บทพิเศษ.....งานแต่งงาน
.
.
.
ชมพู่เดินเข้าออฟฟิสมาสีหน้านิ่งสนิท
"สวัสดีค่ะพี่มุ......" ยกมือไหว้ทั้งที่หน้ายังนิ่ง
"อ้าว....หน้าอึนแต่เช้า.....เป็นอะไร"
"อ๊ะ.....ชมพู่ให้" ชมพู่ยื่นการ์ดสีสมอ่อนให้
"เฮ้ย......จริงดิ่"
"อยากให้เป็นเรื่องโกหกที่สุด"
.
.
.
การ์ดแต่งงาน
นางสาว ชลัทวรา....กับ นายสุธากร
.
.
.
ชมพู่กับเฮีย
.
.
.
"อ้าว......."
"ชมพู่ยังไม่อยากแต่งนี่นา....."
"ทำไมอ่ะ.....ดีออกได้งานกับคนที่รักน่ะ"
"ก็ดี.....แต่ชมพู่ยังไม่พร้อมนะพี่มุ"
"อื้ม.....แล้วไม่เลื่อนออกไปละ"
"เฮียกะพ่อแม่ไม่ยอม"
"แล้วทำไมถึงบอกว่ายังไม่พร้อมละ"
"ชมพู่อยากท้องก่อนแต่ง......" แม่นางงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
.
.
.
คิดอะไรแต่ละอย่าง........
.
.
.
ตอนบ่ายคุณรักษ์กับคุณแมนเรียกชมพู่เข้าไปคุยหน้าเครียด....
ชมพู่เดินหน้ามึนออกมา
"มีอะไรรึเปล่าครับ....." พี่มุเดินเข้ามาถามคุณแมนที่นั่งอยู่ในห้อง
"ชมพู่จะแต่งงานแล้วทางบ้านอยากให้ลาออก"
"แต่ชมพู่ไม่ได้อยากลาออกนี่คะ"
"คุณป้าบอกมาอ่ะ พี่จะทำอะไรได้"
"พี่?"
"เออ.....เนี่ยรุ่นน้องที่มหาลัย" คุณแมนหันไปโยกหัวชมพู่เบาๆ
"......แล้วถ้าชมพู่แต่งงานไปแล้วเกิดท้อง.....งานที่ทำมันหนักมากนะ"
"ชมพู่ทำได้ค่ะ"
"ยังไงก็ไม่ได้.....ขัดคุณป้าไม่ได้จริงๆ"
"โอ๊ย.....ชมพู่ไม่ได้อยากแต่งนะพี่แมน.....บอกไปแล้วว่ารออีกสักหน่อย"
"ชมพู่....."
"..........................." ชมพู่หุบปากฉับ......
.
.
"พี่ให้ลาหยุดสองวัน......ไปคิดให้ดีๆ....พี่ไม่ขัดถ้าจะลาออก และถ้าทางครอบครัวเราเขาตกลงให้ทำต่อไปก็ดีใจ"
"............................."ชมพู่เดินออกจากห้องคุณแมนไป.....
ทิ้งสามหนุ่มมานั่งถกปัญหาของชมพู่
.
.
.
สุดท้ายแผนการฝากชมพูกับหนุ่มหุ่นหมีก็บังเกิด
"มันเคยหึงมั๊ยวะ.....หรือมันดีแต่ตีมึน"
"เอาง่ายๆนะ ตั้งแต่ฟังมาเฮียของมันก็ไม่เคยนอกลู่นอกทางเลยนะ"
"มันต้องมีจุดเปลี่ยนเว้ย......"
.
.
.
.
"จองโรงแรมเดิมที่สังขละเอาไว้....." ชมพู่บอกกับเจ้านาย
"ไปคนเดียวบอกพ่อกับแม่รึเปล่า" เจ้านายที่พ่วงตำแหน่งรุ่นพี่คนสนิทอดถามไม่ได้
"เปล่า.......อยากคิดอะไรเงียบๆคนเดียว......" ชมพู่สาวติสยังคงโลกส่วนตัวสูงเหมือนเดิม
.
.
.
"โทรบอกเฮียมันไปละ......มันจะได้ผลเหรอวะ"
"ได้สิอา.....มันจะได้สมใจทั้งสองฝ่ายนะ"
"เอาเข้าไป.....เจ้าสุมันก็นะ รักชมพู่แต่ก็ยังกลัวๆอยู่
"เออ....มันรักก็ดีแล้ว....."
สองคนอาหลานวางแผนเรียบร้อย
ชมพู่พวกพี่อยากให้เรามีความสุขนะเว้ย
แล้วจะบอกว่าพี่มุขอเราน่ะ คนคิดเลยหล่ะ
มุธาเป็นคนโทรเช็คโรงแรม แล้วโทรไปบอกเรื่องนี้กับอาเฮียของชมพู่
รวมถึงแจ้งความจำนงของนางสาวชวัลวราด้วย
"ไหนๆก็จะแต่งแล้ว.....ท้องก่อนแต่งก็ดี พี่เคยได้ยินชมพู่บอกว่าอยากมีลูก.....เรื่องท้องก่อนแต่งมันไม่ได้แคร์เลย แล้วเนี่ยจะแต่งกันอยู่แล้ว...."
.
.
.
"ท้องก่อนแต่งสักเดือนสองเดือนชมพู่มันคงสมใจ"
.
.
.
ชมพู่นั่งทมองพระอาทิตย์ตกที่ระเบียงห้องพัก จากมุมนี้มองเห็นสะพานไม้ทอดยาวจากฝั่งไทยไปถึงฝั่งมอญ
จิบเบียร์เย็นๆนั่งคิดอะไรเรื่อยๆ ข้างๆมีบุหี่ยี่ห้อที่เคยโปรดปรานมากวางอยู่
.
.
.
"แต่งงานกันนะ....." เฮียวางกล่องแหวนลงข้างๆมือของชมพู่ตอนที่กำลังนั่งหม่ำชาบู
"หืม.....แต่ง?" ชมพู่เลิกคิ้วสงสัย
"เราแต่งงานกันเถอะ....."ชมพู่หันไปคีบหมูในหม้อให้เฮีย
มองหน้าเขาตรงๆอีกครั้ง.....
"เฮียอยากอยู่กับชมพู่"
"............"ชมพู่ยังเงียบไม่ได้ตอบอะไร
"............................." เฮียเริ่มกังวลเพราะชมพู่เอาแต่เงียบอย่างเดียว
"แต่ง" ชมพู่หันกลับไปกินหมูต่อเงียบๆ
เฮียนั่งยิ้มหน้าบาน....
"พี่รักชมพู่ค่ะ"
.
.
.
ชมพู่กระดกเบียร์อีสองอึกแล้วโยนกระป๋องเบียร์กระป๋องที่สี่ลงถัง
"ก๊อกๆๆ"
"................."ชมพู่เดินไปส่องตาแมวหน้าห้อง
"...............เฮีย" ผู้ชายหุ่นหมีคนนั้นยืนอยู่หน้าห้องพร้อมกับกล่องในมือ
"มาทำไมคะ....." ชมพู่เปิดประตูทั้งที่ยังคล้องโซ่อยู่
ชมพู่นั่งลงข้างๆประตู เฮียเห็นงั้นเลยนั่งลงตาม
"กล่องอะไร....."
"กล่องไดอารี่ที่เฮียเขียนมาสามปี"
"................"ชมพู่จุดไฟแช็กที่บุหรี่แล้วอัดเข้าปอด
"เฮียรู้ว่าชมพู่ไม่ได้อยากแต่งงานกับเฮีย"
"..............." สาวเจ้าพ่นควันกลิ่นมิ้นออกไม่มีทีท่าอะไร
"เฮียแค่อยากจะบอกชมพู่น่ะ...ว่าถึงวันนั้นชมพู่จะบอกว่าไม่แต่งเฮียก็ไม่ถอดใจนะ....เฮียรักแล้วไม่คิดเปลี่ยนใจเลย"
"............."ชมพู่ไม่หันมองเขาเลยสักนิด
"เฮียไม่ใช่คนที่ดีที่สุด......แต่เฮียก็มั่นใจว่ารักชมพู่ที่สุด"
"เฮียรักแล้วเฮียเข้าใจรึเปล่า......"
"เข้าใจ......."
"เข้าใจว่า......"
"เข็มนาฬิกายังเดินไปข้างหน้า พระอาทิตย์ก็ไม่เคยตกทางทิศตะวันออก วันนี้ชมพู่อาจรู้สึกว่าไม่ได้รักเฮียมากขนาดที่จะอยู่ด้วยตลอดชีวิต....แต่ชมพู่ก็รักเฮียอยู่ดี"
"ทำไมเฮียถึงมั่นใจ"
"ลูกกะตาชมพู่มันฟ้องหมดทุกอย่าง....." ชมพู่ที่สบตาเฮียเห็นแววระริกอย่างที่ไม่ค่อยได้เห็นมาก่อน
"อย่ามั่นใจให้มาก....."
"เปิดประตูสิ.....จะทำให้มั่นใจ"
"..............."สาบานได้ว่าไม่ได้คิดจะเปิดประตูให้เฮียเลยสักนิด แต่มือก็ปลดโซ่สะเฉยๆ
"............นี่เป็นของขวัญที่พี่อยากให้......" เฮียดันชมพู่ให้ไปนั่งลงบนเตียง แล้วดึงบุหรีไปขยี้ทิ้ง
"แหวนวงนี้.....ไม่ใช่แหวนหมั้นของเรา ไม่ใช่แหวนแต่งงาน แต่มันเป็นแหวนที่เฮียตั้งใจจะให้ชมพู่สองปีที่แล้ว"
"................."ชมพู่น้ำตาคลอ
.
.
สองปีที่แล้วเฮียบอกรักแล้วจะให้ของขวัญชมพู่ไม่ได้รับแล้วทำป็นเฉยเมยไป....
เพราะความไม่มั่นใจว่าจะมีใครรักจริง
"ถึงจะสวมมันช้าไปสักสองปี......แต่เฮียจะสวมให้นะ"
"..............เค้ารักเฮียนะ" ชมพู่พูด เฮียยิ้มอ่อนโยนแตะใบหน้าชมพู่เบาๆ
"เฮียจูบนะ....." ชมพู่ไม่ได้ตอบแต่บรรจงจูบเฮียอย่างหวานซึ้ง
"ชมพู่อยากมีลูกใช่มั๊ย....." ชมพู่พยักหน้า
"ที่เฮียกับพ่อแล้วก็แม่อยากให้ชมพู่ลาออกจากงานเพราะว่าเฮียไม่อยากให้ชมพู่เครียด....ถ้าเกิดคนท้องคนไส้เครียดมันจะส่งผลต่อลูกของเรานะ"
"แต่เค้ายังไม่ท้องสักหน่อย....."
นี่ไง.....เฮียจะเล่นกลเสกเด็กเข้าท้องให้"
"เฮีย....พูดอะไรน่ะ" ชมพู่ฟาดผั่วะเข้าที่ไหล่
"ไหนกินเบียร์ไปตั้งสามกระป๋องเชียว"
"สี่ต่างหาก....."
"ชมพู่.....เรามาสร้างครอบครัวของเรากันนะ"
.
.
.
อยากงอนเยอะๆให้เฮียง้อมากๆ
อยากบอกเฮียว่าอยากมีลูกสาวกับลูกชายอย่างละคน
อยากเลี้ยงลูกเอง
อยากบอกกับลูกๆว่าพ่อของลูกน่ารักมากๆ
.
.
แต่เฮียไม่ปล่อยโอกาสให้เล่าหรือพูดอะไรอีกเมื่อหลังสัมผัสเตียงชมพู่ถึงได้รู้ว่า เฮียที่ชมพู่คิดว่าเรียบร้อยแสนดี
ที่จริงช่างขี้แกล้งและเอาแต่ใจสุดๆ
.
.
.
"ปานนี้สร้างผลผลิตกันอยู่ละมั้ง" คุณรักษ์เดินมากิดเอวมุธาจากด้านหลัง
"อื้ม....." มุธา ลากเสียงเมื่อคุณรักษ์เริ่มจูบหนักๆที่ต้นคอด้านหลัง
"ถึงเราจะมีลูกไม่ได้ แต่เราจะมีกันอย่างนี้ไปตลอดนะ"
"สัญญารักเหรอครับ"
"สัญญารักด้วย.....สัญญาใจด้วย"
.
.
.
คู่บ่าวสาวยืนบนเวที พิธีกรให้เจ้าสาวกล่าวอะไรกับเจ้าบ่าวบ้างเพราะตลอดทั้งงานเจ้าบ่าวที่ปกติพูดน้อยวันนี้พูดเยอะเหลือเกิน ส่วนเจ้าสาวก็เอาแต่ยิ้ม
"ก็.....ขอบคุณพ่อกับแม่ค่ะ.....ที่ดูแลหนูอย่างดี ขอบคุณป๊ากับม้าที่เลี้ยงเฮียมาอย่างดี
ขอบคุณเฮียที่รักเค้ามาตลอด....ถึงแม้ว่าเค้าจะคิดอะไรไม่เหมือนคนอื่น แล้วก็ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองเท่าไหร่
เวลาอยู่กับเฮีย ชอบทำเหมือนไม่สนใจ แล้วก็เอาแต่ใจมาก...." ชมพู่ยิ้มทั้งน้ำตา
"เค้าจะไม่สัญญาว่าจะแสนดีไปตลอด....แต่สัญญาว่าจะเป็นภรรยาที่น่ารักของเฮีย....เค้ารักเฮียค่ะ"
.
.
.
แขกด้านล่างเชียร์ในหอมแก้ม แต่ใครจะรู้ว่าแม่สาวชมพู่จับเฮียคนดีประกบปากจูบโชว์
ท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดของเหล่าแขกเหรื่อ(และคุณเอิร์นภรรยาคุณแมน) เด็กชายพีตบมือแปะๆชอบใจ
สายตาสามคู่มองทั้งสองคนบนเวทีด้วยสายตายินดี
.
.
.
ชมพู่เป็นกามเทพมาตลอด...
และผู้ชายคนนั้นคนที่สาบานกับ คุณแมน คุณรักษ์ และมุธาว่า
"ถ้าผมหมดรักชมพู่ หรือว่าทำให้ชมพู่เสียใจ พวกพี่ไม่ต้องลังเลที่จะฆ่าผมให้ตายนะ"
.
.
.
"จนวันสุดท้าย วินาทีสุดท้าย ลมหายใจสุดท้าย ผมจะรักชมพู่แค่คนเดียวครับ"
.....................................................
ขอบคุณเข้ามาอ่านและติชมค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
