หัวข้อ: [novel] ขอให้รักเรานั้น...นิรันดร ครับ by นัทนที

[oaw_eang]

ถึง คนเขียน

บีบใจมากๆ  แม้ว่าบางทีจะ.....ไปหน่อย  เฉยๆกะทีม  สงสารบาส  เข้าใจบี

ไม่ชอบตอนจบ  แต่ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีแล้ว  เพื่อลดความหดหู่ที่มีมากมายของเนื้อเรื่อง

แต่แปลกอ่านเรื่องนี้ไม่มีน้ำตาสักหยด   ทั้งๆ ที่ความจริงเนื้อเรื่องมันเศร้านะ  เศร้ามากๆ แต่อาจเป็นเพราะมันมีความหดหู่อยู่ในนั้นมันมากกว่าก็เป็นได้

อ่านแล้วโลกนี้เป็นสีเทามากกว่าสีบลู 

แต่ก็ดีนะ  ได้แง่คิดเกี่ยวกับความรักที่บางครั้งก็รู้อยู่หรอกนะแต่ไม่ได้ใส่ใจ  ทำให้คราวหน้า....หากความรักมาเยือนอีกครั้งจะใส่ใจมันมากกว่านี้  หลังจากที่มีแบบทิ้งๆ ขว้างๆ มานาน

เชื่อใจเหรอ............ผมว่าทำได้ยาก
ให้โอกาส..............ยากมากที่จะทำ
อภัย....................คำนี้สะกดยังไง  วานใครช่วยบอก
รักเดียว................คิดว่าเกิดมายังไม่เคยเจอ


ถ้าจะถามว่าความรักคืออะไร

คำตอบที่ได้คงเหมือนตาบอดคลำช้าง............ว่ามะ

ปล.  เขียนเก่ง   แต่อย่ามีบ่อยนะนิยายสีเทาๆ แบบนี้  ทุกวันโลกมันก็หดหู่พอแรงอยู่แล้นนนนนนนน   

[นัทนที]

ไม่รู้ว่าเข้ามาช้าไปหรือเปล่า

อยากเข้ามาขอบคุณ คนอ่านทุกคนนะครับที่ตามอ่านนิยายเรื่องนี้  ได้อ่านความเห็นของทุกคนแล้วก็รู้สึกผิดเหมือนตอนบอร์ดโน้นเลย ที่นิยายเรื่องนี้อาจทำให้ความรักของหลายคนหม่นหมองลงไป และอาจจะเศร้าเกินไปสักนิด

แต่สำหรับผมเหรียญมี 2 ด้านเสมอ อยู่ที่เราจะเลือกมอง เพราะฉะนั้นจริงๆแล้วเรื่องนี้ก็มีมุมดีๆให้เก็บไปคิดเหมือนกันนะครับ

โดยเฉพาะประโยคหนึ่งที่ผมเขียนลงไปในนิยายที่ว่า

"คนบางคนอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อหาคำว่า "รัก" นี้ให้เจอ  ดังนั้นเมื่อผมได้มันมาแล้วผมก็ต้องดูแลรักษามันให้ดีที่สุด"

ผมอยากให้คนอ่านลองนำประโยคนี้ไปคิดดีๆ แต่ขณะเดียวกันก็อย่าลืมว่า

"ความรักมันมีเส้นทางของมันเอง ไม่มีใครไปบังคับฝืนใจมันได้ สิ่งที่เราทำได้ก็คือ ปล่อยให้มันเป็นไป"

เพราะฉะนั้นไม่ว่าความรักของคุณจะไปจบลงตรงไหน ก็ขอให้แน่ใจเถิดครับว่าคุรได้ดูแลมันดีที่สุดแล้วในวันที่คุณมีมันอยู่

อย่าต้องมาใช้คำว่า "ถ้า" เหมือนผมเลย  เพราะ เมื่อไหร่ที่เราใช้คำๆนี้ มันก็หมายถึงสิ่งที่เราไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว (จำได้มั้ย เอามาจากตอนที่เท่าไหร่ ตอบถูกไม่มีรางวัลนะครับ)

ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ และถ้ามีโอกาสจะพยายามหาเวลาเขียนเรื่องใหม่ๆมาใหอ่านกันครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ผมกลับคิดเห็นต่างไป เรื่องนี้ทำให้ผมมองเห็นมุมมองของความรักที่สวยงามที่บาสมีให้กับบี 
ทั้งตัวทั้งหัวใจทั้งชีวิต จากเดิมที่ผมแทบจะหมดความเชื่อว่าจะมีรักแท้ในหมู่พวกเรา
แต่บางคนโชคดีที่ได้พานพบมัน พออ่านเรื่องนี้แล้วจะได้ตระหนักว่า
เมื่อได้มันมา จะมีความสุขกับมันให้เต็มที่ ทำมันให้ดีที่สุด
แล้วอนาคตอย่างที่นัทนทีบอกว่ามันจะมีหนทางเดินไปทางไหน ก็สุดแล้วแต่ที่มันจะเป็นไป 

ผมไม่ค่อยจะมีคำว่าถ้าเหมือนนัทนะ (ภาค 2 ตอนที่ 19 ที่บีฟังทีมแล้วคิดว่าตกลงเป็นเพราะใครกันแน่ที่ทำให้เกิดโศกนาฎกรรมรักนี้ขึ้น)
แต่ผมมักจะใช้คำว่า " แต่ "
ผมพยายามจะไม่ใช่มัน ชีวิตคงก้าวเดินไปข้างหน้าได้อย่างไม่ลังเล
 

[yukiya]

เอ้อ..... ก็ขอแนะนำตัวก่อนแล้วกันนะคะ ว่าเป็นเด็กใหม่ในเล้า แต่พออ่านเรื่องนี้จบแล้ว ก็อยากจะกด reply มากๆ เลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เศร้าจริงๆ นะคะ เพราะถ้าหากเราเจอกับตัวเอง ก็ไม่รู้ว่าจะเอาตัวรอดได้เหมือนบีหรือเปล่า แต่ก็นั่นแหละค่ะ ทุกคนก็คงต้องเจอกับความเจ็บปวดบ้าง ไม่มากก็น้อย แล้วแต่ว่าจะสามารถตั้งสติและพร้อมที่จะเผชิญกับมันได้มั้ย 
แต่ยังไงก็ขอขอบคุณ คุณนัทนที มากๆ นะคะ ที่เขียนเรื่องราวดีๆ อย่างนี้มาให้อ่านกัน
ขอบคุณมากค่ะ 

[pajaa]

เย้!!!!!!!!
อ่านจบแล้วววววว 
ขอบอกว่า ซู้ดดดดดดยอด ดีมาก ๆๆๆๆๆๆๆ
 
บีกับทีมกว่าจะได้อยู่ด้วยกันแทบกระอักเลือดลุ้นสุดกันสุดริด ในที่สุดก็ลงเอยกันจนได้ 

แต่บาสอ่ะน่าสงสารที่สุดเลย    โธ่เอ้ย....แอบรักเขาข้างเดียวมาตั้งนานพอเขารักตอบก็เป็น....เงี้ย   
เศร้า..... ซี้ง 

ขอบคุณนะคับ k.นัทนที ที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่าน แล้วจะรออ่านเรื่องต่อไปนะคับ

ขอบคุณเรย์ด้วยนาคับ ทุกเรื่องที่เอามาลงให้เนี่ยแต่ระเรื่องไม่มีผิดหวังเลยจริง ๆ ขอบคุณค๊าบ

[suregirl]

จริงๆ อ่านจบตั้งนานแล้วหล่ะค่ะ แต่เพิ่งเข้ามาโพส (เพราะเพิ่งสมัครสมาชิก) แบบว่าขอออกตัวนะคะว่าเป็นหญิงแท้ๆ ค่ะ
แต่อ่านแล้วก็ชอบแล้วก็อินตามกับความรักแบบนี้เหมือนกัน (คือความรักไม่มีเพศอะนะ) แบบว่าเสียน้ำตาไปหลายฉากเหมือนกันค่ะ
แต่ส่วนตัวคิดว่าดีแล้วหล่ะค่ะ ที่จบแบบแฮปปี้ เพราะเรื่องมันเศร้ามากอยู่แล้ว ถ้าจบแบบเศร้าๆ อีก เกรงว่าจะทำร้ายจิตใจคนอ่านเกินไปนะคะ
แต่ยังไงก็ขอบคุณผู้แต่งนะคะ ที่เขียนให้ได้อ่านกัน ถ้ามีเรื่องใหม่ก็อย่าลืมเอามาลงนะคะ จะรออ่านค่ะ

อยากถามอีกข้อค่ะว่าชื่อที่ใช้ในเรื่องเป็นชื่อจริงป่าวคะ มีทั้งชื่อ นามสกุล เลยอ่ะ (สงสัยค่ะ) 

[นัทนที]

ตอบคุณ suregirl นะคับ  ชื่อเหล่านั้นไม่ใช่ชื่อจริงหรอกครับ เป็นชื่อที่แต่งขึ้นเพื่อไม่ให้ตัวจริงโดนผลกระทบ เพราะพวกเขาทั้งหมดยังมีตัวตนจริงๆ รวมทั้งพี่หมอในภาค 2 ด้วย 

ขอบคุณนะครับที่ผู้หญิงอย่างคุณ showgirl ยอมรับความรักที่บอกคนบอกว่าผิดธรรมชาตินี้

จริงๆแล้วก็ถ้าความรักไม่มีการแบ่งชนชั้น ชาติ ศาสนา แล้ว ก็ไม่น่าจะแบ่งเพศด้วยนะ

ส่วนเรื่องใหม่ผมตั้งใจให้เป็น project ปีหน้า ตั้งใจว่าต้องเขียนให้ได้จบสักเรื่อง (จะพยายามครับ)

ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่ชอบนิยายเรื่องนี้

ปล. ช่วงนี้อาจเข้ามาตอบได้บ่อย เพราะเริ่มว่างก่อนปีใหม่ เลยเข้ามาอ่านนิยายดีๆในบอร์ดเหมือนทุกคนน่ะครับ

[suregirl]

ตอบคุณ suregirl นะคับ  ชื่อเหล่านั้นไม่ใช่ชื่อจริงหรอกครับ เป็นชื่อที่แต่งขึ้นเพื่อไม่ให้ตัวจริงโดนผลกระทบ เพราะพวกเขาทั้งหมดยังมีตัวตนจริงๆ รวมทั้งพี่หมอในภาค 2 ด้วย 

ขอบคุณนะครับที่ผู้หญิงอย่างคุณ showgirl ยอมรับความรักที่บอกคนบอกว่าผิดธรรมชาตินี้

จริงๆแล้วก็ถ้าความรักไม่มีการแบ่งชนชั้น ชาติ ศาสนา แล้ว ก็ไม่น่าจะแบ่งเพศด้วยนะ

ส่วนเรื่องใหม่ผมตั้งใจให้เป็น project ปีหน้า ตั้งใจว่าต้องเขียนให้ได้จบสักเรื่อง (จะพยายามครับ)

ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่ชอบนิยายเรื่องนี้

ปล. ช่วงนี้อาจเข้ามาตอบได้บ่อย เพราะเริ่มว่างก่อนปีใหม่ เลยเข้ามาอ่านนิยายดีๆในบอร์ดเหมือนทุกคนน่ะครับ

ดีค่ะ จะรอเรื่องใหม่นะคะ ชอบสำนวนหน่ะค่ะ เขียนได้ดีค่ะ
พอได้อ่านเรื่องคุณนัทนที ก็เหมือนได้มองความรักแบบนี้สวยงามขึ้นนะคะ เพราะเมื่อก่อนก็ไม่เคยสัมผัส
กับเรื่องแบบนี้อะค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเข้าใจโลกมากขึ้นมองโลกกว้างขึ้นด้วยนะเนี่ย แล้วก็เข้าใจความรักมากขึ้นด้วย
(เวอร์ไปปะเนี่ย) รวมทั้งเรื่องของ น้องเป็นต่อกับน้องพลาดไปแล้ว ด้วยค่ะชอบ ชอบ 2 เรื่องนี้มากค่ะ ทั้งเนื้อเรื่องและสำนวนการเขียน
เป็นกำลังใจให้นะคะ

[THIP]

ดีใจที่คุณนัทนทีเข้ามาในบอร์ดค่ะ 

ชอบเรื่องนี้มากเลย โดยเฉพาะบาส ส่วนที่ว่าเรื่องนี้ภาคแรกเป็นเรื่องจริง ภาคสองเป็นเรื่องแต่ง

แสดงว่า ณ ปัจจุบัน บาสยังอยู่ใช่มั๊ยค่ะ  ชอบมุมมองความคิดของบาสในเรื่องความรักกับการให้อภัยในภาค 1

แม้ว่าตัวเองจะไม่ค่อยเชื่อในเรื่องดังกล่าวเท่าไหร่นัก  แต่คิดว่าคนที่ได้เป็นแฟนกับบาสต้องเป็นคนที่มีความสุขมากคนหนึ่งแน่เลย

ภาคสองแต่งได้โดนใจมากเลยทั้งเนื้อหาและสำนวน แต่แอบน้อยใจนิด ๆ ที่ให้บาสตายเร็วไปหน่อย

ทำไมไม่ให้บาสได้รับรู้ว่าบีให้อภัยบาสแล้วก่อนตาย      

 

สุดท้ายจะรออ่านนิยายเรื่องใหม่ของคุณในปีหน้า และจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ 

[นัทนที]

ขอบคุณครับ คุณ shell

เรื่องจริงไม่มีใครตายหรอกครับ ทุกคนยังอยู่ดีรวมทั้งบาสด้วย

ถ้ารู้ว่าโตขึ้นแล้วจะหล่อ เซอร์ได้ใจขนาดนี้ ตอนนั้นในสวนสาธารณะ ผมคงตอบตกลงไปแล้ว

อ้าว เอ๊ะ ยังไง

   ล้อเล่นน่ะครับ 

[rarmz]

ขอบคุณครับ คุณ shell

เรื่องจริงไม่มีใครตายหรอกครับ ทุกคนยังอยู่ดีรวมทั้งบาสด้วย

ถ้ารู้ว่าโตขึ้นแล้วจะหล่อ เซอร์ได้ใจขนาดนี้ ตอนนั้นในสวนสาธารณะ ผมคงตอบตกลงไปแล้ว

อ้าว เอ๊ะ ยังไง

   ล้อเล่นน่ะครับ 

คุณนัทนที มาพุดไห้อยากเหนหน้าพี่บาสอีกง่ะ



อยากเหนหน้าพี่บาสจังงงงงงงงงง อ๊ายยยยยยยย

[konaun]

งืมๆจบแล้วเหยอ
งืมๆจบแบบนี้ก็็ดี
รู้สึกว่าเศร้ากันตลอดเรยอ่ะ
ไม่รู้จะเศร้าไปไหน
งืมๆ  คนเขียนๆได้ดีมั่กๆ

[papiyong]

 :impress:อยากรู้อะว่า ปัจจุบัน บี ทีม บาส อะเป็นไงบ้างยังเป็นเพื่อนกันอยู่ป่าว และทีมกับ บีอย
ด้วยกันและรักกันอยู่มั๊ยอะอยากรู้

[box_breathe]

สนุกมากๆเลยคับ

อ่านแล้วร้องไห้เลยอ่ะ....

และผมก็อยากให้คุณ นัทนที เขียนเรื่องอื่นๆให้พวกเราได้อ่านอีกจังเลยคับ

จะรอติดตามผลงานนะค้าบบบ

****************************
และที่สำคัญ  ผมเองก็อยากรู้เหมือนคุณ papiyong อ่ะคับว่า..

ปัจจุบัน บี ทีม บาส เป็นยังไงกันบ้าง

ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ป่าว และทีมกับ บีอยู่ด้วยกันหรือเปล่า

ช่วยมาตอบผมด้วยนะคับ

เดี๋ยวจะคอยแวะมาดูบ่อยๆ

         

[Just let it be]

แหะๆ เพิ่งอ่านจบอะครับ  เอ่อ... รู้สึกว่าจาเคยเห็นนิยายของคุนนัทนทีมาก่อนแต่ก้อม่ายเคยได้เข้าไปอ่านสักกะที  แต่ครั้งนี้มีเวลาก้อเลยตกลงใจที่จามานั่งอ่าน 

คุนนัทนทีสื่ออารมณ์ผ่านออกมาทางตัวหนังสือ  ตลอดจนทุกตัวอักษรได้เป็นอย่างดี  (ดีจนเสียน้ำตาไปหลายยกเยยทีเดียว  )  ในเรื่องไม่ได้มีเพียงแค่อารมณ์เศร้าเท่านั้น  ยังมีอีกหลายๆ อารมณ์  อ่านไปก้ออินไปกับตัวละครของบีด้วย  (เหมือนโดนมนต์เข้ายังไงยังงั้น  มนดำอะป่าว  เอิ้กๆ  ล้อเล่นนะคับ) ถ้ายิ่งค่อยๆ อ่านไปเรื่อยๆ ดูความสัมพันธ์ของตัวละครไปเรื่อยๆ ก็จะเข้าใจของอารมณ์ของตัวละครได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว  ในเรื่องยังมีการทิ้งปมไว้อีก  ซึ่งทำให้เนื้อหาที่ออกมาน่าติดตามมากเลยทีเดียวคับ
 
ซึ่งต้องชมคุนนัทนทีทีเดียวนี่ขนาดเป็นการเขียนเรื่องแรกยังทำได้ดีขนาดนี้นะคับ  (ขอชื่นชมจากใจจริง)   ถ้าคุนนัทนทีจะเขียนเรื่องต่อไปก้อจะเป็นแรงใจให้อีกแรง 

[verayuth]

ho!
ผมอ่านรวดเดียวจบเลยครับ
เหมือนกับหลายๆ เรื่อง


เศร้ามากๆ เลยคับ
น่าสงสาร ทั้ง ๓ คน
เรื่องนี้ผมอินมากๆ เลยล่ะคับ

รองไห้ออกไป ไม่แพ้ ทีม บี บาส เลยล่ะคับ   

[inimeg]

ผมเองก็ชอบเหมือนกัน มันเป็นความบังเอิญหรือเปล่าก็ไม่รู้ ที่ผมอ่านๆ ไปแล้วเพลง Can't Help falling in love ดันเปิดพอดี ไม่ได้พอดีตอนเนื้อเพลงมานะ แต่เป็นตอนเศร้าๆ (เผลอเปิด Concert Celine Dion ไปด้วย) ทำเอาสะอึกไปนิดนึงเลย

ด้วยความซึ้งเกาะกินใจ

เนื้อเรื่องเกาะไปด้วยความหดหู่ลอยละล่องตลอดทั้งสองภาค แม้ภาคสองจะมีเรื่องๆ หวานๆ วาบหวามใจของบาสมาให้ซึ้งจนแทบจะตบบีคว่ำ เพราะตาบอด แต่ตอนจบของเรื่องก็สามาถเดาได้ว่าต้องเศร้า ทำเอาต้องหยุดอ่านทำใจไปสองสามวัน

บอกตรงๆ ว่าเป็นเรื่องที่บีบเค้นอารมณ์มาก อ่านไป เกือบจะอ้วกออกมา เพราะรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก

แต่ก็ทนอ่านจนจบ เพราะซาดิสม์รึเปล่าก็ไม่รู้ เปล่าหรอก เพราะมันกินใจ เราชอบในสิ่งที่บาสทำให้บี พอมาคิดในมุมมองของบี มันเลยทำให้เรารู้สึกกดดัน บีบคั้นอารมณ์

หลังจากอ่านจบ เดินเอ๋อ....ใจลอยสองสามวัน เพราะเผลอคิดโกรธบี ที่ทำให้ต้องเสียบาสไป แม้ตอนจบจะมาเหมือนแฮปปี้ แต่ไม่สามารถช่วยฟื้นฟูอารมณ์ที่หดหู่ใจมาตลอดเรื่องได้ มันเลยดูไม่แฮปปี้อย่างสมบูรณ์นัก เพราะเชื่อเลยว่า คนที่อ่านภาคสองเกินครึ่งจะหลงรักบาสเข้าอย่างจัง

ผมเองก็รักบาส ฮ่าๆๆ

ให้คะแนนเรื่องนี้ ที่ 8 จาก สิบ

สองคะแนนที่เหลือเป็นเรื่องของการดำเนินเรื่อง ที่อาจจะ ขัดๆ กันหน่อยในภาคสอง ส่วนด้านอารมณ์และความคิด เอาไปเลยครับ ทำให้ผมเดินเอ๋อได้สามวันแบบนี้ นำหน้า ริวสตอรี่ (เรื่องแรกที่อ่าน)ไปเลย เพราะเรื่องนั้น ทำผมกินข้าวเย็นไม่ลงแค่มื้อเดียว

ขอบคุณคุณนัทนที มากๆ นะครับที่เขียนเรื่องดีๆ แบบนี้ให้อ่าน ชอบครับ ชอบเรื่องนี้จริงๆ

[RoosT]

พึ่งได้อ่าน รวดเดียวจบเรย โอ้วววววววววววววววว

ทั้งสุข และเศร้ามากๆเลยคับ

ขอบคุณคุณนัทนที คับที่เขียนเรื่องราวมาได้ประทับใจขนาดนี้ครับผม 

[No_ProMises]

 จบพร้อมกับน้ำตาของป๋ม

 ฮือออ 

 เพิ่งมาอ่านอ่ะคับ
 มะวานกะวันนี้  เส้าได้ใจมากคับ

 

 โล่งอ่ะที่ภาค 2 ไม่ใช่เรื่องจิงๆ ฮืออออออ มันอินง่ะ

 มันกระอักกระอวน ยังไงมะรู้อ่ะ

ฮืออออ
 

 เห้อออออออ เหนื่อยยังไม่รู้


ขอบคุนสำหรับเรื่องราวชีวิต แบบนี้นะงับ ขอบคุนจิงๆ นะค้าบ

 

[oaw_eang]

เอาเรื่องใหม่มาลงเร็วๆ นะค้า

เจ้อยากอ่านอะ

[inimeg]

อยากอ่านสิเหน่หาของพี่เจ้มากมายค่ะ อุๆ

[しろやま としんや]

อ่านไม่จบซะที เพราะมันเศร้าอ่ะเรื่องนี้ 

[may_1223]

เฮ้อ แล้วในที่สุดเรื่องนี้ก้อจบลงพร้อมกับรอยยิ้ม
ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้จะต้องเสียน้ำตาไปหลายลิตรแล้วก้อตาม งึ่มๆ
ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ เรื่องนี้สอนอะไรได้หลายๆอย่างเลย
มันทำให้ทัศนคติในบางเรื่องของเมย์เปลี่ยนไปเลย
ขอบคุณอีกค่ะ สนุกมากจริงๆ

[คุณหมาหยอกไก่]

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย คับ
สื่ออารมณได้หลากหลายมาก อ่านไปอ่านมา
บางทีก็เครียดเหมือนกัน
แต่มันก็ สนุกแบบ อ่านข้ามวันเลย
อิอิ
 

[VicOSe]

เป็นเรื่องที่ทำให้ผมประทับใจมาก  เสียน้ำตาไปกับมันมากมาย    นี่อ่าน มา 2รอบแล้วนะเนี่ย  วันก่อนอ่านรอบนึง   วันนี้มาอ่านอีกรอบ  ชอบมากๆ อยากมีคนที่รักเรา จนพร้อมแลกทุกอย่างอย่างบาสจัง  รักตายเลย อิอิ

ปล. แล้วพี่ปอนด์  หายไปไหน อิอิ   คิดถึง  (ชอบที่สุดในเรื่องเลย 5 5 5 5)

[KevinKung]

มาขออนุญาต ก๊อป ออกมาอ่านค้าบบบบ
ไว้อ่านเสร็จ มาเม้นต์ให้ใหม่ คับ

[zandwizz]

ผมเพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ อ่านวันเดียวจบเลยครับ
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วเสียน้ำตาอีกแล้ว หลังจากอ่านวีระกรรมของภูผาและฟ้าสั่น
ขอบคุณเจ้าของเรืองครับ ที่อุตสาห์นำมาให้เราอ่าน
เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
ผมไม่ค่อยได้ reply เท่าไหร่ จะทำทีเดียวตอนจบเรื่อง
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
Thank you very much

[HydrA]

ซึ้งอ่ะ ซึ้งสมชื่อจริงๆ

[meeza31]

เศร้ามากมาย สงสารทั้ง3คนแล้ว เสียดายตอนจบบาสไม่น่าตายเลยส่งสารอ่า 

[bass]

 



ได้อ่านตอนที่เพื่อน ส่งมาให้เป็นเวิร์ด นะครับ


ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน แต่ อ่าน แล้ว ติดงอมแงม เลย



ปริ้น กลับไปอ่านที่บ้าน จนจบ พอมาเจอในเล้าเป็ด ก็มี แฮะ




ชอบ มาๆๆๆเลย คราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ



สู้ต่อไป ทาเคชิ