อ่านต่อกันได้เลยค่ะ ผมรู้สึกว่าไอ้พี่วุฒิมันจะยังไม่ปล่อยตัวผมซักที แถมยังมีสัมผัสบริเวณคอกับแผ่นอกของผม จนได้ยินเสียงนึงดังขึ้น
“ตื่นได้แล้วครับบอล ถ้ายังไม่ตื่นพี่จะจัดการบอลจริง ๆ นะ มาทำให้พี่อยากแล้วหลับไปได้ไง”
เท่านั้นละครับผมลืมตาพรึบทันที
“เฮ้ยพี่วุฒิ แล้วพวกสาวกเทพเจ้าไปไหนกันหมดแล้ว แล้วทำไมปวดเมื่อยขนาดนี้เนี้ย”ผมตกใจเมื่อลืมตาขึ้นมา
ก็เห็นหน้าไอ้พี่วุฒิในระยะประชิด มองซ้ายขวาก็เห็นเป็นห้องนอนแล้วไอ้ทุ่งโล่ง ๆ แล้วคนอีกตั้งเยอะไปไหนกัน
พอขยับตัวมาก ๆ ก็รู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเหมือนผมไปแข่งไตรกีฬาระดับโลกมาอย่างงั้น
“ฮืม....สาวกเทพเจ้าอะไรไม่มีหรอก ฝันรึเปล่านะเรา ส่วนไอ้ที่ปวดเมื่อยก็เพราะบอลถูกพี่ลงโทษ
แล้วที่เหลือก็เป็นรางวัลให้บอลไงครับ”มันยกคิ้วขึ้นสงสัยก่อนจะบอกผม ทั้งไอ้เรื่องสาวก แล้วก็ไอ้อาการ
ของร่างกายผมที่ปวดเมื่อยเป็นเพราะอะไร
“.........................เฮ้ยพี่วุฒิปล่อยบอลเลยนะ”ผมนิ่งเพื่อทบทวนสิ่งต่าง ๆ และคำพูดของไอ้พี่วุฒิ
แต่ว่าอีกคนนึงไม่ได้นิ่งเหมือนกับผม แต่กลับซุกไซ้ซอกคอและแผ่นอกของผมไปมา จนผมต้องร้องให้ไอ้พี่วุฒิ
หยุดการกระทำอันเป็นอันตรายต่อร่างกายของผม
“ก็บอลบอกรักพี่ซะขนาดนั้นพี่ก็ต้องแสดงความรักตอบบอลไงครับ”ผมรู้สึกว่าใบหน้าของผมร้อน
จนจะระเบิดซะให้ได้ ผมไม่คิดที่จะปริปากด้วยสมองผมหยุดทำงานไปซะดื้อ ๆ เมื่อรู้ว่าไอ้ที่ผมเข้าใจทั้ง
เทพเวอร์จิ้นและเทพปีศาจเป็นความฝันและผมก็ดันระเมอบอกรักไอ้พี่วุฒิจนไอ้พี่วุฒิตัวจริงมันได้ยิน
“หึหึ บอลหิวข้าวรึยังครับ ฟอด......”มันถามผมเสร็จก็จัดการหอมแก้มซ้ายผมซะเติมแรง ผมยังคงไม่ปริปาก
นอนนิ่ง ๆ ให้ไอ้พี่วุฒิมันได้กอดผมไป ดีที่มันจัดการใส่เสื้อให้ผมแล้วถึงจะไม่ใช่เสื้อของผมแต่ก็ยังดีกว่าแก้ผ้าละนะ
“เดี๋ยวพี่พาบอลไปเที่ยวบนเขื่อนขุนด่านปราการชลดีไหมครับ ฟอด........”เริ่มเอาสถานที่ท่องเที่ยว
มาล่อผมพร้อมกับหอมแก้มข้างขวา แต่ผมก็ยังคงไม่กล้าที่จะตอบกลับไป
“เมื่อกี้หมออ้อโทรมาหาบอลด้วยนะ แต่พี่บอกว่าบอลยังไม่ตื่น ถ้าบอลตื้นแล้วจะติดต่อกลับไปอีกที จุ๊บ......”
ไอ้พี่วุฒิรายงานผมเสร็จก็จัดการจุ๊บปากผมแรง ๆ หนึ่งที
“บอลหิวข้าวแล้ว พี่วุฒิไม่หิวรึไง”ผมต้องอ้างเรื่องปากท้องซึ่งจริง ๆ แล้วผมหิวมากซะจนไส้จะขาด
ด้วยกิจกรรมที่ต้องใช้แรงตลอดทั้งคืนมันได้สูบเอาพลังชีวิตของผมไปซะเกือบหมด
“บอลหิวแล้วเหรอครับ ไปสิแต่บอลไม่ต้องห่วงพี่หรอกนะครับ พี่ทานเมื่อคืนซะอิ่มเลย
ไม่ทานข้าวเจ็ดวันก็ยังอยู่ได้เลย”มันพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ใช่สิสูบวิญญาณคนอื่นไปหมดแล้วนะ
ดูดิหน้าใสเป็นประกายเชียวนะพ่อคุณ ชิชิ
มันคงเห็นผมเงียบไปนานและอาการที่ไม่ต้องถามใครผมก็รู้ว่าตอนนี้หน้าผมคงงอง้ำแล้วแน่ ๆ มันเลยหอมหัวผมแรง
“เดี๋ยวพี่เอามื้อเช้ารวมมื้อเที่ยงมาให้ทานบนเตียงดีกว่าเนอะ”ไอ้พี่วุฒิมันขอความคิดเห็นกับผม
“ไม่ต้องเดี๋ยวบอลออกไปทานข้างนอกเอง”ผมบอกออกไป
“แต่ว่าบอล...”มันพยายามจะแย้งผม
“บอลบอกว่าจะออกไปทานข้างนอกก็ข้างนอกดิ”ผมเริ่มจะอารมณ์เสีย ทำอย่างกับผมพิการจนต้องเอาข้าวเช้า
มาให้ผมถึงเตียง
“ครับครับ”มันตอบรับพร้อมทำหน้ามีเลศนัย
พอผมตวัดสายตามองหน้าไอ้พี่วุฒิด้วยความไม่พอใจพร้อมกับตวัดขาลงจากเตียงพอขาแตะพื้นเท่านั้น
ก็รู้สึกได้ทันทีว่าไม่มีกำลังขา อีกทั้งขายังสั่นเทาพร้อมทั้งความเจ็บเสียดที่แล่นจากบั้นท้ายไปยังปลายนิ้วเท้าทั้งสิบ
จนผมต้องล้มตัวลงนั่งยังที่นอน แต่อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมพูดไม่ออกก็คือเสื้อที่ไอ้พี่วุฒิมันใส่ให้ผมที่มันใส่ให้
แต่เสื้อเชิ้ตทำงานของมันสีขาวส่วนชิ้นอื่น ๆ นั้นมันไม่มีเลย ถึงตัวมันจะใหญ่ก็ตามแต่ไอ้ชายเสื้อที่แทบจะปิดทั้งหน้า
ทั้งหลังผมแทบจะไม่มิดมันคืออะไร
“บอลเป็นไงบ้างครับ พี่บอกแล้วว่าพี่จะไปยกอาหารเข้ามาให้ก็ไม่ฟัง”น้ำเสียงที่ดูเหมือนจะเป็นห่วง
แต่ไอ้รอยยิ้มกับแววตานะมันสวนทางกันนะเว้ยเฮ้ย
“พี่วุฒิทำไมเสื้อผ้าบอลถึงมีแค่นี้”ผมถามมันออกไปพร้อมกับดึงผ้านวมเอามาคลุมเบื้องล่าง
“โถ่บอลครับ จะรีบปิดทำไมเซ็กซี่ดีออกนะ”มันทำสีหน้าว่าเสียดายประกอบกับคำพูดของมัน
“เซ็กซี่บ้าอะไรเล่า เซ็กเสื่อมละสิไม่ว่า”ผมอดที่จะค่อนขอดมันไม่ได้
“เซ็กซี่สิครับ จะเซ็กเสื่อมได้ไง เมื่อคืนตั้งกี่รอบกี่น้ำจะเป็นเซ็กเสื่อมได้ไง ถ้าไม่เชื่อพิสูจน์อีกทีก็ได้นะครับพี่พร้อมเสมอ”
ผมละอยากจะแก้ผ้าแล้วเอาไอ้เสื้อเชิ้ตทำงานของมันรัดคอมันให้ตายไปเลย ไม่คิดเลยว่ามันจะหื่นกามได้ขนาดนี้
“เสื้อผ้าบอลอ่ะ”ผมเอ่ยถาม ถ้าจะให้ผมไปทานข้าวข้างนอกด้วยสภาพนี้ละก็ผมขออดตายดีกว่า
“ก็ไม่ได้เอามาครับ เดี๋ยวพี่ให้ต้นเอามาให้จากคอนโด ส่วนเรื่องงานไม่ต้องห่วงพี่จัดการโทรลางานให้บอลแล้วสองวัน
ท่านผอ.ของบอลก็ใจดีไม่มีปัญหาเลยด้วย”เฮ้อชีวิตผม
“เดี๋ยวพี่ยกอาหารมาให้ดีกว่านะครับบอลจะได้มีแรงแล้วจะได้ทานยาด้วย เห็นไหมต้องทำรักกันบ่อย ๆ
บอลจะได้ไม่เจ็บแบบนี้”ผมขี้เกียจที่จะเถียงรึว่ามันก็เลยเงียบไว้
“เดี๋ยวพี่มานะครับ บอลอยากทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำก่อนไหม”มันถามผม
“อืม บอลอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ”ผมเอ่ยตอบ ด้วยต้องการที่จะทำธุระเบา
“อึบ...เกาะดี ๆ นะครับ”พอมันได้คำตอบมันก็จัดการรวบตัวผมขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวแล้วยังมีการสั่งให้ผมที่ตกใจ
จนยกมือรอบคอของมันให้เกาะดี ๆ อีกต่างหาก
“เฮ้ย...พี่วุฒิไม่ต้องอุ้มก็ได้มั้ง แค่พยุงบอลเข้าห้องน้ำก็พอ”ผมตกใจ และทักท้วงมันออกไป
“ด้านหลังบอลยังเจ็บ ๆ อยู่ พี่อุ้มนะแหละดีแล้วครับ”มันบอกพร้อมกับสีหน้าจริงจัง
มันอุ้มผมเข้าไปภายในห้องน้ำแล้วปล่อยให้ผมทำธุระข้างในแล้วถึงเรียกมันเพื่อให้มาอุ้มผมกลับไปยังเตียงนอนตามเดิม
โดยที่เสื้อผ้าที่ผมสวมใส่ก็ยังคงเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวของมันตัวเดียวอยู่ดี เมื่อมันวางผมให้นั่งพึงหัวเตียงที่มีความหลัง
ระหว่างมันกับผมเสร็จก็ดึงผ้านวมมาคลุมช่วงสะโพกก่อนจะเดินออกไปเพื่อสั่งอาหาร มันก็เดินเข้ามาเสิร์ฟอาหารบนเตียง
ให้ผมตามที่พูดไว้ทั้งหมด แล้วยังป้อนยาให้ผม และก็เกิดศึกจนได้เมื่อมันถือหลอดยาทาเพื่อจะทายายังประตูหลังของผม
ผมต้องการจะทาเองแต่มันไม่ยอมโดยอ้างเหตุผลว่าผมจะไปมองเห็นได้ยังไง และก็เป็นไปตามนิสัยคือผมแพ้
ต้องนอนคว่ำหน้าให้มันทายาจุดน่าอายของผมจนได้
“บอลครับอย่าลืมโทรหาหมออ้อด้วยนะ”มันทักเมื่อเห็นผมเอาแต่เงียบและปากยื่น
“โทรศัพท์บอลละครับพี่วุฒิ”ผมเอ่ยถามถึงเครื่องมือสื่อสารของตัวเอง
“อยู่นี่ครับ เดี๋ยวบอลคุยกับหมออ้อไปก่อนนะพี่ขอไปคุยเรื่องงานกับทศแป๊บเดียว ตรงห้องข้างนอกนี้นะครับ”
มันส่งโทรศัพท์ของผม แล้วบอกว่ามันจะอยู่ห้องด้านนอกเพื่อคุยงานกับทศ
“ครับ”ผมตอบรับ
เมื่อมันออกจากห้องและปิดประตูให้ผมแล้ว ผมก็กดหมายเลขของหมอจิตแพทย์ที่เมื่อคืนในความฝันเธอ
เป็นผู้นำสาวกของเทพเจ้าเวอร์จิ้น เพียงไม่นานปลายสายก็กดรับสายของผม
“สวัสดีหมออ้อ โทรมาหาพี่มีอะไรรึป่าว”ผมถามทันที
“สวัสดีค่ะพี่บอล พอดีอ้ออยากจะคุยกับพี่บอลหน่อยนะ เรื่องที่จะจัดงานแฟชั่นโชว์เครื่องเพชรเครื่องประดับ
การกุศลเพื่อเครื่องมือแพทย์ในภาคใต้นะค่ะ”
“คือตอนนี้พี่ไม่ได้อยู่ที่กรุงเทพนะครับ พี่มาทำงานที่นครนายกนะ”ผมรีบบอกพร้อมทั้งอ้างว่ามาทำงาน
“เหรอค่ะ แล้วไปกับคุณวุฒิด้วยเหรอ อ่ะอ่ะ มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกอ้อรึป่าวเอ่ย”หมออ้อทำเสียงเหมือนกับรู้อะไรบางอย่าง
“ไม่มี้...”ผมรู้สึกว่าจะตอบหมออ้อด้วยเสียงจะติดโทนสูง
“เดี๋ยวพวกเราจะไปหานะ”หมออ้อบอก
“จะมาทำไมละ”ผมถามออกไป
“ไม่รู้ละ เจอกันตอนเย็นนะค่ะพี่บอล”พูดจบหมออ้อก็ตัดสายผมทันที
ผมรู้สึกถึงลางร้าย สามแสบจะมาหาผมที่นครนายกเหรอ แล้วจะมากันถูกรึไงกัน คิดไปก็ปวดหัว
แต่ที่ปวดมากกว่าหัวคือตูด สงสัยยาที่ไอ้พี่วุฒิให้กินจะเริ่มออกฤทธิ์แล้ว ผมปิดเปลือกตาลงเพื่อพักผ่อน
หวังว่าจะไม่ฝันประหลาด ๆ อีกนะ
ผมตื่นอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่ามีอ้อมกอดแข็งแรงมากอดรัดผมพร้อมรอยอุ่น ๆ ที่แตะลงหน้าผากผม
“อืม........พี่วุฒิ”
“ฟอด...ฟอด....ตื่นได้แล้วนะครับ อีกชั่วโมงนึงสามสาวจะมาแล้วนะ”ไอ้พี่วุฒิหอมแก้มของผมทั้งสองข้าง
แล้วบอกว่าสามแสบกำลังจะมา
“มาได้ไงอ่ะ พี่วุฒิบอกสามแสบเหรอ”ผมถามออกไป
“ครับ ก็หมออ้อโทรมาถามทางแล้วก็ชื่อรีสอร์ท”
“พี่วุฒิพาบอลเข้าห้องน้ำหน่อยนะ เดี๋ยวไอ้พวกสามแสบจะมาซะก่อน”ผมไม่เล่นตัวแล้วครับ
เพราะไอ้สามแสบมหาการกำลังจะมาถึง
“ครับ มากอดคอพี่แน่น ๆ นะครับ ฟอด...”มันส่งยิ้มเหมือนเห็นผมเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ก่อนจะจับแขนผม
ให้รัดรอบคอของตัวเอง แถมยังตอบท้ายหลังจากคำสั่งของมันด้วยการหอมแก้มผมอีกหนึ่งที
“ครับพี่วุฒิ อย่าทำบอลหล่นนะก้นยังไม่หายเจ็บเลย รับผิดชอบด้วย”ผมรีบบอกเมื่อมันยกตัวผมขึ้น
“ถึงแล้วก็ออกไปได้แล้ว แล้วเมื่อไหร่ต้นจะมาถึง บอลอยากได้เสื้อผ้าแล้วนะ”ผมรีบไล่ไอ้พี่วุฒิ
เมื่อมันส่งผมจนถึงห้องน้ำแล้ว ก่อนจะรีบถามถึงต้น เพราะผมอยากได้เสื้อผ้าที่มันใส่ครบทุกชิ้น
ไม่ใช่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดียวแบบนี้
“ต้นมาถึงประมาณชั่วโมงได้แล้วครับ กระเป๋าเสื้อผ้าอยู่ข้างนอก”มันบอกกลับมาสบาย ๆ
“แล้วทำไมไม่รีบบอกบอลเล่า ชอบเห็นบอลใส่ชุดนี้นักรึไง”ผมรีบโวยวายมัน
“ชอบ”จบครับ คำเดียวจบเลย ผมไม่น่าถามเลยจริง ๆ
“ชิชิ พี่วุฒิไปเอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผมมาให้บอลเลยนะ เร็ว ๆ ด้วยเดี๋ยวสามแสบจะมาซะก่อน”ผมสั่งไอ้พี่วุฒิ
“ได้ครับ ตามคำบัญชาคุณภรรยาเลย”มันขานรับ พร้อมประโยคชวนปวดหัว
“พี่วุฒิ ใครเป็นภรรยาพี่กัน ชิชิ”ผมรีบแย้งมัน
“ก็บอลไงครับ ใช่แน่นอน ได้รับการรับรองอย่างถูกต้องเมื่อคืนนี้”
“ไปเลยนะ ออกไปเอาเสื้อผ้าให้บอลเลย”ผมขี้เกียจจะเถียง เลยไล่ไอ้พี่วุฒิไปเอาเสื้อผ้ามาให้
ไอ้พี่วุฒิเดินออกไปจากห้องน้ำพร้อมรอยยิ้มแถมยังมีการผิวปากเป็นเพลงเดินออกจากห้องน้ำออกไป
ผมรีบล็อคประตูห้องน้ำแล้วทำความสะอาดร่างกายตัวเอง โฮ...รอยอะไรจะเยอะแยะขนาดนี้วะ เป็นปลิงผสมผีดิบรึไงกัน
ทั้งรอยดูดรอยกัด อาบน้ำเสร็จผมก็พยายามเดินไปที่ประตูและโผล่หน้าออกไปก็เห็นไอ้พี่วุฒิยืนยิ้มอยู่หน้าห้องน้ำ
มือถือชุดและผ้าเช็ดตัว ผมยื่นมือออกไปเพื่อจะหยิบของ แต่ไอ้พี่วุฒิกลับเอาของหลบมือผม
“พี่วุฒิ เอามาบอลจะแต่งตัว”ผมบอกด้วย
“เดี๋ยวพี่เช็ดตัวแล้วก็แต่งตัวให้ดีกว่านะครับ”พูดพร้อมส่งรอยยิ้มมาให้
“ไม่ต้องเลย เร็วดิ”ผมโวยวายออกไป
“หึหึ”ไอ้พี่วุฒิหัวเราะและส่งสายตาเจ้าชู้ให้ผม
“เอามาแล้วออกไปดิ วู้...”
มันยอมส่งเสื้อผ้าให้ผมแล้วเดินออกไป แต่ก็ยังหันกลับมาเอามือแตะริมฝีปากส่งจูบมาให้ผม
โอ้ยอยากจะบ้าตาย ผมรีบใส่เสื้อใส่กางเกง และไอ้ใส่กางเกงกับกางเกงในนี้แหละมีปัญหามาก เพราะส่วนด้านหลัง
ผมยังคงมีความรู้สึกว่าไอ้แท่งอาวุธของไอ้พี่วุฒิมันยังอยู่ภายในทั้ง ๆ ที่มันไม่มีอะไร รึว่ามันจะถอดวิญญาณเฉพาะส่วนไว้
พอผมจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ ไอ้พี่วุฒิมันนั่งรอผมอยู่บนเตียง ส่งรอยยิ้มพราวมาให้
ผมได้รู้สึกร้อน ๆ และหัวใจเต้นผิดจังหวะจากสม่ำเสมอเป็นเต้นระรัวแทน
“อาบน้ำสะอาดไหมเนี้ย”มันทำน้ำเสียงสงสัยแต่ตามันนะเจ้าเล่ห์ก่อนลุกขึ้นเดินเข้ามาหาผม
“ทำไมจะอาบไม่สะอาดเหล่า อายุปูนนี้แล้ว”ผมตอบกลับมันไป
“จริงเหรอ ต้องพิสูจน์ซะหน่อย ฟอด ฟอด สะอาดจริง ๆ ด้วย แถมหอมอีกต่างหาก”มันทำเสียงไม่เชื่อ
ก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวา
“แต๊ะอั๋งเก่งจริง ๆ นะ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ยังจะอีก”
“ก๊อก...ก๊อก...ขออนุญาตครับนาย ตอนนี้หมออ้อ คุณตุ้ย และคุณเจย์มารออยู่ที่ห้องรับรองครับนาย”
เสียงเคาะประตูก่อนจะมีเสียงต้นรายงานว่าสามแสบมาคอยแล้ว
“ไปกันเถอะครับสามสาวมากันแล้ว”ไอ้พี่วุฒิแตะหลังเพื่อให้ผมเดินออกจากห้องนอน
เดินเข้าไปภายในห้องรับรองที่ต้นเดินนำและมีไอ้พี่วุฒิเดินตามหลังผมไม่ห่างโดยที่ผมพยายามควบคุมจังหวะการเดิน
ให้ดีที่สุด ในห้องมีสามแสบนั่งคุยกันหน้าเครียดก่อนจะเงยหน้ามายังผมกับสองหนุ่ม
“มาแล้ว สวัสดีพี่บอล สวัสดีค่ะคุณวุฒิ”เสียงยินดีก่อนสามแสบจะทักผมและไอ้พี่วุฒิ
“สวัสดีครับ มีอะไรรึป่าวครับถึงมากันถึงที่นครนายกนะ”ไอ้พี่วุฒิถามทันทีที่นั่งลง แต่ผมมีอันต้องสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
เมื่อก้นที่ผ่านศึกมาอย่างดุเดือดแตะโซฟา
“พี่บอลเป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายเหรอถึงต้องใส่เสื้อคอเต่าซะหนาแน่นขนาดนั้น”ตุ้ยเอ่ยถามเมื่อเห็นการแต่งตัวที่ผิดปกติ
“นั้นสิ ดูเหมือนจะเจ็บขานะ แต่ถ้าจากการสันนิฐานน่าจะเป็นที่ก้นมากกว่า มีอะไรจะบอกพวกเราไหม
จะนัดตรวจร่างกายเมื่อไหร่ดีพรุ่งนี้เลยรึป่าว”ผมได้ยินคำพูดของหมออ้อก็ต้องตาโต
“ไม่เอา พี่กินยาทายาแล้วอุ๊บ...”ด้วยที่ผมร้อนตัวไม่ต้องการไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลของหมออ้อ
เลยรีบบอกว่ากินยาและทายาแล้ว ซึ่งมันเป็นการสารภาพว่าผมโดนไอ้พี่วุฒิมัน................นั้นแหละไปแล้ว
“ดีใจด้วยนะค่ะคุณวุฒิ หวังว่าจะจริงใจกับพี่ชายของเราไม่คิดจะหลอกกันเล่น ๆ นะค่ะ”เป็นตุ้ยที่แสดงอาการดีใจออกนอกหน้า
จับมือไอ้วุฒิขึ้นมาเขย่าขึ้นลง ส่วนอีกสองสาวทำสีหน้าว่าไม่ผิดจากที่คิดแม้แต่น้อย
“ขอบคุณครับ ผมไม่ทิ้งบอลแน่นอนครับ”ผมอยากจะทึ้งหัวตัวเองตายซะให้รู้แล้วรู้รอด
“พอเลย แล้วสรุปที่ว่าจะมาคุยนะจะคุยไหม”ผมเริ่มรับไม่ได้เลยเปลี่ยนเรื่องเป็นเรื่องที่ทั้งสามแสบมาถึงที่นี้
“นั้นสิ คือคุณวุฒิค่ะเราจะจัดงานการกุศลเพื่อช่วยเหลือเครื่องมือทางการแพทย์สามจังหวัดชายแดนภาคใต้นะค่ะ
โดยเราจะขอรับบริจาคชุดเครื่องเพชรเครื่องประดับแล้วนำเอามาให้นางแบบและนายแบบเดินแบบ
และทำการประมูลโดยไม่หักค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้น เราเลยอยากจะขอรับการบริจาคเครื่องเพชรหรือ
เครื่องประดับจากคุณวุฒินะค่ะ”เจย์เอ่ยออกมา
“ได้ครับไม่มีปัญหา แล้วผมจะให้ทศจัดการให้นะครับ”ไอ้พี่วุฒิตอบตกลงโดยไม่เสียเวลาคิดเลยแม้แต่น้อย
“ทางเราต้องขอขอบคุณคุณวุฒิมากเลยนะค่ะ เราจะส่งบัตรเชิญให้อีกครั้งนะค่ะ”หมออ้อบอกกับไอ้พี่วุฒิ
“ครับ แล้วผมจะขอที่นั่งเพิ่มให้คนพิเศษของผมด้วยจะได้ไหมครับ”มันเอ่ยถามสามแสบ ทำให้ผมนึกถึง
นางเอกนางแบบสาวสวย มันคงจะควงสาวๆ ไปอวดใครต่อใคร เมื่อคิดอย่างนั้นผมก็รู้สึกแน่นอกจนหายใจไม่ออก
เลยตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อจะเดินหนี
“บอลจะไปไหนครับ นั่งลงก่อนเร็วยังคุยไม่จบเลยนะ”มันดึงมือผมเพื่อให้ผมนั่งลงตามเดิม
ได้อยากให้ฟังมันพูดถึงผู้หญิงคนอื่นก็ได้ ผมนั่งลงแต่ก็ยังคงระวังตอนแตะพื้นอยู่ดี
“คือคนนี้เค้าน่ารัก สดใส ปากกับใจไม่ค่อยจะตรงกัน รักเพื่อนพี่น้อง เป็นลูกกตัญญู รักครอบครัว
แต่ชอบคิดไปเองคนเดียว ปากหนัก”มันพูดไปมองผมไปยิ้มไป จะชื่นชมกันอีกนานไหม ผมรู้สึกเจ็บบริเวณฝ่ามือ
ด้วยเพราะผมใช้เล็บจิกบนฝ่ามือเพื่อสระกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังประทุ
“ใครเหรอค่ะคุณวุฒิ ตุ้ยอยากรู้ซะแล้วสิ”ตุ้ยทำสายตาวิบวับ
“ก็คนนี้ไง พี่ชายของสามสาวนี้แหละ”มันบอกพร้อมกับผายมือมาที่ผม
“......................................”ผมอึ้งกับการกระทำของมันจนไม่รู้จะทำยังไงพูดยังไงดีแล้ว
“ไม่มีปัญหาค่ะ”หมออ้อตอบไอ้วุฒิ
“แล้วคุณวุฒิจะหยุดงานเดือนนึงได้ช่วงไหนได้ค่ะ”เจย์เอ่ยถามมัน
“ทำไมครับคุณเจย์”ไอ้พี่วุฒิถามด้วยความสงสัย ผมพยายามทำไม้ทำมือไม่ให้ไอ้พวกตัวแสบทั้งสาม
พูดอะไรออกมา
“ก็พวกเราพนันกันว่าถ้าคุณวุฒิกับพี่บอลแบบว่าไม่ได้เสียกันภายในหนึ่งเดือนเราจะ.........”หมดกันครับ
ไอ้สามแสบสลับกันเล่าซะหมดเลย
“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องลางานหนึ่งเดือนแล้วสิเนี้ย แล้วเครื่องประดับคู่ขอเป็นแหวนกับปลอกคอได้ไหมครับ
ส่วนตรวจสุขภาพเอาไว้กลับกรุงเทพก่อนแล้วกันนะครับ”ผมขอไปลาตายก่อนนะครับทุกคน หมดกันละครับงานนี้
สวัสดีค่ะทุกคน หวังว่าทุกคนจะสนุกกับเทพเจ้าเวอร์จิ้นและเทพปีศาจศาสตรา
อย่าคิดมากกันนักนะค่ะ
เรื่องนี้เน้นฮาเอาไว้ก่อน
ขอบคุณทุกกำลังแรงใจ
แต่เหมือนจะน้อยลงเลย
ตอนหน้าพบกันอีกทีวันอาทิตย์ที่ 5 มกราคม 2557 กันนะค่ะ
ปล. สวัสดีปีใหม่นะค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขมาก ๆ ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพแข็งแรง สมหวังในความรัก การงานมั่นคง
คนอ่านทุกคน รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
หัวข้อ: ##เมื่อเมียมันชั่วเลยได้...ผัวมาแทน## ตอนจบจ้า 100% p.53 (16/2/59) (อ่าน 534474 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก