นจะตาย แต่ยังมีอีกหลายคนที่อยู่ข้างเรานั้นคือ พ่อแม่
อีกทั้งยังไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นแล้วก็งี่เง่าเหมือนนายเอกบางเรื่อง เราชอบมากเลยตรงที่ปลื้ม 'คิดได้'
เนื้อเรื่องดีมากค่ะ ถ้ามองเนื้อเรื่องเรารู้สึกว่าจะซ่อนแง่คิดดีๆไว้เยอะมาก ทั้งเรื่องการให้อภัย การสำนึกตัว
การรู้คุณค่าชีวิต
เผ้อมานาน ถ้าคนแต่งได้อ่านคอมเม้นเรา เราก็อยากบอกอีกครั้งว่า แต่งเก่งมากค่ะ เราชอบมาก รักเลย

ปล. น้ำช่วงแรกๆเยอะไปติ๊สนึงนะคะ จุ๊บุๆ
