BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: BTS Next Station สถานีรักถัดไป {จบแล้ว/รวมเล่ม}{ตอนพิเศษวาเลนไทน์ - 14.2.58} #หน้า 91  (อ่าน 1200202 ครั้ง)

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
ขอเม้นท์สองตอนรวดเลยนะคะ  :m23: รอดหูรอดตาไปได้ยังไง
บรรยากาศระหว่างพี่เทมกับน้องไฟดูดีขึ้นเยอะเลย
ผ่อนคลายมากขึ้นและดูเหมือนจะเข้าใจกันมากขึ้นด้วย
บางเรืองเราก็ต้องเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาเขาบ้างนะน้องไฟ
แต่ทีทำอยู่นี่ก็ถือว่าดีขึ้นมากแล้วล่ะ แล้วก็น่ารักมากๆด้วย
แล้วก็ปิดท้ายด้วยการไว้อาลัยให้กับพี่ฮิม :laugh:
อ้อ แล้วก็อีกอย่างอยากรู้จังเลยว่าพี่วินมีแฟนหรือยัง
ถ้ามี อยากให้มีคนมาจีบแฟนตัวเองจังเลย จะพูดได้อย่างนี้ไหม
ส่วนตอนพิเศษ สองคู่นี้เขาไม่มีใครน้อยหน้าใครเลย
ทำเอาหนุ่มๆสาวๆแถวนั้นอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถว
ไม่รู้ว่าหยุ่นกับไฟจะน่ารักไปไหนสิน่า :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้า
ป.ล. เราเองก็ต้องขอบคุณคนเขียนเช่นกัน เพราะเป็นอีกเรื่องที่เรารออย่างใจจดใจจ่อ :laugh:



ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ AdLy

  • ไม่ได้ Korea Fever แค่รัก ดงบังและเอสเจ เท่านั้น
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 555
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
ฉากห้องน้ำนี่มันดีจริงๆนะคะ :z1:

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
น่ารักที่สุดเลยตอนนี้ น้องหยุ่นหึงพี่ฮิมด้วยอ่ะ อิอิ

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 50


ผมเพิ่งกลับจากมหาลัย เอาจริงๆเลยคือไม่อยากกลับเลย นั่งจินตนาการไปต่างๆนานาว่า ไอ้หยุ่นจะทำหน้าแบบไหนตอนที่เจอผม     ก็ไม่รู้ ไฟจะบอกมันรึยังเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ผมไม่กลัวหรอก เพราะไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้า ถึงจะแอบชอบความน่ารักก็เถอะครับ ผมก็ผู้ชายนะจะไม่ให้สนใจผู้หญิงเลย มันใช่ที่ไหน

น้องปุ่นเป็นเด็กที่สวยที่สุดตอนมาเข้าค่ายวิศวะเมื่อตอนปิดเทอม  ปุ่นแตกต่างจากเด็กทุกคนที่มาค่ายไม่ใช่เด็กที่ใส่แว่นหนาหรือตัวอ้วนกลม เพราะเอาแต่อ่านหลังสือดูทีวีแล้วก็เล่นคอม คือแตกต่างจากเด็กเรียนในทุกปีที่มีค่าย ปุ่นตัวขาวหน้าตาน่ารักหุ่นดีสูงพอประมาณครับ น้องเป็นเด็กน่ารักคือสวยแต่ไม่หยิ่งคุยกันได้กับทุกคน เป็นคนที่บางวันผูกผมก็สวย ปล่อยผมก็น่ารัก ดัดมาหยิกๆก็เซ็กซี่ ใส่ชุดอะไรก็สวย เวลาอยู่ค่ายนึกว่าดาราที่ไหนมาเดิน   ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรน้องเค้าเท่าไหร่นะครับ ไอ้หยุ่นกับผมเฟสทามก่อนนอนกันทุกคืนตอนผมอยู่ค่าย ... แล้วทำไมตอนนี้กูต้องถอนหายใจ   เห้อออ..

“ มึง " เสียงทุ้มหนักๆที่ทักผม ตั้งแต่ขาก้าวแรก ยังไม่ก้าวเข้าไปในห้อง หัวใจของผมหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่ม หายใจติดขัดขึ้นมาทันที " หิววะ มึงกลับมาพอดีเลย ว่าจะออกไปหาไรกิน "  ขี้กูจะแตก ไอ้เหี้ยย ทักกูแบบนี้ ในช่วงเวลาแบบนี้ ตบกูเลยมั๊ยครับเมีย

“ จะออกไปห้างเหรอ " ถามเหมือนไม่รู้เว้ยกู

“ เออดิ แล้วมึงจะให้กูไปแดกที่ไหน มหาลัยกูเหรอ "

“ กูถามดีๆ  " ไอ้หยุ่นจิ๊ปาก มันคว้าเอาหนังสือผมไปตั้งไว้บนโต๊ะ

“ ไปๆ แดกข้าวกูหิว กูอยากกิน เอ็นไก่ทอดที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ที่กูไปกินกับน้องเฮอร์เมื่อวันก่อน " มันจับแขนผมลากออกมา คงยังไม่รู้เรื่อง ไฟน่าจะยังไม่โทรมาบอกมันครับ คือถ้าวันนี้เป็นอาเนียที่เจอผม ตอนนี้คงได้แต่ เงียบแดกกันอยู่ที่บ้าน

“ หยุ่น กินมั๊ย ? “ ผมยื่นให้มัน เป็นคุ๊กกี้ที่ได้มาวันนี้นั่นละครับ มันทำหน้างง ก่อนจะรับไปเปิดขึ้นกิน ก็ถ้าเป็นของกินต่อให้เฟย์เอามาให้มันก็กินครับ

“ อร่อยว่ะ มึงซื้อมาจากที่ไหน "

“ น้องที่เคยเข้าค่ายวิศวะตอนปิดเทอม เค้าแวะเอามาให้ "

“ ให้เค้าเอามาให้อีกดิ อร่อยว่ะ " เออ เดี่ยวกูจะบอกให้  คือ ผมไม่รู้นะ เหมือนว่าตัวเอง งงกับคนตรงหน้า มันเป็นคนที่มองโลกทั้งใบนี้ค่อนข้างงงๆนะผมว่า คือ ไม่ใช่ว่ามันมองโลกในแง่ดี แต่เป็นคนไม่สนใจโลกมากกว่า คืออะไรจะเกิดขึ้นรอบๆกู ก็ช่างมัน แต่อย่ามาเกิดกับกูก็พอ เป็นคนที่ ภัยมาถึงตัวถึงจะรู้ นี่ถ้าเป็นคนอื่นคงถามแล้วครับ ว่าคนที่ให้เป็นใคร ทำไมถึงให้ แล้วก็ชายหรือหญิง  สารพัดคำถาม โชคดีของกูที่มึงไม่จู้จี้ขนาดนั้น

“ นี่ กูมีอะไรจะเล่ามึงด้วย "  อยากเล่าครับ อยากให้มันรู้จากปากของผมเอง

“ ว่า.. “ มันจ้องหน้าแต่ผมกลับเงียบกลืนน้ำลาย รวบรวมสติก่อนครับ

คลิ๊ก.. ไม่ใช่ของผมครับ ของไอ้หยุ่น ไลน์มันเด้ง

“ แปปๆ ไอ้เนีย ไลน์มา " ผมพยักหน้ามันก็ก้มหน้าลงคุยไลน์ของมัน วางลงข้างๆตัว  " ต่อๆ เมื่อกี้มึงจะบอกว่าอะไร "

“ คือว่านะ ..”   คลิ๊ก.. แม่งดังอีกแล้วครับ

“ แปปๆ " ครั้งที่สอง มันคุยอยู่สิบนาทีครับ ก่อนจะวางโทรศัพท์

“ ว่ามา กูบอกไม่คุยกับมันแล้ว ต่อๆ มึงจะบอกกูว่าอะไร "

“ คือ  " คลิ๊ก.. ผมถอนหายใจก่อนจะพิงหลังกับเก้าอี้ไอ้หยุ่นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“ ฮี่ๆ สิบนาที สิบนาทีจริงๆ "

“ มึงคุยเถอะ กูไม่คุยแล้ว " กูไม่ได้งอนแต่กูโคตรจะเซง ทำได้กูโยนมือถือแม่งออกนอกร้านไป ไอ้สัดเอ้ยย หันมองพนักงานสาวที่ยิ้ให้ ผมยิ้มกลับไปเธอก็หันเข้าไปในร้าน บางทีคิดไปคิดมา หน้าตาหล่อหล่อไม่ใช่ว่าจะดีนะครับ  มีเรื่องให้กลุ้มเยอะ  หันกลับมามองมัน กูอยากรู้ว่ามึงคิดยังไงกับหน้าตากูว่ะหยุ่น

มึงมองว่ากูหล่อบ้างมั๊ย เคยคิดบางรึเปล่า ว่า แฟนมึงหล่อ มองหน้ามันตอนนี้ที่กำลังก้มพิมข้อความอย่างเมามันส์ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้มือถือ  มันน่ารักครับ เป็นความน่ารักที่ทำให้รอบข้างยิ้มได้ ไม่ว่ามันจะทำอะไรก็ตาม จะเดินจะยิ้มจะอยู่เฉยๆ หน้าตามันงงตลอดเวลา ดูแล้วยิ้มได้ เป็นความน่ารักที่แว๊บแรกที่คุณมองมา เหมือนโดนสะกด สำหรับผม ผมโดนสะกดให้มองแค่มัน

ไม่ใช่ว่าผู้หญิงรอบข้างไม่สวยนะครับ สวยนะ บางคนก็สวยมาก  แต่ก็น่าแปลกที่ผมก็เอาแต่มองมาที่มัน  มองคนที่ไม่รู้ตอนนี้จะมองมาที่ผมอย่างเดียวรึเปล่า  สำหรับผมตอนนี้ ผมไม่ได้อยากหล่อในสายตาคนทั่วไปไม่ต้องการ การเป็นจุดเด่น  แค่หล่อในสายตามันก็พอ หล่อพอที่จะทำให้มันหยุดอยู่ที่ผมได้

“ ฮิม ฮิม ..”

“ หื้ม ? “ ยักคิ้วถามมันก็ เอียงหน้างง

“ เหม่ออะไร แดก ได้แล้ว มึงจะลอยไปเข้าฝันยมทูตเลยรึไง " 

“ เออ กูรอตายพร้อมมึง "

“ ไม่ครับ กูจะตายก่อนมึง " มันก้มหน้ากินข้าว ผมก็ก้มลงกินบ้าง อาหารอร่อยดีครับ เรากินกันไปเรื่อยๆ มันถามผมกับเกี่ยวกับเรื่องที่มหาลัย สงสัยจะเห็นหน้าผมเหนื่อยๆ

“ เดี๋ยวก่อนกลับมึงเตือนกูเข้าซูปเปอร์ด้วยกูจะซื้อของ "

“ ซื้ออะไร "

“ พวกชงแดกอะ โอวันติน ไมโล กาแฟ อะไรอีกว่ะ  " ผมพยักหน้า ก้มลงกินข้าว กำลังแอบรอยยิ้มครับ เพราะมันเห็นผมกำลังเพลีย มันเลยจะซื้อครับ ทั้งๆที่ความจริง ผมไม่ได้เพลียอะไรนะครับ แค่เหนื่อยใจมากเท่านั้น

“ พี่ฮิม " ข้าวที่กำลังเข้าปากผมชะงัก เป็นภาพสโลวโมชั่นตอนที่ผมเงยหน้าขึ้นมองวางช้อนกับตะเกียบทันทีในตอนนั้น

“ ปุ่น "

“ มากินข้าวกับเพื่อน เหรอค่ะ " ไม่ต้องย้ำคำนั้นกับกูมากก็ได้นะ ผมพยักหน้าไอ้หยุ่นคาบช้อนอยู่กับปากมันหันไปมอง

“ อ้อ พี่คนนี้ " เออ เมียกูเอง น้องปุ่นยิ้มๆยกมือไหว้ไอ้หยุ่นมันก็ยิ้มพยักหน้าให้ " หล่อกว่าในรูปอีก "

“ ขอบคุณครับ " ไอ้หยุ่นก้มลงกินข้าวต่อ

“ พี่ฮิมกินคุ๊กกี้ที่ปุ่นให้ยัง "

“ เรียบร้อยแล้วครับ "

“ อร่อยมากเลยครับ  " ยังไม่ทันที่น้องจะถามผมไอ้หยุ่นมันตอบแล้วครับ

“ เหรอคะ ดีใจนะค่ะ ที่พี่ๆชอบกัน ปุ่นทำเองเลยค่ะ ทำมาให้พี่ฮิม "

“ โห เก่งจัง มีพรสวรรค์นะครับ น้องปุ่น  " ไอ้หยุ่นชม คือมันเป็นคำชมจริงๆนะครับ " น้องปุ่นเปิดร้านขนมต้องรุ่งแน่ๆเลยครับ "

คืออย่ามาพูดอะไรแบบอ้อมค้อมให้ไอ้หยุ่นฟังเลยครับ มันไม่ค่อยเข้าใจหรอก มันเชื่อตามที่มันเห็น มันคิดตามที่มันอยากจะคิด ถ้าอยากจะด่ามัน อยากจะพูดให้มันหึง ต้องพูดตรงๆครับ เข้าประเด็นมาเลย แบบนั้นถึงจะรู้เรื่อง มาแบบปุ่นนี้ไม่ได้เรื่องหรอกครับ หยุ่นมันไม่เข้าใจ  ต้องด่าตรงๆแบบเฮอร์ ถึงจะรู้

“ ขอบคุณนะค่ะ " ปุ่นทำหน้าเจื่อนๆใส่ไอ้หยุ่น แต่มันกลับก้มหน้ากินข้าวของมันต่อ

“ แล้วปุ่นมากับใคร "

“ มากับเพื่อนนะค่ะ มากินข้าว " น้องบอกก่อนจะเชิดหน้าไปทางโต๊ะที่หันมายิ้มให้พวกผม

แค่กๆ

“ โอ๊ยย ฮ๊อนนนนน " หันไปมอง ไอ้หยุ่นวางซุปมิโซะลง มันคงสำลัก 

“ กินยังไงของมึง " เอาทิชชูเช็ดให้ มันสะบัดออก ทะลึงตาใส่ผมเหล่ไปมองปุ่นที่ยืนนิ่ง  ให้มันเห็นนะ ดีแล้ว

“ ไปก่อนนะคะ " เสียงที่ไม่พอใจเดินออกไปจากโต๊ะของผมสองคน ถอนหายใจไอ้หยุ่นก็เอาแต่นั่งกิน 

“ น้องคนเมื่อกี้สวย มึงไปรู้จักเค้าได้ไงว่ะ "

“ ก็เค้ามาเข้าค่ายวิศวะ ตอนปิดเทอมไง ที่กูไปเป็นพี่ค่าย ไอ้คุ๊กกี้ที่มึงเอาไปแดกนะ ของเค้า " ไอ้หยุ่นพยักหน้ามันก้มลงกินข้าวของตัวเองต่อ " มึงเราไปดูหนังกันมั๊ย "

“ กูอยากกลับห้อง กูเหนื่อย "

ใช่ครับผมเป็นแบบนั้น ผมเหนื่อย และต้องการสูบพลังอย่างมหาศาลในขณะนี้  ไม่ต้องรอให้ถึงห้องแค่ปิดประตูผมก็จับมันเข้ามากอด หอมแก้มไปทั่วทั้งๆที่มันพยายามหลบ ไอ้หยุ่นย่นหน้ามันไม่ชอบเวลาที่ผมเอาหนวดเกลี่ยแก้มมัน เริกชายเสื้อขึ้น ผมถอดเสื้อของมันออก โยนไว้แถวๆนั้น จับเข็มขัดของมันไอ้หยุ่นจับไหล่ของผมไว้แน่น มันห่อตัว

“ เป็นอะไร " เสียงของผมแหบพร่า กระซิบมันลงข้างๆหู ไอ้หยุ่นกลืนน้ำลาย ผมหอมแก้มมันเบาๆ สูดลมหายใจช้าๆ รู้สึกอยากอย่างบอกไม่ถูก

หลงใหล ผมหลงใหลกับร่างกายนี้เหลือเกิน ไอ้หยุ่นตัวเล็ก บางทีที่เอากันก็อยากจะหักตัวมัน ขย้ำขยี้ มันน่าหมั่นใส้ คันไม้คันมือไปหมด ช่วงนี้เอวมันคอดขึ้นมาก ไม่รู้เพราะอะไร แต่ยิ่งคอดลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งชอบ รู้สึกมันเริ่มมีตูดมากขึ้นจากตอนแรกที่ตูดแฟบ  ผมปลดตะขอกางเกงข้างหน้า ล้วงสองมือเข้าไปจับก้นกลมกลึงคู่นั้น เริ่มบีบขยำเบาๆเพิ่มความแรงขึ้น ไอ้หยุ่นเอาคางมาตั้งไว้ที่ไหล่ผม

“ มึงเป็นอะไร "

“ อยาก กูอยากเอามึง ไม่ไหวแล้วว่ะ " ผมอุ้มมันขึ้นมา ไอ้หยุ่นเกี่ยวเอวผมไว้ เข้ามาในห้อง แต่ไม่ได้ไปที่เตียง ปล่อยลงที่หน้ากระจกที่ใช้แต่งตัว หันให้มันเผชิญหน้ากับกระจก เบื้องหน้าผมมองเห็นมัน ร่างที่ถูกกระแทกลงขอบโต๊ะวางของ ครีม หรือแม้กระทั่งของใช้กระจัดกระจายทั่วห้อง เราไม่ได้สนใจ ปลดกางเกงมันลง ผมดูดที่คอของมัน ไอ้หยุ่นกัดปาก ผมเห็นมันจากกระจกนั้น ทุกสีหน้าที่ผมชอบ มันสะท้อนให้ผมเห็น

เอื้อมมือกอดรัดบีบหัวนมของมันทั้งสองข้าง ปากก็เอาแต่ดูดรอบคอ ปลายลิ้นของผมเลีย ไอ้หยุ่นใช้มือที่วาง จับส่วนกลางภายในเนื้อผ้าของผม มันคลึง ทำเบาๆตามความรู้สึกที่ผมดูดอยู่ที่ซอกคอ เอียงตัวให้มันหันกลับ ปากสีแดงนั่นบวมเพราะมันกัดเมื่อครู่ ผมจูบเบาๆสอดลิ้นเข้าไป ทุกอย่างตอบรับ ไม่ใช่ผมคนเดียวแล้วที่ต้องการ เสียงครางของเราหลุดออกจากริมฝีปาก ผมดันตัวมันไปข้างหน้ายกขาข้างนึงของมันตั้งไว้บนโต๊ะ สูงพอที่ทำให้ช่องทางหลังเปิดกว้าง

“ หยุ่น กูรักมึงมากเลย รักมาก "

“ กูรู้ กูเชื่อ แต่มึงอย่าทำลายความเชื่อของกูแล้วกัน " ผมเลียข้างใบหู มันครางเสียงเบาจิกนิ้วลงบนโต๊ะ เบื้องหน้าของผมมันทำหน้าบูดเบี้ยว คงจะทรมาณกับสัมผัสของผม ทั้งกัดปาก เชิดคราง  หัวนมของใมันตึง  ผมถอดกางเกงออกจากตัว มันตกลงไปที่ขาข้อ เหวี่ยงไปไกล ไอ้หยุ่นสัมผัสส่วนกลางใช้นิ้วสางขนดก ผมครางใกล้หูมันที่ตอนนี้กำทั้งส่วนแล้วใช้นิ้วโป้งถูกที่ส่วนปลาย

“ หยุ่น " หอมแก้มนั่น ผมรู้สึกมีความสุข ทั้งๆที่เครียด ทั้งๆที่กำลังกังวลเป็นความกังวลที่ผมไม่ได้ก่อ ผมไม่ได้ชอบน้องแต่กำลังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงให้น้องเลิกยุ่งกับผม เลิกยุ่งในแบบที่ผมกับไอ้หยุ่นจะไม่มีปัญหากัน ผมคิดว่าต้องไปคุยครับ คุยให้รู้เรื่องก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นปัญหา

“ ฮิม.. มึงคิดอะไรอยู่ " เสียงที่ทำให้ผมเริกคิ้ว ดูดคอมันเพลินจนมันต้องทัก ไอ้หยุ่นหันมามองเรามองตากันผ่านกระจก " เครียดเรื่องอะไร หน้ามึงยุ่งๆ ตั้งแต่กลับมา มีอะไรจะบอกกูรึเปล่า "

“ ไม่มี " หอมแก้มมัน ไอ้หยุ่นเอียงไปตามแรงที่ผมหอม กอดเอวมันไว้แน่น ก่อนจะละมือออกข้างนึง ผมลูบวนอยู่ที่ก้นได้จังหวะก็สอดนิ้วชี้เข้าไป ไอ้หยุ่นกัดปากของตัวเองแน่น ไม่มีอะไรหล่อลื่นทั้งนั้น

“ มะ ไม่มีอะไรจะบอกกูแน่นะ อะ ฮิม เจ็บ เอาอะไรใส่หน่อย นิ้วมึงแห้งไป กูเจ็บ "

“ ไม่มีว่ะ " ผมไม่อยากจะออกจากพื้นที่นี้ไปไหนเลยครับ เจลอยู่หัวเตียง

“ เอานิ้วมึงมา " ถอดนิ้วออกก่อนจะยื่นให้ไอ้หยุ่น มันอมนิ้วนางของผมเข้าปาก อมดูดขึ้นลงมันถมน้ำลายมาไม่น้อยลงบนนิ้วผม ผมยกยิ้มก่อนจะหอมแก้มมัน สอดนิ้วนางเข้าไป ช่องทางหลังของมันขมิบถี่ทุกอย่างลื่นขึ้นอยู่ในนั้นสอดเข้าสอดออก มันครางกระเซ่า
 
“ ฮิม . มีอะไรบอกกูได้นะ "

“ เออ กูบอกมึงอยู่แล้ว ถ้ากูมี " ดันนิ้วชี้ตามเข้าไปก่อนจะเป็นนิ้วนาง มันโยนตัวไปข้างหน้า ผมสอดนิ้วเร็วขึ้น เพิ่มความเร็วกับช่องทางหลังที่ตอดขมิบอย่างถี่รัว ไอ้หยุ่นทรุดลงโต๊ะ มันคงทรมาณ กับนิ้วที่กดย้ำตรงจุดกระสัน

“ อ๊าาา ฮิม ใส่เหอะ ใส่เถอะว่ะ " 

ได้ตามที่ขอ ดึงนิ้วออกใช้ส่วนกลางแทนที่ วันนี้ไม่ได้ใส่ถุงยาง ผมรู้ว่ามันชอบ ผมก็ชอบเหมือนกัน ส่วนหัวเริ่มเข้าไป ด้านในนี้อุ่น ไอ้หยุ่นกัดปาก มันพยายามผ่อนทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ  ผมสอดจนสุดมันก็ถอนหายใจโล่ง

“ นิสัย ไม่ใส่ถุงยางอีกแล้วนะสัด "

“ ไม่ชอบรึไง " ไม่ตอบผม แสดงว่าชอบ ไล้มือไปตามหลังของมันวนออกรอบนอกจับหัวนมตึงนั่นเล่น ผมโยกตัวมันด้วยส่วนกลางที่สอดใส่ไปด้านหน้า ไอ้หยุ่นหน้าแดงจัด มันกัดปากหายใจรดกระจกด้านหน้าของตัวเอง ตัวของมันสั่นเทาตามแรงสอดใส่ของตัวผมที่ใส่ไม่ยั้ง จากช้้าผมเปลี่ยนเป็นเร็ว ดึงตัวมันขึ้น หลังของมันชนกับนมของผม ยึดยามันไว้ให้สูงเอามาตั้งไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งกระแทกส่วนกลางนั้นเข้าไป

“ อ๊าา ฮิม แรง แรงไปแล้วไอ้เหี้ย เบาหน่อย "

“ ทำไมวันนี้พูดกับกูไม่เพราะเลย " มันกัดปากผมลมหายใจแรงๆของตัวเองออกมา

“ ก็กูเจ็บไงสัด "  กระแทกกระทั้นแรงออกมา ไอ้หยุ่นก็ยิ่งกัดปากแน่น มันบรือตามองผมผ่านทางกระจกผมยิ้มให้มันก็หลบหน้า ก้มหน้าซ่อนความแดงอยู่แบบนั้น

“ ไหน เงยมาดูหน่อยหน้ามึงตอนจะเสร็จ " ผมดึงตัวมันขึ้นมา คล้องขามันไว้กับมือผม  เราสองคนเต็มตัวอยู่ในกระจก ภาพที่กำลังฉาย

ไอ้หยุ่นตอนนี้ตัวแดงไปหมด ส่วนกลางมันตึงแน่น ตั้งตัวตรงอีกไม่นานก็คงจะแตก  มันหลบหน้าไม่มองกระจก หันข้างออกมาก็เจอหน้าผมที่กำลังจูบมันเบาๆที่ข้างแก้ม ไอ้หยุ่นหน้าแดงจัดตอนที่ผมกำลังสอดใส่มันอย่างถี่ยิบ ทุกอย่างดูน่าทรมาณสำหรับมัน  ผมรู้ เพราะผมเองก็ไม่ต่าง

“ ฮิม .. เร็วกว่านี้กูจะได้เสร็จ "  มันเอื้อมมือมาจับหลังของคอลูบเบาๆ  ผมก้มลงจูบปากของมันที่รอรับอยู่แล้ว ความรู้สึกดูดดื่มที่คลอเคลียกันในโพรงปาก ผมสอดใส่จังหวะเร็วขึ้น ไอ้หยุ่นหายใจถี่ ทุกอย่างของผมถูกรัดแน่น มันบีบรัดและตอดตุบ ทุกอย่างเคลื่อนไหว จนสุดท้ายร่างที่ผมจับไว้ก็เอนตัวไปข้างหน้าอย่างแรงด้วยแรงดันสุดท้ายของผม

“  อ๊าห์.. ฮิมม " มันครางเรียกชื่อผม น้ำสีขาวถูกฉีดลงเหมือนก๊อกแตก ของมันเองก็เช่นกัน ทุกอย่างเลอะอยู่ตรงนั้นแต่ผมไม่สนใจ ดึงมันมันมาเผชิญหน้า ทั้งๆที่ส่วนกลางของผมกับช่องทางหลังของมันยังคงแนบชิด  จับมันนั่งลงบนโต๊ะ ไอ้หยุ่นยังหายใจถี่ ผมก้มลงจูบมัน

“ ขอกอดที " ไอ้หยุ่นดึงมือขึ้นกอดคอผม มันแนบหน้าลงบนไหล่

“ กูอยู่ตรงนี้นะฮิม มีอะไรมึงก็บอกกูได้ "

“ รู้ ก็เสียบกันอยู่ ทำไมจะไม่รู้ "  ผมบีบก้อนกลมนั่น ช้อนก้นมันอุ้มขึ้น ตรงไปยังเตียง " แต่ถ้าให้ชัวร์ ต้องอีกรอบ "

“ ไอ้สัดอ้างตลอด มึงอยากก็บอก "

“ มึงก็สมยอมทุกที "

ไอ้หยุนดึงหนวดผมหลุดไปสองเส้น มันหัวเราะลั่นก่อนจะกอดผมไว้แน่น ผมรักมันจังครับ เพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าความรู้สึกที่ไม่ต้องมากมายมันเป็นยังไง ทุกวันนี้ผมยังหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมต้องเป็นมัน  ทำไมต้องเป็นเด็กผู้ชายท่าทางซื่อ งงๆ คนนี้ คนที่วันนั้นมันยืนงงอยู่ที่ บีทีเอสกับประตูทางออกซ้ายที่สยาม แต่วันนี้เป็นคนที่คลอบคลุมหัวใจของผม มีอิทธิพลมากอย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน เป็นความสดใส เป็นรอยยิ้มของผม เป็นของชิ้นนึงที่ผมต้องดูแล ไม่อยากให้มันโกรธ  ผมง้อใครไม่เป็น เพราะงั้นเรื่องปุ่น ผมว่าตัวเองต้องเคลียร์เองแล้วละครับ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายไป  ต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

.................................................

“ พี่ฮิมเรียกปุ่นมา มีอะไรเหรอคะ "  ผมหันไปตามเสียงที่ดังขึ้น ด้านหลังผม ปุ่นเดินเข้ามาใกล้ วันนี้ใส่ชุดนอกมา ไม่ใช่ชุดนักเรียน

“ มีเหละ เลยเรียกมานั่งลงก่อนสิ " นั่งลงกันที่โต๊ะหน้าคณะครับ กูขอจัดเต็มเอาแบบ คนเยอะๆ ทุกคนจะได้เป็นพยานให้กูได้ กูไม่คิดอะไร กับน้องจริงๆไมไ่ด้นัดกันมาสองคน คนแม่งเยอะแยะ   " เมื่อวานมีอะไรโทรเข้าเครื่องพี่ "

“ ก็แค่จะคุยเฉยๆ แต่แฟนพี่บอกว่า พี่อาบน้ำอยู่ แต่ไม่จริงหรอก พี่ฮิมคงอยู่แถวนั้น ไม่อย่ารับสายปุ่นก็บอก " น้องยิ้มกว้างก่อนจะดึงคุ๊กกี้ออกจากกระเป๋า " ทำมาให้ค่ะ  กินเองนะ อย่าให้แฟนกินเหมือนเมื่อวานละ "

“  พี่เป็นเกย์นะ ปุ่น "

“ ไม่จริงหรอก " ยักคิ้วให้ผม เล่นเอาต้องถอนหายใจ ปลง " พี่ฮิมมีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอด จะมามีเป็นผู้ชายก็คนนี้ ไม่แปลกหรอก สมัยนี้ใครๆเค้าฮิตกัน "

“ เรานี่ก็แปลกนะ ชอบพี่ทั้งๆที่พี่บอกอยู่ว่ามีแฟนแล้วเหรอ "

“ ความรักนะ แค่เราได้ทำตามใจอยากก็พอคะ จริงๆนะ ก็ชอบอะ มันห้ามใจไม่ได้นี่ ก็เผื่อพี่เลิกกับ แฟนพี่ .. ชื่ออะไรนะ ช่างเถอะ ปุ่นไม่สนอยู่แล้ว "

“ ชื่อ หยุ่น "

“ ชื่อแปลกนะ ตลกอะ คนอะไรชื่อหยุ่น " ผมเลิกคิ้วมองน้องที่หัวเราะแบบยิ้มๆส่งมาให้ผม " ปุ่นว่านะ จริงๆ พี่เค้าต้องไม่ชื่อหยุ่นแน่เลย "

“ หยุด อย่าพูดถึงแฟนพี่แบบนี้ " ผมไม่ชอบ ไม่ชอบให้ใครมาว่ามัน ไม่มีใครรู้จักมันดีเท่าที่ผมรู้ เพราะงั้น คนพวกนั้นก็ไม่สมควรมาว่ามันให้ผมฟัง ผมรู้ดีว่ามันเป็นคนแบบไหน ไม่สำคัญว่าคนอื่นจะมองมันยังไง ก็ไม่ได้อยากรู้

“ พี่ฮิมหวงแฟนอะ " 

“ ที่เรียกมา คือจะบอกว่า อย่ามายุ่งกับพี่ ถ้าคิดแค่น้อง ก็คุยกันได้ แต่ถ้ามากกว่านั้น ก็หยุดเถอะ ปุ่น " ผมยืนขึ้นถอนหายใจใส่น้อง ปุ่นยืนขึ้นอยู่ตรงหน้าผม ใช่ว่าจะยอมกันง่ายๆ " พี่มีแฟนแล้ว แล้วไม่ได้คิดจะมี ตัวสำรอง โอเค๊ "

“ ปุ่นก็แค่ชอบพี่ฮิม แค่อยากจะบอก แค่อยากทำตามใจตัวเอง ปุ่นผิดตรงไหน "

“ ไม่ผิดหรอก แต่ถ้าพี่บอกว่า ไม่โอเค ก็เลิกยุ่งกันดิว่ะ " น้องทำหน้าหงุดหงิด เด็กสมัยนี้มึงโดนตามใจจนอยากได้อะไรก็ต้องได้รึไงว่ะ ผมถอนหายใจแรง นี่ถ้าเป็นเฮอร์มันคงโดนผมตบไปแล้วละ ช่วงเวลาที่ผมกำลังหงุดหงิด

 ปุ่นจับมือผมขึ้นไปจับนมของมัน เร็วจนแทบตั้งตัวไม่ทัน  ผมอ้าปากค้างตาโต มือที่จับกดมือผมลงไป ผมก็ผู้ชายครับ กูขยำเข้าเต็มแรง แต่คือมือมันไปเองนะ ตามสัญชาตญาณ "  ไม่ได้จับของแบบนี้นาน เป็นไงบ้างคะ พี่ "

ไอ้เหี้ยย นี่มันหน้าคณะกู ผมสะบัดมือออก น้องยิ้มให้ก่อนจะหันไปทางอื่น ถอนหายใจฟึดฟัดอยู่คนเดียว น้องเป็นคนสวยไม่แปลกหรอกครับที่จะมีคนวิ่งเข้าหา มากกว่าจะวิ่งหนีแบบผม  สงสัยมึงไม่เคยเจอใครวิ่งหนี

“ ดูสินั่นใครมา ..” หันไปตามเสียง แต่มันกลับทักผมขึ้นมาก่อน

“ ไอ้ฮิม "

“ หยุ่น " นั่นไงกูว่าแล้ว  ไอ้หยุ่นยืนงงอยู่ตรงหน้าคณะ ไม่ไกลจากที่ผมยืน มันเอียงหน้างงมองผม มากับน้องไฟครับมีสีหน้างงๆด้วยกันทั้งคู่

“ พี่หยุ่น " ปุ่นเรียกไอ้หยุ่น น้องกวักมือเรียกไอ้หยุ่นให้เดินมาหา ขามันจะก้าวเข้ามาแล้วแต่ไอ้ไฟจับมือมันไว้ครับ

“ มึงเรียกผู้ใหญ่ให้เข้าหาแบบนั้นเหรอครับน้อง "

“ อ๋อ งั้นปุ่นต้องเดินไป " จบคำพูดนั้นปุ่นก็เดินเข้าไปหา ไอ้หยุ่นยืนประจันน้องหน้ากันพอดี ผมเดินเข้าไปใกล้ด้วยไม่ได้กลัว ไอ้หยุ่นทำอะไรปุ่น แต่กลัวปุ่นจะทำอะไรไอ้หยุ่นมากกว่า " พี่หยุ่นคะ "

“ ครับ "

“ หนูชอบแฟนพี่ "  มึงก็ตรงเกินนะ ไอ้หยุ่นหันมองหน้าผมแว๊บนึงก่อนจะหันกลับไปหาน้องต่อ " ถ้าหนูจะจีบแฟนพี่ พี่ว่าไง "

“ ไม่ได้ดิ อย่านะ " มันบอกน้องก็ยิ้ม

“ แต่เมื่อกี้ พี่ฮิมจับนมหนู "

“ พี่เห็นน้องเอามือไอ้ฮิมมาจับนมตัวเอง "  ไอ้หยุ่นบอกมันเอียงหน้า " เห็นไอ้ฮิมบีบนมน้องด้วย จะบอกให้ " ปกติเค้าพูดต่อท้ายด้วยประโยคแบบนี้เหรอว่ะ ไอ้ไฟมันคงคิดเหมือนผม มันมองเพื่อนมันแบบปากค้างๆ

“ แสดงว่าพี่ฮิม มีสิทธิชอบปุ่น "

“ แค่จับนมนี่เหรอวะ " ไอ้ไฟถามน้องก็พยักหน้า

“ น้องเอามือไอ้ฮิมไปจับนมเอง มันไม่บีบก็ควายแล้ว นมคนนะเว้ย ไม่ใช่หัวเด็ก มีนมมาให้บีบ ไม่บีบกลับดิ ก็เรียกแม่งว่า ควายฮิมเถอะ "  ผมหัวเราะ ไอ้หยุ่นมันมองหน้าผมสลับกับหน้าน้อง " กูงง ถามจริง คิดให้ผู้ชายจับนม "

“ อยากให้พี่ฮิมเปลี่ยนใจเหรอว่ะ ฮ่าๆ " ไอ้ไฟถาม น้องก็ไม่ตอบแต่หันไปทางอื่น

“ กูไม่เปลี่ยนเพราะแค่ได้จับนมสาวหรอก " กูจับมาเยอะกว่านี้ โตกว่านี้ กูก็เคล้นมาแล้ว ทั้งเคล้นทั้งดูด  " กูไม่ใช่ไอ้โต้งรักแห่งสยามนะครับ  " 

“ พี่ฮิมอะ  เหอะ  แต่ช่างเถอะ..ปุ่นได้คำตอบที่ปุ่นต้องการแล้ว เสร็จละ ปุ่นไปก็ได้ บายคะ " ทำหน้าขัดใจก่อนจะเดินออกไปจากหน้าคณะของผม  เอ้า ไอ้เหี้ยไรว่ะ แค่นี้เอง แล้วมึงต้องการอะไรว่ะ ไม่เคลียร์เลยว่ะ แล้วเสร็จเหี้ยไรก็ยังไม่รู้ สายตาของผมมองมันก่อนจะหันมามองไอ้หยุ่น มันกำลังเดินเข้ามาใกล้

“ มึงไม่บอกกู ตอนน้องจับมึงปล้ำเลยละ "  ขมวดคิ้วงงประโยคของมัน ไอ้หยุ่นถอนหายใจ “ ไอ้ไฟบอกกูหมดแล้ว ตั้งแต่วันที่น้องมาสารภาพรักกับมึง " กูเข้าใจทุกอย่างมองหาไอ้ไฟที่ไม่อยู่แถวนี้ จริงๆผมก็รู้อยู่แล้วละว่า ไฟมันต้องบอกไอ้หยุ่น มันไม่เคยปิดกันอยู่แล้ว  " แต่ที่กูไม่พูด เพราะอยากรู้ว่ามึงจะบอกกูมั๊ย "

“ กำลังจะบอก "

“ แต่มึงจะเคลียร์เรื่องให้จบก่อน " ผมพยักหน้า ไอ้หยุ่นตบหัวผม แต่ไม่แรงเท่าไหร่

“ มึงนี่ นิสัย คิดว่าตัวเองจะจัดการได้ทุกอย่างรึไงว่ะ มึงไม่ใช่ยอดมนุษย์นะเว้ย "

“ ก็เรื่องมันไม่ใหญ่ " ก็จริงครับ เรื่องปัญญาอ่อนกูคิดว่ากูจัดการได้อยู่แล้ว แค่ไม่คิดว่าจะมีนมเด็กมาให้จับ

“ ต้องรอให้เรื่องใหญ่เหรอวะ มีกันอยู่สองคน แต่มึงไม่บอกกู จะเก็บไว้บอกหมาตัวไหน บอกกูดิว่ะ  จะได้ช่วยๆเคลียร์ "

“ มันใช่เรื่องใหญ่อะไรไงมึง "

“ เรื่องที่เกี่ยวกับกู เป็นเรื่องใหญ่สำหรับมึงเสมอ กูถามหน่อย ทำไมพอเรื่องมึง ถึงไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับกูว่ะ ไอ้สัด มึงรู้มั๊ย ต่อให้แค่ผู้หญิงหันมามองมึง ก็เรื่องใหญ่ของกูแล้วครับ "

“ กูสำคัญสินะ " เอานิ้วจิ้มหัวของมัน ไอ้หยุ่นแบะปากใส่ผม มันมองไปทางอื่น อารมณ์เหมือนผมหลงตัวเองกับสิ่งที่พูดออกมา  แต่เปล่าครับ

“ มึงเพิ่งรู้ตัวรึไง "

                         กูต้องยิ้มอีกแล้วสินะ แต่จากมุมที่ผมกับมันยืนอยู่มีใครบางคนกำลังมองมา ผมไม่รู้ครับว่ามันเป็นสายตาของใคร ตามสัญชาตญาณของผม คิดว่าถ้ามันไม่ออกมาดีมากๆ ก็คงจะเหี้ยสุดๆไปเลย ไม่รู้สิครับ ผมก็ไม่ใช่คนทำนายอนาคตด้วยสิ


....................................................................

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27

“ ตลกอะ ฮิม ฮ่าๆ แล้วก็ไม่บอกหยุ่น หยุ่นยิ่งเป็นคนชอบคิดมากอยู่ " ผมยกยิ้มแห้งให้ เนยที่กำลังนั่งอยู่หน้าผม

 เนยเป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วละ เราอยู่ห้องเดียวกัน แต่เนยค่อนข้างเรียนอ่อนครับ อ่อนที่สุดในห้องเลยก็ว่าได้ ตอนนี้เลยเรียนมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนึง แต่คนละที่กับไอ้หยุ่นครับ เรียนวิศวะโยธาเหมือนผมนี่เหละครับ เนยไม่อยากเรียนหรอกครับแต่โดนบังคับให้เรียนเพราะพ่อแม่ทำธุรกิจประเภทนี้ 

ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ที่พารากอน ผมมีงานพิเศษนอกเหนือจากทำรายงานแล้วครับ เพราะตอนนี้กำลังรับสอนฟิสิกส์ให้กับคนตรงหน้า สอนมาร่วมสองเดือนแล้ว สอนสามวันครับเอาวันที่ไอ้หยุ่นมีเรียนตอนเย็น เพราะผมก็คงไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ถ้าไอ้หยุ่นมีเรียนแล้วผมไม่มี ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ หาเงินน่าจะดีที่สุด

“ ช่างเถอะ ตอนนี้ฮิมก็เคลียร์กับมันแล้วละ "

“ คบกันราบรื่นดี "

“ ก็ดี " ผมพยักหน้าเนยรู้ว่าผมมีแฟน ไอ้หยุ่นก็เคยเจอเนยครับสองสามครั้งเวลาที่มันไม่มีเรียนผมก็หิ้วมาด้วย มันเล่นเกมส์ส่วนผมก็สอนเนย และบางทีมันก็ช่วยบอก ไอ้หยุ่นเรียนเก่งเคล็ดลับของมันเยอะสูตรอะไรมันเอามาแปลงเป็นเพลงหมด ใช้ในการจดจำของมัน

แต่น่าแปลกอย่างนึง หลังจากวันนั้นผมก็ไม่เจอน้องปุ่นอีกเลยครับ น้องหายเงียบไปจากวงโคจรของผม ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มาไวไปไว จะมาก็มาจะไปก็ไป งงครับ ทำไมทีแรกมึงไม่ไปง่ายๆแบบนี้ว่ะ หายไปจนน่าสงสัย

“ งั้นเริ่มติวเถอะ เนยมีนัดกับเพื่อนด้วย "

“ เพื่อนหรือแฟน " ผมเหล่ เนยก็ยิ้มเขินหันไปอีกทาง เนยเป็นคนสวยครับ ผิวขาวตัวเล็กน่ารักสเป็คเลยละครับ แต่ตอนนี้สเป็คผมมันเปลี่ยนไปแล้วละ  " โอเคๆ เริ่มติวก็ได้ ไม่แซวละ "

เราติวให้กันไปเรื่อยๆคนก็เริ่มเยอะครับ จากที่มีสมาธิก็ชักไม่มีกันขึ้นมาแล้ว ขีดๆเขียนๆสอนไปสักพักเนยเริ่มหันมองรอบข้าง คือมันเริ่มเลิกเรียนแล้ว เด็กเริ่มส่งเสียงดัง

“ ไม่ใช่ แบบนั้น เนยต้องเอาตัวนี้มาตั้ง ก่อนจะหารด้วยตัวนี้ อะไรทำไมลืมแล้ว ไม่มีสมาธิเหรอ  " ผมถามเนยก็พยักหน้า

“ รอบหน้าไปสตาร์บั๊คชั้นสี่มั๊ย น่าจะเงียบกว่านี้ "

“ ไม่ต่างกันหรอก มันดังกันทั้งห้าง " ผมมองไปรอบๆ เนยจ้างผมสอนพื้นฐานฟิสิกส์กับฟิสิกส์ที่ใช้ในวิชาหลักๆ จ้างค่อนข้างเยอะเลยครับเพราะตอนแรกผมไม่อยากสอน  อาทิตย์นึง 3000 สอนกันแค่สามวัน วันละสี่ชั่วโมง ได้ชั่วโมงละ 250  โคตรจะคุ้ม  " เอาแบบนี้ "

“ เอาแบบไหน " เนยเอียงหน้างงๆ

“ ไปเรียนที่คอนโด ฮิมมั๊ยละ ถ้ากล้าไป " ยักคิ้ว เนยก็ยิ้มกว้าง เราคบเป็นเพื่อนกันมาห้าปีแล้วครับ แต่สำหรับผมเนยเป็นผู้หญิงจะมาเข้าห้องผู้ชาย ก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะผมว่า

“ ทำไมจะไม่กล้า สมัยม.ปลายตอนฮิมไปอยู่คอนโดครั้งแรก เนยก็ไปนะ อย่าบอกนะว่าลืม "

“ ตอนนั้นไปเป็นสิบคนนะครับ "

“ เพื่อนกัน เนยไม่ซีเรียสหรอก " เนยยิ้มก่อนจะส่ายหน้า เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมา " แต่ต้องโทรเคลียร์กับพี่บีมก่อน "

“ เนยไม่ต้องเคลียร์กับเฮียหรอก ถ้าเนียจะเคลียร์กับเฮีย กูบอกเองก็ได้ " เฮียบีมเป็นพี่รหัสผมครับ เคลียร์กับเฮียคือโคตรจะง่าย เฮียผมโคตรจะใจดี แถมยังโคตรจะรักเนยเลยครับ

“ เออ บอกเลย เนยไปบ้านฮิม โทษฐานที่ตัวเองไม่ยอมติวให้เนย ชอบอู้ "

“ เฮียแม่ง งานเยอะจะตาย ปีสามแม่งโคตรจะยุ่ง รายงานเหี้ยไรเยอะแยะ สอบกันวันเว้นวัน "

“ พี่บีมชอบละเลยเนย ไม่เห็นเหมือนฮิม เลย ฮิมยังใส่ใจเนยเยอะกว่าอีก ตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ใส่ใจเนยกว่าแฟนเนยซะอีก "

“ ก็เพื่อนกัน "  ผมพยักหน้าเนยก็ยิ้มกว้าง

“ งั้นพรุ่งนี้ เนยไปที่คอนโดฮิมเลยนะ ขากลับค่อยให้พี่บีมไปรับ "

“ โอเคครับ " เราแยกย้ายกันกลับ ผมเองก็กลับคอนโด มองดูนาฬิกาตอนที่ผมถึงคงมีใครบางคนถึงแล้วครับ ไปก่อนเวลาก็ดี วันนี้ผมอยากจะซื้ออะไรไปฝากมันสักหน่อย

ถึงหน้าคอนโดโทรหามันก็บอกว่ากำลังจะออกจากมหาวิทยาลัยครับ มันมีสารถีมาส่งทุกวัน นั่งรถไม่เคยซ้ำกันเลยด้วย ผมยืนซื้อขาเขียวอยู่หน้าคอนโดชาเขียวไข่มุกไอ้หยุ่นชอบกิน

“ อ้าวมึง " ผมหันไปหาคนที่เดินเข้ามาใกล้ ไอ้หยุ่นเปิดกระเป๋าคงกำลังจะมาซื้อ

“ กูซื้อให้ " ยื่นไปให้มันก็พยักหน้า " เป็นอะไร ทำไมท่าทางมึงดูเพลียๆ "

“ กูอยากนอนวะ กูง่วง " มันบอกแต่คิดว่าน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น  มันก้มลงดูดน้ำเดินนำเข้าคอนโดไป พอถึงห้องมันก็ล้มตัวลงนอนบนโซฟาหลับตาแน่น

“ เป็นอะไร "

“ ฮิม กูต้องหลุดทุนแน่เลยว่ะ " บี้ลงกับโซฟาผมหัวเราะกับท่าทางระบายความเหนื่อยของมัน ไอ้หยุ่นเงยหน้าขึ้น มองไปเรื่อยไม่มีจุดหมาย " กูเรียนไม่รู้เรื่องเลย เทอมนี้ทั้งๆที่กูก็พยายามแล้วนะเว้ย มันยากมากอะ กูปวดหัวเหี้ยๆอะตอนนี้ "

“ อาบน้ำสระผมให้หัวโล่งแล้วก็นอน ตื่นมาก็กิน อาบน้ำ อ่านหนังสือ ถ้ามึงรู้ว่ามึงไม่ได้ มึงก็ยิ่งต้องพยายาม "

“ ทำไมยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ กูยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยเหี้ยๆเลยว่ะ "

“ ไม่มีความพยายามอะไรได้มาแบบง่ายๆหรอก คนที่เค้าประสบความสำเร็จเค้าพยายามกันจะตายกว่าจะสำเร็จ  กูเชื่อว่าความพยายามมันจะไม่ทรยศคนที่ไม่ยอมลดความพยายาม ถ้ามึงอยากจะประสบความสำเร็จ จำไว้นะ สมมุติถ้ามึงมีแรงอยู่ 100 ใส่ไปเลย 150  " เดินเข้าไปใกล้ ผมย่อตัวลงลูบผมมันที่ตอนนี้หันหน้ามาทางผม

“ แล้วถ้ามันไม่สำเร็จ "

“ ก็มึงทำเต็มที่แล้ว " ไอ้หยุ่นถอนหายใจ ผมไม่อยากให้ความหวังด้วยคำว่า เดี่ยวมันก็ดีขึ้น หรืออะไรพวกนั้นหรอก ความจริงครับ เราหนีความจริงไม่พ้น

“ กูเหนื่อย ไอ้เหี้ย กูไม่เข้าใจเลย กฏหมายทั่วไป แค่กฏหมายทั่วไป ก็ยากแล้ว ไอ้ห่ากูยังต้องเรียน คำนวนเหี้ยไรอีก กูเกลียดคำนวน แล้วไหนกูยังต้องคิดวิธีจำให้ไอ้พวกนี้อีก แค่กูคนเดียวยังไม่รู้จะรอดรึเปล่าเลย" 

“ ไหนไอ้ปอชมนักชมหนาว่าเพื่อนมันเก่ง "

“ มึงอย่าฟังไอ้พวกนี้เหี้ยนี่ให้มากเลยว่ะ เพราะแม่งโง่ไง เลยคิดว่ากูฉลาด " ผมหัวเราะไอ้หยุ่นเอาหัวโขกลงกับโซฟา มันกำลังเครียด แต่ไม่ห่วงอาการอยู่ไม่ถึงสิบนาที " ฮิม "

“ ว่า "

“ กูมีอย่างนึงที่กูอยากจะทำ แต่ถ้ากูทำ มึงห้ามล้อกู "

“ อะไร " เหล่มองมัน มันถอนหายใจเสียงดังใส่

“  เอาน่า มึงแค่สัญญากับกูว่าจะไม่ล้อกู " พยักหน้าไอ้หยุ่นก็ลุกขึ้นโซฟา มันนั่งขัดสมาธิจ้องหน้าผมที่นั่งย่อตัวอยู่บนพื้น มันเข้าใกล้ เอาคางมาตั้งไว้ที่ไหล่สองมือนั่นกอดคอผมแน่น ตัวของมันเทน้ำหนักลงมาบนร่างผมทั้งตัว เห็นแบบนี้แล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้เลยครับ

“ แค่อยากจะกอดแฟน ต้องกลัวโดนล้อด้วยเหรอว่ะ " หอมแก้มมันแต่ก็นิ่งอยู่แบบนั้น

“ ก็แฟนกูแม่งปากหมา "

“ อยากจะกินอะไรมั๊ย "

“ ข้าวไข่เจียว " พูดอยู่แบบนั้นแต่ก็ไม่ยอมปล่อยผมไปไหน ขยี้หัวมัน ไอ้หยุ่นยิ่งเทน้ำหนักลงมา  ทำแบบนี้อยู่นาน ก่อนที่มันจะลุกออกไปอาบน้ำ ผมเองก็เข้าครัวไปทำข้าวไข่เจียวให้มัน ทำยำปลากระป๋องด้วยครับ อันนี้ส่วนตัวอยากกิน

“ โคตรจะหอมมมม " มันทำฟุตฟิตก่อนจะนั่งลง ไอ้หยุ่นใช้ผ้าเช็ดหัวที่เพิ่งสระของมัน " แดกเสร็จ ผมแห้งพอดี กูจะนอนนนน ตื่นมาอาบน้ำแล้วค่อยทำงานให้พี่มู่ลี่ "

“ ส่งต้นฉบับอีกแล้วเหรอว่ะ "

“ เออ  มึงกูเล่ารึยัง เรื่องไอ้ไฟ ภาพหน้าปกที่ไอ้ไฟวาดนะ " ผมส่ายหน้าตั้งกับข้าวไว้ตรงหน้ามัน ไอ้หยุ่นวิ่งไปตักข้าว คราวนี้มันตักเผื่อผมด้วยครับ " มึงไปนั่งเลย  ก็ภาพที่ไอ้ไฟวาด นิยายเล่มนั้นแม่งกำลังขายดีสุดๆเลยเว้ย เค้าบอกพระเอกหล่อเนื้อเรื่องแม่งก็สนุก "

“ แล้ว " ตักข้าวเข้าปาก สงสัยว่ามันกำลังเล่าอะไร

“ คราวนี้ไอ้เชี้ยเนียก็ล้อไอ้ไฟเว้ย ว่าแบบ จะไม่หล่อได้ไง คนวาดแม่งโคตรจะตั้งใจวาด วาดออกมาจากใจเชี้ยอะไรเยอะแยะ มึงรู้มั๊ย มันวาดแบบตอนสั้นๆให้พี่มู่ลี่ เอาไปลงใน เฟสสำนักพิมพ์คนไลค์แม่งเป็นหมื่นๆ "

“ ของมึงไม่เคยถึงว่างั้น "

“ ก็ถึง แต่มึงของกูคนแต่งแถวหน้า เนื้อเรื่องมันดี ไม่เกี่ยวเหี้ยอะไรกับกูหรอก กูมันผลพลอยได้ "  มันยกไอแพตขึ้นมาให้ผมดูคาดว่าคงจะเป็นภาพหน้าปกของไอ้ไฟครับ " มึงดู เหี้ยโคตรเท่ห์อะ เจ้าชายสัด ในเรื่องอารมณ์แบบว่า คุณหนูดื้อๆมาเจอกับพี่เลี้ยงอารมณ์คุณชายเว้ย แต่กูว่าหน้ามันคุ้นๆอยู่น่า ไอ้เนียบอกว่ากูโง่ตาไม่ถึงดูไม่ออกมาว่าใคร มึงว่าใครว่ะ  "

“ ท่าจะจริง " ผมยิ้มมองภาพหน้าปก คือปาดเดียวก็รู้ครับว่าใคร ไอ้เทมชัดๆครับ เห้อ คือนี่มึงกะให้ไอ้ไฟบอกมึงเลยใช่มั๊ย ว่า มันวาดรูปไอ้เทมเป็นพระเอกนะ ถึงจะรู้ ไอ้หยุ่นเอ้ย  " มึงกินๆเข้าไปเถอะ จะได้ไปนอน "

“ อะไรวะ " ทำหน้าเซงแต่ก็ก้มลงกินข้าว

“ นี่ กูมีอะไรจะบอก "

“ กูจะพาเนยมา สอนพิเศษที่นี่นะ ที่ห้างคนเยอะ มันไม่มีสมาธิเรียน " ไอ้หยุ่นเงยหน้าขึ้นมองผม มันเม้มปากเป็นเส้นตรง " มึงยังจำเนยได้ใช่มั๊ย เพื่อนกู "

“ จำได้ "

“ แล้วมึงทำหน้างงทำไม "

“ แล้วทำไมต้องพามาที่ห้องว่ะ มึงสอนที่ร้านอาหารห้างข้างๆดิ ถ้าพรารากอนคนเยอะ "

“ คิดเหี้ยอะไร " ผมถามมัน หลุดหัวเราะออกมาเพราะความคิดมากของมัน เนยคบเป็นเพื่อนกับผมมานานครับ ผมรู้ว่าเนยเป็นไง เราบริสุทธิ์ใจกันทั้งคู่เหละมันเองก็มีแฟนแล้ว  " ที่นี่ก็ได้ ไม่ต้องเสียตังค์ค่าน้ำ นั่งนานก็ไม่มีใครมอง กูแค่เพื่อนกัน ไอ้เนยมันมีผัวแล้ว "

“ กูไม่ได้หึง "

“ กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลย " มองหน้ามันที่ก้มลงกินข้าว จากที่เคยคิดว่าไอ้หยุ่นคงเฉยๆกับผมเวลามีคนมาสารภาพแต่หลังจากเรื่องปุ่นผมก็รู้ว่ามันคงไม่ได้คิดแบบนั้น เดี๋ยวนี้มันไม่ค่อยชอบเวลาผู้หญิงเข้าใกล้ผมมันกลัวใครที่ดีกว่ามันมาสารภาพรักผม กลัวผมเลือกคนอื่น ปกติครับ ผมยังกลัวมันรักไอ้้เทมเลย เพราะไอ้เทมมีดีกว่าผมทุกอย่าง 

แต่โชคดีของผมคือที่มันเป็นคนหึงแบบมีเหตุผลครับ แค่บอกว่าชอบแบบน้องปุ่นนี่มันไม่เอาความอะไรหรอก แค่ผมไม่สนใจก็พอ มันชอบหึงอะไรที่พอเอาเหตุการณ์ต่างๆมารวมกันมากกว่า เหมือนกับเฟย์ เพราะเราอยู่คณะเดียวกันก็เลยคุยกันบ่อยไปไหนมาไหนก็ด้วยกันบ่อยๆทำรายงานกลุ่มเดียวกันแถมเคยเป็นแฟนกัน มันกลัวความใกล้ชิดมันเลยชอบหึงเฟย์กับผม แต่ไม่เคยแสดงออกท่าทางหรือคำพูดนะครับ  แต่สีหน้านี่ จัดเต็ม

 " คิดมากมึง " ขยี้หัวมัน ไอ้หยุ่นพยักหน้ากินข้าวของตัวเองไปเรื่อย

“ คิดมากก็ว่าไม่คิดก็ว่า แต่ตอนนี้กูว่า ดีกว่าคิดน้อยแล้วกันละเว้ย "

นี่กูควรดีใจรึเปล่า ที่แฟนกู หึงกู ขนาดนี้ แต่พูดยากครับ ก็คนมันหล่อ


............................................


หมั่นใส้อีพี่ฮิมจริงๆ ตบสักทีได้มั๊ย ตอนนี้มีบางอย่างแฝงอยู่ #หนมสัมผัสได้คะ
ใครมีทวิตเตอร์หนมฝากแท็ก #BTSสถานีรัก  ด้วยนะจ้าา
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า  :L2: :pig4: :3123:

ออฟไลน์ NOoTuNE

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3255
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +317/-15
เห้อออออ เราอ่านเรายังตงิดใจเลย ว่าเรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่


บางทีก็คิดน้อยไปนะ ฮิม

ออฟไลน์ Aoya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 906
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-3
ความวัวเพิ่งจะหาย จะมีความควายเข้ามาแทรกอีกเหรอ
เมื่อก่อนหยุ่นไม่ค่อยคิดอะไรเยอะ เดี๋ยวนี้ฮิมก็เป็นไปด้วย

จริงๆ เพื่อนนี่น่ากลัวกว่าใครทั้งหมดเลยนะ
มีออกเยอะแยะไปที่ความใกล้ชิดทำให้พลั้งเผลอไปกับเพื่อนนี่แหละ
ถึงจะเป็นเพื่อนกันมานาน ถึงเพื่อนจะมีแฟนแล้ว
แต่เพราะความเป็นเพื่อนทำให้เราไม่ระมัดระวังตัว ไม่ได้เว้นระยะห่าง
คิดว่าเพื่อนกัน ก็ไม่ได้คิดอะไรกัน บริสุทธิ์ใจทั้งคู่
อยู่สองต่อสองในที่ลับตาคนไม่เห็นเสียหายตรงไหน
ก็เลยปล่อยเนื้อปล่อยตัว แล้วถ้าความใกล้ชิดทำให้เกิดเรื่องผิดพลาดขึ้น
ก็เอาอะไรกลับคืนมาไม่ได้แล้วนะ แล้วจะมานั่งเสียใจทีหลังก็คงสายไปแล้วล่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-11-2013 22:11:54 โดย Aoya »

ออฟไลน์ full69

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 647
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-2

ออฟไลน์ KilGharRah

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 856
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +169/-0
ต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ๆ เด็กคงนั้นต้องมีเบื้องหลังชัวร์ๆ
หวังว่าคงไม่มาทำให้สองคนนี้ทะเลาะกันนะ  :z10:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ hembetaro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-1
 :a5: :a5:

อิน้องปุ่นแมร่งแรงอ่ะ ชะนีน้อยสมัยนี้น่ากลัวมว๊ากกก

หล่อนถือคติว่า  "จีบคนโสดศัตรูเป็นร้อย จีบคนมีเจ้า

ของศัตรูเพียงหนึ่งเดียว" สินะ อย่างเพื่อนฮิมว่า

ด้านได้อายอด สินะแค่ถึงขนาดให้เขาจับนมแล้ว

เขากับแฟนก็ยังไม่เลิกกัน อย่างนี้ก็เท่ากับว่าหล่อน

ยอมด้านแล้วยังอดอ่ะดิ๊...

 :haun5: :haun5:

ออฟไลน์ 42311266

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 32
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
หมั่นไส้อิพี่ฮิมเหมือนกัน อยากให้เกิดเรื่องแล้วโดนหยุ่นโกรธบ้างง แอบซาดิส   o18

ออฟไลน์ AdLy

  • ไม่ได้ Korea Fever แค่รัก ดงบังและเอสเจ เท่านั้น
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 555
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
ไม่นะอีพี่ฮิม อย่าพาใครมาบุกรังรักอย่างนี้สิ :m16:

 

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
จะหาเรื่องใส่ตัวอีกใช่ไหมนายฮิม เรื่องเก่าก็เพิ่งจะเคลียร์ไปเองนะ แอบสงสารน้องหยุ่นจริงๆ มีแฟนกับเขาก็คิดน้อยเกิ๊น จริงอยู่ที่ตัวเองไม่คิด แต่คนอื่นจะคิดน่ะสิ เฮ้อ...

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
จะมีเรื่องเข้ามาอีกแล้ว

ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
จะเกิดอะไรขึ้นนะ  o6

ออฟไลน์ evilheart

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-3
ว่าแต่หยุ่นเสน่ห์แรง พี่ฮิมก็ไม่แพ้กันหรอกน่า

ออฟไลน์ momomo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 25
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังจะมีปัญหาใหญ่ตามมาาา

ออฟไลน์ Lily teddy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-2
อ่านแล้วเครียดเลย ผู้หญิงสมัยนี้ แต่งงน้องปุ่นตกลงจะเข้ามาเพื่อ ? อยู่ดี ๆ ก็มา อยู่ดี ๆ ก็ไป
แล้วน้องปุ่นจะกลับมาป่วนอีกไหมเนี่ย แต่เท่าที่ดูก็ไม่น่าจะเลวร้ายเท่าไหร่ อย่างน้อยน้องปุ่นก็เป็นคนเปิดเผย
แต่ที่เริ่มเลวร้ายนะจะเป็นเงียบ ๆ แบบน้องเนยมากกว่า ดูไม่ออก ถึงจะบอกว่ามีแฟนแล้ว
แต่ใช่ว่าทุกอย่างจะปลอดภัย ของแบบนี้พลาดได้ตลอดเวลา ยิ่งจะให้น้องเนยมาติวถึงห้องด้วย พี่ฮิมหาเรื่องแท้ ๆ
มันต้องเกิดเหตุแน่ ๆ ดูจากตอนน้องปุ่น ถึงจะบอกไม่คิดอะไร แต่พอน้องปุ่นจับมือพี่ฮิมไปจับน่าอก
พี่ฮิมก็มีปฏิกิริยาตอบกลับทันที เพราะยังไงพี่ฮิมก็เป็นผู้ชายคนนึงนี่นะ
แบบนี้ถึงจะบอกไม่คิดอะไรกะใครแล้วนอกจากน้องหยุ่น แต่ชายหญิงอยู่ในห้องสองคนเรื่องบ้างเรื่องถึงไม่ตั้งใจก็เกิดขึ้นได้นะ
ยิ่งน้องเนยก็ตัวเล็กสเป๊คพี่ฮิมอีก ยังไงก็อย่าให้ดราม่ามากนะคะ กลัวรับไม่ได้จัง
แล้วใครบางคนที่มองพวกพี่ฮิมนี่อีกเป็นใครไม่รู้ ยังไงก็ขอให้เป็นเรื่องดีมากแทนร้ายสุด ๆ ล่ะกันค่ะ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ขนมต่อไปจ้า  :pig4: :L2:

ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
มันทะแม่งๆ ยังไงอยู่นา
ต้องเตรียมต้มน้ำไว้อีกมะเนี่ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Fish129

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 746
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +56/-3
ยังไง  หยุ่นมันก็มึนเนอะ

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
หมั่นใส้ฮิมด้วยคน เดี๋ยวก็ส่งหนุ่มไปจีบหยุ่นซะหรอก
เราว่าอย่างปุ่นไม่น่ากลัวหรอก มาแบบตรงๆโต้งๆ
อาศัยว่าใจกล้าหน่อย แต่ดูไม่มีพิษสงอะไรมากมาย
แอบไม่ไว้ใจเนยล่ะ เหมือนกับมีอะไรแอบแฝงอยู่
มันประจวบเหมาะเกินไปกับช่วงที่ปุ่นเงียบหายไป
หรือว่าเนยออกโรงเองปุ่นก็เลยหายเข้ากลีบเมฆไปแล้ว
ก็เดาไปเรื่อย แต่เรื่องที่ไม่ไว้ใจเนยนี่รู้สึกจริงๆนะ
อย่ามาทำให้หยุ่นเสียใจเสียความรู้สึกก็แล้วกัน  o18
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้ะ

ออฟไลน์ FahFon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
เพิ่งมาอ่าน ตอนนี้อ่านทันตอนปัจจุบันละ ใช้เวลาอ่าน 2-3 วัน อ่านจุใจเลย

เรื่องราวสนุก ชอบทั้งคู่หลัก คู่รองเลยค่ะ กลุ่มเพื่อนก็เฮฮาดีชอบสองสาวแสบด้วย



มีคำผิดบ้างนิดหน่อย แต่คำที่คนเขียนผิดประจำคือ คราส ที่ถูกต้องเป็น คลาส นะคะ

ตอนอ่านเจอ คราส ทีไร เรานึกถึง จันทรคราส สุริยคราส ทุกทีเลย 55555+

แล้วก็มีคำว่า คะ ค่ะ นะคะ นะค่ะ เขียนสลับกันประจำเลยค่ะ .... คำว่า นะค่ะ ไม่มีในโลกนี้นะจ้ะ ^^


ถ้ามีโอกาสได้รวมเล่ม ก็อย่าลืมกลับไปแก้ไขนะคะ พยายามฝึกใช้ให้ถูกจะได้ชินค่ะ ^^

เอาไว้นึกออกแล้วจะมาบอกเพิ่มนะ ^^

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
เสน่ห์แรงจริงๆพี่ฮิม เหมือนกำลังจะมีพายุเข้าพิกล
หยุ่นเข้มแข็งนะ จัดการคนที่มาก่อกวนให้เด็ดขาด
แฟนของเราก็ต้องเป็นของเรา เริ่มรำคาญความแสนดีของพี่ฮิมแระ

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 51

“ ตามสบายนะ " ผมหันบอกเนยที่ก็พยักหน้ารับ ตั้งกระเป๋าไว้บนโต๊ะกิน ที่ไม่มีอะไรเลยครับ ผมชอบให้โต๊ะกินข้าวว่างๆมันเอาไปอะไรอีกเยอะ เวลาจะกินอะไรก็เค้าเอามาวาง ของใช้ก็อยู่ครัวอยู่แล้ว ขนมก็มีที่ไว้ของมัร

“ คอนโดฮิมเรียบร้อยจัง ท่าทางหยุ่นจะเป็นคนเรียบร้อยนะ " ตั้งกระเป่าไว้บนโซฟาหันมองคนที่มองไปรอบๆแล้วก็พูดออกมา ..

“ มันไม่เคยทำความสะอาดห้องหรอก ถ้าฮิมไม่ใช้นะ " เนยหัวเราะ เป็นแบบนั้นจริงๆครับ คือมันจะไม่ทำอะไรถ้าผมไม่ใช้มัน ตอนนี้มันย้ายมาอยู่กับผมแบบสมบูรณ์แล้ว ไอ้หยุ่นเป็นคนจ่ายส่วนกลางแล้วก็ค่าใช้จ่ายทั่วไป น้ำไฟแล้วก็ค่าแม่บ้าน ไม่แพงครับถ้าเทียบกับหอพักของมัน พ่อแม่มันเกรงใจด้วยซ้ำ ต้องให้พ่อแม่ผมโทรไปเคลียร์ท่านถึงยอม

“ งั้นหยุ่นก็อยู่ที่นี่กับฮิมสองคนสินะ เพราะน้องเฮอร์ก็อยู่บ้านป้า " ผมพยักหน้า " หยุ่นไม่มีหอพักเหรอฮิม "

“ เคยมีนะแต่ตอนนี้ย้ายมาอยู่กับฮิมแล้ว เห็นว่าแม่มันจะซื้อคอนโดให้นะ "

“ ก็คงเกรงใจฮิมละมั้ง "  หันมองหน้าเนยที่ยิ้มให้กับผม " ก็ถ้าเป็นเนย แล้วไปอยู่ไกลบ้านแบบนั้นแล้วมีแฟน คงขอให้พ่อซื้อคอนโดให้ละ เผื่อทะเลาะกันขึ้นมา อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องง้อใคร มีบ้านให้กลับ "

ก็อาจจะจริงอย่างที่เนยบอก พ่อแม่ไอ้หยุ่นก็คงคิดแบบนั้น ตอนนี้พ่อกับแม่มันกำลังหาคอนโดให้จริงๆจะซื้อรถด้วยแต่มันก็เบรคความคิดนั้นไว้ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่ามันชอบนั่งรถไฟฟ้ามากกว่า อีกอย่างผมเองก็มีรถเวลาจะไปไหนไปกับผมก็ได้ เพื่อนมันก็มีรถทุกคน ที่บ้านมันเลยโอเค แต่เรื่องคอนโดนี่ขัดไม่ได้ครับ แม่มันซื้อแล้ว แพงด้วยครับ เห็นไอ้หยุ่นทำหน้าเหวอนิดๆตอนมันรู้ราคา   พ่อแม่มันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดครับ

“  เงียบเลยฮิม ..”

“ แค่เห็นด้วยกับที่เนยพูดนะ "

“ ขอกินน้ำหน่อยนะ " ผมพยักหน้าเนยก็เดินไปที่ตู้เย็น

“ ไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวก่อน เนยรอแปปนึงนะ " ผมเดินเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่เเสื้อยืดกับขาสั้นครับ เนยนั่งพร้อมรอให้รออยู่แล้วก็เริ่มกันเลย

ผ่านไปชั่วโมงขึ้นตั้งแต่ที่ผมเนยมา ตอนนี้กำลังให้ทำแบบฝึกสามข้อครับจากที่สอนไปเมื่อกี้ ทำไปก็งงไป เห็นคนตรงหน้าแล้วขำๆ คือเนยคงทำไม่ได้ผมรู้ครับ ไอ้ท่าเหวี่ยงดินสอไปมา เวลาผมคิดไม่ออกผมก็เป็น

“ คิดไม่ออกเหรอ "

“ อื้ม สับสนนิดนึง " เนยว่ากำลังมองโจทย์ข้อสอง แต่มันผิดตั้งแต่ข้อแรกแล้วครับ

“ ไม่ใช่แบบนี้ เนยดูนี่สิที่ฮิมทำให้ดู ไม่ใช่เอาตัวนี้มาตั้ง ต้องเอาตัวนี้ ข้อหนึ่งก็ผิดทำใหม่เลย " ผมลบ ลบแม่งทั้งหน้า เนยถอนหายใจ เรียนไม่เก่งก็ยิ่งต้องพยายามครับ ต้องเอาชนะมันให้ได้ คนอื่นทำได้เราก็ต้องทำได้

“ ฮิมสอนเนยอีกทีสินะ "

“ ลองทำดูก่อน ตอนเรียนเนยยังทำได้เลย ถ้าคราวนี้ยังทำผิดฮิมจะสอนให้ใหม่ " เนยพยักหน้าแต่ก็งอนอยู่หน่อยๆครับ ก้มลงทำต่อผมก็มองดูนาฬิกาอีกครั้ง เวลานี้ไอ้หยุ่นน่าจะกลับแล้วครับแต่แปลกที่มันยังไม่ถึง

“ เป็นห่วงหยุ่นเหรอ ฮิม " เงยหน้าจากหน้าหนังสือมายักคิ้วล้อผม " ห่างกันไม่ได้เลยนะ "

“ ก็นะ .. “

ห้านาทีหลังจากที่ผมพูดประโยคนั้นประตูก็เหมือนมีคนกำลังเดินเข้ามาครับ อาจเพราะไม่ได้ล็อคห้องด้วย ไอ้หยุ่นเปิดประตูมันเดินเข้ามาด้วยท่าทางเพลียๆ อ้าปากจะพูดบางอย่าง แต่ต้องหุบลงเพราะเห็นแขก

“ สวัสดีครับพี่เนย " มันยกมือไหว้เนยก่อนจะพาตัวเองมายืนข้างผม

“ ทำไมวันนี้มึงช้า "

“ รถติดเหี้ยๆ จากม.กูมาคอนโดมึงเป็นครึ่งชั่วโมงอะสัด  เออ ฮิม " มันเปิดกระเป๋าดึงหนังสืออกมา คำนวนอะไรสักอย่างเกี่ยวกับวิชาที่มันเรียน น่าจะเป็นพื้นฐานเกี่ยวกับการคำนวนมากกว่าก็แค่การคำนวนแสดงผลภาพกราฟฟิค " กูไม่เข้าใจ มึงสอนหน่อย "

“ กูสอนเนยอยู่ แปปนึงนะ เดี๋ยวกูสอนมึง " ผมบอกมันที่พยักหน้ารัว

“ โอเคๆ " ไอ้หยุ่นกำลังจะเก็บหนังสือแต่เนยเรียกมันไว้

“ หยุ่นให้ฮิมสอนเลยก็ได้ เนยอยากพักนะฮิม ขอพักสายตาแปปนะ " พักสายตาแต่หยิบมือถือขึ้นมาแชท พักสายตาได้ดีมาก ไอ้หยุ่นกางหนังสือต่อ มันชี้ๆลงบนข้อที่มันไม่เข้าใจ

“ กูคิดมาสามรอบแล้ว แต่ไม่เห็นตรงเลย อาจารย์ให้คำตอบกูมาแต่คิดยังไงก็ไม่ออกแบบนี้ว่ะ เค้าให้คำตอบมาผิดเปล่าว่ะ "

“ น่าจะไม่นะ กูว่า " ลองคำนวนดูไอ้หยุ่นนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆตัวผม ก็ออกมาตามที่อาจารย์มึงให้นะ

“ เมพพพพพวะ ทำไมกูไม่ออกแบบนี้เลยว่ะ มึงสอนกูหน่อยดิ " ดึงเก้าอี้เข้ามาใกล้ผม ไอ้หยุ่นมันฉลาดอยู่แล้วครับ เรื่องแบบนี้สอนแปปเดียวมันก็เข้าใจ 

“ อะมึงลองทำข้อนี้ดู "

“ ไม่ออกว่ะ " ลบคำตอบไอ้หยุ่นพิจารณาคำถามอีกครั้ง " กูต้องลืมอะไร หรือพลาดตรงไหนแน่  "

“ ลองดูตรงนี้ อันนี้ต้องเอามาตั้งตรงนี้ " ชี้ไอ้ที่ตัวตั้ง มันใส่ตัวตั้งผิด

“  เออ จริงๆด้วย " ลบแล้วก็ทำใหม่สุดท้ายก็ได้คำตอบจริงๆ " โอเคกูเข้าใจทุกอย่างละ จดก่อน " มันเอาสมุดตัวเองขึ้นมาจดเป็นสมุดปกหนาเล่มไม่ใหญ่ ใช้จดอะไรที่จำยากๆ  " โอเคกูจะได้บอกไอ้พวกนี้ถูก  "  ยิ้มให้กับคำพูดใจดีของมันเพราะเพื่อนมันเรียนไม่เก่ง มันเลยต้องพยายามเก่งให้มากขึ้น ไม่รู้อะไรก็ต้องรู้ให้ได้ รู้เพื่อที่จะสอนเพื่อนได้ จะพากันสอบผ่านหมดทุกคน นั่นคือความคิดของมันละ ผมว่า

“ เอาปากกาสีเน้นตรงนี้ มึงขี้ลืม " ชี้ไปลงสมุดมันก็ทำตาม

“ เวลาฮิมสอนหยุ่นดูใจเย็นจัง พอกับเนยนะ.. " เนยว่า คนข้างๆผมเงยหน้าขึ้นมาก้มลงเขียนอีกสองสามคำก่อนจะลุกขึ้นยืน

“ ไม่รบกวนแล้วคร๊าบบบ "

“ หยุ่น นี่สดใสดีนะ " มองตามเนยที่มองมันไอ้หยุ่นเดินเข้าห้องของผมไป คงอาบน้ำแล้วก็นอน ไม่สองอย่างนี้ก็คงเล่นเกมส์ของมัน

“ หึ..เรียนต่อเถอะ "

สอนกันต่อในหนึ่งชั่วโมงสุดท้าย เฮียบีมพี่รหัสผม มาคอยเมียเฮียแกแล้วครับ แต่เนยยังเหลือทำข้อสุดท้าย ผมลุกขึ้นไปกินน้ำรู้สึกคอแห้งครับ ฉี่ก็ปวด แม่งทุกสิ่งตีรัวกูหมดละ

“ เฮียกินน้ำมั๊ยว่ะ "

“ ไม่อะ เดี๋ยวกูไปกินข้าวกับเนย " มันบอกผมก็พยักหน้า " มึงเรียนเป็นไงบ้างช่วงนี้ "

“ ก็ดี ทำไมว่ะ "

“ ก็ถามดู กูพี่รหัสมึงแต่ไม่ค่อยได้ถาม "

“ ปกติ ชวนแต่ไปก๊งใช่มั๊ย " ไอ้เฮียบีมหัวเราะ ไม่ต่างกันครับ คือไม่เรียนก็แดกเหล้า ไม่แดกเหล้าก็แดกเมีย วงจรชีวิตแม่งไม่ต่างอะไรกัน  " ก็ดีว่ะ "

“ มึงเก่งอยู่แล้วไง สัด "

“ เหรอว่ะ " แต่นับวันกูยิ่งไม่รู้สึกถึงคำนั้นว่ะเฮีย

“ ไม่งั้น เนยจะรบเร้าขอกูให้บอกให้มึงสอนให้เหรอ ทั้งๆที่กูเองก็.. "

“ กลับกันได้ยังพี่บีม " เฮียยังพูดไม่ทันจบเนยก็ขัดขึ้น สะพายกระเป๋าเรียบร้อยยื่นมือไปฉุดให้ไอ้เฮียลุกขึ้น " เนยหิวแล้ว ไปกันเถอะ กว่าจะถึงบ้าน เดี๋ยวดึก "

“ เออ ไปก็ไป ไปแล้วมึง เจอกัน " เฮียตบไหล่ผม เนยก็หันมาบ๊ายบายลาผม

“ เจอกันฮิม "

“ เออ เจอกัน เฮียขับรถดีๆนะเว้ย "  ถอนหายใจปิดประตู สอนพิเศษใครว่าสบาย เหนื่อยเหมือนกันครับ เพราะเราต้องนั่งจี้ให้ใครอีกคนเข้าใจในเรื่องที่เข้าใจ เนยค่อนข้างหัวอ่อนมากความจำก็ไม่ค่อยดี สอนอะไรไปพรุ่งนี้ต้องทวนใหม่ และเนยก็ลืมตลอด

เดินเข้าห้องนอนโคตรของโคตรอยากจะอาบน้ำเลยว่ะ เพลียแม่งสุดๆ แอร์เย็นปะทะเข้าหน้า ตามที่ผมคิดไอ้หยุ่นใส่ชุดนอนมันหลับอยู่บนเตียงจริงๆครับ มันเป็นคนติดหมอนข้าง ติดมากขนาดว่าถ้าผมไม่ได้นอนด้วยมันจะเอาหมอนผมมากอด หมอนกูก็อยู่ซอกขามึงพอดีเลยนะ

“ ไอ้หยุ่น " เรียกมัน พยายามเอาหมอนตัวเองออกมา มันก็กอดซะแน่นเลยครับ กระตุกแรงๆอีกที มันก็หลุดออกไอ้หยุ่นตื่นตอนนั้น มันลืมตาขึ้นมามองผม

“ พี่เนยกลับแล้วเหรอวะ " พยักหน้ามันก็หลับต่อ " นอนดิ " ทุบลงข้างเตียงผมก็ขึ้นไปนั่งมันหลับตาแต่รู้ว่าไม่หลับครับ มันจะไม่หลับถ้าไม่กอดอะไรสักอย่างไว้กับตัว

“ ไม่นอน กูไม่ง่วง "

“ งั้นเอาหมอนมึงมายืม กูง่วง " พยายามจะดึงหมอนออกจากมือผม แต่มันไม่ค่อยมีแรงหรอกครับ เพราะกำลังอยากจะนอน

“ กูไม่ให้ "

“ อ้าวสัด " มันลุกขึ้นนั่ง หน้าตางัวเงียได้อีกครับ ไอ้หยุ่นหัวฟูผมมันยุ่งๆ พยายามลืมตามาจ้องหน้าผม " มึงจะต่อยกับกูมั๊ย "

“ ไม่เสียดายของเหรอว่ะ " ผมดึงตัวเองเข้าไปใกล้มัน จับอยู่ที่หลังคอไอ้หยุ่นพยายามสะบัดตัวออก ช้าไปว่ะ ผมจูบมันลงไปริมฝีปากของมันแล้ว เสียงครางขัดใจดังขึ้นมันเด้งตัวเหมือนว่า อย่ามายุ่งกับมัน เข้าใจคนง่วงครับ แต่คนง่วงเข้าใจคนอยากแบบผมรึเปล่าก็ไม่รู้

สอดลิ้นเข้าไปไอ้หยุ่นยังนิ่งมันถอนหายใจเสียงดังเหมือนบอกว่า กูเซงจริงๆ ไอ้สัดแม่งจะทำเหี้ยอะไรกับกูอีก พยายามคว้าลิ้นมันเข้ามากอด ความเหนียวที่สอดกันอยู่ในช่องปากไอ้แพ้ผมเพราะมันกำลังตอบรับ ยกมือขึ้นมากอดผมล้มตัวใส่ผมทั้งตัว  เราเอนตัวลงนอน ไอ้หยุ่นหัวถึงหมอนมันก็หลับตาแน่น มือมันกอดผมไว้ไม่ยอมปล่อย

“ กูง่วงจริงๆว่ะ ฮิม "

“ กูรู้ " ยกตัวขึ้นมองหน้ามัน ไอ้หยุ่นปล่อยมือจากคอ เปลี่ยนมาจับเสื้อผมไว้ตรงเอว เอียงคอแล้วหลับตาใส่ผม ไม่มีปล่อยโอกาสให้ทำอะไรแล้ว จริงๆไม่ได้อยากมากหรอกครับ อารมณ์อยากจะแกล้งมันมากกว่า ผมเหนื่อยกับการสอนเนยแบบสุด เอาจริงๆแค่อยากกอดมันแล้วหอมมันสักฟอด 

ผมหอมแก้มมัน ไอ้หยุ่นเอามือปัดออก มันโคตรเกลียดหนวดผม ผมรู้ ยิ่งถูก็ยิ่งหอม ผมถอนหายใจเสียงดัง ล้มตัวลงนอนข้างๆมัน ไอ้หยุ่นยังจับชายเสื้อของผมไว้

“ เหนื่อยอะไรขนาดนั้นว่ะ "

“ ก็เหมือน เนยแม่งเข้าใจอะไรยาก "

“ ก็ไม่ต้องสอน มึงทำตัวเหมือนลำบากมาก ทั้งๆที่พ่อแม่มึงก็ให้เงินมึงใช้ตั้งเยอะแยะ ไม่พออีกเหรอว่ะ "

“ ก็พอ แต่กูอยากมีงานพิเศษบ้าง เอาตังค์มากินหนม เหมือนมึงไง "

“ เลียนแบบ " มันยิ้มทั้งๆที่นอนหลับตาอยู่ เรานอนอยู่ข้างกัน มือมันจับชายเสื้อของผมไว้ " กูทำเพราะมันเป็นงานที่กูรัก ไม่ได้หวังว่าจะได้เงิน แต่เสือกได้มันก็ดี "

“ รายได้ที่เนยให้กูมันก็ดีด้วยไง " ก็บอกตรงๆว่าปฎิเสธก็คงจะเสียดายมาก เหมือนรับจ้างทำรายงาน ส่วนใหญ่ก็มาจากต่างสถาบันครับ เอาวิชาที่ทำได้จริงๆ เล่มนึงบางทีเค้าให้เป็นหมื่น ดีครับผมว่า ทบทวนตัวเองด้วยบางทีก็เหมือนได้เรียนก่อนชาวบ้าน เพราะบางวิชาก็เป็นของปีสาม ดีกว่สอนเนยอีกครับ ไม่ต้องจ้ำจี้จำไซใครให้เหนื่อย

“ งก ว่างั้น "

“ ก็เผื่อกูอยากจะได้อะไร "  ไอ้หยุ่นยกยิ้มมันเอียงตัวมากอดผม

“ ฮิม เอาจริงๆกูไม่ชอบ "

“ ไม่ชอบเหี้ยไร "

“ พี่เนยอะ " ลืมตาหันมาจ้องหน้าผม " กูว่าเค้ามองมึงแปลกๆ เวลากูอยู่ใกล้ๆมึง เค้าก็มองกู เหมือนไม่ชอบ ไม่รู้กูคิดไปเองรึเปล่า "

“ คงคิดไปเอง ต่อมสังเกตมึงไม่ค่อยทำงาน มึงลืมไปแล้วเหรอ " ชีวิตแม่งเชื่องช้าเกินกว่าจะมาเข้าใจ สายตาแปลกๆที่มองมันครับ ผมว่า " หรือมึงไม่ถูกชะตากับเนย "

“ คงงั้นมั้ง " มันซุกตัวเข้ามากอดผมไว้แน่น

“ แบบว่า ไม่ต้องทำเหี้ยอะไรให้กู กูก็เกลียด ไม่ชอบขี้หน้า "

“ แม่ง สวยไปใจกูสั่น " หัวเราะลั่นเพราะประโยคนี้ เนยสวยจริงครับ ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องเหลียวมองมัน " แปลกว่ะ กูไม่เคยเกลียดขี้หน้าใคร แบบไม่มีเหตุผลนะเว้ย "

“ กูว่าเหตุผลของมึงอาจเป็นเพราะกูมั้ง " หันไปยิ้มให้มันที่เงยหน้าขึ้นมองผมพอดี

“ เข้าข้างตัวเองสัดอะ "

“ หรือว่าไม่จริง "

“ เพราะงั้นกูเลยไม่เถียงไง " มันถอนหายใจ ดึงตัวเองมานอนข้างผมนิ่งๆ " แต่กูโอเคนะ ก็มึงบอกไม่ได้คิดอะไร กูก็นอยๆไปงั้นอะ มีบ้างที่ไม่สบาย แต่วางใจได้ "

“ ตอแหลว่ะ  " ผมหัวเราะมันก็หลับตาจะนอนต่อมีความคิดนึงผ่านเข้ามาให้หัวของผม เอาจริงๆก็คิดก่อนจะมาคุยกับมัน "  กูว่าถ้าเนยเข้าใจขึ้น จบพื้นฐานเมื่อไหร่กูคงเลิกสอน " 

“ ดี "

“ ไหนบอกว่า ไม่หึง "

“ เงียบปากมึงหน่อยได้มั๊ย กูจะนอน "  เอื้อมมือมากอดมันเอาไว้ เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน ผมว่าเพื่อความสบายใจของมัน และตอบสนองความขี้เกียจของผม เลิกสอนท่าจะดีกว่าครับ

..........................................................

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
..........................................................

“ หมายความว่า ฮิมจะไม่สอนเนยแล้วเหรอ " เสียงเนยดังจนผมสะดุ้ง มองเธอที่ถอนหายใจแล้วก้มหน้า " โทษที  ตกใจไปหน่อยนะ "

“ ก็ ฮิมเห็นว่าเนย โอเคแล้ว เข้าใจขึ้นเยอะ เนยจะได้ไม่ต้องเปลืองเงินด้วยไง "  ผมสอนเนยที่คอนโดมานานร่วมเดือนแล้วครับ ผมว่ามันนานพอแล้ว อีกอย่างเนยก็เริ่มเข้าใจมากขึ้นในสิ่งที่ผมสอนไป

“ ถามจริงๆ เถอะฮิม หยุ่นเค้าไม่พอใจรึเปล่า ที่เนยมาที่นี่ "

“ ทำไมถามแบบนั้น "

“ ก็หยุ่นมองเนยแปลกๆ มองแบบไม่ไว้ใจ " ผมหัวเราะก่อนจะส่ายหน้า มันก็จริงครับที่ไอ้หยุ่นไม่ชอบ แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร มันก็อยู่ของมัน ผมก็สอนของผม  แต่เพราะมันเป็นแฟนผมมากกว่าเนยเลยคิดมาก ไอ้หยุ่นมันค่อนข้างจะกลับบ้านตรงเวลาครับ คือกลับก่อนที่เนยจะกลับบ้านสองชั่วโมง บางทีเนยก็อยู่กินข้าวกับผม รอพี่บีมมารับ ผมก็ไม่เห็นไอ้หยุ่นมันจะทำท่าแปลกๆอะไรนะ 

“ คิดไปเองรึเปล่า "

“ ก็แฟนตัวเองนิ คือ เนยหมายถึง ก็หยุ่นแฟนฮิม ฮิมก็ต้องเข้าข้าง "

“ ไม่ได้เข้าข้าง แค่เห็นว่า มันไม่ผิดปกติก็เท่านั้น " ผมบอกเนยก็ก้มหน้ามองโจทย์ที่ผมให้ทำอีกครั้ง

“ งั้น ศุกร์นี้ก็คราสสุดท้ายแล้วสิ "

“ อื้ม "

“ หรือว่า เนยให้เงินฮิมไม่เยอะพอ " ผมเหล่เธอก่อนจะส่ายหน้า ไม่เกี่ยวเหี้ยไรกับเงินเลยจริงๆ คือมันเป็นความเหนื่อย มากกว่า ช่วงนี้รายงานก็เริ่มเข้ามา ทั้งของตัวเองทั้งรับจ้าง ผมก็ทำไม่ค่อยจะทันแล้ว

“ ไม่ใช่ "

“ หรือว่าเนยโง่ ฮิมเลยไม่อยากจะสอน "

“ ก็ไม่ใช่อีกนั่นละ " เนยทำหน้าหงุดหงิด อยากรู้ว่าทำไมต้องอยากให้ผมสอนนักทั้งๆที่มีคนเก่งรอบข้าง ไอ้เต๋อ ก็เพื่อนเนยครับ พี่บีมก็เรียนเก่ง ไม่เข้าใจว่าทำไม ถึงต้องเป็นผม  " ฮิมก็แค่เหนื่อยเนย ช่วงนี้ต้องทำรายงานด้วย ทั้งของตัวเอง ทั้งรับจ้าง "

“ เนยให้ค่าสอนมากกว่าคนที่จ้างทำรายงานฮิม ก็ยังได้ ถ้าฮิมยืนยันจะสอนเนยอยู่ " สายตามุ่งมั่นแบบนี้ ชักไม่ค่อยดีนะผมว่า

“ ไม่ต้องหรอก เนยก็เก่งขึ้นแล้ว จะเสียเงินมาให้ฮิมสอนทำไม "

“ ก็ เนย " คนตรงหน้าของผมเงียบเสียงลง " ช่างเถอะ เนยเข้าใจทุกอย่างละ " ปากกาขีดเขียนอยู่ตรงหน้าคิดคำนวนในสิ่งที่ผมสอน ไม่รู้ว่าที่เนยบอกว่าเข้าใจทุกอย่าง จะเข้าใจอย่างที่ผมเข้าใจรึเปล่า ช่วงเวลาที่ผมกำลังงง เสียงเคาะประตูก่อนจะเปิดก็ดังขึ้น ไอ้หยุ่นมาพร้อมกับของพรุงพรัง ผมสั่งให้มันซื้อมาเองครับ  เพราะมันบ่นว่าอยากจะกินสปาเก็ตตี้คาโบนาล่า  ต้องฝีมือผมด้วยนะ แม่งโคตรจะเรื่องมาก

“ พี่เนยสวัสดีครับ " มันทักเนยที่ก็ก้มหน้ายิ้มแห้งๆให้ ตั้งของไว้บนโต๊ะในครัว มันถอนหายใจดัง ก่อนจะจัดของเข้าตู้ หันไปดูก็มีพวกขนมนมเนยสารพัดของที่ขาดครับ  " ฮิมกูซื้อชานมไข่มุกมา มึงจะกินเลยมั๊ย " แก้วแดงๆเขย่าให้ผมดู ส่ายหน้ามันก็เก็บเอาเข้าตู้เย็น  ดูไปดูมาแม่ศรีเรือนใช่เล่นนี่หว่า

“ มึงซื้ออะไรมาเยอะแยะ "

“ ขนมเอาไว้กินรอมึงสอนพี่เนยเสร็จ กูอยากกินขนมปังกระเทียมด้วย กูดูสูตรในยูทูปแล้ว กูซื้ออุปกรณ์มาครบ มึงทำด้วยนะ "

“ เออน่า " 

“ แค่พูดถึงก็นน่ากินแล้วโน๊ะ " เนยพูด ผมกับไอ้หยุ่นมองหน้ากัน เอาตรงๆนะ กูคิดจะกินสองคนเมียไง สวีทในครัว ช่วยกันทำบ้าง อยากสอนไอ้หยุ่นเข้าครัวครับ เผื่อผมป่วย จะได้ไม่ตายอยู่บนเตียง

“ กินด้วยกันมั๊ยครับพี่เนย " ตามมารยาท

“ ได้เหรอ "  คำถามที่ทำให้ผมถอนหายใจเบาที่สุด เกาหัวดังๆเนยหันมามองหน้า ผมมองกลับ คือ อยากให้รู้เลยละกัน ว่ากูอยากอยู่กับแฟนสองคน " งั้นพี่อยู่ก็ได้ แต่ขอช่วยเป็นลูกมือนะ "

เนยปิดหนังสือผมดึงมาดูเนยทำเสร็จแล้ว ละเอียดมากเลยด้วย ผิดจากปกติทุกที ตอนนี้ก็เดินเข้าไปในห้องครัว ใส่ผ้ากันเปื้อนของเฮอร์ที่ตอนนี้ไอ้หยุ่นมันก็ถืออยู่ คงกำลังจะใส่

“ ฮิมมาทำสิ หยุ่นหิวแล้วนะ " เนยหยิบผ้ากันเปื้อนจากมือไอ้หยุ่นส่งให้ผม  มองหน้ามันที่ก็เงยมองผม " น้องหยุ่นออกไปรอข้างนอกก่อนนะ พี่จะช่วยฮิมเอง ยืนอยู่ในนี่ห้องครัวแคบนะ  "

“ อ๋อ ได้ครับ " มันตอบรับก่อนจะเดินออกไป เดินออกไปแบบเกาหัวสองสามครั้ง " งั้นกูรอนะ " ชี้ไปที่โซฟาพาตัวเองไปนั่งตรงนั้น มองมาหาผมเหมือนมันกำลัง งงชีวิตหรืออะไรสักอย่าง บางทีอาจจะถามตัวเองอยู่ก็ได้ว่าออกมาทำไม

“ ฮิม เริ่มทำสิ "

“ แปปนึง "  ผมหยิบขนมเดินเข้าไปหามัน ไอ้หยุ่นเปิดทีวีช่องการ์ตูนที่มันชอบ " กินขนมก่อน "

“ เออ " เปิดถุงขนม ผมยิ้มมันก็พยักหน้า ย่อตัวลงหน้ามัน ไอ้หยุ่นยื่นหน้าเข้ามาใกล้หู " ฮิม พี่เนยชอบมึงรึเปล่า "

“ แต่กูชอบมึง " มาถึงจุดนี้และอาการของวันนี้ด้วยแล้วใช่ว่าจะดูไม่ออก แต่ผมแค่ไม่อยากจะคิด เพราะถ้าไม่คิดน่าจะดีกว่าเสียดายความเป็นเพื่อนครับ ลุกขึ้นจากพื้นเดินเข้าไปทำอาหารกับเนยที่เตรียมตัวพร้อมอยู่แล้ว ทั้งๆที่ไม่อยากจะให้ช่วย ผมไม่ทราบว่าเนยทำอาหารเป็นรึเปล่า แต่ท่าทางการจับกระทะคงจะไม่เป็น

จากที่สองชั่วโมงเสร็จตอนนี้ปาเข้าไปสามชั่วโมงแล้วครับ เนยทำอะไรไม่เป็นเลยแม้หั่นเนื้อ ผมถอนหายใจหลายรอบเลยโดนพูดแบบงอนๆว่า " เนยคงเป็นภาระใช่มั๊ย " ใช่ ขั้นสุดเลยละมึง

“ หอมจังฮิม " เนยยื่นหน้าเข้าสูดในกระทะใกล้ๆ ส้อมถูกส่งมาตักขึ้นมาชิม แต่ไม่ได้ชิมเองครับ มันถูกยื่นมาให้ผม  " อะ ชิมดู "

“ ขอบใจนะ " จับช้อนส้อม คือกูกินเองได้ไงครับ ชิมรสชาติสำหรับผมถือว่าโอเคครับ " ไอ้หยุ่น มาชิม "

“ อื้อ " มันพาตัวโรยแรงของมันเดินเข้ามาในครัว สะดุดสักอย่างแต่ผมจับแขนมันไว้ได้ทัน มันหันไปมองเนยที่แค่มองผมเฉยๆ มันถอนหายใจก่อนจะงับสิ่งที่ผมป้อน หลับตาเคี้ยว "อร่อย ของกูใส่ไข่ด้วยนะ "

“ เอาไข่แบบทุกทีนะ  " มันพยักหน้า ถอยหลังขึ้นไปนั่งบนขอบเค้าเตอร์ที่ว่าง

“ ฮิมเอาใจใส่หยุ่นดีจังเลยนะ "

“ ก็มันเป็นแฟนฮิม " โดนแตะเข้าที่ขาโทษฐานพูดไม่คิด ไอ้หยุ่นเป็นประเภทไม่ค่อยอยากจะแสดงความรักกับผมต่อหน้าคนที่มันไม่สนิทใจด้วยครับ

“ นั่นสินะ น่าอิจฉาจัง " หันไปมองคนที่เอาแต่ก้มหน้า เนยกำลังรอเวลาของขนมปังกระเทียมที่ผมเอาเข้าเตาอบเป็นขนมปังกระเทียมอบชีสเยิ้มๆเลยครับ

ติึ่ง.. เสียงเตาอบดัง ผมเอาขนมปังออกจากเตา สีสันโคตรน่ากินครับ เอาไปตั้งข้างๆไอ้หยุ่นตัดหนึ่งชิ้นยื่นให้มันร้อนจนต้องใช้กระดาษรอง มันเป่าเบาๆอยู่สักพักก่อนจะกิน

“ เป็นไง "

“ อร่อยเหี้ยๆอะ " มันก้มหน้ามาย้ำคำว่าเหี้ยกับผม ยิ้มก่อนจะกินขนมปังกระเทียมในมือมัน อร่อยดีครับ ไอ้หยุ่นเช็ดเศษขนมปังที่เลอะอยู่ที่ปากผมให้นิ้วเขี่ยๆ ผมจูบมันไปทีนึง ช็อคกันไปคนละวิ ผมรู้ว่ามันไม่อยากให้ทำ แต่กูจะทำครับ ให้มันดูไปเลยว่ารักกันปานจะกลืนกิน ถ้าแดกได้คงแดกกันเข้าไปแล้ว

" อร่อยดี " ผมกับมันเหมือนกันอย่างนึง คือ โคตรจะชอบแดกชีส 

“ พี่เนยชิมมั๊ย "  ไอ้หยุ่นถามเนยที่ยืนนิ่งๆมันเชิดหน้าไปที่ถาดขนมปัง ผมตัดแบ่งไว้แล้วครับ หยิบแดกได้เลย

“ ร้อน "

“ รอให้เย็นก่อนค่อยกินก็ได้ " ผมบอกเนยก็เริ่มถอนหายใจ ไอ้หยุ่นกินเข้าไปอีกสองชิ้น ผมรู้ว่าอร่อยแต่ต้องเบรคมันก่อนครับ เดี๋ยวมันจะอิ่มเกินไป แล้วสปาเก๊ตตี้ของผมจะไม่อร่อยไปซะก่อน

กริ้ง กริ้ง.. หน้าประตูที่มีคนไม่คุ้นกดกริ่งเรียก ผมเดินออกไปเปิด น่าจะไม่ใช่คนคุ้นเคยครับเพราะคนคุ้นรู้ว่ามาคอนโดผมไม่ต้องกดกริ่ง มันรู้ว่าผมอยู่หรือไม่อยู่คอนโด เปิดประตูออก เฮียบีมยกมือขึ้นทักผมที่ก้มหน้าให้

“ โทษทีที่มาก่อนเวลา " เฮียทักเนยที่ตอนนี้หน้าเหวออยู่หน่อยๆ "  อ้าวพวกมึงทำอะไรกัน "

“ กับกับข้าวกินกัน "

“ กินมั๊ยละ " ผมถามแต่เฮียบีมส่ายหน้า

“ เดี๋ยวกูจะออกไปกินกับเนย " เฮียมองเข้าไปในครัว เนยถอดผ้ากันเปื้อนแล้วยืนอยู่นิ่งๆ "  ไหนบอกว่าฮิมมันสอนล่วงเวลาไง " เหรอ.. กูว่ากูไมไ่ด้สอนล่วงเวลาอะไรเลยนะ

“ ก็อยู่ๆขี้เกียจ " เนยพูดเสียงเบาก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วออกไปจากห้องผม ไม่ได้หันมาทักหรือลาอะไรกันทั้งนั้น

“ เฮียบีม "

“ ว่า "

“ เนยเรียนกับผม ศุกร์หน้า ศุกร์สุดท้ายแล้วนะเว้ย "

“ เหรอ เออๆ ขอบใจมึงมาก " เฮียจับไหล่ผมก่อนจะเดินออกไป เบื้องหลังของหญิงสาวที่ผมเห็น อยากรู้ครับ ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในหัวใจของเธอคนนั้น ความจริงที่ผมไม่ได้อยากจะรู้ แต่ต้องรู้

“ กินกันมึง " เสียงเรียกจากโต๊ะอาหารไอ้หยุ่นกินนำผมไปแล้ว แต่ขอบคุณที่มันตักส่วนของผมมาให้ ไม่รู้เลยว่าทำไมถึงต้องเป็นมัน ทั้งๆที่รอบข้างก็มีคนมากมายเข้ามาชอบ  ลองถามตัวเองอยู่หลายครั้ง ก็พบว่า ผมมีความสุขนะ เป็นความสุขที่ไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ


................................................................


วันศุกร์สุดท้ายมาถึงจนได้ การเรียนคราสสุดท้ายของเนย ผมพยายามตั้งใจสอนในสิ่งที่เธอไม่รู้จนตอนนี้ เธอก็เริ่มเก่งขึ้นแล้วครับ เนยกำลังข้อสอบที่ผมหามาให้ทำ อีกสองข้อก็จะเสร็จแล้ว  แต่ยังเหลือเวลาอีกนานครับ

“ เสร็จละ " ยื่นข้อสอบมาให้ผมตรวจ  " หิวอะฮิม อ้อ เกือบลืม เนยซื้อน้ำส้มมา อร่อยมากเจ้านี้ เนยรินใส่แก้วมาให้ฮิมชิมนะ "

“ อื้ม " พยักหน้าส่งๆ เพราพกำลังตั้งใจตรวจข้อสอบ ที่ถือว่าเกือบจะถูกหมดทุกข้อเลยครับ

“ อะ นี่จ๊ะน้ำส้ม " เนยยื่นมาให้ผมตั้งไว้ตรงหน้า ของผมแก้วนึง ของเนยแก้วนึง

“ ขอบใจนะ " ยกขึ้นดื่ม พลางตรวจข้อสอบไปเรื่อย อร่อยดีครับ เปรี้ยวๆหวานๆ ผมกินรัวเดียวหมดแก้ว เหลืออีกสิบข้อสุดท้ายที่ต้องตรวจ

“ อร่อยมั๊ย "

“ อร่อยดี " ผมบอกก่อนจะวางปากกาลงยังตรวจไม่เสร็จครับเหลืออีกสามข้อ แต่รู้สึกว่าภายในของมันมันรู้สึกแปลกๆ มันร้อนรุ่น ร้อนจนไม่สามารถอธิบายอะไรออกมาเป็นคำพูดได้  รู้สึกมึนๆ ผมพยายามลุกขึ้น ส่วนกลางของกำลังโปร่งพอง .. ได้แต่กำมือแน่นและพยายามจะพาตัวเองกลับเข้าห้องนอน

“ ฮิมจะไปไหน "

“ กลับไปซะเนย "

“ ไม่กลับ ฮิมจะไปไหน ฮิมยังตรวจข้อสอบเนยไม่เสร็จเลยนะ " เนยลุกขึ้นเดินมาขวางผมเอาไว้ ก้มหน้าลงต่ำเนยก็ก้มลงมาตาม ส่วนกลางของผมโปร่งพองขึ้น ทุกอย่างมันร้อนอยู่ในตัวจนใกล้จะระเบิดออกมา  พยายามอดกลั้น  ผมรู้ทุกอย่างว่าตัวเองอยากจะทำอะไร รู้ขนาดที่ว่าใคร เป็นคนใส่ยาในน้ำส้มให้ผมกิน.. ก็มันมีแค่คนเดียว

“ อย่าทำแบบนี้ ฮิมไม่อยากเกลียดเนย ออกไปซะ ออกไป!! " ผมตะโกนผลักเธอออกแต่เนยจับมือของผมไว้ สอดเข้าไปในกระโปรงสั้นสีดำ บางอย่างแฉะและมีช่องว่างเนยขยับมือผม เธอครางเสียงเบา ผ่ามือกำลังลูบอยู่กับบางอย่างใต้กระโปรงนั่น เนยเข้ามาใกล้เอาตัวเบียดกับส่วนกลางของผมที่ดุดันขึ้นเรื่อยๆตามฤทธิ์ยา

มืออีกข้างของเธอจับให้มือของผมสัมผัสหน้าอก เนยมีขนาดของสิ่งนี้เกินอายุ ถึงตัวเล็กแต่นมก็ใหญ่ บังคับให้มือผมบีบ เหมือนกับบังคับอีกมือให้ลูบอยู่กับตัวส่วนกลางของผู้หญิง รู้สึกตัวเองไม่มีแรงได้แต่ยืนนิ่ง ผมพยายามจะขยับแต่รู้สึกเหมือนยาก มันยากขึ้นทุกที

“ ถ้าฮิมทรมาณ เนยช่วยฮิมได้นะ  สำหรับฮิมเนยเต็มใจ กี่รอบก็ไม่ว่า จัดการเลยสิ ไม่ได้เจอแบบนี้มานานแล้วนี่ " พูดลงข้างหูผมเลียติ่งหูของผมช้าๆ เนยปล่อยมือผม เธอถอดเสื้อผ้า ร่างเล็กเปลือยเปล่าอยูตรงหน้าผมบังคับมือสองข้างผมให้จับหน้าอกของเธอ เผยบีบไปเต็มแรงเพราะอารมณ์มันกลัดที่อยู่ในร่าง

เนยยิ้มก่อนจะปลดกางเกงของผมออก ส่วนกลางของผมมันตั้งขึ้น เนยจับมัน ก่อนจะลูบเบาๆ ยิ่งลูบก็ยิ่งขึ้น เสื้อของผมถูกถอดกระดุม ผมกลืนน้ำลายตอนสายตาหันไปเห็นประตูห้องของตัวเอง มองไปที่โซฟา มองไปรอบๆห้อง ทุกพื้นที่ที่เคยมีความสุขอยู่เต็มไปหมด ผมไม่อาจจะเสียงมันไปได้

“ ปล่อย!! “ พยายามผลัก แต่เนยก็จับมือผมไว้แน่น  แรงของคนปกติกับคนโดนยา ค่ามันไม่เท่ากันอยู่แล้ว ผมทรุดลงทับเธอบนโต๊ะอาหาร ข้าวของเสื้อผ้ากระจัดกระจาย แต่ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เท่าเสียงนี้

แกร๊ก...

“ เค้ากลับมาแล้ว " เสียงนี้ดังอยู่ข้างหูผม เนยใช้ขาสองขากอดเอวของผมเอาไว้ ขยับตัวเหมือนเรากำลังมีอะไรกัน แต่เปล่าผมแค่กำลังยืนนิ่งๆ เธอครางเสียงดัง  " อ๊า~ ฮิม อย่างงั้น ฮิม อื้ออ "

“ ไอ้เชี่ยฮิม " เสียงคุ้นหูกรีดลึกลงไปกลงใจของผม เงยหน้าขึ้นมอง ไอ้หยุ่นที่เพิ่งจะกลับมาจากเรียน มันปิดประตูลงไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ผมรู้ผลลัพธ์ของเรื่องนี้ดี

“ โธ่เว้ย!! ” ผมตะโกนเสียงดังเท่าที่ตัวเองจะทำได้ผลักร่างที่กอดผมไว้ ด้วยแรงสุดท้ายที่ผมมีก่อนจะเดินเข้าห้องนอนล๊อคประตู ได้ยินเสียงร้องให้เปิดประตู มือนั่นคงทุบมันอย่างบ้าคลั่ง  พาตัวเองเข้าไปอาบน้ำพยายามแช่ตัวกับน้ำเพื่อให้ทุกอย่างผ่อนคลาย หลับตาแน่นจมลงในอ่าง สมองของผมว่าง เหมือนใจที่กำลังว่างเปล่า

น่าเสียดายที่ผมย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวเหล่านั้น ไม่ได้แล้ว ..


................................................................


สงสารฮิมก็สงสาร ในจุดนึง มันเอาความเป็นเพื่อน ขึ้นตั้งเพราะตัวเองไม่ได้คิดอะไร ไว้ใจเพื่อนมากเกินไป
ส่วนหยุ่น ก็สงสารที่มาเห็นภาพนั้น แล้วคนแบบไอ้หยุ่นด้วยแล้วนะ

โอ๊ยยย มันปวดใจ กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลยเว้ย (โหมดอิน) :sad4: :o12:

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จ้า  :L2: :pig4: :3123: :L1: :กอด1:

ออฟไลน์ pb_love

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบมากพี่ขนม เรื่องนี้สนุกสุด ๆ เลยย
สงสารหยุ่นอ่ะ สงสารพี่ฮิมด้วยย

ออฟไลน์ 42311266

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 32
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
ค้างงงงงง ทำร้ายคนอ่านมาก มาต่อเร็วๆนะคะ

ออฟไลน์ thejaoil

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
เซ็ง เนยอ่ะ ความคิด :mew5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด