จุดเริ่มต้น....ที่จะลึกซึ้งต่อไป มันมีบางอย่างที่ซ่อนอยู่ด้วย แต่ยังไม่คลายออกมาในตอนนี้หรอกนะคะ เรื่องนี้อาจเว่อร์ไปบ้าง แต่ไม่ดราม่าค่ะ

อ้อ....ส่วนคุณฟรานในโหมดของ ‘มาเฟีย’ ....มีค่ะ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ตอนนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่จะนำเราไปสู่ nc ที่จะเร่าร้อนต่อไป
แอบบอกนิดนึงว่า....เรื่องนี่แทบจะร้อนแรงตลอดเรื่องค่ะ อีกซะตอนสองตอนคงได้เจอกัน ดังนั้นใครที่ไม่ชอบฉาก nc ก็ไม่ต้องอ่านนะคะ เดี๋ยวจะรับไม่ได้ 5555555555
ตอนที่ 8
ติ๊ดๆๆ
“หืม..???...”
ระหว่าง ที่ผมกำลังอ่านนิยายวายในเน็ตอยู่เพลินๆ เอ่อ...การ์ตูนวายที่ว่าน่ะ รวมถึงทุกอย่างที่เป็นวายนะครับ ผมสนใจหมด อ่ะ...มาดูข้อความที่เข้ามาทักผมสิ จาก.......???......
......เฮ้ย!!!.......ทอเรีย!!!.....................
ใช่ครับ ‘ทอเรีย’ หรือ ‘ทอรี่’ เป็นเพื่อนหญิงที่สนิทมากๆ ของผม เราเรียนด้วยกันตอนมัธยมต้น แต่พอขึ้นมัธยมปลายเธอก็กลับไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น
....ทอ เรียเป็นลูกครึ่ง คุณพ่อเป็นคนญี่ปุ่น ส่วนคุณแม่เป็นคนไทย ตอนปิดเทอมที่ผมกำลังจะขึ้นมัธยมหนึ่งนั้น คุณพ่อของทอเรียได้มาพักร้อนที่รีสอร์ทของบ้านผม
และด้วยเหตุผล บางอย่างทางธุรกิจ คุณพ่อของทอเรียจึงให้เธอเรียนต่อที่เมืองไทย และด้วยเรารุ่นเดียวกัน เธอจึงเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกับผมและห้องเดียวกับผม
คุณพ่อ ของทอเรียหรือคุณพ่อคาสุ เขามีชื่อจริงว่า ‘คาสุมิ’ ครับ นามสกุลผมจำไม่ได้ คุณพ่อคาสุกับคุณพ่อของผมท่านทั้งสองสนิทกันด้วยเหตุผลง่ายๆ คือ ‘พวกเขาชอบต้นไม้ที่มีรูปร่างแปลกๆเหมือนกันมาก’ ง่ายมั้ยล่ะครับ
จากนั้นความซวยก็มาตกอยู่ที่ผม เด็กชายสุดหล่อในสมัยนั้น ที่จำเป็นต้องมาตีสนิท....ต้องใช้คำว่า ‘ตีสนิท’ ครับ กับยายคุณหนูทอเรีย ซึ่งตอนนั้นผมมองว่า เธอคนนั้นที่มองคนอื่นเหมือนอยู่ต่ำกว่าตัวเอง หยิ่งๆ เดินตัวตรง ไม่มีรอยยิ้ม และติดคุณพ่อคาสุมาก ผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนแบบนั้น และผมก็ไม่ค่อยชอบเธอซะเท่าไร
แต่ผมกลับต้องมาหาทาง..... ‘หาทาง’ นะครับ ‘ตีสนิท’ และขอคบเธอเป็นเพื่อน ด้วยเหตุผลง่ายๆอีกว่า.........
‘ถ้าลูกยอมรับ ‘งาน’ นี้ พ่อจะยอมให้ลูกไปเที่ยวต่างประเทศทุกปิดเทอมเลย’ แล้วคุณพ่อก็ยิ้ม เหมือนรู้ทันอยู่แล้วว่ายังไงผมก็ต้องรับ ก็เพราะว่า...การได้ท่องเที่ยวไปในสถานที่สวยๆต่างๆ เป็นความฝันของผมน่ะสิ
ฉะนั้น...การขอคบทอเรียเป็นเพื่อนในครั้งนั้น มันเป็น ‘งาน’ ครับ เพราะผมไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธอแบบธรรมดาๆ แต่...ผมบอกแล้วว่าผมเรียนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่ประถม 3 กับพี่เกรย์ อ้อ....ตอนนั้นพี่เกรย์เรียนอยู่ต่างประเทศครับ
อ่า....นั่นแหละนอกจากเป็นเพื่อนเธอแล้ว ผมยังต้องทำหน้าที่ ‘ปกป้อง’ เธอด้วย คุณพ่อบอกกับผมเพียงว่า........
‘ลูกต้องปกป้องทอเรียจากคนไม่ดีนะ’
ซึ่ง ผมพึ่งมารู้ที่หลังว่า คุณพ่อคาสุเป็นมหาเศรษฐีชาวญี่ปุ่น และช่วงนั้นเขามีปัญหาอะไรบางอย่าง จึงจำเป็นต้องส่งลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวมาอยู่เมืองไทย และเขาก็จ้างบอดี้การ์ดมือดีมาคอยคุ้มครองทอเรียอยู่ห่างๆ ตลอดเวลา เว้นแต่ช่วงที่อยู่ในโรงเรียน ซึ่งหน้าที่นั้นก็ตกเป็นของผม
และ นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพเพื่อนหญิงที่รักของผม และที่ผมชอบการ์ตูนวายก็มาจากทอเรียคนนี้นี่แหละ แล้วผมจะเล่าให้ฟังทีหลังนะ เพราะผมพล่ามมาเยอะแล้ว
ผมจัดการพิมพ์ตอบทอเรียทันที
‘เป็นไงบ้าง....คิดถึงนะ’
‘เราก็คิดถึงกรีนนี่....เราอยากคุยกับกรีนนี่ เปิดสไกป์นะ’
‘ได้ๆ’
อ้อ...เธอสั่งให้ผมเรียกเธอว่า ‘ทอรี่’ และเธอยืนยันจะเรียกผมว่า ‘กรีนนี่’ คิขุอ่ะ
ผมรีบเปิดสไกป์เพื่อเราเพื่อนรักจะได้เห็นหน้ากันและคุยกัน
เฮ้ย!!!........ทอรี่ร้องไห้!!
“ฮืออออ.....อึก.....ฮืออออ”
“ทอรี่...ใครทำเธอร้องไห้ บอกเรามา...เดี๋ยวเราไปตื้บมันให้!!”
ชิ..ชะ...ใคร?? บังอาจมาทำเธอร้องไห้วะ
“ซู๊ดดด.....กรีนนี่.......ร....เรามีคนรักแล้ว........แต่........แต่......อึกก....”
“เรารู้แล้วล่ะ....ว่าเธอมีคู่หมั้นแล้ว.......????...........หา!!!.......หรือคู่หมั้นเธอนอกใจ..ใช่มั้ย!!!”
“..มะ...ไม่ใช่ๆ!!....อึกก....”
อะไร?? ตาโตแล้วรีบปฎิเสธเชียวนะ
“แล้วยังไงล่ะ....แต่เราว่านะ เธอหยุดร้องไห้ก่อนมั้ย.....เราไม่ชอบเลย ที่เห็นน้ำตาเธอแบบนี้....ยิ่งเราอยู่ห่างๆ กันด้วยแล้ว”
“...อะ...อื้ม....ฮื่อ...”
หลังจากนั้นเธอก็พยายามเช็คน้ำหูน้ำตา และ...ส่งรอยยิ้มเศร้าๆมาให้ผม
“เล่าได้ยัง??....เจ้าหญิงน้อย......เห็นเธอแบบนี้แล้ว เราเป็นห่วงเธอมากรู้มั้ย??”
“....(ยิ้ม).......อื้ม.....เพราะรู้ไง ว่ากรีนนี่รักและเป็นห่วงเรา เราก็เลยอยากให้กรีนนี่ช่วย.....”
“...ว่ามาสิ...สำหรับทอรี่แล้ว เรายินดีช่วยทุกอย่าง”
“....ขอบใจนะ......ค......คือ...เรามีคนรัก...และเราก็มีคู่หมั้น”
“หือ.....??” แสดงว่าคนรัก กับคู่หมั้นเป็นคนละคนกัน
“เราไม่อยากแต่งงานกับคู่หมั้นของเรา แต่.....เราอยากแต่งงานกับคนที่เรารัก......”
แล้วเธอก็ยิ้มเศร้าๆ........น้ำตาคลอ
“.............”
โธ่.......... ทอรี่..........ผมรู้สึกสงสารเธอจัง ใช่แล้วครับ....เธอมีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว ตามประสาคนรวยน่ะนะ เห็นว่าหมั้นกันได้ 2 ปีแล้ว ตอนผมเรียนมัธยม 5 และตอนนั้นเธอก็อยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว
“...แล้วอะไร?? ที่เธออยากให้เราช่วยล่ะ....หื้ม.....??”
ผมถามเธอด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ
“เราอยากถอนหมั้น!!”
......หา!!...........ถอนหมั้น..........ถอนหมั้น...........ถอนหมั้น...........
“....เรื่องใหญ่นะ...ทอรี่....”
“…ใช่..ใหญ่มาก....เราถึงอยากให้กรีนนี่ช่วย....”
แล้วเธอก็ทำตาระห้อย และน้ำตาก็รื้นขึ้นมาอีกครั้ง
เจอแบบนี้แล้วผมจะใจแข็งอยู่ได้ยังไงล่ะ เมื่อก่อนอยู่ด้วยกัน เธอเหมือนไข่ในหินของผมเลย เราตัวติดกันตลอด
“....เราจะช่วย......ว่ามาสิ...” ผมยิ้มและบอกเธอ
และนอกจากเธอจะเรียกผมว่ากรีนนี่แล้ว เวลาเธอจะอ้อนผม เธอก็จะเรียกผมว่า..........
“..เรารัก ‘กรีนนี่จัง’ ที่สุดเลย.............คือ..คู่หมั้นของเราเค้าชอบภาพที่ชื่อว่า.. ‘เจ้าชายแห่งดวงดาว’..มาก แต่ภาพนั้นอยู่กับน้องชายของเค้าน่ะ”
“อืมอื้ม...??”
“เราอยากให้กรีนนี่.......ไปขโมยภาพนั้นมา”
...................หา................หา......................หา......................
..............................ขโมย.................................
“............” อึ้งสิครับ
“เธอรู้ใช่มั้ย?? ว่าคู่หมั้นเธอเค้าเป็นใคร??”
“....เพราะรู้....ถึงได้อยากให้กรีนนี่ช่วย...”
“..........”
ผม เงียบ ส่วนเธอทำท่าจะเป่าปี่อีกรอบแล้ว ยังไงล่ะ......คู่หมั้นของทอเรีย ชื่อเล่นว่า ‘ไนท์’ และเขาเป็นลูกของมาเฟียอิตาลี ผมรู้แค่นี้ ผมมองไปที่ใบหน้าของเธอ แม้เธอจะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก แต่เธอก็ยังคงน่ารักเสมอ ผมคิดถึงเหตุผลที่เธออยากให้ผมไปขโมยภาพนั้น ‘เจ้าชายแห่งดวงดาว’...........
“....แสดงว่า...........เธอจะเอาภาพนั้นไปต่อรองกับอิสรภาพของเธอ..???” ผมถาม และทอรี่ก็ยิ้มกว้าง
“...เราคิดไม่ผิด..ที่ให้กรีนนี่ช่วย.....”
ผม ยังมองหน้าเธออยู่..........มีหลายอย่างที่ผมยังสงสัย ทอรี่เป็นคนฉลาดล้ำ แต่ตลอด 3 ปีของความเป็นเพื่อนปาท่องโก๋?? ก็ทำให้ผมรู้จักเธอพอสมควร
“...เธอมั่นใจ??...ว่ามันจะได้ผล??”
“...กรีนนี่รู้จักเราดี...” แสดงว่า...เธอมีวิธีอื่นอีก และเธอก็เตรียมรับมือมาอย่างดีแล้ว
และ ก็...น่ะสินะ....ทอรี่....จะไม่มีทางพูดในสิ่งที่เธอไม่อยากพูด ผมสงสารเธอ และผมยินดีจะช่วยเธอ ส่วนความสงสัยที่เหลือ ผม.....ก็ยินดีที่จะค้นหามันเอง........
“แล้วตอนนี้..ภาพนั้นอยู่ที่ไหน??”
“...อยู่กับน้องชายของพี่ไนท์ที่เมืองไทย...”
ผมขมวดคิ้ว.... ‘พี่ไนท์’....เรียกซะสนิทเลยนะ นี่ก็อีกอย่างที่น่าสงสัย
“.....ขอรายละเอียดทั้งหมดนะ รวมทั้งสำเนาภาพนั้นด้วย...ทอรี่ส่งมาทางเมลนะ”
“...อื้ม.....เราไว้ใจกรีนนี่นะ” เห็นมั้ย.....ผมบอกแล้ว...ว่าเธอเป็นคนฉลาด......แม้กระทั่งการใช้คำพูด
“แล้วคนที่เธอรักน่ะล่ะ เขาเป็นคนยังไง??”
“......ก็.......ก็.......”
แล้วเธอก็หน้าแดงเรื่อขึ้นมา.....ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเขินๆ และเริ่มต้นเล่าถึงคนรักของเธอให้ผมฟัง
....... และบทสนทนาต่อจากนี้ ก็เป็นเรื่องราวต่างๆ ระหว่างที่เราไม่ได้ติดต่อกัน เราคุยกัน ยิ้มให้กัน และปลอมใจกัน จนกระทั่ง................
..........เชี่ย!!!.................เชี่ย!!!..................เชี่ย!!!.............
จะอะไรซะอีกล่ะ.... ก็ภาพน้องชายของคู่หมั้นของทอเรีย คือ........!!!.........
..........คุณฟรานครับ..............ตกลงแล้ว....คุณเป็นใคร?? กันแน่ครับ................
แต่..........ก่อนที่ผมจะพร่ำเพ้อมากไปกว่านี้.....
.......................เฮ้ย!!!!!........................
......น......นะ..........นี่มัน..........มันเป็นตั๋วเครื่องบินไป-กลับ 2 ใบ.....ไป.... นิวซีแลนด์ ต่อด้วยเปรู และมาจบที่อินเดียตะวันตก......... Milford sound ของนิวซีแลนด์ หนึ่งในจุดหมายปลายทางอันแสนวิเศษ มาชู ปิกชู แห่งเปรู หนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคใหม่ และปลายทางสุดโรแมนติกอย่าง St Lucia แห่ง อินเดียตะวันตก ที่ติด 1 ใน 3 อันดับต้นๆ ของโลก
“...ท...ทอรี่....นี่มัน...” สุดยอดดดดดดดดดดดดด
“คำขอบคุณจากเรา”
...........อ๊ากกกกกกก....อยากกริ๊ดว่ะ......แต่ เดี๋ยวจะหลุดมาดหนุ่มหล่อ ผมเลยได้แต่ยิ้มกว้าง.....ขอบคุณอย่างเดียวและ...ผมเกือบลืมไปว่า....นอกจาก ผมจะรู้จักเธอดีแล้ว เธอก็รู้จักผมดีอีกด้วย
..................คุณฟรานครับ.....ต่อให้ต้องใช้ ‘กรีนน้อย’ แลก.....ผมก็ยอมครับ...........
ผมคงต้องเก็บความอายไว้แล้ว และนำเคล็ดวิชา ‘ตีสนิท’ ที่ผมเคยใช้กับทอเรีย ขุดมันมาใช้กับเขาเสียแล้ว
คุณฟรานครับ....ต่อแต่นี้ไป ผมจะ.....รุก......คุณบ้างแล้วนะครับ จากที่เพียงคิดว่า.....แค่ครั้งเดียว?? คงไม่ได้เสียแล้ว
..........และผมหวังว่า......เสน่ห์?? ของผม คงจะช่วยให้ผม ‘ขโมย’ ภาพนั้น ได้ง่ายขึ้นนะครับ..........
TBC
ตอนหน้า...........จะเริ่มหวานขึ้นเรื่อยๆ
ขอบคุณทุกเม้นต์

ถ้าคุณบ้าเม้นต์ เราก็บ้าลง 555555555555555
ขอบคุณข้อูลการท่องเที่ยวจาก
http://travel.mthai.com/world-travel/34922.html 
Uri