******************************************
***********************************
*****************************
ถ้าช่วงไหน ผมคิดถึงมันมากๆ ผมก็จะไปหามันที่ทำงาน
และนั่งรถกลับห้องพักของมันด้วยกัน
พอถึงห้องก็ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรมาก กระโจนเข้าหากันเหมือน
ตาย อด ตาย อยาก มาเป็นแรมปี(หื่นป่าว
)
แหมก็ไม่ค่อยได้เจอกันนิ
แต่ส่วนใหญ่มันจะมาหาผม ประมาณ อาทิตย์ละครั้งเห็นจะได้
แบบว่ามาส่วยทุกอาทิตย์อะครับ ไอ้พี่วินมันยอมรับว่า
มันไม่เคยรักผู้ชายคนไหนเท่าผมมาก่อน ก็ไม่รู้นะ ถึงมันจะโกหก
แต่ฟังแล้วก็ดีใจอะ และถ้าถามว่าผมรักมันมากขนาดไหน
ในตอนนั้นผมก็ไม่รู้จะหาอะไรมาเทียบเหมือนกัน แต่รู้สึกว่ารักมันมากๆเลย
อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ นึกอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้จัง
เพราะกลัวว่าอนาคต ผมอาจจะเสียมันไป........
ผมกับมันหาเวลาว่าง ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ่อยครั้ง
ไปไหว้พระที่พิษณุโลก บ้าง อยุธยา บ้าง
บางครั้งก็ไปเที่ยวที่เขาค้อ บรรยากาศดีสุดยอด
พอกลับมาที่โรงแรม ก็
(ฮาร์คอร์) ซะขาอ่อนเลย
มันเคยบอกว่า มีคำพูดที่ว่า "ไม่มีรักแท้ในหมูเกย์"
แต่มันขอเถียงขาดใจ เพราะว่ามันเป็นคนนึงที่รักผมมาก แสดงว่าเป็นคำพูดที่
ใช้ไม่ได้กับทุกคน มันบอกอย่างนั้น
จะว่าไปมันก็จริงอย่างที่มันพูด ผมเองก็รักมันมากเหมือนกัน
มีวันนึง หนังเรื่อง รักแห่งสยาม ฉายที่โรงหนัง
มันไม่รอช้ารีบชวนผมไปดูที่โรงทันที แต่ผมปฏิเสธไป
เพราะว่ากลัวคนอื่นเค้าเม้าท์ กันว่าเป็นคู่เกย์(คือผมยังไม่เปิดตัวอะ)
ผมกับมันเลยตัดสินใจรอออกแผ่น
จำได้ว่าประมาณ 3 เดือนแผ่นก็ออก ผมกับมันรีบหาซื้อมานอนดูด้วยกันที่ห้อง
ทันที
นั่งดูกันจนจบ รู้สึกว่าหนังของเค้าดีมากๆ ผมไม่เคยดูหนังเกิน 1 รอบ
แต่สำหรับเรื่องนี้ ผมดู 4 รอบครับท่าน แอบร้องไห้ด้วย
จนมันว่าผม
..."ไอ้เต้ย มึงบ้าป่าววะ ดูอยู่ได้ตั้ง 4 รอบ"
..."ไมอะ ก็กรูชอบนิ หรือมึงไม่ชอบ"
..."ก็ชอบ ชอบมากด้วย แต่ก็รอบเดียวก็รู้เรื่องแล้ว"
..."แล้วไงก็กรูชอบของกรู มีอะไรมะ"
..."ไม่กล้าหรอกคราบ เมียรัก ไม่กล้าหรอก"
..."ให้รู้ซะมั่ง ว่าใครเป็นใคร" (ผมได้ที)
ไม่นานผมก็ชวนมันดูอีก พยายามจะให้มันดูรอบที่สอง
ทีแรกมันก็อิดออด แต่มันก็ต้องยอมคารมของผม
เพราะว่าถ้ามันไม่ตามใจ ผมก็จะพูดว่า "ไม่รักเค้าแล้วใช่ม้า"
พอพูดปุ๊บ ได้ผลปั๊บ นี่คือท่าไม้ตายของผม
ผมหวังว่าพอมันดูจบรอบสอง มันต้องร้องไห้แหงๆ
แต่ผิดคราด มันทำหน้าเฉยๆ ผมกลับเป็นฝ่ายร้องไห้แทนซะงั้น
ผมเลยอยากรู้ความใจใจของมัน ว่าถ้าผมถาม มันจะตอบว่าอะไร
..."วิน มึงจะทำให้กรูเสียใจอย่างมิวเหมือนในหนังไหมวะ"
..."อินมากไปป่าววะมึงอะ" (มันว่าผมบ้าหนัง"
..."กรูซีเรียสนะโว้ย"
มันเงียบไปพักนึก
..."มึงจะบอกไหมเนี้ยะ" (ผมถาม)
..."ไม่หรอกน่า คิดมาก ไอ้บ้าหนัง"
ดูมันว่าผม ก็อย่างว่าหล่ะ มันไม่มีอารมณ์สุนทรียภาพ ไอ้เฉื่อยชา
ไม่นานนัก อะไรที่มีอยู่ 100 มันก็ลดลงไม่ถึง 100
มันเริ่มมีเวลาให้ผมน้อยลง ไม่มาหาผมอาทิตย์ละครั้งเหมือนแต่ก่อน
ประมาณ 2-3 อาทิตย์ ถึงจะมาหาที
จากที่โทรมาหาทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่า ชม.
ทุกวันนี้เหลือไม่ถึง 20 นาที
จนผมทนคิดถึงมันไม่ไหว ไปหามันที่ห้องเองบ่อยครั้ง
ประมาณว่าไปส่งส่วยถึงที่ เหมือน เคเอฟซี เดลิเวอรี่ ก็ว่าได้
ตอนนั้นผมเริ่มจับผิดมันว่าแอบมีใครหรือป่าว
แต่มันบอกว่าไม่มีใคร ทีแรกผมก็ไม่เชื่อ แต่พอลองพิสูจน์
ใช้เมล์แปลกๆ เข้าไปคุยเอ็มกับมัน
มันก็คุยด้วย แต่พอชวนมันไปเที่ยวมันก็ปฏิเสธ ไม่ยอมเจอหน้า
ให้เหตุผลว่า คุยเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว
ซึ่งผมรู้อย่างงี้แล้ว ดีใจมากๆ แสดงว่าตลอดเวลา มันไม่เคยโกหกผมเลย
ผมเลยเฉลยไปว่าเป็นผมเองที่เข้าไปลองใจมัน
พอมันรู้มันโกรธผมมาก ผมเลยต้องให้เหตุผลว่าคิดว่ามันมีคนอื่น
แต่มันกลับต่อว่าผมว่าไม่ไว้ใจมัน
ผมเลยสัญญาว่าต่อไปนี้จะไว้ใจมัน เชื่อใจมัน
และแล้วมันก็บอกว่า ที่ดูห่างเหินไป ไม่ใช่ว่าไม่รัก หรือว่ามีคนอื่น
แต่เป็นเพราะว่า มันจะเก็บตังซื้อรถกระบะ "ไฮลัก วีโก้"
ต้องประหยัดเงิน ตอนนั้นผมอยากจะตะโกนว่า
..............."ผมเกลียดไฮลักวีโก้"..................
ขอย้ำ ผมเกลียดไฮลักวีโก้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
