● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ● เล่ห์รักฤดูร้อน ● ตอนพิเศษวันสงกรานต์ (หน้า 151) 13/04/59  (อ่าน 1178538 ครั้ง)

ออฟไลน์ GETIIZ

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +90/-4
โห้ยยยย พี่ภพอาการหนักแล้ววว
ถึงกับนั่งดูรูปน้องคิมแล้วนั่งยิ้มนี่ ไม่ธรรมดาาาาาาา ~~~

ส่วนนายสรัญอะไรนี่ เหมือนเป็นตัวแปรที่มาเร่งปฏิกินิยาที่พี่ภพมีต่อคิมเลยเนอะ 555555555555

ออฟไลน์ nn~~NN

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1232
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-1
น้องปิ่นปากพระร่วงอยู่นะคะ ขอแช่งให้เป็นเกย์รับ 5555 สมใจกันเลย
ส่วนคุณพี่สรัญ ชอบอ่ะ คิดว่าแกต้องมาเป็นตัวเร่งแน่ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร่งแรงขนาดนี้ เดาว่าป่านนี้คิมอ่านแล้วคงตาโตเท่าไข่ห่าน  :m20:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
มีสรัญเพิ่มเข้ามาป่วน พี่ภพได้หวงก้างจริง ๆ ด้วย

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

It_s_me

  • บุคคลทั่วไป
อยากเห็นปฏิกิริยาน้องครีมหลังจากอ่านเมสเสจ 555555
สรัญต้อวแอบดันเพื่อนเข้าวงการแน่ๆ
ยินดีต้อนรับสู่โลกสีม่วง สามภพ และ คิมหันต์ <3 <3
ดูเหมือนหนุ่มแว่นคนนั้นจะได้มีบทบาทมากกว่าเดินชนสรัญบอกไม่ถูก

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
เค้าจิ้นสรัญกับน้องแว่นตัวเล็ก :o8:
อยากให้น้องแว่นอยู่หอพี่เอม
คิดถึงหอพักสะดุดรักจัง จิ้นต่อให้เป็นตอน"รักลอยลม" คู่พี่สรัญน้องแว่น
อ่าว...แล้วพี่เอม น้องอุ่นล่ะ..รอไปก่อน ฮาาาาาาาาาาาาา
คู่กัดเอ๊ยคู่ใหม่ปลามัน อย่าง พี่ภพน้องครีม ก็ลุ้นนะ ว่า เมื่อไรจะมีเฮ :pigha2:

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
ในที่สุดก็ตามทัน ฮา..  คู่นี้ไม่มีใครยอมใครจริงๆ พี่ภพจะทำยังไงต่อไปน้อ?

ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
อยากรู้จังว่าพี่ภพจะหวงก้างแค่ไหน
พี่สรัญนี่แสบน่าดู น่าจะเป็นตัวเร่งปฏิกริยาได้ดีเนอะ

รักคนเขียน  :กอด1:


ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

ออฟไลน์ narunarutoboyz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 595
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ o3 o3 o3 o3 o3 o3 o3
พี่รัญนี่จริงๆเลยน๊าาาา ทำไมไม่แอดเองส่งเองเล่าาาาา ทำเเบบนี้จะเป็นพ่อสื่อโดยไม่รู้ตัวนะ(จริงเหรอ? :try2:)
หวังว่าคิมจะไม่ช๊อคตกเก้าอี้ไปก่อนนะ คิดว่าไม่น่าจะทำให้หวั่นไหวได้ นอกจาก อ้วกกกกก :oak:
แต่ถึงขั้นเอารูปน้องมาดูแล้วยิ้มเนี่ยยย ยังไงคะพี่ภพ  :laugh3:
รอดูน้องคิมจะว่าไงค่ะ


สวัสดีปีใหม่นะคะ ^^ :L2: :กอด1:

A_ay

  • บุคคลทั่วไป
อิอิอิอิอิ

ตายย  ภพ  แกตายยย
555555+

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ iammz

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2681
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +292/-6
สรุป คนอ่านไม่ใช่น้องครีม แต่เป็นปิ่นหยก 

แล้วปิ่นหยกก็ถือโอกาสแซวน้องครีม ว่ามีผู้ชายมาทักว่า "น่ารัก" :laugh:

+1 ค่ะ

 :L2:

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
น่ารักดีเนอะ พูดปากกะใจไม่ตรงกัน 555

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
555555

เพื่อนคนนี้คือคิวปิด

ออฟไลน์ Oilsaoo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-3
พี่ภพซวยเเล้วว
น้องครีมจะตอบกลับมาว่าไงน่ะ 5555

MiiCell

  • บุคคลทั่วไป
หึหึ นั่นไงปัจจัยสำคัญที่ทำให้พี่ภพรู้ใจตัวเองมาละ
แต่ปากแข็งขนาดนั้นกว่าจะรู้อ่ะนะ :เฮ้อ:
มีปิ่นหยกกับอาทิตย์มาแจมบ้างกลายๆ
ไหนตอนแรกเรนนี่บอกจะเขียนหมอไอซ์น้องอุ่นไง o18
ไหงไงมาไงกลายเป็นคิม(เพิ่งนึกได้ ฮ่าๆ)

ออฟไลน์ PK37

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 207
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-0
คนที่น้องคิมจะถามหาโปรโมชั่นโกโก้ปั่นฟรีหน่ะต้องเป็นลูกเจี๊ยบที่ได้รับผลประโยชน์ไปเต็มๆ นะนั่น หึหึ

ทั้งน้องคิมและลูกเจี๊ยบเนี่ยขยันทำให้แม่ไก่ระเบิดตู้ม!!! เป็นโกโก้ครันซ์จริงๆ เลยนะ  o13

น้องคิมหนูรู้ไว้นะลูกว่าถึงแม่ไก่จะไม่ได้มีเซนส์อย่างน้องอุ่น แต่คำที่แม่ไก่ว่าไว้กำลังจะเป็นจริงในเร็วๆ นี้  :laugh:

พี่ภพเจอคิมหันต์แอทแทคเข้าให้ซะแล้ว ถึงจะเป็นระยะเริ่มแรกก็เถอะ แต่ไอ้อาการมานั่งดูรูปอีกฝ่ายแล้วหัวเราะเนี่ยเป็นอาการแรกเริ่มของโรคคิมหันต์มาเนียเลยนะ หึหึ

พี่รัญน่าจะเป็นคนที่ช่วยทำให้พี่ภพคิดได้ในเร็ววันว่าตัวเองติดเชื้อคิมหันต์มาเนีย แม้พี่รัญจะไม่สมหวังที่จะมาหมายปองน้องคิม ก็ขอให้พี่รัญได้กับหนุ่มแว่นตัวเล็กที่เดินชนราวกับบุพเพแล้วกันนะ  :impress2:

เป็นกำลังใจให้นะคะ  :pig4:

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7
55555 สามภพเจอสรัญเล่นเข้าแล้วไงล่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ omuya

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2023
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +121/-9
คิดถึงลูกเจี๊ยบกะแม่ไก่ ^^

คิม กะ ภพ รักรั่วกันไวไวน้าาา~

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4
แล้วอย่ามาหวง “ศัตรู” นะพี่ภพ :z1:



 :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ DoubleBass

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
ตามมาจากสะดุดรักฯ ทันทีที่รู้ว่ามีอีกเรื่องเป็นคู่ของคิมกิมจิ
แหม่ะ น่ารัก น่าเอ็นดูจริงๆ กัดจิกขบกันพอถลอก อ่านสนุกสุดๆ
เป็นกำลังใจให้นักเขียนอีกแรงนะจ๊ะ  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
จำไม่ได้ว่าเม้นให้แม่ไก่กะลูกเจี๊ยบหรือเปล่า

แต่มาเม้นเรื่องนี้  ชอบน้องกิมจิจังอ่ะ แร๊งววว ได้ใจดูดิ จะพลาดมีฝามีกะเขาบ้างเปล่าน้า

cutybuay

  • บุคคลทั่วไป
เอาแล้วไงๆ พี่สรัญโผล่มาอีกคนแล้วววว อิพี่ภพเอ้ยสงสัยแกต้องเจอศึกหนักแล้ว  :laugh:
อยากเห็นหน้าหนูครีมตอนอ่านข้อความ แล้วก็อยากรู้ว่าตอนเจอหน้ากันจะเป็นไงหว่า :z1:
มีแม่ไก่ลูกเจี๊ยบโผล่มาหน่อย คิดถึงนะจ้ะเด็กๆ  :m1:

ว่าแต่พี่แว่นกับพี่สรัญมันน่าจิ้นจริงๆ นะเออ
ปล. 1. รู้สึกเหมือนตอนนี้ได้อ่านแบบบทสนทนาบุคคลที่ 1กับ2 เยอะหน่อย สนุกดี ฮาดี โดยเฉพาะระหว่าอีพี่ภพกับพี่สรัญ ชอบๆ o13
2. อ่านตอนนี้แล้วอยากอ่านไอเจี๊ยบภาคมหาลัยจังเลยจ้ะคนเขียน  :m13:

ออฟไลน์ RAINYDAY

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1247/-5
    • FB page
● เล่ห์รักฤดูร้อน ●

ยกที่ 9 – หวง


ตะดึ๊ง!
 
เสียงเครื่องมือสื่อสารดังขึ้นอีกครั้ง สามภพเอามือไปเลื่อนปิดเสียงเปลี่ยนเป็นระบบสั่นก่อนจะถูกอาจารย์เชิญออกจากห้อง ก้มลงมองจอโทรศัพท์ซึ่งยังค้างอยู่หน้าเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เว้นแต่มีข้อความใหม่เด้งขึ้นมาต่อจากรูปหมีกอดกระต่ายน่าขนลุกที่สรัญเพิ่งส่งออกไป

‘เพ้ออะไร จะอ้วก’ เป็นประโยคแรกจากคิมหันต์ซึ่งถูกส่งกลับมา

วืดดด!

‘โทรศัพท์ตัวเองอย่าเที่ยวเอาไปให้คนอื่นเล่น’

วืดดด!

‘งั่ง!’

วืดดด!

‘หรือเครื่องนี้ขโมยเขามา’

เครื่องสั่นรัวกันเลยทีเดียว สามภพอ้าปากค้างอยู่อีกครู่หนึ่งกว่าจะเค้นเสียงสบถลอดไรฟันออกมาได้ “เด็กเวร!”

“ไอ้ภพ ทำไมทำหน้างั้น” สรัญเห็นสภาพเพื่อนแล้วให้อดขำไม่ได้ “น้องมันตอบมาว่าไงวะ เอามาดูดิ๊” พูดจบก็แย่งออกมาจากมือเจ้าของโดยไม่รอคำอนุญาตสักแอะพร้อมกับที่ข้อความใหม่ถูกส่งเข้ามาพอดี

วืดดด!

‘และถึงคนที่พิมพ์อะไรปัญญานิ่มเมื่อกี้มา’

“เฮ่ย...!”  ชายหนุ่มผิวแทนทำตาโตจ้องมองโทรศัพท์เหมือนมันเป็นสิ่งมีชีวิตด้วยเวลาที่แต่ละข้อความเด้งขึ้นมาช่างบังเอิญพอเหมาะพอเจาะเหลือเกิน นึกทึ่งเด็กหนุ่มซึ่งอยู่อีกปลายสายที่ดูจะรู้ทันว่าตัวหนังสือพวกนั้นไม่ได้ถูกส่งไปจากสามภพ

วืดดด!

‘ผมว่าเลิกสุงสิงกับไอ้พี่ภพเหอะ เดี๋ยวติดเชื้อบ้า’


“......” สรัญเลิกคิ้ว ไม่ได้รู้ตัวสักนิดว่ากำลังอ้าปากค้างแบบเดียวกับที่สามภพเพิ่งทำอยู่เมื่อครู่ไม่มีผิด พักใหญ่กว่าจะจัดการสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติแล้วส่งเสียงหัวเราะออกมาในที่สุดจนลืมสนใจอาจารย์ที่กำลังสั่งงานอยู่หน้าห้องก่อนหมดคาบไปสิ้น “ฮ่า ๆ ๆ น้องดุ๊กดิ๊กของแกนี่แม่ง...เด็ดเกิ๊น”

“ไม่ใช่ของฉัน” เจ้าของโทรศัพท์ทำเสียงแข็งแล้วพ่นลมหายใจพรืด หมดอารมณ์จดการบ้านที่อาจารย์ย้ำปาว ๆ ขณะที่นักศึกษาคนอื่นเริ่มเก็บข้าวของ “บอกแล้วว่ามันกวนตีน”

“เออ..ไม่ใช่ก็ดี งั้นไม่ต้องขอแล้วสิ” เขาพึมพำชอบใจ “แกดู..น้องมันห้ามฉันยุ่งกับแกด้วยว่ะ น่ารักไปละ”

สามภพหันมาขมวดคิ้วพร้อมกับแย่งโทรศัพท์คืนมาจ้องจนตาแทบหลุด เห็นบทสนทนาทั้งหมดแล้วก็ให้จะประสาทตาย ทั้งกวนตีนทั้งรู้มาก ไม่เจอตัวเป็น ๆ แต่มาแค่ข้อความก็ป่วนอารมณ์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ นี่จัดเป็นความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งของเด็กนั่นด้วยหรือเปล่า

“ขอยูสเซอร์เนมในไลน์น้องมันหน่อยดิ จะได้แอดไว้คุยเอง” สรัญเริ่มป่วนอีกครั้ง สามภพไม่รู้เขาทนเป็นพาร์ทเนอร์แล็บหมอนี่มาได้อย่างไรตั้งเกือบปีเข้าไปแล้ว “เมื่อกี้ลองเซิร์จดูแล้วหาไอดีน้องไม่เจอ”

“ไม่รู้ นี่มันแอดมาจากเครื่องโน้น”

“น้องแอดแกเองหรือ?”

สามภพยักไหล่เป็นเชิงว่า ‘ก็ทำนองนั้น’  ขี้เกียจอธิบายข้อเท็จจริงว่าที่แท้แล้วเขาเป็นฝ่ายแย่งโทรศัพท์คิมหันต์มาแล้วจัดการแอดชื่อตัวเองเข้าไปต่างหาก

สรัญทำสีหน้าผิดหวังนิดหน่อย เพื่อนนักศึกษารอบตัวเริ่มแยกย้ายแต่พวกเขายังคงวนเวียนอยู่กับบทสนทนาเรื่องเดิม “เอางี้ เรียนที่ไหนพาไปดูหน้าหน่อย”

ชายหนุ่มเผลอทำหน้ายุ่งใส่เพื่อนเกย์ “จะงาบเด็กหรือไงวะ”

“อยากไปเจอ”

“ไปเองดิ”

“งั้นก็บอกมาสิวะว่าน้องมันเรียนที่ไหน” เพื่อนผิวแทนยังตื๊อไม่เลิก ขนาดไม่ใช่เป็นคนจะโดนจีบเองยังรำคาญแย่แล้วขณะที่อีกฝ่ายก็ยังยืนกรานต้องเอาให้ได้ “อมพะนำอยู่นั่น จะได้เลิกกวนแกซะทีไง”

สามภพชะงักมือที่กำลังเก็บสมุดเข้ากระเป๋า

นั่นสิ...แค่บอกมันไปว่าไอ้เด็กคิมนั่นเรียนที่ไหนแล้วให้พวกนั้นไปจัดการกันเอาเองก็จบ เผลอ ๆ สรัญจะดึงความสนใจคิมหันต์ตามจุดประสงค์แรกเริ่มเดิมทีของอันนาดีกว่าเขาด้วยซ้ำไป จะได้เลิกวุ่นวายไปอีกหนึ่งเรื่อง คิดจากมุมไหนเขาก็ได้ประโยชน์เห็น ๆ

“มันเรียนที่...” ชายหนุ่มพึมพำตอบ แต่น่าแปลกที่เสียงตัวเองฟังดูไม่ค่อยหนักแน่นอย่างทุกที

“ที่?” อีกฝ่ายทวนคำ ท่าทางลุ้นเต็มเปี่ยมเหมือนรอคำประกาศผลรางวัลนางสาวไทยโดยมีตัวเองเป็นผู้เข้ารอบสามคนสุดท้าย นั่งกดดันด้วยสายตาให้สามภพพูดต่อและเริ่มสงสัยว่าทำไมเจ้าตัวจึงได้เว้นช่วงตรงจุดสำคัญของประโยคไปนานนัก

สมุดโน้ตเล่มสุดท้ายถูกโยนลงกระเป๋า พร้อมกับที่สามภพลุกขึ้นยืน เดินนำออกไปจากห้องโดยทิ้งสรัญไว้เบื้องหลัง ยอมปริปากพูดต่อในที่สุดแต่ไม่ใช่สิ่งที่สรัญกำลังตั้งใจจดจ่อรอฟังอยู่แน่นอน

“ที่ไหนก็ลืมไปแล้วว่ะ”

สรัญกระตุกมุมปาก กลอกตาเซ็งโลกพลางบ่นไล่หลัง

"ไอ้เพื่อนเชี่ย แล้วหมาที่ไหนบอกไม่หวงวะ!”



.............................................................




......................................




.




.




.




.

“คิมหันต์!”

เจ้าของชื่อสะดุ้งโหยง ซุกโทรศัพท์มือถือใส่ลิ้นชักทันใด  “ครับ!”

“มีกี่ประเภท?”

“...หา?” คิมหันต์ออกอาการเหวอ กี่ประเภทคืออะไร? ไม่ได้ฟังสักแอะ “...คือ ผมฟังคำถามไม่ชัดครับอาจารย์” เด็กหนุ่มพยายามถ่วงเวลาให้ตัวเองขณะที่หันไปสบตาตัวช่วยซึ่งนั่งทำหน้าสะใจเล็ก ๆ ปิ่นหยกยิ้มมุมปากอยู่โต๊ะข้างเคียงแต่ก็ยังอุตส่าห์ชูสี่นิ้วมาให้แทนคำตอบขณะที่อาจารย์เริ่มทวนคำถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงซึ่งบอกให้รู้ว่าความอดทนใกล้หมดลงเต็มที

“อ่า..สี่ประเภทครับ”

อาจารย์สาวมองลอดแว่น “ดี มีอะไรบ้าง”

เวรละ!

“เอ้า ต่อไป” เธอเบือนหน้าไปทางอื่น และประโยคหลังจากนั้นทำให้คิมหันต์ถอนหายใจโล่งอก “ณัฐกานต์ อย่างแรกคือ?”

สมาธิกลับมาอีกครั้ง เด็กหนุ่มตัดสินใจเลิกพะวงกับโทรศัพท์มือถือว่าจะมีอะไรตอบโต้กลับมาหรือเปล่าจากคนที่เขาเพิ่งรัวข้อความใส่ มัวแต่สนใจตัวหนังสือพวกนั้นคงได้เรียนไม่รู้เรื่องเป็นแน่ โชคดีที่มันไม่มีการสั่นเตือนอีกเลยจนกระทั่งหมดคาบสุดท้าย

โทรศัพท์นิ่งสนิทเสียจนนึกว่าแบตเตอร์รี่หมดไฟไปแล้ว


“เล่นไรวะคิม” ปิ่นหยกเอาเท้าเตะที่หน้าแข้งเขาเบา ๆ ขณะที่พวกเขาสามคนเดินตัดโถงทางเดินใหญ่เพื่อมาโผล่ด้านหน้าตึกผ่านกลุ่มนักเรียนซึ่งกำลังแยกย้ายกลับบ้าน “จะสอบแล้วนะเว้ย”

“ไม่นี่” เด็กหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ขัดแข้งขัดขากับเพื่อนรักไปตลอดทางแบบยอมยั้งมือยั้งเท้าให้นิดหน่อยเพราะรู้สึกว่าอีกฝ่ายยังไม่ฟื้นตัวดี แถมยังมีลูกเจี๊ยบอาทิตย์เดินประกบแน่นหนึบเหมือนพร้อมจะอุ้มกลับหอพักได้ทุกเมื่อหากปิ่นหยกแสดงอาการไม่ไหวแม้สักนิด บรรยากาศหวานปนมึนของเพื่อนทั้งสองเล่นเอาคนนอกอย่างเขาถึงกับวิงเวียนในบางอารมณ์

“คิม เย็นนี้ไปไหนปะ”

“กำลังคิดอยู่”

“มาช่วยงานที่ร้านดิ” ปิ่นหยกเสนอ เดินแยกไปอีกทางหนึ่งตรงลานจอดจักรยาน ส่วนเขาเลี้ยวเข้าส่วนที่จัดไว้สำหรับจอดรถจักรยานยนต์ข้างกัน “พี่แววคิดถึงแย่ละ ไม่มีคนให้เถียงด้วย”

“หลอกใช้เพื่อนนี่หว่า”

“พี่เอมลองอบเค้กแบบใหม่ด้วยวันนี้ บอกกำลังหาคนช่วยชิมเลย”

คิมหันต์หูผึ่งกับคำเชื้อเชิญ ปิ่นหยกและอาทิตย์ทำงานที่ร้านเค้กจึงได้รับสิทธิพิเศษเช่นนี้ประจำเวลาเอมจิต--ชายหนุ่มเจ้าของร้านควบตำแหน่งเจ้าของหอพักที่ทั้งสองคนอาศัยอยู่คิดทำขนมสูตรใหม่ ๆ  ขนาดเขาไม่ได้เป็นพวกชื่นชอบของหวานนักได้ชิม(ฟรี)ทีไรก็ยังอดประทับใจไม่ได้ และเวลามีเหตุการณ์เช่นนี้ปิ่นหยกก็มักชวนเขาไปด้วยเสมอจนแทบจะไปฝากตัวเป็นน้องชายอีกคนของเจ้าของร้านแล้ว

“ไปดิ ไป ๆ” เด็กหนุ่มตอบรับเริงร่า เตรียมเอามอเตอร์ไซค์ออกขณะที่หันไปนัดแนะเพื่อนรักซึ่งนั่งซ้อนอยู่บนเบาะนั่งจักรยานด้านหลังโดยมีอาทิตย์เป็นคนปั่นอย่างที่เขาเห็นเป็นภาพชินตาทุกเย็น

“เดี๋ยวเจอกันที่ร้าน ฉันคงถึงก่อน” คิมหันต์ว่าขณะที่หักหัวพาหนะคู่ใจ ทว่าก่อนจะได้ทำอะไรอย่างอื่น สายตาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งที่ดูคุ้นตาจนต้องขมวดคิ้วแล้วเพ่งมองให้ชัดเพื่อยืนยันกับตัวเองอีกครั้ง

วีออสสีบรอนซ์ทอง?

เด็กหนุ่มส่ายหน้า..ไม่ใช่หรอกมั้ง

“คิม!”

เขาหันขวับ ท่าทางใกล้เคียงอาการสะดุ้งแต่ยังไม่ถึงขั้นนั้น สีหน้ากลับเป็นยียวนตามปกติในเสี้ยววินาทีก่อนปิ่นหยกจะถามต่อ

“เป็นไรวะ”

คิมหันต์เลิกคิ้ว ตัดสินใจโบ้ยไปเรื่องอื่น “แกแหละเป็นไร เรียกอยู่ได้” และได้รับเสียงด่า “ไอ้เวร คนอุตส่าห์ห่วง” จากเด็กหนุ่มบนเบาะหลังจักรยานซึ่งปั่นมาเฉียดใกล้ ๆ ตามด้วยเสียงทุ้มจากอาทิตย์ว่า “มาห่วงฉันดีกว่า” แทรกขึ้นทันควัน เออ...เอาเลย สวีทวี้ดวิ้วกันให้สาแก่ใจไม่ต้องอายเทวดาฟ้าดินมันแล้ว แดดเปรี้ยงอย่างนี้กับอีแค่ผู้ชายรักกันโผล่มาหนึ่งคู่กลางลานจอดรถ ฟ้าคงไม่ผ่าเอาหรอก

เด็กหนุ่มผมทองหันไปสนใจเรื่องเดิมที่ครุ่นคิดค้างอยู่ ชะเง้อมองรอบตัวรถคันนั้นก็ไม่พบบุคคลน่าสงสัย จากตรงนี้ไกลเกินกว่าจะมองเห็นป้ายทะเบียนว่าใช่คันเดียวกับที่ระแวงอยู่หรือเปล่าแต่ความรู้สึกบางอย่างกำลังร้องเตือนว่ารถนั่นดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย และเขาเชื่อว่าบางทีนอกจากเรื่องเหตุผลก็ควรฟังคำเตือนจากความรู้สึกของตัวเองไว้บ้าง

นั่นไง...เวรเอ๊ย!

ห่างออกไปจากตำแหน่งที่รถน่าสงสัยนั้นจอดอยู่หลายสิบเมตร ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักศึกษายืนพิงต้นไม้อยู่ จากตรงนี้มองเห็นไม่ชัดว่ากำลังก้มหน้าก้มตาทำอะไร แต่เมื่อโทรศัพท์ของคิมหันต์สั่นหงึก ๆ อยู่ในกระเป๋ากางเกง ความระแวงที่ปั่นป่วนอยู่เมื่อครู่ก็คล้ายจะปะติดปะต่อเป็นรูปร่างขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

เด็กหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาดู มีข้อความใหม่ส่งมาจากคนเดิมที่เพิ่งก่อกวนเขาเมื่อตอนคาบเรียนสุดท้าย

‘อยู่ไหน?’

คิมหันต์แหกปากตอบในมโนว่าอยู่ข้างหลังเฮียห่างออกไปอีกสี่ห้าสิบเมตรนี่ไง! แต่ถ้าทำอย่างนั้นจริงจะกลายเป็นเรื่องโง่เง่ามากทีเดียว ที่เกิดขึ้นคือเขาหันไปตะโกนบอกเพื่อนรักบนจักรยานซึ่งกำลังเคลื่อนตัวออกห่าง “เฮ่ยปิ่น!”

สายตาที่ส่งมาดูคลางแคลงในตัวเขาอยู่ไม่น้อย “อะไร?”

“เดี๋ยวค่อยตามไปว่ะ บางทีอาจถึงร้านช้าหน่อยนะ เก็บเค้กพี่เอมไว้ให้ด้วยชิ้นนึง”

“จะทำอะไรวะ?” ปิ่นหยกตะโกนกลับมา เสียงเบาลงอีกเมื่อระยะทางเริ่มไกลออกไป คิมหันต์ร้องตอบ แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะได้ยินหรือเปล่าเพราะตัวจักรยานเลี้ยวผ่านหัวมุมลานจอดรถไปแล้วเรียบร้อย

“เหมือนจะติดธุระนิดหน่อยว่ะ”


คิมหันต์จอดมอเตอร์ไซค์ของตัวเองไว้ที่เดิม ครุ่นคิดว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตดี หากเขาขี่รถออกจากโรงเรียนตามเส้นทางปกติอย่างไรก็ต้องผ่านจุดที่สามภพยืนพิงต้นไม้ซึ่งอยู่เสียใกล้ประตูโรงเรียนและคงโดนเห็นไม่ยาก แต่จะให้ชิ่งหนีไปทางประตูด้านหลังซึ่งเก่าคร่ำครึไม่ได้ใช้มาเนิ่นนานแถมทางยังทั้งอ้อมทั้งสภาพย่ำแย่ก็ใช่เรื่องอีก

จะต้องลำบากอะไรเยอะแยะ เขาไม่ได้มีความผิดถึงขั้นต้องหลบหน้าเสียหน่อย แค่รู้สึกยังไม่ค่อยอยากเจอเท่านั้นเอง คนเราก็ต้องการช่วงสงบสุขหลังเลิกเรียนบ้างเป็นเรื่องธรรมดา และแผนการหม่ำเค้กฟรีฝีมือเจ้าของร้านเค้กทานตะวันไม่ควรต้องมีอะไรมาขัดให้อารมณ์สะดุด

เด็กหนุ่มยืนพิงเบาะมอเตอร์ไซค์ เบนสายตาจากจุกปิดยางรถยนต์ไม่มีเจ้าของซึ่งคงถูกทิ้งคลุกฝุ่นอยู่พื้นลานจอดรถมานานแล้ว หันไปจ้องมองข้อความบนแอพพลิเคชันอีกครั้ง ลังเลว่าควรตอบหรือเปล่า ทว่าระหว่างที่ยังไม่ได้ตัดสินใจกับตัวเองแน่ชัดมือก็ชิงพิมพ์ไปเรียบร้อย

‘มาทำอะไร’

‘เห็น?’  คำถามพยางค์เดียวนั้นถูกส่งกลับมาแทบจะในทันที ท่าทางที่ก้ม ๆ เงย ๆ มองดูเลือนรางจากระยะไกลอย่างที่เขาสังเกตได้ เดาว่าชายหนุ่มคงกำลังงมกับมือถือตัวเองอยู่เป็นแน่

‘เห็นทุกอย่างแหละ’ เวอร์ไปนิด ความจริงไม่ถึงกับทุกอย่างแต่ขอโวไว้ก่อน

‘งั้นก็โผล่หัวมา’

มีสั่ง....?  คิมหันต์แค่นหัวเราะ ถ้าว่าง่ายอย่างนั้นก็หมาแล้ว

“เดี๋ยว ตี๋น้อย เออ..แกนั่นแหละ!” เขากวักมือเรียกเด็กหนุ่มรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งบังเอิญเดินผ่านมา เลือกใช้คำพูดไม่ได้เจียมเลยว่าตัวเองก็ดูอาตี๋ไม่แพ้กันหากไร้สีผมทอง ๆ ช่วยเบนความสนใจบนใบหน้า

“ผม?” หนุ่มน้อยทำหน้าเหรอหราพลางยกมือขึ้นชี้ตัวเองขณะที่ย้อนถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เดาว่าคงมาเอามอเตอร์ไซค์เตรียมกลับบ้านเหมือนกันและไม่ได้คาดคิดว่าจะถูกรุ่นพี่ซึ่งตาตี่และส่วนสูงไม่ได้มากมายไปกว่าตัวเองเท่าไรเรียกไว้ด้วยคำว่าตี๋น้อย

“อือ..พี่ฝากเอานี่ให้ไอ้คนนั้นหน่อย” คิมหันต์ว่าพลางชี้มือชี้ไม้ ทำท่าจะยื่นอะไรบางอย่างใส่มืออีกฝ่ายแต่โดนปฏิเสธเสียก่อนทันทีที่เด็กหนุ่มร่างเล็กมองตามไปเห็น ‘ไอ้คนนั้น’  ซึ่งเขาพูดถึง

“โหย ไม่เอาอะพี่ น่ากลัวว่ะ” เขาปฏิเสธ เมื่อครู่เพิ่งเดินผ่านจุดนั้น ได้เห็นผู้ชายคนที่ว่าในระยะใกล้ ๆ  ตาขวางมาดโหดเสียจนคิดว่าอย่าไปยุ่งดีกว่า

“หืม?” คิมหันต์เลิกคิ้ว ส่งรอยยิ้มกริ่มให้รุ่นน้องผู้น่าสงสาร “แกว่าไอ้พี่คนนั้นกับอาจารย์ฝ่ายปกครองโรงเรียนเรา..อันไหนน่ากลัวกว่ากัน”

ไอ้ตัวเล็กทำตาโต เริ่มออกอาการวิตกจริตเหมือนคนมีชนักปักหลัง เห็นได้ชัดว่าน่าจะเคยได้ยินเรื่องกิตติศัพท์ของคิมหันต์ในโรงเรียนมาบ้าง “..ผ..ผมไม่เห็นต้องกลัวอะไรฝ่ายปกครองนี่”

“อา..กล้าเอาซีดีหนังโป๊มาขายเป็นล่ำเป็นสันในโรงเรียนก็ไม่แปลกที่จะไม่กลัวเนาะ” น้ำเสียงของคิมหันต์ช่างเต็มไปด้วยความเอ็นดูสุดแสน แต่เนื้อความในประโยคทำให้รุ่นน้องผู้นั้นเสียวสันหลังวาบไปตั้งแต่ต้นคอยันก้นกบ “ต่อให้เอารูปตอนกำลังซื้อขายให้อาจารย์ขาโหดพวกนั้นดูก็ไม่มีอะไรมาสั่นคลอนความหนักแน่นได้..เป็นรุ่นน้องที่น่าภาคภูมิใจจริง ๆ”

“..พ...พี่รู้?” หนุ่มน้อยเริ่มหน้าซีดอย่างน่าสงสาร

“ก็รู้ไม่เยอะหรอก สมบูรณ์ พีระพฤกษ์ นักเรียนเลขที่สามสิบ ชั้นมอสี่ทับเก้า” คิมหันต์ยักไหล่ เอ่ยชื่อจริงนามสกุลจริงพร้อมชั้นเรียนอีกฝ่ายเสียเต็มยศก่อนจะเริ่มดำเนินมาตรการขั้นกว่า “...อย่างเรื่องที่แกไปแอบทำกระจกห้องพักครูแตกมาสองรอบ สูบบุหรี่ในห้องน้ำ กับจิ๊กที่ชาร์จแบตมือถืออาจารย์วิลัยไปใช้แล้วทำพัง...พี่ก็รู้นิดเดียว” เขายกมุมปากขึ้นคล้ายรอยยิ้มแต่ดวงตาไม่ได้ยิ้มด้วย ทำนิ้วมือจีบกันประกอบคำบรรยายให้เห็นว่าไม่มีอะไรมากมายจริง ๆ

“.....”

“เอ..ส่วนแฟนแกคนนั้นน่ารักดีนะ น้องจินใช่ไหม? คนที่ยังไม่รู้เรื่องวีรกรรมอะไรสักอย่างของนายสมบูรณ์ อยากฟังอีกหน่อยหรือเปล่า? ช่วยในการตัดสินใจ” เด็กหนุ่มโน้มตัวไปใกล้อีกฝ่าย "..อีกนิดเดียวเท่านั้นแหละ เพราะพี่ไม่ค่อยรู้เรื่องแกนักหรอก”

ใบหน้าหนุ่มรุ่นน้องตอนนี้คล้ายจะฉายข้อความว่า ‘บรรลัยแล้ว’ ขึ้นมาเด่นหรา

“..ไว้ชีวิตผมเหอะ” หนุ่มน้อยโอดครวญ

“บอกพี่ทำไม? หรือซ้อมไว้คุยกับฝ่ายปกครอง”

“พี่คิมสุดหล่อ”

“ปากดี แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้นช่วยพี่เอานี่ไปให้ไอ้หมาบ้านั่นดีกว่า”

“พี่แม่ง...”

“รับรองว่าน่ารักโนะเนะกว่าพวกลุงโหดโรงเรียนเราเยอะ”

“ก็ได้วะ! เอามา!”

“เยี่ยมมากไอ้น้องรัก” เขาตบมือชอบใจ “พูดงี้ตั้งแต่แรกก็จบ” เด็กหนุ่มผมทองเอาแขนคล้องคอรุ่นน้องแล้วดึงเข้ามาใกล้ประหนึ่งรักใคร่กันมาเนิ่นนานตามนิสัยเดิมที่มักติดสกินชิพยามเผลอตัว ก้มลงกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างข้างหู ก่อนจะเอาจุกปิดยางรถยนต์ยัดใส่มือไอ้ตัวเล็กที่เริ่มหวั่นใจในชะตาชีวิตตัวเองแต่ยังไม่วายทำสีหน้างุนงงกลับมาพร้อมกับพึมพำว่า “จุกยางรถ??”  ตอนโดนเขาดันหลังเบา ๆ  ต่อด้วยตบไหล่หนึ่งป้าบเป็นการเรียกขวัญและกำลังใจก่อนถูกส่งไปเผชิญกับหมาบ้าพร้อมถ้อยคำกำชับ

“บอกมันให้ครบอย่างที่พี่บอกนะไอ้น้อง”
 
สมบูรณ์ผู้น่าสงสารหันมาส่งสายตาอาลัยอาวรณ์ให้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินเงอะงะเข้าไปหาชายหนุ่มที่ยืนทำหน้าเหมือนพร้อมจะกัดผู้บริสุทธิ์ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่ตลอดเวลา คิมหันต์ยืนส่งพลางทำท่าซาบซึ้งซึ่งไม่เนียนนัก หยิบยกประโยคฮิตจากสตาร์วอร์สมาใช้พร้อมกับโบกไม้โบกมืออวยพร

“May the force be with you.”



- หมดยกที่ 9 -



==========================


เฮียภพ...ซึนเอ๊ยยยยยย!!! //หวีดเอง

ส่วนน้องครีม บางท่านอาจยังพอจำได้ ช่วงที่โผล่มาพ่นฉอด ๆ เรื่องคุณชายหน้ามึนในสะดุดรักฯ เมื่อครั้งปรากฏตัวครั้งแรกก็ประมาณนี้ค่ะ เป็นคนรู้มากคนหนึ่งในโรงเรียนทีเดียว ความจริงน้องก็ยังรู้เรื่องคนอื่นอีกหลายคน..เด็กอะไรเนี่ย (ฮา)


แอบตอบคอมเม้นต์ที่มีคำถามนิดนึงค่ะ ^o^
ปอลิง : สรุปสรัญนี่อิงมาจากชื่อเพื่อนหรือชื่อมงคลสำหรับลูกชายคนเขียนที่เจอ
ในกูเกิ้ลคะ ^____________^
เซิร์จจากตั้งชื่อแล้วมาพิมพ์ต่อในกูเกิลอีกทีค่ะ (ฮาาา) ตั้งชื่อตัวละครนี่ลำบากจริงเลย บางทีคิดอะไรไว้หมดแล้วเหลือชื่อนี่เองค่ะที่จะเค้นออกมาจนได้ตอนจะพูดถึงนี่เอง 555

ป.ล. เรื่องนี้ไม่มีใครตายใช่มั้ยครับ
ตัวละครหลักเรื่องนี้ไม่มีใครตายค่าา

ไหนตอนแรกเรนนี่บอกจะเขียนหมอไอซ์น้องอุ่นไง o18
ไหงไงมาไงกลายเป็นคิม(เพิ่งนึกได้ ฮ่าๆ)
ชะอุ้ย มันต้องเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบตอนลงบทนำเรื่องนี้แน่เลยค่ะ ทีนี้เลยยาวเลย(ฮา)

สรุป คนอ่านไม่ใช่น้องครีม แต่เป็นปิ่นหยก 

แล้วปิ่นหยกก็ถือโอกาสแซวน้องครีม ว่ามีผู้ชายมาทักว่า "น่ารัก" :laugh:
แอบจิ้นตาม แล้วพบว่าถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงก๊าวดีอีกแบบจังเลยค่ะ =////=

2. อ่านตอนนี้แล้วอยากอ่านไอเจี๊ยบภาคมหาลัยจังเลยจ้ะคนเขียน  :m13:
ภาคมหาลัยรอนิดนะค้าาา อยากเขียนมากมายด้วยเหมือนกันค่ะ คิดถึงความมึนส์ 555


แล้วพบกันตอนหน้า ของแถมรีพลายถัดไปเช่นเคย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนค่ะ *กอดดด*
 :กอด1: :L2: :L1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-03-2014 23:50:40 โดย RAINYDAY »

ออฟไลน์ RAINYDAY

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1247/-5
    • FB page
ของแถมค่ะ ^^

สรัญ หนุ่มผิวแทน =3=



มีแต่คนบอกเหมือนอาโอมิเนะ จากคุโรโกะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ค่ะฮืออออ วาดเสร็จมาดูก็เออ..เหมือนจริง 555

แอบเทสีไปหน่อยนึง



ส่วนน้องแว่น(ความจริงควรเรียกว่าพี่แว่น) ออกมานิดส์เดียวเมื่อตอนเดินชนกับสรัญ มีคนสังเกตเยอะทีเดียว คนอ่านตาไวขริง ๆ =///=
แปะรูปค่ะ



ถอดแว่นแล้วก็จะได้หน้าง่วง ๆ หนักกว่าเก่า XD


ข้อมูลอย่างอื่นของหนุ่มนี้ขออุ๊บไว้ก่อนค่ะ (ฮา) แล้วพบกันตอนหน้านะคะ ^o^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-01-2013 23:50:21 โดย RAINYDAY »

Ella Killer

  • บุคคลทั่วไป
พี่ภพมีแอบหวง  :m20:

น้องครีมแสบจริงอะไรจริง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-01-2013 15:18:21 โดย Ella Killer »

ออฟไลน์ GETIIZ

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1186
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +90/-4
พี่ภพขี้หวงงงงงงงง
แถวบ้านเรียกหวงก้างอะ  :z1:
ส่วนน้องคิมให้ตี๋น้อยเอาจุกยางไปให้พี่ภพทำไมเนี่ยยย วางแผนอะไรอีกแล้วใช่มั้ย  :z2:

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 976
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
รู้นิดเดียวนะเนี่ย สงสารน้องเลย

555555555 แสบจริงๆ  o18


ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
พี่ภพหวงก้างจริง ๆ
ทำไปแบบไม่รู้ตัวเลยใช่มะ 5555

น้องครี๊มมมมมมมม!!!!
น้องช่างแซ่บบบอะไรเช่นนี้
ชักสงสารพี่ภพขึ้นมาตงิด ๆ 5555

ออฟไลน์ เก้าแต้ม

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-3
ภพจะเจอเซอร์ไพรท์อะไรจากคิมอีกละนี้ :z1:

ออฟไลน์ Dark_Noah

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-3
อ๊าย ไม่เต็มอิ่ม  o9

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด