...
ไม่ได้เข้ามาดูไม่กี่วัน...จบซะแล้ว...
จบแบบเจ็บด้วยอะ...เศร้าจวย....
....ทำไมถึงทำกับเต้ยได้....
คนเรารักแล้วรักเลย...จะให้ลืมง่ายๆคงไม่ได้...
ยังไงก็เก็บเขาไว้แล้วกัน...เก็บเอาไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ...
แล้วเราต้องเข้มแข็งก้าวต่อไป...เดินต่อไป...
ลองเปิดใจใหมอีกซักครั้ง...เพื่อคนอื่นที่เขาเปิดใจให้เราเช่นกัน...
ขอบคุณมากๆ...ที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน...ซึ้งเป็นที่สุด...
หวังว่าคงจะเจอกันเรื่อยๆในโอกาสต่อไป....
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ...เป็นรางวัล...หึหึ