หัวข้อ: ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด 2 (ฉบับตี๋หิด+ไอ้โหด) สิ้นสุดกันทีไม่ว่าชาตินี้ชาติไหน[ตอนจบ]

[mutyamania]

ตอนที่ 5  I had a long day by Tee




รู้ตัวอีกทีสองขามันก็พามายังที่แห่งนี้เสียแล้ว....


คลินิกศัลยกรรมเสริมความงามชั้นนำ?????


เริ่มจากไหนก่อนดีล่ะ.....


สวัสดีครับทุกท่าน.....ผมนายตี๋เจ้าเก่า  ผู้เคยนำพาทุกท่านไปเปิดประสบการณ์สยองเกี่ยวกับการเล่นประตูหลังเมื่อนานเนิ่นมาแล้ว.....


ผมกลับมาแล้วครับ


อยากบอกว่าตอนนี้มีความรู้สึกมากมายหลายอย่างเหลือเกิน  ผมผู้ซึ่งมั่นใจในเทรนด์ตาตี่กับเสียงแหบเสน่ห์แบบพี่บุรินทร์มาตลอด  ถูกใครบางคนทำให้เสียเซลฟ์

ผมถูกสาวเม้าส์ลับหลัง....สาวคนที่ผมสะเออะ(หล่อนว่างั้น)....ไม่เจียมกะลาหัว(เพื่อนหล่อนเสริม)....กล้าดีอย่างไรวะ  ถึงได้เจ๋อไปจีบเจ้าหล่อน  ขณะที่กำลังเต้นแร้งเต้นกาอย่างบ้าบอในผับแถวทองหล่ออย่างเมามันส์...


ก็เธอมันเป็นถึงนางเอกดาวรุ่ง....ผมมันนักดนตรีดาวร่วง


เบอร์ที่ได้มา...เชี่ยแม่งก็เบอร์หมาที่ไหนไม่รู้  พวกหล่อนบอกว่าผมมันไม่คูล  หน้าตาเสร่อ  ถ้าเอาไปเปรียบกับหนุ่มตี๋อย่างบอย ปกรณ์  หรือเจมส์  มาร์  ผมมันก็เหมือนเศษขี้หมาที่ติดซอกรองเท้า


หน้ากูมันย่ำแย่ขนาดนั้นเชียว  อุตส่าห์ไปหายามาทาจนหนวดเคราครึ้ม....มันไม่ได้ทำให้พี่ดูคมเข้มขึ้นมาบ้างเลยเหรอวะ


ทำอะไรดี  จมูก....จมูกกูแหมบเหรอ....ก็เปล่า....แต่ถ้าเกลาให้เข้ารูปอีกนิดมันก็คงจะ.....หล่อเหลา
กรีดตาสองชั้นดีไหม  จะได้ดูหน้าหวาน....ไม่มึน
ฉีดหน้าเรียว.....อืม.....ตอนนี้ก็ไม่ค่อยจะมีแดก....เรียวลงตั้งแยะ
........



ว้ากกกกกก.....นี่กูต้องทำจริงเหรอ....กูไม่หล่อจริงเหรอ

“ฮัลโหลไอ้ต้น....”
“ว่า”
“มึงว่ากูหล่อมั้ย”
“...........................................หล่อ”

โทรหาเพื่อนครับ  เรียกความมั่นใจ.....แต่เพื่อนแม่งเสือกเว้นช่วงนานกว่าจะตอบ....ขาผมเลยขยับเข้าใกล้ประตูร้านอีกก้าวหนึ่ง

“เดย์อ่ะ....อยู่ไหม”
“ทำไม!!!”
“จะทำเสียงโหดทำเหี้ยอะไร”
“เปล๊า”
“เรียกมันมาคุยดิ๊....”
“เออ”
“....”

เชื่อเถอะ  เดี๋ยวมันต้องเปิดสปีคเกอร์แหง  แล้วเชื่อเถอะ  เดี๋ยวมันจะต้องโดนน้องด่า....โทษฐานที่หึงไม่เข้าเรื่อง....เชื่อเถอะ  ผมจะสะใจนิด ๆ

“คร๊า”
“พี่จะไปโมหน้าให้หล่อเหมือนซีวอน....น้องเดย์ว่าไง”
“มีตังค์เหรอ”
“ดูถูก....มีสิวะ.....เงินพี่เยอะแยะ”
“ไม่ค่ะ....มีมากพอจะทำให้เหมือนเหรอ...เอาแบบจากหนึ่งไปสองก่อนดีกว่ามั้ยคุณพี่  ข้ามสเต็ปไปจากหนึ่งไปหลักร้อยมันจะยากไปนา....เดย์ว่า”


ตู๊ด ๆ ๆ ๆ

วางสายแม่ม.....พวกห่า....หึ...ไอ้น้องเดย์มันจะเก็ทไหม....ว่าผมด่ามันทางอ้อม....ตู๊ด ๆ ๆ ๆ

“อ้าวไอ้ตี๋”
“เฮ้ย....มึงก็มาทำหน้าเหมือนกันเหรอ”
“สัด.....หน้าอย่างกูต้องทำอะไรอีก....รักษาสิวเว้ย”
“อ่อ”

เจอเหี้ยเดินออกมาจากร้านครับ  ไอ้สัตว์เจที่หายหัวไปนานแสนนาน  นานจนผมลืม.....ไม่อยากเชื่อว่าจะมาเจอกันแบบกะทันหันแบบนี้  มองซ้าย....ขวา.....จะวิ่งไปทางไหนดีน๊า....

“คิดถึงกูมั้ย”
“นิดนึง”
“แล้วมาทำเหี้ยอะไร”
“แหม่....นี่ก็แก่กว่านะครับ.....เรียกซะเหมือนสนิท”
“ก็เนื้อแนบเนื้อยังไม่สนิทพออีกเหรอ”
“สัด!!!!....มุกนี้กูเบื่อแล้ว.....แล้วก็ไม่ใช่กงการของมึง....ไป ๆ ๆ  หลีกไปเลยไป  ไอ้นักแสดงปลายแถว”
“ตัวร้ายยอดนิยม.....เข้าชิงรางวัลสองเรื่องซ้อนยังเรียกปลายแถวอีกเหรอ  ห่าตี๋....ปากมึงนี่วอนกินตีนแต่วันจริง ๆ เตะแม่งดีมั้ย”
“พี่ขอโทษ”

มันยกขามา....กูก็หงอสิครับ  แล้วพอจะเดินเข้าร้าน  มันก็ลากผมลอยละลิ่ว....เอ้า...ปาปาอยู่ไหน  มาถ่ายรูปเร็ว....เอาไปลงกอสซิปสตาร์  ดาราหนุ่มอักษร จ. จาน  มีรสนิยมชมชอบไม้ป่าเดียวกัน  เผื่อกูจะดังด้วย  ตอนนี้แฟนเพจล้างมาเป็นชาติแล้ว  คนกดไลค์ไม่ถึงพันคน  แอดมินแม่งก็ดับสลายหายหัวไปไหนก็ไม่รู้แม่งแล้ว

“เฮ้ยยย.....เจ.....ปล่อยพี่ก่อน.....พี่จะไปทำหน้า”
“ทำเหี้ยอะไร....ของเดิมก็ดีอยู่แล้ว....ไปเลเซอร์หนวดออกเถอะไป....รก....ไม่เข้า....เบ้าไม่ได้”
“ก็จะไปทำให้เข้าไงล่ะวะ....พี่อยากเป็นบอย ปกรณ์สอง.....ปล่อยพี่”
“ห่า....มึงน่ารักอยู่แล้ว  หน้าออกใส....กูยังอิจฉา.....อย่าให้กูโกรธตี๋.....มานี่....ขึ้นรถ!!!!”
“ว๊าวววว.....นี่มันบีเอ็มดับเบิลยูนี่หว่า....”
“เออ....ขึ้นรถ”


โดนเหี้ยจับยัดรถ  มันปิดประตูดังปัง  โดนเหม่งผมเต็ม ๆ ก็ผมจะหนีอ่ะ.....

มันหัวเราะ.....ไม่ขำนะสาด

“กูเห็นมึงทวิตเหี้ยอะไรเพ้อเจ้อ.....ให้เดานะ....โดนสาวเมินมาล่ะสิ”
“เออ....”
“ก็มีแต่กูแหละเห็นมั้ย....ที่สนใจมึง....ไอ้มือเบสส์ตกอับ”
“กำลังรอให้ตกตะกอนเว้ย  ปีหน้าออกอัลบั้มใหม่ชัวร์  เปรี้ยงแน่ ๆ”
“เปรี้ยงไปก็งั้น.....อีตุ๊ดเอาไปกินคนเดียวตามเคย....มึงมันมือเบสส์อับแสง....สู้ไอ้ห่าพี่ต้นยังไม่ได้เลย....ขนาดมันไม่เจ๋อเหมือนมึง  แฟนคลับยังตามเยอะกว่ามึงอีก....เฮ้ย....อย่าร้อง”


ห่าแล้ว  อ่อนแอ....อ่อนแอสุด ๆ อยู่ ๆน้ำตาแม่มก็ไหลพราก

ไอ้คนอย่างผมน่ะมันบ้าบอ....ไม่มีสาระ....ไม่ค่อยชอบคิดมาก

แต่เวลามีปัญหาทีหนึ่งนี่....อย่างกับเปิดก๊อก....

แล้วเสือกมาไหลต่อหน้ามันเนี่ยนะ....ขอบคุณครับ.....เง็กเซียน

“เป็นอะไร....พูดแค่นี้ร้อง....ตุ๊ดเหรอ....อีเดย์มันยังแมนกว่ามึงเลย”
“พี่เจ็บสะสมนี่วะ....ฮึก....ฮึก”
“มานี่....มากอดทีมา”

แอ้กกกก.....พอแล้ว....กูไม่ร้องแล้ว  บ้าชิบ....มันดึงผมไปกอดครับ  แน่นเลย  อกมันแข็งโครต  แล้วอย่าเรียกกอด....เรียกว่ามันเล่นมวยปล้ำกับผมในรถดีกว่า....พอจะเห็นภาพกันไหม

“กูก็กวนตีนมึงไปงั้น  กูคิดถึงมึงจะตาย  อยากไปหาจะแย่แต่มันไม่ว่าง  ถ่ายละครหลายเรื่องติด  ไหนจะซิทคอมอีก  ห่า....แล้วบทตลกกูก็ไม่ถนัด  ไม่ได้เงินนี่ไม่เอาจริง ๆพับผ่า”
“ไปขายตูดไป”
“อ้าว....กวนตีนนะตี๋นะ”

แม่จ๋า....ช่วยตี๋ด้วย...ตี๋กินกล้วยอยู่บนหลังคา  ไอ้เหี้ยเจแม่งรังแกผม  จะตายคามือมันไหม  มันต่อยซะไหล่สะเทือน  โดนเขกหัว  โดนบิดหัวนม....ห่า.....มึงดึงออกมาเลยเหอะ!!!!

“ไปเล่นคอนโดกูสิ....กูว่างแล้วเนี่ย....ยาวเลย....เพิ่งปิดกล้องเรื่องสุดท้ายไปเมื่ออาทิตย์ก่อน”
“ไปส่งพี่ที่คอนโดพี่เหอะ”
“คนละทางเลยนะ”
“งั้นพี่ลาตรงนี้”
“กูไม่ให้ไป....”

มันยิ้มเหี้ยม  แล้วออกรถ.....อืม....อืม....


ผมได้แต่นั่งนิ่ง  แล้วถามตัวเองซ้ำ ๆ


ที่สุดแล้วหรือยังวะตี๋



ชีวิตมึงตกต่ำถึงขีดสุดแล้วหรือยัง
.
.
.
.
.
to be con

[mutyamania]

ตอนที่ 6  อีกแล้วเหรอว๊า




บรรยาย by ตี๋น้อย :



ความก่อนก็อีหรอบนี้ไม่ใช่เหรอว๊า....


ผมล่ะจำแม่นเลย  ภาพอุบาทว์จากหนังโป๊ชายรักชายตะวันตกยังคงตามมาหลอกหลอน....


จำได้แม่น  ว่าได้สิวผดขึ้นเต็มหน้าผากเป็นของแถม  เพราะถูกซอสพิซซ่าป้ายหน้า




แต่ครั้งนี้ผมก็ยังดูเหมือนคนที่ไม่รู้จักเข็ด.....งั้นเหรอวะ?




ไม่ได้ว่าหลวมตัวหรืออะไรหรอกนะฮะ  แต่ว่าถูกบังคับต่างหาก



เนี่ย....ถ้าดื้อล่ะก็....ต้องโดนน้องเจทำโทษแน่ ๆเลยฮะ....







โดนกระทืบนะสิวะฮะ!!!!!! 


แล้วไอ้ขี้ก้างกะหร่องอย่างกูจะไปสู้อะไรด๊ายยย.....แหะ ๆ พูดแล้วก็เดี๋ยวจะหาว่าอวยตัวเอง....ผมผอมจริงเหอะ!!!


บางคนอาจจะเถียง....แล้วพุงมึงล่ะ....มันคืออัลไล....


แต่แบบบางครั้งมีพุงน้อย ๆ  เอาไว้รองรับหมัดหนัก ๆ  ตอนที่มันตุ๊ยท้อง....ก็....ห่า....ก็ไม่เห็นว่าจะช่วยอะไรได้



สรุปก็คือต้องยอม ๆ มันไป


“อ้าว....ย้ายคอนโดแล้วเหรอน้องเจ”

ผมถามเพราะสงสัย....ครั้งก่อนที่มาน่ะมันยังไม่ได้หรูหราขนาดนี้....โอ้โห....นี่มันที่พักระดับซุปเปอร์สตาร์ชัด ๆ  ดูน้ำพุนั่นสิวะ  อลังโครต....

“เออสิ....อันนี้อ่ะซื้อเว้ย....ไม่ได้เช่า....เริ่ดแม๊ะ”

ผมคันปากอยากถาม....เรื่องที่พี่ท่านมีเสี่ยเลี้ยง....แต่คิดไตร่ตรองดูแล้วคงได้ไม่คุ้มเสีย...เผลอ ๆงานนี้อาจได้ทำหน้าใหม่จริง ๆ 

ผมจึงต้องตอบมันไปว่า....
“ครับ”



แล้วก็นะ....



‘เริ่ดแม๊ะ’ ทำไมมันถึงเป็นคนที่พูดจาภาษาแต๋วๆแล้วยังดูดี.....ไม่อุจาด  คงเพราะหน้ามันโหดมั้ง  แล้วฟีลตอนพูดมันก็โครตจะแมนสาว ๆได้ยินคงกรี๊ดแหละ  ผู้หญิงบางคนก็ชอบให้ผู้ชายโหด ๆ ทำตัวหวาน


แต่มันไม่ใช่สำหรับผมอ่ะ


ใครจะไปเชื่อว่ามันมีรสนิยมแบบนั้น....กินผู้ชายมาแล้ว...เอ่อ....อย่างน้อยที่รู้ก็ไอ้เด็กพีท....ส่วนอีกคนหนึ่งก็....




กูเอง




ยังคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง  แต่บทจะต้องเรคคอร์ด...มันก็ควรจะนับรวมเข้าไปด้วยใช่มั้ยวะ?


“ตี๋....ย้ายมาอยู่กับกูดิ  ห้องมึงก็ปล่อยเช่า  หาเงินค่าขนมไง”
“พี่ยังไม่ตกอับขนาดนั้นครับ....แหม่”

ก็จริง....บ้านผมไม่ได้กระจอกง่อกง่อย...แต่จะให้บากหน้าไปขอเงินเขาใช้ก็ดูจะผิดคอนเสปต์ของผมไปหน่อย  โดยเฉพาะพ่อ....ยิ่งแอนตี้อาชีพนักดนตรีอยู่ด้วย...จะให้ไปเล่นตามผับ  ก็แหม่....รู้สึกว่าตัวเองมันเทพเกินไปอ่ะนะ...หึ...หึ....หึ

“เพื่อนมึงก็รวย....ก็เลยติสต์ได้ไม่ต้องกลัวไม่มีจะแดก....ส่วนอีตุ๊ดมันก็มีงาน....ลอยลำแล้วมันน่ะ....แล้วทำไมมึงไม่หางานทำวะ....มึงจบการตลาดไม่ใช่เหรอ”
“พี่เด็กบริหารหรอกวู้!!!”
“เหรอวะ....”
“เออ”
“มาบริหารอะไรให้กูหน่อยได้มั้ย”
“อะไรของน้องเจคร้าบบบบบ”
“หัวใจกูไง”



อ่อก!!!
อยากอ้วก....แต่ต้องฝืนยิ้ม  เคยเป็นกันใช่ไหม



ทำไมมันถึงได้ชอบทำเหมือนจีบอยู่เรื่อย  แปลกนะ  ผมเองก็ใช่ว่าจะได้เจอตัวมันบ่อย  แทบจะนับครั้งได้  แต่เจอกันที่ไรก็ทำเอากูเครียดประสาทจะแดกได้ชะงัดทุกครั้ง


การเป็นคนฮา ๆ บางครั้งมันฮาไม่ออกนะขอบอก


เนี่ย....ผมก็ลองแต่งเพลงดู  ได้ประมาณยี่สิบกว่าเพลง....ช่วงที่ว่าง  เสร็จแล้วก็เอาไปให้ห่าต้นมันลองฟังดู  มันเบ้หน้า  บอกว่ายังไม่ผ่าน  ดนตรีแข็งไป  แล้วก็......


‘อะไรวะ.....ว่างยาวไม่ใช่เหรอ....ทำไมแต่งได้แค่นี้....น่าจะได้สักร้อยเพลงนะมึง’


นี่....มันว่างี้  ส่วนน้องเดย์แม่งก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนและแอบส่งสายตาให้กำลังใจผมอยู่ห่าง ๆ  ตามประสาเมียที่ดี(ของไอ้ต้น)  คือไม่ก้าวก่ายเรื่องของผัว  แบบ...ไอ้ต้นมันเป็นคนจริงจัง  เพราะงั้น  เวลาเป็นการเป็นงาน  ทุกคนต้องฟังมัน  เถียงได้....แต่ต้องเหตุผลล้วน ๆ  ห้ามง้องแง้งงุ้งงิ้ง....


ซึ่งมันก็ชนะทุกทีไป



ก็เพราะมันว่างน่ะสิ....เลยขาดแรงบันดาลใจ



ไปเที่ยวไกล ๆดีไหม  เพื่อพลังที่หายไปจะได้ถูกเติมเต็ม  หรือจะแดกซุปไก่สกัดดี....จะได้หัวแล่น....อืม....มีผู้จัดซิทคอมติดต่อมาอ่ะนะ  เสนอบทให้  เล่นประจำด้วย  ออกแนวระเบิดเถิดเทิง....



รับเล่นแม่งเลยดีมั้ย....เผื่อรุ่งด้านนี้



“คิดไรวะ....หน้าเครียดซะ”
“อนาคตพี่”
“หึยยยย.....น้ำหน้าอย่างมึงเนี่ยนะตี๋”
“นี่น้องเจ.....”
“อะไรมึง”
“คนอย่างพี่เนี่ย.....มันดูไม่ได้เรื่องขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“อืม.....ก็ไม่นี่หว่า.....ถ้ามึงไม่ได้เรื่องจริง ๆ มึงคงไม่ได้ออกอัลบั้มมาเป็นสิบ ๆชุดหรอก”
“แต่พี่ว่ามันไม่ถึงนะ...”
“เออ....กูก็แค่พูดให้ฟัง...หรือว่ามึงเกาะเพื่อนร่วมวงดังวะตี๋”
“เออใช่....พี่มันเน้นขายหน้าตา....ถุย!!!!”
“เครียดก็เป็นด้วย....อะไร...อะไร.....กูก็ไม่ได้มากวนตีนมึงบ่อย ๆซักหน่อย....จริงไหม”
“พี่เคว้งว่ะ.....แล้วนี่ตกลงน้องเจโดนพี่ซุ๋ยตูดจริง ๆเหรอ....”
“จริงเหี้ยอะไร....อย่างกูคงยอมให้มึงปล้ำหรอกตี๋....คิดเหี้ย ๆ กูแค่อำมึงเล่นหนุก ๆ มึงแม่งก็เก็บเอาไปคิดจนเครียด...เหี้ยยยย”



ทำไมวะ....ทำไมตี๋รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นฝ่ายผิด  ก็มันไม่ใช่เหรอที่ชอบเอาเรื่องนี้ขึ้นมาเล่น  แล้วก็หัวเราะอย่างมีความสุข



ไอ้สัด!!!!
…………………………………………
มุมมองของเจ :


เอาจริง ๆนะ  ผมไม่คิดว่าเรื่องสนุก ๆ ของผมจะทำให้มันเป็นเอามากขนาดนี้


ไม่รู้สิ  พอมันเริ่มจริงจัง  ผมก็เริ่มรู้สึกว่าเออ......เลิกเหอะ......มันไม่สนุกแล้วว่ะ


ผมปล่อยให้มันคิดเป็นตุเป็นตะว่าได้ผมเป็นเมียมานานแค่ไหนแล้ววะ  เป็นปีๆ....หู่วววว....ยาวนานเหี้ย ๆ สำหรับความเข้าใจผิดที่ไม่เป็นผลดีต่อตัวผมแบบนี้


ใครยอมให้คนอย่างมันกดก็บ้าแล้ว  ถึงผมจะเคยเผลอไผลไปชอบผู้ชายบ้าง....อย่างเช่นไอ้พีทที่น่ารักเหี้ย ๆ แล้วก็สวยเย็น ๆ อย่างอีตุ๊ด  ซึ่งแน่นอนว่ารับแต่บทผัว


สารรูปกูเถื่อนขนาดนี้  ตี๋ตัวเตี้ยตันอย่างมึงอย่าหวังจะได้แอ้ม  ขืนเข้ามากูต่อยเปรี้ยงเดียว....หน้ายุบ....ตายโหง!!!!


แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้  ที่ทำให้ทุกอย่างมันเลยเถิด


อยู่ ๆก็รู้สึกอยากแกล้ง  แล้วนานวันเข้าก็พบว่ามันน่ารัก 


ก็ไม่ได้เจอกันบ่อยหรอก  เพราะผมงานรัดตัว  ก็มีแค่ตอนที่ว่างจัดเพราะไปต่อยหน้าอีแมวมองเหี้ยอะไรนั่นแหละ  แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว....เวลงเวลา


แต่ถึงกระนั้นผมก็ลองหาคลิปวงของมันมาดู  รู้ตัวอีกที....สายตาที่เคยจับจ้องอีตุ๊ด....ก็เปลี่ยนไปเป็นจ้องมันแทน


ดูมันแล้วเพลิน  แล้วมันก็ขยันทำคลิปเหี้ยห่าอะไรออกมาเต็มไปหมด  เช่นคลิปเรอดังสนั่น  คลิปแดกโค้กให้หมดภายในสิบวิ  แล้วก็ถอดเสื้อเต้นฮาเร็มเชค.....เต้นคนเดียว....ตัดต่อคนเดียวเองเสร็จ


ก็น่ารักดี


เนี่ยแหละปัญหา  เพราะตอนนี้ผมเริ่มอิ่มตัวกับงาน  จนถึงขั้นต้องเบรกผู้จัดการส่วนตัว  ไม่ให้รับงานเพิ่มอีกแล้ว  ตั้งแต่ละครที่รับบทนำเป็นเรื่องแรกได้เข้าชิงรางวัล  ผมก็กลายเป็นตัวร้ายที่ขายดิบขายดี  คอยดูสิ....ปีหน้าไม่ต่ำกว่าสามสี่เรื่องแน่ ๆ


เพราะกำลังว่าง  เลยว่าจะไปกวนตีนมันเล่น  นั่งนึกมุกใหม่ ๆ  แต่ก็โชคดีที่บังเอิญเจอมันในวันนี้


ปีกว่าแล้วนะ....ที่มันเข้ามาในชีวิต....เริ่มจากมาป่วนในวันเกิดของผม.....


ก่อนหน้านั้นไม่เคยสนใจ  เห็นอีตุ๊ดเคยบอกว่าผมน่ะ...เคยต่อยหน้าไอ้ตี๋ด้วย  จริง ๆคือจะต่อยอีตุ๊ดนั่นแหละ  แต่แม่มเสือกเอาหน้ามาขวาง  ถ้ามันไม่เล่า  ผมก็ลืมไปแล้ว  ว่าไอ้เหี้ยในวันนั้นก็คือมัน


เห็นมันทำท่าจะร้องอีกครั้ง  เพราะถูกผมตวาด  เนื่องจากเริ่มรำคาญในความเยอะของมัน  ผมก็รีบเปลี่ยนโทนเสียงและสีหน้าให้กลับมาโหดในระดับปกติ


“นี่กูเห็นว่ามึงตกต่ำหรอกนะตี๋  กูถึงยอมเฉลยน่ะ  แต่กูก็ไม่เคยนึกว่ามึงจะเชื่อเรื่องนั้น....คิดว่ามึงน่าจะดูออกตั้งแต่แรก”
“ก็พี่ไม่รู้  พี่ไม่เคยผ่านมือชายเหมือนน้อง  เลยไม่รู้ว่ามันต้องทำกันอีท่าไหน  รุกรับห่าเหวอะไรพี่ไม่เก็ท  รู้แค่ว่าพี่ไม่โดน..เพราะตูดไม่แสบก็โล่งไปเปราะหนึ่งแล้ว  ส่วนน้องเจ....ตอนแรกพี่ก็ว่าอย่างน้องไม่น่าจะเป็นเมียใคร....แต่พอน้องเจมาจีบพี่....พี่ก็ไม่แน่ใจ”
“นี่แน่ะไอ้สัด....หาว่ากูสาวเหรอ”


โป้กกกกก


ผมเขกหัวมัน  แต่มันยิ้มแฉ่ง  จนอยากจะจับปล้ำแม่งให้รู้แล้วรู้รอด.....ถึงจะรับหนวดมันไม่ได้ก็เหอะ


“นี่เป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิตพี่ตอนนี้เลยว่ะ....ขอบใจนะเจนะ”
“เลิกทำตัวไร้ค่าได้แล้ว  หาอะไรทำซะ”
“ครับผม”
“ครับพ่อง!!!”


ถ้าผมจะบอกว่านี่เป็นรักครั้งที่สาม....ผมยังพอจะมีความหวังไหม


ในเมื่อมองยังไงมันก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง


หรือว่าผมจะกลับไปเอาแต่ผู้หญิงอย่างเดียวเหมือนเดิม.....ก็แค่โทรกริ๊งเดียว....ก็มีคนมาช่วยคลายความเงี่ยน....แต่ลึก ๆแล้ว  ผมก็ยังอยากจะแต่งงานกับผู้หญิงดีดีสักคน  เพื่อสืบทายาทอยู่เหมือนกันนะ  แต่คงยังไม่ใช่ตอนนี้หรอก


ไอ้ตี่....มึงมันน่ารัก.....น่ารักเหี้ย ๆ จนกูอยากจะทำชั่วเหมือนเมื่อก่อน


หากไม่ต้อนจนได้....ซึ่งคงจะไม่ได้....เพราะแม่งเสือกไม่ใช่เกย์  ผมก็คงจะต้องอีกอีกวิธีที่รุนแรงกว่าคือ....ปล้ำแม่ม


“ตี๋....”
“อะไรเนี่ย....พี่อยากกลับบ้านแล้ว....งั้นพี่กลับเลยละกัน”
“แต่เรื่องจีบนี่กูจริงจังนะ...ตอนนี้กูก็เคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว  คงมีเวลามากพอที่จะ....”
“เลิกอำได้แล้ว....มันฝืดแล้วน้อง”
“หึ”


ผมจูบมัน  ไม่ชอบให้ใครบอกปัดความรู้สึกแบบนั้น  ผมก็เลยจูบมัน....กลิ่นตัวของมันหอม....คงเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอผม  มันก็เลยไม่ได้ทำตัวซกมก  ผมบดขยี้ปากแดง ๆของมัน  ยอมรับว่าไม่เคยจูบคนมีหนวดมาก่อน  แล้วยิ่งตอนนี้ผมโกนด้วย  ก็เลยเนื้อถูหนวดไอ้ห่าตี๋เต็ม ๆ  พยายามสอดลิ้นแต่แม่งเม้มแน่น  ผมก็ไม่ยอมแพ้  หากจะลิ้นขาดเพราะถูกมันกัด  ก็คงต้องเสี่ยงเอา....


“สัด....มึงเล่นไรวะ”


มันเบะ....แล้วก็ร้อง....ร้องไห้น้ำตานองหน้า  ผมดึงตัวมันเข้ามากอด  ไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำอะไรหวาน ๆ แบบนี้ก็เป็นด้วย  แทนที่จะถีบมันสักเปรี้ยง  ข้อหาหมั่นไส้ในความสำออยของมัน


“ตอนนี้ใจมึงอาจจะไม่ยอมรับ  แต่เชื่อเถอะ....ต่อไปมึงจะต้องติดใจกู”


ผมยองเจ....นายแบบนักแสดงมาดแบดบอยสุดเหี้ย  ชอบเล่นของยาก  ชอบความท้าทาย  เบื่อง่าย  ฟันแล้วทิ้งเป็นว่าเล่น


ก็อย่างที่เคยบอก  ว่ามีแค่สองคนเท่านั้น  ที่ผมรู้สึกจริงจังด้วย...และความสัมพันธ์ค่อนข้างยาวนาน



ไอ้เหี้ยพีท




อีตุ๊ดเดย์






คนที่สามนี่ก็มึงนะตี๋


เตรียมตัวไว้ให้ดีเถอะ....มึงได้ร้องอีกแน่ ๆ



ตอนที่กูได้เป็นผัวมึง!!!!
.
.
.
.
.
to be con

[mutyamania]

ตอนที่ 7  เจ็บนี้รสปูอัด....(รสปูอัด)





[บรรยายโดยว่าที่ซุปตาร์...]


“ตายซะเถอะมึง!!!!”
“เฮ้ย.....เหี้ยอะไรของมึงเนี่ย!!!!”


ผมตื่นแต่ไก่โห่  เนื่องจากได้รับโทรศัพท์จากน้องรีเซฟชั่น  ว่ามีคนต้องการพบผม  ห่า....ผมก็แบบ....แม่ง!!!  ถ้าเป็นอี.....(ชื่ออะไรแล้ววะ---มันเปลี่ยนชื่อบ่อย)....นั่นแหละ...สักอย่าง  ถ้าเป็นอีผู้จัดการส่วนตัวของผมล่ะก็นะ  กูจะด่าแม่มให้ยับ 


แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ว่ะ....ใครรู้ไหม....ไม่เอาน่า....พวกคุณน่าจะเดาได้นะ....ไอ้พวกที่พูดน้อย ๆ แต่ต่อยหนักโครต





อีตุ๊ดมาหากูว่ะครับ


แล้วนาน ๆ มาที  แม่มก็ไม่ฟังอีร้าค้าอีรมใด ๆ ทั้งสิ้น  เปิดประตูเข้ามาได้  แม่มซัดแหลก  หมัดเอย  เข่าเอย  ศอกเอย  ตีนนี่หนักโคตร  ยันทีเดียว...เซแทบล้ม  แต่ดีที่คนอย่างผมมันอึด


เสียชื่อตัวร้ายยอมนิยมหมด  ถ้าต้องมาตายคาตีนตุ๊ด


“เดย์....มึงอย่าเยอะ....ไม่งั้นกูจะเอาจริงแล้วนะ”
“เออ!!!!.....ซักตั้งมาไอ้หน้าเม็ด”


ตุ่บ!!!!


สยบมารตุ๊ดในหมัดเดียว  อีตุ๊ดทรุดลงไปกอง  มือกุมท้อง  เงยหน้ามองผมด้วยแววตาที่ชั่วร้ายสุด ๆ อ่ะ

“ไม่ต้องมาทำตาดุเลยนะมึง  มีอะไรก็พูดกันดีดี  ไม่ใช่ต่อยเอาต่อยเอา  มึงน่ะ....เคยสู้กูได้เหรอ....แล้วจำได้มั้ย  ที่บอกให้กูรู้จักเข้าหาธรรมะธรรมโมอะไรของมึงนั่นน่ะ....”
“ก็แกทำอะไรเอาไว้ล่ะยะ”


มันปัดมือที่ผมยื่นไป...เพื่อหมายจะช่วยฉุดมันให้ลุกขึ้น  สุดท้ายลุกไม่ไหวครับ  ก็เลยเปลี่ยนมามองแบบอ้อน ๆแทน  ผมก็เลยสงเคราะห์มันเสียหน่อย

ตามประสาคนเคยแอบรักแอบปิ๊งกัน....

“ทำอะไร!!!  กูไปทำอะไรให้มึงอีก!!!!  ตอนนี้กูเป็นคนดีแล้ว  ใจเย็นลงตั้งเยอะ  ถ้าเป็นเมื่อก่อน  มึงน่ะเรอะ...ได้กินกูแค่หมัดแรกแค่นั้นแหละ  หลังจากนั้นคือเละเป็นขี้!!!!”
“แกข่มขืนพี่ตี๋”
“เห”
“เฮ้ยยยยย.....ไม่ใช่ครับ......แค่พยายามจะ.....เฉย ๆ”


เสียงหมาที่ไหนแทรกขึ้นมาวะ  และแล้วผมก็เห็นไอ้ตัวปัญหาค่อย ๆโผล่หน้าเหี้ย ๆของมันออกมา  ไอ้สัดตี๋จ้องผมอย่างเอาเรื่อง  ก่อนจะค่อย ๆหดหัวกลับไปหลบอยู่ข้างนอกเหมือนเดิม  มึงเป็นตัวอีเห็นเรอะ!!!!


“นี่มึงฟ้องเหรอไอ้ตี๋”  ผมตะโกนถามไอ้ตาไม้ขีดข้างนอก  ผลที่ได้คือความเงียบ  มีแต่อีตุ๊ดตีนหนักนี่แหละ  ที่ตะเบ็งใส่ผมเอา...ใส่ผมเอา  ด้วยเสียงสวรรค์แปดหลอด!!!!
“เออสิยะ.....พี่เค้ามาร้องห่มร้องไห้....บอกโดนแกเล่นซะเสียเชิงชาย”
“ก็แค่จูบไปทีเดียว....ลิ้นยังไม่ได้สอดเข้าไปเลยเหอะมึง”
“สันดานเก่าไม่หายสินะ....เรื่องเล่นกับความรู้สึกคนอื่นน่ะ”
“เรื่องเก่า....มึงจะขุดขึ้นมาพูดทำเหี้ยอะไรวะเดย์  นี่เพื่อนกันเปล่าเนี่ย  มึงเห็นไอ้หน้าตี๋หิดนั่นดีกว่ากูเลยเรอะ  มันเว่อร์  มึงก็รู้นิ”
“แล้วแกไปแกล้งพี่เค้าทำไม  ถึงจะเล่น ๆ ขำ ๆ แต่พี่เค้าก็ผู้ชาย  ไม่ใช่เสือใบอย่างแก  แล้วขอโทษเถอะ  พี่ตี๋นี่มันก็ลูกชายชั้น  ไม่ใช่คนอื่นคนไกล  ก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันหรอกย่ะ  อย่างน้อยมันก็ไม่เคยเหี้ยใส่ชั้น....นี่ก็ไม่อยากจะพูดเรื่องเก่า ๆ หรอกนะ  แต่มันของขึ้น!!!!”
“อะไรนะน้องเดย์”


ไอ้ตี๋โผล่หน้าเข้ามาสอดอีกหน  ผมล่ะอยากจะเตะมันจริง ๆ กวนตีนนี่ต้องยกให้เลย  ยกให้มันคนเดียว


“ทำไมพี่ตี๋เป็นลูกง่ะ”  มันทำหน้าอ้อนตีน  เบะปากเสียแบ๊ว  ถามอีตุ๊ดด้วยเสียงง๊อง ๆแง๊ง ๆ น่ากระโดดถีบ.....ถึงจะน่ารักฉิบหายก็เหอะนะ  อีตุ๊ดปั้นหน้าสวย  หันไปตอบลูกมันด้วยเสียงที่โครตสวย
“ก็พี่ต้นเป็นพ่อ....ส่วนหนูเป็นแม่ไง....แล้ววันนี้ก็มาในฐานะแม่....ที่ลูกโดนรังแก....เข้ามานี่มา....มาชี้ตัวไอ้บ้ากาม”

ผมล่ะจะบ้า  อีตุ๊ดแม่มต๊องโก๊ะขึ้นเยอะ  ส่วนไอ้ตี๋ก็เดินตูดบิด  ดัดจริตน่าถีบเข้ามาในห้องผม  แต่ก็ยังไม่วายมองค้อนผมด้วยตาตี่ ๆนั่นเหมือนเดิม


แล้วงี้จะไม่ให้ตกหลุมรักได้ไงว๊า


ผมนี่มัน...รักชอบแต่กับพวกลูกเสือลูกตะเข้เรื่อยเชียว....


“เจ....เลิกนะ....ไม่เอาแล้วนะยะ....หยุดแกล้งพี่ตี๋ได้แล้ว  ช่วงนี้ชีวิตเค้าก็แย่พอแล้ว  ร่อนไปร่อนมาเหมือนผีไม่มีศาล”
“เดย์ง่า”
“แล้วมึงคิดว่ากูสนุกเหรอ....อย่างไอ้ตี๋นี่มันไม่ใช่แนวกูเลยนะเว้ย....เป็นของใหม่สำหรับกูเลยนะมึง”
“นี่มันคน....ไม่ใช่ไอโฟน....มีตัวเดียว....ไม่มีอัพเดต  ตอนนี้แกเห่อ  แกก็เล่นของแกไปเรื่อย  แกไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ทำ  มันจะเป็นตราบาปของคนอื่นไปตลอดชีวิต”

ห่าเดย์....มึงก็เว่อร์ไปป่ะวะ?

“เดย์....มึงฟังกูนะ....กูชอบมัน....กูไม่ได้ล้อเล่น  กูไม่ได้เห่อ  แล้วมันก็ไม่ได้แปลกอะไร  ก็แค่ที่ผ่านมา...กูชอบแต่แบบไอ้พีทซึ่งมันน่ารัก  กับมึง...ซึ่งก็สวยแบบของมึง  แต่นี่เป็นครั้งแรก  ที่กูตกหลุมรักผู้ชายที่เป็นผู้ชายจริง ๆ อย่างมัน  มึงดูหนวดมันสิ  ห่า....จะไว้แข่งกับกูรึไง  กูชอบไปแล้วก็คือชอบ  ถึงกูจะขี้เอา  แต่กูก็ไม่เคยเอาใครติดต่อกันนานเกินเดือน  ลองได้รักขึ้นมาแล้ว  กูก็ไม่มีใครได้เหมือนกัน  นี่ก็ไม่ได้ล่อหญิงมาอาทิตย์นึงแล้ว  เพราะมึงเลยไอ้สัดตี๋”
“เอาจริงสิยะ”
“เออ!!!.....คนอย่างกูรักแล้วรักเลย  ถ้าไม่มีเรื่องมาทำให้เลิกกัน  กูก็รักของกูได้เรื่อย ๆ แล้วยิ่งยังไม่ได้แบบนี้  มันยิ่งท้าทาย  กูชอบ  ตี๋มึงด้วย...ฟังกู...กูชอบมึง....กูตกหลุมรักมึงเข้าแล้ว”
“กรรมของกู”
“กรรมของชั้นด้วย”

ผมยืนมองคู่แม่ลูกที่กำลังทำท่ากุมขมับเหมือนกันเด๊ะ ๆ   แล้วก็อดหัวเราะออกมาดัง ๆไม่ได้  อึดใจหนึ่ง  อีตุ๊ดก็ขอตัวกลับดื้อ ๆ


“งั้นชั้นกลับก่อนนะ....นัดพวกยาย ๆเอาไว้  ลาล่ะ”
“เฮ้ย!!! น้องเดย์รอพี่ตี๋ด้วย”

ผมคว้าหมับเอาไว้ได้  ไอ้ตัวแสบอยู่ในอุ้งมือผม  ส่วนอีตุ๊ดนั้นเดินลิ่ว ๆ ไปไหนต่อไหนแล้ว  ประตูห้องก็ไม่ปิดให้  เดินไปเหมือนลอย....ห่าสัด!!!!


“มึงจะไปไหน....ไอ้เด็กขี้ฟ้อง”
“ปล่อยพี่....พี่จะกลับไปนอน”
“เออ...แต่กูไปด้วย  มึงทำกูตื่นแต่เช้า  ทำลายวันพักผ่อนที่แสนจะมีค่าของกูซะยับ”
“ทีตัวเองทำลายชีวิตคนอื่น”
“บ่นเหี้ยไร!!!!”
“เปล่าเว้ย”

เห็นไหม....มันน่ารัก  แล้ววันนี้มันก็แต่งตัวได้แนวโคตร  ปากแดง ๆของมันน่าขยี้เล่นดีเหมือนกัน

.
.
.
.
.
“จะพาพี่ไปไหน”


มันถาม  กอดอก  หน้ามุ่ย  ส่วนปากนี่เบะได้อีก  ผมว่ามันไม่ได้พยายามทำตัวแบ๊วหรอก  แต่เพราะมันเหมือนเด็ก ๆมากกว่า  เด็กปากหมา  กวนตีน  เหมือนจะเก่ง  แต่ก็ไม่รู้จักโต

“กินข้าว”
“พี่ไม่หิว”
“แต่กูหิว”
“พี่แดกมาแล้ว”
“พูดให้เพราะตี๋”
“ครับ!!!!”


ฮี่เธ่อร์!!!!  อย่ามาทำเป็นแน่นะมึง  ผมเลี้ยวเข้าจอดในร้านอาหารร้านหนึ่ง  ที่ไม่เคยแวะมาก่อน  ร้านข้างทางตึกแถวธรรมดา ๆนี่แหละ  ดูดีกว่าร้านตามสั่งหน่อยนึง


ปกติก็แดกงี้  ไอ้พวกจานดาราห่าเหวอะไรที่ผมเคยไปถ่ายทำนั่นน่ะ  ก็รู้อยู่ว่าตอแหลทั้งนั้น  เมนูภาษาฝรั่งเศสนี่ต้องท่องจำกันเป็นอาทิตย์  แถมรสชาติก็ไม่ได้ถูกขี้ปากกูเล้ยยยย.....


“มึงกินแล้ว...งั้นก็นั่งดูกูกินไปนะ”
“จ๊อกกกกกกกกกกก”


นั่นคือเสียงท้อง  อายว่ะ...ไม่ใช่ของมันนะ  ของผม  เห็นมันแอบยิ้ม  ผมเองก็พลอยอารมณ์ดีไปด้วย


“เอากะเพราหมึกครับ”
“ไหนว่าไม่แดก”
“พี่กินมาน้อย....”
“เออ ๆ.....พี่ครับ...เอา....[Blah…Blah]”

ระหว่างรออาหาร  ผมก็นั่งมองมันม้วนหลอดเล่น  ม้วนไปม้วนมา  มันคงเผลอ  เอาปากงับปลายข้างหนึ่งเอาไว้  แล้วดีดเสียงดังโพล๊ะ!!!!

“เชี่ยตี๋  เสียงดัง”
“เออ...โทษ!!!!”
“อีตุ๊ดมันไหวไหม”
“พี่งอนมันแล้ว  ช่างแม่งมัน  ไม่ได้อย่างใจเลย”
“มึงกะจะให้มันมันแหกอกกูหรือไง  กะจะฝังเลยว่างั้น”
“เฮอะ!!!  มึงลองมาโดนผู้ชายจูบปากอย่างกูสิวะ”
“ก็เคยนะ...บ่อยด้วยแหละ”
“ไอ้หน้าด้าน  กูจะแฉมึงลงก๊อสซิปสตาร์”
“ไม่แคร์  ใครสน  มึงเป็นใคร?  แล้วถึงสื่อจะรู้  กูก็ไม่สน  ไม่เป็นดารากูก็ทำมาหาแดกอย่างอื่นได้....เผลอ ๆ อาจจะดังกว่านี้ด้วยซ้ำ  พวกสื่อแม่งชอบ  คนตรง ๆอย่างกูอ่ะนะ”
“ใครจะสนน้องเจ  พี่ตี๋น่ะ...งานเอ็มทีวีเอเชียก็ไปเหยียบพรมแดงมาแล้ว”
“แล้วมีคนเห็นหัวมึงไหมล่ะ”
“ชะ----เร๊อะ!!!! (เชอะ!!!)”

มันตัดบทสนทนาด้วยท่าทางแบบเด็กโข่ง  อาหารมาพอดี  แล้วเราก็ตั้งหน้าตั้งตากินกัน

“จะไปไหนอีกว๊า”
“กูจะดูมือถือใหม่”
“นี่พี่กลายเป็นผู้ติดตามของน้องเจไปแล้วสินะ”
“วันนี้ยังอีกยาว”

ผมพามันไปงานไอที  มีแฟนคลับมาขอถ่ายรูป  ถูกนักข่าวสัมภาษณ์นิดหน่อย ไอ้ตี๋ก็เหมือนจะรู้ตัว  เดินไปหลบห่าง ๆ เออ...น่าสงสาร  ถึงวงมันจะมีงาน  ก็อย่างที่บอก  คนก็ไปสนใจอีตุ๊ดกันหมด  รายนั้นเห็นว่าดอดไปรับงานละครเวทีกับเค้าด้วยนิ

“มึงจะไม่ช่วยกูเลือกเลยรึไง”
“เงินน้อง  น้องก็ตัดสินใจเองเด่”
“หึหึ”

ผมว่าจะพาแม่งลากไปไหนต่อไหนทั้งวันเลย  โทษฐานที่ทำตัวน่ารัก  โทษฐานที่มากวนวันอันแสนสงบของผมแต่เช้า


แบบนี้มันเรียกว่าเดทได้ไหมวะ





ก็ไม่รู้สินะ(ฮา)
.
.
.
.
.
[บรรยาย]


สามวันก่อนหน้านั้น  หนุ่มตาไม้ขีดนัดเพื่อนรักเพื่อนตายออกมาเจอกัน  ในร้านเบเกอรี่แถวทองหล่อ...


“ไอ้ต้น”
“อะไรวะ...เพลงน่ะไปถึงไหนแล้ว...”
“กูไม่ได้นัดมึงมาเรื่องงาน  กูแค่อยากถามอะไรมึงซักหน่อย”
“ว่ามา”
“ผู้ชายนี่เค้าเอากันยังไงวะ  มึงกับน้องอ่ะ....เอากันยังไง”
“สัด!!!!....สาระมากอ่ะมึง  กูกลับละนะ”
“ต้น....กูซีเรียส...ถ้ากูนัดมึงมาเพราะเรื่องบ้าบอ...กูถามมึงในไลน์เอาก็ได้”
“มึงจะไปเอากับใคร”
“ต้น.....เพื่อนจริงจังมาก....เผื่อเอาไปเขียนเป็นเพลงให้พวกโฮโมไง....บรรยายแบบเปรียบเทียบ...เชิงสัญลักษณ์ไรเงี้ยะ!!!”
“กูไม่รู้”
“มึงจะบอกว่ามึงไม่เคยซั่มน้อง”


ชายหนุ่มผิวแทนจ้องหน้าเพื่อนรัก  แล้วอีท่าไหนไม่รู้  น้ำตาลูกผู้ชายของนายต้นกล้าก็ไหลพราก


“เออ...กูมันไม่มีน้ำยา  จะว่าอย่างงี้สินะ  ใช่เซ่....กูมันไม่มีเซ็กส์แอพพีลลล...ฮืออออ.....อย่างกูสมควรแล้วสินะ  ที่จะต้องพึ่งพาสหายทั้งห้าไปตลอดชีวิต  มึงไม่เคยเป็นคนดี  มึงไม่เข้าใจหรอกตี๋  ว่าบางทีกูก็อยากจะปล้ำแม่งซะ  แต่กูต้อง keep ลุคสุภาพบุรุษนี่มันเจ็บปวดแค่หนายยยยย....กระซิก...กระซิก”

“ไปกันใหญ่แล้ว....คืองี้”

แล้วหนุ่มตี๋ก็เล่าทุกอย่างจนหมดเปลือก  เล่าอย่างยาวยืด  และเล่าซ้ำไม่ต่ำกว่าแปดรอบ  จนเพื่อนรักอย่างนายต้นกล้า  ต้องหิ้วมันไปปรับทุกข์ต่อที่คอนโดรังรักของเขากับแม่เสือสาวขาโหด



สะกิดต่อมกันยังไม่พอ  ยังนำพาปัญหาหนักอกมาปรึกษาอีก



ไอ้ตี๋หนอไอ้ตี๋
.
.
.
.
.
.
to be con

ขออภัยที่มาต่อช้านะคะ  และแถมยังเป็นตอนเก่า ๆ อีกต่างหาก  แต่ไหน ๆ ก็เปิดกระทู้ใหม่แล้ว  ก็เลยยกจากกระทู้เดิมมาทั้งดุ้น  แล้วค่อยต่อตอนต่อ ๆ ไปในกระทู้ใหม่นี่แหละ

ถามว่าทำไมไม่ลงทีเดียวตั้งแต่แรก  คนแต่งอยากลองดูเสียงตอบรับดูก่อนน่ะค่ะ  ซึ่งเงียบเหมือนเป่าสาก!!!  เพราะตอนแรกกำลังคิดว่าจะกลับต่อในกระทู้เดิมดีไหม  ถ้าเกิดกระทู้ใหม่ไม่มีคนอ่านเลย  แล้วลบกระทู้นี้ทิ้งไป 

แต่คิดแล้วว่าตั้งใจจะต่อเรื่องคนสองคนนี้  แบบไม่ใช่ตอนพิเศษ  ก็เลยมาไล่อัพให้เป็นปัจจุบันในกระทู้นี้นี่แหละ  ส่วนจะมาต่อช้าเร็วแค่ไหน  ถ้าได้กำลังใจดี  มีคอมเม้นท์ติชมหรือแชร์ไอเดียบางอย่างแก่กัน  ก็น่าจะมาอัพได้บ่อย  แต่ถ้าอัพแล้วคนอ่านน้อย  ก็คงมาต่อเมื่อคิดพล็อตได้(ไม่ได้นอยด์---ไม่ได้เรียกร้องคอมเม้นท์---หรือขู่คนอ่านแต่อย่างใด---Just Relax)  ซึ่งหลังจากแต่งนิยายมาหลายเรื่อง  คนแต่งก็เริ่มจับแนวทางได้และเปลี่ยนแนวคิดในการแต่งนิยายเสียใหม่  เอาเป็นว่าจะเป็นตัวของตัวเอง  และทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด  แล้วเจอกันตอนหน้า(กำลังปั่นตอนที่ 8 ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้  ได้อ่านแน่นอนค่ะ)

[nightsza]

ตี๋น้อยผู้น่าสงสาร แต่คนที่น่าสงสารกว่าคือพี่ต้นสินะ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

แอร่ยยย ต่อๆ

[p_a_n]

 o13จะรออ่านนะคะ ดีใจที่มาต่อ วันนี้ก้เป็นวันแย่ๆของเราเหมือนกันนแต่เวลาอ่านเรื่องนี้แล้วมันยิ้มขึ้นมาเลย ขอบคุณมากๆนะ:)

[kekaprain]

คือ ชอบนะ อินและฮาด้วย  เป็นคนชอบนิยายแบบธรรมชาติอ่ะ แต่ของ คุณmutyamania มันฮาด้วยอ่ะ
ตัวละครแบบจับต้องได้ ไม่ใช่ว่าเป็นหนุ่มหน้าสวยเอวบางร่างน้อยกับพระเอกตัวสูงปรี๊ด นี่มันดูนิยายเว่อร์อ่ะ
แบบนี้แหละ อ่านแล้วรีแล็กซ์ ลุ้นดี เมื่อไหร่พี่ตี๋จะเสร็จน้องเจ ฮ่าๆ มาต่อไวไวนะคะ สู้ๆจ้า
พี่ตี๋กวนดี แต่หงอน้องเจ น่ารักชะมัด ตี๋เป็นอีกตัวละครที่ชอบมาก อิอิ

[t2007]

ตี่ตี๋ น่ารัก ขอบใจจร้า

[na_near]

มารอ   มาดัน ตีตี๋ก่ะเจเจ

[mutyamania]

ตอนที่ 8  เวอร์จิ้นของตี๋



[ตี๋เล่าฮะ]


“อ๊ะ....ดีค่ะพี่....แรงอีก...แรงอีก”
“ซี๊ดดดด.....จัดไปอีหนู....อ่าห์
“สุโคร่ย....คิมูชิ๊”
“อิไตโยะ”


เที่ยวอ่างครับ....เที่ยวอ่าง

ก็ไม่ใช่ว่าอับจนถึงขนาดต้องใช้เงินซื้ออีหนูเสพสุขหรอกนะ(ไม่ใช่อะไรหรอก)  แต่ว่ามันก็นานนักหนาแล้ว  สำหรับการปลดปล่อย  ครั้งล่าสุดที่จำความได้ก็ตั้งแต่....อืม.....ห้าวันก่อน....น้องมือ.....เดือนที่แล้ว....ก็น้องมือ....สามเดือนก่อนล่ะ....ก็ไอ้น้องมือ....

นี่กูได้มือตัวเองเป็นเมียบ่อยยิ่งกว่าได้หญิงจริง ๆ อีก  นี่คือเรื่องปกติของคนหน้าตาดีเหรอวะ?

ก็ไม่ได้หมกมุ่นถึงขั้นทำทุกวัน  แต่เพราะโสดไง  แล้วก็ว่าง  กูก็เลยเปลี่ยว...พอหาที่ลงไม่ได้  ก็ต้องมือ....นี่กูปกติใช่ไหมวะ?

พูดก็พูดเถอะ  ใครบ้างไม่เคยช่วยตัวเองวะ  แล้วช่วยตัวเองบ่อยกว่ามีเซ็กส์จริง ๆ มันก็เรื่องปกติอยู่แล้ว  ไม่เห็นเกี่ยวกับว่าฮ็อตหรืออีเดียต  แต่ประเด็นคือนานแล้วนะ  ที่กูไม่ได้ตั่บหญิงจริง ๆ น่ะ  ไม่ได้อยากจะเวิ่นเว้อ....

อีหนูร้านนี้เพื่อนแนะนำมาว่าเด็ดดวง(แน่นอนว่าไม่ใช่ไอ้ห่าต้น---เพราะห่าต้นมันแบ๊ว---สะอาดเว่อร์---และเวอร์จิ้นด้วยมั้ง)  สะอาด  ปลอดโรค  แต่เพื่อให้ชัวร์....ตี๋เลยใส่ถุงสองชั้น....อืม....หวังว่าใส่สองชั้นคงทำให้ขนาดมันใหญ่ขึ้นกว่าเดิมบ้างนะ....ถึงของเดิมจะใหญ่มากก็เถอะ



“พี่คะ....เงินด้วยค่ะ....หนูจะกลับแล้ว”
“นี่จ้ะ”
“แล้วใช้บริการอีกนะคะ”
“ครับ”
“เจอลูกค้าอย่างนี้รักตายเลย....รวดเร็วไม่เสียเวลาแถมยังทิปหนัก”
“แหม....ก็พี่มันป๋า”

บุ๋ยบุ่ยน้องปุยนุ่นของพี่....เอ๊ะ....รวดเร็วไม่เสียเวลา....นี่หลอกด่ากูหรือเปล่าแว๊ะ....ก็ยี่สิบนาทีนี่มันคงไม่เร็วไปใช่ไหม.....ก็มันเวลามาตรฐาน....หนังโป๊ที่พวกคุณดูกันมันตัดต่อหรอกน่ะ!!!!

ผมเบื่อน่ะ....จริง ๆเรื่องเที่ยวนี่ไม่ได้อยู่ในหัวสมอง....แล้วก็อย่างที่บอกว่าไม่ได้หมกมุ่น  แต่ว่าผมอยากจะพิสูจน์อะไรบางอย่าง.....



พิสูจน์ว่าผมยังเป็นผู้ชายปกติธรรมดาเหมือนที่เคยเป็นน่ะสิ!!!!

ล่อหญิงได้...มีอารมณ์กับหน่มน้ม....ไม่ได้หวั่นไหวไปกับอะไร ๆ....

เป็นที่รู้กันว่าผมโดนเหี้ยตัวหนึ่ง(ซึ่งตัวโคตรใหญ่)ตามรังควาญมานานแรมปี  ถึงตัวไม่มา  แต่แคปซูลความเหี้ยที่มันฝากเอาไว้  ก็ช่างออกฤทธิ์ได้ต่อเนื่องยาวนานนัก  แล้วรู้ไหม....ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แล้วจ๊อด  ไอ้ห่าเจมันคิดจะเคลมผมจริงจัง  แบบที่ว่าโดนอัดประตูหลังกันดังตั่บ ๆ ซึ่งผมกลัวมากในจุดนี้  กลัวได้มันเป็นผัว  ไอ้ผมมันผู้ชายร่างเล็ก...บอบบาง....พุงโล.....ก้นปอด....

ก็แบบว่า....


ถูก!!!!!.....ผมเองก็หนีมันอยู่....!!!!

ปล่อยห้องให้คนเช่า......ส่วนตัวเองก็กลายเป็นตี๋เร่ร่อน.....ขลุกอยู่คอนโดไอ้ห่าต้นบ้าง(ขนของไปเก็บห้องมันเรียบร้อยแล้ว)เพราะวงเรากำลังเริ่มทำเพลงกันอย่างจริงจัง....ซึ่งพอชักจะเริ่มเบื่อ ๆ เอียน ๆ ผัวเมียคู่หวานผมก็จะออกไปที่อื่นหลาย ๆวัน  ไปนอนค้างอ้างแรมกับเพื่อนคนอื่น ๆบ้าง.....นอนโรงแรมบ้าง....เที่ยวอีหนูบ้างอะไรบ้าง


มันตามไปหาผมนะ....บุกมาถึงที่ห้องของไอ้ห่าต้น  น้อง(เดย์----ขุ่นแม่ของกู)ก็แบบเชื้อเชิญประหนึ่งแขกคนสำคัญ  ส่วนไอ้ห่าต้นหรือก็แบบว่าคุยกันถูกคอ  มันก็งี้แหละเพื่อนผม  เมียมันรักใคร  มันก็รักคนนั้นด้วย  โรคขี้เกรงใจเมียน่ะ....นี่ขนาดยังไม่ได้แอ้มเมียเลยนะนั่น.....อ่อนเอ๊ย!!!!

ก็แบบ...ก็แบบ...ผมชักติดคำนี้แล้วแฮะ....ก็แบบต่อหน้าคนอื่น  ไอ้เวรนั่นมันก็ตีหน้าแสนดีอ่ะนะ  ประหนึ่งว่ามันเนี่ย  กำลังจะเข้าทางพ่อแม่  เพื่อเตรียมมาสู่ขอผม....อะไรประมาณนั้น  พ่อก็คือห่าต้น  ส่วนแม่กูก็คือไอ้เดย์เหย่  แต่พอคล้อยหลังสองคนนั่น  มันก็ทั้งข่มทั้งขู่ตี๋  ขู่ฆ่าบ้างล่ะ  ขู่จะมอมยาแล้วลักพาตัวบ้างล่ะ  ขู่จะปล้ำตอนพวกนั้นเผลอบ้างล่ะ

น่ากลัวสัด ๆ!!!!

ก๊อก ๆ ๆ

เอ๋.....น้องลืมของเหรอวะ


แย้กกกกก.....น้องปุยนุ่น....ทำไมมันถึงได้น่ากลัวสัด ๆ




“ขึ้นสวรรค์มันไหมจ๊ะ....พี่ตี๋”

เอื๊อก!!!!
.
.
.
.
.
.
[หนุ่มโหดรายงานตัวฮะ]


“ห่าตี๋.....กูไม่ได้จะปล้ำมึง  ไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนแบบนั้นก็ได้”   
“ไม่ทำจริง ๆนะ”
“เออ!!!”
“ไม่เชื่อเว้ย....สะกดรอยตามกูมาใช่มั้ย....แอบตามกูสินะ....ไม่ออกเว้ย  ยังไงก็ไม่ออก”
“จะออกมาหรือว่าจะให้เข้าไป”
“ออกก็ได้วะ”

โมโหชิบหาย  แต่ก็ขำบรรลัย  ไอ้หน้าตี๋พอเห็นผมก็เหมือนเจอผี  รีบผลุบหายเข้าไปซ่อนอยู่ใต้เตียง  ทำอย่างกับว่าจะหนีพ้น

ใช่....ผมแอบตามมันมา

ก็ดีอยู่หรอก  ที่มันปล่อยคอนโดซกมกของมันให้คนเขาเช่า  แต่ที่แย่คือมันตะลอนไปเรื่อยเพื่อหนีหน้าผม  รู้ไหม  การที่ต้องวิ่งไล่ตามมัน  ทำให้ผมชวดงานอีเว้นท์ไปตั้งหลายที่  จนไอ้แต๋วแก่(ผจก.ส่วนตัว)แม่มด่ายับ  อืม...ชีวิตกูหนีไม่พ้นแต๋วจริง ๆ ไอ้เหี้ยแมวมองที่มาลูบนมกูก็แต๋ว  แต่อีนังคนนี้ไว้ใจได้หน่อย  เพราะแม่รู้จัก  ซึ่งเปอร์ซงเปอร์เซ็นต์อะไรมันก็ไม่ได้หักผมเยอะ  แถมยังจัดคิวเก่งบรรลัย  รับทรัพย์อื้อซ่า  มีเงินเอาไปซื้อผู้ชายกล้ามปูกินได้หลายวัน....หมายถึง...นึกชื่ออกแล้ว  มันเปลี่ยนมาชื่อลอร่า  ส่วนผมน่ะ  ใจมันมาทางนี้.....


ไอ้ตี๋น้อยของผม

“น้องเจอย่าเงียบสิวะ”
“ออกมาให้ไว”
“ถ้าน้องเจทำพี่....รู้ใช่มั้ย....พี่จะไปฟ้องไอ้เดย์เหย่”
“กลัวตายล่ะ....ถ้าจะทำทำไปนานแล้ว  อยากคุยด้วยเฉย ๆ”


มันออกมาแล้ว  หน้างี้เหลือสองนิ้ว  หัวเราะแหะ ๆ แล้วแบบ....


จะยั่วกันไปถึงไหน  เสื้อแสงแม่มก็ไม่สวม  ใส่แต่กางเกงในเปื่อย ๆ เปื่อยจนต้องมามือกุมเป้าเอาไว้  แล้วนั่นอะไร  ถุงยางสามอัน...ย้ำว่าสาม....ถุงยางใช้แล้วตกอยู่บนพื้น  ไอ้ห่านี่แม่มใช้เปลืองแท้  แค่แป๊บเดียว  ได้สามยกเลยหรือวะ

“พี่ไปอาบน้ำก่อนได้มั้ย....เหนียว”
“ทำไมต้องหลบหน้ากูด้วย”
“ก็....”
“แล้วเสี้ยนมากเหรอ  ถึงต้องมาซื้อหญิงกินถึงที่นี่  รู้มั้ย...เพื่อนกูเป็นเจ้าของอาบอบนวดตรงหัวมุม  แล้วก็เป็นเจ้าของม่านรูดนี่ด้วย”
“ระ....ร้ายกาจ”
“ถามจริง....มึงเกลียดกูเหรอวะตี๋”
“เออ”
“เสียใจนะเนี่ย”
“พี่ยังไม่ได้ตอบ....ที่เออน่ะ...แค่อินโทร”
“ลีลาเยอะ”
“พี่ก็แค่ไม่ชอบขี้หน้าน้องเจ  แล้วก็ขยะแขยงตอนที่โดนน้องเจจูบก็แค่นั้น  ถึงน้องเจจะเหี้ย  สัด  จัญไร  นิสัยเลวร้ายเอาแต่ใจ  แต่พี่ตี๋ก็รับได้  แค่ไม่มายุ่งกับพี่ตี๋ก็พอแล้ว”
“นั่นแหละตี๋...นั่นแหละคือเกลียด...มึงนึกถึงกู  มึงก็นึกถึงแต่เรื่องแย่ ๆ กูกลับล่ะนะ”

เศร้า...เสียใจ....หรือก็เปล่า  เพราะรู้แต่แรกแล้วว่ามันเกลียด  แต่เพื่อความสมจริง  ผมควรใช้ความสามารถทางการแสดงให้เกิดประโยชน์ใช่ไหม

“โธ่น้องเจ  อย่าทำเสียงสั่นสิวะ  เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้น่า  เอางี้ม๊ะ  ไปพาอีหนูมาเยอะ ๆ เลย  แล้วมาฉลองกัน  มีเพื่อนเป็นเจ้าของซ่องนี่หว่าเรา...เกร๋เฟ่อร์”

สัดนี่....ปล้ำดีไหม....เอาแม่มเลยดีไหม  ยังจะห่วงเรื่องซั่มอีกนะดูมัน

“กูกลับล่ะตี๋”

ถ้าทำ  ทำไมจะไม่ได้  แต่เพราะผมเปลี่ยนไปแล้ว  แล้วมันก็คือตัวจริง  จริงเสียยิ่งกว่าจริง  เพราะงั้นผมต้องถนอมมันนิดนึง

“พี่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรน้องเจหรอก  แค่ไม่ชอบเวลาน้องเจจีบพี่ง่ะ  มันไม่ใช่  น้องเจเข้าใจใช่ไหม”
“ไม่เข้าใจว่ะ  มึงน่ะเหมาะสมกับกูที่สุดแล้ว  คำว่ายอมแพ้ไม่อยู่ในพจนานุกรมของกูเว้ย”
“แต่น้องเจก็ยอมปล่อยน้องเดย์ไป”
“นั่นเพราะกูติดค้างมันไว้เยอะต่างหาก”
“ปล่อยน้องพีทไปด้วย....เออ....แล้วนี่น้องพีทมันหายไปไหนวะ....รู้ข่าวมันมั่งมั้ย”
“กลับล่ะ”
“พี่กลับด้วยสิ”
“จะดีเหรอ”
“ดีที่สุดแล้ว....นี่....เห็นนี่มั้ย  โดนเด็กล้วงตังค์ไปหมดเบย  ดีนะยังเหลือบัตรไว้ให้  ไม่เอาไปทั้งกระเป๋าน่ะ”
“บัตรประชาชนมึงไม่มีใครเขาอยากได้หรอกตี๋”

มันหัวเราะ  ระหว่างคุยกันมันก็แต่งตัวและเก็บซากของมันไปด้วย  ตอนนี้สภาพมันก็เลยดูหล่อเหมือนตอนมา  ก็ใกล้เคียงน่ะ  หัวนี่กระเซิงเชียว  มันยิ้มแฉ่ง  ก่อนจะเดินนำหน้าผมออกมาลิ่ว ๆ  เออเฮ๊อะ  จริง ๆ แล้วมันเป็นคนยังไงกันแน่วะ

“จ่ายค่าห้องให้พี่ตี๋ด้วยนะที่รัก”

อืม....แถวบ้านเรียกมั่วนิ่ม...ส่วนคนที่นี่คงเรียกว่าเนียนตัวพ่อ

ผิวมันเองก็น่าจะเนียนนุ่มเหมือนสันดานนะหวังว่า....


เพราะอีกไม่นานผมจะต้องได้เปิดเวอร์จิ้นของมัน....หึหึ
(แต่ดูจากถุงยางสามอันนี่คงไม่จิ้นแล้วมั้ง)
.
.
.
.
.
.
To be con

ชื่อตอนชวนเสียว  แต่มิมีอะไร

[nightsza]

ตอนแรกเห็นชื่อตอนแอบคิดลึกเบาๆ พออ่านแล้วโล่งที่เวอร์จิ้นของตี๋ยังอยู่(?) เจก็ตามจังเลยนะ จีบให้ได้สักที

[kaew203]

พี่ตี๋แก่แดดจุงง  55555
ชอบคู่นี้ที่สุดเลยค่ะ ติดตามมาตลอดเลย
เป็นกำลังใจให้นะคะ มาต่อไวๆน้าา

[na_near]

เจเจ ตี๋น้อยหน่ะข้างหน้าอาจไม่เวอร์ แต่ข้างหลังอย่างที่รู้ๆกัน  สู้ๆเค้านะเจเจ
ได้พี่ตี่ตี๋แล้วอย่าลืมเอาพานดอกไม่ก่ะสินสอดไปขอขมาพ่อต้นก่ะแม่เดย์เหย่หล่ะ
สูกคนนี้พ่อแม่เค้าหวง 5555

[wiwari]

พี่ตี๋น่ารัก คู่นี้เป็นคู่คลายเครียดจริงๆ

[Pippin_Fujoshi]

มาติดตามเจตี๋ 

อิเจดูเป็นคนดีขึ้นเยอะอ่ะ ปกตินี่จับแดรกไปแล้วนะ ครั้งนี้มาแบบใจเย็น
พี่ตี๋น่ารักมุ้งมิ้ง น่ากินมาก แฮ่กกก =.,= #ผิด

คนเขียนอัพเร็วๆ รู้สึกดี =v=
นั่งรอแถวๆนี้

[na_near]

เข้ามารอ เข้ามาดัน ดึบๆ 

[คนอ่าน]

รอวันที่เจกดตี๋ค่ะ^^

[na_near]

สุขสันต์วันวาเลนไท สุขใจวันมาฆบูชาค่ะ

[mutyamania]

ตอนที่ 9 ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วอ่ะนะครัช




[ผมตี๋น้อยเองฮะ]


ผมน่ะ....



เพิ่งจะคิดแผนดีดีออก....ซึ่ง....อันที่จริงมันก็ไม่ใช่แผนเสียทีเดียวหรอก  ก็แค่ทริคเล็ก ๆ ที่ผมหวังว่ามันจะสามารถขจัดมารผจญตัวใหญ่ให้หายไปจากชีวิตผมตลอดกาล



หึหึหึ



ทริคที่ว่าก็คือ.....ไหลตามน้ำ

ถ้าห้ามให้มันเลิกรักผมไม่ได้  ก็ทำให้เกลียดแม่งซะ!!!!

นางเอกละครเย็นคนหนึ่งเคยกล่าวไว้  ซึ่งตี๋ขอเหมาเอาว่ามันรักตี๋ก็แล้วกันนะฮะ

อืม....ทีนี้ก็มาวิเคราะห์ดู  ว่าทริคไหนบ้างที่เคยทำแล้วไม่สำเร็จ



แอ๊บถ่อยเถื่อน!!!....ไม่รอด....แค่มันกระแอมกูก็หงอแล้ว  เถื่อนจัดเต็มของกูมันเทียบไม่ได้เลยกับเศษเสี้ยวความโหดของแม่ง...

แอ๊บซกมก.....อันนี้ก็ไม่ได้ผล...มันดูเป็นตัวเองมากเกินไป....เอาง่าย ๆคือตอนนี้กูแพ้สบู่ไปแล้ว  อาบน้ำทีไรแม่งรู้สึกผูกพันกับแบคทรีเรีย

เที่ยวอีหนูประชดชีวิต.....เกือบจะได้ผัวสิวะฮะ  แม่งบุกยันห้อง  แถมช่วงนี้กรอบแกรบ  อีหนูที่ไหนจะมาแล...


อืม....อืม...อืม


ไหน ๆก็จะไหลตามน้ำแล้วใช่ม๊ะ  ผมว่า....น่าหาใครสักคนมาเป็นไม้กันหมา  ก็ฟังดูเข้าท่าดี  แน่นอนว่าต้องไม่ใช่ผู้หญิง  เพราะเดี๋ยวมันจะไม่จี๊ดดดดด


ไหน ๆก็ไหนๆแล้ว  หาผู้ชายมาคบบังหน้าแม่งเลย!!!!!


หึหึหึหึ


จงเกลียดกูซะ....เกลียดกู....แล้วไสหัวออกไปจากชีวิตของตี๋คนนี้....จากนี้ไปชีวิตตี๋จะได้สุกสว่าง  และขาขึ้นกับเขาบ้างเสียที
.
.
.
.
.

“ตี๋...มึงตั้งใจเล่นสิวะ”


ไอ้เชี่ยต้น!!!!  เพื่อนรัก...เจ้าของที่ลี้ภัยของตี๋  ตวาดตี๋ที่กำลังกระหยิ่มยิ้มจนสะดุ้งโหยง  ไรว๊า  คนแม่งกำลังคิดแผนชั่วเพลิน ๆ


“ไม่มีสมาธิก็พักก่อนไป”
“นั่นดิพี่ตี๋....”


ผิดกับคุณแฟนแสนดีของมัน  ไอ้เดย์เหย่น้องรัก.....มันมองผมอย่างเป็นห่วง  สมกับที่เคยบอกว่ามันเป็นแม่ทูนหัวของผม  ส่วนไอ้พ่อน่ะเรอะ!!!  เก๊กเข้าไปดิ  เข้มเข้าไปดิ  เก๊กเข้มเป็นสันดานแบบนี้นี่เอง  มิน่าเล่า  ตัวมันถึงได้ดำซะ....


ไอ้ดำ...ไอ้ดำ....ไอ้ดำ  กูชักหมั่นไส้ในความเป็นหัวหน้าวงของมึงละ  จริงจังตลอดเว...


อืม...จะว่าไปแล้ว  ผมกับไอ้ดำนี่ก็คบกันมานานแล้วอ่ะนะ  นานมาก...


นอนค้างกันก็บ่อย  มันค้างห้องผม  ผมไปนอนบ้านมัน  นุ่งกางเกงในมันก็เคยมาแล้ว  เมาแอ๋แล้วนอนกอดกันจนโดนถ่ายรูปประจานก็เคย  จูบปากตอนรับน้อง...อันนี้แหวะจริง  เล่นเอามองหน้ากันไม่ติดไปหลายวัน  แต่ก็ยังดีกว่าจูบแบบสอดลิ้นของไอ้เหี้ยเจ  อันนั้นสิเหี้ยจริง!!!! 


เพราะงั้นผมนึกอะไรดีดีออกแล้ว


ถ้ากูกับมึงจะเคมีเข้ากันขนาดนี้แล้ว...


แม่ยกก็เชียร์กันอุ่นหนาฝาคั่ง(เหรอวะ?)


“น้องเดย์จ๊ะ....ขอพี่ตี๋คุยกับเพื่อนตามลำพังสักเดี๋ยวสิ”
“มีอะไรวะตี๋  น้องมันก็คนในวงเหมือนกัน  มีอะไรก็คุยเลยสิ  ลึกลับทำเชี่ยอะไร” --------> ใครสั่งใครสอนให้มึงบ้าอำนาจได้ขนาดนี้วะ!!!!
“มึงไม่เข้าใจ  เรื่องนี้ต้องมึงและกูเท่านั้น...*ก็มีแต่มึงและกูเท่านั้นที่ทำให้ใจผมหยุดเหงา~*...นี่กูซีเรียสนะ” 
“งั้นเดย์ลงไปซื้อน้ำนะ....พี่ต้นพี่ตี๋เอาไรม๊ะ” -------> ดีมากน้องรัก  รู้งานแบบนี้พี่รักตายเลย
“พี่ตี๋ขอน้ำแร่จ้ะ.....ไปนาน ๆ หน่อยนะจ๊ะ....นะจ๊ะคุณแม่ยังสาวของพี่”
“ค่ะคุณลูก...คุณแฟนเอาเหมือนเดิมนิ....บิ๊กกัฟสไปรท์  ใส่น้ำแข็งครึ่งเดียว”
“ครับผม  ไปเร็วมาเร็วนะ  คิดถึง”
“เขินนนนน....อรั๊งค์  พ่อล่ะก็  อย่ามาสวีทต่อหน้าลูกสิ”
“ม๊วฟฟฟฟ”
"จ๊วบ"
"ด๊วฟฟฟฟ ๆ ๆ "
"ฮ่าฮ่าฮ่า...ไปแล้วนะ  เลอะเทอะนะดำ"


ไปซะทีเถอะพ่อคุณทั้งสอง!!!!


โอเค.....น้องไปละ....ทีนี้ก็เหลือแต่ผมกับไอ้ดำสองต่อสอง


“ไงครับ....ไอ้สุภาพบุรุษเวอร์จิ้น”
“เชี่ยตี๋....อย่ามาตอกย้ำ  มีอะไรก็ว่ามา”
“น้อยใจมึงว่ะ....เมื่อก่อนมึงกับกูออกจะรักกัน  ถ้าไม่มีไอ้เดย์เหย่  เราสองคนคงตกล่องปล่องชิ้น”
“สัด!!!! กูจะอ้วกนะ...ทำไม...นึกพิศวาสกูขึ้นมาซะงั้น...เสียใจนะตี๋  กูไม่พิศวาสเพศผู้หน้าไหนทั้งนั้น  แต่ถ้ามึงเจ๋งเท่าแฟนกูค่อยมาคุยกันอีกที  ไอ้ตี๋หน้าโหล”
“งั้นเข้าเรื่องเลยนะจ๊ะพี่ต้นจ๋า...ขอยืมตัวมาเป็นผัวปลอม ๆของกูสักระยะสิ”
“เฮ้ยยยย”
“ขอซักม๊วฟนะผัวขา....แค่ถ่ายรูปแชะเดียว....อย่าดิ้นสิวะ...ช่วยเพื่อนหน่อยเด้”


เพื่อนกัน...ยามที่เพื่อนเดือดร้อน....มีปัญหา  ถ้าไม่ช่วยก็คงจะใจจืด  เพื่อนแท้มันวัดกันตรงนี้แหละครับ  รอดแล้วตี๋  ตี๋จะมีผัวแล้วนะฮะหม่าม๊า  หึหึหึหึ กูรอดพ้นจากการซุ๋ยตูดแล้ว  เอาเพื่อนทำผัวลับหลังน้อง  แม่งเลวได้ใจ  รักกูลงก็เอาดิ...เอาดิ๊!!!





พลั่ก!!!! ป้าบ!!!!!



โดนเตะสิครับ  กลางหลังดังอั่กเลย


แง๊~~~~
..................................
*ดัดแปลงจากเนื้อเพลงคุณและคุณของน้องแกงส้ม เดอะสตาร์
.
.
.
.
.
.
“ไง....ตี่น้อย...ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้ดื้อเหรอ”



ให้ตายเถอะฮะ....มันหาผมเจอทุกทีสิน่า


ก็แบบ....จากเดิมเป็นตี๋เร่ร่อน  ตอนนี้ชีวิตแม่งยิ่งกว่าหมาขี้เรื้อน  เหลืออย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทำคือบากหน้ากลับไปหาคุณเตี่ย  คือแบบ....มันก็ได้อ่ะนะฮะ  แต่เก๊าคงโดนสวดหูบานแน่  ยิ่งรู้ว่าไส้กิ่ว  มีหวังโดนตามตัวกลับไปช่วยงานที่บ้านแหง  แกยิ่งไม่หนับหนุนให้ลูกชายเป็นศิลปินไส้แห้งอยู่ด้วย 

แล้วตอนนี้ผมก็งอนเพื่อนนิดหน่อย  ก็เลยปลีกวิเวกมาหาเหล้าจิบ  กูแม่ง....ลำยองแท้

เพื่อนแม่งเล่นตัว  ให้ช่วยนิดช่วยหน่อยทำสะบัดสะบิ้ง

ตีนเชี่ยต้นแม่งหนักแท้....คือเห็นม๊ะ  ขนาดไอ้เชี่ยต้นมันยังไม่หวั่นไหวกับผมเลย  คือหน้าผมแม่งห่างไกลสเปคเกย์โข  แล้วมันนึกยังไงวะ  ถึงได้มาชอบผม

เพราะผมน่ารักสินะ...ห่า...ไป ๆ มา ๆ ก็มีมันแค่ตัวเดียวเท่านั้นล่ะ  ที่คิดอะไรเหี้ย ๆแบบนี้  ผมแม่งออกจะตี๋เข้ม  หน้าไม่ใช่ว่าสวยหวาน  โหดสุด ๆ เพราะหนวดเคราหนาสัด ๆ หน้านี่น้องชายคนที่สามของบอย ปกรณ์ชัด ๆ   


“ได้ข่าวว่าจะเคลมเพื่อนเหรอวะตี๋  แผนตื้นนะมึง  จะหามาตบตากูทั้งที  เอาให้มันไกลตัวหน่อยเด้”
“ใครบอกมึง”
“อีตุ๊ดรายงานกูทุกอย่าง  ไม่คิดฝันว่าแม่งจะเชียร์กูสุดใจขาดดิ้น  มันชมกูด้วยนะ  ว่าตั้งแต่ตกหลุมรักมึง  กูก็ดูเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น”
“เชอะ.....กูก็เห็นมึงเป็นเหี้ยเหมือนเดิม”
“ต่อให้มึงคิดจะมีผัวจริง ๆ คิดว่ากูจะยอมตัดใจเหรอ  ปล้ำแม่งซะก็สิ้นเรื่องแล้ว  กับคนอย่างมึงน่ะไม่ยากเลย”
“ต่อให้พี่เป็นเกย๋...พี่ก็ไม่ชอบน้องเจหรอก”
“รู้ได้ไง....มึงเคยเป็นแล้วหรือไง  เป็นเมียกูสนุกนะสาดดด  ต้องให้บรรดาเมียเก่ากูมาการันตีมั้ย”


ว๊ากกกกก....ไม่ไหวแล้ว  ทำไมถึงเป็นแบบนี้  ทำไมชีวิตผมมันถึงตกต่ำได้ขนาดนี้  ทั้ง ๆที่อัลบั้มใหม่กำลังจะวางแผง  งานแสดงซิทคอมที่ผมแสดงเป็นตัวประกอบก็เรทติ้งสูงเกินคาด  ผมควรจะมีความสุขสิ  ทำไมล่ะวะ...


เพราะมันตัวเดียว  เป็นเพราะมัน!!!! ผมอยากหนีแม่งไปไกล ๆ อยากทิ้งทุกอย่าง  อยากกลับไปเป็นไอ้ตี๋กวนส้นคนเดิม  ที่ไม่เคยมีเรื่องเครียดอะไรกับใครเขา


ผมต่อยแม่งเข้าให้เต็มรัก  กลางเบ้าหน้า  ได้ยินเสียงสบถไล่หลัง  แต่ช่างแม่ง  ผมวิ่งหนีมันสุดชีวิต  นึกถึงหนังผีที่ไอ้เดย์เหย่มันแสดงเป็นผี  ไม่ว่าจะหนีไปไหน  หนีไกลเท่าไหร่  ผีนรกก็ตามเราจนเจอเสมอ


ไอ้สัดเจมันไม่เคยไปไหน  แม้กระทั่งตอนที่มันหายไปเพราะติดถ่ายละคร  ผมก็ยังรู้สึกว่ามันวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ


ในหัวผม...


ตั้งแต่ตอนไหนกัน


เชี่ยรถ!!!!


ผมแม่งจะซวยไปไหน  เกือบจะถูกรถคันหนึ่งชนเอา  ตอนจะข้ามถนน  ตายห่าไปคงได้ดังสมใจอยู่สักสามสี่วัน  แล้วก็ถูกข่าวอื่นกลบจนคนลืม


อยากร้องไห้  ทุกครั้งที่มันโผล่มา  ผมล่ะอยากจะร้องไห้  รู้สึกชีวิตแม่งดราม่า


“น้องครับ  ไม่เป็นไรใช่มั้ย”
“ครับ”

นึกว่าจะถูกด่าซะแล้ว  ชายหนุ่มในชุดสูทคนหนึ่งวิ่งเข้ามาประคองผม  หน้าแม่งคุ้นชิบ  แต่กลิ่นน้ำหอมน่ะ...กลิ่นเดียวกับไอ้สัดเจเลย

“อ้าวเราเองเหรอ...”
“เฮ้ยยยย...คุณ....คุณณรงค์”
“วิ่งหนีอะไรมาเหรอเรา  หน้าตาตื่นเชียว  ดีนะที่พี่ไม่ได้ขับเร็วน่ะ”

ผมหันกลับไปมองข้างหลัง  เจอไอ้เจวิ่งกุมจมูก  มันชี้หน้าผมอย่างคาดโทษ  โดนจับได้ล่ะกูตายแน่  ขนาดไอ้น้องเดย์มันยังเคยถูกไอ้เชี่ยนี่ซ้อมซะน่วมเลย

“ไปเร็วพี่”
“ไปไหน”
“ไปไหนก็ได้....ผมต้องหนีแล้ว”
“นั่นมันเจนี่....เจที่เป็นดาราใช่มั้ย”


ผมสะบัดตัวออกจากเจ้าของค่ายเพลงที่เคยร่วมงานด้วย  ค่ายยักษ์ใหญ่น่ะ  สมัยยังทำวงหน่อมแน้ม


ตอนนี้ผมวิ่งเข้าไปหลบในรถแม่งเรียบร้อยแล้ว


เอ้า  จะยืนอึ้งทำซากเหี้ยอะไร!!!  รีบพากูหนีเร็วสิวะ!!!!
.
.
.
.
.
To be con
ตัดฉับ ๆ

จำได้ไหม  คุณณรงค์ที่เหมือนจะมาชอบน้องเดย์  ตอนเป็นนักร้องเงา

[mutyamania]

 

[na_near]

อยากกรีดร้องดังๆ  ดีใจจัง
เค้าตามมาอ่านแล้วนะอย่าน้อยใจนะตะเอง

อ่านตอนนี้บอกเลยภาพพจน์ฮยองเจจากพระเอกเกาหลดิบเถื่อน(พระเอกเรื่อง?)  กลายเป็นเจสันในหนังผีซะงั้น
ตี๋น้อยอธิบายซะหลอน

แล้วก็นะตี๋น้อยโปรดดีใจซะนว่าเท้านั้นเป็นแค่เท้าพ่อต้นสุภาพบุรุษเวอร์จิ้น
เพราะถ้าเป็นเท้าแม่เดย์เหย่แล้วนั้นไซ้ ป่านนี้ตี๋น้อยคงได้ไปโรงพยาบาลแล้วคิดดูสิ
เมื่อก่อนเธอเคยบู๊กับเจเจมาเลยนะ   

ส่วนตัวละครเก่าในเรื่องนู้นแต่ใหม่ในเรื่องนี้อย่างคุณณรงค์ เค้าเล็งมานานหล่ะบอกเลย
คนอะไรโปรไฟล์ดีเว่อ  หล่อ  รวย  ไม่โดนล่อลวงง่ายๆ
แอบคิดว่าอยากให้มุ้งมิ้งกับตี๋น้อย  เค้าอยากเห็นศึกชิงนาย55

ป.ล. แอบเอาดอกไม้มาให้กำลังใจคนเขียน

[MiSS-U]

ตามมาอ่านแล้วนะคะ  หลังจากจดๆจ้องๆอยู่พักหนึ่ง 

แต่ยังไงก็ไม่คิดจะละเลยตี๋หิดกะเจเจ้แน่นอน

ชอบอ่านเวอร์ชั่นตี๋อ่ะ  คนอะไรทั้งรั่วทั้งฮาเกรียนได้อีก

แต่ตอนล่าสุดนี่มันสะกิดใจว่าตี๋ก็มีเจเจ้ที่เกลียดนักหนาอยู่ในใจแล้วนิ

แถมคุณณรงค์ก็ดูท่าจะมาเป็นมารคอหอยเจซะด้วย

งานนี้ตี๋คงเลือกไม่ถูก 

รอตอนต่อไปนะคะ

บวกเป็ดๆๆๆๆทุกตอนเลย  แถม+1ให้กำลังใจค่า

 

[mutyamania]

ตอนที่ 10 รอดแล้วครัช





“เอ้าตี๋....ทำแผลก่อนสิเรา”


ไฮโซมากเลยครับ  ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เข้ามาเหยียบบ้านที่หรูขนาดนี้  ขนาดบ้านของปู่ผมว่าใหญ่โตแล้วยังเทียบไม่ติดฝุ่น(ที่เรียกปู่เพราะปู่ไม่ใช่คนจีน  แถมยังเกลียดคนจีนเข้าไส้ -----เก็ทนะ----หน้าแบบนี้นี่ได้แม่มาเพียว ๆ เลย)  แถมประตูยังเป็นเซ็นเซอร์อัตโนมัติ  ต้องใส่รหัสก่อนเข้าเพื่อความปลอดภัย  ชั้นล่างของบ้านผนังทำด้วยกระจกใสอย่างดีกันกระสุน...ชนิดที่ว่า...หากโดนลอบฆ่าคงยากหน่อย  เพราะยิงไม่เข้า  อย่างกับหนังแอคชั่น(แต่กูดันนึกถึงเรื่อง Thirteen Ghosts)

“พี่รงค์อยู่คนเดียวเหรอครัช”
“ครัชอะไรของนาย”
“ครัชก็คือครับไงครัช....ศัพท์วัยรุ่นน่ะ....เดี๋ยวก็เลิกฮิต”
“ยังจะมาตลก....หัวเข่าเปิงหมดแล้ว  ไม่เจ็บรึไง”

กรี๊ดดดด.....เข่ากู  ลืมไปเลยเจ๊ดแม่ม  ล้มสิครัช....เลือดซึมเลย  จะไม่ใส่ยีนส์เข่าขาดอีกแล้ว  ถึงมันจะดูหล่อเซอร์เข้ากับลุคก็เหอะ

“เห็นว่ากำลังจะออกอัลบั้ม”
“ครัช”
“พูดปกติเหอะ”
“แหะ ๆ.....ปล่อยซิงเกิ้ลแล้ว....ดาวน์โหลดได้ที่ดอกจันทร์....”
“พี่โหลดแล้ว....เดี๋ยวนี้การตลาดลามไปถึงวงการเพลงใต้ดินด้วยสินะ  อีกหน่อยอินดี้ก็ไม่ใช่อินดี้แล้วสิ”
“สมัยนี้ซีดีขายไม่ดีน่ะครับ...คนเน้นโหลดมากกว่า....แต่เราสามคนก็ไม่ได้เห็นแก่เงินอะไรหรอกนะ  แค่พอให้ทางค่ายอยู่รอด  จะได้มีทุนมาทำชุดต่อไปไง”
“เห็นว่ามีค่ายใหญ่มาทาบทาม”
“ปฏิเสธไปแล้วครับ”
“กินอุดมการณ์สินะ....ไอ้เจ้าเด็กดื้อสองคนนั่นน่ะ...ไม่เหมือนเรา...ดูร้อนเงินชอบกล”
“แหะ ๆ...หน้ามันฟ้องสินะครัช”
“ค่ายอิสระเดี๋ยวนี้ใหญ่โตพอ ๆ กับค่ายเพลงยักษ์ใหญ่แล้วนะ  ไม่รวมกันไปเลยให้รู้แล้วรู้รอด”
“ค่ายผมยังกระจอกอยู่น่ะครัช”
“เล่นซิทคอมด้วยนี่เรา”
“ดูด้วยเหรอครัช”
“เปิดผ่าน ๆ”
“เป็นตัวประกอบกิตติมศักดิ์น่ะ”
“มาเล่นหนังกับพี่มั้ยล่ะ”
“เอาจริงสิครับ!!!”
“ค่ายเพลงพี่ก็มีบริษัทในเครือที่จับงานหนังเหมือนกันนะ....อย่าลืมสิ”
“เป็นพระเอกตอนอายุยี่สิบกลาง ๆ เนี่ย....คงลำบากพอสมควรนะครับ”
“ใครว่าจะเอาเราเป็นพระเอก....พี่ไม่กล้าคิดการใหญ่ขนาดนั้นเหรอก”
“อ้าว...”
“พอดีน้องที่รู้จักบ่น ๆ ให้ฟัง  ว่ากำลังหาคนคาแรคเตอร์ฮา ๆ ซกมก ๆ อย่างเราอยู่”
“ลึกซึ้ง....ดูออกด้วยสินะครัช  ว่าผมน่ะ....หล่อและเซอร์มาก...เครามันฟ้องสินะครัช”
“ดูออกตั้งแต่เอาสำลีซุกเข้าไปในโซฟาของพี่แล้วล่ะ”

แย้กกกก.....ร้ายกาจ

แล้วนี่ก็เป็นบทสนทนาระหว่างผม....กับพี่ณรงค์  ดู ๆ ไปพี่แกก็หล่อดีนะ....เหมือนไอดอลของผมเลย....พี่กันต์  กันตถาวร  ต้นแบบศัลยกรรมรองจากซีวอนเลยนะ  กะว่าถ้าปริ๊นท์รูปซีวอนไปให้หมอดูแล้วหมอไม่ทำให้  ก็จะเอารูปพี่กันต์นี่แหละ  เป็นตัวสำรอง

แล้วพี่เขาก็ชวนผมนอนค้าง....โซฟาเบด....นุ่ม....เป็นบุญหลังผมจริง ๆ
.
.
.
.
.
“ตี๋.....มึงหายไปไหนมาไอ้ตัวแสบ”
“ตี๋หิด....มึงทำกูแสบมาก....ต่อไปนี้อย่าหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตตามใจชอบเลย”
“พี่ตี๋.....ขึ้นรถไปกับคนแปลกหน้าได้ยังไงกันคะ  เกิดเค้าพาพี่ไปแล่เนื้อขายขึ้นมาจะทำยังไง”


โอยยยย....แต่ละตัว  ช่างเป็นห่วงเป็นใยกูเสียจริง  ปลื้มเฟ่อร์!!!!  ผมถูกคนโน้นคนนี้จับเขย่าตัว  ถูกเชี่ยต้นเขกหัว  ถูกไอ้เดย์เหย่บิดแขน  ถูกข่มขู่ทางความรู้สึกด้วยสายตาคาดโทษของไอ้เจสัน  เหมือนเป็นนางเอกละครเย็น  ที่ถูกแม่กับน้องพระเอกรุมรังแกโขกสับไม่มีผิด

“พี่ไปกับคุณณรงค์ต่างหาก  แล้วถึงจะถูกพาไปเชือด  ก็ยังดีกว่าโดนหมาแถวนี้ซุ๋ยตูดล่ะวะ  อ้อ....พี่มีงานหนังแล้วนะ  กำลังจะเปิดกล้อง  คงไม่จนกรอบแล้ว  ว่าจะย้ายกลับไปอยู่ห้องเหมือนเดิม”
“คุณณรงค์ไหนคะพี่”
“โว๊ะ....แกนี่ขี้ลืมจริง  ดูไอ้เชี่ยต้นสิ....ปลื้มจนหน้าเคลิ้มแล้ว  ณรงค์เจ้าของค่ายเพลงที่หล่อรวยคนนั้นไงฟะ  ที่เราเคยทำเพลงกับพวกไอ้พีทกับไอ้สาม อ. นั่นประไร”

น้องเดย์แม่งไม่ค่อยจะแคร์โลกแต่ไหนแต่ไรแล้ว  แต่อีตัวผัวนี่จำได้แหง ๆ คู่แข่งในอดีตชัด ๆ ซึ่งตอนนั้นพี่เขาก็แค่เอ็นดูน้องมันเฉย ๆ กับอยากได้ตัวมาร่วมงาน  ก็เหมือนผมนี่แหละที่แอบเอ็นดูน้องมันอย่างจริงจังไปนิด  คู่แข่งจริง ๆ น่ะ  ไอ้สันขวานที่ยืนหน้าโหด  กำหมัดแน่นเหมือนจะต่อยคนนี่ต่างหาก  ตัวจี๊ดเลย

“นึกจะให้คนเช่าก็ให้  แล้วพอตัวเองมีงาน  มึงจะให้เค้าไปอยู่ไหน  ที่พักทำเลดี ๆ ใช่จะหาง่าย  ไหนจะมัดจำ  ไหนจะขนของเทียวไปเทียวมา  ตี๋....มึงไม่ต้องกลับ...ไปอยู่กับกู”
“พี่ไม่ไป”
“มึงต้องไป”
“ไม่ไปเว้ย”
“ลองดีกับพี่เจเหรอครัช”
“ครัชพ่องดิ”
“เดย์....พี่ต้น....ขอเคลียร์กับมันแป๊บ....ไม่ฆ่ามันหรอกไม่ต้องห่วง  ไม่ปล้ำด้วย  ถึงจะอยากก็เถอะ....”


ไม่เอาสิครับ...คุณเพื่อน....คุณน้อง....อย่าเพิ่งทิ้งพี่ตี๋ไป....พี่ตี๋ไม่อยากอยู่กับมันสองต่อสอง

ทำไมแกสองตัวถึงได้ไว้ใจมันนักวะ....คนเลวยังไงก็เลววันยังค่ำ  จะกลับใจได้จริงเหรอ


“ไปอยู่กับกู....แล้วกูสัญญา  ว่าจะไม่ล่วงเกินมึง”
“น้องเจอย่ามาทำเหมือนพี่ตี๋เป็นนางเอกละครนะเฟ้ย”
“ตี๋....มึงอย่ามาเห็นแก่ตัว  อีตุ๊ดมันก็คงจะอยากอยู่กับผัว  ส่วนมึงก็เป็นผีไม่มีศาลร่อนไปร่อนมา  ชีวิตมึงหาแก่นสารอะไรได้มั้ย  ไปอยู่กับกู  รับรองว่ากูจะเปลี่ยนมึงให้ดีขึ้น....แลกกับ....”
“แลกกับอะไร....ตัวน้องเจพี่ไม่อยากได้”
“แลกกับการที่กูจะตัดใจจากมึงไง”


เชื่อดีไหม....ฟังดูไม่เมคเซ้นส์....จะตัดใจแล้วจะให้ไปอยู่ด้วยทำซากอะไร


“พี่ต้องเขื่อน้องเจมั้ย”
“ตี๋...กูเองก็ไม่สนุกกับการวิ่งตามมึงแล้ว  บางทีอยู่ด้วยกัน 24 ชม.  ได้เห็นสันดานจริง ๆ แบบใกล้ชิด  อาจจะทำให้กูเลิกชอบมึงก็ได้  แล้วมึงก็รู้  ว่ากูมันพวกเอาชนะ  ขืนมึงยิ่งหนี  กูก็ยิ่งตาม  มึงอยู่กับกู  วันไหนกูเบื่อมึงขึ้นมา  กูจะเขี่ยมึงให้พ้นชีวิต  แบบนี้ฟังดูเป็นไง”


เออเฮอะ....ค่อยเข้าท่าหน่อย  ฟังแล้วค่อยเก็ท  ดูมีเหตุผล


“ตกลงก็ได้...แยกห้องนะเฟ้ย  แบบที่นอนร่วมเตียงแล้วมีหมอนข้างกั้นนี่พี่ตี๋ไม่เอานะ....มันล่อแหลมไป๊”
"หึ....น่าร่วมเตียงด้วยตายล่ะ...ไอ้เหม็น!!!"



แหม่....กำลังจะรอดแล้วสินะครัช!!!!


รับรองว่าพ่อจะแสดงสันดานให้ถึงกึ๋นถึงม้ามเลย
.
.
.
.
.
To be con

จะรอดจริงเหรอตี๋น้อย

คนอ่านน้อยจัง....นึกว่าแฟน ๆน้องเดย์จะตามกันมาเยอะกว่านี้เสียอีก  ต่อเป็นตอนพิเศษในกระทู้เก่าคนยังตามเม้นท์มากกว่านี้เลย เสียใจนะเนี่ย...T^T

[daboo]

ตี๋น่ารักดีจัง

[wiwari]

พี่ตี๋ซกมกมากกกกก เค้าว่าพี่ไม่รอดพี่เจแน่นอน คอนเฟิร์ม

[yingza2010]

พี่เจย์มันชอบของแปลกแน่เลย

[mahaki]

ไม่รู้สิอยากให้ตี๋เป็นพระเอกแล้วเจเป็นนายเอกไงไม่รู้ ตี๋ดูมุ้งมิ้ง้หมาะกับการเป็นพระเอกม๊ากมาก
ปล.พี่ต้นกับน้องเดย์เมื่อไหร่จะได้เข้าเรือหอแบบจริงๆจังๆสักที น้องเดย์ก็ยอมพี่ต้นสุดหล่อสักทีเถอะ!!!!

[MiSS-U]

ตี๋แม่มซกมกได้ใจ. เจคงชอบของแปลกจริงๆด้วย
แต่แผนพาตัวไปอยู่ด้วยจะได้ตัดใจได้มันแบบ  จะทำได้จริงรึ 
ไม่ใช่วาาจะยิ่งหลงตี๋หิตเข้าไปอีกนะ 

บวกเป็ด

[benze13]

ตี๋น่ารักมาก เจก็ดูจะสนุกเลยนะ
5555 

[Teddysdeath]

 :really2:สนุกจัง