หัวข้อ: - - OMG! หมดกัน..มันเอาผมเป็นเมีย - - ตอนที่40 (END) P.54 >Up.15/04/14<

[ammlovey]

 
ไอ้พี่วอด อย่ามาเจอนะ เดี๋ยวปั๊ด   

[Aomampapeln]

ก่อนที่จะมีฉาก...หวังว่าพี่วอดก้าคงไม่มาเจอก่อนอ่ะนะไปนานๆๆๆเลยพี่~~~

[hembetaro]

 

น้องแนนไม่ต้อวคิดแล้ว...มีเถอะ

พี่ริว-น้องวิสกี้อย่ายอมแพ้พี่เขียน-น้องเหนือนะ

 

[muiko]

พี่เขียนหื่นนนนนน

หวังว่าวอดก้าจะเข้าใจเร็วๆนี้นะ

[liza sarin]

 

[full69]

 

[GGG24]

 

เลือดหมดตัวเชียว

ขอให้พี่วอดก้าไฟเขียวด้วยเถิดดดดดดดดเ

[thyme812]

 

[yowyow]

 

[tuek]

ถ้าวอสก้ารู้ตายแน่ๆทั้งสองคู่
รอตอนหน้านะค่ะ

[mild-dy]

วอดก้าาาาา เมื่อไหร่จะกลับหลุมไปนะ
 

[หมูกระต่าย]

อ๊ายยยยยยยยยยยยย


คิดถึงกันโคตรมากอ่ะใส่ไม่ยั้งเลย

[aoihimeko]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด

พี่เขียนมา มาพร้อมกับความหื่น อะจึ๋ยยยยย

แถมเหนือยังเซ็กซี่กว่าปกติด้วย

ขอบคุณคนเขียนที่อย่างน้อยๆก็เอาบทที่ทำให้เราได้ยิ้ม (หื่น)

และมีความสุขมาคั่นเรื่องเครียดๆ

ไม่รู้ว่าพี่ริวของเราจะมีความสุขเหมือนพี่เขียนไหม??

รอลุ้นพี่ริวนะ อยากให้มีความสุขทุกคน สงสารวิสกี้


ปล.+เป็ด+1 โทษฐานที่เอาพี่เขียนมานะจ๊ะ 

[na-au]

  ไม่เป็นไร คนแก่ทนไหว ถ้าตอนริว-กี้ตอนหน้าจะมีฉาก 

เตรียมไว้แล้ว ยาแก้ความดัน ยาเบาหวาน

 

[GETIIZ]

พี่วอดก้าาาาาาาาาาาาาา
อย่าพึ่งมาาาาาาาาาาา ไปไหนก็ไปก่อนไป๊

[sukaz]

ป่านฉะนี้ พี่ริว ตายขึ้นอืดแล้วล่ะมั้ง

ฐาน ย่องขึ้นห้อง

[ArmyJ]

ชักรำคาญ อิพี่วอดวายและ อยากให้มีผัวสักคนจะได้เข้าใจ!!!!!

หวังว่าคงไม่เจอวอดวายอะนะ = =

[thanza1970]

น่าเห็นจัง ไม่รู้ว่าพี่ไม่อยากให้คบ หรือ พี่แกล้งน้อง

[tuktik_narak]

ตอนที่28

   ริว พาร์ท

   หลังจากผมโดนทิ้งให้ยืนอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ ผมยืนคิดอยู่นานเลยครับว่าจะทำยังไงต่อไปดี ผมมองไปยังห้องของคนที่ผมรู้ว่าใคร เห็นเงามันตะคุ่มๆผมไม่ได้บอกมันหรอกครับว่าจะมามันไม่ได้ขอให้ผมมาด้วย ไม่รู้ว่าถ้ามันเห็นผมจะดีใจหรือโมโห

   “เอาไงวะกู” คิดไม่ตกจริงๆครับ ไอ้คู่รักเขียนเหนือไปลับตาละไม่รู้ว่าไปถึงสวรรค์ชั้นไหน แต่ผมสิอยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่โคตรไกล แถมประตูนรกยังเปิดรอรับผมอยู่ทุกวินาทีเลยทีเดียว

   คิดสักพักก็ตัดสินใจ ‘ปีนบ้าน’ คิดจะรักลูกเขาก็ต้องกล้าถึงกิริยาที่ผมทำต่อไปนี้จะดูคล้ายโจรก็อย่าไปแคร์ ไม่ได้เห็นหน้านวลน้องมาสองสามวันพี่ริวคนนี้กำลังจะลงแดงตาย ไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องเอาด้วยกล ถ้าไม่ได้คน คืนนี้ไอ้ริวไม่กลับเว้ย!

   ผมด้อมๆมองๆในบ้านอีกรอบ คราวนี้ดูให้ถ้วนทั่วว่ายังมีใครหลงเหลืออยู่ไหม ดูเวลาก็ค่อนข้างดึกแล้วคนในบ้านคงหลับกันหมดแล้วล่ะผมว่า แต่ยังมีไฟบางดวงเปิดอยู่อาจจะเป็นตอนที่ไอ้เหนือมันลงมาหาไอ้เขียนก็เป็นได้

   คิดแล้วก็อยากจะตบหน้าตัวเองแทนทีเมื่อครู่นี้จะให้ไอ้เหนือช่วยพาผมขึ้นไปไม่ก็อย่างน้อยถามมันสักนิดก็ยังดีว่าในบ้านมีใครเหลืออยู่หรือเปล่า ก็ดันไม่ถามไม่รู้ปากผมอมอะไรอยู่

   “ปีนๆ” เรียกกำลังใจให้ตัวเองอีกรอบ เอาวะไฝว้แม่ง!

   “ฮึบ! เชี่ย!”

   ตุ๊บ!

   ว่าจะปีนกำแพงบ้านเข้าไปแต่ก็ดันร่วงตกลงมาเสียก่อน เจ็บสัสก้นกระแทกพื้นเต็มๆแบบไม่ออมแรง ไม่ได้ห่วงสวัสดิภาพตูดกูเลย

   “แม่งเจ็บเกิ๊น”ผมบ่นยาว

   มองอักครั้งคราวนี้เอาให้รอบคอบนอกจากผมจะเสี่ยงต่อการตกลงมาสู่พื้นอีกครั้งหนึ่งแล้วผมยังเสี่ยงต่อการกินลูกปืนของคนในบ้านหลังนี้ด้วย อะไรวะนี่กูจีบลูกบ้านนี้หรือกูจะมาฆ่าลูกบ้านนี้กันแน่วะ

   “หรือโทรไปหาไอ้เหนือดีวะ ถามดูให้แน่ใจ”ผมยืนคิด เป็นวิธีลดความเสี่ยงต่อการกินลูกปืนนะครับ แต่ความเสี่ยงในการแดกตีนเพื่อนนี่เพิ่มขึ้นสองร้อยเปอร์เซ็นต์ถ้าเกิดว่าผมโทรไปตอนมันสองคนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม

   “เฮ้อ เหนื่อยจัง”บ่นอีกครั้งแต่ยังไงก็ถอยไม่ได้ จะถอยได้ยังไงล่ะครับถ้าถอยแล้วผมจะกลับยังไงมืดก็มืด ดึกก็ดึก แถมไอ้ตัวเพื่อนก็พาเมียไปสวีทข้างนอกละ

   จะว่าไปไอ้ห่าเขียนนี่ก็มีความเสี่ยงได้กินลูกปืนพี่ชายเขาพอๆกับผมเลยนะเนี่ย เอาวะอย่างน้อยถ้าผมต้องตายก็มีมันตายเป็นเพื่อน สบายตัวละกูไม่เหงาละ

   “สู้ๆเว้ยริว เรื่องนี้มึงต้องยุ่งแล้วล่ะ สู้เว้ย! อุ๊บ!”เผลอตัวตะโกนดังไปหน่อยรีบยกมืออุดปาก ห่าเอ๊ยเกือบไปแล้วไหมล่ะ

   ลองอีกครั้งคราวนี้หาตำแหน่งเหมาะๆที่คิดว่าถ้าต้องตกไปอีกฝั่งแล้วผมจะไม่เจ็บ ถอยหลังมาประมาณห้าก้าวจากกำแพงตั้งท่าเตรียมวิ่งเพื่อเหวี่ยงตัวปีนขึ้นอย่างดี

   ตึกตัก ตึกตัก

   ฮึบ ฮึบ! โครมม!

   มือผมเกือบจะจับด้านบนสุดของกำแพงไว้ได้อยู่แล้ว..แต่สุดท้ายผมก็ต้องตกลงมาตายเหมือนเดิม

   “โอยยย”พยายามดึงตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ดูว่ามันจะช่างยากเย็นเหลือเกิน

   “วิสกี้มันจะรู้ไหมเนี่ยว่าผัวมันทำเพื่อมันขนาดนี้”ผมเริ่มบ่น

   ลุกขึ้นยืนได้ก็ปัดฝุ่นปัดคราบออกจากกางเกงให้หมด กลัวว่าถ้าสกปรกแล้วเดี๋ยวเมียจะรังเกียจไม่ยอมให้กอด ซึ่งผมจะได้เข้าไปหรือเปล่ายังไม่รู้เลยนะครับแต่คิดไว้ล่วงหน้าซะดิบดี

   “อ้าว เชี่ย!” กะว่าจะโทรหาไอ้เหนือซะหน่อย ยอมเจอตีนเพื่อนแต่ที่ไหนได้โทรศัพท์ดันลืมวางไว้บนรถไอ้เขียนเมื่อกี้ซะแล้ว ซวยเช็ด ทำไมคู่เพื่อนผมมันถึงไปสวรรค์ชั้นฟ้ากันแล้ว แต่ไอ้ริวผู้ที่หล่อไม่น้อยกว่าพระเอกสักเท่าไหร่ ทำไมถึงยังต้องมาหาวีธีปีนบ้านเมียตัวเองอีกวะครับ

   “เอาไงวะ” ผมเริ่มหัวเสีย คิดถึงใจจะขาดยิ่งมองเห็นห้องของวิสกี้ว่ายังไม่ปิดไฟนอนก็ยิ่งกระวนกระวายอยากกอดมันใจจะขาด

   คุณๆเข้าใจผมไหมครับว่าผมอยากกอดมัน หอมแก้ม จูบปาก เล้าโลมหรือทำอะไรลามกๆใส่มันจนผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว คนเคยอยู่ด้วยกันนอนด้วยกัน แต่ต้องมาโดนพรากจากกันแบบไม่ให้เห็นหน้ากันเลยมาสามสี่วันแล้วเนี่ยมันทรมานนะครับ สำหรับผมมันนานกว่าสามปีซะอีก

   ผมเดินกลับมาที่ประตูหน้าบ้าน เกาะรั้วอัลลอยมองเข้าไปไฟบางดวงปิดไปเกือบหมดแล้ว จะเหลือก็แต่ไฟตรงหน้าประตูไม้บานใหญ่กับไฟที่ห้องที่รักของผม

   ไม่รู้ว่ามันทำอะไรอยู่

   ไม่รู้ว่ามันจะคิดถึงผมหรือเปล่า

   “เฮ้อ” ถอนหายใจรอบที่ล้านวิสกี้ก็คงไม่ได้ยิน

   ผมหันหลังให้ประตูยืนพิงมันอย่างอ่อนแรง ไม่อยากมองแล้วครับรู้ว่าถึงมองไปก็เข้าไปไม่ได้ รั้วเหล็กบานนี้น่ากลัวกว่ากำแพงบ้านซะอีกเหล็กนามอันเท่าขา ถ้าแทงผมขึ้นมาถ้าไม่ตายก็พิการยันชาติหน้าอ่ะครับ

   นึกๆแล้วก็ขำนะสภาพผมตอนนี้ไม่ต่างจากหมามองเครื่องบิน อยู่สูงคว้าไม่ถึง หึหึ เพิ่งลึกซึ้งกับวิชาภาษาไทยก็วันนี้

   “ตัดใจซะไอ้ริว วันนี้คงไม่ใช่วันคนหล่ออย่างมึงออกโรง” บ่นตัวเองอีกรอบทำไมแขนผมไม่ยาวกว่านี้อีกสักห้าเซ็น รับรองผมจับกำแพงถึงชัวร์ คอนเฟิร์ม

   แอ๊ดดดด ปัง!

   ออกแรงพิงประตูอัลลอยบานเล็ก ตั้งใจว่าจะพิงหลับรอไอ้เขียนมาส่งไอ้เหนือที่หน้าบ้านแต่กลับพบว่ามันไม่ได้ล็อค!!

   “โหหห แล้วให้กูปีนตั้งนานไอ้โง่” ผมด่าประตูนะครับอย่าเข้าใจผิด อะไรวะกูยืนอยู่นานละไม่ยอมบอกกูว่าไอ้เหนือมันพรวดพราดออกมาไม่ได้ล็อคประตูอ่ะ

   หรือบางทีผมอาจจะไม่ทันดูเอง โฮะ!!! เสียเวลาไปหาเมียไหมเนี่ย

   “แม่ง เข้าด่าแรกได้แล้ว แล้วด่านสองกูจะเข้าได้ไหมเนี่ย”



นักเขียนขอเม้าาา

มาละพี่ริว ดูงงๆไปนิดแต่ไม่อยากให้ดราม่ามากนักในตอนนี้

ขอคั่นความหวานสักคู่ละตอน

จะพยายามให้ดราม่าจบไปโดยเร็ว

ที่บอกไว้สิบตอนอาจจะไม่พอ


 

[Nano PL]

แปะ

โถ่วพี่ริว เจ็บตัวฟรี 5555

[หมูกระต่าย]

ลงทุนมา พี่กี้ผัวมาหาอ่ะ

[hembetaro]

 

ดราม่าสิบตอนก็เกินพอแล้วต่างหากน้องแนน

 

[Apple_matinie]

ริว...ขอให้มีชุวิตรอดกลับมานะ

[aoihimeko]

พี่ริวน่าสงสารว่ะ ความพยายามเป็นเลิศแต่ไร้ผล ฮ่าๆๆๆๆ

สู้ๆนะริว

[yowyow]

 

[Aomampapeln]

ดราม่า10ตอนคงไม่พอแค่นี้ก็น้ำตาซึมล่ะถ้าให้มีถึง10แล้วล่ะก็.....ฆ่ากันซะเถอะ!!
ตอนนี้ขอเก็บเกี่ยวความหวานไว้ก่อนล่ะกัน

[na-au]

อ่านตอนนี้แล้ว รู้สึกหลานริวจะ "รั่ว" มากนะจ๊ะ

  สู้ สู้ บุกเข้าห้องหลานกี้ให้ได้นะ คนแก่เอาใจช่วยจ้า

 

[liza sarin]

งานนี้พี่ริวต้องมีเก้าชีวิตถึงจะพอ

[@Lucifer_Prince@]

ดู๊ดูพี่ริวมันรั่วขนาดไหน  รอบคอบมาก  แต่ไม่ดูประตู

[tuktik_narak]

นักเขียนขอเม้า

มาคุยกันสักหน่อยน้าาาา ><

คือว่าตอนนี้เปิดเทอมแล้ว

ตารางเรียนน้อยแต่ตารางงานเยอะมากก

ถ้าสมมติว่าการอัพนิยายจะสะดุดหายไปหลายวันก็ทวงได้

แต่อย่าโกรธและทิ้งกันไปก็พอ

จริงๆแล้วนิยายเรื่องนี้แนนลงที่เด็กดีและธัญวลัยด้วย

ปกติแนนจะแบ่งอัพสามครั้งต่อหนึ่งตอน

แต่ในไทยบอยแนนจะอัพสองครั้งต่อหนึ่งตอน

เลยอาจจะเกิดปัญาตรงที่ว่าไทยอบยจะอัพช้ากว่าเว็บอื่นๆ

ยังไงก็ขออภัยไว้ด้วยนะคะ