ไอแว่น....ที่แท้ก็แอบหื่น!!! 5“เฮีย งั้นพวกผมกลับก่อนนะ”
ผมบอกลาเฮียมิค เฮียบาส แล้วก็เฮียเปา หลังจากที่มานั่งดูพวกแกเล่นบาสกัน นี่ก็ทุ่มนึงแล้ว แต่รรยากาศในโรงยิมก็ยังม.ม้าคึกคักเหมือนเดิม โรงยิมนี่กว้างโครต สนามบาส แบตมินตัน วอลเลย์บอล พวกนักกีฬาก็เลยชอบที่จะมาหลบแดด หลบฝน เล่นในร่มมากกว่า ผมก็แอบเล่นกีฬาในร่มบ่อยๆ...ในร่มผ้า 555 (ไอ)เฮียมิคบอกว่านักกีฬาบางคน(พวกมันด้วยนั่นแหละ) ถึงขั้นหอบหมอน มาแอบซุกไว้ วันไหนซ้อมหนักก็นอนแม่งนี่เลย
แต่พวกคุณๆจำไว้นะครับร่างกายของเรามีขดจำกัด มนุษย์ไม่ใช่หุ่นยนต์ ถึงจะซ้อมหนักขนาดไหนแต่ถ้าร่างกายเราเองนี่รับไม่ไหวจะแย่เอานะครับ
แต่สำหรับไอพวกนี้ มันคิดเป็นอย่างเดียวครับ พรุ่งนี้กูแข่งโอลิมปิก -,- เตือนไปก็ไม่ฟังผมหรอก
“เออ เชิญพวกมึงเหอะ” (ไอ)เฮียมิคพูดแล้วนอนแผ่หลา 360 องศา (?) ไปกับพื้นโรงยิม อุบาทถ์แท้ เดือนคณะ
“แล้วพวกมึงกลับไง ขี่มอไซต์กูไปเปล่า เดี๋ยวกูนั่งรถไอเปากลับก็ได้” เฮียบาสถาม ส่วนเฮียเปาทำหน้าแบบประมาณว่าแล้วมึงยุ่งอะไรกับรถกูเนี่ย
“ไม่เอาหรอกเฮีย ผมกับไอฟิวส์กลับกันเองได้ เก็บมอไซต์เฮียให้เมียซ้อนดีกว่า 555” แซววันละนิดจิตแจ่มใส พอแซวเฮียแกเรื่องพี่ดิวทีไร หน้าแดงลามถึงหูทุกกที เฮียแกก็ไม่ใช่เกย์ ไม่รู้ไปตกลงปลงใจกันอีท่าไหน(บาส : ท่าแอดวานส์ มึงทำไม่เป็นหรอกแม็ก 55)
“ไอเชี่ยนิ สาธุ~ กูขอให้มึงมีผัว!”
เฮียแกตะโกนด่าไล่หลังมา ทำท่าจะปารองเท้ามาด้วย แต่ไม่ทันพวกผมหรอกน่า 5555 ถ้าผมจะมีแฟนเป็นผู้ชาย ด้วย
ความ...ของผมแล้ว ผมได้เมียแน่นอนครับ วะฮ่ะฮ่า
ผมกับฟิวส์เดินกอดคอแหกปากร้องเพลงกันมาตลอดทาง ถ้าพวกกูเข้าประกวด บี้ไม่ได้เกิดหรอก! 55
ผมกับมันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยมนู่นน เมื่อได้เข้ามหาลัยด้วยกันก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปอีก พอขึ้นปี 2 พวกเราเลยขอมาเช่าหอนอกอยู่เป็นรูมเมท เพราะสะดวกสบายกว่าหอในมากมาย แถมไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาลัย เดินเท้าได้สบายย เฮียมิคก็เหมือนกันมาเช่าหอนอกอยู่กับเฮียซัน แหม แต่อย่าเรียกว่าหอเลย คอนโดชัดๆ ห้องกว้างโครต แบ่งเป็นโซนๆอย่างชัดเจน ขี้โกงงงงงงงงงงงงงงง
สงสัยกันชิมิล่า ว่าพวกเราสองศรีพี่น้องไม่บ้านเหรอ คำตอบคือ....มีครับ แต่พ่อเป็นนักบินแม่ก็เป็นแอร์โฮสเตส ติดปีกรักเหินฟ้ากันทั้งคู่ วันๆอยู่บ้านกันที่ไหน พวกผมก็เหงาสิครับ เลยออกมาเช่าหออยู่กับเพื่อนๆดีกว่า ท่านจะโทรมาบอกล่วงหน้าก่อนเท้าจะเหยียบแผ่นดินไทย นั่นแหละครับพวกผมถึงจะกลับบ้าน
ส่วนไอฟิวส์นี่ก็เหมือนกันถ้ามันเป็นผู้หญิง ผมคงคิดไปแล้วว่ามันเป็นคู่แท้ตุนาหงันของผม พ่อกับแม่มันเป็นเพื่อนกับพ่อกับแม่ผมก่อนที่พวกเราจะเกิดเสียอีก และที่สำคัญพวกท่านทำอาชีพและสายการบินเดียวกันอีกด้วย นั่นแหละคือเหตุผลที่พวกผมเลือกที่จะอยู่ด้วยกันตราบชั่วช้าดินสลาย 555
“แม็ก เดี๋ยวก่อนเข้าหอแวะร้านเช่าหนังด้วยกูอยากดูหนัง” ฟิวส์
“เรื่องอะไรละ?”
“เรื่องของกู 555” ไอเชี่ยนิ -,- แย้กกกก เจอซะ แม็กเอคแทค! ผมวิ่งไล่เตะมันจนเกือบจะถึงหน้ามหาลัย
ร่างสูง ใส่แว่น ดูคุ้นตา เดินเงอะงะ เหมือนไม่มั่นใจอะไรสักอย่าง นั่นอาตงนี่หว่า ไอฟิวส์มองตามสายตาของผมไป
“อ้อ นั่นน่ะเหรอเทวดาของมึงอะ มันเดินแปลกๆเปล่าวะ ..... เฮ้ยย อาตง!”
โป๊ก
โอ๊ยย
อาตงล้มก้นจ้ำเบ้า มือกุมหัวตัวเองแน่น ส่วนผมน่ะเหรอ ยืนเกาหัวแกรกๆ ไม่เข้าใจว่ามันเดินชนเสาไฟฟ้าทำไม หาทางบรรลุเรอ
ะ?
“เฮ้ย มึง เป็นอะไรเหรอเปล่า เดินชนเสาไฟทำไม?” ไอฟิวส์เดินเข้าไปถาม แล้วฉุดแขนมันให้ลุกขึ้น
“ไม่เป็นไรครับ เมื่อกี้ผมมองไม่เห็นน่ะ”
“เสาไฟไม่ใช่เสาวิทยุนะมึง” กูเป็นเกลื้อนที่ปากปะเนี่ย คันปากตลอดเว
“อ้าว สวัสดีครับ แม็ก สบายดีมั้ย เป็นไงมาไงครับเนี่ย”
“ถ้ามึงจะทางการขนาดนี้มึงรำฟ้อนมาลัยให้กูด้วยเถอะ!” มึงอย่าเอาจริงนะสัส -*-
“พวกมึงจะจีบกันอีกนานมั้ยยุงกัดกู!” มันวิ่งเหยาะๆอยู่กับที่
เอ๊ะ เดี๋ยวนะ นี่ผมคิดไปเองเหรอเปล่าว่าหน้าอาตงมันแดงก่ำ ตั้งแต่ก่อนมันจะชนเสาไฟซะอีก มึงแอบไปดุใครเอากันมาละ ไอแว่นลามกเอ้ยย (อาตง : ผมไม่ได้แอบดูนะครับ TOT เขาทำให้ผมดูต่างหาก)
“จีบห่าอะไรละ” ผมเดินตามไอฟิวส์ไป
โป๊ก
โอ๊ย
เสต็ปเดิม ที่เสาต้นเดิม มันนั่งล้มอยู่ที่ละติจูด ลองติจูดเดิมเป๊ะๆ นี่มึงกะจะเข้าให้ได้ว่างั้น?
“มึงเป็นอะไรกับเสาไฟมากมั้ยเนี่ย!?” ผมย้อนกลับไปแล้วชุดมนให้ลุกขึ้น
“ขอบคุณครับ ผมมองไม่ค่อยชัดน่ะ แว่นที่ใส่ประจำมันพังไป เลยเอาแว่นอันเก่ามาใส่ไปก่อน มันก็เลยพร่าๆมัวๆ อะครับ” มัน
ถอดแว่นออกมาแล้วใช้ผ้าถูๆเช็ดๆเลนส์เล็กน้อยก่อนจะใส่กลับเข้าไปแบบเดิม ตาแม่ง..สวยจัง
“ไอสาสสแม็ก ยุงสูบเลือดกูจะหมดตัวแล้ว พวกมึงคิดว่าโรแมนติกมากใช่มั้ย ยืนจีบกันใต้เสาไฟ รายล้อมด้วยกองทัพยุงเนี่ย!
......ส่วนมึงไอตง! เดี๋ยวพวกกูไปส่งบ้าน พนันได้เลยอีก 10 ชาติมึงก็ไม่พ้นเสาไฟต้นต่อไปหรอก!” ฟิวส์เห็ดเดือด!!!
“บ้านมึงอยู่ไหนละ?” ผมถามหลังจากไอฟิวส์มันลากพวกผมออกมาจากมหาลัยได้สักพัก
“ซอย X ครับ เดี๋ยวผมนั่งรถแท็กซี่กลับเองดีกว่า ไม่อยากลำบากแม็ก กับฟิวส์ อะครับ”
“ซอย X เหรอ ถัดจากซอยเราไปซอยเดียวเองเดี๋ยวพวกกูไปส่งน่า ใกล้แค่นี้นั่งแท็กซี่เปลืองพลังงานนะมึง” ไอฟิวส์มันว่าแล้ว
งาบลูกชิ้นลูกสุดท้ายเข้าปาก นี่มึงจะไม่ถามกูหน่อยเหรอว่าจะไปส่งมันเหรอเปล่า พวกกงพวกกูอะไรเล่า!
เราเดินมาถึงปากซอยหอผม อยู่ๆไอฟิวส์ก็หยุด
“เฮ้ยมึง กูเช่าหนังก่อน เจอกันที่ห้องนะ”
“เออๆๆ” แล้วมันกูเดินเข้าร้านเช่าหนังไป ดีๆๆ คืนนี้นอนดูแม่งทั้งคืนเลย ขากลับเดี๋ยวซื้อเป๊ปซี่กับขนมไปดีกว่า
………
………….
……………….
อ้าว เฮ้ย! งั้นผมก้ต้องไปส่งมันคนเดียวอะเดะ แม่งใช้แรงงานกูวะ ตอนที่ไอฟิวส์มันพูดผมก็บอกเออๆตอบความเคยชิน โว๊ะ ดันเพิ่งมานึกได้ตรงหน้าปากซอยบ้านอาตงมันซะอีก เจริญจริงกู
...................
นี่ผมต้องไปส่งมันถึงหน้าประตูบ้านมันเลยใช่มั้ยเนี่ย สังเกตจากมือมันที่ยังไม่ปล่อยจากไหล่ผม ตอนแรกผมสะบัดมือมันออกตั้ง
หลายครั้ง แต่ทุกครั้ง แม่งก็เดินไปเหยียบกาละมังผักของแม่ค้าบ้างละ (เกือบตายคาหม้อน้ำซุปแล้วมึง) เกือบเดินเหยียบตีนจิ๊กโก๋ข้างทางบ้างละ มันก็บอกว่ายิ่งมืดมันก็ยิ่งมองไม่ชัด แต่พรุ่งนี้จะได้แว่นใหม่แล้ว ผมจึงต้องจำใจให้มันจับไหล่ เดินนำทางมันไป เพื่อความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน
“ถึงแล้วครับ นี่บ้านผม”มันหยีตามองเล็กน้อยแล้วเดินไปหยุดอยู่ที่รั้สีฟ้าของบ้านหลังหนึ่ง ใช้ได้เลยแหะ ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป ข้างหน้ามีสวนเล็กๆ ต้นไม้น้อยใหญ่ ท่าทางคงร่มรื่นย์น่าดู ไฟในบ้านก็เปิดไว้บางดวง
“จะเข้าไปก่อนมั้ยครับ?” อาตงถามผม
“ไม่อะ มึงเข้าบ้านไปเหอะ” ผมหมุนตัวออกเดินทันที กูจะรีบกลับไปดูละครหลังข่าว แต่สงสัยก่อนได้ดูต้องแย่งโทรทัศน์กับไอ
ฟิวส์อีกละ มันเช่าหนังมานี่นา
บ้านเรือนและร้านค้าสองข้างทาง ปิดเกือบหมดแล้วทำให้มีเพียงแสงสว่างน้อยนิดเท่านั้น กูจะเดินเหยียบขี้หมามั้ยเนี่ย TT
“แม็ก เดี๋ยวครับ”
“อะไรอีกมึง?” อาตงเรียกผมไว้ จะขอกูแต่งงานเหรอ กูยังไม่พร้อม เอ้ย สงสัยผมอินละครมากไปหน่อย 555
“ผมลืม ขอบตุณที่มาส่งครับแม็ก ฝากไปบอกฟิวส์ด้วยนะครับ แล้วก็....”
ฟอด
ริมฝีปากนุ่มๆสัมผัสแก้มผมเบาๆ
“ราตรีสวัสดิ์ครับ”
แวบนึง ที่ผมเห็น...... เห็นไอถนนมืดๆนี่ มันแสงสีม่วง!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอเชี่ยยยยยยยยยยยย
ดิ้นๆๆๆ >< 
ขอโทษที่มาแบบสั้นๆน้าาาา
แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าคร้าบบบ
หัวข้อ: ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น!! ตอนที่ 10 P.4 [28/11/56] (อ่าน 26689 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก