ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด 2 (ฉบับตี๋หิด+ไอ้โหด) สิ้นสุดกันทีไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน[ตอนจบ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด 2 (ฉบับตี๋หิด+ไอ้โหด) สิ้นสุดกันทีไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน[ตอนจบ]  (อ่าน 38325 ครั้ง)

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

.....................................................................................

นิยายรักฉบับใหม่ (ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด 2 )



~เกริ่นนำ~

     ภาคต่อจากฟิคชั่นเมื่อหลายปีก่อน  “ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด”  เป็นเรื่องราวของกะเทยหน้าตาขี้ริ้วคนหนึ่ง  ซึ่งเป็นกำพร้าและอาศัยอยู่กับคุณยายซึ่งเป็นข้าราชการกินเงินบำนาญ  “เดย์”  คือชื่อของเจ้าหล่อน  กะเทยที่แตกต่างจากกะเทยคนอื่นทุกกระเบียดนิ้ว  ไม่มีกลุ่มแก๊งค์  ไม่เคยได้เต้นเชียร์ลีดเดอร์  และไม่เคยมีเพื่อน  ชีวิตที่เต็มไปด้วยความหม่นหมอง  และซึมเซา  ถูกกดขี่รังแกไม่เว้นแต่ละวัน  จนกระทั่งการมาเยือนของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง  ได้เปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล....
    ชีวิตที่ตรงกันข้ามกับชื่อ  อันหมายถึงแสงสว่าง  นำพาเธอให้มาพบเจอกับคนร้ายกาจมากหน้าหลายตา  มีเพียงหญิงชราเท่านั้น  ที่คอยประคับประคองให้เธอได้อยู่ในกรอบแห่งความเป็นมนุษย์  เดย์ถูกแก๊งค์นางฟ้า  ซึ่งนำโดยเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักราวกับเทพบุตร  “พีท”  ทำให้เดย์กลายเป็นตัวตลกต่อหน้าคนหมู่มาก  พีทจัดฉากให้ “เจ” เพื่อนสมัยมัธยม  ที่เคยช่วยชีวิตเดย์จากแก๊งค์อันธพาล  และเป็นรักแรกของเดย์  ให้เข้ามาทำดีด้วย  ฝันร้ายจบลงที่งานวันเกิดของเจ  ทุกอย่างถูกเฉลย  แต่นรกของเดย์ยังไม่สิ้นสุดแค่นั้น  แก๊งค์นางฟ้าตามราวีและรุมทำร้าย  เดย์ฮึดสู้  แต่เจกับเพื่อนตามมาเห็น  และเข้าใจว่าเดย์กำลังทำร้ายพีท  เดย์ถูกคนที่เธอบูชาซ้อมอย่างไม่ปราณี  ร่างที่บาดเจ็บนอนสลบอยู่ในห้องน้ำ  เดย์ถูกรุ่นพี่สองคนพบเข้า  และช่วยพาส่งโรงพยาบาล  หลังจากฟื้นขึ้น  เดย์ตัดสินใจเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่
     “ฉวี”  ยายของเธอกับเพื่อนอีกสามคน  “วันเพ็ญ” “วันใหม่” และ “เลดี้แอล”  ช่วยกันแปลงโฉมเด็กหนุ่มขี้ริ้วผู้ซึ่งมีใจเป็นหญิง  ให้เป็นกะเทยที่ดูมีระดับ  ใบหน้าที่เต็มไปด้วยสิวหนองถูกรักษาจนหาย  การแต่งตัวที่เสียศูนย์  ค่อย ๆถูกปรับเปลี่ยนให้ดูโก้หรูมากขึ้น  บุคลิกและแนวคิดถูกขัดเกลา  บวกกับประสบการณ์ที่เลวร้าย  ทำให้เดย์ได้เรียนรู้ว่าใครที่รักและหวังดีกับเธออย่างแท้จริง  เดย์กลายเป็นคนที่ดูเหมือนไร้หัวใจ  ทว่าฝันร้ายในอดีตยังคงตามมาหลอกหลอน
     ปมด้อยในวัยเด็ก  กลายเป็นพรสวรรค์ที่ถูกค้นพบ  เสียงที่กระเดียดไปทางผู้หญิง  และความรักในดนตรี  นำพาเธอให้พบกับ “พี่ต้น” และ “พี่ตี๋”  นักดนตรีจากชมรมในมหาวิทยาลัย  ผู้ซึ่งเคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้ในครั้งก่อน  เดย์จับพลัดจับพลูมาเป็นนักร้องนำประจำวง  ชีวิตของเธอทำท่าว่าจะไปได้สวย  และดูเหมือนว่าต้น  หัวหน้าวงจะแอบมีใจให้  ขณะเดียวกัน  คนที่เคยทำร้ายเธออย่างเจและพีท  ก็กลับมารังควาญเธออีกครั้ง  พีทอิจฉาเดย์ที่ยังคงยืนหยัดอยู่ได้  ขณะที่ตัวเขาเองนั้นเพียบพร้อมทุกอย่าง  ทั้งรูปโฉมและฐานะ  ทว่าพีทกลับมีปมหลังในครอบครัวที่แสนหดหู่  เจเองหลังจากเลิกรากับพีท  และได้เห็นเดย์ในรูปโฉมใหม่  ก็รู้สึกหลงรัก  เจพึ่งรู้ตัวว่าแอบรักกะเทยคนนี้มาตลอด  ทั้ง ๆที่ก่อนนี้เดย์นั้นแสนจะน่าเกลียด  ศึกชิงนางเริ่มต้น  และพีทเองก็แอบมีใจให้ต้น  กลายเป็นรักหลายเศร้า  ท้ายที่สุดก็นำไปสู่โศกนาฎกรรมอันน่าสยอง
     ด้วยความดีงามของเดย์  ทำให้เธอก้าวผ่านเหตุการณ์เลวร้ายทั้งหมดไปได้ด้วยดี  สุดท้ายแล้วคนชั่วต่างได้รับผลกรรมที่ตนก่อไว้กันทั่วถึง  ชีวิตของเดย์เปล่งแสงสว่างให้โลกได้เห็นถึงความงามที่แท้ที่ซุกซ่อนอยู่   เธอมีความสุขกับผู้ชายที่รักเธออย่างแท้จริง  และมีความสุขกับอาชีพนักร้องที่เธอเฝ้าฝัน  เดย์ไม่เคยลืมว่าเธอมีวันนี้ได้เพราะใคร  ยายคือคนเดียวที่เธอนับถือและรักเท่าชีวิต  เปรียบเสมือนแสงสว่างในชีวิตที่หม่นหมองของเธอ  เดย์ใช้เวลาทั้งชีวิตที่เหลือ  ดูแลแสงสว่างของเธอ  ที่รอเพียงวันริบหรี่และดับสูญ

Happy Ending

เหตุการณ์ต่อจากนี้คือภาคต่อ  หรือเนื้อหาที่แตกแขนงออกมาเป็นเรื่องใหม่  เรื่องของตี๋.....มือเบสส์สุดกวน  เพื่อนซี้ของนายต้นกล้า  กับนายยองเจ  นายแบบและนักแสดงหนุ่มเนื้อหอม  ผู้แจ้งเกิดจากบทร้ายในละครหลังข่าว

ที่ทุกท่านจะได้ติดตามในตอนต่อ ๆ ไป

สามารถตามอ่าน “ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด” ได้ตามลิงค์ด้านล่าง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28797.0
และฉบับเรื่องสั้นออริจินอล  ที่ตอนจบนั้นต่างจากเรื่องยาว
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=24639.0

.
.
.
.
.
.
ติดตามนะคะ  แยกกระทู้ออกมาแล้ว
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-08-2014 20:49:27 โดย mutyamania »

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตกลงมีคนอ่านไหม  จะได้รีบปั่นตอนแรกมาลงคืนนี้  ถ้าไม่มีคนสนใจ  คนแต่งจะได้ยุบกระทู้นี้  แล้วกลับไปต่อในกระทู้เก่า

อายมากพูดเลย คิดไปเองว่าคนอยากอ่าน

5 5 5 +

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
รออ่านจ้ะ  ตี๋-เจ



ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
รอตี๋หิดดดดดดดด

ออฟไลน์ momomo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 25
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
มารอจ้าาา ชอบคู่นี้ :impress2:

ออฟไลน์ loveaaa_somsak

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-3
สนใจครับ ภาคแรกอ่านรวดเดียวจบเลย

ออฟไลน์ bebe

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 672
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-5
อยากอ่านเรื่องของป้าเดย์มากกว่าอะคะ

ออฟไลน์ ทั่วหล้า

  • ไม่ช่างพูดแต่ช่างพิมพ์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
ปูเสื่อรออ่านครับ :mc4: :L2:

น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ติดตาม มาตลอดเลย มาต่อนะ ชอบๆๆๆ อยากรู้น้องเจ จะจีบพี่ตี้ ยังไง 55555 คง ฮ่า หน้าดู

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nokkasaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
 :mew1:
รออ่านอยู่ค่ะ รีบมานะคะ

ออฟไลน์ som

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-2
โอ๊ะๆๆๆๆ  ใครมากันนี่  555  ไม่คิดจริงๆนะครับว่าจะได้อ่านกระเทยเจ้าแม่ขั้วโลกต่อนะครับ   รอครับรอ

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตอนที่ 1 : My Mistake


ในชีวิตนี้คุณเคยทำเรื่องผิดพลาดกันบ้างไหม.....


แล้วเรื่องที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิตล่ะ....


ผมเคยเป็นคนโชคดี  ที่ได้รับโอกาสจากใครสักคน....พระเจ้ามั้ง  แต่ผมกลับปัดโอกาสนั้นทิ้งไปอย่างน่าเสียดาย


‘มัน’ ไม่ใช่คนที่ผมเคยคิดว่าจะรักได้
หน้าตาขี้ริ้ว....
จ้อไม่หยุด....
แต่งตัวฉูดฉาดเหมือนตัวตลก....


ถึงตอนนี้  ‘มัน’  ก็ยังประหลาดอยู่นะ  มันประหลาดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว  ผมมักเดินสวนกับมันในโรงเรียน  เสียงของมันแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ  และชอบเดินห่อไหล่  มันถูกแกล้งแทบทุกวัน  แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ธุระของผมเสียหน่อย


ผมช่วยมันจากแก๊งค์อริ  ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ  แต่เป็นเพราะเหตุผลสองข้อ  หนึ่งคือความสงสาร  และสองคือไอ้พวกนั้นมันโคตรจะเหี้ย  ตัวมันเหม็นฉี่ฉิบหาย  ตอนที่แบกร่างผอม ๆของมันไปส่งที่โรงพยาบาล

ผมแอบมองมันนะ  มันเหมือนมีแรงดึงดูด  แต่ผมก็ทำแค่นั้นแหละ  ถึงจะแอบมีใจให้ผู้ชายหน้าตาน่ารักบ้าง  แต่มันยังห่างไกลจากคำนั้นโข

ผมพบมันอีกครั้งที่มหาวิทยาลัย  ไม่เชื่อเรื่องพรหมลิขิตห่าเหว  เชื่อแค่ว่าสวรรค์คงกลั่นแกล้ง  ให้ผมไปตกหลุมรักเด็กผู้ชายคนหนึ่ง  พีทน่ารัก  และถึงแม้จะดูออกว่าไม่ใช่คนบริสุทธิ์ไร้เดียงสา  แต่ไอ้เหี้ยพีทแม่งโคตรจะสเปค  นอกจากหน้าตาน่ารักเหี้ย ๆ กับลีลาบนเตียงที่โคตรเร้าใจแล้ว  นิสัยจิต ๆของมันยังชวนน่าหลงใหลฉิบหาย  มันปั่นหัวผมจนหมุนในช่วงแรก  ห่า....แม่งยากฉิบ  ผมแสร้งเป็นคนดีเสียนาน  แต่ผมกลับเป็นฝ่ายติดกับ  พีทคิดเกมส์สนุก ๆ โดยมีร่างกายอันหอมหวานของมันเป็นของรางวัล



ไม่ใช่รัก....แต่คือความหลงใหล
บางคนอาจจะพูดเช่นนั้น
แต่ผมว่ามันก็คือความรักในอีกรูปแบบหนึ่งแค่นั้นเอง


(โอเค  สมมติว่าตอนนี้  ผมกำลังปี้สาวคนหนึ่งที่เพิ่งกันเจอในผับ  และผมกำลังกระซิบข้างหูเจ้าหล่อน  ตอนที่ผมใกล้จะเสร็จว่า “ผมรักคุณ” ผมไม่ได้โกหกหรอก  ผมรัก ‘เครื่องเพศ’ ของหล่อนที่ตอดได้ใจจริง ๆ)


‘มัน’ เปลี่ยนไปจนผมแทบจำไม่ได้  มันเป็นกะเทยที่เพ้อเจ้อและแต่งตัวได้บ้าบอคอแตกที่สุด  มันไม่ได้หงิม ๆ อย่างที่คิด  มันน่ารำคาญ  และผมก็ไม่รู้สึกผิดเลย  ที่ใช้มันเป็นสิ่งเดิมพัน


หัวใจของมันเชียวนะ  กูแม่งโครตเหี้ย 


ผมทำร้ายมัน  มันคนนั้นที่ผมรู้แค่ว่ามันชื่อ ‘เดย์’  ผมไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับมันสักอย่าง  รู้แค่เพียงน้ำตา  และคำพูดบางอย่าง  ทำให้ผมเจ็บแปลบ....


“เราชอบเจ.....เพราะว่าเจเคยช่วยชีวิตเรา.....เราไม่สนหรอก....ว่าเจจะหน้า ตาเป็นแบบไหน  แต่ใครก็ตามที่ลากตุ๊ดตัวเหม็นฉี่คนนั้นไปส่งโรงบาล....ใครก็ตามที่ทำแบบนั้น  เราก็จะตกหลุมรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข...เพราะเราไม่เคยมีเพื่อนไงล่ะเจ....ไม่เคยมีใครดีกับ เรา....นอกจากยาย....แล้วก็นายในวันนั้น”


ในตอนนั้นผมคิดแค่เพียงว่า....อีตุ๊ด....ตกลงมึงเป็นคนยังไงกันแน่  มึงเป็นอีตุ๊ดหน้าปลวกที่แต่งตัวฉูดฉาด  ท่าทางดูโรคจิต  และชอบทำท่าเขินอายแบบเด็กสาว  แค่ตุ๊ดงี่เง่าอีกคนที่ชอบกูแค่เพียงเปลือก  หรือเป็นอีตุ๊ดตัวเหม็นฉี่ที่กูเคยคิดว่ารู้จักมึงดีในตอนนั้น...ตุ๊ดที่ดูซึมเศร้าที่สุดที่ผมเคยเห็น....ตุ๊ดที่อาละวาดอย่างบ้าคลั่งใส่ผู้ชายทั้งฝูง  ในเวลาจนตรอก



คนที่กูเคยคิดว่ากูอาจจะ....ไม่รู้สิ....สนใจ



ผมกับไอ้พีท  เราไปกันไม่รอดหรอก  รักของเรามันเกิดจากความเฟค  ผมเองก็ไม่ใช่ทั้งควายและสุภาพบุรุษอย่างที่มันคิด  ตัวมันเองก็เป็นแค่เกย์โรคจิตในคราบของตุ๊กตาเซรามิก  มันซาดิสม์เกินไป  และชอบร้องขอให้ผมทำอะไรแผลง ๆ  มันน่าตื่นเต้นดีในตอนแรก  แต่คนปกติที่ไหนวะ  จะเกิดอารมณ์เมื่อได้เห็นแผ่นหลังขาว ๆ เต็มไปด้วยรอยแส้สีคล้ำ  ไม่ก็คราบน้ำตาเทียน  พอดีผมเก่งเรื่องอย่างว่า  แต่มันเน้นไปทางเอาอึดมากกว่าเอาหนัก


ดีใจที่ยังเห็นมันยืนหยัดอยู่ได้ 
ดีใจที่เห็นมันค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นคนใหม่ที่เข้มแข็งกว่าเก่า
ผมยังพอมีโอกาสไหม
ยังพอมีโอกาสที่จะคว้าตัวมันกลับคืนมา  แล้วบอกมันในสิ่งที่ผมอยากบอก






เดย์.....มึงมันโคตรสวยเลยรู้ตัวไหม


ผมว่าผมใช้คำหยาบเยอะเกินไปแล้วนะนี่
.
.
.
.
.
.
“โหย่ว....น้องมันฝากมาขอโทษว่ะ  แบบ....มันมาไม่ได้จริง ๆยู๊โหนว....พี่ตี๋ก็เลยมาแทนอ่ะนะ  นี่ของขวัญ....มา....มำหม่ำข้าวกันเถอะ”


ผมมองผู้ชายตรงหน้าด้วยความรู้สึกประหลาดปนขนลุกอยู่ครู่ใหญ่  ไอ้บ้าที่ยิ้มแฉ่งจนตาหยี  แถมยังยิ้มได้นานเว่อร์  ขณะที่สมองผมกำลังลำดับความคิด  แล้วผมก็ร้องออกมาเสียลั่น  ห่า....สาวแตกฉิบเลยกูเนี่ย!!!!


"มึง ๆ ๆ ๆ ๆ.....มึงอีกแล้วเหรอวะ  กูไม่ได้นัดมึงมานะเฮ้ย....”



ไหงไอ้กร๊วกนี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้วะ....ไอ้กร๊วกอย่างมันที่ไม่เคยอยู่ในสารบบของผม



ทั้ง ๆที่ควรจะต้องเป็นมัน  ในวันสำคัญของผม  วันเกิดที่ผมตั้งใจจะฉลองกับมันแค่สองคน





ในฐานะเพื่อน....
น่าเศร้าที่ความพยายามของผมมันเปล่าประโยชน์....แต่สุดท้ายแล้ว  ได้เป็นเพื่อนกับมันก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย


แต่ต้องไม่ใช่ไอ้หน้าตี๋นี่สิวะ  ผมจำได้ว่ามันคือเพื่อน....หรือรุ่นพี่....เพื่อนร่วมวงละกัน...ง่ายดี  เป็นเพื่อนร่วมวงกับอีตุ๊ด(มันเป็นนักดนตรีที่ตอนนี้ดังใหญ่เชียว)  และเป็นเพื่อนกับไอ้ตัวดำหน้าละอ่อน...ซึ่งสุดท้ายแล้วได้คาบของดีไปครอบครอง  ชื่อไอ้ห่าต้น  แฟนอีตุ๊ดมันน่ะ  อันนี้จำแม่นขึ้นใจ  ผมไม่รู้ว่าพวกมันสนิทกันแค่ไหน  ถ้าจำไม่ผิด   ไอ้หน้าหมาจิ้งจอกยิ้มนี่เคยถูกผมต่อยไปทีหนึ่ง  ถ้าจำไม่ผิดอ่ะนะ.... 

นึกออกแล้ว  ไอ้คนที่เอาหน้ามารับหมัดของผมแทนอีตุ๊ดก็คือมันนี่แหละ  มันจริง ๆด้วย  ช่วงที่ผมยังเป็นหมาบ้าจอมหวงก้าง  ใครมาใกล้อีตุ๊ด  ผมตะเพิดแม่มหมด  อ่อ...แล้วก็คนเดียวกันแหละ  ที่เอาหน้ามาถูไถผม  เมื่อตอนที่ไอ้ห่าต้นพาอีตุ๊ดชิ่งหนี  มันตัวนี้ก็ทำตัวพลีชีพ  กระโดดเกาะกูแน่นเชียว  เออ....แปลกดี  ทั้ง ๆ ที่ลืมไปแล้ว  แต่อยู่ ๆ ก็นึกออกเฉย  ปกติไม่ชอบทำอะไรยิบย่อยหรอกนะ  เอาเป็นว่าแวบแรกนั้นผมรู้สึกคุ้นหน้า  เพราะมันเป็นนักดนตรีคนหนึ่งต่างหาก  ที่เหลืออยู่ ๆมันก็ไหลมาเองเหมือนเปิดก๊อก 

ก็คงเพราะแก๊งค์อีตุ๊ดมันก็มีอยู่แค่นี้แหละ  นอกจากไอ้พวกเหี้ยนี่  ก็เห็นมันขลุกอยู่กับยาย ๆ ของมัน  พูดแล้วยังสยองไม่หาย  อย่าไปพูดถึงเลยจะดีกว่า  เพราะช่วงก่อนหน้านี้  มีเรื่องเหี้ย ๆ บรมเหี้ยเกิดขึ้นเยอะเลยทีเดียว  ข้าม...ข้าม....และข้ามไป 


“เค้าโดนทิ้ง....เค้าเป็นหมาหัวเน่า  ทั้งเพื่อนทั้งน้อง  พอพวกมันเริ่มคบกันจริงจัง  ตี๋คนนี้ก็ถูกเมิน  จะเสนอหน้าไปไหนกันสามคน  ตี๋ก็เป็นส่วนเกิน  แล้วนี่เจเจ้ยังจะมารังเกียจรังงอนตี๋อีก....ณ จุดนี้  ตี๋เสียใจเป็นที่สุด”


แต่ก็ยังไม่เข้าใจ  ว่าทำไมไอ้ห่านี่จะต้องมาปรากฏกายที่นี่ด้วย  มันถือวิสาสะนั่งลงกินอย่างตะกูมตะกาม  โดยที่ผมไม่ได้เอ่ยปากชวน  กินล้างผลาญเหมือนผมไปเป็นหนี้มันสักสิบชาติ   


ไปสนิทกับแม่งตั้งแต่ตอนไหน


นั่นแหละ....ปฐมบทของผมกับมัน  ที่ผมจะเล่าให้คุณได้ฟังกันในตอนต่อ ๆไป  โชคชะตาที่คนบนฟ้าเล่นตลก(พูดอยากต่อยพระเจ้าอิ๊อ๋าย)  ส่งแต่คนแปลก ๆ เข้ามาในชีวิตของผม



ในตอนนั้นผมไม่รู้หรอก





ว่าไอ้ตี๋หน้ากวนส้นตีนคนนี้  จะกลายมาเป็นรักครั้งใหม่ของผม



ติดตามกันนะจ๊ะ
(เจ----หนุ่มโหดในโหมดหวาน)


ขณะกำลังเล่าเรื่องนี้  ผมเองก็เพิ่งไปเพิ่มรอยสักมาใหม่  ตรงปีกซ้ายของหลัง  เจ็บดี...แต่ถูกใจโค-ตะ-ระ

PS ผมไม่ใช่คนหวานมาก  อาจมีคำไม่สุภาพในการเล่า
.
.
.
.
.
To be con
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-12-2013 20:46:07 โดย mutyamania »

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
อ่านตอนแรกละ หมั่นไส้เจยังไงไม่รู้ เหมือนจิกเดย์เยอะอ่ะ

ตอนแรกอยากทำไม่ดีเอง แล้วจะไปหมั่นไส้ ตี๊ ต้น ก็ไม่ถูกนะ

ให้ตี๋เล่นตัวเยอะๆเลย ....

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ดันดันดัน  โปรโมตฟิคนิดนึง.....

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43

ออฟไลน์ ashjii

  • น้องขี้เถ้าาา เรียกน้องแอช น้องพลอย นู่นนี่นั่นค่า
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
เข้ามาซุ่ม  ลงชื่อ และอวยค่ะ

อาเจ่เจ้เอ้ย เนื้อขาวๆ ของอาตี่ตี๋ระวังทานแล้วติดใจนะเออ ทุกวันนี้แค่กลิ่นก็หอมหวนชวนดมแล้วนะอาเจ่เจ้อ่า


ออฟไลน์ beamintron

  • บีมๆ BMs / l3eamRessT
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 117
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
มาลงชื่อกองอวย เจ-ตี๋ เอ๊ะ!หรือ ตี๋-เจ หว่า 555+ //หัวเราะแบบ.... :laugh:

ออฟไลน์ na_near

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 971
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
ตามมาช่วยดันอีกแรง :-[

"...เจ----หนุ่มโหดในโหมดหวาน..."  อ่านแล้วแอบฮา น่าติดตามจริงเรื่องนี้

อยากรู้จริงๆ  ว่าฮยองเจไปติดใจไปสปากก่ะพี่ตี๋หิดตอนไหนกันนะ 5555

 :กอด1:  กอดคนแต่ง  เค้าตามมาแล้วนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตอนที่ 2 คนดวงซวย




‘เพราะความเห็นแก่กินของผมในวันนั้นแท้ๆ ที่ทำให้ชีวิตของผมแม่งเหี้ยไม่มีที่สิ้นสุด’
                  
                    ข้อความจากทวีทเตอร์(ที่ถูกลบในภายหลัง)ของหนุ่มตี๋

................................................



“ว๊าว ๆ ๆ ๆ  แสงสี ๆ......จ่อมจมอยู่ในคลับอินดี้โลโซมานมนาน....วันนี้ล่ะเฟ้ยยย....ว๊าฮู้วววว  ชีวิตไฮโซนี่มันแหล่มแท้....”




คำถามคือ ?

พามันมาทำไม....?

พามาให้อับอายขายขี้หน้าประชาชีเพื่อ?...

ไม่รู้สิ  ก็แค่อยากทำบุญในวันเกิดละมั้ง....?


คนตาตี่กวาดสายตาไปทั่วสถานที่  ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา  ภาพที่เห็นนั้น  แลดูคล้ายเด็กต่างจังหวัด  ที่เพิ่งเอาเท้าเหยียบเมืองหลวงอันแสนศิวิไลซ์เป็นครั้งแรกในชีวิต  ลูกบอลดิสโก้ด้านบนยังไม่ถูกเปิด  เนื่องจากยังไม่ถึงเวลาเต้นรำ  แผ่นเพลงเก๋ ๆ จากทั่วทุกมุมโลก  ถูกนำมาทยอยเปิดคลอเคล้า  เพื่อเป็นการอุ่นเครื่อง  นี่มิใช่ดนตรีบนชาร์ทเพลงที่จะหาฟังกันได้ดาษดื่นตามคลื่นวิทยุ แต่คือความเพรียบพร้อมไปด้วยสเน่ห์  ความเก๋  ความหรูหรา  และความมีระดับ  เข้ากับองค์ประกอบทุกอย่างภายในร้าน  ไม่ว่าจะเป็น  แสง  สี  ไฟ  และเฟอร์นิเจอร์  เครื่องประดับตกแต่งทั้งหลายแหล่  แม้แต่จานชาม  และช้อนบนโต๊ะ  ล้วนถูกจัดวางในตำแหน่งที่เหมาะสม  ราวกับงานศิลปะ  พ่อตาขีดตื่นเต้นเสียจนเผลอตบไหล่คนที่พามาเสียหลายที.....


ดูท่าว่าคงจะแพงน่าดู  แล้วก็คงจะมีแต่คนมีกะตังค์เท่านั้นแหละ  ที่จะมาเหยียบได้  ผู้คนยังคงทยอยมากันไม่มากนัก  แล้วตรงโซนบาร์ก็ว่างเกือบทั้งแถบ  บาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ  กำลังง่วนอยู่กับการเช็ดถูอุปกรณ์หากิน  แต่ทั้งคู่กลับเลือกที่นั่งที่ใกล้กับฟลอร์เต้นรำ  เพียงเพราะใครบางคนนั้นอยากจะแด๊นซ์กระจาย  นายตี๋น้อยยังคงตื่นเต้นไม่หยุดเสียที  แม้ก้นของตนนั้น  จะสัมผัสกับเบาะนุ่ม ๆ แล้วก็ตาม  เสียงแหบสเน่ห์เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็ก ๆ


“เนอะ....พี่เจขาเนอะ~”
“ถ้ามึงไม่แรดก็จะวิเศษมาก....แล้วถ้ายังไม่หยุดทำสาว  กูจะเนรเทศมึงกลับบ้าน(เกิด)ไปซะ  เอ้า...แดกไร”
“แหม่...ยังอิ่มอยู่เลย  งั้นพี่เจขาสั่งให้ตี๋หน่อยสิเคอะ...ตี๋ไม่สันทัด  เอาคอกเทลหย่อย ๆ นะ  จัดให้ซักแก้วนะเจเจ้นะ”
“ถ้าเรียกเจเจ้อีกคำเดียว  มึงได้กองเป็นพรมแดงอยู่ตรงนี้แน่ ๆ  ไอ้คุณพี่ตี๋ที่เคารพ....Stop It!!!”



ชายหนุ่มตัวเล็ก  หน้ากลม  ตาตี่  ฉีกยิ้มแฉ่ง  ที่ดูแล้วเหมือนเด็กอนุบาลสอง  เสียแต่หนวดเคราที่เจ้าตัวไว้มาเป็นเดือนนั่น  ทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่  วัยเจริญพันธุ์กับคนอื่นเขาขึ้นมาบ้าง  นายคนนี้อายุน้อยกว่าเจ?.....นั่นก็ในสายตาของคนอื่น  แต่จริง ๆ แล้วแก่กว่าตั้งสองปีเชียวนะ...



“เอาไว้ต้องพาไอ้สองคนนั้นมาเปิดหูเปิดตาในที่แพง ๆ บ้างละ”
“เออ....ทำให้มันได้ละกัน  ตัวติดกันออกปานนั้น  เฮอะ!!!  ว่าแต่  อีตุ๊ดของกูมันคงจะสวยวันสวยคืนสิท่า  มีรูปอัพเดตมั้ยวะ  คิดถึงแม่ม”
“มีดิ”


โทรศัพท์พะยี่ห้อแอปเปิ้ลรุ่นล่าสุด  ถูกควักขึ้นมาจิ้ม ๆ แล้วยื่นส่งให้คนข้าง ๆ นายแบบหนุ่มมาดแบดบอยอมยิ้มกริ่มทันทีที่ได้เห็น  ก็ภาพของแม่เดย์เหย่ถักเปียทั้งหัว  แต่งตัวแบบชนพื้นเมือง  ดูแล้วมันเท่ห์ตายชัก  อีกนิดเธอก็จะเป็นหนุ่มราสต้าแล้วนะ....พ่อโย่งโก๊ะ....


จริตจะกร้านน่ะมีใช่น้อยอยู่  ความแรดก็พอจะติดตัว  พอให้พูดได้เต็มปาก...ว่าฉันเนี่ยกะเทยนะยะ  ความสวยก็ใช่ว่าจะน้อยหน้าใคร  แต่ชอบทำตัวให้คนเขาเข้าใจผิดเรื่อยเลยเชียว....ชายหนุ่มหัวเราะอย่างมีความสุข  นิ้วใหญ่ ๆ ก็จิ้มสไลด์ดูไปทีละรูป  รูปนี้คุณเธอทำท่าต่อยแฟนหนุ่ม  อีกฝ่ายก็ทำเป็นหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด  เห็นแล้วมันอิจฉาแกมเจ็บจี๊ด  น่ารักฉิบหายแบบนี้  ปล่อยให้หลุดมือไปได้อย่างไรกัน  แล้วดูรูปนี้สิ  ทำท่าอะไรน่ะ!  กระโดดฉีกขากลางอากาศงั้นเรอะ!!!.... 


“บลูมาเครื่องกูดิ๊”
“ครับผม”
“รูปมึงกูไม่เอานะ”
“ใจร้ายจังตัวจ๋า”
“หึหึหึ”


เนื่องจากที่แห่งนี้  จะเปิดเป็นห้องอาหารเฉพาะเวลากลางวันเท่านั้น  ยามค่ำคืนนี้  จะมีก็แต่เฉพาะเครื่องดื่ม  กับของขบเคี้ยวสำหรับคอสุราเพียงเท่านั้น  คนส่วนใหญ่ที่มาในเวลาอย่างนี้  มักจะมาเพื่อเต้นและเมาให้ลืมโลกกันทั้งนั้น  เครื่องดื่มสีสันสวยสดถูกนำมาวางตรงหน้านายตี๋น้อย  ผิดกับอีกหนุ่มที่สั่งเพียงวิสกี้ธรรมดา ๆ ชนิดที่มีตามผับบาร์ทั่ว ๆไป  ชายหนุ่มเหลือบมองคนที่ทำท่าทางเหมือนเด็ก  กำลังค่อย ๆ ก้มหน้าลงจิบเครื่องดื่มโดยไม่ใช้มือ  ก่อนจะอมยิ้มกับความเพี้ยนของคนตาตี่




แอบยิ้มน่ะนะ....




“อร่อยว่ะ...เจลองม๊ะ”
“ไม่ล่ะ  รังเกียจน้ำลายมึง”
“เรียกพี่ตี๋ดิ๊....มึงมึงมึงอยู่ได้  แก่กว่านะเว้ย....สองปีเลยนะเว้ย....”
“ขอผ่าน....เรียกมึงว่ามึงนั่นแหละดีแล้ว  ไอ้เด็กน้อย”
“เชอะ”
“เฮ้อ.....ดูอีตุ๊ดสิ  กลายเป็นว่าตอนนี้มันนำกูหนึ่งก้าวเสมอสินะ  ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนมันเป็นฝ่ายวิ่งตามแท้ ๆ  มันน่ะนะ...ก็แค่ไอ้พวกที่ชอบยืนอยู่ข้างหลัง....สุดปลายแถว  หันไปก็เจอแต่เงา  แล้วดูสิวะ  ตอนนี้น่ะ  มันดังระเบิดระเบ้อ....จนได้ถ่ายแฟชั่นเสื้อผ้ายี่ห้อเดียวกันกับกูอีก  แต่แมร่งไม่ยักกะได้มาเจอกันบ้างเลย  แค่ร่วมงานก็ยังไม่มีโอกาส....หลุดไปจากวงโคจร....”
“เสียดายน้องมันอ่าดิ๊”
“ก็เออสิวะ”
“ก็ตอนมีโอกาส  นายก็อยากพลาดเองนี่นะ...ได้แค่นี้ก็ควรจะพอใจไม่ใช่รึไง”
“ซ้ำเติมเหรอ!!!”
"โอ้ยยย....พอแล้ว  ตบมากเดี๋ยวสมองพี่ก็ทึบหรอกไอ้น้องเจ....เจ็บนะเว้ยแม่ง"


ฝ่ามือหนัก ๆของนายยองเจ  โบกเข้าให้ที่หัวกลมบ๊อกนั่น  ทีแล้วทีเล่า  หากแต่รุ่นพี่หน้าทะเล้นหาได้สะทกสะท้านไม่  ค๊อกเทลรสเลิศถูกสั่งมาเสิร์ฟแก้วแล้วแก้วเล่า  เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากนั้นดังแข่งกับเสียงดนตรี  ที่ค่อย ๆ เร่งบีทแรงขึ้นจากชิลเอาท์....เป็นแด๊นซ์คึกคัก  กระฉึกกระฉัก  ตามเข็มสั้นยาวที่เคลื่อนตัวอย่างคงที่  ไปสู่ระดับที่ดึกดื่นขึ้นเรื่อยๆ....แสงไฟถูกหรี่ลงจนสลัว  ลำแฟงสีฟ้า  แดง  เขียวจากลูกบอลดิสโก้เทค  สาดไปยังผู้คน  ที่กำลังมีความสุขกับการเต้นรำ  กลางฟลอร์กว้าง  การอุ่นเครื่องนั้นได้จบลงแล้วในคืนนี้


“พี่ไปเต้นนะ  อยากมานานแล้ว  ไปป่ะ”
“มึงไปเถอะ....กูขอบิ๊ลด์อารมณ์อีกแป๊บ  ไปเต้นห่าง ๆ นะเฮ้ย  เดี๋ยวเค้าคิดว่ามาด้วยกัน....ไปกลางฟลอร์เลยยิ่งดี”


ให้ตายเถอะ!!!!  หมอนี่มันรั่วของแท้  ดูท่าเต้นของมันสิ  คนตาตี่...มือเบสส์สุดกร่าง  ที่มีน้ำเสียงละม้ายคล้ายบุรินทร์ วงกรู๊ฟไรเดอร์  แต่ท่าเต้นนี้ราวกับว่า  ได้ลอกเลียนมาจากเด็กแว๊นซ์  ในห้องคาราโอเกะตามห้างสรรพสินค้าย่านชานเมืองมิมีผิด  ก๊อปปี้เพสต์กันมาท่าต่อท่า  ยองเจอยากลุกหนี  แล้วกลับไปดื่มเพียงลำพังที่คอนโดหรูของตนเสียเดี๋ยวนี้  แต่ก็ดูจะใจจืดกับเพื่อนร่วมชะตากรรมเกินไป

.
.
.
.
.
.
.


“อุ๊แหวะ.....อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”




ห่าเอ๊ย!!!....ชายหนุ่มสบถ  เมื่อคนที่ตนประคองออกมานั้น  อยู่ ๆ ก็ดิ้นจนหลุดจากวงแขน  แล้วทรุดร่างลงข้างพุ่มไม้ที่ปลูกอยู่หน้าสถานที่เที่ยวกลางคืน  ก่อนจะปลดปล่อยสิ่งที่ตกค้างอยู่ในกระเพาะออกมาจนเกลี้ยง  เป็นปุ๋ยอย่างดีให้กับราก....ไม่มั้ง....ต้นไม้คงไม่อยากดูดซึมแอลกอฮอล์เข้าไปหรอกน่ะ!!!


“ตี๋....ไหวป่ะเนี่ย”
“ไม่ต้องมายุ่งกับกู....มึงกลับไปเลย....กลับไปเล้ย.....กูอยาก...อุ๊บ....อ๊อออออกกกกกกกกกก”
“สัดรองเท้ากู”
“เจเจ่คร๊าบบบ....งิงิงิงิ....พาพี่ตี๋กลับห้องที....พี่ตี๋รู้สึกเม๊าเมา...เอิ๊ก”
“ฝันไปเถอะไอ้ตี๋หิด  กูปล่อยแมร่งไว้ตรงนี้แหละ....โถ่....ดอกเตอร์มาร์ตินลูกพ่อ  ชดใช้มาเลยนะเฮ้ย...ไอ้ฟรายเต๋!!!!”
“อย่าทิ้งพี่ตี๋น๊า~…..ไม่เหลือครายแย๊วววววคร๊าบบบบ....เอิ๊ก ๆ ๆ”
“เป็นภาระกูอีกสินะแม่ม  ไม่น่าเล้ย”



การพาคนเมากลับนั้น  เป็นไปอย่างทุลักทุเล  ทั้งคู่ยังไม่ไปถึงไหนด้วยซ้ำ  แค่จากประตูคลับ  ไปจนถึงลานจอดรถสำหรับลูกค้า  แค่นี้ก็งานหนักเสียแล้ว


“พวกมึงงงงง~แม่ม.....เท้งงงงกู.....เหงานะสาดดดด”
“หุบปากไปเลย  รำคาญ!!!!”
“เจง่า....ทำไมใจจืดกับพี่นักว๊า...ไอ้น้องรัก  เอิ๊ก”



ให้ตายเถอะ!!!  ด่านตรวจ!!!  นายแบบหนุ่มสบถอย่างหัวเสีย  เขาเองก็ดื่มไปไม่น้อย  เห็นทีคงต้องเสี่ยงกันหน่อยล่ะ.....
.
.
.
.
.
.
ที่คอนโดหรูกลางกรุง




รุ่นพี่ร่างเตี้ยถูกหอบหิ้วมายังห้องชุดของเขาจนได้ในที่สุด



ยองเจรู้สึกเหนื่อยจนต้องปาดเหงื่อ  ไม่อยากสร่างเมา  มันก็ดันสร่างเป็นปลิดทิ้งโดยอัตโนมัติ  ร่างของตี๋น้อยถูกโยนไปตามมีตามเกิดบนโซฟา  ท่าทางนั้นดูบิดเบี้ยวแปลก ๆ ขณะที่เจ้าตัวนั้นสลบไสล  ปากยังคงพึมพำถ้อยคำเลื่อนเปื้อน  อย่างคนไร้สติ  ใบหน้านั้นมุ่ยมู่ทู่  คิ้วขมวดพันกันยุ่งเหยิง  บ่งบอกให้รู้ว่าท่าที่นอนน่ะ  มันไม่ค่อยสบายนักหรอก



แล้วเจ้าของห้องก็อดไม่ได้อีกนั่นแหละ  ที่จะต้องเข้ามาจัดแจงท่าทางคนเมาให้เข้าที่เข้าทาง  เขาเองนั้นง่วงเต็มแก่  อยากทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม ๆ ใจจะขาด



“เสื้อกู...เหี้ย  เหม็นอ้วกชิบหาย  มึงฟื้นมาเมื่อไหร่กูจะใช้มึงซักให้สะอาด  รองเท้ากูด้วย”



อยากนอน  แต่พอเอาเข้าจริงก็นอนไม่หลับหรอก  ชายหนุ่มชินกับชีวิตตัวคนเดียวมานานเป็นปี ๆ หลังจากพลาดหวังมาจากแม่เดย์เหย่  แทนที่เขาจะทำตัวเป็นหนุ่มรักสนุก  เที่ยวนอนกับใครต่อใครไปทั่ว  อย่างที่คนจำพวกเขาพึงจะเป็น  เจนั้นกลับทุ่มเทให้กับเรื่องเรียนและงาน  จนแทบไม่มีเวลาไปไหน  หรือเริ่มคบกับใครอย่างจริงจังอีกครั้ง  หรือแม้แต่จะหาคนมาตอบสนองความต้องการเป็นครั้งคราว  ก็น้อยจนแทบไม่น่าเชื่อ  ส่วนใหญ่นั้นจะจัดการกับตัวเองเสียมากกว่า 






นอนไม่หลับ....กระสับกระส่าย






ไม่ชินน่ะ  กับการมีใครอีกคนอยู่ด้วยในห้อง ในยามนี้  แม้จะนอนไม่รู้เรื่องอยู่ข้างนอกก็เถอะ.....นั่นยิ่งแย่กว่า  ไหน ๆ จะมีมาสักคน  ก็น่าจะมานอนด้วยกัน ข้าง ๆ กันสิ  มันถึงจะคลายความเหงา ให้บรรเทาเบาบางลงไปได้บ้างน่ะ



“รับผิดชอบกูมาเลยนะไอ้ตี๋  หึ....ดูนอนเข้าสิ  ช่างไม่ได้ระวังตัวเอาซะเลยนะ  โลกนี้น่ะ  มันไม่ได้มีแต่คนใจดีถึงติ่ง  เหมือนกูทุกคนหรอกนะ”



ว่าแล้วก็ช้อนร่าง  ที่หนักใช่ย่อย  อุ้มขึ้นมา  แล้วตรงดิ่งไปยังห้องนอน  ตัวของตี๋น้อยเองก็เหม็นใช้ได้...จากสิ่งที่อาเจียนออกมาจนหมดไส้  ชายหนุ่มกลั้นใจถอดเสื้อของคนหลับลึกออก  ม้วนเป็นก้อน  แล้วขว้างไปตรงมุมห้อง  กองรวมกับเสื้อเน่าๆ ของตน


ก็ขาวดีแหละ  อาจจะขาวมากเสียด้วยซ้ำไป  หุ่นนั้น  ออกจะไปทางตัน  แถมยังตรงและทื่อเป็นทรงกระบอก  ไม่มีส่วนเว้าโค้งอย่างที่นึกเอาไว้  เพราะมองจากภายนอกนั้นดูเหมือนจะเป็นคนร่างเล็ก...แต่ก็ไม่ใช่เสียทีเดียวนัก  ซึ่งจะว่าไปแล้วนั้นไอ้หมอนี่มันก็มีอะไรดี ๆ เหมือนกัน  แอบซ่อนรูปอยู่ไม่น้อย  ก็แค่ต้องเพ่งมองให้ดีหน่อยแค่นั้นแหละ.....



ไม่หรอกน่ะ  ยองเจไม่เกิดอารมณ์กับไอ้หมอนี่หรอก  ต่อให้งดเรื่องอย่างว่ามานานแค่ไหน  หรือต่อให้หื่นเก็บกดมาเป็นชาติก็ตามดี....คงไม่มีใครอยากได้คนอย่างหมอนี่ไปเป็นภาระหรอก  ถึงแม้ว่านายตี๋นั้นจะดูเย้ายวน.....คงต้องขอใช้คำว่า.....ถึงแม้ว่า....ถึงแม้ว่าน่ะนะ  ต่อให้มายั่วยวนกันตรงหน้า  สิ่งที่ยองเจจะทำนั้น  คือใช้เท้าถีบให้ปลิวตกระเบียงลงไปตายเสีย!!!





แต่แล้วในความน่าเบื่อนั้น  พ่อคนเคยชั่วก็นึกอะไรสนุก ๆ ออกมาจนได้



“หึ....แกล้งแมร่งดีมั้ย?.....ขอตอบว่า....ซักหน่อยก็ดีว่ะ”



ชายหนุ่มหัวเราะชั่วร้าย  หลังจากลงมือทำบางสิ่ง  ในที่สุดยองเจก็ทิ้งตัวนอนหลับเป็นตาย  อย่างคนที่หมดเรื่องห่วง.....เปล่า....เขายังไม่ตายหรอกน่า  ก็แค่ไม่มีอะไรค้างคาอีกแล้วในคืนนี้  แถมยังไม่ต้องนอนเหงา  เพราะมีคนนอนเป็นเพื่อน  จะมีอะไรดีมากไปกว่านี้อีกล่ะ?

.
.
.
.
.
.
.

มึนตึ้บ!!!!



ใครจะรู้ว่าเมื่อคืน  นายตี๋นั้นซัดค๊อกเทลเข้าไปกี่แก้ว  ก็แค่เหล้าผสมน้ำผลไม้  รสชาตินุ่มละมุนลิ้น  แอบเปรี้ยวอมหวาน  ดื่มแล้วอร่อยจนต้องสั่งแล้วสั่งอีก  ใครล่ะจะคิดว่ามันทำให้เมาได้เรื้อน  เละเทะเยี่ยงนี้....




“แว้กกกก....เหี้ยแล้ว.....โป๊....เสื้อกูไปไหนหมดเฮ้ย”



โวยวายลั่นจนคนข้าง ๆ นั้นต้องตื่นขึ้นมาในที่สุด  เจ้าของห้องสุดหล่อขยี้ตาอย่างมึน ๆก่อนจะฉีกยิ้มยียวน  ไปยังร่างเปลือยเปล่าของเจ้าเด็กน้อย.....มองด้วยสายตาโลมเลียจนอีกฝ่ายขนลุก  ขนลุกจนต้องเอามือมาปิดของสงวนเอาไว้



“มึงตุ๋ยกู  ไอ้เลวเอ๊ย  ไม่น่าเห็นแก่กินเลยกู....โฮกกกกกกก  รับผิดชอบกันเลยนะ”
“แต่งงานกันเลยมั้ยล่ะตี๋น้อย  ว่าแต่มึงสำรวจตัวเองดีแล้วเหรอ  ดูดี ๆ ก่อนสิ”
“มึง...อ๊ะ.....เฮ้ย......อ้าว  ยังไงเนี่ย”
“ก็ไม่รู้สิ”
“นึกว่าเราสองคนนอนด้วยกันซะอีก  แหม่  เล่นซะเครียดเลย  พี่ตี๋คงเมา  แล้วทีนี้น้องเจก็คงจะถอดเสื้อผ้าเปื้อนอ้วกของพี่ตี๋ออกให้ช่ายม๊า....นั่นไง  เสื้อพี่ตี๋ยังกองอยู่ตรงนั้นเลยนี่นะ”
“ที่พูดมามันก็ถูกน่ะนะ”
“เนอะ~.....พี่ตี๋ก็ว่างั้นแหละ”
“จะผิดก็แต่....เมื่อคืนนี้มึงกับกูนอนด้วยกันจริงว่ะ”
“อ๋า....ได้ไงอ่ะ  พี่ตี๋ไม่เห็นเจ็บก้นเลย  น้องเจอย่าล้อเล่นแบบนี้จิ  ทำหน้าจริงจังแบบนี้  พี่ตี๋รู้สึกไม่ดีเลยน๊า”




ชายหนุ่มยิ้ม  ก่อนจะแสร้งทำท่าทางปวดสะโพก  แล้วอึดใจพ่อมา  พ่อคนหน้าตี๋ก็รู้สึกอยากจะเป็นลมล้มพับ





 “มึงนั่นแหละที่เป็นฝ่ายทำกู ดังนั้น  คนที่ต้องรับผิดชอบน่ะ....มันควรจะเป็นมึง  เข้าใจ๋”
“เง๊อ.....”




ให้ตายเถอะ!!!  ในที่สุดยองเจก็ค้นพบของเล่นชิ้นโปรด  เพราะดูทรงแล้ว  ท่าทางเจ้าตี๋น้อยมันจะเชื่อสนิทจริงๆ ด้วยสิ....ยิ่งคิดก็ยิ่งสนุก  แล้วคนเห่อของเล่นก็นึกอยากจะแหย่ประสาทคนให้หายเบื่อ  โดยเฉพาะคนแบบนายตี๋นี่แหละ ที่ดูท่าจะแกล้งมันส์กว่าใครๆ


“รับผิดชอบอะไรฟะ  ไม่เอา ๆ ๆๆๆ ๆ นายอย่ามาล้อพี่เล่นนะเว้ย พี่จะกลับบ้าน”


ไม่ทันที่จะวิ่งไปที่ประตู(วิ่งไปทั้งสภาพอย่างนั้นแหละ)  ทางออกเดียวก็ถูกมือใหญ่ยักษ์ของพ่อนายแบบหนุ่มตะปบเอาไว้  เสียงฝ่ามือกระทบบานประตูไม้อัด  ไม่น่าตกใจเท่าใบหน้าหล่อ ๆ ที่โน้มลงมาจนแนบชิด


“มาทบทวนกันดีกว่า  ว่าเมื่อคืนนี้มึงทำอะไรกูบ้าง  กูจะแสดงให้มึงดูเดี๋ยวนี้แหละตี๋....หมายถึงแสดงบนตัวมึงน่ะ...”
“ซวยแล้วกู”
“โชคดีของมึงต่างหาก  ใคร ๆ เค้าก็อยากจะนอนกับกูทั้งนั้นแหละ....”
“เจครับผม”
“หือ”
“ปล่อยพี่ไปเถอะนะ”
“หึหึ”




ดูท่าว่าของเล่นชิ้นนี้  คงจะได้เล่นกันไปอีกนานพอดู
.
.
.
.
.
.
[ตี๋เล่า]


ให้ตายเถอะชีวิตหนอชีวิต


ผมกลับมาถึงห้องด้วยสภาพที่รุ่งริ่งเหลือเชื่อ


ไอ้เรื่องที่ทำไปเมื่อคืน  หลังจากถูกแอลกอฮอล์พรากเอาสติออกจากร่างไปนั่นน่ะ  ผมจำไม่ได้หรอก 



แต่ไอ้สัมผัสเย็น ๆ แหยง ๆ ตอนที่ถูกไอ้เหี้ยนั่นเลียหู  มันยังคงติดตรึงอยู่จนถึงบัดนี้






เย็นวาบ.....




แหยะ!!!!!


ผมเกลียดมัน  ไอ้หน้าโหดตัวโตที่ชอบคิดว่าแม่งเจ๋ง  เกลียดตั้งแต่ได้ยินชื่อและเรื่องราวเลว ๆ จากปากของไอ้น้องเดย์  ที่พรั่งพรูออกมาตอนที่มันเมาขาดสติไม่ต่างจากผมเมื่อคืนนี้  ยิ่งรับรู้ว่ามันทำอะไรไว้บ้าง  ผมก็อยากจะอัดแม่ง


เพราะผมว่าผมชอบน้องมันน่ะ  ใช่....ผมชอบไอ้เดย์เหย่  ไม่รู้ว่าชอบแบบไหน  แต่คนอย่างผมมันก็ไม่มีความกล้าพอที่จะไปแข่งกับใครเขาอย่างแฟร์ ๆ ผมไม่แน่พออย่างไอ้ต้น  ที่ในที่สุดก็สามารถพิชิตหัวใจของน้องมันได้  ผมอาจจะแคร์สายตาคนอื่นอยู่  ถึงคุณจะมองว่า....อย่างไอ้ตี๋รั่วเนี่ยอ่ะนะ  รู้จักอายกับเขาเป็นด้วย  แต่พอคิดอีกที  การที่ผมไม่ทำอะไรเลย  นั่นหมายถึง  ผมอาจจะรักมันแค่น้องคนหนึ่งก็เป็นได้  ผมกับไอ้ต้น  เราคบกันมาก็นาน  แต่เรื่องสเปคสาวในฝันของเรา  ไม่เคยมีอะไรเหมือนกัน ของผมมันมุ่งไปทางสก๊อยซ์  พริตตี้  อะไรพวกเนี๊ยะ.....


ถ้าไอ้เดย์มันเป็นผู้หญิง....ผมอาจจะต้องสู้กับไอ้คุณชายสักตั้ง....แน่นอน....สู้ยิบตา


ข้ามไปดีกว่า....เนื่องจากผมน่ะชายแท้แทนทั้งแท่ง  ก็เลยไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่  เรื่องที่ผมอาจจะชอบไอ้น้องเดย์อะไรนั่นน่ะ   เรามาพูดถึง ‘มัน’ กันเถอะ


มันเคยต่อยหน้าหล่อ ๆของผมครั้งหนึ่ง
และสอง.....



มันจับผมทำผัว!!!!


เหลือเชื่อว่าผู้ชายตัวโตอย่างมัน  จะมีความสาวอยู่ในตัวมากกว่าห้าสิบเพอร์เซ็นต์....ก็เคยเห็นกะเทยควายมาบ้างอ่ะ  แต่อย่างน้อยพวกนั้นมันก็ยังพยายามที่จะสวย.....หรือเปล่าวะ



แบบ....ถ้าให้ผมเสียตูดให้มัน  แบบนั้นมันจะดูสมเหตุสมผลมากกว่าอีก



ไม่ไม่ไม่ไม่


เป็นเพราะหมั่นไส้แท้ ๆ ก็เลยอยากแกล้ง  ปกติคนเท่ห์อย่างตี๋  ไม่เคยตามใครต้อย ๆ ให้มันดูถูกเอาหรอก  แต่เพราะอยากป่วนวันเกิดมันต่างหาก  เรื่องของขวัญน่ะ  น้องมันฝากไปจริง ๆ แต่ก็เป็นผมเองแหละที่เสนอตัว  แล้วเรื่องมาฉลองแทนน่ะ  ก็มั่วนิ่มล้วน ๆ

กรรมมันติดจรวดเนอะ


สุดท้ายแล้ว  ถึงผมจะไม่ได้เป็นผัวไอ้น้องเดย์เหย่อย่างที่ใคร ๆ เชียร์เอาไว้



แต่ผมก็ได้แก้แค้นแทนน้องมันเลยนะเว้ย





ได้เป็นผัวคนที่เคยทำร้ายน้อง....แหม่....นี่มันจำเลยรักชัด ๆ เลยน่ะครั่บ!!!!


……………………

ทยอยลงตอนเก่า ๆ ไปก่อนนะจ๊ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-12-2013 18:14:37 โดย mutyamania »

nightsza

  • บุคคลทั่วไป
โถ่เอ้ย ตี๋น้อยโดนแกล้งซะแล้ว

premkoe

  • บุคคลทั่วไป
โอ๊ยยยยย ชอบบบ มาต่อ ไวไว นะครับ

ลีลาวดี

  • บุคคลทั่วไป
กรี้ดด คิดถึงตี๋หิด กะพี่เจฝุดๆ หนูเดย์สวยวันสวยคืนนะค้าา

ออฟไลน์ UkiHime

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
แอร๊ยยย... ตามมาอ่าเจ้าค่ะ... ^.^ หนุกมาก ๆ คิดถึงพี่ตี๋กับเจเจ้จังเลย... ยังน่ารักเหมือนเดิม... ^_^
เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะค๊าาา... สู้ ๆ ค่ะ... ^_^

ออฟไลน์ na_near

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 971
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
เท้าความไปถึงสมัยก่อนพ่อเจเจยังมิได้ เลิฟ พี่ตี๋สินะ :-[
โถ อ่านกี่ทีก็ฮาพ่อตัวขาวตาขีดเดียวโดนแกล้งตลอด 

ขอบคุณนะค่ะจะรออ่านตอนต่อไป :L2:

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ใครที่เคยอ่านแล้วจะข้ามก็ได้เนอะ....อดใจอีกนิด  ใกล้เป็นปัจจุบันกาลแล้วล่ะเน้อ

ตอน : ฝันร้ายของคุณชายตี๋



เล่าโดยคุณนักแสดงสมทบหมายเลขสาม....



ไอ้อาการเมาแล้วเรื้อน  เฟอะฟะ  ขาดสติยั้งคิดนี่  มนุษย์หน้าไหนที่ติดใจในรสเมรัย  ก็คงจะเคยเป็นกัน.....



แล้วผมมันก็เป็นหนึ่งในนั้น....

หลายครั้งที่ผมโดนไอ้คุณชายต้นเฉ่ง....หนึ่งล่ะ  อ้วกใส่รถมัน  สองเสื้อผ้าแบรนด์เนมตัวโปรด(ไอ้หนุ่มบูติคเอ๊ย)  และสาม....อันนี้หนักหน่อย  เมาแล้วเก่ง  หาเรื่องแม่มดะไปทั่ว  จวนจะวิดสิ้นชีวิตก็หลายต่อหลายหน  อันนี้มันว่าผมไม่ได้เต็มปากนัก  เพราะแฟนมันก็เป็น  บางทีผมกับไอ้น้องเดย์ก็ตีกันเอง  รู้สึกตัวอีกที  ก็เขียวเป็นจ้ำทั้งคู่  อ้ายกระผมนี่เขียวมากหน่อย  เพราะไอ้เด็กตุ๊ดแม่มมีฮีโร่มาช่วย.....

เมาแล้วโดนตุ๋ย!?!....อันนี้ไม่เคยโดน  หาใช่เพราะคบแต่เพื่อนผู้ชายแมน ๆเวลาออกสื่อ(ไม่นับเด็กตุ๊ด)  แต่คงเพราะสารรูปผม  ยังห่างไกลกับคำว่าสเปคเก้งกวางบ่างลิงทั้งหลายแหล่....(แต่สาวชอบ...นั่นเพราะผมเป็นหนุ่มอารมณ์ดี  มีตังค์เปค่าเทอม...)



แต่เมาแล้วไปตุ๋ยเค้านี่....อยากรู้จริง ๆ......




ว่านอกจากขาดสติแล้ว  กูแม่มไปตายอดตายอยากไอ้เรื่องอย่างว่านี่มาจากไหน  ถึงขนาดล้มควายตัวโต ๆ ลงได้ด้วยมือเปล่าเนี่ย  ให้ตายกูก็ไม่เชื๊อ.....ไม่เชื่อ!!!!!

ในฐานะที่หน้าคล้ายพี่บุรินทร์  หากมีโอกาสได้เจอตัวเป็น ๆ จะปรี่เข้าไปถาม....พี่ครับ  แหะ ๆ  เคยตุ๋ยใคร  หรือว่าถูกใครตุ๋ยมั่งแม๊ะ....มัน....สนุกมั้ย....เหมือนอึ๊บหญิงป่ะ....ทำนองนี้...


~ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~


ไอ้เด็กตุ๊ดสุดติสต์แม่มทำ High Note  ซ้อมมันเข้าไป  ไอ้เสียงแหลมบาดหูนั่น  รู้ว่าเสียงดี  แต่วงเราไม่ใช่วงอาร์แอนด์บีนะไอ้น้อง....ปล่อยมันบ้าไป  เพราะตอนนี้มันกำลังเนื้อหอม  มีนักร้องฮิปฮอปชวนไปฟีทเจอริ่ง....ก็เลยต้องหัดแอดลิบ....หัดหอนเสียงสูง  ฮ๊า ๆ ฮู้ ๆ

“พี่ตี๋....ไปหาข้าวหม่ำกันดีฝ่า  น้องอยากกินข้าวมันไก่  หนังเยอะ ๆ เยิ้ม ๆ”

น้องรักคงจะเห็นผมซูบผอมไปหน่อยล่ะมั้งพักนี้  แม่คุณถึงได้พยายามชักชวนบ้าง....สรรหาของกินแคลอรี่สูง ๆ มาล่อบ้าง  ซึ่งมันก็ได้ผลบ้าง  ไม่ได้บ้าง  อย่างตอนนี้  ผมหมดอารมณ์จะกิน  เพราะเสือกไปนึกถึงหน้ามัน  นึกถึงกลิ่นปากที่อบอวลไปด้วยกลิ่นบุหรี่  กูโดนบ๊วบรูหู  ขนงี้ลุกซู่......นึกว่าจะโดนปล้ำเสียแล้ว  แต่มันก็ปล่อยผมกลับบ้านไป  ไม่อยากเรียกว่าโชคดี  ขอเรียกว่าทำบุญมาเยอะดีกว่า....

“แกไปเถอะ  พี่ไม่หิว”
“เสียใจ  ต้องลงไปกินคนเดียว....”
“ก็หัดอยู่คนเดียวบ้างเด้!!!  ปกติแม่ม...ตัวติดกันอยู่ได้  เห็นแล้วพี่หมั่นไส้....ฝากซื้อขนมด้วยละกัน  พี่จะนอนกลิ้งซักหน่อย  เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ”
"ไม่ซื้อให้กินหรอก...นอนแห้งไปนั่นแหละ....ชิส์"

ไอ้เด็กตุ๊ดไปแล้ว  ตอนนี้มันติดผมแจ  เพราะผัว....เอ๊ยแฟนไม่อยู่  ไอ้คุณชายติดธุระกับทางบ้าน  เห็นว่าต้องไปขึ้นศงขึ้นศาล  ไอ้น้องเดย์ก็เลยดูเฉา ๆ หงอย ๆนิดนึง....ขนาดกูไม่ได้มีงาน  ยังต้องมาห้องซ้อมเป็นเพื่อนมันเลยเนี่ย!!!

“หวัดดีตี๋น้อย”
“พ่องดิเฮ้ย  มาหาใครวะ  หาไอ้เดย์เหย่เหรอ....ไปนั่งรอข้างนอกเลย  มันลงไปตะกี้  เดี๋ยวมันขึ้นมาจะได้เห็นกัน”
“รอในนี้ก็เห็นได้  ทำอย่างกะมันจะไม่เข้ามา”
“มึงสะกดป้ายหน้าห้องเป็นมั้ย  ห้องซ้อม  สำหรับนักดนตรี  ถ้าไม่มีกิจห้ามเข้า....หอ....อา...มอ.....”
“ก็เข้ามาแล้วไง  แล้วก็ไม่ได้มาหาไอ้ตุ๊ดซักหน่อย  มาหามึงนั่นแหละ  ตี๋หิด....”

มาหากูทำไม  ติดใจรสสวาทกันขนาดนั้นเชียว  ตอนทำก็ไม่ได้สติอ่ะนะ  แต่ประเด็นคือไม่เชื่อไง  ไม่เชื่อว่าสภาพอย่างผมจะปล้ำใครได้  โดยเฉพาะไอ้เถื่อนทมิฬอย่างมัน  นายแบบมาดแบดบอยเรอะ  ถุยเหอะ  ขอให้ใช้คำว่าเหี้ย....สัตว์....จัญไรเรื้อน....ฯลฯ

“เมียคิดถึงผัว”
“เชี่ยเจ!!!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....ดูหน้ามึงดิ  ตลกชิบหาย  วันนี้ไม่มีงาน.....ไม่มีนานแล้ว  ตั้งแต่ไปต่อยหน้าไอ้แต๋วแก่นั่น  ก็แม่งเสือกมาลูบนมกู  เลยอดเป็นดาราเลยที่นี้....หึหึหึ”
“สมน้ำหน้า”
“มึงเองก็ว่างนี่  เห็นว่าวงกำลังอิ่มตัว  พักยาวไม่ใช่เหรอ”
“น้องมันมีโปรเจคท์พิเศษ  เลยมาเป็นเพื่อนมัน”
“ไอ้ดำใหญ่ผัวมันไปไหนซะล่ะ  มึงถึงได้มาทำหน้าที่แทนอ่ะ”
“ที่บ้านมันมีปัญหานิดหน่อย  แล้วมึงจะไปเสือกอะไรกับเขาด้วยเนี่ย....ยังรักกันดีเว้ยเฮ้ย  ไม่ต้องมาหาช่องแทรกเลย”
“ก็เลิกคิดแบบนั้นไปนานแล้วอ่ะนะ พอดีมีของเล่นชิ้นใหม่น่าสนุกกว่าเย๊อะ.....ก็มึงไง”

ฮึบไว้ตี๋  ชีวิตต้องสู้....สู้ทนฟันฝ่า  ผ่านอุปสรรคนานา  แล้ววันข้างหน้า...รุ้งกินน้ำที่สวยงาม  มึงจะต้องได้เห็นสักวันหนึ่ง....

“ไปห้องกูสิ  แดกเบียร์กัน  สั่งพิซซ่ามากินด้วย  แล้วดึก ๆ ก็ดูบอลกัน  กูเหงา”

ทำเสียงออดอ้อน  คิดว่าจะได้ผลเรอะ  กูเข็ดแล้ว  ไอ้ของมึนเมา  เพราะมันทำให้ชีวิตกูซวยแบบนี้ไง!!!!

“ถ้ามึงไม่ไป  มึงจะได้เจ็บตัวเดี๋ยวนี้....อย่าคิดนานตี๋  นี่ยังไม่หมดโปรโมชั่นนะ  กูยังจะตามรังควาญมึงจนมึงเป็นบ้าไปเลย  อย่าดื้อกับพี่  พี่ไม่ชอบ”

กูนี่...พี่มึง....กูแก่กว่า....สองปี  กูรู้  ว่ากูหน้าเด็ก  หน้ากูใสเพราะแดกวิตามินแยะ  หม่าม๊าบอกว่าเป็นศิลปิน  ต้องรักษาภาพลักษณ์ให้ดูดี  ไม่ใช่แค่ดูเป็นผู้เป็นคน  แต่ต้องหล่อขั้นเทพ....

“อย่าต่อยพี่....ตกลง ๆ....ไปก็ไป  ไปเดี๋ยวนี้แหละ”

มันเงื้อหมัดจะต่อยผม  เชื่อเค้าเลย  พ่อคนพูดจริงทำจริง 

“จะรีบไปไหนตี๋  ก็ซ้อมให้เสร็จไปสิ  ไม่ได้ให้ไปตอนนี้ซักหน่อย  เดี๋ยวอีตุ๊ดมันขึ้นมาแล้วไม่เจอใคร  มึงนั่นแหละที่จะซวย.....รู้จักมันน้อยไปซะแล้ว  กูยังสยองไม่หาย”


น้องมันรักกู  มันไม่ทำกูหรอกว่ะ  แต่มึงมันเหี้ยไง  สมควรแล้วล่ะนะ  กับทุกสิ่งที่โดน  หวังว่ากูจะกล้าหาญชาญชัยแบบน้องมันบ้าง  จะอัดแมร่งให้เละเหมือนกองอ้วก....

“อย่ามาด่ากันในใจตี๋  จะด่าก็ด่ามาเลย  รับได้  ชอบฟัง  มึงด่าตลกดี....ไอ้เด็กน้อยเอ๊ย”
“มึงมันโรคจิต!!!!”


เกิดมาก็ไม่เคยสร้างเวรสร้างกรรมนะ  ไหงถึงได้มีเจ้ากรรมนายเวร  คอยมาบั่นทอนพลังชีพกันแบบนี้ฟะ!!!!
.
.
.
.
.
“กลับแล้วนะพี่ตี๋  เจ....แกส่งพี่ชั้นดีดีนะยะ  เทคแคร์พี่เค้าด้วย  เอาให้ถึงบ้านปลอดภัย.....รู้เรื่อง”
“คร้าบบบบ  คุณนาย.....ผมจะดูแลพี่ตี๋อย่างดีเลย  ไม่ต้องห่วง  ว่าง ๆ ก็....ไปหาไรกินกับกูบ้างนะ  ตอนนี้กูตกต่ำอยู่....งานอีเว้นท์แมร่งก็หดหาย”
“ก็เตือนแล้วใช่มั้ย  เรื่องอารมณ์ร้อนน่ะให้เพลา ๆ บ้าง....” 
“บอกตัวเองดีกว่านะตุ๊ด”
เวลาคนเค้าสอน  อย่ากวนตีน!!!!  แกนะ....ไปเข้าวัด  ฟังธรรม  ทำสมาธิ  วิปัสสนา  รู้จักคุมอารมณ์ให้เป็น  พอใจมันเย็น  ทุกอย่างมันก็ง่าย  ราบรื่น....ไม่ชอบก็ปฏิเสธเค้าไป  แบบสุภาพ  ไม่ใช่ไปต่อยเค้าจนหน้าแหกแบบนั้น....นะคะ.....เดี๋ยวอัลบั้มหน้า  ถ้าแกยังไม่มีงาน  พวกชั้นจะจ้างมาเล่นเอ็มวีนะ  โอเค๊”
“มาจุ๊บทีดิ  รักมึงว่ะ”
“อี๋....ไปไกล ๆ เลย”


น้องรักของผมแยกไปแล้ว  ก่อนไปก็เทศน์ไปหนึ่งยก  มันไม่จำหรอกไอ้คนแบบนี้น่ะ  ดูหน้ามันสิระรื่นเชียว....หึ!  จะเหลือก็แต่ผม  ที่ถูกมันล็อคคอเอาไว้ซะแน่นจนอึดอัด  ทีกับน้องล่ะนะ  มันไม่เห็นจะโหดใส่  ทีกับกูล่ะรุนแรงจั๊ง....คงเพราะน้องมันก็แรงใช่ย่อยอยู่  ขืนไอ้ห่านี่สุ่มสี่สุ่มห่า  คงได้มีตายกันไปข้าง....

เข้าใจคำว่าแรงของผมกันใช่มั้ย.....แรงน่ะ.....ไม่ใช่ด้วยคำพูด  แต่แรงด้วยกำปั้น  ซัดเปรี้ยง....ซัดเปรี้ยง

“ไปห้องพี่ดีกว่าตี๋น้อย....วันก่อนกูทบทวนความจำมึงไปหนึ่งสเตป....วันนี้กูจะสาธิตสเตปสองให้มึงดู  เผื่อมึงจะนึกออกไง  ว่าวันนั้นมึงทำอะไรกูไว้บ้างน่ะ....หึหึหึ”



คงไม่ใช่.....ให้ผมตุ๋ยมันหรอกนะ  นี่มองโลกในแง่ดีสุด ๆ แล้วนะเนี่ย
.
.
.
.
.
.
เจ๊ดเป็ด!!!....ไหนบอกว่าชวนมาแดกเบียร์ไป...ดูบอลไปไงฟะ!!!! 


แล้วไหงถึงได้มีแต่เบียร์....กับหนังเอวีได้วะ!!!  แล้วไม่ใช่เอวีธรรม-มะ-ดานะขอบอก  มันเป็นหนังชายรักชายชนิด  ที่สะด๊วบสะด๊าบกันมันส์หยด....ขอโทษเหอะ  ใครไปมันส์กับพวกมึงไม่ทราบ  ตอนนี้ต่อให้ไม่มีอะไรในกะเพราะ  ผมคงจะอ้วกออกมาเป็นม้าม....

~Oh....F***.....F*** Me Harder....Ahhh...Yeahhhhh!!!!!!~

ก็เคยดูมาบ้างแหละ  เดี๋ยวจะหาว่าตี๋ดัดจริต  แต่นาน ๆ ครั้งถึงจะมีคนเอามาให้ดู  ไม่ใช่ไอ้น้องเดย์หรอก  ไอ้รายนั้นน่ะ  ป่านนี้ถ้ำสวาทของมันคงจะปิดสนิทไปแล้วล่ะมั้ง  รักนวลสงวนตัวขนาดนั้น  พวกเพื่อนผู้หญิงน่ะตัวดี  ชอบส่งมาให้ผมดูแล้วหลอกว่าเป็นน้องมาเรียบ้างล่ะ  น้องออยบ้างล่ะ  ซึ่งเจ๊ดแม่ม  มันก็หล่อใสกันแบบหนุ่มญี่ปุ่นอ่ะนะ  เลยไม่ได้คิดอะไรมาก  ดูแค่สิบวินาทีแรกที่พอมันเริ่มจูบกันแล้วก็กดปิดไป  พร้อมส่งข้อความไปด่าอีคนส่ง....ส่งหาพ่องหาแม่งมึงเรอะอีฟ๊ายยยย!!!


แต่....อุ๊บ...


แต่ไอ้แนวตะวันตกที่เอากันเสียงดังสนั่นป่า  นัวกันสามคนสี่คน  ที่ไอ้เหี้ยเจมันเปิดแล้วบังคับให้ผมดูเนี่ยสิ!!!

ไอ้กล้ามล่ำ ๆ กับหนวดครึ้ม ๆ ที่ดูยังไง๊ยังไงก็ไม่น่าจะ...อุ๊บ....อ่อกกกก.....จะอ้วกแล้วววววว  ไม่ยักรู้ว่าเขามีใช้ลิ้นกับตรงก้นด้วย  แม่จ๋า  ตราบาปติดตาทั้งสองข้างของตี่แล้ว 

“หนังไม่หนุกเหรอตี๋”

สนุกกับพ่อมึงดิ  เหี้ยเอ๊ย  เลิกแกล้งกันซะทีได้มั้ย  ผมส่งสายตาเว้าวอนให้มัน  เป็นการบอกกันทางอ้อมว่า...'กูอยากกลับบ้าน'  แต่มันคงจะตีความหมายไปอีกอย่างหนึ่ง  เพราะตอนนี้ผมกำลังถูกของหนักทับ  มันคร่อมตัวผม  แล้วหน้าเหี้ยม ๆ ของมันก็....อิ๊อั๊ง.....


อิ๊อั๊ง...พ่องดิ!!!!!


“พี่อยากกลับแล้ว  ปล่อยไปพี่ไปเถอะนะเจครับ....นะเมียครับ” 

แปร๊ดดดด!!!  แล้วกูจะไปเล่นกับมันเพื่อ?  ไม่รู้สิ  ผมแค่อยากเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ไปก่อนล่ะมั้ง  ซึ่งผมก็รู้อยู่ว่าตัวเองหน้าตาดี  แต่ไม่นึกว่าจะทำให้ผู้ชายดิบเถื่อนอย่างมันเปลี่ยนใจได้  แต่เดี๋ยว  มันไม่ใช่เพราะผมซักหน่อย  ในเมื่อก่อนหน้านั้นมันก็เคยปั๊มปาดากับน้องพีท  แล้วแถมถัดจากน้องพีทมันก็คิดจะเขมือบน้องเดย์ของไอ้ต้นอีก  ผมชักหวั่นไหวในรสนิยมเห่ย ๆของมันแล้วนะนี่....หรือหน้าผมมันเห่ย  ไอ้เหี้ยนี่ถึงได้ชอบ....เปล่านะ  งั้นผมยอมรับก็ได้  ว่าไอ้เด็กตุ๊ดมันก็หน้าตาดีอยู่...เดย์...แกหล่อมาก....

แต่แต่แต่....แต่อย่างน้อยมันไม่ได้เป็นเกย์เพราะผมแน่นอน!!!  แล้วผมต้องรับผิดชอบอะไรฟะ  อ่อ....หรือว่ามันเป็นงี้  ต๊ะก่อนมันอาจจะเป็นราชา  แต่โดนผมประทุษร้ายเอกราชเบื้องหลัง  ในคืนที่สุราควบคุมร่างกายและสติของสองเรา  จนขาดความยั้งคิด  มันเลยจำต้องเบี่ยงเบนมาเป็นราชินี  เพราะติดใจไอ้จู๋สิบห้านิ้วของผม  แต่เดี๋ยว  นี่มันคอมพลิเคเต๊ดดดด  ซับซ้อนเกินไปแล้ว  มึนแล้วนะเนี่ย.....

หมายถึงมึนจริง ๆ น่ะนะ  มันเอาอะไรให้ผมกิน  ผมโดนวางยา  ม่ายยยยยยยยยย  ไม่ใช่ละ...ความรู้สึกแบบนี้มัน...

“มึงนี่ท่าจะบ้านะตี๋  หลับตาแล้วก็บ่นพึมพำเหี้ยอะไรไม่รู้  หิวข้าวรึไง”
“พี่คิดว่าเจเจ้จะวางยาพี่  แต่แหะ ๆ พี่เวียนหัวกลิ่นน้ำหอมของเจเจ้มากก่าอ่ะนะ”


จ๊อกกกกกกกกกกก~


เออจริงว่ะ  กูหิว.....ยังไม่ได้กินอะไรหนัก ๆ เลยนะเนี่ย  ถึงว่า  จะเป็นลมเสียให้ได้  มันปิดหนังอุบาทว์  ก่อนจะส่ายหน้าอย่างเซ็งจัด

“เดี๋ยวโทรสั่งพิซซ่ามากิน  เอาหน้าอะไร”
“ทะเลครับผม  ขอบไส้กรอกชีสนะ  ถาดใหญ่เลยนะ  เอาไก่นิวออลีนส์ด้วยนะ  น้องเจเลี้ยงพี่ตี๋ใช่มั้ยครับ”
“หารครึ่งสิ  จริง ๆ มึงเป็นผัวกูนะ  มึงต้องเลี้ยงกูด้วยซ้ำไป”
“นุ้งเจอ่า.....งุงิงุงิ(เขินนนน)...โอย.....หิว.....พี่นอนรอพิซซ่าดีกว่า”

ผมทิ้งตัวนอนราบอย่างสบายบนโซฟาของมัน  ไม่สนหรอกถ้ามันจะด่า  ก็เสือกบังคับให้กูมาเองนี่นะ....ช่วยมิได้  แต่ก็เปล่า  มันไม่ว่าอะไร  ที่ผมนอนกินที่บนโซฟาจนมันไม่มีที่จะนั่ง  แต่กลับนั่งบนพื้นห้องแทน  มันกดช่องเพลง  ซึ่งเป็นช่วงอินดี้พอดิบพอดีเป๊ะ  แล้วเอ็มวีของวงผมก็เพิ่งจะเริ่มเปิดฉาย  เพลงเก่าแล้วแหละ  มือเบสส์หล่อสัด  แต่กล้องแม่มไม่จับหน้ากูเลย  จับแต่ไอ้เชี่ยต้นมือคีย์บอร์ด  กับไอ้เด็กหน้านิ่งที่ร้องเพลงไป  ทำหน้าเหวี่ยงใส่กล้องไป  พอเพลงจบ  เอ็มวีของพี่จีน กษิดิศก็ถูกเปิดต่อ  เพลงเก่าแล้วเหมือนกัน.....ฮ้าว~....สวยขึ้นทุกวันเลยนะพี่จีน ฟูตอง ของกระผม

ง่วงจังแฮะ  อีกนานมั้ยกว่าพิซซ่าหน้าซีฟู๊ดของผมจะมา  ผมจะแอบเขี่ยกุ้งให้มาอยู่ฝั่งตัวเอง  แล้วก็จะทำน้ำลายกระเด็นใส่ไก่  มันจะได้ไม่กล้ากินแล้วยกให้ผมทั้งกล่อง  หึหึหึหึหึหึ


ซักงีบก็ดีวะ....
.
.
.
.
.
.
.
[เจ----หนุ่มโหดในโหมดหวาน]


น่ารักดีเหมือนกันนะ...


ผมไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียว  ออกมาอีกทีไอ้ตี๋หิดมันก็หลับปุ๋ยไปแล้ว  ตาของมันตอนหลับกับตอนตื่นนี่ไม่ค่อยจะต่างกันเท่าไหร่  ผมเอานิ้วขยี้ตรงหว่างคิ้วของมันที่ขมวดยุ่ง  ดูจากสภาพแล้วมันไม่น่าจะเครียดเป็นกับใครเค้า  ผมคงเป็นคนแรกล่ะมั้ง  ที่ทำให้มันรู้สึกจิตตกได้  แหม่...ภูมิใจดีชะมัด

ผมล่ะเกลียดไอ้พวกโลกสวย  ลั้ลลา  มองโลกเป็นสีขาวบริสุทธิ์เสียจริง  เจอเมื่อไหร่เป็นอยากทำให้แปดเปื้อน  เสียผู้เสียคน....เสียสติ  แต่อย่างหลังไอ้ห่านี่มันก็เป็นอยู่แล้วล่ะมั้ง

ระหว่างรอพิซซ่า  ผมก็ครุ่นคิดถึงความรักที่ผ่านมา  ไม่เคยมีสักครั้งที่รักของผมจะไม่รุนแรง  เร่าร้อน  ผมฟันผู้หญิงแร่ด ๆ มาก็เยอะ  เปิดซิงผู้หญิงติ๋ม ๆมาก็ไม่ใช่น้อย  ทำเค้าท้องแล้วไม่รับจนเค้าต้องไปเอาเด็กออกก็เคยมาแล้ว  เลวใช่มั้ยล่ะ....ก็ไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดีนี่นะ...

แต่ไอ้ที่รักอย่างบ้าคลั่งจริงจังน่ะ  มันก็แค่สองครั้ง....อืม....หนึ่ง...สอง....แค่สองเท่านั้น  ผมตกหลุมรักลีลาร่านสวาทของไอ้เหี้ยพีท  รักหน้าตาที่สวยเหี้ย ๆ เหมือนตุ๊กตาเซรามิคในงานแต่งงานของมัน  ผมรู้แล้วล่ะ  ว่ามันไม่ใช่คนใสซื่ออินโนเซนส์อย่างที่ใครเข้าใจ  ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เอากับมัน  แต่ผมไม่แคร์หรอก  ผมไม่ใช่ผู้ชายที่คิดแต่จะหาคนที่บริสุทธิ์  ไม่เคยผ่านมือใครเพื่อมาผสมพันธุ์  แล้วต้องเห็นเลือดซิงหยดลงบนผ้าปูสีขาว  ผมไม่ใช่ชนเผ่าอะไรเทือกนั้น  ผมแค่ต้องการมีแฟน  ไม่ได้อยากแต่งงาน  หรือหาแม่ของลูก  แต่ถึงหาก็ไม่แคร์อยู่ดี  ถ้าคนมันจะโดนมาบ้างก็ไม่เห็นเป็นไร  ทีผมเองก็ยังผ่านมาไม่รู้เท่าไหร่  ยิ่งผ่านก็ยิ่งเชี่ยว  พอเชี่ยวเวลาเอากันมันก็สนุก  นี่แหละมั้งข้อดีในไม่กี่ข้อของตัวเองที่ผมนับได้....อะไรนะครับ  พวกคุณว่าไง?  ก็ยังเหี้ยอยู่ดี  เอาล่ะกูไม่เถียง  ถนัดซัดหน้าให้แหกมากกว่าด่าอยู่แล้ว....

อะไรมันก็เหมือนจะดี....เสียแต่ไอ้ห่านั่นมันโรคจิต  แล้วก็ร่านไปหน่อย  ผมก็เลยจบกับมันไปโดยไม่ได้ล่ำลากันเป็นวาจา....ที่จริงผมเองก็ชอบรุนแรงนิด ๆนะ  เวลาอึ๊บกันน่ะ  แต่ไอ้ประเภทเลือดสาดดดด  จิกหัวโขกผนัง  ถ่มน้ำลายใส่หน้า  หรืออะไรที่มันวิตถารเกินไป  แบบที่มันเคยขอให้ผมทำน่ะ  ผมก็รับไม่ได้เหมือนกัน  แล้วยิ่งไอ้ห่าพีทมันตัวผอมบางเสียขนาดนั้น  ผมเลยต้องอ่อนโยนกับมันเป็นพิเศษ  อย่างน้อยผมก็ไม่เคยทำใครบาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากการร่วมรักของผม  อ่า....ข้อดีอีกข้อหนึ่งล่ะ...ขอบคุณที่เห็นด้วยกับผมนะครับ....หึ!

รักครั้งที่สองของผม....ก็คืออีตุ๊ดขั้วโลกเหนือ!!!  นั่นต่างออกไปจากทุก ๆ คน  และทุก ๆ ครั้ง  ผมว่ามันเป็นคนที่เหมาะกับเลือด  ยิ่งเวลาที่มันถูกทำร้ายจนเลือดอาบ  ผมว่าหน้าตาของมันดูงดงามเหมือนภาพวาด  แต่เป็นภาพที่หดหู่และโหดสุดติ่งน่าดู  มันเป็นคนที่ยิ้มแล้วโครตจะขี้เหร่  แต่ตอนที่มันทำหน้านิ่ง ๆ นี่สิ  มันใช่เลย  แม่ราชินีน้ำแข็ง  ผมชอบมันก็ตรงมาดหรู ๆ  อันขัดกับหน้าตาของมันนี้แหละ  มันต่างจากไอ้พีทตรงที่  หากไอ้พีทคือความเย้ายวนราคาถูกแบบที่หาดูได้ตามอินเตอร์เน็ต  อีตุ๊ดตายด้านนั่นก็เปรียบได้กับงานศิลปะชั้นสูงในแกลลอรี่  ทั้งตัวของมันคือศิลปะ  หัวจรดตีน  มันเปลี่ยนแปลงตัวเองจากแมลงอัปลักษณ์  เป็นผีเสื้อแสนสวย  แล้วผมก็ตกหลุมรักมัน..... 

เหตุการณ์วันนั้น  วันที่มันเอาคัตเตอร์จ่อพุงผม  ทำเอาผมต้องกลับไปช่วยตัวเอง  เสียน้ำไปหลายรอบ  ภาพซอกคอขาว ๆ กับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของน้ำอบโบราญยังคงตราตรึงอยู่ในห้วงความทรงจำ  ผมเองก็ชอบดูหนังที่มันแสดงเป็นตัวประกอบนะ  ยิ่งบทผีดิบนี่  มันดูเซ็กส์ซี่ดีชะมัดเลย  อืม...มันเหมาะกับเลือดจริง ๆ

สองครั้งผ่านไป  ผมถามตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า  นั่นคือรักหรือ?  คุณอาจจะมองว่ามันคือการลุ่มหลงมากกว่ารัก  แต่สำหรับผม  รักสองครั้งที่ว่านั่นน่ะ  มันก็คงไม่ต่างจากการที่แฟนเพลงหลงรักในตัวของศิลปิน  เหมือนที่แฟนเพลงของ Bjork ระเบิดขมองตัวเองแล้วอัดวีดิโอส่งให้เธอดู  หรือผมรักในอาชีพนายแบบ  เพราะมันทำเงินได้เยอะ  โดยที่ไม่ต้องออกแรง  รักมันมีหลายแบบนี่....แต่ถ้าถามถึงรักแท้


กูไม่รู้ว่ะ


ก็แบบ...รักกับลุ่มหลงมันคงไม่ต่างกันหลอก  ไอ้พวกที่ชอบบอกว่ารักสร้างสรรค์โลก  หรืออะไรที่มันเป็นแง่บวกเข้าว่าน่ะ  มันตอแหลสิ้นดี.....รักแท้ที่แสนจะบริสุทธิ์  แน่จริงอย่าเอากันสิมนุษย์!!!!

พิซซ่ามาส่งได้สิบนาทีแล้ว  แต่ไอ้ตี๋ก็ยังหลับปุ๋ยไม่ยอมตื่น  มันช่างเป็นเด็กที่น่าแกล้งเหลือเกิน  ให้ตายสิวะ  ผมชอบเวลาที่มันโกรธ  มันแสดงทุกอย่างออกมาทางสีหน้าโดยไม่มีซ่อนเร้น  ไอ้เด็กน้อยไร้เดียงสา  กูจะทำให้มึงแปดเปื้อน  กูไม่ยอมเหี้ยคนเดียวหรอก  มึงนั่นแหละ  มาเหี้ยเป็นเพื่อนกูซะ  ฮ่าฮ่าฮ่า  ว่าแต่ผมหน้าแก่หรือมันหน้าเด็กเนี่ย...เหมือนมันกำลังจะเลี้ยงหนวดเลี้ยงเครานะ  แต่ก็หรอมแหรม  ดูของกูสิ  หว่านเม็ดกะหล่ำแล้วรดน้ำ...มันคงงอกเป็นต้นได้อ่ะ 

ผมว่าผมกับไอ้พีทก็ไม่ค่อยจะต่างกันเท่าไหร่  ต่างสิน่า!!!....อย่างน้อยผมก็ไม่ได้เสียสติแบบมัน  แล้วจะว่าไป  หลัง ๆ มานี่ผมน่ารักจะตายห่าไป  อีตุ๊ดแก่โมเดลลิ่งบอกกับผม  ก่อนจะลงมือลวนลาม  มือข้างนั้นขยำกล้ามนม  ก่อนจะล้วงลงไปขยำลูกชายของผม  แล้วมือข้างนั้นของมันก็ถูกผมหัก  ก่อนจะชกจนหน้าแหก  หมดค่าเสียหายไปเยอะ  แต่เราก็ตกลงกันว่ามันต้องจบ  เพราะผมสัญญาว่าจะไม่ออกมาพูดเรื่องที่มันพยายามจะเอาผม  ใครจะเอามึงลง  ทั้งแก่  ทั้งอ้วน  มีเงินแล้วไง  กูก็มี....เงินน่ะ

“ตี๋....ไม่ตื่นมาแดกกูแดกหมดนะ”
“อีกห้านาทีหม่าม๊า”
“กูไม่ใช่แม่มึง  กูเมียมึงไง  ไม่ตื่นกูจะข่มขืนให้ตูดบานเลยเชี่ยตี๋”
“แย๊กกกกก  ตื่นแล้ว.....ไหน....พิซซ่าของพี่  ส่งมาให้หน่อยดิ  ลุกแล้วเวียนหัวอ่ะ”
“ไปตายให้หนอนแดกไป”
“เชอะ”

มันลงมานั่งยอง ๆ แล้วเอามือประคองพิซซ่าชิ้นที่ใหญ่ที่สุด  เฮ้ยยยย!!!!  นั่นมันสองชิ้นติดกัน  ไอ้ห่า!!!....ผมเผ้ามันยุ่ง  แล้วตาตี่ ๆ ของมันก็บวมนิดหน่อย  มันกินอย่างมูมมาม  เหมือนจงใจให้ผมรังเกียจ  จะได้เลิกยุ่งกับมัน  ตื้นนะ  ความคิดมึงน่ะ

ผมค่อย ๆ เช็ดปากคลั่ก ๆ ของมันด้วยมือ  เช็ดเหมือนที่ทำให้ไอ้พีท  เหมือนที่เคยทำกับคนที่เคยได้กัน  ทั้งที่เรียกว่าแฟน  และไม่ใช่แฟน  ยกเว้นอีตุ๊ดไว้คน  ผมกลัวมันฆ่าเอาน่ะ  ถึงแม้ว่าเวลามันโหด  มันจะดูน่าเอาก็เหอะนะ....

มันจ้องผมตาค้าง  เหมือนว่าเหยื่อติดกับผมแล้ว  ง่ายไปมั้ย  แต่อย่างว่าแหละ  เพราะผมโหดใส่มันจนหงอ  พอมาเจอมุมอ่อนโยนของผม....ผมหมายถึงแสร้งทำเป็นอ่อนโยนน่ะ  จริง ๆ แล้วผมรำคาญรอยเปื้อนของมันต่างหาก  มันก็เลยดูจะอึ้งไปนิด ๆ





ต้องเล่นกับเหยื่ออีกหน่อย  ไม่งั้นอะไรก็ลงล็อค  ตามสูตร...





ผมจึงใช้นิ้วที่ปาดคราบซอสมะเขือเทศให้มันนั่นแหละ  ปาดปรื้ดไปบนหน้าผากของมัน  บอกได้คำเดียวว่า....


“ไอ้สัดเจ...เหี้ยแม่ม”



น่ารักว่ะ.....

..........................to be con......................

ออฟไลน์ na_near

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 971
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1

nightsza

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตอนที่ 4  คนตลกที่ตลกไม่ออก


ก๊อก ๆ ๆ.....

มันคือเส้นบาง ๆ ที่แบ่งกั้นระหว่างความเซอร์....กับความซก....

“แจ่บ ๆ  ฮ้าวววววว~”

เส้นกั้นบาง ๆ ที่แยกระหว่างความเกรียนกับความเก๋า......แยกความเรื้อนกับความเท่ห์.......ซาตาน....กับไอ้ชาติชั่ว.........ความลุ่มหลง....


กับรักแท้.....


ปึง ๆ ๆ ๆ ๆ......โครม.....โครม...โครม


“เหี้ยแม่ม....ใครมาเคาะแต่เช้าเลยวะ....สาดดดดด”

ในที่สุด  คนตาตี่ก็เดินสะลึมสะลือมาเปิดประตูห้องจนได้  หลังจากกึ่งหลับกึ่งตื่นผสมผีอำมาได้สักพักหนึ่ง  ด้วยสารรูปที่โทรมเหลือเชื่อของเจ้าบ้าน  ทำเอาผู้มาเยือนถึงกับตะลึงงันในสภาพของมือเบสส์หนุ่ม  จนพูดไม่ออก  ช๊อคไปสามวินาที  เส้นผมบนหัวของคนเคยเท่ห์เหนียวพันกันเป็นสังกะตัง  ใบหน้าที่มันย่อง  เนื่องจากเพิ่งฟื้นจากหลุม  สวมเสื้อยืดขาดวิ่น  ชนิดที่ว่า...เห็นพุงขาว ๆ แบบวับแวม.....



ตามประสามือเบสส์ผู้ตกอับ....


เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า  นางเอกผู้แสนอาภัพอย่างหนูตี่ตี๋(เจ้าบ้าน)  ผู้ซึ่งเป็นถึงนักร้องและมือเบสส์ของวงดนตรีสุดแหวก(L.A.M.B.)  กำลังอยู่ในช่วงพักเบรกอย่างไม่มีกำหนด  เรียกได้ว่าขาลงอย่างกะทันหัน(เฉพาะเขาคนเดียวนั่นแหละ)  หลังจากที่วงเดินหน้ามาถึงจุดพีคในแวดวงเพลงใต้ดิน  เป็นที่รู้จักแพร่หลาย  จนเกือบจะกลายเป็นวงบนดินอยู่รอมร่อ(ขนาดไหนน่ะเหรอ......ก็เล่นมีเพลงติดชาร์ตเพลงป๊อบในอันดับต้น ๆถึงสี่เพลงรวด)  ภายในเวลาแค่ไม่กี่ปี  ทั้งนี้สาเหตุเป็นเพราะเพื่อนรักผู้ร่วมก่อตั้งวงมาด้วยกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย  ติดธุระสำคัญเรื่องมรดกอันยืดเยื้อของครอบครัว  ที่มีเรื่องราวกันบานปลาย  จนถึงขั้นต้องขึ้นโรงขึ้นศาล  หลังจากเพิ่งกลับมาจากการพักผ่อนช่วงสั้น ๆ กับแฟนสุดแนวและยายของเจ้าหล่อนมาได้หมาด ๆ  ทำให้โปรเจ็กส์อัลบั้มใหม่เจอโรคเลื่อนไปก่อน


แน่นอน....อย่างไม่มีกำหนด  จนกว่าสมาชิกหลักจะพร้อม...ถ้าต้องทำงานลวก ๆ เพื่อกอบโกยน่ะเหรอ....ไอ้คุณหัวหน้าวงผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์อย่างเหนียวแน่น....คงจะยอมอยู่หรอก


ดังนั้น  ในช่วงวิกฤตแบบนี้  ไอ้ตัวนักร้องนำอีกตัวมันก็อาศัยความแปลก  ถู ๆไถ ๆ หากินกับการเป็นศิลปินรับเชิญให้คนโน้นคนนี้อยู่ประปราย  ร้องแบคอัพหากะตังค์เป็นค่ากับข้าวประทังชีวิตไปวัน ๆ  มีถ่ายแบบเสื้อผ้าสองสามแบนด์  ลงแม็กกาซีนวัยรุ่น  อ้อ...พ่วงด้วยการเป็นพรีเซ็นเตอร์ยาสระผมยี่ห้อดัง(ก่อนหน้านั้นคุณเธอไม่รับงานโฆษณาเพราะความติสต์  แต่หลังจากไม่มีรายได้  เลยจำต้องกลืนอุดมการณ์ลงท้องไปก่อน)  อ้อ....อ่านสปอร์ตโฆษณาด้วย....โฆษณาถุงยางเชียวนะเฟ้ย!!!!  นับว่าแม่เดย์เหย่เอาตัวรอดไปได้ลอยลำ  ไม่น่าห่วง  ข้ามแม่มไป...


โดนยัดเยียดข้อหาล่วงละเมิดทางเพศผู้ชายตัวเท่าควาย  ที่กล้ามเป็นมัด ๆ....อันนี้สิ....ที่มันจี๊ดจับใจ


เครียดไปสามวันหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น  แล้วไอ้คนที่กล่าวหา  มันก็หายไปจากชีวิตของหนูตี่ตี๋(นางเอก)  โดยทิ้งความเคลือบแคลงเอาไว้  พ่อคนตาตี่รู้สึกโล่งอก  แต่ก็ได้ไม่นานนัก  เมื่อมันเริ่มกลับมาอีกครั้ง  หลังจากที่ไปก่อเรื่องจนถูกอัปเปหิออกมาจากแวดวงนายแบบ  ไอ้หนุ่มเลือดร้อน  เสือกไปต่อยปากนักปั้นผู้ทรงอิทธิพลเข้าให้  จนเป็นข่าวหน้าหนึ่งนั่นประไร.....

ก็แค่เจ๊เขาเอ็นดู  ก็เลยเผลอหยอกเอินแรงไปหน่อย  เป็นสไตล์ของเจ้าหล่อนที่ใคร ๆ ก็รู้กัน  ว่าต้องมีการฉวยโอกาสเล็ก ๆ น้อย ๆ กับเด็กในสังกัด  ค่าที่ว่าเก๋าวงการ  เจ๊บี(นามสมมติ)ก็เลยค่อนข้างจะมั่นใจพอควร  ว่าไม่มีใครกล้าถือสาหาความ  ยอม ๆ กันไปเพื่ออนาคต  เพียงแต่หนนี้เป็นคราวซวยของเจ้าหล่อน  ที่ดันไปลูบขาอ่อนผิดคน  แถมดันเสือกเป็นคนที่ไม่ใช่เด็กในคอนโทรลของตัวเองด้วยซ้ำ  แค่หมายมั่นเข้าไปทาบทาม  เจ้าหล่อนคงลืมไป  ว่าคนบางคนก็ไม่ได้แคร์ชื่อเสียงเงินทอง  มากไปกว่าศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ในตัวเอง  ที่มีจนล้นเหลือกิน  คนที่มั่นใจว่าตัวเองเจ๋งพอ  ที่จะปั้นตัวเองได้โดยไม่ง้อใคร...ก็กูหล่อ  หล่อได้แบบไม่ต้องศัล(ยกรรม).....หน้าเป๊ะ  หุ่นเป๊ะ  ไม่ต้องให้ใครมาปั้น  ทุกอย่างที่มี  กูทำของกูเองล้วน ๆ....


คนอีโก้จัดอย่างหนุ่มเจนั่นไง.....


ก็นั่นแหละ  เป็นสาเหตุให้ผลพวงทั้งหมดมาตกอยู่ที่ชายหนุ่มผู้โชคร้าย  หรือนางเอกของเรื่อง....นามว่าหนูตี่ตี๋ 


นี่เราเอ่ยชื่อนางเอกพร่ำเพรื่อไปหรือเปล่า  ช่างเถอะ!!!.....หนูตี่ตี๋ที่อาศัยเงินเก็บกินไปวัน ๆ หมดเงินไปกับขนมขบเคี้ยว  และทอดอารมณ์อยู่หน้าจอสี่เหลี่ยมทุกประเภท  ในห้องพักที่หรูใช้ได้  กลิ้งเกลือกอย่างไร้ค่า  หมดอาลัยตายอยาก.....จนกระทั่งมัน!!!!  กลับเข้ามาในชีวิตหนูตี่ตี๋อีกครั้ง

กลับมาทำไม....ฉันลืมเธอไปหมดแล้วววววว

“ทำไมเปิดช้าวะ  แล้วนี่มึงอาบน้ำยังเนี่ย  อื้อหืออออออ.....กลิ่นใช้ได้เลย”  ไอ้หน้าหล่อยื่นหน้าเข้าไปสำรวจกลิ่นของหนูตี่ตี๋  กลิ่นเหงื่อไคลหมักหมม  ที่มีมากเกินกว่าจะเป็นฟีโรโมน  มันออกไปทางเปรี้ยวบูด ๆ ผสมกลิ่นปากยามเช้า  ที่หมักมาตั้งแต่คืนก่อน....ที่ไรหนวดของหนูตี่ตี๋  ยังมีเศษมันฝรั่งติดอยู่ 
“พี่นอนอยู่....”
“ทำไมไม่ค่อยชอบรับโทรศัพท์....มีเบอร์กูไม่ใช่เหรอ  เมมไว้ใช่ป่ะ?”
“อือ....มีดิ.....เบอร์น้องเจ....พี่ตี๋ไม่เมมไว้ได้ไง....”
“ตอแหล....แล้วนี่เป็นไรของมึง....ทำหน้าเป็นส้นตีนเชียว....ตี๋หิด”
“พี่เซ็ง ๆน่ะ...เซ็งเซ้งเซ็ง.....เอฟรี่ติง....โครตเซ็งอ่ะไอ้น้อง...”
“บ๊ะ...เซ็งกูรึเปล่าวะ  เดี๋ยวเฮ๊อะ  เดี๋ยวพอกูมีงานเมื่อไหร่มึงจะเฉา  เพราะกูคงมาป่วนมึงบ่อย ๆ ไม่ได้แล้ว...”
“น้องเจกำลังจะมีงานเร๊อะ...โว๊ะ....พี่ตี๋ล่ะดีใจแทนจริง ๆ”
“น้อย ๆ หน่อยตี๋....”
“น้องเจได้งานอะไร....ถ่ายแบบสยิวกิ้วโชว์งวงช้างเหรอ”
“ไอ้สัตว์....ไม่ใช่แนวนั้นเฮ้ย....ก็คือ.....ตอนนี้ก็เริ่มมีหนังสือติดต่อมาอ่ะนะ  ละครก็มีดู ๆอยู่  คราวนี้กูไม่ได้ไปทำเปรี้ยวต่อยหน้าใครแล้ว(เอิ่ม...พอดีคนที่ชวนไปแคสเป็นผู้หญิงน่ะ)  บทก็ไม่เด่นหรอก  เป็นลูกน้องตัวร้ายอีกที  แต่ได้กับนางอิจฉาด้วย  แจ่ม ๆ ๆ”
“อิจฉาคนมีงาน....ไอ้น้องเดย์แม่มก็มีงาน....พี่ล่ะว๊างงงงงง....ว่างงงงง....ฮ้าววววว....ง่วง!!!!”
“ห้องรกชิบหาย  ทำไมมึงซกมกแบบนี้วะตี๋”

ตี๋น้อยยกขวดน้ำพลาสติกขึ้นดื่มอั่ก ๆ ก่อนจะเหวี่ยงมันทิ้ง  ด้วยท่าทางถ่อยสถุล....ก็เพิ่งจะเป็น  ตอนที่มัน(ผู้มาเยือน)เข้ามาในชีวิตนี่แหละ  แต่พอทำแล้วรู้สึกว่ามันใช่  มันคือตัวตนที่แท้จริง  ของหนูตี๋คนสถุล...


ชักติดใจความเถื่อนของตัวเองเสียละ....


“มึงไม่ต้องมาขู่กู  กูไม่กลัวมึงหรอก”
“เปล๊า....มันคือตัวตนของพี่...ปี้บ่จั่ยป้อจายอ่อนโหยน....ปี้เป๋นขนเถื่อน”
“เบื่อ ๆ หรอก...เลยจะชวนมึงไปเที่ยว  แต่อย่าเข้าใจผิด  ว่าชีวิตกูไร้ค่าอย่างมึง  แค่วันนี้เท่านั้นแหละ....ที่มันว่างสุด ๆ....เงี่ยนด้วย....อยากหาที่ระบาย”
“ไปซ่องสิไอ้สัตว์!!!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....คนเถื่อนไม่ใช่เหรอ....หน้าแดงเชียวไอ้หำ”
“พี่มีผ้ากองโต....ไปไม่ได้ร๊อก”
“โตแค่ไหน”
“ดูเอาเอง”

เจ้าตาตี่ชี้นิ้วไปยังกองผ้าที่จมตะกร้าด้านหลัง  ไม่ใช่แค่ล้น  แต่ตอนนี้มองไม่เห็นตะกร้าแล้วด้วยซ้ำ

“ไม่รู้จักซักวะ”
“ขี้เกียจ....รอปั่นทีเดียวเลย”
“มันจะไปสะอาดอะไร”
“เสื้อพี่ก็ไม่ได้สกปรกอะไร”
“เสื้ออาจจะไม่....แต่ตัวมึงอ่ะโสโครกมาก....ไปอาบน้ำไป  เดี๋ยวกูช่วยซัก”
“ซักพี่?”
“ซักเสื้อสิวะ!!!”
“ปั่นเอาเฮ๊อะ....”
“ก็เออสิ  กูไม่ซักมือให้มึงหรอก  ถึงกูจะเป็นเมียมึงก็เถอะ  หึหึหึ....ไปอาบน้ำ...อาบให้สะอาด  ถ้ามึงออกมาแล้วกูสำรวจเจอความโสโครกบนตัวมึง  กูจะเล่นบทผัว....เข้าใจใช่มั้ย  แบบที่มึงเคยทำกับกูน่ะ”
“นี่พี่....เคยสะด๊วบน้องเจจริง ๆเหรอเนี่ย....น้องเจอำพี่....จนพี่ชักจะเชื่อแล้วนะ....”
“หึหึหึหึหึหึหึ”

หนุ่มตี๋ขนคอลุกตั้ง  กับเสียงหัวเราะเหี้ยมๆ ปนสยองของฝ่ายนั้น  พ่อคุณเลยจำใจลากขาเข้าห้องน้ำ  ว๊า....หนูตี่ตี๋คิด....นี่กะจะทำสถิติใหม่....ดองเค็มหนึ่งเดือนอยู่พอดี....อดเลย

.
.
.
.
.
ขาว.....ขาวได้ขาวดี....ถึงแม้มีพุงนิด ๆ ตัวตันไปหน่อย  เพราะขนมกรุบกรอบ  แต่โดยรวมก็ยังถือว่าเป็นคนตัวบางได้อยู่(ก็ช่วงนี้ตกงาน  เลยกินแต่ขนมถุง  ที่ลดลงคือมื้อหลัก  ผอมไปสองสามกิโลได้)  แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นกลับไม่ค่อยเข้ากับหนวดเครา  ที่ขึ้นอย่างหรอมแหรมที่เจ้าตัวภูมิใจ  ร่างกายแบบธรรมชาติ  ไม่ผ่านการปรุงแต่ง  บางครั้งก็ทำให้นายเจเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้เหมือนกัน  ขอถอนคำพูดก่อนหน้า  ที่ว่าให้ตายยังไงก็เซ็กส์ไม่ออก  กับไอ้ตี๋นายนี้....

ก็ตอนที่คิด ณ ตอนนั้น  มันไม่ได้มีหยดน้ำเกาะพราวทั่วทั้งร่างแบบนี้นี่หว่า....ถึงที่ผ่านมาจะหลงใหลไปกับร่างบอบบางเหมือนเด็กน้อยของพีท  หรือร่างผอมโปร่งแต่แอบมีมัดกล้ามนิด ๆ แบบของเดย์เหย่....ไอ้เรื่องจะเทียบกันระหว่างสองรายนั้นน่ะ  มันเทียบไม่ได้อยู่แล้ว  ซึ่งเขาไม่เคยคิดจะเทียบ  ของมันคนละ Type  เห็น ๆ กันอยู่  แต่ก็อดหวิว ๆ หายใจไม่ทั่วท้องไม่ได้

เข้าสูตรนิยายชายรักชายฉบับใส ๆ กันไปหน่อยไหม  แต่มันก็เป็นไปแล้ว  ไอ้ตัวดียังไม่รู้ตัวว่าโดนจ้อง  พ่อตี่ตี๋นั้นเป็นผู้ชาย  ที่ถึงจะชอบทำสาวแตกไปบ้าง....ฮาไปบ้าง....น่ารัก....ก็มีบ้าง  ดังนั้นการเปลือยท่อนบน  นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว  จึงเป็นเรื่องปกติ

“มองไร....”
“มึง....”
“อย่านะน้องเจ.....พี่ตี๋ไม่เล่นนะจะบอกให้....”
“กูยังไม่ได้อะไรเลย....ห่านิ”
“สายตาน้องเจมันวาบหวิว....พี่ตี๋ล่ะกลัวใจน้องเจจริง ๆ....ขอบอกไว้ก่อน....พี่ตี๋น่ะชายแท้นะ....ตายเป็นตายเอาสิ....”
“สู้เหรอ”
“เออ”
“คิดว่าสู้ได้?”
“ไม่ได้ก็จะสู้”
“แล้วถ้าตกเป็นของกูล่ะ”
“กูจะฆ่ามึง....”
“ติดคุกไป...ไม่กลัวโดนตุ๋ยในคุกรึไง”
“งั้นกูจะหั่นจู๋มึงทิ้ง...”
“ก็ติดคุกอยู่ดี”
“งั้นกูจะฆ่าตัวตาย...กระโดดแม่งจากชั้นที่แปดสิบห้า”
“ตึกมึงมีแค่สิบหกชั้น....ตี๋”
“เลิกพูดเหอะ”
“หึ”
“ไหนว่าจะช่วยซักไง”
“เปลี่ยนใจแล้ว....ไปจ้างเข้าเถอะ....มึงมาแยกผ้ามา....เดี๋ยวช่วยขนลงไปให้”
“ไม่ใจเลยเจ....ว๊า”

อยากปล้ำจริง ๆ นะ  แต่ตอนนี้ยังไม่ได้  เจ้าตัวยังไม่พร้อมเห็น ๆ คงต้องแทรกซึมกันไปทีละนิด  ก็ทำสนุก ๆฆ่าเวลาไปงั้นแหละ  เดี๋ยวอีกหน่อยพอมีชื่อเสียง  ขี้คร้านจะมีแต่งานมารุมจนไม่มีเวลาทำเรื่องไร้สาระ...

จะปล้ำเสียตอนนี้ก็ได้อยู่หรอก  แต่มันง่ายไป  ไม่สนุก  อีกอย่างคนอย่างเจ....ถึงชอบบังคับกดขี่....แต่กับคู่นอนมันอีกเรื่อง  เขาอยากให้คนที่นอนกับเขา  เป็นฝ่ายเอ่ยปากต้องการมากกว่า  มันสื่อถึงลีลาที่เจ๋ง...เด็ด...มีชั้น....มีเชิง

ถึงตอนนั้น  จะล่อให้ครางไม่เป็นภาษา  เอาให้มันติดใจจนลืมเพศไปเลย
.
.
.
.
.
“ขอโทษนะคะ....ใช่พี่ตี๋มั้ยอ่าห์.....ขอแชะๆดิ๊มิ๊” 

หนูตี่ตี๋ในชุดหล่อเต็มยศ(แต่งโทรมออกมานั่นแหละ  มาหาเปลี่ยนเอาระหว่างทาง)  หันมายักคิ้วกับเพื่อนเที่ยวเฉพาะกิจ  ตั้งแต่มาเดินห้างหรู  มีสาว ๆ มาขอถ่ายรูปกับหนูตี่ตี๋เกือบสิบคนละ....ถึงแม่สาว ๆพวกนั้นจะเอาแต่ถามถึงแม่นางเดย์เหย่ก็เหอะ!!!!

ภูมิใจในชัยชนะเล็ก ๆ ตอนเหยียบย่างเข้าห้าง  ยามแทบไม่ให้เข้า  ไอ้นายแบบหน้าหล่อแบดบอยหัวเราะเขาเอาเป็นเอาตาย  ไม่มีมาช่วยกันเลยสักนิด  เขาเลยชี้หน้า  แล้วท้ามันแข่ง  ใครมีแฟนคลับมาขอถ่ายรูปเยอะที่สุด  คนนั้นชนะ!!!!

แล้วตอนนี้มันก็ยังไม่มีสักคน....หนูตี่ตี๋ชนะเห็น ๆ....ชั่วโมงบินมันต่างกัน....ไอ้หนูเจ

“นั่น....แฟนคลับกลุ่มใหญ่....แห่กันมาหาพี่ตี่ตี๋ละ....ทำใจเถอะ....หน้าน้องเจมันไม่ตีตลาด  เป็นได้แค่นายแบบบนแม๊กกาซีน  ส่วนพี่มันตี๋ เท่ห์  มีสไตล์  ความสามารถห่างกันหลาย.....เฮ้ยยย!!!!”

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด......พี่เจขา......ขอลายเซ็นหน่อยคร๊า......ถ่ายรูปกับพวกเราหน่อยนะคร๊า.......

หนุ่มเจเหยียดยิ้มอย่างผู้ชนะ  เกินสิบคนเห็น ๆกันอยู่  คนแพ้ค่อย ๆเฟดตัวเองออกไปยืนหลบมุมเสา  เสมองบรรยากาศวุ่นวายภายในห้าง  ทำผิวปากชิลๆ ไม่สะทกสะท้าน  ทั้งที่ในใจนั้นริษยา....

แม่ม.....นั่นมันแค่นายแบบเองนะ....นายแบบดาด ๆ ที่ได้เล่นแค่บทตัวประกอบในละคร  กับแสดงเอ็มวีไม่กี่เพลงเองเนี่ยนะ....จริงสิ  ถึงจะเป็นข่าวด้านลบ  มีผลต่ออาชีพครั้งใหญ่  แต่การต่อยปากคนแล้วได้ขึ้นหน้าหนึ่ง  ก็ทำเอาหนุ่มเจมีคนรู้จัก  ทั้งรักทั้งเกลียดเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว  ความใจกล้าและบ้าบิ่น  ไม่ง้อคนใหญ่  ไม่แคร์สื่อ  คงไปถูกจริตแฟน ๆบางราย  ก็เหมือนลูกบ้าของแม่เดย์เหย่นั่นแหละ

“พี่เจกับพี่เดย์เป็นเพื่อนกันเหรอคะ.....ไม่ยักรู้”
“สนิทกันมากเลยนะคะ....มีกอดคอกันด้วย”
“เป็นเพื่อนกันแน่เหรอคะ....นึกว่าเคยคบกันเป็นแฟนอย่างที่ข่าวลือซะอีก”

แฟน ๆบางคนกำลังถามคำถามงี่เง่า  คนตาตี่ขมวดคิ้ว  หน้ายุ่ง  แฟนเฟินอะไรแว๊ะ....ก็ไอ้กร๊วกนี่ไม่ใช่เร๊อะ  ที่ทำร้ายน้องนุ่งของเขาจนบอบช้ำ  ตอนน้องเดย์จะให้อภัย  แต่ความผิดมันลบล้างกันไม่ได้เฟ้ย....

อีกอย่างแฟนน่ะ....น้องมันมีเป็นตัวเป็นตนแล้วเถอะ!!!  คงเพราะไอ้ต้นมันเป็นคนไม่หวือหวา  ส่วนน้องก็เงียบนิ่ง  ก็เลยไม่มีใครสงสัย  ทั้งที่พวกมันไม่ได้ปิดบังอะไรสักนิด

“เป็นเพื่อนสมัยมหาลัยครับ  รักมาก  ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่.....แหม่.....วันนี้พี่มากับคนนั้นน่ะครับ....จะโดนหาว่าเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วมั้ยเนี่ย....หนักใจจัง....ไอ้ตี๋มือเบสส์วงไอ้เดย์ไงครับ”
“กรี๊ดดดดด.....จริงด้วย.....พี่ตี๋.....ขอถ่ายรูปด้วยคร่า”
.
.
.
.
.
“กูชนะนะเจ....มึงต้องเลี้ยงมื้อหรูกู....แฟนคลับมึง....รวมกับของกู....กูชนะ”
“เฮ้ย....ได้ไงวะตี๋”
“ได้สิ....แฟนคลับมึงก็กรี๊ดกูนิ....แถมมาชักภาพร่วมกับกูด้วย....หึ....แพ้แล้ว....ตุ๊ดเจ....แพ้พี่ตี๋แล้ว....ราบคาบ”
“ของใครของมันสิเฮ้ย”
“อะไร....อะไร.....ไม่สนอ่ะ....นี่....เอาร้านนี้และ....พี่อยากทานอาหารมื้อละเป็นหมื่น......มานานละ”
“ถุย....ของมึงน่ะ....แมคโดนัลด์ก็พอมั้งไอ้ตี๋”


พ่อหนุ่มตาตี่  กลับมาอมยิ้ม  อารมณ์ดีขึ้นมาอีกครั้ง  เจลอบมองอย่างเอ็นดู  น่ารักขึ้นทุกครั้งที่ได้ใกล้  เผลออมยิ้มโดยไม่รู้ตัว  ชอบมันแล้วงั้นหรือ?  ไม่หรอก  เอ็นดูมันเหมือนเด็กน้อย...เอ้า....ก็มันน่ะเด็กน้อยชัด ๆ....

“มองอะไร....น้องเจ.....อย่ามาเบี้ยว”
“ตอนออกมาดูเหมือนมึงไม่ค่อยเต็มใจนะตี๋”
“เต็มใจสิ....พี่ตี๋น่ะ....อยากออกมาเที่ยวกับน้องเจจะตาย”
“หึหึ”

ทำตลกไปเถอะตี๋....


ติดกับกูเมื่อไหร่......





มึงจะตลกไม่ออกเอานะ!!!!
.
.
.
.
.
End

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด