♣Maybe...รักนี้อาจเป็นนาย♣
บทที่ 45
You know, I can take you straight to heaven if you let me
รู้ไหม ฉันจะพาเธอไปถึงสวรรค์เลย หากเธอยอม
Special Matt & Ramin # part 9:
[Matt talks]
ในเช้าวันเกิดของผม ต้นหอมตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้ผมใส่บาตรที่หน้าบ้าน เราออกมาใส่กันสองคน ไอ้ปืนยังนอนหลับอยู่ เมื่อคืนมันมาที่บ้านผมตอนตีสามกว่าๆ เห็นว่าเพิ่งกลับจากต่างจังหวัดเลยตื่นมาด้วยไม่ไหว อันนี้ต้นหอมบอกมา แต่ผมไม่รู้สึกอะไรอยู่แล้ว ดีเสียอีก ไม่ต้องทำบุญร่วมกันเผื่อชาติหน้าจะได้ไม่ต้องเจอมันอีก
“สุขสรรค์วันเกิดนะพี่แมท มีความสุขมากๆ ขอให้รักกับพี่มินไปจนแก่เลยนะ” ต้นหอมอวยพรวันเกิดให้ผมหลังจากใส่บาตรเสร็จแล้ว ผมขยี้ผมสีม่วงอ่อนที่เพิ่งไปทำมาใหม่ของต้นหอมอย่างหมันเขี้ยว แล้วก็กอดคอกันเดินเข้าบ้าน แยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษา
“อะไรเล่าพี่ปืน แค่นี้เอง ไม่เห็นต้องบ่นเลย”
“เฮอะ! เอาเถอะ อยากทำอะไรทำไป”
“โหยย ไม่เอาดิ ต้นหอมแค่ย้อมผมสีใหม่เอง ไม่เห็นต้องโกรธเลย”
“เฮ้อ เอาเถอะ พี่ไม่ได้โกรธหรอก พี่บ้าไปเอง”
ผมที่เพิ่งเดินลงมาข้างล่างมองสบตากับต้นหอมที่หันมาเห็นผมแล้วมองไปทางไอ้ปืนในครัว ต้นหอมแอบไปทำสีผมตอนที่ไอ้ปืนไม่อยู่ ที่ไอ้ปืนมันโมโหคงไม่ได้เป็นเพราะว่าต้นหอมแอบไปย้อมผมมาโดยที่ไม่ได้บอกมันหรอก แต่เพราะว่าต้นหอมย้อมผมสีนี้แล้วยิ่งทำให้ใบหน้าดูสว่างแล้วก็ดูเหมือนตุ๊กตาสุดๆ เรียกง่ายๆว่าน่ารักมากครับ มันก็เลยของขึ้นอย่างที่เห็น
มื้อเช้าจบด้วยการคืนดีกันของต้นหอมและไอ้ปืน ผมขับตัวเองไปเรียน ส่วนต้นหอมไปกับไอ้ปืน มาถึงโต๊ะประจำใต้คณะที่เพื่อนผมก็อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา และบนโต๊ะมีกองของขวัญมากมาย มาจากไหนวะ
“ไงวะ มาสายนะวันนี้” ไอ้เวทักผมคนแรก
“อ่ะนี่ของขวัญของกูกับไอ้จิว” ไอ้ฟ้ายื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กๆให้ผม ผมรับมาเขย่าเบาๆก่อนจะแกะดู เป็นนาฬิกาเรือนที่ผมเคยบ่นว่าอยากได้
“ขอบใจ” ผมบอกแล้วก็เก็บนาฬิกาใส่กล่องตามเดิม
“อันนี้ของกู รับรองมึงต้องชอบ” ไอ้ธามมันยักคิ้วกวนๆใส่ผม ผมรับมาแกะออก เป็นเสื้อครับ มีสองตัว พอคลี่ดูเท่านั้นแหละ
“...!!!”
สวยโครต!
“เป็นไง ชอบไหมมึง”
“ชอบ” ผมมองลายเสื้อที่ไอ้ธามมันเพ้นท์ให้อึ้งๆ เสื้อตัวใหญ่กว่ามันวาดเป็นภาพล้อเลียนรูปไอ้มิน แล้วเขียนข้างใต้ว่า คนนี้ของผม เหมือนกัน เสื้อตัวที่เล็กกว่าวาดเป็นรูปผมแล้วเขียนข้างล่างว่าคนนี้ของผมเหมือนกัน ถ้าผมเอาไปให้ไอ้มินมันจะกล้าใส่ไหมเนี่ย แฟนผมมันหน้าบางจะตายไป
“แล้วอันนี้ของกู” ไอ้เวยื่นกล่องของขวัญให้ผม ตาแม่งโคตรเจ้าเล่ห์เลย คงไม่ได้เอาอะไรพิเรนๆมาให้ผมหรอกนะ พอแกะกล่องออกปุ๊บ ผมเงยหน้ามองหน้าไอ้เวที่หัวเราะก๊ากออกมาทันที
ไอ้เวรนี่!
“ไหนกูดูดิ มันให้อะไรมึง” ไอ้ธามยื่นมามาแกะกล่องบนตักผม พอมันเห็นเท่านั้นแหละ มันก็หัวเราะออกมาอีกคน ไอ้ฟ้ากับไอ้จิวเลยยื่นหน้าเข้ามาดูด้วย
“ไอ้เหี้ยเว มึงแม่งสุดยอดว่ะ กูขออันนี้ได้ไหมเนี่ย เอาไหมจิว” ไอ้ฟ้ามันยกนิ้วโป้งให้ไอ้เวก่อนจะหยิบเซ็กซ์ทอยที่เป็นของผู้ชายปลอมให้ไอ้จิวดู ไอ้นี่หน้าแดงกล่ำรีบผลักมือไอ้ฟ้าออกห่าง
“ไม่เอา! ไอ้บ้านี่!”
“ฮ่าๆๆ เขินเหรอที่รัก ฮ่าๆๆ” มันโยนของในมือลงใส่กล่องตามเดิมแล้วหันไปหยอกล้อแฟนมันแทน
“เอ้า มองกูทำไมแบบนั้น กูหวังดีนะ มึงคบกับพี่มินแล้วจำเป็นต้องใช้ของพวกนี้” มันยังไม่สะทกสะท้านกับการเอาถุงยางหลายสิบกล่อง เจลหล่อลื่นอีกหลายขวดพร้อมกับเซ็กซ์ทอยอีกบางจำนวนมาให้ผม
“กูหาซื้อเองก็ได้ไอ้ห่า” ผมปิดกล่องให้เรียบร้อยแล้วเอาสก๊อตเทปที่ไอ้ธามส่งมาให้ปิดทับให้มิดชิดอีกที คนอื่นจะได้ไม่มาเห็นแล้วหาว่าผมเป็นพวกโรคจิตเสียก่อน แต่จะว่าไปก็ถือว่าเป็นของขวัญที่ดี เพราะวันนี้แหละผมจะเผด็กศึกไอ้มินไอ้ได้! หลังจากที่ให้เวลามันทำใจมาสักพักแล้ว
“อ่อ นี่ก็ของมึงด้วย สาวๆเอามาให้” ไอ้ธามดันของขวัญอันอื่นมาตรงหน้าผม ดูคราวๆก็เกือบสิบกล่องอยู่
“ใครเอามาให้วะ” ผมหยิบมาดูอย่างไม่ใส่ใจ
“ก็สาวๆที่ชอบมึงไง พวกผู้หญิงนี่ยังไม่รู้เหรอวะว่ามึงมีแฟนแล้ว” ไอ้เวถามผม
“ไม่รู้ดิ” ผมตอบ ผมก็ไม่ได้ปิดใครนะว่าผมคบกับไอ้มิน ไปรับมันที่คณะ บางทีก็เดินจับมือมัน แม้ว่ามันจะไม่ค่อยยอมให้ผมจับถ้าหากว่าคนเยอะก็เถอะ ผมอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ค่อยจะแคร์สายตาใครเท่าไหร่
ผมแกะของขวัญของใครก็ไม่รู้ที่เอามาให้ผมออกดู มีช็อกโกแลตอยู่สี่กล่อง ผมให้ไอ้จิวไปกล่องแล้วอีกสามกล่องเก็บไว้ให้ต้นหอม ส่วนอย่างอื่นก็หิ้วเอาไปเก็บไว้ที่รถ ไว้ค่อยหาทางกำจัดอีกทีหนึ่ง จะว่าใจร้ายก็ได้ แต่ผมไม่รู้จักทำไมต้องเก็บของๆพวกเธอเอาไว้ด้วย
เลิกเรียนผมก็ไปรับไอ้แมทที่คณะกลับบ้านผม วันนี้มันมีเวรเข้าร้าน แต่เมื่อคืนผมบอกมันแล้วว่าไอ้โทรไปลาซะ เพราะวันนี้ที่บ้านผมจะจัดงานเลี้ยง ก็มีเพื่อนผมแล้วก็ต้นหอมไอ้ปืนแค่นั้นแหละ
ผมเดินไปนั่งรอไอ้มินที่ใต้คณะ สักพักมันก็เดินลงมาพร้อมกับเพื่อนของมัน ผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อเกรซ ไอ้มินเคยเล่าให้ฟัง แต่ยังไม่เคยเจอตัวเป็นๆ แล้วอีกคนก็ไอ้แน๊ก ไอ้มินทำหน้าแปลกๆ มันมองไอ้แน๊กแล้วก็มองผมหน้าตาตื่น ผมเริ่มเกิดความสงสัย เลยมองหน้าไอ้แน๊ก มันหลบตาผม เป็นอะไรวะ ปกติไอ้แน๊กทำท่าเหมือนกลัวผมก็จริง แต่มันไม่เคยหลบตาแบบผิดสังเกตุขนาดนี้ แถมไอ้มินยังทำสีหน้าแปลกๆด้วย
“เอ่อเกรซ นี่แมทเพื่อนกู แมทนี่เกรซ” มันแนะนำผมให้รู้จักเพื่อนมัน เธอยิ้มให้ผมนิดๆ ผมเลยยิ้มตอบ
“โหย มีเพื่อนหล่อก็ไม่บอกกันบ้างเลยวะไอ้มิน” เธอหันไปกระแซะไอ้มินแล้วก็หัวเราะออกมา
“รักนวลหน่อย” ไอ้มินเหล่เพื่อนตัวเอง
“ว่าแต่กู มึงก็เหมือนกัน รักนวลสงวนตูดเอาไว้บ้าง ผู้ชายตามเป็นกระพรวนเลย” เกรซพูดขึ้นเสียงกับไอ้มินอย่างหมันไส้ ผมตวัดสายตาคมมองไอ้มินทันที มีผู้ชายตามงั้นเหรอ
“มีที่ไหนวะ มันมาตามไอ้แน๊กต่างหาก” มินแก้ต่าง ไอ้คนถูกพาดพิงสะดุ้งโหยง มึงจะขวัญอ่อนอะไรขนาดนั้นว่ะ
“กูเหรอ เปล่าสักหน่อย” ไอ้แน๊กโบกมือแก้ตัว พวกมันเป็นอะไรกันวะครับ โลกมันร้อนมากขึ้นหรือไง พวกมันถึงได้ทำตัวแปลกๆกัน
“พอกันทั้งคู่แหละ มีมึงสองตัวเป็นเพื่อน ชาตินี้กูคงหาผัวไม่ได้” เกรซกรีดนิ้วชี้หน้าทั้งไอ้มินและไอ้แน๊ก เธอก็สวยนะครับ สวยมากด้วยแหละ แต่ติดห้าวไปหน่อย แต่แบบนี้ก็ดีนะครับ ดูลุยๆดี ถึงไหนถึงกันได้
“เวอร์แล้วมึง ไอ้พวกนั้นมันมาตามมึงนั่นแหละ ชอบโยนขี้มาให้กู กูไปแหละ ขี้เกียจคุยกับมึง” มินเดินมายืนข้างๆผม
“อะ ไอ้แน๊ก...กลับไงวะ” มินมันถามไอ้แน๊ก ไอ้นี่ก็สะดุ้งได้สะดุ้งดี มันทำหน้าเหรอหราก่อนจะตอบ
“กลับ...เอ่อ เดี๋ยวคนที่บ้านมารับ” มันตอบเสียงเบา
“อืม กูไปล่ะ เจอกัน”
ผมกับไอ้มินเดินคู่กันมาที่รถ ผมลอบสังเกตุมันหลายครั้ง มันจะทำหน้าคิดหนักเหมือนคนมีอะไรในใจ คิ้วมันขมวดเข้าหากัน ผมหยุดเดิมแต่มันกลับเดินตรงไปข้างหน้าเหมือนไม่รู้ว่าผมหยุดเดินแล้ว ใจมันลอยไปถึงไหนก็ไม่รู้ กว่าจะรู้ตัวมันก็เดินนำผมไปไกลพอสมควร แล้วหันมาทำหน้าเหวอๆใส่ผม มันรีบเดินกลับมาหาผมที่ยืนอยู่ที่เดิม
“มึงหยุดเดินทำไมอ่ะ” มันถามงงๆ
“มึงเป็นอะไร” พอผมถาม ไอ้มินก็กรอกตาไปมาเหมือนไม่กล้าสบตาผม ผมลยต้องจับคางมันเอาไว้ให้จ้องตาผมกลับ
“มึงเป็นอะไร ทำตัวแปลกนะ”
“ปะ เปล่า ไม่มีอะไร” มันทั้งส่ายหน้าแล้วก็โบกมือ แต่ผมไม่เชื่อเด็ดขาด มันไม่เคยผิดปกติขนาดนี้ ถึงจะมีเวลาที่รั่วบ้าง แต่ก็ไม่หนักขนาดนี้ ผมว่ามันต้องมีเรื่องเกิดขึ้นกับมันแน่ๆ
“แต่กูว่ามี” ผมไล่ต้อนมัน เดินเข้าหามันเรื่อยๆ ไอ้มินเดินถอยหลัง สายตาหลอกแหลกมองซ้ายมองขวา จนผมชักหงุดหงิด
“ถ้ามึงไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร บางทีมันก็ไม่ใช่เรื่องของกู”
ผมหยุดพูด ไอ้มินหน้าเสียทันที มันอ้ำๆอึ้งๆ แต่ผมไม่รอให้มันพูดอะไร เดินนำมาที่รอ นั่งรอจนมันเดินตามมาขึ้นรถ ผมถึงได้ขับรถกลับบ้าน
“คือ...กูขอเวลาหน่อยนะ แล้วกูจะบอก” มันพูดเสียงเบา
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องบอกกูก็ได้”
“ไม่ได้! เอ่อ เดี๋ยวกูบอกนะ ขอเวลาแปบ”
ยิ่งมันพูดแบบนี้มันยิ่งทำให้ผมอยากรู้เข้าไปอีก แต่ในเมื่อมันบอกให้ผมรอ ผมก็จะรอ รอจนกว่ามันจะพูดว่าอาการผิดปกติของวันนี้คืออะไร แต่เรื่องที่ผมจะจัดการมันในคืนนี้ ผมจะไม่รั้งรออีกต่อไปเป็นอันขาด ฝนตกฟ้าถล่มผมก็จะทำ!!!
“เฮ้ยๆ ไอ้แมท ขอยำเพิ่มหน่อย” ไอ้เวมันตะโกนบอกผมที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน ปาร์ตี้งานวันเกิดผมกำลังดำเนินอย่างสนุกสนาน
“ลุกไปเอาเอง กูจะออกไปซื้อน้ำแข็ง” ผมบอกมันแล้วขับรถออกไปซื้อน้ำแข็งที่หน้าปากซอย พอกลับมาถึงบ้านอีกรอบทุกคนก็นั่งล้อมวงกันที่สนามหญ้าหน้าบ้านแล้ว ต้นไม้มีไฟและสายรุ้งประดับอย่างกันงานปีใหม่ ต้นหอมกับไอ้ปืนทำ หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าต้นหอมลากไอ้ปืนมาช่วยทำมากกว่า
ผมจัดการแกะน้ำแข็งใส่กระติก ก่อนจะเดินไปนั่งที่ที่เว้นไว้ เป็นตรงกลางระหว่างไอ้มินกับต้นหอม ข้างๆต้นหอมก็ไอ้ปืน ผมมองไอ้มินที่กระดกเหล้าเอาๆ ผมรีบรั้งมือมันเอาไว้ก่อนที่จะหมดแล้ว นี่มึงจะรีบไปป่ะวะ
“กินข้าวหรือยัง” ผมถามมัน ตั้งแต่เย็นมันก็เข้าไปช่วยงานต้นหอมในครัว ไม่รู้ว่ากินข้าวหรือยัง แต่ตัวผมยังไม่ได้กิน
“กินอย่างอื่นไปแล้ว” มันว่า พยายามจะยกเหล้าขึ้นดื่มอีก แต่ผมยื้อเอาไว้ มันทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม
“อย่างอื่นนี่อะไร ตกลงกินข้าวหรือยัง” ผมถามมันเพราะความเป็นห่วง มันส่ายหน้า ผมเลยลุกขึ้นไปตั้งข้าวผัดให้มัน กลับมามันชงแก้มใหม่แล้วครับ ไวจริงๆไอ้ลิงนี่!
“พี่ปืน กินบ้าง” ผมหันไปมองต้นหอมที่ขอไอ้ปืนกินเหล้า
“ห้ามกินนะต้นหอม ไอ้มิน!”
เผลอแปบเดียวแม่งกระดกหมดอีกแก้วแล้วครับ นี่มึงไม่ตายอดตายอยากมาจากไหนวะเนี่ย
“อย่าบ่นน่า กินๆ” ไอ้มินจัดการชงเหล้าให้ผม เพื่อนๆคุยกับเสียงเจี้ยวจ้าว ไอ้เวเอาเรื่องนู่นเรื่องนี้มาเล่า โดยมีไอ้ฟ้ากับไอ้จิวช่วยผสมลงโลง ส่วนไอ้ธามก็พูดบ้างตามประสาคนพูดน้อย แต่ไอ้คนที่ไม่ค่อยจะพูดเลยคือไอ้ปืน มันแต่คุยกับต้นหอมบ้างเท่านั้น นานๆจะได้ยินเสียงมัน ส่วนต้นหอมกับไอ้มินก็เอาแต่หัวเราะ แต่ผมจับสังเกตุได้อีกอย่าง ถึงแม้มันจะหัวเราะ แต่เวลาเผลอมันก็ทำหน้าหน้าอมทุกข์
ผมอยากรู้ว่ามันคิดเรื่องอะไรอยู่
“เฮ้ย! ใครสั่งให้กินต้นหอม” ผมแหวเสียงดังลั่นวง ในมือต้นหอมมีแก้วเหล้าอยู่ เกือบจะหมดแก้วแล้วด้วย ผมรีบแย่งออกมาจากมือทันที
“กูเองทำไม” ไอ้ปืนทำหน้านิ่งๆกวนตีนใส่ผม
“กูไม่ให้กิน ห้ามให้น้องกินเลยนะ”
“อะไรวะ น้องมึงโตแล้วนะ หัดมันไว้บ้าง มึงคงไม่รู้ใช่ไหมว่ามันเคยจะโดนมอมเหล้า”
ผมตาโตทันทีกับคำพูดไอ้ปืน เลยซักไซ้ตันหอมไปรอบ ได้ความว่าโดนรุ่นพี่ในขณะสั่งให้กิน ผมเลยยอมให้ต้นหอมกินเหล้า แต่ไม่ลืมกำชับไอ้ปืนว่าอย่าให้ต้นหอมกินเยอะมาก ไม่รู้สิ ผมไม่อยากให้ต้นหอมกินเท่าไหร่ ผมรู้สึกว่าเขาไม่เหมาะกับอะไรพวกนี้
“แฮบปี้เบิร์ดเดย์ทูยู เย้! สุขสรรค์วันเกิด น้องของให้พี่มีความสุขมากนะ รักพี่แมทที่สุดเลย” ต้นหอมเอาของขวัญมาให้ผม ผมดึงน้องชายสุดที่รักมากอดแน่น ไอ้มินหยิบของขวัญมาให้ผม มันห่ออย่างดี แต่เดี๋ยวไว้ค่อยแกะดู เพราะของขวัญที่ผมจะเอาจากมันในคืนนี้มันน่าสนใจมากกว่าเสียอีก
พอทุกคนแยกย้านกันกลับบ้าน ผมกับไอ้ปืนช่วยกับเก็บของบางอย่างที่เก็บได้ จานชามเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยล้าง เสร็จแล้วไอ้ปืนก็พาต้นหอมที่เมาไปเป็นที่เรียบร้อนขึ้นห้องนอน ไอ้น้องผมก็อ้อนจริง เกาะแกะปีนป่ายไอ้ปืนจนแทบจะรวมร่างกัน ผมต้องทำใจเย็นไว้ ไม่งั้นมีจับแยกครับ น้องใครๆก็หวงวะ!
แต่ยังเหลืออีกคนครับที่ยังต้องจัดการ ไอ้มินนอคุดคู้อยู่บนโซฟา ผมแบกมันขึ้นหลังพาขึ้นห้อง
“คราวหลังกูจะไม่ให้กินแล้วนะ ถ้าจะเมาเป็นหมาแบบนี้” ผมบ่นมันไปก็แบกมันขึ้นห้องไป มันพึมพำเสียงอู้อี้ในลำคอ บ่นอะไรของมันก็ไม่รู้ ฟังไม่ค่อยจะได้ศัพท์เท่าไหร่
ถึงห้องผมก็โยนมันลงกับเตียง ไอ้มินสะดุ้งหน้าเหยเกสงสัยจะจุก มันปรือตามองผมก่อนจะเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมยืดท้าวเอวสูดลมหายใจเข้าลุกๆ เห็นตัวบางๆ แม่งหนักเหมือนกันครับ
“ลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย” ผมสั่งมัน มันส่ายหน้าไปมาบ่นเตียง พูดเบาๆว่าไม่เอา
“ไม่เอางั้นกูอาบให้นะ”
“อ๊ะ! กูอาบเอง”
แหมะ ที่อย่างนี้ล่ะรู้สึกตัวขึ้นมาเชียว ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูให้มัน ผมไม่รีบร้อนครับ ยังไงราตรีนี้ก็ยังอีกยาวไกล ให้มันไปอาบน้ำก่อนจะได้สร่างเมาบ้าง ขืนดันทุรังทำไปทั้งที่มันยังเมาปลิ้นแบบนี้ มันได้หลับกลางคันแน่ๆ
พอไอ้มินเข้าไปอาบน้ำ ผมก็แอบไปหยิบกล่องของขวัญของไอ้เวออกมา ผมเลือกเอาถุงยางแล้วก็เจลออกมาอย่างละหนึ่ง ไอ้พวกของเล่นเก็บไว้ก่อนครับ ผมรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของมัน เอาแบบซอฟต์ๆแต่ถึงใจด้วยตัวเองดีกว่า ไว้มันชินกับการร่วมรักทางด้านหลังเมื่อไหร่ค่อยเอาของเล่นมารังแกมัน
ผมวางของที่จำเป็นต้องใช้ในคืนนี้บนโต๊ะหัวเตียง แล้วก็ถอดเสื้อผ้าออกเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าพันเอวผืนเดียวพอ นั่งรอที่ปลายเตียงจนไอ้มินอาบน้ำเสร็จ มันออกมาในสถาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันเอว แถมผืนที่ผมหยิบให้มันไปค่อนข้างเล็ก นุ่งแล้วยาวแค่ครึ่งต้นขามันเอง ขาเรียวสมส่วนของมันทำเอาผมใจเต้นเร็ว ตัวมันพรมไปด้วยหยดน้ำ มันเดินหน้ามึนหลับตาครึ่งไม่หลับครึ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า ผมลุกเดินไปยืนซ้อนด้านหลังมัน กอดเอวมันไว้
“อืม แมท จะแต่งตัว” มันพูดเบี่ยงคอนี้ริมฝีปากผมที่กดจูบต้นคอมัน
“หอมจัง” ตัวมันหอมกลิ่นครีมอาบน้ำมาก
“อืมมม เดี๋ยวค่อยดม ขอแต่งตัวก่อน หนาว” มันว่า นี่คือมันพูดจากใจจริงหรือเพราะความเมาวะ
จุ๊บ!
ผมเอี้ยวหน้าไปจูบปากมันแรงๆทีหนึ่ง
“งั้นรอกูก่อนนะ อย่าเพิ่งนอน เข้าใจไหมครับ” เวลามันทำตัวน่ารักผมก็อยากจะพูดเพราะๆกับมันบ้าง และดูท่ามันจะชอบใจ เอามือจับหน้าผมแล้วก็จูบตอบเบาๆ
“เร็วนะ!”
โอ๊ย! อย่าน่ารักมากได้ไหมวะ เดี๋ยวกูปล้ำแม่งตอนนี้เลยนิ
ผมวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยความไวแสงสุดเท่าที่เคยทำมา แต่รับรองว่าสะอาดทุกซอกทุกมุมแน่นอน เพราะเมื่อตอนเย็นที่กลับมาผมอาบไปแล้วรอบหนึ่ง ออกมาจากห้องน้ำเห็นมันนั่งก้มหน้าอยู่บนเตียง มันนั่งพับเพียบอย่างน่ารัก แต่แม่งหลับครับ นั่งตัวเอนไปเอนมา มองแล้วตลกดี
ผมขึ้นนั่งบนเตียงข้างๆมัน ค่อยประคองมันขึ้นมานั่งบนตักผม มันรู้สึกตัวแล้วก็เอนตัวมาซุกที่คอผมไว้ ผมลูบหลังมันผ่านเสื้อยืดตัวบางที่ใส่จนนิ่มไปหมดของมันเบาๆ จูบที่ขมับมันไปที ผมรักมันมากเลยนะ มันจะรู้บ้างไหมเนี่ย ผมไม่ได้อยากจะทำอารมณ์ร้ายใส่มันหรอก แต่บางทีผมก็ห้ามตัวเองไม่ได้ เพราะรักมันมากก็เลยทั้งหวงทั้งห่วงมันมาก
“อืม แมท” มันเรียกชื่อผมเบาๆอยู่ที่ไหล่ผม
“ครับ” ผมลูบเนื้อตัวมันเบาๆ
“กูมีเรื่องจะบอก” เสียงมันค่อนข้างอ้อแอ้นิดๆ แต่พอฟังรู้เรื่อง
“อะไร” ผมไล้จมูกตัวเองที่แก้มของมัน หอมแก้มแป้งเด็กจนไม่อยากหยุด จูบแก้มมันไปมาเบาๆ มันเคลิ้มนิดๆ แต่ก็ไม่ลืมว่าตัวเองจะพูดอะไร
“ที่มึงอ่ะ....ที่มึงถามกูเมื่อเย็น”
ผมหยุดหอมแก้มมัน ดึงหน้าออกมาจ้องตาที่ปรือลงอย่างเย้ายวนของมัน มันเบ้ปากนิดๆเหมือนจะขัดใจอะไรสักอย่าง
“เล่ามาสิ” ผมบอกมันเสียงนุ่ม คงเป็นเรื่องที่หนักพอดูมันถึงได้เครียดขนาดนี้
“กูขอโทษ” มันเริ่มต้นด้วยการขอโทษครับ นี่ตกลงแล้วมันไปทำอะไรผิดมาวะ
“ขอโทษเรื่อง” ผมถามมันอย่างใจเย็น
“เรื่องที่กูไม่เชื่อมึง กูไม่ได้จะไม่เชื่อนะ แต่กูไม่คิดว่าไอ้แน็กจะชอบกูจริงๆ”
“...!!!” นั่นไง กูว่าแล้ว!
“มันบอกกูวันที่มันมานอนกับกูครั้งล่าสุดอ่ะ กูไม่ได้ให้มันกอดด้วยนะ กูลงไปนอนที่พื้น” มันพูดเร็วเหมือนจะกลัวผมโกรธ
“แล้วมึงคิดยังไงกับมัน บอกมันไปว่าไง” ยังดีครับที่มันยอมบอก ยกความดีความชอบให้มันโดยที่ผมจะไม่ดุมันวันหนึ่งแล้วกัน
“กูคิดกับมันแค่เพื่อน บอกมันไปแล้วด้วย มันบอกว่าเข้าใจ ไม่ได้ขออะไร แล้วก็...กูบอกมันไปแล้วว่ากูคบกับมึง” มันพูดเสียงอ่อยๆ อย่างน่าสงสาร ผมเชื่อว่ามันต้องรู้สึกอะไรบ้างแหละที่เพื่อนมันมาสารภาพกับมันแบบนี้ มันเป็นคนรักเพื่อนมากครับ แคร์เพื่อนมากเรื่องนี้ผมรู้ดี แต่ผมเชื่อมันนะที่มันบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับไอ้แน๊กอ่ะ
“แล้วไม่กลัวแล้วหรือไง ถึงได้บอกไอ้แน๊กว่าคบกับกู” ผมไม่โกรธมันนะที่มันไม่ค่อยอยากให้คนอื่นรู้เรื่องผมกับมันเท่าไหร่ เพราะมันกลัวเรื่องผมกับมันรู้ถึงหูพ่อแม่มัน แต่ก็ไม่ใช่ว่ารู้สึกเลย แต่พยายามที่จะมองข้ามมากกว่า
“ไม่ กูกลัวมึงโกรธแทน”
อื้อหือ ทำตัวน่ารักขนาดนี้ก็เป็นของกูเลยเถอะ
“มิน คืนนี้ให้กูได้ไหม เป็นของกูนะ” ผมขอมันโจ้งๆเลยครับ ลูกผู้ชายด้านได้อายอด ไอ้มินเบิกตาโต หน้าแดงแปร๊ด มันทำท่าจะปีนลงจากตักผม แต่ผมกอดเอวมันเอาไว้
“แต่...”
“ไม่แต่นะครับ กูรอมึงมานานแล้วรู้ไหม เชื่อกูไหมครับ กูพามึงขึ้นสวรรค์ได้นะ แค่ไว้ใจกู”
“...”
“ได้ไหม” ผมพูดอ้อนๆไอ้มินอายจนหน้าแดงไปหมด แล้วมันก็พยักหน้าแต่โดยดี ผมก็ลงมือทันที!
ผมเลื่อนหน้าเข้ากดริมฝีปากจูบมันเบาๆ ก่อนจะกดเน้นๆแล้วส่งลิ้นของตนเองไปดูดดันกวาดชิมความหวานที่อยู่ในนั้น มือที่กอดเอวมันก็อยู่ลูบไล้สีข้างมันไปมา รู้สึกได้เลยว่าตัวมันสั่นสะท้าน จากจูบเบาๆเริ่มเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ความเย็นในห้องแทบไม่รู้สึก ความร้อนจากในร่างกายของเราสองคนมันมีอานุภาพมากกว่าสิ่งอื่นใด มันเป็นของผม เป็นของผมมาตั้งแต่แรกแล้ว และผมจะไม่ยอมเสียมันไปให้ใครเด็กขาด
“อื้อ อื้ม” มินครางเสียงหวาน ผมได้ใจยิ่งขึ้นรุกเร้ามันเข้าไปอีก มือก็เริ่มสอดเข้าไปในเสื้อยืดตัวบางแล้ว สัมผัสมันด้วยความรัก คนบนตักดันแผ่นอกเข้าหามือผม ผมจัดการถอดเสื้อมันออกจากตัว ละริมฝีปากจากปากมันก้มลงงับที่ยอดอกสีชมพูตรงหน้า ทั้งดูด ขบเม้ม จนเป็นรอย เสียงครางอื้ออึง มือของมันที่กดหัวผมเอาไว้เบาๆเพราะความเสียวซ่าน ผมจึงไม่รอช้าจัดการปลดกางเกงของมันออกจากตัว จนมินเหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า ผมเอนตัวมันลงนอน แล้วขึ้นทาบทับบนตัวมัน
ร่างกายของคนข้างใต้บิดเร้าทุกครั้งที่ผมสัมผัมมัน ผมพรมจูบมันตั้งแต่ใบหน้า ริมฝีปาก หน้าอก ไล่ลงมากเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องสวยของมัน ทุกจุดที่ผมลากริมฝีปากผ่าน ผมได้ทำรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้ ใครทุกคนรู้ว่ามันมีเจ้าของ มันเป็นของผมคนเดียว
จนกระทั่งมาถึงจุดสำคัญ ใครจะรังเกียจยังไงก็ช่าง แต่สำหรับผมแล้ว มันน่ารักไปทุกสัดส่วน และมันดูสะอาดในสายตาผม ทันทีที่ผมครอบปากลงบนความเป็นชายของมัน มันก็สะดุ้งสุดตัว เกร็งเท้าจิกเตียงระบายความเสียวซ่าน
“อื้อ อ๊า แมท...” ผมชอบเวลาที่มันเรียกชื่อผม ผมไม่เคยทำให้ใครแบบนี้ ผมทำให้มันคนแรกด้วยความรัก จนมันสุขสมถึงที่หมายในที่สุด
“ทำให้กูบ้างได้ไหม” ผมเลื่อนตัวขึ้นจนใบหน้าเราเสมอกัน ใช้จมูกตัวเองเกลี่ยแก้มของมันไปมา เสียงหอบเบาๆฟังดูแล้วเซ็กซี่ชะมัด พาลเอาผมตื่นตัวจนเจ็บปวดไปหมด มันอายกับคำขอของผม แต่ก็ยอมพยักหน้าแต่โดยดี ผมทิ้งตัวลงนอน มินค่อยๆขยับตัวลุกขึ้น ผมจับตัวมันให้หันหน้าไปคนละทางกับผมโดยที่มันคล่อมผมไว้อยู่ บั้นท้ายงามงอนพอเหมาะมือของมันลอยเด่นอยู่ตรงหน้าผม มันขืนตัวเหมือนจะไม่ยอมอยู่ในท่านี้ ผมเลยต้องปลอบมัน
“ไม่เป็นไร ทำให้แมททีนะ”
“แต่...”
“นะครับ”
“อืม”
แล้วมันก็เริ่มจับของผม นิ่งไปสักพักมันก็ใช้ริมฝีปากของมันรักผมทั้งตัว ผมเองก็ปลุกเร้ามันทางด้านหลังเช่นกัน มันครางเบาๆไปทำให้ผมไป ผมไม่เคยคิดว่าเซ็กซ์จะช่วยให้รู้สึกดีได้ขนาดนี้ บางทีอาจจะเป็นเพราะผมทำกับคนที่รัก ทำกับมิน แฟนผม...ถึงได้รู้สึกดีขนาดนี้
เราต่างสร้างความสุขปลุกเร้าอารมณ์ของกันและกันจนเกือบจะถึงขีดสุด ผมจับตัวมันนอนลงกับเตียง เอื้อมมือไปหยิบเจลที่หัวเตียงมาทาที่ด้านหลังของมัน เตรียมความพร้อมให้มัน แม้จะร้องว่าเจ็บแต่มันก็ไม่ได้ห้ามปรามผม แต่พอผมพาร่างของตัวเองเข้าไปในตัวมันเท่านั้น มันก็ร้องพร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลออกมา
“แมท เจ็บ...”
“อย่าเกร็งสิ ขยับไม่ได้” ผมพูดแล้วจูบปากมันไปด้วย มันส่ายหน้าไปมา ผมรอสักพักจนมันเริ่มผ่อยคลาย แล้วค่อยๆกดตัวเองเข้าหาตัวมันเรื่อยๆ ใบหน้าแหยๆของมันบ่งบอกถึงความเจ็บ แต่มันก็เก่งมากครับที่อดทนได้
สงสัยต้องทำทุกวันแล้วมั้ง มันจะได้ชิน เพราะเอาจริงๆผมไม่ได้อยากจะนุ่มนวลขนาดนี้แหละ ผมอยากจะรักมันแรงๆด้วยซ้ำ แต่เพราะว่านี้เป็นครั้งแรก ผมอยากให้มันประทับใจ แม้จะต้องแรกกับการที่ผมต้องทรมานแบบนี้ ก็โอเคนะครับ
“ยะ อย่าเพิ่งขยับนะ” มันบอกผมเสียงแหบ สูดลมหายใจเข้าปอดลึกหลังจากที่ผมเข้าไปในตัวมันจนสุดตัว ผมเริ่มขยับช้าๆ เสียงครางเบาๆลุดออกมาให้ยิน เจ้าตัวคงอายเลยปิดปากฉับ ผมก้มหน้าลงไปจูบมัน จากเชื่องช้าก็เร็วขึ้น ร้อนแรงขึ้น จนไม่มีอะไรที่จะหยุดยั้งผมและมันได้แล้วในตอนนี้
ร่างกายของเราสองคนเชื่อมเข้าหากัน บอกว่าเราเป็นของกันและกันแล้ว ความต้องการไต่ขึ้นสูงขึ้นสูงๆ ผมโถมกายเข้าออกใส่มันไม่ยั้ง
“เบาหน่อย อื้อ” แต่คำร้องห้ามของมันไม่สามารถทำอะไรผมได้ ช่องทางของมันบีบตัดตัวผมจนแทบทนไม่ไหว เสียงครางกระเส่าที่เจ้าตัวไม่อาจห้ามได้ดังไปทั่วห้อง ยิ่งฟังยิ่งเกิดอารมณ์ จนเมื่อทุกอย่างมันพุ่งจนถึงขีดสุด ความสุขสมก็ระเบิดตัววิ่งพร่านไปทั่วร่าง
มันเป็นของผมแล้ว...
“แมทรักมินนะครับ” ผมกระซิบบอกมัน ถอนตัวเองออกมา เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้ใช้ถุงยาง แต่ไม่ต้องห่วง ก่อนคบกับมันผมไปหาหมอตรวจเรียบร้อย
“จะไปไหน” มันถามเมื่อผมลุกขึ้นจากเตียง โดยที่ัมันนอนแผ่สามสลึงค์อย่างไร้เรี่ยวแรง
“จะไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้” ผมบอก ลุกขึ้นไปหาผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดตัวมัน แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันเสร็จสรรพเรียบร้อย ผมอุ้มมันออกจากเตียงแล้ววางตัวมันลงที่เก้าอี้เบาะนุ่ม เพื่อที่จะเปลี่ยนผ้าปูที่นอน หันมาอีกทีมันก็ฟุบหลับกับโต๊ะเขียนหนังสือของผมไปแล้ว
พอผมอุ้มมันกลับมานอน มันก็รู้สึกตัว ผมลุกไปปิดไฟที่หน้าประตูแล้วกลับไปนอนกอดมันไว้
“มึงยังไม่บอกรักกูเลยนะ” ผมทวงครับ อยากได้ยินจากปากมันบ้าง
“กูรักมึง” มันบอกเขินๆ ผมจูบมันก่อนนอนอีกที ซึ่งมันก็ตอบสนองผมได้อย่างเร้าร้อนจะอยากจะกดมันอีกรอบ
“เมียพี่ร้อนแรงจะเลยนะ” ผมแซวมันนิดๆ ไอ้มินทุบอกผมดังปั้ก
“ไอ้บ้า!”
ฮ่าๆๆๆ เป็นไงครับ เมียผมน่ารักไหม
………………………………………………..
# NC แบบนี้โอเคไหม ก่อนหน้านี้บางทีมันไม่ค่อยนุ่มนวลอ่ะ พอดีมันมีปัญหาเรื่องที่ว่านิยายวายในเด็กดีชอบโดนแบบเพราะมีฉากเอ็นซี คือมันก็ลงไม่ได้เลยแหละ แต่ริริรู้สึกว่าอยากจะพยายามแต่งเอ็นซีที่มันให้ความรู้สึกว่าสวยงามและอ่อนโยน ไม่รู้ว่าจะได้เรื่องหรือเปล่า (ไม่มีประสบการณ์นี่น่า) ยังไงก็บอกกันหน่อยนะคะว่าดีไม่ดียังไง จะพยายามปรับปรุงภาษาให้สละสลวยยิ่งขึ้น
ป.ล. ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ ง่วงมาก ไม่ไหวแล้ว วันนี้มีสอบไฟนอล เมื่อคืนได้นอนไปแค่ไม่ถึงสีชั่วโมง วันนี้ก็ตื่นแต่เช้ามาอ่านจนถึงเวลาสอบตอนเย็น ร่างจะดับแล้ว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ ^_^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
