= 2 =
“พี่จะนอนกอดผมหรือครับ” อดระแวงถามจนได้ “ได้ก็ดีสิครับ พี่รู้ว่าดิ่งคงไม่ยอมให้พี่กอด ยกเว้นหลับไม่รู้ตัวแล้วเผลอมากอดกันเอง”
ทำไมเขาไม่อยากกอด อยากใจแทบขาด อยากก้าวข้ามความสัมพันธ์มากกว่านี้ ต้องคอยเตือนตัวเองตลอดเวลา
ไม่ให้วู่วามใจร้อนอาจได้ไม่คุ้มเสีย จะเรียกความรู้สึกดีๆ คืนมาไม่ได้หากผลีผลามบุ่มบ่ามให้ได้ดังใจล่ะก็
ลูกดิ่งแม้เป็นคนอ่อนโยนมองโลกในแง่ดี แต่ทิฐิรักศักดิ์ศรีแรงกล้า เรื่องไหนยอมได้ไม่ลำบากใจ
น้องไม่เก็บมาคิดให้รกสมอง หากเรื่องไหนไม่ถูกใจหรือไม่เห็นด้วย คนลักษณะนี้ต่อต้านหัวชนฝา
แถมเป็นการต่อต้านที่ยากรับมือด้วยสิ อย่าคิดว่าความใสซื่อของน้องจะไร้เดียงสา จนขาดความเป็นตัวเองเชียว
เด็กหนุ่มที่มุ่งมั่นยืนหยัดเป็นกำลังหลักให้แม่พึ่งพิง ย่อมมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง และคงไม่ยอมรับการกระทำ
ที่เกิดจากวิธีขืนใจ หากต้องการหัวใจน้อง ต้องเป็นความยินยอมพร้อมใจ ต้องใช้ระยะเวลาอาศัยความจริงใจ
เป็นเครื่องพิสูจน์ ให้รับรู้ด้วยตัวเองเท่านั้น ‘ว่าเขาจริงจัง จริงใจ ไม่คิดล้อเล่น’ เมื่อถึงเวลานั้น
เขาถึงสามารถครอบครองหัวใจของน้องเป็นผลสำเร็จ แต่กระนั้นก็ต้องเร่งมือในเร็ววันด้วย
“ผม..ไม่ได้รังเกียจที่พี่กอด แต่รู้สึกแปลกที่เรานอนกอดกัน
พี่ไม่รู้สึกว่ามันแปลกบ้างเหรอ เราเป็นผู้ชายนะครับ” ลูกดิ่งถาม โดยยังไม่กล้าเงยหน้ามองตอบพี่
“พี่เคยมีคนรัก..เป็นผู้ชาย” คำพูดโยโย่ทำลูกดิ่งเงยหน้าจ้องตาค้าง ยอมรับแล้วสิ ว่าพี่เป็น ‘เกย์’
แม้จะอยู่เหนือความคาดหมายพอสมควร เขาแทบไม่อยากเชื่อ ผู้ชายหล่อเคราดกมาดเท่
แมนจนดูไม่ออกอย่างพี่โย่จะเป็นเกย์
“พี่..กำลังล้อผมเล่นใช่ไหม” เขาต้องการคำยืนยัน
“เรื่องจริง ตอนเรียนม.ปลาย พี่เคยคบรุ่นน้องเป็นแฟนช่วงระยะสั้น ก่อนจะเลิกกันในเวลาต่อมา”
หนุ่มตัวโตรู้ดีว่าสักวันคงต้องบอกเรื่องราวส่วนตัวให้ลูกดิ่งฟัง ไม่คิดว่าจะบอกเวลานี้ด้วยซ้ำ
แต่ถ้าไม่พูดขณะที่น้องสับสนเกี่ยวกับพฤติกรรมของเขาล่ะก็ อาจก่อให้เกิดปัญหาภายหลัง
สู้เปิดใจเล่าให้ฟังเสียเลยดีกว่า
“พี่..เป็นเกย์หรือครับ” คำถามตรงๆ ไม่อ้อมให้เสียเวลา ทำเอาหนุ่มหล่อหน้าเข้ม
ถึงกับเหลือบตาคมมองสีหน้ารุ่นน้องประกอบ เพื่อจะได้ชั่งใจกับคำตอบตัวเองด้วย
ขณะมือยังทำหน้าที่ควบคุมพวงมาลัยได้มั่นคง
“ถ้านิยามคำว่าเกย์คือคนที่ชอบผู้ชาย..พี่ไม่ปฏิเสธ ในเมื่อพี่รู้สึกชอบผู้ชายจริง ดิ่งจะเข้าใจแบบนั้นคงไม่ผิด”
เขาตอบอย่างฉลาด เขาเคยชอบเรน แน่ใจยังไม่ถึงขั้นรัก แค่รู้สึกดีกำลังจะพัฒนาความรู้สึกให้เพิ่มขึ้น
ก็ถูกหักหลังเสียก่อน หลังจากนั้นเขาไม่เคยรู้สึกพิเศษกับเพศเดียวกันอีก ยกเว้น ‘ลูกดิ่ง’
“แต่พี่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย” ลูกดิ่งพยายามแย้งคำตอบกึ่งยอมรับและไม่ยอมรับของรุ่นพี่
“สมัยเรียนมีทุกเพศทุกวัยเข้ามาขอคบ พี่ไม่ได้สนใจใครก่อน กรณีแฟนรุ่นน้องผู้ชายที่เล่าให้ฟัง
เป็นช่วงจังหวะที่กำลังเสียใจการตายของแม่และตาในเวลาไล่เลี่ยกัน
เขาเข้ามาได้จังหวะ พี่กำลังต้องการประชดชีวิตด้วย จึงคบกับเขา แรกเริ่มไม่ได้รู้สึกอะไร
แค่ต้องการเหลวไหลดูสักครั้ง ไปได้สักระยะเริ่มรู้สึกดีที่เขาน่ารักเอาใจเก่ง ตั้งใจคบจริงจัง
เขาเป็นฝ่ายมาบอกเลิกพี่กะทันหันเหมือนโดนหักหลังเสียอย่างนั้น นับแต่นั้นพี่ไม่เคยรู้สึกสนใจผู้ชายคนไหน
จะให้พี่ยืนกรานว่าเป็นเกย์ไม่แน่ใจ ถ้าเป็นเกย์คงเพราะชอบดิ่งเข้าอย่างจัง ถ้าเป็นแบบนั้น พี่พร้อมเป็นเกย์โดยไม่แก้ตัว
เพราะพี่เต็มใจ..ขอแค่ดิ่งเป็นแฟนคุ้มแล้วที่เป็นเกย์” เป็นคำพูดตรงๆ บวกคำสารภาพรัก ลูกดิ่งร้อนหน้าแทบระเบิด
จนคำถามและคำพูดนั่งก้มหน้าลูกเดียว เขาไม่เคยประสบกับสถานการณ์รับมือยากแบบนี้มาก่อน
มีคนไม่น้อยเข้ามาสารภาพความรู้สึก แสดงออกว่าชอบเขาโจ่งแจ้ง กรณีโอปอที่คบพี่ปุ้มก็คนหนึ่ง
แต่เขาไม่รู้สึกใจเต้นรัวกระหน่ำตึกๆ ตักๆ เหมือนได้ยินคำพูดด้วยเสียงทุ้มอ่อนของพี่โย่แบบนี้
ไม่อยากยอมรับ ว่าเขาตื่นเต้นและรู้สึกดีกับคำสารภาพของรุ่นพี่ ทำเอาหัวใจพองลม หรือว่า?..เขากำลังจะเป็นเกย์!
“เลี้ยวจอดข้างหน้าเลยครับ” โชคช่วยมาถึงจุดหมาย ทำให้เอาตัวรอดตีมึนกับคำสารภาพที่ฟังหมาดๆ
ได้อย่างไม่เนียนเท่าไหร่ ตอนนี้แทบไม่กล้าส่องกระจก โยโย่ใจเย็นไม่เร่งรัด แค่ดูอาการรุ่นน้องหน้าแดงไปไม่เป็น
แอบดีใจล่วงหน้า ถ้าลูกดิ่งรังเกียจคงไม่อายหน้าแดงแบบนี้แน่
“ครับ” รุ่นพี่ตัวโตขานเสียงนุ่ม ส่อให้รู้เขามีความสุข ลูกดิ่งแกล้งปลดสายคาดนิรภัยแก้เขิน
ยังคงไม่กล้าสู้หน้ารุ่นพี่ รอรถจอดสนิทรีบเปิดประตูลงไปยืนบนทางเท้า หายใจเฮือกอกสั่นขวัญแขวน
เหมือนผ่านวิกฤติมีดจ่อคอหอยแล้วรอดตายหวุดหวิด ไม่ใช่เขากลัวพี่โย่หรอก
แต่กำลังกลัวความรู้สึกตัวเองมากกว่า มันล่อแหลมมาก
“ลูกดิ่ง” เสียงตะโกนเรียกดังพอได้ยิน หนุ่มหน้าใสหุ่นสูงหันมองเข้าไปในร้านตามที่ได้ยิน
“กุล” หนุ่มร่างท้วมออกจะสมบูรณ์สูงใหญ่พอควร ยืนยิ้มโบกมือเหยงๆ ทักทายจากร้านขายวัสดุการเกษตร
ลูกดิ่งยิ้มตอบ กุลหรือชื่อจริงกุญชร เป็นเพื่อนตัวอ้วนโตสมัยเด็ก สนิทกันมากพร้อมกลุ่มเพื่อนสี่ห้าคนวัยเดียวกัน
ไม่เจอนานแล้วตั้งแต่แยกย้ายไปเรียนต่อมัธยม
“กลับมาเมื่อไหร่” ลูกดิ่งถาม พร้อมกับเดินเข้าไปหา
ไม่ลืมยิ้มให้สาวหมวยตัวขาวที่ตีคู่เพื่อนเขาแทนการทักทาย ยังไม่ได้รับการแนะนำ
“พี่แจ..เพื่อนกุลชื่อลูกดิ่ง..ดิ่งนี่พี่กุญแจเรียกง่ายพี่แจ ลูกสาวป้ากูที่ไปอยู่บ้านเขา
กูมาได้เกือบอาทิตย์ตั้งแต่โรงเรียนปิด ว่าจะแวะไปหามึงเหมือนกัน พวกไอ้ย้งบอกมึงไม่อยู่
ได้ข่าวโกอินเตอร์ไปฝึกค่ายสโมสรใหญ่นี่หว่า..ยินดีด้วยเพื่อน” กุลตบบ่าลูกดิ่งแปะๆ
ใบหน้าอูมอย่างคนเจ้าเนื้อยิ้มจนแก้มโย้ ดูเป็นหนุ่มอารมณ์ดีทีเดียว
“ยินดีรู้จักครับ” ลูกดิ่งหันไปทักทายสาวหมวยคนสวย
“ยินดีเช่นกันค่ะ ว่าแต่พี่ตัวโตที่ยืนมองใครคะ เห็นลงรถคันเดียวกัน มาด้วยกันใช่ไหม คลับคล้ายคลับคลา”
สาวกุญแจพยักพเยิดไปด้านหลัง ลูกดิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีรุ่นพี่ตัวโตมาด้วย อารามดีใจเจอเพื่อนเลยไม่ทันรอ
“พี่โย่ครับ เชิญทางนี้พี่” ลูกดิ่งยิ้มกว้างเอ่ยเรียกรุ่นพี่ หนุ่มหล่อตัวโตปล่อยฟีโรโมนสะกดสาวหมวยเท่สุดๆ
เดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งตามสไตล์ กลับดูหล่อบาดจิตบาดใจจนสาวเพียงหนึ่งเดียวหน้าแดงเรื่อขึ้นทันควัน
“พี่โยโย่นักเตะจริงด้วย” สาวแจยิ้มหวานปนอาย เปรยออกมาเมื่อมั่นใจว่า ที่รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาคุ้นๆ
เป็นหนุ่มสุดฮ็อตวงการลูกหนังเมืองไทย ซึ่งบรรดาสาวๆ รุมกรี๊ดทั้งประเทศ
“หวัดดีครับ” โยโย่กล่าวทักยกยิ้มให้เล็กน้อย สาวเพียงหนึ่งเดียวก็แทบถลาเข้าไปซบ
หนุ่มคนนี้เธอปลื้มมานาน ฝันจะได้เจอตัวจริงใกล้ๆ เหมือนฝันเป็นจริงอย่างไม่ทันตั้งตัว
“กุญแจค่ะ ดีใจที่เจอพี่” เธอเสนอหน้าเข้าไปยืนประจัน พอมายืนแบบนี้ ยิ่งเห็นความองอาจผึ่งผายของอีกฝ่าย
กลายเป็นต้องแหงนหน้าคุย สูงแค่อก ทั้งที่เธอสูง 165 จัดว่าสูงพอสมควรเทียบกับหญิงเอเชีย
แต่เล็กไปถนัดเมื่อเทียบหนุ่มตัวโตสูงใหญ่รูปหล่อพาใจสั่นตรงหน้า
“ขอบคุณครับ” โยโย่ไม่รู้จะพูดอะไร เขาสังเกตเห็นแววตาวาวหวานระยิบระยับของสาวหมวย
พอดูออกว่าเธอรู้สึกพิเศษกับเขา จึงรักษาระยะห่างไม่ให้ดูน่าเกลียด แต่ก็ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายตีสนิทรุกประชิดได้
กลับคำนวณพลาด กุญแจเป็นสาวมหา’ลัย ปีสองไม่ได้อ่อนต่อโลกอย่างที่รูปลักษณ์ภายนอกหลอกตา
“พี่รู้จักน้องดิ่งเหรอคะ ถึงมาด้วยกัน” ตีเนียนเอ่ยชื่อลูกดิ่งที่เพิ่งรู้จักเสียสนิทปาก
“ผมไปฝึกบอลอยู่สโมสรพี่เขา” ลูกดิ่งชิงอธิบายเสียเอง โยโย่ไม่ได้พูดอะไร
มองหน้าลูกดิ่งเหมือนส่งสัญญาณให้รีบทำธุระ เจ้าของร้านยืนอยู่ข้างในมองมาแล้วเช่นกัน
“กุล..กูมาซื้อปุ๋ยกับไม้ยูคาฯ ไปลงสวน กูไม่สะดวกคุยเวลานี้ เอางี้มึงเอาเบอร์กูไป ค่อยโทรคุย”
ลูกดิ่งอ่านสายตาพี่ออก รีบแก้สถานการณ์
“ตกลง..มึงบอกมากูยิงเข้าเครื่องให้” หนุ่มท้วมล้วงโทรศัพท์
“08xxxxx” ลูกดิ่งบอกเบอร์ให้เพื่อนวัยเด็กเมมใส่โทรศัพท์
อีกฝ่ายกดรัวยิก..แล้วโทรเข้าเครื่องเขา รอได้ยินเสียงริงโทนสายเข้า
“เบอร์กู..เมมไว้ด้วย พวกไอ้ย้งนัดเตะบอลเก้าโมงเช้าพรุ่งนี้ พวกมันรู้มึงมาคงดีใจน่าดู
กลุ่มเราไม่ได้ดวลฝีเท้ากันนานแค่ไหนแล้ววะ มึงว่างแวะไปเล่นกัน” เพื่อนตัวท้วมรีบร่าย
เมื่อเห็นว่าลูกดิ่งไม่มีเวลาเสวนาด้วย
“กูมีรุ่นพี่มาด้วย ไม่แน่ใจว่ะ” ลูกดิ่งทำสีหน้าลำบากใจ
ถ้ามาลำพังคงไม่มีปัญหาที่จะไปพบปะเพื่อนเก่า มีรุ่นพี่ตัวโตมาด้วยเขาไม่กล้ารับปาก
“ไปสิ..พี่ไปด้วย” แต่โยโย่ชิงรับปากเฉย เพื่อนร่างท้วมยิ้มปากกว้าง
จนกระพุ้งแก้มห่อดั้งด้วยความดีใจเหนือความคาดหมาย
“จริงนะพี่ โห..เป็นบุญพวกผม จะได้กระทบไหล่นักเตะในดวงใจ
ถ้าเพื่อนผมรู้มีหวังเตรียมเสื้อบอลให้เซ็นเป็นแถบ พี่คงไม่ว่าใช่ไหมครับ”
กุลละล่ำละลักบอกไม่เก็บอาการ ถ้าพวกย้ง ไก่ โหน่ง บาส รู้พรุ่งนี้เช้าสนามบอลหมู่บ้าน
จะมีดาราแข้งทองเทพบุตรสุดหล่อ ขวัญใจแฟนบอลไปเยือน มีหวังวันนี้คงเฮโลเข้าห้าง
หาซื้อเสื้อบอลเตรียมให้พี่เขาเซ็นกันถ้วนหน้า
“พรุ่งนี้เตรียมมาด้วยสิ” โยโย่ยิ้มเล็กน้อยเอ่ยอนุญาต ทำสาวหมวยกุญแจจ้องตาเคลิ้มใจลอยไปแล้ว
“ถ้างั้นกุญแจเตรียมมาด้วย ขอบคุณพี่โยโย่มากค่ะ เจอกันพรุ่งนี้พี่” เธอยกมือไหว้นอบน้อม
ทิ้งสายตาอ้อยอิ่งโดยเข้าใจไม่ยากถ้าผู้ชายไม่โง่ แน่นอนโยโย่ไม่โง่ ตีความได้ทะลุปรุโปร่ง
แต่เขาไม่สามารถตอบรับไมตรีที่สาวสวยตรงหน้าหยิบยื่นให้ เขาเลิกนิสัยเดิมไปนานแล้ว
หลังมีชื่อเสียงก็ไม่ผลีผลามบุ่มบ่ามเอาความต้องการเป็นที่ตั้ง วิธีระบายความอัดอั้น
จึงมักไปลงกับคู่นอนวีไอพีสาวบริการเกรด A ไม่ต้องผูกมัดไม่มีปัญหาภายหลัง
ได้คนไว้ใจที่ฮาริฟาส่งมาดูแลลับๆ จัดหาให้เมื่อเขาร้องขอ เรื่องส่วนตัวไม่เป็นที่เปิดเผย
เขาจึงไม่มีข่าวคาวโลกีย์สู่สังคม
“เจอกันพรุ่งนี้ ฝากบอกพวกไอ้ย้ง ไอ้โหน่งด้วย..กุล” ลูกดิ่งจับมือเพื่อนหุ่นท้วม
ส่งยิ้มละไมตามนิสัย ซึ่งอีกฝ่ายกระชับมือกลับอยู่ครู่ ก่อนแยกย้ายกันไป
เพิ่งสังเกตกุลมาซื้อกรรไกรตัดกิ่งติดมือไปด้วย ถึงได้มาเจอกันที่นี่ได้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่เจอกันหรอก
>
>
>
“ต้องใช้ลวดมัดตรงนี้ให้แน่น ไม่ตรึงให้อยู่มีหวังเอนมาล้มฝั่งนี้แทน ตอนนี้รากมันอ่อนแอ
ต้องอนุบาลเป็นพิเศษ” โยโย่บอกลูกดิ่ง สองหนุ่มเนื้อตัวมอมแมมกันพอสมควร ดีที่ลูกดิ่งนำกางเกงเลกับเสื้อยืดของพ่อ
ให้รุ่นพี่ผลัดเปลี่ยน จึงไม่ต้องกังวลเรื่องความสกปรก ดินโคลนที่เลอะอย่างช่วยไม่ได้เกิดจากสาเหตุสองหนุ่มออกกำลัง
ค้ำยันต้นลีลาวดีขนาดใหญ่พอควร มันเอียงจะล้มพับทับกอดอกเข็มอยู่รอมร่อ
ขืนล้มจริงดอกเข็มคงพินาศไปเป็นแถบเลยทีเดียว
รุ่นพี่คล่องแคล่วจัดการเองทุกอย่าง โดยมีรุ่นน้องเจ้าบ้านกลายเป็นลูกมือช่วยอย่างขะมักเขม้น
ฝนที่ตกทำให้ดินร่วนแฉะ เรื่องสกปรกย่อมหนีไม่พ้นเป็นของธรรมดา
“เอาล่ะ...น่าจะโอเคแล้ว” โยโย่ลองออกแรงผลักดันดู เผื่อต้นไม้จะคลอนแคลน
แต่เมื่อเห็นว่าไม้ยูคาฯ ที่ลงทุนไปซื้อกันมาทำหน้าที่ค้ำยันได้แน่นหนาก็เบาใจ
“ขอบคุณมากครับพี่ จะมืดแล้วผมว่าเรารีบเอาปุ๋ยลงให้มันเถอะ จะได้อาบน้ำทานมื้อค่ำ”
“อืม..เอาสิ” สองหนุ่มจัดการนำปุ๋ยจากกระสอบ ลงรอบโคนต้นให้อย่างประคบประหงม
ญาดาได้ออกมาชะโงกดูทีหนึ่ง เผลออมยิ้มกับสองหนุ่มต่างวัยที่ตั้งหน้าตั้งตาจัดการแก้ปัญหาต้นไม้ล้ม
ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอยืนมองอยู่ในบ้าน
เหมือนเห็นภาพทับซ้อนตอนพ่อลูกช่วยกันดูแลต้นไม้ สามีเธอคุณทวีปใจเย็นอธิบายขั้นตอนปลูกต้นไม้
รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ตัดแต่งกิ่ง ดูลูกดิ่งสีหน้ามีความสุข ตอนนั้นเรียนอยู่ป.6 สนใจเอามาก
ขลุกอยู่กับพ่อได้อย่างไม่รู้เบื่อ ก่อนเธอจะหุบยิ้ม มองภาพที่รุ่นพี่ตัวโตใช้หลังมือเช็ดแก้มให้ลูกชาย
ปัดเศษปุ๋ยที่กระเด็นติดออกให้อย่างอ่อนโยน
ถ้าไม่คิดอะไรคงเห็นเป็นเรื่องปกติ ที่รุ่นพี่จะหวังดีเช็ดออกให้ แต่ภาพมุมไกลที่เธอมอง
มันมีบรรยากาศบางอย่างเกี่ยวกับการปฏิบัติของโยโย่ดูอบอุ่นอ่อนโยนมากเป็นพิเศษ เธอหันหลังเข้าข้างใน
โดยยังติดค้างคำถามเอาไว้ หวังว่าคงไม่เป็นอย่างที่เธอคิดหรอกนะ..?
“เสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอลูก” พอสองหนุ่มโผล่เข้ามา ก็ปั้นหน้าปกติ ทักไปด้วยรอยยิ้ม
“ครับแม่..ขอเวลาอาบน้ำสักครู่ แม่หิวหรือเปล่า” ลูกดิ่งถามด้วยความเป็นห่วง
ทุ่มกว่าแล้วผิดเวลาอาหารเย็นครึ่งชั่วโมง เกรงญาดาจะหิว
“อิ่มตั้งแต่ลงมือทำ ว่าแต่ดิ่งเถอะ รีบพาพี่เขาไปอาบน้ำ โย่ใส่เสื้อผ้าคุณพ่อได้ใช่ไหม”
ญาดาหันมายิ้มให้รุ่นพี่ ที่ยืนฟังการสนทนาพวกเธอนิ่ง ไม่รู้ยิ้มของเธอเฝื่อนไปหรือไร
ถึงได้เห็นแววตาฉงนแวบ ก่อนกลับเป็นปกติ แล้วตอบเธอมาว่า
ต่อด้านล่าง
หัวข้อ: @@@โดย Luk {สนามรัก..นักบอล} P.96 วันนี้ไปส่งหนังสือให้หมดแล้วนะคะ 12/12/56 (อ่าน 891658 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก