ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น!! ตอนที่ 10 P.4 [28/11/56]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น!! ตอนที่ 10 P.4 [28/11/56]  (อ่าน 26659 ครั้ง)

ออฟไลน์ Theodore

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 339
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
ให้อภัยครับ แต่มาต่อเรื่อยๆนะ

ออฟไลน์ ทั่วหล้า

  • ไม่ช่างพูดแต่ช่างพิมพ์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1049
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
อาตงน่าเอ็นดูแท้ :m3: :m3:

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
แม็คอาการหนักมากกกกกกก

ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
อาตงเริ่มรุกแย้วววว

จิ้มเป็ดให้จ้า

ออฟไลน์ Mafiaziip

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
อาตง อาตง อาตง

น่ารักอ่ะ  o13 o13 o13 o13 o13

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
อาตงมาแค่นี้หรือ :katai1:

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
อาตง นายซื่อใช่ป่ะ แล้วที่ฟอดแก้มแม็กมันคืออะไร

ออฟไลน์ MK

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-4
ติดตามจ้ะ  :katai2-1:

HUNEY

  • บุคคลทั่วไป
ไอแว่น ที่แท้ก็แอบหื่น ตอนที่ 7










"ตกลงพวกมึงรู้จักกัน?"ซัน


"ก็นิดหน่อยครับเฮียซัน"อาตง


"อะไร ใครรู้จักมึง" ผมรีบบอกปัด กูไม่รู้จักไอแว่นบ้าๆ ที่ชอบดูถูกตัวเองหรอกโว้ย


"ทำไมพูดอย่างนี้ละครับ พูดจาไม่น่ารักเลยนะ" ไม่น่ารักแลัวมึงมาหอมแก้มกูทำไมละ ไอฟายยยยย 


"ชั่งหัวไอแม็กมันเหอะ..พวกมึง นี่อาตงอยู่ปี2 รุ่นน้องตอนอยู่ม. ปลาย สนิทกันไว้ๆ" มันยกมือไหว้พวกเฮียก่อนที่เฮียซันจะดันอา
ตงมานั่งเก้าอี้ว่างตรงข้ามผม แหน่ะ มายิ้มให้กูอีก เดี๊ยะ กูตบแว่นแตก


"จะว่าไปก็คุ้นๆหน้าอยู่เหมือนกันนะ เราเคยเจอกันที่ไหนเหรอเปล่าวะ"เฮียมิค


"ไม่หรอกครับ คนอย่างเฮียจะมารู้จักผมได้ยังไง ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะ เฝื่อนๆดังออกมาจากปากบางเฉียบนั่น พวกเราทั้งโต๊ะ มอง
หน้ากันไปมา


 มันเป็นไรมากปะวะ


"อุ้ย นี่ถึงเวลาเข้าคลาสแล้ว งั้นผมไปก่อนนะ  ยินดีที่ได้รู้จักครับ เอ่อ...ว่าแต่จะให้ผมเก็บจานให้มั้ย?"อาตง ยิ้มอย่างอารมณ์ดี


“ห๊ะ? ไรของมึงวะ พวกกูกินได้ ก็เก็บเองได้ดิ ไปเรียนเหอะไป๊ๆ"เฮียเปาทำหน้างง อยู่ดีๆก็อาสาจะเก็บจานให้ซะงั้น เหอะๆ อีกหน่อยก็ชินเฮียเปา เชื่อโผ้มม


มันยกมือไหว้อีกครั้ง เตรียมจะหันหลังไป


" เดี๋ยวตง! ถ้าไม่มีเรียน หรือว่างๆ มาอยู่กับพวกเฮียนะ แล้วไอ2ตัวเนี้ยอะ สนิทกันไว้ เพื่อนรุ่นเดียวกัน โอเคนะ ไปเรียนเหอะ บาย"เฮียซันพูดรัวๆ ส่วนอาตงพยักหน้ารับ พออาตงเดินจากไปแล้วปั๊บ







ทันใดนั้น!!!!




"ไอซัน คายความจริงออกมา!!" บาส


"อาตงเป็นเด็กใหม่มึงใช่มั้ย"มิค


"ดูเป็นห่วงเป็นใยกันเหลือเกินนะ"สกาย


"ไอเฒ่าหัวงู"


"ไอโคแก่ จ้องจะแดกหญ้าอ่อน"


"ไอเลว"


"ชั่ว"


"สันดาร"


"ไอ...."





"หยุด!!! ไอพวกห่า ฟังกูก่อน!!"


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"


"ไอเห้นิ แสดงว่าหลอกด่ากูสินะ คืองี้เว้ย พี่สาวอาตงมันเป็นเพื่อนกู มันก็เลยฝากให้กูดูแลอาตงให้หน่อย ก็เท่านั้น จอบอ"


"ดูแล? ดูแลไรวะ โตเป็นควายขนาดนั้นละ" เหอะๆ เฮียบาสยังไม่รู้ซึ้ง


"คือ..จะพูดไงดีละ อาตงมันเป็นพวกคนดีเกินไปน่ะ"


"ห๊าาา?!!"


"มันทั้งซื่อ อะไรๆก็ยอมเขาหมด ช่วยคนอื่นโดยไม่สนใจตัวเอง พี่มันเล่าให้ฟังว่า มันเคยวิ่งออกไปช่วยหมาจนเกือบโดนรถสิบล้อ
ชนตาย”


“...........” ไม่ต้องประหลาดใจๆ ยังมีอีกเย๊อะนะครับแหม่


“มันเคยนอนทับโคลนแล้วให้คนอื่นเหยียบหลังมันข้ามไป ...พวกมึงอย่ามองกูอย่างนั้นดิ กูไม่ได้ตอแหล เรื่องจริงล้วนๆ"


"มันให้คนอื่นแซงคิว เพียงเพราะคนนั้นบอกว่าหิว " ไอฟิวส์





ให้ตาย ไม่รู้จะเรียกคนอย่างอาตงว่าอะไร คนดี คนบ้า  คนอย่างนี้มีจริงอยู่บนโลกด้วยเหรอ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น



แล้วนี่ผมเป็นไรเนี่ย เห็นคนดีแล้วหงุดหงิด บ้าเปล่าวะกู


"แล้วมึงเป็นไร กูเห็นมึงทำหน้าหงุดหงิดนานละ"เฮียซัน


“เฮียจะว่าแม็กบ้าก็ได้นะ แต่แม็กหงุดหงิดอาตงมันอะ ก็มันเนี่ยแหละ ที่มาช่วยแม็กตอนแม็กจะโดนไอยักษ์สองตัวนั้นปล้ำอะ”


.......


“ด้วยวิธีการไรรู้ปะเฮีย มันให้ไอยักษ์สองตัวรุมกระทืบมัน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วให้แม็กหนีอะเฮีย!!!”


“อะแฮ่มๆ เรียกเฮียอย่าขึ้นเสียงสูง เดี๋ยวมันจะเปลี่ยนจากเฮียเป็นอย่างอื่น”เฮียเปา


“ไม่รู้ละ แม็กหงุดหงิดมันอะ หงุดหงิดโว้ยยยยยย”


แล้วผมก็เดินปึงปังออกไป ผมอยากเห็นมันทำชั่ว! เลวระยำโครตๆ ยิ่งดี!!! เตะหมา ลากคนแก่ แฉคนอื่น หื่นทุกที่!!


ถ้าผมเห็นมันทำอย่างนั้น จะเป็นบุญตากับผมมาก บ่องตง!!










“อาตง โยนมาทางนี้สิวะ”เสียงเฮียซันพูด เมื่อเห็นมันยึกๆยักๆทำตัวไม่ถูก จนสุดท้ายเฮียมิคก็แย่งลูกบาสไปได้


“อะฮ่า 3แต้ม วันนี้พวกมึงเลี้ยงน้ำโว้ยยย”เฮียมิค ชู้ตลูกสุดท้ายก่อนหมดเวลาลงห่วงไปอย่างสวยงาม ตอนนี้พวกผมมารวมตัวกัน
อยู่ที่โรงยิม ที่มีเสียงเลื่องลือกันบ่อยๆเกี่ยวกับเรื่องเฮี้ยนๆ เฮียบาสเคยเล่าให้พวกเราฟังด้วยว่าแกเคยเจอ  ไว้วันหลังผมจะมาเล่าให้ฟังละกัน



อ้อ เหตุที่อาตงผู้ไม่เคยเล่นบาสเลย มาสิงสู่อยู่ที่นี่ได้ก็เพราะ เมื่อตอน5โมงเย็น เฮียสกายไปลากอาตงมาจากห้องสมุดแล้วพามากบดาน ผมเห็นพวกเฮียรวมถึงไอฟิวส์มันพูดกันว่าจะช่วยอาตงให้เดินทางในเส้นทางที่ถูกต้อง ปลุกความเป็นชายในตัวคุณอะไรเทือกนั้น


แต่ผมว่านะ พวกมันจะให้อาตงทำเรื่องชั่วๆซะมากกว่า เอ๊ะ งั้นพวกมึงช่วยอัดคลิปตอนมันทำเรื่องชั่วๆให้กูด้วยละกัน กูจะเปิดดูก่อนนอนแม่งทุกคืน ฮ่าๆ


“ผะ..ผมขอโทษครับเฮีย ผมมันห่วย เดี๋ยวผมจะเลี้ยงน้ำแทนเฮียเอง ขอโทษจริงๆครับ” อาตงมันละล่ำละลักพูด เหอะ มันกลัวเฮียจะกระทืบมันเหรอไงวะ


“เฮ้ย ไม่เป็นไร กูไม่ซีเรียสคิดว่าทำบุญทำทาน ฮ่าๆๆ คิดมากเหมือนกันนะตงเนี่ยยย”เฮียซันเดินไปตบไหล่มัน


“ขอโทษอีกครั้งครับ ผมมันไม่ได้เรื่องไรสักอย่าง ฮ่าๆ.....”


โป้ก


แม่นมั่กๆ


“โอ้ย มันเจ็บนะครับแม็ก” ผมขว้างกระป๋องน้ำอัดลมไปโดนหัวไอแว่นนั่น


“เจ็บสิดี จะได้หยุดพูดดูถูกตัวเองสักที คนบ้าอะไรวะ!

“ก็ผม..”


“มึงลุกมาต่อยกับกูเลยปะ มาๆๆ”


“งะ”


“อย่ากัดกันเองน่า ไปๆๆ จะทุ่มนึงละ กลับบ้านโว้ยย”เสียงเฮียบาส ประกาศสงบศึก ถ้ามันพูดอีกทีนะ ผมจะเลาะฟันมันออกมา
จากปาก แล้วเอามาเจาะรูร้อยเป็นสร้อยให้มันใส่เป็นที่ระลึก ฮึ่ย!







แสงสว่างจากเสาไฟข้างทาง ทิ้งระยะห่างเป็นช่วงๆ พวกเรา5คน คือผม ไอฟิวส์ เฮียมิค เฮียซัน และอาตง  ส่วนเฮียบาสก็ไปรับแฟน เฮียสกายก็กลับกับเฮียเปาไปแล้วว กำลังเดินชิวๆซึมซับบรรยากาศเย็นสบายนี่


“ไอแม็ก”



............



“ไอแม็กโว้ยยยยย”



“ไรวะ ตะโกนเสียงดังไปได้”



“กูเรียกมึงตั้งนานละ มึงช่วยเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วมาตอบกูทีดิ๊ ว่าคืนนี้เราจะรับประทานไรกันดีครับ”


“บะหมี่หมูแดงปากซอยก็ได้มึง ซื้อกลับไปกินห้อง” ผมตอบโดยไม่ได้เงยหน้าจากจอโทรศัพท์ อย่าเพิ่งมาชวนกูคุย กูกำลัง
ทำไฮสกอร์ ไอฟิวส์มันก็บ่นๆไปตามภาษา ไม่รู้ๆๆ ไม่สนใจโว้ยยย ใกล้แล้ว ใกล้แล้วโว้ยยยยยยยย





แสงจากหน้ารถมอเตอร์ไซค์ สาดส่องไปยังคนตัวเล็กที่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ อย่างไม่รู้เหนือรู้ใต้ เฮียมิค เฮียซัน ฟิวส์ และอาตง ต่างเดินนำหน้าไปแล้ว แม็กไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองกำลังเดินข้ามถนนอยู่!!


“ไอแม็ก ระวัง!!!”


“เฮ้ยยยยยย”


เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด



ไอแม็กหลับตาปี๋ ฮืออออ พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วยย






วินาทีที่1 กูตายแน่ TT



........................



วินาทีที่2 โดนยังวะๆ อึ้ยๆๆ


........................


วินาทีที่ 4 มอไซค์โดนกูยังเนี่ย ทำไมไม่รู้สึกเจ็บ


.....................


วินาทีที่ 5 หรือว่ากูเจ็บจนชา


.......................


และอีกหลายๆวินาทีต่อมา


ทำไมกูอุ่นๆวะ


......................



ไหนลืมตาขึ้นดูดิ๊ >.O






มือแกร่งสองข้างโอบกอดผมแน่นจากทางด้านหลัง คนขับรถมอเตอร์ไซค์หัวเสียเล็กน้อย ก่อนจะขับรถออกไป ผมเห็นเฮียมิค เฮียซัน และไอฟิวส์ยืนตะลึงๆอยู่ที่ฝากนึงของถนน งะ...งั้น คนที่กอดกูอยู่นี่ คือ....


“เกือบไปแล้วไงละ ไม่เป็นไรนะแม็ก” อาตงดันผมให้กลับมาเผชิญหน้ากับมันโดยยังไม่คลายอ้อมกอดนั่น มือใหญ่ข้างหนึ่งลูบหัวผมเบาๆ เพื่อปลอบโยน


........................


“วันหลังเดินดูทางดีๆสิครับ อย่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์” มันทำหน้าคิ้วขมวด เหมือนจะดุผมซะเต็มประดา


........................


“เฮ้ ทำไมทำหน้าตกใจขนาดนั้นละ ยังช็อคอยู่เหรอครับ” อาตงกระชับอ้อมกอดให้แนบแน่นขึ้นไปอีก ปะ..ปล่อย ปล่อย พูดสิไอ
แม็ก พูดสิโว้ยยยย


....................


“ดีขี้นมั้ย” อาตงคลายอ้อมกอด แต่กลับเลื่อนมือข้างหนึ่งมาผสานที่ฝ่ามือเล็กเย็นชืดของแม็กแทน กะ..เกินไปแล้วนะ ไอแว่นบ้า ปล่อยกูนะโว้ยยย


“เดินไปหาพวกเฮียกันเถอะนะ”ผมทำได้แค่พยักหน้ารับ แทนที่จะทำตามใจคิด


“ไอแม็กเอ้ยยยยย ทำกูหัวใจแทบวาย!” เฮียมิค


.....


“มันเป็นไรวะตง” ไอฟิวส์เห็นผมเงียบๆ  มันเลยถามไอตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมเงียบเป็นป่าช้าขนาดนี้


“สงสัยยังช็อคอยู่มั้งครับ” พูดไม่พูดเปล่า กลับกระชับมือให้แน่นขึ้นไปอีก ฮืออ กูสตั้นเพราะมึงนั่นแหละ ปล่อยกูนะ ปล่อย
กูววววววววววว



“เอ่อ..ยังไงก็ขอบใจมึงมากตง ไม่ได้มึงแม็กคงแย่”เฮียมิคมองฝ่ามือที่ผสานกันแน่นอย่างฉงนใจ


“งั้นผมขอกลับก่อนนะครับ ผมต้องไปซูเปอร์ก่อน ป๊าให้ซื้อของนิดหน่อย สวัสดีครับเฮีย”



“บายเว้ยตง เจอกันพรุ่งนี้” ไอฟิวส์โบกมือลา







“โอ๊ะ...” อาตงกำลังจะเดินไป แต่กลับถูกคนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตา ดึงชายเสื้อเอาไว้ก่อน ผมเงยหน้าขึ้นมามองมันช้าๆ
สายตาคาดโทษ เพราะเมื่อสติเริ่มกลับคืนมา จึงคิดได้ว่ากูต้องก้านคอมันซะเปรี้ยง โทษฐานที่มันกอดผม แถมจากด้านหลังด้วยนะ!!



“อาตง...”ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ


มือใหญ่วางแหมะอยู่ที่หัวผม ลูบไปมาไม่กลัวเลยว่าผมจะเสียทรงสักนิด


“ขวัญเอ๊ย ขวัญมานะครับแม็ก เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว เมื่อกี้ถือว่าฝาดเคราะห์เนอะ ขวัญเอ๊ย ขวัญมา ขอให้ขวัญกลับมาสถิตอยู่ที่แม็กนะครับ เพี้ยง” แล้วมันก็เป่าหัวผมเบาๆทันทีที่จบประโยค แล้วมันก็บ๊ายบายผมอีกที ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งความงงงวยให้กับพี่พ้องน้องพี่เป็นอย่างมาก!


ไอผมน่ะเหรอ ก็อึ้ง สิครับ!! ไม่พูดไม่จาก้มหน้าก้มตาเหมือนเก่า เมื่อกี้มันได้ยินเสียงเย็นชาของผมมั้ย คือกูจะเตะก้านคอมึงซะเปรี้ยงอะตง ไม่ใช่ให้มึงลูบหัวเรียกขวัญกู!!!









สัมผัสอุ่นหวาบ ที่ฝ่ามือหายไปแล้ว พร้อมๆกับตัวเจ้าของที่เดินจากไปเห็นแต่แผ่นหลังไกลๆนั่น 
เอาละๆผมจะฟื้นสติกลับมาใหม่อีกครั้งนะ ฮึ้บ! ไหนๆลองลำดับเหตุการณ์สิ๊




เมื่อกี้ผมเกือบโดนรถชน ผ่านวินาทีเฉียดตายมาสดๆร้อนๆ


...........................


แต่มีคนมาช่วยผมไว้ เป็นไอแว่นบ้าๆ คนนึง


......................


ไอแว่นนั่นเป็นคนแรกที่มาถึงตัวผม ก่อนทุกคนจะขยับตัวด้วยซ้ำ


.............................


ไอแว่นนั่น กอดผมแน่น ปลอบประโลมว่าไม่เป็นไร แถมจับมือเดินมาส่งถึงที่


..................................


และไอแว่นนั่นก็ใช้ฝ่ามือใหญ่มาลูบหัวผมเรียกขวัญ คิดถึงตอนนี้แล้วขำวะ ฮ่าๆๆ


....................................






ว่าแต่.....ทำไม มันมีแต่คำว่า ไอแว่นวะเนี่ย !!










“ฟิวๆ เฮียว่า มีคนกำลังหน้าแดงวะ”
















เล่นเอาแม็กเอ๋อไปเลยทีเดียวเชียว 55555
ชอบกันมั้ยยยย ติ+ชมได้น้าาา
คนเขียนจะพยายามลดคำกูมึงให้น้อยลง
ผิดพลาดประการใดขออภัย
สำหรับวันนี้ ราตรีสวัสดิ์คร้าบบบบบบ

 :bye2: :bye2: :bye2:

ออฟไลน์ PapermintReal

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-13
เมื่อไห่ตงจะหื่นนนนนนนนนน  :haun4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Accelerator

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: น่าร๊ากกกกอ่ะ!!!!

ปล. เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้ครับต่อไวๆนะครับ :mew3:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-11-2013 19:10:55 โดย Accelerator »

ออฟไลน์ p.spring

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 282
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
อาตงมีอะไรกับเฮียมิคปะเนี้ย เหมือนจะรู้จักกันมาก่อน
เขินอาตงงง :hao7: :hao7:

มาต่อแบบนี้เรื่อยๆน้า

ออฟไลน์ ทั่วหล้า

  • ไม่ช่างพูดแต่ช่างพิมพ์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1049
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
อ๊ากกกกกกกกกกก!! :laugh: อยากแบกอาตงไปกอดที่บ้านจัง  :impress2: [โดนแม็กถีบบบบบ!]

ออฟไลน์ Palmpalm

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
แหมนึกว่าจะมีซัก ฟอด รับอรุณ

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
หรือว่าอาตงปกปิดตัวตนที่แท้จริงอยู่ 55

ออฟไลน์ Loste

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
อาตงจะหื่นอย่างไงเนี่ย :katai1:

ออฟไลน์ Theodore

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 339
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
หรือคนที่ตงเจอในห้องคอมคือเฮียมิค? 555

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
 ตงเท่ห์อ่ะ กรี๊ดดดด

ออฟไลน์ maxiyorka

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 117
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ขอบคุณค่ะ ชอบหนุ่มแว่นมากเลยค่ะ

ออฟไลน์ ben

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-3
55555555555555   :m20:
ใครน๊อออออ หน้าแดงงง ฟิวย้ำทีสิ่ คนๆนั้นใช่แม็กหรือปล่าววว 5555 :haun4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ akashita

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 151
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ทำไมอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่า... อาคงต้องมีความลับอะไรสักอย่างแน่ๆ เลยอ่ะ

แต่ก็ดีนะ อาตงทำให้หนูแม๊กเชื่อง(?) ได้ 5555555+

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
ซุปเปอร์ตง :laugh:

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
อาตงดูเจ้าเลห์จังเลย เวลาอยู่กับแม็กอ่ะ...อิอิ

ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
เขินล่ะซิ๊นู๋แม็กซ์

HUNEY

  • บุคคลทั่วไป

ไอแว่นที่แท้ก็แอบหื่น ตอนที่ 8









“อาตงงงง ยังไม่นอนอีกเหรอ ทำไรอยู่” เจ้แตงพี่สาวของผม เดินมาหาผมที่กำลังง่วนอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ทำโครงงานที่จะส่งในอาทิตย์หน้า  อ๊ากกกกก  บทนี้ต้องพิมพ์ยังไงถึงจะถูกใจอาจารย์นะ


“เดี๋ยวก็นอนแล้วคร้าบบเจ้ เดี๋ยวตงเก็บร้านให้เอง เจ้ขึ้นไปนอนป่ะ” บ้านผมมีเชื้อสายจีน อาม่าเป็นคนจีนแท้ๆเลย อ้อ ที่บอกว่าจะเก็บร้านคือว่าบ้านเราเปิดร้านอาหารน่ะครับ  ป๊าม๊าเป็นคนทำเอง มีลูกจ้างแค่2คน ที่เหลือก็พวกผมเนี่ยแหละ ช่วยกันทำ ช่วยกันเสริฟ ส่วนร้านอาหารที่ว่านั่น ก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล พอดีมีที่ ก็เลยเปิดกันข้างบ้านเนี่ยแหละ  เป็นร้านอาหารที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากมายนัก แต่ก็ดูดี สะอาด และเรียบง่าย ป๊ากับม๊าเปิดมา20กว่าปีละ คนเข้าร้านแน่นทุกวันนะครับ ไม่อยากโม้ ฮ่าๆๆ


“แล้วเป็นไงบ้างละ เข้ากับพวกไอซันได้ดีเหรอเปล่า” อ้อ พูดถึงเรื่องนี้ตอนแรกผมค่อนข้างจะไม่เห็นด้วย ที่เจ้ฝากให้เฮียซันดูแลผม ก็แหม่ ตัวโตขนาดนี้ยังจะให้คนอื่นดูแล ก็ยังไงๆอยุ่ แต่เจ้ก็ยืนกรานหนักแน่น แถมตูน น้องสาวของผมที่ตอนนี้อยู่ม.4 ก็พลอยเห็นดีเห็นงามไปด้วยซะงั้น ผมจะไปสู้อะไรได้ละ


“ดีครับ เช้าสายบ่ายเย็น ผมอยู่กับพวกเฮียตลอด เจ้ไม่ต้องห่วงหรอก” ที่อยู่ด้วยตลอดเพราะเฮียมาลากไปตลอดต่างหากละ  แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่ชอบ ฮ่าๆ มีความสุขดีครับอยู่กับพวกเฮีย ผมไม่เคยมีเพื่อนหรือรุ่นพี่เยอะขนาดนี้มาก่อน


“โอเค งั้นก็ดีแล้ว ไอพวกเนี้ยถึงมันจะเกรียนๆแต่ทุกคนเป็นคนดีทั้งนั้น พึ่งพาได้ งั้นเจ้นอนก่อนนะ ปิดร้าน ปิดบ้านให้เรียบร้อย ฝันดีน้อง ฟอด” เจ้หอมแก้มราตรีสวัสดิ์ผมเบาๆ บ้านเราเป็นอย่างนี้ทุกคนจะบอกว่าเป็นธรรมเนียมก็ว่าได้ คือก่อนจะนอนจะหอมแก้มกันพร้อมบอกราตรีสวัสดิ์กับเพื่อนสนิทก็ทำอย่างนี้เช่นกัน แต่วันนั้นผมดันลืมตัว ไปเผลอหอมแก้มแม็กซะได้ เขาต้องด่าผมแหงๆ  ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้นนี่นา....


ว่าแต่จะเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย เมื่อวานแม็กเกือบโดนรถชน ถึงผมจะช่วยไว้ได้ทัน แต่แม็กดูจะช็อคเอามากๆ ผมว่านะถ้าพรุ่งนี้คนตัวเล็กนั่นยังไม่หายช็อค คงต้องพาไปหาหมอแล้วละ ผมเคยได้ยินมาว่า คนเราเวลาตกใจมากๆอาจจะมีผลต่อสมอง และกระทบกระเทือนต่อการดำรงชีวิตในประจำวันก็ได้นะ แย่ๆๆ


ตั้งแต่ยังเด็กผมมักจะโดนล้อว่าเป็นไอขี้แพ้ ไอตุ๊ด ไอปอดแหก และอีกสารพัดสารเพ อยู่เสมอ ตอนอนุบาลผมร้องไห้กลับมาบ้านแทบทุกวัน จนเจ้แตงโมโหแทน ไปจัดการไอพวกที่แกล้งผมซะหมด แต่ก็นั่นแหละครับผมก็ไม่เคยถูกยอมรับในกลุ่มเพื่อนอยู่ดี ก็ไม่เข้าใจนักหรอกนะว่าทำไม แต่เจ้แตงชอบบอกว่า ผมแค่เป็นผู้ชายอ่อนโยน ผู้ชายแบบนี้น่ะใครๆก็รักก็เอ็นดูทั้งนั้นแหละ แต่ผมคิดว่าไม่เห็นจะจริงเลย ว่ามั้ย?...


มีวันนึง ตอนผมอยู่ม.2 เจ้แตงก็อยู่มหาลัยแล้ว ส่วนตูนอยู่ป.5 ผมจำได้ดีวันนั้นผมโดนเพื่อนเอาไข่ปาใส่หัว โดนด่าว่าเป็นหน้าตัวเมีย โดยทีผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าไปทำอะไรให้ ผมโกรธจัดมาก เลยยกเก้าอี้ปาใส่พวกนั้นไป สุดท้ายทั้งหมดจบด้วยที่ห้องปกครอง อาจารย์เรียกป๊ากับม๊ามา บอกให้อบรมสั่งสอนผมให้ดีกว่านี้ ผมคิดว่าพวกท่านคงโกรธมาก แต่ไม่ใช่เลย ป๊ากับม๊าแค่ ยิ้มให้ผม พร้อมกับหัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน แล้วหันไปลาอาจารย์ก่อนจะพาผมกลับบ้าน


ตอนกินข้าว ป๊ากับม๊าเล่าวีรกรรมของผมให้เจ้กับตูนฟัง รอบตัวผมมีแต่เสียงหัวเราะ ไม่มีใครแม้แต่จะตำหนิ่ผมเลยสักคำเดียว พอผมถามว่าทำไม...


“เจ้อยากเห็นวันนี้มานานแล้ว ฮ่าๆๆ” แล้วเจ้ก็หันไปไฮไฟว์กับตูน เอิ่ม..


“ฮ่าๆๆ อาตงฟังป๊านะ เรื่องวันนี้ป๊าเชื่อว่าฝ่ายนู้นเขาเริ่มก่อน  หึ ถ้าเป็นป๊านะ ไม่ใช่แค่เก้าอี้หรอก”


“แต่ตงรู้สึกผิดอะป๊า” จำได้ว่าปาโดนหัวเขาเต็มๆ ไม่รู้ว่าเย็บไปกี่แผล


“เรื่องนี้ อาตงไม่ผิดเลย ม๊ารู้ว่าอาตงรู้สึกยังไง และอาตงถูกเพื่อนมองแบบไหน อาตงจำไว้นะลูก แบบนี้คือสิ่งที่ลูกเป็น มันออกมาจากจิตใจจริงๆของลูก บ้านเราอบรมบ่มนิสัยอย่างนี้ มีหลายคนเลยนะ ที่ต้องเสแสร้งแกล้งทำเป็นคนดีอย่างลูกน่ะ”


“ถ้าอาตงจะโกรธใครที่ทำให้กลายเป็นคนแบบนี้ อาตงโกรธป๊ากับม๊าก็ได้นะ ก็เพราะพวกเราเนี่ยแหละที่ทำให้ลูกเป็นคนแบบนี้ ใครๆก็อยากให้ลูกเป็นคนดีทั้งนั้นแหละ จริงมั้ย?”ป๊าลูบหัวอาตงอย่างรักใคร่ แอบภูมิใจลึกๆที่เลี้ยงลูกได้ดีขนาดนี้


“อ๋อ เพราะป๊านี่เองที่ทำให้อาตงมันเหลาะแหละแบบนี้ โอ๊ย ม๊า เจ็บนะ.....เจ้ล้อเล่นหรอกน่า เจ้ดีใจนะที่มีน้องชายดีแสนดีขนาดนี้ แต่อาตงทุกอย่างมีความพอดี จำไว้นะ” เจ้ยิ้มให้


และวันนั้นผมก็เข้าใจว่าอะไร ทำไมที่ทำให้ผมเป็นคนแบบนี้  ผมไม่นึกเสียใจเลย ทุกคนดูแลอบรมสั่งสอนให้ผมเป็นคนดี ผมเชื่อเหลือเกินว่าทุกบ้านก็เป็นนี้ที่อยากให้ลูกให้หลานเป็นคนดี แต่บ้านผมคงจะอบรมดีไปหน่อยเท่านั้นเอง ฮ่าๆๆ









เกือบห้าทุ่ม ผมเก็บร้านเรียบร้อย ล็อคประตูบ้านเสร็จสรรพ เดินไปกินนมอุ่นๆที่ม๊าเตรียมไว้ให้ การดื่มนมอุ่นๆก่อนนอนนี่ดีนะครับขอบอก สบายท้องแถมหลับสนิทตลอดคืน


ตึก ตึก


ผมเดินขึ้นบันไดมา ร่างกายรู้สึกล้าๆ เหนื่อยชะมัด เดี๋ยวสวดมนตร์แล้วเข้านอนเลยดีกว่าเรา


“เฮีย!”


“เฮ้ย!!! โธ่ ตูน เฮียตกใจหมด ดึกป่านนี้ยังไม่หลับไม่นอนอีก”


 “จะนอนแล้ว เฮียลืมไรเปล่า”


 ลืมเรอะ ผมลืมอะไรละ เก็บร้านก็เก็บแล้ว ปิดบ้านก็เรียบร้อยแล้ว ....อ๋อ รู้ละลืมอะไร ผมยิ้มแป้นแล้วเดินไปหอมแก้มบอกฝันดี
น้องสาว


“โว๊ะ ไม่ใช่อันนี้เฮีย เอ้า อันนี้ เฮียลืมไว้หลังบ้านอะ”ตูนยกดัมเบลมาให้ผมอย่างทุลักทุเล ห๊า าา เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย


“ทุกวัน วันละ 200 บวกซิทอัพวันละ500”


“ไว้พรุ่งนี้ได้ปะ นี่ดึกแล้ว เฮียเหนื่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้เฮียทดให้เป็นดัมเบล400 ซิทอัพ1000นึงเลยเอ้า”


“เพื่อน้อง”


"แต่เฮียทำมาเกือบเดือนแล้วนะ ขอพักหน่อยนะคนสวยของเฮีย"


"เพื่อน้อง"


“นะ เฮียขอ”


“เพื่อน้อง!”




“เฮียเหนื่อย จบนะ”




“เพื่อน้อง!!!”






สุดท้าย


“หนึ่งร้อยสี่สิบสาม หนึ่งร้อยสี่สิบสี่ โอ้ย เหนื่อย” ชีวิตไอตงก็น่าสงสารแบบนี้แหละครับ ฮืออ เรื่องของเรื่องคือตูนเขาอยากได้พี่ชายมีซิกแพ็ค มีกล้ามแขนแน่นๆ ผมบอกปัดไปเพราะขี้เกียจก็รู้ครับว่าการออกกำลังกายเป็นสิ่งที่ดี แต่มันขี้เกียจนี่นา ไม่ได้จะเอาไว้โชว์ใครซะหน่อย ซิกแพ็กเนี่ยย ผมบอกปัดไปหลายครั้ง จนตูนไปหาแกนร่วมคือเจ้แตง เหอะๆคนนี้ประกาศิตครับ คำไหนคำนั้น


“เจ้ก็อยากได้น้องที่มีบอดี้ฟิตๆ มากกว่าไอตี๋หุ่นขี้ก้าง”


“แต่ เจ้ผม...”


“ทำ!”


จบข่าว  ไอตงคนนี้ก็ต้องทนทำๆไป ฮือออออ







~หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดีๆเหมือนกัน แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้นที่จะต้องพูดมา แค่ร้องว่า อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ และฉันจะขอ....~


ใครโทรมากันหว่าดึกป่านนี้ เอ๊ะ หรือจะเป็น คุณตันโออิชิ!! พระเจ้าผมกำลังจะได้เงินล้าน ผมกำลังจะได้เงินล้านครับ คนอ่าน!!!


“ฮัลโหลครับ”


(รับช้า)


“ขอโทษครับ พอดีผม...”


(เออ ชั่งเหอะ นี่แม็กนะ)


“อ๋อ แม็กนี่เอง...ห๊า แม็กเหรอครับ!?” รู้สึกตกใจพิลึก


(โกหกได้โล่ปะ ก็กูเนี่ยแหละ ขอเบอร์มึงมาจากเฮียซันอะ จะถามว่าเมื่อตอนเย็นอะ มึงเผลอเก็บสมุดเลกเชอร์ของกูเข้ากระเป๋าตัวเองเหรอเปล่า สีฟ้าอะ ลองดูดิ๊)


“แปบนึงนะแม็ก” ผมเปิดกระเป๋าตัวเองดู โอ้ว แย่ชะมัด หยิบติดมือมาซะได้ อยู่กับผมจริงๆด้วย


“ครับ อยู่กับผมเอง โทษทีหยิบติดมือมา เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาไปคืนให้นะแม็ก”


(นั่นไง! กะแล้วเชียวว่าต้องอยู่ที่มึง ไม่เสียแรงที่เดินมา กูอยู่หน้าบ้านมึงละ รีบไสตูดเอาสมุดมาคืนกูซะดีๆ)






แม็กยืนเกาะประตูรั้ว ทำหน้าเซ็งๆ ก็แหม่สมุดเลกเชอร์นั่นมันของยัยแก้ว สาวสมองไบร์ท แต่เคี้ยวสุดๆ กว่าจะขอมาลอกได้แทบจะก้มลงไปกราบเท้า ถ้าทำหายกูตายแน่ รอไม่นานประตูบ้านก็เปิดออก


“อื้อหือ ชุดนอนลายวัว แบ๊วจริงมึง” ขอแซวหน่อยเหอะ


“แหะๆ...นี่ครับ สมุดของแม็ก” อาตงยิ้มเขินๆ ไม่อยากจะให้รู้เลย นอกจากลายวัว อาตงยังมี ลายแครอท ลายจิงโจ้ มิกกี้ เบนเท็น
และอีกสารพัดลายวอล์ดิสนีย์


“กูขอเข้าห้องน้ำบ้านมึงหน่อยได้ปะวะ ปวดฉี่วะ เดินกลับหอกูราดแน่”


 “เชิญครับ ฮ่าๆๆ”


“ขำไรแม่ง หลีกๆ”







เมื่อทำธุระเสร็จแม็กก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เมื่อกี้ปวดฉี่มากเลยไม่ทันสังเกตุ พอมองดูดีๆแล้ว ตามผนังสีขาวบ้านมันเต็มไปด้วยรูปครอบครัวในสถานที่และอิริยาบถต่างๆใส่กรอบอย่างดี ติดเต็มไปหมด ของตกแต่งดูเรียบง่ายแต่ดูดีอย่างยอกไม่ถูก มี
เฟอร์นิเจอร์จากไม้ค่อนข้างเยอะเลยนะเนี่ยสวยๆทั้งนั้น ผมก็ชอบพวกเครื่องเรือนไม้เหมือนกัน มันดูคลาสสิกดี ผมเดินไปหาอาตงไปหยิบสมุดเลกเชอร์ที่ฝากไว้ก่อนจะเข้าห้องน้ำ


“งั้นกูไปละนะ ทิ้งไอฟิวส์ไว้นานๆแล้วเดี๋ยวมันโวยวาย แม่งอยู่คนเดียวไม่ค่อยจะได้”


“เอ่อ..แม็ก ดื่มนมอุ่นๆก่อนสักแก้วค่อยไปนะ” อาตงยื่นแก้วนมอุ่นๆมาให้ แล้วยิ้มจนตาหยี สดใสจริงมึง


จริงๆผมก็แน่นท้องมาตั้งแต่เมื่อตอนเย็น ถ้าได้นมอุ่นๆซะแก้วก็คงดี


“แอบใส่อะไรไปเหรอเปล่า” ผมหรี่ตามองมันอย่างคาดคั้น  เคยโดนครับไอผู้ชายที่แม่งจะงาบผม ใส่ยาปลุกในกล้วยบวชชีให้กูกิน ไอผมนี่เกือบจะกินละ ใครจะไปคิดละ ใส่ในกล้วยบวชชี กล้วยบวชชีเนี่ยนะ!! แม่งคิดได้ แต่ดีที่เฮียเปาไปช่วยทัน แถมประเคนฝ่าเท้าให้พวกนั้นจนอิ่มแปล้ผมเลยรอด เกือบโดนเยิบเพราะกล้วยบวชชีแล้วมั้ยละกู


“อ๋อ ใส่ครับ”


“เฮ้ย! ตง มึง!!!” ว่าแล้วเชียว หน้าเนื้อใจเสื้อนี่หว่า!!


“ผมใส่น้ำตาลไปนิดหน่อย แม็กไม่ชอบเหรอครับ เดี๋ยวเปลี่ยนแก้วใหม่ละกันเนอะ”


เงิบ


“แหะๆ ชอบสิ กูกินแก้วนี้แหละ ขอบใจวะ” ผมหัวเราะแห้งๆ พร้อมรับแก้วนมมาแล้วนั่งข้างๆอาตงบนโซฟาเบาะหนังสีครีม อาตง
เปิดโทรทัศน์เพื่อไม่ให้บรรยากาศดูเงียบเกินไปนัก ผมค่อยๆดื่มนมจนเกือบจะหมด นมอุ่นๆนี่มันสบายท้องจริงๆน้าาา






................





พรวด




แค่ก แค่ก


“เป็นอะไรเหรอเปล่าครับ”


“ไม่มีไร กูไปละ ขอบใจนะ” ผมละล่ำละลักพูด แล้วรีบโกยแหน่บออกจากบ้านมันไปทันที








ไอบ้าเอ๊ย!! งงกันละสิว่าทำไมอยู่ดีๆผมถึงพรวดพราดออกมาแบบนี้


ก็เพราะตอนเปิดทีวีดูอยู่ ดันมีโฆษณานมไงเล่า!


มันจะไม่แปลกอะไรถ้ามันไม่มีสโลแกนปิดท้ายด้วยว่า


รักใครให้ดื่มนม!


และมันจะไม่สยองพองขนถ้า อาตงไม่หันมายิ้มโชว์เขี้ยวเล็กๆนั่นใส่ผม!!





โอ้ย ให้ตายเหอะ!!

























 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
ผิดพลาดประการใดขออภัยเจ้าฮะ
 :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ Mafiaziip

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
อาตงวินทุกตอนเลย

WIN WIN WIN

 :katai2-1:

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
อาตงงงงงง  o13
แต่ไม่เห็นอาตงจะหื่นเลยน้าาา  :hao4:

ออฟไลน์ ioohja

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :z1:เมื่อไหร่อาตงจะหื่นน้า อยากเหนแล้ว

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
อาตงทำไปโดยธรรมชาติอาจจะหื่นโดยไม่ตั้งใจก็ได้มั้ง

ออฟไลน์ Palmpalm

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
อาตงงงง เราชอบนายจัง

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด