สังคมทุกสังคมต่างมีตาที่เปิดออกเพื่อมองโลกที่เป็นโลกจริงๆ
มากกว่าโลกที่ถูกรังสรรค์ขึ้นเพื่อการตอบสนองหรือเพื่อกระตุ้นผู้คนในสังคม...
เรื่องของเกาหลี เป็นเรื่องที่คนส่วนมาก และตัวเองก็ยังคงมองในแง่ลบอยู่
เพียงแต่ว่าพอมาอ่านเรื่องนี้แล้วเข้าใจอะไรบางอย่างมากขึ้นอะไรบางอย่างทีมันมีค่า
มีค่ามากกว่าแค่การประเมินคนจากสิ่งที่เค้าทำ
สิ่งที่เค้าเลือกที่จะทำอย่างมีเหตุผลแม้กับคนบางคนมันอาจจะดูเกินไปไม่มีความจำเป็น
เป็นเรื่องน่าอับอาย น่ารังเกียจต่างๆนาๆ
แต่อย่างน้อยๆตอนนี้ผมก็มีมุมมองในการคิด และทำความเข้าใจกับโลกของเค้ามากขึ้น
อยากจะขอขอบคุณที่คนเขียนนำเรื่องราวดีๆอย่างนี้มาถ่ายทอดออกเป็นเรื่องราว
ให้คนตัวเล็กที่มีมุมมองแคบให้ได้เปิดสายตาออกให้กว้างมากขึ้น
ขอบคุณที่ทำให้เข้าใจว่าทุกๆอย่างใช้ว่าเราจะเลือกได้
เพราะบางทีมันก็ไม่สามารถเลือกได้เลย...
มัน คือ การยอมเพราะต้องยอมรับกับสภาพความเป็นจริงสิ่งที่สะท้อนออกมา
ทำให้อดผวาไม่ได้ว่าบางทีทุกอย่างก็ดูจะไม่ง่ายไปเสียหมด
แม้เราจะมีการมีงานดีๆ มีฐานะทางการเงิน มีการศึกาาดีๆ
เพราะมันก็เป็นแค่เครื่องประดับฐานะทางโลกที่แล้วแต่คนว่าจะยึดติดกับมันแค่ไหน
อย่างที่คุณได้บอกไว้ ยังไงใคร หรือ คน เหล่านั้นต่างก็ใช้สรรพนามเดียวกันว่า "คน"
เป็นวิทยาทานในแง่มุมของการเข้าใจสังคมที่ดี วิธีการเล่าเรื่องก็ช่วยให้
เข้าใจสภาพของเรื่องได้ง่ายขึ้น บอกตรงๆว่าชอบคำพูดปิดท้ายเรื่องมากที่เป็นคำพูดถึง
ประโยคที่ว่า แล้วจะมีใครกล้าบอกไหมว่า เคยเป็นเกาหลีมาก่อน
นั่นสิ อาจจะมีก็ได้ใครจะรู้จริงไหม เพราะทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับสังคมที่เราก้าวเข้าไปอยู่
บางทีนะ เราอาจจะพูดได้เต็มปากเลยก็ได้กับคนที่เข้าใจว่า ชั้นเคยเป็นเกาหลี
ไม่มีอะไรที่แน่นอน เพราะทุกอย่างเป็นเรื่องของจิตใจ เรื่องของความรู้สึก
ซึ่งเราเอามาพูดกันเล่นๆไม่ได้ ทั้งหมดที่เขียนมาเป็นกานแสดงทรรศนะโดยส่วนตัวทั้งสิ้น
ถ้ามีประโยค หรือ ถ้อยความใดที่กล่าวถึงหรือพาดพิง ก็ต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยครับ
ประทับใจเรื่องนี้เสมอ
นิว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
