หัวข้อ: [novel] ขอให้รักเรานั้น...นิรันดร ครับ by นัทนที

[HydrA]

โอยสนุกสุดยอดยังอ่านไม่จบเดี๋ยวมาอ่านต่อแต่ทีมนี่สุดๆเลย

[tonkhow]

ชอบมากเลยคับ อยากมีใครสักคนรักผม และทำอะไรเพื่อผม เหมือนที่ ทีม กะบาส รัก บี  แบบนี้ จังเลย
ขอบคุณ คุณนัทนที นะคับ เขียนเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน

[DeShiWa]

 

อะครับเรื่องนี้ทำให้ผมร้องไห้เลยอะครับ

ซึ้งมากเลยครับผม ชอบครับ

[seth]

อ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองตั้งแต่มาเป็นสมาชิกบอร์ดนี้ อ่านรวดเดียวจบครับ อ่านจบเงยหน้าขึ้นจากจอคอมพิวเตอร์ ยังมึนๆอึ้งๆอยู่เลยครับ เป็น love tragedy ที่สวยงาม บีบคั้นอารมณ์ได้อย่างดีเยี่ยม  อ่านไปก็ปลงชีวิตไป มีข้อคิดเรื่องกรรมเข้ามาแทรก ดีมากๆเลยครับ ตอกย้ำให้รู้ว่าทุกอย่างในโลกนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตน (อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) การจะทำให้ไม่ต้องมาทุกข์กลับเรื่องรักซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ตราบเท่าที่เรายังตัดความรู้สึกรัก ความยากเป็นเจ้าของออกจากใจเราไม่ได้  อ่านเริ่องนี้จบคิดถึงมุมมองต่างๆในเรื่องก็เหมือนได้กินยาสร้างภูมิต้านทานให้กับความรัก

การดำเนินเรื่องที่ตัวละครเอกสามตัวต้องเดินมาพบกับ เหตุการณ์ต่างๆ ความเกี่ยวเนื่อของตัวละครต่างกรรม ต่างวาระ ทำได้ดีมากเลยครับ ชอบๆ   ....... ตอนที่เป็น climax ของเรื่องหลายช่วงคงกรีดบาดความรู้สึกคนอ่านได้เสียน้ำตาไปหลายกะละมังกันอยู่ ยังไงอย่าลืมเข็นงานดีๆมาให้อ่านกันอีกนะครับ จะตามไปอ่านนะครับ

[● MaYa~Boy ●]

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าเศร้ามากเลยคับ โดยเฉพาะตอนที่บาสเสีย

ไม่อยากให้เป็นแบบนี่เลย สงสารทั้ง 3 คน

เฮ้ออออ

ขออย่าให้ชีวิตต้องต้องเป็นแบบนี้เลย

[anisongchanon]

ไม่อยากพูดอะไรมาก

แค่ขอพูดประโยคเดียวก็พอ

ว่า"ขอให้เรารักกันชั่วนิรัน "

[^ - ^A s A v I n * o *]

เรื่องนี้สนุกมากๆเลยครับ เป็นเรื่องนดวงฝจก้อว่าได้

อ่านแล้วเสียน้ำตาจริงๆเลย เศร้ามากๆๆ สงสารทั้ง3คนมาก

บาสไม่น่าตายเลยยยยย สงสารรรร น่าจะจบแฮปปี้กว่านี้หน่อยน้าครับ

แต่ก้อชอบครับบบบ ติดตามต่อไปครับๆๆๆ

อ่านรอบเดียวจบเลย เกือบตาย อิอิ

 

[kei_kakura]

เอ่อ.....เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านวันนี้....และอ่านจบเมื่อกี้.....

เมื่ออ่านจบ....ถามตัวเองว่า....ช้าไปไหม?....ทำไมชั้นถึงได้เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้  ((อ๊ากกกกกกก))

เรื่องนี้....ประทับใจมากๆ ค่ะ....ชอบมากตลอดทุกตอน...แม้ว่ามันจะเศร้าไปบ้าง...แต่ว่าก็ชอบ

อ่านจบแล้วก็อิน....คิดว่าภาค 1 และ 2 คือเรื่องจริงทั้งคู่ เหอๆๆ แต่ว่าแม้ภาค 2 จะแต่งขึ้น...ก็ยังสนุกและได้ใจมากกกกกก   

ความรู้สึกตอนที่อ่านเรื่องนี้..........................

.
.
เกลียดทีม....ที่ทิ้งบีไป...เพราะความหูเบา...และไม่เชื่อใจกัน...แต่ว่าก็สงสารทีม...ที่เป็นคนโง่...โง่แม้กระทั่งทำร้ายได้ทั้งหัวใจตนเอง...และคนที่ตัวรัก...

เกลียดบาส...ที่เพราะรักบีมากเกินไปจนทำให้ใครหลายๆ คนต้องเจ็บปวด...รวมทั้งตัวเองด้วยด้วย...แต่ว่าก็สงสารบาส...ที่ต้องจมกับความเจ็บปวดที่ตัวเองก่อขึ้นมาอย่างตั้งใจ...

สุดท้ายแล้ว....เมื่อได้อ่านเรื่องนี้จบ....

....เกลียดใครไม่ลงทั้งนั้น....

สุดท้าย....ปลื้มคนแต่ง...คุณนัทนทีถ่ายทอดเรื่องราวได้...สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ....และจะติดตามผลงานตลอดไปค่ะ....

ขอบคุณพี่เรย์ค่ะ...ที่เอาเรื่องราวที่ดีมากๆๆๆๆๆ...มาลงให้อ่าน 

[cargo]

เป็นเรื่องที่ประทับใจมาก เลย จบได้ในแบบที่ผมประทับใจมาก ๆ เลย
ได้เห็นแนวทางความรัก และความมั่นคงในรัก ซึ่งไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่ายามใดก็ตาม

แต่ผมว่า อาญาแห่งรัก ไม่ควรเป็นความตาย   นะ    

thanx to auditor & poster มาก ๆ 
                                           
                                                                               i am Mr.Cargo 

[aj2kingdom]

เหร้ออออออ บาดใจจริง ๆ    แต่ก็รักเรื่องนี้ที่สุดเลยครับ  อ่านแล้วอ่านอีกมาจะสิบรอบแล้ว 

[wachara]

เป็นสมาชิกอีกคนครับ    ตามอ่านรวดเดียวจบ บอกได้คำเดียวสุดยอด     เศร้าโตร ๆ   


กนใจดีครับ 

[nartch]

เพราะเรื่องนี้เลยครับเป็นแรงบันดาลใจให้พบเวปนี้  ติดตามเรื่องนี้อยู่ที่เวปอื่นแต่ไม่ทันใจเลยต้องดิ้นรนหาอยากอ่านจนจบ และแล้วก็จบจริงๆ ไม่อยากเชื่อเลยคนเขียนสุดยอดมากครับ แรกเริ่มเลยคิดว่าเป็นเรื่องราววัยรุ่นใส ๆ อ่านไปตลก ๆ สนุก ๆ ไม่มีแววว่าจะเศร้าขนาดนี้ จนมีคน post ว่ามันเศร้ามาก อ่านมาหนึ่งคืนเต็มร้องไห้    ตลอดคืน สงสารทุกคนเลย รักมันมีเส้นทางของมันจริง ๆ ด้วย ยังดีนะครับที่ผู้เขียนเปลี่ยนใจไม่ปล่อยให้บี....ตามบาสไป และจบลงอย่าง HAPPY ...
=========================================
หลังจากเมื่อคืนแล้วก็ยังอยากจะอ่านต่ออีกซักรอบ น้ำตาเจ้ากรรมก็ยังคงไหลไปตามเนื้อเรื่องเหมือนเดิม ประทับใจจริง ๆ ครับเรื่องนี้ ความรักนี่แปลกดีนะครับ เวลาสวยงามโลกก็สดใจเหลือเกิน  แต่เวลาโหดร้ายขึ้นมาชีวิตก็แทบไม่มีความหมาย...เศร้าได้ใจ

 

[joffy]

   จาเศร้าปายหนายค้าบบบบบบ

ขอบคุนสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้น้าค้าบบบ 






ชีวิตคนเรานิแปลกดีเนอะ.......


ไปเดินเล่นแถวเนินวิดวะดีก่า

[tsuya]

และแล้วก็อ่านจบค่ะ ว่าจะอ่านวันละนิด เพราะอยู่ในช่วงการสอบ
แต่มันอดใจไม่ไหวอ่ะ ก็เลยอ่านจนจบเลย  แหะๆ

แต่ว่ามันเศร้ามากเลย อ่านแล้วตาพร่ามัว น้ำตาไหลน่ะ ฮุๆ 

ขอบคุณคุณ นัทนที มากนะคะ ที่เขียนให้อ่าน
อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครมากมาย

ขอบคุณค่ะ

[antoniorey]

  ก่าจาจบเล่นเอาขอบตาร้อนไปหลายรอบเลยอ่า ขอชมเลยครับ มีหลากหลายอารมมากๆเรื่องนี้และสนุกมากเลยทีเดว ตอนนี้ยังอ่านไม่จบหลอกแต่ก้อเมนต์ให้คราบนิยายดีๆจาได้อยุต้นๆๆๆๆๆ


ขอขอบคุณจากใจทั้งคนแต่งคนโพสต์    สมบัติทางความคิดจริงๆๆยอมรับๆๆ

[ninaprake]

กะลังไล่ตามอ่านนะคร้าบ อยู่หน้า 1 อยู่ สนุกมากมายเลย 

[madamkung]

สวัสดีค่ะ
กุ้งเพ่ิงได้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ แต่ได้เข้ามาอ่านนิยายได้สักพักแล้วค่ะ
บอกตามตรงว่าไม่ชอบอ่านอะไรที่เศร้าเลย แต่เรื่องนี้ทำให้กุ้งติดตามอ่านแบบงานการไม่ทำ อดหลับอดนอน
กระชากอารมณ์สุดๆ แต่ยังดี ที่จบแบบ happy ending ไม่งั้นคงสลดไปเลย
ขอบคุณทั้งคุณนัทนที ผู้แต่ง และคุณ บลู ผู้โฟสต์นะคะ

[snowblack]

^
^
^
^
^
กุ้ง!!!! ชื่อคุ้นๆไหม   (อิอิ..ล้อเล่นน้า)

เป็นนิยายที่ดีมากๆอีกเรื่องนึงครับ อ่านรวดเดียวจบเหมือนกันบีบคั้นจิตใจมากๆครับ(สงสัยเริ่มซาดิสอ่านแนวนี้บ่อย)

เป็นความรู้สึกที่บรรยายออกมาไม่ได้ครับมันอัดแน่นอยู่ในอกครับแต่ประทับใจและดีใจได้ได้อ่านเรื่องนี้ครับ

ขอบคุณสำครับผลงานดีๆที่คุณบี เขียนออกมานะครับ ออกเป็นรูปเล่มเมื่อไรบอกกันด้วยนะครับ จะไปอุดหนุนครับ

และจะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะครับ

รักคนเขียนและคนโพสนะครับ

[rabby]

อ่านรวดเดียวจบ...น้ำตาไหลออกมามากมาย...อ่านแล้วรู้สึกถึงตัวเองขึ้นมาเลย...
สู้ๆนะคะ....ขอให้มีรักที่สวยงาม....และคงอยู่ตลอดไป....
ความรักไม่เคยทำร้ายใคร...เราตังหากที่ไปคาดหวังกับมันจนมีน้ำตา...

ขอบคุณนะคะ...สำหรับข้อคิดดีดีในเรื่องของความรัก... และทำให้เราได้เชื่อว่า รักแท้ยังมีอยู่จริงบนโลกใบนี้...

[fulres]

 

เข้ามาในบอร์ดนี้ ได้ 3 เดือนแล้ว (มั้ง) เพิ่งจามีโอกาสได้มาอ่านเรื่องนี้อ่ะ

อยากบอกว่าเนื้อเรื่องนี้แฝง อารมณืเอาไว้มากมาย เชือดเฉือนจิตใจได้ สุดๆเลยคับ

 
ไม่ไหวแล้วอ่ะ สุดๆ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

พอดีคุณนัทลืมพาสเวิดยังเข้าไม่ได้ผมเลยมาแจ้งข่าวแทนนะครับ
********************
โดยส่วนตัวผมก็ยอมรับนะครับว่านิยายเรื่องนี้เศร้า
แต่ตอนเริ่มต้นเขียนผมก็ไม่คิดว่าผมจะสามารถถ่ายทอดอารมณ์เศร้าได้ขนาดนี้ 
มันก็คงเหมือนที่เพลงประกอบ "รักแห่งสยาม" ว่าไว้
คงมีแต่คนที่มีความรักเท่านั้น ที่จะเขียนเพลงรักได้ดี
 
นิยายเรื่องนี้จึงเป็นเหมือนกระจกเงาที่สะท้อนความเศร้าภายในตัวผม
เป็นนิยายเศร้าๆของคนที่เคยผ่านเรื่องเศร้าในชีวิต
และใช้ชีวิตอยู่กับมันมานานหลายปี
 
แต่ผมไม่อยากให้นิยายเรื่องนี้ไปบั่นทอนความเชื่อมั่นในความรักของคนอ่านนะครับ 
เพียงแต่ถ้าเรามองด้วยสายตาเป็นธรรมก็ต้องยอมรับว่าความรักมีทั้งด้านสว่าง และ
ด้านมืด  และมีจุดจบที่ไม่สามารถคาดเดาได้ 
ผมยังเชื่ออย่างที่เขียนไว้ในนิยายว่า...ความรักมีเส้นทางของมันเอง
ไม่มีใครไปกำหนดหรือกะเกณฑ์มันได้ 
ขอเพียงในระหว่างเส้นทางนั้นให้เราได้ใช้ทุกเวลานาทีอย่างคุ้มค่า 
ทุกครั้งที่หันกลับมาเราจะยิ้มได้ไม่ว่าปลายทางจะจบลงอย่างไร
 
อีกประเด็นที่ผมอยากพูดถึงคือ
มีหลายคนที่ชอบนิยายเรื่องนี้เพราะตรงกับชีวิตช่วงที่กำลังอกหักและมีการเมลมาขอคำแนะนำว่าผมสลัดทิ้งความเศร้าและความเจ็บปวดไปจากชีวิตได้อย่างไร
  อยากขอเคล็ดลับไปทำบ้าง
 
ผมต้องรีบ reply เมลไปแก้ไขความเข้าใจผิดว่า..ผมไม่เคยสลัดทิ้งความเศร้า
ความเจ็บปวดไปจากชีวิตได้เลย
มันยังอยู่กับผมจนกระทั่งทุกวันนี้และคงอยู่ต่อไปตราบจนลมหายใจสุดท้าย
(เหมือนที่เขียนไว้ในนิยาย)
 
แล้วผมมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ?
 
เคล็ดลับง่ายๆของผมก็คือ...ผมใช้เวลาหลายปีในการทำสงครามต่อต้าน
แข็งขืนและต่อสู้กับความเศร้า ความเจ็บปวดเพราะความรัก 
แต่ผมก็ไม่เคยเอาชนะได้เลย 
สงครามนี้มีแต่สร้างบาดแผลในใจผมให้เพิ่มขึ้นและคงต้องลงท้ายด้วยความพ่ายแพ้ของผมในที่สุด
  สาเหตุก็เพราะผมไม่เข้มแข็งและเด็ดขาดพอ
 
คนอ่อนแออย่างผมจึงต้องเลือกใช้วิธีตรงกันข้าม  แทนที่จะไปต่อต้าน
แข็งขืนกับมัน  ผมเลือกที่จะยอมรับถึงการมีอยู่ของมัน  ทำความเข้าใจมัน
และบอกตัวเองว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ผมต้องพยายามอยู่ร่วมด้วยอย่างสันติ
 
น่าแปลกที่หลังจากผมเปลี่ยนวิธีคิดแบบนี้  จิตใจของผมก็ดีขึ้นอย่างประหลาด
ดีขึ้นจนกลับมาสู่ภาวะปกติในที่สุด
 
ใครที่คิดว่าตัวเองอ่อนแอ และคงสลัดความเศร้า
ความเจ็บปวดไปไม่ได้ก็ลองใช้วิธีนี้ดูนะครับ
 
อืม...ตั้งใจจะเขียนขอบคุณสั้นๆ แต่เขียนไป เขียนมา กลับยาวตั้งขนาดนี้ 
ก็ถือว่าเป็นการทักทายหลังจากหายไปนานแล้วกันนะครับ
 
ส่วนผลงานใหม่    ผมขอสารภาพว่ายังไม่มีเวลาเขียนเลยครับ เพราะหลังจากเขียน
ขอให้รักเรานั้น...นิรันดร จบ ผมก็เปลี่ยนงาน 
เป็นการเปลี่ยนงานที่เปลี่ยนชีวิตไปด้วย
เพราะงานหนักและยุ่งมากจนไม่มีเวลาและกะจิตกะใจมานั่งเขียนนิยายเหมือนเก่า 
แต่สัญญาว่าจะพยายามหาเวลากลับมาเขียนใหม่นะครับ
เพราะคิดพล็อตเรื่องไว้หลายพล็อตมาก 
มีพล็อตนึงที่คล้ายรักแห่งสยามมากจนน่าตกใจ
เพราะเป็นเรื่องของผู้ชายวัยรุ่นคนนึงที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ชอบผู้ชาย
หรือผู้หญิง  แต่ไม่มีเรื่องพ่อแม่มาเกี่ยวเท่าไหร่   
(ยังคิดไม่ได้ชั้นครูขนาดนั้น บทหนังเรื่องนี้เยี่ยมจิงๆ) 
เดี๋ยวจะลองปรับนิดหน่อย จะได้ไม่ดูว่าไปลอกเขามา แล้วจะลองหาเวลาเขียนนะครับ
 
ไหนๆ พูดเรื่องนิยายแล้ว ขออัพเดท ขอให้รักเรานั้น...นิรันดร
นิดนึงนะครับที่เคยแจ้งว่ากำลังจะออกเป็นหนังสือแล้ว 
ตอนนี้ก็คืบหน้าไปเยอะแล้วครับ  ทางสำนักพิมพ์เพิ่งส่งภาพร่างหน้าปกมาให้ดู 
ผมก็เลยเอามาให้ดูด้วย
แต่ขอไม่บอกแล้วกันนะครับว่าใครเป็นใครในภาพ  แฟนๆ ที่เคยอ่านน่าจะเดากันได้ 
ไว้ถ้ามีภาพอื่นๆ จะลองส่งมาอัพเดทอีกที (ในหนังสือมีภาพประกอบ 8 ภาพครับ)
 
สุดท้ายผมขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกคนนะครับที่ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้
และขอบคุณทีมงานเวบด้วยที่ทำให้มีพื้นที่ดีๆ สำหรับนิยายแนวนี้ได้เผยแพร่
 
ขอบคุณครับ
 
นัทนที


[attachment deleted by admin]

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ดูสายตาเศร้าๆ
 
เลยเดาว่าคนหลังสุดเป็นบาส
 
อยากอ่านไวๆ
 

[oaw_eang]

แล้วตกลง มันคนละคนกันหรอ

น้องนึกว่ามันเป็นคนเดียวกันทั้งสามมุม

[suregirl]

^
^
^
^
คิดเหมือนเจ๊สองอ่ะ

ปล.ยังรักเรื่องนี้ไม่เปลี่ยนแปลง 

[THIP]

เย้ จะได้น้องบาสมานอนอ่านแล้ว       

[nirun4]

ชอบมากเลยครับ อ่านกี่ครั้งก็ชอบ น้ำตาซึมทุกครั้งเลย

[astral]

เพิ่งอ่านจบไปหมาดๆตะกี้นี้เองค่ะ หลังจากใช้เวลาประมาณ 2 วัน เข้ามาในเล็ดเป็ดก็สักพักแล้วเพิ่งมีโอกาสได้มาตามอ่านเรื่องนี้ หลังจากได้ยินกิตติศัพท์มานาน พออ่านจบแล้วความรุ้สึกแรกที่เกิดคงเหมือนกันเพื่อนๆคนอื่นๆคือ เหมือนมีก้อนตะกั่วถ่วงหนักจุกอยู่ในอก หากจะโทษว่าความเศร้าและความเสียใจที่เกิดในเรื่องเป็นความผิดของใคร ก็ไม่สามารถทำใจระบุชัดเจนลงไปได้เลยล่ะค่ะ ประทับใจมากๆ  :m15:ขอบคุณคุณนัทที่สร้างสรรค์เรื่องนี้ๆแบบนี้ให้ "เสพ" ขอบคุณคุณบลูที่นำเรื่องนี้มาโพสให้อ่านกันค่ะ

 

[นิลวัฒน์]

ช่วยโปรโมทนิยายสุดรันทดแห่งปีครับ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
 

[alulugun]

เป็นนิยายอีกเรื่องที่ดีมากๆคับ

เศร้ามากมาย

 

[ETOM]

ตามอ่านมา 2 วันแล้วทำงานไปอ่านไป นายบอกท่าจะบ้าเดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวเสียน้ำตา ใครจะไปเข้าใจอารมณ์ ไม่มาอ่านเหมือนผมนี่ เต็มตื้นมากครับทำได้ดีมากในพล๊อตของเรื่อง ชนะเลิศ วางไม่ลงจริงๆ  นี่แหละรักกกกกกกกกกกกก ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอกว่ามันทำให้เราเป็นไปได้จริงๆ