พิมพ์หน้านี้ - ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: rainbow67 ที่ 12-12-2012 21:17:41

หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 12-12-2012 21:17:41
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


===============================================

ผลงานเรื่องอื่นของคนเขียน

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36869.msg2301697#msg2301697

หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 12-12-2012 21:18:23
Chapter One



"ไอ้จีน"

ผมเหลียวไปยังที่มาของเสียง หรี่ตามอง เพราะแสงไฟในร้านมันไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่ แล้วก็จำได้ ไอ้คิน คู่อริเก่าของพวกผม ไม่ใช่สิ คู่อริของไอ้โอมต่างหาก ทะเลาะกันเรื่องจีบน้องเทมส์ แต่ตอนหลังก็เคลียร์กันได้ เลยไม่มีปัญหาอะไร

"มาคนเดียวเหรอวะ เพื่อนมึงคนอื่นๆ หละ" มันถาม เมื่อผมขยับเดินไปใกล้

"ไปปราณ" ผมตอบเรียบๆ

"แล้วไมมึงไม่ไปกับพวกมัน"

"ไม่อยากไป"

ไอ้คินเลิกคิ้วขึ้น แม้จะไม่สนิทกัน แต่ก็เรียนโรงเรียนเดียวกันมาก่อน และมันก็รู้ว่าเพื่อนกลุ่มผม รักกันเหนียวแน่นมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แต่วันนี้ผมกลับปลีกตัวออกมาคนเดียว เป็นใครก็ต้องสงสัย แต่มันก็ไม่พูดอะไร เปลี่ยนเรื่องคุย "แล้วมีโต๊ะยัง นั่งกับกูป๊ะ"

ทั้งๆ ที่อยากจะอยู่คนเดียว แต่ไม่รู้เพราะอะไรทำให้ผมตอบตกลง

"แล้วไมมึงมาคนเดียว เพื่อนไปไหนหมด" ผมย้อนถามมันกลับ เมื่อนั่งลงเรียบร้อยแล้ว

มันทำสัญญาณบอกพนักงานให้นำแก้วใหม่มาให้ ก่อนจะตอบ "มารับเมีย"

ผมเลิกคิ้วขึ้น "แล้วอยู่ไหน?"

"บนเวที" มันบอก พอดีกับที่เสียงเพลงดังขึ้น

"รู้ ว่ามันไม่สมควร ที่ยังกวนใจเธอ ฉันขอโทษที
รักและยังคอยหวังดี ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์
เพราะความจริงเธอก็มีเขา คนนั้นเป็นคนที่สำคัญกว่า......"

ทั้งเพราะทั้งโดนจนผมต้องหันไปมอง ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเมื่อเห็นหน้าคนร้องชัดๆ "คนไหน แฟนมึง"

"มือเบส"

"มึงเปลี่ยนรสนิยม?" ที่ถาม ไม่ใช่ว่ามันเปลี่ยนรสนิยมจากผู้หญิงมาชอบผู้ชาย เพราะรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นเกย์ แต่รสนิยมที่ว่าคือ จากเด็กผู้ชายใสๆ หน้าตาแบ๊วๆ แบบน้องเทมส์ มาเป็นผู้ชายแมนๆ แต่งตัวเซอร์ๆ แบบมือเบสที่อยู่บนเวทีต่างหาก

ไอ้คินยักคิ้ว รู้ความหมายของคำถามผม "คนนั้นกูแค่หลง แต่คนนี้กูรักเว้ย"

"รู้ได้ไงว่าคนนี้มึงก็ไม่ได้หลงเหมือนกัน" ผมถาม ใจจริงไม่ได้ต้องการคำตอบ แต่ที่พูดออกไป เพราะรู้สึกอิจฉามันต่างหาก... ถึงแม้จะเห็นหน้ามันไม่ชัด แต่ก็จับความสุขในน้ำเสียงมันได้ ท่าทางมันจะรักคนนี้จริงๆ

คู่ปรับเก้าไอ้โอมเอามือวางที่อกข้างซ้าย ยิ้มทะเล้น แต่น้ำเสียงจริงจัง "เมื่อไหร่ที่มึงเจอคนที่ใช่เหมือนกู แล้วมึงจะรู้เอง"

ไม่พูดอะไรต่อ ผมยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ เอนหลังพิงพนัก แล้วมองตรงไปยังนักร้องบนเวที

".....รู้ ควรจะหักห้ามใจ หากทำได้ง่ายดาย
ฉันก็คงไม่ต้องสับสน อย่างนี้ จบๆไปเสียดีกว่า

มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างนี้ ที่มันยังรักเธอจนสุดหัวใจ
เมื่อรู้ว่าไม่มีทาง แต่ฉันก็ไม่ตัดใจ เหมือนคนไม่รู้ตัว

มันน่าจะถูกที่ใครบอกไว้ ความรักมันทำให้ตาบอด
จนมองไม่เห็นความจริง ว่าฉันเป็นใคร ทำให้ไม่เข้าใจ

ทำไมหมดทั้งหัวใจ มันยังคงรักแต่เธอ...."

เล่นอีกสี่ห้าเพลง แล้วนักร้องก็บอกลาลูกค้า ก่อนที่วงใหม่จะขึ้นมาเปลี่ยน... ไอ้คินขยับลุกขึ้น หยิบเงินออกมาสองพัน โยนไว้บนโต๊ะ "ต้องไปละ แล้วเจอกัน"

"เจอกัน" ผมบอก แล้วมองมันเดินหายเข้าไปในหลังร้าน ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ รู้สึกมึนๆ แต่ไม่ถึงกับเมา กำลังคิดว่าจะเอาไงต่อดี ดื่มต่อหรือจะกลับ

กลับ? กลับไปหาใคร ในเมื่อคนที่ผมรักเขาก็ไปเที่ยวกับแฟนเขาแล้ว

ดื่มต่อ? ถ้าเมาใครจะมาพากลับ ในเมื่อเพื่อนๆ ไปเที่ยวกันหมด ไปพร้อมกับคนที่ผมรัก

"พี่จีน?"

ผมเงยหน้าจากแก้วเหล้า มองเจ้าของเสียงนุ่มที่เอ่ยขัดจังหวะความคิดขึ้นมา...

"จำอิงได้มั้ยครับ?" อีกฝ่ายถามแล้วยิ้มให้น้อยๆ

ผมยิ้มรับและพยักหน้า "จำได้ ไม่เจอกันนาน สบายดีไหม"

"สบายดีครับ แล้วพี่จีนหละ"

"สบายดี" ผมตอบ ก่อนจะเอ่ยชม "ไม่เคยรู้มาก่อนว่าอิงจะร้องเพลงเพราะขนาดนี้"

น้องอิงยกมือขึ้นลูบต้นคอเขินๆ "ยังไงก็เพราะสู้พี่ชาร์มไม่ได้หรอกครับ"

"เสียงคนละโทนครับ เพราะคนละแบบ" ผมแย้ง ก่อนจะนึกขึ้นได้ "นั่งก่อนครับ โทษที คุยเพลิน ลืมชวนเลย"

น้องอิงส่ายหน้า "ขอบคุณครับ แต่อยู่ไม่นานก็กลับแล้วครับ พอดีเห็นพี่จีนเลยเดินเข้ามาทัก"

"อ๋อ..."

"งั้น ผมไปก่อนนะครับ เดี๋ยวคนอื่นรอ"

ผมพยักหน้า "อืม... โชคดี"

"ครับ พี่จีนก็โชคดีครับ"

มองตามแผ่นหลังของอีกฝ่ายที่เดินหายเข้าไปในหลังร้านแล้วผมก็นึกแปลกใจ


น้องอิงตัดใจจากไอ้โอมได้หรือยัง...


ถ้าได้ ผมก็คงจะพอมีความหวัง... ที่จะตัดใจจากน้องปาย


เพราะจะว่าไป ผมก็น้องอิงก็คงจะไม่ต่างกันสักเท่าไหร่


ผมหลงรักน้องปาย... น้องอิงหลงรักไอ้โอม


เราทั้งคู่ต่างก็หลงรักคนที่ไม่มีใจให้...


คนที่ไม่เคยเหลียวมองเรา... คนที่รังเกียจกระทั่งการสูดอ๊อกซิเจนร่วมกับเรา



"มีไรครับ"

"ปายมันโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ไม่ไป"

"อ้าว ทำไมครับ ติดธุระเหรอ"

"เปล่าครับ แต่มันบอก รำคาญพี่จีน เลยจะไม่ไป"

"ทำไมหละ ไอ้จีนมันก็ดีนะ"

"ไอ้เรื่องดีเทมส์ไม่เถียงครับ แต่พี่จีนเค้าชอบวุ่นวายกับมันอะดิ มันก็บอกแล้วว่ามันไม่ชอบๆ ก็ยังไม่เลิกทำ แถมตอนนี้มันก็กำลังคบกับพี่ไทด้วย"

"ไทไหน? ไทเรา?"

"ครับ ไทเดียวนี่แหละ"

"มันไปคบกันตอนไหน ทำไมพี่ไม่รู้"

ผมหมุนตัวกลับหลังหัน หูอื้อตาลายจนแทบจะมองไม่เห็นทาง ไม่รู้ว่ากลับมาถึงรถได้ยังไง

นั่งสงบสติอารมณ์สักพักใหญ่ๆ แล้วผมก็กดโทรหาเพื่อนที่นัดไว้ รอไม่นาน เสียงโวยวายของไอ้โอมก็ดังมาตามสาย [ไอ้จีน อยู่ไหนวะ รอตั้งนานแล้ว ทำไมยังไม่มาอีก]

"โทษทีวะ พอดีติดธุระด่วน"

[ธุระอะไรวะ]

"ธุระส่วนตัว"

มันนิ่งไปนิด ก่อนจะบอก [เออ ถ้ามีไรให้กูช่วย ก็บอกนะ]

"ช่วยจีบน้องปายให้หน่อยสิ" ผมพูดหัวเราะๆ แต่มือสั่นจนต้องกุมไว้

[สัด]

"หึ หึ เออ กูโทรมาบอกเรื่องนี้ แล้วก็พรุ่งนี้ กูไปไม่ได้แล้วนะ ธุระติดพันวะ"

[เลื่อนไม่ได้เหรอวะ] มันพูดเหมือนอยากให้ไปด้วย แต่ผมจับน้ำเสียงโล่งใจของมันได้... ให้ยังไง ระหว่างความสุขของเมียกับความสุขของเพื่อน มันก็คงต้องเลือกอย่างแรก

"ไม่ได้ ธุระสำคัญ"

[เออๆ งั้น ถ้าเสร็จธุระแล้วก็ตามไปละกัน]

"อืม... เดี๋ยวตามไป"




http://www.youtube.com/v/stmcqZXXVWs?version=3&hl=en_US&rel=0" type=



=lovemakesmeblind=

ไม่มีไร ฟังเพลงแล้วอิน (อีกแล้ว 555+)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: โจ๊กกุ้ง ที่ 12-12-2012 21:28:59
น่าสงสารจีน ว่าแล้วก็ไปหาเพลงมาฟังประกอบ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-12-2012 21:33:47
สงสารจีน แต่ถ้าใครไม่เห็นค่าของเรา เราก็ควรเห็นค่าของตัวเองนะ



หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 12-12-2012 21:38:41
รายงานตัวติดตามสำหรับเรื่องใหม่ค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 12-12-2012 21:39:09
 :mc4: :mc4: ตอนรับเรื่องใหม่

เห็นชื่อคนแค่งรีบคลิ๊กมาเลย

เตรียมท้องไว้รับมาม่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-12-2012 21:43:48
เริ่มแรกแบบหน่วงๆ  ตามต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ZilCh ที่ 12-12-2012 21:44:58
เรื่องใหม่มาแล้ว มาลงชื่ออ่านก่อน ..
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 1 : 12/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Yuthaiz2 ที่ 12-12-2012 21:45:59
อยากร้องไห้จัง
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 13-12-2012 00:21:20
Chapter Two



http://www.youtube.com/v/HZV-ggoTQ7s?version=3&hl=en_US&rel=0" type=


มีคนเคยบอก... คนอกหักไม่ควรฟังเพลงเศร้า เพราะมันจะยิ่งทำให้เราอ่อนแอ

แต่ผมก็ไม่แคร์ นั่งฟังนอนฟังมาสองวันสองคืนโดยไม่ทำอะไร...


ยอม... ผมยอมเป็นคนอ่อนแอ

ถ้าเข้มแข็งแล้วต้องเจ็บปวดแบบนี้ ผมก็ยอม...



เสียงเพลงจากมือถือที่ไม่รู้ว่าลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ดังขึ้น... ควานมือหา ได้แล้วก็กดปิดเพลงที่ฟังอยู่ ก่อนจะกดรับโดยไม่ได้ดูเบอร์ "โหล?"

[ไม่สบายเหรอ ทำไมเสียงแหบๆ] เสียงไอ้โอมดังมามาตามสาย

ตอนแรกผมกะจะบอกว่า สบายดี แต่เสียงแหบขนาดนี้มันคงเชื่อหรอกนะ เลยโกหกไป "เป็นหวัด"

[อ้าว เหรอ แล้วไปหาหมอยัง]

"ไปแล้ว"

[แล้วหมอว่าไงบ้าง]

"เป็นหวัดแดด อากาศมันเปลี่ยน ให้นอนพักเยอะๆ เดี๋ยวก็หาย"

[อืม... งั้นมึงก็นอนพักเถอะ กูไม่กวนละ]

ผมไม่ตอบ แค่กดตัดสาย แล้วโยนไว้แถวๆ นั้น



=lovemakesmeblind=



"....ยังไม่คิดยอมแพ้ ฉันเพียงแต่อ้อนล้าก็เท่านั้น
ภายในใจยังคงรักเธอเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน
คงจะดีไม่น้อย ถ้าเธอบอกให้ฉันได้รับรู้
ความในใจของเธอ เหตุผลต่างต่างที่ยังซ่อนไว้

ว่าทำไมเดินมาเนิ่นนานไม่ถึงซักที
แต่ทำไม มองดูเส้นทางเหมือนยาวออกไป
อยากรู้ว่าฉันต้องทำตัวอย่างไร

อีกไกลแค่ไหน จนกว่าฉันจะใกล้ บอกที
อีกไกลแค่ไหนจนกว่าเธอจะรักฉัน เสียที
มีทางใดที่อาจทำให้เธอสนใจ ได้โปรด
บอกกับฉันให้รู้ที ว่าสุดท้ายแล้วฉันยังมีความหมาย...."


ไม่รู้อะไรทำให้ผมตัดสินแวะเข้ามาในร้านนี้อีกครั้ง ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ร้านประจำที่พวกผมชอบนั่ง


อาจเป็นเพราะไม่มีใครรู้จักผม... ไม่มีใครคอยล้อมหน้าล้อมหลังให้รำคาญ

หรืออาจเป็นเพราะเพื่อนร่วมโต๊ะ... ที่มานั่งรอเมียเล่นดนตรี

หรืออาจเป็นเพราะนักร้อง... ที่ร้องเพลงได้โดนใจผม

หรือจะเพราะอะไรก็ช่างหัวมันเถอะ แต่ผมก็มานั่งอยู่ตรงนี้แล้ว อยู่กับคู่ปรับเก่าของไอ้โอม ที่หากเพื่อนคนอื่นๆ รู้ พวกมันก็คงไม่ชอบใจสักเท่าไหร่

แต่ผมก็ไม่แคร์

ผมไม่สน... เพราะอย่างน้อยก็มีมันเป็นเพื่อนในตอนที่ไม่มีใคร



"ไอ้จีน เฮ้ย ไหวปะเนี่ย" ผมนิ่วหน้า เมื่อได้ยินเสียงน่ารำคาญของไอ้คินใกล้ๆ หู

"จะไหวได้ไง นั่งยังไม่ตรงเลย" แล้วนี่เสียงใคร?

"แล้วจะเอาไงดี" คนนี้ผมจำได้ น้องอิง

"ปล่อยทิ้งไว้นี่แหละ"

"เฮ้ย!!"

"ล้อเล่นนนนน"

"ล้อเล่น แต่หน้ามึงจริงจังมากกก"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

ผมยกมือขึ้นปัดเสียงหนวกหูที่ดังอยู่ใกล้ๆ ถึงจะเมาผมก็พอจะจำได้อยู่หรอกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

"เอาไปนอนห้องอิงก็ได้พี่"

"เฮ้ย เอาไปห้องพี่ดีกว่า"

"ไมอะ ห้องไอ้อิงเป็นไร"

"ดูตัวไอ้จีนซะก่อน เกิดมันเป็นไรไป ไอ้อิงจะเอาไหวเหรอ"

"เออ นั่นดิ แล้วเอาไง"

"เอาไปห้องเราละกัน" พูดจบ ไอ้คินก็ยกแขนผมขึ้นพาดไหล่มัน แล้วพยุงเดินไปที่รถ "พิงตรงนี้ก่อนนะ อย่าล้มลงไปหละ" มันคงจะบอกผม แล้วหันไปสั่งแฟนมัน "ยิว เปิดประตู" แล้วตัวผมก็ถูกดันเข้ามาในรถ

"เฮ้ย พี่คิน แล้วรถพี่จีนหละ" เสียงน้องอิงครับ ดีมากน้องที่คิดได้

"คันไหนหละ"

"เออ นั่นสิ" เสียงน้องอิงอีกครั้ง "พี่จีน กุญแจรถอยู่ไหนครับ อยู่ในกระเป๋าป๊ะ" น้องมันถามพร้อมกับตบไปตามกระเป๋ากางเกงผม "อ๊ะ เจอละ"

กุญแจรถถูกดึงออกมา แล้วเสียงพูดคุยก็เงียบหายไป แต่ผิวเนื้ออุ่นๆ ของคนที่ผมพิงอยู่ยังคงมี น่าจะเป็นน้องอิง ผมพยายามเรียก "อืมมม..."

"เอาไรครับ หิวน้ำ?" น้องมันกลับคิดงั้นไป และไม่คิดเปล่า พยายามเปิดขวดน้ำมาจ่อปากผมด้วย ผมก็เลยต้องสนองศรัทธาเขาซะหน่อย ดื่มไปหลายอึก แล้วรู้สึกผะอืดผะอมจนต้องพุ่งตัวออกไปนอกรถ

อ้วกจนหมดไส้หมดพุง และเหมือนจะหมดแรงด้วย...

"น้ำครับ" ขวดน้ำถูกยื่นมาตรงหน้า ผมจับกระดกล้างปากล้างหน้า เสร็จแล้วผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าๆ ก็ถูกยื่นมาให้

ผมรับมาด้วยความเต็มใจ "แต๊งส์"

"โอเคมั้ยครับ ยังผะอืดผะอมอยู่หรือเปล่า"

"ค่อยยังชั่วแล้ว" ได้อ้วกออกไป ก็ทำให้หัวโล่งขึ้นเยอะเลย รู้สึกหายเมาแล้วด้วย

"ไหวมั้ยมึง" ไอ้คินที่เพิ่งเดินกลับมาร้องทักอย่างเป็นห่วง

"ไหว"

"แน่นะ ถ้าไม่ไหว ไปนอนห้องกูก่อนก็ได้"

"ไหว" ผมย้ำ

"เออ ไหวก็ไหว แล้วจะเอาไง นั่งแท็กซี่กลับ หรือขับรถกลับเอง"

"ขับรถ" พูดน้อยที่สุด เพราะรู้สึกปวดที่หัวตุบๆ แต่ไม่อยากให้คนอื่นๆ เป็นห่วง เลยพยายามทำเหมือนไม่เป็นอะไร



=lovemakesmeblind=

 :a12:  Sweet dream!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-12-2012 00:53:42
น้องอิงดามใจรึเปล่า ??
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-12-2012 00:53:52
ความรักมันฝืนใจกันไม่ได้เน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 13-12-2012 01:03:29
เริ่มเรื่องมาก็หน่วงเล็กๆ
หวังว่าหลังจากนี้จะไม่เกิดเรื่องนะ หวั่นใจพิลึก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: witchhound ที่ 13-12-2012 01:10:24
เมาเสียขนาดนี้แน่ใจว่าจะขับรถกลับเอง
เดี๋ยวก็ไปเสยรถคนอื่นหรอก
ว่าแต่จีนคู่กับใครละเนี่ย
น้องอิงหรอ?
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 13-12-2012 02:11:45
จีน จะถึงห้องตัวเองมั๊ยนั่น  :เฮ้อ:

น้องอิงจะมาดามใจหรือเปล่าน๊าาา  คงต้องติดตามต่อ อิอิ

รีบมาต่อนะคะ  :L2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 13-12-2012 05:29:07
อ่านไปต้องกุมหัวใจไป (เดี๋ยวมันหนึบตามพี่จีน><)
คนตาบอดอย่างพี่จีนจะมีน้องอิงเป็นผู้จุดระเบิดทำให้ความมืดมิดหายไปรึเปล่าน้า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-12-2012 07:06:45
ใครหนอจะมาดามใจจีน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 2 : 13/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 15-12-2012 11:36:48
เดาไม่ถูกว่าใครเป็นพระนาย ติดตามค่า  :กอด1:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 3 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 15-12-2012 19:42:32
Chapter Three



"อิง?"

เจ้าของชื่อหันมามองหน้านิ่งๆ ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าเป็นผม "พี่จีน... มาทำไรแถวนี้ครับ"

"พี่อยู่แถวนี้"

"อ้าว เหรอครับ อิงก็อยู่แถวนี้เหมือนกัน พี่จีนพักที่ไหนครับ"

"บีบี คอนโด อิงหละ"

"ตรงข้ามกันเลยครับ"

"ดีดี อพาร์ทเม้นท์?" แล้วพออีกฝ่ายพยักหน้า ผมก็ถามอย่างสงสัย "อยู่นานยัง ทำไมพี่ไม่เคยเห็น"

"เกือบเดือนแล้วครับ" มิน่า ทำไมไม่เคยเห็น

"แล้วนี่ จะไปไหน" ผมถาม พร้อมมองสำรวจอีกฝ่ายที่ใส่เสื้อยืดคอวีสีเทากับกางเกงยีนส์สีซีดและรองเท้าหูหนีบ

"ว่าจะลงมาหาไรกินครับ แล้วพี่จีนหละ"

"เหมือนกัน... อิงจะกินร้านไหน" ผมถาม แล้วพอน้องชี้ไปที่ร้านอาหารตามสั่งร้านหนึ่งผมก็แนะนำ "ร้านนั้นไม่อร่อย ต้องอีกร้าน"

"ร้านไหนครับ"

"เดี๋ยวพี่พาไป"



++++++++++++++++++++



"อิงจบหกแล้วใช่มั้ย ตอนนี้เรียนที่ไหนอะ" ผมชวนอีกฝ่ายสนทนาระหว่างที่รออาหารที่สั่ง

"ม.A ครับ ที่เดียวกับพี่คิน"

"คณะ?"

"เกษตรครับ"

ได้ยินคำตอบ ผมก็ทำตาโต "ห๊ะ? หุ่นอย่างนี้นะ เรียนเกษตร"

"เอ้า" น้องอิงว่า แล้วก็ถามยิ้มๆ "ต้องหุ่นยังไงครับถึงจะเรียนเกษตรได้"

ผมยักไหล่ "ก็... น่าจะเถื่อนๆ หน่อย"

น้องอิงหัวเราะ "เห็นงี้อิงก็เถื่อนนะ"

"เหรอ..." ผมไม่เชื่อ ถึงแม้ไอ้น้องอิงมันจะไม่ได้บอบบางอ้อนแอ้นอะไรมาก แต่ผมก็นึกสภาพตอนมันจับจอบจับเสียมไม่ออกอยู่ดี "แล้วเอกอะไร"

"เกษตรเขตร้อนครับ"

ผมเลิกคิ้วขึ้น "ดับเบิ้ลดีกรี?" แล้วพออีกฝ่ายพยักหน้า ก็ถามต่อ "แล้วคิดไงถึงไปเรียนเกษตร"

คราวนี้เจ้าตัวยิ้มเขิน "เรียนตามไอ้ยิว"

"ยิว?" ชื่อคุ้นๆ ครับ "แฟนไอ้คิน?"

น้องพยักหน้า พอดีกับที่อาหารมาเสิร์ฟ เราจึงหยุดการสนทนาไว้แค่นั้นก่อน...



++++++++++++++++++++



"นี่ครับ ส่วนของอิง"

ผมส่ายหน้า ไม่รับเงินที่อีกฝ่ายยื่นให้ "พี่เลี้ยงเอง"

"ไม่เป็นไรครับ อิ-"

"ถือว่าตอบแทน ที่วันนั้นช่วยพี่ไว้" ผมหมายถึงวันที่ผมไปเมาซะเกือบจะกลับบ้านไม่ได้และอีกฝ่ายกับไอ้คินช่วยดูแล

"แต่..."

"ไม่มีแต่" ผมยืนยัน

น้องนิ่งไปนิด ก่อนจะยกมือไหว้ จนผมแทบจะรับไหว้ไม่ทัน "ขอบคุณครับ"

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องไหว้ก็ได้"



++++++++++++++++++++



"เดี๋ยวผมข้ามถนนตรงนี้" น้องอิงบอก แล้วโบกมือลา "แล้วเจอกันครับ"

ผมพยักหน้า "อืม...เจอกัน" แล้วก็เดินตรงไป เพื่อกลับห้อง แต่แล้วไม่รู้อะไรดลใจทำให้หันกลับไปมองอีกฝ่ายซึ่งหันมามองผมทางพอดีเหมือนกัน น้องชะงักไปนิดก่อนจะยิ้มกว้างให้ ผมตัดสินใจเดินกลับไปหาอีกฝ่ายซึ่งเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย "อิง?"

"ครับ?"

"ไปดูหนังกันมั้ย?"

"ฮึ?" ดูน้องยังงงๆ อยู่ ผมเลยถามย้ำ "ว่างหรือเปล่า ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร"

น้องอิงเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะกางแขนออก แล้วถาม "ไปชุดนี้ได้มั้ยครับ"

"ได้สิ" ผมบอก เพราะผมก็ไม่ต่างจากอีกฝ่ายเท่าไหร่เลย เสื้อคอโปโล กางเกงยีนส์ รองเท้าแตะเหมือนกัน



++++++++++++++++++++



"ดูเรื่องไรดี" ผมหันไปปรึกษาคนที่กำลังยืนดูไตเติ้ลหนังตรงจอเล็กข้างที่ขายตั๋วอย่างสนใจ

อีกฝ่ายหันมามอง แล้วถาม "พี่จีนอยากดูเรื่องไรครับ"

"เรื่องไรก็ได้ ที่สนุกๆ"

"งั้นดูเรื่องนี้มั้ยครับ" น้องถามแล้วพยักเพยิดไปที่หน้าจอ

พอเห็นว่าเป็นเรื่องอะไร ผมก็พยักหน้าตกลง เพราะตอนที่ดูไตเติ้ลตั้งแต่มันยังไม่เข้าโรงก็ตั้งใจไว้ว่าจะหาโอกาสมาดูเหมือนกัน

จองตั๋วเสร็จเรายังมีเวลาอีกเกือบชั่วโมง เลยไปนั่งเล่นรอเวลาที่ร้านไอศกรีม...


หากสามปีก่อน มีคนบอกว่า น้องอิงเป็นคนคุยสนุก อยู่ด้วยแล้วไม่เบื่อ... ผมคงไม่เชื่อ

เพราะสามปีก่อน... สำหรับผมและเพื่อนคนอื่นๆ ของไอ้โอม

น้องอิง... เป็นมือที่สาม ที่เข้ามาแทรกแซงความรักของไอ้โอมกับน้องเทมส์ ซึ่งเปรียบเสมือนน้องชายพวกเราทุกคน

น้องอิง... เป็นตัวร้าย ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ไอ้โอมไปครอง โดยไม่สนใจว่าการกระทำดังกล่าวได้ทำร้ายใครไปหรือไม่

น้องอิง... เป็นตัวน่ารำคาญ ที่คอยตามตื้อไอ้โอมโดยไม่สนใจว่ามันมีแฟนแล้ว


เมื่อไอ้โอมมาเล่าให้ฟังว่าเมาและนอนกับน้องอิง

ไม่มีใครคิดว่าเป็นความผิดของไอ้โอม... พวกเราต่างก็โทษน้องอิงว่าเป็นฝ่ายผิด ฉวยโอกาสกับความเมาของไอ้โอม

แม้กระทั่งตอนที่ไม่เมาและไอ้โอมนอนกับน้องอิง... พวกเราก็ยังโทษน้องอิงว่าเป็นฝ่ายยั่วยวนไอ้โอม

เมื่อไอ้โอมและน้องเทมส์เลิกกัน... คนที่ผิดก็คือน้องอิง

และเมื่อไอ้โอมและน้องเทมส์กลับมาคบกับใหม่... พวกเราต่างก็สมน้ำหน้าน้องอิง


เราโยนความผิดทุกอย่างให้น้องอิง... เพราะไม่อยากผิดหวังในตัวเพื่อน

เราโยนความผิดทุกอย่างให้น้องอิง... เพราะอีกฝายไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่น้อง เป็นแค่คนนอกที่เราไม่ต้อนรับ

เป็นแค่คนๆ หนึ่งที่ไม่อยู่ในสายตาของพวกเรา...

คนที่เราไม่เห็นคุณค่า...


แต่ตอนนี้... คนๆ นั้นกลับยอมมาอยู่เป็นเพื่อนผม

ผม... คนที่เคยดูแคลนอีกฝ่ายไว้

ผม... คนที่เคยหัวเราะเยาะอีกฝ่ายไว้

ผม... คนที่มีสถานะไม่ต่างกับอีกฝ่ายเมื่อสามปีก่อนเลย



=lovemakesmeblind=

เคยมั้ย... ทำผิดกับใครสักคน แต่คนๆ นั้นกลับดีต่อเรา   :เฮ้อ:

(ทำไม user ขึ้นเป็นสีน้ำเงินหว่า  :confuse: )
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 3 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 15-12-2012 20:01:35
ไม่มีอะไรแน่นอน
วันหนึ่งศัตรูก็กลายเป็นมิตรได้
เช่นเดียวกับมิตรก็กลายเป็นอากาศธาตุในสายตาเรา
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 3 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-12-2012 20:13:22
น้องอิงผิดที่พยายามแทรกแซงโอมกับเทมส์
น้องอิง 'อาจจะ' ผิดที่อาศัยความเมาของโอมนอนด้วยกัน
แต่โอมเลวที่นอนกับน้องอิงครั้งที่ 2
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 4 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 15-12-2012 22:44:38
Chapter Four



"พรุ่งนี้ว่างป๊ะ?"

ผมหันไปมองเพื่อนร่วมโต๊ะที่อยู่ดีๆ ก็โพล่งออกมา แล้วเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถาม...

"เมียกูอยากไปทะเล" ไอ้คินบอก

"แล้ว?"

"ก็จะชวนมึงไปด้วยไง ไอ้อิงจะได้ไม่เหงา"

ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบแล้วผมก็เหล่ตามองมัน "เกี่ยวไรกับกู"

คราวนี้เป็นมันที่เหล่ตามองผมบ้าง "เหรอ... ไม่เกี่ยวเหรอ? แล้วที่มึงมานั่งเฝ้าทุกวันนี่หละ อย่าบอกนะว่ามึงแค่มาฟังเพลง"

"เออ ทำไม กูมาฟังเพลง"

ไอ้คินทำเสียงขึ้นจมูก แล้วยกแก้วเหล้าขึ้นจิบบ้าง ก่อนจะบอก "เออดี มึงไม่ไป เดี๋ยวกูชวนไอ้แผนไปก็ได้วะ"

"ใครบอกว่ากูจะไม่ได้" ผมรีบพูด ก่อนจะรู้ตัวว่าหลงกลไอ้คนเจ้าเล่ห์ซะแล้วก็ต่อเมื่อได้มันหัวเราะกึกๆ เหมือนพยายามจะกลั้นขำนั่นแหละ รู้สึกเสียหน้าผมหยิบถั่วหิมพานต์ที่อยู่ในจานขว้างใส่มันอย่างหมั่นไส้ "สัด"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" มันหัวเราะเสียงดังจนโต๊ะข้างๆ หันมามอง "นึกว่าจะแน่"

ผมยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ก่อนอธิบาย "ที่กูไปไม่ใช่เพราะอย่างที่มึงคิด..."

"กูก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่" มันพูดพร้อมกับยักคิ้วกวนตีน บอกให้รู้ว่าไม่เชื่อ ผมเลยไม่พูดต่อเพราะพูดไปมันก็ไม่ฟังอยู่ดี

ผมมั่นใจว่าไม่ได้คิดอะไรกับน้องอิงจริงๆ แต่ที่ผมไม่อยากให้ไอ้ชล หรือ 'ไอ้แผน' ตามสมญานามที่ได้มาเนื่องจากความเจ้าชู้ของมันไปแทน ก็เพราะรู้สึกห่วงความปลอดภัยของน้องอิงต่างาก



+++++++++++++++++++++



"พรุ่งนี้ตีสี่นะเว้ย" ไอ้คินบอก ระหว่างที่เราเดินมาที่รถ

ผมนิ่วหน้า "จะรีบไปทำบ้าอะไรตั้งแต่ตีสี่"

"โน่น สองหนุ่มโน่น" ไอ้คินพยักเพยิดไปยังชายหนุ่มสองคนที่เดิมตามหลังพวกเรามา "อยากเห็นพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า"

"อยากดูขนาดนั้น ไมไม่ค้างซักวัน"

"พวกมันต้องกลับมาทำงาน" ไอ้คินบอก พอดีกับที่ถึงรถมันพอดีเลยหยุดเดิน ผมก็หยุดเพื่อรอคนที่เดินตามมา "อิง ไปกับพี่ก็ได้ ทางเดียวกัน"

น้องยิ้มให้ "ขอบคุณครับ แต่อิงเอารถมา"

ผมพยักหน้าเข้าใจ "อ๋อ... แล้วจอดไหน?"

"คันโน้นครับ สีเทา"

มองตามมือของอีกฝายไป ก็เห็นยาริสสีเทาจอดห่างจากรถไอ้คินไปไม่ไกล ผมพยักหน้า แล้วกล่าวลา "โอเค... งั้นพี่ไปละ"

"ครับ บายครับ" น้องบอกแล้วยกมือโบก

"ตีสี่นะเว้ย" เสียงไอ้คินลอยตามมา ทำให้ผมนึกได้ หันกลับไปถาม "เออ แล้วรถจะเอาของใครไป หรือคนละคัน"

"ไม่เอา เปลืองน้ำมัน คันเดียวพอ รถกูก็ได้"

ผมพยักหน้า ของน้องอิงคงไม่ได้เพราะเล็กเหลือเกิน ส่วนของผมยิ่งไม่ได้ใหญ่ เพราะมีแค่สองที่นั่ง รถไอ้คินเหมาะสุด ใหญ่ดี...



=lovemakesmeblind=



"พี่จีน..."

ยังไม่ทันจะขานรับ กระป๋องมันฝรั่งก็ถูกยื่นมาตรงหน้า ผมก็รับไว้ "ขอบคุณครับ"

"เอาน้ำไรดีครับ" น้องอิงถาม พร้อมเสียงรื้อของใสถุงดับก๊อบแก๊บๆ "มีชาเขียว... เป๊บซี่... ชามะนาว... น้ำเปล่า..."

ผมโบกมือ แล้วมองสบตาอีกฝ่ายผ่านกระจกมองหลัง "ไม่เป็นไรครับ พี่ยังไม่หิว"

"เป๊บซี่" เสียงไอ้คินดังแทรกขึ้นมา

"ใครถาม!" สองเสียงจากด้านหลังประสานกันโดยพร้อมเพรียง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะขำเมื่อไอ้คินแกล้งว่าอย่างน้อยใจ "เออ จำไว้"

"โอ๋ๆๆๆ ไม่ร้องครับ ไม่ร้อง" เสียงน้องยิวว่าล้อๆ พร้อมกับลูบศีรษะไอ้คินไปด้วย

"เดี๋ยวจะโดน เล่นหัว" ไอ้คินว่าเสียงดุ น้องยิวเลยรีบชักมือกลับแล้วหัวเราะคิกคิก เปิดเป๊บซี่ยื่นให้ "อย่าดุดิ กลัว"

"เดี๋ยวกลับห้องก่อน จัดหนัก" ไอ้คินขู่ แต่ดันอมยิ้ม

"กลัวจังเยย" น้องยิวว่าแล้วทำท่าเหมือนสั่น ก่อนจะร้องโอ๊ยออกมาเพราะโดนโบก... โดยเพื่อนเขานั่นแหละ "เชี่ย ตีกูไมเนี่ย"

"รำคาญ" น้องอิงว่า

"ดีมากครับน้องอิง เผื่อพี่แรงๆ เลย" ไอ้คินสนับสนุนขำๆ

น้องยิวกอดอกทำหน้าหงิก แล้วพูดคำๆ เดียวกันกับที่ไอ้คินได้พูดไว้ "เออ จำไว้"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"



+++++++++++++++++++++



ไปถึงทะเล สองเพื่อนซี้เค้าก็เปิดประตูออกพร้อมกับกล้อง แล้วก็ชักภาพเป็นการใหญ่

"ไปถ่ายรูปกันมึง" ไอ้คินชวน เมื่อแฟนมันกวักมือเรียกหยอยๆ

ผมส่ายหน้า เพราะเป็นคนไม่ชอบกล้องสักเท่าไหร่ "มึงไปเหอะ"

"เฮ้ย ไม่ได้ ถ่ายด้วยกัน" มันว่า แล้วก็ลากผมไปด้วยจนได้

"พี่คิน พี่จีนถ่ายรูปกัน" น้องอิงชวนเมื่อพวกเราเดินไปถึง

ผมยื่นมือออกไป แล้วบอก "เดี๋ยวพี่ถ่ายให้"

น้องอิงก็ยื่นกล้องให้อย่างว่าง่าย แล้ววิ่งไปรวมกลุ่มกับคนอื่น "ถ่ายให้หล่อๆ นะ"

"คนมันไม่หล่อ จะถ่ายให้หล่อได้ไงวะ" ผมแกล้งว่า

"โห..." น้องอิง

"แร้งงง" น้องยิว

"โถ ไอ้เทพบุตร" ไอ้คิน

ผมหัวเราะขำแล้วยกกล้องขึ้น "จะถ่ายละน้าา นับหนึ่งถึงแสน"

"เฮ้ย!!!" เสียงน้องอิงกับน้องยิว

"เชี่ย! ยาวไปมั้ย" ไอ้คินครับ

"อ๊ะๆ ถ่ายจริงๆ ละ หนึ่งงงงง..." ผมกดชัตเตอร์แล้วลดกล้องลง "ถ่ายแล้ว"

"เฮ้ย! ทำไมเร็วจัง ยังไม่ได้ยิ้มเลย" เสียงโวยวายดังอีกระลอก "ถ่ายใหม่เลย ถ่ายใหม่"

ผมยกกล้องขึ้นใหม่ แล้วนับ "หนึ่งงงงงงงง...สองงงงงงงง....สามมมมม....สี่....ห้าาาาา"

นายแบบทั้งสามยกมือเท้าสะเอว แล้วบ่นพึมพำ แต่เสียงที่ผมได้ยินชัดที่สุดคือเสียงของน้องยิว "พี่คิน ยิวว่าเพื่อนพี่กวนตีนแล้ววะ"

ไอ้คินหัวเราะขำ แล้วตะโกนบอกผม "ไอ้จีน อย่ากวนตีน เร็วๆ"

ผมหัวเราะหึๆ ก่อนจะตั้งท่าใหม่ "เอาครับ ไม่แกล้งละ หนึ่งงงงง สองงงง สาม"

"อีกรูปๆ"



=lovemakesmeblind=

โลกนี้ไม่ได้มีแค่พระเอกกับนายเอกนี่เนอะ  :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 4 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 15-12-2012 23:04:42
เรื่องนี้เป็นคู่ของจีนกับอิงใช่ไหมคะ
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 5 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 15-12-2012 23:21:33
Chapter Five



[ฮัลโหล?]

"ทำไรอยู่?"

[ใครอะ?] ผมอึ้งเมื่อเจอคำถาม รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่าจนใครๆ ไม่คิดจะจดจำ แต่พอได้ยินเสียงหัวเราะกึกๆ จากปลายสายก็รู้ตัวว่าโดนหลอกซะแล้ว แวบหนึ่งรู้สึกโกรธที่อีกฝ่ายทำให้รู้สึกเสียหน้าและน้อยใจในตอนแรก แต่เมื่อทบทวนดู ทำไมผมต้องน้อยใจวะ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย... ใช่ ทำไมต้องน้อยใจ ผมไม่ได้คิดอะไรกับอีกฝ่ายสักหน่อย

แค่คนรู้จักกัน...

เคยไปดูหนังด้วยกันครั้งนึง...

เคยไปเที่ยวด้วยกันครั้งนึง...

เคยกินข้าวด้วยกันครั้งสองครั้ง...

[พี่จีน?] เสียงเรียกจากปลายสายทำให้ผมรู้สึกตัว อ้าปากจะตอบ 'ครับ' แล้วเปลี่ยนใจ "ขอโทษครับ ผมโทรจากร้านแก๊สครับ"

อีกฝ่ายหัวเราะกึกๆ แล้วพูดกวนๆ [อ้าวเหรอ นึกว่าโทรมาจากร้านขายโลงศพซะอีก]

"แร้งงง"

[ฮ่า ฮ่า ฮ่า]

"ว่างหรือเปล่า ไปหาอะไรกินกัน" ผมถามหลังจากเสียงหัวเราะจากปลายสายจางลง

[พี่จีนเลี้ยงใช่ป๊ะ]

"โห ไอ้งก"

[เอ้า ก็พี่จีนเป็นพี่ ก็ต้องเลี้ยงน้องดิ]

ผมส่ายศีรษะปลงๆ ก่อนจะนึกได้ว่าไอ้คนปลายสายมันไม่รู้ด้วย เลยแกล้งถอนหายใจเสียงดัง "เออๆ เลี้ยงก็เลี้ยง"

แต่คุณเขาก็หาสนใจไม่ ร้องเย้อย่างดีใจ แล้วนัดแนะเสร็จสรรพ [สุกี้นะ ยี่สิบนาทีเจอหน้าเซเว่น]

"สรุป ใครเลี้ยงใครวะ" ผมถามมันอย่างหมั่นใส้

[ก็แบ่งหน้าที่กันไง พี่จีนมีหน้าที่จ่าย ส่วนอิงก็มีหน้าที่เลือกร้านไง] ดูความแถของมันครับ



++++++++++++++++++++



"ไปโดนไรมา" ผมถามคนที่เพิ่งจะขึ้นมาบนรถ

"โดนไรครับ?" เจ้าตัวทำหน้างง ผมเลยชี้ให้ดูผ้าพันแผลผืนใหญ่ที่แปะอยู่ตรงหัวเข่าข้างขวา "อ๋อ ไปโชว์สเต็ปกลางมอมาครับ เลือดโชกเลย"

"ไปทำท่าไหน" ปากก็ถาม ส่วนตาก็มองถนน

"ท่าสบายๆ ครับ ไม่ได้พิศดารอะไร โอ๊ย!" โบกมันไปทีครับ หมั่นไส้ กวนดีนัก

"ตอบดีๆ"

ไอ้ตัวดีมันก็บ่นหงุงหงิง "เบื่อพี่จีนวะ ไม่รับมุข"

"มุขกากๆ" ผมว่าขำๆ แล้วเร่ง "เร็ว เล่าซะที"

"ก็ไม่มีไร แค่เดินสะดุดท่อระบายน้ำล้ม"

"แค่เนี้ย? แล้วทำไมแผลถึงใหญ่ขนาดนั้น" คือ ผ้าพันแผลที่หัวเข่าไอ้น้องอิงผืนใหญ่มาก เหมือนเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง ไม่ใช่แค่สะดุดล้ม -_-!

"ไม่ใหญ่ แผลนิดเดียว"

"แล้วไมผ้าผันแผลผืนใหญ่ขนาดนั้น ใครทำแผลให้"

"ไอ้ยิว"

"อืม..." กูว่าแล้ว ต้องไม่ใช่พยาบาลทำ ฝีมือห่วยมากก "แล้วล้มตั้งแต่เมื่อไหร่"

"วันพฤหัสครับ" วันนี้วันเสาร์ ก็สองวันแล้ว

"ล้างแผลทุกวันหรือเปล่า" พอไอ้น้องอิงมันส่ายหน้า ผมก็ตีไฟเลี้ยว เข้าโรงพยาบาลข้างหน้าเลย

ไอ้น้องอิงทำตาโต "อ้าว ไปไหนอะ"

"ไปทำแผล"

"เอ้ย เดี๋ยวอิงไปทำเอง คลีนิคใกล้ๆ บ้านเราก็มี"

"เสียเวลาไปอีกทำไม ไหนๆ ก็เลี้ยวเข้ามาแล้ว" ถ้าไม่บังคับ ก็ไม่รู้ว่าจะยอมไปทำจริงหรือเปล่า เพื่อความสบายใจ ผมพามันมาเองดีกว่า

เดินไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ เจ้าหน้าที่ยกมือไหว้แล้วถาม "ผู้ป่วยเป็นอะไรคะ"

"สะดุดล้มเป็นแผลครับ" ผมตอบ แล้วดันให้น้องอิงเดินมายืนข้างหน้า

เจ้าหน้าที่ก้มลงมองหัวเข่าที่มีผ้าพันแผลอันใหญ่ของน้องอิง แล้วถาม "ล้มนานหรือยังค่ะ"

"วันพฤหัสครับ" น้องบอก

"มีประกันหรือเปล่าค่ะ"

น้องอิงพยักหน้า หยิบบัตรประชาชนกับบัตรประกันอุบัติเหตุออกมายื่นให้เจ้าหน้าที่

"รอสักครู่นะคะ"

คีย์ข้อมูลลงในคอมพ์เรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่ก็เดินนำไปยังที่นั่งหน้าห้องตรวจ "รอเรียกตรงนี้นะคะ"

รอไม่นานก็ถึงคิว วัดความดัน น้ำหนัก ส่วนสูง แล้วก็รอพบแพทย์

สรุปต้องทำแผลใหม่และลอกหนังออกเพราะเป็นหนอง แถมได้ยาลดบวม แก้อักเสบ และยาแก้ปวดกลับไปกินที่บ้านด้วย



++++++++++++++++++++



"เผือกทอดของอิง"

"............."

"ชิ้นนั้นของอิง"

"............."

"ตับของอิง"

"............."

"ข้าวโพดของอิง"

เหล่ตามองไอ้คนที่นั่งตรงข้าม ผมประชด "กินคนละหม้อเลยดีมั้ย จะได้ไม่ต้องแย่งกัน"

มันส่ายหน้า ยักคิ้วกวนๆ "ไม่เอา แย่งกันกินสนุกดี"

สนุกมันคนเดียวหนะสิ ไอ้โน่นมันก็จอง ไอ้นี่มันก็จอง แทบจะไม่เหลืออะไรไว้ให้ผมกินแล้วอะ

"พี่จีนกินอันนี้ดิ" บอกพร้อมกับยกเข่งฮะเก๋ามาให้ ผมเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถาม สงสัยว่าทำไมมันไม่กิน จะว่ามันมีน้ำใจก็ไม่น่าจะใช่ และก็เป็นจริงดังคาด เมื่อมันชะโงกหน้ามาจนจะจุ่มลงไปในหม้อน้ำซุปแล้วกระซิบ "อิงว่ามันเสียวะ"

ดูมัน กวนตีนมั้ย -*- "แล้วจะเอามาให้พี่กินเนี่ยนะ"

แล้วมันสำนึกมั้ย ไม่มี๊ พยักหน้าแล้วบอก "ก็พี่จีนตัวใหญ่ น่าจะแข็งแรง แค่ฮะเก๋าเน่าเข่งเดียวคงไม่เป็นไร"

หมั่นไส้ โบกมันไปทีแล้วผมก็ยกมือขึ้น จะเรียกพนักงาน แต่ถูกมันจับไว้ "อย่าเพิ่งๆ"

"อะไรอีก"

"ก็ เผื่อลิ้นอิงไม่ถึงไง จริงๆ อาจจะไม่เสียก็ได้ พี่จีนลองกินก่อนดิ เดี๋ยวหน้าแตก" มันว่า แล้วก็เลื่อนเข่งฮะเก๋ามาตรงหน้าผม "ชิมๆ"

บ้าเปล่า ใครจะชิม ผมใช้ตะเกียบแหวกๆ ไส้มันแล้วยกขึ้นดม เสียจริงๆ ด้วย..

พอเรียกพนักงานมาดู ผู้จัดการร้านก็รีบเข้ามาขอโทษเป็นการใหญ่ พร้อมกับได้ส่วนลดยี่สิบเปอร์เซ็นต์ด้วย แต่คราวนี้มันก็เริ่มระแวงละ เวลาจะกินอะไรก็ต้องดมก่อนว่ามันเสียหรือเปล่า...



++++++++++++++++++++



"พรุ่งนี้ไปไหนป๊ะ" ผมถามคนที่กำลังปลดเบลล์เตรียมตัวลงจากรถ

น้องอิงส่ายหน้า "นอน"

"งั้นไปดูหนังที่ห้องพี่มั้ย"

"เรื่องไรครับ"

"ซูเปอร์เนเชอรัล" คอเดียวกัน ทั้งผมทั้งมัน ผมชอบเพราะเนื้อเรื่องแปลกดี แต่ไอ้น้องอิงบอก ชอบเพราะพระเอกหล่อ -_-! "เพิ่งได้ซีซั่นแปดมา"

ยิ้มเลยครับ "โอเค เดี๋ยวอิงอาบน้ำแล้วข้ามไปหา"



++++++++++++++++++++



"พี่จีนมีข้าวโพดป๊ะ" นั่งดูได้ไม่ถึงตอน ไอ้น้องอิงมันก็ถามขึ้นมา "เอามาทำป๊อบคอร์นกินกันดีกว่า"

ผมส่ายหน้า "มีแต่มันฝรั่ง ที่ตู้ ไปหยิบเอา" แล้วพอมันลุก ผมก็สั่งเพิ่ม "เอาเบียร์มาให้พี่ด้วย"

"เจ้าของบ้านอะไรวะ ใช้แขก" มันบ่น

"แขกดอยอะดิ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"



=lovemakesmeblind=

 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 3 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 15-12-2012 23:21:47
หน่วงดี

น้ำตาคลอๆ

จัดมาเอาอีกๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 4 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-12-2012 23:25:17
2 คู่ชู้ชื่นนนนน ว่าแต่กลุ่มเพื่อนจีนจะไม่มีปัญหาทีหลังใช่มั้ยถ้ารู้ว่าจีนมากับพวกคิงอ่ะ

ไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกันอ่ะ

----------------------------------------------------
เม้นเพิ่มอีกของตอน 5

น้องอิงน่ารักอ่ะ พี่จีนติดน้องโดยไม่รู้ตัวรึเปล่า หึหึ

ดีแล้ว ๆ ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆไป จนถึงวันรู้ตัวแล้วทั้งคู่ก็ขาดกันไปได้แอร๊ยยยยฟิน (คิดเอาเอง 555)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 5 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 15-12-2012 23:50:56
ดีใจจังค่ะ มา 3 ตอนเลย

ความสัมพันธ์ พี่จีน-น้องอิง ค่อยๆพัฒนา เราก็คงต้องติดตามต่อไป ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 5 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 16-12-2012 00:17:01
เปิดฉากมา จีนน่าสงสาร
อ่านมาถึงตอนที่ทุกคนมองว่าอิงผิด ก็สงสารน้องอิง ทำไมไม่มีใครว่าโอม ความจริงโอมก็มีส่วนผิดด้วยแท้ๆ นี่ละนะคนเราย่อมเข้าข้างคนของตัวเอง อ่านถึงปัจจุบัน ความสัมพันธ์กำลังดำเนินไปเรื่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนทั้งสองจะไม่รู้ตัวหรือทำเป็นไม่รู้ซะมากกว่า
ชอบนะ น้องอิงน่ารัก รอต่อไปค่ะ 
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 5 : 15/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 16-12-2012 00:40:09
สองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วสนุกดี น่ารัก กวนกันไปกวนกันมา
ตอนอยู่กับคู่คินยิวก็เฮฮาน่ารักไปอีกแบบเช่นกัน
ปัญหาคือเพื่อนไม่ลงรอยกันสินะ แถมอิงก็มีอดีตที่ไม่ดีนั่นอีก
จะว่าไปอิงผิดจริงถ้าไปแทรก แต่ก็อดเคืองแทนไม่ได้ที่ไม่ว่าใครก็โทษอิงไปหมด
ส่วนโอมกลับลอยลำซะงั้น น่าเศร้าจัง
ยังไงก็ยังแอบอยากรู้ว่าเรื่องจริงจะเป็นเหมือนที่ทุกคนเข้าใจหรือเปล่า
แล้วชื่อเรื่องนี่หมายถึงใครกันน้อ
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 16-12-2012 02:53:35
Chapter Six





ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวๆ ในร้านแล้วผมก็เดินไปที่โต๊ะประจำที่พวกเราชอบนั่ง ทุกคนอยู่กับครบ รวมทั้งน้องปายและน้องเทมส์... ผมเดินไปหยุดยืนอยู่หลังเก้าอี้ไอ้ไท แล้วตบไหล่มันเบาๆ พร้อมกับทักทายคนอื่นๆ ที่มองมาอย่างระแวง "เป็นไงมั่ง สวยมั้ย ปราณ"

หลังจากหายอึ้ง พวกมันก็รีบแย่งกันตอบ "สวย... เสียดายมึงไม่ได้ไป แล้วเป็นไงมั่ง เห็นไอ้โอมบอกเป็นหวัด หายยัง"

"หายแล้ว" ผมบอก แล้วเดินไปนั่งตรงเก้าอี้ว่างข้างไอ้โอมที่ยกกำปั้นขึ้นเป็นเชิงทักทาย ผมยกกำปั้นแตะมันแล้วนั่งลง ก่อนจะชะโงกหน้าไปทักแฟนมัน "น้องเทมส์ หวัดดีครับ"

น้องเทมส์ก็ยิ้มตอบ แต่ดูจะฝืดๆ ชอบกล "หวัดดีครับ"

ผมมองหน้าน้องปายที่นั่งถัดไปจากน้องเทมส์และติดกับไอ้ไท "หวัดดีครับ น้องปาย"

"หวัดดีครับ" น้องปายพยักหน้ารับ สีหน้าปิดความรำคาญไว้ไม่มิด

ผมยิ้มให้อีกฝ่ายน้อยๆ แล้วหันมาคุยกับไอ้โอม "มาถึงกี่โมง"

"บ่ายสอง"

"แล้วไม่คิดจะพักผ่อนกันเลย" ผมว่าแล้วยกเหล้าขึ้นจิบ พยายามไม่มองภาพที่ไอ้ไทและน้องปายแอบส่งสายตาให้กัน แต่ก็นั่นแหละ ลึกๆ แล้วมนุษย์เราคงเป็นมาโซคิสม์ ชอบความเจ็บปวด ยิ่งเห็นยิ่งเจ็บแต่ก็ยิ่งชอบดู

ผมเจ็บ... ที่น้องปายไม่รัก

แต่ที่เจ็บกว่า... คือการโดนเพื่อนหักหลัง

ทั้งๆ ที่มันรู้ว่าผมจีบน้องปายอยู่

ทั้งๆ ที่มันก็เป็นคนหนึ่งที่ผมระบายความในใจให้ฟัง


ความรักมันบังคับกันไม่ได้... ผมเข้าใจ

แต่อย่างน้อย... ช่วยบอกกันสักนิดก็ยังดี


'กูจะได้รู้ว่ามึงก็ชอบน้องอยู่

กูจะได้รู้ว่ามึงเป็นคู่แข่ง

หรือว่ามึงทำเป็นแต่แทงข้างหลัง... สัด'


ยกเหล้าขึ้นกระดกจนหมดแก้ว ผมกวาดสายตามองไปรอบโต๊ะ และยิ้มให้กับคนที่สบตา ที่ยิ้มตอบกลับมาฝืนๆ

ทุกคนคงรู้เรื่องหมดแล้ว...

แต่รู้ตอนไหน... ก่อนนี้ หรือเพิ่งจะรู้เหมือนผม



++++++++++++++++++++



"อะแฮ่ม..."

สบตากับคนกระแอมที่กำลังมองตรงมา ผมเลิกคิ้วขึ้น แต่ไม่ได้พูดอะไร...

"เอ่อ... ทุกคน กูมีเรื่องจะบอก"

แปลกมั้ย แทนที่ทุกคนจะหันไปมองคนพูด พวกมันกลับเหล่มาทางผมเป็นตาเดียว

"คือ... กูกับน้องปายคบกัน"

แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่เมื่อได้ยินกับหูมันก็อดที่เจ็บแปลบในใจไม่ได้... พยายามข่มความรู้สึกไม่ให้แสดงออกมาทางสีหน้า ผมฝืนยิ้ม แล้วยกแก้วแตะกับแก้วมัน และเลยมาแตะแก้วเป๊บซี่ของน้องปาย ก่อนจะบอก "ยินดีด้วย"

หลังจากนั้นผมแทบไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ได้ยินเสียงพูดคุยและแสดงความยินดีอยู่รอบๆ ตัวแต่จับใจความไม่ได้

ในหัวมีแต่คำว่า... ออกไปจากที่นี่

อยู่ต่อไม่ได้แล้ว


"กูต้องกลับละ" ผมบอกคนอื่นๆ แล้วยิ้มให้พวกมันฝืนๆ

"เฮ้ย จะรีบกล-" เสียงประท้วงของไอ้ชาร์มหายไป แทนที่ด้วยคำกล่าวลาของไอ้เปย์ "เออ ขับรถดีๆ หละ เดี๋ยวพวกกูก็กลับเหมือนกัน"

ไอ้โอมลุกขึ้นยืนแล้วบอก "เดี๋ยวกูเดินไปด้วย จะไปห้องน้ำ" แต่พอถึงทางแยกที่จะไปห้องน้ำมันกลับเดินเลยออกมานอกร้านกับผม "มึงโอเคนะ"

"โอเค... กูโอเค" ผมตอบเสียงเบาหวิว

ไอ้โอมพยักหน้า รอจนผมขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อยจึงถอยออกไป...



http://www.youtube.com/v/jlT7d2KtEeI?version=3&amp;hl=en_US&amp;rel=0" type=



++++++++++++++++++++



"อ้าว เฮ้ย มาทำไมเนี่ย เค้าจะกลับกันหมดแล้ว"

เสียงร้องทักคุ้นหูทำให้ผมได้สติ กวาดตามองไปรอบๆ เพิ่งจะรู้ตัวว่าผมขับรถมาที่ทำงานของน้องอิง

ใบหน้าถูกจับให้หันกลับไป ไอ้คินจ้องตาผมคล้ายกังวล "มึงโอเคใช่มั้ย"

"โอเค... กูโอเค" ผมตอบเหมือนตอนที่ไอ้โอมถาม แต่ไอ้คินกลับส่ายหน้า "โอเคแป๊ะดิ หน้าเหมือนคนจะตาย"

"อ้าว" เสียงอุทานดังขึ้นจากด้านหลัง ผมหันไปมอง น้องยิวกับน้องอิงนั่นเอง

"มาไมพี่ ผับปิดแล้ว" น้องยิวถามงงๆ ก่อนจะมองเลยไปทางไอ้คินที่ถอนหายใจ แล้วบอก "ไม่เป็นไร ผับที่นี่ปิด เดี๋ยวไปเปิดที่บ้านกูก็ได้ เหล้าเหลือเยอะ"

น้องยิวมองหน้าไอ้คินงงๆ ก่อนจะยักไหล่ "โอเค๊..."

"อิงไปกินด้วยกันนะ" ไอ้คินชวนคนที่ยืนเงียบๆ

น้องอิงหันมามองผมนิ่งๆ ก่อนจะพยักหน้า "ครับ"



++++++++++++++++++++



"อย่าซีเรียสเพื่อน ตุ๊ดแต๋วมีมากกว่าถั่วงา ไม่ตายห่าก็หาใหม่ได้"

เหล้าที่กำลังกระดกเข้าปากพุ่งพรวดออกมา เมื่อได้ยินคำพังเพยของไอ้คิน ผมสำลักกระอักกระไอ ออกปากออกจมูกจนแสบไปหมด

"อี๋..."

"สัด" ผมด่ามัน หลังจากใช้กระดาษทิชชู่ที่น้องอิงส่งให้เช็ดหน้าเช็ดตาเรียบร้อยแล้ว "พังเพยอะไรของมึง"

ไอ้คินยักคิ้ว "พังเพยของกูนี่แหละ คิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ เลย"



นั่งเล่นนั่งคุยกันอยู่สักพัก น้องยิวก็เปรยออกมา "หิววะอิง"

"กินไรหละ"

"อะไรก็ได้ มึงทำไรกูก็กินอันนั้นแหละ"

น้องอิงกับน้องยิวลุกหายเข้าไปในครัวไม่นานก็ออกมา พร้อมต้มยำปลากระป๋อง ไข่เจียวแหนม และข้าวผัดแฮม



ผ่านไปตีสองกว่าๆ น้องยิวกับน้องอิงก็ขอตัวไปนอน... "อิงนอนกับยิวก็ได้ เดี๋ยวพี่กับไอ้จีนนอนอีกห้องเอง"



"เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ไอ้คินบอก เมื่อผมคร่ำครวญถึงความเสียใจให้มันฟังอีกรอบ "มึงอาจจะรู้สึกจี๊ดๆ ตอนเจอเค้า แต่มึงจะทนได้"

ผมเลิกคิ้วขึ้น "มึงเป็น?"

มันพยักหน้า "ตอนที่ยังไม่เจอยิว ใช่ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว... ตอนนี้กูโคตรดีใจที่ไอ้โอมได้น้องเทมส์ไป ไม่งั้นกูคงไม่มียิว"

"......."

"วันไหนที่มึงเจอคนที่ใช่แบบกู วันนั้น้แหละที่มึงจะลืมน้องปาย...ลืมไปเลยว่าเคยรักเค้า"

"....กูก็อยากให้ถึงวันนั้นเหมือนกัน"



=lovemakesmeblind=

 :t3: :t3: :t3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-12-2012 06:45:33
แล้วจะเป็นยังไงต่อ  เพราะถ้าคบกับอิงต้องมีปัญหากับเพื่อนแน่ๆ   
แถมตอนนี้ก็บรรยากาศในกลุ่มก็ยิ่งมาคุอยู่ด้วย


แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น  ขอสงสารน้องอิงล่วงหน้า 
คิดว่าน้องอิง อาจต้องกลายเป็นกระโถนรับความผิดให้คนกลุ่มนี้อีกแล้ว   :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-12-2012 08:47:22
จะดีใจมากกว่านี้ถ้าจีนถอยห่างจากกลุ่มเพื่อนนี้ไปเลย


ไม่มีใครที่ดูจริงใจสักคน กับ จีนสักคน


ทั้งเรื่องน้องอิง ทั้งเรื่องอิน้องปาย ดีแล้วปล่อยให้มันได้กันไปเองแหละ และต่อไปจีนจะคิดว่าเออ โชคดีที่ไม่ได้รักกัน


จีนลองคิดดูดีๆ ว่าเวลาที่เราทุกข์ที่สุดใครที่มันคอยอยู่เคียงข้างเรานะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-12-2012 08:59:16
ก็ยังดีที่จีน ยังพอจะมีคนปรับทุกข์ได้บ้าง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 16-12-2012 09:06:21
อ่านเรื่องของคุณ rainbow67 แล้ว ทำให้เราได้แง่คิดมุมมองที่อาจมองข้าม หรือไม่เคยนึกถึง

อย่างเช่น เรื่องน้องอิง กับโอม มันก็จริงๆแหละ ที่เราต้องคิดเข้างข้างเพื่อนเราก่อนแหละ

แต่บางทีเราอาจลืมหาเหตุผลของอีกฝั่งอย่างอิงก็ได้ ทำให้มองว่าเค้าผิด

หรืออย่างกรณี จีน-ไท และเพื่อนๆ ถ้าเป็นจีนก็คงรู้สึกเหมือนโดนหักหลัง แต่ไทก็คงไม่รู้จะบอกยังไง

แต่ยังไงก็ยังคิดเหมือนจีนว่า น่าจะบอกและแข่งกันจีบอย่างตรงๆดีกว่า

อ่านแล้ว ลำดับความสัมพันธ์ตัวละคร ทำให้สงสัยว่าโลกกลมจริงๆ

น้องอิงชอบโอม คินชอบเทมส์ และโอมกับเทมส์เป็นแฟนกัน

ไม่รู้ว่ากลุ่มเพื่อนจีนรู้เรื่องแล้วจะว่าไง

รออ่านเรื่องราวต่อไปนะคะ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 16-12-2012 10:35:13
ไม่รู้จะบอกยังไงเรื่องปาย แต่ต้องบอกก่อนตั้งแต่แรกเพื่อนกันไม่ใช่เหรอถึงเรื่องนี้จะห้ามไม่ได้แต่บอกตั้งแต่แรกจีนจะเจ็บน้อยกว่านี้มั้ย ไม่ใช่ไทไม่รู้แต่รู้มาตั้งแต่แรกเห็นจีนเป็นเพื่อนบ้างรึเปล่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 16-12-2012 10:55:11
รอๆๆๆๆๆๆๆ สนุกๆๆๆๆๆๆมากๆๆจ้า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-12-2012 11:19:00
เป็นจีนตอนนี้ก็รู้สึกแย่เหมือนกัน
เพื่อนกันนะ ทำไมต้องทำเหมือนมีความลับ
เหมือนเป็นคนนอกไปแล้ว
กลายเป็นว่าคนที่คอยดูแลปลอบใจ เป็นคนอื่นที่เราเคยทำไม่ดีด้วย
เราได้รู้เฉพาะในมุมของจีน ไม่รู้ว่าเพื่อน ๆ จีนคิดยังไง
ชอบคิน คนนี้น่าจะเป็นเพื่อนที่ดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 16-12-2012 12:07:59
แย่เนอะแบบนี้
เหมือนที่นั่นจีนจะไม่มีเพื่อน ทุกคนทำเหมือนเข้าใจแต่ความจริงนั้นเป็นแบบไหน
พูดยากแฮะ ถ้ามุมของจีนคงเจ็บและผิดหวังน่าดู แต่ถ้ามุมของเพื่อนก็คงลำบากใจอยู่พอควร แต่ทำไมถึงรู้สึกเหมือนกลุ่มนั้นไม่มีจีนละ (== เริ่มงงตัวเอง มันอธิบายยากอ่ะ ) จีนมาคบกับพวกคินก็น่าจะดี อย่างน้อยคินก็อยู่คุยด้วย คอยถาม คอยแชร์เรื่องราว(เพื่อนมันต้องแบบนี้สิ เอ้อ) แล้วต่อไปจะเป็นยังไงนะ ตอนนี้จีนน่าสงสาร รักคนที่ไม่รักก็งี้แหละนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: โจ๊กกุ้ง ที่ 16-12-2012 12:39:57
จีนคงรู้สึกเสียใจมากอกหักแล้วเหมือนเพื่อนหักหลังอีก เฮ้อ ทำใจได้เร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 16-12-2012 14:20:24
เห็นด้วยกับคอมเม้นต์ของหลายๆคนข้างบน
นั่งอยู่โต๊ะเดียวกันใกล้กันแท้ๆ แต่เหมือนมีเส้นแบ่งระหว่างจีนกับคนที่เหลือนั่นเลย ในความรู้สึกเหมือนถูกกันให้เป็นคนนอกกลุ่มกลายๆ
แค่เรื่องคนรักคนเดียวนี่ทำให้เพื่อนที่คบกันมานานกลายเป็นเข้าหน้ากันไม่ได้ไปเลยเนอะ เขาคงเลือกแล้วล่ะว่าอะไรสำคัญกว่ากัน
แต่ก็พอเข้าใจทั้งสองคน ฝ่ายจีนรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง มันช็อคอ่ะ บอกกันดีๆสู้กันซึ่งๆหน้าคงดีกว่าเยอะ
ส่วนอีกฝั่ง(ไท)ก็คงไม่รู้จะบอกยังไงดี (แต่ก็สอยไปกินแล้วเรียบร้อย หึ)
เพื่อนทุกคนร่วมรับรู้ แต่เลือกที่จะเฉยเหรอ ไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอ ได้แต่มองงี้?
เราว่าอันที่จริงคินก็ดูเป็นเพื่อนที่ไม่เลวนะ ขนาดคนเคยเขม่นกันตอนนี้กลับกลายมาเป็นเพื่อนที่คอยปลอบให้ระบายความทุกข์ใจ
แล้วคนที่บอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันมันไปอยู่ที่ไหนกันน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 6 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 16-12-2012 16:03:13
แย่อะ เจอแบบนี้คงรู้สึกแย่สุดๆ
อกหักไม่เท่าไหร่หรอก แต่โดนเพื่อนร่วมกันหักหลังแบบนี้เจ็บกว่าอีกนะ
รู้สึกเลยว่าในกลุ่มนั้นมันไม่มีที่ยืนสำหรับจีนเลย
ถอยห่างออกมา แล้วลองคิดทบทวนดูหน่อยก็ดีนะว่านั่นใช่เพื่อนแท้รึป่าว
มีเพื่อนแท้แค่คนเดียว(คิน) ยังดีกว่ามามีเพื่อนเป็นสิบ แต่ไม่จริงใจสักคนนะ
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 16-12-2012 16:42:07
Chapter Seven



'จะอยู่ทำไมวะ อยู่ไปก็เจ็บ อยู่ไปก็เป็นก้างเขาเปล่าๆ ทนอยู่มาตั้งนาน...น่าจะพอได้แล้ว' ผมคิด ก่อนจะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา... สองชั่วโมงน่าจะนานพอแล้ว

"จะกลับแล้วเหรอ" ไอ้โอมถาม

'กูอยู่พวกมึงก็ไม่สนุก' ผมอยากจะบอกไปอย่างนั้น แต่จะพูดขึ้นมาเพื่อให้ได้อะไร จึงทำเพียงพยักหน้า ลุกขึ้นยืนเตรียมตัวออกจากร้าน แต่สายตามองเลยไปเห็นคนที่เพิ่งจะเดินเข้ามาพอดี และอีกฝ่ายก็คงเห็นผมเหมือนกัน จึงเดินยิ้มเข้ามาทัก "อ้าว พี่จีน กินร้านนี้เหรอ"

ผมพยักหน้า "ไหนบอกวันนี้หยุด"

"หยุดพี่ พอดีเพื่อนโทรไปให้มาเล่นแทน มันติดธุระด่วน"

"แล้วคนอื่นหละ"

"มาก่อนแล้ว อยู่หลังร้าน ยิวอยู่ไกลเลยมาช้า" น้องตอบ ก็พอดีกับนักดนตรีเปลี่ยนชุดใหม่ขึ้นมาแทน น้องอิงก็ยืนอยู่บนนั้นด้วย น้องกระแอมใส่ไมค์แล้วบอก "เอิ่ม คุณยิวครับ จะคุยอีกนานมั้ยครับ ถ้านานเดี๋ยวผมจะได้ร้องล่วงหน้าไปก่อน"

เสียงหัวเราะจากลูกค้าในร้านดังขึ้นเบาๆ ส่วนน้องยิวก็ยกนิ้วกลางให้เพื่อนแล้วบอกผมขำๆ "ไว้คุยกันพี่ เดี๋ยวโดนหักเงินค่าส่วนแบ่ง ไอ้อิงมันยิ่งเขี้ยวๆ อยู่ด้วย"

พอน้องยิวเดินไปที่เวที ผมก็ทรุดตัวลงนั่งใหม่ เลิกคิ้วขึ้นเมื่อคนในโต๊ะหันมามองผมเป็นตาเดียว

"ใครวะ?" ไอ้เปย์ถาม

ผมยกเหล้าขึ้นจิบเพื่อประวิงเวลา ก่อนจะตัดสินใจตอบตรงๆ ไม่มีประโยชน์ที่จะโกหก... ทำไมจะต้องแคร์ว่าพวกมันจะคิดยังไง ทำไมต้องกลัวพวกมันโกรธ ผมจะคบกับใครมันก็สิทธิ์ของผม "เพื่อนน้องอิง"

"อิงไหน"

ผมชี้มือไปที่เวที "อิงที่เป็นนักร้อง"

พวกมันมองขึ้นไปบนเวที ตอนแรกคงยังจำกันไม่ได้ เพราะอิงเปลี่ยนไปมากเหมือนกัน จากเด็กตัวเล็กๆ หน้ากลมๆ ตอนนี้สูงขึ้นเยอะ คงเตี้ยกว่าผมไม่กี่เซนต์ ส่วนหน้าก็เรียวขึ้น มีแค่ผมเท่านั้นที่ยังเกรียนเหมือนเดิม...

"ใช่อิงที่มาชอบพี่โอมหรือเปล่า" เสียงน้องปายเอ่ยออกมาอย่างลืมตัว แล้วพอทุกคนหันไปมอง น้องก็ยิ้มแหยๆ

"เค้าดูดีขึ้นเยอะเลยเนอะ" น้องเทมส์เปรยออกมา แล้วพูดประชดคนที่ยังไม่ยอมหันกลับมาจากเวที "พี่โอมคงอยากกลับไปคืนดีด้วย"

"เทมส์" ไอ้ไทดุน้องมันเบาๆ ส่วนไอ้โอมไม่พูดอะไร แค่ยกเหล้าขึ้นจิบแล้วทำหน้าตึงๆ เหมือนไม่ชอบใจ


"....พยายามทำใจ ท่องเอาไว้เลย
เธอไม่รัก เธอไม่รัก
เธอมีใครในใจ บอกมาได้เลย
ดีกว่าเฉย ไม่มองไม่มาสนใจ

ทำต่อกันเหมือนฉันไม่ดีไม่มีค่าอะไร
เหมือนกับคนไม่มีประโยชน์ิอะไร

บอกกับฉันว่าเธอไม่รักก็จบ
เธอไม่อยากจะพบจะผูกจะพัน
ไม่ต้องสงสารแค่นั้นฉันก็เข้าใจ

บอกกับฉันว่าเธอไม่รักก็พอ
ไม่ได้ขอให้เธอมาเปลี่ยนใจ
ฉันเองก็ท้อเจ็บปวดใจ
ยิ่งรักเท่าไรยิ่งเจ็บ...."


รำคาญบรรยากาศมาคุที่โต๊ะส่วนหนึ่ง อีกส่วนก็เพราะตั้งใจจะกลับตั้งนานแล้ว เมื่อวงของน้องอิงเล่นจบ ผมจึงลุกขึ้นยืน...

"อ้าว กลับแล้วเหรอ"

"เออ" ผมตอบ มองหาไอ้โอม แต่ไม่เห็น เลยบอกน้องเทมส์ไว้ "พี่กลับก่อนนะ บอกไอ้โอมด้วย"

น้องเทมส์พยักหน้า "ครับ"

ผมโบกมือลาคนอื่นๆ "เจอกัน" แล้วเดินออกมา โดยไม่สนใจน้องปายที่มองมา ส่วนในใจก็นึกขำ 'ดีเว้ย ตอนกูหลงรักหัวปักหัวปำ ทำเป็นไม่สนใจ พูดด้วยก็ทำท่ารังเกียจ เอากูไปนินทา... ตอนนี้กูก็สำนึกแล้วไง รู้ตัวแล้วว่าไม่ใช่คนที่โดนเลือก แล้วจะมาส่งสายตาตัดพ้อแบบนั้นให้ทำไม ต้องการอะไรกันแน่วะ'



เดินออกมานอกร้าน เห็นหลังน้องอิงไวๆ ผมเลยเดินตามไป ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่ข้างๆ รถน้องอิง... ตอนแรกผมก็คิดว่ามันคงมาดักรอน้องอิง แต่เท่าที่ดู รถที่มันพิงอยู่ก็เป็นรถของมัน และมันก็หันหน้าออกไปอีกทาง มันคงแค่ออกมาหาที่สูบบุหรี่ และไม่รู้ว่ารถข้างๆ มันเป็นรถของน้องอิง...

ผมหยุดอยู่ในเงามืด ไม่ไกลจากจุดที่จอดรถของน้องอิงมากนัก เลยได้ยินว่าน้องกระแอม แล้วเสียงนุ่มๆ ก็เอ่ยขึ้นเรียบๆ "ขอโทษครับ ขอผมเข้าไปเอารถหน่อย"

ไอ้โอมหันกลับมา แล้วมองน้องอิงนิ่งๆ ไม่พูดไม่จาอะไร มันคงอึ้ง... แต่จะอึ้งเพราะอะไร ผมไม่อยากเดา

รอสักครู่ เมื่อเห็นว่าไอ้โอมไม่ขยับ น้องก็เรียกซ้ำ "คุณครับ รบกวนด้วยครับ ผมรีบ"

ไอ้โอมเหมือนรู้ตัว เดินออกมาจากซอกที่ยืนอยู่ และน้องอิงก็เดินเข้าไป แต่ถูกมันจับแขนไว้ อยากจะออกไปซะตอนนี้ แต่ก็อยากรู้ว่าน้องอิงจะทำยังไง ผมจึงข่มใจไว้ พอน้องอิงหันมามองหน้า มันก็ถาม "จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ"

"ขอบคุณครับ" น้องตอบ แต่คงจะไม่ใช่คำตอบที่ไอ้โอมต้องการ เพราะแทนที่จะปล่อย กลับกระชากจนน้องเซมาปะทะอกมัน... ผมรีบก้าวออกไป แต่ไม่ทัน ไอ้โอมลงไปนอนกับพื้นแล้ว เหลือบตามองน้องอิงก็เห็นน้องคลำหมัดที่ปล่อยออกมาป้อยๆ คงเจ็บเอาเรื่อง

ขนาดคนต่อยยังเจ็บ แล้วคนโดนต่อยจะเหลือเหรอ...

"เอี๊ยดดด" เสียงล้อรถบดถนนดังขึ้น พร้อมรถไอ้คินเบรคกึกเกือบจะชนไอ้โอมที่กำลังพยุงตัวลุกขึ้นมานั่ง ประตูฝั่งผู้โดยสารถูกเปิดออกตั้งแต่รถยังจอดไม่สนิท น้องยิวรีบถามเพื่อนอย่างเป็นห่วง "เกิดไรขึ้น"

น้องอิงยักไหล่ "ลูกค้าเมา"

"แล้วมึงเป็นไรมั้ย" น้องยิวถาม มองเพื่อนอย่างเป็นห่วงสลับกับมองคู่กรณีอย่างเอาเรื่อง

น้องอิงส่ายหน้าแต่กุมกำปั้นไว้ ก่อนจะมองเลยมาที่ผมที่เพิ่งเดินเข้าไป...

ผมมองน้องอิงสลับกับไอ้โอม ก่อนจะตัดสินใจถามคนอายุน้อยกว่า "โอเคมั้ย" พอน้องพยักหน้าก็เดินไปหาไอ้โอม จะช่วยพยุง แต่โดนมันปัดมือออก "ไม่ต้อง กูไม่เป็นไร" แล้วกวาดตามองผม น้องอิง น้องยิว และไอ้คิน ก่อนจะพยักหน้า แล้วยิ้มออกมาทั้งๆ ที่เลือดกลบปากกลบจมูกอย่างนั้น "โอเค กูเข้าใจละ"

ผมนิ่วหน้า "เข้าใจอะไร?"

มันไม่พูดอะไร ตวัดตามองน้องอิงที่มองมันนิ่งๆ อีกรอบ ก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปในผับ...

"ไม่ใช่ลูกค้าใช่ป๊ะ" น้องยิวถาม หลังจากไอ้โอมลับตาไป

"ไอ้โอม" ไอ้คินตอบ

น้องยิวนิ่งไปนิดแล้วทำท่านึกได้ หันไปมองเพื่อนอย่างเป็นห่วง ก่อนจะถาม "แล้ว... วันนี้ต้องกินเหล้าอีกป๊ะเนี่ย"

ไอ้คินหัวเราะหึๆ แล้วโบกแฟนมันไปที "กวนตีน"

"เอ้า ก็แค่ถามเฉยๆ"



http://www.youtube.com/v/8RKuEx3sosE?version=3&amp;hl=en_US&amp;rel=0" type=



=lovemakesmeblind=

 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 16-12-2012 17:24:10
โอมโกรธอะไรมีสิทธิ์อะไร? กับอิ เห็นเป็นแค่คู่นอนไม่ใช่เหรอไม่ได้คบด้วยจะหวงก้างทำไมรึเพราะน้องดูดีขึ้น

พวกหวงก้างทั้งนั้น คงไม่พอใจสินะที่คนที่เคยหลงตัวเองหัวปักหัวปำไปมองหรือเมินตนเอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-12-2012 17:25:27
จีน ถอยออกมา ปล่อยพวกมันแดรกซ์หญ้าไปเถอะ หึหึ ไม่อยากจะด่า


นี่ไอ้ห่าโอมคงหวงก้าง อิงอีกหล่ะซิ แล้วคงเข้าใจว่าอิงกับจีน อะไรกัน เออ มรึงเข้าใจถูกแล้ว

แล้วอิน้องปายโอยยยยยย เออหว่ะกลุ่มนี้แมร่งพอๆกัน มันถึงคบกันได้  :angry2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 16-12-2012 18:31:14

จีนน่าจะช่วยน้องกระทืบโอมซักที
เฟดตัวเองออกมาจากกลุ่มเพื่อนเหอะ ดูแต่ละคน มิน่าถึงคบกันได้
แล้วยังจะปายกะเทมส์อีก น้องอิงยังจะดูเป็นคนดีกว่าอีก
อย่าไปเสียดายคนแบบนี้เลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-12-2012 18:40:13
กำลังเข้มข้นเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 16-12-2012 19:41:29
สงสารจีน ถ้าเราเป็นจีนคงหน่วงๆ
อยากให้จีนได้น้องอิงมาดามใจ คิคิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 16-12-2012 19:47:25
โอมต้องการอะไร อยากได้อิงเป็นกิ๊กเหรอ น้องอิงห้ามกลับไปเด็ดขาด
พี่จีนจีบน้องอิงเลย น่ารักออกนะ ชอบตอนไปกินสุกี้ด้วยกัน จองโน่นจองนี่

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 16-12-2012 20:20:37
สนุกดีครับ เพิ่งเข้ามาอ่าน
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 16-12-2012 21:01:07
สนุกมว๊ากกกก
เรื่องนี้มันเป็นตอนต่อมาของนิยายเรื่องอะไรหรือเปล่าค่ะ
รู้สึกว่ามันมีตัวละครสัมพันธ์อะไรกันแปลกๆ เยอะ
จริงๆ อย่างหลายๆ คอมเม้นท์ด้วยว่า เพื่อนกลุ่มของจีนแปลกๆ
เหมือนพวกเขาจะกันจีนออกจากกลุ่ม เป็นหมาหัวเน่า หัวเดียวกะเทียมลีบ
แล้วทำไมไอ่โอมจะต้องมาดึงน้องอิงไว้ด้วย
น้องอิงเจ๋งอ่ะ ชกหมัดตรงจะหมอบเลย
น้องอิงไม่น่าจะเป็นแบบที่เพื่อนๆ บอกว่าเป็นมือที่สาม แย่งโอม
คิดว่า ไอ่โอมเองน่ะแหละที่ไม่ปล่อยมืออิง อาจจะให้ความหวัง คบทีเดียวสองคน
แล้วพอน้องอิงตัดใจ มันก็ยังเสียดายล่ะสิ
ถ้าตัวตนของอิงจะเป็นแบบตอนที่อยู่กับพี่จีน น้องอิงก็น่ารักมากเลยน่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 16-12-2012 21:15:19
น้องอิงเก่งมากต่อยเปรี๊ยงเข้าให้ ฮ่าๆๆ สะใจ(อุ๊ย!ลืมตัว)
อะไรของปายนะ เสียดายเหรอ ตัดพ้อ ตัดพ้อทำอะไรล่ะพอเขามองคนอื่นเสียดายงั้นเหรอ หึ
โอมก็อีกคน จะเอาไงกันแน่ดูท่าต่อไปจะเป็นเรื่อง
ดูๆไปแล้วจีนน่าจะดีขึ้นบ้างเล็กน้อย ห่วงน้องอิงน่าดู
ยิวน่ารักดี นิสัยกวนๆ น้องอิงก็ยังคงน่ารัก ชอบ
รอต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 16-12-2012 21:36:59
จากที่ได้อ่านมาเรื่อยๆ

ขอตีความจากชื่อเรื่องว่าหมายถึงความรักต่อเพื่อนกลุ่มนายโอม
รักเพื่อนมากเกินไปว่าไงว่ากัน ตอนนี้คือช่วงที่นายจีนกำลังตาสว่าง


http://www.youtube.com/v/8yOxM7l9_rw
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 16-12-2012 21:54:44

เพื่อน ???


+ เป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 16-12-2012 22:45:14
สนุก ลุ้น น่าติดตามมากค่ะ >_<
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 16-12-2012 23:14:32
 :เฮ้อ:  เหนื่อยใจแทนจีน เลิกคบไปเลยเพื่อนกลุ่มนี้ แม่ง !!!!

เรื่องไอ้ปายกะไอ้ไท ยังฉุนไม่หาย เพื่อนกันทำกันได้ไงอ่ะ

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าจีนตามจีบปายอยู่ แถมจีนยังทั้งระบายทั้งปรึกษาเรื่องปายกับไทด้วยนะ

จะบอกกล่าวกันซักนิดก็ไม่มีนะนายไท  :m16:

ถึงมันจะพูดยากแต่มันก็พูดได้บอกได้นะ ยิ่งเป็นเพื่อนกัน อยู่กลุ่มเดียวกันยิ่งต้องบอกอ่ะ

แต่นี่อะไร อยู่ๆก็มาบอกว่าคบกัน ทั้งกลุ่มเพื่อนของจีนมันทำได้ไงวะ

รู้สึกเหมือนจีนโดนกันออกจากกลุ่มทีละน้อย  แย่ที่สุด

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-12-2012 23:16:31
โอมหวงก้าง พอเห็นว่าน้องอิงดูดีขึ้นคงนึกเสียดาย
ตอนนี้จีนคงเน่าสนิทแล้วในสายตา"เพื่อน"
เพราะมาอยู่กับคนที่"เพื่อน"เคยเห็นเป็นศัตรู
อยู่กับใครแล้วสบายใจ ก็อยู่ไปเถอะ จะเพื่อนไม่เพื่อนก็ช่างมัน
แต่ถ้าอยู่แล้วอึดอัดใจ เพื่อนก็เพื่อนเถอะ เลิกคบเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 16-12-2012 23:51:42
แหมเกิดอาการหวงก้างขึ้นมาเลยนะ..นิสัย..
บอกได้คำเดียว เลิกคบเหอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 7 : 16/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 17-12-2012 10:34:08
อ่านจบเมื่อคืนจะเม้นท์สักหน่อยเน็ตเน่า :z3:

เริ่มแรกมาเห็นใจจีนนะที่ถูกว่า ไม่รักก็เข้าใจไม่เห็นต้องพูดใส่ขนาดนั้น ยิ่งเพื่อนแทนที่จะพูดกันตรงๆ เพื่อนกันจริงน่าจะรู้นิสัยเพื่อนนะของแบบนี้คงไม่มากัดเพื่อแย่งกันหรอก ขอให้บอกเท่านั้นเอง พอตอนไปเที่ยวยังทำเหมือนโล่งใจที่จีนไม่ไปด้วย รักความสบายใจของแฟนมากกว่าเพื่อนอีกทำร้ายจิตใจกันได้ สู้คนที่เป็นอริไม่ได้เลยยังให้กำลังใจและมีความเป็นมิตรมากกว่าอีก :เฮ้อ:
ส่วนอิง อาจจะผิดในตอนแรกที่พยายามแทรกแซง ทุกคนพากันโทษอิงกันหมด เข้าใจนะว่ารักเพื่อน แต่ไอ้โอมมันก็ยังทำอีก  :angry2:
ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าทั้งคู่มีเรื่องอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า แต่อิงก็ตัดใจออกมา เหมือนจีนที่ตัดใจเหมือนกัน ทีนี้กลายเป็นเรื่องอีก โอมก็คิดว่าเพื่อนทรยศไปคบกับอริ ปายก็เหมือนจะเสียดายจีนขึ้นมา ปล่อยพวกแม่งคบกันไปเถอะ :m16:

ปล.แต่ยังไม่วางใจกลัวคนเขียนหักมุม o18
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 17-12-2012 19:52:27
Chapter Special



"พี่เจน... สวัสดีค่ะ"

คุณแม่ยกมือรับไหว้สาวใหญ่ที่เดินยิ้มเข้ามาหา "สวัสดีค่ะ คุณพิม"

เมื่อคุณพิมหันมามองผมก็ยกมือไหว้ตามมารยาท "สวัสดีครับ"

"ลูกชายค่ะ ชื่อจีน" คุณแม่แนะนำ

คุณพิมรับไหว้ยิ้มๆ แล้วถาม "คนเล็กหรือเปล่าค่ะ ไม่เคยเห็น"

"ค่ะ คนนี้เค้าไม่ค่อยชอบออกงาน ต้องบังคับ"

"พอกันกับตาเล่ย์เลยค่ะ ทั้งขอร้องทั้งบังคับก็ยังไม่ค่อยจะอยากมา" คุณพิมว่าแล้วมองค้อนไปยังกลุ่มชายหนุ่มสี่คนที่ยืนคุยกันอยู่ตรงมุมห้อง

ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อเห็นว่าหนึ่งในนั้นเป็นใคร ก็พอดีกับที่คุณแม่เอ่ยถามคุณพิม "เอ๊ะ อีกสองคนที่ยืนอยู่ด้วยเป็นใครคะ ไม่เคยเห็นหน้า"

"คนผมยาวแฟนตาเล่ย์ค่ะ ชื่อน้องพุ ส่วนอีกคนที่หัวเกรียนๆ หลานชายค่ะ ชื่อน้องอิง" คุณพิมบอก และเมื่อทั้งสี่คนหันมามอง คุณพิมก็พยักหน้าเป็นเชิงเรียก

สี่หนุ่มเดินมาหยุดอยู่ใกล้ๆ แล้วยกมือไหว้คุณแม่ "สวัสดีครับ"

"สวัสดีจ๊ะ หลานๆ" คุณแม่ยกมือรับไหว้ แล้วแนะนำผมกับคนอื่นๆ "ลูกชายป้าจ๊ะ ชื่อจีน"

ไอ้เล่ย์พยักหน้าให้เฉยๆ ส่วนไอ้เกียร์ก็พยักหน้าให้แต่มียิ้มแถมมาด้วย แฟนไอ้เล่ย์กับน้องอิงก็ยกมือไหว้แล้วยิ้มให้

"ไม่นึกว่าจะเจอกันที่นี่" ผมพูดกับน้องอิง

"อ้าว รู้จักกันเหรอจ๊ะ" คุณแม่ถาม

ผมพยักหน้า "รุ่นน้องตอนมอปลายครับ"

"อ้าว งั้นก็เรียนที่เดียวกับตาเกียร์ตาเล่ย์สิ ปีเดียวกันหรือเปล่า" คุณพิมถาม

"ครับ ปีเดียวกัน แต่คนละห้อง" ผมตอบ

ไอ้เกียร์กับไอ้เล่ย์เลิกคิ้วขึ้น หน้าประมาณว่า 'มึงรู้จักพวกกูด้วยเหรอ'

ผมก็คงจะไม่รู้จักมันเหมือนกัน ถ้าไม่มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น...



"ไอ้โอม..." ไอ้เปย์ทำท่ากระซิบกระซาบแต่เสียงดังมาก

ผมกับคนอื่นๆ ที่นั่งกินลูกชิ้นอยู่ใกล้ๆ หันไปมองเป็นตาเดียว เพราะสงสัยกับท่าทางลับลมคมในของมัน... ไอ้โอมที่เตรียมตัวชู๊ตบาสก็ชะงักแล้วหันมามองไอ้เปย์เหมือนกัน "ว่า?"

ไอ้คนเปิดประเด็นพยักพเยิดไปที่เก้าอี้ข้างสนามที่มีน้องผู้ชายตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักคนหนึ่งนั่งอยู่ "ซีเคร็ตแอดมายเรอร์"

"ซีเคร็ตแป๊ะดิ จ้องกูซะขนาดนั้น" ไอ้โอมว่า ก่อนจะชู๊ตลูกลงห่วง วิ่งไปเก็บแล้วกลับมายืนใกล้ๆ กับที่เดิมเตรียมชู๊ตลูกต่อไป

"อ้าว นึกว่าไม่รู้"

"ไม่รู้ได้ไง มาทุกวัน"

"แล้วมึงไม่สนเหรอวะ น่ารักดีนะเว้ย"

"น่ารักมึงก็จีบดิ มาบอกกูไม" ไอ้โอมว่าแล้วชู๊ตลูกที่สองลงห่วงไป ก่อนจะวิ่งไปเก็บแล้วเขยิบไปยืนตรงเส้นสามเมตรเตรียมชู๊ตลูกต่อไป

ไอ้เปย์มองค้อนไอ้โอมแล้วว่า "พูดง่ายเนาะ ถ้ามันไม่มองมึงตาเป็นมันแบบนั้น กูคงจีบไปแล้ว" ก่อนจะแย่งบาสในมือของไอ้โอมมาชู๊ต แต่ไม่เข้าห่วง กระแทกแป้นบาสกระเด็นออกนอกสนามแทน

"ไอ้สัดเปย์ ชู๊ตอย่างนี้ มึงขว้างทิ้งไปเลยดีกว่า ไปเก็-" ไอ้โอมด่า ก่อนจะชะงัก ผมมองตามสายตาของพวกมันไปก็เห็นลูกบาสกระเด็นไปตกใส่จานข้าวของนักเรียนชายสองคนที่นั่งอยู่ตรงม้าหินข้างๆ สนาม... น่าจะอยู่ปีเดียวกับพวกเรา

"ชิบหายแล้ว! ไอ้เล่ย์" ไอ้ไทที่กำลังแย่งลูกชิ้นผมกินอยู่อุทานออกมาท่าทางตกใจ

"ตายแน่มึง" ไอ้ชาร์มเสริม ลูกชิ้นในมือหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัว

"ทำไงดีวะ" ไอ้เปย์พูดเสียงสั่น

ผมมองพวกมันงงๆ ทำไมต้องทำท่าตกอกตกใจขนาดนั้นด้วยวะ

"ไปขอโทษมัน" ไอ้โอมว่า

ไอ้เปย์หันมามองหน้าไอ้โอมเหวอๆ "ชิบหาย ไปคนเดียวกูก็ตายดิ พวกมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อย"

"พวกกูไปแล้วจะช่วยมึงได้มั้ย" ไอ้ไทว่า แต่พอเห็นหน้าซีดๆ ของไอ้เปย์ก็คงจะใจอ่อน "เออ ไปก็ไปวะ"


พอไปถึง คู่กรณีทั้งสองคนก็ยืนรออยู่แล้ว คนหนึ่งหน้าตาคล้ายลูกครึ่ง ส่วนอีกคนตัดผมทรงสกินเฮด เสื้อสีขาวที่พวกมันใส่อยู่เปื้อนเปรอะเป็นหย่อมๆ เพราะโดนอาหารบนโต๊ะคว่ำใส่เต็มๆ ซึ่งดูเหมือนไอ้หัวโล้นจะเปื้อนเยอะกว่า หน้าขาวๆ ที่ถูกเศษข้าวและแกงกระเด็นโดน แดงจนคล้ำเพราะความโกรธ

"ใครทำ" ไอ้หัวโล้นถามเสียงเย็น

แล้วแทนที่ไอ้เปย์จะยอมรับ มันกลับมองหน้าไอ้โอมเหมือนจะให้ช่วย... ผมก็มองหน้าไอ้โอมเหมือนกัน แต่ด้วยความสงสัยว่าพวกมึงกลัวอะไรกัน ไม่ต้องพูดถึงจำนวนคน มันมีแค่สอง ส่วนพวกเรามีห้า ความสูงก็เท่าๆ กัน หุ่นก็เท่าๆ กัน

แล้วพวกเราควรกลัวอะไร...

ดูเหมือนว่าการเงียบของพวกเราจะยิ่งไปเพิ่มโทสะให้ไอ้หัวโล้นยิ่งขึ้น มันตวาดเสียงดังลั่น "ตอบ!!"

สงสัยจะเห็นไอ้เปย์กลัวจัด ไอ้โอมเลยออกรับแทน "กูทำเอ-" ยังไม่ทันสิ้นประโยค จานข้าวที่ยังคงจะพอมองออกว่าราดด้วยแกงเขียวหวานไก่ ผัดเปรี้ยวหวาน และยำไข่ดาวก็ถูกตวัดมาโปะที่ใบหน้าของไอ้โอมอย่างแรง ไม่โปะเปล่า มือขาวๆ ที่จับจานข้าวอยู่ ยังกดขยี้ไปมาจนมันพอใจจึงปล่อย... จานข้าวและเศษอาหารหล่นไส้เสื้อและกางเกงกับรองเท้าไอ้โอมจนเปื้อนไปหมด

หายจากตะลึงผมก็ก้าวออกไป "เฮ้ย!" ก่อนที่ตัวผมจะโดนกระชากให้กลับมายืนที่เดิม

ไอ้คนที่ทำไอ้โอมตวัดตามองผม ตามันน่ากลัวมาก... แต่ให้ยังไงผมก็ไม่ทิ้งเพื่อนแน่ ถ้าไม่เพราะไอ้ไทกับไอ้ชาร์มที่จับไว้ ผมคงเข้าไปแลกหมัดกับมันแล้ว "ปล่อยกู!"

ไอ้ไทบีบบ่าผมจนเจ็บ มันพูดเบาๆ "อยู่เฉยๆ"

ไอ้โล้นจ้องตาผมนิ่งๆ ผมก็จ้องตอบมันไม่ยอมหลบ... แต่จ้องได้ไม่นานผมก็ต้องเสมองไปไอ้โอมที่กำลังลูบเศษอาหารออกจากใบหน้า

เมื่อไอ้โอมยอมให้มันสำเร็จโทษแต่โดยดี ไอ้หัวโล้นก็ดูเหมือนจะอารมณ์เย็นลง มันปลดกระดุม ถอดเสื้อนักเรียนที่เปื้อนเศษอาหารออกแล้วปาใส่ไอ้โอม "รู้ใช่มั้ยกูอยู่ห้องไหน ซักแล้วเอาไปคืนด้วย"

"ตัวนี้ด้วย" เสียงทุ้มๆ ดังมาจากไอ้หน้าลูกครึ่ง มันยื่นเสื้อตัวที่สองให้ไอ้โอมที่รับมาถือไว้ในมือ

หลังจากไอ้สองคนนั้นเดินไป ไอ้เปย์ก็บอก "เฮ้ย โอม ขอบใจนะเว้ย"

"ไม่เป็นไร" ไอ้โอมพยักหน้า แต่แววตาโกรธๆ ไม่รู้โกรธไอ้สองคนนั้นหรือโกรธไอ้เปย์กันแน่... มันยื่นเสื้อที่ถืออยู่ให้ไอ้เปย์ "มึงเอาไปซัก"

"พวกมันเป็นใคร" ผมถามด้วยความสงสัย "ทำไมพวกมึงต้องยอมมันด้วย"

พวกมันนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนไอ้ไทจะเป็นคนบอก "คนสกินเฮดชื่อเล่ย์ ส่วนไอ้หน้าฝรั่งชื่อเกียร์ มึงรู้แค่นี้ก็พอ"

"ทำไม?"

"ไม่ต้องถามหรอก เดี๋ยวมึงอยู่ๆ ไปก็รู้เอง" ไอ้ชาร์มบอก



"เมายัง?" ไอ้เล่ย์ถามแฟนมันที่นั่งหน้าแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

"ยางงงงงม่ายยยมาวววว" น้องพุแกล้งพูดยิ้มๆ ก่อนจะบ่นหงุงหงิงเมื่อโดนบีบจมูก "อื้อ คนยิ่งไม่ค่อยจะมีดั้งอยู่ด้วย"

ไอ้เล่ย์หัวเราะแล้วบอก "บีบบ่อยๆ เดี๋ยวก็โด่ง ไม่เชื่อถามไอ้เกียร์"

"เชื่อก็โง่แล้ว" ไอ้เกียร์ว่า แล้วคงจะนึกอะไรขึ้นได้ ถึงหัวเราะก๊ากพร้อมกับเหล่ตามองน้องอิง

น้องอิงมองค้อนมันสองคนพี่น้องแล้วบ่นงึมงำ "อะไรอะ ตอนนั้นเค้ายังเด็กเหอะ"

"ไมครับ น้องอิงทำไร" แฟนไอ้เล่ย์ถาม

"ก็ตอนเด็กๆ แม่มันพามาฝากไว้ที่บ้า-" ไอ้เกียร์เริ่มเล่า แต่โดนขัดตาทัพซะก่อน "โห พี่เกียร์ เรียกน้องว่ามันเลยเหรอ"

"เออๆ ไม่เรียกมันก็ได้... เรื่องมากจริงเว้ย" ไอ้เกียร์บ่น ก่อนจะเริ่มเล่า "ก็แม่อิงพาอิงมาฝากไว้ที่บ้านพี่.... ตอนแรกที่เค้าเห็นพวกพี่เค้าก็สงสัยว่าทำไมจมูกถึงโด่งผิดกับของเค้า...."

"แล้วไอ้เกียร์ก็หลอกอิงว่าเพราะตอนที่อายุเท่าอิง พวกเราเอาไม้หนีบผ้าหนีบจมูกไว้ มันเลยโด่ง" ไอ้เล่ย์เสริมขำๆ

"แล้วเค้าก็เชื่อ เอาไม้หนีบผ้ามาหนีบจนจมูกห้อเลือด" ไอ้เกียร์เล่าต่อแล้วก็ปล่อยก๊ากออกมา "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ใครจะนึกว่ามันจะเชื่อ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

น้องอิงที่ตอนแรกทำหน้าบึ้งเปลี่ยนเป็นยิ้มเยาะ ผายมือไปที่ไอ้เล่ย์กับไอ้เกียร์ "แล้วคุณสองคนก็โดนป้าพิมตีจนร้องไห้แงๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า หัวเราะทีหลังดังกว่า"

"ไม่ได้ร้องเหอะ อย่ามามั่ว"

"เหรอ..." น้องอิงลากเสียงพร้อมกับยักคิ้วกวนๆ "แล้วใครยกมือเช็ดน้ำตาป้อยๆ ไม่ทราบ"

"ละเมอหรือเปล่า ใครเช็ด ไม่มี๊" ไอ้เกียร์ไม่ยอมรับ พร้อมกับหันหาพยาน ซึ่งก็คือ...พี่มัน "เนอะ"

ไอ้เล่ย์ยักคิ้วให้น้องอิง "ใช่ ละเมอป่าว"

"ไม่ได้ละเมอ แม่ยังมีรูปตอนนั้นอยู่เลย อยากดูมั้ย" คุณพิมที่เดินมาตอนไหนไม่รู้ยืนยัน ยักคิ้วให้สองหนุ่มเย้ยๆ ก่อนจะหันไปทำไฮไฟว์กับน้องอิงที่กำลังหัวเราะอย่างสะใจ "ฮิ้วววว"

ไอ้เล่ย์กับไอ้เกียร์ทำหน้ามุ่ย ก่อนไอ้เกียร์จะพูดอาฆาต "เออ จำไว้ ทีใครทีมัน... อย่าเผลอนะ เผลอเมื่อไหร่โดน"

"กลัวจังเยยย" น้องอิงว่าล้อๆ

ไอ้เกียร์กับไอ้เล่ย์สบตากัน แล้วมันสองคนก็หันมาแสยะยิ้มให้น้องอิง "หึ หึ"

น้องอิงเริ่มนั่งไม่ติดที่ "ป้าพิมมมมม"

"เฮ้ย ป้าไม่เกี่ยว" คุณพิมรีบตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่คิดเหรอว่าจะรอด เมื่อไอ้เกียร์หันไปมองหน้าแม่มันอย่างคาดโทษ "ทั้งคู่อะ"

"อ้าว ลูกเวร นี่แม่นะเว้ย" คุณพิมเริ่มใช้ความเป็นแม่มาขู่

ไอ้เล่ย์กับไอ้เกียร์ยกกำปั้นแตะกัน แล้วแสยะยิ้มให้คุณพิมเหมือนที่ทำกับน้องอิง


"...งานนี้ไม่มีแม่ลูก..."



=lovemakesmeblind=

คิดไม่ออกเลยเอาเรื่องไร้สาระมาเขียน 555+
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 17-12-2012 20:05:04
น้องพุ พี่เล่ย์ พี่เกียร์ มาครบทีมมมม 555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 17-12-2012 20:27:18
ถึงจะบอกว่าไร้สาระ แต่ก็สนุกนะคะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 17-12-2012 20:55:01

กลุ่มโอมกลัวเล่ย์กับเกียร์ขนาดนั้น ทำไมถึงยังกล้ารังแกน้องอิงอีก
หรือว่าเพราะน้องอิงเป็นญาติเล่ย์กับเกียร์นี่แหละ ถึงโดนรุมรังแก
แล้วน้องอิงโดนโอมเห็นเป็นของเล่นอย่างนั้น เลย์กับเกียร์ไม่ทำอะไรเลยเหรอ
หรือยังไม่รู้เรื่อง

อยากรู้ว่าจริงๆ แล้วน้องอิงเป็นฝ่ายวิ่งตามโอมหรือยังไงกันแน่
เพราะจากตอนที่แล้วดูเหมือนเป็นโอมมากกว่าที่ไม่ยอมจบ

มาต่อไวๆ นะค้าาา รออยู่  :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 17-12-2012 21:22:22
รอตอนต่อไป มาต่อไวๆ น๊า รออย่างใจจดใจจ่อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 17-12-2012 21:22:42
โลกกลมจริงๆ ที่เกียร์ เล่ย์ อิงสนิทกัน จะว่าไปก็คิดถึงเล่ย์กับน้องพุเหมือนกันนะคะ

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 17-12-2012 21:55:03
สนุกค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 17-12-2012 21:59:47
เอ๊ะยังไง ชักอยากรู้ต่อๆไปแล้วสิ
รอค่ะรอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-12-2012 22:44:45
อึมสงสัยเหมือนกัน ก็ถ้ากลัวเล่ย์กับเกียร์ขนาดนั้น โอมมาเล่น ๆ กับน้องอิงได้ไง
อ่า...คนอ่านอาจคิดมากไป น้องคงมีความลับเป็นของตัวเอง คงไม่ใช่เด็กขี้ฟ้องหรอกเนอะ
คิดถึงเรื่องโน้นเหมือนกันนะ จะว่าไปก็มีให้คิดถึงหลายเรื่องทีเดียวเชียว (ล้อเล่น)
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 17-12-2012 23:01:39
ปางตาย

==================================================================



LOVE AT FIRST SIGHT

No one believes in love at first sight... until that special person comes along and steals your heart.



หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที
ใช่เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมา
ควบคุมไม่อยู่ รู้เลยว่าตัวสั่น
แค่เจอไม่นาน ถูกใจฉันเหลือเกิน....

“ไอ้อิง เช็ดน้ำลายหน่อยมึง” เด็กหนุ่มร่างสูงเอ่ยแซวเพื่อนใหม่ที่กำลังทำตาเยิ้มมองนักกีฬาที่กำลังชู๊ตลูกบาสเกตบอลลงห่วงอย่างขำๆ

คนโดนแซวเผลอยกมือลูบปาก แล้วก็ด่าคนแซว “สัด นนท์”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” คนโดนด่าหัวเราะชอบใจ ก่อนจะยกแขนขึ้นกอดคอเพื่อนใหม่แล้วกระซิบถามแต่เสียงดังจนคนที่ยืนอยู่รอบๆ หันมามอง “สนใจคนไหนมึง เบอร์ 6 หละสิ”

คนโดนกอดคออายจนหน้าแดง ยิ่งคนที่ตัวเองสนใจหันมามองด้วยยิ่งแดงเข้าไปใหญ่ เด็กหนุ่มพึมพำด่าเพื่อนคนแรกในโรงเรียนเบาๆ “สัด มึงไม่เอาไมค์มาพูดเลยวะ จะได้รู้กันทั่วโรงยิมเลย”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” นนท์หัวเราะชอบใจแล้วบอก “แต่โชคร้ายหน่อย พี่เค้ามีแฟนแล้ววะ”

“เค้าเล่นเก่ง กูก็แค่ปลื้ม ไม่ได้ชอบเว้ย”

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกไว้เฉยๆ”



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



FALLING FOR YOUR SMILE

I saw you smile and my mind could not erase the beauty of your face.



เด็กหนุ่มร่างสูงค่อยๆ ย่องมายืนข้างเพื่อนใหม่ที่กำลังมองคนที่เคยบอกว่า 'แค่ปลื้ม' ตาเยิ้ม... เขายืนนิ่งๆ อยู่ชั่วครู่ เมื่อแน่ใจว่าอีกฝ่ายไม่รู้ตัวแน่ๆ ก็ก้มลงไปตะโกนใส่หูดังๆ "ไอ้อิง!"

เจ้าของชื่อสะดุ้งตกใจ ก่อนจะหันมามองคนเรียกโกรธๆ "ไอ้นนท์ ตกใจหมด"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" นนท์หัวเราะชอบใจ ก่อนจะพยักเพยิดไปยังกลุ่มรุ่นพี่ม.หกที่นั่งคุยเล่นกันอยู่ตรงซุ้มไม่ไกลจากโต๊ะที่อิงนั่งอยู่มากนัก "ไหนมึงบอกแค่ปลื้ม มองตาเป็นมันเชียว"

"ก็แค่ปลื้มจริงๆ อะ" อิงแก้ตัวเสียงเบา...

ปลื้ม... ที่อีกฝ่ายเล่นบาสเก่ง

ปลื้ม... รอยยิ้มเบิกฟ้าที่มองทีไรก็ทำให้โลกนี้สว่างสดใสทุกที

"เออ ขอให้หยุดอยู่แค่ 'ปลื้ม' นะเว้ย พี่เค้ามีแฟนแล้ว" นนท์ว่า แล้วมองเพื่อนที่เอาแต่ก้มหน้านิ่งไม่ยอมตอบอย่างเป็นห่วง "เพราะถ้ามึงคิดไกลกว่านี้ คนที่เจ็บก็จะเป็นมึงนั่นแหละ"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



THE OWNER OF HIS HEART

I want to be the one - I want to be the person that touches your heart and makes it skip a beat - I want to be that person whose arms make you just melt - I want to be the person that your destined to be with.



ร่างที่กำลังจะเลี้ยวตรงมุมตึกหยุดชะงักกึก เมื่อเห็นรุ่นพี่ที่แอบปลื้มยืนอยู่กับใครคนหนึ่ง...


ใครคนนั้นที่กำลังถูกรุ่นพี่กอด...


ใครคนนั้นที่รุ่นพี่กระซิบบางอย่างให้ฟังแล้วหัวเราะ...


ใครคนนั้นที่รุ่นพี่จ้องมองด้วยสายตาอ่อนโยน...


ใครคนนั้นที่ได้หัวใจของรุ่นพี่ไปครอง...


เด็กหนุ่มยกมือขึ้นกุมอกข้างซ้าย... ความรู้สึกนี้เรียกว่าอะไร

รู้ทั้งรู้ว่าเขามีเจ้าของแล้ว... แต่ทำไมยังเจ็บ

ต้องทำยังไง ความรู้สึกนี้จึงจะหายไป...



ต้องตัดใจ...



ต้องตัดใจ...



ต้องตัดใจ...



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



IF LOVING YOU IS A CRIME THEN I'M GUILTY

I've been trying not to love you; I've been putting up a fight. I've been barely holding on and letting go with all my might. There's a part of me that’s empty, I know only love can fill. I'm afraid I'll never find it, and scared to death I will…



"ไอ้โอม.." เสียงกระซิบเรียกชื่อจากเพื่อนสนิททำให้เด็กหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่กำลังจะชู๊ตบาสลงห่วงหันไปมองอย่างแปลกใจ "ว่า?"

คนเริ่มประเด็นพยักพเยิดไปที่เก้าอี้ข้างสนามที่มีเด็กหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่งนั่งอยู่ "ซีเคร็ตแอดมายเรอร์"

"ซีเคร็ตแป๊ะดิ จ้องกูซะขนาดนั้น" โอมบอกพร้อมกับชู๊ตลูกลงห่วง ก่อนจะวิ่งไปเก็บแล้วกลับมายืนใกล้ๆ กับที่เดิมเตรียมชู๊ตลูกต่อไป

"อ้าว นึกว่าไม่รู้"

"ไม่รู้ได้ไง มาทุกวัน"

"แล้วมึงไม่สนเหรอวะ น่ารักดีนะเว้ย"

"น่ารักมึงก็จีบดิ มาบอกกูไม" โอมว่าแล้วชู๊ตลูกที่สองลงห่วงไป ก่อนจะวิ่งไปเก็บแล้วเขยิบไปยืนตรงเส้นสามเมตรเตรียมชู๊ตลูกต่อไป

"พูดง่ายเนาะ ถ้ามันไม่มองมึงตาเป็นมันแบบนั้น กูคงจีบไปแล้ว"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



DON'T WANNA BE A STALKER

All I could do is watch you from a distance and think of how much I want to be with you. And as you catch me staring at you, I turn away. Damn! It's really hard missing you this way.



"มาอีกแล้วมึง" เปย์กระซิบบอก

จีนที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินด้วยจึงถามอย่างสงสัย "ใคร?"

"ซีเครทแอดมายเรอร์ของไอ้โอม"

"ไหน"

"นั่นไง" เปย์ว่า แล้วพยักเพยิดไปทางเด็กรุ่นน้องที่นั่งอยู่ตรงม้าหินข้างๆ สนาม

"แล้วมึงรู้ได้ไงว่าน้องมันชอบไอ้โอม อาจจะชอบบาสก็ได้"

"ชอบบาสแป๊ะดิ มันจะมาเฉพาะตอนไอ้โอมเล่นเท่านั้นแหละ กูเล่นคนเดียว ไม่เห็นมันมาดูเลย"

"ก็มึงไม่หล่อ" โอมว่าแล้วยักคิ้วกวนๆ

"เหรอ" เปย์ลากเสียงอย่างหมั่นไส้ แล้วกระชากลูกบาสที่อยู่ในมือโอมออกมาแล้วขว้างไปทางม้าหินที่เด็กรุ่นน้องที่เขาพูดถึงกำลังนั่งอยู่"อ้าว บอลหลุดมือ ไปเก็บมาหน่อยดิ๊"

"สัด"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"



โอมวิ่งเหยาะๆ ไปจนเกือบจะถึงตรงที่เด็กรุ่นน้องนั่งอยู่ก็หยุด "โทษครับน้อง ส่งบอลให้หน่อย"

อิงหยิบลูกบาสแล้วส่งให้อีกฝ่ายด้วยความประหม่าและตื่นเต้นที่ได้อยู่ใกล้กับคนที่แอบปลื้มจนพูดอะไรไม่ออก ซึ่งปฏิกิริยาดังกล่าวก็อยู่ในสายตาของโอมตลอด เด็กหนุ่มรุ่นพี่จึงแกล้งถามทั้งๆ ที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว "สนใจบาสเหรอ เห็นมาทุกวัน"

"อะ เอ่อ...ครับ" อิงตอบตะกุกตะกัก

ยิ่งเห็นอีกฝ่ายประหม่า โอมก็ยิ่งนึกสนุก... เขาไม่เคยคิดนอกใจแฟน แต่การที่ได้รู้ว่ามีคนชื่นชม มันก็อดตัวลอยหน่อยๆ ไม่ได้ "ตอนนี้เค้ากำลังรับสมัครเด็กใหม่ ถ้าสนใจก็ถามผู้จัดการทีมดูก็ได้ นั่นไง เดินมาแล้ว"

อิงมองตามมือของโอมไปก็เห็นเด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับเขากำลังเดินมาพอดี "อ๋อ ครับ"

"น้องเทมส์... มาตรงนี้แป๊บครับ" โอมเรียกเสียงอ่อนโยน ทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆ รู้สึกเจ็บแปลบๆ ข้างใน

คนที่อิงรู้มานานแล้วว่าชื่อเทมส์ เป็นคนรักของพี่โอม เดินยิ้มเข้ามาหา "ครับ พี่โอมมีไรครับ"

"น้องคนนี้ เค้าสนใจบาสหนะ หาใบสมัครให้เค้าหน่อยสิ"

เทมส์มองสำรวจคนที่บอกว่าสนใจบาสแต่สายตาคอยแต่จะแลเลยไปที่โอมตลอดเวลา แล้วก็ยิ้มออกมา "อ๋อ ครับ ทางนี้เลยครับ"

เมื่อไปถึงห้องของชมรม เทมส์ก็หยิบใบสมัครและปากกาออกมาให้อิง "นี่ครับ กรอกตรงนี้นะ"

"กรอกถูกมั้ย" อิงถามพร้อมยื่นใบสมัครที่กรอกรายละเอียดจนครบทุกช่องแล้วให้ผู้จัดการทีม

เทมส์รับไปตรวจดูแล้วพยักหน้า "อืม... ถูกแล้ว" แล้วยื่นตารางซ้อมให้ แต่เมื่ออิงหันหลังจะเดินออกจากห้อง เด็กหนุ่มก็เอ่ยขึ้นมา "ชอบพี่โอมใช่มั้ย"

อิงชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวออกจากชมรมแต่ไม่หันกลับมา "ปะ เปล่า"

"ไม่ชอบก็ดีแล้ว เพราะเราไม่คิดจะยกพี่โอมให้ใคร"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



IT HURTS TO LOOK AT YOU

Have you ever wondered why looking at your crush hurts you inside instead of making you happy? Cause you know that it will always be that way. You looking and him not knowing.



"ไอ้โอม มานี่ดิ๊"

"ไร"

"กูเห็นนะ"

"เห็นไร"

"ก็ไอ้เด็กใหม่นั่น"

"เด็กใหม่ทำไม"

"อย่ามาทำเป็นไม่รู้ มองมึงตาเป็นมันขนาดนั้น"

"แล้วไง มึงจะให้กูไปเก็บตังค์มันรึไง"

"สัด กูซีเรียส ถ้ามึงนอกใจน้องกูนะ"

"มึงพูดเรื่องนี้เป็นร้อยครั้งแล้ว มึงเคยเห็นกูทำมั้ย สัด"

"เออ ถ้าไม่ทำก็แล้วไป กูเตือนไว้เฉยๆ เผื่อมึงลืม"

"พี่ไท เลิกพูดยังงี้ซะที เดี๋ยวพี่โอมหมั่นใส้ ก็ทำจริงๆ ซะหรอก"

"เห็นมั้ย น้องมึงกับกูคบกันไม่ถึงปี ยังรู้ใจกูมากกว่ามึงอีก"

"เออๆ เข้าข้างกันเข้าไป"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่เข้าข้างแฟน แล้วจะเข้าข้างใครหละ เนอะ" เด็กหนุ่มพยักพเยิดให้กับคนที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ข้างๆ ก่อนจะยกแขนขึ้นคล้องคอคนตัวเล็กกว่า แล้วก้มลงจูบศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมนิ่มสลวยอย่างหมั่นเขี้ยว พอเงยหน้าขึ้นมาก็สบกับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของคนที่ยืนอยู่อีกฝากสนาม

เด็กหนุ่มคลายแขนที่คล้องคอคนเป็นแฟนออก ก่อนจะตวัดรวบเอวบางเข้ามาแนบชิดลำตัวเมื่อนึกได้ 'ให้เห็นไปเลย จะได้ตัดใจซะ'

อิงเบือนหน้าหนีภาพบาดตาข้างหน้า ก่อนจะวิ่งไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ในทีมเมื่อโค้ชเป่านกหวีดเรียก



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



THE STRANGERS

Sometimes you meet someone, and before you know their name, before you know where they’re from, you know that sometime in the future, this person is going to mean something to you.



ปริ๊น!!

เสียงแตรที่ดังมาจากรถยนต์คันหรูที่ชะลอจอดเทียบท่ารถเมล์ ทำให้คนที่กำลังรอรถหันไปมองเป็นตาเดียว... กระจกที่ติดฟิล์มกรองแสงจนมืดทึบถูกกดเลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง และเมื่อเขาเอี้ยวตัวมาตะโกนเรียกเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงป้ายรถเมล์ อักษรย่อที่ปักอยู่ตรงหน้าอกก็ทำให้รู้ว่าเป็นนักเรียนของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง “น้อง ไปด้วยกัน”

เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำหน้างง หมุนมองรอบๆ เลิ่กลั่กๆ เด็กหนุ่มตะโกนย้ำ  “นายนั่นแหละ โรงเรียนเดียวกัน เร็ว”

เมื่อแน่ใจว่าคนที่ถูกเรียกคือตน ร่างโปร่งบางที่ยืนหลบเม็ดฝนอยู่ใต้ชายคาของป้ายรถเมล์ก็ขยับวิ่งตรงไปขึ้นรถที่เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนโรงเรียนเดียวกับเขานั่งอยู่

“ขอบคุณครับ” ร่างบางเอ่ย เมื่อขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว

คนที่ตะโกนเรียกเขาหันมาพยักหน้าให้ แล้วบอกอย่างใจดี “เปียกหมดแล้ว เช็ดผมซะ ผ้าเช็ดตัวอยู่ในกระเป๋า ข้างๆ หนะ”

เด็กหนุ่มมองตามสายตาของอีกฝ่ายก็เห็นกระเป๋ากีฬาวางอยู่บนเบาะฝั่งด้านหลังคนขับ แต่ด้วยความเกรงใจเลยบอก “ไม่เป็นไรครับ”

“ไม่ต้องกลัว ผืนใหม่ ยังไม่ได้ใช้”

“เปล่าครับ ไม่ได้กลัว” เด็กหนุ่มรีบยกมือขึ้นโบกพัลวัน เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเข้าใจผิด “ผมเกรงใจ”

“เกรงใจทำไม ใช้ไปเหอะ”

หากปฏิเสธอีก ก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะเสียน้ำใจ เด็กหนุ่มจึงรูดซิบเปิดกระเป๋ากีฬา หยิบผ้าขนหนูที่พับวางอยู่ด้านบนขึ้นมาเช็ดศีรษะที่เปียกจากการวิ่งฝ่าสายฝนมาขึ้นรถคนนี้ พร้อมกับพึมพำเบาๆ “ขอบคุณครับ”

กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำยาปรับผ้านุ่มลอยมาเตะจมูก ทำให้เด็กหนุ่มเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอด พลางนึกในใจ ‘หอมจัง นึกว่าจะได้กลิ่นอับๆ ซะอีก’

“พี่ชื่อเกียร์นะ” เด็กหนุ่มแนะนำตัว แล้วบุ้ยใบ้ไปทางคนขับรถ ที่อยู่ในชุดนักเรียนเหมือนกัน “ไอ้นี่ชื่อเล่ย์ อยู่ ม.6”

“อิงครับ อยู่ ม.4”

“หน้าไม่คุ้นเลย มาจากที่อื่นใช่มั้ย”

“ครับ ม.ต้น อยู่โรงเรียน X”

“อืม... แล้วไง ดีหรือแย่กว่า เทียบกับที่เก่า” เห็นอีกฝ่ายท่าทางอึดอัด เกียร์เลยชวนคุย

ไม่รู้ว่าเป็นคำถามหลอกหรือเปล่า กลัวไม่ถูกใจ อิงจึงพยายามตอบอย่างระมัดระวัง “ก็....ดีคนละแบบครับ”

“ยังไง” เกียร์ถามยิ้มๆ

“ที่นี่ก็ดีครับ เย็นดี มีห้องแอร์ แต่ที่เก่าก็ดี กว้างดี เพื่อนเยอะด้วย”

“แล้วที่นี่ไม่มีเพื่อนเหรอ”

“ก็มีครับ แต่น้อย”

“งี้แหละ มาใหม่ เดี๋ยวอยู่ๆ ไปก็เยอะเอง”

“ครับ” อิงพยักหน้า หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น

ตลอดการเดินทางจากป้ายรถเมล์จนถึงโรงเรียน จากที่เกร็งๆ ประหม่าเขินอายกลายเป็นสนุกสนาน เพราะเกียร์เป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์เป็นเลิศ หาเรื่องสนุกๆ มาเล่ามากมาย ทั้งฉายาของอาจารย์แต่ละคนคืออะไร ประวัติและตำนานของโรงเรียน ถึงแม้รุ่นพี่อีกคนจะนั่งขับรถไปเงียบๆ ไม่ร่วมอยู่ในวงสนทนาด้วย แต่ก็ไม่ทำให้อิงรู้สึกอึดอัดมากนัก...

จากที่เคยรู้สึกว่าระยะทางจากบ้านมาโรงเรียนมันช่างยาวไกล แต่วันนี้เขากลับรู้สึกว่ามันใกล้จนถึงเร็วเกินไป....

เมื่อรถจอด ฝนก็หยุดตกไปแล้ว อิงยกมือไหว้รุ่นพี่ทั้งสองคน “ขอบคุณครับ”

“You’re welcome”



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=

ภาคแรกของเรื่องนี้... เป็น Babble Story นะ อาจจะไม่ค่อยได้อารมณ์เท่าไหร่ เขียนนานแล้ว ตอนแรกว่าจะไม่ลงละ แต่ท่าทางคนอ่านจะไม่เคลียร์ 555+
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 17-12-2012 23:08:39
สองหนุ่มนี่ยังไง
ทำไมพวกโอมถึงกลัวหัวหดขนาดนั้น
นายจีนนี่เพิ่งมาคบกับกลุ่มนายโอมหรือเปล่า
ทำไมแลรู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย รอตอนต่อไปละกัน :จุ๊บๆ:

--------------------------------------------------------
เพิ่งเห็นอีกตอน

แลดูดราม่ากระชากน้ำตา
ขอหายใจลึกๆก่อนอ่านตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 17-12-2012 23:29:12

โอยยยย น้องอิง ทำไมหนูดูน่าสงสารอย่างนี้ล่ะ

คิดอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมจีนดูไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรกับเขาเลย
หรือจีนเป็นพวกไม่สนโลกและไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน

นิดนึงนะคะ
ตอนพิเศษก่อนหน้ามีช่วงหนึ่งที่เกียร์บอกว่าเคยหลอกน้องอิงให้เอาไม้หนีบผ้ามาหนีบจมูกเมื่อตอนเด็ก
แต่ตอนปางตายนี่ดูเหมือนเกียร์ เล่ย์ และน้องอิงเพิ่งรู้จักกันตอน ม ปลาย
เอ๊ะ หรือว่าเราอ่านตกไปตรงไหน เดี๋ยวขอไปย้อนอีกรอบนะคะ
ถ้าเราเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ  :L2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 18-12-2012 00:45:58
ความรักครั้งแรกใช่ว่าจะสวยงามและสมหวังกันทุกคนเนอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 18-12-2012 00:51:14
อ่านมาถึงตอนล่าสุด สงสัยเหมือนคอมเม้นต์ของคุณ Aoya ข้างบนนี้เลยค่ะ
เพราะตอนพิเศษก่อนหน้านี้ ทำให้เราเข้าใจว่าน้องอิง เกียร์ เล่ย์รู้จักกันมาแต่เด็กๆ
แต่พอมาตอนล่าสุดกลับดูเหมือนเพิ่งรู้จักกันเลยน่ะค่ะ

น้องอิงเอ๊ย บอกจะตัดใจๆ แต่สุดท้ายเลยตามเลยไปเข้าชมรมเขาซะงั้น มันก็ต้องยิ่งใกล้ชิดแหละ
เห็นในมุมมองของโอม โอมก็พูดชัดนะว่าจะไม่นอกใจน้องเทมส์ อยากจะให้อีกฝ่ายตัดใจไป
ถ้าเป็นอย่างนี้ก็จะทำให้ข้อเท็จจริงตรงกับที่น้องอิงถูกกล่าวหาว่าไปยั่วฝ่ายนั้นก่อน
แต่ตอนที่เจอกันอีกที ก็เห็นว่าโอมมาเยื้อน้องอิงไว้ด้วยนินา ตกลงเรื่องเป็นยังไงกันแน่น้อ
น้องปายนี่ก็อะไรเนี่ย พอพี่จีนเค้าไม่สนใจก็ทำมาหวงก้างนะยะ ไหนว่ารำคาญไง

พูดถึง Babble Story แล้วก็อยากอ่านจังเลยยยคุณเรนโบว์
คิดถึงน้องพุ พี่เลย์ที่ซู้ดดดดดดด
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 18-12-2012 01:31:20
พอมีสเปเชียลเข้ามาแล้วเหมือนว่าอิงจะไม่ได้อะไรมากมายขนาดที่กลุ่มจีนคิดกันเลยนะ
และรู้สึกว่าเพื่อนจีนจะคบกันแบบผู้ชายมากไปหน่อยมั้ย เพื่อนเสียใจปลอบบ้างอะไรบ้างก็ได้
ดีไม่ดีจีนอาจจะเศร้าน้อยกว่านี้ด้วยซ้ำ
แต่ชอบนะ มันอึมครึมดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: vam ที่ 18-12-2012 02:53:45
555 อ่านเนื้อเรื่องแล้วอยากจะบอกว่า ชื่อเรื่องช่างตั้งได้ตรงใจดีจริงๆ มันใช่เลย ...ชอบค่ะ มาต่อเร็วๆนะค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 18-12-2012 05:03:41
ว่าแล้วก็อยากอ่านน้องพุกับฮาร์เล่ย์ต่อจังเลยอ่ะค่ะคนเขียนขาาา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-12-2012 06:45:33
น่ารักอ่ะ แต่พี่เล่ แมร่งโหดจริงไรจริง


เราคิดว่า ตอนปัจจุบัน ก็ิอยากให้พี่เล่ พี่เกียร์ รู้ความจริงว่า ไอ้ห่าโอมมันทำไรกับอิงไว้บ้าง  :angry2: :angry2: จะได้มาจัดการมัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 18-12-2012 09:03:37
แรกๆงง แต่อ่านอีกที อืม เริ่มเข้าใจ แต่แปลกใจเหมือนกันทำไมอิงเหมือนเพิ่งรู้จัก เลย์กับเกียร์ เลยคะ  o22
อันนั้นไว้ก่อน แต่อ่านตอนนี้สงสางน้องอิงนะ การชอบเขาฝ่ายเดียวมันเป็นเรื่องที่เจ็บเหมือนกัน แต่ดูน้องก็ไม่ใช่คนแรงอะไรเลยหรือว่ายังไม่ถึงที่สุด มันต้องมีสาเหตุให้น้องหรือโอมมาใกล้ชิดจนเกิดเรื่องแน่ ยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากรู้ว่ามันเป็นยังไง และทำไมกลุ่มจีนถึงได้กลัวสองคนขนาดนี้ แต่จีนดูไม่กลัวเลยและไม่รู้เรื่องด้วยทั้งที่อยู่กล่มเดียวกัน ไม่เป็นไรเดี๋ยวคนเขียนก็บอกเองแหละเน๊าะ :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 18-12-2012 13:15:13
เห็นชื่อเรื่องแล้วกลัวมาม่าจัง  ยังไม่ได้อ่านเลย  แอบมาอ่านเมนท์คนอื่น ๆ ก่อน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-12-2012 14:29:12
อ้าวววน้องอิงไม่ใช่ญาติพี่เกียร์กะพี่เล่ย์หรอกเหรอ งงอ่ะ ??
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 18-12-2012 14:55:15
เชียร์ดีไหมพี่จีนกับน้องอิง  :o8:
บางทีก็หมั่นไส้เพื่อนๆ แต่เค้าเกลียดจริงๆการหักหลังกันเนี่ย
เคยมีประสบการณ์คล้ายๆแบบพี่จีน-ปาย-ไทนี่แหละ ทุกวันนี้ก็ยังเข้าหน้ากับเพื่อนคนนั้นไม่ติด มันแปลกๆ :z3:
คิดถึงพี่เล่ย์กับน้องน้ำพุจังเลย เห็นชื่อแวบๆ :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-12-2012 15:15:16
อ่านไปงงไปงงมา กำลังพยายามปะติดปะต่อ แต่องนี่น่าสงสารจริงๆนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 18-12-2012 17:36:17
สงสารน้องอิง  โอมทำน้องได้ลงคอ T T

ตอนแรกคิดว่า เล่ เกียร์ เป็นญาติกับอิง

แต่จริงๆ ไม่ใช่ เพิ่งรู้จักกันเองหรอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 17/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 18-12-2012 21:02:19
อดีตน้องอิงน่าติดตาม เหตุการณ์จะเป็นแบบที่จีนเคยว่าไว้หรือเปล่า
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 18-12-2012 21:24:24
ปางตาย (ต่อ)

=========================================================



FOLLOW MY HEART

People always say to follow your heart but what they don't tell you.. Is that, just because you follow your heart, it doesn't mean there'll be a happy ending.



"เอาหละ วันนี้พอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้เจอกันเวลาเดิม" สิ้นเสียงประกาศของโค้ช นักกีฬารุ่นใหญ่ที่อยู่ในสนามก็หยุดซ้อม โยนลูกบาสใส่รถเข็น ลงบ้างไม่ลงบ้างแต่ก็ไม่ใส่ใจ ปล่อยให้น้องๆ สมาชิกใหม่ตามเก็บมาจนครบ

"พี่โอม เหนื่อยมั้ยครับ" เสียงใสๆ ของผู้จัดการทีมเอ่ยถามกัปตันทีมที่วิ่งหอบๆ มานั่งข้างๆ

โอมไม่ตอบเพราะยังคงหอบอยู่ รับผ้าเย็นมาเช็ดหน้าแล้วยิ้มให้คนรัก "ขอบคุณครับ"

"ลำเอียงไปแล้วครับน้องเทมส์ พวกพี่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะ" เสียงแซวดังมาจากเพื่อนๆ ของกัปตันทีม

เทมส์มองค้อนคนแซวแล้วพยักเพยิดไปยังคนที่กำลังง่วนอยู่กับการจดบันทึกอะไรสักอย่าง "ให้เทมส์บริการแล้วพี่จีนจะหายเหนื่อยเหรอ โน่นต้องคนโน้น"

จีนยิ้มเขิน แล้วแอบปรายตามองเด็กรุ่นน้องที่เป็นเพื่อนสนิทของเทมส์ "น้องปายครับ พี่ขอผ้าเย็นหน่อยครับ"

เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมองคนขอแล้วพยักหน้าไปที่กระติกใส่ผ้าเย็น "หยิบได้เลยครับ"

"ฮิ้ววววววว" นักกีฬาคนอื่นๆ โห่ร้องอย่างสะใจที่เห็นเพื่อนหน้าแตก "เหวอเลยเว้ยเพื่อนกู"

"สัด"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

ร่างบางที่กำลังเก็บลูกบาสลูกสุดท้ายเหลียวมามองเมื่อได้ยินเสียงโห่ของนักกีฬารุ่นพี่ดังขึ้น ก่อนจะรีบหันกลับไปเมื่อได้เห็นผู้จัดการทีมกำลังเช็ดหน้าและแขนให้รุ่นพี่ที่เขาแอบชอบ... เด็กหนุ่มวางลูกบาสลงบนรถเข็นด้วยมืออันสั่นเทา ก่อนจะค่อยๆ เดินเลี่ยงออกไปนอกโรงยิมโดยไม่มีใครทันสังเกตุ



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



REALLY HURTS

I pretended to be deaf when I heard you. I pretended to be blind when I saw the two of you. I tried not to get hurt when I was supposed to. Cause when I saw you happy with someone else, I pretended that I was the one with you.



"โทษครับ ตรงนี้ว่างหรือเปล่า" เด็กหนุ่มร่างบางเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ก่อนเสียงใส ก่อนจะอุทานออกมาเมื่อคนที่กำลังละเลียดข้าวราดแกงเงยหน้าขึ้นมอง "อ้าว อิงเองเหรอ นึกว่าใคร ตรงนี้ว่างมั้ย มีใครนั่งหรือเปล่า"

อิงมองเลยไปทางด้านหลังของคนถามก็เห็นรุ่นพี่หลายคน รวมทั้งคนๆ นั้นยืนมองอยู่ ก็รู้สึกประหม่าทำตัวไม่ถูก ทั้งพยักหน้าและส่ายหน้า "ว่าง ไม่มีใครนั่ง"

"งั้นตรงนี้เราจองนะ" เทมส์บอก ก่อนจะเดินไปคล้องแขนคนเป็นแฟน "ไปซื้อข้าวกัน"

ร่างสูงไม่ยอมขยับ ก้มลงมองคนตัวเล็กกว่าแล้วบอก "น้องเทมส์อยากกินไรครับ เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้"

"ไม่เอาอะ เทมส์อยากไปเลือก ไม่เห็นแล้วนึกไม่ออก"

"โอเค... งั้นก็ตามใจ"



"พี่โอมกินนี่ให้เทมส์หน่อยสิ กินไม่หมดอะ" เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับตักใส้กรอกให้คนเป็นแฟน

โอมมองจานข้าวที่เหลือบานเบอะของอีกฝ่ายแล้วก็นิ่วหน้า ตวัดเอวบางๆ เข้ามากอด "กินน้อยอย่างนี้ ถึงได้เหลือตัวนิดเดียว"

"เฮ้ยๆ กลางโรงอาหารเลยนะมึง" ไทว่าพร้อมกับโยนฝาชาเขียวใส่เพื่อน

โอมยักคิ้ว "ทำไม อิจฉาก็หาสักคนสิมึง"

"สัด"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

นนท์มองคนมาใหม่หยอกล้อกันสลับกับเพื่อนที่ก้มหน้าก้มตากินข้าวเหมือนอร่อยเสียเต็มประดาแล้วก็ถอนหายใจออกมา "อิง?"

อิงเงยหน้าขึ้นมองคนเรียกแล้วเลิกคิ้วขึ้นแต่ไม่พูดอะไร

"ไปยัง จารย์ยศรอแล้ว"

แม้ไม่รู้ว่าอาจารย์ยศรอทำไม แต่อิงก็ไม่ปฏิเสธ ดื่มน้ำแล้วก็ลุกขึ้นยืน บอกกับคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วย "ไปนะครับ"

กลุ่มที่มาทีหลังแต่เสียงดังมากหยุดคุยกันชั่วขณะ แล้วบอกลาอิงอย่างไม่ใส่ใจ "แล้วเจอกัน"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



MAKE UP MY MIND

What would happen if I drew up the courage to tell him that I love him? What would happen if I simply walked up to him and said, “I love you”? Demanding nothing, expecting nothing. Doesn’t he perhaps have the right to know? Isn’t love too special, too rare, to be closed up?



"อิง!"

เด็กหนุ่มที่นั่งดูการแข่งขันบาสเกตบอลอย่างใจจดใจจ่อสะดุ้งโหยงเมื่อโค้ชตะโกนเรียก "ครับ?"

"ไปวอร์ม" โค้ชบอก แล้วหันกลับไปสนใจเกมส์การแข่งขันต่อ

นนท์ที่ถูกเพื่อนลากมาสมัครเข้าชมรมด้วยผลักเพื่อนอย่างดีใจ "ไปวอร์มสิมึง จะได้ลงแล้ว"

"กูอะนะ" อิงชี้มือใส่ตัวเองงงๆ ไม่คิดว่าฝีมือจะเข้าขั้นถึงกับได้ลงแข่ง

"เออ มึงนั่นแหละ เร็วๆ ชักช้าเดี๋ยวโค้ชก็ด่าเอาหรอก"

เด็กหนุ่มรีบลุกขึ้น ถอดเสื้อและกางเกงวอร์มออกแล้ววอร์มร่างกายอยู่ข้างๆ สนาม... ไม่นานโค้ชก็กวักมือเรียก และเมื่ออิงวิ่งไปหา รอจังหวะที่ฝั่งของตัวเองเสียเปรียบโค้ชก็ทำสัญญาณมือขอเปลี่ยนตัว

ปรี๊ดดดดดดด

"โรงเรียน Z เปลี่ยนตัว... เบอร์ 3 กับ เบอร์ 8"

เจ้าของเสื้อเบอร์แปดหรือเพื่อนๆ ในทีมเรียนว่า 'ชาร์ม' วิ่งตรงมายังจุดที่อิงยืนรออยู่ "เต็มที่นะ"

"ครับ" อิงบอกสั่นๆ กับการลงสนามแข่งครั้งแรก ก่อนจะวิ่งไปประจำตำแหน่ง



ด้านหนึ่งบนอัฒจรรย์...

"เบอร์แปดหน้าคุ้นๆ วะ ใช่คนที่เรารับขึ้นรถเปล่าวะ"

เด็กหนุ่มที่ตัดผมทรงสกินเฮดเหล่ตามองคนถามอย่างหมั่นไส้ "ปีนี้มึงรับคนขึ้นรถมาแล้วกี่คน กูจะจำได้มั้ย"

"จำได้ดิ น้องที่มันบอกว่ามาจากโรงเรียน X อะ ชื่อไรน้าาาา" เด็กหนุ่มหน้าลูกครึ่งพึมพำแล้วทำหน้านิ่ว "ชื่ออะไรสักอย่างที่ขึ้นต้นด้วยอ.อ่างนี่แหละ"

"โอ?" หนุ่มสกินเฮดช่วยคิด

หนุ่มลูกครึ่งส่ายหน้า "ไม่ใช่ๆ ไม่ใช่สระโอ"

"อุ้ม?"

"หน้าตาไม่น่าจะชื่ออุ้ม"

"อุ๋ม?"

"ทำไมต้องสระอุวะ หน้าตามันเหมือนอุ๋มเหรอ"

หนุ่มสกินเฮดพ่นลมหายใจออกมาอย่างรำคาญ "จะชื่อไรก็ช่างหัวมันเถอะ กูขี้เกียจคิดแล้ว"

"เฮ้ย ไม่ได้ ช่วยกูคิดก่อน ถ้าคิดไม่ออกกูนอนไม่หลับแน่วันนี้"

"เรื่องของมึง"

" -*- "



ด้านล่างที่สนามแข่ง....

ปรี๊ดดดดดด

กรรมการเป่าหมดเวลา โรงเรียน Z ชนะไปด้วยคะแนน 75 - 74

"เฮ้!!!!" นักเรียนโรงเรียน Z ตะโกนโห่ร้องด้วยความสะใจที่สามารถเอาชนะโรงเรียนเจ้าบ้านได้ เพราะเป็นโรงเรียนที่ฟาดฟันกันมาตลอด ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะเกือบทุกปี แต่เกือบสามปีแล้วที่โรงเรียน C ชนะโรงเรียน Z มาตลอด...

"เก่งมาก" โอมบอกพร้อมกับขยี้ศีรษะของคนชู๊ตลูกสุดท้ายและทำให้โรงเรียน Z ชนะไป

อิงยิ้มหน้าแดง ทั้งด้วยความดีใจที่ถูกชมและเขินที่ถูกอีกฝ่ายสัมผัส "ฟลุ๊คครับ"

"ฟลุ๊คที่ไหน ฝีมือแท้ๆ" จีนว่า พร้อมกับดึงอิงไปล็อคคอขยี้หัวอย่างหมั่นเขี้ยว "ที่บอกว่าไม่เคยเล่นบาสมาก่อน โกหกใช่มั้ย"

อิงไม่ตอบยิ้มลูกเดียว เขาไม่ได้โกหก ไม่เคยเล่นบาสจริงๆ กีฬาที่เคยเล่นก็มีแค่แชร์บอลเท่านั้น....

"ลูกสุดท้ายโคตรสวยอะมึง" นนท์ที่เพิ่งได้เข้ามาถึงตัวเพื่อนบอกอย่างชื่นชม 

"แต๊งส์" อิงบอกแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายกอดแสดงความยินดี



หลังจากแสดงความยินดีกันจนอิ่มแล้ว โค้ชก็บอกให้แยกย้ายกันกลับบ้าน ใครที่บ้านอยู่ใกล้โรงเรียนจะกลับไปพร้อมรถโรงเรียนก็ได้ หรือถ้าจะกลับเองก็ตามใจ ซึ่งอิงเลือกที่จะกลับเอง เพราะบ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน C มากนัก

ปริ๊น!

เสียงแตรของรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง... อิงที่กำลังยืนรอรถเมล์สะดุ้งสุดตัวก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อคนขี่เปิดหมวกเผยให้เห็นใบหน้าของรุ่นพี่ที่แอบชอบ

"ไปด้วยกันมั้ย ทางผ่านพอดี" โอมบอก เขาไม่ได้ไปส่งเทมส์เพราะที่บ้านของเทมส์ไม่ชอบให้ลูกนั่งมอเตอร์ไซค์ เทมส์และไทจึงกลับแท็กซี่กันเอง เมื่อขี่ออกมาเห็นรุ่นน้องในทีมกำลังยืนรอรถเมล์อยู่จึงจอดชวน

คนถูกชวนมองหาใครอีกคนที่ควรจะซ้อนอยู่ด้านหลัง แต่เมื่อไม่มีก็แปลกใจ อ้าปากจะถาม แต่หยุดไว้ได้ก่อน... เด็กหนุ่มพยักหน้าแล้วขึ้นซ้อนท้ายอย่างดีใจ



"ขอบคุณครับ" อิงยกมือไหว้รุ่นพี่ที่ขี่รถมาส่งถึงหน้าบ้าน

โอมพยักหน้า บอกยิ้มๆ "ไม่เป็นไร" ดันปิดหมวกกันน็อค เตรียมตัวกลับ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเด็กหนุ่มรุ่นน้องเรียกไว้ "พี่โอมครับ"

"ว่า?"

"ผะ ผม..." เด็กหนุ่มอึกอัก ก้มลงมองเท้าของตัวเอง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายอย่างตัดสินใจ "ผมชอบพี่ครับ"

โอมอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะบอกเสียงเรียบ "ขอบคุณ... แต่พี่มีแฟนแล้ว"

ก้มลงมองเท้าตัวเองอีกรอบ อิงกัดริมฝีปากไว้แน่น น้ำในตาซึมออกมาโดยไม่รู้ตัว... เด็กหนุ่มพยักหน้า แต่ไม่พูดอะไร


พูดอะไรไม่ออก...



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



WHAT SHOULD I DO?

I hope I never met you so I wouldn’t have fallen for you and I wouldn’t have to struggle with my feelings cause I know it’s impossible. Please tell me what to do. Should I just keep distance and try to forget you?



ปรี๊ดดดดดดด

กรรมการเป่าหมดเวลา โรงเรียน Z ชนะโรงเรียน K แชมป์เก่าของปีที่แล้วไปด้วยคะแนน 53 - 49

และโรงเรียนที่ได้แชมป์ไปครองในปีนี้ก็คือโรงเรียน Z

"เก่งมาก ทุกคน" โค้ชบอก... กอดนักเรียนที่โดดเข้าไปหาแล้วหัวเราะอย่างปลื้มไป "วันนี้กินกันให้เต็มที่ ครูเลี้ยงเอง"

"เฮ!!!!"



"เป็นไรวะ หน้าซีดๆ" นนท์ถามเพื่อนสนิทอย่างเป็นห่วง

อิงยกมือขึ้นบีบขมับ "ปวดหัวนิดหน่อย ไม่ไป โค้ชจะว่ามั้ยวะ"

"จะว่าทำไมวะ มานี่ เดี๋ยวกูถามให้" ว่าแล้วนนท์ก็วิ่งไปหาโค้ช บอกอาการของเพื่อนให้อีกฝ่ายฟัง

หนุ่มใหญ่ผู้เป็นทั้งโค้ชและอาจารย์สอนวิชาพละของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เดินเข้ามาหา แล้วยกมือขึ้นอังหน้าผากคนเป็นลูกศิษย์ "เป็นไร ไหนดูซิ..." แล้วตัดสิน "ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง โดนซักกรึ๊บสองกรึ๊บ เดี๋ยวก็หาย"

"เฮ้ย จารย์ กรึ๊บได้ด้วยเหรอ" นักกีฬารุ่นพี่ที่ยืนอยู่แถวๆ นั้นได้ยินพอดี จึงร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

โค้ชยกนิ้วชี้ทำสัญญาณให้เงียบๆ ก่อนจะกระซิบ "พวกมึงอย่าบอกผอ.ละกัน"

"เฮ!!!!"



เห็นเด็กหนุ่มรุ่นน้องนั่งเบียดอยู่กับเพื่อนในที่แคบๆ จนแทบจะหลุดออกไปนอกวงแล้วชาร์มก็เอ่ยเรียก "น้องอิง ไปนั่งทำไมตรงโน้น มานี่ๆ มานั่งนี่"

อิงมองไปยังที่ว่างที่ชาร์มเว้นไว้ให้ ที่ติดกับหนุ่มรุ่นพี่อีกคนหนึ่งแล้วก็ส่ายหน้า "นั่งนี่ก็ได้ครับ"

"อ้าว ทำไมครับ รังเกียจไอ้โอมเหรอ" ชาร์มพูดขำๆ โดยไม่รู้ตื้นลึกหนาบางระหว่างคนทั้งสอง

อิงรีบส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะคนที่รังเกียจน่าจะเป็นอีกฝ่ายซะมากกว่า "ปะ เปล่าครับ"

"ถ้าเปล่าก็มานั่งนี่ ไอ้โอมมันไม่กัดหรอก เร็ว"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงรุ่นพี่คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยหัวเราะขำเสียงดัง

ไม่อยากให้เป็นที่ผิดสังเกตุ คาดว่าหนุ่มรุ่นพี่คงไม่ได้บอกเรื่องที่เขาสารภาพรักให้เพื่อนคนอื่นๆ รู้ เพราะหลังจากวันนั้นทุกคนก็ยังมีปฏิกิริยาเหมือนเดิม... อิงจึงจำยอมเดินไปนั่งตรงที่ว่างที่ชาร์มเว้นไว้ให้ แล้วก็นั่งเกร็งไปตลอดงาน...



"ไอ้โอม แม่งไหวป๊ะเนี่ย" เปย์ถามพร้อมกับตบแก้มคนที่ยืนโงนเงนจนเพื่อนต้องพยุงไว้

โอมพยายามฝืนตามองคนถามแล้วบอก "หวายยยย"

"หวายยยเหรออออเพื่อนนน" เปย์พูดล้อๆ แล้วหันไปปรึกษาคนอื่นๆ "เอาไงดีมึง มีใครอยู่แถวบ้านมันบ้าง"

"น้องอิงไง" จีนบอก

"แล้วน้องอิงเป็นไงมั่ง เมาป๊ะ"

"เมาไรหละ เดินตัวตรงแหน่วขนาดนั้น" จีนว่า พยักเพยิดไปยังคนที่เพิ่งเดินออกมาจากร้าน แล้วก็เรียกอีกฝ่ายไว้ "น้องอิงครับ"

อิงชะงักเท้าที่กำลังเดินหลีกกลุ่มของรุ่นพี่ ก่อนจะหันไปมองอย่างไม่เต็มใจ "ครับ?"

"บ้านน้องอิงอยู่ใกล้ๆ บ้านไอ้โอมใช่ป๊ะ"

อิงพยักหน้า "ครับ"

"งั้นพี่ฝากมันไปด้วยสิ พอดีบ้านพวกพี่อยู่คนละทางเลยกับบ้านมันเลย" จีนขอร้อง และเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำท่าลังเล สองจิตสองใจก็รีบคะยั้นคะยอ "นะครับ ช่วยหน่อย เมาแบบนี้พี่กลัวมันไม่ถึงบ้าน"

"แต่ผมไม่รู้จักบ้านพี่โอม" อิงรีบหาข้ออ้าง

"ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวให้มันบอก มันพอรู้ตัว"

อิงมองไปทางรุ่นพี่ที่ตอนนี้แทบจะพยุงตัวไม่อยู่แล้วอย่างหนักใจ... แต่ในที่สุดก็พยักหน้าตกลง



"พี่โอมครับ? พี่?" พยายามเขย่าก็แล้ว ตบแก้มก็แล้ว แต่อีกฝ่ายก็ไม่มีทีว่าจะรู้สึกตัว อิงมองรุ่นพี่ที่เอนศีรษะซบอยู่กับไหล่อย่างกังวล "แล้วจะกลับยังไงหละเนี่ย"

"เมาเหรอน้อง" คนขับแท็กซี่ถาม

อิงพยักหน้าแล้วยิ้มให้แหยๆ กลัวแท็กซี่ไล่ลง เพราะกลิ่นเหล้าจากอีกฝ่ายเหม็นตลบอบอวลเต็มรถ "ครับ"

"ไปทำไรมาหละ ถึงเมาเละขนาดนี้"

"เอ่อ... พอดีเราแข่งกีฬาชนะอะครับ เลยไปเลี้ยงฉลองกัน"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



HATE MYSELF

I may hate myself in the morning But I'm gonna love you tonight.



อิงวางเด็กหนุ่มรุ่นพี่ลงบนเตียงหอบๆ เพราะกว่าจะพาขึ้นมาบนห้องนอนได้ก็เสียพละกำลังไปเยอะทีเดียว...

เปิดแอร์เปิดพัดลมแล้ว เด็กหนุ่มก็ถอดเสื้อกีฬาและกางเกงวอร์มที่อีกฝ่ายใส่อยู่ออกให้อย่างทุลักทุเล...

จัดการกับเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วอิงก็ใช้ผ้าผืนเล็กชุบน้ำมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนที่นอนกระสับกระส่ายเพราะฤทธิ์ร้อนของแอลกอฮอล์...

หยิบน้ำและยาแก้ปวดหัวมาเตรียมไว้ที่หัวเตียงเรียบร้อยแล้ว เด็กหนุ่มเจ้าของบ้านก็เดินออกจากห้องไป...



ร่างบางนอนกระสับกระส่าย พลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงของคนเป็นแม่ ความคิดภายในใจตีกันสับสนวุ่นวาย

โอกาสมาถึงแล้ว... ทำไมไม่คว้าไว้

โอกาสอะไร... เค้ามีแฟนแล้ว

มีแฟนแล้วก็ไม่เห็นเป็นไร... มีได้ก็เลิกได้

แล้วถ้าเขาไม่เลิกหละ?

แล้วยังไง... จะยอมแพ้แค่นี้? ถ้ารักเขาก็ต้องกล้า...

กล้าคืออะไร? กล้าทำในสิ่งที่ผิด?

งั้นก็อยู่อย่างนี้แหละ... แอบรักเขาไปจนวันตาย



เด็กหนุ่มตวัดผ้าห่มออกจากตัว ก่อนจะหย่อนเท้าลงที่พื้น...

แล้วเดินไปที่ห้องนอนของตัวเอง...



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



NO APOLOGIZE NO REGRET

When there's something you really want, fight for it. Don't give up, no matter how hopeless it seems- and when you have lost hope, ask yourself if, in ten years from now, you're gonna wish you gave it just one more shot. Because the best things in life-- they don't come free.


"อือ...." ร่างสูงครางอย่างทรมาน ปวดหัวจนแทบระเบิด พยายามขยับแขนข้างขวาที่รู้สึกหนักแปลกๆ แต่ก็ขยับไม่ได้...

ดวงตายาวรีกะพริบปริบๆ ปรับความคมชัดของภาพตรงหน้า.... รุ่นน้องในทีมชะโงกหน้ามามองจนเกือบชิด "พี่โอม ตื่นแล้วเหรอครับ"

ยังคงมึนๆ งงๆ โอมกวาดสายตามองไปรอบๆ ไม่ใช่ห้องเขา "ที่ไหน"

"ห้องอิงเองครับ" เด็กหนุ่มบอกยิ้มๆ

ร่างสูงมองคนบอกนิ่งๆ ไล่สายตาไปตั้งแต่ดวงตากลมโต ใบหน้าขาวใส ลำคอระหง ผิวขาวเนียน... ผิวขาวเนียน! โอมกระเด้งตัวขึ้นอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีเสื้อผ้าติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ไง"

อิงถามหน้าเจื่อนๆ "พี่โอมจำไม่ได้เหรอครับ"

โอมก้มลงมองสำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองและคนที่นอนอยู่ข้างๆ แล้วก็หน้าถอดสี "เมื่อคืน...."

"ครับ เมื่อคืนพี่โอมเมามาก อิงไม่รู้จะไปส่งที่ไหนดี เลยพามาที่ห้อง แล้วเราก็..." อิงหยุดพูด พร้อมกับใบหน้าและลำคอค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะความอาย

โอมยกมือทั้งสองข้างขึ้นกุมขมับ นึกถึงรอยยิ้มสดใสของเด็กหนุ่มอีกคนแล้วก็รู้สึกผิดและโกรธตัวเองเป็นอย่างมาก หันมามองเด็กหนุ่มอีกคนที่กำลังมองมาตาใสแป๋วแล้วก็ต้องยกมือกุมขมับอีกรอบ "ขอโทษนะ"

"ไม่เป็นไรครับ อิงเต็มใจ" พูดแล้วก็ก้มหน้าอย่างเขินอาย

คนเป็นรุ่นพี่ได้ฟังแล้วก็อ้าปากค้าง ไม่รู้จะทำยังไง แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจพูดออกมา "พี่มีแฟนแล้ว....รู้ใช่มั้ย"

อิงเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะบอก "ก็...ไม่เป็นไรนี่ครับ......มีได้ก็เลิกได้"

โอมส่ายหน้า บอกเสียงหนักแน่น "พี่ไม่เลิกกับเทมส์"

ร่างบางหน้าเสีย "แล้วอิงหละ"

"พี่ขอโทษ...พี่ไม่มีอะไรจะแก้ตัว พี่ผิดเอง....แต่......" โอมหยุดถอนหายใจ จ้องหน้าคนตัวเล็กกว่านิ่งๆ "ลืมมันไปได้มั้ย"

หยาดน้ำใสๆ เอ่อท้นออกมาจากดวงตาคู่สวย.... เด็กหนุ่มปล่อยให้มันไหลรินออกมาอย่างไม่อาย "ฮึก...ฮึก...ฮึก"

เห็นน้ำตาและอาการสะอื้นไห้ของอีกฝ่ายแล้ว โอมก็ใจอ่อนยวบ "อิง...อย่าร้อง...พี่ขอโทษ" อ้อมแขนแข็งแรงอ้าออกรับร่างที่โถมเข้ามาหาโดยอัตโนมัติ มือข้างที่กำลังลูบศีรษะทุยๆ ของคนตัวเล็กกว่าอย่างปลอบประโลมชะงักค้าง เมื่อนึกได้ว่า การกระทำเช่นนี้จะยิ่งทำให้อีกฝ่ายตัดใจได้ยาก จึงพยายามดันร่างในอ้อมกอดออก แต่แขนเพรียวบางกลับเกาะไว้แน่นไม่ยอมคลาย "อิง...."

"ฮึก...พะ พี่ ฮึก โอม ฮึก ใจร้าย" เสียงตัดพ้อขาดเป็นห้วงๆ เพราะแรงสะอื้น

"ขอโทษ" ไม่มีคำแก้ตัว โอมได้แต่เอ่ยขอโทษซ้ำไปซ้ำมา ก่อนจะผงะหนี เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสเปียกชื้นที่ยอดอก "เฮ้ย! ทำไร"

อิงไม่ตอบ เอื้อมมือไปสัมผัสแก่นกลางลำตัวของรุ่นพี่ แล้วลูบไล้ไปมาจนมันแข็งสู้มือ....

"ฮะ อิง...อย่า...อาาาาาาส์" โอมห้ามเสียงกระเส่า

ร่างบางยิ้มอย่างมีชัยเมื่อเห็นอีกฝ่ายมีปฏิกิริยาต่อการเล้าโล้มของเขา....

"หยะ หยุด อิง... อาาาาาส์... อิง... พอ... อูวววววส์" เสียงร้องห้ามที่ขาดเป็นห้วงๆ ด้วยแรงอารมณ์ ขัดกับสะโพกที่หยัดขึ้นรับมือเนียนนุ่มที่กำลังชักขึ้นชักลง เพราะต้องการสัมผัสที่มากกว่า...

มือขาวเนียนผละออกจากความแข็งขืนของรุ่นพี่.... แล้วก้มลงครอบปากร้อนชื้นลงบนแก่นกายใหญ่โตของคนที่นอนหงายหายใจหอบๆ ครางเสียงกระเส่าอย่างยอมแพ้....

เด็กหนุ่มตวัดลิ้นดูดเลียตั้งแต่หัวจรดโคน พยายามไม่ให้กระทบฟันตามทฤษฎีที่ได้อ่านมา...

"อาาาาาาส์.....อืมมม...พะ พอก่อน...โอวส์" มือใหญ่แข็งแรงดันร่างบางออก ก่อนจะจับให้ผลิกคว่ำ ยกสะโพกเนียนขึ้นแล้วแทงพรวดเข้าไปทีเดียว เพราะแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว....

อิงเจ็บจนน้ำตาซึม เพราะช่องทางด้านหลังไม่ได้ถูกเตรียมพร้อมและยังเจ็บจากเมื่อคืนไม่หาย แต่ก็พยายามทน ไม่ร้องออกมา....

"พี่..ขยับนะ" โอมขอเสียงทรมาน

"อือ" ร่างบางตอบรับเสียงอู้อี้ เรียวปากนุ่มถูกขบไว้แน่น....

พอได้รับอนุญาต เด็กหนุ่มรุ่นพี่ก็เริ่มขยับเบาๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วและแรงขึ้นเรื่อย....

ร่างเล็กบางไหวโยนไปมาตามการกระแทกหนักๆ จากด้านหลัง... หากไม่มือแข็งแรงจับสะโพกไว้ เด็กหนุ่มคงไถลไปชนหัวเตียงหลายๆ รอบ....

"อาาาาส์....อูวววส์....ซี๊ดดดด...อืม...."

"เอี๊ยดดดด....เอี๊ยดดดด..."

ภายในห้องมือสลัวๆ นอกจากเสียงทำงานของเครื่องปรับอากาศที่ครางเบาๆ แล้ว ก็มีเพียงเสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอนและเสียงครวญครางอย่างมีความสุขจากคนตัวโตเท่านั้น ส่วนเจ้าของห้องก็ได้แต่กัดปากกัดหมอนไว้แน่น... ไม่มีอารมณ์ร่วมใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากความเจ็บปวดและทรมาน....

"อูววส์....อึ๊...โอววส์"

ผ่านไปสักครู่ ร่างสูงก็เริ่มกระแทกรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย "อึ้....อ้าาา..เทมส์!!!!!"

อิงนอนนิ่ง.... นอกจากเจ็บปวดไปทั่วร่างกายแล้วยังจะต้องเจ็บใจกับประโยคสุดท้ายของคนที่นอนหอบหายใจซบอยู่ด้านหลังอีก....

น้ำตาที่ไม่อาจห้ามได้อีกต่อไป ไหลรินออกมาเปียกหมอนจนชุ่ม.....

.........

......

"เฮ้ย!" โอมร้องอย่างตกใจ เมื่อลุกขึ้นถอนตัวออกมาจากร่างบาง แล้วเห็นแก่นกายแดงไปด้วยเลือด... แล้วก็ต้องยิ่งตกใจเมื่อเหลือบแลไปยังด้านล่างของอีกฝ่ายแล้วเห็นเลือดสีแดงไหลเปื้อนลงมาตามขาทั้งสองข้าง กระทั่งผ้าปูที่นอนสีฟ้าอ่อนก็ยังเป็นเปื้อนเป็นวงๆ

อาการอ่อนเปลี้ยเพลียแรงหายเป็นปลิดทิ้ง ร่างสูงช้อนอุ้มคนตัวเล็กกว่าขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ

"เจ็บมากมั้ย" ถามไปแล้วก็ได้แต่ด่าตัวเองว่าโง่ เลือดออกขนาดนั้น แถมใบหน้าที่เปื้อนเปรอะไปด้วยคราบน้ำตานี่อีก "พี่ขอโทษนะ"

อิงส่ายหน้า น้ำตาที่ไหลไม่ใช่เพราะเจ็บกาย แต่ใจดวงนี้ต่างหากที่เจ็บยิ่งกว่า เสียงสั่นเครือบอกเบาๆ "ไม่เป็นไรครับ"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 18-12-2012 22:10:22
โอ๊ะ! ความจริงเปิดเผย สุดท้ายก็เป็นอย่างที่เขาพูดกันจริงๆด้วย
น้องอิงดันทุรังหาเรื่องยั่วเขาเองนะ โอมก็แสดงท่าทีรวมทั้งบอกเป็นคำพูดชัดเจนแล้วว่าจะไม่เลิกกับแฟน/ไม่ได้ชอบ
น้องอิงนั่นแหละร้ายมาก พูดมาได้ มีแฟนได้ก็เลิกได้ ก็สมควรแล้วล่ะที่ต้องเจ็บช้ำใจเอง แถมถูกประณามอีก เหอะๆ
จำได้ว่าโอมบอกว่ามีอะไรกับน้องไปสองครั้ง เมาครั้งนึงกับไม่เมาครั้งนึง
ตอนแรกเราคิดว่าแต่ละครั้งเกิดในระยะเวลาห่างกัน แต่ที่แท้คงหมายถึงเหตุการณ์คืนนี้คืนเดียวครั้งเดียวนี่แหละ
ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่มีอะไรจะด่าโอมแล้ว
ผิดหวังกับน้องจัง ความรักมันบังตาให้หน้ามืดตามัวทำอะไรไม่คิดเลย(แต่ก็ดูเหมือนจะคิดมาแล้วนะว่ายังไงก็จะทำ)

ปล.ตรง 'โอมส่ายหน้า บอกเสียงหนักแน่น "พี่ไม่เลิกกับนนท์"' น่าจะเป็นเทมส์นะคะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-12-2012 22:11:07
สมชื่อเพลง

ผิดที่ตัวอิงเอง จะโทษโอมคนเดียวไม่ได้ (ณ เวลานั่นนะ) เพราะเค้าก็ค่อนข้างชัดเจนว่ารักเดียวใจเดียว แต่ก็นะ ด้วยความที่เป็นเด็กก็คิดเอาง่ายๆ แต่ก็ดีที่อิงก็ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตรงนั้น




หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 18-12-2012 22:41:13
ผมคิดต่างนะ

ข้อแรก เอาจริง ถ้าคุณ 'แอบชอบ' ใครสักคน มีโอกาสที่จะได้เมคเลิฟสักครั้งกับคนที่เราหลงรักแบบสุดๆ ทั้งที่ 'รู้อยู่เต็มอก' ว่าเค้าไม่มีทางหันมาชอบคุณได้ คุณจะคว้าไว้ไหมล่ะ เป็นผมผมก็คว้าไว้ กรุณาสังเกตฉากบรรยาย อิงไม่ได้มีอารมณ์ร่วมเลยนะ แค่อยากที่จะระบายและแสดงออกสิ่งที่ตัวเองพอจะทำได้ให้กับคนที่แอบหลงรัก ประเด็นมันไม่ใช่ว่าจะใช้ข้อเสนอแบบนี้ผูกมัดเขาให้เป็นแฟนเรา แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า เราได้ทำ 'แบบนั้น' กับคนที่เราแอบชอบ เราได้เติมเต็มความปราถนาเบื้องลึกในใจของเรา ซึ่งโอกาสมันแรร์มากนะครับ จะจ้ำจี้ด้วยอ่ะ

เป็นผม ผมก็ยอมที่จะทำแบบอิง

ข้อสอง ที่อิงพูด มันเป็นเรื่องจริงนะ "แฟน มีได้ก็เลิกได้" ไอ้การจะเลิกกันเพราะเรื่องจ้ำจี้กับคนอื่นนี่มันไร้สาระมากเลยนะในยุค 2012 ตรรกะทางปรัชญามันพัฒนาขึ้นทุกๆยุคสมัย และการที่จะเลิกหรือไม่เลิก มันเป็นเรื่องของคนสองคน เป็นเรื่องเกี่ยวกับการรับได้หรือรับไม่ได้ของเขา ไม่ได้มีใครผิด แต่ถ้า Attitide มันไม่ตรงกัน คบกันไปก็ไม่รอดอยู่ดี เพราะฉะนั้น เสี้ยมให้ตาย ถ้าคู่ที่คบกันเค้าคบกันด้วยสมอง ให้ตายพวกเขาก็ไม่เลิกกันหรอก

ข้อสาม ประเด็นที่ควรมองคือ โอมในตอนนั้นน่ะทำตัวดีมากนะครับ ถึงจะพลาดพลั้งไปแล้วแต่ก็ยังรับผิดชอบพอสมควร ไม่ทำให้น้องอิงเสียใจมาก แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ก็ควรที่จะเคลียร์กันให้เข้่าใจ และโอมก็ไม่ควรจะคิดกลับมารีเทิร์น ทำให้เค้าเจ็บครั้งเดียวก็พอแล้ว ดังนั้นการกระทำในปัจจุบันนี่แหละที่ผมรังเกียจ การกระทำที่เรียกว่าหวงก้าง และสำหรับผมมันต่ำทรามมาก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 18-12-2012 23:11:23

อยากจะโถมเข้าข้างน้องสุดตัว ว่าน้องยังเด็ก
แต่มันทำใจไม่ได้จริงๆ อย่างแรกคือการเป็นมือที่สามโดยเต็มใจเป็นอะไรที่ร้ายกาจมาก
ยิ่งโอมก็พยายามบอกว่ามีแฟนแล้วและจะไม่เลิกกับแฟนเด็ดขาด แต่น้องก็ยังดันทุรัง
ฉวยโอกาสตอนโอมไม่ได้สติ ถึงแม้ตอนมีสติน้องก็ยังดิ้นรนให้โอมมีอะไรด้วย

ตอนแรกเรารับไม่ได้ที่กลุ่มเพื่อนโอมพากันรุมประณามหยามเหยียดน้อง
แต่ตอนนี้เราเข้าใจแล้วล่ะ ถ้าเป็นเรา เราก็คงทำ
แล้วถ้าเราเป็นเทมส์ เราคงปรี่เข้าไปตบแบบไม่ไว้หน้าเลยล่ะ

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 18-12-2012 23:48:44
รู้ว่าไฟร้อนก็ยังจะจับ
อิงไม่พอแค่ได้แอบรัก อิงโลภอยากได้มากกว่านั้น
แล้วพอไม่ได้ก็เจ็บ
จะโทษใครนอกจากตัวเอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 18/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 19-12-2012 01:16:56
อิง ทำไมทำแบบนี้หละ
หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ 
แต่ถ้าโอมปฎิเสธตั้งแต่แรก เรื่องมันก็ไม่เกิดใช่ปะ ?
.
.
.
ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆค่ะ
รอดูกันต่อไป.....
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 19-12-2012 02:51:48
ปางตาย

================================================================



TOO HURTS

I'm not supposed to love you, I'm not supposed to care, I'm not supposed to live my life wishing you were here, I'm not supposed to wonder where you are or what you do and I'm not supposed to say this but I'm still in love with you.



ร่างสูงหยิบมือถือที่สั่นครืดๆ ในกระเป๋านักเรียนออกมาดู และเมื่อเห็นว่าใครโทรมาเขาก็กดตัดสายแล้วเก็บใส่กระเป๋าไว้เหมือนเดิม...

"ใครโทรมาครับ" เด็กหนุ่มตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้วยถามอย่างสงสัย เพราะเห็นอีกฝ่ายควักมือถือออกมาดู กดตัดสายแล้วก็ยัดกลับเข้าไปในกระเป๋าหลายต่อหลายครั้ง

โอมฝืนยิ้มให้คนเป็นแฟนแล้วบอก "โทรผิด"

"แล้วไม่บอกเค้าไปหละครับว่าโทรผิด"

"บอกไปแล้ว แต่ก็ยังโทรมาอยู่นั่นแหละ"

"งั้น เอาโทสับมานี่ เดี๋ยวเทมส์คุยให้"

ร่างสูงรีบตะครุบมือถือในกระเป๋ากางเกงไว้อย่างลืมตัว แต่พอเห็นคนรักมองมาด้วยสายตาแปลกๆ ก็รีบพูดกลบเกลื่อน "มะ ไม่เป็นไรครับ คงไม่โทรมาแล้วหละ"

เทมส์มองหน้าเด็กหนุ่มรุ่นพี่อย่างสงสัย ก่อนจะยักไหล่ไม่อยากจะใส่ใจ "งั้นตามใจครับ"

"เดี๋ยวพี่ไปห้องน้ำแป๊บนะ เทมส์จะไปด้วยมั้ย"

เด็กหนุ่มตัวเล็กส่ายหน้า "ไม่ครับ เทมส์รออยู่นี่ดีกว่า"

"โอเค พี่ไปแป๊บเดียว"

"ครับ"



เมื่อพ้นสายตาของคนเป็นแฟนแล้ว โอมก็หยุดเดิน กดกลับไปเบอร์ที่โทรมาหา

[พี่โอม!] น้ำเสียงดีอกดีใจที่ส่งมาตามสายไม่ได้ทำให้โอมรู้สึกอะไร เด็กหนุ่มกรอกเสียงหงุดหงิดลงไป "อิง พี่บอกแล้วไง ว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ ไม่ต้องโทรมาอีก!"

[แต่...]

โอมกดตัดสายโดยไม่รอให้อีกฝ่ายพูดจบ ยัดมือถือลงไปในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะเปลี่ยนใจ หยิบขึ้นมาใหม่ กดปิดเครื่องแล้วยัดลงไปในกระเป๋ากางเกงอีกครั้ง



++++++++++++++++++++



ร่างบางมองมือถือที่ถูกตัดสายไปด้วยความช้ำใจ น้ำใสๆ ค่อยๆ เอ่อออกมาจากหน่วยตา... เด็กหนุ่มปล่อยให้มันไหลออกมาโดยไม่คิดจะเช็ด

"ฮืออออ ฮึก ฮึก ฮือออออ"

เสียงร่ำไห้ปานใจจะขาดดังก้องสะท้อนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่เคยเป็นสถานที่เริงรักระหว่างเขาและเด็กหนุ่มรุ่นพี่...

ความปวดระบมที่ท่อนล่างยังไม่เท่ากับความร้าวรานภายในใจ

แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่า

เขาไม่มีวันหันมามอง...

เขาไม่มีวันเหลียวแล...

แต่ลึกๆ ภายใจก็ยังคงหวัง... เมื่อผิดหวังมันจึงทรมานเช่นนี้เอง



เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่อาจจะรู้ได้ แต่ที่รู้คือความทรมานยังคงไม่หายไป...

เสียงเพลงจากมือถือส่งเสียงร้องขึ้นมา ทำให้ร่างที่นอนคุดคู้อยู่บนเตียงรีบลุกขึ้นนั่งและเช็ดน้ำตาทิ้งอย่างดีใจ... แต่เมื่อเห็นเบอร์ ความหวังที่มีเพียงริบหรี่ก็ดับวูบลง "ครับ?"

[น้องอิง นี่แม่นะลูก]

"ครับ"

[ทำไมทำเสียงอย่างนั้นจ๊ะ ไม่ดีใจเหรอที่แม่โทรมา]

"ดีใจครับ แต่อิงไม่สบาย"

[มิน่าละ ว่าทำไมเสียงแหบๆ แล้วกินยาหรือยังจ๊ะ]

"กินแล้วครับ"

สองแม่ลูกถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันอีกสักครู่ คนเป็นแม่ก็เอ่ยลา [แม่ไม่กวนละ อิงจะได้นอนพัก มีอะไรโทรไปหาป้าพิมตามเบอร์ที่แม่ให้ไว้นะ จำป้าพิมได้ใช่มั้ย]

แม้จะเป็นเพียงความทรงจำอันลางเลือน แต่เด็กหนุ่มก็จำความใจดีของหญิงสาวที่เป็นเพื่อนของแม่ได้ "ครับ จำได้"

[โอเค อีกสองเดือนเจอกัน บายจ๊ะ]

"แม่ครับ"

[ครับ?]

"อิงคิดถึงแม่" เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือ รู้สึกอ้างว้างเดียวดายจนแทบจะทนไม่ไหว

[ไม่เอา ไม่ร้องนะครับคนเก่ง เดี๋ยวแม่ก็กลับแล้ว อีกสองเดือนเอง] คนปลายสายพยายามปลอบ แต่ก็อดรู้สึกสะท้อนใจในความอาภัพของลูกชายไม่ได้... พ่อไม่มีแล้วแม่ก็ยังต้องทำงานไกลบ้านไกลเมืองอีก

"แต่อิงคิดถึงแม่"

[แม่ก็คิดถึงลูกจ๊ะ]



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



A VILLAIN

Do you know how much you’ve hurt me, how I felt when you ignored me, how much pain I had to hide, how many tears I’ve cried? I just have to ask you, all those times I’ve been loving you, why didn’t you tell me that you love me too?


ร่างสูงชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวเดิน เมื่อมองเห็นว่าใครยืนอยู่ข้างหน้า... เด็กหนุ่มหมุนตัวหันหลังเพื่อจะเดินกลับไปทางเดิม แต่ต้องหยุดยืนอยู่กับที่เมื่อชื่อถูกเรียกไว้

"พี่โอมครับ"

โอมขยับตัวถอยห่างจากมือของอีกฝ่ายที่ยื่นออกมา "มีอะไร"

เด็กหนุ่มตัวเล็กขบริมฝีปากไว้แน่น รู้สึกเจ็บข้างในใจเมื่อเห็นท่าทางรังเกียจของอีกฝ่าย "ทำไมพี่ต้องหลบอิงด้วย"

"ใครบอกว่าพี่หลบอิง"

"อิงโทรมาพี่ก็ไม่รับ... พอเห็นหน้าอิงก็รีบเดินหลบ... อย่างนี้ไม่เรียกว่าหลบ แล้วจะเรียกว่าอะไร..."

เด็กหนุ่มรุ่นพี่หันมามองคนพูด แล้วถอนหายใจเหนื่อยๆ "โอเค พี่ยอมรับว่าหลบหน้านาย พอใจหรือยัง"

อิงมองสบตาอีกฝ่ายด้วยความเจ็บปวด "ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย ผมก็แค่อยากให้พี่สนใจผมบ้าง"

"สนใจแบบไหน? ถ้าสนใจแบบที่นายต้องการพี่ก็คงให้นายไม่ได้... พี่มีแฟนแล้ว"

"แต่ระ เรา..."

โอมส่ายหน้า "เรื่องระหว่างเรามันคือความผิดพลาด อิง... ลืมมันซะเถอะ"

เด็กหนุ่มก้มหน้ามองพื้นและกำหมัดแน่น ศีรษะทุยๆ ส่ายไปมาอย่างไม่ยอมรับ... ความเห็นแก่ตัวเข้าครอบงำ ชั่วดีผิดถูกไม่สนใจ ริมฝีปากสีสดเปล่งวาจาที่ทำให้คนฟังถึงกับหน้าถอดสีออกมา...


"ถ้าพี่โอมไม่สนใจอิง เรื่องระหว่างเราคงต้องถึงหูเทมส์"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



NOT ME

Sometimes, when you love a person so much, you’ll do anything just to make him yours. But sometimes you also have to hush and be quiet cause you see? He's already happy where he is right now.



"พี่โอม"

โอมอ้ารับเค้กชิ้นพอดีคำที่ถูกยื่นมาจนชิดปาก ก่อนจะเคี้ยวแล้วกลืน บอกคนที่มองมาลุ้นๆ ยิ้มๆ "อร่อยมากครับ น้องเทมส์ทำเอง?"

"ครับ... ไม่หวานไปนะครับ?" เทมส์ถามเหมือนไม่แน่ใจ เพราะเพิ่งลงมือทำเป็นครั้งแรก

โอมส่ายหน้า "ไม่ครับ พอดีแล้ว กำลังอร่อยเลย"

"ถ้าอร่อยก็กินเยอะๆ เลยครับ" เด็กหนุ่มตัวเล็กว่า พร้อมกับเลื่อนกล่องที่ใส่เค้กทำเองไปไว้ตรงหน้าคนเป็นแฟน

"ไม่เอาอะ กินเองไม่อร่อย ต้องให้เทมส์ป้อน"

เทมส์มองค้อนคนงอแง แต่ก็หยิบเค้กป้อนอีกฝ่ายแต่โดยดี แม้จะบ่นหงุงหงิงก็ตาม "เรื่องมาก"

"ขี้บ่น" โอมว่าอีกฝ่ายยิ้มๆ ก่อนจะยกมือขึ้นบีบจมูกเล็กๆ ของเด็กหนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยว

"อื้ออออ เจ็บนะ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่-" โอมหัวเราะค้าง เมื่อมองเลยไปตรงที่โต๊ะตัวหนึ่งแล้วเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งจ้องมาไม่วางตา... ลมหายใจถูกกลั้นโดยไม่รู้ตัวเมื่ออีกฝ่ายลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงมายังโต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่ ก่อนจะค่อยๆ ลอบผ่อนลมหายใจออกมาเมื่อเด็กหนุ่มคนดังกล่าวเดินเลี้ยวออกไป ไม่ได้เดินมาหาเหมือนที่เขาคิด...



แม้จะรู้สึกอิจฉาสักเพียงใด แต่อิงก็ต้องยอมรับ... คนที่ทำให้โอมมีความสุขไม่ใช่ตัวเอง



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



MINE

Love should never be a secret. If you keep something as complicated as love stored up inside, it could make you sick.



ปรี๊ดดดดด...

"เอาหละ พอแค่นี้... พรุ่งนี้เวลาเดิม" เมื่อโค้ชประกาศ

 นักกีฬารุ่นใหญ่ก็หยุดเล่น โยนลูกบาสใส่รถเข็น ลงบ้างไม่ลงบ้าง แต่ไม่สนใจ ปล่อยให้นักกีฬารุ่นเล็กเป็นคนเก็บซึ่งเป็นกิจวัตรเดิมๆ

แต่ที่ไม่เหมือนเดิม คือ "พี่โอมครับ"

โอมชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวไปหาคนเป็นแฟน ก่อนจะหันกลับมามองคนเรียกอย่างระแวง...

"รออิงด้วยนะครับ กลับพร้อมกัน" อิงบอก เหมือนการกลับบ้านกับอีกฝ่ายเป็นเรื่องปกติที่ทำอยู่เสมอ

"พี่ไม่ได้เอารถมา" โอมหาทางเลี่ยง

"ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ นั่งแท็กซี่ก็ได้" อิงบอกอย่างดื้อดึง และเมื่อโอมอ้าปากจะปฏิเสธอีก เด็กหนุ่มก็มองเลยไปยังเด็กหนุ่มอีกคนที่กำลังมองมาอย่างสงสัย ก่อนจะหันกลับมามองรุ่นพี่ที่มองตามสายตาของเขาไป "อิงรอที่หน้าโรงเรียนนะครับ"


เปย์มองรุ่นน้องที่ผละจากเพื่อนของเขาไปเก็บลูกบาสใส่รถเข็นอย่างไม่ค่อยไว้ใจเพราะได้ฟังเรื่องวันฉลองชัยชนะจากโอมแล้ว เด็กหนุ่มเดินไปหาเพื่อนที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม "มีไรวะ"

"มันจะให้กูไปส่ง" โอมบอกเสียงหงุดหงิด

"แล้วไง มึงจะไปมั้ย"

โอมไม่ตอบเป็นคำพูด แต่พยักหน้า...

"กูว่ามึงไม่ต้องทนหรอก... พูดกับน้องเทมส์ตรงๆ เลย น้องต้องเข้าใจ เชื่อกู" เปย์บอก เพราะรู้สึกว่าหลายครั้งแล้วที่อิงขู่บังคับให้โอมทำตามใจโดยใช้เรื่องที่เกิดขึ้นวันฉลองชัยชนะเป็นข้ออ้าง

"กูไม่อยากให้น้องผิดหวังในตัวกู"

"แต่กูว่าถ้ามึงปล่อยยืดเยื้อแบบนี้ เรื่องมันจะไปกันใหญ่นะ"

โอมยกมือขึ้นบีบขมับ แล้วพึมพำออกมา "เอาไว้กูทนไม่ไหวเมื่อไหร่ กูคงจะต้องพูด"

"เออ เร็วๆ หน่อยก็ดี ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป"



++++++++++++++++++++



ร่างบางนอนมองเด็กหนุ่มรุ่นพี่ที่รีบร้อนใส่เสื้อผ้าแล้วผลุนผลันออกจากบ้านไปด้วยหัวใจที่ปวดหนึบๆ

เหมือนมนต์สะกดถูกคลายออก... ทุกครั้งหลังจากเสร็จกิจ อีกฝ่ายก็มักจะมีสีหน้าสำนึกผิด กระวนกระวายและรีบร้อนผลุนผลันกลับไป



เด็กหนุ่มหยิบบุหรี่และไฟแช็คที่ใครอีกคนลืมไว้มาจุดสูบ... และเพราะความไม่เคยจึงสำลักกระอักกระไอจนน้ำตาไหล

มือผอมบางถูกยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไม่ได้เกิดจากการสำลักควันบุหรี่ออกจากใบหน้า...

แต่ยิ่งเช็ดก็ดูเหมือนจะยิ่งไหล เขาจึงปล่อยให้มันไหลออกมาโดยไม่ทำอะไรอีก



ภาพของเด็กหนุ่มรุ่นพี่ที่รีบผลุนผลันกลับไปเหมือนรังเกียจสถานที่แห่งนี้เสียเหลือเกินลอยเข้ามาในหัว...

รังเกียจสถานที่หรือรังเกียจเจ้าของ?

น่าจะอย่างหลังซะมากกว่า...

ช่างเถอะ จะรังเกียจก็ช่าง... ไม่เป็นไร



เพราะมันไม่สำคัญอีกแล้ว...



http://www.youtube.com/v/Ul5GRQnNW5w?version=3&amp;hl=en_US&amp;rel=0" type=



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 19-12-2012 03:07:08
ดันทุรังชะมัด มีความสุขรึก็ไม่มี ยังจะไปทำให้คนรักเขาแตกแยกกันอีก ทำตามแต่ที่ตัวเองพอใจ เห็นแก่ตัวจัง
ตอนต้นๆก็เกือบจะสงสารแล้วเชียว แต่พออ่านต่อๆมาเห็นยังไม่ยอมหยุดเลยจะกลายเป็นสมเพชน้องแทนแล้วนะเนี่ย
สรุปแล้วหลังจากวันที่เมาวันนั้น ก็มีอีกหลายๆครั้งตามมาเพราะคำขู่ของน้อง ก่อนนี้เข้าใจว่ามีแค่วันนั้นวันเดียวนะเนี่ย
แถมตอนแรกกกสุดเลย เราคิดว่าครั้งที่ไม่เมานี่คือพี่โอมมันขอสานต่อเองอะไรงี้อ่ะ คดีพลิก! จริงๆแล้วน้องอิงเป็นตัวการ!
พี่โอมทำไมไม่ทำตามที่เพื่อนเปย์บอกหา ไปทนทำม๊าย
กลัวน้องเทมส์ผิดหวัง แต่ยิ่งเรื่องมันดำเนินต่อไปน้องจะไม่ยิ่งผิดหวังมากกว่าเดิมเหรอ น่าจะหยุดตั้งนานแล้ว
อยากให้น้องอิงคิดได้ไวๆน้า ไม่อยากรู้สึกแย่ไปกับน้องมากกว่านี้อีกแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 19-12-2012 03:11:17
ตามเข้ามาอ่าน เพิ่งเห็นเรื่องใหม่ของคุณเรนโบว์ ไม่ช้าไปใช่ไหม ฮ่าๆ

สงสารน้องอิง ถึงจะเป็นคนทำผิดก็เถอะ  :เฮ้อ:



หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 19-12-2012 03:21:59
ผิดคาด!!!!!
ตาบอดไปอีกคนแล้ว
หัวใจก็มีอยู่ดวงเดียวเนี่ย จะทำร้ายมันไปถึงไหนกันน้อ
ทำเองก็เจ็บเอง ไม่ค่อยจะเข้าใจคนประเภทนี้เท่าไหร่
จะว่าเพราะรักมันก็ไม่ใช่ ก็รู้อยู่ว่าเขาไม่ได้รัก
มันน่าจะเป็นเพราะความอยากเอาชนะแบบไม่รู้ตัวมากกว่า
ฮุ คุณแม่กลับมาเร็วๆเถอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-12-2012 03:59:09
มันเกิดจากรักบังตาหรือเพราะพยายามเอาอะไรมาบังใจตัวเองกันแน่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-12-2012 06:56:02
ไม่ต้องพูดอะไร เพราะเชื่อว่าน้อง กำลังเรียนรู้มันเอง ว่า คนไม่มีใจทำยังไงเค้าก็ไม่มอง ได้แต่ตัวแต่หัวใจไม่ได้ มันทรมานแค่ไหน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 19-12-2012 09:37:36
Every hearts has their own threshold. When the pain exceed that, Blindfulness shall convert to be Reality. And he will learn from what he done.

It's true that you can give yourself to the one you fall into. However, as I said, demanding of position will not be granted as long as you use selfishness as your power.
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-12-2012 09:58:48
ความรักไม่ได้มาด้วยการบีบบังคับนะน้องอิง
ได้ตัวเขาแล้วเป็นไง ในเมื่อใจเขาอยู่กับคนอื่น ไม่น่าทำตัวเองเลย
ได้เห็นมุมมองจากอีกฝั่งบ้าง ทำให้ความเชื่อที่เคยมีเริ่มสั่นคลอน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 19-12-2012 10:02:10
เข้ามาอ่านเรื่องนี้เพราะนามปากกาผู้แต่ง..มันคุ้นๆ แต่ขอสารภาพว่าจำไม่ได้
พอจะบอกได้ไม๊ว่าเคยเขียนเรื่องอะไรมาก่อน????  :o8:

ชอบลักษณะงานเขียนช่วงแรกๆมาก หลังๆ เริ่มเครียดๆ บรรยากาศอึมครึม
แต่ต้องยอมรับว่าอ่านแล้วติดหนึบเลยเรื่องนี้...รอตอนต่อไปค้าบบบบ  :L2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 19-12-2012 10:43:05
ความรักทำให้คนตาบอดสมชื่อจริงๆ555

นางเอกของเรื่องนี้ก็เคยเป็นนางร้ายมาก่อนซินะ
ชอบคะ ชอบนิยายที่ตัวละครกลมๆแบบนี้ ไม่ดีเว่อร์ ร้ายเว่อร์ เป็นคนดีได้ก็เป็นคนเลวได้

ถึงไงปัจจุบันน้องอิงก็ไม่คิดสานต่อแล้ว เห็นจากที่ชกโอมไป เพราะฉะนั้นยังรับนายเอกคนนี้ได้อยู่555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 19-12-2012 10:53:01
เฮ้อ!!อิงเอ้ย  น่าจับไปฟังคลับฟรายเดย์
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 19-12-2012 11:19:45
อิงร้ายได้ขนาดนี้เลยเหรอ
ความรักบังตาจริงๆ
จะเป็นเกียร์กับเล่ย์หรือเปล่าที่ทำให้น้องตาสว่างได้
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 19-12-2012 11:59:43
อ่านพาร์ทของอิงมา แบบ น้องอิงที่น่ารักของเค้าอยู่ไหน ไม่น๊า :z3:
เรื่องมันเป็นแบบนี้เองสินะ ไอ้เราก็ไม่พอใจโอมไปซะแล้วด้วย ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้ก็ยังเคืองๆอยู่ ใช่อยู่ว่าปฏิเสธไปอย่างชัดเจน แต่การกระทำก็ยังไม่ชัดเจนพอ ตัดก็ต้องตัดให้ขาดสิ อีกอย่างบอกเทมส์ไปเลยน่าจะดีกว่า เทมส์มารู้ทีหลังแบบนี้ย่อมเสียใจกว่า แล้วมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยนี่สิ น้องอิงก็นะ เฮ้อ ความรักทำให้คนตาบอด คงไม่ใช่แค่ของใครคนใดคนนึงแต่คงทุกคนเลยมั้ง ทั้งน้องอิง จีน โอม เทมส์ ปาย จะยังไงก็รอดูต่อไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 19-12-2012 12:42:04
เห้อ อิง!  เมื่อก่อนอิงเป็นเอามากเหมือนกันนะ
อยากรู้ว่าอะไรถึงกลับมาทำให้อิงคิดได้ เหมือนตอนปัจจุบัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: FKCLH ที่ 19-12-2012 12:47:10
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆทีีเขียนมาให้อ่านกันนะคะ

สำหรับเรา เรายังไม่อยากด่วนสรุป
ชื่อเรืี่องก็พอจะทราบแล้ว ว่าความรักทำให้ใครบ้างตาบอด
และเราเชื่อว่าทุกคนที่มีความรัก น้อยคนนักที่จะไม่ตาบอด
หลายคนด้วยซ้ำที่เห็นแก่ตัวทำทุกอย่างเพื่อให้ความรักของตัวเองสมหวัง

แต่ประเด็นมันอยู่ที่ชื่อตอน ปางตาย"
เราว่าพาร์ทอิง อิงอาจจะเจ็บปวดกับความรักครั้งนี้
แต่เรายังรู้สึกว่า มันต้องมีเรื่องราวที่ทำให้อิง เจ็บปวดปางตาย มากกว่านี้
อาจจะเพราะนามปากกาของคนเขียนรึเปล่า ที่ทำให้เรารู้สึกว่า เรื่องมันคงไม่จบแค่นี้
มันยังมีความซับซ้อนซ่อนอยู่ เหมือนมันยังไม่ถึงไคลแมกซ์เลย
หรือเราคิดเยอะไป -..-"

ยังไงก็รอติดตามตอนต่อไปและเรื่องต่อๆไปค่ะ
ปล. อยากให้คนเขียนทำลิ้งค์นิยายที่คนเขียนเคยแต่งไว้อ่ะค่ะ
คนที่ติดตามจะได้หาง่ายๆและก็ได้อ่านครบทุกเรื่องด้วย ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 19-12-2012 14:41:33
ตาบอดจริงๆ
ไม่มีใครไม่เคยผิด
หวังว่าปัจจุบันน้องคงคิดได้

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-12-2012 14:54:19
อยากรู้ว่าอะไรทำให้อิงตัดใจได้ในตอนปัจจุบัน เพราะตอนนี้อิงเหมือนคนตาบอดจริงๆเลย :monkeysad:
มันน่าสมเพชมากกว่าน่าสงสารในความรู้สึกเค้า แต่ทำไงได้ล่ะ ก็คนมันรักนี่นา แต่ที่ทำอยู่ก็ไม่เห็นจะมีความสุขเลย :z3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 19-12-2012 16:11:00

ผิด---ชอบ---ชั่ว---ดี---รู้จักป่ะ
ที่โรงเรียนกับที่บ้านไม่เคยสอนอะไรแบบนี้เลยเหรอ


ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดหรอก
เพราะถ้ารักจริงคงไม่ทำตัวน่าสมเพชแบบนี้

แต่นี่มันเกิดจากความอยากล้วนๆ
อยากได้---อยากครอบครอง---อยากเป็นเจ้าของ

และที่สำคัญ---ไม่สนใจด้วยว่าเขามีเจ้าของแล้ว---เรียกว่าหลับหูหลับตาจะเอาอย่างเดียว
แล้วทำตัวแบบนี้ยังจะหวังว่าเขาจะเลือกตัวในท้ายที่สุดหรือ


ที่บอกว่า---มีแฟนได้ก็เลิกได้
คนที่พูดแบบนี้คือคนที่เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจที่สุด

แล้วทำไมไม่คิดต่อไปล่ะว่า---ถ้าทำสำเร็จ
สมมุติได้เป็นแฟนกันขึ้นมาจริงๆ---อยู่มาวันหนึ่งมีคนที่คิดแบบตัวเข้ามาแย่งบ้าง
เพราะคนใหม่ก็อ้างว่า---มีแฟนได้ก็เลิกได้เหมือนกัน

ถึงตอนนั้นคงจะรู้ว่าคนที่เคยโดนตัวแย่งมา---เค้ารู้สึกยังไง
สมัยนี้มันยุคดิจิตอลแล้ว---เพราะฉะนั้นกรรมมันติดจรวด---ไม่ต้องรอนานถึงชาติหน้าหรอก

คนที่ทำแบบนี้ก็มักจะแก้ตัวว่า---ทำเพราะรัก---แน่ใจเหรอ ???
เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกใจเลยที่สังคมทุกวันนี้มีปัญหาต่างๆมากมายเต็มไปหมด
อยากทำอะไรก็ทำ---ไม่รู้จักผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี---นั่นก็เพียงเพราะคำว่า---เห็นแก่ตัว---นั่นเอง


มนุษย์---ที่ยกย่องตัวเองว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ---ต่างกับสัตว์เดรัจฉานตรงที่...
สัตว์เดรัจฉานเมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์---มันจะไม่สนใจว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
ไม่ว่าจะเป็นพ่อ-แม่-พี่-น้อง-ลูกใคร-ผัวใคร-เมียใคร

ในขณะที่มนุษย์ซึ่งสามารถรู้ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี---บางคน
กลับอยากทำตัวเหมือนสัตว์เดรัจฉาน---ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆเพียงเพราะว่า...กู---จะ---เอา

สุดท้าย---สัตว์เดรัจฉานมันผสมพันธุ์กันตามฤดูกาลเท่านั้น
แต่มนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐนั้นกลับสมสู่กันโดยที่ไม่เลือกวัน---เวลา---สถานที่---และที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ
พ่อข่มขืนลูก---ลูกข่มขืนแม่---น้าข่มขืนหลาน---ครูข่มขืนลูกศิษย์---ตำรวจข่มขืนผู้ต้องหา---แม้แต่ยายแก่ๆนอนอยู่ในบ้านยังไม่พ้น

อย่างนี้ก็ไม่รู้ว่าสัตว์ประเสริฐกับสัตว์เดรัจฉานต่างกันตรงไหน---และอะไรดีกว่าอะไร

แต่ที่แน่ๆ---สัตว์เดรัจฉานมันไม่ข่มขืนกัน

+ เป็ดจ้า


ปล. ต้องขอโทษคนแต่งและคนอ่านทุกท่านด้วยที่ซีเรียสมากไป(อีกแล้ว)---แต่รับไม่ได้จริงๆกับพวกเห็น---แก่---ตัว

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-12-2012 16:32:56
มันไม่ใช่รัก แต่เป็นแค่อยากเอาชนะ แค่อยากให้คนที่ไม่มีวันมองตัวเองหันมาสนใจตัวเองบ้าง เอาเถอะมันเป็นอดีตไปแล้วต้องดู ณ ปัจจุบันว่าอิงยังจะทำตัวให้ตัวเองไร้ค่าแบบนั้นอยู่รึเปล่า แต่คงไม่แล้วนิก็ปล่อยให้โอมมันหวงก้างต่อไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 19-12-2012 16:41:00
อิงในตอนนี้คงจะน่ารังเกียจสำหรับกลุ่มโอมมาก ๆ
แล้วอิงในตอนนี้ล่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 19-12-2012 16:58:18
อ่านมาตอนแรกๆ ไม่ชอบกลุ่มเพื่อนของจีนเลย
เพื่อนกันทำกันอย่างงี้ลงได้ยังไง?

แต่พออ่านมาถึงปางตาย...อยากให้น้องอิงคิดได้เร็วๆ
เหมือนน้องจะรู้อยู่แล้วว่าอะไรควรหรือไม่ควร แต่ยังหักห้ามใจไม่ได้
สงสารน้องอ่ะ น้องทำอย่างนี้น้องก็เจ็บเอง แถมคนอื่นยังมาเกลียดน้องอีก เฮ้อออ

(และแอบเห็นด้วยกับคุณ Grey twilight ล่ะ)
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 19-12-2012 20:06:19
ปางตาย

==========================================================



GIVE YOU UP

Up to where can you prove your love to someone? What will you do if your loved one asks you, "Do you really love me?" And then tells you, "If yes, can you set me free?"



ร่างบางชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวเดิน เมื่อเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน...

"พี่โอม?"

เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อหันมามองคนเรียกด้วยแววตาที่อ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ "อิง..."

"ทำอะไรอยู่ครับ ทำไมยังไม่กลับบ้าน... หรือว่ารออิง" พูดออกไปแล้วก็ได้แต่หัวเราะเยาะตัวเองในใจ แม้แต่หน้าเขายังไม่อยากมอง แล้วเขาจะมารอทำไม

โอมพยักหน้า "ใช่ พี่รออิง"

เด็กหนุ่มตัวเล็กเลิกคิ้วขึ้น พยายามที่จะไม่คิดหวัง แต่ในใจก็อดรู้สึกปลาบปลื้มไม่ได้... หรือว่าเขาจะมีใจให้บ้างแล้ว "ระ รอทำไมครับ"

"พี่มีเรื่องจะคุยด้วย" บอกแล้ว เด็กหนุ่มร่างสูงก็เดินนำไปที่โต๊ะหินข้างรั้วโรงเรียน

อิงเดินตามไปอย่างว่าง่าย แล้วทรุดตัวนั่งลงตรงข้ามอีกฝ่าย "ครับ?"

ร่างสูงมองสบตาคนตัวเล็กกว่านิ่งๆ ก่อนจะเอ่ยถามออกมา "อิงรักพี่หรือเปล่า?"

แม้จะไม่เข้าใจกับคำถามของอีกฝ่าย แต่อิงก็พยักหน้า ตอบตามความรู้สึกจริง "รักครับ อิงรักพี่โอม"

"ถ้าอิงรักพี่ อิงก็คงอยากให้พี่มีความสุขใช่ไหม?"

เด็กหนุ่มขมริมฝีปากจนเจ็บ เริ่มจะเข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร แต่ก็พยักหน้าออกไป "ครับ"

"ถ้าอิงอยากให้พี่มีความสุข.... ก็ต้องปล่อยพี่ไป"



เมื่อรออยู่สักครู่ก็ยังไม่ได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย  เด็กหนุ่มก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง "ขอได้ไหม... ปล่อยพี่ไป"

ทอดสายตาฝ้าฟางด้วยน้ำใสๆ มองตามแผ่นหลังของคนที่หลงรักไป อิงเรียกอีกฝ่ายเสียงเครือ "พี่โอม..."

โอมหยุดเดิน แต่ไม่หันกลับมามอง... เขาตัดสินใจแล้ว แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมตกลง แต่เขาก็จะไม่ยอมมีอะไรกับอิงอีก

"อิงขอ...ฮึก...วันเดียว...ฮึก...พรุ่งนี้วันเดียว"

ร่างสูงนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ...



+++++++++++++++++++++++++++++



เด็กหนุ่มหน้าหวานที่กำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่ในห้องนอนหยิบมือถือที่สั่นครืดๆ ข้างตัวมาดูชื่อที่โทรเข้า ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนสนิท "ว่า?"

[เทมส์.... เรื่องที่นายระแวง เราว่าคงจะเป็นเรื่องจริง]

เทมส์นิ่วหน้า ก่อนจะถามอีกฝ่ายเสียงเครียด "หมายความว่าไง?"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



LAST GOOD BYE

I asked you to love me and you simply wouldn't. I asked you to hold me and you absolutely couldn't. I asked you to talk to me and you said you shouldn't. You never really had time for me aside from when you broke my heart.



ร่างบางทำใจกล้าเอื้อมไปคล้องแขนอีกฝ่ายไว้หลวมๆ ขณะที่เดินเคียงคู่กันไปตามชายหาด แล้วก็ลอบถอนหายใจที่กลั้นไว้เมื่ออีกฝ่ายไม่สะบัดออก...

'ไม่เป็นไร แค่วันนี้วันเดียว ถือว่าเป็นรางวัลที่ยอมง่ายๆ ก็แล้วกัน' โอมคิด ปล่อยให้อีกฝ่ายจับมือ กอดแขนตามสะดวก

"พี่โอมจะต่ออะไรครับ วิศวะหรือเปล่า" อิงชวนคุย เพราะไม่อยากให้บรรยากาศเงียบเหงาเกินไป

โอมพยักหน้า "อืม... ถ้าติดนะ"

"ติดอยู่แล้วครับ เก่งขนาดนี้" อิงชมจากใจจริง เพราะเทอมที่แล้วอีกฝ่ายก็สอบได้อันดับต้นๆ ของชั้นปี

"ขอบคุณที่ชม แต่คนอื่นเก่งกว่าพี่เยอะ" รู้ว่าตัวเองเก่ง แต่คนที่เก่งกว่าเขาก็มีอีกเยอะ ทั้งจากโรงเรียนนี้และโรงเรียนอื่น จึงไม่อยากประมาท และเตรียมใจไว้แล้วหากจะสอบไม่ติดคณะและมหาวิทยาลัยที่เล็งไว้ "แล้วอิงหละ ตั้งใจจะต่ออะไร"

"ยังไม่รู้เลยครับ นึกไม่ออก" อิงตอบตามความจริง

"จบแล้วอยากทำงานอะไรหละ"

อิงส่ายหน้า อนาคตไม่เคยคิดถึง เพราะทุกลมหายใจเข้าออกมีแต่คนๆ นี้เท่านั้นที่เขาคำนึงถึง

"แล้วชอบอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"

'ชอบพี่' เด็กหนุ่มตอบในใจ ก่อนจะส่ายหน้า...

"อืม... ยังไม่มีอะไรในใจก็ไม่เป็นไร ยังเหลือเวลาอีกตั้งสองปี ถึงตอนนั้นคงรู้แล้วว่าตัวเองอยากเรียนอะไร"

"ครับ"



เด็กหนุ่มยกมือไหว้รุ่นพี่ เมื่ออีกฝ่ายขับรถมาส่งที่บ้าน "ขอบคุณครับ"

โอมพยักหน้า แล้วยิ้มให้น้อยๆ "โชคดี"

"ครับ โชคดี" อิงตอบเสียงเบา ก่อนจะตัดสินใจชะโงกหน้าไปจูบอีกฝ่าย...

โอมนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะเผยอปากรับและจูบตอบอีกฝ่าย... ครั้งสุดท้าย



"ปึง! ปึง! ปึง!" เสียงเคาะกระจกรถเหมือนอยากจะให้มันพังลงไป ทำให้คนในรถที่กำลังนัวเนียกันอยู่สะดุ้งตกใจ

โอมหันไปมองคนเคาะโกรธๆ ก่อนเลือดในหน้าจะค่อยๆ จางหายไป เด็กหนุ่มพึมพำอย่างตกตะลึง "เทมส์..."

ด้วยความตกใจ โอมผลักคนที่เกยอยู่บนตักกระเด็นออกไปจนศีรษะโขกกับหลังคารถอย่างแรง แต่เด็กหนุ่มก็ไม่สนใจ รีบเปิดประตูออกไปหาคนเป็นแฟน

"เทมส์ พี่อธิบ-"

"เพี๊ย!!" ฝ่ายมือขาวๆ ลอยมาปะทะแก้มข้างซ้ายของเด็กหนุ่มอย่างแรง แต่คนที่ร้องให้กลับเป็นคนทำ "ฮึก...ฮึก...ทำกับเทมส์..ฮึก...แบบนี้...ฮึก...ได้ยังไง...ฮึก...ฮือออ"

"เทมส์ พะ พี่..." เด็กหนุ่มพยายามเอื้อมไปจับแขนของอีกฝ่ายไว้ แต่โดนสะบัดออก "ไม่ต้องมาจับ! ฮือออ"

โอมมองเลยไปยังคนที่เป็นเพื่อนสนิทและพี่ชายของแฟนอย่างขอความเห็นใจ แต่อีกฝ่ายกลับมองมาด้วยสายตาผิดหวัง "ไท กูอธิบายได้"

"ภาพเห็นชัดขนาดนี้ มึงจะอธิบายยังไง" ไทถามเสียงเย็นชา

โอมพยายามเรียบเรียงคำพูด เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง "กู...."

ไม่สนใจกับคำแก้ตัวของโอม เทมส์กระชากสร้อยคอทองคำขาวห้อยจี้รูปหัวใจที่อีกฝ่ายซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดจนขาดกระเด็น ก่อนจะขว้างใส่คนที่ซื้อให้อย่างแรง "เราจบกัน"

"เทมส์!" โอมร้องออกมาอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเรื่องมันจะบานปลายใหญ่โตขนาดนี้... เด็กหนุ่มรีบก้าวเข้าไปหาคนรัก แต่ถูกพี่ชายของอีกฝ่ายผลักจนเซ ไทชี้หน้าคนที่เป็นทั้งเพื่อนและแฟนของน้อง แล้วเค้นเสียงพูดด้วยความโกรธ "อย่ายุ่งกับน้องกูอีก" ก่อนจะพยักเพยิดไปยังคนที่ยืนอยู่ตรงรถอย่างเหยียดยาม "ในเมื่อมึงเลือกมัน กูก็คงไม่มีอะไรจะพูดอีก"



"พี่โอม"

โอมสะบัดแขนออกจากมือที่เอื้อมมาจับ พร้อมกับขยับหลบ แล้วมองอีกฝ่ายโกรธๆ

เพราะคนๆ นี้ที่ทำให้เทมส์บอกเลิกกับเขา...

เพราะคนๆ นี้ที่ทำให้ความรักของเขากับเทมส์พังทลายลง...

เพราะคนๆ นี้ที่ทำให้เพื่อนของเขาโกรธ...

เพราะคนๆ นี้... คนเดียว

"พอใจหรือยัง" ร่างสูงถามเสียงเย็นชา

อิงไม่ตอบ แต่มองคนตัวโตกว่าด้วยสายตาตัดพ้อ...

บีบไหล่ทั้งสองข้างของคนตัวเล็กกว่าจนอีกฝ่ายหน้าเบ้ โอมเขย่ารุ่นน้องจนหัวสั่นหัวคลอน "พอใจแล้วใช่มั้ย! หา!"

"พี่โอม..." เด็กหนุ่มตัวเล็กเรียกรุ่นพี่เสียงเครือ แต่ไม่คิดต่อสู้

กรามทั้งสองขัางถูกขบจนเป็นสันนูน โอมผลักอีกฝ่ายจนล้มกระแทกกับประตูรั้ว ก่อนจะผลุนผลันขึ้นรถและขับออกไปด้วยความเร็วสูง



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



THE ONE

You're not the one, but you're the only one who can make me feel like this... you're not the one, but you're the only one who can make me feel like shit.



กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง

กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง

กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงง

เสียงกดกริ่งรัวติดๆ กันทำให้คนที่กำลังนอนเหม่อมองเพดานห้องสะดุ้งตกใจ เด็กหนุ่มรีบลุกไปที่หน้าต่าง เปิดผ้าม่านออกดู... และเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ทำเสียมารยาทกดกริ่งไม่เกรงใจบ้านข้างๆ เลย ก็รีบวิ่งลงไปเปิดประตูให้

"พี่โอม มีอะ-" ถามยังไม่ทันจบประโยคดี ร่างบางก็ถูกผลักจนเซ คนทำไม่สนใจ เดินเซๆ เข้าบ้านไปเหมือนเป็นเจ้าของซะเอง... กลิ่นเหล้าที่ลอยมาปะทะจมูกตอนที่อีกฝ่ายเดินผ่าน ทำให้อิงพอจะเดาได้ว่าหนุ่มรุ่นพี่คงจะดื่มมา... และคงจะเยอะพอสมควร

แม้จะดีใจที่โอมมาหา แต่มันก็ปนไปด้วยความกังวลใจเมื่อเห็นท่าทางและสายตาที่เย็นชาของอีกฝ่าย... เด็กหนุ่มปิดประตูรั้วแล้วรีบเดินตามรุ่นพี่เข้าไป "พี่โอ-"

เสียงพูดขาดหายไปเมื่อกลีบปากสีสดถูกบดขยี้อย่างรุนแรง... สัมผัสถึงรสเลือดในปาก อิงพยายามผลักใบหน้าของคนตัวโตกว่าออก แต่ไม่เป็นผลเพราะพละกำลังที่แตกต่างกัน... เสื้อนอนตัวบางถูกกระชากจนขาดเป็นทาง ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวเมื่อหน้าอกถูกกัดจนเลือดซึม "โอ๊ย!"

ไม่สนใจเสียงร้องอย่างเจ็บปวดของคนอายุน้อยกว่า โอมยังคงเมามันกับการลงโทษคนที่ทำให้เขากับคนรักต้องแยกทางกัน... ผลักร่างบางลงไปนอนกับโซฟาแล้วกระชากกางเกงนอนขายาวที่อีกฝ่ายใส่อยู่ออกอย่างแรง...

เด็กหนุ่มเหมือนได้สติ พยายามดิ้นหนีด้วยความหวาดกลัว "พี่โอม อยะ อย่า"

"จะดีดดิ้นเพื่ออะไร อยากได้กูเป็นผัวนักไม่ใช่หรือไง หา!" โอมไม่ฟัง ขบกัดไปทั่วลำตัวของอีกฝ่ายจนแทบไม่มีผิวเนื้อบริเวณไหนที่ไม่เป็นแผล

ด้วยขนาดร่างกายที่แตกต่างกันทำให้อิงไม่สามารถหลุดรอดไปจากเงื้อมมือของอีกฝ่ายได้ เด็กหนุ่มสะอื้นไห้ด้วยความกลัว "พี่โอม ฮือ อย่าครับ... อย่าทำอิงเลย ฮือ..."

"เงียบ!" โอมตวาดอย่างโมโห แล้วเงื้อมือขึ้นทำเหมือนจะตบ

อิงหลับตาแน่น เตรียมรับแรงกระแทกจากฝ่ามือของอีกฝ่าย แต่เมื่อเวลาผ่านไปและยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เด็กหนุ่มจึงค่อยๆ ลืมตาที่คลอคลองไปด้วยหยาดน้ำใสๆ ขึ้นมา สบกับสายตาที่แสดงถึงความเกลียดชังและรังเกียจของอีกฝ่าย...

ร่างบางผวาลุกขึ้นคว้าแขนคนที่ลุกขึ้นยืนไว้ด้วยความตกใจ... แม้จะหวาดกลัวอีกฝ่ายในตอนนี้สักเพียงใด แต่ก็ไม่อาจตัดใจปล่อยให้คนตัวโตกว่าหนีหายไปอีกได้

สบัดมือที่จับแขนออก โอมเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกายด้วยความรวดเร็ว จับคนตัวเล็กกว่านอนคว่ำหน้า แล้วเสือกความเป็นชายเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่ายโดยไม่คิดจะเตรียมพร้อมให้...

เจ็บจนต้องกลั้นใจไว้ เด็กหนุ่มกัดริมฝีปากไว้แน่น...

ซุกซบใบหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาไว้กับหมอน...

หยุดคิดอุทธรณ์... ปล่อยให้อีกฝ่ายบดขยี้ร่างกายตามแต่จะพอใจ



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



COULD I BE THE ONE

I keep telling myself things can turn around with time & if I wait it out, you could always change your mind…



"พี่ครับ พอเถอะ วันนี้พี่กินเยอะแล้วนะ"

โอมตวัดตามองคนพูดอย่างรำคาญ ก่อนกระดกเบียร์จนหมดขวด แล้วขว้างใส่กำแพงบ้านจนแตกกระจาย "เพล๊ง!" แล้วมองเจ้าของบ้านที่สะดุ้งสุดตัวอย่างท้าทาย

ร่างบางกัดริมฝีปากแน่น แต่ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหน น้ำในตามันก็ไหลออกมาอยู่ดี

รำคาญความสำออยของอีกฝ่าย ที่นิดก็ร้องไห้ หน่อยก็ร้องไห้ โอมหยิบกุญแจที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยหน้าทีวีแล้วเดินออกจากบ้านไปโดยไม่พูดอะไร

อิงวิ่งไปจับแขนของคนตัวโตกว่าไว้ด้วยความเป็นห่วง เพราะอีกฝ่ายกินเบียร์ไปหลายขวดแล้ว หากขับรถก็กลัวจะประสบอุบัติเหตุ "พี่โอม พี่เมาแล้วนะ อย่าไปเลย"

ร่างสูงเหวี่ยงคนที่จับแขนไว้อย่างแรงจนล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนตวาดเสียงดัง "อย่าเสือก!"



ตั้งแต่เย็นที่อีกฝ่ายหายไป จนถึงตอนนี้นาฬิกาบอกเวลาเกือบเที่ยงคืน...

รู้สึกเป็นห่วงเพราะอีกฝ่ายเมาอยู่ก่อนแล้ว อิงตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน... โทรหาเพื่อนของโอม

[ฮัลโหล?]

"เอ่อ พี่จีน นี่อิงนะครับ" เด็กหนุ่มตัดสินใจโทรหาจีนเพราะถึงแม้อีกฝ่ายจะทำเย็นชาใส่เขา เมื่อรู้ว่าเขาเป็นต้นเหตุให้โอมและเทมส์เลิกกัน แต่จีนก็ไม่เคยแกล้งโยนลูกบาสใส่ หรือแกล้งขัดขาให้เขาล้มเหมือนเพื่อนของโอมคนอื่นๆ

[อืม... มีอะไร?]

"เอ่อ พี่โอมอยู่ที่นั่นหรือเปล่าครับ"

[อยู่] อีกฝ่ายตอบกลับมาเหมือนไม่อยากตอบ แต่อิงก็ไม่ใส่ใจ เพราะสบายใจที่โอมไม่เป็นอะไร "โอเค ขอบคุณครับ"

[แค่นี้ใช่มั้ย?]

"ครับ ขอบค-" ยังไม่ทันจะพูดจบ สัญญาณปลายสายก็ถูกตัดไป

อิงมองมือถืออย่างเศร้าใจ... รู้สึกเดียวดายเหมือนตัวคนเดียวในโลกนี้



นาฬิกาบอกเวลาตีสองสี่สิบห้าเมื่อเสียงเครื่องยนต์คุ้นหูดังขึ้น... อิงรีบวิ่งไปเปิดประตูรั้วโดยไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายออกมากดกริ่งเหมือนทุกครั้ง

"โครม!" เสียงกระถางต้นไม้กระถางที่เท่าไหร่อิงจำไม่ได้แตกยับเยินจากฝีมือการเอารถเข้าจอดของโอม

ปิดประตูรั้วแล้วรีบเข้าไปประคองคนเมา พาขึ้นไปนอนบนห้อง....



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



WORTHLESS

Do you know how much you’ve hurt me, how I felt when you ignored me, how much pain I had to hide, how many tears I’ve cried? I just have to ask you, all those times I’ve been loving you, why didn’t you tell me that you love me too?



ร้าวระบมไปทั่วสรรพางค์กาย ร่างบางค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ตวัดเท้าลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำ...

กระจกเงาสะท้อนภาพเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผลที่เกิดจากการขบกัดทั้งใหม่และเก่า...

จ้องมองสบตากับคนในกระจก อิงยื่นมือออกไปลูบไล้ดวงตาแห้งผากของคนในกระจกอย่างเลื่อนลอย...

"แกร๊ก" เสียงประตูถูกเปิดเข้ามา เด็กหนุ่มร่างสูงมองสบตาคนที่เข้ามาก่อนผ่านกระจกเงาแต่ไม่พูดอะไร สายตาเย็นชากวาดมองรอยแผลและรอยช้ำบนร่างกายของคนตัวเล็กกว่าเพียงแว๊บเดียวแล้วก็เดินไปยืนใต้ฝักบัว เปิดน้ำชำระล้างร่างกาย....

ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา จนกระทั่งคนตัวโตอาบน้ำเสร็จและเดินออกไป...

อิงเดินไปนั่งลงในอ่าง แช่น้ำอุ่นเพื่อช่วยบรรเทาความร้าวระบม...

เซ็กส์ในวันนี้มีแต่ความทรมาน...

ก่อนนี้แม้จะเจ็บอยู่บ้าง แต่อีกฝ่ายก็ไม่ถึงกับรุนแรงมากนัก

แต่เดี๋ยวนี้... เซ็กส์คือการระบายความแค้นอย่างหนึ่งของอีกฝ่าย

ซบหน้าลงบนเข่า อิงปล่อยให้น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ไหลรินออกมาอย่างยอมแพ้...

นี่สินะที่เขาเรียก 'น้ำตาเช็ดหัวเข่า'



เดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่แช่จนตัวเริ่มซีด อิงมองสบตากับคนที่กำลังหยิบกุญแจรถ แล้วถามอีกฝ่ายเสียงเบา "ไปไหนครับ"

"กินเหล้า"

"ไม่ไปได้ไหมครับ"

โอมหันมามองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา "มีสิทธิ์อะไรมาห้าม"


นั่นสินะ มีสิทธิ์อะไรไปห้ามเขา...


"เป็นอิงได้ไหม" ร่างบางกระซิบถามเสียงเบา เมื่ออีกฝ่ายกำลังจะเปิดประตูออกไป

มือที่กำลังหมุนลูกบิดชะงักค้าง ไม่ได้หันมามองคนถาม โอมพูดเสียงหนักแน่น "ไม่... ไม่มีวัน... พี่ไม่มีวันรักนาย"

"ต้องเป็นเทมส์งั้นสิ" เด็กหนุ่มหลุดปากออกมาด้วยความอิจฉา "ทำไม... อิงมีอะไรที่สู้เทมส์ไม่ได้ ทำไมพี่ถึงไม่รักอิง!"

โอมหันกลับมาสบตาคนถาม ก่อนจะพูดช้าๆ เหมือนกลัวอีกฝ่ายจะไม่เข้าใจ "เพราะ นาย ไม่ ใช่ เทมส์"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=

จงด่าอิงกันต่อปายยย 555+
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 19-12-2012 20:27:07
รันทด!!!!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 19-12-2012 20:46:35
เศร้าเกิ้น รักเขาจนยอมขนาดนี้เลยเหรออิง โอมก็ไม่ได้กลับมาแลซักนิดนะ
แล้วตอนปัจจุบันจะมาหวงก้าง ไปไกล ๆ ไป๊  :m16:
อิงสู้ ๆ ผู้ชายห่วย ๆ อย่าไปสนใจมัน

 :pig4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 19-12-2012 20:58:35
ปางตายจริงๆค่ะ
แต่โดนแบบนี้ก็ดีแล้วนะคะ จะได้เอากลับไปคิด กลับไปทบทวน
ต้องโดนแบบหนักๆ เอาแบบพีค จะได้คิดได้
.
.
.
.
.
.
เราไม่ด่าอิงนะคะ เพราะเราเชียร์อิง 55555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-12-2012 21:00:07
ว่าจะไม่อ่าน แต่อดใจไม่ใหว  :z3:
ความรักมันทำให้คนหลงผิดจริงๆ ทำได้ทุกอย่างแม้แต่ทำร้ายตัวเอง
เศร้าว้อย  :m15:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 19-12-2012 21:31:32
ผมว่าอิง เนื้อแท้ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรหรอก แต่กับเทมส์หรือไท นี่สิผมว่าดูร้ายลึกยังไงก็ไม่รู้
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 19-12-2012 21:37:15
อ่านพาร์ทน้องอิงแล้วหดหู่จัง บวกกับอยากจะเข้าไปเขย่าน้องแรงๆๆๆๆให้อะไรๆมันเข้าระบบเสียที
น้องคิดจะเลิกแล้ว แต่สุดท้ายมันก็จบไม่ลง เพราะผลของการกระทำทั้งหมดทั้งมวลที่ทำไว้มันตามทัน
ถึงแม้จะไม่ชอบที่น้องทำ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะสงสารอยู่ด้วยหน่อยๆ T_T
เราคิดว่าในตอนแรกน้องถูกเปิดตัวออกมาด้วยตำแหน่งตัวเอก(หรือนายเอก)ของเรื่อง ประกอบกับเห็นเหตุการณ์ในปัจจุบัน
ทำให้เราค่อนข้างจะไม่ทุ่มอารมณ์ใส่เต็มๆ ยังเก็บปากเก็บคำอยู่เยอะนะ นี่ถ้าน้องเป็นตัวร้ายแต่ต้นนะอย่าหวังว่าจะรอดเหอะ ฮ่าๆๆ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นส่วนหนึ่งโทษพี่โอมด้วย วิธีแก้ปัญหาที่ไปเล่นตามเกมส์ของน้องมันยิ่งทำให้อะไรๆแย่ลง

แอบคิดว่าพาร์ทอดีตนี่เป็นเหมือนนิยายที่ทำการเปลี่ยนมุมของตัวละครเอก ซึ่งปกติจะถ่ายทอดจากมุมของพระเอก/นายเอก
กลายมาเป็นการถ่ายทอดจากมุมมองของนางร้าย(ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้ร้ายไปหมดทุกด้าน)อะไรอย่างนั้นเลยค่ะ
เราชอบนะ ไม่ค่อยได้อ่านแบบนี้เท่าไหร่

อันที่จริงที่อยากรู้มากๆอย่างหนึ่งคือ ท่าทีของโอมในเวลาปัจจุบัน ที่ทำเหมือนหวงก้างน้อง มันเกิดอะไรขึ้น?
จากตอนนี้โอมดูเกลียดและแค้นน้องอิงมากๆ ไม่น่าจะมีเหตุให้ต้องไปแสดงท่าทีอย่างนั้นเลยนะ หลังจากนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ
หรืออีกมุมนึงมันจะใช่อย่างที่เราคิดเราเห็นจริงหรือเปล่า รู้สึกยังไม่แน่ใจ กลัวอะไรๆไม่เหมือนที่เดา เลยยังอึดๆอัดๆไม่กล้าด่าเต็มตัว เหอๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-12-2012 21:38:02
คนเรามันผิดมันพลาดกันได้
หูตาสว่างเมื่อไหร่ก็จำไว้เป็นบทเรียนจะได้ไม่ทำซ้ำอีก
อิงเอ๊ยปล่อยโอมไปเถอะ ทรมานกันไปหมด กี่คนที่ต้องเจ็บ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-12-2012 21:50:03
ปางตายแต่ยังไม่ตายนะอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-12-2012 22:13:52
ปางตายจริงๆ


หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 19-12-2012 22:39:51

เมื่อไหร่อิงจะเข้าใจสักที รั้งไว้ก็จะมีแต่ทรมาน ทั้งตัวเอง ทั้งโอม และเทมส์
ไม่มีใครมีความสุขซักคน

บวกเป็ดให้คุณคนแต่ง และ คุณ AGALIGO ค่ะ อ่านเม้นท์แล้วโดนมากๆ เลย ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 19-12-2012 22:47:52
อีกไม่นาน อิงคงต้องปล่อยโอมไป
แต่มันต้องมีอะไรไม่ธรรมดาแน่ๆ
ว่าแล้วเราก็ย้อนกลับไปอ่านตอนต้นใหม่ดีกว่า
เรารู้แต่ตอนอิงอยู่กับพี่จีน น่ารัก เป็นธรรมชาติ ดูเป็นเด็กธรรมดาๆ ที่น่ารัก
ตอนหลงรักโอม คงเป็นช่วงวัยรุ่น เลือดลมพลุ่งพล่าน
ความยังยั้งชั่งใจ ผิดชอบชั่วดี คงไม่สามารถเอาชนะใจตัวเองได้
รอต่อไปค่ะ อยากอ่านพี่จีนแล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 19-12-2012 22:49:33
เฮ้อ! พูดไม่ออก บอกไม่ถูก อิงก็นะ โอมก็ด้วย แต่ละคน  :เฮ้อ:
รอต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 19-12-2012 22:53:10
ยิ่งอ่านเรายิ่งไม่ชอบโอมอ่ะ
ถ้าไม่ให้ความหวังตัดกับจริงจังแต่แรกน้องก็ไม่น่จะยื้อได้นานขนาดนี้

แล้วนี่อะไร...ออกไปเมาแล้วก็ยังกลับมาหาน้อง? มาทำกะน้องอย่างนี้เนี่ยนะ???
จะกลับมาทำไมห๊ะ?????

(อินจัด...ขออภัย)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 19-12-2012 23:56:39
คือถ้าโอมเอาเวลาที่คลุกอยู่กะอิงไปง้อเทมป์ดีกว่ามั้ยเนี้ย555

แต่อ่านบทอิงรันทดเยอะๆก็ดีเหมือนกัน จะได้รู้สึกสงสารอิงหน่อย
 ไม่งั้นหมั่นไส้นางเหลือเกิน555
แต่เข้าใจว่ายังเด็กอะนะ ช่วงอารมณ์คุกกรุ่น เพื่อนก็ไม่มีให้ปรึกษา แถมคนรังเกียจไปทั่ว คงเศร้าน่าดู

อยากรู้ตอนต่อไปแล้ว คิดว่าต้องมีจุดเปลี่ยนอะไรอีกเยอะแน่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 19/12/12 20:06
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 20-12-2012 00:29:13
ผ่านกันมากี่ฝน ถึงจะรู้ว่า คนไม่ใช่ ทำยังไงมันก็ไม่รัก...
เจ็บอีกซักกี่ครา ถึงจะรู้ว่า อยู่คนเดียวบางที ยังดีกว่ามีขยะในห่วงโซ่หัวใจ..
ผิดพลาดกันมาเท่าไหร่ ถึงจะเข้าใจชีวิตได้อย่างถ่องแท้...
แม้วัยแก่ใกล้โรยร่วง ยังยากควบคุมราคีคาว...

นับประสาอะไรกับเด็กวัยอย่างอิง หรือโอม  o18

ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างลักษณะ ต่างนิสัย ต่างคน ต่างจิต ต่างใจ ต่างรู้ไซร้ แตกต่างกัน... :เฮ้อ:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 20-12-2012 01:18:38
ปางตาย

======================================================================



NOBODY

I don’t know why I'm so afraid to lose you when you’re not even mine. I don’t know why I care for you when you

don’t even love me. I don’t know why you’re the one when I'm just nobody to you.



"ไอ้โอม เสาร์หน้าวันเกิดน้องเทมส์นะเว้ย มึงซื้อของขวัญเตรียมไว้หรือยัง" เปย์พูดพร้อมกับเหลือบมองเด็กหนุ่มอีกคนที่ซ้อมชู๊ตลูกลงห่วงไม่ไกล

กอดลูกบาสไว้ในอ้อมแขน โอมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ สายตาทอดมองผู้จัดการทีมที่กำลังนั่งจดอะไรอยู่สักอย่าง "กูซื้อแล้วน้องจะรับเหรอวะ"

"รับไม่รับมึงก็ต้องซื้อ... ง้อ รู้จักป๊ะ ง้อ"

"มึงคิดว่ากูไม่ง้อเหรอ... กูโทรไปหาเค้าก็ไม่รับ กูไปหาที่บ้านเค้าก็ไม่ออกมาพบ" โอมบอก แล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่

"แล้วไง แค่นี้มึงก็ท้อแล้วเหรอ มึงทำน้องเสียใจนะเว้ย"

ยังคงมองไปยังจุดหมายเดิม โอมพยักหน้า "กูตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้อะไรเค้า แต่กลัวเค้าไม่รับ"

"ไม่ลองก็ไมรู้" เปย์พูดพร้อมก็ตบไหล่เพื่อนสนิทอย่างให้กำลังใจ ก่อนจะปรายตามองคนที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ยอมชู๊ตสักที แล้วกระซิบเสียงเบา "แล้วมึงยังไปหาไอ้เด็กนี่อยู่หรือเปล่า" เมื่อโอมไม่ตอบ เปย์ก็พอจะเดา

เหตุการณ์ได้ จึงนิ่วหน้าอย่างขัดใจ "และมึงก็ต้องเลิกยุ่งกับไอ้เด็กนี่ให้เด็ดขาดด้วย ไม่งั้นก็อย่าหวังว่าเทมส์จะกลับมามองมึงเลย..."

"......."

เมื่อโอมยังคงนิ่ง เปย์จึงถามอย่างหงุดหงิด "อย่าบอกนะว่ามึงติดใจมัน"

"เปล่า" โอมตอบไม่เต็มเสียงนัก แต่เปย์ก็ยึดเอาสิ่งนั้นเป็นคำสัญญา "งั้นมึงก็ต้องเลิก ห้ามยุ่งกับมันอีก"

"เออ"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



A MILLION TEARS

A million words would not bring you back, I know because I've tried, neither would a million tears, I know I've

cried.



"พี่โอม... ทะ ทำอะไรครับ"

ร่างสูงไม่สนใจคำถามของเจ้าของห้อง กระชากเสื้อผ้าที่อีกฝ่ายนำไปซักและรีดให้จนเรียบออกจากไม้แขวน แล้วยัดใส่ในเป้ลวกๆ ก่อนจะชะงัก เมื่อมือผอมบางกระชากกระเป๋าเป้ของเขาไปกอดไว้แนบอก "เอาคืนมา"

อิงส่ายหน้า "ไม่... อิงไม่ให้"

"เอาคืนมา!" เด็กหนุ่มรุ่นพี่กระชากเสียงสั่ง แล้วพยายามแย่งเป้ออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย

กระถดตัวหนีพร้อมกับกอดกระเป๋าเป้ของอีกฝ่ายไว้แน่น ไม่ว่าเจ้าของจะพยายามแกะหรือแงะอย่างไร เด็กหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อย "ไม่! อิงไม่ให้!"

"เออ! ตามใจ งั้นก็เก็บเอาไว้เลย" โอมบอกเสียงหงุดหงิด ก่อนจะปล่อยมือจากกระเป๋า แต่เพราะอีกฝ่ายขืนไว้สุดตัว เมื่อเขาปล่อยมือ เด็กหนุ่มรุ่นน้องจึงเซแซ่ดๆ ไปปะทะกับผนัง ศีรษะโขกกับกำแพงแข็งๆ ดังโป๊ก

ก่อนที่ร่างบอบบางจะรูดลงไปกองอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บและจุก...

ตกตะลึงกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว โอมมองสำรวจอีกฝ่ายคร่าวๆ เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร เด็กหนุ่มร่างสูงจึงทำตามความตั้งใจเดิม... เดินออกจากห้องไป

แม้จะยังไม่หายมึนจากแรงกระแทกดีนัก แต่เด็กหนุ่มตัวเล็กก็รีบคลานไปกอดขาคนที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับร้องอ้อนวอนออกมา "พี่โอม ฮือออออ อย่าทิ้งอิงไป ฮืออออ อิงขอ ฮึก ร้อง ฮึก

ฮือออ"

โอมพยายามจะดึงขาออกแต่ไม่เป็นผล เพราะอีกฝ่ายกอดไว้แน่นเหลือเกิน "ปล่อย..."

"ฮืออออ อย่า ฮึก ทิ้งอิงไป ฮึก ฮืออออ อิง ฮึก ยอม ฮืออออ ทุกอย่าง ฮืออออ" ร่างบางพร่ำอ้อนวอนเหมือนใจจะขาด

เห็นน้ำตานองเต็มหน้าของอีกฝ่ายแล้วร่างสูงก็ใจอ่อนยวบ แต่ก็พยายามทำใจแข็ง แกะมือผอมบางออกจากขา เพราะอย่างที่เพื่อนเขาพูด หากเขายังคงมั่วอยู่กับอิง เทมส์ก็ไม่มีวันเหลียวกลับมามอง...

"พี่โอม ฮืออออ อย่าทิ้งอิงไป ฮือออออ"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



SIX FEET UNDER

I feel like I have fallen and cant get up, I loved you and you left, now I've got this pain in my chest,
I'm stuck in this hurt and the only way out is by putting myself underneath the dirt



ทรมาน....

ทรมานเหลือเกิน...

ร่างบางยกมือทั้งสองข้างขึ้นกดอกข้างซ้ายไว้ เพราะรู้สึกเจ็บจนทนไม่ไหว...

ดวงตาบวมช้ำเพราะผ่านการร้องให้มาหลายต่อหลายชั่วโมง ยังคงมีน้ำใสๆ ไหลออกมาตลอดเวลา...


ฮืออออออ


ฮืออออออ


ฮืออออออ


เวลาผ่านไป... จากมืดเป็นสว่าง และจากสว่างเป็นมืด

เด็กหนุ่มยังคงนอนอยู่ที่พื้น... ตรงที่เขาคลานมาหาใครคนนั้น

ดวงตาฝ้ามัวมองเหม่อขึ้นไปบนเพดาน... ที่ทั้งสองข้างที่กุมอกข้างซ้ายบีบขยำไปมาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด

แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไร... ความทรมานภายในใจก็ยังไม่จางหายไป

สายตาเหลือบเห็นวัตถุวาวๆ สะท้อนแสงไฟที่กระเด็นหล่นอยู่ข้างๆ

เด็กหนุ่มพลิกตัวนอนตะแคง... มองวัตถุดังกล่าวอยู่นาน

นิ้วเรียวยาวเอื้อมไปหยิบขึ้นพินิจพิจารณาดู

ของคนๆ นั้น...

มีดโกนหนวดของคนๆ นั้น...

หมุนไปหมุนมา พลิกไปพลิกมา... อิงจับมันไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนจะยกแขนอีกข้างหนึ่งขึ้นมา

แล้วค่อยๆ จรดใบมีดลงไปบนข้อมือ...

เลือดสีแดงที่ไหลทะลักออกมาตัดกับผิวขาวเนียนอย่างเห็นได้ชัด...

เด็กหนุ่มวางแขนข้างนั้นไว้กับพื้น แล้วค่อยๆ หลับตาลง



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 20-12-2012 01:32:06
เห้ยย อิงงงง ทำไมทำอย่างนี้ อยู่คนเดียวด้วย ใครจะมาช่วยเนี่ย   :m31:
ไอ้พี่โอมนี่ก็เลวนะ จริงๆไม่ใช่อิงที่ผิดคนเดียว แกด้วยนั่นแหล่ะ

กอดคุณเรนโบว์  :กอด1:

ปล ยิ่งอ่านส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษด้วย ยิ่งบีบหัวใจ โดยเฉพาะ SIX FEET UNDER  :sad2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-12-2012 02:15:46
ไปกันใหญ่แล้ว รักเขาอะไรมากมายขนาดนั้น
ยอมเจ็บ ยอมอาย ยอมไร้ศักดิ์ศรี แม้แต่ชีวิตตัวเองยังไม่เห็นค่า
พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูงหายไปไหนกันหมด
ไม่เห็นความผิดปกติของเด็กคนนี้เลยเหรอ ปล่อยไว้คนเดียวได้ไง
โอยตอนนี้คนอ่านใจจะขาดตามไปด้วย สงสารน้องอิงเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 20-12-2012 02:30:09
อิงทำอะไร๊ ไม่นึกถึงตัวเอง คนอื่นๆที่รักตัวเองเลยรึไง
ความผิดหวังเสียใจทำให้ขาดสติสินะ รักมากไปแล้วอิงเอ้ย
โอมเริ่มละ รังเรอะไร เฮ้อ! คนหนอคน
รอต่อไป ใครนะที่จะมาช่วยอิง แล้วเรื่องมันจะยังไงต่อ อิงทำใจได้ยังไง ติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: OitJi ที่ 20-12-2012 03:27:16
ทำไมมันดราม่าจังTT
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: IRIS ที่ 20-12-2012 05:36:25
ปางตาย :a5:

อารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ ความผิดหวังมันน่ากลัวจริงๆ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 20-12-2012 07:29:11
เมื่อไหร่จะหมดช่วงนี้ ไม่อยากอ่านเลย ฮื่อออออออออ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 20-12-2012 07:41:43

น้องอิง  :sad4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 20-12-2012 08:19:53
โคตรบีบหัวใจเลย สงสารนะรักคนที่เขาไม่ได้รัก อยากให้ผ่านช่วงนี้ไปเร็วๆจัง :เฮ้อ:
อยากเข้าสู่โหมดปัจจุบันแล้วอ่ะ คุณเรนโบว์ อยากให้อิงกับจีนคู่กันนะช่วยเยียวยากันและกัน แต่บอกตรงๆกลัวผิดคาดแบบว่า โอมเกิดรักอิงจริงๆและมาตามขอคืนดี อิงใจอ่อนแล้วก็กลับไปรักกันอีก  :z3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-12-2012 08:32:15
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนก็คนอีกนั้นแหละ  :laugh:
เม้นต์แบบไม่มีสาระ เพราะตัวเราก็เจ็บแล้วไม่เคยจำ  :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 20-12-2012 09:04:13
ปางตายคืออาการของคนอ่าน ไม่ใช่แค่อิงคนเดียว

อยากให้จีนคู่กับอิง ตัดขาดจากพวกโอมให้หมด ไม่ต้องยุ่งกันอีก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 20-12-2012 09:27:05
ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรออิง เฮ้อ!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 20-12-2012 10:27:42
เอาเลยค่ะ น้องอิง เอาให้เจ็บ เอาให้จำ
จะได้ไม่ไปรักคนอย่างโอมอีก

รู้สึกว่าโอมมีใจให้อิงแล้ว
ทิ้งอิงไป อย่ามาเสียดายตอนหลังก็แล้วกัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 20-12-2012 12:08:42
อืม  สมควรที่จะโดนเขาด่าเขาประจานแล้วล่ะอิง
ถ้าไม่รักตัวเอง  แล้วโง่ขนาดที่คิดสั้นแบบนี้     คนอื่นเขาคงจะมารักนายได้หรอกนะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 20-12-2012 12:42:25
อิงเอ้ยยยย ถือว่าชดใช้กรรมแล้วกันที่ไปยุ่งกับคนมีเจ้าของแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 20-12-2012 13:56:38

แค่รักตัวเองยังทำไม่ได้เลย
แล้วหวังจะให้คนอื่นมารักเนี่ยนะ

ชีวิตตัวเองไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ
แค่โดนปฏิเสธก็จะฆ่าตัวตายซะแล้ว

ถ้าพ่อแม่พี่น้องรู้ว่าทำตัวแบบนี้
แล้วพวกเขาจะรู้สึกยังไง
คนที่ทิ้งไปเขาจะรับรู้ด้วยไหม

ของที่แย่งเค้ามา---ถึงแย่งมาได้
แต่ก็มีความสุขอยู่ได้ไม่นานหรอก

เรื่องแบบนี้ถึงมีใครมาเตือนเค้าก็ไม่ฟังหรอก
เพราะว่าหน้ามืดตามัว---หลับหูหลับตาขนาดนั้น

ต้องปล่อยให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเอง
ว่าถ้าทำแบบนั้นผลจะออกมาแบบนี้


คนเราทำผิดพลาดกันได้---แต่คนที่ทำผิดแล้วรู้จักคิด
กลับตัวกลับใจไม่ทำผิดแบบเดิมอีกแบบนี้ก็ยังน่าให้อภัย
แต่ต้องอาศัยเวลาในการพิสูจน์ตัวเองว่าจะไม่ทำผิดซ้ำสองอีก


สรุปที่กลุ่มนั้นเกลียดอิงก็สมควรแล้ว
เพราะทำผิดจริง---จะโทษใครนอกจากตัวเอง
แต่เรื่องจีนกับเพื่อนนี่---เพื่อนกันไม่ทำแบบนี้หรอกนะ

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 20-12-2012 19:49:52
แค่รักตัวเองยังทำไม่ได้เลย
แล้วหวังจะให้คนอื่นมารักเนี่ยนะ

ชีวิตตัวเองไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ
แค่โดนปฏิเสธก็จะฆ่าตัวตายซะแล้ว

ถ้าพ่อแม่พี่น้องรู้ว่าทำตัวแบบนี้
แล้วพวกเขาจะรู้สึกยังไง
คนที่ทิ้งไปเขาจะรับรู้ด้วยไหม

ของที่แย่งเค้ามา---ถึงแย่งมาได้
แต่ก็มีความสุขอยู่ได้ไม่นานหรอก

เรื่องแบบนี้ถึงมีใครมาเตือนเค้าก็ไม่ฟังหรอก
เพราะว่าหน้ามืดตามัว---หลับหูหลับตาขนาดนั้น

ต้องปล่อยให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเอง
ว่าถ้าทำแบบนั้นผลจะออกมาแบบนี้


คนเราทำผิดพลาดกันได้---แต่คนที่ทำผิดแล้วรู้จักคิด
กลับตัวกลับใจไม่ทำผิดแบบเดิมอีกแบบนี้ก็ยังน่าให้อภัย
แต่ต้องอาศัยเวลาในการพิสูจน์ตัวเองว่าจะไม่ทำผิดซ้ำสองอีก


สรุปที่กลุ่มนั้นเกลียดอิงก็สมควรแล้ว
เพราะทำผิดจริง---จะโทษใครนอกจากตัวเอง
แต่เรื่องจีนกับเพื่อนนี่---เพื่อนกันไม่ทำแบบนี้หรอกนะ


เอาใจไปเต็มร้อยยยยยย!!!!!!!
โดนนนนนนนน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 20-12-2012 20:52:18
อ่าว อิง...ไหงทำงี้ล่ะ

เฮ้อออออ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-12-2012 23:13:41
เพิ่งเข้ามาอ่านครับ  ชอบเลย  แต่ย้อนหลังมากไปหน่อยแล้วนะครับ  กลับมาตอนปัจจุบันเดี๋ยวไม่ต่อเนื่องนะครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 20-12-2012 23:37:23
อ่านตอนไหนก็สงสารอิงง่ะ แต่ไม่น่าจะมาคิดสั้นแบบนี้เลย ไม่น่าเลยจริงๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 21-12-2012 00:32:13
 :เฮ้อ:  คิดสั้นเลยหรอ   


ตอนนี้มันสั้นอ่ะ แถมอิงยังคิดสั้นอีก   :m15:

ปล. คิดถึงพี่จีนจังเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 21-12-2012 00:45:59
อ่านแล้วเมื่อเช้่า กลับมาเม้นท์ตอนดึก
ไม่อยากให้ด่าน้องอิงเลย
น้องยังเด็ก คิดอะไรไม่เป็น ด้วยประสบการณ์ชีวิต ความอบอุ่นในครอบครัว
คนเราโตๆ ยังพลาดกันได้เลย นี่น้องแค่มัธยมปลายเอง
ประกอบกับบรรยากาศชวนเสียคน ไม่มีพ่อแม่ผู้ปกครองอยู่ใกล้ดูแลบุตรหลานของท่าน
แล้ว ณ ตอนนี้ น้องก็ได้รับผลจากการกระทำนั้นๆ แล้ว
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรมนะคะ เด็กๆ
เพราะแบบนี้ เราจึงควรเอาใจใส่ดูแลบุตรหลานในวัยนี้กันเยอะๆ
แหม จากเหตุการณ์ในนิยายเรื่องนี้ ไม่อยากคิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ
อ่ะ เข้าเรื่องนิยายดีกว่า
น้องอิงกรีดแขนตัวเองครั้งนี้ ต้องเป็นการผลิกผันชีัวิตแน่ๆ
แล้วมันก็ต้องมีพี่ชาร์มมาเกี่ยวแน่ๆ เลย เพราะเห็นน้องพูดถึงตอนร้องเพลง ว่าพี่เขาเสียงดี
พี่ชาร์มอาจจะช่วยให้อิงหันมาเอาดีด้านร้องเพลงใช่ไหมๆ
อยากอ่านต่อแล้วค่ะ รอพรุ่งนี้นะคะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 20/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: pharm ที่ 21-12-2012 00:49:26
กรีดข้อมือ  นึกภาพตามแล้วเสียวไส้จิงๆ

น่ากลัว
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 21-12-2012 01:19:46
ปางตาย

=====================================================



WEAKNESS

Don't hold strong opinions about things you don't understand. Not all scars show. Not all wounds heal. Sometimes you can't always see the pain someone feels.



ขนตายาวหนากระพริบถี่ๆ ก่อนเจ้าของร่างจะรู้สึกตัว และค่อยๆ ลืมตาขึ้น... ดวงตาเลื่อนลอยกวาดมองรอบๆ ห้องสีขาว ก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงร่างที่นอนคุดคู้อยู่บนโซฟามุมห้อง...

เด็กหนุ่มพยายามลำดับเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น ตนจึงต้องมานอนอยู่ที่นี่...


'ปล่อย!'


'อย่าทิ้งอิงไป...ฮืออออ...อิงขอร้อง'


'น้องอิง!.. แม่อยู่นี่แล้ว... อย่าเป็นอะไรนะลูก ฮืออออ...'



กระบอกตาทั้งสองข้างร้อนผ่าว... น้ำอุ่นๆ เอ่อท่วมนัยน์ตาจนมองไม่เห็นอะไร

"แม่..."

ด้วยความห่วงใยที่มีมากล้น คนเป็นแม่จึงไม่เคยได้นอนหลับเต็มตา แม้อีกฝ่ายจะเรียกด้วยเสียงที่เบาแสนเบา แต่คนที่กำลังหลับอยู่ก็สะดุ้งตื่นและรีบลุกมาหาที่เตียงทันที "น้องอิง?"

"แม่..."

สาวใหญ่ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ "น้องอิง... ฮึก... เจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก... ฮึก... ดะ เดี๋ยว แม่เรียกหมอก่อน"

เด็กหนุ่มจับมือคนเป็นแม่ไว้ กระซิบเสียงแหบ "น้ำ"

"นะ น้ำเหรอ เดี๋ยวแม่เอาให้" พยายามควบคุมสติอารมณ์ คนเป็นแม่รีบเดินไปรินน้ำใส่แก้วแล้วนำมาป้อนคนป่วย "ค่อยๆ นะ เดี๋ยวสำลัก"

เมื่อลูกได้ดื่มน้ำเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็รีบกดออดเรียกพยาบาลให้เข้ามาดู



"แม่..." เด็กหนุ่มเรียกคนเป็นแม่เสียงสั่นเครือ หลังจากที่แพทย์และพยาบาลออกจากห้องไปได้สักครู่

คนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กที่ชุบน้ำจนเปียกหมาดๆ รีบเร่งฝีเท้าเดินมาที่เตียง เมื่อเห็นคนเป็นลูกมองมาน้ำตาคลอ "มีอะไรครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก"

อิงส่ายหน้า ก่อนจะกล่าวด้วยความสำนึกผิด "อิง...ฮึก...ขอโทษ...ฮึก..."

นิ้วเรียวยาวเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มของคนอายุน้อยกว่าให้อย่างเบามือ หญิงสาวบอกเสียงสั่น "ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร"

"แม่โกรธ ฮึก อิงหรือเปล่า ฮึก อิงขอโทษ ฮึก"

"ไม่ ไม่ต้องขอโทษ...แม่ผิดเอง ที่ไม่ได้อยู่ด้วยตอนที่ลูกมีความทุกข์..ถ้าแม่อยู่ด้-"

อิงส่ายหน้า บอกด้วยเสียงสะอื้น"แม่อย่าโทษ ฮึก ตัวเองเลยครับ ฮึก อิงทำ ฮึก ตัวเอง...อิงผิดเอง...อิงเอง"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



NOTHING'S RIGHT

Do you ever have one of those days where nothing really goes wrong but you feel like you hate the world and the
smallest thing that happens can make you break down right there and cry?



"อิง? มาอยู่นี่เอง ป้า-" สาวใหญ่ชะงักคำพูด เมื่อเห็นคนเป็นลูกใช้มือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าลวกๆ "เป็นอะไรลูก ร้องให้ทำไม"

อิงส่ายหน้า แต่เสียงสั่นเครือ "เปล่าครับ ไม่ได้เป็นอะไร แม่มีอะไรหรือเปล่าครับ"

ไม่อยากจะเซ้าซี้มาก เพราะพอจะเดาออกว่าอะไรที่ทำให้ลูกชายของเธอนั่งเหม่อลอยน้ำตาซึมตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา "อ๋อ อิงจำป้าพิมได้ไหมลูก ป้าพิมที่หนูเคยไปอยู่ด้วยตอนเด็กๆ"

"เพื่อนของแม่ใช่ไหมครับ จำได้ครับ แต่นึกหน้าไม่ออก... แล้วป้าพิมทำไมครับ"

"ป้าพิมมาเยี่ยมจ๊ะ ตอนอยู่โรง'บาลป้าเค้าก็ไปเยี่ยมนะ แต่ไปทีไร อิงหลับอยู่ทุกที"



"ป้าพิม สวัสดีครับ" อิงยกมือไหว้สาวใหญ่ที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกเพียงคนเดียว แม้จะไม่ได้เจอกันนาน แต่ก็ยังจำความใจดีของอีกฝ่ายได้

คุณพิมยิ้มให้ลูกชายเพื่อนสนิทอย่างอ่อนโยน "น้องอิง เป็นไงบ้างลูก หายดีหรือยัง"

"ดีขึ้นแล้วครับ" แต่ก็เฉพาะร่างกายภายนอกเท่านั้น

"งั้นก็ดีแล้ว... ไหนมานั่งใกล้ๆ ป้าหน่อยซิ ไม่เจอกันนาน โตเป็นหนุ่มแล้วนะเรา"



"แล้วจำตอนที่พี่เค้าหลอกให้เอาไม้หนีบผ้าไปหนีบจมูกได้มั้ย"

แม้จะเป็นความทรงจำที่ลางเลือน แต่เหตุการณ์ประทับใจขนาดนั้น ถึงจะเด็กยังไง แต่อิงก็ยังจำได้ไม่มีวันลืม "จำได้ครับ ที่พี่หรั่งโกหกอิง บอกถ้าเอาไม้หนีบผ้าหนีบจมูกไว้แล้วมันจะโด่งเหมือนของเค้า"

เห็นเด็กหนุ่มเผลอทำจมูกย่น คุณพิมก็หัวเราะขำ ก่อนจะบอก "พี่เค้าไม่ได้ชื่อหรั่งจ๊ะ พี่เกียร์ ส่วนอีกคนก็พี่เล่ย์"

คนอายุน้อยนิ่วหน้า เพราะรู้สึกคุ้นเคยกับทั้งสองชื่อ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า จึงเลิกสนใจ ถามไถ่ตามมารยาท "แล้วตอนนี้พี่เค้าเป็นไงบ้างครับ สบายดีหรือเปล่า"

"สบายดีจ๊ะ ตอนนี้พี่เกียร์ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เยอรมัน ส่วนพี่เล่ย์ก็ที่เดนมาร์ก"

"ว้าว เก่งจัง" แม่ของอิงเอ่ยชมจากใจจริง

"ขอบใจ เดี๋ยวจะบอกพวกนั้นให้ ว่าน้าเอมชม"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



I AM SURRENDER

When you love a person very much, even though you're already experiencing pain, you just can't let go. But sometimes, the heart gets really tired and the mind insists to let go cause the heart can't take it anymore.



"แม่ครับ..."

คุณอิงมองหน้าลูกชายที่กำลังเขี่ยข้าวในจานเล่นไม่ยอมกิน "ว่าไงลูก?"

ไม่ยอมเงยหน้าจากจานข้าว อิงบอกเสียงเครือ "อิงอยากย้ายโรงเรียน..."

วางช้อนส้อมลงกับจาน คุณเอมเอื้อมไปดึงมือของลูกชายมากุมไว้ บีบเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ... รอจนอีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมาสบตา แล้วจึงพยักหน้า "ได้สิจ๊ะ อิงอยากย้ายวันไหน เราไปทำเรื่องกัน"

"พรุ่งนี้..." อิงบอกทั้งน้ำตา

คุณพิมพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร น้ำตาคลอคลองตามลูกชาย...

เพราะรู้ว่าลูกชายนอนร้องให้ทุกคืน...

เพราะรู้ว่าลูกชายพยายามฆ่าตัวตายเพราะอะไร...

เพราะรู้ว่าลูกชายมีชีวิตอยู่แต่เหมือนไร้วิญญาณ...



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



PAST DEEDS

The reason it hurts so much to separate is because our souls are connected. Maybe they always have been and will be. Maybe we've lived a thousand lives before this one and in each of them we've found each other.



"กาลก่อน... ชายคนหนึ่งเดินมาพบศพหญิงสาวนอนตายอยู่กลางทางด้วยสภาพเปลือยเปล่าก็รู้สึกอุจาดตาจึงถอดเสื้อแล้วเอามาคลุมร่างเปลือยของศพไว้ แล้วก็เดินจากไป... ต่อมามีชายอีกคนหนึ่งเดินมาพบศพหญิงสาวคนเดียวกันก็เกิดความสังเวชใจจึงได้ไปนิมนต์พระภิกษุรูปหนึ่งมาทำพิธีฌาปนกิจศพให้... อยู่ต่อมาชายทั้งสองคนก็เสียชีวิตลง รวมถึงพระภิกษุรูปนั้นที่มรณภาพเช่นกัน...."


เด็กหนุ่มที่กำลังจะเดินผ่านห้องรับแขกไป หยุดฟังเสียงที่ดังมาจากทีวีอย่างสนใจ


"กาลต่อมา... มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง แต่งงานกันได้ไม่นานก็มีบุตรเชยชม... บุตรของทั้งคู่เป็นเด็กที่ชอบเข้าวัดเข้าวาและชอบฟังธรรม พาอายุพอประมาณก็ขอบวชเณช ซึ่งพ่อกับแม่ก็ไม่ขัด เมื่อบวชไปแล้วก็ซึ้งในรสพระธรรมไม่ยอมศึก... พ่อแม่ทั้งสองคนก็ไม่ขัดใจ ร่วมอนุโมทนาด้วย...นอกจากเณรแล้ว สองสามีภรรยาก็ไม่มีลูกมาชื่นชมอีกเลย แต่ทั้งคู่ก็ยังอยู่ด้วยกันด้วยความรักใคร่ปรองดองเช่นเดิม... อยู่มาวันหนึ่ง ภรรยาอยู่บ้านเพียงลำพัง เพราะสามีต้องไปค้าขายต่างแดน... ชายคนหนึ่งเดินหลงทางมาเจอบ้านของสามีภรรยาคู่นี้ก็มาขอน้ำดื่มและอาศัยนอนหนึ่งคืน ซึ่งภรรยาที่อยู่บ้านเพียงลำพังก็ต้อนรับแขกเป็นอย่างดี..."


สาวใหญ่ที่กำลังเดินออกมาจากในครัวชะงักเท้าแล้วหยุดอยู่กับที่ แอบมองลูกชายที่ยืนนิ่งมองทีวีที่พระภิกษุรูปหนึ่งกำลังเทศน์ออกอากาศด้วยความแปลกใจ...


เพราะเกือบปีแล้วที่อีกฝ่ายไร้ปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิงต่างๆ


ดำเนินชีวิตคล้ายหุ่นยนต์


"...เพียงแค่เห็นหน้าทั้งสองคนก็รู้สึกต้องตาต้องใจกันอย่างแปลกประหลาด แม้ว่าภรรยาจะรักสามีมากขนาดไหน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพิเศษกับชายหนุ่มแปลกหน้า... และคืนที่ชายหนุ่มแปลกหน้ามาขออาศัยอยู่นั้น ทั้งสองคนก็มีความสัมพันธ์เกินเลยกัน... ภรรยารู้สึกผิดมาก แม้ชายหนุ่มแปลกหน้าจะจากไปแล้ว และสามีก็ไม่อาจรู้ได้ แต่เพราะความเป็นคนซื่อสัตย์ ภรรยาจึงบอกเรื่องที่เกิดขึ้นกับสามี... และสามีก็โกรธภรรยามาก แต่เพราะอยู่กินกันมานาน และภรรยาก็เป็นคนซื่อสัตย์ ไม่ใช่คนเจ้าชู้ และไม่เคยวอกแวกเลยสักครั้งเดียว... สามีจึงพยายามข่มอารมณ์โกรธ และนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับเณรลูกชาย...

ชาติที่แล้วเณรเคยบวชเป็นพระภิกษุมาก่อน และรักษาศีลอย่างเคร่งครัด ทำให้ชาตินี้ชอบที่จะเข้าวัดและฟังธรรม... ด้วยบารมีที่สั่งสมมาตั้งแต่ชาติที่แล้วทำให้เมื่อบวชเป็นเณรและตั้งใจศึกษาธรรมะไม่นานก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์ และระลึกชาติได้ เณรจึงเล่าเรื่องศพเปลือยของหญิงสาวให้คนทั้งคู่ฟัง...

'หญิงสาวคนนั้น ในชาตินี้ก็คือโยมแม่ ส่วนผู้ชายคนที่จัดการทำศพให้ก็คือโยมพ่อในชาตินี้... ส่วนชายแปลกหน้าในชาตินี้ ก็คือคนที่ถอดเสื้อคลุมศพของหญิงสาวในชาติที่แล้ว'

'แล้วเณรเป็นใครขอรับ?'

'เณรก็คือพระภิกษุที่มาประกอบพิธีกรรมให้กับศพนั่นเอง... เพราะกรรมที่เราทำร่วมกันมาแต่ชาติที่แล้ว ทำให้เราได้กลับมาพบเจอกันอีก... เหตุที่ชายแปลกหน้ามาเจอโยมแม่แล้วทั้งสองคนมีความรู้สึกพิเศษต่อกัน นั่นก็เพราะชายคนนั้นเคยทำกรรมดีไว้กับโยมแม่ โดยการถอดเสื้อออกมาคลุมศพให้... แต่เมื่อหมดกรรมที่ทำต่อกันไว้ ทั้งชายแปลกหน้าและโยมแม่จึงหมดความรู้สึกที่พิเศษต่อกัน...'

'แล้วห้ามไม่ได้หรือขอรับ'

'ชะตามันลิขิตมาแล้ว... เพราะเคยทำกรรมร่วมกันมาก่อน หากโยมแม่เจอชายแปลกหน้าก่อนโยมพ่อ โยมแม่ก็จะต้องแต่งงานกับชายคนนั้น  แต่สุดท้ายแล้ว เมื่อได้เจอโยมพ่อที่ทำกรรมร่วมกันมามากกว่า โยมแม่ก็จะต้องเลิกกับชายคนนั้นและมาอยู่กินกับโยมพ่อแทน'

หลังจากสามีภรรยาได้คิดตามก็เข้าใจ 'สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ย่อมมีเหตุและผล ไม่ใช่เพราะความบังเอิญ'จึงพากันกลับบ้านไป และครองคู่อยู่กันอย่างมีความสุขเรื่อยมา"



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=



THANK YOU

Everything I know about love I learned from you and everything I know about pain I learned from you. You were my only, you were my first. But the most important thing you ever gave me was the one that hurt the most. So thankyou for the broken heart. And thankyou for the permanent scar 'cause if it wasn't for you I might forget, how it feels to let go. And how it feels to get a brand new start....



"ทำอะไรลูก"

ร่างบางหันไปมองคนถาม แล้วยิ้มออกมา "อิงกำลังนับหนึ่งครับ"

คนเป็นแม่เลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจปนดีใจ นานแล้วที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มสดใสแบบนี้ สาวใหญ่เดินเข้าไปยืนใกล้ๆ คนเป็นลูก "ขอแม่นับด้วยคนได้ไหม"

อิงไม่ตอบ แต่ยื่นรูปภาพของใครบางคนให้กับคนเป็นแม่ ก่อนจะหย่อนบางส่วนลงในถังสีเก่าที่มีไฟลุกอยู่ข้างใน...



คนที่นั่งมองกองไฟในถังสีค่อยๆ มอดลงสะดุ้งตกใจเมื่อวัตถุเย็นๆ สัมผัสที่แก้ม...

เมื่อลูกชายรับไปถือไว้ คนเป็นแม่ก็ไม่พูดอะไร ใช้ก้นขวดแตะกับปากขวดของอีกฝ่าย แล้วกระดกลงคอ...

เด็กหนุ่มยกขวดเบียร์ขึ้นจิบ แล้วเอนพิงศีรษะกับไหล่ของคนเป็นแม่ที่ทรุดลงนั่งข้างๆ

ทั้งคู่นั่งอยู่ด้วยกันเงียบๆ โดยไม่มีใครพูดอะไร

เวลาผ่านไปชั่วครู่ เสียงหวานๆ ก็ฮัมเพลงออกมา...


"หากเปรียบกับชีวิตของคน
เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
ก็คงเปรียบได้กับฤดู
คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ..."


และไม่นานคนเป็นลูกก็ร้องคลอเบาๆ


"...เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

และถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้
ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ..."



=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=lovehurts=

จบปางตาย... ซะที  :เฮ้อ:


ประสบความสำเร็จอย่างสูง... ทำให้คนเกลียดอิงได้ กร๊ากกก (อันนี้เป็นความตั้งใจเลยนะ 555+)


Note: เรื่องศพเปลือยของหญิงสาว พระธุดงค์ท่านเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กแล้ว อาจจะเพี้ยนกันบ้าง ก็อย่าถือสากันเน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 21-12-2012 01:30:03
อิงน่าสงสารมาก เกลียดแก ไอโอม ไปตายซะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 21-12-2012 01:37:51
ไม่เกลียดอิงซะหน่อย
สงสารด้วยซ้ำไปค่ะ
ต่อไปนี้อิงจะหลุดพ้นกรรมแล้ว
ดีใจที่แม่ เป็นผู้มาประคับประคองลูก ซึ้งจนน้ำตาไหล
รอตอนหน้าอีกล่ะ
มาเร็วๆ นะคะ อยากอ่านยาวๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากกกกก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 21-12-2012 01:43:15
ดีแล้วล่ะ

เริ่มนับหนึ่งใหม่

รออิงคู่จีนนะคะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 21-12-2012 01:53:50
ทำผิดแล้ว จำไว้เป็นบทเรียน ไม่ทำซ้ำอีก ก็โอเคแล้วในระดับหนึ่ง
เราก็ไม่ถึงกับเกลียดอิงนะ (คิดว่าน่าจะกำลังไต่ระดับอยู่ ฮ่า) อธิบายยาก
รู้สึกว่าบางทีจะเม้นต์ต่อว่า ก็มีอะไรไม่รู้เข้ามาทำให้คิดโน่นนี่สับสน มีอารมณ์อื่นเข้ามาปนพร้อมๆกัน
หลังจากนี้ก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ ชอบน้องเวอร์ชั่นปัจจุบัน อยากติดตามต่อแล้ว
อ้อ เรื่องที่สงสัยเรื่องความสัมพันธ์ของน้องอิง เกียร์ เล่ย์ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าที่แท้ก็จำกันไม่ได้นี่เอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 21-12-2012 02:03:08
คืนนี้คุ้มจริงๆที่อยู่รอ หมดตอนนี้ก็จะกลับสู่ตอนปัจจุบันแล้วใช่ไหม อยากเห็นตอนปัจจุบันที่น้องเข้มแข็งแล้ว
สงสัยไอ้โอมนี่ยังไงๆ ตอนที่เจออิงล่าสุดนี่คือ โกรธ หวงก้าง หรือ เสียดาย... สาธุ ขอให้เป็นอย่างหลัง  :laugh: เพราะเท่าที่อ่านๆมาคิดว่าเทมส์ก็ไม่ได้นิสัยดีอะไรเท่าไหร่ ไอ้โอมอาจจะติดใจน้อง เห็นความดีของน้องตอนช่วงที่มันเมาอยู่บ้าง  :laugh:

คิดไปคิดมาแล้วไม่อยากให้อิงคู่กับจีน (เดาเอา ไม่รู้จะได้คู่กันจริงป่าว 55 ) เพราะมันไม่ต่างกับตอนของโอมเลย ที่พอผิดหวังกับคนรักอย่างเทมส์หรือปาย แล้วมาลงที่อิง น้องเหมือนเป็นกระโถนให้ไอ้กลุ่มพวกนี้จริงๆ  :เฮ้อ: แต่ถ้าจะคู่กันจริงๆก็รับได้อยู่ 55



ประสบความสำเร็จอย่างสูง... ทำให้คนเกลียดอิงได้ กร๊ากกก (อันนี้เป็นความตั้งใจเลยนะ 555+)


ไม่นะ เค้าออกจะรักและเอ็นดูน้องอิง  :-[   ขอบคุณคุณเรนโบว์ มาต่อบ่อยๆนะคะ รออ่านอยู่ทุกวัน (เริ่มรู้สึกเสพติดเหมือนเรื่องน้องฟ่างอีกละ  :laugh:)

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 21-12-2012 02:06:51
เย้ๆๆๆๆ จะได้อ่านตอนใหม่แล้ว บอกตามตรง อ่านปางตายแล้วเครี๊ยดเครียดยังไงไม่รู้  :z2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 21-12-2012 04:10:26
^___^  ดีแล้วค่ะน้องอิง เริ่มใหม่นะคะ


ชอบน้องอิงมากเลย อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว 

คิดถึงจีน     :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-12-2012 07:26:26
 :angry2: :angry2:

เค้าไม่เคยเกลียดอิงนะคนเขียนอย่าเข้าใจผิดนะ ความรู้สึกที่มีต่ออิง ในภาคปางตายคือ สงสารกับสมเพสและเข้าใจ เพราะ เรารู้ว่ารักแรก ของเด็กน้อย มันเป็นยังไง เพื่อนเราเป็นแบบ อิงเยอะมาก มันไม่ใช่รักหรอกมันคือความลุ่มหลง จะเป็นจะตาย ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล อยากเอาชนะ ว่าทำไมเค้าไม่เลือกเรา ทั้งที่ตัวเราเองก็ไม่ได้รักเค้าขนาดนั้น  โดยลืมไปว่า ยังมีความรักของใครอีก ส่วนใหญ่ก็กลับมาได้ด้วยความรักของพ่อแม่ ถือว่าอิงยังมีบุญนะ ที่ยังมีความรักของแม่โอบอุ้มและอิง

เชื่อเถอะ ทุกคนที่ผ่านเหตุการณ์นี้มาจะเข็มแข็งมาก พอลองย้อนกลับไป จะรู้ว่าเรามันโง่และควายมากที่ทำลงไป และก็จะคิดได้ว่าเค้ามีค่าพอที่เราจะทำแบบนั้นหรอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 21-12-2012 07:46:12

น้องอิง เริ่มต้นชีวิตใหม่ซะที  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 21-12-2012 09:40:22
ตอนนี้ทั้งเศร้าทั้งซึ้งไปกับความรักของแม่ที่มีต่อน้องอิง ไม่ผิดหรอกคะที่น้องอิงเป็นแบบนี้ เวลาที่เรารักมากพอผิดหวังก็เจ็บปวดเหมือนจะตายให้ได้จนลืมนึกถึงเหตุและผลไป ถ้ามีโอกาสเริ่มชีวิตใหม่ย้อนกลับไปคิดได้ก็จะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันโง่มากและนำกลับมาเป็นบทเรียนเตือนใจตัวเอง หลังจากนี้ขอให้น้องอิงเริ่มใหม่กับพี่จีนแล้วกันนะจ๊ะ :กอด1:


ปล.ขึ้นอยู่กับคนเขียนใช่ไหมที่จะกำหนด อิอิ o18
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 21-12-2012 09:42:37
ปางตายจบ
กลับสู่ภาวะปกติ ฮ่าๆๆๆ แบบนี้จะได้น้องอิงที่น่ารักกลับมาแล้วสิ รึป่าว?
อดีตเป็นบทเรียนที่ดีเสมอ อิงคิดได้ก็ดีแล้ว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-12-2012 10:00:48
ไม่ได้เกลียดอิงนะ อาจจะเพราะรู้อยู่แล้วว่าปัจจุบันน้องอิงมีสติแล้ว แต่มันแค่ขัดใจจี๊ด ๆ ที่นึกถึงอดีตที่ลูกสาวทำตัวน่าตีก้น

หวังว่าแมงหวี่แมงวันคงทำอะไรน้องอิงไม่ได้อีกแล้วนะอย่างมากก็แค่บินวน ๆ พอให้รำคาญ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 21-12-2012 10:12:23
ชอบบรรยากาศแม่ลูกนับหนึ่งด้วยกัน น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 21-12-2012 10:51:47
แต่ละคนก็มีเหตุผลในการกระทำของตนเอง

ยอมรับว่า อิงในภาคปางตาย ก็น่าจะทำให้คนเกลียดได้จริงๆ

แต่การที่น้องสามารถนับหนึ่งใหม่ได้นับว่าน่ายกย่องจริงๆเช่นกัน

อยากรู้ความรู้สึกของโอมในภาคปัจจุบันว่าคิดยังไง

เพราะสำหรับเรา โอมก็ดูเป็นคนที่ดีในแง่คนรักที่ดูซื่อสัตย์และรักมั่นคงต่อเทมส์

และในแง่เพื่อนที่คอยเป็นห่วงถามไถ่จีน( แม้จะเอาใจความรู้สึกแฟนตัวเองมากกกว่า)

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่โอมทำกับอิงหลังจากเทมส์บอกเลิกนั่นมันก็เลวร้ายมากเช่นกัน

รอติดตามอ่านต่อนะคะ

ปล. อ่านแล้วทั้งเรื่อง unbeleivable' และเรื่องนี้ รู้สึกชอบเกียร์ แม่พิมและเล่ย์ ดูเป็นคนที่ชิวชิวดีจัง คิดถึงเรื่องนั้นด้วยนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-12-2012 12:27:16
ยืนยันว่าไม่ได้เกลียดน้องอิง แค่ใจหายที่น้องตัดสินใจทำอะไรแบบนั้น
เรื่องของหัวใจมันบังคับกันไม่ได้ อย่าว่าแต่เด็กอย่างอิงเลย ผู้ใหญ่หลายคนเจอมายังแย่
แม่อิงรับมือเก่งมาก และอิงก็เยียวยาตัวเองได้ดีด้วย
แต่ละช่วงชีวิต ปัญหาที่พบก็จะแตกต่างกันออกไป คนเข้มแข็งก็จะผ่านไปได้ด้วยดี
ถึงตอนนี้ก็ไม่โกรธโอม เทมส์ หรือเพื่อนของจีนแล้ว แต่ละคนย่อมมีเหตุผลของการกระทำ
คนเขียน ๆ ได้ดี ทำให้เราคล้อยตาม จนเผลอมีอคติกับตัวละคร
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 21-12-2012 12:33:14
อ่านเรื่องอิงแล้วคิดถึงเพลงนี้

รักตัวเองให้เป็น

เคยลองรักใครให้ใจวุ่นวาย
เอาตัวและใจให้ไปไม่ยั้ง
แต่ละคนก็ทำให้เจ็บซ้ำๆ ช้ำจนใจแทบพัง
หากว่าคุณก็เจอแต่คนที่ไม่จริงใจ

อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจ
อาจจะมีแค่เหงา เหงาบ่อยๆก็คุ้นกันไป
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตาย
ช้ำมากไปก็พัก ไม่มีใครรักก็รักตัวเองให้เป็น

ดูแลหัวใจให้ใครมากมาย ลืมไปได้ไงหัวใจตัวเอง
ให้รางวัลกับใจเราเองสักครั้ง ให้ใจมันครื้นเครง
อย่ามัวเกรงและกลัวกับการที่ไม่มีใคร

อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจ
อาจจะมีแค่เหงา เหงาบ่อยๆก็คุ้นกันไป
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตาย
ช้ำมากไปก็พัก ไม่มีใครรักก็รักตัวเองให้เป็น

อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันไม่เปลืองหัวใจ
อาจจะมีแค่เหงา เหงาบ่อยๆก็คุ้นกันไป
อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันมันคงไม่ตาย
ช้ำมากไปก็พัก ไม่มีใครรักก็รักตัวเองให้เป็น

ไม่มีใครรัก ก็รักตัวเองให้เป็น

เคยฟังเวอร์ชั่นที่โรสร้อง ชอบมาก อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงเพลงนี้ขึ้นมาทันที  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-12-2012 12:46:55
ดีใจที่อิงมีแม่เคียงข้าง  อย่างน้อยอิงก็เข้าใจว่าไม่มีใครรักเราได้มากเท่าแม่และตัวเอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-12-2012 13:37:21
อิงโชคดีนะที่คุณแม่คอยอยู่ข้างๆตลอดเลย  :กอด1:
โชคดีแล้วที่หลุดจากบ่วงกรรมนั้นได้ ต่อไปขอให้ได้เจอคู่แท้จริงๆ ใช่พี่จีนป่าวน้อ :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-12-2012 16:40:24
เขียนผิดอะเปล่าเกลียดอิงหรือเกลียดโอม
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 21-12-2012 16:42:59

เรื่องแย่ๆนี้สาเหตุมันเกิดมาจากตัวของอิงเองที่ทำให้มันเกิด
จะโทษใครก็ไม่ได้นอกจากโทษตัวเองแล้วก็รับผลจากการกระทำนั้นไป

จะบอกว่าเป็นเพราะอิงยังเด็ก
นั่นก็ถูก---แต่แค่เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่ทั้งหมด
เรื่องแบบนี้---มันอยู่ที่จิตใต้สำนึกของแต่ละบุคคลมากกว่า
ที่จะรู้จักคิดก่อนจะทำ---ว่าสิ่งที่จะทำนั้นสมควรหรือไม่สมควรอย่างไร

หรือจะบอกว่าอิงขาดความอบอุ่น
นั่นก็ถูก---แต่แค่เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่ทั้งหมด
ไม่อย่างนั้นเด็กกำพร้าที่อยู่ในสถานสงเคราะห์ทุกคนก็ต้องเป็นคนไม่ดีด้วยสิ

เด็กหลายคนที่มีปัญหาครอบครัวรวมทั้งเด็กกำพร้าบางคน
เค้าก็รู้จักรักดี---พูดดี---คิดดี---ทำดี
ไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา
ก็มีให้เห็นกันอยู่

เพราะฉะนั้นเรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่ที่ว่า
คนๆนั้นจะรู้จักเกรงกลัวและละอายต่อบาปหรือไม่ต่างหาก
ไม่ได้เกี่ยวกับว่าคนๆนั้นอายุเท่าไหร่---เพศไหน---อาชีพไหน---เชื้อชาติอะไร

เรื่องบุญหรือกรรมแต่ชาติปางก่อน---ก็จริงอยู่ที่ต้องชดใช้กรรมกันไป
แต่ชาตินี้เราเลือกได้นี่---ที่จะทำดีหรือจะทำชั่ว
ทั้งหมดขึ้นกับตัวของเราเองทั้งนั้น

คืนนั้นที่โอมเมา
ตอนแรกอิงไปนอนอีกห้อง---ก็ดีอยู่แล้ว
แต่เพราะความที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ---คิดว่ามีโอกาสก็ต้องคว้าเอาไว้
(แถมในสังคมปัจจุบันก็มีคนไม่น้อยที่คิดแบบนี้ว่าเมื่อมีโอกาสก็จะต้องคว้าเอาไว้---เป็นชั้นๆก็จะทำ---ไรงี้)

สุดท้ายจบไม่สวยซักราย
ไม่เคยเห็นใครมีความสุขอย่างแท้จริง
นอกจากหลอกตัวเองแล้วยังต้องหลอกคนอื่นไปวันๆด้วย
เข้าทำนอง---หน้าชื่นอกตรม---เพราะว่าไปแย่งของคนอื่นเค้ามา

โดยส่วนตัวก็ไม่ถึงกับเกลียดแต่ออกไปทางรังเกียจมากกว่า
ยืนยันว่าคนที่ทำแบบนี้ไม่ได้ทำเพราะความรักหรอก
แต่ทำเพียงเพราะต้องการครอบครองมากกว่า
อยากได้---อยากมี---อยากเป็น---ฯลฯ

ความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนที่รู้สึกแบบเดียวกัน
ถ้ามีแค่คนเดียวที่รู้สึกแบบนั้น---นั่นเรียกว่ารักเค้าข้างเดียว
เหมือนที่เค้าบอกเอาไว้ว่า---ตบมือข้างเดียว---ยังไงมันก็ไม่ดัง
ถึงจะพยายามยื้อ---จะพยายามรั้งให้ตายยังไง---ซักวันเค้าก็ต้องไป


จบซะที---ต่อไปจะได้เจออิงในเวอร์ชั่นคิดได้แล้ว
คนแต่งเก่งจริงแหละเพราะทำให้เราปรี๊ดแตก---สุดๆ 555

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 21-12-2012 17:11:40
ความตายคงเป็นจุด peak สุดของปัญหาชีวิต...
คนที่เฉียดเข้าใกล้มันมาแล้ว จะพบว่าปัญหาเก่าๆที่เคยคิดว่าหนักหนาสาหัส
จะกลายเป็นปัญหาที่เล็กน้อยขึ้นมาทันที  :L2:

ขอบคุณ ครอบครัว ที่ทำให้ทุกชีวิตผ่านพ้นเวลาที่เลวร้ายไปได้ด้วยดี  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 21-12-2012 17:27:10
น้องอิงหมดเวรหมดกรรมแล้วนะลูก
ถึงเวลาเริ่มต้นใหม่ (กับจีน?) ซะที
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: FKCLH ที่ 21-12-2012 19:55:32
เอาจริงๆ เราไม่เกลียดอิงนะ
สำหรับเรา เราคิดว่า คนเรามีความเปราะบาง ต่างกัน มีพื้นฐานครอบครัวที่ต่างกัน โตในสังคมต่างกัน สิ่งแวดล้อมต่างกัน
เราจะรู้สึกไม่ดีทุกครั้ง ที่เห็นคนอื่น พูดว่าทำไมถึงโง่อย่างงั้นโง่อย่างงึ้ ทำไมไม่รักตัวเอง
ทำไมคิดไม่ได้ ถ้าเป็นเขา เขาจะทำอย่างนั้นจะทำอย่างนี้ ถ้าเป็นเขา เขาจะไม่ทำอย่างนั้นไม่ทำอย่างนี้..
เพื่ออะไร.. เพราะถ้าหากเกิดเหตุการ์ณแบบอิงขึ้นกะตัวเอง จะแน่ใจได้ยังไง ว่าจะทำได้อย่างที่พูด
เวลาคุยกันเรื่องแนวๆนี้กับเพื่อน เรามักจะพูดกับเพื่อนเสมอว่า เราไม่เป็นเค้าในตอนนั้น เราไม่เข้าใจเค้าหรอก
ว่าเค้ามีเหตุผลอะไร และคิดยังไง ถึงได้ทำลงไป เพราะบางครั้งเค้าอาจจะเจอกับอะไรมามากว่าที่เราเห็น
ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นกับเรา ตัวเราเอง จะทำยังไง จะทำแบบที่อิงทำรึเปล่า เราคงตอบไม่ได้หรอก
เราก็เคยเลิกกับแฟน เสียใจร้องไห้ ฟูมฟาย จะเป็นจะตายให้ได้ พอตอนนี้ลองมองย้อนกลับไปดู มันก็อดขำไม่ได้
ว่าครั้งนึง เราเคยเป็นถึงขนาดนั้นเลยหรอ -..-
แต่เรื่องแบบนี้ มันต้องคิดได้เองมันถึงจะตัดใจได้เอง ร้อยทั้งร้อย เชื่อเถอะว่าใครพูดอะไรก็ไม่ฟังหรอก
อย่างดีหน่อยก็แค่ เออ ออ  รับปากไป แต่ใจไม่หยุดคิด

แต่ดีใจที่เราผ่านมันมาได้ และก็ดีใจกะอิงที่ถึงจะปางตาย แต่ก็ผ่านมันมาได้เหมือนกัน ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 21-12-2012 20:00:45
อิงเจ็บหนักมามากจริง ๆ ถึงขนาดคิดฆ่าตัวตาย สุดท้ายต้องย้ายโรงเรียน
กว่าจะกลับมาเข้มแข็งแบบนี้ไม่ใช่ง่ายนะ อิงเก่งมาก และต้องใจแข็งตลอดไปนะ
คนอ่านเอาใจช่วยมาก ๆ

 :pig4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 21-12-2012 21:01:40
ตอนต่อไปได้อ่านตอนปัจจุบันแล้วใช่ป่าวครับ
แล้วที่จะให้เกรียดิงนะ  นักเขียนเดาผิดแล้วครับ  ผมสงสารอิงมากกว่า  เกรียดไม่ลงหรอกครับ
ทำทุกอย่างเพื่อความรัก  จะสมหวังหรือผิดหวังก็บอกตัวเองได้แล้วว่าทำทุกอย่างแล้ว
ระหว่างคำว่า  ทำไมเราถึงทำอย่างนั้น  มันมีความหมายมากกว่าคำว่า  ทำไมเราถึงไม่กล้าทำนะครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 22-12-2012 00:06:02
ลืมเรื่องนี้ไประยะหนึ่งเพราะกำลังจะสอบ มาอ่านอีกที เฮ้ย ผ่านไปสองหน้าแล้วเรอะ!?

ผมขอพูดอะไรหน่อยนะ ในฐานะของคนที่รักษาคนป่วย และฐานะผู้ศึกษาคำสอนของหลายศาสนา

อันดับแรก กดไลค์ความเห็นของคุณ FKCLH ครับ คุณพูดแทนใจผมได้ส่วนหนึ่งเลยครับ

ผมอยากถามจริงๆ ว่าคุณคาดหวังให้ทุกคนสามารถรักตัวเอง สามารถคิดได้ด้วยตัวเอง จิตสำนึกต้องล้วนเพอร์เฟ็กต์อย่างนั้นหรือ นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้จริยธรรมของมนุษย์ตกต่ำกว่าเดิม การคาดหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ มนุษย์หลายคนคิดว่าตนเองอยู่สูงจนมองเห็นโลกในสภาพที่มันเป็น แต่แท้จริงนั้นมันไม่ใช่เลย ผู้ที่ไม่เคยสัมผัสย่อมไม่เคยรับรู้ ผมกล้ากล่าวแทนเหล่าบุคคลที่ดำรงอยู่ในแวดวงชั้นสูงว่าเราจำเป็นที่จะมีหน้าที่ต้องลงไปสัมผัสมัน สัมผัสความมืดที่กัดกินสังคม เพราะว่าเรามีแสงสว่างที่สามารถต้านทานความมืดนั้นได้

เด็กทุกคนผิดพลาดได้ ถ้าจะบอกว่าเด็กที่ผิดพลาดคือเด็กที่ไม่รักตัวเอง ถ้าไม่รักตัวเองแล้วจะให้คนอื่นมารักได้ยังไง งั้นเด็กที่พยายามจะฆ่าตัวตาย ก็ไม่สมควรได้รับการรักษาจากแพทย์งั้นหรือ? ผมก็เลือกรักษาคนไข้ได้สิ? ปล่อยให้เค้าเป็นตัวอย่างว่าเด็กที่ไม่รักตัวเอง ต้องมีจุดจบรันทดแบบนี้นี่แหละอย่างนั้นเหรอ

Love, Kindness, Compassion คุณธรรมเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับสังคมมนุษย์งั้นหรือ ผมขอยกตัวอย่างคำพูดเชิงความคิดของคุณ ทิชา ณ นคร

"จิตใจของเด็กเป็นอะไรที่เราจะเติมอะไรลงไปก็ได้ คุณจะเติมสิ่งที่เป็นหลุมดำลงไป แทนที่จะเป็นแสงสว่างงั้นหรือ"

ไม่ใช่แค่เฉพาะเด็ก ทัศนคติแย่ๆจะทำตัวเหมือนเป็นโรคร้าย แผ่ซึมผ่านความคิดของคน สุดท้ายจะทำให้ความคิดที่ว่าเราจำเป็นที่จะต้อง live up to others expectation ซึ่งทำให้เกิดความกดดัน และเป็นสาเหตุของพฤติกรรมอันแตกต่าง แต่ถูกประนามแบบอิง

อิงแค่ทำในสิ่งที่เค้ารัก ทำในสิ่งที่เค้าทุ่มเท ถ้าคุณเกลียดเค้าเพราะว่าเค้าไปแย่งแฟนคนอื่น แล้วถ้าเกิดสมมุติผมไปแย่งคนๆหนึ่งมาจากแฟนเขา ผมก็สมควรถูกประนาม? ถ้าแฟนเขานิสัยแย่ล่ะ เกิดคนๆนั้นเอาความรักของเขาไปสร้างความทุกข์ให้คนอื่นล่ะ?

ประเด็นที่ผมจะบอก ...คือเหรียญมันมีสองด้าน และในเรื่องละเอียดอ่อนบางเรื่องเช่นความรัก เราจะไปตัดสินว่าเค้าเลว ทำไมไม่คิด ทำไมไม่ใช้สมอง .......มันไม่ได้นะครับ

ไม่มีใครที่รู้ ต่อให้รู้ บางคนก็เลือกที่จะทำ ผมไม่ได้บอกว่าต้องถึงขั้นให้อภัย แต่อย่างน้อย...เราก็ควรจะมี compassion และ kindness ให้กับเขาบ้าง

ถ้าถามผม ผมสงสารอิง และพร้อมจะเดินไปข้างๆ กุมมือเขาและสอนเขาอย่างอดทนด้วย หากในอนาคตพบเจอเด็กแบบนี้ ถ้าสังเกต จะเห็นว่าในวันสุดท้าย อิงไม่รู้ว่าตัวเองมีเป้าหมายอะไรในชีวิตเลย นอกจากความรักที่เขามีต่อโอม แล้วคุณยังจะบอกว่าการที่เขาทำทุกอย่างเพื่อเหนี่ยวรั้งสิ่งที่เป็นเหมือนจิตใจของเขา เป็นเรื่องไม่น่าชื่นชม?

ผมเคยพูดไปในนิยายเรื่องหนึ่ง ว่าการตัดสินความเก่งคน ไม่ได้ดูที่รสนิยมคน แต่ดูที่เจตนาและความมุ่งมั่นของเขา ......แต่เช่นกัน 'ความเก่ง' เป็นคนละเรื่องกับ 'ความดี'

เด็กคนนี้ไม่มีเพื่อนรักมากๆ ในขณะที่เทมส์มีรุ่นพี่ มีเพื่อน มีครอบครัว แต่อิงไม่มีคนที่คอยดูแล คอยปกป้อง คอยให้ความรักที่อบอุ่นและนุ่มนวล ไม่มีคนอยู่ด้วยในเวลาที่ทุกข์

เด็กสองคนที่ต่างกันขนาดนี้ แต่คุณเลือกที่ว่าเด็กคนนึงแย่ อีกคนดี ก็ตัดสินตามวิจารณญาณของท่านนะครับ

สำหรับผม เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากที่คุณแม่ของเขาทำหน้าที่มารดาได้ดีเยี่ยม คุณแม่ท่านนี้สอนลูกเป็น และรู้ว่าตัวเองผิดอะไร อีกทั้งยังพร้อมที่จะเดินไปพร้อมกับลูกเมื่อเค้าอยากที่จะเริ่มต้นใหม่

มามองที่เทมส์ เขาขาดอะไร ความรัก? เขามีพี่ชาย มีคนที่พร้อมจะปกป้อง แต่อย่างนั้นก็ยังไม่เคยสนใจคนรอบข้าง แบบนี้สิที่เรียกว่าคนที่เห็นแก่ตัว ไม่เคยสนใจว่าชีวิตนี้คนที่มาทำร้ายเราเขามีสาเหตุอะไรรึเปล่า เขาขาดอะไรและเราสามารถสอนอะไรเขาได้รึเปล่า

และเกี่ยวกับโอม ผมยังอยากพูด แต่ท่าทางจะยาวเกินไปแล้ว

ถ้าให้แนะนำ หาหนังสือเรื่อง เด็กน้อยโตเข้าหาแสง มาอ่าน แล้วคุณจะรู้ว่าหัวใจของคุณยังมีที่สำหรับคนอื่นอยู่อีกรึเปล่า

ผมชอนวรรณกรรมหลายเรื่องที่นักประพันธ์ท่านนี้แต่งขึ้น หลายเรื่องสะท้อนภาพได้ดี เช่น second best ก็บรรยายความรักแบบท้าปรัชญาได้ดี และกล้าฉีกกรอบให้คนที่ยึดติดในประเพณีมากๆได้ลืมตาตื่นขึ้น
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Golem237 ที่ 22-12-2012 00:29:22
ปกติไม่เคยคอมเมนท์เพราะคิดว่าเรื่องแบบนี้กระตุ้นความคิดคนได้ดี แต่บางครั้ง เราก็ต้องตีกรอบให้เข้าใจถึงประเด็น เช่นครั้งนี้ค่ะ

คำเตือน : - ยาวมาก
              - ถามตัวเองว่าพออ่านจบ ยังจะรู้สึกเหมือนเดิมกับอิงรึเปล่า ไลท์ไม่ถนัดบรรยายเชิงกระตุ้นความคิดแบบบูม แต่อยากให้ทุกท่านได้ลองอ่านและพิจารณาเองค่ะ

LOVE AT FIRST SIGHT

No one believes in love at first sight... until that special person comes along and steals your heart.

FALLING FOR YOUR SMILE

I saw you smile and my mind could not erase the beauty of your face.

THE OWNER OF HIS HEART

I want to be the one - I want to be the person that touches your heart and makes it skip a beat - I want to be that person whose arms make you just melt - I want to be the person that your destined to be with.

IF LOVING YOU IS A CRIME THEN I'M GUILTY

I've been trying not to love you; I've been putting up a fight. I've been barely holding on and letting go with all my might. There's a part of me that’s empty, I know only love can fill. I'm afraid I'll never find it, and scared to death I will…

DON'T WANNA BE A STALKER

All I could do is watch you from a distance and think of how much I want to be with you. And as you catch me staring at you, I turn away. Damn! It's really hard missing you this way.

IT HURTS TO LOOK AT YOU

Have you ever wondered why looking at your crush hurts you inside instead of making you happy? Cause you know that it will always be that way. You looking and him not knowing.

THE STRANGERS

Sometimes you meet someone, and before you know their name, before you know where they’re from, you know that sometime in the future, this person is going to mean something to you.

FOLLOW MY HEART

People always say to follow your heart but what they don't tell you.. Is that, just because you follow your heart, it doesn't mean there'll be a happy ending.

REALLY HURTS

I pretended to be deaf when I heard you. I pretended to be blind when I saw the two of you. I tried not to get hurt when I was supposed to. Cause when I saw you happy with someone else, I pretended that I was the one with you.

MAKE UP MY MIND

What would happen if I drew up the courage to tell him that I love him? What would happen if I simply walked up to him and said, “I love you”? Demanding nothing, expecting nothing. Doesn’t he perhaps have the right to know? Isn’t love too special, too rare, to be closed up?

WHAT SHOULD I DO?

I hope I never met you so I wouldn’t have fallen for you and I wouldn’t have to struggle with my feelings cause I know it’s impossible. Please tell me what to do. Should I just keep distance and try to forget you?

HATE MYSELF

I may hate myself in the morning But I'm gonna love you tonight.

NO APOLOGIZE NO REGRET

When there's something you really want, fight for it. Don't give up, no matter how hopeless it seems- and when you have lost hope, ask yourself if, in ten years from now, you're gonna wish you gave it just one more shot. Because the best things in life-- they don't come free.

TOO HURTS

I'm not supposed to love you, I'm not supposed to care, I'm not supposed to live my life wishing you were here, I'm not supposed to wonder where you are or what you do and I'm not supposed to say this but I'm still in love with you.

A VILLAIN

Do you know how much you’ve hurt me, how I felt when you ignored me, how much pain I had to hide, how many tears I’ve cried? I just have to ask you, all those times I’ve been loving you, why didn’t you tell me that you love me too?

NOT ME

Sometimes, when you love a person so much, you’ll do anything just to make him yours. But sometimes you also have to hush and be quiet cause you see? He's already happy where he is right now.

MINE

Love should never be a secret. If you keep something as complicated as love stored up inside, it could make you sick.

GIVE YOU UP

Up to where can you prove your love to someone? What will you do if your loved one asks you, "Do you really love me?" And then tells you, "If yes, can you set me free?"

LAST GOOD BYE

I asked you to love me and you simply wouldn't. I asked you to hold me and you absolutely couldn't. I asked you to talk to me and you said you shouldn't. You never really had time for me aside from when you broke my heart.

THE ONE

You're not the one, but you're the only one who can make me feel like this... you're not the one, but you're the only one who can make me feel like shit.

COULD I BE THE ONE

I keep telling myself things can turn around with time & if I wait it out, you could always change your mind…

WORTHLESS

Do you know how much you’ve hurt me, how I felt when you ignored me, how much pain I had to hide, how many tears I’ve cried? I just have to ask you, all those times I’ve been loving you, why didn’t you tell me that you love me too?

NOBODY

I don’t know why I'm so afraid to lose you when you’re not even mine. I don’t know why I care for you when you don’t even love me. I don’t know why you’re the one when I'm just nobody to you.

SIX FEET UNDER

I feel like I have fallen and cant get up, I loved you and you left, now I've got this pain in my chest, I'm stuck in this hurt and the only way out is by putting myself underneath the dirt

WEAKNESS

Don't hold strong opinions about things you don't understand. Not all scars show. Not all wounds heal. Sometimes you can't always see the pain someone feels.

NOTHING'S RIGHT

Do you ever have one of those days where nothing really goes wrong but you feel like you hate the world and the smallest thing that happens can make you break down right there and cry?

I AM SURRENDER

When you love a person very much, even though you're already experiencing pain, you just can't let go. But sometimes, the heart gets really tired and the mind insists to let go cause the heart can't take it anymore.

THANK YOU

Everything I know about love I learned from you and everything I know about pain I learned from you. You were my only, you were my first. But the most important thing you ever gave me was the one that hurt the most. So thankyou for the broken heart. And thankyou for the permanent scar 'cause if it wasn't for you I might forget, how it feels to let go. And how it feels to get a brand new start....

ทั้งหมดเป็นจั่วหัวข้อบรรยายพาร์ทของอิง อ่านจบแล้วถามตัวเองค่ะว่ารู้สึกยังไงกับเด็กคนนี้ คุณเกลียดเขาอยู่รึเปล่า คุณสังเกตเห็นความบริสุทธิ์ของเขารึเปล่า คุณคิดว่าเขาทำผิดต่อใคร หรือใครกันแน่ที่ทำผิดต่อเขา

เพราะจิตใจของท่านจะตอบท่านเองได้ดีที่สุดค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - ปางตาย : 21/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 22-12-2012 11:54:25
เปิดเข้ามานั่งรอ
แล้วก็เห็นคอมเม้นท์เพื่อนๆ น้องๆ ที่ยาวมาก และมีอะไรให้คิดต่อ
แต่ดูผ่านๆ แล้วต้องรีบไปซักผ้าปูนอนให้แมวก่อน เดี๋ยวกลับมาอ่านละเอียดอีกรอบ
วันนี้เราจะได้อ่านอิงในเวอร์ชั่น "คิดได้" กันไหมคะ
ฝากไว้  .. คนเรามันจะคิดได้ หรือได้คิด มันก็ต้องผ่านอะไรๆ มาก่อน
ไม่ว่าจะผ่านดีหรือเลว
นั่นเป็นต้นทุนชีิวิตอย่างหนึ่ง..
............
กลับมาอ่านคอมเม้นท์อย่างละเอียดอีกครั้ง
ขอกดไลท์ให้คุณ Grey Twilight
ไม่ใช่เพียงว่า ความเห็นของคุณตรงใจเรา
นี่แต่เป็นมุมมองของคนที่เติบโตทางความคิด
ขอบคุณหนังสือที่แนะนำ ถ้ามีโอกาสจะหามาอ่านบ้าง
นิยายเรื่องนี้มีข้อดีอย่างหนึ่งคือ เปิดพื้นที่เปิดความคิดให้คนอ่านได้คิดต่อ
ได้มองประเด็น มุมมองใหม่ๆ
แม้ว่า ปัญหามันจะเป็นปัญหาเดิมๆ   
รออ่านนิยายต่อ และรออ่านคอมเม้นท์เพื่อนๆ น้องๆ ต่อนะคะ
.....
สำหรับคอมเม้นท์คุณ Golem237  ทำไงดีล่ะ พี่ไม่สันทัดภาษาอังกฤษ แต่อยากอ่านค่ะ
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 22-12-2012 15:03:50
ขอบคุณทุก comments ไม่ว่าจะเป็นความสงสาร ความเข้าใจ หรือความไม่ชอบใจต่างๆ 555+

ชอบมาก ความเห็นที่แตกต่าง... ถ้าทุกคนคิดเหมือนกัน ประเทศชาติก็จะไม่เกิดการพัฒนา จริงป่ะ ( -"- มันเกี่ยวกันมั้ย 555+)



และระหว่างที่รอตอนต่อไป เรามีคำถาม (ที่ไม่เกี่ยวกับนิยาย 555+ หวังว่าคงจะไม่โดนลบกระทู้นะ pleassss   :impress3: )

โทษที ถามผิด... เอาใหม่

หากคุณจะต้องเลือกว่า ตายก่อนคนที่คุณรัก กับตายทีหลังคนที่คุณรัก คุณจะเลือกอะไร

เหตุการณ์ที่ 1 -- คุณซึ่งเป็นพ่อ กับลูกวัยสองขวบ -- ระหว่างตัวเองกับลูก คุณจะอะไร
คุณเลี้ยงลูกคนเดียว ภรรยาเสียชีวิตแล้ว คุณรักลูกมาก และลูกวัยสองขวบก็รักและผูกพันธ์กับคุณตามสายใยระหว่างพ่อกับลูก


เหตุการณ์ที่ 2 -- คุณซึ่งเป็นลูก กับแม่วัยหกสิบ -- ระหว่างตัวเองกับแม่ คุณจะเลือกอะไร
คุณอยู่กับแม่แค่สองคน คุณรักแม่มาก และแม่ก็รักคุณมาก เลี้ยงดูคุณมาเพียงลำพังตั้งแต่คุณเกิดจนโต

ถ้ามีเวลาก็ช่วยมาตอบกันหน่อยนะ อยากฟังว่าจะมีใครคิดเหมือนเราหรือเปล่า (หรือตูจะประหลาดอยู่คนเดียว 555+)

 :pig2:


Note: แต่ละเหตุการณ์คุณจะเลือกใคร และทั้งสองเหตุการณ์เราไม่มีรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงต่อไป

วันนี้ไม่ต้องรอเน้อ... ไม่ไหวจะเพลีย รู้สึกแกนโลกมันเอียงหรือคิดไปเองหว่า 555+ ปั่นนิยายจนไมเกรนขึ้น กร๊ากกก

สำหรับคำถามด้านบน เราคิดเหมือนคุณ Grey Twilight

แสดงว่าเราไม่ผิดปกติใช่มั้ย อุตส่าห์มี(ว่าที่?)จิตแพทย์มายืนยัน 555+

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 22-12-2012 15:23:22
หากมีเหตุการณ์หนึ่งที่คุณจะต้องเลือกระหว่างชีวิตของคุณกับชีวิตของใครอีกคนหนึ่งที่มีความหมายกับคุณมาก คุณจะเลือกใคร และเพราะอะไร

เหตุการณ์ที่ 1 -- คุณซึ่งเป็นพ่อ กับลูกวัยสองขวบ

เหตุการณ์ที่ 2 -- คุณซึ่งเป็นลูก กับแม่วัยหกสิบ

ตามสัญชาตญาณ เลือกลูกในข้อ 1 และเลือกแม่ในข้อ 2 ค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 22-12-2012 15:32:59
ต้องขอโทษจริงๆ ที่ไม่ค่อยเข้าใจคำถาม
คือ ทั้งสองเหตุการณ์  ต้องเลือกคนใดคนหนึ่งใช่ไหม  (แบบที่ คห.ข้างบนตอบ)
แล้วการเลือกนี่ มันไม่มีข้อมูลอื่นๆ มาอธิบายอะไรเลยเหรอค่ะ
แล้วทั้งสองเหตุณการณ์  ใครจะเ้ลือกตัวเองกันล่ะคะ !!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 22-12-2012 15:44:47
ผมขอเป็นเหตุการณ์ที่สองนะ เพราะว่า ผมว่า แม่สำคัญที่สุด

ที่ว่าไป ลูกของเราก็สำคัญ แต่ผมเลือกเหตุการณ์ที่สอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 22-12-2012 19:22:31
สำหรับผม การตัดสินใจในครั้งนี้อาจมีจรรยาบรรณแพทย์ปนมานิดหน่อย แต่จะพยายามให้ตรงความคิดที่สุดนะครับ

สำหรับตัวเลือกแรก ผมเลือกตัวเอง นั่นคือตัวเองเสียชีวิตก่อน แต่จะต้องเขียนใบอุมปถัมป์หรือมอบหมายให้เค้ามีพ่อแม่บุญธรรมที่เหมาะสม เด็กยังโตได้อีกเยอะ ยังสามารถมีชีวิตที่ไกลและโชติช่วงได้ การเสียชีวิตเพื่อที่จะให้ลูกได้เติบโตต่อ ก็นับเป็นความภาคภูมิใจของผมแล้ว

สำหรับตัวเลือกที่สอง ผมเลือกคุณแม่ครับ แต่เราจะต้องอยู่ด้วยในตอนที่ท่านเสียชีวิต แน่นอว่าไม่มีมารดาคนไหนหรอกที่ปรารถนาจะฝังลูกตัวเอง มันทำร้ายจิตใจของเขามากเกินไป สิ่งที่เราทำให้ท่านได้ คือการทำให้บั้นปลายชีวิตของท่านเป็นไปด้วยความสงบครับ คนที่เห็นโลกและผ่านประสบการณ์มามากแล้ว วันหนึ่งก็ย่อมปรารถนาการปล่อยวางและเดินทางไปสู่ประสบการณ์ครั้งใหม่ในโลกที่แตกต่างจากเดิม วิธีนี้อาจทำให้คนที่ยังอยู่เจ็บปวด แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่มนุษย์ทุกคนต้องเผชิญและเข้าใจมันให้ได้ว่าทุกสิ่งเป็นอนิจจัง

ปล. เพิ่งอยู่ปีสามครับ (หัวเราะ) แต่คิดว่าอยากต่อด้านศัลยประสาทมากกว่านะครับ แต่ด้านจิตวิทยาก็มีหลายคนเชียร์ ฮะๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 22-12-2012 19:28:52
เลือกเป็นเหตุการณ์ที่ 1 ค่ะ

ไม่แน่ใจว่าเข้าใจคำถามถูกไหมนะ แต่แบบ ไม่อยากจะตายก่อนแม่ เพราะแม่อายุเยอะแล้ว เราตายไปใครจะเป็นคนดูแล

ในขณะที่ถ้าหากเราเป็นพ่อ เราเลือกตายก่อนลูก เพราะชีวิตของลูกยังอีกยาว ต้องเจออะไรอีกเยอะแยะ สามารถเอาตัวรอดได้มากกว่ากรณีของแม่แน่นอน

ประมาณนี้แล
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-12-2012 21:47:43
ไม่ได้เข้ามาอ่านตอนของอิงเลย คาดว่าของจะดราม่ามากๆ
รอให้จบพาร์ทของอิงทีเดียว 
เท่าที่สังเกตดูนะคะ  เม้นท์ของคนอ่านแต่ละคนยาวมากกกกกกก
ยังกับอ่านคอลัมน์ปัญหาชีิวิต สนุกดีค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 22-12-2012 22:59:20
ยังไม่ได้อ่านนิยายเลย  แต่ขอเข้ามาตอบคำถามที่ตอบยากมากๆๆๆ
คำถามที่ 1  ลูกๆ  ถ้าเค้ามีเหตุจำเป็นจะต้องจากเราไปอยู่โลกหน้าก่อนวัยอันควรระ  ย้ำนะครับว่าก่อนวัยอันควร เราก็ขออยู่ครับ  อยู่เพื้อที่จะจัดการอะไรเกี่ยวกับตัวเค้าให้เสร็จลุล่วงให้เรียบร้อยเพื่อเป็นการส่งความรักของเราให้เค้าเป็นครั้งสุดท้ายนะครับ
คำถามที่ 2  ผู้ให้กำเนิด  เรายิ่งต้องอยู่ครับอยู่เพื่อจะมอบความรักนั้นคืนให้กับท่านยิ่งถ้ามีแต่สิ่งดีๆให้ท่านใด้เห็นในบั้นปลายชีวิตของท่าน ท่านจะมีความสุขขนาดใหน
และเราต้องรักตัวเองให้มากๆ  เพราะท่านรักเราขนาดใหนนั้นเราคิดไม่ถึงหรอก (แต่อาจจะเป็นไม่ทุกคนนะครับ) 
ไปอ่านนิยายละ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 23-12-2012 17:55:29
ไม่ได้ตั้งใจมาปั่นกระทู้นะ แต่เข้ามาหลายรอบแล้ว กดรีเฟรชทั้งวันมันอดเม้นไม่ได้

จะมาบอกว่า รออยู่นะคุณเรนโบว์   :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 23-12-2012 21:09:57
ไม่แน่ใจว่าเข้าใจคำถามถูกต้องรึเปล่า

ทั้งสองเหตุการณ์ คงเลือกที่จะตายทีหลังทั้งลูก และ แม่ค่ะ
เพราะถ้าเราตายก่อน เราก็คงเป็นห่วง คนที่อยู่ข้างหลัง จึงขอยอมเป็นคนอยู่ส่งเค้าดีกว่า
แม้คนที่อยู่ก็คงต้องเศร้าและเหงามากทีเดียว

แต่ทั้งนี้เราก็ไม่รู้หรอกนะ เพราะถ้าตามปกติแล้ว
พ่อแม่ก็ต้องมีแนวโน้มที่จะตายก่อนลูกอยู่แล้ว
ซึ่งถ้าต้องเป็นอย่างนั้น เราก็คงต้องหาหลักประกันให้ลูก
เพื่อที่เค้าจะได้ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้เมื่อเราไม่อยู่

นี่แหละนะ ถึงว่าขึ้นชื่อว่ามนุษย์ยังไงก็มี ห่วง อยู่ตลอด


หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-12-2012 21:36:40
ขอให้จดจำบทเรียนครั้งนั้นเอาไว้

และอย่ากลับไปยืนตรงจุดนั้นอีก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 23-12-2012 23:18:54
เหตุการณ์แรกเลือกลูกอยู่ พ่อตายค่ะ เพราะเค้ายังเด็ก ยังต้องใช้ชีวิตเรียนรู้โลก อาจจะลำบากหน่อยที่ไม่มีพ่ออยู่ด้วย อาจจะหาคนเลี้ยงดูแทน
เหตุการณ์ที่สองคงเลือกตัวเองอยู่ค่ะ การจากลาเป็นเรื่องเศร้าค่ะ แม่คงเสียใจมากหากต้องเห็นลูกจากไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: OitJi ที่ 24-12-2012 04:38:12
คิดได้แล้วดีจัง :' )
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 24-12-2012 09:55:57
หากคุณจะต้องเลือกว่า ตายก่อนคนที่คุณรัก กับตายทีหลังคนที่คุณรัก คุณจะเลือกอะไร

เหตุการณ์ที่ 1 -- คุณซึ่งเป็นพ่อ กับลูกวัยสองขวบ -- ระหว่างตัวเองกับลูก คุณจะอะไร
คุณเลี้ยงลูกคนเดียว ภรรยาเสียชีวิตแล้ว คุณรักลูกมาก และลูกวัยสองขวบก็รักและผูกพันธ์กับคุณตามสายใยระหว่างพ่อกับลูก
-เหตุการณ์ตอบยากหน่อยๆเพราะถ้าเราตายก่อนลูกจะอยู่อย่างไร แต่ถ้าลูกตายก่อนเราจะอยู่อย่างไร  แต่ตัดสินใจว่าขอเป็นคนตายก่อน เพื่อให้ลูกได้เติบโต ได้รู้จักโลกใบสวย(?) ใบนี้ก่อน


เหตุการณ์ที่ 2 -- คุณซึ่งเป็นลูก กับแม่วัยหกสิบ -- ระหว่างตัวเองกับแม่ คุณจะเลือกอะไร
คุณอยู่กับแม่แค่สองคน คุณรักแม่มาก และแม่ก็รักคุณมาก เลี้ยงดูคุณมาเพียงลำพังตั้งแต่คุณเกิดจนโต
-ให้คุณแม่ตายก่อน เพราะเราจะได้เป็นคนดูแลตอบแทนคุณท่านในช่วงปลายของชีวิต และได้จัดพิธีให้อย่างสมเกียรติในงานสุดท้ายของชีวิตท่าน

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-12-2012 21:59:05
อยากอ่านนิยายแล้วน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 24-12-2012 23:30:01
ยังไม่มาอีกหรอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 10-01-2013 23:30:36
เมื่อไหร่จะมาน๊อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 11-01-2013 00:38:44
ทั้งเหตุการณ์ข้อ 1 และ 2 เลือกไม่ได้เลยซักข้อค่ะ

เราขอบริบท ณ ตอนนั้นจวนเจียนแล้วค่อยตัดสินใจดีกว่า
และแน่นอนว่าเราขอทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ก่อนเพื่อให้รอดทั้งคู่ ก่อนที่จะต้องเลือกทำอะไรลงไป
ในความคิดเราเอง  ยังไงเราก็ไม่อยากเลือกหรอกว่าจะเป็นฝ่ายรอดหรือไป
คำตอบน่าเป็นอารมณ์และเหตุผลในขณะนั้น และแน่นอนว่าไม่ว่าจะเลือกแบบไหน
ก็ต้องทนรับผลของความเจ็บปวดทั้งหมดจากการกระทำนั้นอยู่ดี
ไม่แน่ใจจริงๆว่าตัวเองเลือกคำตอบแบบไหน

ตอบเหมือนไม่ได้ตอบเลย ขอโทษด้วยค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter Special - Question : 22/12/12
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 11-01-2013 00:43:35
เพราะคนเราทำได้ทุกอย่างเพราะความรักจริงๆ
เราทั้งสงสารทั้งสมเพสทั้งเกลียดอิงค่ะ ก็ไม่เข้าใจว่าความรู้สึกพวกนี้มันสลับซับซ้อนไรนักหนา

เราเกลียดอิงที่ไม่รักตัวเอง เข้าไปแทรกความรักคนอื่นทั้งๆเค้าก็รักกันมากอยู่แล้ว แถมยังตื้อ เราขอใช้คำว่าอิงไปข่มขืนโอมละกันค่ะ เราไม่ได้มองนะค่ะว่าตัวโอมไม่ได้เสียหาย คนเสียหายมันไม่ใช่แค่คนที่โดนสอดนะค่ะ (ถ้าหยาบคายขออภัยค่ะ แต่ไม่รู้จะอธิบายยังไง) หมายถึงตอนแรกที่โอมไม่รู้สึกตัว ถ้ามองในมุมมองว่าเราเป็นแฟนโอมเราคงอยากกระทืบอิงให้ตายเลย

ส่วนสงสารนี่เรามองตรงที่อิงมีรักแรกกับคนที่มีเจ้าของแล้ว คือมาช้าไป มาตอนที่เขามีคนได้หัวใจไปหมดแล้ว จุดนี้น่าสงสารค่ะ เพราะเราก็เคยเจอ  เข้าใจว่ารักแต่ไม่มีโอกาสมันเป็นยังไงเลยค่ะ

และสมเพสตรงพยายามจะรั้งโดยที่ยอมทำร้ายตัวเอง รั้งทั้งๆที่เค้าไม่เห็น รั้งๆทั้งๆที่เค้าทำเหมือนเราไม่ใช่คน แบบว่าความรู้สึกนี้ขึ้นมาแบบว่าเป็นเราเราไม่ทำหรอกอะไรแบบนี้ มันน่าสมเพสอะไรแบบนี้

เราก็สื่อตามมุมที่เราได้จากการอ่านนะค่ะ ไม่รู้เราจะเข้าใจในมุมของผู้เขียนได้ครบถ้วนหรือเปล่า แค่มีความรู้สึกว่าอิงเป็นตัวละครที่ทำให้เรามองแล้วรู้สึกได้หลายอย่าง  เป็นตัวละครที่เมื่อเจอของที่อยากได้แล้วก็คำนึงว่าจะเอาโดนไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น แต่เมื่อได้มาแล้วก็ไม่แคร์ความรู้สึกตัวเอง ไม่หยิ่งในศักดิ์ศรีเลย ยอมอ้อนวอนเค้าทั้งที่เค้ารำคาญ แต่ในขนาดเดียวกันก็รู้สึกสงสารในตัวละครคัวนี้แบบช่วยไม่ได้ หวังว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมานั้นจะเป็นบทเรียนให้อิงนะ และอย่ากลับไปทำมันซ้ำอีก

เขียนยาวมาก หวังว่าคนไม่รำคาญนะค่ะ อ่านแล้วอยากระบาย 555   
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 12-01-2013 18:34:16
Chapter Eight





"ไอ้จีน! เฮ้ย รอด้วย!"

ผมชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวลงบันใดขั้นสุดท้าย ก่อนจะหันกลับไปมองคนเรียก... ไอ้ชาร์มกำลังวิ่งลงบันใดมา ท่าทางรีบร้อน

"แฮ่ก แฮ่ก" มันเอามือท้าวเข่าทั้งสองข้างไว้ แล้วหอบหายใจเหนื่อยๆ พร้อมกับบ่น "แม่ง เดินเร็วชิบหาย"

"มีอะไร"

"จะรีบไปไหนวะ"

"แล้วจะให้กูอยู่ทำไม เลิกเรียนแล้ว"

"ทุกทีเลิกเรียนเร็วกว่านี้อีก มึงยังไม่เห็นจะรีบกลับแบบนี้เลย"

ผมถอนหายใจออกมา ขี้เกียจอ้อมค้อม "มึงมีธุระอะไรกับกู"

"ไรวะ จะคุยกับเพื่อนต้องมีธุระด้วยเหรอ"

"มึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่เหรอ" ผมพูดเสียงเย็นชา

ไอ้ชาร์มทำหน้าจ๋อย ก่อนจะถามเสียงเบา "มึงโกรธกูเรื่องน้องปายเหรอ"

ต้องให้ผมตอบเหรอ เรื่องแบบนี้มันคิดเองไม่เป็นเหรอ... ผมหันหลังกลับแล้วก้าวเดินต่อไป ไม่สนใจเสียงเรียกของมัน

"เดี๋ยว จีน!"

ผมสะบัดแขนข้างที่มันจับออก ถามเสียงรอดไรฟัน "มีอะไรจะแก้ตัวอีก"

"กูไม่รู้เรื่องจริงๆ นะ"

ผมมองสบตามันแล้วแสยะยิ้ม หน้าตาคงจะน่าเกลียดพิลึก แต่ผมก็ไม่สนใจ ทำเสียงขึ้นจมูก "หึ...เหรอ"

"จริงๆ นะ" มันพูดเหมือนอ้อนวอนให้ผมเชื่อ "คนอื่นกูไม่รู้ว่ารู้หรือเปล่า แต่กูไม่รู้จริงๆ มึงก็รู้กูเป็นคนไม่ค่อยสังเกตุ ตอนมึงชอบน้องปายกูยังรู้ทีหลังคนอื่นเลย" มันพูดรัวเร็ว ก่อนจะเงียบรอดูปฏิกิริยาจากผม และเมื่อผมยืนนิ่ง ไม่เดินหนีอีก มันจึงพูดต่อ "ตอนไปปราณ กูก็สังเกตุอยู่เหมือนกันว่ามันสองคนสนิทกันผิดปกติ แต่น้องปายก็รู้จักกับไอ้ไทมาตั้งนาน แถมยังเป็นพี่เพื่อนอีก กูก็เลยคิดว่าไม่มีอะไร" ตอนท้ายมันพูดเสียงอ่อย เหมือนรู้สึกผิดที่มันเป็นคนไม่ช่างสังเกตุ

ผมมองสบตามันนิ่งๆ มองหาร่องรอยของการโกหก ก่อนจะถอนหายใจออกมา "เออ กูเชื่อมึง" แล้วหันหลังกลับเดินต่อ ได้ยินเสียงคนวิ่งตามมา คงไม่ใช่ใครนอกจากไอ้ชาร์ม "อ้าว ไหนบอกเชื่อกู แล้วมึงจะไปไหนอะ"

"กูบอกว่าเชื่อมึง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะกลับไปอยู่กลุ่มเดียวกับพวกมึงอีก"

ไอ้ชาร์มหยุดเดิน แต่ผมยังเดินต่อจนถึงรถ เปิดประตูเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย โยนกระเป๋าและหนังสือเรียนไว้ที่เบาะหลัง แต่ยังไม่ทันสตาร์ทรถ ประตูฝั่งตรงข้ามก็เปิดออก ไอ้ชาร์มมุดเข้ามานั่งด้วย "งั้นกูขอไปกับมึงด้วย"





[โหล?]

ได้ยินเสียงงัวเงียๆ ของคนปลายสาย ผมก็กรอกเสียงถามไป "เฮ้ย ว่างเปล่า ไปหาเหล้ากินกัน"

[เอาดิ ที่ไหน?]

"ที่ BB Pub" ผมบอก แล้วพูดต่อ "ชวนน้องไปด้วยนะ"

[แหม...] เสียงปลายสายกวนตีนมาก [ไปกับกูแค่สองคนจะเป็นไรไปวะ ต้องชวนน้องด้วยเหรอ]

"มึงจะแหมทำไม" ผมพูดกลั้วหัวเราะ "ไปกับมึงแค่สองคน กูก็ไปได้ แต่เห็นว่าหลายๆ คนสนุกดีเลยให้ชวนน้องไปด้วย ก็แค่นั้น"

[ก็แค่นั้น] ไอ้คนปลายสายทำเสียงเล็กเสียงน้อย ถ้าอยู่ใกล้ๆ โดนถีบไปแล้ว [เสียใจด้วย เมียกูกับเพื่อนไม่อยู่ ไปต่างจังหวัด อีกสองสามวันกลับ]

ผมเผลอเลิกคิ้วขึ้น "ไปทำไรวะ?"

[เข้าค่าย...เหี้ย กูจะรู้มั้ย ไม่ได้ไปด้วย]

"แล้วมึงไม่คิดจะถามไถ่ไว้เลยเหรอว่าเมียมึงไปตกระกำลำบากที่ไหน"

[เมียกูหรือใครที่มึงเป็นห่วง พูดตรงๆ ดีกว่า]มันพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์

"ไม่ได้เป็นห่วง แค่ถามถึง"

[หราาาา]

"กวนตีน..." ผมพูดเน้นๆ ก่อนจะวกเข้าประเด็นเดิม "เจอกันสองทุ่ม"

วางสายจากไอ้คินแล้ว ผมก็หันไปถามคนที่กำลังนั่งดูหนังอยู่ตรงโซฟา "ไปด้วยมั้ย"

"ไปกับใคร"

"ไอ้คิน"

มันนิ่วหน้า ก่อนจะถาม "คินไหน ใช่คินนั่นหรือเปล่า"

"เออ คินเดียวนั่นแหละ"





ไอ้คินเลิกคิ้วขึ้นเหมือนถามเมื่อเห็นคนที่เดินมากับผม...

"ไอ้ชาร์ม" ผมบอกไอ้คิน แล้วบอกไอ้ชาร์ม "ไอ้คิน"

"เหี้ย แนะนำยังงี้ไม่ต้องแนะนำดีกว่า" ไอ้คินว่าขำๆ

ผมยักไหล่ แล้วยักคิ้วให้มันกวนๆ "มึงจะเอาประวัติมันด้วยมัน พ่อมันชื่อโชติ แม่มันชื่-"

"เฮ้ย!" ไอ้ชาร์มร้อง เตะขาผมให้หยุดพูด "เดี๋ยวกูเอาชื่อพ่อแม่มึงมาล้อเล่นมั่ง"

ผมหัวเราะหึๆ แล้วเทเหล้าใส่แก้วของตัวเอง ก่อนจะถามคนที่นั่งข้างๆ "โซดา?"

"อือ" มันพยักหน้า

"อ่อน" ผมว่ายิ้มๆ

"ใครจะคอทองแดงเหมือนพวกมึงหละ" มันว่าแล้วเอาไหล่กระแทกผมอย่างหมั่นไส้

เพราะไหล่ข้างที่มันกระแทกเป็นข้างที่ผมใช้เทเหล้าอยู่พอดี เหล้าจึงกระฉอกเลยแก้วออกไป "อ้าว เหี้ย เหล้าหก เลียเลย"

"มึงเลียเองดิ" มันว่าหน้างอ เพราะเหล้าหกใส่กางเกงมันด้วย

ผลักหัวมันอย่างหมั่นไส้ ผมบอก "อะไรมึง ทำตัวเองนะ"

"นี่ถ้ากูไม่รู้ว่ามึงชอบน้องปายอยู่นะ กูคงคิดว่ามึงกับไอ้ชาร์มเป็นแฟนกัน" เสียงไอ้คินขัดขึ้นมาขณะที่ไอ้ชาร์มกำลังผลักผมคืน

เราสองคนหันไปมองหน้ามันแล้วพูดออกมาพร้อมกัน "พวกกูเนี่ยนะ!"

ไอ้คินพยักหน้า "เออ พวกมึงนั่นแหละ"

"มึงอย่าพูด สยอง" ไอ้ชาร์มทำท่าบรื๋อ

ผมมองมันอย่างหมั่นไส้ นึกว่าผมไม่สยองเหรอ กำลังจะอ้าปากว่ามัน แต่ไอ้คินขัดขึ้นซะก่อน "สยองหรือสยิว"

"เหี้ย!" ไอ้ชาร์มด่า

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ผมกับไอ้คินหัวเราะชอบใจ ไม่ได้ชอบใจที่ไอ้คินว่าผมกับไอ้ชาร์มเป็นแฟนกัน แต่ชอบใจที่ไอ้ชาร์มโดนรุม 555+

ด้วยความที่ไอ้ชาร์มมันค่อนข้างจะนิสัยเหมือนเด็ก ยั่วง่าย และก็โกรธง่ายด้วย แต่ก็หายเร็ว ทำให้ไม่ว่าจะอยู่กับใคร มันมักจะเป็นเป้าให้ใครๆ แกล้งตลอด





"เฮ้ย จริงๆ นะ"

ผมหันไปมองคนพูดงงๆ ที่อยู่ดีๆ ก็โพล่งออกมา ในขณะเดียวกันก็พยายามพยุงไอ้ชาร์มที่เมาคอพับคออ่อนไปที่รถด้วย "อะไร?"

"ไอ้ชาร์ม"

"ไอ้ชาร์มมันเป็นไร?" ยิ่งคุยกับมันผมก็ยิ่งงง "มึงช่วยทำประโยคให้สมบูรณ์ก่อนได้ป๊ะ ประธาน กริยา กรรมอะ มีมั้ย"

ไม่สนใจคำประชด ไอ้คินพูดต่อ "กูว่ามันน่ารักดีนะ ไม่จีบวะ"

"วันก่อนยังเชียร์กูกับอิงอยู่เลย วันนี้เชียร์กูกับไอ้ชาร์มซะละ" ผมพูดขำๆ

ไอ้คินยักไหล่ "กูว่าอิงไม่เหมาะกับมึงวะ"

"แล้วใครเหมาะกับกู" ผมถามยิ้มๆ เล่นกับสักหน่อย "ไอ้ชาร์ม?"

มันยักไหล่อีกรอบ "ท่าทางมันก็ชอบมึงอยู่เหมือนกันนะเว้ย"

ผมหัวเราะหึๆ "มึงเอาตาตุ่มดูเหรอ ไอ้ชาร์มเนี่ยนะชอบกู"

"เชื่อสายตาของคนมีเมียดิ กูมองไม่พลาดหรอก"

"ถุย" ผมว่าขำๆ ก่อนจะยัดไอ้ชาร์มเข้าไปในรถ จัดการคาดเบลท์ให้มัน เรียบร้อยแล้วก็ปิดประตู เดินอ้อมไปอีกฝั่ง เปิดประตูเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย แต่ยังได้ยินเสียงไอ้คินตามมา "เฮ้ย กูพูดจริงนะเนี่ย" ยังไม่จบครับ -*-

ผมกดกระจกลง แล้วตะโกนบอกมัน "เออๆ รู้แล้ว ไปขึ้นรถไป กูง่วง" แล้วกดปิดกระจก แต่ก็ยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงมันบ่นพีมพำลอดเข้ามา "เออ ไม่เชื่อกู เดี๋ยวคอยดูละกัน"

รอมันขึ้นไปนั่งบนรถ สตาร์ทเครื่องขับออกไป แล้วจึงเคลื่อนรถตามมันไป...



รถติดไฟแดง... นั่งมองเลขที่บอกเวลาอีกสี่สิบกว่าวิ แล้วก็หันไปมองคนที่นั่งหมดสภาพอยู่เบาะข้างๆ แล้วผมก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้
 

คิดได้ไง...
 


ไอ้ชาร์มเนี่ยนะชอบผม





=lovemakesmeblind=





"ตามสบายนะ พี่ขออาบน้ำก่อน เดี๋ยวออกมาคุยด้วย" บอกคนที่เอาของฝากจากจังหวัดที่ไปเข้าค่ายอาสาพัฒนามาให้ แล้วผมก็หันหลังจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่อีกฝ่ายเรียกไว้ก่อน "พี่จีน?"

"ครับ?"

น้องชี้ไปที่อัลบั้มรูปที่อยู่บนโต๊ะเตี้ยหน้าทีวี เป็นอัลบั้มรูปที่ไอ้ชาร์มเอาออกมาดูเมื่อวันก่อนแล้วไม่ได้เก็บ เป็นรูปตั้งแต่มัธยมจนถึงก่อนไปปราณ ก่อนที่ผมจะรู้เรื่องไอ้ไทกับน้องปาย  "ดูได้มั้ยครับ"

ผมพยักหน้า "ตามสบาย"

"ขอบคุณครับ" น้องยิ้มให้ แล้วหยิบอัลบั้มมาวางไว้บนตัก ค่อยๆ เปิดดูทีละหน้า



เดินออกมาจากห้องหลังจากอาบน้ำและแต่งตัวแล้ว อิงยังคงนั่งดูรูปอยู่เหมือนเดิม และคงจะเพลินจนไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูออกมา... แปลกใจที่เห็นอีกฝ่ายอมยิ้ม และยังไม่ยอมเปิดไปหน้าอื่น อยากรู้ว่าดูรูปอะไรอยู่จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ ชะโงกดู

...รูปไอ้โอมที่โดนป้ายหน้าด้วยสีเขียวสีแดงและสีดำแถมยังโดนผูกแกะตอนรับน้องปี 1...

นิ้วเรียวยาวลูบไปบนรูปส่วนที่เป็นใบหน้าของไอ้โอมอย่างเบามือ...ท่าทางทนุถนอมเหมือนกลัวคนในภาพจะช้ำ

ไวกว่าความคิด เสียงผมถามออกไป "ยังรักไอ้โอมอยู่?"

อิงสะดุ้งสุดตัว บอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ทันรู้ตัวว่าผมยืนอยู่ด้านหลัง.. น้องไม่ได้หันมามองผม สายตายังคงจ้องไปที่รูปของไอ้โอม และนิ้วก็ยังคงลูบไล้ไปบนใบหน้าของไอ้โอม ไม่ได้ยินเสียงตอบรับหรือปฏิเสธ แต่สักครู่ศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมนิ่มสลวยก็ผงกช้าๆ

ยังรัก?

น้องยังรักไอ้โอม?

เพราะยังงี้หรือเปล่าไอ้คินจึงบอกว่าน้องอิงไม่เหมาะกับผม?

"แล้วทำไมวันนั้นถึงต่อยมัน"

นิ้วที่กำลังลูบไล้ใบหน้าของไอ้โอมชะงัก เจ้าของนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะยักไหล่ เหมือนจะบอกว่า 'ไม่รู้เหมือนกัน'

'แล้วถ้าไอ้โอมมาขอคืนดีหละ จะกลับไปไหม' ผมถามอีกฝ่ายอยู่ในใจ

ไม่กล้าส่งเสียงออกไป เพราะกลัวคำตอบ

เพราะ Golden Couple ที่ใครๆ ต่างก็อิจฉา ตอนนี้เหมือนจะไม่น่าอิจฉาอีกต่อไป





=lovemakesmeblind=





"กูขอโทษ..."

แม้จะไม่ได้หันไปมองว่าคนที่นั่งลงข้างๆ เป็นใคร แต่ผมก็จำเสียงมันได้ "......"

"ขอโทษ...ที่ไม่บอกมึงเรื่องไอ้ไทกับปาย"

"......"

"แล้วก็ขอโทษที่กูพาลมึงวันนั้น" มันคงหมายถึงวันที่มันโดนน้องอิงต่อย แต่เรื่องนั้นผมไม่ได้เก็บมาใส่ใจหรอก

"......"

"ขอโทษที่กูเป็นเพื่อนที่แย่มาก"

ผมยังคงนั่งนิ่ง... ไม่หันไปมองว่ามันมีสีหน้ายังไง และไม่คิดจะพูดอะไรให้มันรู้สึกสบายใจ

จนกระทั่งมันลุกเดินจากไปเอง...





เงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า นึกทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด...

ผมลองเอาตัวเองไปยืนอยู่ในตำแหน่งเดียวกับไอ้โอม

หากผมเป็นไอ้โอม... ผมก็คงจะทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ามัน

คงเหมือนน้ำท่วมปาก... จะฝ่ายไหนก็เป็นเพื่อน มันคงไม่รู้จะพูดยังไง

หากผมเป็นไอ้โอม... ผมก็คงไม่บอกเรื่องที่ได้ยินมา เพราะจริงๆ แล้วเรื่องนี้คนที่ควรพูดออกมา มันควรจะเป็น  'ไอ้ไท'

คนที่ผมควรโกรธ... ควรจะเป็นไอ้ไทคนเดียว แต่ผมกลับพาลโกรธไปหมดทุกคน

ผมก็พาลไม่ต่างไปจากไอ้โอมเลย...





ยังคงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

หากพิจารณาให้ดี... ผมไม่มีสิทธิ์โกรธใครทั้งนั้น นอกจากตัวเอง

เพราะผมเองที่ไปตอแยกับคนที่เขาไม่มีใจ... ถึงไม่มีไอ้ไท ปายก็คงจะไม่สนใจผมอยู่ดี

แล้วผมจะไปโกรธคนอื่นทำไม...





ผมยังคงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า... แต่สิ่งที่เห็นกลับไม่ใช่ท้องฟ้า

"เป็นไรวะ"

ผมดันหน้าคนถามออกไป แล้วลุกขึ้นนั่งตัวตรง "เปล่า"

"เปล่าแล้วไมไม่กลับบ้าน มานั่งตายอะไรอยู่ตรงนี้"

ผมมองหน้าคนถามอย่างพินิจพิจารณา แล้วคำพูดของไอ้คินก็ลอยเข้ามาในหัว 'กูว่ามันน่ารักดีนะ ไม่จีบวะ'

"เฮ้ย ไม่สบายป๊ะเนี่ย จ้องกูไม" ไอ้ชาร์มว่าพร้อมกับดันหน้าผมให้หันไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้ามัน

ผมหัวเราะหึๆ เพราะเห็นว่ามันหน้าแดง "มึงเขิน..."

"เหี้ย ใครไม่เขินวะ อยู่ดีๆ ก็มีคนมาจ้องหน้า" มันว่าพร้อมกับเตะขาผมไปที แล้วพอผมหัวเราะหึๆ มันก็ลุกขึ้นยืน "ไปดีกว่า ไม่อยากติดเชื้อบ้า"

ผมมองตามหลังคนที่ไอ้คินบอกว่า 'ท่าทางมันก็ชอบมึงอยู่เหมือนกันนะเว้ย'ไป แล้วตัดสินใจลุกเดินตาม ในใจก็บอกไอ้คิน 'เออ กูจะเชื่อคนมีเมียสักครั้ง แต่ถ้ามันหัวเราะใส่หน้ากูนะ กูจะไปกระทืบมึง โทษฐานที่ทำให้กูหน้าแหก'

เพราะก้าวที่ยาวกว่ากัน แป๊บเดียวผมก็ตามมันทัน... ยกแขนคล้องคอคนตัวเล็กกว่า แล้วบอก "กูอยากดูหนัง ไปเป็นเพื่อนหน่อย"





=lovemakesmeblind=

 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: milky way ที่ 12-01-2013 19:32:12
ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆด้วย
อิง ยังรักโอมอยู่  ถึงจะเริ่มนับหนึ่งใหม่
แต่หัวใจยังคงเหมือนเดิม   :o12: โธ่เอ๋ยอิง
อยากให้อิง ลืมรักครั้งเก่าและก้าวต่อไป
ไม่ต้องเป็นจีนก็ได้

จีน ถ้าน้องอิงยังไม่ลืมรักครั้งเก่า
ก็มองดูคนข้างๆ เพื่อนชาร์มดูไหม
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: MooPu ที่ 12-01-2013 19:34:11
อ้ากกก พี่จีนกับน้องอิงมิใช่คู่กันหรอเนี่ย แต่ชาร์มก็น่ารักดีเหมือนกัน ถ้าจีนจะจีบชาร์มก็ดีคงมาดามอกให้จีนได้
ส่วนน้องอิง อืม.... ไม่รู้ว่าควรจะให้น้องอิงไปมีรักใหม่กับคนใหม่ที่ไม่ใช่โอม หรือว่าจะกลับไปคืนดีกับโอม
(ถ้าโอมเลิกกับเทมส์ไปแล้วนะ) จริงๆแล้วโอมก็เป็นคนดีไม่ใช่ไม่ดีอะไร คนผิดก็เป็นน้องอิงเนี่ยล่ะผิดเต็มประตูเลย
แล้วตอนนี้น้องอิงก็ยังคงรักโอมอยู่เหมือนเดิม ใจนึงก็อยากให้คู่กับโอมอีกใจนึงก็ไม่อยาก ><
แล้วที่จีนคิดถึงคู่ Golden Couple ที่ตอนนี้ไม่น่าอิจฉาจะหมายถึงคู่โอมกับเทมส์รึเปล่า เฮ้อออ อยากรู้เรื่องน้องอิงจัง
ว่าจะเป็นยังไงต่อ น้องทำผิดก็จริงแต่ก็ไม่ได้เกลียดน้องอิง  อยากให้น้องมีความสุขสมหวังในรักบ้างนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-01-2013 19:53:00
อ้าว กรรม ที่เชียร์จีน-อิงไปนี่ไร้ประโยชน์เหรอ :z3:
แต่ก็รู้สึกอย่างที่คินบอกอยู่เหมือนกันนะ มันเป็นบางแวบอะที่คิดว่าจีนกับอิงไม่น่าจะลงเอยกันได้ แต่เราก็เชียร์ไง เพราะอยากให้คนผิดหวังสองคนได้สมหวังซะที :เฮ้อ:
เรื่องเพื่อนๆ ในความเป็นจริงมันคงทำให้มองหน้ากันไม่ติดไประยะหนึ่งเลยนะ ไงก็เอาใจช่วยแล้วกัน ซักวันคงกลับมาเป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันได้เหมือนเดิมเนอะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-01-2013 19:55:42
ชาร์มเข้ามาเป็นตัวให้เชียร์คู่กับจีนแบบคาดไม่ถึงจริงๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 12-01-2013 20:01:36
อ้าว ยังไง
สรุปคือจีนไม่ได้ชอบอิงเหรอ ทำไมเปลี่ยนใจง่ายแบบนี้
ถ้าชอบเขา ถึงรู้ว่้าเขายังรักโอม ก็น่าจะให้โอกาส และทำให้อิงมารักตัวเองได้
แล้วชาร์มมายังไง เพิ่งมีบทบาทเยอะๆ ก็ตอนนี้
แต่ถ้าจีนรักกับชาร์ม มันก็ไม่มีประเด็นอะไรจะต่อ เรื่องลงเอยแค่นี้หรือ
ตอนนี้น้องอิงบทบาทน้อยมาก
ตอนมาหาจีนเอาของฝากมาให้ นั่งดูรูป สองคนน่าจะมีอะไรๆ คุยกันมากกว่านี้
หรือจะเปลี่ยนบทให้อิงกลับไปรักกับโอม เพราะโอมก็เริ่มไม่หวานชื่นกับแฟนแล้ว
แต่ปูเรื่องของอิง และจีน มาขนาดนี้ น้องต้องเป็นตัวเดินเรื่องสิ
โอ๊ยงง รอตอนต่อไปดีกว่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-01-2013 20:07:54
ใครคู่ใครอะไรยังไงที่ใหนเมื่อใหร่แล้วก็ประมาณใหนยังเป็นปริศนาทั้งหมดเลยเรื่องนี้อะ  รอมานานเลยครับ  อยากอ่านต่อ  ให้มันคลายปริศนาซักนิดก็ยังดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 12-01-2013 20:13:49

อ้าว ชาร์มหรอกเหรอ หลงเชียร์อิงมาตั้งนาน
แต่จริงๆ เป็นใครก็ได้ เพราะอยากให้จีนสมหวังซะที

นึกว่าจะดองเรื่องนี้ซะละ เห็นหายไปนานเลย แต่ไม่กล้าทวง
พอมาต่อแล้วดีใจมากเลยค่ะ อย่าหายไปนานๆ อีกนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: iGiG ที่ 12-01-2013 21:10:48
เพิ่งมาอ่านครั้งแรก รวดเดียวเลย ชอบค่า น่ารัก น่าสงสาร เฮ้อ ความรักหนอ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ รอตอนต่อไปน้าคะ

^_______________________^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-01-2013 21:15:16
คงต้องกลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น สารภาพตามตรงว่าลืมไปแล้วว่าชาร์มอยู่ส่วนไหน
ส่วนน้องอิง...หน่วงหนักเช่นเดิม แต่เข้าใจนะ ก็คนมันรักนี่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-01-2013 21:19:22
หายไปนานกลับมาเครียดเลย ชาร์มไม่ไหวมั้งเพื่อนกลุ่มเดียวกัน คำขอโทษจากไทไม่มี?
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-01-2013 21:27:03
เอาหล่ะ มีคนตาสว่างไปคนแล้ว

ถึงจะเชียร์ จีนกับอิง แต่ถ้าอีกคนยัง คงไม่ยอมลืมตาก็คงไม่ช่วยอะไร


ยังไงก็ยินดีกับจีนชาร์มด้วยนะ


เหลือแค่อีกคนแถมอาการหนักซะด้วย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 12-01-2013 21:28:44
อ๊ายยยย จีน ชาร์ม เวิร์คสุดดดด
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 12-01-2013 22:07:43
 :a5:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 12-01-2013 22:24:18
โอ้ยยย อะไรยังไงคะเนี่ย
ตั้งแต่ต้นเชียร์น้องอิงให้ลงเอยกับจีนมาตลอด
แล้วชาร์มมาโฉบไปเฉยเลย
สับสนหมดแล้วค่ะ

แต่ถ้าจีนจะจริงจังกับชาร์มหรือน้องอิงจริงจังกับคนอื่น ก็เชียร์หมดค่ะ
อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 8 : 12/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 12-01-2013 23:22:48
ชาร์มมาจากไหน?

โดยส่วนตัวแล้วไม่คิดว่ามันจะเป็นจีนชาร์มได้เพราะเรื่องที่ผ่านมามันปูมาทางจีนอิง
แต่ถ้าจะพลิกโผอันนี้ก็สุดแท้จะคาดเดา แต่เรายังเชียร์จีนอิงอยู่
น้องยังรักโอมอยู่ก็จริง แต่เราว่าการที่น้องมาสนิทกับจีนแบบนี้มันก็มองได้นะว่าน้องไม่ได้ปิดใจจมปลักรักโอมอย่างเดียวอ่ะ
จีนเองก็ยังรักน้องปายอยู่เหมือนกันนั่นแหละ ก็อารมณ์เดียวกัน
ชาร์มเข้ามาทำให้จีนดูโลเล หรือเราคิดมากไปเอง
ยังไงก็รอคนแต่งมาไขข้อสงสัยให้แล้วกัน
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 13-01-2013 00:00:23
Chapter Nine





"เพื่อนพี่ ชื่อชาร์ม" ผมบอกยิวที่มองคนแปลกหน้าอย่างสนใจ

น้องยิวกับน้องอิงยกมือไหว้สวัสดีไอ้ชาร์ม ที่รับไหว้เขินๆ ผมอมยิ้มกับท่าทางของมัน อยู่กับเพื่อนหละทะโมนยังกับอะไร แต่อยู่กับคนอื่นทีไรมันโคตรจะขี้อาย

"มึงจำอิงได้ใช่มั้ย" ผมถามคนที่นั่งข้างๆ ซึ่งมันก็พยักหน้าและยิ้มให้น้องอิงน้อยๆ ผมเลยแนะนำเพื่อนอิงให้มันรู้จักคนเดียว "ส่วนนี่ก็ยิว แฟนไอ้คิน"

"พี่ชาร์มรู้จักไอ้อิงด้วยเหรอครับ" น้องยิวเปิดบทสนทนา คงเห็นไอ้ชาร์มมันเกร็ง

"ครับ อิงเป็นนักกีฬาบาสเหมือนพี่"

ยิวมองหน้าเพื่อนอย่างแปลกใจ "เฮ้ย จริงดิ แล้วไมมึงไม่เล่นวะ"

"ก็คนเยอะแล้ว" อิงบอก ก่อนจะถามไอ้ชาร์ม "พี่ชาร์มเรียนที่เดียวกับพี่จีนเหรอครับ"

ไอ้ชาร์มพยักหน้า "ครับ คณะเดียวกัน เอกเดียวกัน"

"แล้วได้เล่นบาสอยู่มั้ยครับ"

"ไม่ได้เล่นแล้ว ตัวเตี้ย" จริงๆ ไอ้ชาร์มมันก็ไม่ได้เตี้ยหรอกครับ สูงเกือบ 180 แต่เมื่อเทียบกับนักกีฬาคนอื่นๆ ที่สูงอย่างต่ำๆ 185 มันก็เลยดูเตี้ย และอีกอย่างมันตั้งใจไว้ตั้งแต่ก่อนเข้ามหา'ลัยแล้ว มันจะไม่เล่นกีฬา เพราะอยากใช้ชีวิตนักศึกษาให้เต็มที่ (ความหมายของมันคือกินเหล้าให้เต็มที่ -_-!)"แล้วอิงหละ"

"ไม่ได้เล่นเหมือนกันครับ ต้องทำงาน ไม่มีเวลา"

"ขยันจัง ยังงี้ไม่รวยแย่เหรอ"

"ขอรวยเฉยๆ ได้มั้ยครับ แย่ไม่เอา" อิงพูดยิ้มๆ

ไอ้ชาร์มหัวเราะขำ ก่อนจะถาม "แล้วตอนนี้อิงอยู่กับใครครับ แม่ยังต้องไปทำงานเมืองนอกอยู่อีกหรือเปล่า"

ผมมองคนถูกถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นรอยยิ้มหายไปจากหน้าน้องอิง และยิ่งสงสัยหนักเมื่อน้องยิวพูดทะลุขึ้นมากลางปล้อง "เอ้ย ใกล้จะถึงคิวเราขึ้นเล่นแล้วมั้ง ไปกันเหอะ" แล้วจับแขนน้องอิงให้ลุกขึ้น บอกขอโทษไอ้ชาร์ม "โทษทีพี่ เดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่ เดี๋ยวไม่ทัน ขอตัวครับ"

"กูไม่เป็นไร" เสียงเบาๆ ดังมาจากน้องอิงที่ถูกเพื่อนทั้งลากทั้งจูงออกไป

"กูก็ไม่ได้ว่ามึงเป็นไรซักหน่อย" น้องยิวตอบ แล้วยกแขนขึ้นกอดคอเพื่อน พากันเดินไปที่หลังเวที

ผมนิ่วหน้า สงสัยกับพฤติกรรมแปลกๆ ของทั้งสองคน และเหมือนนกรู้ ไอ้คินลุกขึ้นแล้วขอตัวไปห้องน้ำ คงกลัวว่าผมจะคาดคั้นเอากลับมัน "เดี๋ยวมาเว้ย ไปห้องน้ำก่อน"





"เปลี่ยนไปเยอะเลย"

ผมหันไปมองคนพูด "ใคร?"

"น้องอิง"

ผมเลิกคิ้วขึ้น "ยังไง?"

ไอ้ชาร์มยักไหล่ "น้องมันดู...ไม่เหมือนตอนเด็ก"

"ไม่แปลกหรอก ไม่เจอกันตั้งหลายปี จะให้เหมือนเดิมได้ไง" ผมพูด ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ แล้วหันไปมองมันอย่างสงสัยเมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจเสียงดังเฮือก "เป็นไร?"

มันถอนหายใจออกมาอีกเฮือก "กูรู้สึกผิดวะ"

"......"

"ถ้าน้องมันจะทำท่ารังเกียจหรือพูดจากระแทกแดกดันกูบ้าง...กูก็คงจะสบายใจกว่านี้"

"......"

"ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมตอนนั้นกูถึง..." เหมือนไม่รู้จะพูดยังไงดี มันได้แต่ถอนหายใจ

ผมเข้าใจดีว่ามันรู้สึกยังไง เพราะผมก็รู้สึกแบบเดียวกัน แต่ก็พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่า เป็นเพราะตอนนั้นเรายังเด็ก ทำให้มองเห็นแค่สีขาวกับสีดำ


เรารังเกียจสีดำ


และเราก็เห็นแค่สีดำในตัวอิง





=lovemakesmeblind=





"พี่จีน..."

หัวใจกระตุกวูบเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนเรียก...

ถามว่าผมลืมอีกฝ่ายได้หรือยัง... ยังครับ

ถ้าหัวใจมันสั่งให้เปิดปิดได้เหมือนสวิทซ์ไฟ ผมก็คงจะปิดหัวใจรักที่มีต่อน้องปาย และเปิดรับความรักครั้งใหม่อย่างที่ไอ้คินมันเชียร์ไปนานแล้ว

ผมไม่แปลกใจว่าทำไมอิงถึงลืมไอ้โอมไม่ได้ เพราะผมเองก็ลืมปายไม่ได้เช่นกัน

ผมพยายามจะรักอิง... แต่มันก็คงจะเป็นได้แค่ความรักแบบพี่น้อง ที่เราเข้ากันได้ดี นั่นก็เพราะเราต่างก็อยู่ในสถานะเดียวกัน

ผมพยายามจะรักไอ้ชาร์ม... มันเป็นเพื่อนที่ผมรู้สึกเอ็นดูมากกว่าคนอื่น แต่ถ้าจะให้เปลี่ยนสถานะจากเพื่อนมาเป็นแฟน ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเวิร์คหรือเปล่า

"หาตัวยากจัง" น้องปายบ่น แต่เมื่อเห็นผมยืนมองนิ่งๆ ไม่ตอบอะไรจึงพูดต่อ "ว่างมั้ยครับ"

เลิกคิ้วขึ้น ผมถามเสียงเรียบ "มีอะไรครับ"

"ปายจะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้เทมส์ พี่จีนช่วยไปเป็นเพื่อนปายหน่อยได้มั้ยครับ"

นึกขำอีกฝ่ายอยู่ในใจ ผมรักเขาก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะยอมโดนปั่นหัวไปเรื่อยๆ โปรนั้นมันหมดไปแล้ว"ไม่ชวนไอ้ไทหละครับ"

น้องปายทำหน้ามุ่ย แล้วพูดงอนๆ "ไม่เอาอะ พี่ไทขี้บ่น ปายจะเลือกของนานๆ ก็บ่นอยู่นั่นแหละ" แล้วจับแขนผมเขย่า "นะครับ ไปเป็นเพื่อนปายหน่อย"

แกะมือของอีกฝ่ายออกจากแขน ผมปฏิเสธ "โทษครับ พี่มีนัดแล้ว น้องปายไปชวนไอ้ไทดีกว่า มันขี้บ่นก็ทนเอาหน่อย ยังไงก็แฟน" ประโยคสุดท้ายอดประชดไม่ได้ ก่อนจะยกมือขึ้นโบกให้คนที่เพิ่งลงมาจากตึกเห็น

ไอ้ชาร์มเดินมาหาผม แล้วมองน้องปายแปลกๆ "อ้าว น้องปาย นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก เห็นไอ้ไทมันตามหาอยู่อะครับ"

"ตามหาทำไมครับ" น้องพูดสะบัดๆ เหมือนไม่ชอบใจ

ไอ้ชาร์มยักไหล่ "ไม่รู้ครับ ถามมันเองแล้วกัน โน่นมาโน่นแล้ว" ก่อนจะหันมามองผมเมื่อน้องปายเดินไปหาไอ้ไทแล้ว

ผมเลิกคิ้วขึ้น "อะไร?"

ไอ้ชาร์มเบ้ปากยักไหล่ "เปล๊าาาา"

"แล้วมึงจะทำเสียงสูงทำไม" โบกมันไปทีเพราะหมั่นไส้ ก่อนจะผลักให้มันออกเดินไปยังทิศทางที่รถจอดอยู่ "ไปหาไรกินกัน หิวแล้ว"





=lovemakesmeblind=





ไม่แน่ใจว่าทำไมผมจึงมานั่งอยู่ในร้านนี้...ร้านเค้กที่ผมไม่ค่อยจะชอบกินสักเท่าไหร่ และที่สำคัญมากับเพื่อนเก่าที่เกือบจะเลิกคบกันไปแล้ว

ก็แค่ไอ้โอมมันชวน และผมก็ตกลง... เลยทำให้ต้องมาทนดูภาพเลี่ยนๆ ตรงหน้า

"พี่ไท ลองชิมนี่ครับ อร่อย" น้องปายยื่นช้อนที่มีเค้กไปจ่อที่ปากไอ้ไท แต่มันดันมือหนีแล้วบอก "กินเถอะ พี่ไม่ชอบ"

น้องปายทำหน้าหงิก แล้วตวัดตามองผมโกรธๆ

ผมก็ได้แต่เสมองออกไปนอกร้าน แล้วถอนหายใจออกมาเบื่อๆ 'จะมาโกรธกูทำไม บ้าป๊ะ'

"เบื่อเหรอครับพี่จีน"

ผมหันไปมองคนถาม หากเป็นเมื่อก่อนผมคงปฏิเสธไปแล้ว แต่ตอนนี้มันต่างกัน ผมจึงตอบตามตรง "ครับ เบื่อ"

น้องเทมส์ชะงักไปนิด ก่อนจะยิ้มน่ารักให้ พูดขำๆ "เบื่อก็ต้องทนครับ เพราะเทมส์ยังไม่อิ่ม"

"ตามสบายครับ" ผมพูดยิ้มๆ นึกในใจ 'คราวหน้า ตัวใครตัวมันเถอะ' เหลือบตามองถ้วยไอศกรีมของไอ้ชาร์มที่ละลายจนเป็นน้ำแล้วถามมันขำๆ "เอาหลอดมั้ย เดี๋ยวกูขอให้"

มันมองมางงๆ "เอามาไม"

พยักเพยิดไปที่ถ้วยไอศกรีมตรงหน้ามัน... ไอ้ชาร์มทำหน้าหยึย "ก็มันเปรี้ยว"

"ไม่ชอบแล้วสั่งทำไม"

"เห็นเค้าแนะนำไง"

อยากรู้ว่ามันมีรสชาดยังไง ผมตักใส่ปากคำนึง ก่อนจะเบ้หน้า "เออ ทิ้งเถอะ"

"เห็นมั้ย"

ผมโบกมันไปที สั่งเองแล้วยังจะมาเห็นมั้ย...





"เทมส ์?"

"ว่า?"

"เก้านาฬิกา"

แม้จะกระซิบ แต่เพราะบรรยากาศภายในร้านค่อนข้างเงียบ ทำให้คนที่นั่งอยู่ในโต๊ะพลอยได้ยินไปด้วย และทุกคนก็หันไปตามองศาที่น้องปายบอกเพื่อนพร้อมกัน...

เจ้าของหัวข้อสนทนาเป็นชายหนุ่มร่างเพรียวที่กำลังเปิดประตูร้านที่พวกเรานั่งเข้ามา ก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงตู้กระจกหน้าเคาน์เตอร์แล้วก้มลงมองเค้กที่ทางร้านจัดโชว์ไว้

เห็นเพียงแว่บแรก ผมก็จำได้ทันทีว่าเป็นใคร "อิง!" เพราะความดีใจ เนื่องจากไม่ได้เจอกันเกือบอาทิตย์ ผมจึงเผลอเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงค่อนข้างดัง

เจ้าของชื่อสะดุ้งเล็กน้อย กวาดตามองมายังทิศทางที่ผมนั่ง เมื่อเห็นผมโบกมือให้ก็นิ่วหน้า ก่อนจะอุทานออกมาเมื่อผมเดินไปหา "อ้าว! พี่จีน"

"ก็พี่หนะสิ คิดว่าใครหละ" ผมพูดล้อๆ

น้องส่ายหน้ายิ้มๆ "ไม่ได้คิดว่าใครครับ มันมองไม่เห็น คอนแทคเลนส์หลุด แต่เสียงคุ้นๆ"

"อ้าว สายตาสั้นเหรอ"

"ครับ สองร้อยห้าสิบ"

"เหรอ แล้วตอนนี้เห็นป๊ะ"

"เห็นครับ แต่กี้นี้มันไกล เห็นแต่ว่าเป็นคนโบกมือให้ แต่เห็นหน้าไม่ชัด" น้องตอบ

ไม่เคยรู้มาก่อนเลย เพราะผมไม่เคยเห็นน้องใส่แว่นสักที "แล้วมายังไง"

"มันเพิ่งหลุดกี้นี้ แอร์รถมันเป่า"

"แล้วงี้ ตอนขากลับจะทำไง ให้พี่ไปส่งมั้ย"

"ไม่เป็นไรครับ พี่อยู่แถวนี้พอดี กำลังไปซื้อมาให้"

"พี่ไหน ไอ้คิน?"

น้องส่ายหน้า "ไม่ใช่ครับ พี่อีกคน พี่จีนไม่รู้จักหรอก เค้าเป็นลูกของเพื่อนแม่ผม"

"อ๋อ" ผมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะมองอีกฝ่ายที่หยีตามองเมนูที่เขียนไว้ด้านบน ท่าทางลำบาก "เห็นป๊ะเนี่ย จะเอาไรเดี๋ยวพี่สั่งให้"

น้องหันมามอง "เปล่าครับ แค่อยากรู้เมนูแนะนำเฉยๆ ว่าเป็นอะไร"

ผมหยิบโบรชัวร์ที่วางอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์มายื่นให้ "ดูนี่ก็เห็น"

"อ้าว" น้องรับไปแล้วยิ้มเขินๆ "โง่เนอะ"

ผมหัวเราะหึๆ แล้วถาม "จะกินที่นี่หรือซื้อกลับ"

"กินที่นี่ครับ"

"งั้นไปนั่งที่โต๊ะก่อน เดี๋ยวพนักงานก็ไปรับออเดอร์"

"อ้าวเหรอ แล้วที่เค้ายืนกันอยู่ตรงนี้หละ" น้องถามงงๆ ขณะที่เดินตามผมมานั่งที่โต๊ะว่าง ที่อยู่ถัดจากโต๊ะที่ผมกับเพื่อนๆ นั่งมาสามโต๊ะ

"เค้าซื้อกลับบ้านไง ไม่ได้นั่งกิน"

"อ๋อ" น้องพยักหน้าเข้าใจ แล้วกำลังอ้าปากจะถามอะไรสักอย่าง แต่โดนขัดจังหวะด้วยเสียงที่ดังมาจากโต๊ะด้านหลังเสียก่อน "พี่จีน ให้เพื่อนมานั่งด้วยกันก็ได้ครับ คนกันเอง"

ผมหันไปมองคนพูด สลับกับหน้าแฟนคนพูด แล้วหันมามองอิง เมื่อเห็นสีหน้าปกติของน้อง จึงถามความเห็น "ว่าไงครับ ไปมั้ย" แล้วพอเห็นอีกฝ่ายหยีตา จึงถาม "มองไม่เห็น?"

"พอเห็นครับ ไม่ชัดมาก เพื่อนพี่จีนเหรอ"

"พวกไอ้โอม" ผมบอกเบาๆ

น้องนิ่งไปนิด ก่อนจะถามเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน "ใครชวนครับ?"

"เทมส์" ผมตอบ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเทมส์ต้องการอะไร ทำไมถึงอยากให้คนที่เคยมีอดีตกับแฟนตัวเองไปนั่งร่วมโต๊ะ

"อิงมานั่งด้วยกันสิ" เสียงจากโต๊ะข้างหลังย้ำอีกรอบ

"ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป" ผมบอก

"...ไม่เป็นไรครับ ไปก็ได้"





"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะอิง เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย" น้องเทมส์ถามเมื่อผมกับน้องอิงเดินไปถึง

น้องอิงพยักหน้า "ก็...ดี"

"แล้วไม่ถามเราบ้างเหรอว่าสบายดีหรือเปล่า"

น้องอิงอึ้งไปนิด ก่อนจะถามตามที่อีกฝ่ายต้องการ "อืม...สบายดีหรือเปล่า"

น้องเทมส์ส่ายหน้า "ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พักนี้เป็นไรไม่รู้ สังหรณ์ไม่ดีเลย เหมือนของรักกำลังจะถูกขโมย"

"เทมส์" ไอ้โอมเรียกแฟนมันเสียงเครียด

น้องเทมส์หันไปมองไอ้โอม แล้วดึงแขนที่ถูกจับอยู่ออก "เอ๊ พี่โอมเป็นไร เพื่อนเค้าทักทายกัน ยุ่งไรด้วย"

ปัญหาเดิมๆ ที่พวกเราเห็นประจำ... น้องเทมส์ไม่เคยเชื่อใจไอ้โอมหลังจากเกิดเหตุการณ์ของน้องอิง แม้ปากจะบอกว่าให้อภัย แต่ถ้ามีโอกาสก็คอยกระแนะกระแหนตลอด ส่วนไอ้โอมมันก็พยายามใจเย็นเพราะรู้ว่าตัวเองผิด แต่ใจคนเรามันจะทนรับความกดดันได้แค่ไหนกัน ก่อนจะระเบิดออกมา

โดยเฉพาะตอนนี้ที่ตัวต้นเหตุมายืนอยู่ตรงหน้า...

ผมดันน้องอิงให้นั่งลงข้างๆ ไอ้ชาร์ม แล้วนั่งตามลงไป หยิบเมนูยื่นให้ "ดูเมนูก่อน เดี๋ยวจะได้เรียกพนักงานมารับออเดอร์"

"พี่จีนมาบ่อยมั้ยครับ"

"ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ แต่ก็หลายครั้งแล้วหละ"

"แล้วมีเมนูแนะนำมั้ยครับ อะไรอร่อย"

โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบกินเค้กสักเท่าไหร่ เลยไม่แน่ใจรสชาดไหนถึงจะเรียกว่าอร่อย เลยแนะนำเมนูที่น้องเทมส์กับน้องปายสั่งบ่อยๆ ให้ "อันนี้ก็น่าจะอร่อยนะ เห็นเค้าชอบสั่งกัน"

"อันนี้ก็อร่อยนะ อันนี้ด้วย" ไอ้ชาร์มช่วยเลือก

"งั้นเอาอย่างละสองละกัน" น้องอิงบอก

ผมเลิกคิ้วขึ้น "เฮ้ย จะกินหมดเหรอ"

"ซื้อฝากพี่ด้วยครับ"

ตลอดระยะเวลาที่เราคุยกัน ผมรู้สึกได้ถึงสายตาที่จ้องมองมา แต่พยายามจะไม่ใส่ใจ





นั่งกินเค้กยังไม่ทันจะหมด เสียงมือถือของอิงก็ดังขึ้น... น้องหยิบมาดูชื่อแล้วกดรับ "ครับ?...ครับ...ครับ...ครับ...บายครับ" วางสายแล้วหยิบเงินออกมายื่นให้ผมพันนึง "ส่วนของอิง ฝากจ่ายด้วยนะครับ"

ผมส่ายหน้า ไม่รับ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"

"ไม่เอาดีกว่าครับ อิงซื้อไปฝากคนอื่นด้วย เอาไว้เลี้ยงรอบหน้าสิ"

"เออๆ ก็ได้"

น้องลุกขึ้นยืน ยกมือไหว้รุ่นพี่ แล้วโบกมือลารุ่นเดียวกัน "งั้นอิงไปก่อนนะครับ บายครับ ทุกคน" เดินไปขอร้านล้างมือ ก่อนจะเปิดประตูออกไป ขึ้นนั่งบนรถสปอร์ตสีแดงที่วิ่งมาจอดตรงหน้าร้านพอดี... สักครู่ก็เปิดประตูลงมา ไปขึ้นรถตัวเองแล้วขับออกไป





=lovemakesmeblind=

 :t3: :t3: :t3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 13-01-2013 00:21:26
แง~~~~~  อยากอ่านต่ออีก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 13-01-2013 00:25:04
คุณ rainbow ขยันลงมากค่ะ
ชอบๆๆๆๆ แฮ่ๆ
แต่ก็ค้างสุดๆเลย  สับสนไปหมดแล้วว่าจะจบยังไง
ใครคู่ใคร เดาไม่ถูกเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะที่มาลงบ่อยๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: DIIK ที่ 13-01-2013 01:00:23
 :sad4:
หาทางไปไมถูกเลยค่ะ
คือไม่ชอบเทมส์มาแต่แรกแล้ว มาเจอตอนนี้แบบว่าๆๆๆ เฮ้อ
อีกกลุ่มนึงก็ดีนะคะ แต่ก็เหมือนมีอะไรที่ยังเผยไม่หมดอ่ะ อีกนิ๊ดนึง
ตอนนี้เหมือนเห็นชาร์มน่ารักแซงอิงพิลึก 555

อยากให้จีนเจอคนดีๆ เหมือนกับอิงที่อยากให้เจอคนดีๆ เหมือนกัน ปิ้ดปิ้ว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 13-01-2013 01:11:07
เป็นไปได้มั๊ยว่าแม่น้องเสียแล้ว?น้องเลยต้องออกมาทำงาน งงแฮะ
พี่จีนแค่เอ็นดูเป็นน้องเป็นนุ่งเองหรอ ว้า เสียดายจัง

ปายทำตัวน่าตบรู้ก็รู้ว่าเขาคิดยังไงกะตัวยังจะมามากมายใส่อีก ไหนเมื่อก่อนรำคาญไม่ชอบไง?ไม่เป็นละหรอ
ชาร์มเริ่มมีบทบาทขึ้นมาหน่อยแล้ว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-01-2013 01:20:36
พึ่จีนกับน้องอิงเท่านั้นนะคนอื่นรับไม่ไหวจริง ๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-01-2013 01:29:52
ปวดหัว :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-01-2013 01:42:06
รำคาญปายกับเทมส์มากเลย
ทั้งที่ตัวละครเป็นสีเทาทุกตัว  ไม่มีตัวไหนดีหรือเลว และในฐานะของเทมส์ที่แฟนเคยนอกใจแล้วไม่มั่นใจน่าสงสารมากนะ
แต่พอแสดงออกด้วยการประชดประชันซ้ำๆ กลายเป็นสงสารโอม
ไอ้รักก็ยังรักแหละ แต่โดนบั่นทอนความรู้สึกไปเรื่อยๆ จากรักก็กลายเป็นเกลียดได้
อ่านไปก็เลยรู้สึกเหมือนนั่งนับถอยหลังเลยว่าจะเลิกกันเมื่อไหร่

ส่วนปาย เริ่มดูน่ารังเกียจขึ้นทุกตอน
ยิ่งผ่านไป เป็นจีนเราคงคิดว่า "โคตรโชคดีเลยที่ไม่ได้มาเป็นแฟน"
ปากก็บอกรำคาญ อึดอัด แต่พอมีเรื่องก็ใช้เป็นเครื่องมือ โว๊ะ!! เยอะไปนะหล่อน

ส่วนเรื่องเพื่อนในกลุ่มไม่โอเคอย่างแรง แค่เพื่อนเราหลงรักคนมีเจ้าของก็ต้องช่วยกันปลอบ
เพราะจีนเองก็ไม่ได้ทำอะไรแนวว่าจะแย่งแฟนเพื่อน
และเป็นแฟนเพื่อนที่ปั่นหัวเพื่อนเราสองคนไปพร้อมกัน
แล้วดันหาเรื่องกีดกัดเพื่อนคนนึงออกไป
อือหือ แถวบ้านไม่เรียกพฤติกรรมแบบนี้ว่าเพื่อนกันนะ ใช้ได้แค่ "คนรู้จัก"
จะเลิกคบคนรู้จักกลุ่มนี้ไป จีนก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรนี่หว่า

อ่านจนจบตอนนี้แล้ว เราไม่ซีกับพฤติกรรมการมีแฟนเลย แต่ซีกับการคบกันเป็นเพื่อนมาก
แต่ละคนไม่น่าทำความรู้จักเลย -*-
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-01-2013 09:57:50
อยากรู้จังสายตาที่จ้องมองตอนจีนกับอิงคุยกันนั้นคือใคร
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-01-2013 11:04:20
อ่านแล้วมันไม่พออะครับ  อยากอ่านอีก  แล้วก็ยิ่งอยากอ่านอีก  ในกลุ่มเพื่อนพี่จีนนะคบได้เหรอเห็นยังไปคบเบพวกนั้นให้เจ็บใจอีก  เฮ้อ  เป็นกลุ่มที่ดีนะครับ  เพื่อนช่วยเพื่อน  แต่พี่จีนนะเป็นเพื่อนของพวกนั้นจริงๆเหรอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 13-01-2013 11:32:03
เข้าใจอิงนะ ถ้าได้รักใครไปแล้วสักคน ต่อให้นานแค่ไหนก็ยังรัก เวลาไม่ช่วยอะไรเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-01-2013 12:50:00
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ชอบจังเดาไม่ถูกเบยยยยย



แต่คิดว่า จีนน่าจะหลุดพ้นจากปายได้แน่ๆเพราะ ถึงจะยังรักแต่ก็มีความรู้สึกอื่นเริ่มมาทดแทน


ไม่เหมือน อิง ที่ทุกวันนี้ก็ยังรัก โอมอยู่เต็มหัวใจ


โง่กันดีนะ กลุ่มนี้ 555 ปาย เทมส์มีไร น่าแย่ง น่ารักหนอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: luvsin ที่ 13-01-2013 12:52:08
 o13
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-01-2013 13:08:58
 :really2:  หน่วงๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 13-01-2013 13:30:43
อ่านแล้วเหมือนไม่มีอะไร แต่มันหน่วงใจน่าดู
ชีวิตคน!!!!!!
ไม่มีขาว ไม่มีดำ อยู่แต่ว่าในช่วงไหนที่เราจะยอมรับสีเทาโทนไหนได้
ขอบคุณสำหรับการกะเทาะเปลีอกชีวิตคนให้ดูครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 13-01-2013 13:40:30
เชียร์จีนน้องอิงไป เหมือนจะไม่เป็นดังหวัง แล้วใครคู่ใครล่ะเนี่ย
จีนอิงออกจะน่ารัก ไม่ใช่คู่ก้นงั้นเหรอ น้องอิงก็ยังลืมโอมไม่ได้ จีนเองก็ลืมปายไม่ได้ กับชาร์มเองก็เป็นได้แค่เพื่อน
หรือความจริงแล้วจีนปายจะคู่กัน ฮ๊ะ o[]o รอดูต่อไปเรื่อยๆละกัน เดาไปก็เหมือนจะผิดหมด ฮ่าๆๆ
น้องอิงปัจจุบันแล้ว ชอบคนปัจจุบัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 13-01-2013 13:49:01
ผมคิดว่าตอนนี้ประเด็นเรื่องของความรักเชิงหนุ่มสาวของอิงกับจีน ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้วแหละนะในความรู้สึกผม เพราะว่าสิ่งที่น่าสนใจกว่ามากคือปฏิกิริยาตอบรับของโอม และความสามารถทางการคิดของเทมส์

ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะ กับการที่ว่าอิงกับจีนน่าจะห่วงใยกันแบบพี่น้องมากกว่าจะเป็นแฟนกัน เพราะว่าจีนให้ความรู้สึกของพี่ชายได้ดี ผมไม่ได้บอกว่าอิงอ่อนแอและต้องการคนปกป้อง แต่กำลังจะบอกว่าการมีคนอายุมากกว่าที่สนิทใจกับเรา และยินดีให้คำปรึกษา มันเป็นความรู้สึกที่มนุษย์ส่วนมากขวนขายหากัน มันอบอุ่นและสบายใจกว่าการมานั่ง treat กันเพราะเป็นแฟนกัน (ถ้าให้เกริ่นเกี่ยวกับความรักแบบอีรอส ผมคิดว่าจีนกับชาร์มก็ดูดีนะ ดูมีเคมีเข้ากัน แล้วก็ชาร์มดูนิสัยตลกๆดี เหมาะจะเอาไว้เบรกจีนที่ดูขรีมตลอดเวลา)

เขียนต่อบ่อยๆนะครับ ^^

ปล. ขอเพิ่มเติมอีกนิด เนื่องจากว่าไปรื้ออ่านหน้าเก่าๆมา คาดเดาได้ว่าคนที่มารับอาจจะเป็นเกียร์ หรือเล่ย์ ซึ่งเป็นลูกชายคุณน้าพิม และจุดนี้เองที่ผมอยากเสริม คือว่าผมนับถือพี่ชายสองคนนี้มากพอดู เพราะว่าในตอนเก่า มีฉากนึงที่กลุ่มโอมเจอกับเกียร์และเล่ย์ (ชู๊ตบาสไปโดน) อนุมานช่วงเวลาได้ว่านั่นเป็นช่วงหลังจากน้องอิงกรีดข้อมือ หรือไม่ก็อาจจะราวๆนั้น เพราะทุกคนดูจะรู้จักสองคนนี้กันหมดยกเว้นจีน

และถ้าเป็นช่วงเวลาตามที่ผมสันนิษฐานจริง ก็แสดงว่าสองคนนี้ต้องอดทนมากที่จะไม่กระชากโอมมาต่อย และทำเท่าที่โดนกระทำในสถานการณ์ในตอนนั้น นับว่าแยกแยะเรื่องของแต่ละคนออกได้อย่างมีสติ นับว่าน่านับถือสองคนนี้มาก เพราะถ้าเป็นผม ผมก็ไม่เอาคนที่มาทำร้ายญาติผู้น้องผมจนปางตายไว้หรอก

ตรรกะทางกระบวนการคิดเป็นเรื่องหนึ่ง อิงอาจจะผิดที่หลงรักโอมอย่างหัวปักหัวปำและทำเรื่องที่ในสายตาของคนอื่น มันเป็นสิ่งที่แย่ แต่ไอ้การที่โอมมาทำร้ายอิงในช่วงหลังๆนี่มันเหลือจะทนจริงๆ ทั้งการบีบบังคับ พยายามร่วมเพศอย่างรุนแรง ถ้าผมรู้เรื่องนี้ว่าเกิดกับญาติผู้น้องล่ะก็ สัญชาตญาณของความสนิทสนมภายในครอบครัวอาจจะมีพลังมากกว่าสติของการนึกรู้ก็เป็นได้

สำหรับอิง ผมเข้าใจเค้านะ เพราะผมเองก็มี first & secret love เหมือนกัน เพียงแต่เขาคนนั้นไม่เคยชายตามองเราเลย

ความรักมีผลมากเสมอ และรักครั้งแรกเป็นอะไรที่ตราตรึง การก้าวผ่านไม่ได้หมายความว่าคุณแข็งแกร่ง แต่การทนุถนอมมันไว้ภายในใจโดยที่เราควบคุมความรวดร้าวที่เห็นเขาอยู่กับคนอื่นได้ สิ่งนี้จะเป็นเครื่องยืนยันว่าคุณแข็งแกร่งต่อความรัก และความรักที่คุณมีต่อเขา จะไม่หมดลง นั่นต่างหากคือสิ่งที่บริสุทธิ์สำหรับความรัก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-01-2013 14:23:40
น้องเทมส์กับน้องปายนี่มันยังไงกันนะ :เฮ้อ:
ไม่อยากค้างคา มาต่ออีกนิดได้ไหมคะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 13-01-2013 15:18:43
สรุปแล้วใครคู่ใครกันแน่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 9 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 13-01-2013 15:34:55
โชคดีของจีนแล้ว ที่ปายคบกับไท
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 13-01-2013 16:41:11
Chapter Ten





"...5...4...3...2...1...สวัสดีปีใหม่!!"

ยกแก้วชนกับคนอื่นๆ รอจนพี่ๆ อวยพรคุณพ่อกับคุณแม่เรียบร้อยแล้ว ผมจึงเดินเข้าไปอวยพรบ้าง

"สวัสดีปีใหม่ครับคุณพ่อคุณแม่ ขอให้สุขภาพแข็งตลอดปีนี้และตลอดไปนะครับ"

คุณแม่ยิ้มน้อยๆ "ขอบใจจ๊ะ แม่ก็ขอให้ลูกมีแต่ความสุขความเจริญตลอดทั้งปีนี้และปีต่อๆ ไปจ๊ะ"

ส่วนคุณพ่อก็ยิ้ม ลูบศีรษะผมเบาๆ แล้วบอกเพียงแค่ว่า "สวัสดีปีใหม่ลูก"

อวยพรคุณพ่อคุณแม่เรียบร้อยแล้วผมก็หันไปอวยพรให้พี่ๆ บ้าง "หวัดดีปีใหม่พี่เจส ขอให้หล่อๆ รวยๆ มีแฟนสวยกว่าดารา"

"ไม่ต้องขอหรอก กูหล่ออยู่แล้ว" พี่เจสว่าขำๆ

"ถุย" พี่จาทำท่าถ่มน้ำลาย

ผมทำหน้าแหยง "เฮ้ย มาถุยใส่ผมไมอะ หันไปทางพี่เจสดิ"

พี่เจสกับพี่จาเป็นพี่ชายผมเองครับ พวกเรามีกันสามคนพี่น้อง คนโตคือพี่จา คนรองก็พี่เจส ส่วนผมก็คนสุดท้อง...

ปกติพวกเราไม่เคยมาเคาน์ดาวน์ที่บ้านหรอกครับ พี่จากับพี่เจสก็แยกย้ายไปกับแฟนใครแฟนมัน ส่วนผมก็ไปกับเพื่อนๆ

แต่ปีนี้ เพื่อนที่ผมอยากเคาน์ดาวน์ด้วยไม่มีใครอยู่กรุงเทพฯ เลยสักคน... ไอ้คินกับน้องยิวไปเชียงใหม่ ส่วนน้องอิงไปบ้านเพื่อนที่ขอนแก่น ส่วนไอ้ชาร์มก็ไปเขาใหญ่กับครอบครัว

ผมเลยโทรไปชวนพี่ๆ ให้มาเคาน์ดาวน์ที่บ้านกัน... ไม่ได้หวังว่าพี่ๆ จะว่างหรอกครับ แต่กลับผิดคาดพี่ๆ ตกลง พวกเราเลยได้มีโอกาสฉลองปีใหม่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูกในรอบหลายปี





"โทสับใครดัง" พี่เจสถามขณะที่เรายืนมองพลุที่หลายๆ บ้านยิงขึ้นไปบนฟ้า

พวกเราสามคนล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงพร้อมกัน หยิบออกมาดู "ของผม" หน้าจอโชว์ชื่อและรูปของคนที่ไปเที่ยวขอนแก่น กดรับแล้วก็กรอกเสียงลงไป "ฮัลโหล?"

[สวัสดีปีใหม่คร๊าบบบ อายุมั่นขวัญยืนนะครับ]

ผมหัวเราะหึๆ "มันใช่คำอวยพรให้ผู้ใหญ่มั้ยนั่น"

[อ้าว ไม่ใช่เหรอ งั้นเอาใหม่...ปีใหม่นี้ขอให้พี่จีนหล่อๆ รวยๆ เฮงๆๆๆ นะคร๊าบบ] น้องอิงบอกกลั้วหัวเราะ ก่อนจะปิดท้ายด้วย [ได้ดีแล้วอย่าลืมน้องนุ่งนะคร๊าบบบ]

"เออ ไม่ลืมหรอก ได้ดีแล้วจะสมนาคุณอย่างงามเลย" ผมบอกยิ้มๆ ก่อนจะอวยพรน้องบ้าง "ปีใหม่นี้ก็ขอให้อิงมีความสุขมากๆ นะครับ เรื่องทุกข์โศกต่างๆ ก็ขอให้หมดไป เจอแต่เรื่องดีๆ"

[สาาาาาธุ]

"กวน...เดี๋ยวเถอะ" อยู่ใกล้ๆ จะโบกให้

[ฮ่า ฮ่า ฮ่า...งั้นแค่นี้นะครับ เดี๋ยวต้องโทรไปอวยพรคนอื่นอีก ยังไม่ได้โทรไปอวยพรพี่คินกับไอ้ยิวเลย โทรมาหาพี่จีนก่อน] ได้ฟังตอนแรกก็อดปลื้มใจไม่ได้ครับ รู้สึกเหมือนเป็นคนสำคัญ แต่พอได้ฟังประโยคต่อมาเท่านั้นแหละ [เรียงตามอายุ พี่จีนแก่สุดเลยต้องโทรก่อน]

"วางไปเลยป๊ะ" ผมบอกอย่างหมั่นไส้

[ฮ่า ฮ่า ฮ่า...หวัดดีปีใหม่อีกรอบครับ บายครับ]

วางสายจากน้องอิงแล้วผมก็เปิดดูข้อความในกล่อง มีหลายคนที่ส่งคำอวยพรมาให้ มีทั้งไอ้ชาร์ม ไอ้คินกับน้องยิว มีของไอ้โอมด้วย และของคนอื่นๆ

สำหรับไอ้เปย์ผมไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่

แต่ที่แปลกใจคือของ...ไอ้ไท

และที่แปลกใจยิ่งกว่าก็คือ...น้องปาย


หึ...เล่นอะไรกัน





ผมโทรไปอวยพรปีใหม่ไอ้ชาร์ม ไอ้คินและน้องยิว ส่วนคนอื่นๆ ส่งข้อความไปให้...

น้องปาย...ผมไม่ได้ตอบ

ไอ้ไท...ตอนแรกว่าจะไม่ตอบ แต่เปลี่ยนใจ เพราะจากที่โกรธตอนนี้ผมเริ่มสงสารมันแทนแล้ว





=lovemakesmeblind=





"คนนี้ใคร?"

"พี่บูม พี่ไอ้บุ๋ม"

"หล่อวะ"

"เฮ้ยๆ" ไอ้คินเหล่มองแฟนมัน แล้วแกล้งทำหน้าไม่พอใจ แต่เพราะเล่นกันเป็นประจำ น้องมันเลยไม่กลัว หันมายักคิ้วให้ "ไมอะ ก็เค้าหล่อจริงไรจริง ตัวเองไม่หล่อ อิจฉาอะดิ"

ไอ้คินทำหน้าไม่พอใจ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นยิ้มเจ้าเล่ห์ "ถึงพี่ไม่หล่อ แต่ก็เป็นผัวน้องนะครับ"

"พี่คิน!!" น้องยิวอายจนหน้าแดง มองหาอาวุธที่วางอยู่บนโต๊ะ แต่ไม่มีอะไรนอกจากโต๊ะเปล่า ก็ทำท่าฮึดฮัด แล้วเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันขู่ "ไอ้พี่บ้า... วันนี้นอนที่โซฟาเลย"

"เฮ้ย ได้ไงอะ" ไอ้คินโวยวาย

น้องยิวทำหน้าบึ้ง "หรือจะให้ยิวกลับไปนอนบ้าน" แล้วไม่รอคำตอบ สะบัดหน้าหนีไอ้คิน หันไปสนใจรูปในมือถือของน้องอิงต่อ

ไอ้คินทำหน้ามุ่ย ก่อนจะหันมาพาลโดยการเตะขาผม "ยิ้มเหี้ยไร"

"เอ้า ไอ้นี่" ผมว่ามันขำๆ "กูเห็นอากาศดีก็เลยยิ้ม ผิดเหรอ"

"มึงอย่า...สมน้ำหน้ากูอะดิ"

"รู้แล้วจะถามทำไม"

"ไอ้เพื่อนชั่ว"

ผมหัวเราะหึๆ "มึงทำตัวเอง"

"พี่คิน" น้องอิงเงยหน้าขึ้นมาจากมือถือ แล้วถาม "พักนี้ไม่เห็นพี่ชลเลย ไปไหนอะ"

"มันก็ไปกับแฟนมันดิ จะมาอยู่อะไรกับเพื่อน" ไอ้คินว่า ก่อนจะยักคิ้วให้น้องอิง "คิดถึงหละซี้"

"ก็ต้องคิดถึงอยู่แล้ว คนเคยเจอกันบ่อยๆ"

"แค่นั้นจริงอะ"ไอ้คินพูดล้อๆ

ไอ้ชลหรือไอ้แผนเป็นเพื่อนสนิทของไอ้คินที่เคยมาเลาะเลียบน้องอิงอยู่พักหนึ่ง แต่น้องไม่เล่นด้วย ตอนหลังเลยคบกันแบบพี่แบบน้อง แต่เผลอๆ ไอ้แผนมันก็คอยหยอดเรื่อย ตามนิสัย(สันดาน 555+)มัน

น้องอิงจิ๊ปาก ก่อนจะเอาไหล่กระแทกเพื่อนแล้วพยักเพยิดมาที่ไอ้คิน "มึง...จัดอีกซักดอกซิ"

"สองคืน" น้องยิวพูดโดยไม่เงยหน้าจากมือถือที่กำลังเลื่อนรูปดูอยู่

"เฮ้ย!" ไอ้คินโวยวาย "อะไรอะ มันเกี่ยวกันมั้ย"

น้องยิวยกแขนขึ้นพาดไหล่น้องอิงแล้วยักคิ้วให้ไอ้คิน "ก็บอกแล้ว แกล้งเพื่อนยิวก็เหมือนแกล้งยิว"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า...โสนะหน้า" น้องอิงหัวเราะสะใจ

"สมควร" ผมซ้ำเติม "ปากพาจนจริงๆ มึง"





=lovemakesmeblind=





"ส่งภายในวันที่ 19 ห้ามเกินเที่ยง... ถ้าเกินผมจะหักหนึ่งคะแนนต่อนาที"

ไม่เหมือนวิชาอื่นที่อาจารย์จะให้สิทธิ์นักศึกษาเลือกกลุ่มกันเอง แต่วิชานี้อาจารย์ท่านเลือกมาให้เรียบร้อยแล้ว ทำให้ไม่มีใครได้อยู่กลุ่มเดิมเลย เพื่อนๆ หลายคนทำท่าโอดครวญ เลยโดนอาจารย์ดุซะหน้าหงาย "พวกคุณโตกันแล้วนะ พยายามมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นๆ บ้าง เวลาออกไปทำงานก็ใช่ว่าคุณจะได้อยู่กับเพื่อนสนิทเท่านั้น หัดไว้ตอนนี้แหละดีแล้ว"

ตามรายชื่อที่ฉายอยู่บนจอโปรเจคเตอร์ ผมกับไอ้โอมได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ส่วนอีกสองคนเป็นเพื่อนที่ไม่สนิทกัน ชื่อวรฉัตรและเวนไตย

วรฉัตรผมไม่ค่อยจะคุ้นสักเท่าไหร่ แต่เวนไตยผมรู้จัก เพราะตอนมอปลายเรียนห้องเดียวกัน ถึงจะไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นเด็กหลังห้อง แต่ก็พอคุยกันได้

"กลุ่มเรามีใครบ้าง" ไอ้โอมมันเดินมาหา

"มึงกับกู แล้วก็ไอ้บูม ส่วนอีกคนชื่อวรฉัตร ใครก็ไม่รู้"

"กูเอง"

ผมกับไอ้โอมหันไปมองที่มาของเสียง เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ผมรู้จักมันในนามว่า 'ไอ้ต๋อง' "อ้าว มึงชื่อวรฉัตรเหรอ"

"เออดิ...แล้วไมมึงต้องทำหน้าแปลกใจด้วยวะ"

"เปล่า ชื่อมึงเพราะดี" ผมพูดขำๆ

"มึงจะบอกไม่สมกับตัวกูใช่มั้ย สัด"

"มึงพูดเองนะ" ผมพูดขำๆ เลยโดนมันชกแขนเข้าให้ (จริงๆ มันคงอยากจะโบกผมครับ แต่มันเตี้ยไง เลยเอื้อมไม่ถึง 555+)

"แล้วไอ้เวรอยู่ไหน" ไอ้ต๋องเล่นคำ โดยไม่รู้ว่าเจ้าของชื่อยืนอยู่ข้างหลัง เลยโดนโบกไปที "สัด เรียกกูว่าบูมดีกว่ามั้ย หรือถ้าอยากจะเรียกชื่อจริงกูมาก ก็เรียกให้มันเต็มๆ อย่าตัด"

เมื่อคนมาครบแล้ว พวกเราก็ช่วยกันคิดหัวข้อและแบ่งงานกันทำ...


"วันศุกร์เอามารวมกันก่อน ถ้าไม่เสร็จยังไง เดี๋ยวค่อยว่ากัน" ไอ้โอมบอก ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน





=lovemakesmeblind=

 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 13-01-2013 16:50:56
ตอนนี้ยังโอเคนะ แล้วอีน้องปาย มึงจะเอายังไงแน่ ส่วนน้องอิง ก็ยังน่ารักเป็นน้องที่แสนดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: MooPu ที่ 13-01-2013 17:06:10
อะไรยังไงเนี่ยเดาคู่จีนกับน้องอิงไม่ถูกเลย ตัวละครใหม่มีมาตลอดอะไรก็เกิดขึ้นได้ จีนกับอิงก็กลายเป็นพี่น้องไปซะแล้ว ><
น้องอิงก็มีคนมาชอบด้วยแต่ทำไมถึงไม่ยอมเปิดใจหล่ะจะไปรักแต่โอมมันทำไมก็ไม่รู้ ถ้าติดที่ชลยังไม่มีแฟนก็จะเชียร์เลยนะเนี่ย
ส่วนปายก็ไม่รู้ว่าจีนไปหลงชอบได้ยังไง นิสัยนี่ก็ เหอๆๆๆๆๆ ฮาพี่จีนเริ่มสงสารไทก็ตาสว่างไปแล้วนี่เนอะ อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: รอยยิ้ม ที่ 13-01-2013 17:28:47
ก็ยังชอบจีนกับน้องอิงอยู่ดี แบบน่ารักดีอ่ะ ฮ่าๆๆ
ตอนนี้มีกล่าวถึงครอบครัวจีนด้วย ท่าทางลูกชายบ้านนี้หล่อทุกคน
ชอบจังดูไม่มีไรมากมายแต่ก็เหมือนอบอุ่นดี
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-01-2013 17:38:01
คนเขียนใบ้หน่อยสิ แต่ตามชื่อเรื่องคนตาบอดมันน่าจะหมายถึงน้องอิงนินาาาาา
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 13-01-2013 17:38:30
ดีใจค่ะที่คุณ rainbow67 มาลงต่อแล้ว

มีตัวละครใหม่ๆมาเรื่อย ก็คงต้องติดตามอ่านต่อไปว่าจะลงเอยยังไง

เราชอบอ่านเรื่องของคุณ rainbow67 นะ

เพราะมันให้หลายมุมมองดีทั้งผู้กระทำและผู้ถูกกระทำ

ซึ่งบางทีเราก็เผลอเรอมองข้ามไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 13-01-2013 17:40:37
เดาไม่ออกเลยว่าจีนกับอิงจะคู่ใคร
จีนกับอิงให้อารมณ์แบพี่น้องมากกว่าอะ
ติดตามต่อไปค่าาา
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-01-2013 18:02:43
ขอบตุณที่มาต่อค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-01-2013 18:05:32
ตอนแรกคิดว่าจีนน่าจะเป็นพระเอก  แต่ตอนนี้กำลังรู้สึกว่าชักอยากให้จีนเป็นนายเอกเองซะแล้ว คงแหล่มนาดู :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 13-01-2013 18:23:08
อืมม์ ชื่อเรื่อง ในทางด้านวรรณกรรม ไม่จำเป็นต้องบอกถึงบทสรุปเรื่องนะครับ ชื่อเรื่องอาจจะเป็นตัวบอกถึงคุณลักษณะของตัวละคร หรือสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เป็นต้นเหตุ สำหรับบทสรุปนั้นไม่จำเป็นว่าต้องเป็นตามชื่อเรื่องนะครับ เพราะผมว่าผู้ประพันธ์นำเสนอแนวคิดของความรักแบบ Fall in Love อย่างสุดๆและยังคงตัดใจได้ไม่ได้ (รักแบบที่ทำให้ตาบอด) โดยนำเสนอจากด้านอิง ได้ชัดเจนดีแล้ว

ผมคิดว่าการที่ใช้มุมองบุคคลที่สามอย่างจีน ค่อนข่างเหมาะสมแล้วครับ การใช้มุมมองของคนนอก จะทำให้เราเห็นว่าอิงเติบโตยังไง พัฒนาการเป็นยังไง ซึ่งคอนเซปต์หลักๆก็ตรงกับชื่อเรื่องดี เพราะอิงเป็นตัวละครที่ควรให้มีพี่ชายหรือที่พึ่งดีๆสักคน การหลงรักแบบหัวปักหัวปำของเขา (ในทางความเป็นจริง) ต้องการที่พึ่งในระดับหนึ่งเพื่อเป็นที่ปรึกษา

ถ้าถามผมตรงๆ ผมคิดว่าโอมน่าจะมีบทต่อนะ เพราะว่าเขาคนนี้เป็นตัว trigger หลายๆอย่างของอิง การกระทำของเขาน่าสนใจมากทีเดียว

เราไม่ควรเอาอดีตมาตัดสินปัจจุบัน ผมยอมรับว่าอดีตเขาทำตัวไม่ดีไว้มาก แต่ก็สังเกตได้ว่าเขาก็ค่อนข้างมีสำนึกของความรู้สึกผิดอยู่บ้างเหมือนกัน ในหลายๆครั้งที่เราอาจจะเห็นการสับสนในตัวผู้ชายคนนี้ ผมว่าการที่เขามาขอโทษจีน ก็แสดงถึงความรู้สึกผิดได้ระดับนึงนะ แต่สิ่งที่ต้องถามกลับคือว่าเขาโตขึ้นบ้างรึเปล่า?

อดีต เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุด ถ้าเราเพิกเฉยอดีต เราจะไม่เปลี่ยนไปเลย และแสดงว่าคุณไม่เติบโตทางความคิด แต่ถ้าคุณโตขึ้น มองได้กว้างขึ้น ปรับทัศนคติได้ดีขึ้น จิตสำนึกคุณจะพัฒนาขึ้นเอง ของพวกนี้ไม่เกี่ยวว่าอายุเท่าไหร่ แต่เกี่ยวที่ว่า คุณเรียนรู้ที่จะเป็นห่วงคนอื่นนอกจากตัวเองมากแค่ไหน

ผมอยากรู้จริงๆว่าที่บ้านนอกน้องปายกับน้องเทมส์ สอนให้มองแต่เรื่องของตัวเองรึเปล่า? เพราะถ้าใช่ ก็ไม่แปลกที่นิสัยจะออกมาเป็นอย่างนี้ และยิ่งไม่แปลที่ไทจะอุบเงียบไม่บอกจีนเรื่องตัวเองคบกับปาย เพราะว่าคนที่มองแต่เรื่องของตัวเอง ย่อมไม่มีแม้แต่เวลาจะไปขบคิดเพื่อเป็นห่วงคนอื่นหรอกครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 13-01-2013 19:14:31
โหววววว มาต่อแล้วดีใจมากกกก 3 ตอนรวด  :laugh:
เดาๆไว้ว่าจีนคงไม่คู่อิง และไม่อยากให้จีนคู่อิง เหมือนกับที่พี่คินสุดหล่อได้กล่าวไว้ว่าไม่เหมาะสมกัน ฮ่าๆ

จีน ตาสว่างแล้วจากที่เคยชอบปาย คิน ก็ตาสว่างแล้วจากที่เคยชอบเทมส์ คนต่อไปขอให้เป็นไอ้โอมตาสว่างมั่งเถอะ ส่วนไท อย่าเพิ่งตาสว่างตอนนี้ รับกรรมไปก่อนนะแก

ปายกับเทมส์ ไม่มีอะไรจะบรรยาย

ส่วนน้องอิงสุดที่รัก ตอนแรกนึกว่าจะเลิกชอบไอ้โอมแล้ว ต่อยซะเต็มเหนี่ยวขนาดนั้น  :monkeysad:  อยากอ่านแบบที่อิงเป็นคนบรรยายมั่ง อยากรู้ว่าน้องคิดอะไร รู้สึกยังไง ชีวิตที่ผ่านมาหลังย้ายโรงเรียนเจออะไรมาบ้าง

ได้ทันอ่านสปอย chapter ที่เท่าไหร่ไม่รู้ จำชื่อไม่ได้แล้ว กลับไปหาก็ไม่เจอละ  บูมรึเปล่าไม่แน่ใจ แล้วไม่รู้ว่าบูมนั้นกับ บูมเวรงานกลุ่มนี่คนเดียวกันไหม  :laugh: ที่คุยโทรศัพท์แล้วบอกว่าจะไปรับใครสักคน ตอนอ่านสงสัยมากว่าปลายสายจะเป็นอิงรึเปล่า เลยตะหงิดๆตั้งแต่ตอนนั้นว่าจีนคงไม่คู่อิงแล้วล่ะ แล้วตอนนี้ก็จับอิงโยงคนนู้นคนนี้มั่วไปหมดละ ฮ่าๆ

จุ๊บๆคุณเรนโบว์  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 13-01-2013 19:50:53
สถานการณ์ยังไม่นิ่ง ไม่รู้จะเชียร์ใครดี  :jul3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-01-2013 19:59:42
ชื่อเรื่องเราไม่ภวงค์แล้ว แต่กำลังสงสารไท
ได้แฟนผิดก็มีแต่เรื่องล่ะเน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-01-2013 20:15:20
ดีใจวันนี้ได้อ่านถึง 2 ตอน แต่ตอนนี้ตัวละครเยอะจัดเลยอ่านไปงงนะครับนี่ อยากให้พี่นักเขียนมาลงบ่อยๆแบบวันนี้จังเลยครับ  ชอบๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 13-01-2013 21:02:35
เิริ่มงงเล็กๆ
รออ่านต่อดีกว่า
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 13-01-2013 21:50:05
Chapter Ten (Cont.)






"เฮ้ย เพื่อนกูไปทำไรมาวะ ทำไมพักนี้ดูหน้าตาสดไสผิดปกติ" น้องยิวแซวน้องอิงที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านอาหารที่พวกเรานัดเจอกันเป็นคนสุดท้าย

"อะไร" น้องอิงตีมึน แล้วแกล้งพูดแก้เขิน "หน้าตาดีอยู่แล้วเหอะ"

"ถุย" ทุกคนยกเว้นไอ้ชาร์มพร้อมใจกันถุย ส่วนคนโดนถุยก็หัวเราะขำ แกล้งเปิดเมนูไม่สนใจสายตาอยากรู้อยากเห็นของเพื่อน

แต่น้องยิวก็ยังกัดไม่ปล่อย หันไปขอความเห็นจากแฟน "พี่คินว่าจริงป๊ะ หน้าตามันสดไสแปลกๆ เนอะ"

"อืม..." ไอ้คินพึมพำตอบอยู่ในลำคอ

น้องยิวนิ่วหน้า "อืมอะไร จริงหรือไม่จริง"

"จริงครับ" ไอ้คินจำใจตอบ เพราะอีกฝ่ายพูดเหมือนขู่ -_-!

น้องยิวยิ้มหน้าบาน ตบหลังไอ้คินปุๆ ก่อนจะบอกทะลึ่งๆ "โอเค เดี๋ยวคืนนี้ฟูลออฟชั่น"

"จัดเต็ม" ไอ้คินก็เล่นกับเมียมันด้วย

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"





"อิงไปตัดผมมาป๊ะเนี่ย" ไอ้ชาร์มที่ตอนแรกเอาแต่หัวเราะเริ่มจะมีบทพูด

น้องอิงยกมือขึ้นลูบผมที่สั้นลงไปมาก หลังจากที่ปล่อยยาวมาพักหนึ่ง แล้วถามเหมือนไม่มั่นใจ "เด๋อมั้ยครับ"

"ไม่เด๋อหรอก เท่ห์ดี" ไอ้ชาร์มบอก "เพราะตัดผมหรือเปล่า หน้าเลยดูผ่อง"

"ไม่จริงอะพี่" น้องยิวแย้ง ยังคงสงสัยความสดไสของใบหน้าเพื่อน "แต่ก่อนมันไว้สกินเฮดยังไม่ผ่องเท่านี้เลย"

"ก็ตอนนั้นมันตากแดด มันก็ดำดิ" น้องอิงว่า ก่อนจะหยิบฝาขวดน้ำขว้างใส่เพื่อน "แล้วมึงมายุ่งอะไรกับหน้ากูเนี่ย"

"เอ้า กูก็ต้องอยากรู้ความเป็นไปของเพื่อนสนิทกูบ้างดิ"

"จริงๆ คือเสือก" ไอ้คินว่าเรียบๆ

ทุกคนเงียบไปชั่วขณะ เหมือนพยายามจะหาที่มาของเสียง ก่อนที่พวกเราคนอื่นๆ จะหัวเราะขำ และน้องยิวไล่ทุบไอ้คิน "นี่ๆๆๆๆ เสือกเหรอ เสือกใช่มั้ย...คืนนี้นอนโซฟา!"

"เฮ้ย ไรอะ ไหนบอกฟูลออฟชั่นไง"

"โปรเปลี่ยน"

ไอ้คินทำหน้ามุ่ย "ซวยจริงซวยจังกู"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"




=lovemakesmeblind=





"อ้าว ไหนบอกไม่มีคนอยู่" ไอ้ต๋องถามไอ้โอม เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปแล้วเห็นน้องเทมส์กับน้องปายนั่งดูทีวีอยู่ตรงโซฟา

ไอ้โอมก็ดูอึ้งๆ คงคาดไม่ถึงเหมือนกัน ก่อนจะหันไปมองคนเป็นแฟน "พี่บอกแล้วไงว่าวันนี้ไม่ว่าง ต้องทำรายงาน"

"ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ เทมส์อยู่ได้"

"จะอยู่ยังไงครับ พี่ต้องการสมาธิ" พูดเหมือนพยายามข่มอารมณ์ มองทีวีที่อีกฝ่ายกำลังดูเพื่อบอกเป็นนัยๆ ว่ามันรบกวน

น้องเทมส์กดปิดทีวี แล้วบอกกึ่งขออนุญาต "เดี๋ยวเทมส์กับปายอ่านหนังสือเงียบๆ ไม่รบกวนหรอกครับ"

"เทมส์เค้าตั้งใจมาทำกลางวันให้พี่โอม กลัวไม่มีอะไรทาน" น้องปายเสริม

ไอ้โอมหันมามองพวกผมเหมือนปรึกษา ซึ่งคำตอบที่ได้คือ... ไอ้บูมที่เพิ่งจะเดินเข้ามาทีหลัง "เอ้า รีรออะไรกันอยู่วะ รีบลงมือดิ จะได้เสร็จเร็วๆ ตอนเย็นกูมีนัด" ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นน้องเทมส์กับน้องปาย "อ้าวน้อง หวัดดีครับ"

น้องเทมส์กับน้องปายยกมือไหว้มัน "หวัดดีครับ"

"น้องมึง" ไอ้บูมถามไอ้โอม แต่คนตอบกลับเป็นอีกคน "เปล่าครับ ผมเป็นแฟนพี่โอม ชื่อเทมส์...ส่วนนี่ก็เพื่อนผม ชื่อปาย"

"อ๋อ" ไอ้บูมพยักหน้า "ก็ว่าหน้าคุ้นๆ"

มันต้องคุ้นอยู่แล้วครับ ให้เป็นคนไม่ช่างสังเกตุยังไง แต่ทั้งสองคนก็ไปหาพวกเราที่ห้องบ่อยๆ ยังไงก็ต้องคุ้น

"พวกมึงครับ จะทำไม่ทำครับ ไม่ทำผมจะได้กลับ" ไอ้บูมหันมาถามพวกเราเมื่อเห็นว่ายังไม่มีใครขยับ





"อิ่มมั้ยครับ มา เดี๋ยวเทมส์ไปตักมาให้อีก" น้องเทมส์หยิบจานข้าวของไอ้โอมแล้วทำท่าจะลุกไปตักมาให้ใหม่

ไอ้โอมดึงแฟนมันไว้ไม่ให้ลุก แล้วบอกเสียงอ่อนๆ เหมือนสำนึกผิดที่เมื่อเช้าทำหน้าไม่พอใจใส่อีกฝ่าย "ไม่ต้องแล้วครับ อิ่มแล้ว ขอบคุณครับ"

"กินนิดเดียวเอง อิ่มได้ไง" น้องเทมส์ทำหน้าไม่เชื่อ

ไอ้โอมยกมือลูบท้องให้ดูว่าอิ่มจริงๆ "ไม่อิ่มได้ไง เทมส์เล่นเสิร์ฟของว่างทุกๆ ครึ่งชั่วโมงแบบนี้"

"ก็เทมส์กลัวพวกพี่หิวแล้วไม่มีสมาธิทำงานนี่" น้องบอกงอนๆ "อุตส่าห์เป็นห่วงยังว่าไม่ดีอีก"

ไอ้โอมโยกศีรษะแฟนมันหยอกๆ "ใครบอกว่าไม่ดีหละ ขอบคุณนะครับ"

น้องเทมส์ยิ้มดีใจ... รอยยิ้มที่พักหลังๆ ไม่ค่อยได้เห็น เพราะทั้งคู่เอาแต่ทะเลาะหรือไม่ก็งอนใส่กัน

"พี่จีน พี่ต๋อง ต่อมั้ยครับ เดี๋ยวเทมส์ไปตักให้" น้องเทมส์เผื่อแผ่ความมีน้ำใจมาถึงผมกับไอ้ต๋องด้วย

ผมส่ายหน้า ส่วนไอ้ต๋อง "อิ่มมากครับ ลุกจะไม่ไหวแล้ว ขอพักรบแป๊บนึง เดี๋ยวค่อยต่อ"

"อื้อหือ กูก็นึกว่ามึงจะเลิกกินแล้ว ยังจะต่ออีกเหรอ" ผมว่าอย่างหมั่นไส้ ตัวก็เตี้ยกว่าคนอื่น แต่กินโคตรเยอะ

"เอ้า มึงจะเหลือไว้ทำไม มีแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้น กูกลัวเทมส์เสียน้ำใจ อุตส่าห์ทำให้"

"ถุย" ผมกับไอ้โอมถุยออกมาพร้อมกัน แล้วหัวเราะขำๆ

และขณะที่พวกเรากำลังหัวเราะกันอยู่ดีๆ ก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงปิดประตูดัง "ปึง!!" อย่าว่าแต่ผมที่อยู่ใกล้ๆ เลยครับ ไอ้บูมที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียงยังหันมามอง เสียงคงลอดออกไปถึงข้างนอก หวังว่าห้องข้างๆ คงไม่มาด่าเอานะ

"เดี๋ยวเรากลับก่อนนะ" น้องปายที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนของไอ้โอมบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

"ทำไมหละ"

"ก็พี่ไทหนะสิ...งี่เง่า"

น้องเทมส์นิ่งไป คงไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่อีกฝ่ายว่าพี่ชายตัวเอง "เราว่าใจเย็นๆ ก่อนดีกว่า มีอะไรก็ค่อยๆ พูดกัน"

"ไปบอกพี่นายเถอะ" น้องปายว่า ก่อนจะหยิบกระเป๋ามาสะพายแล้วเดินออกจากห้องไปโดยไม่ฟังเสียงทัดทานของน้องเทมส์ "เดี๋ยว ปาย!"

ไอ้โอมดึงแขนแฟนมันไว้ ไม่ให้ตามคนที่เพิ่งออกจากประตูไป "ไปตอนนี้ก็จะทะเลาะกันเปล่า รอให้เค้าใจเย็นก่อนแล้วค่อยโทรไปคุย"

"แต่ไม่มีใครไปส่ง..." น้องเทมส์พูดอ่อยๆ ท่าทางลำบากใจ

"เพิ่งบ่ายสองเอง ไม่เป็นไรหรอกมั้ง"

"แต่ปายมันไม่เคยไปไหนมาไหนเองนะครับ"

"โห น้องเค้าเรียนมหา'ลัยแล้วไม่ใช่เหรอ กลับบ้านเองแค่นี้ไม่ได้ก็ไม่รู้จะยังไงแล้ว" ไอ้ต๋องที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาสอดขึ้นมา

ไอ้โอมก็พยักหน้า ปลอบใจแฟนมัน "ไม่เป็นไรหรอก น่าจะกลับได้" พอดีกับที่ไอ้บูมเปิดประตูระเบียงกลับเข้ามา "เมื่อกี้เกิดไรขึ้น แผ่นดินไหว?"

"เออ ไหวอยู่แค่ในห้องนี้แหละ" ไอ้ต๋องบอกขำๆ แต่ไม่มีใครขำกับมันด้วย





"อยู่ไหนแล้วครับ...โอเค งั้นรอพี่แป๊บนะ...ครับ ยังไม่เสร็จ...ไม่น่าจะเกินครึ่งชั่วโมง...ครับ...ครับ...บายครับ"

"ใครวะ" ไอ้ต๋องอดไม่ไหว สอดขึ้นมาเมื่อเห็นไอ้บูมพูดไปยิ้มไป ท่าทางเหมือนกำลังอินเลิฟ "แฟน?"

ไอ้บูมยักคิ้ว "ว่าที่" แล้วรีบก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ คงอยากให้เสร็จเร็วๆ แต่ไอ้ต๋องยังไม่จบ "แค่ว่าที่?"

"เออ กูกำลังจีบอยู่...มึงรีบทำงานเหอะ เดี๋ยวแม่งไม่เสร็จ"

"ถ้ามึงรีบ จะกลับก่อนก็ได้นะ" ไอ้โอมบอก พร้อมกับมองหน้าผมเพื่อให้สนับสนุน เพราะมันเป็นคนที่ตั้งใจทำงานมากที่สุด ตั้งแต่เช้าจรดเย็นมันหยุดพักกลางวันไม่ถึงชั่วโมง ของว่างที่น้องเทมส์เอามาเสิร์ฟก็ไม่แตะ

ผมพยักหน้าเห็นด้วย "เออ มึงกลับไปก่อนก็ได้ ที่เหลือเดี๋ยวพวกกูทำเอง"

"ไม่เป็นไร" มันปฏิเสธทั้งๆ ที่มือยังไม่ละจากแป้นของโน๊ตบุ๊ค "ช่วยกันจะได้เสร็จเร็วๆ" แล้วชี้มือไปที่กระดาษแผ่นที่ตกอยู่ข้างๆ ไอ้ต๋อง "หยิบแผ่นนั้นมาดิ๊"





"โอเค เสร็จละ"

พอได้ยินคำนี้ ไอ้บูมก็รีบเก็บโน๊ตบุคใส่กระเป๋า แล้วลุกขึ้นยืน ก่อนจะโบกมือลา "ไปก่อนนะเว้ย เจอกันวันจันทร์...บายครับ น้องเทมส์"

"บายครับ" น้องเทมส์ยกมือโบก แล้วถามพวกผม "พี่จีนกับพี่ต๋องอย่าเพิ่งกลับนะครับ อยู่ทานมื้อเย็นกันก่อน เทมส์ทำเสร็จพอดี"

ไอ้ต๋องยิ้มยินดี "ลาบปาก"

ส่วนผมก็กำลังจะอ้าปากปฏิเสธ เพราะรู้สึกเพลีย อยากกลับไปนอน แต่ไอ้โอมขัดขึ้นเสียก่อน "อยู่ก่อนนะ ไม่ได้กินข้าวด้วยกันนานแล้ว" ความตั้งใจนั้นจึงถูกพับเก็บไป

"อืม...โอเค"





=lovemakesmeblind=

 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 13-01-2013 21:57:20
เหมือนว่า อ่านเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ  :sad4:

คุณ Rainbow ลงให้บ่อยขนาดนี้แล้ว ก็ยังอยากอ่านอีกเรื่อยๆๆ
เหมือน เป็นได้แค่ตัวแทน แทบคลั่ง

ตอนนี้ไม่มีชาร์ม แต่มีบูมกับต๋องออกมา
คือในใจก็ลุ้น ว่าสองคนนี้จะมีบทบาทอะไรอีกมั้ย หลังจากชาร์มออกมาก็ไม่อยากเดาแล้ว
คาดเดาอะไรไม่ได้จริงๆ ได้ตามลุ้นกันตลอด ชอบมากๆ ค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 13-01-2013 22:04:19
ตกลงบูมจีบน้องอิงป่าว อร้ากก ร้อนรน อยากรู้ว่าปลายสายคือใคร ถ้าใช่อิงจะได้ออกตัวเชียร์เต็มที่

วันนี้คุณเรนโบว์มาแปลก ต่อให้เยอะมาก ซึ่งเราชอบนะ สนุกๆแบบนี้อยากให้มาบ่อยๆ ฮ่าๆ ตอนแรกจิตใจห่อเหี่ยวมาก เพราะคิดว่าเรื่องนี้คงถูกดองซะละ

รักกกคุณเรนโบว์  :L1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-01-2013 22:04:34
หรือว่าบูมกำลังจีบอิง  เพราะก่อนหน้าเห็นน้องอิงดูรูปในมือถืออยู่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 13-01-2013 22:06:55
อย่าบอกนะ ว่าๆว่าที่แฟนของนายบูม คือ น้องอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: MooPu ที่ 13-01-2013 22:11:05
เป็นอย่างที่คุณ 403 บอกจริงด้วย กีชชชชชช บูมแน่ๆเลย เค้าก็อ่านตอนพิเศษที่คุณ rainbow67 สปอยมาเหมือนกัน
แต่เค้าจำไม่ได้ว่าคนที่คุยโทรศัพท์ชื่ออะไรและก็คิดว่าปลายสายน่าจะเป็นอิงเหมือนกัน แถมน้องอิงก็นะที่ยิวทักว่า
แจ่มใสขึ้นคงเป็นเพราะน้องเริ่มเปิดใจให้กับคนอื่นแล้วใช่ไหม >.< ส่วนเทมส์กับโอมก็ไม่อยากให้เลิกกันนะ
เพราะพอมาอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเริ่มสงสารเทมส์เหมือนกัน ก็หวังว่าโอมจะไม่ไปหวั่นไหวหรือไปยุ่งกับอิงอีกก็เป็นพอ
และก็น้องปายจะไปกันรอดกับไทไหมเนี่ยขนาดพึ่งจะคบกันไม่นานนะเนี่ย เอิ๊กๆๆๆๆ

ขอบคุณมากนะคะ อ่านแล้วก็รู้สึกเหมือนคุณ Aoya ว่าอ่านเท่าไหร่ก็ไม่พออยากอ่านต่ออีก งืด งืด T.T
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: โจ๊กกุ้ง ที่ 13-01-2013 22:16:31
อ่านแล้วยิ่งอยากรู้อีก ความจริงก็แอบเชียร์อิงโอมเล็กน้อย แต่ก็เห็นว่าโอมกับเทมส์ก็เหมาะกันดีแล้ว หวังว่าบูมกับอิงคงไม่มีปัญหานะถ้าจะคบกันจริงๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-01-2013 22:22:23
ตอนนี้ยิ่งอ่านไปเรื่อยๆ ยิ่งเดาทางไม่ถูก  :laugh:
อืม.....ไม่รู้สิ ไม่อยากให้อิงเกี่ยวข้องกับคนพวกนี้อีก
ไม่อยากให้เป็นบูม เพราะบูมก็เพื่อนโอม  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-01-2013 22:31:53
คือเดาอะไรไปก็ไม่ค่อยจะถูก เพราะไม่ค่อยมีประสบการณ์ด้านนี้ :laugh:
เพราะงั้นรออ่านอย่างเดียวดีกว่า ลุ้นว่าคนเขียนจะมีอะไรเซอร์ไพรส์เราอีก หลังจากที่เหมือนโดนผลักลงหน้าผาแบบไม่ทันตั้งตัว :z3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-01-2013 22:35:32
หึหึ เดาว่า บูมอิง



ดีใจจัง ถ้าน้องจะเริ่มลืมตา ขอบคุณค่าที่มาต่ออีกครั้ง  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-01-2013 22:37:48
โดนใจเลยครับ  แต่อ่านเท่าใหร่ก็ไม่พอ  อยากอ่านต่อเรื่อยๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 13-01-2013 22:38:03
อ่าน 2 ตอนรวดเลย
ขอบคุณคุณเรนโบว์ที่ขยันลง ค่ะ -/\-

ว่าที่แฟนบูมต้องเป็นอิงแน่ๆเลย อิอิ
เห็นอิงมีความสุขก็ดีใจ
ส่วนอีกคนที่เหลือ คือ จีน จะได้คู่กับใครหว่า รอลุ้นต่อไป

อ่านเื้ท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 13-01-2013 22:55:31
แล้วจีนล่ะ เราก็นึกว่าจีนจะคู่กับอิงซะอีก :'(
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 13-01-2013 23:25:11
อ่าครบแล้วววว -0-

เสียดายนะ ถ้าอิงจะคู่กับบูม อุตสาห์เชียร์อิง-จีนไว้

แต่ไม่เป็นไรค่ะ แค่อิงหลุดพ้นได้ก็ดีใจด้วย

ส่วนจีนสรุปคู่กับชาร์ม?? ตอนแรกเราว่าไม่ค่อยเวิร์กเท่าไหร่เพราะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แต่ไปๆ มาๆ ชาร์มก็น่ารักดี ^^

คู่เทมส์-โอมก็นะ เราว่าเทมส์ขี้ระแวงและประชดประชันไปหน่อย โอมคงอึดอัด แต่ก็นั่นแหละยังไงโอมก็เคยทำผิด ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะกลับมาเชื่อได้ไม่เต็มร้อย

สุดท้ายเลย ไท-ปาย คู่นี้ไม่รู้จะพูดยังไงดี ตอนแรกไม่ชอบไทเลย เป็นเพื่อนกันทำไมทำอย่างนี้ อย่างน้อยก็บอกกันก่อนก็ยังดี ทำแบบนี้มันเหมือนแทงข้างหลังอ่ะค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มสงสารไทละดูจากพฤติกรรมของน้องปาย = =

รอต่อนะคะ สนุกมาก ><
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-01-2013 23:29:17
ได้อ่านหลายตอนเลย  ดีจัง
ตอนนี้คนที่สถานการณ์แย่สุดคงเป็นปายกับไท

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 14-01-2013 00:09:23
 :m15:  อ่านเท่าไหร่ก็ไม่พอ อยากอ่านอีกอ่า 

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะที่มาอัพต่อ 

มาอัพบ่อยๆนะคะ  รอทุกวันเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 14-01-2013 03:17:23
เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆ
อ่านตอนแรกๆก็สงสารจีน
พอมาอ่านตอนของน้องอิงก็เห็นใจพร้อฒกับขัดใจในตัวน้องอิงไปด้วย
เชียร์จีนให้คู่กับอิงนะแต่ไม่รู้จะเชียร์ขึ้นหรือเปล่า
เพราะอิงยังรักโอมมันอยู่เลยมันก็ต้องขึ้นกับจีนแล้วละว่า
จีนมันจะชอบน้องอิงไหมแล้วชาร์มจีนมันจะชอบไหมเนี่ย
ที่สำคัญอีนางปายมันจะเอายังไทกันแน่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 14-01-2013 09:15:31
ดีใจจังคะกลับมาแล้ว มาทีจุใจเลย แต่ก็ยังเหมือนไม่พอ โลภมากจะอ่านอีก :laugh:
เม้นท์รวมๆแล้วกันเลย คดีพลิกมากที่จีนเหมือนจะคู่กับชาร์ม เพราะตอนแรกเชียร์จีนกับอิงไง แต่ไม่ผิดหวังนะเพราะทั้งคู่ก็คงรู้ใจตัวเองว่ายังไงก็คิดไปไกลกว่าพี่น้องไม่ได้ ก็ให้จีนคู่กับชาร์มไปแล้วกัน เพราะชาร์มดูๆไปท่าทางน่ารักดี รู้จักมาขอโทษและอธิบายให้ฟัง ส่วนโอมก็คิดได้และมาขอโทษ จีนก็คิดได้และให้อภัยแล้ว แต่คู่โอมกับเทมส์ถ้ายังไม่เชื่อใจและให้อภัยกับสิ่งที่ผ่านมาแล้วก็อยู่กันยาก อีน้องปายปล่อยมันไปเถอะพอแฟนไม่ได้ดังใจก็หันมาจับคนเดิมที่เคยสนใจตัวเอง สมที่จีนไม่เล่นด้วยสะใจมาก ฮ่าๆๆๆๆ :laugh: :3125:

และอิงที่ดูสดใสขึ้นจะเป็นเพราะมีคนมาดามใจ จะใช่บูมหรือเปล่านะ เพราะยังมีพี่แผนอีก เดาทางไม่ออกเลย แต่ยังไงก็อยากให้อิงมีแฟนดีมั่ง  :กอด1:

ติดตามกันต่อ  :L2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 10 (ต่อ) : 13/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 15-01-2013 18:01:55
หรือความรักกำลังจะถึงจุดเปลี่ยนกันอีกครั้ง  :เฮ้อ:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 19-01-2013 23:04:47
Chapter Eleven





[ครับ?]

ได้ยินคนที่โทรหาตอบรับ ผมก็กรอกเสียงถามลงไป "ตื่นยัง?"

[ตื่นแล้วครับ]

"ดีเลย เดี๋ยวพี่ไปหา" ไม่ต้องถามว่าว่างหรือเปล่า เพราะวันหยุด นอกจากเสาร์ที่สามของเดือนแล้ว ผมก็ไม่เคยเห็นอีกฝ่ายออกไปไหนนอกจากลงมากินข้าวแล้วก็กลับขึ้นไปดูหนังฟังเพลงบนห้องต่อ แต่ผิดคาดเมื่อน้องแย้งกลับมา [อิงไม่ได้อยู่ห้องครับ พี่จีนมีธุระด่วนหรือเปล่าครับ]

"อ้าว เหรอ ไม่ด่วนหรอก ว่าจะเอาของฝากไปให้ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเอาไปให้ก็ได้ แล้วอิงไปทำไรที่วัดอะ"

[ทำบุญครับ]

ก็คิดอยู่ว่าเสียงพระสวดมาจากไหน แถมอีกฝ่ายก็พูดเสียงเหมือนกระซิบคงกำลังฟังสวดอยู่แน่เลย "โอเค งั้นพี่ไม่กวนละ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน บายครับ"

[เดี๋ยวครับพี่จีน อิงอยู่ต่างจังหวัดครับ กลับเย็นวันอาทิตย์]

ผมเลิกคิ้วขึ้นตามความเคยชิน "อ้าว เหรอ เออๆ งั้นไม่เป็นไร วันจันทร์อยู่ใช่มั้ย พี่เอาไปให้วันจันทร์ก็ได้"

[ครับ วันจันทร์อิงอยู่ ขอบคุณครับ]

"ไม่เป็นไรครับ งั้นพี่วางละนะ บายครับ"

[ครับ บายครับ]





=lovemakesmeblind=





"ไปทำบุญที่ไหนมา" ผมถามเจ้าของห้องที่ยื่นมือมารับของฝาก และเมื่ออีกฝ่ายบอกชื่อวัดมาผมก็ทำหน้างง "อยู่แถวไหน ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อ"

"ปราณบุรีครับ เป็นวัดเล็กๆ คนไม่ค่อยรู้จัก"

มิน่า ทำไมชื่อไม่คุ้น "ทำไมไปทำไกลจัง ไปกับใครบ้าง"

"มีลุงกับป้าแล้วก็พวกพี่ๆ ครับ" น้องบอกระหว่างที่รินน้ำใส่แก้ว

รับแก้วน้ำที่อีกฝ่ายยื่นให้ ผมถามต่อ "ใช่พี่ที่เคยมารับวันก่อนโน้นมั้ย"

"ครับ คนนั้นด้วย แล้วก็อีกคนกับแฟนเค้า"

"เนื่องในโอกาสอะไร ทำไมต้องไปทำไกลขนาดนั้น" ผมถามโดยไม่ได้คิด ไม่มีเจตนาซอกแซก แต่เหตุการณ์มันพาไป

"ไปทำบุญให้แม่ครับ อิงเอากระดูกไปลอยอังคารที่นั่น"

กระพริบตาปริบๆ ผมอ้าปากค้าง "อะ เอ่อ พี่...ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ"

"ขอโทษทำไมครับ อิงไม่ได้เป็นไร" น้องบอกยิ้มๆ

".........." ผมยังคงเงียบ เพราะไม่รู้จะพูดปลอบยังไง ในเมื่ออีกฝ่ายไม่แสดงความเศร้าโศกออกมาให้เห็น

มือนุ่มๆ ตบลงบนหลังมือผมเบาๆ เหมือนปลอบ "พี่จีนไม่ต้องคิดมากนะครับ อิงทำใจได้แล้ว"

ผมมองรอยยิ้มจริงใจบนใบหน้าของอีกฝ่าย แล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ "สรุป อิงต้องปลอบพี่ใช่มั้ย"

น้องไม่ตอบแต่ยิ้มให้น้อยๆ แล้วบอก "รอแป๊บนะครับ อิงก็มีของฝากเหมือนกัน" ก่อนจะหายเข้าไปในห้องนอน สักครู่ก็เดินถือถุงกระดาษมันๆ สีแดงมายื่นให้

ผมรับมาเปิดดู แล้วหยิบของที่อยู่ข้างในขึ้นมา...เป็นกล่องแก้วใสที่มีพระพุทธรูปปางสมาธิอยู่ข้างใน "โอ้โห..."

"อิงจำไม่ผิดใช่มั้ย พี่จีนเกิดวันพฤหัส?"

"ครับ ขอบคุณมากครับ สวยมากเลย"




=lovemakesmeblind=




"แม่อิงตายตั้งแต่เมื่อไหร่มึงรู้มั้ย"

ไอ้คินหันมามอง หน้าตาสงสัย "มึงรู้แล้วเหรอ ใครบอก?"

"อิง เมื่อวันเสาร์เค้าไปทำบุญให้แม่แล้วซื้อพระประจำวันเกิดมาฝากกู" ผมตอบ แล้วก็กลัวว่ามันจะน้อยใจหากอิงไม่ได้ซื้อให้มันด้วย "แล้วมึงได้มั้ย"

"ได้แล้ว เมียกูเอามาให้" ไอ้คินตอบ ก่อนจะถามหยอกๆ "ทำไม กลัวกูไม่ได้แล้วจะน้อยใจเหรอ"

"เปล๊าาา"

ไอ้คินหัวเราะหึๆ "ไม่ต้องห่วงหรอก น้องมันซื้อมาฝากทุกคนแหละ ขนาดไอ้แผนยังได้เลย"

"อื้ม...ฟังแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนสำคัญเลยวะ" -_-!

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ไอ้คินหัวเราะสะใจ ท่าทางกวนตีน -*-

เห็นว่ามันหัวเราะจนพอใจแล้วผมก็ตบกลับมาเรื่องเดิมใหม่ "สรุปว่าแม่น้องอิงตายนานหรือยัง มึงยังไม่ตอบเลย"

"แล้วไมมึงไม่ถามเจ้าตัวเองวะ"

"กูกลัวน้องสะเทือนใจ เลยไม่อยากถาม... แต่ถ้ามึงลำบากใจ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร"

ไอ้คินยักไหล่ "เปล่า ไม่ได้ลำบากใจอะไร แค่สงสัย... เท่าที่จำได้ รู้สึกว่าจะเป็นตอนอิงอยู่ ม.5 มั้ง ประมาณกลางเทอมแรก"

"เฮ้ย! จริงดิ"



ม.6 กลางเทอมแรก ไอ้โอมบอกพวกผมเรื่องน้องอิง

ม.6 ปลายเทอมแรก ไอ้โอมเลิกกับน้องเทมส์

ม.6 ต้นเทอมสอง ไอ้โอมกับน้องเทมส์คืนดีกัน และน้องอิงไม่ได้มาเรียนเกือบสองอาทิตย์ มีข่าวว่าน้องฆ่าตัวตาย แต่ไม่รู้ว่าจริงหรือแค่ลือกันเล่นๆ เพราะอาทิตย์ต่อมาน้องก็มาเรียนตามปกติ ท่าทางเศร้าๆ แต่มันก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของคนถูกทิ้ง...ถ้าร่าเริงสิแปลก

เพราะผมกำลังเคร่งเครียดกับการเตรียมสอบเข้ามหา'ลัย

เพราะผมสบายใจแล้วที่ไอ้โอมกับน้องเทมส์คืนดีกัน

เรื่องน้องอิงฆ่าตัวตาย จะจริงหรือไม่ ผมไม่คิดใส่ใจ... เพราะมันไม่เกี่ยวกับผม

น้องกลับมาเรียนได้ไม่ถึงเดือนก็หายตัวไปอีกครั้ง...

บนทางเดินที่แม้จะหลีกยังไง ก็ต้องมีบ้างที่สวนกัน...ไม่มี

โรงอาหาร ศูนย์รวมของนักเรียนทุกชั้นปี... ไม่มี

ลานหน้าเสาธง ที่นักเรียนทุกชั้นปีต้องมาเข้าแถวทุกเช้า... ไม่มี

แต่ผมก็ไม่เคยเอะใจ... มีบ้างที่แว๊บๆ เข้ามาในหัว แต่ก็เข้าใจว่า อีกฝ่ายคงไม่กล้าสู้หน้าพวกผม เลยไม่มาให้เห็น

จนกระทั่ง... หลายสัปดาห์ต่อมา

ผมอาจจะรู้สึกไม่ชอบใจกับการกระทำของน้องอิง แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นเกลียด และตอนนั้นไอ้โอมกับน้องเทมส์ก็คืนดีกันแล้ว... ทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติแล้ว... เมื่อเจอเพื่อนที่อีกฝ่ายอยู่ด้วยตลอดเดินอยู่คนเดียวก็อดสงสัยไม่ได้ 'อ้าวน้องนนท์ ทำไมมาเดินคนเดียว เพื่อนไปไหนซะหละ'

แต่ทำไมน้องนนท์ต้องยิ้มแปลกๆ ยิ้มที่ผมดูแล้วรู้สึกไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่ 'ถามถึงใครครับ'

'ก็...น้องอิง'

'พี่จะถามถึงมันทำไมครับ มันจะเป็นจะตายก็ไม่เกี่ยวกับพี่อยู่แล้ว'

'ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วย พี่ถามดีๆ'

อีกฝ่ายเลิกคิ้วขึ้นกวนๆ ก่อนจะทำเสียงขึ้นจมูก 'หึ' แล้วก็หันหลังเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก

'เป็นเหี้ยไรวะ หน้าเป็นตูด'

แม้จะไม่ได้หันมองแต่ก็จำเสียงคนที่เอาแขนมาพาดบ่าได้ ผมตอบอย่างหงุดหงิด 'โดนเด็กกวนตีน'

'เด็กไหน ไอ้น้องนนท์อะนะ' ไอ้เปย์ถาม มันคงเห็นว่าเมื่อกี้ผมคุยกับใคร 'มันกวนตีนยังไง' และเมื่อผมเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น มันก็บอก 'เฮ้ย ช่างมันเถอะ อย่าไปใส่ใจเลย มันคงเครียดอะ เพื่อนเล่นย้ายโรงเรียนหนี'

'เพื่อนไหน' ผมหันไปมองหน้ามัน 'น้องอิง?'

'จะใครซะอีก' ไอ้เปย์ว่า ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างเหยียดหยาม 'อย่าบอกนะว่ามึงไม่รู้' และหน้าตาผมคงบอกยี่ห้อว่าไม่รู้ได้เป็นอย่างดี มันจึงพูดต่อ 'ไปอยู่ไหนมาวะมึง เรื่องออกจะดัง'

ก็กูไม่ได้ชอบ 'เสือก' เหมือนมึงนี่... อันนี้ผมคิดในใจนะครับ ไม่ได้พูดออกไป ไม่ใช่ว่ากลัวมันโกรธ เพราะพูดเล่นกันเป็นประจำ แต่เพราะกลัวว่าหากพูดไป เดี๋ยวเรื่องมันจะออกอ่าวออกทะเลไปเรื่อยๆ เลยถามดีๆ 'ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่'

'จะสองเดือนแล้ว' ไอ้เปย์ตอบ ก่อนจะทำหน้าอยากซุบซิบนินทาเต็มที่ 'แล้วมึงรู้เรื่องที่มันฆ่าตัวตายมั้ย'

'ข่าวลือนั่นหนะเหรอ'

'กูว่าไม่น่าจะลือหวะ' เมื่อผมเลิกคิ้วถามมันก็บอกต่อ 'แม่ของเด็กใหม่กูเป็นนางพยาบาลที่ดูแลไอ้น้องอิง เห็นว่าเกือบไม่รอด ตอนไปถึงโรง'บาลตัวซีดยังกับศพ' แล้วมันก็ห่อไหล่ทำท่าสยอง 'ฮึ่ย น่ากลัว'

วูบหนึ่งที่รู้สึกผิด เหมือนมีส่วนรู้เห็นต่อการฆ่าตัวตายของน้อง แต่ผมก็พยายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไป ใช้ความโกรธมาบดบัง 'โง่ชิบหาย แค่อกหัก ทำไมต้องฆ่าตัวตายด้วยวะ' ใส่อารมณ์ด้วยความเกรี้ยวกราด แต่ทำไมข้างในมันรู้สึกโหวงๆ ชอบกล จนเผลอตัวพึมพำออกมา 'ถ้ามันตายไปจริงๆ เราคงบาปน่าดู'

'บาปเหี้ยไร ถ้ามันอยากโง่ฆ่าตัวตาย ก็ช่างหัวมันสิ ไม่เกี่ยวกับเราซักหน่อย' ไอ้เปย์ว่า

ใช่... ไม่เกี่ยวกับเรา ไม่เกี่ยวกับผม

ไม่เกี่ยวกับผม... แต่ทำไมถึงสลัดภาพของน้องอิงที่ตัวซีดคล้ายศพออกไปจากหัวไม่ได้




"ตอนนั้นกูยังไม่รู้จักยิวเลย" เสียงไอ้คินดึงผมกลับมาปัจจุบัน "เพิ่งอยู่ปี 1"

ปีที่มีแต่ความสนุกสนาน... ชีวิตในรั้วมหา'ลัยปีแรก มีแต่เรื่องให้ตื่นตาตื่นใจ เพราะเป็นวัยที่กำลังจะก้าวเข้าไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ไม่ต้องใส่ขาสั้นอีกต่อไป

แต่สำหรับอิง... คงเป็นปีแห่งความเศร้าโศก

"แล้วอิงทำยังไง ไปอยู่กับใคร...." ก่อนเกิดเรื่องไอ้โอม... ผมเคยคุยกับน้องอิงแล้วอีกฝ่ายเล่าให้ฟังว่าอยู่กับแม่แค่สองคน ไม่มีญาติที่ไหนอีก แล้วเด็ก ม.5 ที่เสียแม่ไป จะอยู่ยังไงคนเดียว

"เห็นว่าป้าที่เป็นเพื่อนแม่มารับไปอยู่ด้วยมั้ง คนที่มันพูดถึงบ่อยๆ อะ" คงเป็นป้าและพี่ๆ ที่ไปทำบุญกับอิงที่ปราณ "นี่มันก็เพิ่งจะออกมาอยู่คนเดียวตอนเรียนมหา'ลัยเอง"






=lovemakesmeblind=
 :t3: :t3: :t3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-01-2013 23:21:28
"ตอนนั้นกูยังไม่รู้จักยิวเลย" เสียงไอ้โอมดึงผมกลับมาปัจจุบัน "เพิ่งอยู่ปี 1"/....คินหรือเปล่าจ๊ะ

น้องอิงผ่านมาได้ไง หนักหนาหลายเรื่องเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-01-2013 23:28:47
 :m15: :m15: :m15: :m15:


ชีวิตอิงจะรันทดไปแล้ว ถ้าฆ่าตัวตายก็ไม่แปลกใจเลยจริงๆ


เราไม่ว่าจีน หรอกที่ตอนนั้นคิดแบบนั้น เพราะถ้าเป็นเราเราก็คิดแบบนั้น เพราะเรายืนมองอยู่แค่มุมนึง ไม่ได้รับรู้มุมที่เหลือของอิงเลย

ขอเถอะ ขอให้อิงมีความสุขจากหัวใจ ยิ้มจากหัวใจ มีคนที่รักอิงและเป็นของอิงจากหัวใจจริงๆซักครั้งเถอะค่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 19-01-2013 23:38:43
แม่น้องเสียแล้วจริงด้วย ช่วงนั้นชีวิตน้องคงหม่นน่าดูเลย โถ

พี่จีนแอบคิดอ่ะดิว่าตัวเองจะได้ของฝากคนเดียว แหมๆ555555555
ชอบความสัมพันธ์ของ2คนนี้นะ มันอบอุ่นดีแล้วอ่ะไม่ต้องเป็นแฟนกันก็โอเคอยู่นะ
แต่ก็เชียร์อยู่ดีแหละ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-01-2013 23:48:11
สงสารน้องอิงมากมาย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-01-2013 23:52:28
น้องอิงเป็นแบบนี้พี่จีนยิ่งต้องดูแลให้ดี อย่าเป็นเลยพี่ชายมันต้องมากกว่านั้น ใครมาคู่น้องอิงที่ไม่ใช่พี่จีน เราโกรธนะเออ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 20-01-2013 00:33:56
ชีวิตน้องอิงช่างน่ารันทด โดนผู้ชายทิ้งแล้วแม่ยังมาเสียอีก
เหมือนชีวิตอิงผ่านอะไรมาเยอะ ทั้งที่อายุยังน้อง เห้อ

อ่านตอนนี้แล้ว ลึกๆยังหวังให้จีนกับอิงคู่กัน
เหมือนทั้งคู่มีความสัมพันธ์มันดูเกินกว่าพี่-น้อง
แต่บางตอนก็รู้สึกเหมือนความสัมพันธ์ทั่วไป
โอ้ย เดาไม่ถูกเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 20-01-2013 00:50:59
ถ้าคนเขียนจะเขียนให้อิงจีนเป็นพี่น้อง มันก็เป็นได้
ถ้าจะให้เขาคู่กัน เป็นกำลังใจให้กัน มันก็ได้อีก
เรื่องราวปูมาซะขนาดนี้ ให้ความลุ่มลึกกับตัวละครทั้งสองอย่างละเอียด
แล้วถ้าจะให้สองคนเป็นพี่น้อง มันก็แปลกๆ
แต่ถ้าจะปูทางไต่ระดับความสัมพันธ์ ความผูกพัน จากพี่น้องที่เห็นใจกัน
แปรเปลี่ยนมาเป็นกำลังใจให้กัน มันก็ดูมีมิติมากขึ้น
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-01-2013 01:27:46
ยังไม่หมดตอนใช่มั๊ยครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 20-01-2013 01:56:59
สงสารน้องอิงจังที่ผ่านมรสุมชีวิตครั้งใหญ่ๆ ถึงสองครั้ง

น้องผ่านจุดนั้นมาได้ คงต้องแกร่งขึ้นแน่นอน

ตอนนี้ก็ลุ้นต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป เดาไม่ออกเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 20-01-2013 02:13:12
น่าสงสาร น้องอิง มากกกกกกก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 20-01-2013 02:48:14
เออนะ คนเขาฆ่าตัวตาย ยังเอามานินทาเสียๆหายๆ

จีนแกไม่คู่ควรกับอิงจริงๆหว่ะ เป็นคนที่รู้ตัวช้า(มากก)ในทุกเรื่อง ในขณะที่แกถาม บูมอาจจะจีบอิงติดไปแล้ว ก็...เป็น...ได้...

(จีบจริงป่าวไม่รู้ คิดเองเออเอง ฮ่าๆๆ)   

รอพี่คินมาเล่าต่อ  จุ๊บๆคุณเรนโบว์  :จุ๊บๆ: 

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 20-01-2013 04:29:47
เราว่าอิงจีนเหมาะกับการเป็นพี่น้องมากกว่า   
ส่วนตัวเชียร์จีนกะชาร์มที่มีบทน้อยเหลือเกิน ก้ลุ้นกันต่อไป

แต่ อิงโอมก็โอนะค่ะ   
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: mengsama ที่ 20-01-2013 04:56:07
ตอนนี้อาจจะเรียกว่า  ความสัมพันธ์เรื่องๆ  แต่ต่อไปพัฒนาขึ้นอาจจะแปรเปลี่ยนระดับความสัมพันธ์ได้




ถ้าอิงโอม   อย่าเลยคะมันทำร้ายจีนเกินไป
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 20-01-2013 06:30:25
อืมม์ ว่าไงดีล่ะ? ขอพูดซ้ำอีกทีละกัน

ส่วนตัวแล้วผมยังคิดเหมือนเดิมนะครับ การที่จะเอาคนๆนึงมาเป็นแฟน มันไม่ได้ดูแค่ที่หน้าตาหรือนิสัย แต่มันอยู่ที่ระบบการคิด ความเข้าอกเข้าใจ และความเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

เพราะอิงผ่านอะไรมามาก ความรักทำร้ายเขา เป็นธรรมดาที่เขาอาจจะกลัวความรัก (ถึงแม้จะลุกขึ้นยืนได้ใหม่ แต่ Trauma ก็คือ Trauma จิตใจเด็กย่อมหวาดกลัวเป็นเรื่องปกติ การจะทำให้เขาเข้มแข็งขึ้นนั้นต้องใช้เวลา) คนที่จะทำให้เขาผ่านจุดนั้นมาได้ ไม่ใช่แค่แฟน

บอกตามตรงว่าในฐานะคนวิเคราะห์และเห็นเคสตัวอย่างมา เรื่องแบบนี้ในชีวิตจริงแฟนมีผลน้อยนะครับ เด็กแบบนี้ต้องการพี่ชายที่เป็นเสาให้พึ่งพา ต้องการคนที่เป็นเหมือนครูซึ่งพร้อมสอนเขาตลอดเวลาอย่างใจเย็น ต้องการความอบอุ่นแบบครอบครัว ต้องการเพื่อนที่รักเขาอย่างใจจริง ทั้งหมดนี้ต่างหาก ถึงจะทำให้เด็กแบบนี้มีความสุขและกล้าที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างจริงจัง และกล้าเผชิญหน้ากับความรักอีกครั้ง

คนที่จะมารักอิง ต้องเข้าใจ ใจเย็น และพร้อมที่จะสอนเขาไปด้วยให้เห็นด้านที่งดงามของความรัก

เพราะฉะนั้น ประเด็นเรื่องจีนอิง สำหรับผมมันเป็นเรื่องยิบย่อยมากนะครับ จีนทำตัวดี มีบุคลิกที่พึ่งพาได้ Bond Between มันจึงเหมือนเป็นครอบครัวที่ขาดไป พันธะแบบนี้มันน่า cherish มากกว่าพันธะของคู่รักนะครับโดยส่วนตัว ผมว่าความสัมพันธ์ของจีนกับชาร์มนี่สิ พอจะลุ้นขึ้น (เหตุผลก็ตามที่เคยกล่าวไปแล้ว)

โอมอิง... อืมม์ สารภาพตรงๆนะครับ ว่าตอนแรกก็คิดว่าพล็อตน่าจะไปทางนั้น เพราะเหตุปัจจัยสนับสนุนมันเยอะ ความรักครั้งแรกของอิงมันยังตราตรึง และมันยังฝังรากลึกในความทรงจำ ยังทำให้อิงเหม่อลอยและทำให้ความรู้สึกอันละมุนละไมในความอบอุ่นของการหลงรักหวนกลับมา สังเกตจากฉากไล้ปลายนิ้วบนรูปภาพ...

ความรักที่ละมุนละไมและเป็นสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขเมื่อนึกถึง (อารมณ์ของการตกหลุมรัก) การไปบีบบังคับให้คนลืมเนี่ย มันใจร้ายมากเลยนะครับ

แต่ก็ต้องบอกตรงๆว่าตอนนี้ข้อมูลประกอบมันน้อยมาก เลยทำให้วิเคราะห์อะไรไม่ได้ อีกอย่างนึงคือ ผมยังไม่เห็นว่าทัศนคติของบูมเป็นยังไง (แหม่ ชื่อเดียวกับเราด้วยนะเนี่ย 555) เพราะว่าถ้ารู้ทัศนคติของบูม มันก็ยังทำให้พูดอะไรได้บ้าง

บางครั้งที่ผมไม่ค่อยได้คอมเมนท์ อาจจะเพราะว่าไม่รู้จะพูดอะไร แหะๆ หลายอย่างก็เคยพูดซ้ำไปแล้วในคอมเมนต์ก่อนๆของผม แต่ว่ายังคงตามอ่านอยู่ทุกตอนนะครับ พยายามเข้า ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 : 19/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-01-2013 09:49:06
ยังไงน้องอิงก็ผ่านมันมาได้แล้ว น่าจะเป็นบทเรียนสำคัญในชีวิตเลยทีเดียว :impress2:
เพื่อนที่เสียแม่ไปแล้วเคยบอกว่า ถ้ามีอะไรให้ต้องเสียใจอีกก็คงจะไม่เป็นไร เพราะผ่านจุดที่เสียใจมากที่สุดในชีวิตไปแล้ว :monkeysad:
เป็นกำลังใจให้น้องอิงนะ ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป ได้เจอกับคนอีกมากมาย สู้ๆ :กอด1:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 20-01-2013 13:30:04
Chapter Eleven (Cont.)





[ครับ?]

เสียงงัวเงียๆ จากปลายสายทำให้ผมอดอมยิ้มไม่ได้ "ทำไรอยู่?"

[นอนนนนน] อีกฝ่ายลากเสียงตอบ

ผมหัวเราะหึๆ "ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ"

เงียบบบบบบ... มันหลับต่อเปล่าวะเนี่ย -*-

"อิง?"

[ครับๆ ตื่นแล้วววว พี่จีนมีไรเนี่ย โทรมากวนแต่เช้าเลย]

"เช้าที่ไหน นี่มันบ่ายสองแล้ว"

[เฮ้ย! จริงดิ] เสียงพรึ่บพั่บดังเป็นแบ็คกราวด์ สงสัยเจ้าตัวจะเด้งขึ้นนั่งหลังจากที่รู้ว่าเป็นเวลากี่โมง [เหมือนเพิ่งนอนไปนิดเดียวเอง]

"นอนตอนกี่โมง?"

[ไม่รู้อะ จำไม่ได้]

"มัวแต่คุยโทสับอยู่อะดิ"

[รู้ได้ไงอะ?]

"ก็คนมันฉลาด..."

และเสียงตอบกลับมาก็เป็นไปตามคาด [แหวะ]

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า... เห็นยิวว่าเช้าสายบ่ายเย็นเลยนี่เรา"

[อันนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ คนมันกำลังฮ็อท]เสียง 'ฮ็อท' นี่ฟังแล้วน่าเตะมาก

"ถุย"

[ฮ่า ฮ่า ฮ่า]

รอจนอีกฝ่ายหยุดหัวเราะแล้วผมก็ถาม "กินสุกี้มั้ย ถ้ากินก็มาที่ห้อง"

[มีใครอยู่บ้างอะ?]

"ไอ้ชาร์มกับพี่แค่สองคน"

[แหมๆ พี่อิงก็ฮ็อทใช่เล่นเนาะ แล้วถ้าอิงไปเนี่ย จะเป็นกขคงจฉป๊ะ]

"พูดมากเดี๋ยวโดนเตะ รีบไปอาบน้ำเลยป๊ะ"

[คร๊าบบบบบบบ]





=lovemakesmeblind=





"เฮ้ย นั่นน้องอิงเปล่าวะ?"

หันไปมองตามสายตาของไอ้ชาร์ม ผมพยักหน้า "อืม ใช่" พักนี้ไม่ค่อยได้เจอกันครับ ถึงจะโทรคุยกันประจำ แต่เพราะต่างคนต่างก็ใกล้สอบเลยไม่ค่อยได้นัดเจอกัน

"มาทำไรแถวนี้วะ" ไอ้ชาร์มเอ่ยสิ่งที่ผมกำลังคิดออกมา "หรือว่าหลง?"

ผมหัวเราะความคิดมัน ก่อนจะเดาบ้าง "มาซื้อของมั้ง"

"บ้า ห้างแถวมอ A ก็มี จะมาซื้อไรไกลขนาดนี้"

"แล้วเราจะมายืนเถียงกันทำไมเนี่ย" ผมว่า แล้วดันให้มันออกเดิน "อยากรู้ก็เข้าไปถามสิ" แต่ก็ต้องชะงักกึกเมื่อยังเดินไปไม่ทันจะถึงตัวของคนที่เป็นหัวข้อสนทนา ผู้ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาอิงเสียก่อน...

เราสองคนหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย เมื่อผู้ชายคนนั้น คนที่ผมเห็นเพียงแผ่นหลังก็จำได้ทันทีว่าเป็นใคร เดินไปจับมือน้องอิง...

และไม่เหมือนวันนั้น... น้องไม่ได้สะบัดออก

"ไอ้โอม..." ไอ้ชาร์มพึมพำ ก่อนจะทำตาโต "อย่าบอกนะ..."

วูบหนึ่งที่รู้สึกผิดหวังในตัวน้อง... แม้จะรู้ว่าอิงยังรักไอ้โอมอยู่ แต่ก็ไม่เคยคิดว่าน้องจะหวนกลับไปอยู่ในวังวนเดิมๆ อีกครั้ง

ผมหวังอะไร?

...หวังว่าอิงจะรักตัวเองมากกว่านี้

...หวังว่าอิงจะมีศักดิ์ศรีมากกว่านี้

...หวังให้อิงเจ็บแล้วจำ


"โอ๊ย พี่ อย่าไปถามถึงมันเล้ย... ช่วงนี้เค้าฮ็อท มีนัดตลอด ถ้าไม่ไปไหนก็คุยแต่โทสับ เช้าสายบ่ายเย็น เผลอๆ มีรอบดึกด้วย คนมันกำลังอินลัฟฟฟฟ"

"จริงดิ อินเลิฟกับใคร?"

"ไม่รู้เหมือนกัน ถามมัน มันก็ไม่ยอมบอก บอกแต่ว่ายังไม่แน่ใจ แน่ใจเมื่อไหร่จะเอามาเปิดตัว"



...เพราะอย่างนี้หรือเปล่าที่ทำให้ไม่แน่ใจ


สองเท้าก้าวเข้าไปหาคนทั้งคู่โดยอัตโนมัติ ผมแกล้งทำเป็นแปลกใจ "อ้าว อิง มาทำไรแถวนี้ครับ" แล้วหันไปมองไอ้โอมเหมือนเพิ่งจะเห็นมันเหมือนกัน "อ้าว ไอ้โอม มึงก็อยู่ด้วยเหรอ"

ทั้งคู่หันมามองผมด้วยท่าทางตกใจ โดยเฉพาะไอ้โอม "อะ อ้าว มึงก็มาเหรอ"

"อือ ว่าจะมาซื้อหมึกปรินเตอร์ แล้วมึงหละมาทำไม" ผมถามพร้อมกับเหลือบตามองมือทั้งสองที่ยังกุมกันอยู่

ไอ้โอมปล่อยมือออก ก่อนจะยักไหล่ "มาเดินเล่น"

"อืม... เดินเล่น..." ผมพึมพำ ก่อนจะหันไปเลิกคิ้วถามอีกคน "แล้วอิงหละ มาเดินเล่นด้วยเหมือนกันหรือเปล่า"

"อิงมาซื้อหนังสือครับ"

"มาซื้อไกลเนอะ" พยายามแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องประชดออกไป...

ปากที่อ้าขึ้นเหมือนต้องการจะพูดอะไรสักอย่าง หุบลงโดยไม่มีเสียงใดๆ เล็ดรอดออกมา... แว่บหนึ่งที่ผมเห็นความผิดหวังในดวงตาคู่นั้น แต่ไม่สนใจ... ทำไมจะต้องสนใจ เพราะคนที่ควรจะผิดหวัง คือผม ไม่ใช่... คนที่ไม่เห็นคุณค่าตัวเอง อย่างอิง

หันไปหาไอ้โอม ผมพูดเยาะๆ "แถมยังเป็นเวลาเดียวกันกับที่มึงจะมาเดินเล่นพอดีเลยเนอะ"

ไอ้โอมนิ่วหน้า "พูดยังงี้หมายความว่าไง มึงคิดว่ากูนัดน้องมาเหรอ"

แม้แต่สรรพนามยังเปลี่ยน... แต่ก่อนเป็น 'มัน' เดี๋ยวนี้เป็น 'น้อง'

"และถ้าพวกกูนัดเจอกันจริงๆ ก็ไม่เกี่ยวกับมึง"

ผมมองแววตาท้าทายของคนพูดนิ่งๆ ก่อนจะหันไปมองสบตาคนที่ยืนอยู่ข้างๆ มัน ซึ่งมองตอบมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมือนกับเห็นด้วยในสิ่งที่ไอ้โอมพูด "หึ ก็ใช่ มันไม่เกี่ยวกับกู... เพราะกูไม่ใช่น้องเทมส์"

"เทมส์ไม่เกี่ยว"

"ไม่เกี่ยว?" ผมเลิกคิ้วขึ้น แล้วแกล้งขู่ "ถ้าน้องรู้เรื่องนี้แล้วจะยังไม่เกี่ยวอยู่ไหม?"

ไอ้โอมนิ่งไป... แต่อีกคนกลับมีปฏิกิริยาที่ทำให้ผมแปลกใจ

เพราะอีกคนยิ้มออกมา...

เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกใจหาย... 

เป็นรอยยิ้มที่ทำให้รู้สึกเหมือนทำความผิดอะไรสักอย่าง... และเป็นความผิดที่ไม่มีวันกลับไปแก้ไขได้

"ขอบคุณ..." เสียงพูดที่เบาจนเหมือนกระซิบ

ไม่ได้สั่นเครือเหมือนคนกำลังร้องให้... ไม่ได้เย็นชาหรือเกรี้ยวกราดเหมือนคนกำลังโกรธ

เป็นเสียงปกติของน้อง... เสียงนุ่มๆ เหมือนทุกๆ ครั้ง

เสียงนุ่มๆ ที่มาพร้อมใบหน้าและแววตาเรียบเฉย... เฉยจนผมเดาไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่

ไม่มีความโกรธ

ไม่มีความน้อยใจ

ไม่มีความเสียใจ

ไม่มีแม้กระทั่งความเย็นชา

เป็นแววตาที่ผมจะเห็นเฉพาะเวลาที่เผลอไปมองสบตากับคนแปลกหน้าเท่านั้น

เป็นแววตาของ... คนที่ไม่รู้จักกัน





=lovemakesmeblind=





นับจากเหตุการณ์วันนั้น... ผมคิดว่าน้องคงเล่าให้เพื่อนฟัง และด้วยนิสัยของน้องยิวแล้ว ผมคงจะโดนโกรธมากแน่ๆ

แต่น่าแปลกที่ทั้งน้องยิวและไอ้คินยังคงปฏิบัติกับผมเช่นเดิม รวมทั้งไม่เคยพูดถึงเรื่องนั้นเลย เหมือนไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น...

แม้กระทั่งตัวอิงเองก็ยังคงปฏิบัติกับผมเหมือนเดิม ยังคุย ยังยิ้มให้ผมเหมือนปกติ เหมือนกับแววตาที่ผมเห็นวันนั้นไม่ใช่เรื่องจริง...

หรือจะตาฝาดไป... ผมเคยคิด

แต่ตอนนี้... ผมมั่นใจแล้วว่า 'แววตา' ที่เห็นในวันนนั้นเป็นเรื่องจริง

แม้อีกฝ่ายจะยังคงคุยและยิ้มแย้มให้ผมเหมือนเดิม

แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือความรู้สึกว่า... ผมไม่ใช่คนสำคัญของน้องอีกต่อไป


ไม่มีความห่วงใย... ไม่มีความคิดถึง


ขับรถดีๆ นะครับ ถึงแล้วโทรบอกอิงด้วย....  
ไอ้อิงเหรอ โน่น ขับนำไปแล้ว...


อิงถึงบ้านแล้วนะ พี่จีนถึงยังครับ...
ถึงแล้วครับ พี่จีนมีอะไรหรือเปล่า...


พี่จีนกินข้าวยัง อิงอยู่ร้านต้มเลือดหมูที่พี่จีนชอบอะ กินมั้ยครับ เดี๋ยวซื้อไปฝาก...
กินแล้วครับ พี่จีนกินไปเลย...


อิงอยู่น่าน อากาศดีมาก พี่จีนอยู่ไหนอะ...
อ้าว ไอ้อิงไปพิดโลก มันไม่ได้บอกเหรอ...


พี่จีน เบื่ออะ เช่าหนังดูกัน
อิงไม่ว่างครับ เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่า


อิงไปบ้านป้ามา ป้าฝากขนมมาให้พี่จีน...
ไอ้อิงมันไปบ้านป้ามา เอาของมาฝากเพียบ แบ่งไปบ้างดิพี่...




วันนั้น... หลังจากที่น้องบอก 'ขอบคุณ..' แล้วก็ขอตัวแยกไปก่อน โดยไม่มีใครทัดทาน...

'มึงจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม... แต่พวกกูไม่ได้นัดกัน' ไอ้โอมเรียบๆ แล้วก็เดินไปอีกคน... แต่เป็นคนละทางกับอิง

'กูว่ามันพูดจริงหวะ' ไอ้ชาร์มพึมพำออกมา แต่ผมไม่ได้สนใจแล้วว่าไอ้โอมจะพูดจริงหรือหลอก เพราะคนที่ผมสนใจเป็นคนที่ขอตัวแยกไปคนแรกต่างหาก





=lovemakesmeblind=





"อิง..."

เจ้าของชื่อหยุดเดิน แล้วหันกลับมามองผมช้าๆ ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ "อ้าว พี่จีน มาทำไรแถวนี้ครับ?"

"มาหาอิง"

คิ้วถูกยกสูงขึ้นไปอีก "ครับ? มีธุระอะไรครับ?"

เดี๋ยวนี้การพบอิง ต้องมีธุระด้วยใช่มั้ย? เป็นเพียงความคิดที่อยู่ข้างใน เพราะผมคงไม่มีสิทธิ์ถามแบบนั้นจนกว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม "พี่มีเรื่องจะคุยกับอิง..."

น้องยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ก่อนจะถาม "นานมั้ยครับ? พอดีอิงมีธุระ"

"ไม่เกินห้านาที"

อิงทำหน้างงๆ คงสงสัยว่าเรื่องแค่ห้านาทีทำไมผมถึงต้องถ่อมาถึงมหา'ลัยของตัวเอง ก่อนจะบอก "งั้นไปนั่งตรงโน้นก่อนดีกว่า" และระหว่างที่เดินไปด้วยกันก็บอก "จริงๆ โทรมาก็ได้ ไม่เห็นต้องลำบากมาถึงนี่เลย"

"พี่ไม่อยากคุยทางโทรศัพท์" ผมตอบ แล้วทรุดตัวลงนั่งบนม้าหินฝั่งตรงข้ามกับอีกฝ่าย

"ไม่งั้นก็น่าจะโทรมานัดก่อน ดีนะวันนี้เลิกช้า ไม่งั้นไม่เจอกันแน่ ปกติอิงเลิกตั้งแต่บ่ายสองแล้ว"

ถึงจะออกบ่ายสองก็เจอครับ เพราะผมมารอตั้งแต่เที่ยงแล้ว แต่สิ่งที่ผมพูดออกไปกลับเป็น "อิงเป็นไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า"

น้องมองผมอึ้งๆ ก่อนจะพูดกลั้วหัวเราะ "ถามเหมือนไม่ได้เจอกันนาน มีอะไรเปล่าครับ"

ผมยักไหล่ ก่อนจะบอก "อืม... ทั้งๆ ที่เราก็เจอกันออกบ่อย แต่ทำไมพี่ถึงรู้สึกว่าเราไม่ได้เจอกันเลย"

น้องเลิกคิ้วขึ้น แต่ไม่พูดอะไร "......"

ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะพูดสิ่งที่อยากจะบอกอีกฝ่ายตั้งนานแล้วแต่ไม่มีโอกาส "พี่ขอโทษ... ที่วันนั้นเข้าใจผิด"

"....."

"พี่เข้าใจว่าอิงโกรธพี่ แต่ข-" พูดยังไม่ทันจบประโยค คนที่นั่งมองมานิ่งๆ ก็เอ่ยขัดเสียก่อน "อิงไม่ได้โกรธพี่"

ผมมองสบตาของอีกฝ่าย พยายามมองหาร่องรอยของความโกรธ แต่กลับเห็นเพียงความเรียบเฉยที่คาดเดาไม่ได้

"อิงเข้าใจ..."

"......."

"คนที่เคยทำผิด... มันยากที่จะทำให้คนอื่นไว้ใจ"





=lovemakesmeblind=

คนอ่านจะงงมั้นเนี่ย 555+ เหตุการณ์เหมือนจะไม่ต่อกันนะ แต่มันเป็นมุมมองของจีน ข้อมูลเลยขาดๆ หายๆ ไป เพราะจีนไม่ได้อยู่ทุกที่  :เฮ้อ:



[แหมๆ พี่อิงก็ฮ็อทใช่เล่นเนาะ แล้วถ้าอิงไปเนี่ย จะเป็นกขคงจฉป๊ะ]/.....พี่จีน

^
^
^
ขอบคุณหลาย แต่ว่า 'พี่อิง' คือ 'พี่ของอิง' เลยไม่แก้เนาะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-01-2013 13:50:06
ไม่งง หรอก


แต่พูดไม่ออกอ่ะเข้าใจทั้งจีน ทั้งอิง แต่ที่อยากจะบอก นะว่าที่พวกตัวกำลังเป็นอยู่ ไม่ใช่เพราะรักหรือหวังดีต่อกันเหรอ จีนอาจจะผิดหวังที่น้องไม่เลิกเจ็บ อิงอาจผิดหวังที่พี่ไม่เข้าใจเชื่อใจ แล้วยังไง จะปล่อยให้ กลายเป็นแค่คนรู้จักกัน เพราะความรักห่วงหวังดีที่มีให้กันเหรอ


คิดดูให้ดี นะอิงจีน


ส่วนเรื่องโอม ก็แล้วแต่ใจใครใจมันเน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 20-01-2013 13:57:48
นั่นสิค่ะ จีนไม่ได้รู้ ไม่ได้เข้าใจไปทั้งหมด
คนอ่านก็เลยยังไม่กระจ่างใจ
รอความจริงเปิดเผย ว่าน้องอิงไม่ได้หวนกลับไปคบโอม
จีนเข้าใจผิดไป แล้วความจริงอีกอย่างก็คือ จีนแคร์ความรู้สึกน้องอิงมากเหมือนกัน
จีนทำแบบนี้ เราก็หน่วงหัวใจเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 20-01-2013 14:06:31
เอาจริงๆ จีนแคร์อิงมาก
ความรู้สึกของจีน เราว่าคิดกับอิงเกินพี่-น้องแล้วหละค่ะ
แต่ยังไม่รู้ใจตัวเอง รึเปล่า?
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 20-01-2013 14:14:26
ยังไงเนี้ยยยยย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 20-01-2013 14:32:12
อิง "ขอบคุณ...(ที่ช่วยซ้ำเติม)"

แต่ถ้าเราเป็นจีนเราก็อดประชดไม่ได้หรอก ไม่ใช่อารมณ์หึงหวงแบบคนรักอะไรนะ แต่เป็นห่วง

ไอ้โอมนี่ไม่รู้อะไรยังไง แต่ช่วยไปไกลๆได้ไหม
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 20-01-2013 14:48:04
ผมคิดเหมือนคุณ 403 นะครับ คนเค้าเป็นห่วงน่ะสิ เมื่อก่อนอาจจะไม่เท่าไหร่เพราะไม่รู้จักกัน แต่ตอนนี้จีนรู้จักอิงมากขึ้น ถ้าน้องจะทำผิดอะไร เราก็ต้องท้วงเป็นธรรมดา แต่ด้วยนิสัยของจีนก็คงจะไม่ใช่คนอื่นที่ขยันพูดอะไรซึ้งๆเท่าไหร่หรอก

อย่างที่ผมบอก มุมมองบุคคลที่สามอย่างจีนจะทำให้เห็นภาพอิงได้ชัดเจนขึ้น สัมผัสได้เหมือนกันว่าอิงกำลังพยายามปิดตัวเอง ปิดทุกความรู้สึกของตัวเองเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องเดิมๆขึ้นมาอีก การที่จีนพูดถึงเทมส์ อาจจะเป็นส่วนที่กระตุ้นให้อิงรู้สึกได้ว่ายังไงก็ต้องห้ามยุ่งกับโอม ห้ามอย่างเด็ดขาด และนี่จะไปกระตุ้นจิตสำนึกของตัวเองว่าปัจจุบัน กลุ่มของจีนยังไงก็จะไม่เชื่อใจอิงง่ายๆ ไม่ว่าเค้าจะทำดีเท่าไหร่

มันดูๆไปก็หน่วงนะ เหมือนกับคนที่เกือบจะไว้ใจกัน แต่กลับต้องถอยออกมากันคนละก้าวเพราะว่าเรื่องในอดีตที่เข้าใจไม่ตรงกัน เนื่องจากจีนไม่ได้รู้อะไรหลายๆอย่างแบบที่เราคนอ่านรู้ ปฏิกิริยาตอบรับขอบเขาจึงเป็นไปในรูปแบบของการค่อนข้างผิดหวังที่ว่าทำไมน้องคิดไม่ได้ แต่ผมคิดว่าถ้าจีนรู้ว่าการหลงรักโอมของอิงเป็นยังไง จีนน่าจะเข้าใจเด็กคนนี้มากขึ้นนะครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-01-2013 15:15:12
[แหมๆ พี่อิงก็ฮ็อทใช่เล่นเนาะ แล้วถ้าอิงไปเนี่ย จะเป็นกขคงจฉป๊ะ]/.....พี่จีน

ปฏิกิริยาของจีนคือห่วง
ปฏิกิริยาของอิงคือน้อยใจ


หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 20-01-2013 15:28:28
หน่วงกว่าเดิมอีก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 20-01-2013 15:53:30
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: iGiG ที่ 20-01-2013 16:33:03
 :L2: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-01-2013 16:41:49
ตอนนี้เริ่มไม่ได้รู้สึกอยากเชียร์ให้คนผิดหวังสองคนนี้มารักกันแบบคนรักแล้ว แต่อยากให้เป็นพี่น้องที่ดีต่อกันมากกว่า
ไม่รู้ว่าความรู้สึกสนิทใจกันมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 20-01-2013 17:02:53
น้องอิงคงผิดหวัง คือตอนนี้จีนคงเป็นอีกคนค่อนข้างมีบทบาทในชีวิตน้องน้องก็คงให้ใจไปพอสมควรแล้ว
คงไม่ใช่ในเชิงชู้สาวแต่แบบเหมือนให้ใจเพื่อนอะไรอย่างงี้อ่ะ โดนจีนเข้าใจผิดอย่างง้ันคงใจเสีย
จีนก็ไม่ผิดมันจริงอย่างที่น้องว่าอ่ะ น้องในสายตาจีนเคยเป็นคนผิดมาตลอดก็ไม่แปลกถ้าเกิดเหตุการณ์งี้แล้วจีนจะเข้าใจผิด
ประจวบกับน้องก็คงไม่รู้ด้วยว่าจีนห่วง เลยผิดกันไปอีก

ชอบบทตอนที่เป็น2สี เห็นชัดเลยว่าพี่จีนรู้ตัวแล้วว่าโดนเมิน

ค้างๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด Chapter 11 (ต่อ) : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 20-01-2013 17:05:41
งงๆๆ :เฮ้อ:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 20-01-2013 19:35:05
BROTHERS TALK





"อิงไม่ได้โกรธ" ผมบอกคนที่ยื่นแก้วไวน์ให้

พี่เกียร์เลิกคิ้วขึ้น แต่ไม่พูดอะไร ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ผมที่กำลังแกว่งเท้าเล่นในน้ำ

ยกไวน์ขึ้นจิบ แล้วก็นั่งมองไฟใต้น้ำเงียบๆ สักครู่ผมก็ทนไม่ไหว ต้องเปิดปากก่อน "อิงแค่...ผิดหวัง" คำสุดท้ายเบาจนเหมือนกระซิบ เพราะผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมจะต้องผิดหวัง ทั้งๆที่ จริงๆ แล้ว มันเป็นเรื่องที่น่าจะคาดเดาได้ด้วยซ้ำ

"อืม..." พี่เกียร์พึมพำในลำคอ บอกให้รู้ว่าฟังอยู่ แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรออกมา

"อิงคิดว่าพี่จีนเป็นเพื่อน แต่ทำไ-"

"เพื่อนก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน ทำผิดได้" พี่เกียร์ขัดเรียบๆ และก่อนที่ผมจะอ้าปากแย้ง อีกฝ่ายก็ถามขึ้นมาก่อน "อิงเคยทำผิดมั้ย?"

ผมเงียบไปอึดใจ ก่อนจะพยักหน้ายอมรับ...

"แล้วรู้สึกยังไง?"

เสียใจ... อยากกลับไปแก้ไข... อยากได้รับการอภัย...

"เพื่อนอิงก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน" พี่เกียร์ว่า ก่อนจะยกขวดไวน์ขึ้นกระดก(มารยาทงามมากพี่ผม -_-!) "แล้วมันก็มาขอโทษแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"ขอโทษแล้ว" ผมตอบ ก่อนจะยักไหล่ "แต่อิงว่า... ยังไง เค้าก็ยังไม่เชื่อใจอิงอยู่ดี"

"แล้วไม่อธิบายให้มันฟัง?"

"เค้าไม่ถามแล้วอิงจะไปอธิบายยังไงหละ พูดไปก็จะหาว่าร้อนตัวอีก"

"อืม..." พี่เกียร์พยักหน้า "มีเหตุผล"

ผมหัวเราะขำ แล้วนั่งเงียบอีกครั้ง...

"การที่มันไม่เชื่อใจอิง แต่ก็ยังมาขอโทษ นั่นแสดงว่า... มันเห็นอิงสำคัญ" พี่เกียร์พูดขึ้นมาลอยๆ

ผมยักไหล่ ไม่โต้แย้ง เพราะลึกๆ ในใจก็รู้ว่าพี่จีนแคร์ผมมาก และผมเองก็แคร์พี่จีนมากเช่นกัน... ในความรู้สึกของผม พี่จีนก็เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง อาจจะไม่เทียบเท่าพี่เกียร์ พี่เล่ย์ แต่ก็มากกว่าพี่คินที่คบกันมาก่อนเสียอีก "ถ้าพี่เกียร์เป็นอิง พี่เกียร์จะทำยังไง"

"ก็คงจะเคลียร์กันให้เข้าใจมั้ง"

"ทำไมต้องมั้ง"

พี่เกียร์ยักไหล่บ้าง ก่อนจะหัวเราะขำ "พี่นึกภาพไอ้เล่ย์กระแนะกระแหนพี่ไม่ออกหวะ"

"ก็เพื่อนคนอื่น"

"เพื่อนคนอื่น? ถ้าเป็นคนอื่นก็คงช่างหัวมัน ไม่เคลียร์"

"อ้าว ทำไมหละ?"

"เพราะคนอื่นไม่สำคัญไง จะเสียเวลาทำไม เข้าใจผิดหรือถูกก็ช่างหัวมันสิ" พี่เกียร์ตอบ ก่อนจะยกขวดไวน์ขึ้นกระดกอีกครั้ง "แล้วเพื่อนอิงคนนี้สำคัญมั้ย ถ้าไม่สำคัญก็อย่าไปเสียเวลา ปล่อยมันไป... แต่ถ้าสำคัญก็หาเวลาปรับความเข้าใจกันซะ"


ใช่... จะสนใจทำไมถ้าไม่สำคัญ




แล้ว




พี่จีน...สำคัญมั้ย?





=brotherstalk=
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 20-01-2013 19:50:15
ว้าว มาต่อแล้ว อยากจะบอกว่า อ่านเท่าไหร่ก็อยากรู้เรื่องต่อไปเรื่อยๆ น่าติดตามจริงๆค่ะ

มีน้องเกียร์มาอีกแล้ว ให้คำปรึกษาที่โดนมาก

ว่าจะเป้นแม่ยก น้องเกียร์ดีกว่า ชายผู้มีมีจินตนาการและรักสัตว์ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-01-2013 19:53:09
นั่นดิ


จีนสำคัญสำหรับอิงไหม



แต่พี่มั่นใจว่าอิงสำคัญสำหรับจีน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-01-2013 20:02:40
พี่เกียร์นาน ๆ จะมีบท แต่ออกทีก็คมเชียว
ตอบตัวเองได้ ก็คงตอบคนอื่นได้เนาะอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-01-2013 20:05:41
 o7 ชีวิตมันช่างซับซ้อนจริงๆ
สิ่งที่ทำในอดีต ปัจจุบัน อนาคต ส่งผลต่อกันจริงๆ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 20-01-2013 20:08:09
 o18  แหมๆ  น้องอิง ยังจะคิดอีกว่าพี่จีนสำค้ญมั๊ย ถ้าไม่สำคัญคงไม่มานั่งระบายให้พี่เกียร์ฟังเป็นเรื่องเป็นราวหรอกเนาะ

ยังไงก็ไปเคลียร์ให้เข้าใจกันซะทีนะ ยังไงก็พี่น้องกัน

คนเขียนมาต่อบ่อยๆนะคะ เข้ามาเช็คเรื่องนี้ทุกวันเลย อิอิ   :o8:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 20-01-2013 20:11:01
สำคัญซิคะน้องอิง
*อินี่ก็คิดแทนเค้าไปเรื่อย 5555


ขอบคุณคุณเรนโบว์ที่คอยมาไขปริศนาทีละนิด อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-01-2013 20:17:21
อยากให้มาต่ออีกค่ะ
ทิ้งท้ายทีไรอยากอ่านต่อทุกที
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 20-01-2013 20:36:13
อ่านเรื่องนู้นแล้วมาอ่านเรื่องนี้ นับถือครอบครัวพี่เล่ย์ พี่เกียร์จริงๆ และอยากให้มีบทอิงเป็นคนบรรยายแบบนี้เยอะๆ ชอบ

ส่วนจีน สำคัญอยู่แล้ว ถ้าไม่มีจีน ใครจะเล่าเรื่อง  ฮ่าๆ

 :oni3: โอม..คุณเรนโบว์จงมาต่ออีกหลายๆตอนภายในวันนี้ เพี้ยง !

มันค้างคาง่ะ พลีส  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 20-01-2013 20:43:01
ชอบจริงๆ ทุกเรื่องของน้องสายรุ้ง..ติดหนึบ o13

น่าสนใจนะ.. ว่าคนที่แคร์กันน่ะ..มันมากพอไหม

คนนึง..มากพอที่จะเข้าใจอีกฝ่าย?

อีกคน..มากพอที่จะอภัย?..เมื่ออีกฝ่ายสำนึก

ทุกอย่างยกเครดิตให้คนเขียน ยอดเยี่ยมมมม สะกิดต่อมความคิดกึ้กใหญ่ทีเดียว o22

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 20-01-2013 20:49:39
ชัดเจนมากเกียร์ น้องอิง คิดว่า พี่จินสำคัญหรอป่าวล่ะจ้า ไม่ว่าในฐานะอะไร
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 20-01-2013 20:52:42
ถ้าไม่สำคัญเค้าไม่เอามาน่ังคิดให้ปวดหมองหรอกนะอิงงงง
แบบนี้มันมีคำตอบเดียวนะหนู สำคัญแน่ๆมากน้อยนี่ค่อยไปวัดกันอีกที

พี่จีนวินละ ง้อๆน้องหน่อยนะเราเชียร์อยู่
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 20-01-2013 21:08:14
น้องอิงสำคัญสำหรับพี่จีนแน่  ๆ อยู่แล้ว แล้วพี่จีนหล่ะสำคัญสำหรับหนูมั้ย ?? คิดดี ๆ นะน้องอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-01-2013 21:13:32
พี่เกียร์พูดอย่างนี้ น้องอิงต้องรีบไปเคลียร์กับพี่จีนนะ :impress2:
ก็เค้าอยากให้พี่จีนสำคัญกับอิงนี่นา :m17:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Brothers Talk : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 20-01-2013 21:33:00
ต่างคนต่างต้องเคลียร์ความรู้สึกตัวเองแหละ
น้องอิงล่ะ จะให้อภัยพี่จีนได้มั้ย ในเมื่อพี่จีนก็ชัดเจนกับการขอโทษ
จะว่าไปแล้ว น้องอิงจะไม่เข้าใจการกระทำของโอมเลยเหรอ ถึงได้ปล่อยให้เข้ามาใกล้ชิดจนพี่จีนเข้าใจผิดเอาได้
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 20-01-2013 21:39:31
Chapter Special : ม้าแข่งตัวที่สาม





"อ้าว พี่บูม มาตั้งกะเมื่อไหร่" หญิงสาวผมยาวร้องทักญาติผู้พี่ที่เพิ่งจะเดินขึ้นเรือนมา

"เมื่อคืน" ชายหนุ่มตอบ และเมื่อเห็นญาติผู้น้องกับชายหนุ่มร่างบางคนหนึ่งนั่งล้อมวงอยู่กลางบ้านพร้อมกองใบตองวางระเกะระกะรอบๆ ก็ถาม "ทำไรกัน"

"ข้าวต้มมัด" หญิงสาวตอบ ก่อนจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก "เออ นี่อิง เพื่อนบุ๋ม.. อิง พี่เรา พี่บูม"

อิงยกมือไหว้อีกฝ่าย แล้วยิ้มให้น้อยๆ "สวัสดีครับ"

บูมรับไหว้และยิ้มตอบ "ดีครับ" ก่อนจะถามคนเป็นน้อง "ไมทำเยอะแยะ"

"ก็กะจะเอาไปใส่บาตร แล้วก็ให้บ้านอื่นด้วย" บุ๋มตอบ

บูมพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะปรามคนที่นั่งข้างๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายใส่ข้าวเยอะเกินไป "ใส่เยอะไป เดี๋ยวเวลาเอาไปนึ่งมันจะแตก เอาออกอีก"

ไม่พูดอะไร อิงทำตามที่ชายหนุ่มบอก แล้วมองหน้าอีกฝ่ายเหมือนจะถามว่าใช้ได้หรือยัง

บูมพยักหน้า "อือ นั่นแหละ แค่นั้นพอ" ก่อนจะหยิบใบตองมาฉีก ตักข้าวตักกล้วยใส่แล้วมัดอย่างชำนาญ

"ไมมาคนเดียว แฟนไม่มาด้วยเหรอ" บุ๋มชวนคุย

"เลิกกันแล้ว" บูมตอบแบบไม่ใส่ใจ เพราะกำลังเป็นห่วงวิธีการมัดข้าวต้มของเพื่อนน้อง เห็นท่าทางจะไม่ไหวก็ยื่นมือเข้าไปช่วย "มานี่ เดี๋ยวพี่จับให้ อิงมัด"

"ใครทิ้งใคร" บุ๋มยังชวนคุยต่อ

"เค้าทิ้งพี่"

"สมควรโดนทิ้ง หน้าตาท่าทางเหมือนคนอกหักมากกก"

"หึ หึ คนอกหักต้องทำไงวะ" บูมถามญาติผู้น้องขำๆ

"ก็ต้องกินเหล้า ร้องไห้ฟูมฟาย อะไรแบบเนี้ย"

"ไม่ใช่ผู้หญิง"

"ผู้ชายก็ร้องไห้ได้ นี่แสดงพี่บูมไม่ได้รักเค้าจริงอะดิ" บุ๋มว่าอย่างหมั่นไส้

ความรักคืออะไร เขาไม่มั่นใจ แต่ถามว่าตลอดเวลาที่เป็นแฟนกันเขามีความสุขไหม ก็มีความสุขดี และเสียใจไหมที่อีกฝ่ายขอเลิก ก็มีบ้าง แต่ไม่ถึงขนาดจะเป็นจะตายเหมือนเพื่อนบางคน แล้วอย่างนี้จะถือว่าเขารักอีกฝ่ายไหม "รักสิ ไม่รักจะคบทำไม"

"งั้นก็แสดงว่าไม่รักมาก ถ้ารักมาก ไม่เป็นงี้หรอก"

"เคยมีแฟนเหรอเรา รู้ดี"

"ไม่เคยก็รู้ได้"

สองคนพี่น้อง แซวกันไปแซวกันมา บางทีเลยมาที่อิง จนทำให้ชายหนุ่มร่างบางค่อยหายอึดอัดลงบ้าง...





"อ๊ายย น้องบูมสุดหล่อ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ค๊าาาา" เสียงแปร๋นๆ ดังมาก่อนตัว ก่อนหญิงสาวหรือชายหนุ่มอิงไม่มั่นใจจะเดินขึ้นเรือนมาพร้อมกับเพื่อนที่มีลักษณะคล้ายๆ กันคนหนึ่ง

"มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ น้านพสุดสวยยย" เจ้าของชื่อหันไปตอบยิ้มๆ

นพเท้าสะเอวแล้วแกล้งทำเป็นโมโห "บอกให้เรียกนุ่นๆ เรียกนพอยู่ได้ เดี๋ยวก็ให้เพื่อนชั้นปล้ำทำผัวซะนี่"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" บูมหัวเราะขำ ก่อนจะบอกทะเล้นๆ "เว้นผมไว้สักคนเถ๊ออออ ถ้าผมเป็นเกย์อีกคน ใครจะสืบสกุลต่อละคร๊าบบบบ"

"ก็ตาแบงค์ไงยะ ยังเหลืออีกคน"

"งั้นผมของไปตกลงกับพี่แบงค์ก่อนละกัน ใครจะเกย์ใครจะแมน ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ชายหนุ่มว่า ไม่ได้รู้สึกรังเกียจเพศที่สาม เพราะเห็นน้าชายที่เป็นเกย์สาวมาตั้งแต่เด็ก แถมตัวเขายังเรียนโรงเรียนชายล้วน เรื่องพวกนี้จึงเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก

"มัวแต่เม้าท์ นี่เพื่อนชั้น ชื่อนัตตี้" นพแนะนำคนที่พามาด้วย ก่อนจะชี้ไปสาวแท้หนึ่งเดียวในวง "ส่วนพวกนี้หลานชั้น ไอ้ทอมนั่นชื่อบุ๋ม ส่วนสุดหล่อนี่ชื่อบูม อย่าไปหลงเสน่ห์มันหละ มันชอบฟันแล้วทิ้ง"

"โห น้านพ เอ้ย น้านุ่น ชอบใส่ร้ายผมเรื่อยอ่ะ ไม่เคยซะหน่อย มีแต่คนอื่นแหละได้ผมแล้วก็ทิ้ง" บูมว่าแล้วแกล้งทำหน้าเศร้า

"ย๊ะ น่าสงสารตายละ" มองค้อนหลานชายคนสนิท ก่อนจะหันไปจ๊ะเอ๋กับคนที่นั่งเงียบมาตลอด "อ๊ายย แล้วสุดหล่อคนนี้คือใคร"

"เพื่อนบุ๋มค่ะ ชื่ออิง"

"สวัสดีคะน้องอิง พี่ชื่อนุ่นนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" นพว่าเสียงหวาน

อิงยกมือไหว้น้าชายเพื่อน แล้วยิ้มให้เขินๆ "หวัดดีครับ"

"หึ หึ ลดอายุน่าดูเลยน้าเรา" บูมแซว

"ปากคอเราะร้ายยิ่งกว่ากระเทยซะอีกแก น่าจะเป็นซะเลยนะ ชั้นจะได้มีเพื่อนสาว"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

"ป่ะ ยัยตี้ เอาของไปเก็บก่อน แล้วค่อยกลับมาจัดการกับไอ้หล่อนี่ ชั้นอนุญาตให้แกปล้ำมันได้"

"อุ้ย" บูมทำท่ากลัว

นพชี้หน้าหลานรัก ทำปากขมุบขมิบว่าฝากไว้ก่อน แล้วเดินนำเพื่อนไปที่ห้อง





"อ้าว ตาบูมไปไหนแล้วหละ" นพถาม เมื่ออาบน้ำแต่งตัวใหม่เรียบร้อยแล้ว เดินออกมาหลานคนสนิทกลับไม่อยู่

"ไปกับพี่เวส"

"แหม ไวดีจริงๆ เลยนะไอ้พวกนี้" นพบ่นแล้วก็นั่งล้อมลงช่วยทำข้าวต้มมัด สักครู่ก็วางมือลง "ไอ้บุ๋ม กินเหล้ากันมะ"

บุ๋มไม่ตอบ แต่แบมือแล้วยื่นมาตรงหน้า แล้วบอก "รออยู่เนี่ย"

"หลานชั้นแต่ละคน" นพบ่นแต่ก็ควักเงินให้ "เอาเบียร์ละกันเนาะ"

"เท่าไหร่"

"เอามาลังนึงก่อน"

"เชๆ" บุ๋มว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืน ไม่ต้องบอก เพื่อนชายร่างบางก็ลุกตาม "เดี๋ยวไปช่วยถือ"





"พี่วุ้น ลีโอลังนึง"

บูมที่นั่งอยู่ในวงเหล้า หันมามอง พอเห็นว่าเป็นญาติผู้น้องก็ถาม "ซื้อให้ใคร"

"ก็ซื้อไปกินเองแหละ สนป่ะ"

"เหลือไว้ให้ด้วยนะ"

"จะพยายาม" บุ๋มพูดยิ้มๆ หยิบขนมขบเคี้ยวสี่ห้าถุง แล้วเดินไปจ่ายตังค์พร้อมกับเบียร์ แต่ไม่ทัน อิงยื่นแบงค์พันให้กับเจ้าของร้านเสียก่อน "เดี๋ยวเราออกเอง"

"เฮ้ย ไม่ต้อง น้านพเค้าเลี้ยง"

"เกรงใจ เรามาอยู่ตั้งหลายวัน ยังไม่ได้ออกไรเลย ให้เราออกเหอะ"

"เออๆ ตามใจ แต่กลับไปเคลียร์กับน้านพเองนะ"

อิงยิ้ม แล้วรับเงินทอนจากเจ้าของร้าน ก่อนจะยกลังเบียร์เดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่

"พี่ไปส่ง เดี๋ยวพากันไปล้มกลางทาง" บูมบอกพร้อมกับสตาร์ทเครื่องรถอีกคัน เพราะเห็นท่าขี่รถของอิงเมื่อตะกี้นี้แล้วไม่ไว้ใจปล่อยให้ไปกันเอง ซึ่งเขาคิดถูกแล้ว เพราะอิงเพิ่งจะขี่มอเตอร์ไซค์เป็นเมื่อสองสามวันนี้เอง ก็ได้บุ๋มนั่นแหละเป็นคนสอน แต่บุ๋มเองก็ใช่ว่าจะขี่แข็ง เพราะนานๆ จะขี่ซะที

บุ๋มพยักหน้าเห็นด้วย "อิงไปกับพี่บูม เดี๋ยวเราขี่อีกคัน"

"โอเค" อิงตอบ แล้วเดินไปซ้อนท้ายรถของบูม

"ไหวมั้ย"

"ไหวครับ"

รอจนอิงจัดท่าเรียบร้อยแล้ว บูมจึงค่อยเคลื่อนรถออกไป พอไปถึงบ้าน ดับเครื่องแล้วชายหนุ่มก็แย่งลังเบียร์ไปถือเอง "ถือถุงน้ำแข็ง เดี๋ยวพี่ยกเอง" ก่อนจะเดินดุ่ยๆ ขึ้นไปบนบ้าน

"สวัสดีครับสาวๆ"

"ไงจ๊ะพ่อรูปหล่อ"

"หึ หึ" บูมหัวเราะในลำคอ ยกลังเบียร์ไปวางไว้ใกล้ๆ ตู้เย็น หยิบขึ้นแช่ไว้ในช่องฟรีซส่วนหนึ่ง แล้วถือมาวางไว้ใกล้ๆ คนเป็นน้าสองขวด "นี่กะจะกินให้ฟุบกันไปข้างเลยใช่มะ"

"เปิดให้ด้วยซิยะ แล้วน้ำแข็งได้ซื้อมาป่ะ"

"อยู่นี่ครับ" อิงบอกพร้อมกับยกถุงน้ำแข็งยูนิตให้ดู ที่ขึ้นมาช้าเพราะไปช่วยบุ๋มขนของอย่างอื่นด้วย

บุ๋มที่เดินตามหลังอิงมา ควักเงินมาคืนนพ แล้วบอก "ไอ้อิงมันขอออก"

"เฮ้ย ไม่ต้อง เดี๋ยวน้าเลี้ยงเอง"

"ช่างมันเถอะน้านพ เอ้ย น้านุ่น บ้านมันรวย"

"เปล่าซะหน่อย" อิงแก้ตัว เพราะลำพังตัวเองก็มีเพียงเงินประกันของแม่ที่อยู่ในบัญชีไม่กี่แสน ส่วนอพาร์ทเม้นท์หรือรถที่ใช้อยู่ต่างก็ป้าซื้อให้ทั้งนั้น 

"หรือไม่จริง ไม่งั้นแกจะมีมินิขับมาเรียนเหรอ" นั่นก็ของพี่

เห็นท่าทางลำบากใจของเพื่อนหลาน นพก็ยกมือห้าม "เอาหละๆ เลิกเถียงกัน เอาเป็นว่าครั้งนี้อิงออก เดี๋ยวครั้งต่อไปน้าออก โอป่ะ" ก่อนจะร้องออกมา เมื่อเห็นหลานชายตัวดีเดินลงเรือนไปแล้ว "อ้าวเฮ้ย ไอ้บูม จะไปไหนอีกหละ"

"ไปกินเหล้าดิ" เสียงบูมตะโกนตอบ ก่อนเจ้าของเสียงจะโผล่หน้าขึ้นมาแซว "แล้วกี้นี้ทำเสียงใหญ่นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

"ไอ้หลานเวร" นพด่าพร้อมขว้างค้อนให้วงใหญ่ "แล้วจะไปทำไม ไมไม่กินนี่"

"เดี๋ยวกลับมากิน ขอไปกินกับเพื่อนก่อน"

"เชอะ ไม่ง้อก็ได้ อยากไปไหนก็ไปเลย แล้วอย่าคลานมาซบแทบเท้าชั้นละกัน"

"หึ หึ"






=ม้าแข่งตัวที่สาม=

แต่งไม่ทันนนน  :try2: เอาที่แต่งแล้วไปอ่านเล่นๆ ก่อนเนอะ (คนอ่านบอก คนเขียน แม่ง แต่งโดดไปโดดมา กูงง  :z6: 555+)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 20-01-2013 21:50:59
อุ๊ย..บูมเป็นม้าแข่งตัวที่สามดิ  ดีๆ แย่งอิงกันใหญ่ สะจายยย  :laugh3:

อยากเห็นโอมน้ำตาเช็ดหัวเข่าซะจริง..ให้โดนซะบ้าง  :laugh5:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-01-2013 21:57:54
บูมท่าทางเป็นคนอารมณ์ดีแฮะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 20-01-2013 22:04:11
ไม่รู้ม้าแข่งตัวที่ 1 ตัวที่ 2 คือใครบ้าง แต่เชียร์ม้าแข่งตัวที่ 3 ฮ่าๆๆๆ

บูมอิงบูมอิงบูมอิงบูมอิง ฮิ้ววววววว  :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 20-01-2013 22:21:09
เชียร์ไม่ถูกเลยค่ะตอนนี้
น้องอิงตัวเลือกเยอะ 5555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 20-01-2013 22:39:59
เฉลยม้าแข่งตัวที่สามมาแล้ว

สงสัยต้องติดตามอ่านต่อไป

อ่านจบก็อยากรู้เรื่องต่ออ่ะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-01-2013 22:45:48
กรี๊ดดดด อ่านไปอ่านมาก็ชักชอบบูม  :impress2: :impress2:


 :z6: :z6: :z6: :z6: ชะนีอย่างฉันหลายใจยิ่งนัก อิงเลือกไปเลยซักคนลูกที่เหลือ ปร้าขอ  :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-01-2013 23:17:20
พี่นักเขียนคร๊าบ  ช่วงหลังมานี่อ่านยากจริงๆด้วยละครับ  มัน งง กับตัวละครยังไงไม่รู้ครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 20-01-2013 23:27:23
 :z3:  คนเขียนแต่งไม่ทัน !!!

แต่เราค้าง อยากอ่านอิงกะพี่บูมต่ออ่ะ  :m15:

(อินี่โลภมากจริงวุ้ย!! เค้าก็มาต่อให้แล้วไง  :angry2: )

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ที่มาต่อ อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 20-01-2013 23:29:11
นิสัยอย่างนี้นี่เป๊ะเลย เป็นคนที่มองความรักได้ดีในระดับหนึ่ง เข้าใจว่ามันคืออะไร การเลิกกันไม่ได้ทำให้โลกแตกเสียหน่อย แค่ว่าบางครั้งเราก็ต้องมองความรักให้เป็นบทเรียนที่ดี มองด้านดีที่มันมอบให้ แล้วก็เข้าใจด้านเสียที่มันสร้างขึ้นกับเรา แค่นั้นเราก็จะไม่ทุกข์เพราะความรัก เนื่องจากเรามี 'สติ' ที่พร้อมเข้าใจปัญหา

ดูบูมเป็นคนพูดไม่เยอะนะ แต่เป็นคนมีเสน่ห์สูง ผมรู้สึกเหมือนเค้ามองอะไรได้ทะลุ พูดกระชับแต่ได้ใจความ น่าฟัง และน่าดึงดูด ส่วนทัศนคติเบื้องต้น (เท่าที่เห็น) ของเค้าน่าสนใจดีนะครับ แต่ว่าต้องรอดูว่าถ้ารู้พื้นเพอดีตของอิงแล้ว เค้าจะคิดยังไง น่าสนใจดีครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 20-01-2013 23:30:39
พี่นักเขียนคร๊าบ  ช่วงหลังมานี่อ่านยากจริงๆด้วยละครับ  มัน งง กับตัวละครยังไงไม่รู้ครับ
พี่นักเขียนคร๊าบ  ช่วงหลังมานี่อ่านยากจริงๆด้วยละครับ  มัน งง กับตัวละครยังไงไม่รู้ครับ
พี่นักเขียนคร๊าบ  ช่วงหลังมานี่อ่านยากจริงๆด้วยละครับ  มัน งง กับตัวละครยังไงไม่รู้ครับ
เห็นด้วยจริงๆครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 20-01-2013 23:41:38
 o13 o13 o13 o13



หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 21-01-2013 00:13:20
จะมีม้าแข่งตัวที่สี่ออกมามั้ย

อยากให้อิงเคลียร์กับจีนนะ อย่างน้อยจีนก็ห่วงความรู้สึกของอิงมากกว่าโอม
ไม่งั้นก็คงไปขอโทษโอมด้วยแล้วแหละ
กลับมาเป็นพี่น้องที่ห่วงใยกันเหมือนเดิมเถอะ ตอนนี้รู้สึกอึดอัดแทนจีน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 21-01-2013 00:35:36
บูมดูมีเสน่ห์ดีนะ
แต่ขอดูมากกว่านี้อีกหน่อยแล้วกันท่าดีทีเหลวมั๊ยยังไง

รอพี่จีนมาเคลียร์


ยังรอ second best อยู่นะคะคนแต่งง *-*
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 21-01-2013 00:59:45
พักหลังๆ อ่านไป งงไป แต่จะพยายามเข้าใจ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: iGiG ที่ 21-01-2013 22:53:58
มาต่อบ่อยๆไม่หายไปไหนก็ชื่นใแล้วค่ะ

ขอบคุณค่า ^________________^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-01-2013 22:19:30
ดี ๆ มีหนุ่ม ๆ มาให้เลือกหลาย ๆ คน อิงจะได้เห็นว่าโลกนี้ไม่ได้มีแค่โอมคนเดียว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: irksome ที่ 23-01-2013 11:49:33
อ่านแล้วแอบงงตัวละคร *ต้องย้อนกลับไปอ่านตอนเก่าๆ*
สรุปคืออิงกับจีนเป็นได้เเค่พี่น้องใช่มั้ย
จะไม่เชียร์คู่นี้เเล้วนะ ไม่ใช่ไปเชียร์คู่อื่นเเล้วเชียร์เก้อน้าา  :serius2:
ไม่เอาโอมได้ปะ รอดูว่าบูมเป็นไง
เเล้วจีนคู่กะใคร ชาร์มไม่ค่อยมีบทเลย น่าสงสาร 55555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-01-2013 17:59:44
น่าจะแข่งกันในความรู้สึกของคนอ่านมากกว่า  :z3:
จะเชียร์ใครดีล่ะทีนี้  ตัดสินใจลำบากจริง :z10:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : ม้าแข่งตัวที่สาม : 20/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 23-01-2013 18:32:22
ตอนแรกนึกว่าไม่อัพนิยาย
ที่ไหนได้ เปิดมาดูอีกทีไปถึงไหนๆ แล้ว T^T
กระทู้ชอบตกอ่ะ เลยไม่รู้ว่าอัพ  :sad4:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 24-01-2013 07:42:50
Chapter 12






"ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย เดี๋ยวใครก็คิดว่าแม่ไปจับเรามา"

ผมเหลือบตามองคนพูดแล้วอดหัวเราะขำไม่ได้ "ใครคิดได้ก็บ้าแล้ว หุ่นอย่างคุณแม่อะนะจะจับจีนได้"

คุณแม่มองค้อน แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหา "พี่เจน... สวัสดีค่ะ"

คุณแม่ยกมือรับไหว้ "สวัสดีค่ะ คุณพิม"

เมื่อคุณพิมหันมามองผมก็ยกมือไหว้ตามมารยาท "สวัสดีครับ"

"ลูกชายค่ะ ชื่อจีน" คุณแม่แนะนำ

คุณพิมรับไหว้ยิ้มๆ แล้วถาม "คนเล็กหรือเปล่าค่ะ ไม่เคยเห็น"

"ค่ะ คนนี้เค้าไม่ค่อยชอบออกงาน ต้องบังคับ"

"พอกันกับตาเล่ย์เลยค่ะ ทั้งขอร้องทั้งบังคับก็ยังไม่ค่อยจะอยากมา" คุณพิมว่าแล้วมองค้อนไปยังกลุ่มชายหนุ่มสี่คนที่ยืนคุยกันอยู่ตรงมุมห้อง

ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อเห็นว่าหนึ่งในนั้นเป็นใคร ก็พอดีกับที่คุณแม่เอ่ยถามคุณพิม "เอ๊ะ อีกสองคนที่ยืนอยู่ด้วยเป็นใครคะ ไม่เคยเห็นหน้า"

"คนผมยาวแฟนตาเล่ย์ค่ะ ชื่อน้องพุ ส่วนอีกคนที่หัวเกรียนๆ หลานชายค่ะ ชื่อน้องอิง"

นับแต่วันที่ผมไปหาน้องที่มหา'ลัยก็เกือบสองเดือนแล้วที่ผมไม่ได้เจอหน้าอีกฝ่ายเลย...





"วิวสวยดีเนอะ"

ผมยืนนิ่ง ไม่ได้ตอบคำพูดลอยๆ ที่ได้ยิน และไม่ได้หันไปมองคนพูดด้วยเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นแค่ได้ยินสียง ผมก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร...

เสียงผ้าเสียดสีกันตามจังหวะของการขยับตัวดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่ผมจะรู้สึกถึงไออุ่นจากอุณหภูมิร่างกายของคนตัวเล็กกว่า เมื่ออีกฝ่ายขยับมายืนเคียงข้าง

ผมยังคงยืนนิ่ง... สายตาทอดมองตรงไปข้างหน้า

และอีกฝ่ายก็นิ่งเช่นกัน...

เราทั้งคู่ยืนอยู่ด้วยกันเงียบๆ เป็นเวลานาน... จนกระทั่ง


"พี่จีนทำอิงเสียใจ..."

รออยู่อีกสักพักจนกระทั่งแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายคงจะไม่พูดอะไรต่อ ผมจึงกล่าวออกมา "พี่ขอโทษ...พี่..."

"พี่คิดว่าอิงนัดเจอกับพี่โอม" ฟังแล้วคล้ายประโยคคำถาม แต่จริงๆ แล้วน้องแค่พูดเรื่องจริงเท่านั้น

ผมจึงได้แต่ยืนเงียบ เพราะไม่อาจโต้แย้งได้...

"อิงกับพี่โอมบังเอิญเจอกัน"

".........."

น้องยักไหล่ ก่อนจะบอก "อิงไม่คิดให้พี่จีนเชื่-"

"พี่เชื่อ" ผมรีบขัด และถือโอกาสขอโทษอีกครั้ง "พี่ขอโทษที่เข้าใจผิด... ขอโทษที่พูดไม่ดี..." ทั้งๆ ที่ไม่มีสิทธิ์อะไรไปว่าน้อง แม้อีกฝ่ายจะนัดเจอกับไอ้โอมจริงๆ "ยกโทษให้พี่ได้ไหม..."

".........."

"อิง?"

น้องถอนหายใจเหมือนเหนื่อย "ที่อิงเสียใจ..." แล้วหันมามองสบตากับผม "ก็เพราะพี่จีนคือคนสำคัญ"

ผมควรจะดีใจและเป็นปลื้มใช่ไหม ที่อีกฝ่ายยังเห็นผมสำคัญอยู่... แต่ทำไมรู้สึกในใจมันโหวงๆ ชอบกล "อิงก็สำคัญเหมือนกัน... เพราะพี่ห่วงอิง ไม่อยากให้ต้องเสียใจอีก มันอาจจะเหมือนการแก้ตัว แต่ที่วันนั้นพี่พูดออกไปแบบนั้น ก็เพราะว่าพี่กลัวอิงจะกลับไปเป็นของเล่นของไอ้โอมอีก" และเหมือนเบรคแตก ความในใจที่ผมอยากจะบอกอีกฝ่ายก็พรั่งพรูออกมา "พี่อยากให้อิงรักตัวเอง ไม่อยากให้หลงงมงายกับไอ้โอม และไม่อยากให้ทำผิดอีก"

"ขอบคุณ..." คำขอบคุณวันนี้กับวันนั้นมันช่างต่างกันเหลือเกิน "...และขอโทษที่วันนั้นอิงโกรธพี่จีน..."

"อิงไม่ผิด เป็นใครๆ ก็โกรธ" ผมส่ายหน้า "ทั้งๆ ที่พี่ควรจะถามอิงก่อน แต่ก็ดันคิดเอาเอง แถมยังเป็นการคิดในแง่ร้ายซะอีก... ขอโทษที่ไม่เชื่อใจอิง ขอโทษที่ทำให้อิงผิดหวัง" ตอนท้ายผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องขอโทษอีกรอบ

น้องอ้าปากเหมือนจะแย้ง ก่อนจะหุบลง แล้วยิ้มออกมา... เป็นรอยยิ้มที่ส่งไปถึงดวงตา ไม่ใช่รอยยิ้มเย้ยโลกเหมือนวันนั้น "งั้นเราก็ผิดทั้งคู่ พี่จีนผิดที่ไม่ถามแล้วเหมาเอาเอง... อิงก็ผิดที่โกรธทั้งๆ ที่ควรจะอธิบายให้พี่จีนเข้าใจ..."

"ขอให้ครั้งนี้เป็นบทเรียนสำหรับเราสองคน..." อย่าให้เกิดขึ้นอีก... ผมหยุดพูดก่อนคำสุดท้ายจะหลุดออกไป เพราะไม่มั่นใจว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก "และถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก พี่อยากให้อิงรู้ไว้ พี่อาจจะเผลอทำหรือพูดอะไรไปโดยไม่ทันคิด แต่นั่นก็เพราะพี่เป็นห่วงและหวังดีกับอิง... เพราะอิงคือคำสำคัญ"

"ครับ อิงจะจำไว้"

"แล้วก็ขออีกอย่าง..."

"ครับ?"

"อย่าเมินพี่..."

"ครับ...อิงสัญญา"





"อิง!" ผมตะโกนเรียกคนที่เดินแยกไปอีกทางไม่ดังนัก

น้องหันมามอง แล้วก็เลิกคิ้วขึ้น "ครับ?"

"เสาร์นี้ไปด้วยมั้ย?"

"ไปไหนครับ?"

"ประจวบไง บ้านไอ้คินอะ"

น้องพยักหน้า "อ๋อ ไปครับ พี่จีนหละ"

"ไป"

"ดีแล้ว เพราะอิงมีคนจะแนะนำให้รู้จัก" น้องบอกยิ้มๆ "พาพี่ชาร์มไปด้วยนะ"

"พามันไปทำไม๊ เปลือง"

"โอ้โห คนเรา"

ผมหัวเราะหึๆ ก่อนจะถาม "แล้วใครที่จะแนะนำให้รู้จักอะ?"

"ไม่บอก เดี๋ยวไปโน่นก็รู้เอง"

"แฟน?"

น้องทำหน้ามุ่ย "เอ๊ ก็บอกว่าไม่บอกไง?"

หัวเราะขำหน้าตาของอีกฝ่ายแล้ว แล้วผมก็ขอตัวเพราะเกรงใจพวกไอ้เกียร์ ไอ้เล่ย์กับน้องพุที่ยืนอยู่ไม่ไกล คงรอคนที่ผมกำลังคุยด้วยนี่แหละ "โอเค ไม่บอกก็ไม่บอก เสาร์นี้เจอกัน"

"ครับ เสาร์นี้"





=lovemakesmeblind=
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: piggie ที่ 24-01-2013 08:47:43
อยากให้จีนกับอิงเป็นพี่น้องกันจริงๆ แต่จีนคงไม่ได้คิดไรกับน้องนะ กลัวจีนเสียใจอีกจัง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ppangssang ที่ 24-01-2013 08:51:46
ผิดมั๊ยถ้าจะบอกว่าตอนนี้มัน.....






ละมุนจุงเบยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ยยยย ย
ท้ังที่ไม่มีอะไรมากแค่พี่น้องเข้าใจกัน แต่อ่านแล้วหัวใจพองโตเลือดสูบฉีดดีเชียว ;;____;;

พี่จีนเป็นคนสำคัญของอิง อิงก็เป็นคนสำคัญของพี่จีน
พี่ดุเพราะพี่ห่วง น้องเสียใจเพราะน้องแคร์
 โหยแกกกกกกก ระดับนี้แล้วไม่ต้องเป็นแฟนกันแล้วแกกกกก แค่แฟนมันเบบี๋ไปเลย
น่ารักจัง ชอบบบบบบบบ *ปาหัวใจ*


แต่ตอนท้ายนี่คนน้ันจะเป็นพี่โอมรึ อะไร ยังไง โปรดขยาย ขอบคุณค่ะ
*เรื่องนี้เป็น1ในไม่กี่เรื่องที่ต้องเข้ามาดูทุกวัน อ่านคอมเม้นท์ยังสนุกเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 24-01-2013 10:13:00
รู้สึกดีกับความสัมพันธ์ระหว่าง จีน-อิงนะ

ความเป็นพี่เป็นน้องแบบนี้ดูอบอุ่น อาจจะดีกว่าคบกันเป็นแฟนซะอีก

เอาใจช่วยกับคนทั้งสอง ขอให้เจอคนที่ดี

ลุ้นว่าคนที่อิงพาไป จะเป็นคนที่คิดมั้ย

ปล. เหตุการณ์ตัดกลับไปกลับมา จนงงเหมือนกันนะคะเนี่ย แต่ก็ถือว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของการเล่าเรื่อง
     
     บวกกับ บางทีที่ทิ้งช่วงไป เลยทำให้เราเกือบลืมตอนก่อนเลยพาลงงเพิ่มขึ้น

     อย่างนี้ต้องแก้ โดยการมาต่อ บ่อยๆค่ะ  :z1:
     
     ( มุขกดดันคนเขียนนะเนี่ย ......5555 อย่าซีเรียส เราเข้าใจเอาตามสะดวกค่ะ   :-[)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-01-2013 10:47:55
ลงเอยแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
ต่างก็เป็นคนสำคัญของกันและกัน
น้องอิงจะแนะนำใครหนอ พี่ชายเพื่อนคนนั้นสินะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 24-01-2013 11:18:21
  อ่านไปยิ้มไป  แต่แอบสั้นอ่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 24-01-2013 11:34:10
อย่าก้าวข้ามแล้วต้องทำลายมิตรภาพของพี่น้องเลยยย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-01-2013 11:53:02
ปลาบปลื้มใจน้ำตาไหลเบาๆ


ดีใจๆ ที่ในที่สุดก็ดีกัน พี่จีนกับน้องอิง ความสัมพันธ์ของพวกหนูมันเรียกได้เลยว่ารักแท้นะ มันไม่ใช่แบบคนรักแต่แบบ รักแบบคนในครอบครัว เพราะมันมีแต่ความหวังดีให้กัน ดูซิขนาดโกรธกัน ก็ยังโกรธกันเพราะรักและหวังดีต่อกัน


มันหายากนะ ที่คนเราจะมาเจอมาได้รับความรักแบบนี้ จากคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่พี่น้อง รักษา ดูแลอย่างนี้ไปนานๆนะ จีนอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 24-01-2013 11:57:58
ดีใจที่เข้าใจกันได้ซักที  :mc4:  :mc4:  :mc4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 24-01-2013 12:35:08
ตอนนี้อ่านแล้วอมยิ้ม ฮ่าๆ ไม่รู้จะคอมเม้นอะไร มาเม้นให้กำลังใจคุณเรนโบว์

รอตอนหน้า น้องอิงจะเปิดตัวใคร? บูม? (รู้สึกจะจริงจังกับบูมมาก  :laugh: )

 :pig4: :L1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 24-01-2013 12:43:26
ดีใจที่ปรับความเข้าใจกันได้ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: iGiG ที่ 24-01-2013 12:59:10
มาเลี๊ยวววว >w<

ขอบคุณค่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 24-01-2013 13:16:14
ให้ความรู้สึกอบอุ่นดีจัง พี่กับน้อง หวังว่าน้องอิงคงไม่ผิดหวังอีกแล้วนะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 24-01-2013 13:51:59
 อ่านบทสนทนา จีน-อิง แล้วรู้สึกดีจัง ..เป็นข้อคิดของคนนี่มีความสำคัญต่อกันได้เป็นอย่างดี :L2:


แต่ เอ๋..อิงจะพาใครไปอ้ะ   คงไม่เกี่ยวกับม้าแข่งตัวที่สามนะ  ตอนก่อนยังไม่เป็นม้าเต็มตัวเหอะ  o13
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 24-01-2013 13:57:29
จีนอิงให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพี่น้องกันเลย ชอบ
อยากให้ทั้งสองคนเจอคนที่ใช่ของตัวเอง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 24-01-2013 17:31:39
เคลียร์กันได้แล้ว ดีจัง  :z2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 24-01-2013 21:41:26
กี่เรื่องกี่เรื่อง ก็ทำเอาติดงอมแงม.... เฮ้อ ช่างแต่งดีอะไรเช่นนี้
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 24-01-2013 21:52:41
คนสำคัญไม่จำเป็นต้องเป็นคู่รักกัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 24-01-2013 21:55:51
ความสัมพันธ์ของคู่นี้ คงจบลงที่พี่-น้องซินะคะ
ดีใจที่ปรับความเข้าใจกันได้

คนที่อิงจะพามาแนะนำนี่บูมรึเปล่าน๊า อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 24-01-2013 22:03:24
น่ารักดีค่ะ
ดีใจที่เข้าใจกันได้ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-01-2013 22:04:17
ยิ่งอ่านก็ยิ่งช้ำ 2 คนนี้จะเป็นพี่น้องใข่มั้ย ฮือออ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 24-01-2013 22:06:09
ตอนนี้มันสั้นน้อ มาต่ออีกเหอะ
แต่ก็เคลียร์ใจกันไปได้หนึ่งคู่
คู่ต่อไปอิง บูม หรือเปล่า มีลุ้น
จีน ชาร์ม ทำไมมันยังไม่มีบท
ตอนหน้าน่าจะกระจ่างอีกสักนิด
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-01-2013 22:45:59
ไม่ทันหายคิดถึงเลยเนาะ 
ตอนนี้ง่ายเรียบๆดีจังเลยครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: OitJi ที่ 25-01-2013 07:44:29
มารอตอนต่อไป  :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 25-01-2013 11:25:28
ดีใจที่เปิดอกกัน
ไม่ว่าจะในฐานะใดก็ตาม ถ้ารักและปรารถนาดีต่อกัน
ก็ต้องรีบยุติข้อข้องใจกันให้เร็วที่สุด
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-01-2013 12:48:53
อ่านมาถึงตรงนี้ก็รู้สึกดีมากค่ะที่ทั้งสองคนจะกลับมาเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันเหมือนเดิม :L2:
อนาคตเป็นไงไม่รู้ แต่ตินนี้ต่างคนก็เป็นคนสำคัญของกันและกันเนอะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 25-01-2013 15:36:48
อ๊า พี่เล่ย์ น้องเกียร์ น้องพุ ก็มางานนี้ด้วย อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 : 24/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 26-01-2013 12:39:14
ตกลงใครคู่ใครน้อ
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 27-01-2013 00:04:32
Chapter 12 (Cont.)







"นี่พี่บูมครับ แฟนอิง... พี่บูม คนนี้พี่จีนครับ"

"อ้าว มึง" คนที่น้องอิงแนะนำว่าเป็นแฟนอุทานออกมาเมื่อเห็นหน้าผมชัดๆ

น้องอิงทำหน้าสงสัย "รู้จักกันเหรอครับ"

"เรียนด้วยกัน" ไอ้บูมบอก

"ตั้งแต่มอปลาย" ผมเสริม

น้องอิงทำหน้าเซ็ง "อะไรอะ ทำไมรู้จักกันหมดเลย ว่าจะเซอร์ไพร้สซะหน่อย"

"นี่ก็เซอร์ไพร้ส" ผมว่า เพราะไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าไอ้บูมเป็นเกย์...

ตอนอยู่มอปลาย ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่มาชอบมันก็หลายคน แต่มันก็ไม่เล่นด้วย... ไม่นึกว่าตอนนี้จะกลายมาเป็นแฟนอิง

"แล้วพี่ชาร์มไปไหนอะพี่" น้องยิวถาม

ผมบุ้ยไบ้ไปร้านสะดวกซื้อข้างๆ "โน่น ในโน้น"

น้องยิวมองตาม ก่อนจะหันมาพยักหน้ากับเพื่อน "อยากกินซาลาเปา"

"พี่จีนเอาไรมั้ยครับ เดี๋ยวซื้อมาฝาก" น้องอิงถาม

ผมส่ายหน้า "ฝากไอ้ชาร์มซื้อแล้ว"

แล้วสองเพื่อนซี้ก็เดินไปร้านสะดวกที่ไอ้ชาร์มยังไม่ออกมา... พอพ้นระยะที่ทั้งสองคนจะได้ยิน ไอ้คินก็โพล่งสิ่งที่ผมสงสัยขึ้นมาทันที "มึงเป็นเกย์ตั้งแต่เมื่อไหร่?"

"ตั้งแต่เริ่มจีบอิง" ไอ้บูมว่าพร้อมกับยักคิ้ว

"มึงสองคนรู้จักกันเหรอ" ผมถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นท่าทางสนิทสนมกันของมันสองคน... ดูแล้วน่าจะสนิทกว่าผมที่เรียนห้องเดียวกันกับไอ้บูมตั้งแต่มอปลายด้วยซ้ำ

"เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนมอต้น" ไอ้คินตอบเร็วๆ แล้วก็หันไปคาดคั้นไอ้บูมต่อ "มึงจริงจังใช่มั้ย"

ไอ้บูมนิ่วหน้า "แล้วทำไมมึงถึงคิดว่ากูไม่จริงจัง"

"กูไม่ได้คิด... ถ้าคิดกูไม่ถามหรอก" ไอ้คินว่า แล้วก็บอก "น้องมันเคยอกหักมาก่อน กูไม่อยากให้มันเสียใจอีก ถ้ามึงแค่อยากลอง..."

ไอ้บูมมองสบตากับไอ้คินนิ่งๆ สักครู่ก็อ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แล้วหุบลง... ก่อนจะพูดสั้นๆ "กูจริงจัง"

ไอ้คินนิ่งไปนิด ก่อนจะบอก "กูเชื่อมึง"

ผมเลิกคิ้วขึ้น แต่คำถามออกมาจากปากไอ้บูม "มึงเชื่อกูง่ายๆ แบบนี้?"

"ถ้ามึงยังเป็นไอ้บูมคนเดิม... กูเชื่อว่ามึงพูดจริง"





นั่งคุยเล่นกันอยู่สักพัก สามหนุ่มสามมุมก็เดินกลับมา...

น้องอิงที่เดินมาถึงก่อน ยื่นแก้วกาแฟให้ไอ้บูม "อิงใส่สองซองเลยนะ ไม่รู้เข้มไปหรือเปล่า"

"เข้มๆ แหละดี จะได้ตาสว่าง" ไอ้บูมบอก พร้อมกับลุกให้น้องนั่งแทน

ไอ้ชาร์มที่เดินมาถึงเป็นคนที่สอง อุทานออกมาเมื่อเห็นหน้าไอ้บูม "อ้าว!"

"ไง" ไอ้บูมทัก

"อย่าบอกนะว่า..." ไอ้ชาร์มหยุดพูด ก่อนจะหันไปมองน้องอิง "แฟนอิง?"

น้องพยักหน้าเขินๆ "ครับ"

"โลกกลมเว้ย" มันว่า แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ยื่นขวดเครื่องดื่มชูกำลังให้ "อ๊ะ"

"แต๊งส์" ผมบอก แล้วมองของที่อยู่ในมือมัน "กินไร"

"มาม่า เอาป๊ะ" ไอ้ชาร์มบอก แล้วทำท่าจะยื่นถ้วยมาม่ามาให้ แต่ผมส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะยังเช้าเกินไปสำหรับความหิว

ไอ้คินมันนัดออกตีสี่เหมือนเดิมครับ (ไม่รู้จะรีบไปไหน -_-!) แต่ครั้งนี้เอารถไปสองคัน คือของผมกับของไอ้คิน... รถผมมีแค่ผมกับไอ้ชาร์ม ส่วนรถไอ้คินก็มีเพื่อนซี้สองคนคือน้องอิงกับน้องยิว แล้วก็ไอ้คินกับไอ้บูม...





ขนาดว่าออกแต่เช้าแล้วนะครับ แต่กว่าจะถึงบ้านไอ้คินก็เกือบเที่ยง เพราะมันบอกว่าอยู่ประจวบก็จริง แต่ประจวบของมันก็อยู่เกือบจะถึงชุมพรแล้ว -_-!

ทักทายแม่และพี่ๆ ของไอ้คินแล้ว มันก็พาเราไปที่ห้องพัก...

"ห้องนี้แคบหน่อย ให้คนตัวเล็กนอน พวกมึงไปนอนกับกู" คนตัวเล็กที่ไอ้คินว่าก็คือ แฟนมัน น้องอิง และไอ้ชาร์มครับ...





"คนที่บ้านมึงรู้มั้ยว่ามึงเป็นเกย์" ผมถามเจ้าของห้องระหว่างรออาบน้ำต่อจากไอ้บูม

"รู้..."

"แล้วเค้ารับได้?"

"รับไม่ได้กูก็โดนไล่ออกจากบ้านแล้วสิ" มันพูดกลั้วหัวเราะ ก่อนจะพูดเสียงจริงจังขึ้น "ตอนแรกพี่ชายคนโตรับไม่ได้ ไม่ยอมพูดกับกูเลย..." แล้วมันก็ยักคิ้ว ทำเหมือนเป็นเรื่องเล่นๆ "แต่ถ้าคนที่เบ่งกูออกมายังยอมรับได้ คนที่มีแค่สายเลือดเดียวกับกูก็ต้องยอมรับได้..." และตบท้ายด้วย "อันนี้แม่กูพูดนะ"

"ถุย กูก็นึกว่ามึงพูดเอง"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

หลังจากไอ้คินหยุดหัวเราะ ผมก็ถามใหม่เพราะไม่หายข้องใจ "แล้วพี่มึงก็เชื่อ?"

ไอ้คินส่ายหน้า "ไม่เชื่อหรอก แต่ก็ต้องทำตาม... เพราะบ้านนี้ แม่กูหญ่ายยย"

"แล้วพ่อมึงหละ เค้ารับได้?"

"ไม่รู้วะ พ่อกูตายก่อนกูเกิดอีก"

ผมหน้าเสีย "เฮ้ย กูขอโท-"

พูดยังไม่ทันจบ ไอ้คินก็ขัดขึ้น "อย่าซีเรียส กูไม่รู้สึกอะไรหรอก ไม่รู้จักเค้าด้วยซ้ำ ลืมตาดูโลกก็รู้จักแต่แม่กับพี่" แล้วถามผมบ้าง "แล้วบ้านมึงหละ รับได้มั้ย"

ผมยักไหล่ "ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อกับแม่จะว่ายังไง ยังไม่ได้บอก แต่กูบอกพี่กู พวกเค้าก็โอเคนะ แค่บอกว่ามันเป็นรสนิยมส่วนตัว ห้ามกันไม่ได้"

"พี่มึงเจ๋งหวะ ไปเรียกมาคุยกับพี่กูหน่อยดิ๊"

"แต่แม่มึงเจ๋งกว่า"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า"





=lovemakesmeblind=





"หาดทุ่งวัวแล่น..."

หลังอาหารเช้าไอ้คินก็ชวนเที่ยวทันที และคนอื่นๆ ก็เห็นด้วย และเนื่องจากพวกคนตัวเล็กเค้าไม่อยากแยกกัน เดี๋ยวจะไม่สนุก พวกเราเลยต้องมาอัดอยู่ในรถของไอ้คินคันเดียว

ตอนแรกให้ไอ้บูมขับ ส่วนผมก็นั่งหน้าคู่กับมัน... ส่วนน้องอิง ไอ้ชาร์ม น้องยิวและไอ้คินนั่งหลัง โดยให้น้องยิวนั่งตักไอ้คิน

แต่วิ่งไปได้ประมาณครึ่งทาง ข้างหลังก็ไม่ไหว เพราะคนตัวเล็กที่ไอ้คินมันว่า ก็ไซส์มาตรฐานชายไทยทุกคน แถมยังเจอไซส์ฝรั่งอย่างไอ้คินไปอีก... เบียดกันจนปวดขา

เลยต้องเปลี่ยนใหม่เป็น ผมขับ ไอ้ชาร์มนั่งหน้า ส่วนข้างหลังก็ให้น้องยิวนั่งตักไอ้คิน และน้องอิงนั่งตักไอ้บูม

"หนักมั้ยครับ" เสียงน้องอิงถามคนเป็นตัก

ส่วนไอ้บูมแทนที่จะบอกว่า 'ไม่หนัก' เสือกพูดความจริงซะงั้น "หนัก"

"เป็นแฟนเราต้องอดทน" น้องอิงว่าเสียงจริงจัง ก่อนจะปล่อยคิกออกมาเพราะขำมุขตัวเอง

"ขอทนเฉยๆ ได้ป๊ะ ไม่อยากอด" ไอ้บูมเริ่มติดเรท

"ทนไร?" ส่วนอีกคนก็ตามไม่ทัน -_-!

ไอ้บูมหัวเราะหึๆ ก่อนจะบอกขำๆ "ให้เก็บเอาไปคิดเป็นการบ้านคืนนึง พรุ่งนี้มาตอบพี่ด้วย"

ผมเหลือบมองกระจกหลัง เห็นนักเรียนทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ก่อนเพื่อนที่นั่งข้างๆ จะบอก "กูรู้ๆ" แล้วล็อคคอน้องอิงไว้ เตรียมกระซิบบอก แต่โดนสกัดดาวรุ่งเสียก่อน

คนที่ดันหน้าน้องยิวออกจากหูเพื่อน ว่าขำๆ "ไอ้คิน เอาแฟนมึงไปเก็บดิ๊"

"กูไม่ยุ่ง" ไอ้คินตัดช่องน้อยแต่พอตัว

"โอเค... ไม่ยุ่งใช่มั้ย" เสียงมันเจ้าเล่ห์มาก และไม่ใช่เฉพาะเสียงเท่านั้นที่เจ้าเล่ห์ เพราะ "ใครอยากฟังเรื่องไอ้คินจีบทอมมั่ง"

"เฮ้ย!" ไอ้คินร้องเสียงหลง

แล้วหลังจากนั้นก็เกิดรายการเผาทั้งเป็นขึ้น... แต่นอกจากมันจะเผากันเองแล้ว มันยังเลยมาเผาผมด้วย -*- นี่ขนาดตอนเรียนไม่ได้สนิทกับพวกมันเลยนะ แล้วมันไปเอาเรื่องน่าอายของผมมาได้ไงวะ -_-!


กว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง... ไอ้คินก็เกรียมไปทั้งตัว 555+





เมื่อไปถึงที่หมาย... พวกเราก็ช่วยกันขนเสื่อและอาหารเครื่องดื่ม เดินลงไปที่ชายหาด

นั่งกินนั่งดื่มกันอยู่สักครู่ น้องยิวก็ลุกขึ้น แล้วดึงแขนแฟนตัวเองให้ลุกตาม "ไปเล่นน้ำกัน" แล้วพยักหน้าให้เพื่อนลุกด้วย "ไอ้อิงเร็ว"

น้องอิงก็ไม่ขัด ลุกขึ้นยืน ดึงไอ้บูมไปด้วย ก่อนจะชวนพวกผม "พี่จีน พี่ชาร์ม เร็ว เล่นน้ำกัน"

"อีกแป๊บนึง" ไอ้ชาร์มผลัด

"ไปก่อนเลย เดี๋ยวตามไป" ผมเสริม

ตอนแรกก็ตั้งใจว่านอนเล่นสักครู่แล้วจะตามไป แต่สงสัยลมมันจะเย็น หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้





ลืมตาตื่นเพราะได้ยินเสียงคนคุยและหัวเราะกัน... นึกลำดับเหตุการณ์ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน พอจำได้ก็ลุกขึ้นนั่ง

"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ" ไอ้คินทัก

กวาดตามอง เห็นมีแค่ไอ้คินกับไอ้ชาร์มที่นั่งอยู่ก็สงสัย "แล้วคนอื่นหละ"

"โน่น" ไอ้คินชี้ไปไกล "เสื้อเหลืองๆ โน่นหนะ"

อยู่ไกลมากครับ ไม่ใช่ไกลจากฝั่งนะ แต่ไกลจากจุดที่พวกผมนั่งมาก สงสัยน้ำจะพัดไป เห็นเป็นจุดเล็กๆ เอง ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เกือบสองชั่วโมงแล้วที่ผมหลับไป "ทำไมยังไม่ขึ้นกันอีก เดี๋ยวก็ไม่สบาย"

"ไม่ต้องห่วง หัวแข็ง" ไอ้คินบอก

"แต่ว่ายน้ำไม่แข็ง" ไอ้ชาร์มเสริมขำๆ

"ใครว่ายน้ำไม่แข็ง" ผมถาม

"สองคนเค้าแหละ ทั้งยิวทั้งอิง ว่ายน้ำไม่แข็ง แต่แม่งชอบน้ำ" ไอ้คินบ่นอย่างไม่จริงจังนัก

ผมนิ่วหน้า "อ้าว แล้วไม่เป็นไรเหรอวะ"

"ไอ้บูมมันถึงไม่ยอมขึ้นไง ต้องคอยเฝ้า"




"หิวววววว"

"จะกินไร เดี๋ยวสั่งไว้ให้ อาบน้ำเสร็จก็พอดี" ไอ้คินว่าแล้วยื่นเมนูอาหารให้กับคนที่บ่นว่าหิว

น้องยิวส่ายหน้า "ไม่เอา ไม่อาบ เดี๋ยวจะเล่นต่อ"

"ยังจะเล่นอีกเหรอ ปากเขียวแล้ว"

"ก็เดี๋ยวต้องกลับแล้วไม่ใช่เหรอ ยังเล่นไม่สะใจเลย"

"ใครว่าจะกลับวันนี้หละ ค้างคืนนึง"

น้องยิวยิ้มหน้าบาน "จริงนะ?"

"แล้วจะโกหกทำไม" ทำเป็นพูดเหมือนรำคาญ แต่ปากมันฉีกกว้างพอๆ กับแฟนมันเลย

"เยส!" น้องยิวถองศอกเหมือนสะใจ ก่อนจะหันไปบอกเพื่อนที่เพิ่งจะเดินมาถึง "ไอ้อิง ค้างคืนนึง"

ซึ่งอีกฝ่ายก็สมกับเป็นเพื่อนน้องยิว เพราะปฏิกิริยาไม่ต่าง ฉีกยิ้มกว้างพอกัน "จริงดิ"




"แล้วมึงได้เล่นน้ำกับเค้ามั้ยเนี่ย" ผมถามคนที่นั่งอยู่ด้วย หลังจากไอ้คินพาคนอื่นๆ ไปที่บ้านพักเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ไอ้ชาร์มส่ายหน้า "เห็นมึงหลับ เลยไม่กล้าไปเล่น กลัวของหาย"

"แล้วไมไม่ปลุกวะ เลยอดเล่นเลย"

"เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเล่-" พูดยังไม่ทันจบ มันก็อุทานออกมา "อ้าว!"

ผมเลิกคิ้วขึ้น แล้วหันไปมองตามสายตาของไอ้ชาร์ม "อะไร?"

แต่ยังไม่ทันที่ไอ้ชาร์มจะพูดอะไร เสียงคุ้นหูก็เรียกชื่อผมอย่างดัง


"พี่จีน!"





=lovemakesmeblind=
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 27-01-2013 00:19:51
กรี๊ดดดด กำลังจะไปนอน กดเช็คก่อน   ดีใจๆๆ  ได้อ่านก่อนนอน  :m4: :m4: :m4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Aoya ที่ 27-01-2013 00:30:26
คิดว่าคงมีรายการโลกกลมเกิดขึ้น
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: noomamja ที่ 27-01-2013 00:30:43
คุณ rainbow67 มาต่อแล้ว ในที่สุดก็เปิดตัวคนรู้ใจของน้องอิงซะที

ดีใจที่น้องอิงมีความสุข ส่วนใครที่มาเรียกพี่จีนนี่สิ ทำให้อยากรู้อีกแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: MooPu ที่ 27-01-2013 00:30:59
บูมนี่เป็นม้ามืดจริงๆเลย ฮ่าๆๆๆ แต่ก็ดีใจกับน้องอิงด้วยที่จะได้มีความสุขกับเค้าสักที บูมก็นิสัยดีโอเคเลย ^^
ส่วนจีนนี่ก็คงจะปักหลักที่ชาร์มแล้วใช่ม่ะ ก็มาเที่ยวกันเป็นคู่เลยนิ แต่คนที่มาเรียกนี่ เสียงคุ้นเรียกพี่ เหอๆๆๆๆ
ไม่อยากให้เป็นอย่างที่คิดเลย จะเป็นน้องปายหรือเปล่าแล้วถ้าพ่วงมาด้วยผองเพื่อนนี่ได้กินมาม่าชามโตแน่เลย เอิ๊กๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 27-01-2013 00:41:15
"นี่พี่บูมครับ แฟนอิง... พี่บูม คนนี้พี่จีนครับ"

ฟินมากกกกกกกกกกก อ่านแล้วโดดรอบบ้าน  :laugh: ตอนแรกนั่งง่วงๆปั่นงาน เข้าเล้ามาเจอพอดี อ่านตอนนี้แล้วตื่นเบยย ดีใจสุดๆ ฮ่าๆๆ ดูแลน้องดีๆด้วยนะพี่บูม อย่าดราม่าใส่น้องนะ

และด้วยความที่ชอบบูมมาก เลยไปหาความหมายที่มาของชื่อ เวนไตย ว่าแปลว่าอะไร ไม่เคยได้ยินคนชื่อนี้มาก่อน ชื่อเท่ห์มาก หลงรัก ฮ่าๆ

ตอนนี้อ่านทุกบรรทัดอย่างช้าๆจริงๆ ฟิน  :m11: แต่มาชะงักเอาบรรทัดสุดท้ายนี้นะ 

กอดๆคุณเรนโบว์  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 27-01-2013 00:45:29
ใครๆๆๆๆ กันนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 27-01-2013 00:52:02
  อ่าวววว.....ไรอ่ะ
 
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 27-01-2013 00:53:58
เย้ยยยย  บูม-อิง..เค้าไปจีบกันตอนหนายยยยย  :a5:
ตอนท้ายมอเตอร์ไซค์ครั้งเดียว เป็นแฟนกันเลยเล้อะ   :sad5:
น้องสายรุ้ง มีฉากซ่อนแอบไหม เฉลยมาบัดเดี๋นวนี้ :z3: :z3: :z3:


เสียงเรียก.."พี่จีน" ก่อนจบ..ดูน่ากัววว  กัวจะเป็น..ปายยยยย  :sad4:
งั้นต้องให้จีนทำบุญล้างปายเหอะ ชิ  :a14:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: โจ๊กกุ้ง ที่ 27-01-2013 01:03:58
น้องปายหรือน้องเทมล่ะนั้น เทมล่ะก็เจอโอมแน่ๆ แต่คราวก่อนเหมือนโอมกับอิงจะปรับความเข้าใจกันแล้วป่ะ ไม่มีไรหรอกมั้ง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 27-01-2013 01:05:29
น้องอิงอยู่กับบูมแล้วน่ารักดีนะคะ
แต่เสียงปริศนานั้นคือใคร ?
อยากรู้มาก  ค้างจังเลย  T^T
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-01-2013 01:56:37
ทำไมรู้สึกเหมือนอกหัก TT

ปูน้องอิง พี่จีนมาตั้งยาว สุดท้ายบูมได้ไปเฉยเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 27-01-2013 05:15:21
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-01-2013 06:55:27
อีน้องปายหรือป่าวที่เรียกจีนอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 27-01-2013 07:33:29
น้องอิงลงตัวแล้ว
แล้วจีนล่ะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 27-01-2013 08:16:14
 :m11: :m11:


บอกตรงๆว่าโครตฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

พี่บูมแฟนอิง อิหย๊ะ ไม่รู้จะบอกอะไร แต่อยากบอกว่าพี่ดีใจด้วย


ส่วนใครมันมาเรียกพี่จีนฟร่ะ  :angry2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 27-01-2013 08:52:33
เสียงเรียกตอนสุดท้ายขโมยซีนจริงๆ ว่าแต่เป็นเสียงใคร อย่าบอกว่าน้องคนนั้น :z3:
น้องอิงมีดูมีความสุขดีนะเนี่ยที่มีแฟนใหม่ ขอให้ความรักครั้งนี้ไปกันได้ดีนะคะ :กอด1:
แล้วเมื่อไหร่พี่จีนกับเพื่อนชาร์มจะมีลุ้นกับเขาบ้างเนี่ย  :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 27-01-2013 08:58:50
เพราะโลกมันกลม เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้
แต่อยากรู้ว่าใคร :a5:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 27-01-2013 09:34:09
กำลังมีความสุขกันอยู่เชียว
เสียงเรียกพี่จีน คงไม่มาทำป่วนนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 27-01-2013 10:42:18
ก๊วนนี้ลงตัวดีนะ สบาย ๆ
คิน บูม ดูเป็นผู้ใหญ่พึ่งพาได้ ไม่สร้างปัญหา
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 27-01-2013 12:16:58
อยากอ่าน ชาร์มจีนเยอะ ๆ จะได้ทันคู่อื่นเขา อิอิ น้องอิง กะบูมก็ ok :-[  ใครมาเรียกจีนว่ะ  o22
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 27-01-2013 13:29:15
แล้วพี่จีนคู่กะใครเนี่ย อ่านมาหลายตอนยังงงว่าใครคู่หลักใครคู่ใคร
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 27-01-2013 15:48:18
โลกกลม ลมเพลมพัด มาเจอกันสินะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-01-2013 22:09:27
อ้าววว อิงมีคู่ไปแระ ขอให้ happy ending ซะที เหลือพี่จีนอีกคน จะคู่ใครอะ

ว่าแต่ตอนจบตอน อ้าวไมอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 27-01-2013 23:41:14
ปายแหงๆ ตัวป่วนอีกแร้ววววววว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 28-01-2013 00:12:55
น้องอิงมีคู่ไปแล้วยังงี้ ใครจะคู่กับจีนหล่ะ
 :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 28-01-2013 00:13:36
เหมือนอิง บูม จะรวบรัดไปนิด
โปรดมาขยายความช่วงที่ปลูกต้นรักกัน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: PEE-Pooh ที่ 29-01-2013 21:05:07
อิงกับบูมไปเป็นแฟนกันตอนหน๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

อยากรู้วววววววววววววววววว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 30-01-2013 15:28:36
อ่านรวดเดียวถึงตอนนี้ คิดถูกจริงๆ ที่อดใจไว้ไม่ยอมอ่าน ไม่งั้นต้อง ปางตายแน่ๆ 555555555

พาร์ทอดีตน้องอิงมันหม่นมาก ปัจจุบันเองก็หน่วงมากเช่นกันค่ะ

นอยายของคุณเรนโบว์สุดยอดจริงๆ ค่ะ ทำเราอินได้ทุกเรื่องเลย ชอบมากๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: suck_love ที่ 31-01-2013 02:35:38
ขอชาร์มจีนนะจะได้ทันคู่อิงบูมค่ะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: Little_Devil ที่ 31-01-2013 06:20:51


"เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเล่-" พูดยังไม่ทันจบ มันก็อุทานออกมา "อ้าว!"

ผมเลิกคิ้วขึ้น แล้วหันไปมองตามสายตาของไอ้ชาร์ม "อะไร?"

แต่ยังไม่ทันที่ไอ้ชาร์มจะพูดอะไร เสียงคุ้นหูก็เรียกชื่อผมอย่างดัง


"พี่จีน!"




ถ้าเรื่องดราม่า คนที่เรียก ก็คือ ...
.
.
.
.
.
.

....น้องปาย(คนที่น่าดักตบที่สุดในเรื่อง)


หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: luvsin ที่ 02-02-2013 19:39:07
คิดถึงพี่บูมแล้วอ่ะค่ะ  :o11:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: AB^Ton^ ที่ 03-02-2013 12:04:02
ตาบอด ยังไม่เท่ากันหลงผิด นะเนี๊ยะ เห้อออ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: AB^Ton^ ที่ 03-02-2013 12:56:56
อ้าว จบแล้วเหรอ เวรแล้ว
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 03-02-2013 21:45:51
ขอทายว่าคนเรียกคือน้องปาย
มาดูกันสิว่าจะแม่นไหม
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 07-02-2013 15:27:46
คุณเรนโบว์หายไปเลย งานยุ่ง หรือ ไม่สบายรึเปล่าคะ มาส่งข่าวกันบ้างเน่อ เป็นห่วง  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-02-2013 02:03:28
คิดถึงพีจีน น้องอิง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: BBChin JungBB ที่ 26-02-2013 10:59:15
เมื่อไหร่จะมาต่อหนอ?
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 26-02-2013 18:36:38
เย้ เย้ๆ   :mc4:

อิงบูม  ฟินอ่ะ  เอร้ย ๆ ๆ  :-[

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงพี่เล่ย์ // เกี่ยว  :z6:

แต่คิดถึงพี่เล่ย์จริงๆนะ   :m15:  บูมให้ความรู้สึกเหมือนเฮียเล่ย์จริงๆเลยยยย   :monkeysad:



ส่วนจีนนน   เนื้อคู่อยู่แห่งหนตำบลใด  แต่คิดว่าจีน น่าจะเป็นคนที่แบบว่าเจ็บแล้วจำนะ จุ๊บๆ ๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 26-02-2013 20:54:00
  ปายล่ะสิที่เรียกจีนน่ะ  จีนก็เมื่อไหร่จะหาแฟนซักที

 อาร์มก็ดูดีนะจีน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 27-02-2013 01:55:55
อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 12 (ต่อ) : 27/01/13
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 01-03-2013 20:31:02
 :call: :call: :call:

อย่าลืมมาต่อเรื่องนี้น๊าาาาาาาาาาา   :3123:
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : P14 : 4 Apr 13 - 0.19
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 11-03-2013 22:41:20
Title: ความรักทำให้คนตาบอด 13/?
Characters: จีน, อิง, โอม, ปาย, เทมส์, ไท, ชาร์ม, บูม, ยิว, คิน
Rating: R
Warnings: Minor character death, Suicide, หน่วง
Words: 2,300
Disclaimer: ไม่ต้องอินมากนะ ไม่ใช่เรื่องจริง ^^
Summary: มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างนี้ ที่มันยังรักเธอจนสุดหัวใจ เมื่อรู้ว่าไม่มีทาง แต่ฉันก็ไม่ตัดใจ เหมือนคนไม่รู้ตัว... มันน่าจะถูกที่ใครบอกไว้ ความรักมันทำให้ตาบอด จนมองไม่เห็นความจริง ว่าฉันเป็นใคร ทำให้ไม่เข้าใจ ทำไมหมดทั้งหัวใจ มันยังคงรักแต่เธอ

A/N: พยายามเค้นสุดความสามารถ เดี๋ยวคนอ่านหาว่าทิ้ง  :try2:







"พี่จีน!"

ไอ้ชาร์มหันมาเลิกคิ้วให้ผมบ้าง เมื่อร่างเล็กบอบบางของคนเรียกเดิน ตรงมาหาพวกเรา "ดังนรกชัง หรือสวรรค์แกล้ง"

"นรกแตกแน่งานนี้" ผมพึมพำพอได้ยินกันสองคน เมื่อมองเลยไปด้านหลังแล้วเห็นคนอื่นๆ มากันครบทีม ก่อนจะยิ้มรับคนที่เดินมาถึงตัวพอดี "หวัดดีครับ น้องเทมส์"

น้องเทมส์ยกมือไหว้ผมกับไอ้ชาร์ม "หวัดดีครับ" แล้วทรุดตัวลงนั่งบนเสื่อ "พี่จีนกับพี่ชาร์มมากับใครครับ มานานหรือยัง แล้วจะพักกี่วัน?"

"ช้าๆ ครับน้อง เอาทีละคำถาม" ไอ้ชาร์มว่ากลั้วหัวเราะ

"พวกพี่เพิ่งมากับเพื่อนเมื่อเช้านี้ แล้วว่าจะพักที่นี่คืนนึง" ผมตอบ แล้วก็ยิ้มให้คนอื่นๆ ที่เพิ่งเดินมาถึง "ไง พวกมึง?"

ไอ้โอมยกกำปั้นแตะกับของผม แล้วถาม "มาได้ไงวะ ไหนบอกบ้านไอ้คินอยู่ประจวบ?"

มันรู้ครับว่าผมมาบ้านไอ้คินที่ประจวบ... ตอนแรกๆ ที่ผมบอกว่าคบกับพวกไอ้คิน มันก็ตึงๆ ไปพักนึง แต่ตอนหลังพอรู้ว่าไอ้คินมีแฟนแล้ว และคงไม่ยุ่งกับน้องเทมส์อีก มันก็มีปฏิกิริยาที่ดีขึ้น

"ก็ไอ้คินนั่นแหละพามา จริงๆ ก็ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เพราะบ้านมันก็อยู่ติดๆ กับชุมพรนี่แหละ" ผมตอบไปด้วย พยักหน้าทักทายคนอื่นๆ ไปด้วย "แล้วพวกมึงพักที่ไหนกัน มีห้องยัง?"

"โทรมาจองไว้แล้ว"

"อยู่กี่วัน?"

"สองวันสามคืน"

ผมพยักหน้า "อืม..." แล้วพอดีหันไปจ๊ะเอ๋กับสายตาของไอ้ไท จึงทักออกไป "ไงมึง สบายดีมั้ย?"

ไอ้คนโดนทักทำหน้าเหวอๆ คงทั้งตกใจและประหลาดใจในเวลาเดียวกัน "อะ เอ่อ สบาย... สบายดี... แล้วมึงหละ?"

"สบายดี" ผมตอบ ก่อนจะหันไปคนกับคนอื่นๆ "แล้วพวกมึงกินไรกันมายัง?" พร้อมกับหยิบเมนูยื่นให้ "ถ้าจะกินก็ดูเมนูไว้ก่อน เดี๋ยวเด็กเสิร์ฟก็มา"

ไม่มีใครตอบว่ากินแล้วหรือยังไม่ได้กิน แต่รับเมนูไปเปิดดู

"พวกมึงสั่งไรไป?" ไอ้เปย์ถาม

ผมหันไปมองไอ้ชาร์ม เพราะจำไม่ได้ "มีไรมั่งวะ?"

"ข้าวผัดทะเล... ตำไทยปู... ต้-" ยังไม่ทันที่ไอ้ชาร์มจะพูดจบ ไอ้เปย์ก็ถามขึ้นมา "มาถึงทะเล กินส้มตำเนี่ยนะ?"

"กูไม่ได้สั่ง" ไอ้ชาร์มแก้ "น้องยิวสั่ง"

"น้องยิว? ใครวะ?"

"แฟนไอ้คิน เพื่อนกู" ผมตอบ

ไอ้โอมชะงักนิ้วที่กำลังพลิกหน้ารายการอาหาร ก่อนจะถามด้วยเสียงเรียบๆ "มึงมากี่คน?"

"หก" ผมตอบ

มันพยักหน้า แต่ไม่ถามว่ามากับใคร หันไปคุยกับไอ้ชาร์มแทน "สั่งไปกี่อย่างแล้ว?"

"หก... มีข้าวผัดทะเล... ตำไทยปู... ต้มยำทะเลน้ำข้น... เนื้อปูกับน้ำจิ้มซีฟู้ด... ใบเหลียงผัดไข่... ปูนิ่มทอดกระเทียม" ไอ้ชาร์มตอบ

"งั้นเอาปลาหมึกหอมนึ่งมะนาวเพิ่มอีกอย่าง" ไอ้โอมว่า ก่อนจะถามคนอื่น "พวกมึงจะเอาไร?"

"ปลาสำลีทอดกับยำมะม่วง" ไอ้เปย์บอก "แล้วก็... เนื้อใต้ราวท้องปลากระพงลวกจิ้ม... น่ากินหวะ"

"น้องเทมส์หิวมั้ยครับ อยากกินไร?" ไอ้โอมถามแฟนมันที่นั่งอยู่ข้างๆ

น้องเทมส์ส่ายหน้า "ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ครับ กินไรก็ได้ แล้วแต่พวกพี่" ก่อนจะหันไปถามเพื่อนสนิท ที่ตั้งแต่มาผมยังไม่ได้ยินเสียงสักแอะ "ปาย... กินไรดี?"

"แล้วแต่" น้องปายเบื่อๆ

น้องเทมส์เหลือบตามองพี่ชายตัวเองนิดหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร

ความเงียบเข้าปกคลุมวงสนทนาชั่วขณะ หากไม่เพราะพนักงานที่ยกข้าวผัดมาเสิร์ฟ ผมก็เดาไม่ออกว่า อีกนานไหมกว่าจะมีคนพูดอะไรขึ้นมา

"น้อง เดี๋ยวสั่งอาหารเพิ่มด้วยนะครับ" ผมบอกเด็กที่ยกอาหารมาให้

น้องพนักงานพยักหน้า แล้วหยิบกระดาษปากกาที่พกติดตัวขึ้นมา "มีอะไรบ้างคะ?"

"ปลาสำลีทอดกับยำมะม่วง..." ผมตอบ ก่อนจะหันไปถามคนที่จะกิน "มีอะไรอีกนะ?"

"เนื้อใต้ราวท้องปลากระพงลวกจิ้ม" ไอ้เปย์ตอบ "แล้วก็... ปลาหมึกหอมนึ่งมะนาว ใช่มั้ยวะ?"

ไอ้โอมพยักหน้า แล้วสั่งของโปรดแฟนมัน "แล้วก็ไข่เจียวปู"

"มีอย่างอื่นเพิ่มไหมคะ?" น้องพนักงานถาม

พวกเรามองหน้ากัน ก่อนจะส่ายหน้า ไอ้โอมตอบ "แค่นั้นก่อนครับ"

"แล้วจะรับข้าวด้วยไหมคะ?"

"ข้าวเปล่าโถนึง" ไอ้เปย์ตอบ

"แล้วก็เอาน้ำแข็งกับน้ำเปล่ามาเพิ่มด้วย" ผมเสริม

"น้ำเปล่ากี่ขวดคะ?"

"สักสี่ขวด"







"ข้าวมายังพี่?" เสียงมาก่อนตัวเลยครับ

ทุกคนหันไปทางเจ้าของเสียงที่เดินมาคนเดียว ท่าทางจะหิวจัด... ผมพยักหน้า "มาแล้ว" ชุดแรกมาครบแล้วครับ เหลือชุดใหม่ที่เพิ่งสั่งไปตอนหลัง

"อ้าว" น้องยิวอุทานออกมาเมื่อเดินมาใกล้ๆ แล้วเห็นคนอื่นๆ

"เพื่อนพี่" ผมบอก แล้วแนะนำรายตัว จากคนที่ใกล้ที่สุดไปจนถึงคนสุดท้าย "นี่ไอ้โอม เทมส์ ไอ้เปย์ ไอ้ไท แล้วก็ปาย"

คนมาใหม่ชะงักไปนิดเมื่อได้ยินชื่อไอ้โอม น้องเทมส์ และน้องปาย ก่อนจะยิ้มออกมา ยกมือทักทาย "หวัดดีครับ" แล้วคุกเข่าลงใกล้ๆ กับจานอาหาร "กินเลยได้ป๊ะ หิว?"

"คนอื่นๆ หละ?" ไอ้ชาร์มถาม

"พี่คินกำลังเดินตามมา ไอ้อิงกำลังอาบน้ำ ส่วนพี่บูมกำลังแต่งตัว" น้องยิวบอก ขณะแบ่งข้าวใส่จานเล็ก

และพร้อมกันนั้น ไอ้คินก็เดินมาถึงพอดี "โอ้โฮ เมียกู เห็นอาหารดีกว่- อ๊ะ"

"เพื่อนกู รู้จักใช่มั้ย?" ผมถามคนที่ทำหน้างง คงสงสัยว่าคนอื่นๆ มายังไง

ไอ้คินพยักหน้าเข้าใจ คลี่ยิ้มให้เพื่อนๆ ผม แต่ไม่ได้พูดอะไร นั่งลงข้างๆ แฟนมัน แล้วแซวขำๆ "คุณครับ เค้าสั่งมากินหกคนนะ ไม่ใช่คนเดียว" และเมื่อคนที่มันแซวไม่สนใจโต้ตอบ เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินด้วยความหิวก็หัวเราะขำ แกล้งแย่งจานที่อยู่ในมือของอีกฝ่าย "เฮ้ย เอามาให้พี่กินมั่ง"

น้องยิวแย่งจานกลับ พร้อมโวยวาย "ตักเองดิ"

มีความสุขได้แกล้งแฟน ไอ้คินก็หัวเราะหึๆ  -_-! ก่อนจะหันมาถามไถ่พวกไอ้โอมว่าพักที่ไหนยังไงด้วยท่าทางปกติธรรมดา เหมือนไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ซึ่งไอ้โอมและคนอื่นๆ ก็ตอบคุยด้วยปกติเช่นกัน







หลังจากไอ้คินและน้องยิวมาถึงได้สักพัก ไอ้บูมกับน้องอิงก็เดินกลับมา...

ทั้งไอ้บูมและน้องอิงต่างก็ทำหน้าแปลกใจที่เห็นคนมาใหม่ แต่คนตัวเล็กกว่าไม่ได้พูดอะไร ได้ยินแต่เสียงของไอ้ตัวโต

"อ้าว พวกมึง มาได้ไงวะ?"





+++++lovemakesmeblind+++++







“อ้าว อิงไปไหนหละ?” ผมถามคนที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่กับคนอื่นๆ แต่แฟนมันกลับไม่อยู่

“ไปเอาของที่บ้าน” ไอ้บูมตอบ ท่าทางไม่ค่อยเป็นห่วงเท่าไหร่นัก คงเป็นเพราะบ้านพักที่พวกเราเช่านอนในคืนนี้สามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากบริเวณที่เรานั่งกันอยู่

ผมยกเหล้าขึ้นดื่ม แต่ชะงักไว้แค่ริมฝีปากเมื่อมองไม่เห็นใครคนหนึ่งที่น่าจะนั่งอยู่ในวง รู้สึกห่วงคนที่กำลังไปเอาของอย่างบอกไม่ถูก เอียงหน้าไปกระซิบถามไอ้ชาร์ม “ไอ้โอมหละ?”

ไอ้ชาร์มทำหน้างงว่าผมกระซิบทำไม แต่ก็กระซิบตอบ“ไปห้องน้ำ”

ผมนิ่วหน้า หันไปมองน้องเทมส์ที่นั่งหมุนแก้วเหล้าในมือเหม่อๆ แล้วก็พยายามไม่อยากจะคิดร้ายกับคนที่ไปห้องน้ำ

ตั้งแต่เจอกันเมื่อช่วงบ่าย ผมสังเกตเห็นว่าไอ้โอมพยายามหาโอกาสที่จะอยู่กับน้องอิงสองต่อสอง และหลายครั้งเกือบทำสำเร็จถ้าจะถ้าผมและน้องยิวจะเข้าไปขัดเสียก่อน

“ไปไหน?” ไอ้ชาร์มถามเมื่อเห็นผมลุกขึ้นยืน

ผมแกล้งทำเป็นตบกระเป๋า “ลืมโทสับ เดี๋ยวไปเอาก่อน เผื่อใครโทรมา”





เดินไปถึงบ้านพัก… ผมหยุดยืนนิ่งๆ ที่หน้าประตู ไม่กล้าผลักเข้าไป ในใจก็นึกวาดภาพเหตุการณ์ที่อาจจะเปิดเข้าไปเจอ ส่วนอีกใจก็ภาวนาอย่าให้เจอ

ถามว่าผมชื่อใจอิงไหม? เชื่อครับ แต่ผมไม่เชื่อจิตใจที่อ่อนแอของมนุษย์ โดยเฉพาะใจของไอ้โอม ผมไม่เชื่อว่าโอกาสแบบนี้มันจะปล่อยให้หลุดไปง่ายๆ

ผมกลั้นใจค่อยๆ หมุนลูกบิดแล้วผลักบานประตูเข้าไปช้าๆ ก่อนจะถอนใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อทั้งสองคนไม่ได้อยู่ในบ้าน…

แต่โล่งอกได้ไม่นานก็ต้องนิ่วหน้า… แล้วอยู่ที่ไหน?

"พี่รู้ว่าอิงยังไม่ลืมพี่..." เสียงพูดเบาๆ ดังมาจากนอกบ้าน

ผมเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปเห็นไอ้โอมและน้องอิงยืนอยู่ที่สนามหญ้าระหว่างบ้านพักของพวกเรากับบ้านพักของพวกไอ้โอม

แม้ว่าคนทั้งคู่จะไม่ได้หันมาทางหน้าต่าง แต่ผมก็เบี่ยงหลบตามสัญชาติญาณ ซึ่งทำให้สามารถมองเห็นใบหน้าของคู่สนทนาได้เพียงคนเดียว

"อิงไม่เคยลืมพี่โอม....” หลังจากที่ยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ น้องอิงก็ตอบรับออกมาง่ายๆ

"พี่ก็ไม่เคยลืมอิง..." ไอ้โอมพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ พร้อมกับก้าวเข้าไปหา... แต่ก็ต้องชะงัก เมื่ออีกฝ่ายขยับถอย "อิง?"

คนที่ไอ้โอมเรียกสอดมือทั้งสองข้างเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ที่ใส่อยู่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองขึ้นไปบนฟ้า "อิงเคยฝันว่า... สักวันหนึ่งคงมีโอกาสได้มามองดาวบนฟ้ากับพี่โอมสองคน"

"........."

"สักวันหนึ่งพี่โอมคงเห็นว่าอิงรักพี่มากขนาดไหน"

"........."

"สักวันหนึ่งพี่โอมคงมีใจให้อิงบ้าง"

"........."

"แต่เพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้... อิงจึงพยายามตัดใจ" น้องอิงว่า ก่อนจะเลิกมองฟ้า หันมามองไอ้โอมแทน "แต่พี่โอมรู้มั้ย... การพยายามลืมคนๆ หนึ่ง โดยเฉพาะคนที่เรารักหมดหัวใจมันทรมานขนาดไหน..." ไอ้โอมทำท่าเหมือนจะพูดอะไร แต่น้องอิงไม่สนใจ หันหน้าหนี แล้วพูดต่อ "อิงย้ายโรงเรียน... เผารูปพี่โอม... เผาเสื้อผ้าของพี่โอม... กระทั่งปลอกหมอน ผ้าปูที่นอน ผ้าห่มที่พี่โอมเคยใช้ อิงก็เผาจนหมด... แต่สิ่งที่อิงไม่สามารถเผามันได้..." คนพูดยกมือขึ้นทาบอกข้างซ้าย "คือความรู้สึกที่มีต่อพี่..."

"........."

"อิงเคยหลอกตัวเองว่าลืมพี่ได้แล้ว..." ว่าแล้วก็ยักไหล่ "แต่ทุกครั้งที่อิงดีใจ... ทุกครั้งที่อิงเสียใจ หรือเศร้าใจ... คนที่อิงคิดถึงคนแรกก็ยังเป็นพี่เสมอ..."

"........."

"ในเมื่อลืมไม่ได้... อิงจึงเลิกพยายาม... และยอมรับว่าตัวเองยังรักพี่อยู่"

"........."

"........."

“แล้วตอนนี้?” ไอ้โอมถามพร้อมขยับเข้าไปหาคนที่ยืนอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับถอยเหมือนครั้งแรก แล้วเอื้อมไปดึงมืออีกฝ่ายมากุมไว้ “อิงยังรักพี่อยู่ไหม?”

น้องอิงไม่ตอบแต่ก็ไม่ได้สะบัดมือออก...

“อิง?”

มือที่ถูกไอ้โอมกุมไว้ ถูกถอนออกไปอย่างนุ่มนวล... “อิงยังรักพี่โอมอยู่”

“แต่?”

“แต่อิงมีแฟนแล้ว” น้องอิงบอก “และพี่โอมก็มีเทมส์”

“มีได้ก็เลิกได้” เป็นคำตอบที่ผมไม่คิดว่ามันจะออกมาจากปากไอ้โอมง่ายๆ แบบนี้

คนที่ได้ฟังอีกคนหนึ่งก็คงคิดเช่นเดียวกันจึงเลิกคิ้วขึ้น แล้วถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไม่บ่งบอกความรู้สึกภายในใจ “พี่โอมจะเลิกกับเทมส์?”

ไอ้โอมไม่ตอบ แต่พูดไปอีกอย่าง “ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่ยังคิดถึงอิงเสมอ... และเทมส์ก็คงจะรู้ เพราะเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก” แล้วยักไหล่ “ก่อนมานี่ก็เหมือนกัน”

“..........”

“ถึงจะไม่มีอิง ไม่นานพี่กับเทมส์ก็ต้องเลิกกัน”

“..........”

“..........”

“พี่โอมไม่สงสารเทมส์เหรอครับ? อยู่ดีๆ ก็ไปบอกเลิก เค้าคงเสียใจแย่”

ไอ้โอมพยักหน้า “สงสารสิ แต่ยิ่งยื้อต่อไปก็ใช่ว่าจะดี สู้เลิกกันตอนนี้ดีก-”

ยังไม่ทันที่ไอ้โอมจะพูดจบ อีกฝ่ายก็หัวเราะขัดขึ้นมา “ฮะ ฮะ ฮะ” เป็นเสียงหัวเราะที่ฟังแล้วเหมือนฝืนออกมาอย่างยากลำบาก “ง่ายดีเนอะ”

ได้ยินอย่างนั้น ไอ้โอมก็นิ่งไป... ก่อนจะพูดขึ้นมาเสียงอ้อนวอน “พี่รู้ว่าพี่ทำผิดต่ออิง... รู้ว่าทำร้ายอิงจนไม่น่าให้อภัย...”

“...........”

“ทั้งๆ ที่รู้ว่าอิงรักพี่... แต่พี่-” เสียงพูดชะงักไป ก่อนเจ้าของเสียงจะยักไหล่แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เหมือนจนปัญญาจะอธิบาย หรืออาจจะไม่อยากพูดถึงเพราะรับพฤติกรรมเก่าก่อนของตัวเองไม่ได้

“...........”

“อาจจะฟังดูเหมือนเห็นแก่ตัว... แต่เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม?”





+++++lovemakesmeblind+++++
Sorry for being quiet lately  :mew2: and thanks a billion for all comments  :mew1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 11-03-2013 22:52:52
รู้จักกันอีกแว้ว?   โลกกลมมากๆ  :laugh:

ปล. เพิ่งเห็น Suicide  ใครหว่านั่น คงหมายถึงน้องอิงเมื่อก่อนใช่ไหม  คงไม่มีใครแล้วเนอะ  แอบกลัวใจคนเขียน   :z3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 11-03-2013 23:10:00
ค้างอ้ะ คุณเรนโบว์ ได้โปรดมาต่อที ว่าเจอกันแล้วอะไรยังไง ฮรือ รอคอยเรื่องนี้มาแรมปี มาต่ออีกเถิดนะ  :m5:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 12-03-2013 01:13:41
แอบลืมไปแล้วเรื่องนี้ต้องไปย้อนอ่านนนน โอ๊ยย ตัวอย่างตอนต่อไปน่าตรบอีพี่โอมสุดๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 12-03-2013 01:27:23
กระโดดกอดทีนึง   :กอด1:

มาต่อแล้ววววววววววววววววววว  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  // วิ่งรอบบ้าน   :oni1:

มันเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียวววววว ฮิ้ววววววววววววววววววววว 

บูมอิง ๆ ๆ   จีนชาร์มๆ ๆ     คินยิว ๆ ๆ ๆ  ฮูเล่ๆ ๆ  ๆ  :m3:  // ยกป้ายไฟโบก

ไม่อยากซ้ำเติมกลุ่มเก่าๆ ของจีนหรอกนะ แต่แอบสมน้ำหน้า คึ คึ คึ :laugh3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 12-03-2013 02:03:27
เพิ่งได้ฤกษ์เข้ามาอ่านเรืี่องนี้ค่ะคุณเรนโบว์ ต้องบอกว่าแรกๆอยากรู้สาเหตุเรืี่องอิงมาก
แต่พออ่านปางตายจบ เห้อออ ทั้งสงสารทั้งสมเพชน้องเลย สงสารที่ตอนนั้นไม่มีใครคอยห้ามคอยให้คำปรึกษาน้องเลย
เด็กวัยรุ่นคนนึงที่ยังคิดไม่เป็นและขาดความนึกคิดเลยเถิดจนเป็นการทำร้ายตัวเองและคนอื่น และทั้งๆที่เจ็บจะตาย
แต่ยังดันทุรังไม่ยอมหยุด ฝังใจว่าต้องได้เพราะขาดมันหรือเปล่า จากสงสารกลายเป็นสมเพชแต่จะโทษใครล่ะ
ขนาดแม่อิงโทรมายังไม่สามารถยั้งสติอิงได้เลยว่ามียังแม่ที่รัก
แต่มนุษย์ก้เป็นแบบนี้ เกิดมาต่าง คิดต่าง ทำต่าง ไม่เป็นเขาเราไม่มีทางรู้หรอก
ความผิดพลาดมันจะสอนเราเอง สอนให้เราโตขึ้นคิดมากขึ้นเข้มแข็งขึ้น เพื่อให้อยู่ได้ในโลกที่ไม่มีอะไรที่เป็นของเราตายตัว
ดีแล้วที่อิงคิดได้ เราเชื่อว่าบทเรียนครั้งนั้นอิงไม่มีทางลืม และมันคงทำให้อิงได้เก็บไว้เรียนรู้ต่อๆไป
มาพูดถึงบทบาทแต่ละคู่ดีกว่า ยังเดาไม่ถูกเลยว่าสุดท้ายอิงจะคู่กับใคร ถึงตอนนี้อิงจะเป็นแฟนบูมแต่มันอาจจะไม่แน่นอน
ถึงลึกๆเราจะเชียร์บูมแต่ก้มองข้ามพี่จีนไม่ได้นะ มันเริ่มจากการที่เรายอมรับข้อผิดพลาดของอีกคน
ให้ความสำคัญระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีก ตอนนี้อาจจะในฐานะพี่ชาย จะมั่นใจได้ยังไงว่าอนาคตมันจะไม่เปลี่ยน
ถึงดูจากเคมีแล้วพี่จีนจะไม่เหมาะกับอิงก้เถอะ แต่เราเอาอะไรวัดกันล่ะ แค่เรารับข้อผิดพลาดของอีกฝ่ายได้
ช่วงกันพยุง ปรับตัว เปิดมุมมองใหม่ๆ และทำความเข้าใจจุดนี้จะไม่สำคัญกว่าเหรอ เอาเป็นว่ารอติดตามดีกว่า
และตั้งแต่อ่านมาเราไม่ชอบโอมเลยสิให้ตาย เป็นลักษณะผชที่ไม่ปลื้มอย่างแรง บอกตรงๆ

เรื่องนี้เหมือนเอาคนมาอยู่รวมกันและโยนปัญหาใส่เลยเนอะ แต่ละคนก้ใช้สันดานมนุษย์ในรูปแบบต่างๆกัน
จนปัญหามันพันกันไปมาจนแยกไม่ออกแล้วว่าใครถูกผิด หรือเพราะเป็นมนุษย์จึงผิดกันทุกคน?
รอตอนหน้าค่ะ ดูจากสปอยแล้วอาจจะดูน่าหนักใจแต่เราว่าอิงคิดได้แล้วค่ะ และน้องก้ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป

ปล.ตามอ่านเรื่องนี้เพราะคิดถึงพี่เล่ย์ค่ะบอกตรงๆ อยากอ่านมุมมองของคนอื่นที่มีต่อพี่น้องคู่นี้
พี่เล่ย์พี่เกียร์แม่งโหดทั้งคู่อะ พี่น้องนรกหรือเปล่า 555 แต่ความโหดอาจจะเอียงไปทางพี่เล่ย์มากหน่อย เหอๆ
แต่อยากรู้จริงๆอะไรที่ทำให้พวกโอมกลัวพี่เล่ย์พี่เกียร์ขนาดนั้น มันต้องมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างสิ
และชอบตอนที่อิงปรึกษาพี่เกียร์ด้วย คำพูดแม่งโคตรเจ๋งเลยค่ะ ฮ่าๆ จบๆเดี๋ยวจะลามไปเรื่องโน้นมากเกิน
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 12-03-2013 05:37:19
อิงไม่เคยลืมพี่โอมแต่ไม่รักแล้วโว้ยไอ้พี่โอมบ้า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 12-03-2013 06:27:44
ทิ้งทีเซอร์ไว้ซะน่าสนใจ อย่างนี้ต้องรีบมาต่อนะคะ :z1:
พักผ่อนเยอะๆนะคะคนเขียน รักษาสุขภาพด้วยค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-03-2013 10:03:13
สรุปว่ารู้จักกันหมดเลย 55
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-03-2013 10:09:58
เมื่ออดีตแย่ ๆ บังเอิญมาเจอกับปัจจุบันหวาน ๆ
งานนี้คงกร่อยน่าดู
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-03-2013 11:20:32
คนตาบอดทั้งหลายมารวมตัวกัน :z3:


ว่าแต่ใครตาย :z3:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-03-2013 17:00:10
โห๊ย!! มาทิ้งไว้แล้วก็ไป

อย่าลืมมาต่อด้วยน๊า!!!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 12-03-2013 17:16:43
โหย....มายั่วให้อยากแล้วจากไป
อยากจะลงไปชักดิ้นชักงอจริงๆ :a5: :serius2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: originalnk ที่ 13-03-2013 00:02:05
ค้างสุดๆค่ะ อยากอ่านต่อแถม teaser ก็ยั่วมาก
น้องอิงไม่เคยลืมโอม เพราะ โอมทำไว้เยอะ หึหึ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 20-03-2013 09:31:32
ตามน้องอิง มาจากเรื่อง Unbelivable เห็นมีน้องอิง และมีคน comment ว่ามาจากเรื่องนี้ เลยตามมาอ่านค่ะ  พอมาอ่านแล้ว ทำไมชีวิตน้อง
อิงที่มองสดใสในเรื่องที่แล้วทำไมชีวิตบัดซบจริง555  เศร้ามากเลยค่ะ
ในความเห็นเรา น้องอิง ควรมีแฟนที่เป็นคนดีบ้างนะค่ะ  โอมไม่ไหวนะค่ะ คนแบบนี้เห็นแก่ตัวเกินไป จากที่อ่านโอมไม่เคยแม้ที่จะคิดรักอิง
เลยให้อิงคู่กับบูมนะค่ะ ขอร้อง

ปล.แอบมีเกียร์ เล่ย์ และพุด้วย ดีจัง ชอบ ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: pae666 ที่ 29-03-2013 09:53:27
เฮือกกกกก!!! ทิ้งระเบิดไว้ลูกใหญ่ รีบมาต่อไวๆนะค๊าาาา

โอมจะเห็นแก่ตัวเกินไปแล้วนะ!!!!  :angry2:

น้องอิงอย่าใจอ่อนค่ะ จำความเจ็บปวดเมื่อครั้งก่อนไว้ค่ะน้อง  :m31:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 29-03-2013 11:59:09
 :hao5: :hao5:  มาต่อเร็วๆน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา   :hao7: :hao7:



 :katai5: :katai5:   แวบผ่านมา  หุหุหุหุ    :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 13 : 11 Mar 13
เริ่มหัวข้อโดย: LifeTime ที่ 29-03-2013 12:31:36
หายไปนานมว๊ากกกกก ^ ^
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 04-04-2013 19:05:33
Title: ความรักทำให้คนตาบอด 14/?
Characters: จีน, อิง, โอม, ปาย, เทมส์, ไท, ชาร์ม, บูม, ยิว, คิน
Rating: R
Warnings: Minor character death, Suicide, หน่วง
Words:
Disclaimer: ไม่ต้องอินมากนะ ไม่ใช่เรื่องจริง ^^
Summary: มันน่าจะผิดที่เป็นอย่างนี้ ที่มันยังรักเธอจนสุดหัวใจ เมื่อรู้ว่าไม่มีทาง แต่ฉันก็ไม่ตัดใจ เหมือนคนไม่รู้ตัว... มันน่าจะถูกที่ใครบอกไว้ ความรักมันทำให้ตาบอด จนมองไม่เห็นความจริง ว่าฉันเป็นใคร ทำให้ไม่เข้าใจ ทำไมหมดทั้งหัวใจ มันยังคงรักแต่เธอ

A/N: ขอโทษที่หายไปนาน(มากกกกก 555+) และก็จะหายไปอีกสักพักเพราะต้องไปต่อ Unintentional Love ให้จบก่อน... แล้วเจอกันใหม่ ^^





“อาจจะฟังดูเหมือนเห็นแก่ตัว... แต่เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม?”

“คงไม่ได้” เสียงของบุคคลที่สี่ทำให้คนทั้งสองรวมถึงผมสะดุ้งตกใจ... เจ้าของเสียงเดินออกมาจากเงามืด แล้วดึงน้องอิงเข้าไปกอดอย่างหวงแหน “มึงจะเลิกกับแฟนมึงก็เลิกไป แต่อย่ามายุ่งกับคนของกู”

“กูถามอิงไม่ใช่มึง” ไอ้โอมเถียงอย่างดื้อดึงหลังจากตั้งสติได้ “มีงไม่มีสิทธิ์มาตัดสินใจแทนอิง”

“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ กูเป็นแฟนอิง”

“แค่แฟน” ไอ้โอมว่าเยาะๆ แล้วบอก “แต่กูเป็นผัว” ก่อนจะโดนซัดหน้าหงาย “ผลั๊วะ!”

“ไอ้สัตว์” คนต่อยสบถออกมาพร้อมกับปรี่เข้าไปเตรียมซ้ำ แต่ถูกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ รั้งไว้เสียก่อน “พี่บูม! อย่าครับ”

ไอ้บูมหันมองคนห้าม แล้วถามเสียงหงุดหงิด “จะห้ามพี่ทำไม ไม่ได้ยินหรือไงว่ามันดูถูกอิง”

น้องอิงปล่อยมือที่จับแขนไอ้บูมออกช้าๆ สายตามองอยู่ที่ปลายเท้า แล้วบอกเสียงเบา “เค้าพูดเรื่องจริงครับ”

ไอ้โอมแสยะยิ้มออกมาทั้งๆ ที่เลือดยังกลบปาก “หึ”

แต่ไม่มีใครสนใจ...

น้องอิงเงยหน้ามองไอ้บูมแล้วเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด “อิงขอโทษ... ที่ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้พี่บูมรู้”

ไอ้บูมยืนจ้องหน้าคนพูดนิ่งๆ แต่ไม่พูดอะไรออกมา...

หลังจากรออยู่สักครู่แล้วไอ้บูมก็ยังไม่พูดอะไรออกมา น้องอิงก็บอกด้วยเสียงที่เหมือนพยายามเค้นออกมาขาดๆ หายๆ “ถ้า... ถ้าพี่บูมจะเลิกกับอิงก็... ก็ไม่เป็นไร... อิง... อิงขอโทษ” ก่อนจะถอนหายใจออกมาเหนื่อยๆ เมื่อคนที่พูดด้วยไม่ยอมปริปากออกมาสักคำ

“อิงยังรักมันอยู่ไหม?” ไอ้บูมถามออกมาในที่สุด

“รักสิ น้องเพิ่งบอกกูเมื่อกี้นี้” เสียงไอ้โอมเอ่ยแทรกออกมา

แต่ก็ยังไม่มีใครสนใจมันอยู่ดี...

น้องอิงพยักหน้าช้า “อิงยังรักพี่โอมอยู่” และต่อด้วยประโยคที่ทำให้คนที่กำลังยิ้มหน้าบานถึงกับเต้น “แต่อิงก็รักพี่บูมด้วย”

“อิง?” ไอ้โอมเรียกชื่อคนพูดพร้อมกับนิ่วหน้า “หมายความว่าไง พี่ไม่คิดจะแบ่งอิงให้ใครหรอกนะ”

ไอ้บูมและน้องอิงหันไปมองคนพูด ก่อนคนเป็นเจ้าของชื่อที่ไอ้โอมเรียกจะส่ายหน้าแล้วบอก “พี่โอมไม่ต้องแบ่งอิงให้ใครหรอกครับ... อิงไม่ใช่ของพี่โอม”

“แต่อิงบอกว่ายังรักพี่อยู่” ไอ้โอมยืนยันความเข้าใจของตัวเองด้วยเสียงที่ไม่มั่นคงนัก

“ใช่ครับ อิงยังรักพี่โอมอยู่” น้องอิงยอมรับ ก่อนจะยักไหล่ “แต่ก็แค่รัก... เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้”

“เพราะอะไร? เพราะไอ้บูม?”

น้องอิงส่ายหน้า “ไม่เกี่ยวกับพี่บูม ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น... เพราะระหว่างเรามันจบไปนานแล้ว” แล้วบอกไอ้บูม “อิงขอโทษจริงๆ ถ้าพี่บูมจะเล-” คำพูดสุดท้ายไม่สามารถหลุดรอดออกมาได้ เพราะถูกคนที่ยืนนิ่งเงียบไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมานับจากที่ได้ยินว่าน้องอิงยังรักไอ้โอมอยู่ยกนิ้วขึ้นทาบที่ริมฝีปาก ห้ามไม่ให้เอ่ยอะไรออกมาอีก

“พี่จะไม่เลิกกับอิง... ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ไอ้บูมบอกเสียงหนักแน่น ไม่สนใจท่าทางฮึดฮัดจากอีกคนที่เป็นส่วนเกิน “วันนี้อิงอาจจะยังรักไอ้โอมอยู่... แต่สักวันพี่จะทำให้อิงลืมมันให้ได้”

ผมผ่อนลมหายใจที่กลั้นไว้ออกมาด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน

ทั้งโล่งอก... ยินดี... และเสียดาย...

ผมยกมือขึ้นลูบอกด้วยความประหลาดใจกึ่งกังวล...

เสียดาย?

ความรู้สึกนี้คืออะไร? ทำไมผมต้องเสียดาย? ทำไมถึงต้องรู้สึกโหวงๆ ในใจ?

ผมควรจะยินดีสิที่ไอ้บูมมั่นคงพอที่จะไม่แกว่งไกวไปกับอดีตของอิง...

ผมควรจะยินดีสิที่น้องมีคนเหมาะสมมาดูแล...

แต่ผมกลับรู้สึกเสียดาย...

ที่คนดูแลน้อง... ไม่ใช่ตัวเอง





เพราะมัวแต่วิเคราะห์พิจารณาความรู้สึกของตัวเองอยู่ ผมจึงไม่ทันได้สังเกตว่าไอ้บูมและน้องอิงหายไปตอนไหน ที่ยังคงยืนอยู่ก็มีเพียงไอ้โอมเท่านั้น...

ในเมื่อไม่มีอะไรต้องคอยระวังแล้ว ผมจึงตั้งใจจะกลับไปที่ชายหาด หากไม่ได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้นเสียก่อน...

“พี่โอม...”

ผมหันกลับไปมอง เห็นน้องเทมส์เดินตรงไปหาไอ้โอมช้าๆ ก่อนจะหยุดยืนไม่ห่างมากนัก พร้อมกับถอดแหวนที่อยู่ในนิ้วออกมายื่นให้คนเป็นแฟน

“อะไร?” ไอ้โอมถามท่าทางมึงงง

“แหวนครับ” น้องเทมส์ตอบเรียบๆ “ที่พี่โอมเคยซื้อให้เทมส์”

“พี่รู้ว่ามันคือะไร” ไอ้โอมว่า “แต่พี่ไม่เข้าใจว่าเทมส์เอามาให้พี่ทำไม?”

อีกฝ่ายแค่นเสียงหัวเราะออกมา “อย่าทำเป็นแกล้งโง่เลยครับ...” แล้วบอกโกรธๆ “กี้นี้พี่โอมบอกเองไม่ใช่เหรอ ถึงไม่มีอิง ยังไงพี่กับเทมส์ก็ต้องเลิกกัน ก็เลิกกันซะวันนี้เลยเป็นไง”

ไม่ใช่ไอ้โอมเท่านั้นที่ตกใจ แม้แต่ผมเองก็ยังรู้สึกตะลึง... น้องเทมส์มาตั้งแต่เมื่อไหร่

“พะ พี่...” คนโดนบอกเลิกท่าทางอึกอัก ไม่ยอมยื่นมือออกไปรับแหวนที่อีกฝ่ายยื่นให้จนเกือบจะชิดหน้า “พี่ไม่ได้ตั้งใจ”

“หึ” น้องเทมส์หัวเราะขื่นๆ “ไม่ได้ตั้งใจให้เทมส์ได้ยินใช่มั้ยครับ?”

“............”

“เทมส์ไม่ใช่ของตายของใคร ไม่มีพี่ เทมส์ก็อยู่ได้!” น้องเทมส์ว่าเสียงสั่น ก่อนจะขว้างแหวนใส่คนที่ซื้อให้ “ไม่ต้องมายุ่งกับเทมส์อีก ขอให้เราหมดเวรกันเท่านี้!” แล้วหันหลังวิ่งกลับไปทางเดิมที่มาในตอนแรก

ไอ้โอมก้าวออกไปเหมือนจะวิ่งตาม “เทมส์!” ก่อนจะชะงัก หยุดยืนคอตกอยู่กับที่ คงรู้ว่าไม่มีประโยชน์ หลักฐานมัดตัวขนาดนี้...





“เจอป๊ะ?”

ผมมองคนถามงงๆ “ฮึ?”

“โทสับมึงอะ หาเจอเปล่า หายไปซะนานเลย” ไอ้ชาร์มว่า

ลืมไปเลยว่าบอกมันจะไปเอาโทรศัพท์ “อะ เออ เจอๆ” ผมตบกระเป๋าประกอบการพูด ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งข้างๆ มัน “แล้วไมเหลือแค่นี้ คนอื่นๆ ไปไหนกันหมด”

ไอ้ชาร์มยักไหล่ “ไอ้บูมกับน้องอิงไปเดินเล่น ไอ้คินกับแฟนมันด้วย ส่วนไอ้โอมยังไม่กลับมาเลย ตกส้วมตายไปแล้วมั้ง น้องเทมส์ไปตามยังไม่กลับมาเหมือนกัน”

ส่วนไอ้ไทก็เพิ่งจะเดินสวนกันไปเมื่อตะกี้

ผมพยักหน้าเข้าใจ เทเหล้าในแก้วที่น้ำแข็งละลายใส่จนเสียรสชาติทิ้ง ตั้งใจจะชงใหม่ แต่จังหวะที่เอื้อมไปหยิบขวดเหล้าตรงกลางโต๊ะนั้น มือนุ่มๆ ของใครคนหนึ่งก็เอื้อมมาหยิบพร้อมกันพอดี...

ผมหันไปมองเจ้าของมือข้างนั้นแล้วก็ไม่ค่อยจะแปลกใจเท่าไหร่เมื่อเห็นว่าเป็นใคร

น้องปาย...

เช่นเดียวกับไอ้โอม... ตั้งแต่มาถึง น้องปายก็พยายามสบตาและพยายามเข้ามาพูดคุยกับผมหลายต่อหลายครั้ง...

เพื่ออะไรกัน?

เสียดาย?

ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าความลุ่มหลงที่ผมมีต่ออีกฝ่ายหายไปไหนหมด... ทำไมตอนนี้ผมมีแต่ความรู้สึกขบขันกับการกระทำเหมือนให้ท่าของอีกฝ่าย

ไม่รู้สึกหวั่นไหวสักนิดเดียว...

ผมมองสบตาอีกฝ่ายนิ่งๆ แล้วชักมือออก... “เชิญก่อน”

“ไม่เป็นไรครับ พี่จีนเชิญก่อนดีกว่า” น้องปายตอบยิ้มๆ

และผมก็ไม่เกรงใจ ยกเหล้าเทใส่แก้ว แล้วยกขึ้นจิบ แต่อีกอีกฝ่ายก็ยังมองมาไม่เลิก... รู้สึกรำคาญสายตาของน้องปาย ผมวางแก้วเหล้าลง แล้วหันไปชวนไอ้ชาร์ม “ไปเดินเล่นกัน”

ไอ้ชาร์มหันมามองหน้าผมงงๆ ก่อนจะสั่นศีรษะ “ไม่เอา กูจะกินเหล้า”

“กินอะไรเยอะแยะ เดี๋ยวก็เมาหัวทิ่ม”

“กินไม่เมาจะกินไมวะ” มันเถียงเหมือนคนลิ้นไก่สั้น

ผมไม่สนใจ ดึงแขนมันให้ลุกขึ้น “เดี๋ยวค่อยมากินใหม่ ไปเดินรับลมก่อน”

แล้วแรงมดหรือจะสู้แรงผมได้ ในที่สุดมันก็ต้องลุกตามแรงรั้ง แต่ก็ยังไม่วายบ่น “เป็นห่าไรวะ จะมาเดินเล่นไรตอนนี้ ผีโรแมนติกเข้าสิงเหรอมึง?”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” หัวเราะขำกับคำประชดประชัน แล้วผมก็ยกแขนขึ้นพาดไหล่มัน รั้งให้ออกเดินไปที่ชายหาด





+++++lovemakesmeblind+++++

กำลังย้อนอ่านที่ตัวเองแต่ง เพื่อบิ้วท์อารมณ์อยู่  :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: goonglovenut ที่ 04-04-2013 19:41:14
ชื่นชมน้องอิงที่มีความเข้มแข็งและยอมรับความเป็นจริง :katai2-1: น้องเลือกคนถูกแล้วถึงไม่ใช่จีนก็โอเค ถึงอยากจะแอบเทใจให้จีนก็เถอะ แต่ก็สงสารชาร์ม :katai2-1: :mew2:ส่วนโอมสมน้ำหน้ามากรวมทั้งปายด้วย หึหึ :z6:เทมษ์ก็แน่มาก โอ้ย ติดตามต่อ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 04-04-2013 19:58:55
แอร้ยยย มาแล้ว โอมแม่ง น่าตบคว่ำ แต่ตอนที่อิงบอกยังรักโอมอยู่ สงสารบูมเบาๆ แต่บูมก็ดีนะ เข้าใจๆ รักกันๆ  :กอด1:

Minor character death นี่เดาๆไว้แล้ว พิมพ์ออกมาเกิดใช่ขึ้นมาเดี๋ยวกลายเป็นสปอยจะไม่หนุก ฮ่าๆ ขอบคุณคุณเรนโบว์ อุอิ   :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: j_world ที่ 04-04-2013 20:37:54
แด่โอม  :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat:
หมั่นไส้ ไอ่คนจับปลา๒มือ สนแต่ความรู้สึกตัวเอง ฮึ่ย :m16: :m16: :m16:


หุหุ เตือนยังไง ก็อินนนนน..อยู่ดี :laugh:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 04-04-2013 20:40:18
อ่านแล้วจะงง ๆ อยู่ช่วงหนึ่งนะ  เหมือนจะพิมพ์สลับกันระหว่างบูมกับโอม
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Ball ที่ 04-04-2013 20:49:47
อิงทำถูกแล้ว เมื่อมันคือความจริงสิ่งที่ต้องทำคือยอมรับ
เราเชื่อว่าบูมไม่ใช่คนที่จะเอาอดีตมาตัดสินคนอื่น
บูมจะรับและช่วยพยุงอิงได้เราเชื่ออย่างนั้น
และพี่จีน ไม่รู้แหะว่ารู้สึกยังไง เราว่าพี่จีนเป็นหมากหลักที่เราจะทิ้งไม่ได้เลยนะ
ถึงตอนนี้บูมจะเป็นแฟนอิง แต่ลึกๆเราคิดว่าพี่จีนจะมีความสำคัญไม่แพ้กันไงไม่รู้
สงสัยต้องรอติดตามไปเร่ีอยๆ ส่วนคนที่ตายเราก้เดาๆไว้แล้วนะ แต่ไม่รู้จะถูกเปล่า
ไอ้โอม สมควรที่จะไม่เหลือใคร ทำตัวเองทั้งนั้น

ปล.ไม่รู้ว่าคุณเรนโบว์พิมชื่อสลับกันผิดหรือเปล่าในช่วงประโยคแรกๆ
เหมือนจะพิมโอมเป็นบูม และพิมบูมเป็นโอม หรือเราเบลอเองก้ไม่รู้?

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 04-04-2013 21:00:06
พอจบ Unintentional Love แล้วอย่าลืมมาต่อน้า >.< ชอบครับๆ

เอาทีละเรื่องก่อนละกัน อันดับแรก Minor Character Death นี่ไม่ใช่คุณแม่ของอิงหรอกเหรอครับ? ตอนแรกผมนึกว่าเป็นคุณแม่อิงซะอีกนะ เพราะว่าเป็นตัวละครรองที่เกี่ยวข้องกับตัวละครหลัก แล้วถ้าตอนนี้จะให้ใครมาตาย มันก็ดู....น่ากลัวนะ แล้วมันจะไปขัดกับชื่อเรื่องหน่อยๆเนี่ยสิครับ

ต่อมา ผมชอบบูมนะ ใจกว้างดีระดับนึงเลย ฟังคำพูดช็อคขนาดนั้นแต่ยังมีสติไตร่ตรอง แต่เรื่องทำให้ลืมโอมเนี่ย....ผมเฉยๆนะ เพราะว่าบางครั้งบทเรียนที่เกิดจากความรัก มันสอนและติดตรึงในความทรงจำของเราได้ดี มันจะไม่ทำให้เราพลาดอีก

ส่วนอิง สุดยอดมากครับ ชอบบทที่อิงพูดในหน้าที่ 14 (ท้าย Chapter 13) มากเลย อิงไม่ได้ตัดพ้อ แต่กำลังบอกให้โอมฟัง ว่าเค้าทรมานขนาดไหน เค้าเคยรอโอม พยายามเหนี่ยวรั้งโอมขนาดไหน

...และเมื่อไม่ได้ผล เค้าพยายามตัดใจขนาดไหน... เค้าทำทุกอย่าง แต่สุดท้ายเค้าก็เข้าใจว่าความรู้สึกไม่ใช่สิ่งที่ควรบีบบังคับ การที่ความรักทำร้ายเรา ไม่ได้หมายความว่าเราต้องไปบังคับตัวเองให้เกลียดความรักและลืมมันให้ได้ไปตลอด แต่ต้องเรียนรู้ และอยู่กับมันต่างหาก

ตรงจุดนี้นี่แหละ ที่ทำให้ผมคิดว่าเค้ามองอะไรได้เป็นผู้ใหญ่ดีมากเลย เข้าใจว่าเรื่องระหว่างเรามันจบไปแล้ว แต่สำหรับความรู้สึก มันบังคับกันไม่ได้ อย่างที่เค้าบอกโอมใน Chapter 14

ผมมองว่าความรักที่อิงกำลังมีต่อบูมตอนนี้ เป็นความรักที่เพิ่งเริ่มต้น เปรียบเหมือนต้นไม้ที่กำลังค่อยๆงอกใหม่จากต้นเดิมที่ถูกไฟแห่งความเจ็บปวดและความทรมานเผาผลาญจนเหลือแค่ราก รากนั้นอาจจะยังรักโอมอยู่ แต่ลำต้นที่กำลังเติบโตนั้นมีบูมเป็นหลักยึด ผมอยากเห็นบทสรุปของคนสามคนนี้เหมือนกันนะ

โอม......แรกๆเหมือนจะดีนะโอม ถ้าไม่ติดว่าสิ่งที่คุณพูด มันทั้งจริง ทั้งเห็นแก่ตัวมากเลย จริงอยู่ว่าโอมอาจจะเข้าใจความรู้สึกของตัวเองเมื่อมาเจออิงอีกครั้ง แล้วก็เข้าใจดีว่าตัวเองกับเทมส์น่าจะไปกันไม่รอด

การบอกอย่างเรียบๆและเข้าใจว่าเราต้องเลิกกับใครสักคน เพราะว่ามันยื้อไปไม่ไหว ผมยอมรับคนแบบนี้นะ เพราะว่าเค้าไม่ยื้อ เค้าไม่มาทำให้ทั้งสองฝ่ายเสียโอกาสที่จะได้เจอคนใหม่ๆ

แต่ไอ้การที่มาขอคืนดีหน้าด้านๆเนี่ย มันทุเรศไปหน่อยนะ ที่จริงโอมคงจะรู้แหละว่าสิ่งที่ตัวเองพูดมันเห็นแก่ตัว เพราะตัวเองก็บอกอยู่ทนโท่ แต่ถามจริง ถ้าคุณรู้ว่าสิ่งที่คุณพูดไปมัน 'คืออะไร' คุณคิดว่าอิงจะยอมกลับมาหาคุณจริงๆน่ะเหรอ? คุณคิดว่าคนๆนึงที่คุณทำร้ายเขาไปมากมาย แม้จะยังรักคุณอยู่ จะยอมกลับมาหาคุณเพียงแค่คุณพูดจาแบบเห็นแก่ตัวแบบนี้เนี่ยนะ?

ตื่นหน่อยเถอะ ถ้ารู้ว่าอิงมีแฟนแล้ว แล้วตัวเองยังรักอิงอยู่จริง ก็ควรจะต้องปรับปรุงตัวเพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าคุณเสียใจกับสิ่งที่เคยทำกับอิงขนาดไหน พยายามทำให้เค้าเห็นในเจตนารมย์ของคุณสิ แสดงความเป็นลูกผู้ชายให้เค้าเห็น ไม่ใช่การมานั่งพูดจาเห็นแก่ได้ มันดูน่ารังเกียจ

ส่วนจีน อย่าลืมนะจีน state yourself a clear vision นะ ต้องแยกประเด็นความรู้สึกของตัวเองให้ดีนะ ถึงจะเสียดาย แต่คนเราต้องรู้จักยอมรับในสิ่งที่มันเป็นไปบ้าง ถ้ามนุษย์ไม่ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง สิ่งที่ตามมาคือการกระทำที่ทำร้ายคนมากกว่าหนึ่งคน สังเกตได้จากที่อิงเคยทำผิดมาแล้ว

การยอมรับตัวเอง ไม่ใช่การทำทุกอย่างหรือพยายามไขว่คว้ามาให้ได้ทุกอย่าง แต่คือการรู้ว่าตัวเองทำอะไรได้ และทำอะไรไม่ได้ รู้จักยับยั้งชั่งใจและไว้ใจคนอื่นให้ทำในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้ การเชื่อใจคนอื่น นั่นแหละคือการยอมรับตัวเอง

ตอนนี้ผมมองว่าชาร์มน่ะน่าสงสารเหมือนกันนะ เพราะถ้าจีนทำอะไรหลายๆอย่างที่มันดูให้ความหวังกับชาร์ม แต่กลับไม่พูดหรือไม่บอกอะไรเลย เป็นผม ผมก็สั่นๆเหมือนกันนะ เพราะว่ามันเหมือนเรากำลังมองผ่านหมอก ไม่กล้าที่จะเข้าข้างตัวเอง แถมถ้าคิดเยอะไป เดี๋ยวก็เสียใจอีก ภาวะแบบนี้จะทำให้คนเปราะบางนะครับ

ถึงชาร์มเป็นคนนิสัยน่ารัก ไม่คิดมาก แล้วก็สบายๆ แคร์ความรู้สึกของจีน (จากตอนที่มาง้อจีนแต่แรกเลยเมื่อเห็นว่าจีนพยายามห่างๆไป) [ในสายตาผม ชาร์มดูเด็กๆดี แถมบางครั้งดูงงๆเหมือนหมาน้อยอีกต่างหาก ผมว่าน่ารักดีนะ] แต่ถ้าจีนยังไม่พูดอะไร ให้ชาร์มคิดเองเออเอง สภาวะเปราะบางที่ผมพูดข้างต้นไปมันจะไปทำร้ายชาร์มนะครับ...

...แล้วถ้าเกิดไอ้สภาวะนี้มันทำให้ชาร์มน้อยใจแล้วเตลิดไปจะยิ่งยุ่งขึ้นไปอีกนะฮะ ถ้าชอบก็ต้องเคลียร์กับตัวเองนิดนึง อย่าปล่อยค้างๆคาๆกับความรู้สึก การเล่นหรือไม่สนใจความรู้สึกของคนที่เราทำอะไรให้ไป มันส่งผลร้ายมากกว่าผลดีอยู่แล้วนะครับ

ส่วนน้องปาย ยังคงพยายามเสมอต้นเสมอปลายนะเนี่ย ฮะๆๆ เรื่องปายรีเทิร์นน่ะผมไม่กลัวหรอกครับ ผมกลัวอย่างเดียวว่าเดี๋ยวถ้าเกิดมีทั้งปาย ทั้งอิง ผมห่วงความคิดชาร์มเนี่ยแหละ ตัวแปรยิ่งเยอะ แล้วยิ่งการกระทำจีน มันดูน่าเป็นห่วงมากเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-04-2013 21:00:20
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 04-04-2013 21:21:55
มาแค่นี้?
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 04-04-2013 21:25:41
ไม่ใช่เหมือนเห็นแก่ตัวนะฮะไอ้พี่โอม แต่โคตรเห็นแก่ตัวเลยฮ่ะ :angry2:
แต่ก็อย่างว่าคนเรามันก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ จะมากน้อยก็ต่างกันไปแล้วแต่สัน- เอ๊ย นิสัย :เฮ้อ:
แล้วก็มาทิ้งให้เราตื่นเต้นเล่นอีกแล้วอ๊าคนเขียนอ่า o9
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 04-04-2013 23:08:05
รอได้ทั้งสองเรื่องเบยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   :katai2-1: :katai2-1:

บูมอิงๆ ๆ สู้ๆ ครึ ครึ   พาเฮียเล่ย์แวบๆมาบ้างน๊าาาา :hao5:

ชอบเทมส์นะ  ใจเด็ดดี  ตัดให้ขาดเลยนู๋ เราไม่ใช่ของตายของใคร

อิงก็เข้าใจ และเรียบเรียงความรู้สึกชัดเจน  o13 รักคือรัก  แต่ก็แค่รัก  ไม่สามารถสานต่อได้ หุหุหุ

แต่ปายนี่ยังไง ชิชะ  :katai1:

จีน........... :hao3: สู้ต่อไปทาเคชิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-04-2013 23:19:36
บูม นายแน่มาก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 05-04-2013 00:12:48
เป็นตอนที่เคลียร์คัทสัมภาระที่สะสมมาตั้งแต่แรกได้เจ๋งมาก
พันธะทางใจของแทบทุกคู่หลุดได้สวยงามมากค่ะ


คนที่ทำตัวยื้อๆยุดๆ ก็ถึงกาละที่จับอะไรไว้ในมือไม่ได้ซักอย่าง ทำให้คนอ่านอย่างเรานั้น โล่งใจ
สดชื่นเหมือนยืนบนยอดเขา เหลือแต่เลือกทางเดินต่อไปว่าจะจับมือเดินไปกับใครซะที

แต่เดินคนเดียวซักพักก็ดีนะจีน
พักใจก่อน พอหัวใจโล่งๆ แล้วค่อยมองหาคนที่จะไปด้วยกัน
ถ้าเริ่มแบบไม่ชัดเจน มันก็อึมครึมกันทั้งสองฝ่าย
กดบวกและเป็ดเลยค่า
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 05-04-2013 00:58:01
 เจ๋งอะ อิง เคลียร์มากๆ  ปายนี่เริ่มเยอะนะ ตอนเขารักเขาชอบทำเล่นตัว

ตอนนี้อะไร ทำมาอ่อย  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 05-04-2013 01:40:21
สมน้ำหน้าไอ้เชี่ยพี่โอม เลวจริง
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: love2you ที่ 05-04-2013 05:30:32
แวะมาทักทายคุณสายรุ้งที่เรื่องนี้นะคะ

ความจริงพึ่งอ่านตอนแรกเองค่ะแต่ก็อยากเม้นท์ให้กำลังใจกันก่อนแล้วจะค่อยๆ ละเลียดอ่านที่เหลืออย่างช้าๆ ตามทันเมื่อไหร่จะเม้นท์บอกอีกทีนะคะ กอดดด~

ปูลู. น้องจีนคะ รักตัวเองให้มากๆ ดีกว่า เชื่อพี่เต๊อะ เป็นแบบนี้น่าสงสารเกินไปละ...
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-04-2013 06:48:42
อะ อ้าว มันมีต่อนินา :mew2:
เคยรักมากขนาดนั้น จะให้เลิกรักง่ายๆก็คงไม่ใช่เนอะ แต่อิงก็ชัดเจนแล้วว่าคงไม่กลับไปหาโอมอีก คนเราเจ็บต้องรู้จักจำอย่างนี้แหละ :กอด1:
สมน้ำหน้าอิพี่โอม สุดท้ายก็ไ่ม่เหลือใคร เวรกรรมตามทันแล้วฮ่ะ :m31:
ส่วนพี่จีน เค้าเหมือนจะเข้าใจความรู้สึกนะ เวลาแล้วก็ชาร์มน่าจะช่วยให้ดีขึ้นเนอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: love2you ที่ 05-04-2013 08:07:19
ถึงสายรุ้งคนดีที่รัก

ตอนนี้เราอ่านเรื่องนี้ถึงตอนล่าสุดที่สายรุ้งอัพแล้วนะจ๊ะ แม้ว่าจะเจ็บปวดกับคำเตือนอยู่บ้าง แต่จะให้เลิกอ่านตอนนี้เห็นที่คงจะไม่ทันแล้วล่ะ เฮ้อ...

สำหรับเรา เรื่องนี้มีเสน่ห์ตรงที่ตัวละครทุกตัวมีความเป็นมนุษย์สูงมากกก (ก.ไก่ล้านตัว) เพราะแต่ละคนล้วนมีทั้งด้านดีและเลวผสมกันไป ไม่มีสีขาวจัดหรือดำจัด แต่ทุกคนเป็นสีเทา จะต่างกันก็ตรงที่ใครจะเทาเข้มเทาอ่อนก็เท่านั้นเอง

ส่วนตัวแล้วชอบน้องอิงมากๆ เลยล่ะ จริงๆ อยากจะเม้นท์ถึงน้องตั้งแต่ที่ได้อ่านปางตายตอนแรกๆ แต่ก็เก็บเอามาเม้นท์ทีเดียวเลยคงดีกว่า น้องอิงเป็นคนจริงๆ ที่เราสามารถเห็นได้ทั่วไป กล้าทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการโดยไม่ได้คำนึงถึงผลที่จะตามมา จนกระทั่งในวันที่ผลของการกระทำย้อนกลับมาถึงตัว ยอมรับว่าดีใจที่ในที่สุดน้องก็ผ่านมันมาได้อย่างงดงาม มีแผลเป็นบ้าง แต่เชื่อว่ามันจะเป็นสิ่งที่ช่วยเตือนน้องได้ดีว่าเคยผ่านอะไรมา...

น้องจีน คนนี้ก็ชอบ หวังว่าคงมีโอกาสให้จีนได้ดูแลน้องอิงในฐานะที่ตัวเองต้องการได้นะคะ ถ้าจะต้องมีใครตายก็ภาวนาว่าขอให้ไม่ใช่จีน...

.........................................................

ขอบคุณสำหรับความเพลินและข้อคิดหลา
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 05-04-2013 14:33:29
ยินดีกับอิงที่กำลังจะหลุดพ้นจากความเจ็บปวดในอดีต

เสียใจด้วยนะโอมที่ไม่เหลือใครเลย

ดีใจกับเทมส์ด้วยที่หลุดบ่วงเวรบ่วงกรรม

สุดท้ายขอให้จีนได้พบความสุขซักที กับชาร์มก็โอนะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 05-04-2013 18:14:17
ดีใจกับอิงที่ได้เจอคนที่รักจริงสักที

ขอให้จีนได้เจอคนที่ใช่สักที(ชอบคนนี้อ่ะ. คนเขียนเมื่อไรจะมีคู่กับเขาสักที)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-04-2013 16:59:52
มันเป็นอะไรที่เราไม่สามารถคาดการณ์ได้.......

ความรักที่ค่อยๆเป็นไป...รอคอยตอนต่อไปน๊า!!!!
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 17-04-2013 19:49:36
พี่จีนกำลังสับสน...:^) รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 17-04-2013 20:04:28
เหมือนคนตาบอดจะเริ่มตาสว่างกันเป็นแถวๆ 555
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 17-04-2013 20:46:47
อ่านพี่เกียร์น้องพุ เล่นน้ำสงกรานต์ เจอพี่บูมกับน้องอิง ก็เลยคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ

บอกตามตรงว่าใจชื้นขึ้นมานิดตรงที่ ช่วงนั้นเป็นช่วงหลังจาก 2 ปีที่พี่เกียร์ไปเรียนต่อกลับมาหาน้ำพุแล้ว

ในขณะที่เรื่องราวตอนนี้ใน ความรักทำให้คนตาบอด ยังเป็นช่วงที่พี่เลย์กับน้ำพุยังเป็นแฟนกันอยู่เลย

ก็เลยคิดเอาเอง (ซึ่งก็อาจจะผิดแต่ทำให้ตัวเองสบายใจได้นิด ๆ) ว่าคนที่จะเสียชีวิตในเรื่องนี้คงไม่ใช่พี่บูม

และแม้ตอนนี้พี่จีนจะสับสนความรู้สึกตัวเองที่มีต่อน้องอิง ก็คงไม่ได้ส่งผลกระทบไปถึงความรักของพี่บูมกับน้องอิง

ส่วนตัวเราชอบชาร์มมากค่ะ  แม้รู้สึกว่าบทบาทไม่ได้เด่นเท่าตัวละครตัวอื่น แต่ทุกครั้งที่มีบทออกมา ความใสซื่อ ตรงไปตรงมา

สนุกสนานเฮฮา เหมือนไม่ค่อยคิดมากอะไร (ซึ่งอาจจะคิดแต่ไม่ยอมแสดงออกมาก็ได้) นิสัยแบบนี้ของชาร์มทำให้เราสบายใจ

และน่าจะทำให้ใครก็ตามที่ได้อยู่ใกล้สบายใจไปด้วย ซึ่งเรารู้สึกว่าคนนิสัยแบบชาร์มนี่ล่ะ  ที่เหมาะกับคนแบบจีนที่สุด   อันนี้เป็น

แค่ความรู้สึกของเราที่ได้อ่านซึ่งอาจไม่ตรงกับของคนอื่นหรือคนแต่ง ก็อย่าว่ากันเลยนะคะ

ที่สุดแล้วก็ยังไม่สามารถคาดเดาได้ว่าใครจะเป็นคนที่จะเสียชีวิต ซึ่งเราก็ไม่ค่อยอยากจะเดาแล้ว ยังไง ก็ทำใจไม่ค่อยได้กับ

เรื่องพวกนี้อยู่ดี  แม้รู้ว่าไม่ใช่เรื่องจริง ตัวละครเหล่านี้ไม่ได้มีชีวิตจริง ๆ  แต่นิสัยเราที่มักจะอินกับอะไรได้ง่าย ๆ  ก็เลยยังทำใจ

ไม่ค่อยได้อยู่ดีค่ะ

แต่ยังไงเราก็ยังติดตามเรื่องนี้นะคะ (คิดว่าคุณเรนโบว์คงมาต่อเรื่องนี้ เมื่อดูจากผลโหวตแล้ว)  เพราะยังไงเราก็ชอบและเรารู้สึก

เหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวกันกับเรื่องของพี่เลย์ พี่เกียร์ น้องพุ  โดยมีน้องอิงเป็นตัวเชื่อมโยงน่ะค่ะ
อาจจะพิมพ์ข้อความยาวไปบ้างหวังว่าคุณเรนโบว์คงไม่ว่ากันนะคะ  ขอบคุณค่ะ   :L1: :3123:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-04-2013 21:14:30
ไม่ได้อ่านเสียนาน ต้องรื้อฟื้นหน่อย
สมน้ำหน้าโอม สุดท้ายก็ไม่เหลือใคร
และก็นะจีน เธอจะเสียดาย ผิดหวังอะไรของเธอ ไม่เข้าใจ
อ้อ...อิจฉาบูมได้ออกโรงปกป้องนางเอกละสิ
ดีใจกับเทมส์ที่ตัดใจได้ซะที แฟนเฮงซวย ทิ้ง ๆ ไปเถอะ
จีนอย่าทำเหมือนชาร์มเป็นของตายนะ โกรธจริง ๆ ด้วย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 21-04-2013 15:37:47
เหมือนเนื้อเรื่องกำลังจะเข้าที่  :mew1:

รู้สึกว่ามีอะไรดีๆ กำลังเกิดขึ้นระหว่างจีนกับชาร์ม มันเป็นสิ่งเล็กๆ ที่แรกเริ่มอาจดูไม่สลักสำคัญอะไรนัก แต่เชื่อได้ว่าอีกไม่นานมันจะกลายเป็นอะไรที่งดงามมากๆ ขอเชียร์จีนให้จีบชาร์มค่ะ.

 :mew1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 23-04-2013 09:44:42
เห็นคนแต่งบอกว่าคิดไม่ออก เลยแวะมาให้คำแนะนำบางอย่างเล็กๆน้อยๆครับ

เรื่องนี้ตอนแรกที่เลือกคลิกเข้ามาอ่าน เพราะว่าชื่อเรื่องน่าสนใจ 'ความรักทำให้คนตาบอด' เป็นประโยคที่เราได้ยินมาบ่อยๆในชีวิตประจำวัน คนที่ไม่มีความรัก บางครั้งอาจงงว่า 'แล้วตกลงทำไมรักแล้วถึงต้องตาบอด?'

แทบทุกครั้ง คำตอบที่เราได้รับกลับมาจะออกแนวว่า "ก็เพราะว่าพอรักแล้วก็หลงงมงายจนมองไม่เห็นอย่างอื่นน่ะสิ" ซึ่งมันก็น่าสนใจดี

แต่ผมลองคิดอีกแง่ ถ้าความรักทำให้คนหลง หลงในแนวไหนล่ะ? มนุษย์ถูกผลักดันด้วยกิเลสและโมหะจริต ซึ่งมันก็มีมากกว่าคำว่ากามรสหรือเพศรส และต่อให้เราเห็นตัวละครที่หลงในกามรสหรือรูปรสจนทำให้ตาบอดเหมือนชื่อเรื่อง มันก็ยังน่าสนใจอยู่ดีที่จะเห็นพัฒนาการต่อไปของคนตาบอดคนนั้น

หลังจากที่อ่านก็ไม่ค่อยผิดหวัง อิงเป็นตัวยืนที่ดีระดับหนึ่งเลยทีเดียว มีความเป็นมนุษย์ที่สื่อออกมาได้เรื่อยๆ ผมอธิบายไปหลายครั้งในหลายคอมเมนท์ของเรื่องนี้แล้ว ซึ่งผมประทับใจนะ กับการที่เด็กคนนั้นจะผ่านอะไรมาได้ขนาดนั้น มันเป็นอะไรที่แม้แต่เรายังต้องยอมรับว่าเด็กคนนี้ 'เข้มแข็ง'

ความเข้มแข็ง เช่นเดียวกับความกล้า มันไม่ใช่การที่เราไม่ยอมกลัว ไม่ใช่การที่เราไม่กล้าที่จะยอมแพ้ แต่เป็นสิ่งที่ปะทุขึ้นมาจากการยืนหยัดด้วยความเข้าใจต่อสิ่งนั้น ยืนหยัดต่อความกลัว ยืนหยัดแม้จะรวดร้าว ยืนหยัดเหนือความทรมานและความสูญเสีย

ซึ่งนี่เป็นมุมมองของคนตาบอดที่เห็นได้ง่ายๆเมื่อตาสว่าง แต่ยังมีอีกหลายมุมมองนะครับที่น่าสนใจของตัวละครในเรื่อง การตามืดบอดไม่ได้จำกัดอยู่แค่มุมมองของรักแล้วต้องครอบครอง

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าสมมุติ ความรักที่เกิดจากการแอบชอบ แต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวสายสัมพันธ์ที่เปราะบางจะเปลี่ยนแปลง ก็นับเป็นความดันทุรังที่เกิดจากความรัก เป็นความรักที่ก้ำกึ่งระหว่างความสุขใจที่ได้อยู่ใกล้ กับความเจ็บร้าวภายในใจที่ไม่มีสิทธิ์จะได้ความรักตอบแทนกลับมา ซึ่งก็เป็นผลมาจากความกลัวของตัวเอง ความตาบอดในการดันทุรังนี้จะดึงดันไปอีกเท่าไหร่?

หรือ ความรักที่เกิดจากการประคับประคองชีวิตร่วมกันเพื่อให้ไปรอด แม้การกระทำใดที่เป็นสิ่งสร้างความแตกแยก ก็ยังดึงดันที่จะมองไม่เห็น ไม่จัดการและปล่อยปัญหาไปโดยที่คิดว่ามันจะหยุดเองสักวัน ใช้ความตาบอดในความรักปิดบังมโนธรรมในการเข้าใจ

ซึ่งกรณีที่สอง ผมว่าเทมส์เข้าข่ายนะ เพิ่งจะมาดูดีเอาตอนที่ 14 ในฉากประโยคท้ายตอนนี่แหละ เทมส์เป็นเด็กที่ผมมองว่า 'เด็ก' จริงๆ (ขนาดอายุถ้าเทียบก็ไม่น่าห่างกันมากนะนั่น) เพราะเขาต้องการที่จะได้โดยไม่คิดความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับคนที่เขาไม่รู้จัก เทมส์พยายามยื้อโดยที่ไม่เข้าใจว่าปัญหามันเกิดขึ้นเพราะอะไร ดังนั้นเมื่อเขาเข้าใจในที่สุด ว่าปัญหามันเกิดขึ้นไม่ใช่เพราะว่าใครผิด แต่มันเกิดเพราะสิ่งธรรมดาของมนุษย์

ความสมบูรณ์แบบ....

ในเรื่อง Unbelievable Love ผมเคยบอกไปแล้วว่ามนุษย์มักเลือกมองและชื่นชมแสงที่เจิดจ้า มากกว่าแสงที่จรัสแสงน้อยกว่า ซึ่ง 'แสง' ตรงนี้ ผมอุปมากับความดีและเจตนาบริสุทธิ์ในใจ เพราะมนุษย์มักถูกดึงดูดด้านการชื่นชมกับความดี แต่ถูกผลักดันด้านความกระหายกับความชั่วเพื่อสนองกิเลส

เทมส์อาจจะเป็นคนรักที่ดี หรือไม่ดี อันนี้ผมไม่ทราบ แต่อิงได้ให้ 'หัวใจ' ทั้งหัวใจของเขากับโอม เขามีเจตนาที่บริสุทธิ์มาก ซึ่งแม้ตอนนั้นแม้จะทำให้การกระทำของเขาไม่ดีหรือถูกใครประนาม แต่มันเป็นไปด้วยเจตนารมย์บริสุทธิ์ ผมมองว่าเขาไม่ผิดในจุดนี้ ดังนั้นเมื่อโอมย้อนกลับมามอง เขามองเห็นแสงที่เจิดจ้า มองเห็นความรักและเจตนารมย์บริสุทธิ์ เขาจึงหันมาเพื่อไขว่คว้าแสงนั้น (ซึ่งมันผิดไหม? อันนี้คำถามโลกแตกครับ แนวคิดคำตอบของคำถามนี้แตกหลายแนวมาก ผมคงไม่มาถกในนี้)

กลับมาที่การตาสว่างของเทมส์ เมื่อเขาเข้าใจ การเลิกก็เป็นสิ่งที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว เทมส์ก็เป็นตัวละครอีกหนึ่งที่ผมมองว่าน่าสงสาร เพราะเขาประคองชีวิตคู่โดยที่ตามืดบอด มองเห็นแต่ปัญหาแต่ไม่ยอมพยายามเข้าใจ...

แล้วก็มาถึงด้านที่น่ากลัวที่สุด ความตาบอดจากความรักที่พยายามครอบครอง...

ความรักที่พยายามครอบครองจบลงได้สองแบบครับ และทั้งสองแบบก็จบลงด้วยความทุกข์ทั้งนั้น อิงเป็นแบบแรก จบลงด้วยการที่ทำร้ายตัวเองมากกว่าทำร้ายคนอื่น [ระบุถึงความดีและความอดทนที่จะแบกรับความเจ็บปวดทั้งหมดไว้ที่ตัวเอง เป็นความรู้สึกที่กึ่งๆจะเสียสละนะ แต่ยังไงการฆ่าตัวตายก็เป็นทางออกที่ไม่ใช่การแก้ปัญหาเลย แต่ด้วยสภาพจิตใจของอิงในเวลานั้น ก็คงจะไม่ไหวจริงๆแหละ...]

ส่วนแบบที่สอง เป็นแบบที่ตัวร้ายในละครหลายคนชอบเลือก (และมีแนวโน้มที่ตัวละครตัวหนึ่งในเรื่องนี้จะทำ) คือการทำทุกวิถีทางเพื่อรั้นกลับมาให้ได้ ไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น มองว่าร่างกายสำคัญกว่าจิตใจ และไม่ยอมให้คนที่รักไปรักใครทั้งนั้น สภาวะตาบอดแบบนี้น่ากลัวมากครับ คู่รักที่ตกเป็นเป้าของคนจำพวกนี้จะต้องมีความเข้าใจ ความรัก และสายสัมพันธ์ที่ถักทอกันเหนียวแน่นพอสมควร ถึงจะฝ่าฟันมันออกไปได้ และสุดท้ายบทจบของคนจำพวกนี้ไม่ได้ดีไปกว่าแบบแรกเลยนะครับ ออกจะแย่กว่าด้วยซ้ำตรงที่ไม่มีใครอยากให้อภัย ไม่มีใครมานั่งสงสาร เพราะตัวเองเลือกที่จะทำเอง

ก็หวังว่าคนแต่งจะได้ไอเดียนะครับ เขียนต่อเร็วๆนะคร้าบ นี่ผมรีดทฤษฏีจากหนังสือ + personal opinion มาให้สุดๆแล้วนะเนี่ย (บิ้วอารมณ์เร็วๆนะครับ 555+)
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 26-04-2013 20:32:34
 :sad4: :sad4: :sad4:
มาต่อน้า พลีสส
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 26-04-2013 22:23:16
จะมาต่อให้แล้วยังน้อ  คิดถึงแล้วน้อ  อยากอ่านแล้วน้อ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 06-05-2013 17:52:41
เด๋วเรามาเม้นท์บ้าง นี่อ่านบนมือถือ ไม่สะดวกเลย
อ่อยยยยย
อยากพูดหลายสิ่ง แต่พี่บูมเท่มาก ก็อิงก็เก๋มากอ่ะ เริ่ดดดดด
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : Chapter 14 : P15 : 4 Apr 13 - 19.06
เริ่มหัวข้อโดย: lovenadd ที่ 10-05-2013 16:47:05
รอคนแต่ง
หัวข้อ: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: rainbow67 ที่ 12-06-2013 19:53:26
SOULMATE





"ยิ้มไรครับ?" เจ้าของคอนโดที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องนอนเอ่ยถามคนที่นั่งดูรูปในอัลบั้มตรงโต๊ะเตี้ยหน้าทีวีพร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

อิงหันไปยิ้มให้กับคนถาม "พี่บูมรู้มั้ย เราเคยเจอกันมาก่อน"

บูมเลิกคิ้วขึ้น แล้วถามอย่างไม่อยากเชื่อ "จริงดิ?"

ชายหนุ่มร่างบางเลื่อนอัลบั้มรูปที่กำลังเปิดดูไปไว้ตรงหน้าคนเป็นแฟน แล้วชี้ไปที่ด้านหลังของภาพ "เนี่ย อิงเอง"

"ไหน ดูดิ๊" บูมมองตามนิ้วเรียวยาวของอิงที่ชี้ไปยังเด็กหนุ่มหัวเกรียนผิวค่อนข้างขาวที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์ข้างสนามบาสเกตบอลที่เขากำลังเล่นอยู่ "เฮ้ย จริงด้วย"
   
อิงยิ้มกับท่าทางของชายหนุ่ม "ไม่ได้มีรูปเดียวนะ มีอีก หลายรูปเลย"

"ไหน?"

มือเพรียวบางจับพลิกรูปหาภาพที่ดูผ่านมาแล้ว "นี่...แล้วก็...นี่"

รูปที่สองเป็นตอนที่เขากำลังเตะฟุตบอลกับเพื่อนๆ ในห้อง แล้วอิงกับเพื่อนคนหนึ่งกำลังเดินผ่าน ส่วนอีกรูปเป็นตอนแข่งกีฬาสี เขากับอิงอยู่สีเดียวกัน แต่เขาไม่ยักจะสังเกต คงเพราะตอนนั้น กำลังเพ้อหาแต่เด็กคอนแวนต์ น้องครีมที่ใครๆ หมายปอง คนอื่นๆ เลยไม่มีความหมาย

อีกรูปเป็นตอนที่เขาถูกเพื่อนบังคับและขู่เข็ญให้ไปถือพานไหว้ครู อิงนั่งถัดจากเขาไปสามสี่คน ตอนนี้เป็นช่วงที่เขากำลังอินเลิฟกับน้องแพร เด็กคอนแวนต์เหมือนกัน แปลก ทั้งๆ ที่อิงหน้าตาดีมาก แต่เขากลับไม่เคยสังเกตเห็น ตอนนั้น ทั้งๆ ที่เรียนโรงเรียนชายล้วน แต่เขากลับไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนน่ารักเลย

บูมรับรูปที่อีกห้าหกรูปที่อีกฝ่ายยื่นให้มาดูทีละรูป แค่มองผ่านๆ ก็รู้ว่าอิงอยู่ตรงไหน ทั้งๆ ที่แต่ก่อนไม่เคยสังเกต รูปพวกนี้เขาไม่ได้ตั้งใจถ่าย แต่เพื่อนคนหนึ่งที่มันชอบเล่นกล้อง ถ่ายเอง ล้างเอง เสร็จแล้วก็มาไถเงินเขาเป็นค่ารูป ซึ่งทุกคนในห้องก็โดนกันหมด และมันมักจะถ่ายตอนที่คนไม่รู้ตัว บอกเป็นธรรมชาติดี

บูมดูรูปไป ยิ้มไป ก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้ ลุกไปหยิบปากกาที่โต๊ะทำงานมาสองด้าม หยิบรูปภาพที่ดูแล้วน่าจะเป็นภาพแรกไป ขีดๆ เขียนๆ สักครู่ก็ยื่นให้อิงดู

'สวัสดีครับ เนื้อคู่' เป็นข้อความในเครื่องหมายคำพูดที่เขียนด้วยหมึกสีดำ บอกให้รู้ว่าคนตัวสูงบอกคนตัวเล็กที่เดินผ่าน และที่นิ้วก้อยของอิงและบูมในรูปถูกขีดด้วยหมึกสีแดงดูคล้ายกับด้ายสีแดงผูกติดกัน

"ไมมันดูยุ่งจังเลย" อิงถามยิ้มๆ เมื่อเห็นด้ายเส้นยาวที่ม้วนพันกันอิรุงตุงนัง

บูมยิ้มอ่อนโยน มองสบตาคนรักอย่างมีความหมาย "แม้จะดูวุ่นวายสับสนแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็มารักกัน"





+++++THE-END+++++
 :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: ิbook ที่ 12-06-2013 20:09:14
สั้น...

รออ่านเรื่องอื่นด้วยครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 12-06-2013 20:13:38
 :mew3: มาแล้วๆ

มาสั้นๆไม่เป็นไรจ้า แต่มาบ่อยๆนะ ^^
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-06-2013 20:20:15
แต่เราก็หากันจนเจอ...

เอิ่ม...จบไปอีกเรื่องแล้วหนอ
คนเขียนอาจมีธุระยุ่งหนอ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 12-06-2013 21:04:58
 :a5:  ห๊ะ!!!! จบแล้วววววววววววววววววววววววว  อะไร๊    :ling1: :ling1:
แล้ว แล้ว แล้ว จีนอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา  หวานๆกันอีกนิดสิ  หุหุหุ  :mew2:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-06-2013 21:12:24
มาเร็ว เคลมเร็ว :heaven
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 12-06-2013 21:20:12
ตกใจมาก กลับบ้านมาเปิดเจอนิยายของคุณเรนโบว์จบไปสองเรื่อง ฝันไปใช่ไหม  :heaven
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 12-06-2013 21:52:55
THE - END จบแล้ววววว  ดีนะที่ได้รู้ล่วงหน้าจากที่คุณเรนโบว์บอกไว้ เลยไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ แต่ตอนแรกคิดว่าจะให้จบแค่คู่พี่บูมน้องอิง ซะอีกอ่ะ อย่างนี้แสดงว่าจบเรื่องเลยใช่มั้ยคะ  พี่จีนยังไม่มีคู่เลย แงงงงง   :sad4:  ที่จริงถ้าไม่ติดเรื่องพี่จีน เรื่องนี้ก็จบได้จริง ๆ อ่ะเนอะ เพราะเหมือนทุกอย่างก็เคลียร์กันแล้ว แถมจบแบบนี้ก็ดีตรงที่ไม่มีใครตาย ค่อยยังชั่วหน่อย พี่จีนไม่มีคู่ งั้นเราจิ้นเอง สรุปเอง ว่าพี่จีนก็ได้รักกันชื่นมื่นกับน้องชาร์มดีกว่า  :o8: 
ชอบตอนจบของพี่บูมกับน้องอิงนี่มากเลยค่ะ มันทำให้รู้สึกว่าเป็นเนื้อคู่กันจริง ๆ นะ แล้วคำพูดทิ้งท้ายของพี่บูม ชอบมากเลย "แม้จะดูวุ่นวายสับสนแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็มารักกัน" ซาบซึ้งมากเลยจ้ะพี่บูม  :m1:
ขอบคุณคุณเรนโบว์ สำหรับนิยายดี ๆ ที่ให้ความรู้สึกหลากหลาย และแง่คิดดี ๆ มากมาย ขอบคุณที่มาต่อจนจบด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ   :pig4: :L1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 12-06-2013 22:03:22
จบแล้ว ห่ะ อะไรนะ งง  :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:

แล้วคู่จีนหง่ะ อยู่หนายยยยยย ขอให้คู่กะชาร์มนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 13-06-2013 00:14:08
โอ้วววว หายไปนานมาก คิดถึงมากค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: มาโซซายตี้ ที่ 15-06-2013 01:28:56
ตะลุยอ่านน้องอิง จนจบอีกเรื่องแล้ว
สะดุดใจนิดนึงตรงที่พี่จีนแอบใจหาย เสียดาย ที่ไม่ได้ดูแลน้องอิง  นี่แหละ
แสดงว่าลึกๆแล้ว พี่จีนคงจะตกหลุมรักน้องอิงอยู่นะเนี่ย

แต่เรื่องราวของพี่บูม น้องอิง ยังไม่มีเลยนะคะ มีแค่น้ำจิ้มตอนทำข้าวต้มมัดนิดเดียว กับตอนที่เป็นแฟนแล้วนั่งดูอัลบั้ม
อยากรู้ อยากเห็นตอนพี่บูมจีบน้องอ่ะ
(ระยะเวลาแค่ไม่นานละมั้ง ที่ไปขอนแก่นกลับมา เหตุการณ์ยังไงน๊อ)

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 15-06-2013 13:12:55
จบแล้วหรอ ว้าก  :ling1:
เรื่องเปิดโดยจีน นึกว่าจะจบด้วยคู่จีนซะอีก หักมุมจริงๆ 555
อย่างไงก็ยังรอคู่ของจีนนะคะ เผื่อมีตอนพิเศษ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 15-06-2013 15:01:27
อ้าวจบแล้วเหรอ จริงป่ะอ่ะ จีนยังไม่มีคู่เลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-06-2013 15:38:03
บอกคำเดียวว่า  "งง"
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 15-06-2013 19:39:59
ห๊ะ!??

หา??????

จบแล้ววววววววววววววววว

T T

สรุปโอมน่าเตะที่สุดเลยหรือเปล่านี่??

ขอบคุณคุณนักเขียนนะค้า ^^

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: kaireaw ที่ 20-06-2013 22:59:36
อ่านแรกๆคิดว่าจีนจะคู่กับอิง สุดท้ายกลายเป็นอิงคู่กับบูม มาทีหลังดังกว่า เหออ แตบอกตรงๆเรื่องนี้แอบเกลียดโอมมาก แรกๆเหมือนจะเป็นคนดี ซื่อสัตย์ พอหลังๆทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ความรักมันบังคับกันไม่ได่ แต่ก็เลือกเก็บด้านดีๆได้
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 21-06-2013 03:14:44
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: uri uri ที่ 01-07-2013 21:56:26
ตามอ่านนิยายของคนเขียนมาหลายวันละ 55555555
แต่รู้สึกว่าบางเรื่องก็อ่านไปบ้างแล้ว  แต่นานละ  อ่านใหม่อีก  ก็ยังสนุก  ขอบคุณมากสำหรับนิยายดีๆ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 03-07-2013 23:12:04
เพิ่งเข้ามาอ่าน
อ่านมาจนถึงหน้าปัจจุบันนี้แล้วค่ะ เย้
กำลังจะคอมเม้นท์
เห็นคำว่า ดิ เอนด์ ก็ไม่ได้คิดอะไร
จบเห็นคอมเม้นท์ว่าจบแล้วหรอ
เลยเลื่อนขึ้นไปดูอีกรอบ
คุณพระ
....
...
..
.
ยังไม่ทันได้ฟินกับเขาสักคอมเม้นท์เลย
จบซะแล้ว T T'

อยากอ่านต่ออีกนิด
อยากทันเหตุการณ์กับใครเค้าบ้าง
สงสารหนูเถอะพี่สายรุ้ง
5555555555555

ล้อเล่น
ขอบคุณอีกรอบนะคะที่แต่งนิยายดีๆ มาให้อ่านกัน
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วติดจนวางมือไม่ได้ ^ ^

ปล. ยังหวังอยู่ว่าคำว่า ดิเอนด์ นั้นหมายถึง ดิเอนด์ ของตอนพิเศษเท่านั้นนะคะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: Motion_Lover ที่ 22-07-2013 09:35:53
แง พี่จีนของหนูไม่ได้ฟินนะเร่กะเขาบ้างเหรอฮะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 22-07-2013 12:43:52
อ่านรวดเดียวจบเลย

 :heaven

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดุเดือดมากอะ

ตอนปางตายคือรู้สึกสมเพชอิงมากกกกก

รู้สึกตัวละครตัวนี้น่ารังเกียจจัง

แต่พอมาหลังๆก็รู้สึกน่าสงสารนะ

คนที่ทำทุกอย่างเพื่อความรักได้ขนาดนี้
ทำตัวน่ารังเกียจขนาดนี้
เพราะโดนความรักทำร้ายจริงๆ

อิโอมตอนแรกสงสารนะ
มาตอนท้ายคือเกลียดอะ

ดูแล้วเหมือนคำพูดต่างๆที่เคยพูดกับอิงสะท้อนกลับมาหาโอมทั้งนั้น

สุดท้ายก็ไม่เหลือใคร หึ.. บายจ้ะ

สรุป พี่บูมมาแรงแซงทางโค้งสินะ  :laugh:

อยากรู้เรื่องของพี่จีนต่อ จีนชาร์มมะะะ ยังไงงง  :hao7:

หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 22-07-2013 12:55:10
เข้ามาดูก่อนยังไม่ได้อ่าน  แต่เห็นว่าจบแล้ว

งั้นขอไปอ่านก่อนค่อยมาเม้นท์ใหม่นะคะ  กลัวเหมือนอีกเรื่องที่มาตอนเดียวแล้วหายไปเลย ทำเอาค้างอยากอ่านต่อมากๆเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: Jaiko★ ที่ 15-08-2013 21:01:23
อ่านจบแล้ววว รวดเดียวเลย 555555
ชอบการเล่าเรื่องจากมุมมองจีนนะ
ได้เห็นอะไรหลายอย่างเลย

เชียร์จีนชาร์มอยู่นะฮะ-.-
คู่คิวกับยิวก็น่ารักดี
หล่อสุดก็ต้องบูมอิงเลยยย ชอบที่บูมมีเหตุผลและใจเย็นมากๆ ที่โกรธจนต่อยคว่ำเพราะอีกฝ่ายดูถูกแฟนตัวเอง แว้บนึงนึกถึงพี่เล่ย์ :-[
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด : SOULMATE
เริ่มหัวข้อโดย: snooppy ที่ 18-08-2013 12:00:46
ชอบมุมมองของคุณ rainbow จังค่ะ
...ชีวิตมนุษย์ธรรมดามันเป็นยังงั้นจริงๆ แต่ไม่ค่อยมีคนเอามาตีแผ่เท่าไร
...ยิ่งสำหรับเรื่องความรัก(ทั้งของตัวเองและผู้อื่น) คนส่วนใหญ่มักจะใช้ความรู้สึกมาตัดสินถูกผิด มากกว่าใช้เหตุและผล(ทำไมไม่รู้เนาะ)

ตอนอ่านเรื่องนี้เลยทำให้เราต้องคิดตามไปหลายๆอย่าง
แต่พออ่านจบมันก็ดันเป็นฟิล "เรื่องจบ..คนไม่จบ" ซะงั้น (555555+)

ป.ล. ถึงยังไงก็ยังอยากรู้เรื่องราวของพี่จีนต่อไปนะค่ะ(คิดว่าในอนาคตถ้าจะลงเอยกับเพื่อนชาร์มก็ไม่แปลกเลย...อุอุ)
Thank you a lot :pig4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 27-06-2014 18:00:50
สนุกดีครับ แต่แอบสงสารจีนเล็กน้อย ยังไม่มีคู่เลยอะ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 21-08-2014 16:26:16
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 28-11-2015 18:27:29
อ้าว .... จบแล้ว ??? แต่ก็หน่วง ๆ ดี ครับ

ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: azure ที่ 26-01-2016 19:35:06
อ่านรวดเดียวจบ!
ลสนุกมากค่าาา :mew1:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: สตางค์ ที่ 30-01-2016 19:22:24
เฮ้ยยยยยย คุณเรนโบ๊วววววววว์!!!!!!
แล้วพี่จีนของหนูล่ะคะ พี่จีนของหนูอยู่ไหนนนนนน อันเดววววววว :hao5:
พี่จีนของหนูจะให้จบปลายเปิดเลยเหรอคะ  :sad4:
น้องอิงเป็นเด็กเข้มแข็ง ต่อให้หวั่นไหวแต่ตั้งใจว่าจะไม่กลับไปก็ยืนหยัดอย่างสตรอวงงง ทั้งนี้ขอชื่นชมนักแสดงรับเชิญอย่างป้าพิมพ์ พี่เกียร์ พี่เล่ย์ที่เป็นหลักให้กับน้อง
พี่บูมคาแรคนี้ม้ามืดมากค่ะ ปล่อยตัวทีหลังแต่แซงทางโค้งไปลิบเหลย ชอบพี่บูมที่ดูเป็นคนมั่นในคำพูด
พี่จีน เอาจริงๆที่พี่เขาเสียดายน้องอิงนี่น่าจะมาจากความหวั่นไหวมากกว่านะคะ คนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงาเมื่อสายตาเศร้าๆส่งมาทักทายกัน...... อะไรประมาณนี้
พี่ชาร์มคาแรคธรรมเาที่ความคาวาอี้กระแทกตามากมาย พี่เขาไม่ได้พูดเยอะ แอร์ไทม์ไม่ได้สำคัญ แต่เขาดูสำคัญ(?)อ่ะ
ชอบเรื่องนี้ที่ทำให้ลุ้นตามจนสุดท้าย ชอบความคิดของตัวละคร
 แต่...ตอนนี้รู้สึกเหมือนค้างเติ่งบนยอดสูงสุดชิงช้าสวรรค์ที่ขัดข้องเลยค่ะ  :a5:
ด้วยเริ่มที่พี่จีน สปอร์ตไลท์ในสายตาจึงจับที่พี่จีน
 ต่อให้อิงจะดูสำคัญในเรื่องยิ่งตอนปางตายยิ่งยกชัดเจนแต่สายตาไม่รักดีก็ยังจับจ้องที่พี่จีน
พอมาจบด้วยการสรุปอิงบูมเลยเล่นเอาเราเออเร่อเลยค่ะ 5555555 เหมือนหนังขึ้นเครดิตแล้วเรายังนั่งอ้าปากค้างอยู่ในโรงรอเผื่อมีซีนพิเศษหลังเครดิตนั่นล่ะค่ะ  :o8:
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: Sweettemp ที่ 17-07-2016 19:20:24
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ได้อะไรเยอะเลย ยิ่งเรื่องเพื่อนนี่แบบ  :hao5: พี่บูมมาแรงแหกโค้งทีเดียวเชียว 555+ ยินดีกับอิงด้วยที่เจอคนที่เข้ากับเราสักที

พี่เล่ย์ น้องพุ เกียร์ คิดถึงสุดใจ  :กอด1: โผล่มาแจมนิดนึวก็ยังดี


สุดท้ายอยากรู้เรื่องพี่จีนมากกว่านี้อ่ะ ปลายเปิดมากกกก
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: kao9x ที่ 27-07-2016 02:28:12
เป็นเรื่องที่ชอบตอนจบมาก ชอบที่ความสัมพันธ์ของจีนอิงเป็นแบบพี่น้อง และมุมมองของแต่ละคร
อ่านเรื่องนี้แล้วอยากย้อนกลับไปอ่านมุมมองเชื้อเพลิงหรือบุคคลที่สามของหลายๆเรื่องเลย
หัวข้อ: Re: ความรักทำให้คนตาบอด [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: khwanruen ที่ 01-02-2017 21:09:59
อ่านแล้วเต็มอิ่มมากเลยค่ะ  :pig4: :pig4: