ปางตาย
======================================================================
NOBODY
I don’t know why I'm so afraid to lose you when you’re not even mine. I don’t know why I care for you when you
don’t even love me. I don’t know why you’re the one when I'm just nobody to you.
"ไอ้โอม เสาร์หน้าวันเกิดน้องเทมส์นะเว้ย มึงซื้อของขวัญเตรียมไว้หรือยัง" เปย์พูดพร้อมกับเหลือบมองเด็กหนุ่มอีกคนที่ซ้อมชู๊ตลูกลงห่วงไม่ไกล
กอดลูกบาสไว้ในอ้อมแขน โอมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ สายตาทอดมองผู้จัดการทีมที่กำลังนั่งจดอะไรอยู่สักอย่าง "กูซื้อแล้วน้องจะรับเหรอวะ"
"รับไม่รับมึงก็ต้องซื้อ... ง้อ รู้จักป๊ะ ง้อ"
"มึงคิดว่ากูไม่ง้อเหรอ... กูโทรไปหาเค้าก็ไม่รับ กูไปหาที่บ้านเค้าก็ไม่ออกมาพบ" โอมบอก แล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่
"แล้วไง แค่นี้มึงก็ท้อแล้วเหรอ มึงทำน้องเสียใจนะเว้ย"
ยังคงมองไปยังจุดหมายเดิม โอมพยักหน้า "กูตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้อะไรเค้า แต่กลัวเค้าไม่รับ"
"ไม่ลองก็ไมรู้" เปย์พูดพร้อมก็ตบไหล่เพื่อนสนิทอย่างให้กำลังใจ ก่อนจะปรายตามองคนที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ยอมชู๊ตสักที แล้วกระซิบเสียงเบา "แล้วมึงยังไปหาไอ้เด็กนี่อยู่หรือเปล่า" เมื่อโอมไม่ตอบ เปย์ก็พอจะเดา
เหตุการณ์ได้ จึงนิ่วหน้าอย่างขัดใจ "และมึงก็ต้องเลิกยุ่งกับไอ้เด็กนี่ให้เด็ดขาดด้วย ไม่งั้นก็อย่าหวังว่าเทมส์จะกลับมามองมึงเลย..."
"......."
เมื่อโอมยังคงนิ่ง เปย์จึงถามอย่างหงุดหงิด "อย่าบอกนะว่ามึงติดใจมัน"
"เปล่า" โอมตอบไม่เต็มเสียงนัก แต่เปย์ก็ยึดเอาสิ่งนั้นเป็นคำสัญญา "งั้นมึงก็ต้องเลิก ห้ามยุ่งกับมันอีก"
"เออ"
=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=
A MILLION TEARS
A million words would not bring you back, I know because I've tried, neither would a million tears, I know I've
cried.
"พี่โอม... ทะ ทำอะไรครับ"
ร่างสูงไม่สนใจคำถามของเจ้าของห้อง กระชากเสื้อผ้าที่อีกฝ่ายนำไปซักและรีดให้จนเรียบออกจากไม้แขวน แล้วยัดใส่ในเป้ลวกๆ ก่อนจะชะงัก เมื่อมือผอมบางกระชากกระเป๋าเป้ของเขาไปกอดไว้แนบอก "เอาคืนมา"
อิงส่ายหน้า "ไม่... อิงไม่ให้"
"เอาคืนมา!" เด็กหนุ่มรุ่นพี่กระชากเสียงสั่ง แล้วพยายามแย่งเป้ออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย
กระถดตัวหนีพร้อมกับกอดกระเป๋าเป้ของอีกฝ่ายไว้แน่น ไม่ว่าเจ้าของจะพยายามแกะหรือแงะอย่างไร เด็กหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อย "ไม่! อิงไม่ให้!"
"เออ! ตามใจ งั้นก็เก็บเอาไว้เลย" โอมบอกเสียงหงุดหงิด ก่อนจะปล่อยมือจากกระเป๋า แต่เพราะอีกฝ่ายขืนไว้สุดตัว เมื่อเขาปล่อยมือ เด็กหนุ่มรุ่นน้องจึงเซแซ่ดๆ ไปปะทะกับผนัง ศีรษะโขกกับกำแพงแข็งๆ ดังโป๊ก
ก่อนที่ร่างบอบบางจะรูดลงไปกองอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บและจุก...
ตกตะลึงกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว โอมมองสำรวจอีกฝ่ายคร่าวๆ เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร เด็กหนุ่มร่างสูงจึงทำตามความตั้งใจเดิม... เดินออกจากห้องไป
แม้จะยังไม่หายมึนจากแรงกระแทกดีนัก แต่เด็กหนุ่มตัวเล็กก็รีบคลานไปกอดขาคนที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับร้องอ้อนวอนออกมา "พี่โอม ฮือออออ อย่าทิ้งอิงไป ฮืออออ อิงขอ ฮึก ร้อง ฮึก
ฮือออ"
โอมพยายามจะดึงขาออกแต่ไม่เป็นผล เพราะอีกฝ่ายกอดไว้แน่นเหลือเกิน "ปล่อย..."
"ฮืออออ อย่า ฮึก ทิ้งอิงไป ฮึก ฮืออออ อิง ฮึก ยอม ฮืออออ ทุกอย่าง ฮืออออ" ร่างบางพร่ำอ้อนวอนเหมือนใจจะขาด
เห็นน้ำตานองเต็มหน้าของอีกฝ่ายแล้วร่างสูงก็ใจอ่อนยวบ แต่ก็พยายามทำใจแข็ง แกะมือผอมบางออกจากขา เพราะอย่างที่เพื่อนเขาพูด หากเขายังคงมั่วอยู่กับอิง เทมส์ก็ไม่มีวันเหลียวกลับมามอง...
"พี่โอม ฮืออออ อย่าทิ้งอิงไป ฮือออออ"
=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=
SIX FEET UNDER
I feel like I have fallen and cant get up, I loved you and you left, now I've got this pain in my chest,
I'm stuck in this hurt and the only way out is by putting myself underneath the dirt
ทรมาน....
ทรมานเหลือเกิน...
ร่างบางยกมือทั้งสองข้างขึ้นกดอกข้างซ้ายไว้ เพราะรู้สึกเจ็บจนทนไม่ไหว...
ดวงตาบวมช้ำเพราะผ่านการร้องให้มาหลายต่อหลายชั่วโมง ยังคงมีน้ำใสๆ ไหลออกมาตลอดเวลา...
ฮืออออออ
ฮืออออออ
ฮืออออออ
เวลาผ่านไป... จากมืดเป็นสว่าง และจากสว่างเป็นมืด
เด็กหนุ่มยังคงนอนอยู่ที่พื้น... ตรงที่เขาคลานมาหาใครคนนั้น
ดวงตาฝ้ามัวมองเหม่อขึ้นไปบนเพดาน... ที่ทั้งสองข้างที่กุมอกข้างซ้ายบีบขยำไปมาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไร... ความทรมานภายในใจก็ยังไม่จางหายไป
สายตาเหลือบเห็นวัตถุวาวๆ สะท้อนแสงไฟที่กระเด็นหล่นอยู่ข้างๆ
เด็กหนุ่มพลิกตัวนอนตะแคง... มองวัตถุดังกล่าวอยู่นาน
นิ้วเรียวยาวเอื้อมไปหยิบขึ้นพินิจพิจารณาดู
ของคนๆ นั้น...
มีดโกนหนวดของคนๆ นั้น...
หมุนไปหมุนมา พลิกไปพลิกมา... อิงจับมันไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนจะยกแขนอีกข้างหนึ่งขึ้นมา
แล้วค่อยๆ จรดใบมีดลงไปบนข้อมือ...
เลือดสีแดงที่ไหลทะลักออกมาตัดกับผิวขาวเนียนอย่างเห็นได้ชัด...
เด็กหนุ่มวางแขนข้างนั้นไว้กับพื้น แล้วค่อยๆ หลับตาลง
=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
