หัวข้อ: ((เรื่องยืดเยื้อ)) เมียน้อย --มี Ebook แล้วนะค้าบบบบ--

[liza sarin]

พุฒนี่มันเลวจริงๆนะ

[strawberryboys]

ทำไมคนเขียนชอบใจร้ายกับปุณจังคะ

แด่คนเขียน...
 

[พู่กันและหยดหมึก]

กลับมาอ่านอีกที แบบว่า เรื่องราวมันมาขนาดนี้เลยหรอ อ๊าก คุณพุฒทำตัวเป็นตัวร้ายเหมือนในละครเลย  ทำแบบนี้ทำมายยย น่าสงสารปุณจริงๆ เอสก็ช่างใจร้าย ไม่ใช้เหตุผลเลย เอาแต่หึงหวง แต่ก็นั่นแหละ สาเหตุมันจากความไม่ไว้ใจ เชื่อใจตั้งแต่ต้น ......รอตอนต่อไปค่ะ

[ลิงภูเขา]

ตื่นเช้า
ฝืนตัวลุกขึ้นมา

เอสเช็ดตัว
ใส่เสื้อผ้า
ให้ผมเรียบร้อยแล้ว



‘โทรลางานให้แล้ว’

ข้อความสั้นๆ
ที่แปะไว้บนหัวเตียง


“ก็ยังดี..”

ยังดีที่เขายังห่วงผม
ดูแลผม

ตอนนี้เขาแค่โกรธ
แค่กำลังเข้าใจผิด

อีกไม่นานหรอก
เดี๋ยวเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

ผมคิดอย่างนั้น
แต่มันกลับไม่ใช่


.
.

สามวันแล้ว
ที่เขารีบออกไปทำงานแต่เช้า
ก่อนที่ผมจะตื่น

และกลับมาตอนดึกๆ
หลังจากผมเข้านอนแล้ว

เหมือนเขาพยายามอย่างมาก
ที่จะหลบหน้าผม

คงเพราะเขาต้องการหลีกเลี่ยงการทะเลาะ
หรือกลัวจะทำให้ผมต้องเจ็บตัวอีก


.
.

“เอส..” ผมเรียก  เมือรู้สึกถึงแรงกอด

คงเป็นเพราะสิ่งนี้
ที่ทำให้ผมยังมีความหวังอยู่บ้าง

เพราะเขายังกอดผมอยู่ทุกคืน

ดึงผมไปกอด
เมื่อมั่นใจว่าผมหลับสนิทแล้ว

.
.

“ฟังฉันหน่อยได้ไหม..”

“พอเถอะ” ซบหน้าลงบนต้นคอผม “ผมไม่อยากฟัง”

“เอส..”

“ผมขอร้อง..”

ผมเงียบ
ไม่คิดจะพูดอะไรอีก

เขาคงต้องการเวลา



“ฉันรักนายนะ”

ไม่รู้ว่าเขาอยากฟังหรือเปล่า
แต่ผมก็อยากจะบอก

บอกเพื่อให้เขามั่นใจ
ในความรักของผม


.
.

ครืดดดดดดดดดดด

ตื่นขึ้นมา
เมื่อรู้สึกถึงแรงสั่นจากมือถือ

“ของเอส..” ลุกขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม

เขายังไม่ไปทำงาน
ยืนยันได้จากเสียงน้ำ
ที่ดังออกมาจากห้องน้ำ



ครืดดดดดดดดดดดดดดดด

ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้ง

“คุณพุฒ”

โทรมาทำไม?
แล้วทำไมต้องโทรเข้าเบอร์เอส?

กดตัดสาย
ก่อนจะวางมันไว้เหมือนเดิม



ครืดดดดดด

เมื่อเห็นว่าไม่รับ
ก็ส่งข้อความเข้ามาแทน

“ส่งอะไรมา” เหลือบมองประตูห้องน้ำ  ก่อนจะหยิบขึ้นมาดู “ใคร”

ภาพคุณพุฒกำลังกอดกับใครบางคน
อยู่ที่หน้าบ้านหลังเก่า  ที่ผมเคยอยู่

“ไม่ใช่ฉันแน่ๆ”

กดลบภาพนั้น
แล้วเอาไปวางไว้ที่เดิม

เพราะแบบนี้หรือเปล่า
เอสถึงเข้าใจผิด

เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะคุณพุฒ
เอสทำแบบนั้นกับผมก็เพราะคุณพุฒ

.
.

“หึ”

มันคงหมดเวลาแล้ว
สำหรับความเห็นใจ

และคงถึงเวลา
ที่ผมต้องจบเรื่องนี้สักที



Ma-NuD_LaW


กรุณาอย่าใช้ความรุนแรงกับคนเขียน !

.
.
 


ขอบคุณทุกความเห็นครับ 

[badbadsumaru]

ดีแล้วที่ปุณเห็น
จัดการเด็ดขาดเลยปุณ
ไม่งั้นไม่จบอ่ะ
สงสารเล็กด้วย

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

เอาเลยปุณเราต้องเด็ดขาด สั่งเก็บเลย !
อยากให้ Happy กันซักที นี้ก็ตอนที่46แล้ว ดราม่าตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนนี้  คนอ่านไมเกรนเริ่มมาละ 5555

[fc_fic]

 

[kanokkan_kathi]

เห็นตัวอีโมชั่นของคนเขียน "  "

นึกถึงเสียงหัวเราะโรคจิตที่ชอบทรมานจิตใจคนอ่านตัวน้อยๆ 

มันสั้น...แต่ได้ใจจริงๆ 

[runrunna29]

ปุณเพิ่งบรรลุสัจธรรมว่าความเห็นใจมันไม่ได้ช่วยทำให้คนเห็นแก่ตัวอย่างพุฒดีขึ้น
 

[bennnyyy]

 

[sunshinesunrise]

คุณพุฒนี่เป็นไรมากป่ะ... คนเค้าไม่รัก จะมาตามตื้อเพื่ออะไร เห็นแก่ตัว

[broke-back]

 
ลิง




หุหุ
 

[PoPuAr]

อยู่ดีไม่ว่าดี อยากเล่นบทตัวโกงซะงั้นนะคุณพุฒมมมมมมมมมมมมมมมมมม

  เสียใจอ่า อิช้านอุตส่าห์ทำตัวเป็นแม่ยก

[strawberryboys]

สาธุ 

[kapooklook]

โปรดถามสักคำ ฉันทำไปเพราะอะไร ก่อนตัดสินใจมองกันไม่ดี

ปุณคราวนี้จัดคุณพุฒให้เจ็บหนักเลยนะ

[ไอ้หัวแห้ว]

จัดการซะปุณณ์

นายทำได้!

[wargroup]

สนุกดี อยากรู้เรื่องต่อว่าจะปิดจ็อบกันยังไง
ทางนี้คงเป็นชนกลุ่มน้อย เพราะสนใจพุฒ มองว่าตัวนี้โดดเด่นสุด
มีเบื้องลึกเบื้องหลัง มีรายละเอียดซ้ายขวาบนล่าง ซับซ้อนดี มิติเยอะ
คือชอบมวยลุยๆไฟท์เตอร์มากกว่าไง ...อยากได้ ต้องใช้กำลังชิงมางี้ อิอิ
//ตอนสั้นเนอะ เหมือนทวิตเตอร์จริงๆด้วย #จำไม่ได้แล้วว่าคุณอะไรกล่าวไว้
ใช้เวลาโหลดแต่ละหน้า นานกว่าอ่านแต่ละตอนอีกอ่ะ...มันเป็นสไตล์คุณไปแล้ว 555

[Biwty...]

 

[Tinkerbell]

ฆ่ามานนนนนน

ใช่แล้วปุณต้องเด็ดขาดตัดบัวอย่าให้เหลือใย
ตัดใจอย่าอาลัยอาวรณ์(สงสาร)

[ลิงภูเขา]

[เล็ก]

ไม่มีคำตอบเรื่องหย่า
จากปากเขา

ไม่บอก
และห้ามถาม


.
.

“เอกสารที่ต้องเซ็นต์ครับ”

“อืม”

วางแฟ้มทั้งหมดให้เขา
แล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะ

“เที่ยงนี้อยากกินอะไร”

“อะไรก็ได้ครับ”

อดยิ้มออกมาไม่ได้
เมื่อรู้สึกถึงความใส่ใจ
ที่ผ่านมาทางคำพูดนั้น

นับตั้งแต่วันนั้น
วันที่คุณพิมมาคุยเรื่องหย่า
เขาก็มาค้างกับผมทุกคืน

เราตื่นมาทำงานพร้อมกัน
กินข้าวพร้อมกัน
กลับบ้านพร้อมกัน

มีความสุข
มีความสุขมาก

คงไม่มีอะไรที่ผมอยากได้
มากไปกว่านี้อีกแล้ว


.
.

“เข้าไปไม่ได้นะปุณ” ผมรีบลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงพี่ปลาร้องห้ามใครบางคน

“ไม่เป็นไร” เขาบอก  ก่อนจะวางปากกาลง “คุณปลามีอะไรก็ไปทำเถอะ”

“คะ”

เห็นพี่ปลาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย
แต่ก็ยอมเดินออกไป



“ว่าไง..”

“เลิกยุ่งกับพวกเราสักที” พูดก่อนจะวางกระดาษที่ดูคล้ายเช็คลงบนโต๊ะเขา “อย่าพยายามทำลายครอบครัวผมอีกเลย”

“หึ” เขาหัวเราะ  ก่อนจะหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาดู “เอามาให้ฉันทำไม”

“ผมคืนให้” พูดทั้งที่กำมือแน่น “แล้วจะทยอยคืนที่เหลือให้”

“...”

“เลิกยุ่งกับผมสักที”

ผมยืนนิ่ง  พยายามทำความเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาพูด

“อะไรที่ให้แล้ว  ฉันไม่เคยอยากได้คืน” เขาลุกขึ้น  แล้วเดินเข้าไปใกล้

“ถ้างั้นคุณต้องการอะไร  เมื่อไรจะออกไปจากชีวิตผมสักที”

“ฉันบอกแล้วไง  ว่าขอเวลา”

ขาผมมันก้าวไปอัตโนมัติ
เมื่อเห็นมือนั้นง้างขึ้นมา
เพื่อจะทำร้ายเขา

“ถอยไป” เข้าไปขวาง  ก่อนจะผลักออกไปให้ไกลตัวเขา

“ทำบ้าอะไร” เขาผลักผม  ทันทีที่ผู้ชายคนนั้นล้มลง

ตุ้บ!

หัวผมกระแทกเข้ากับเหลี่ยมโต๊ะ

.
.

“เป็นอะไรหรือเปล่า” หันไปถามใครอีกคน  ทั้งที่เลือดผมกำลังไหล

ที่น้ำตาผมคลอ
ไม่ใช่เพราะเจ็บ

แต่เป็นเพราะน้ำเสียงที่เขาใช้กับคนๆ นั้น
มันแฝงไปด้วยความห่วงใย

มากมาย
จนผมรู้สึกอิจฉา

“ปล่อย”

“ปุณ”

“อย่ามาแตะต้องตัวผม”

เป็นครั้งแรก
ที่ผมเห็นความเจ็บปวด
จากดวงตาของเขา

.
.

“เป็นอะไรหรือเปล่า” เข้ามาช่วย  ทั้งที่เพิ่งถูกผมทำร้าย “เลือดไหลแล้ว”

“ไปให้คุณปลาดูแผลให้สิ”

“คะ..ครับ”  รับคำทั้งน้ำตา

คำว่า ‘ห่วงใย’
ไม่มีเลยสักนิด



“อย่ายอมเป็นเครื่องมือให้คนเห็นแก่ตัวอีกเลย”

“หมายความว่าไง” หันไปถาม  เมื่อได้ยินคำพูดลอยๆ นั่น

“แล้วนายจะรู้เอง”

“ไปทำแผลซะ” เขาเดินมาผลักผม  ก่อนจะปิดประตู

ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคุย
หรือทะเลาะเรื่องอะไรกันต่อ

เพราะตอนนี้
ผมกำลังสงสัย
สงสัยในคำๆ นั้น

“เครื่องมืองั้นเหรอ”

มันหมายความว่ายังไง?



Ma-NuD_LaW


คุณ OilSweety .. คนเขียนก็ไมเกรนขึ้นละครับ 

คุณ kanokkan_kathi .. แหมมมมม  คนอ่านตัวน้อยๆ  เรียกตัวเองซะน่าหมั่นไส้ เอ๊ย! น่ารัก 

คุณ broke-back .. บอกแล้วว่าห้ามรุนแรงกะผม  เดี๋ยวจับมานั่งเขกเข่าลงโทษซะเลยนิ 

คุณ wargroup "ใช้เวลาโหลดแต่ละหน้า นานกว่าอ่านแต่ละตอนอีกอ่ะ" ..  เอิ่ม.. 

สุดท้าย ..  ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ 

[bennnyyy]

สงสารเล็กที่สุด  ไปจากพุฒเหอะอย่าไปสนใจมัน

[badbadsumaru]

สงสารเล็กอ่ะ
เชื่อปุณเหอะ
คุณพุฒก็พอได้แล้วมั้งงงง

[fay 13]

 

[Tinkerbell]

สงสารทุกคนยกเว้นคุณพุฒ!!!~

จะทำใจไม่เอาเรื่อง เรื่องที่ผ่านมาเเล้วเชียว แต่พอ มาทำแบบนี้รู้สึกอยากเอามีดไปกระซวกไส้แทนปุณจริงๆ


รอตอนต่อไปค่ะ 

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

หวังว่าเล็กคงไม่คิดโกรธแค้นอะไรปุณใช่มั้ย 
ขอให้พุฒไม่เหลือใครในตอนจบ เมียหนี ชู้หาย ธุรกิจล้มละลาย 




คนเขียนลืม So Bad .. ร้ายซ่อนรัก ของหนูแล้วหรือหายไปนานอยากอ่านเข้าไปเปิดทุกวันรอคนแต่งอัพ

[ลิงภูเขา]

ตอนนี้..บวกเพลงนี้เลย

http://www.youtube.com/watch?v=JkSzoP8o-zY


“ปุณคนนี้ไง  ที่พี่บอกว่าเหมือนเรา”

ทิ้งตัวลงกับโซฟา
ก่อนจะใช้นิ้วบีบนวดไปตามสันจมูก

.
.

หลังจากที่ผมออกมาทำแผลได้ไม่นาน
คนชื่อปุณนั่นก็วิ่งออกมาจากห้อง
ยกมือขึ้นเช็ดปากตัวเองแรงๆ
เหมือนกับเพิ่งโดนสิ่งสกปรกมา

พอผมเข้าไปในห้อง
คุณพุฒก็เดินผ่านผมออกมาเสียเฉยๆ

ไม่มอง
ไม่ถามไถ่
ว่าผมจะเจ็บ
หรือต้องการอะไรหรือเปล่า

“นี่มัน  เรื่องอะไรกัน”

ภาวนา
อย่าให้เป็นแบบที่ผมคิดเลย


.
.

“อื้อ..”

ส่งเสียงเมื่อถูกใครบางคนรบกวน
ทั้งที่กำลังหลับ

“คุณพุฒ”

มือปัดป่ายสะเปะสะปะ
กลิ่นเหล้าคลุ้งไปทั่วตัว

“ดื่มมาเหรอครับ”

“ปุณ..”

“...” ชะงักมือที่กำลังลูบใบหน้าเขา

เรียกผมว่าปุณงั้นเหรอ?
เรียกผมด้วยชื่อผู้ชายคนนั้นงั้นเหรอ?

“ผมเล็กครับ”

สมเพชตัวเอง
ที่ต้องมาอธิบาย
ให้คนไม่มีสติเข้าใจ
ว่าผมไม่ใช่คนที่เขาคิดถึง

“ปุณ..”

“ผมไม่..”

“เจ็บ” พูดแล้วพรมจูบไปทั่วหน้าผม “เจ็บจะตายอยู่แล้ว”

“...”

“ทำไมไม่รักฉัน..”

“...”

“ทั้งที่ฉันรักนายมากขนาดนี้”

“รักงั้นเหรอครับ”

ตอนนี้
ผมรู้สึกสงสารตัวเองจริงๆ



“ทำไมต้องทิ้งฉัน.. ทำไมไม่รักฉัน”

“หึๆ”

หัวเราะให้กับความโง่ของตัวเอง

ทำไมไม่รู้จักฉุกคิด
ทั้งที่ควรคิดได้ตั้งแต่ครั้งแรก
ที่เขาชวนผมขึ้นเตียงแล้ว

.
.

“ปุณ..”

หลับตาลง
รอรับสัมผัสจากเขา

ทั้งริมฝีปาก
และฝ่ามือที่คุ้นเคย



“ใจร้ายจังนะครับ  ฮึก..”

ตัดพ้อต่อว่า
ทั้งที่เขาคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

“ปุณ..”

“ฮึก..”

กลั้นเอาไว้
ทั้งน้ำตา
และความเสียใจ

.
.

ที่ผ่านมา
ตอนที่เขากินข้าวกับผม
หรือกำลังนอนอยู่กับผม
ก็คงจะคิดถึงแต่คนๆ นั้น


.
.

“ตัวแทนสินะครับ” หันไปถามคนที่นอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ ตัว

คงไม่ได้รับคำตอบจากเขาเหมือนเช่นเคย
งั้นผมก็ควรหันกลับมาถามตัวเองสินะ

ว่าผมจะทำยังไง?
จะทนรับมันได้ไหม?

“ปุณ..”

“โง่จริงๆ”

ด่าตัวเอง
ก่อนจะยื่นมือไปให้เขา

“อย่าทิ้งฉัน..”

“ผมอยู่ตรงนี้แล้วครับ.. อยู่ข้างๆ คุณตรงนี้”

จะให้ผมเป็นอะไรก็ได้

เมียน้อย
ตัวแทน
หรือแค่เครื่องมือแบบที่คนๆ นั้นพูด

ผมก็ยอมทั้งนั้น

ขอแค่ให้ผมได้อยู่ข้างๆ เขา
ให้ผมเป็นแค่สัตว์เลี้ยง
ที่เลี้ยงเอาไว้เพื่อแก้เหงา

ผมก็ยอม

.
.

“ผมไม่ได้โง่  เพราะรักคุณนะครับ”

แต่ผมยอมโง่
เพื่อที่จะได้รักคุณต่างหาก



Ma-NuD_LaW



เหมือนรู้ตัวนะ .. ว่าตอนที่แล้วมันห่วยมาก 

แต่งแบบง่วงๆ ขอโทษครับ จะไม่ทำอีกแล้ว 

แอบตอบคำถามจิ๊ดนึง.. So Bad อยากอัพไวไวเหมือนกัน  เดี๋ยวดูพรุ่งนี้ให้อีกทีนะ (ถ้าทำได้นะ T^T)  อันนี้บอกไว้ ไม่ได้รับปากนะครับ ฮ่าาาาาาาาาาาา ((ทวงได้ ไม่ว่ากันครับ))

สุดท้าย .. ขอบคุณทุกความเห็นครับ 

[broke-back]

 
ขอยืนไว้อาลัยให้กับคนน่าสงสาร..เล็ก

คนระยำ กรรมที่ก่อ ส่อให้เห็น
คนเลือดเย็น เล่นให้มั่ว ชั่วซ้ำสอง
คนอุบาทว์ ทำพลาดพลั้ง ไม่ยั้งมอง
คนอย่างนี้ คืนสนอง จองทุกข์เวร

..แต่งกลอนนี้เพื่อคุณนะ คุณพุฒ..
ทำตัวเลวเกิน 


  เจี๋ยนลิงๆ
หุหุ

[pannixz]

ทวงได้ไม่ว่ากัน งั้นของทวงเลย So Bad  ละ!!
โอมเพี้ยง ส่งกำลังใจ ส่งพลัง ให้คนแต่ง
มาอัพไวๆ
 

[bennnyyy]

  เล็กเอ๊ย ปล่อยพุฒมันบ้าไป

[Tun_Bow]

คุณพุฒไม่เคยที่จะเรียนรู้และแก้ไขความผิดพลาดของตัวเองเลย เอาแต่ทำผิดซ้ำๆ
ขอทำนายว่าเมื่อถึงจุดที่น้องเล็กทนไม่ไหวจนต้องหนีไป ไม่มีใครทนคุณพุฒได้หรอก
อยู่คนเดียวไปเถอะนะคนแบบนี้น่ะ

ส่วนน้องเล็กตอนนี้ก็คล้ายๆปุณสมัยแรกๆยอมโง่ ยอมทน ภาวนาให้ถึงจุดที่ทนไม่ไหวเร็วๆสักทีนะ
ทิ้งๆไปเถอะผู้ชายแบบนี้ ขอให้เล็กเจอคนที่เห็นคุณค่าความรักในตัวเล็กเองไวๆแบบที่ปุณเจอเอสนะ

ปล. เมื่อไหร่จะหมดดราม่าคับ ค้างงงงงง เมื่อไหร่เอสปุณจะหวานๆกันสักที