มาอ่านต่อกันได้แล้วจ้าเปิดสนามด้วยไอ้พี่วุฒิ ผมเห็นการยิงแล้วอยากจะถามเหลือเกินว่าเมื่อก่อนเคยเป็นนักกีฬาทีมชาติรึเปล่า
ทำไมมันถึงยิงได้แม่นขนาดนั้น ทุกนัดที่ยิงไปขอบอกเลยครับว่าอยู่ตรงเป้าทั้งหมด และอยู่ตรงกลางทั้งนั้น
ดูสามแสบจากชื่นชมซะเหลือเกิน
“คุณวุฒิเก่งจังเลยนะคะ ไม่ธรรมดาเลย”เป็นเจย์ที่เอ่ยชมออกมา
“ก็ต้องมีนิดหน่อยนะครับ ไว้ป้องกันตัวเองและคนสำคัญ ๆ” มันบอกเจย์แต่อีท่อนหลังนะมองผม
เหมือนจะซื่อความหมายทางสายตาบอกกับคำพูดว่าคนสำคัญนะคือใครจนผมอดที่จะก้มหลบสายตาไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นเจย์ก็อยากจะให้คุณวุฒิแนะนำเจย์บ้างนะคะ”เจย์เอ่ยออกไป ก่อนจะออกไปยืนทำสมาธิ
วางเท้าให้มั่น ยกปืนขึ้นเล็งแล้วเหนี่ยวไก ผลออกมาไม่ธรรมดาครับ ผมบอกแล้วว่าเจย์นะยิงปืนเก่งมาก
ดูพี่วุฒิจะทั้งทึ้งและประทับใจ เมื่อกระสุนสี่ในหกนัดเจาะเข้าตรงกลางและอีกสองนัดพลาดจากตรงกลาง
เพียงเล็กน้อย
“คงไม่ต้องแนะนำแล้วมั้งครับแม่นขนาดนี้ ดูเจย์จะชอบการยิงปืนจริง ๆ นะครับ”ไอ้พี่วุฒิอดที่จะเอ่ยคำชม
ออกมาไม่ได้ พร้อมทั้งส่งคำถามไปพร้อม
“ค่ะ เจย์ชอบนะ มันเหมือนได้อัดความรู้สึก อารมณ์ ความนึกคิดลงไปและระเบิดมันออกมา”
เจย์บอกหน้ายิ้มเล็กน้อย
“อืม นั้นสินะ”ไอ้พี่วุฒิมันพยักหน้าเข้าใจ
มหกรรมการยิงปืนจึงกำเนิดเกิดขึ้น ด้วยสามแสบที่ดูว่าคงเป็นที่พึงใจของหนุ่ม ๆ จัดหนักด้วยการยิงปืน
ที่แม่นยำให้ทุกคนได้เห็น ผมละขำเมื่อหนุ่ม ๆ เหล่านั้นต่างหน้าซีดเมื่อเห็นถึงฝีมือของทั้งสามสาว
“สาว ๆ เก่งกันทุกคนเลยนะ ขนาดหมออ้อยังฝีมือใช้ได้เลย”ไอ้พี่วุฒิเอ่ยปาก
“ใช่ครับ พวกสาว ๆ เค้าชอบกันนะครับ”ผมตอบออกไป
“แล้วบอลละ ไม่อยากลองหัดยิงปืนรึไง”ไอ้พี่วุฒิมันถามผม
“ไม่เอาหรอก บอลคงไม่จำเป็นหรอกมั้งไอ้เรื่องปืนนะ”ผมส่ายหน้าและตอบกลับไป
“เอาไว้ป้องกันตัวเองไง ถึงพี่จะคอยดูแลก็เถอะ”ยังจะมีการหยอดแถมท้ายอีกนะ
“พี่วุฒิ บอลถามจริง ๆ เถอะว่าเวลาที่พี่จีบสาว ๆ รึอาจจะหนุ่ม ๆ ของพี่ พี่พูดอย่างนี้กับทุกคนรึเปล่า”
มันเกิดคำถามขึ้นในใจของผมจนอดที่จะถามไม่ได้
“หึหึ ไม่เคยครับ พี่ไม่เคยจีบสาวรึว่าหนุ่มไหน ยกเว้นบอลคนเดียวเลย”ผมละอยากเอาหน้ามุดพื้นสนามยิงปืน
ซะให้รู้แล้วรู้รอดเหลือเกินครับ
“จะเชื่อได้รึเปล่าก็ไม่รู้”ผมอดเอ่ยกับตัวเองเบา ๆ ไม่ได้
“ไม่ต้องเชื่อคำพูดของพี่ก็ได้ครับ บอลคอยดูการกระทำของพี่ก็ได้”ยังจะได้ยินอีกนะ
“จะสอนบอลยิงปืนไม่ใช่เหรอ เร็วสิบอลอยากลองยิงปืนบ้างแล้ว”ผมลุกขึ้นยืนพร้อมกับเร่งอีกคนให้ลุกตาม
“หมออ้อพี่ขอใช้สนามหน่อยนะ”ผมบอกหมออ้อเมื่อหมออ้อเหนี่ยวไกเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ได้เลยคะพี่บอล แล้วจะให้ใครสอนให้พี่บอลคะคุณวุฒิ คุณวุฒิจะสอนเองรึว่าจะให้อ้อไปเรียกผู้กองก้องภพ”
หมออ้อส่งยิ้ม ก่อนจะหันไปถามจากไอ้พี่วุฒิมันถึงคนสอนยิงปืนของผม
“หมออ้อนี้ชอบแกล้งคนอื่นจริง ๆ นะครับ ถ้าหมออ้อไปเรียกไอ้ผู้กองมาผมจะได้มีโอกาสยิงปืน
เป้าเคลื่อนที่โชว์ทุกคนก็งานนี้ละครับ”ผมละเชื่อคำพูดของมันนะครับ ว่ามันนะทำจริง
“คริคริ”เป็นเสียงหมออ้อที่หัวเราะถูกอกถูกใจ
พอไปยืนตรงจุดยิงปืน ได้พี่วุฒิก็อธิบายส่วนของปืน ไม่ว่าจะไก แม็กกาซีน การปลดเซฟ การเล็งปืน
พอถึงจุดการเล็งปืนไอ้พี่วุฒิมันก็เข้ามาซ้อนหลังผม เอามือวางทับมือของผมเพื่อจับปืนขึ้นมาเล็ง
มันจะแนบชิดติดประตูกันเกินไปแล้วนะ แล้วไอ้ที่นาบอยู่กับส่วนหลังของผมอีก
“พี่วุฒิ ไม่ต้องแนบชิดติดกันขนาดนี้ก็ได้มั้งพี่”ผมต้องเอ่ยปากเตือน
“ก็ต้องแบบนี้แหละครับบอล มันสอนไม่ถนัด”มันก้มลงเพื่อกระซิบผมตรงหูเบา ๆ ผมรู้สึกใจเต้นแรงตึกตัก
ทั้งสัมผัสที่แนบหลัง ลมหายใจที่เป่าลดต้นคอของผม แล้วไอ้ตรงก้นผมอีกแนบเกินไปแล้วเว้ยเฮ้ย
“พี่วุฒิปืนประจำตัวของพี่นะจะกดให้แนบเป็นเนื้อเดียวกันกับก้นบอลเลยไหม”ผมต้องเอ่ยปากครับ
“ก็ทำยังไงได้ละครับ ก็ในเมื่อปืนประจำตัวพี่มันเจอกับเป้าของมัน มันก็ต้องอยากที่จะยิงกระสุนเข้าใส่เป้าของมันสิครับ”
วู้...แค่คำพูดก็ว่าน่ากลัวแล้วนะครับ ไอ้นี้ยังมีการเอาปืนของมันที่แนบถูไปมากับก้นผมอีก
“พอได้แล้วพี่บอลอายคนอื่นเค้าบ้างดิ แล้วทำแบบนี้บอลจะมีสมาธิเล็งปืนได้ไงกัน”ผมต้องเอ่ยปรามไม่ได้
“ว้า...กำลังได้อารมณ์เลย”มันอุตสาห์ทำเสียงเสียดายใส่ผมก่อนจะยอมออกห่าง
“วู้ เอาอีกคะ กำลังฟินได้ที่เลย”เสียงตุ้ยเอ่ยแซวดังมา
“ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวจะมีมาให้เห็นเรื่อย ๆ”มันยังหน้าด้านตอบกลับตุ้ยไปอีก
พอไอ้พี่วุฒิมันยอมปล่อย ผมก็เริ่มเล็งปืนขึ้น มองเป้าเป็นหน้าไอ้พี่วุฒิมัน นี้สำหรับความอายของผมที่มันทำไว้
ผมลั่นไกออกไปเพียงนัดเดียวเพื่อดูก่อนว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง
“ว้าว...พี่บอลสุดยอดเลย นัดเดียวนัดแรกก็เข้ากลางเป้าแล้ว”เสียงตุ้ยที่เอ่ยชมด้วยความตื่นเต้น
“มีพรสวรรค์นะเนี้ยพี่บอล”เจย์เอ่ยออกมาบ้าง พร้อมทั้งส่งยิ้มมาให้
“อิอิ ระวังเอาไว้นะค่ะคุณวุฒิ นอกใจพี่ชายของเรานะโดนยิงตายแน่ ๆ”หมออ้อเป็นคนปิดท้าย
“ต้องระวังแล้วสิเนี้ย”มันยังเอ่ยหยอกล้อรับมุกหมออ้อ
“ระวังไว้เหอะ พ่อจะยิงไส้ไหลเลย”ผมเลยขู่สำทับซะหน่อย
“ครับ ครับ รับรองบอลจับผิดไม่ได้แน่นอน”มันยังไม่จบอีกนะครับ
“เจย์ถ้าวันหยุดหน้าเจย์ว่างมารับพี่ไปยิงปืนบ้างนะ”ผมหันไปหาสาวเงียบ
“ได้เลยพี่บอลไม่มีปัญหา เจย์จะช่วยถ่ายทอดความรู้เอาให้พี่บอลเป็นศิษย์เอกเจย์เลยดีไหม”
ดูท่าเจย์จะอยากให้ผมยิงปืนด้วยนะครับ เล่นพูดซะยาวเลย
พอจบการถกเถียงก็ต่างยิงปืนกันอีกประมาณชั่วโมงนึง ผมได้ยิงไปอีกหลายนัดซึ่งก็น่าเป็นที่พอใจสำหรับมือใหม่มาก ๆ
จบแล้วเราก็เอาปืนไปคืนยังเจ้าหน้าที่ และอีตาผู้กองก้องภพก็ออกมาบริการพวกเราด้วยตัวเอง
“พอกันแล้วเหรอครับ เป็นยังไงบ้างครับ ถ้าติดใจก็เชิญมาอีกได้เลยนะครับผมยินดีให้บริการเสมอ”
มาอีกแล้วนะครับสายตาสื่อความหมายของผู้กองแก
“ครับ บริการดีจริง ๆ แต่คงไม่รบกวนแล้วละครับ”นั้นแล้วไอ้พี่วุฒิก็ตัดจบการพูดคุย
เดินออกมาเราตกลงกันว่าจะทานอาหารกันที่คอนโดของไอ้พี่วุฒิเวลาหกโมงครึ่งวันนี้ โดยขากลับ
ต่างแยกย้ายกันแล้วจะมาเจอกันอีกทีที่คอนโดของไอ้พี่วุฒิมันในเวลาหกโมงครึ่ง
“มากันถูกนะสามแสบ”ผมเอ่ยถาม
“ไม่ถูกได้ยังไงกัน ชื่อดังไฮโซซะขนาดนั้น”หมออ้อเอ่ยปากบอกผม
“อย่าช้านะ มีส้มโอนครนายกด้วย”ผมเอ่ยยั่วสามแสบ
“แน่นอน แล้วเจอกันมื้อเย็นนะค่ะคุณวุฒิ”
เราแยกย้ายกันออกเดินทางกลับ ตลอดทางไอ้พี่วุฒิมันก็ชวนคุยตลอดแต่ถ้าจะให้พูดจริง ๆ
ไอ้พี่วุฒิมันหาเรื่องผมสลับกับการหยอดผมเป็นระยะ มาถึงคอนโดไอ้พี่วุฒิตอนนี้ก็ห้าโมงกว่า ๆ แล้วเหลือเวลาอีกชั่วโมงนิด ๆ
พอเปิดประตูเข้ามาก็มีแรงประทะเข้าที่ขาของผม
“พ่อบอลขา น้องน้ำฟ้าคิดถึงจังเลย”เป็นลูกสาวผมเองครับ กอดหมับเข้าให้ที่ขาผมแล้วยังออดอ้อนผมอีกต่างหาก
“พ่อก็คิดถึงน้องน้ำฟ้านะคะ มีมังคุดมาฝากน้องน้ำฟ้าด้วยนา”ผมอุ้มน้ำฟ้ามากอดแล้วฟัดซะให้หายคิดถึง
“จริงเหรอคะพ่อบอล รักพ่อบอลที่สุดเลยคะ”น้ำฟ้ากอดตอบผม
“แล้วน้องน้ำฟ้าไม่คิดถึงป๊าวุฒิบ้างเลยเหรอคะ น้อยใจจังเลย”มันทำเสียงเล็กเสียงน้อยอ้อนน้ำฟ้า
“น้องน้ำฟ้าก็คิดถึงป๊าวุฒิค่า อย่าน้อยใจนะคะปู่ยุทธบอกว่าคนที่ชอบน้อยใจจะหัวล้านตูดบานแล้วก็ตัวดำด้วยคะ”
น้ำฟ้าผละจากผมเข้าหาไอ้พี่วุฒิ ก่อนจะเอ่ยถึงปู่ยุทธคงจะเป็นคนที่ดูแลน้องน้ำฟ้าที่น้ำฟ้าเอ่ยถึงแน่ ๆ
“ขนาดนั้นเลยเหรอคะน้องน้ำฟ้า ถ้าอย่างนั้นป๊าวุฒิไม่น้อยใจแล้วคะ”ผมถึงกลับต้องหลุดหัวเราะ
เมื่อเห็นไอ้พี่วุฒิมันคุยกับน้ำฟ้า
“น้องน้ำฟ้าคะ เดี๋ยววันนี้แม่อ้อ แม่ตุ้ย แล้วก็แม่เจย์จะมาทานมื้อเย็นกับเรานะคะ”ผมบอกน้ำฟ้าว่าพวกแม่ ๆ สุดป่วนทั้งสาม
จะมาทานข้าวด้วย
“จริงเหรอคะพ่อบอล”น้ำฟ้าตื่นเต้นดีใจยกใหญ่
“ใช่ค่ะ น้องน้ำฟ้าได้อาบน้ำมารึยังคะ”ผมถามน้ำฟ้า
“อาบแล้วค่ะย่าภัทรอาบน้ำให้น้องน้ำฟ้าแล้ว”น้ำฟ้าตอบผม
“ดีค่ะ ถ้าอย่างนั้นเรามาดูของฝากที่พ่อบอลเอามาฝากน้องน้ำฟ้ากันดีกว่านะคะ ปล่อยให้ป๊าวุฒิเค้าจัดการเรื่องมื้อค่ำคนเดียว”
ผมเอ่ยชวนลูกสาว เพื่อที่ไอ้พี่วุฒิจะได้จัดกรเรื่องอาหารเครื่องดื่มได้สะดวกไม่มีน้ำฟ้าเข้าไปยุ่ง เพราะเราคุยกันมาแล้ว
สรุปว่าไอ้พี่วุฒิให้ต้นจัดการสั่งอาหารร้านอร่อย ๆ มาสำหรับมื้อนี้ และมีผลไม้ที่พวกสาว ๆ ลงมือเก็บเอง
เป็นของล้างปากต่อจากของหวานจากร้านขนมชื่อดัง
ผมจัดการพาน้ำฟ้าดูของฝากที่ผมและไอ้พี่วุฒิตั้งใจซื้อมาให้ น้ำฟ้าก็ไม่ไปไหนเลยนั่งจมของฝากอยู่ตรงนั้น
ผมจึงวานให้ทศดูแลน้ำฟ้าให้ผมก่อน ผมต้องการจะอาบน้ำบ้างเพราะนี้ก็ใกล้เวลานัดกับสามแสบเข้าไปทุกทีแล้ว
พอเข้าไปภายในห้องนอนก็เห็นไอ้พี่วุฒิกำลังเซ็ตผมอยู่หน้ากระจก
“จะหล่อไปไหนนักครับ”ผมเอ่ยถาม
“ไม่ได้หรอกครับ ต้องหล่อตลอดเวลาเดี๋ยวคนแถวนี้จะไม่ติดใจเอา”ผมถึงกับเหวอด้วยคำพูดของอีกคน
“หล่อเท่านี้ก็พอแล้วครับ”ผมต้องบอกออกไป
“ไม่ได้ครับ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าแฟนครูบอลไม่หล่อเอาได้นะ ฟอด”ดูครับพูดอย่างเดียวไม่พอต้องเข้ามาหอมแก้มผมอีก
“ยังไม่ได้อาบน้ำเลย แล้วก็ไม่ใช่แฟนครูบอลซะหน่อย ไม่เคยขอเค้าแล้วยังจะมั่วนิ่มอีก ชิชิ”ผมเอ่ย
ก่อนจะรีบหยิบผ้าขนหนูแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
“ไม่อาบก็หอมครับ ส่วนเรื่องแฟนนะเตรียมตัวให้ดีนะ”ยังจะตามมาตะโกนหน้าห้องน้ำอีกนะครับ
ผมอาบน้ำชำระล้างร่างกาย วันนี้ทำกิจกรรมเยอะเหลือเกิน ปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายเสร็จแล้วก้มดูร่องรอยแล้ว
ยังกะตุ๊กแกเลย ลายพร้อยเชียว ทั้งจากคืนแรกที่นครนายกยังคืนที่สอง ยังดีที่อยู่ใต้เสื้อผ้าจะมียกเว้นก็แต่อีตรงลำคอละครับ
เลยยังต้องใส่เสื้อคอเต่าไปก่อน พรุ่งนี้จะทำยังไงไม่รู้เลยเพราะต้องสอนหนังสือด้วยสิคิดแล้วก็กลุ้ม อาบน้ำเสร็จออกมา
ไอ้พี่วุฒิมันก็ไม่อยู่แล้วครับ ผมเลยแต่งตัวโดยไม่ต้องระวังอะไร ออกจากห้องก็เหลือเวลาอีกประมาณสิบนาที
อาหารมาพร้อมแล้วและถูกจัดอย่างสวยงาม น้ำฟ้าวิ่งวนไปมาไม่ได้หยุด
“น้องน้ำฟ้าหนูจะวิ่งทำไมละคะ เดี๋ยวล้มนะลูกแล้วถ้าเกิดไปชนป๊าวุฒิขึ้นมา ป๋าวุฒิเค้าจะเจ็บจนร้องไห้เลยนะคะ”
ผมเอ่ยบอกลูกสาว
“จริงเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นน้องน้ำฟ้าไม่วิ่งแล้วคะ น้องน้ำฟ้าจะไปนั่งเฝ้าประตูดีกว่า”พอพูดจบก็ลุกขึ้นไปนั่งตรงหน้าประตูห้อง
สงสัยตอนที่ผมเข้าห้องมาน้ำฟ้าต้องมานั่งรออย่างนี้แน่เลย
“ก๊อก...ก๊อก ว้าย....โถ น้องน้ำฟ้าแม่อ้อตกใจหมดเลยลูก”เสียงเคาะประตู และตามมาด้วยเสียงตกใจของหมออ้อ
“แม่อ้อขา แม่ตุ้ย แม่เจย์ น้องน้ำฟ้ายินดีต้อนรับคะ”มีการออกมายืนแล้วพูดตบท้ายด้วยการวาดมือเข้ามาภายใน
“ฮะฮะ เก่งจริงนะเรานะ ไปนำพวกแม่ไปหาพ่อบอลหน่อยเร็ว ทำอะไรอยู่”เสียหมออ้อที่หัวเราะน้ำฟ้า
“พ่อบอลกำลังถูกป๊าวุฒิจีบอยู่คะแม่อ้อ”คำตอบของน้ำฟ้าทำให้ผมต้องตกใจ ใครสั่งใครสอนวะ
“จริงเหรอ อิอิ ไม่เสียแรงที่สั่งสอนมา”รู้แล้วครับว่าใครเป็นใครสั่งใครสอน
“เชิญเลย ตามสบายเลยนะ”ไอ้พี่วุฒิบอกสามแสบ
“สวยหรูจริง ๆ เลยนะค่ะ ชักอิจฉาพี่บอลซะแล้วสิ”ตุ้ยเอ่ย
“น้องน้ำฟ้า แม่อ้อ แม่ตุ้ย แล้วก็แม่เจย์ซื้อของมาฝากหนูด้วยนะคะ”หมออ้อชูของในมือให้น้ำฟ้าดู
“ขอบคุณนะคะแม่อ้อ แม่ตุ้ย แม่เจย์”น้ำฟ้ายกมือขอบคุณ
“แล้วก็นี้คะคุณวุฒิของฝาก”เจย์ยกของในมือโชว์ให้ไอ้พี่วุฒิดู
“ขอบใจมากเลยนะ เราไปห้องอาหารกันดีกว่านะเดี๋ยวอาหารจะเย็นซะก่อน”ไอ้พี่วุฒิบอกพร้อมรอยยิ้ม
“คะ เริ่มหิวซะแล้วสิคะ รบกวนด้วยสิคะ”ตุ้ยเอ่ย
เดินเข้าไปถึงโต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างดี ไอ้พี่วุฒินั่งหัวโต๊ะ ผมนั่งถัดมาและข้างกันคือน้ำฟ้า
ตรงข้ามเป็นสามแสบ
“น่าทานจังเลยคะ”หมออ้อมองตาวาว
“กำลังหิวเลย”ตุ้ยเอ่ยเสริม
“เชิญทานได้เลยครับ”ไอ้พี่วุฒิเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเอ็นดู
การทานอาหารจึงเริ่มขึ้น โดยให้ไอ้พี่วุฒิตักก่อน สามแสบจึงลงมือ น้ำฟ้าก็เจริญอาหาร คุยตลอดเวลา
สร้างเสียงหัวเราะให้บนโต๊ะอาหารได้ ยิ่งเมื่อถึงเวลาของผลไม้น้ำฟ้าย้ายตัวเองไปนั่งข้างหมออ้อเพื่อทานมังคุด
ของโปรดของทั้งสอง อาหารมื้อนี้ขอบอกว่าราบคาบมาก ก่อนที่จะแยกย้ายกันไอ้พี่วุฒิได้เชิญสามแสบมาครั้งหน้าอีก
ซึ่งทั้งสามก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด
ผมจัดการพาน้ำฟ้าเข้านอนก่อนจะเดินเข้าห้องนอนซึ่งเห็นไอ้พี่วุฒิกำลังคุยโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียด
แต่พอเห็นผมก็หยุดการสนทนา ผมเลยหยิบเอาผ้าขนหนูเพื่อแปรงฟันล้างหน้าเมื่อจัดการธุระเสร็จก็เปิดประตู
เพื่อจะเดินเข้าไปแต่ก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหวนั้นไว้เมื่อได้ยินการสนทนา
“พ่อครับ ได้ครับ ครับ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมบอกบอลว่าจะไปเคลียร์ที่ครอบครัว”ผมถึงกับยืนนิ่งเมื่อได้ยิน
“ครับ ครับ”มันเอ่ยตอบกลับปลายสายก่อนเงียบเสียงลง
ผมตกอยู่ในห้วงความคิดว่ามันคือเรื่องอะไรกันนะ แล้วทำไมต้องมีชื่อเราเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยนะ
“บอลครับ เสร็จรึยังทำไมนานจัง เป็นอะไรรึเปล่าครับ”เสียงไอ้พี่วุฒิที่ดังออกมาทำให้ผมออกจากห้วงความคิดได้
“ครับ เรียบร้อยแล้ว จะเรียกทำไม”ผมพยายามปัดความคิดต่าง ๆ ออกจากหัวไป
“ก็พี่เป็นห่วงนินา เข้านอนกันดีกว่านะ”
“ก็นอนก่อนก็ได้นิครับ”ผมเอ่ยออกไป ก่อนจะขึ้นนอน และก็ถูกรวบกอดเอาไว้
“ฟอด ฟอด ฟอด ฝันดีนะครับครูบอลของพี่วุฒิ”ผมไม่ขัดขืนการหอมแก้มซ้ายขวากลางหน้าผาก
และคำพูดที่ชัดเจนยิ่งกว่าทุก ๆ คืนที่ผ่านมา ผมกระชับกอดไอ้พี่วุฒิแน่นขึ้น ผมวนเวียนคิดเรื่องไอ้บาส
แต่ที่ยังติดในใจคงจะเป็นบทสนทนาของไอ้พี่วุฒิกับปลายสายที่คงจะเป็นพ่อ เพราะมันมีชื่อของผมร่วมด้วย
คิดไปคิดมาความเหนื่อยล่าที่สะสมก็ชนะพาเอาสติสัมปชัญญะของผมเข้าสู่ห้วงนิทราจนได้
ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตามผลงานของตุ๊กตานะคะ

ขอบคุณทุกบวกที่ให้มา
ตอนหน้าจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างครูบอลและพี่วุฒิเค้า ไม่รู้จะเป็นน้ำตาลรึว่าอะไร

ยังไงก็มาอ่านกันเยอะ เม้นกันเยอะเพื่อเป็นกำลังใจให้กัน เพราะทุกข้อความคือแรงใจของตุ๊กตาจริง ๆ

ยิ่งตอนนี้ต้องดูแลคนป่วยถึงสองคน ทำงานของตัวเอง และที่แย่คือตัวเองตอนนี้เป็นหวัดเข้าไปอีก

อย่าพึ่งเบื่อกันเลยนะค่ะ และขอขอบคุณสำหรับขอแนะนำนะคะ และขอ

คนอ่านทุกคนแรง ๆ
พบกันใหม่วันอาทิตย์ที่ 19 มกราคม 2557 นะคะ อิอิ รักคนอ่านทุกคนเลย แต่รักเป็นพิเศษสำหรับคนที่เม้นให้กัน