= 2 = “เปล่า..เรากินนมเยอะ ตัวเลยโต” ความจริงพ่อผมสูงใหญ่ได้เชื้อมาเต็มๆไม่รวมหน้าตากับสีผิว
แทบจะถอดพิมพ์ทีเดียว ติดมีของแม่คือตากับจมูกที่แหลมโด่งเป็นสันสวย ตาเรียวขนตายาวงอน สองอย่างนี้
ทำให้หน้าธรรมดาของผมติดตาตรึงใจสาวไม่ยาก ยกเว้นยัยเลศเบี้ยนตรงหน้า คุยกันจนถึงตอนนี้
มันไม่ยักสนใจรูปร่างหน้าตาผมเหมือนคนอื่น
“เราก็กินนม ไม่เห็นถึกเหมือนนาย” สงสัยคุยกับยัยนี่คงต้องตั้งสติสำรวมสมาธิให้ดี
“กรรมพันธุ์ด้วยมั้ง พ่อเราตัวโต” พูดแบบนี้คุณเธอถึงได้พยักหน้าไม่งั้นคงหาข้อโต้แย้งไม่หยุด
“ว่าแต่เธอไปล้างหน้าก่อนเถอะ ใกล้เข้าเรียนแล้ว” ใกล้หมดเวลาพักเที่ยง เหลืออีกไม่ถึงสิบนาที
เลยแนะให้พวกเธอไปจัดการตัวเอง
“อืม..ขอบใจนายมาก” นึกว่าจะลืมเสียแล้ว
“ไม่เป็นไร” ยิ้มอย่างพระเอก รอยยิ้มผมมีแต่คนบอกบาดใจ
“นายชื่ออะไร พรุ่งนี้เราจะเอาขนมมาขอบคุณ” สาวน้อยน่ารักเพิ่งจะหลุดปากถามครั้งแรก เผลอยิ้มจนได้
นึกว่าเธอจะลืมเอาปากมาเสียอีก
“เราชื่อโจ๊ก ชื่อจริงนัทดนัย ไม่เป็นไรหรอกขนมน่ะ” ปฏิเสธอย่างพระเอก ช่วยคนห้ามหวังผล คำสอนของพ่อ
“รับไปเถอะ แม่ของแยมเปิดร้านเบเกอร์รี่” ยัยกุ้งแห้งชิงบอก
“เหรอ..ถ้างั้นตามใจ แล้วเธอสองคนไม่แนะนำตัวบ้างล่ะ” ใจจริงผมอยากรู้จักสาวน้อยน่ารักมากกว่า
“เพื่อนเราชื่อแยม ส่วนเราหนกชื่อจริงกรกนก อยู่ห้องห้า” ยัยกุ้งแห้งเหมือนอ่านสายตาผมออก
ว่ามองสาวน้อยน่ารักเป็นพิเศษ
“เราไม่ชอบให้ผู้ชายมองแฟนเราแบบนี้” กูว่าแล้ว ซื้อหวยไม่ถูก มาแบบนี้กันชัดๆ พวกเธอเป็นเลสเบี้ยน
ไม่ชอบผู้ชายวุ่นวาย ยกเว้น...?
“เราเป็น..ตุ๊ด” บอกไปแทบกัดลิ้นตาย พ่อรู้กูได้ม้ามแตก ลูกชายนายพลเป็นตุ๊ด แต่เพื่อเธอสบายใจไม่ระแวง
เลยต้องบอกแบบนั้น
“ห๊า!!!..นายเป็นตุ๊ดเหรอ” ตาโตตกใจทั้งคู่ หลังฟังผมบอกรสนิยมเหมือนช็อคซีนีม่าไปแล้ว
“อืม..เราเป็นตุ๊ด” ยืนยันรับสมอ้าง
“จริงดิ..ทำไมนายต่อยมวยเป็น ไม่เคยรู้ตุ๊ดต่อยเก่ง มีแต่เห็นตบกันเป็นว่าเล่น” ยัยนี่ขี้สงสัยไม่เลิก
“พ่อเราเป็นทหาร ฝึกเราตั้งแต่เด็กกับพี่ทหารในค่าย” ผมบอกความจริงนะเรื่องนี้
“มิน่า..ตุ๊ดเหี้ยไรต่อยผู้ชายคว่ำ แล้วพ่อนายไม่ว่าเหรอ เป็นถึงลูกทหารแต่ดันเป็นตุ๊ด” บทยัยนี่จะฉลาด
สามารถตั้งคำถามไม่หยุด
“เราว่าพวกเธอไปล้างหน้าก่อนเถอะ คุยด้วยก็ได้” ตัดปัญหา คิดคำตอบไม่ออก ถือโอกาสแนะให้ทำกิจกรรม
สำรวจความเรียบร้อยตัวเอง ไปพร้อมการเจรจา ดีกว่าเสียเวลาจนอ๊อดเข้าเรียน พวกเธอหันมองตากันก่อนพยักหน้า
มือจับกันสมเป็นแฟน ผมเดินประกบแต่อยู่ฝั่งสาวแยมคนน่ารัก กลิ่นตัวหอมขนม บ้านทำเบเกอร์รี่นี่นา
“นายยังไม่บอกพ่อไม่ว่าเหรอ บ้านเราไม่ได้เด็ดขาดถ้าป๊าม๊ารู้ว่าเราเป็นทอมคงโดน เรามีแต่พี่ชาย
เป็นผู้หญิงคนเดียวแถมเป็นคนเล็กด้วย” ยัยนี่คงกระโดกกระเดกเพราะเล่นกับพี่ผู้ชายสินะ
“เหมือนบ้านเรา พ่อไม่รู้หรอกถ้ารู้คงบ้านแตก เราก็น้องผู้หญิง เราเป็นลูกชายคนโต”
ไปๆมาๆปรึกษาปัญหาครอบครัวกันไปแล้วเรียบร้อย ผู้รับเหมาการสนทนาคือผมกับยัยทอมกุ้งแห้ง
โดยมีผู้ฟังที่ดีหน้าตาน่ารัก อมยิ้มฟังพวกเราไม่มีสอดแทรก
สรุปผมได้เพื่อนใหม่คือเธอทั้งสอง จนกลายเป็นพื่อนสนิทต่างห้องโดยไม่รู้ตัว
ผมกลายเป็นตุ๊ดด้วยความสมยอม กิริยาท่าทางตุ๊ดเด็กที่ชอบกระแดะทำ พลอยครูพักลักจำนำมาทำในยามที่เรารวมกลุ่ม
ผมเป็นตุ๊ดที่ควบตำแหน่งองครักษ์พิทักทอมกับดี้
อริเก่าไปพาพี่ชายมาจริง แต่โดนพี่ทหารลูกน้องพ่อที่คอยดูแลผมอบรมจนหัวหด ไม่มีใครกล้ายุ่งผมหรอก
โรงเรียนนี้ส่วนใหญ่ลูกทหารคุม แต่ผมใหญ่สุดเพราะพ่อเป็นนายพล..ฮะฮ่าๆๆ
ความสัมพันธ์ของพวกเราราบรื่น คอยดูความรักความห่วงใยที่ทั้งคู่มีให้กันแล้วผมอดยิ้มไม่ได้
ความรักแบบนี้ใสซื่อบริสุทธิ์ กนกมันห่วงแถมดูแลแยมประหนึ่งผู้ชายดูแลผู้หญิง
เราทานมื้อเที่ยงด้วยกัน ดูหนังวันหยุด ไปเที่ยว..ติวหนังสือสอบ พวกเธอเข้าบ้านผมเหมือนแขกประจำ
ในขณะที่ผมไปบ้านพวกเธออย่างคนคุ้นเคย กระทั่งพ่อแม่ครอบครัวรู้จักมักจี่ตามลูกๆ เกิดการชวนออกรอบตีกอล์ฟ
ของหัวหน้าครอบครัว ทุกอย่างดูราบรื่น ถึงผมจะแอบปลื้มความน่ารักของแยม แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก
พวกเธอเสียอีก พากันเอาช็อคโกแล็ควาเลนไทน์ที่ผมได้เป็นกอบเป็นกำไปจัดสรรแบ่งน้องสาว
แถมยังเอาจดหมายผมไปแกะไม่รออนุญาต สอดรู้สอดเห็นจัดการด้วยความหวังดี กลัวผมอึดอัดที่มีสาวๆมารุมชอบ
เพราะผมเป็น..ตุ๊ด!
ยังเป็นผู้สนับสนุนหลัก ให้พวกกระเทย แต๋ว ตุ๊ดได้สานสัมพันธ์กับผม ถือว่าเป็นพวกเดียวกัน
ทั้งที่พวกนั้นพยายามข้ามการเป็นพวกเดียวกัน เปลี่ยนให้ผมเป็นแฟนแทน ถึงขั้นตบตีแย่งกันเฉย ต่อให้เป็นตุ๊ด
พวกคุณเธอดันไม่สน ตุ๊ดหล่อจะทำให้กลายเป็นเกย์รุกให้ได้...เฮ้อ!
สีสันวุ่นวายในวัยนั้น เป็นอะไรที่สนุกไปอีกแบบ ผมไม่เดือดร้อน ตรงข้ามขำและมันส์ไปกับการตีฝีปาก
ปะทะกนกจนติดเป็นนิสัย ภายหลังเราแทนตัว..ตุ๊ดกับทอมไปเรียบร้อย ยกเว้นแยมยังคงไม่กล้าเรียกดี้
เธอเหมือนคุณหนูสูงศักดิ์ บอบบางน่าถนุถนอมจนกลัวแตกหัก ตรงข้ามกนกทอมถึก มันห้าวมันลุยอวดเก่ง
ทั้งที่ไม่มีดีให้อวด แต่ผมไม่ขัดปล่อยมันอวด เกิดปัญหาทีไรไม่พ้นแจ้นมาให้ผมเคลียร์ หน้าที่ตุ๊ดองครักษ์พิทักษ์ทอมดี้
จึงตกเป็นของผมอีกตำแหน่ง นอกจากเพื่อนสนิทที่พวกเธอยินดียกให้อย่างเต็มใจ
วันที่กนกกินเหล้าเมาครั้งแรกก็เกิดขึ้น เมื่อมันต้องตัดใจจากแยมแบบสายฟ้าแลบ ครอบครัวพาคุณหนูผู้บอบบาง
บินลัดฟ้าไปเรียนอเมริกา สาเหตุเพราะพ่อแยมต้องไปรับตำแหน่งผู้ช่่วยท่านทูตที่นั้น ลืมบอกพ่อเธอทำงานด้านการทูต
ทอมแสบเมาหัวราน้ำหลังสอบวันสุดท้าย ดีที่มันยังรับผิดชอบเอาตัวรอดจบมาได้อย่างไม่เป็นกังวล
อาศัยหลบอยู่บ้านผมนอนห้องน้องสาวให้แม่ช่วยโกหกป๊าม๊า ซึ่งท่านยอมทำครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายเกือบซวย
ผมเป็นเพื่อนนั่งปรับทุกข์กับทอมรับรู้สภาพการผิดหวังความรักจากมันเป็นตัวอย่าง เห็นแล้วขยาดไม่กล้ารักใครเลยกู..?
กนกมันทนภาพเก่าๆ ในโรงเรียนเดิมไม่ได้ ทุกมุมเห็นภาพแยมทับซ้อนไปหมด วันเวลาที่มันเคยมีร่วมกัน การตัดสินใจมาสอบ
เข้าที่นี่จึงเป็นทางออก ผมก็ต้องอัปเปหิตัวเองตามมาอย่างไม่มีเงื่อนไข เนื่องจากเราเป็นเพื่อนกัน
เหตุผลที่มันลากคอผมมาด้วย สำคัญตรงที่ผมดันยอม...
ที่ใหม่นี้ ทำให้เราสองคนได้เพื่อนเพิ่มจนเป็นแก็งค์สวยประหาร มีสวยตัวแม่เป็นหัวหน้า พร้อมตุ๊ดหน้าใส
ที่เข้าใจว่าตัวเองธรรมด๊าธรรมดาสามัญบ้านๆ อึนแบบไม่รู้ตัว หน้ามันกับแยมแทบไม่ต่างกัน
ไม่สวยแต่น่ารักเว่อร์ สปีซี่ย์เกิดมาพร้อมเป็นตุ๊ดให้เขากดจริงๆ แถมมีน้องบุญธรรมดันหล่อ ชนิดที่ตำแหน่งของผม
ต้องยอมชูฮกให้ไอ้หน้าลูกครึ่งบอลลูนอย่างยกธงขาว
ที่นี่เราได้สานสัมพันธ์คำว่าเพื่อนแท้ขึ้น ผ่านเรื่องราวมากมาย เราต่างห่วงใยเป็นทุกข์ร้อนแทนกัน
อย่างไม่มีคำว่าเห็นแก่ตัวมาเกี่ยวข้อง
มิตรภาพแบบนี้ไม่ด้อยกว่าหญิงแท้ชายแท้ที่เชิดหน้าเย่อหยิ่งว่าตนไม่ผิดเพศ ผมจึงมีความสุขที่ได้เป็นเพื่อนพวกมัน
โดยไม่อึดอัดกับความรู้สึกสับสนในใจ..ตกลงกูเป็นตุ๊ดไปแล้ว แต่ตุ๊ดอย่างผมกับไม่ยักนิยมมองผู้ชายหล่อ
แล้วกระสันอยากแบบพวกตุ๊ดแต๋ว กระเทยเขาปารถนา
ตรงข้ามผมกับมองผู้หญิงหล่อเท่ แถมคนที่ผมมองแล้วดันเกิดอาการแปลกๆใจเต้นตุ๊บตับ ถึงขั้นเก็บอาการไม่อยู่
ดันเป็นกับทอมแสบที่เป็นคู่กัดขาประจำ..กรรม!
“โจ๊ก! กูแวะเยี่ยมบูตัสด้วย” แบมบอก ใกล้หมดคาบสุดท้ายเหลืออีกไม่ถึงสิบนาที
“มึงไปยังไง” ผมถาม ปกติไม่เคยห่างผัว
“ติดรถกนก โทรบอกพี่ต้นไปรับบ้านมึงทีเดียว” อิจฉาสวยตัวแม่ พี่ต้นบริการจนผมอึ้ง หล่อรวยแมนออฟเดอะเยียร์
แต่มาตายกับเพื่อนตุ๊ดหน้าสวยแบบไม่วอกแวก ทั้งที่ก่อนหน้าเสือผู้หญิงตัวพ่อ จากประวัติที่รู้มาคนเราเปลี่ยนกันตอนโตได้
เหมือนผมที่มาเป็นตุ๊ดเพราะปาก จนตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นตุ๊ดไปแล้วจริง
“ตกลง..ไปพร้อมกัน แวะซื้อเค้กให้มันหน่อยก็ดี มึงไปด้วยจะได้ถือโอกาสง้างปากอีอึน”
กับแบมที่เป็นเพื่อนสนิทของบูตัส พวกมันร่วมฝ่าดงตีนตั้งแต่ม.1 ไม่ต่างผมกับกนก บูตัสติดเกรงใจแบม
ในขณะที่มันชอบคลุกคลีกับผม หลังจากแบมมีพี่ต้น เวลาส่วนใหญ่ของสวยตัวแม่ดันอุทิศให้ผัวไปเรียบร้อย
“เฮ้ย! พวกมึงช่วยดูหน่อย กูเห็นน้องหนุ่ยอดีตแฟนบูตัสเปล่าวะ” ไอ้หนกมันพูดขึ้นมา พวกเรากำลังไปบ้านผม
“ไหน..มึง” แบมชะโงกหน้าระหว่างเบาะถาม
“นั่นไง..ข้างหน้าซ้อนท้ายฮาเล่ย์” ผมมองตาม น้องหนุ่ยไม่ผิดตัว
“อืม..ว่าแต่คนขับใครวะ มึงขับบี้ไปดิ” ผมสั่ง น้องหนุ่ยอยู่ในชุดนักเรียน มือกอดเอวคนขับ
ที่สวมหมวกกันน็อคเปิดหน้า เกงยีนส์เสื้อยืด รองเท้าบูธสีน้ำตาล ดูด้านหลังเท่สัด..ไอ้สาด
กนกเหยียบขึ้นตีคู่ ก่อนแบมมันจะเปรยชื่อออกมา
“ไอ้เขม..” ผมหันไปพยักหน้า กูขอถอนคำพูดถึงมึงจะเท่เสือกเป็นไอ้เขมเถื่อน ล่อซะน้องหนุ่ยหน้าตี๋
มุดหลังมันแบบจะสิงร่าง มันเห็นทอมเหยียบเล็กซัทบี้ไล่ คงนึกท้าประลองความเร็วบิดซะไม่เห็นฝุ่น
ห่า!..น้องหนุ่ยตี๋เลยต้องมุดมันแน่นอย่างช่วยไม่ได้
“คู่นี่มันสนิทกันมาก..มึงว่า” ทอมพยักเพยิดถาม
“ดีแล้ว..ข่าวน้องหนุ่ยเพิ่งโผล่หัวมาเรียนวันนี้ คงรักษาใจที่โดนอีบูหักดังเปาะ ไอ้เขมไปอยู่เป็นเพื่อน
น่าจะช่วยได้เยอะ” แบมสาธยาย สวยตัวแม่ข่าวกรอง She แน่น
“เหลือแต่คนของเรา ไม่รู้บูตัสเจออะไรมา ถึงขั้นหอบผ้าหนีออกจากบ้านกูว่าไม่ธรรมดา ปกติมันรักห่วงน้องจะตาย
ตัดใจขนาดนี้ เห็นทีปล่อยไว้ไม่ได้ เราต้องช่วยกันให้มันยอมพูด ก่อนแย่จนไม่มีกะจิตกะใจอ่านหนังสือ”
ผมเห็นด้วยกับแบม เรื่องวางแผนความคิดดี แบมเด็ดสุดแล้ว ไม่ได้สวยแต่หน้า มันถึงกล้าเชิดเพราะมั่นใจเต็มเปี่ยม
ไม่แปลกพี่ต้นถึงได้ตายคาตูด...ลืมประตูหน้าจนกู่ไม่กลับ..?
มาต่อเพราะกระแสโพสฯกระหน่ำ แถมคอมเม้นท์เรียกร้องและความคิดเห็นมากมาย
อยากบอกว่าตัวละครมีมุมคิดตามวุฒิภาวะที่แตกต่าง
หลายคนให้การวิเคราะห์วิจารณ์ ถึงการดูแลตัวเองของเด็กวัยรุ่นสองคนภายในบ้านที่ไม่มีผู้ใหญ่ดูแล
คนพี่เพิ่ง 18 คนน้อง 15 แถมมีปมมีเงื่อนงำต่างๆเป็นตัวกระตุ้นอีก ทุกปมจะมีทางคลี่คลายในอนาคต
แต่อยากบอกว่าไม่ต้องกังวล ดราม่ายังมีอีกสำหรับคู่บอลลูน&บูตัส
แต่จะกลายเป็นฝ่านน้องซดมาม่าบ้างแล้ว ตามแรงเชียร์ของคนอ่าน
อย่าเข้าใจว่าคนเขียนเปลี่ยนพ็อตนะคะ เรียกนี้มีสต็อกล่วงหน้าไปกว่าสามสิบตอนแล้ว
เพราะฉะนั้นจะทยอยมาอัพให้ เช่นวันนี้ พอขยับขึ้นถึง 5 หน้าคอมเม้นท์ เชื่อเลยว่าพวกคุณรอ
อินี่บ้าต้องอัพให้เลย อาจมีคำถามจะตุนไว้ทำไม ตุนไว้เพราะมันใกล้หมดสต็อก กำลังปั่นต่ออยู่
บางทีเราก็เขียนไม่ออก เข้าใจกันนะคะคนอ่านที่รัก
ตอนนี้กดบวกให้ไม่ได้ เพิ่งจะกดไปยังไม่ครบ 24 ชั่วโมงเลย
รอเม้นท์จากตอนนี้ก่อนนะคะ จะรวบยอดกดให้พรุ่งนี้ทีเดียวค่ะ
กำลังใจมากันเยอะ หลายคนหน้าใหม่ตามโพสฯแล้ว ไหนบอกไม่ชอบมาม่า พอเจอเข้าไปจิบๆ โผล่มากันเลย
ตกลงคนเขียนซาดิสต์หรือคนอ่านกันค่ะ..อิอิ สรุป..ไม่ใช่ทั้งสองฝ่าย เป็นไปตามท้องเรื่องเจ้าค่ะ
การข่มขืนเป็นอาชญากรรมในครอบครัวที่น่ากลัว เจตนาที่เนื้อเรื่องมีส่วนนี้เข้ามา
เพราะข่าวในปัจจุบันเราพบเจอเหมือนทานอาหารมื้อเช้าไปแล้ว
อยากสอดแทรกแง่คิดไว้สักนิดก็ยังดี การข่มขืนที่เกิดขึ้น เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบ หรือวุฒิภาวะในการยับยั้งชั่งใจมีไม่พอ
ก็ขอให้นิยายเรื่องนี้เป็นกระจก ดีอย่างนิยายคือนิยายเปลี่ยนร้ายกลายเป็นดีได้ แต่ชีวิตจริงมันไม่ใช่
หากคนเราไม่สามารถมีจิตสัมพันธ์เชื่อมหัวใจให้รักกันเหมือนตัวละครในนิยาย พูดได้คำเดียว 'ตายทั้งเป็น'
พึงเห็นความทุกข์ เศร้า มัวหมอง ระทมปวดตับของบูตัส ฝากอย่าได้กระทำเฉกเช่นบอลลูนนะคะ คนอ่านที่ติดตามในวัยนี้
Luk.
ปล. ฝากหนังสือลูกแก้วมังกรด้วยนะคะ เหลืออยู่ 4 ชุด สนใจติดต่อสอบถามได้ที่เมลล์
luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com
โพลล์
หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล (อ่าน 1199021 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก