ตอนที่28.2 นี่เพราะหัวใจไม่ใช่กระดาษ ไม่ยับไม่ขาด มีแต่ระทมฤทัย
https://www.youtube.com/v/bMA7H_3OCmI เมื่อคืนผมนอนหลับอย่างสุขสมสบายอารมณ์ดีครับ ถึงจะแอบระแวงในช่วงแรกๆแต่ไอ้เจมส์มันก็ไม่ได้ทำอะไรผม(ความคิดกูโคตรสาวน้อยเลย) หกโมงครึ่งป้าร้านซักรีดเอาเสื้อผ้าขึ้นมาให้ที่ห้อง เดินไปคลำๆกางเกงในที่ตากเอาไว้ที่ระเบียง เมื่อพบว่าแห้งกำลังดี ผมก็เก็บเข้ามา
นั่งรอสักพัก ไอ้เจมส์ก็แต่งตัวเรียบร้อยออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เข้าอาบอาบต่อ แล้วก็แต่งตัวออกมาเลยเช่นกัน เจ็ดโมงครึ่ง ผมกับไอ้เจมส์ก็พากันเดินกันไปหอผม ทันทีที่มือสัมผัสลูกบิด ใจผมก็เต้นระส่ำ...เฮียมันคงไปแล้ว
ผมเปิดประตูเข้าไป ห้องทั้งห้องสะอาดเรียบร้อย ไร้ร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใด ข้าวของเครื่องใช้ของไอ้เฮียก็หายไป ไม่มีแล้ว ไม่เหลือแล้ว
“มึงอยู่คนเดียวหรอวะ”ไอ้เจมส์ที่เดินตามเข้ามาเอ่ยปากถาม
“ถ้าตอนนี้นะ ก็อยู่คนเดียว”ผมบอกแล้วก็เดินไปคว้ากระเป๋าสะพายคู่ชีพที่วางอยู่บนโต๊ะมาถือไว้
“แล้วเมื่อก่อน...”
“อยู่กับแฟน แต่เลิกกันแล้ว”ผมตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเดินนำมันออกไปจากห้อง
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมออกมาพร้อมกับข้างห้อง(ห้องที่เอากันเสียงดังๆนั่นแหละ) ผู้หญิงร่างเล็กผมยาวนมแบนผิวขาวส่งยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ ก่อนจะเดินนำเข้าไปในลิฟต์
ภายในลิฟต์แม่งโคตรอึดอัด เพราะอิคู่ผัวเมียข้างห้องดันเอาแต่จ้องผมนี่สิ...
กลับไปหอไอ้เจมส์ไอ้โก้ก็จอดรถรออยู่แล้ว ผมกับไอ้เจมส์นั่งหลังในขณะที่ไอ้โก้เป็นคนขับแล้วเมียมันนั่งยิ้มแย้มอยู่ขนาบข้าง ผมกับไอ้โก้ก็เคยคุยกันบ้างนะเมื่อก่อน แต่มันชอบชวนผมสูบบุหรี่ผมเลยไม่ค่อยอยากเข้าใกล้...แบบได้กลิ่นบุหรี่ทีไรแล้วมันอยาก
“อ้าว ไหงไอ้บลูถึงมาด้วยวะวันนี้”ไอ้โก้ลูกครึ่งอิตาลีตาสีอ่อนตามพันธุกรรมหันมาถามเมทมัน
“เมื่อคืนกูเก็บมันได้ที่หน้าซอย เลยเลี้ยงแม่งไว้ในห้องคืนหนึ่ง”เห็นกูเป็นตัวเชี่ยอะไรเนี่ย
“อ้าว ไหงมึงไม่เห็นเดินขาถ่างเลยวะ หรือของไอ้บลูมันเล็ก มึงเล็กหรอวะ”อันหลังนี่แซวกูสินะ...ถ้าไม่ติดว่ากูเหนื่อย กูจะถีบหน้าให้หน้าหงายเลยไอ้สัตว์
“มึงก็ลองเอาตูดมาให้กูเอาดิ จะได้รู้ว่าเล็กหรือไม่เล็ก”กูก็ไซส์มาตรฐานนะเว่ย
“หูยย ไม่ต้องทำหน้าดุผมก็กลัวแล้วครับพี่”ไอ้โก้ทำหน้าตากวนตีน ในขณะที่แฟนมันก็นั่งหัวเราะ “อิงนี่ไอ้บลูเพื่อนเจอร์เดียวกับโก้ ไอ้บลูนี่อิงแฟนกู”
“หวัดดีครับ”ผมส่งยิ้มการค้าให้อิง แล้วก็หันไปมองนอกหน้าต่าง
“อิง อิงอย่าไปเคลิ้มดิ อย่าหลงมันสิ”ไอ้โก้งอแงเชี่ยไรก็ไม่รู้
“ก็บลูหล่ออ่ะ อิงก็ต้องมีเผลอบ้าง”แล้วเธอก็หัวเราะอย่างเริงร่า ในขณะที่ไอ้โก้แทบชักดิ้นชักงอ
“จะอีกนานไหมไอ้เชี่ยโก้...ถ้านานกูได้ไปพี่วิน”ไอ้เจมส์ที่นั่งหน้ามึนอยู่นานเอ่ยขึ้น
“แหม...อยู่ด้วยกันไม่ทันจะข้ามวัน ก็ปกป้องมันซะแล้ว...แรดจริงเพื่อนกู”ไอ้โก้แซว แต่ไอ้เจมส์ยังคงทำหน้ามึนต่อไป
“มิกกี้เมาส์...ในตู้เสื้อผ้า”ไอ้เจมส์พูดแค่นั้นไอ้โก้ก็ถึงกับเหงื่อแตกพลั่ก “เอาไง”
“เออ ไอ้เชี่ย”ไอ้โก้รีบพารถออกสู่ท้องถนนทันที
“อะไรหรอเจมส์”อิงหันมาถามไอ้เจมส์ที่ยังคงทำหน้ามึนๆ...มึงทำเป็นหน้าเดียวใช่ไหม
“ไม่มีไรหรอก”ไอ้โก้รีบโพลงขึ้น
“อืม ไม่มีอะไรแบบที่ไอ้โก้บอกนั่นแหละ”แล้วไอ้เจมส์ก็ยิ้ม
“โก้!!”ความซวยกลับไปตกที่ไอ้เชี่ยโก้...สมน้ำหน้า เสือกปากดีนักมึง หึๆๆๆๆ
หลังจากปล่อยผมกับไอ้เจมส์ไว้ที่หน้าตึกคณะแล้ว ไอ้โก้ก็ไปเคลียร์กับอิงต่อ ในห้องเรียนยามเช้านั้นไอ้ปินไอ้เอมไอ้เฟานั่งรอผมกันหน้าสลอน ทันทีที่ผมนั่งลงบนเก้าอี้ พวกแม่งก็แทบเข้ามาล้อมผมเลย
“ตกลงเรื่องเป็นไงมาไง ทำไมถึงเลิกกัน”ไปถามพี่มึงสิไอ้เชี่ยปิน...กูก็ไม่รู้เว่ย
“ไม่รู้ว่ะ อยู่ๆก็มาบอกเลิกกู”ผมบอก
“เป็นเพราะเรื่องที่กูกับมึงทำปะวะ”ไอ้เฟาถามเสียงอ่อน
“กูว่าไม่น่าใช่ เพราะไม่เห็นมันว่าอะไร”
“แล้วมึงโอเคดีนะ”ไอ้เอมถาม
“ก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ก็ยังทนไหวอยู่”ผมตอบ “พวกมึงไม่ต้องห่วงกูไปหรอก ถ้าอกหักแล้วจะตายห่าก็ให้มันรู้ไป”ผมส่งยิ้มให้พวกมัน
“เออ ไอ้สัด เก่งจริงมึงเนี่ย”ไอ้เอมว่าแดกผมจบก็กลับไปนั่งที่
พอเก้าโมงอาจารย์ก็เข้ามา ผมก็นั่งเรียนไปตามยถากรรมเช่นทุกวัน ผมเห็นกลุ่มไอ้เจมส์ชอบหันมามองผมบ่อยๆ แต่ผมทำเป็นไม่สนใจ เพราะช่วงนี้เพลีย ไม่อยากปั้นหน้ารับแขกสักเท่าไหร่
แต่เหมือนฟ้าจะไม่เข้าใจเรื่องผมไม่อยากตีหน้าเข้าสังคมสักเท่าไหร่...
“เจมส์!! ไปแดกข้าวกับพวกกูเปล่า”ไอ้เฟาตะโกนถามดังลั่นจนทุกคนในคลาสต่างหันมามอง “อะ ไอ้บลูมันชวน”อิเตี้ย!!!...หาเรื่องให้กูตลอด
“ฮิ้ววววววว”เสียงผิวปากกรีดร้องโห่ร้องทำเอาผมเส้นเลือดในสมองเต้นตุบๆ
“ไปนอนด้วยกันคืนเดียว...ถึงกับติดใจเพื่อนกูเลยหรอวะ”ไอ้โก้พูดจบ พวกอิครีมก็กรีดร้องกันด้วยสีหน้ามีความสุข
“ค_ย”ผมชูนิ้วกลางให้ไอ้โก้
“อ้าว ชักยังไงแล้วเนี่ย มาติดใจค_ยเพื่อนกู... ไอ้เจมส์ ตกลงมึงกับมันใครผัวใครเมียวะ”ไอ้เจมส์หันมองเพื่อนมันด้วยหน้ามึนๆ ก่อนจะหันมาหาไอ้เฟา
“แดกที่ไหนอ่ะ”
“หน้าม.”ไอ้เฟาตอบหน้าแดงก่ำ...ไอ้สัตว์ คนที่เขินน่ะควรเป็นกูกับมัน ไม่ใช่มึง
“เออได้ พวกมึงจะไปกับกูเปล่า”มันหันไปถามเพื่อนในกลุ่มมันโดยไม่สนใจเสียงแซวเสียงเชียร์ใดๆ
“ไม่อาววว ไม่อยากเป็นกขค.”ใครสักคนในกลุ่มมันตอบด้วยสีหน้ากวนตีน
“งั้นก็เจอกันตอนเรียนบ่ายเลยล่ะกัน”
ร้านที่ผมมากินก็เป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดานี่แหละครับ รสชาติอาหารพอกินได้ แต่ข้อดีคือมีแอร์ และข้อเสียมีขนหมา แต่ไม่เป็นไรครับ ม๊าผมบอกว่ากินได้ ร่างกายจะได้สร้างแอนติบอดี้
ช่วงบ่ายพวกผมลงเสรีคนล่ะตัวกับไอ้เจมส์เลยต้องแยกกันไป จากที่ผมสังเกตพฤติกรรมเพื่อนผมนะ ไอ้เฟานี่ดูจะเชียร์ผมกับไอ้เจมส์ชิบหาย แต่ไอ้ปินไอ้เอมนี่ดูนิ่ง ไม่ได้ยินดียินร้ายอะไร
บ่อยสามโมงครึ่ง ผมยืนอยู่หน้าห้องพักอาจารย์ ชะโงกหน้าส่องอยู่นานก็เห็นพี่โค้ชหัวล้านๆกำลังนั่งกินขนมอยู่ ผมเอ่ยขออนุญาติหลังจากที่แง้มประตูมานิดนึง
“เชิญค่ะ”อาจารย์สักคนบอก ผมก็รีบเดินลิ่วไปโต๊ะโค้ชทันที
“พี่โค้ชหวัดดี”ผมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
“ไอ้เชี่ยนี่ พี่ห่าอะไร พ่อมึงอ่อนกว่ากูสองปี”ผมหัวเราะร่วนก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้
“ลุงโค้ช”
“เรียกกูโค้ชเฉยๆเถอะ แล้วมีอะไร วันนี้ไม่มีซ้อมนี่”
“ผมจะมาลาออกจากนักกีฬามหาลัย ต้องทำเรื่องอะไรบ้างอ่ะครับ”ผมหลุบตาลงไม่กล้าสบตาโค้ช
“ทำไม”
“ผมไม่มีเวลาซ้อม แถมเรียนก็หนัก งานก็เยอะ ผมอยากออก”
“ไอ้โฟมมันไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย”เสียงโค้ชเริ่มเข้มล่ะ
“ผมไม่ได้เก่งอย่างพี่โฟมนี่โค้ช”
“เอาเหอะ ถ้ามึงจะออกกูจะทำไรได้...แต่มึงรอแข่งเดือนหน้าก่อนได้ไหมแล้วค่อยออก”ผมเงยหน้ามองโค้ชอย่างสงสัย...กูไม่มีแข่งนะ เท่าที่จำได้ “ไอ้ปั้นมันก็ออกไปคน...ไม่มีตัวจะลงแข่ง...กูเลยต้องลงชื่อมึงไปแทน ถือว่าทำเพื่อสถาบัญนะ”ผมพยักหน้า
มันออกไปไหนของมัน
หลังจากคุยกับโค้ชเสร็จผมก็ออกมาเดินเล่นแถมลานลั่นทม พูดตรงๆเลยนะ ผมอยากเจอมัน แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่เห็นมันแม้แต่เงา นั่งชื่นชมความงามของธรรมชาติไปสักพักไอ้เอมไอ้ปินไอ้เฟาก็เดินตรงเข้ามาหาผมทั้งที่หน้าปั้นปึง
“เป็นเชี่ยไรกันเนี่ย”ผมรี่ตาถาม
“ไอ้เชี่ยปินแม่งจะต่อยกับบริหาร”ไอ้เอมอธิบาย...ไอ้ปินเนี่ยนะ
“นี่มึงไปประชุมสโมสรนักศึกษา หรือไปประชุมสภา”
“ไอ้สัตว์อย่าเล่นมุขการเมือง”ไอ้เอมว่ากลั้วหัวเราะ ก่อนจะนั่งลงข้างผม
“ไอ้เหี้ยนั่นมันกวนตีนกูก่อนอ่ะ”ไอ้ปินทึ้งหัวก่อนจะนั่งลงอีกข้างของผม
“แค่ที่จัดงานโอเพ้นเฮาส์เองมึง”ไอ้เฟาตบไล่ไอ้ปินแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามผม “ได้ตรงหน้าหอประชุมกูว่าดีออก ใกล้เวทีด้วย”
“แต่ตรงนั้นมันมีซุ้มโค้ก”ไอ้ปินว่า
“แต่ตรงที่เราได้มีเซเว่นครับไอ้เชี่ย”ไอ้เฟากลอกตาอย่างปลงๆ
“แต่...”
“มึงก็บอกไปดิ ตรงนั้นแม่งติดกับเภสัช”ไอ้เอมเฉลย ผมก็ถึงบางอ้อ...อะไรเนี่ย
“ตกลงจะเอาพี่หรือน้องกันแน่วะ...อย่ามาเป็นพระลอฟันสองนะไอ้สลัด”ผมแซว ไอ้ปินก็ถอนหายใจ
“เฮ้อออออออออออ”ไอ้ปินถอนหายใจยาวอย่างเหนื่อยหน่ายใจ
หลังจากคุยสัพเพเหระและคาดคั้นง้างปากไอ้ปินกันอยู่ร่วมชั่วโมง พวกผมก็ได้ฤกษ์กลับบ้านกลับหอกันสักที คืนนี้ไอ้เอมกับไอ้เฟามันจะไปนอนกับผมนะครับ ซึ่งผมก็ห้ามแล้วไม่ให้ไป มันก็บอกไม่ต้องเกรงใจ...กูไม่ได้เกรงใจโว้ยย แต่มันเปลืองค่าไฟห้องกู
แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟไปตามระเบียบสองผัวเมียที่ไม่ยอมรับสถานะของตัวเองสักเท่าไหร่ก็ได้มาถึงหอผมแล้ว แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ขึ้นลิฟต์ไปห้องเพื่อนอาบน้ำกินนมนอน ไอ้ผู้ชายข้างห้องที่ผมเจอเมื่อเช้าก็ทักผมซะก่อน
“หวัดดีบลู”รู้ชื่อกูซะด้วย
“หวัดดีครับ”
“คือเราเป็นน้องรหัสพี่ปั้น พี่รหัสเรากับบลูเป็นแฟนกันใช่ไหม...”ผมขมวดคิ้ว ไอ้เฟาก็คว้ามือผมไปบีบเบาๆ
“เลิกกันแล้ว...”
“เอ่อ งั้นเราขอโทษนะ...”ไอ้คนตรงหน้าผมถึงกับหน้าซีด
“ไม่เป็นไรครับ”ผมยิ้มให้
ติ้ง!!
ขอบคุณที่ลิฟต์มาซะที
“บลูเราถามไรหน่อยดิ”มันรั้งผมไว้ก่อนที่ผมจะเข้าไปในลิฟต์
“อะไรครับ”
“บลูพอรู้ไหม ทำไมพี่รหัสเราถึงดร๊อป”
....................
ขี้เกียจหลอกคนอ่านล่ะ
พระเอกเรื่องนี้คือเฮียปั้นนะคะนะ เฮียปั้นของเขียดดดดดดด
บางคนอาจคิดว่า โถอิห่า ทำไมมันยืดเยื้องี้วะ มึงจะกั๊กเนื้อหาไปถึงไหน ไรงี้
มันเป็นไปตามพลอตนะ คุณเขียดแค่อยากให้เห็นว่าแต่ละวันที่ไม่มีเฮียอ่ะ มันยาวนานและทรมานแค่ไหน
เลิฟยู
จิบิ
ตอบคอมเม้น
fonny1987
เดี๋ยวเขียดศรีจะหาให้สักเจ็ดคนนะคะ ได้ควงเจ็ดวัน
yymomo
โหดตลอด
แหมเริ่มที่100เลยเรอะ
haru1111
ใจเย็นๆ (ส่งฮอลล์ชู้ตเตอร์ปาย)
คุณเขียดขอแค่เงินเยอะได้ไหมคะ(วินาทีนี้ชีวิตช๊อต
)
ปล.พี่พริกมันไม่รู้เรื่องอะไรค่ะ เป็นเคราะห์ของมัน
mild-dy
พริกแกงมันเป็นเคะป่วงค่ะ แต่ตามเนื้อเรื่องอิเซอร์ฮากว่านะคะ มันเป็นเมะดัดจริต
NUTSANAN
ขอบคุณค่ะ
ท่าจะเป็นอาเฟานะ
บ๊ายบายโพ
เฮียมันเป็นคนชัดเจนน๊า แต่เพราะหลายๆอย่างกดดันมันเลยพูดอะไรไม่ได้
lizzii
ขอบคุณคร่า
พริกแกงรีไปได้สองตอนแล้วค่ะ ไม่รู้ฮาเปล่าแต่เนื้อเรื่องดูมีที่มาที่ไปมากกว่าเดิม(มั้ง)
พลอยสวย
จัดมาสองเลย
B52
รอดูด้วยคน
wisshy
ตอนหน้าเฮียร้องนะคะ ร้องปริ่มๆ
ทำร้ายอะไร ไม่จริ๊ง เขียดศรีใจดีจะตาย
kongxinya
ค่าทำขวัญเป็นปั๊วเด็กล่ะกันค่ะ
เจ้ผ่านมาเยอะใช่ไหมคะ หนูเริ่มจะชินล่ะค่ะ นี่งานพรีเซ้นหนูทำพาวเวอร์พ้อย มันยังให้หนูพรีเซ้นอีก
รักเจ้ซินเน่ะ
kangteuk1995
ก็คู่หลักอยู่เน้อ
honey honey drop
โดนทิ้งค่ะแอ้มจ๋า
(วิ่งหลบตีน)
ketddy
เจ้เกตมั่นคงเว่อ
อุส่าส่งหนุ่มน้อยมายั่ว
black-egoistic
มันมีกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์อ่ะ
ไม่ได้กัด แต่ทำไมเจ็บ
raluf
ป่านนี้ในกระเพาะฟองฟอดแล้วมั้งพริกแกง
แม่นแล้ว พริกแกงเป็นนักเลงหน้าหวานค่ะ แต่มันเถื่อนนะคะ(ส่วนมากนางป้องกันตัวจากการโดนลวมลาม
)
มันสะสมน๊า ไตทำงานหนักด้วย(ไอ้สามตัวที่ฝัน คุณเขียดใช้ตอนทบสอบการดื้อยาอ่ะ)
p.spring
คิงมันมีเมียเด็ก(โคตรแสบไส้)ไปแล้วคร่า
มันไม่มีเวลาโผล่มาหรอก
rije
ซื้อไม้เท้าล่ะค่ะ ไม่อยากล้มล่ะค่ะ(ลุกจนปวดหลังล่ะ) ขอบคุณคร่า
แม่นแล้วค่ะ น้องเซอร์เป็นลูกครึ่งจ้า ตอนน้องเป็นเบบี๋ น้องโดนแมวข่วนแล้วฝังใจอ่ะจ๊ะ
ฮ่าๆๆ แล้วคือพริกแกงมันเป็นโรคคลั่งแมว(พอจะเดาเนื้อเรื่องออกแล้วใช่ไหมคะ)
plapawa
ต้องรอรีไรท์ก่อนจ้า อีกไม่นานเกินรอน๊า
RenaBee
ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแล้วค่ะวินาทีนี้
ขอบคุณคร่า
moodyfairy
อุ๊ย มันเถื่อนแต่มันไม่ยอมนี่สิ สามีเด็กเลยต้องใช้มารยาและความหื่นในการล่อลวง
คุๆๆๆ ไม่ง้อแถมเลิกกันด้วย(จะโดนฆ่าไหมวะเนี่ย)
Lily teddy
รอยดูดไม่ได้มาจากพริกแกงค่ะ มาจากใครนั้นม่ายบอก
เลิกกันแล้วจ้า
ขอบคุณนะค
gayraygirl
ฟามรักทำให้คนทำอะไรที่ไม่เคยทำค่ะ
แมวเหมียว
ไม่รู้เฮียกลับมาคราวนี้จะให้อภัยเฮียไหมน๊า(อาจจะลืมก่อน)
พริกแกงมันป่วงค่ะ ส่วนเซอร์ฮานมันเรียกร้องความสนใจจากพี่พริกแกงคร่า
@Lucifer_Prince@
คือพริกแกงกับเซอร์ฮานมันยังไม่ไดรีเลยอ่า
เด่ะรอพี่แปปนะจ๊ะที่รัก แล้วจะเอามาลงในเล้าเน้อ
TanyaPuech
คือในบรรยานิยายของคุณเขียด พริกแกงรั่วสุดค่ะ
^^KENTA^^
จากสามดอก กลายเป็นน้ำตาสามลิตรแทนได้ไหมคะ
ReiSei
น้องเฟามันรเายนะจริงๆแล้ว
พี่พริกแกงนางไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ ซวย
nutty
อย่าเกลียดมันเลยค่ะ เขียดขอ
อายทำไม
เจมส์มันเป็นมวยรองน๊า ยังไงก็ต้องเฮีย(เอฟซีเฮียตลอดการ ถึงเฮียจะเลวจะชั่วแต่เค้าก็รักน๊า
)
รางวัลขอเป็นตังค์สามร้อย ช่วงนี้ม๊าพี่ตัดท่อน้ำเลี้ยง
บ๊ายบายโพ
ปลดจริงนี่มีน้ำตานองแน่ จริงๆเฮียน่าสงสารน๊า รอเฮียหน่อย
Alone Alone
ใช่ไหม เขียดก็รอเฮีย เจมส์มันไม่ใช่อ่ะ ม่ายช่ายยย
(ได้ข่าวมึงเขียนของมึงเอง)
haru1111
ปลดจริงล่ะเดี๋ยวมีร้อง(คุณเขียดร้อง)
lizzii
ต่อล่ะค่ะ แต่ก็ยังไม่เฉลยเหมือนเดิม
แมวเหมียว
ใจคุณเขียดก็มั่นคงกับเฮียนะ
wikawee
เฮียเป็นพระเอกมาค่อนเรื่องแล้วน๊าเฮ้ย(มาปล่งมาปลดอาร๊าย)
comkacom
เป็นตอนแรกที่น้องบลูกล้าทำร้ายอิเฮีย
ReiSei
เขาก็ปลดไม่ลงหรอก ย้อนไปอ่านตอนเก่าๆ โถ เฮียของเขียด
เหนือฟ้ายังมีจักรวาล
B52
มันเป็นปัญหาระดับชาติค่ะ
NUTSANAN
เฮียมันโดนหลายๆอย่างกดดันค่ะ ส่วนเจมส์ คุณเขียดกลัวน้องถลำไปมากกว่านี้ล่ะจะเจ็บ
fonny1987
คนใหม่นี่เป็นคุณเขียดล่ะกัน
ketddy
น้องเจมส์มาล่ะเจ้(บอกทำไม เจ้เกตเขารู้กันแล้วเฟ้ย)
@Lucifer_Prince@
แหะ แหะ
rije
จริงมันเนื้อหอมมานานแล้ว แต่เฮียมันกั๊ก
thanza1970
สงสารคุณเขียดแทนล่ะกัน
nekomaew
ให้มันมีเมีย มันจะเป็นงานเร้ออออออ
ChiiCaLorz
อิแว่นร้องไห้ตาย
mild-dy
เฮียมันโดนกดดัน
raluf
เจมส์จะดีไหมอันนี้ไม่รู้งิ แต่อิบลูมันยังรักเฮีย โถ บลูรดา
RenaBee
เฮียมันโดนกดดันค่ะ
black-egoistic
ฮ่าๆๆๆ น้องเป็นเคะมานาน จะเป็นงานเร้ออออ
บลูไม่ใช่ของแปลก...คุณเขียดก็ไม่เชื่อค่ะ
p.spring
เฮียมันเตรียมใจไว้ระกับหนึ่งล่ะค่ะ
ถ้ามันกลับมาอีกครั้งแล้วบลูไม่รักมันแล้ว มันก็ต้องทำใจ(หรอฟะ
)
อ้าวไม่แน่ อาจจะอินดี้ให้เมะสวนกระแสกับเรื่องอื่น
พลอยสวย
ม่าตรงไหน ไม่มี๊
kongxinya
ตอนต่อไปมาแล้วแต่เรื่องเฮียยังไม่คืบหน้า
moodyfairy
ยังไม่ทันม่าเลย
smileland
เฮียมันโดนบลูรดาเล่นซะปางตายแล้วยังจะไปซ้ำมันอีก โหดร้ายแท้
cher7343
yeah
KaeM_PonG
ถ้าคบจริง เจมส์น่าสงสารน๊า...เพราะบลูยังรักเฮีย
หัวข้อ: Crafty Guy :เมียข้าใครอย่าเตะ - ขายของง่ะ- 5.8.15 (อ่าน 819804 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก