หมอ(โดน)ฟัน ครั้งที่ 33
“เกล” ได้ยินเสียงเรียกแว่วๆ
“เกล” ดังขึ้นมาอีกนิด
“เกล”
“อืม” ครางรับในลำคอเบาๆ
“ไอ้เกย์!!!” เสียงดังระดับ 300 เดซิเบล
“อะไร!!!” ผมสะดุ้งมองหาเสียงรอบๆก่อนจะยิ้มแฮให้คนในคอม
“ถ้าง่วงก็ไปนอน” คนอีกฝั่งบอกผมส่ายหน้าเอือมๆ
“ไม่อ๊าวววว ตะเองไม่อยากคุยกับเค้าเหรอ สามีขา” ผมพูดเสียงอ้อนแต่ตานี้ปรือจะหลับ เราเปิดสไกป์คุยกันครับ
“เกล” คุณสามีกดเสียงต่ำ
“......” ผมหน้างอทันที สะบัดค้อนให้ เชอะ
ตอนนี้อยู่ลาวครับไม่รู้คุณแม่นึกคึกอะไรอยากเที่ยวประเทศเพื่อนบ้าน ตอนแรกว่าจะไปกัมพูชาแต่ติดที่ว่าตอนนี้ไม่ปล่อยภัย เลยไปเวียตนามแล้วข้ามมาลาวนอนคืนที่ 2 แล้วปู่ก็มายกมาหมดแหละ ตอนแรกว่าจะชวนฟิกมาด้วยเพราะแม่ให้ชวนแกมบังคับแต่ดันติดภารกิจเฝ้าไร่พ่อกับแม่ไปสิงคโปร์ทิ้งให้มันเฝ้าไร่กับน้องแฟน ส่วนพ่อกับพี่คิลรู้แล้วว่าสาวๆ(?)หนีมาเที่ยวที่ไทยไม่บอกเจอพี่คิลโวยวายที่กลับมาแล้วไม่บอกเลยเจอคุณแม่กลายร่างเป็นมาเฟียกระชากเสียงด่ากลับคืน เงียบกริบ นั่งฟังยาว 2 ชั่วโมงเต็ม ไม่กล้าหือเนื่องจากมีคดีติดตัวอยู่
“เฮ้อ อยากคุยครับแต่พี่เป็นห่วงเกลกลัวเมียพี่เป็นลมขึ้นมา พรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้านี้ นี่ก็จะเที่ยงคืนแล้ว พักเอาแรงดีกว่าไม๊ เดี๋ยวเที่ยวไม่สนุก” พูดอ่อนโยนแกมบังคับชวนเคลิ้มให้ทำตาม
“งือ แต่เกลอยากคุยกับพี่นี้ไม่เห็นตัวเป็นๆเกือบอาทิตย์แล้ว ได้เจอแค่หน้ายินแต่เสียง เกลคิดถึงงง” ผมส่ายหน้าไม่ยอม ตาเปิดกว้างขึ้นมาอีกนิด
“พี่ก็คิดถึงเกลเหมือนกัน อยากกอดอยากจูบ อยากเข้าไปในตัวเกล อา” เสียงหื่นขึ้นมาทันที ก่อนจะตาโตเมื่อเห็นบางอย่างที่คุ้นตาผมจ้องสิ่งที่อยู่ในมือไอ้พี่ฟิกหื่นกัดปากแน่นเมื่อมือเริ่มขยับขึ้นลง
“อา เกล” เสียงครางยิ่งกระตุ้นอารมณ์ สิ่งที่อยู่ในมือก็ยิ่งขยายขึ้นสีแดงหน้ากลัวแต่สำหรับผมอยากดูดเลียใจจะขาด
“พี่ฟิก อา” ผมเริ่มลูบไปตามตัวตัวเองเลิกเสื้อขึ้นลูบอกเบาๆแล้วสะกิดยอดนมจนมันแข็งตัวขึ้น ช้อนตาขึ้นมองอีกฝ่ายกัดปากยั่วส่งสายตาไปให้
“เกล!! โอ้ว” มันเรียกเสียงดังเมื่อผมถอดเสื้อผ้าออกจนหมดยกคอมมาไว้ที่เตียงแล้วเริ่มโยกย้ายยั่วมัน ผมยิ้มพอใจเมื่อมันขยับมือเร็วขึ้น
“พี่ฟิก เกลอยาก เข้ามาในตัวเกลเถอะ” ผมหันหลังส่ายสะโพกใส่กล้องแยกขาจนเห็นช่องทางรักสีชมพูหวานเอี้ยวหน้าไปมองเห็นมันยื่นหน้าเข้ามามองใกล้ๆตาจ้องเขม็งกัดกรามแน่น ผมเผยอปากนิดตาจ้องหน้าแล้วลูบที่อกตัวเองไล้มาที่ปากแล้วดูดนิ้วเข้าไปทำเหมือนกำลังกินไอติมมันอยู่น้ำลายไหลตามมุมปาก
“เกล” เสียงกระเส่าเลียริมฝีปากตัวเอง ผมละนิ้วออกจากปากแล้วจับที่สะโพกตัวเองถูไถ่ที่ประตูเบาๆ ได้ยินเสียงครางดังออกมากก่อนจะยิ้มพอใจเมื่อเห็นไฟฉายมันพองตัวขยายเต็มหน้าจอมือมันก็ขยับขึ้นลง ผมกดนิ้วลงไปในประตูขยับเข้าออกแล้วเพิ่มจำนวนเข้าไปเรื่อยๆยื่นสะโพกเข้าใกล้กล้องให้เห็นชัดๆ ตอนนี้ประตูผมมีสามนิ้วคาอยู่และขยับเข้าออกตลอดเวลาเงยหน้าครางระบายความเสียวซ่าย
“เกล แรงอีก อ้า อ้า อูวววว” ผมครางบอกผมไม่นานมันก็ปล่อยออกมามีบางส่วนที่กระเด็นติดกล้องผมก็ออกมาเช่นเดียวกันทิ้งตัวลงบนที่นอนสะโพกลอยโด่งหอบนิดๆจ้องมองไฟฉายมันที่ไม่ยอมอ่อนตัวมีน้ำสีขาวๆติดที่ปลายยอด ผมยันตัวขึ้นมองแล้วจูบที่หน้าจอคมพิมพ์บางอย่างลงไป แล้วปิดดคอมทันที
“อ๊ากกกกกกกกกก” กดหน้ากับหมอนร้องแหกปาก สติงกลับเข้ามาวิญญารณหื่นออกจากไปย้อนคิดถึงเรื่องที่ทำเมื่อครู่ หน้าแดงร้อนแทบจะระเบิดกดหน้ากับหมอนแหกปากอีกครั้ง เพราะความอยากแล้วหน้ามืดแท้ๆถึงทำแบบนั้นม่ายยย นั้นไม่ใช่ตัวผม ผมแหกปากเป็นบ้าคนเดียวดิ่นกระแด่วๆไปทั่วเตียง ความอยากนี่หน้ากลัวจริงๆ ครั้งแรกนะนี่ที่ผมเคยเล่นเซ็กซ์แบบนี้ อ๊างงงงงง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เกล ตื่นได้แล้วลูก” เสียงเรียกพร้อมกับเสียงสอดคีร์การ์ดเข้ามา
“.....” แต่ผมยังคงนิ่งไม่ไหวติ่ง
“อีหนูวววววววว” เรียกเสียงสูงพร้อมเขย่าตัวผมแรงขึ้น
“ฮื่มมมม” ผมปัดมือออกพลิกตัวหนี คนจะนอนนนนนน กวนอยู่ได้
“ตื่นโว้ยยยยย” เสียงดังจนวัดเดซิเบลไม่ได้ ผมสะดุ้งลุกขึ้นนั่งกวาดตารอบห้องเห็นแม่ยืนกอดอกหน้าโหดอยู่ข้างเตียง เฮือกกกกก
“15 นาที” บอกนิ่งๆแล้วเดินออกไป แว๊กกก ผมกระวีกระวาดลุกจากเตียงคว้าผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำ ไม่หน้าเล้ยยย ไม่หน้าทำให้คุณแม่ของขึ้นแต่เช้าเลย
“เหลืออีก 30 วิ อืมเร็วใช้ได้ ทานข้าวก่อนดีกว่าค่ะพ่อแดงสั่งให้เค้าเตรียมอาหารเช้าแล้วค่ะ” ตามองนาฬิกาที่ข้อมือพูดบอกผมเรียบๆแล้วหันไปชวนปู่ทานข้าวเตรียมออกลุยหลวงพระบาง เดินคุยกันกระหนุ่งกระหนิง 3 คน พ่อผัว ลูกสะใภ้ หลานสาว มีพี่หนุ่มเดินรั้งท้ายทิ้งผมที่นั่งหอบตัวโยนแทบจะหายใจไม่ทัน ไม่มีใครสนใจผมเลยยย 15 นาทีที่แล้วผมต้องกลายร่างเป็นนินจา แว่บอาบน้ำ แว่บแต่งตัวประทินผิว เป็นการอาบน้ำที่เร็วมากตั้งแต่กลับมาเรียนที่ไทย ตอนเรียนไฮสคูลที่นอกผมก็เจอกดดันแบบนี้บ่อยๆแต่นานมากแล้วเจออีกทีแทบจะตาย ลูกนักธุรกิจเนอะเวลาสำคัญที่สุด
“ไปแล้วคร้าบ” ผมรีบบอกเมื่อคุณแม่ปรายตาหันมามอง ผมสูดลมหายใจเรียกชวัญและพลังให้กลับคืนมาแล้วเดินตามไปอย่างกระฉับกระเฉง
“ตัวนี้ดีกว่า” ผมเลือกผ้าซิ่นลาวตัวขวาที่แม่ยื่นให้ดู เที่ยงทั้วหลวงพระบางแล้วครับ ที่นี่สวยมากบรรยากาศดีไม่ร้อนเท่าไร อาหารก็อร่อยมากแซ่บๆทั้งนั้น และก็ได้เวลาช้อปปิ้งซื้อของฝาก แม่ผมไม่ฟิกครับว่าต้องซื้อฝากคุณนายไฮโซ ส่วนมากจะเป็นลูกค้าประจำ VIP แล้วก็พนักงานเก่าแก่ที่อยู่กันมานาน แม่ผมพูกมิตรไปหมดแหละครับโรงแรมสาขาใหญ่จึงมีแต่คนรุ่นเดอะๆบุกเบิกกันเลยทีเดียว เราอบู่แบบครอบครัวพี่น้องมีอะไรช่วยเหลือกันขอแค่ให้บอกอย่าโกหก คนส่วนใหญ่ที่ทำงานประจำสาขาต่างๆจึงอยู่ทนและอยู่นานไม่ค่อยลาออกกัน
“เอาชิ้นนี่ แล้วก็นี่ นี่ นี่ อย่างละซาวโตจ้า” คนขายยิ้มแก้มแตกมีลูกค้าแบบแม่ผมบ่อยๆรวยตายนี้แค่ส่วยน้อยของหลายอย่างอยู่ในรถรวมทั้งมือทั้งสองข้างของพี่หนุ่มแล้วก็มาร์บอดี้การ์ดของแม่ อย่าสงสัยที่แม่ผมพูดลาวได้แม่ผมพูดได้แทบจะทุกภาษากินเนสบุ๊คต้องจดบันทึกไว้อ่ะ
“พอยังน้า ของจะฝากคนพอไหม อืม” ช้อปปิ้งเสร็จก็กลับมาที่รถยื่นพิจารณาของหลังรถตู้ นี่ยังไม่พอของเต็มที่นั่งหลังรถตู้จนจะล้น
“พอเหอะแม่ แค่นี้พวกป้าๆน้าๆ ก็ไม่ลาออกจากโรงแรมแม่หรอก เล่นเซ่นของแทบทุกรอบที่ออกเที่ยว” ผมพูดรีบพูดบอกแอบแขวะเล็กน้อยเลยเจอจิกเข้าให้ ผมกอดแขนอ้อนทันที
“นั้นซิแม่ กิลหิวแล้วปู่ก็ด้วย หาของกินแล้วกลับกันเถอะ คุ้มแล้ว มากกว่านี้จะไม่มีที่นั่งกัน” พี่กิลพูดเสริมหันมาพยักหน้ากับปู่ แม่มองดูของคิ้วขมวดทำหน้าหนักใจ ผมกับพี่นี่ก็ยืนลุ้นว่าแม่จะเอายังไง ถ้าแม่ช้อปไม่อิ่มก็ต้องรออีกนาน
“ก็ได้” ถอยหายใจพูดปลงๆแล้วเดินมาประคองปู่ขึ้นรถ ผมหันไปแท็กมือกับพี่กิลแล้วขึ้นตามหลัง อีกคืนเดียว พรุ่งนี้ก็จะได้กลับม.แล้วว ได้เจอสามีซักที
**********************************
“ฟิก!!!!” ผมตะโกนเรียกเสียงดังแล้วใส่เกียร์หมาเข้าหาทันที
“คิดถึงจัง คิดถึงที่ซู้ดดดด” ผมกระโดดกอดคอซบหน้าที่ไหล่ มันก็หัวเราะกอดผมกลับคืนรัดซะแน่น
“อะ แฮ่ม” ผมหันไปมองยิ้มแหยงๆก่อนจะสำนึกว่าว่าอยู่ที่ไหนมีใครอยู่รอบตัวบ้าง ตอนนี้อยู่สนามบินนานาชาติจังหวัดใกล้เคียงครับฟิกมารับเอารถตู้บ้านอีปีมานางก็มาด้วยแน่นอนพี่ตามก็ต้องมา ผมปล่อยมือที่คอมันแล้วก้มหน้ามายืนข้างแม่
“สวัสดีครับ” ทั้งสามคนยกมือไหว้ปู่กับแม่ผม ผมเงยหน้ามองนิดๆเห็นฟิกยิ้มบางๆส่งมาให้ อีปีก็ยิ้มกรุ่มกริ่ม
“เรา ฟิกซินะ” แม่ถามนิ่งๆ เอาแล้วว มาดนี้ผมเสียวสันหลังอ่ะ
“ครับ ผมฟิกแฟนเกลครับ” ตอบนิ่งๆกลับมาสบสายตา แม่ผมเดินเข้าไปใกล้มองสำรวจมัน
“หล่ออะ หล่อกว่าที่เห็นในโทรศัพท์อีก สตีฟแกที่ว่าหล่อยังไม่เท่าลูกเขยคนนี้เลย อ๊ายยยย” แม่ผมวี๊ดว๊ายกับพี่กิลทันที ผมได้แต่ปลงว่าแล้วเชียวอาการบ้าผู้ชาย(หล่อ)ของแม่กำเริบ
“แม่ก็สวยครับ ไม่แปลกใจเกลถึงได้น่ารักขนาดนี้” ยอแม่ผมกลับทันทีแล้วคนบ้ายอแลลนั้นแทบจะระเหยเพ้อลอยไปในอากาศ
“พี่กิลก็สวยครับ” รีบยอพี่กิลทันทีเมื่อเห็นหน้าเริ่มหงิก เอาเข้าไป
“แล้วนี้ใครจ๊ะ ทำไมยืนข้างหนูปีของแม่ ว่าแต่นับวันยิ่งสวยนะเรา” แม่ถามยิ้มๆสายตาล้อๆ
“ผมตามครับ ผัว โอ๊ย แฟนครับ แฟนปี” รีบเปลี่ยนสถานะทันทีเจออีปีศอกใส่ท้อง
“ฮ้า ลูกสาวแม่มีแฟนหล่อๆทั้งนั้นเลย รักกันดีๆ รักเบาๆนะลูก” แม่พูดกรุ่มกริ่ม
“อะ เอ่อ ครับ” ตอบไม่ค่อยจะเต็มเสียงต้องบอกไหมว่าใคร
“ปีว่าขึ้นรถกันก่อนเถอะครับ เดี๋ยวค่อยซักกันทีหลัง ม๊ากับป๊าจัดโต๊ะจีนอาหารฮ่องเต้รอแล้วครับ ป่านนี้ชะเง้อคอเป็นยีราฟ” นางพูดยิ้มๆ
“งั้นก็ไปปู่อยากกินหูฉลามแล้ว” แล้วทุกคนก็เดินไปขึ้นรถแม่กับพี่กิลก็แซวผมกับไอ้ตามตลอดมีอีปีร่วมขบวนการ ผมกับฟิกก็นั่งเงียบๆจับมือกันแน่นสบสานตาพยายามไม่สนใจโลกภายนอก
“สวัสดีครับคุณแดง คุณนิวัตร เชิญครับ” ป๊าม๊าอีปีออกมาต้อนรับยิ้มทักทาย แม่ผมถลาเข้าไปกอดม๊าอีปีพ่นภาษาจีนกันอย่างเมามัน
“ตามสบายนะครับ ทานกันเยอะๆ” นั่งโต๊ะกันเรียบร้อยมีปู่นั่งเป็นประธานแล้วลงมือกินอาหารกัน
“ตามตักถึงไหมลูก ลูกสาวตักให้เฮียให้ซิ ดูแลสามีซะบ้างกินแต่คนเดียวได้ไง” ผมแทบสำลัก ก็ว่าอยู่มันแปลกๆตั้งแต่พี่ตามเข้าบ้านอีปีได้อย่างสบายๆ ป๊าม๊ามันก็ไม่พูดอะไรที่เห็นยืนจับมือกัน หนอยยย ปิดบังกู หอยหลอด
“ม๊า” นางเรียกเสียงดังนิดนึงหน้าแดงๆ พี่ตามก็ยิ้ม ผมจ้องหน้ามันเขม็ง
“มองเค้าอยู่นั้นแหละ กินเยอะๆ อะ” ฟิกว่าตักเนื้อตุ๋นให้ผมผมมองค้อนแต่ก็กินที่มันตัก บรรดาญาติผู้ใหญ่ก็ยิ้มกริ่ม ยิ่งแม่ผมยิ่งหน้าบานสุดๆ
“นี่ครับ” ฟิกตักผัดผักให้แม่กับปู่ผม ยิ้มหล่อๆให้ เอาใจเต็มที
“แบบนี้ซิลูกเขย โฮ๊ะๆ” แม่หัวเราะมากคุณนายหันไปคุยกับป๊าม๊าอีปีมีปู่ร่วมด้วยบ้างครั้ง ต่างคนต่างอวดลูกเขยกัน
“รับของหวานเลยไหมคะ” ม๊าอีปีถามปู่และดูว่าทุกคนกินจนอิ่มแล้ว โดยเฉพาะพี่กิลที่กินไม่ค่อยจะพูดอะไรกับชาวบ้าน แน่ละซิก็อาหารชอบหนิ
“ก็ดีครับ” ปู่ตอบยิ้มๆ บรรดาอาหารคาวก็ถูกยกไปของหวานก็เข้ามาแทน บัวลอยกะทิสดมีไข่ด้วย อ๊ากของโปรด มีผลไม้ด้วย 2 3 อย่าง ผู้ใหญ่ก็นั่งคุยกันไปถามสารทุกข์สุกดิบ ส่วนลูกๆก็ได้แต่นั่งนิ่งๆก็ทุบตีบ้างเล็กน้อยเมื่อเจอกวนตีนเข้าให้
“ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ อร่อยมาก ว่างๆพักร้อนไม่ก็ฮันนีมูนอีกรอบก็เชิญที่โรงแรมเราได้นะคะ จะต้อนรับอย่างดีเลยค่ะ แล้วเจอกันนะคะ” แม่เอ่ยขอบคุณกับอาหารมื้อหรูและร่ำลากัน ป๊าอีปีให้คนขับรถไปส่งที่บ้านตอนแรกว่าจะนั่งเครื่องกลับแต่ต้องวนไปขึ้นอีกจังหวัดหนึ่งเลยนั่งรถกลับ
“ขอบคุณคะ เดี๋ยวจะหาเวลาไปให้ได้ เดินทางปลอดภัยนะคะ” ม๊าอีปีจับมือแม่ผมร่ำลากอดกันอีกนิด
“ปู่ไปก่อนนะเกล ตั้งใจเรียนอย่าดื้อละ ปู่มีสายนะ” ปู่วางมือบนหัวผมโยกไปมา ยิ้มอ่อนโยนให้
“ปู่อ่ะ” ผมกอดปู่ซุกหน้ากับอก
“ฝากน้องด้วยนะฟิก ดื้อจัดการได้เลย”
“ครับ” ผมปรายตามองมันเห็นมันยิ้มให้อย่างเหนือกว่า เออ ชิ
“อะ” แม่ยื่นการ์ดสีทองมาให้ผมมองงงๆ
“ไม่เอา??” แม่ทำท่าจะเก็บคืนแต่ผมตะครุบซะก่อน
“ชั้นไม่มีเงินสดติดตัวขี้เกียจกด เอาไปใช้แทนก่อนละกัน อ่อ อย่ารูดเยอะละเดี๋ยวพ่อหนูหัวใจจะวาย ของพ่อเค้า” แม่พูดยิ้มๆ ว่าแล้วแม่นะเหรอจะให้ของตัวเอง ไม่มี๊ มีแต่จะโอนเข้ามาให้ บัตรต้องเก็บไว้ช้อปซื้อของประทินผิว
“ฝากน้องอีกรอบนะฟิก น้องอาจจะเอาแต่ใจดื้อสักนิดแต่ใจเย็นๆคุยกัน น้องก็เข้าใจเองแหละ ว่างๆแม่จะไปเที่ยวไร่ชากับองุ่นนะ” แม่ผละจากอดผมแล้วเดินไปกอดฟิกพูดฝากฝังผม
“ครับ ไร่ผมยินดีต้อนรับแม่ ปู่ แล้วก็ครอบครัวเกลทุกคนครับ” แม่พยักหน้านิดๆ
“ไปนะ” หันมาบอกอีกรอบเดินตามปู่ที่พี่กิลประคองขึ้นรถผมยกมือโบกลายืนข้างฟิกน้ำตารื่น มองดูรถที่ขับออกไปจนลับตา
“เอาละ งั้นป๊ากับม๊าขอตัวก่อนนะ ตามจะค้างที่นี่ไหมลูก จะให้คนจัดห้องลูกปีให้ใหม่” ม๊าพูดขึ้นและถามพี่ตาม ป๊าก็ยืนยิ้มนิดๆ
“อะ เอ่อ ครับ” พี่ตามตอบรับยิ้มนิดให้ๆ อีปีหน้าแดงนิดๆ ม๊าพยักหน้าแล้วเดินควงป๊าเข้าบ้าน อีปีถอนหานใจนิดๆ
“อีกะปิ” ผมเรียกมันเสียงต่ำเชิดหน้าจิกตามองมัน
“มึง ปิด บัง กู เอาผัวเข้าบ้านแล้วไม่ส่งข่าว อีได้ผัวลืมเพื่อน อีกะปิเน่า กูจะบอกชะนีจะให้พวกมันมาจิกมาสาวไส้มึง หนอยยยยยย” ผมเน้นทีละคำก่อนจะพ่นออกมายาวรวดแทบไม่หายใจ
“โอ้ย อีดอก กูลืมค่ะ” นางยกมือห้ามผมพูดเสียงอ๋อย
“หึ ลืม มัวแต่เอากันฉลอง เข้าห้องหอกันมันส์ เพลินละซิมึง เพื่อนฝูงไม่ส่งข่าว” ผมยังไม่ยอมแขวะมัน นานๆทีมันจะเอ๋อ
“เอออ กูมันส์ และเพลินไปหน่อย เอาน่ามึงก็รู้แล้ว” นางเดินเข้ามกอดผมโยกไปมา กูด่ามึงนะมึงจะยิ้มทำไม
“เออ งั้นกูกลับแล้วรอชะนีพุ่งใต้กลับมาก่อน มึงเจอแน่ ดอก” ผมว่ามันแล้วตีก้นมันแรงๆ อดยิ้มไปกับมันไม่ได้ทำอีท่าไหนวะป๊าม๊ามันถึงยอม
“กลับเถอะ ผัวมึงรอถล่มประตูมึงแล้ว” นางผละตัวบอกผมยิ้มๆ
“หึหึ ยังว้อยยยย อีก 2 อาทิตย์ ประตูกูลาพักร้อนอยู่ยังไม่ถึงเวลา” ผมตอบมันแต่ปรายตามองฟิก มันหน้าเจื่อนลงนิดนึง โฮ๊ะๆ สะจายยย
“ค่า ปล่อยให้รอนานระวังมึงเจอแล้วลุกไม่ขึ้นนะจ๊ะ ฟิตดีๆละ ไปหาผัวได้แล้ว” มันตีก้นผมแล้วผลักให้ฟิกมีขยิบตาให้กันอีก
“พี่ไปนะ เจอกันที่ม. กูไปละเบาๆกับลูกเค้านะมึง”
“เออ ไปได้แล้ว” พี่ตามพยักหน้าแล้วโบกมือไล่ มันดันหลังผมให้เดินไปที่รถเปิดประตูผายมือเชิญ ผมมองหน้านิดๆยิ้มให้แล้วก้าวขึ้นรถ
“อะ อื้ม อ๊ะ แฮ่กๆ” ผมผลักมันให้ถอนจูบมันขึ้นรถได้ก็คว้าผมไปจูบสอดลิ้นไล้ไปทั่วได้ยินเสียงจูบดังทั่วรถมือก็บีบสะโพกผมแรงๆ
“ลดจาก 2 อาทิตย์เป็นสองวันได้ป่ะ ฟิกคงทนไม่ไหว” พูดอ้อนๆเอามือผมว่างที่เป้ากางเกงที่ตุงกดให้แนบกับไฟฉาที่พองตัว มันยิ้มหื่นๆมาให้
“ไม่” พยายามทำเสียงให้หนักแน่นแต่มันสั่นพร่าเลย
“เกลยั่ววันนั้นฟิกอยากมากเลยอ่ะ แม่นางทั้งห้าก็ช่วยไม่ได้ อยากใส่แทนที่นิ้วเกลอยากโดนตอดหนิบๆรัดแน่นๆ อา” พูดเสียงหื่นทั้งสีหน้าและแววตาผมส่ายหน้าแล้วทุบที่แขนมันที่สอดเข้าในเสื้อผม มันถอนหายใจแล้วออกรถกลับหอตลอดทางมันนั่งขบกรามแน่นหายใจแรงข่มความอยาก อิอิ
****************************************
มาแล้ววววววววววววววววววววววววว
กว่าจะมาได้ไม่รุ้ว่าคนอ่านหายไปหมดยัง โทดก๊าบบบบบบบบบบ
ตอนแรกว่าจะแต่งตอนพิเศษลอยกระทง เหอะๆ ไม่เสร็จ (มี 2 ตอนพิเศษในสต๊อกแล้ว ฮาโลวีนกะลอยกระทงที่ยังไม่เสร็จ)
วันไหนแต่งไม่ออกจะเอาออกมาให้อ่านแก้ขัด
คณะปิดให้ 4 วันนนนนนน กลับบ้านนอกจร้าาาา แต่งตอนนี้เมื่อคนคนเดียวเงียบๆ(เกือบตี1) คนในบ้านนอนหมดแล้ว
เลยได้เอ็กซ์ๆมานิดหน่อย นิดจริงๆ
ไม่อยากกลับไปเรียนเลยยยย ที่บ้านอากาศเยนมากกกกกกก ได้ใส่เสื้อแขนยาวที่อุส่าถอยมา ดีใจ
จบเถอะ เน็ตเริ่มกระตุกแบ้ววว
ขอบคุณที่เข้ามาอ่า เข้ามาเม้น เข้ามาให้กำลังใจจจจจจ
ถ้าบอกใกล้ะจบแล้ว จิเป็นไรไม๊
ขอบลาไปเล่นว่าวววว เด็กน้อยเล่นเต็มเบยยย ไปหาแย่งเล่น กร๊ากกกกกกกกกก
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 797132 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก